ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Ε. Χατζηευτυχίου, Α.Ε.Δ.
Αρ. Αίτησης-Έφεσης: 485/24 (iJustice)
Μεταξύ:
Χριστάκης Μαυρίδης, ως διαχειριστής της περιουσίας
της αποβιώσασας Γιωργούλλας Μαυρίδου
Αιτητής/Εφεσείοντας
- και -
Κυπριακή Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ
Καθ’ ης η αίτηση/Εφεσίβλητη
----------------------------------
Ημερομηνία: 13 Ιανουαρίου, 2025
Εμφανίσεις:
Για αιτητή-εφεσείοντα: κα Γ. Μυλωνά
Για καθ’ ης η αίτηση-εφεσίβλητη: κ. Χ. Κωνσταντινίδης
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής, με ένα λόγο έφεσης, ζητά τον παραμερισμό της ειδοποίησης ΙΑ σε σχέση με πλειστηριασμό, ο οποίος είναι προγραμματισμένος στις 14.1.25.
Η καθ’ ης η αίτηση ενίσταται.
Έλαβα υπόψη μου την αίτηση, την ένσταση και τις αγορεύσεις. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται όπου αυτό κρίνεται σκόπιμο.
Η αίτηση-έφεση στηρίζεται στο άρθρο 44Γ, Ν.9/65. Το Δικαστήριο μπορεί να παραμερίσει την ειδοποίηση ΙΑ «μόνο» για συγκεκριμένους λόγους (άρθρο 44Γ(3)).
Πρωτίστως κρίνω σκόπιμο να εξετάσω τη θέση της καθ’ ης η αίτηση ότι ο αιτητής «δεν εξειδικεύει τους λόγους έφεσης και προβαίνει μόνο σε γενικούς και αόριστους ισχυρισμούς». O αιτητής, με τον (εναπομείναντα) λόγο έφεσης, ισχυρίζεται ότι η κατάσταση λογαριασμού, η οποία επισυνάπτεται στην ειδοποίηση Ι, «δεν διευκρινίζει με ποιο τρόπο έχουν υπολογισθεί τα ποσά τα οποία απαιτεί η καθ’ ης η αίτηση». Ο λόγος έφεσης είναι σαφής και συγκεκριμένος.
Προχωρώ να εξετάσω την ουσία του λόγου έφεσης.
Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να εξετάσω ίδια θέματα στη Σαββίδης κ.ά. v. CAC CORAL LTD, Αίτηση-Έφεση 282/24, ημερ. 3.9.24. Επαναλαμβάνω και εδώ, ότι το άρθρο 44Γ(1) προνοεί ότι η ειδοποίηση Ι συνοδεύεται από «κατάσταση λογαριασμού του απαιτούμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων…». Στην προβλεπόμενη ειδοποίηση Ι, σύμφωνα με το Δεύτερο Παράρτημα, θα πρέπει να δηλώνεται το απαιτητό ποσό και ότι οι «λεπτομέρειες του οποίου περιέχονται εις την επισυνημμένη κατάσταση λογαριασμού». Εδώ, σε συμμόρφωση με τον προβλεπόμενο τύπο, δηλώνεται ότι είναι «απαιτητό το ποσό των €326.544,49 (λεπτομέρειες του οποίου περιέχονται εις την επισυνημμένη κατάσταση λογαριασμού), πλέον τόκοι επί €326.544,49 προς 4.00 επί τοις εκατόν από τις 18/06/2024».
Η κατάσταση λογαριασμού φέρει ημερομηνία «18/06/2024» και αναφέρει:
«Αρχικό Ποσό Υποθήκης €290.000,00
Τόκοι υποθήκης €326.692,51
€616.692,51
Συνολικό Υπόλοιπο Υποθήκης €616.692,51
Χρέος που εξασφαλίζεται με την υποθήκη
Λογαριασμός [ ] €326.544,49
Απαιτούμενο Ενυπόθηκο Χρέος €326.544,49»
Ό,τι δηλώνεται είναι το αρχικό ποσό της υποθήκης και οι τόκοι. Πουθενά δεν επεξηγείται πώς προέκυψε το ποσό των τόκων που ζητά η καθ’ ης η αίτηση. Δεν αναφέρεται το ποσοστό τόκου που εφαρμόστηκε. Ούτε ποια περίοδο αφορά.
Η καθ’ ης η αίτηση υπέδειξε (ορθώς) ότι ο Νόμος δεν καθορίζει «τη μορφή και το περιεχόμενο που πρέπει να έχει το έγγραφο που συνιστά κατάσταση λογαριασμού». Με κάθε σεβασμό, απλή καταγραφή του ποσού των τόκων που απαιτεί η καθ’ ης η αίτηση -χωρίς καμία άλλη επεξήγηση- δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι πληροί την υποχρέωσή της να παραθέσει «λεπτομέρειες» του απαιτητού ποσού.
Ο αιτητής, αναφέρει η καθ’ ης η αίτηση, θα μπορούσε να αποταθεί στην ίδια για να λάβει περισσότερες πληροφορίες ή να ανατρέξει σε προηγούμενες ειδοποιήσεις. Με κάθε σεβασμό, ο Νόμος προνοεί ότι οι λεπτομέρειες του απαιτητού ποσού παρατίθενται στην «επισυνημμένη κατάσταση λογαριασμού». Η υποχρέωση αυτή της καθ’ ης η αίτηση δεν εκπληρώνεται από το γεγονός ότι οι λεπτομέρειες μπορούν να εξαχθούν είτε από άλλα έγγραφα είτε μετά από επικοινωνία με την καθ’ ης η αίτηση. Πρόθεση του νομοθέτη ήταν, ως προκύπτει από τον προβλεπόμενο τύπο της ειδοποίησης Ι, να καταγράφονται οι λεπτομέρειες του απαιτητού ποσού στην επισυνημμένη κατάσταση λογαριασμού. Το Εφετείο πρόσφατα στην Ιακώβου v. Gordian Holdings Ltd, Πολιτική Έφεση 83/19, ημερ. 11.6.24 (απόφαση πλειοψηφίας) τόνισε ότι: «Θεώρηση με βάση την οποία θα μπορούσε να κριθεί ότι τα αναφερόμενα στην ειδοποίηση, από μόνα τους ή σε συνδυασμό με οτιδήποτε άλλο, ικανοποιούν τα απαιτούμενα, θα τροποποιούσε τα όσα με σαφή τρόπο προνόησε ο Νομοθέτης». Εκεί επίδικος ήταν ο τύπος της ειδοποίησης ΙΑ. Θεωρώ ότι η ίδια υποχρέωση συμμόρφωσης εφαρμόζεται κατ’ αναλογία για όλες τις ειδοποιήσεις.
Η καθ’ ης η αίτηση εισηγήθηκε ότι η ειδοποίηση Ι δεν «δύναται να αποτελέσει ουσιαστικό αντικείμενο συζήτησης». Η πρόωρη αποστολή της ειδοποίησης ΙΑ είναι λόγος έφεσης (άρθρο 44Γ(3)(γ)). Ο χρόνος αποστολής της αρχίζει να προσμετρά από την αποστολή της ειδοποίησης Ι (με την οποία δίδεται η ευκαιρία στον οφειλέτη να πληρώσει το οφειλόμενο ποσό εντός καθορισμένης προθεσμίας). Με άλλα λόγια, η νομότυπη αποστολή της ειδοποίησης Ι είναι προϋπόθεση για την αποστολή της ειδοποίησης ΙΑ. Στο περιορισμένο αυτό πλαίσιο, θεωρώ, ότι το Δικαστήριο επιβάλλεται να εξετάσει κατά πόσον η ειδοποίηση Ι έχει αποσταλθεί νομότυπα.
Εν ολίγοις, η ειδοποίηση ΙΑ κρίνεται πρόωρη.
Η ειδοποίηση ΙΑ παραμερίζεται.
Τα έξοδα, αφού δεν εντοπίζεται λόγος γιατί να μην ακολουθήσουν το αποτέλεσμα, επιδικάζονται υπέρ του αιτητή και εναντίον της καθ’ ης η αίτηση, ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) ……………………..
Χρ. Ε. Χατζηευτυχίου, A.Ε.Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο