ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Ε. Γεωργίου-Αντωνίου, Π.Ε.Δ.
Αρ. Απαίτησης: 127/24
Μεταξύ:
1. Γιώργος Γεωργιάδης
2. Άλκηστη Κουμίδη Γεωργιάδη
Ενάγοντες
και
1. Χριστόδουλος Γεωργιάδης
2. Μαριλένη Γεωργιάδη
Εναγόμενους
-----------------------------------------------------
Αίτηση ημερομηνίας 12/02/2024 για έκδοση απαγορευτικών διαταγμάτων
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 26 Φεβρουαρίου, 2025
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για Ενάγοντες-Αιτητές: κ. Σοφοκλέους, για Χαβιαράς & Φιλίππου Δ.Ε.Π.Ε.
Για Εναγόμενους-Καθ’ ων η αίτηση: κα Πιερή, για Σκορδής Παπαπέτρου και ΣΙΑ Δ.Ε.Π.Ε.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι Ενάγοντες - Αιτητές με την αίτηση τους αιτήθηκαν αριθμό διαταγμάτων. Συγκεκριμένα, αιτήθηκαν διάταγμα που να απαγορεύει την αποξένωση ή και επιβάρυνση ή και μεταβίβαση ή και εκχώρηση της κατοικίας που βρίσκεται στο ακίνητο με αρ. εγγραφής 3/[ ], Φ./Σχ. 21/450602, Τμήμα 3, Τεμάχιο [ ], στην οδό [ ] 2, στον Άγιο Ανδρέα, στην Λευκωσία. Παράλληλα, ζήτησαν διάταγμα που να απαγορεύει στους Εναγόμενους - Καθ’ ων η αίτηση από το να συνάψουν οποιαδήποτε σύμβαση ή να προβούν σε οποιαδήποτε δικαιοπραξία ή και συναλλαγή σε σχέση με την ιδιοκτησία ή και κατοχή ή και ενοικίαση ή και χρήση της συγκεκριμένης κατοικίας. Ζήτησαν και διατάγματα σε σχέση με τα ενοίκια που εισπράττονται από την ενοικίαση της συγκεκριμένης κατοικίας, ήτοι διάταγμα που να απαγορεύει στους Εναγόμενους - Καθ’ ων η αίτηση τη μεταφορά ή και εκχώρηση ή και μεταβίβαση ή και διάθεση ή και αποξένωση των ενοικίων ή και των εισοδημάτων που εισπράττουν από την ενοικίαση ή και εκμετάλλευση ή και κατοχή της συγκεκριμένης κατοικίας, καθώς και διάταγμα το οποίο να τους διατάσσει να δημιουργήσουν ή και να ανοίξουν δεσμευμένο τραπεζικό λογαριασμό (escrow account) στον οποίο να καταθέτουν τα ενοίκια που αφορούν τη συγκεκριμένη κατοικία, τα οποία εισέπραξαν και εισπράττουν από την ενοικίασή της στην Ύπατη Αρμοστεία της Αυστραλίας. Ζήτησαν και διάταγμα αποκάλυψης των εγγράφων ή και των καταστάσεων που αφορούν την ενοικίαση της συγκεκριμένης κατοικίας.
Νομική βάση για την αίτηση αποτέλεσαν το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου, τα άρθρα 4 - 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, ο Κ.1(1)(α) του Μέρους 7, ο Κ.3.11(1)(α) του Μέρους 3, ο Κ.16.2 - 16.5 του Μέρους 16, τα Μέρη 23, 25, 32, 38 και 39 των περί Πολιτικής Δικονομίας Κανονισμών του 2023, το άρθρο 36 του περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου, τα άρθρα 19, 43, 65, 73 και 76 του περί Συμβάσεων Νόμου, οι νομικές αρχές της Norwich Pharmacal, το Κοινοδίκαιο, η νομολογία, οι αρχές της Επιείκειας, η διακριτική ευχέρεια και οι συμφυείς εξουσίες και η πρακτική του Δικαστηρίου.
Το Δικαστήριο εξέδωσε μονομερώς το απαγορευτικό διάταγμα που αφορούσε τη μη αποξένωση ή και επιβάρυνση ή και μεταβίβαση ή και εκχώρηση της συγκεκριμένης κατοικίας και έδωσε οδηγίες όπως η αίτηση, σε σχέση με τα υπόλοιπα διατάγματα, επιδοθεί.
Τα γεγονότα που υποστηρίζουν την Αίτηση παρατέθηκαν σε ένορκη δήλωση του Γιώργου Γεωργιάδη, ο οποίος τα γνωρίζει προσωπικά και έχει εξουσιοδοτηθεί και από την Ενάγουσα 2 στην κατάρτιση της συγκεκριμένης ένορκης δήλωσης. Δηλώνει ότι η αγωγή καταχωρίστηκε από τον ίδιο και τη σύζυγο του εναντίον των τέκνων τους. Σύμφωνα με τον Ομνύοντα, η Astrobank είχε καταχωρίσει εναντίον του, της συζύγου του, καθώς και της εταιρείας Chr. Georgiades Ltd την Αγωγή Αρ.3626/17 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού. Η συγκεκριμένη αγωγή διευθετήθηκε, πλην όμως η συγκεκριμένη διευθέτηση προνοούσε, μεταξύ άλλων, την καταβολή συγκεκριμένου ποσού με την πώληση δύο ενυπόθηκων ακινήτων στα οποία ήταν συνιδιοκτήτες και οι Εναγόμενοι 1 και 2 - Καθ’ ων η αίτηση, οι οποίοι είναι τέκνα του. Όταν συζητείτο ο τρόπος εξόφλησης της Astrobank οι Εναγόμενοι 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση έθεσαν όρο, για να αποδεσμεύσουν το μερίδιό τους στην υπόλοιπη περιουσία, όπως τους μεταβιβαστεί, από την Ενάγουσα 2, από μισό μερίδιο της επίδικης κατοικίας στον Άγιο Ανδρέα στην Λευκωσία, η οποία κατοικία ανήκε στην Ενάγουσα 2 και για 47 συνεχή χρόνια ήταν ενοικιασμένη στην Ύπατη Αρμοστεία της Αυστραλίας και θα συνέχιζε να είναι ενοικιασμένη μέχρι τον Νοέμβριο 2024. Το ενοίκιο ήταν πάντοτε σημαντικό για την κάλυψη των αναγκών όλων των διαδίκων στην αγωγή αλλά με τα χρόνια κατέστη ιδιαίτερα σημαντικό για τον ίδιο και την Ενάγουσα 2 και ενίοτε και την Εναγόμενη 2. Η συγκεκριμένη κατοικία ανακαινίστηκε και οι ανακαινίσεις κόστισαν διαχρονικά πέραν των €300.000 και η αγοραία αξία της εκτιμάται σήμερα περίπου στο €1.200.000. Στη συμφωνία διευθέτησης με την Astrobank είχαν συμπεριληφθεί δύο ακίνητα, ένα εκ των οποίων ήταν και η κατοικία στην οποία διέμεναν οι Ενάγοντες στην Λεμεσό. Λόγω του γεγονότος ότι οι Ενάγοντες 1 και 2 ουσιαστικά θα διέμεναν χωρίς στέγη με την υλοποίηση της συμφωνίας, η δεύτερη κατοικία ήταν απαραίτητη για τις βιοποριστικές τους ανάγκες. Για αυτό το λόγο είχε συμφωνηθεί ότι, παρά τη μεταβίβαση της οικίας στους Εναγόμενους 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση, οι Ενάγοντες - Αιτητές θα συνέχιζαν να λαμβάνουν τα ενοίκια που εισπράττονταν από την ενοικίαση της συγκεκριμένης κατοικίας στην Λευκωσία. Ο Εναγόμενος 1 - Καθ’ ου η αίτηση ξεκαθάρισε ότι θα συμμετείχε στις συζητήσεις για διευθέτηση του χρέους προς την Astrobank μόνο υπό την προϋπόθεση ότι η συγκεκριμένη κατοικία στην Λευκωσία θα μεταβιβαζόταν επ’ ονόματι του ιδίου και της Εναγομένης 2 - Καθ’ ης η αίτηση.
Είναι ο ισχυρισμός του Ομνύοντα ότι από την ηλεκτρονική επικοινωνία που ανταλλάχθηκε μεταξύ του δικηγόρου των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών με τους Εναγόμενους 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση, οι Εναγόμενοι 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση είχαν συμφωνήσει απερίφραστα ότι οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές θα εξακολουθούσαν να λαμβάνουν τα ενοίκια που αφορούσαν τη συγκεκριμένη κατοικία παρά τη μεταβίβαση και δωρεά της ιδιοκτησίας της οικίας. Στο κείμενο της διευθέτησης του χρέους προς την Astrobank καταγράφηκε ότι η μεταβίβαση της κατοικίας στους Εναγόμενους 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση θα γινόταν με ταυτόχρονη εγγραφή επικαρπίας, με δικαίωμα κατοχής και είσπραξης των ενοικίων προς όφελος των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών. Η Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση με ηλεκτρονικό μήνυμα της ημερομ. 14/09/2022, απαντώντας στον δικηγόρο των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών ανέφερε ότι η επικαρπία θα πρέπει να εγγραφεί ταυτόχρονα με την εξόφληση του χρέους προς την Τράπεζα Κύπρου, η οποία είχε εγγράψει υποθήκη στη συγκεκριμένη κατοικία. Ο Εναγόμενος 1 - Καθ΄ου η αίτηση είχε επίσης συμφωνήσει με το κείμενο που του είχε διαβιβαστεί από τον δικηγόρο των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών στις 14/09/2022. Στις 15/09/2022 ο δικηγόρος των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών προώθησε στους Εναγόμενους 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση ελαφρώς τροποποιημένο κείμενο της συμφωνίας διευθέτησης και η Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση με ηλεκτρονικό της μήνυμα ημερομ. 15/09/2022, ζήτησε όπως γίνουν κάποιες μικρές τροποποιήσεις στη συγκεκριμένη τροποποιημένη συμφωνία που δεν αφορούσαν την επικαρπία και την πληρωμή των ενοικίων προς τους Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές. Ο Εναγόμενος 1 - Καθ΄ου η αίτηση κατέγραψε σε ηλεκτρονικό μήνυμά του ημερομ. 15/09/2022 ότι ήταν σύμφωνος με την τροποποιημένη συμφωνία διευθέτησης. Στις 15/12/2022 η συγκεκριμένη κατοικία μεταβιβάστηκε επ’ ονόματι των Εναγομένων 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση δυνάμει δωρεάς. Με ηλεκτρονικό μήνυμα ημερομ. 09/02/2023 ο Εναγόμενος 1 - Καθ΄ου η αίτηση επιβεβαίωσε τη συμφωνία του για την πληρωμή των ενοικίων που εισπράττονταν από την ενοικίαση της κατοικίας στους Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές και στις 28/02/2023 η Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση γνωστοποίησε στους υπόλοιπους εμπλεκόμενους ότι βρισκόταν σε επικοινωνία με την Τράπεζα Κύπρου για το άνοιγμα λογαριασμού στον οποίο θα κατατίθεντο τα ενοίκια της συγκεκριμένης οικίας. Ο ίδιος ενημέρωσε, με ηλεκτρονικό μήνυμα ημερομ. 28/03/2023, τον υπεύθυνο της Ύπατης Αρμοστείας της Αυστραλίας ότι η συγκεκριμένη κατοικία είχε μεταβιβαστεί δυνάμει δωρεάς και παράλληλα συμφώνησε σε ανανέωση της ενοικίασης με μηνιαίο ενοίκιο €4.320, ενώ παράλληλα πρότεινε περαιτέρω ενοικίαση μέχρι τις 12/10/2025.
Σύμφωνα με τον Ομνύοντα, παρά τη μεταξύ τους συμφωνία, οι Εναγόμενοι 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση μέχρι και σήμερα αρνούνται να εγγράψουν προς όφελος του ιδίου και της Ενάγουσας 2 - Αιτήτριας την επικαρπία της οικίας και περαιτέρω, αρνούνται να καταβάλουν τα ενοίκια που εισπράττουν από την 01/04/2023 μέχρι σήμερα, με εξαίρεση μόνο το ενοίκιο του Μαΐου του 2023. Το συγκεκριμένο ενοίκιο εμβάστηκε από την Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση σε δικό του λογαριασμό. Ισχυρίζεται ότι η συγκεκριμένη κατάθεση του ποσού των €4.320 καταδεικνύει πως υπήρξε σαφής συμφωνία για την καταβολή των ενοικίων προς τους ίδιους, παρά το γεγονός ότι είχε ανοιχθεί τραπεζικός λογαριασμός από τους Εναγόμενους 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση στον οποίο να κατατίθενται τα ενοίκια. Ο συγκεκριμένος λογαριασμός ανοίχθηκε μετά τη μεταβίβαση της οικίας ακριβώς για να εμβάζονται τα ενοίκια. Οι ίδιοι είχαν λάβει τα ενοίκια, κανονικά, για τους μήνες Δεκέμβριο 2022, Ιανουάριο 2023, Φεβρουάριο 2023 και Μάρτιο 2023, παρά το γεγονός ότι η οικία είχε μεταβιβαστεί στις 15/12/2022. Οι Εναγόμενοι 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση ουδέποτε αξίωσαν τα συγκεκριμένα ενοίκια αλλά στη συνέχεια εκμεταλλεύθηκαν δόλια και απατηλά το άνοιγμα του λογαριασμού για την κατάθεση των ενοικίων, ο οποίος είχε ανοιχθεί στο όνομά τους. Παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις προς τους Εναγόμενους 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση για την καταβολή των ενοικίων, εκείνοι παρέλειψαν να το πράξουν και συνεχώς ανέβαλλαν ή και μετέθεταν συναντήσεις και επικοινωνίες που αφορούσαν το συγκεκριμένο θέμα.
Ο Ομνύοντας ισχυρίζεται ότι στα πλαίσια εκτέλεσης της συμφωνίας με την Astrobank έπρεπε να πωληθεί το ενυπόθηκο ακίνητο στην Λεμεσό, το οποίο συνιστούσε την οικία τους, διαφορετικά η Τράπεζα θα προχωρούσε στον πλειστηριασμό του. Ενόψει της σύνδεσης της συμφωνίας με τη μεταβίβαση της οικίας στην Λευκωσία, οι Εναγόμενοι 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση, στα πλαίσια της εκβιαστικής τακτικής που ακολουθούσαν, μέχρι και το πρωί της εφαρμογής της συμφωνίας αρνούνταν να αποκαλύψουν κατά πόσο υπήρχε οποιοδήποτε πληρεξούσιο του Εναγόμενου 1 - Καθ΄ου η αίτηση με αποτέλεσμα να υπάρχει ανασφάλεια και αβεβαιότητα αναφορικά με την εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Υποστηρίζει ότι οι Εναγόμενοι 1 και 2 - Καθ’ων η αίτηση εσκεμμένα και κατόπιν σχεδίου αθέτησαν τις δεσμεύσεις και υποχρεώσεις τους, για εγγραφή της επικαρπίας προς όφελος των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών, στη συγκεκριμένη οικία, καθώς και την καταβολή των οφειλόμενων ενοικίων, ενώ τους εξαπάτησαν και εκμεταλλεύτηκαν δόλια το άνοιγμα του λογαριασμού στο όνομα τους με αποτέλεσμα να κατακρατούν τα ενοίκια.
Προωθεί τη θέση ότι διευθετήθηκε συνάντηση μεταξύ όλων των εμπλεκομένων, προς εξεύρεση φιλικής διευθέτησης, στις 21/12/2023 σε καφετέρια στην Λευκωσία. Η συγκεκριμένη συνάντηση διήρκησε μόνο λίγα λεπτά και όταν τέθηκε προς συζήτηση το θέμα των ενοικίων ο Εναγόμενος 1 - Καθ΄ου η αίτηση αρνήθηκε να το συζητήσει και η Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση συμφώνησε μαζί του. Τότε οι ίδιοι αντιλήφθηκαν ότι δεν υπήρχε πρόθεση, εκ μέρους των Εναγομένων 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση, για συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις τους. Λόγω των εορτών οι ίδιοι θεώρησαν σωστό να αφήσουν τις γιορτές να παρέλθουν και στη συνέχεια καταχώρισαν την υπό κρίση αίτηση. Λόγω της διακοπής της επικοινωνίας μεταξύ των μερών, είναι η αγωνία του Ομνύοντα ότι πιθανόν να διακοπεί η ενοικίαση και συνακόλουθα να επηρεαστεί το εισόδημα από την οικία.
Ισχυρίζεται ότι υπάρχει σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση με καλές πιθανότητες επιτυχίας και υποστηρίζει ότι αν δεν εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα δεν θα μπορεί να προστατευθεί το δικαίωμα των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών να ανακτήσουν τα ενοίκια, καθώς επίσης και το δικαίωμα τους για ακύρωση της δωρεάς της οικίας.
Η αίτηση αντιμετωπίστηκε με την καταχώριση Ένστασης από τους Εναγόμενους 1 και 2 - Καθ’ ων η αίτηση, στην οποία καταγράφηκαν εννέα (9) λόγοι Ενστάσεως, οι οποίοι μπορούν να συνοψιστούν ως ακολούθως: Ότι η αίτηση είναι νομικά ή και πραγματικά αβάσιμη ή και αστήριχτη ή και ανυπόστατη, ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 32 του Ν.14/60 γιατί δεν αποκαλύπτεται σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση αλλά και γιατί οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές δεν έχουν παρουσιάσει οποιαδήποτε επαρκή μαρτυρία που να καταδεικνύει ότι η απαίτηση τους έχει ορατή πιθανότητα επιτυχίας και δεν έχουν καταδείξει ότι θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο, ότι δεν θα υποστούν οποιαδήποτε ανεπανόρθωτη ζημιά από την ακύρωση του εκδοθέντος διατάγματος αφού η ζημιά τους μπορεί να αποτιμηθεί σε χρήμα, ότι δεν συνέτρεχε το στοιχείο του κατ’ επείγοντος που να δικαιολογεί την έκδοση του διατάγματος σε μονομερή βάση, ότι καμιά συμφωνία δεν έγινε για εγγραφή επικαρπίας επί της συγκεκριμένης κατοικίας στην Λευκωσία ή για την καταβολή του ποσού ενοικίασης από την ενοικίαση της οικίας, ότι οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές δεν συμμορφώθηκαν με το καθήκον τους να προβούν σε πλήρη αποκάλυψη όλων των ουσιωδών γεγονότων αφού δεν αποκάλυψαν ότι η τελική διευθέτηση του χρέους του Ενάγοντα 1 - Αιτητή προς την Astrobank δεν περιλάμβανε οποιαδήποτε πρόνοια για επικαρπία επί της συγκεκριμένης οικίας και ότι ουδέποτε συμφωνήθηκε ότι θα εγγράφετο τέτοιο δικαίωμα, ότι οι προϋποθέσεις για την έκδοση του διατάγματος αποκάλυψης δεν πληρούνται γιατί οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές απέτυχαν να καταδείξουν την ύπαρξη συζητήσιμης υπόθεσης, απέτυχαν να καταδείξουν ότι οι Εναγόμενοι 1 και 2- Καθ’ ων η αίτηση αναμείχθηκαν σε οποιαδήποτε αδικοπραξία και απέτυχαν να καταδείξουν ότι η έκδοση των σχετικών διαταγμάτων είναι αναγκαία, ότι το προσωρινό διάταγμα εκδόθηκε μετά από μεγάλη καθυστέρηση και ότι η υπό κρίση αίτηση είναι καταχρηστική ή και κακόπιστη ή και καταχωρήθηκε για να εξυπηρετήσει αλλότριους σκοπούς και αποσκοπεί στον εκβιασμό των Εναγόμενων 1 και 2 - Καθ’ ων η αίτηση.
Η νομική βάση της Ένστασης είναι πανομοιότυπη με τη νομική βάση της Αίτησης και το Δικαστήριο δεν προτίθεται να την επαναλάβει.
Τα γεγονότα προς υποστήριξη της Ένστασης τα παρέθεσε η Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση η οποία έχει εξουσιοδοτηθεί και από τον Εναγόμενο 1 - Καθ΄ου η αίτηση, ο οποίος είναι αδελφός της και διαμένει μόνιμα στο εξωτερικό, για να το πράξει. Επεξηγεί ότι η Ένσταση αφορά την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων αλλά και την συνέχιση της ισχύος του προσωρινού διατάγματος που εκδόθηκε στις 15/02/2024. Προωθεί την άποψη ότι δεν ικανοποιούνταν οι προϋποθέσεις για την έκδοση του διατάγματος μονομερώς και ότι σε σχέση με τα λοιπά διατάγματα και πάλι δεν ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις για έκδοσή τους. Ισχυρίζεται ότι τα τελευταία 10 χρόνια η ίδια και ο αδελφός της αποξενώθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τους γονείς τους, λόγω της συμπεριφοράς και των ενεργειών τους. Έπαυσαν, τόσο την ίδια καθώς και τον αδελφό της, από το Διοικητικό Συμβούλιο της οικογενειακής εταιρείας Chr. Georgiades Ltd γιατί διαφωνούσαν με την στρατηγική κατεύθυνση της εταιρείας. Πέραν από τη συγκεκριμένη διαφωνία η δική της σχέση με τον πατέρα της επιδεινώθηκε γιατί, παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις του, παρέλειψε να της μεταβιβάσει την κυριότητα του διαμερίσματος με αρ. 32, στο οικοδομικό συγκρότημα που ανεγέρθηκε στο οικόπεδο με αρ. εγγραφής 1/[ ], Φ./Σχ. 21/550103 στην Λευκωσία, το οποίο αποτελεί την κύρια κατοικία της από το 2005. Ισχυρίζεται ότι από το 2009 μέχρι και το 2023 ο Ενάγοντας 1-Αιτητής συμμετείχε σε διάφορα ανεπιτυχή επιχειρηματικά εγχειρήματα με αποτέλεσμα να χαθούν περιουσιακά στοιχεία αξίας περί των €8.000.000, τα οποία είχαν κληρονομηθεί από τους παππούδες. Λόγω του ότι μοναδική έννοια των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών ήταν η διατήρηση της καλής δημόσιας εικόνας τους και του πολυτελή τρόπου ζωής τους, δεν λάμβαναν οποιαδήποτε μέτρα ή ενέργειες για τη διευθέτηση των χρεών και την οφειλών που είχε ο Ενάγοντας 1 - Αιτητής με αποτέλεσμα σχεδόν όλη η οικογενειακή περιουσία που κληρονομήθηκε από τους παππούδες να εξαφανιστεί, πλην του διαμερίσματος με αριθμό 201 στην πολυκατοικία «[ ] CENTER» στην Λεμεσό. Η οικία της οικογένειας στην Λεμεσό, η οποία ανεγέρθηκε σε δύο οικόπεδα και ανήκε κατά ίσα μερίδια στους Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές αλλά και στην ίδια και τον αδερφό της ήταν υποθηκευμένη στην Astrobank από τον πατέρα της. Το μόνο μερίδιο που δεν υποθηκεύτηκε ήταν αυτό του αδερφού της. Η οικία στην Λευκωσία ήταν υποθηκευμένη προς όφελος της Τράπεζας Κύπρου για άλλα χρέη, πλην όμως επιβαρύνθηκε και με δεύτερη υποθήκη το 2012, στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης των πιστωτικών διευκολύνσεων του Ενάγοντα 1 - Αιτητή στην Astrobank έτσι ώστε να μην θεωρούνται πλέον μη εξυπηρετούμενες οι πιστωτικές διευκολύνσεις και να μπορέσει να διατηρήσει, ο Ενάγοντας 1, τη θέση του στο Διοικητικό Συμβούλιο της Τράπεζας Κύπρου Δημόσιας Εταιρείας. Τον Νοέμβριο του 2022, στα πλαίσια διευθέτησης του χρέους του Ενάγοντα προς την Astrobank, μεταβιβάστηκε στην ίδια και στον αδελφό της από ½ μερίδιο της οικίας στην Λευκωσία σε αντάλλαγμα του μεριδίου που κατείχαν στην οικία στην Λεμεσό η οποία θα πωλείτο για σκοπούς εξόφλησης του χρέους στην Astrobank. Ο λόγος που έγινε η συγκεκριμένη διευθέτηση για ανταλλαγή των μεριδίων ήταν γιατί χωρίς το ? μερίδιο του αδελφού της, στην οικία της Λεμεσού, θα ήταν πολύ δύσκολη ή αδύνατη η πώληση της. Το γραφείο, το οποίο αποτελούσε την επαγγελματική στέγη του Ενάγοντα 1 - Αιτητή, ανήκει κατά 4/9 στην ίδια, 4/9 στον αδελφό της και 1/9 στη μητέρα της. Το διαμέρισμα το οποίο αποτελεί την κατοικία της ανήκει κατά 19/50 στην εταιρεία. Το υπόλοιπο μερίδιο του διαμερίσματος δεν έχει μεταβιβαστεί στην εταιρεία λόγω οικονομικών διαφορών που προέκυψαν μεταξύ του Ενάγοντα 1 - Αιτητή και της εταιρείας Tofarco. Ο Ενάγοντας 1 - Αιτητής δεν επιδίωξε ποτέ οποιαδήποτε ουσιαστική λύση με την εταιρεία Tofarco, παρά το γεγονός ότι για πολλά χρόνια υποσχόταν στην ίδια ότι θα της μεταβίβαζε το μερίδιο της εταιρείας στο διαμέρισμα.
Όσον αφορά το χρέος προς την Astrobank είναι ο ισχυρισμός της ότι για σειρά ετών ο Ενάγοντας 1 - Αιτητής δεν κατέβαλλε τις δόσεις του στα δάνεια που διατηρούσε με αποτέλεσμα το χρέος να αυξηθεί σημαντικά και να ξεπεράσει την αξία της οικίας στην Λεμεσό. Παρά τις συμβουλές της ίδιας και του αδελφού της για την πώληση της συγκεκριμένης κατοικίας, οι γονείς τους δεν το έπραξαν. Η Astrobank κατέληξε στο να διορίσει Παραλήπτη - Διαχειριστή για την εταιρεία, με αποτέλεσμα κατά την περίοδο που ενεργούσε ο Παραλήπτης - Διαχειριστής να κινδυνεύει και το διαμέρισμα το οποίο συνιστά την κύρια κατοικία της. Το 2022 η Astrobank, στην προσπάθεια της να εισπράξει τα οφειλόμενα, ξεκίνησε διαδικασίες εκποίησης τόσο σε σχέση με την οικία στην Λεμεσό όσο και την οικία στην Λευκωσία. Τότε ήταν που η ίδια και ο αδελφός της αποφάσισαν να συμμετάσχουν στις συζητήσεις με την Astrobank θέλοντας να βοηθήσουν τους γονείς τους να διευθετήσουν οριστικά τις οφειλές τους και να διασώσουν από τα περιουσιακά στοιχεία ό,τι μπορούσε να διασωθεί. Ο αδελφός της δεν είχε καμία υποχρέωση να εμπλακεί στις συζητήσεις με την Astrobank αφού το δικό του μερίδιο στην οικία στην Λεμεσό δεν είχε υποθηκευτεί. Εν τούτοις, συμφώνησε να βοηθήσει. Ο αδελφός της, Εναγόμενος 1 - Καθ΄ου η αίτηση, κατέστησε ξεκάθαρο ότι θα παραχωρούσε το μερίδιο του στην οικία στην Λεμεσό νοουμένου ότι θα συμφωνείτο ολική διευθέτηση σε σχέση και με τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία. Μεταξύ του Μαρτίου 2022 και Νοεμβρίου 2022 ανταλλάχθηκε, μεταξύ των ιδίων και των γονιών τους, εκτενής αλληλογραφία αναφορικά με τη μορφή που θα λάμβανε η συμφωνία διευθέτησης με την Astrobank, καθώς και τον τρόπο που θα γινόταν η συνολική διευθέτηση των υπόλοιπων περιουσιακών στοιχείων. Οι ίδιοι είχαν ξεκαθαρίσει στους γονείς τους ότι για να συμφωνήσουν στη διευθέτηση με την Astrobank έπρεπε η οικία στην Λευκωσία να μεταβιβαστεί επ’ ονόματι της ίδιας και του αδελφού της κατά ½ μερίδιο, ο πατέρας της έπρεπε να μεταβιβάσει στην ίδια το μερίδιο που η εταιρεία κατέχει στο διαμέρισμα που διαμένει και ότι τα μέρη θα κατέβαλλαν ουσιαστικές προσπάθειες για την άμεση πώληση του διαμερίσματος που συνιστούσε το γραφείο της εταιρείας. Προκύπτει από το ηλεκτρονικό μήνυμα, ημερομ. 03/10/2022, του δικηγόρου των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών ότι ουδέποτε είχε συμφωνηθεί η εγγραφή επικαρπίας στην οικία στην Λευκωσία.
Ισχυρίζεται ότι λόγω του ότι δεν κατέστη δυνατό να βρεθεί αγοραστής για την οικία στην Λεμεσό, υπογράφτηκε τον Νοέμβριο 2022 συμφωνία πώλησης της κατοικίας στην Astrobank για το ποσό των €2.470.000 και το οφειλόμενο χρέος του πατέρα τους, στην Astrobank, διευθετήθηκε πλήρως και τελικώς. Ταυτόχρονα με τη μεταβίβαση της οικίας στην Λεμεσό μεταβιβάστηκε διά δωρεάς και η οικία στην Λευκωσία στην ίδια και στον αδερφό της κατά ½ μερίδιο, δυνάμει πληρεξουσίων που δόθηκαν τόσο από την ίδια καθώς και από τον αδερφό της. Ουδέποτε συμφωνήθηκε, μεταξύ της ίδιας και του αδερφού της καθώς και των γονιών της, ότι κατά τη μεταβίβαση της οικίας στην Λευκωσία θα εγγράφετο και επικαρπία στο ακίνητο προς όφελος των γονιών τους. Υπήρξαν κάποιες αναφορές κατά τη συζήτηση της διευθέτησης από τους γονείς της, χωρίς όμως να υπάρχει τελική συμφωνία και αυτό προκύπτει και από ηλεκτρονικά μηνύματα του πατέρα τους ημερομ. 30/10/2022, 04/11/2022, 05/11/2022 και 25/01/2023. Όσον αφορά τα πληρεξούσια έγγραφα, που είχαν καταρτιστεί για σκοπούς μεταβίβασης της συγκεκριμένης οικίας, είχαν διαβιβαστεί στον δικηγόρο κ. Μαυρέλη ο οποίος ενεργούσε για λογαριασμό του αγοραστή και βρίσκονταν στην κατοχή του μια μέρα πριν τη μεταβίβαση.
Ισχυρίζεται ότι στο πλαίσιο των συζητήσεων και των προσπαθειών για την πώληση του γραφείου η ίδια ζήτησε, τον Ιανουάριο 2023, όπως έχει πρόσβαση στον χώρο και αυτό κατέστη εφικτό τον Απρίλιο 2023 μετά από διάφορες καθυστερήσεις που προκλήθηκαν από τους Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές. Εντόπισε στο διαμέρισμα αντικείμενα τα οποία φαίνονται να ανήκουν σε τρίτους, όπως έγγραφα στο όνομα τρίτου προσώπου και διάφορα έπιπλα, τα οποία καταδείκνυαν ότι κάποιο τρίτο πρόσωπο χρησιμοποιούσε το γραφείο ή ότι το γραφείο χρησιμοποιείται από τον πατέρα της και κάποιον τρίτο. Επιπρόσθετα, διαπίστωσε ότι η κλειδωνιά του γραφείου είχε αντικατασταθεί με ηλεκτρονική κάρτα η οποία επιτρέπει την προσωρινή πρόσβαση προς αυτό. Ως η ίδια μπορούσε να αντιληφθεί οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές φαίνεται να εκμεταλλεύονταν το συγκεκριμένο γραφείο ενοικιάζοντάς το σε τρίτα πρόσωπα και εισπράττοντας ενοίκιο χωρίς ποτέ να ενημερώσουν τους ίδιους και χωρίς να λάβουν τη συγκατάθεση τους, παρά το γεγονός ότι τόσο η ίδια καθώς και ο αδερφός της κατέχουν μερίδιο 4/9 ο καθένας τους. Οι ίδιοι επέλεξαν να μην ενεργοποιήσουν οποιεσδήποτε νομικές ή άλλες διαδικασίες προς είσπραξη του ποσού που τους αναλογεί από το ενοίκιο του συγκεκριμένου γραφείου.
Σε σχέση με την επίδικη κατοικία, ισχυρίζεται ότι κατά τον χρόνο της μεταβίβασης υπήρχε σε ισχύ συμφωνία ενοικίασης η οποία έληγε τον Οκτώβριο του 2023. Στις 25/09/2023 η ίδια με τον αδερφό της, ως νέοι ιδιοκτήτες της οικίας, υπέγραψαν την ανανέωση του συμβολαίου ενοικίασης σύμφωνα με τους όρους που οι ίδιοι οι γονείς τους είχαν διαπραγματευτεί τόσο σε σχέση με τη διάρκεια της ενοικίασης όσο και σε σχέση με το ύψος του ενοικίου. Το καλοκαίρι του 2023 σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε η ίδια με τη μητέρα της την ενημέρωσε ότι η ενοικίαση θα ανανεωνόταν για περίοδο 2 ετών. Επίσης, τον Δεκέμβριο 2023, στη συνάντηση που είχαν με τους γονείς τους, οι ίδιοι επιβεβαίωσαν τη συγκεκριμένη ενοικίαση. Τόσο η ίδια, καθώς και ο αδελφός της αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες και τις μεγάλες αλλαγές που αντιμετωπίζουν οι γονείς τους, στο να προσαρμοστούν στη νέα τους πραγματικότητα, αλλά και στη μετακόμιση τους στην Λευκωσία και ως ένδειξη καλής θέλησης κατέβαλλαν στους γονείς τους το ποσό που λάμβαναν ως ενοίκιο από την Ύπατη Αρμοστεία της Αυστραλίας. Η καταβολή του ενοικίου, μέχρι τον Μάιο 2023, έγινε καθαρά από δική τους πρωτοβουλία και σκόπευε στο να παράσχει στους Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές το περιθώριο να προσαρμοστούν στα νέα τους δεδομένα. Όταν διαφάνηκε ότι οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές δεν είχαν, στην πραγματικότητα, γνήσια πρόθεση τελικής διευθέτησης όλων των οικογενειακών περιουσιακών στοιχείων, τότε σταμάτησε η παραχώρηση του ποσού του ενοικίου.
Υποστηρίζει ότι στη συνάντηση που έγινε στις 21/12/2023 οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές έγιναν επιθετικοί και εχθρικοί και απείλησαν την ίδια και τον αδελφό της με τη λήψη μέτρων σε περίπτωση που συνέχιζαν να μην τους καταβάλλουν το ενοίκιο. Παρά τις δικές τους προσπάθειες, οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές δεν ήταν πρόθυμοι να συζητήσουν οτιδήποτε άλλο πέραν της καταβολής του ενοικίου γι’ αυτό και η συνάντηση οδηγήθηκε σε αδιέξοδο.
Προωθεί τη θέση ότι οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές δεν αποκάλυψαν όλα τα ουσιώδη γεγονότα που αφορούν την υπόθεση, αφού δεν αποκάλυψαν στο Δικαστήριο ότι η τελική διευθέτηση του χρέους του Ενάγοντα 1 - Αιτητή δεν περιλάμβανε οποιαδήποτε πρόνοια για επικαρπία στην οικία στην Λευκωσία, ότι γνώριζαν για το μέλλον της ενοικίασης της οικίας στην Λευκωσία και ότι πιθανόν να εκμεταλλεύονται το γραφείο χωρίς τη δική τους συναίνεση. Η μη αποκάλυψη των συγκεκριμένων γεγονότων συνιστά από μόνη της λόγο για ακύρωση του εκδοθέντος προσωρινού διατάγματος. Επιπρόσθετα, ισχυρίζεται ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την έκδοση των υπόλοιπων διαταγμάτων αφού οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές δεν έχουν εύλογη αιτία αγωγής ή και δεν έχουν καταδείξει οποιεσδήποτε ορατές πιθανότητες επιτυχίας. Δεν παρουσίασαν ίχνος μαρτυρίας που να καταδεικνύει ότι η ίδια ή ο αδερφός της έχουν πρόθεση πώλησης ή αποξένωσης της συγκεκριμένης κατοικίας. Η ενοικίαση της συγκεκριμένης κατοικίας ανανεώθηκε για περίοδο 2 ετών, γεγονός που ήταν σε γνώση των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών, αφού οι ίδιοι διαπραγματεύτηκαν τους όρους της ανανέωσης.
Μετά την καταχώριση της Ένστασης ο Ενάγοντας 1 - Αιτητής καταχώρισε συμπληρωματική ένορκη δήλωση προς αντίκρουση των ισχυρισμών της Εναγόμενης 2 - Καθ΄ης η αίτηση και για να συμπληρώσει τη μαρτυρία του ενώπιον του Δικαστηρίου. Καταγράφει ότι ο λόγος αποστασιοποίησης των μελών της οικογένειας ήταν γιατί οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές διέμεναν στην Λεμεσό, ο Εναγόμενος 1 - Καθ΄ου η αίτηση στην Νέα Υόρκη και η Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση στην Λευκωσία. Όσον αφορά τον ισχυρισμό της Εναγόμενης 2 για τη συμμετοχή της στο διοικητικό συμβούλιο της οικογενειακής εταιρείας προώθησε τη θέση ότι η ίδια δεν επεδείκνυε οποιοδήποτε ενδιαφέρον για τις αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου. Αναφορικά με το διαμέρισμα, το οποίο συνιστά την κύρια κατοικία της Εναγόμενης 2, υποστήριξε ότι η ίδια ήταν πλήρως ενήμερη για τις μελέτες και τους αρχιτεκτονικούς σχεδιασμούς που αφορούσαν την ανέγερση του «Minos Tower» (το Έργο), στην Λευκωσία, ενώ ο πρώην σύζυγός της ήταν επιμετρητής του έργου επ’ αμοιβή. Ισχυρίζεται ότι γενικά η Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση ήταν πλήρως αδιάφορη για τα τεκταινόμενα. Κατά τη δική του άποψη ο πραγματικός λόγος των ενεργειών των Εναγομένων 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση ήταν για να τον εξαναγκάσουν να προβεί στην αγορά των μετοχών τους στην εταιρεία, ήτοι τις μετοχές που τους είχε δωρίσει πριν χρόνια να τις αγοράσει πίσω. Ο ίδιος δεν διέθετε κεφάλαιο για να το πράξει αφού χρειαζόταν κεφάλαιο για την ολοκλήρωση του Έργου. Το Έργο αποτελείτο από μια ανάπτυξη 9 ορόφων εκ των οποίων οι 4 όροφοι θα ήταν πολυκατάστημα και οι υπόλοιποι 5 πολυτελή όροφο-διαμερίσματα. Όμως λίγες μέρες πριν την υπογραφή της δανειοδότησης του έργου από την Λαϊκή Τράπεζα οι Εναγόμενοι 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση τον ενημέρωσαν ότι δεν συναινούσαν με την υπογραφή του επιχειρηματικού δανεισμού και προσέφυγαν στο Δικαστήριο με αίτημα την διάλυση της εταιρείας. Η συγκεκριμένη συμπεριφορά των Εναγόμενων 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση εξέθεσε την εταιρεία αφού είχε ήδη συμφωνηθεί η οικοδόμηση και η ενοικίαση του Έργου. Οι συγκεκριμένες εξελίξεις τον ανάγκασαν να εξαγοράσει τις μετοχές του Εναγόμενου 1 - Καθ΄ου η αίτηση, ενώ η Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση δεν επέμενε. Η εταιρεία βρέθηκε σε πολύ δυσμενή θέση, αφού αναγκάστηκε να ζητήσει πρόσθετο δανεισμό ύψους €1.500.000 για την εξαγορά των μετοχών του Εναγόμενου 1 - Καθ΄ου η αίτηση. Η συγκεκριμένη επένδυση αντιμετώπισε σοβαρές οικονομικές δυσκολίες και δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της.
Υποστηρίζει ότι η οικογενειακή περιουσία ουδέποτε αποτιμήθηκε σε αξίες. Καταγράφει ότι στο όροφο-διαμέρισμα στην πολυκατοικία «ΠΑΝΘΕΑ» κατοικεί η Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση, δωρεάν, εδώ και 20 χρόνια παρόλο που ανήκει στην εταιρεία κατά 38%. Όσον αφορά την κατοικία στην Λεμεσό υποστηρίζει ότι οι 3 ιδιοκτήτες της οικίας υποθήκευσαν τα μερίδια τους για να εξασφαλιστεί δάνειο ύψους €1.300.000 προς όφελος του Εναγόμενου 1 - Καθ΄ου η αίτηση, ο οποίος καρπώθηκε το ποσό και δεν υποθήκευσε το μερίδιό του. Όσον αφορά την κατοικία στην Λευκωσία ο ίδιος επέκτεινε την κατοικία σε δύο ορόφους και σταδιακά την διαμόρφωσε σε πολυτελή κατοικία με κήπο και πισίνα και κατόρθωσε να την ενοικιάσει στην Πρεσβεία της Αυστραλίας. Το διαμέρισμα στην Λεμεσό είχε αγοραστεί από τον ίδιο και ως στοργικός πατέρας το παραχώρησε δωρεά στα μέλη της οικογένειάς του, όπως έπραξε και με τις μετοχές της εταιρείας. Υποστηρίζει ότι σε κανένα στάδιο των ενεργειών της Τράπεζας δεν υπήρξε κίνδυνος για άλλα περιουσιακά στοιχεία της οικογένειας αφού η πώληση της οικίας στην Λεμεσό εξασφάλιζε πλήρως την Τράπεζα.
Είναι η θέση του ότι οι Εναγόμενοι 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση ουδέποτε επεδίωξαν συνεργασία ή συναντίληψη για την επίτευξη διευθέτησης. Οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές είχαν δηλώσει ότι δεν ήταν αντίθετοι για ολική διευθέτηση νοουμένου ότι θα γινόταν πρόνοια για επικαρπία η οποία, ως επεξηγήθηκε και στους Εναγόμενους 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση από δικηγόρο, είναι η λογική λύση αφού εξασφαλίζει τους ίδιους δια βίου και οι Εναγόμενοι 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση εξασφαλίζουν οριστικά την κατοικία. Ισχυρίζεται ότι η εγγραφή επικαρπίας αφορούσε τους ίδιους τους διαδίκους και όχι την Astrobank οπόταν δεν συνέτρεχε λόγος να καταγράφεται στα ηλεκτρονικά μηνύματα προς αυτήν. Λόγω της απουσίας διαλόγου και συνεννόησης δεν κατέστη δυνατή η γραπτή συμφωνία για καταγραφή επικαρπίας στην συγκεκριμένη οικία στην Λευκωσία. Όμως υπάρχει η γραπτή αποδοχή της εγγραφής επικαρπίας.
Η Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση ένοιωσε την ανάγκη να απαντήσει στην συμπληρωματική ένορκη δήλωση του Ενάγοντα 1 - Αιτητή με δική της συμπληρωματική ένορκη δήλωση. Κατά τη δική της άποψη η συμπληρωματική ένορκη δήλωση του Ενάγοντα 1 - Αιτητή αναφέρεται σε γεγονότα που έλαβαν χώρα πριν 15 χρόνια, δεν σχετίζονται με τα επίδικα θέματα της Απαίτησης και οι αναφορές σε προηγούμενες διαδικασίες είναι παντελώς άσχετες. Υποστήριξε ότι ο Ενάγοντας 1 - Αιτητής προχώρησε στην αύξηση των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας το 2007, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη τους, με αποτέλεσμα να μην έχουν οποιοδήποτε ενεργό λόγο στη διοίκηση της εταιρείας. Διαφωνούσαν με την ανάπτυξη του κτιρίου «Minos Tower» και ο Ενάγοντας 1 - Αιτητής το γνώριζε. Η ίδια με τον αδελφό της ετοίμασαν παρουσίαση, τον Σεπτέμβριο 2004, στην οποία ανέλυσαν τα αναπτυξιακά σχέδια της εταιρείας όπου διαφάνηκε ότι δεν ήταν βιώσιμα. Ο ισχυρισμός ότι ο Ενάγοντας 1 - Αιτητής εξαναγκάστηκε να αγοράσει τις μετοχές του Εναγόμενου 1 - Καθ΄ου η αίτηση δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα αφού είχε αγοράσει τις μετοχές του Εναγόμενου 1 - Καθ’ ου η αίτηση με δική του απόφαση μετά από ανεξάρτητη συμβουλή δικηγόρου.
Όσον αφορά το Έργο, ούτε η ίδια αλλά ούτε ο αδελφός της είχαν ενεργό ενδιαφέρον αλλά εξέφρασαν από νωρίς τη διαφωνία τους. Σε σχέση με τις ενέργειες για χρηματοδότηση του οι αποφάσεις λήφθηκαν αποκλειστικά από τον Ενάγοντα 1-Αιτητή και στο τέλος αποδείχθηκε ότι η συγκεκριμένη ανάπτυξη δεν ήταν βιώσιμη και τελικά οδήγησε στο να μην μπορεί η εταιρεία να αποπληρώσει τον δανεισμό που έλαβε για την ανέγερσή του. Σε σχέση με την αξία των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας σε εσωτερική αποτίμησή τους υπολογίστηκε στα ΛΚ4.600.000, ήτοι €8.000.000. Κατά τη δική της άποψη ο κίνδυνος για τα περιουσιακά στοιχεία της οικογένειας ήταν υπαρκτός, αφού, εκτός από τη διαδικασία εκποίησης της κατοικίας στην Λεμεσό, η Astrobank είχε διορίσει Παραλήπτη - Διαχειριστή στην εταιρεία με σκοπό την ρευστοποίηση των περιουσιακών της στοιχείων.
Όσον αφορά την εγγραφή επικαρπίας προωθεί τη θέση ότι ουδέποτε συμφωνήθηκε γραπτώς ή προφορικώς η εγγραφή επικαρπίας στην οικία στην Λευκωσία. Υποστηρίζει ότι αν είχαν σκοπό την πώληση της συγκεκριμένης οικίας δεν θα προχωρούσαν τον Σεπτέμβριο 2023 στην ανανέωση της ενοικίασής της. Κατά τη δική της άποψη υπάρχει ασυνέπεια στις θέσεις του Ενάγοντα 1 - Αιτητή αφού αρχικά επικαλέστηκε την ύπαρξη γραπτής συμφωνίας για εγγραφή επικαρπίας και ακολούθως κατέγραψε ότι η εγγραφή επικαρπίας ήταν αντικείμενο προφορικής συμφωνίας. Προωθεί τη θέση ότι τα μέρη δεν είχαν προφορική επικοινωνία αλλά η επικοινωνία γινόταν γραπτώς ή μέσω των δικηγόρων τους. Καταλήγει, ότι οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές δεν προσήλθαν στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια γιατί απέκρυψαν γεγονότα και παραπλάνησαν το Δικαστήριο.
Το Δικαστήριο έχει θέσει ενώπιόν του το περιεχόμενο της Απαίτησης, της Αίτησης και της Ένστασης. Το ίδιο ισχύει για το μαρτυρικό υλικό, ήτοι τα Τεκμήρια που έχουν προσαχθεί στα πλαίσια εκδίκασης της υπό κρίση Αίτησης, για τις εμπεριστατωμένες αγορεύσεις των ευπαίδευτων συνηγόρων και για τη νομολογία στην οποία παρέπεμψαν. Νοείται ότι θα εξεταστούν οι θέσεις και τα επιχειρήματα της κάθε πλευράς στο βαθμό που απαιτείται για τις ανάγκες της υπόθεσης έχοντας πάντα κατά νου ότι δεν απαιτείται η πραγμάτευση κάθε επιχειρήματος που προβάλλεται.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Προκύπτει ότι η παρούσα αίτηση αφορά θλιβερά γεγονότα μεταξύ γονέων και παιδιών οι οποίοι δεν μπόρεσαν μόνοι τους να επιλύσουν τις διαφορές τους και κατέφυγαν στο Δικαστήριο. Από τα Τεκμήρια διαφαίνεται ότι η οικογενειακή εταιρεία αντιμετώπισε σοβαρά οικονομικά προβλήματα τα οποία οδήγησαν την Astrobank, στην οποία οφειλόταν ένα πολύ μεγάλο ποσό, στο να ενεργοποιήσει τη διαδικασία εκποίησης της κατοικίας των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών και να διορίσει Παραλήπτη - Διαχειριστή στην εταιρεία. Η συγκεκριμένη οικία στην Λεμεσό ήταν εγγεγραμμένη ανά ? μερίδιο στους Ενάγοντες 1 και 2 και ? μερίδιο στους Εναγόμενους 1 και 2. Όλα τα μερίδια ήταν υποθηκευμένα πλην του μεριδίου του Εναγόμενου 1 - Καθ΄ου η αίτηση. Για να επιτευχθεί συμφωνία με την Astrobank απαιτείτο η συνδρομή των Εναγόμενων 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση. Συμφωνήθηκε μετά από διαβουλεύσεις μεταξύ του δικηγόρου των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών και των Εναγόμενων 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση όπως η κατοικία στην Λευκωσία, η επίδικη κατοικία, μεταβιβαστεί εξ ολοκλήρου, ανά ½ μερίδιο, στους Εναγόμενους 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση και όπως οι Εναγόμενοι 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση παραχωρήσουν τα μερίδιά τους στην κατοικία στην Λεμεσό. Παρόλο που σε όλη την αλληλογραφία που ανταλλάχθηκε μεταξύ των μερών γινόταν αναφορά στην εγγραφή επικαρπίας και αναγνωριζόταν η αναγκαιότητα είσπραξης των ενοικίων από τους Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές, τελικά δεν υπήρξε, κατά τη μεταβίβαση της κατοικίας από την Ενάγουσα 2 - Αιτήτρια στους Εναγόμενους 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση, οποιαδήποτε εγγραφή επικαρπίας. Και ενώ αρχικά οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές είχαν λάβει κάποια ενοίκια της συγκεκριμένης κατοικίας, η οποία ήταν ενοικιασμένη για πολλά χρόνια στην Ύπατη Αρμοστεία της Αυστραλίας, μετά τον Μάϊο 2023 και παρά το γεγονός ότι είχε δημιουργηθεί λογαριασμός για να εμβάζονται, στη συνέχεια δεν παραχωρούνταν στους Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές. Αυτά οδήγησαν στη λήψη μέτρων από τους γονείς εναντίον των παιδιών τους.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Τα ερωτήματα που τίθενται προς απάντηση είναι, κατά πόσο ορθά εκδόθηκε το απαγορευτικό διάταγμα μονομερώς, κατά πόσο μπορεί να συνεχίσει να ισχύει, αλλά και κατά πόσο δύνανται να εκδοθούν τα υπόλοιπα διατάγματα που ζητούνται με την αίτηση.
Η ευπαίδευτη συνήγορος των Εναγόμενων 1 και 2 - Καθ’ ων η αίτηση προωθεί τη θέση ότι οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές δεν έχουν εκπληρώσει το καθήκον της πλήρους και ειλικρινούς αποκάλυψης και ότι έχουν παραπλανήσει το Δικαστήριο. Απαριθμεί τα γεγονότα που, κατά τη δική της άποψη, δεν αποκαλύφθηκαν ή και οδήγησαν στην παραπλάνηση του Δικαστηρίου.
Όσον αφορά το θέμα της υποχρέωσης αποκάλυψης και την έκτασή του, όταν ένας διάδικος απευθύνεται στο Δικαστήριο μονομερώς, σχετική είναι η πρόσφατη απόφαση του Εφετείου στην INVESTAR SPC LTD ν. INVESTAR INVESTMENTS LTD Πολ. Εφ. Ε50/21 ημερ. 15/02/2024, στην οποία διαβάζονται τα’ ακόλουθα:
« Υπενθυμίζεται πως στις Zein και Demstar αποφασίστηκε ότι σε υποθέσεις όπου εξετάζεται το κατά πόσον θα παραμεριστεί διάταγμα που εκδόθηκε μονομερώς, το κριτήριο είναι κατά πόσο η μη αποκάλυψη συγκεκριμένων γεγονότων συνιστά, εξ αντικειμένου, ουσιώδους σημασίας στοιχείο για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου. Η πρόθεση εξαπάτησης δεν αποτελεί προϋπόθεση για την ακύρωση διατάγματος λόγω παράλειψης αποκάλυψης ουσιωδών γεγονότων. Όπως, όμως, θα αναλύσουμε πιο κάτω, όπου γίνεται επίδοση της μονομερούς αίτησης το στοιχείο της μη αποκάλυψης εξετάζεται με διαφορετικά κριτήρια.».
Σχετικό και άκρως καθοδηγητικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση DB Technologies B.V. v. Loizos Iordanou Constructions Ltd Πολ. Εφ. Ε166/19 ημερ. 15/10/2020:
« Στην υπόθεση Sobolev κ.ά. ν. Weitzer, πολ.εφ. Ε177/18, 21.5.2019 εξηγείται η πιο πάνω αρχή και συνοψίζεται η προηγούμενη νομολογία, ως εξής:
"Στην υπόθεση Δήμος Πάφου ν. Βοσκού (2001) 1 Α.Α.Δ. 1168 τίθεται με συμπυκνωμένο λόγο, από το Δικαστή Νικήτα, το περιεχόμενο του καθήκοντος και η συνέπεια εκ της παραβίασης του.
«Πλήρης και ειλικρινής αποκάλυψη όλων των ουσιωδών γεγονότων, που είναι σε γνώση του αιτητή, απαιτείται πάντοτε σε αιτήσεις εξπάρτε. Διαφορετικά το διάταγμα που δόθηκε χωρίς να τηρηθεί η υποχρέωση αυτή του αιτητή θα πρέπει να ακυρωθεί κατά την inter partes ακρόαση της αίτησης. Είναι δε άσχετο αν η παράλειψη τέτοιας αποκάλυψης ήταν εσκεμμένη ή όχι. Ο κανόνας αναπτύχθηκε σε σχέση με τη χορήγηση διαταγμάτων του τύπου mareva, αλλά είναι καθολικής ισχύος σε υποθέσεις προσωρινής δικαστικής προστασίας. Η πρώτη υπόθεση που κωδικοποίησε τις αρχές για τη χορήγηση διαταγμάτων mareva ήταν η Third Chandris Shipping Corporation ν. Unimarine S.A.[1979]1 Q.B. 645 (εφετειακή απόφαση). Η υποχρέωση αποκάλυψης ήταν η πρώτη προϋπόθεση που έθεσε. Και εναπόκειται στο δικαστή, κατά την ενάσκηση της διακριτικής του ευχέρειας, να εκτιμήσει τη σημασία τέτοιων στοιχείων.
Είναι χρήσιμη, στο σημείο αυτό, η αναφορά σε σύντομο απόσπασμα από το βιβλίο του Mark S. W. Hoyle "The Mareva Injunction and Related Orders" (1997) 3η έκδοση, στη σελ. 71 υπό τον τίτλο "Lack of full disclosure":
"There is a powerful argument in the view that if full and frank disclosure has not been made in the ex parte application, the order will be discharged because of the seriousness of the omission. This is because it is up to the judge to consider the importance of the relevant facts, so that he can exercise his discretion in the light of as much information as possible. Consequently, a lack of full and frank disclosure need not be deliberate before the injunction is discharged for that reason, but merely has to be pertinent to the issues involved, even if it does not affect the merits of the claim.
At the ex parte stage the only evidence before the court is that provided by the applicant for the injunction. It is an established part of the practice in applications for exparte orders that the applicant gives as fair a description of the case as possible. The judge should be alerted to any particular defences or problems so that his assessment of the situation is as objective as it can be at the early stage of the matter."
Έχουμε στην Κύπρο ανάλογη θεώρηση, όπως δείχνει η πλούσια περιπτωσιολογία, που εφαρμόστηκε ο κανόνας. Σχετικές είναι οι παρακάτω αποφάσεις στις οποίες επέσυρε την προσοχή μας η δικηγόρος του εφεσιβλήτου: Demstar Ltd v. Zim Israel Navigation Co. Ltd. κ.α. (1996) 1 Α.Α.Δ. 597 και M & CH Mitsingas Trading Ltd. κ.α. ν. The Timberland Co. (1997) 1 Α.Α.Δ. 1791, 1797».
Η μη αποκάλυψη θεωρείται ως είδος εξαπάτησης του Δικαστηρίου, το οποίο αρνείται πλέον να ακούσει αυτόν που το εξαπατά, είτε υπάρχει πρόθεση εξαπάτησης ή όχι. (βλ. Γρηγορίου κ.ά. ν. Χριστοφόρου κ.ά. (1995) 1 Α.Α.Δ. 248, Fedossova Larissa (Αρ.2)(1997)1Γ ΑΑΔ 1333, Electromatic Constructions Ltd v. Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (2009)1A ΑΑΔ 258, Global Cruises S.A. κ.ά. v. METRO Shipping & TRAVEL Ltd (1989)1E Α.Α.Δ. 607, United Perlite Industries Ltd v. Sayakhat Air Co (2002) 1Β A.A.Δ. 938, Rybolovleyv v. Rybolovleva (2010) 1A AAΔ.82, Interpartemental Concern "Uralmetrom» v. Besuno ltd (2004) 1A Α.Α.Δ. 557 και Σύγγραμμα Γ. Ερωτοκρίτου & Π. Αρτέμη Διατάγματα Injunctions). ».
Η προκαταρκτική εξέταση του συγκεκριμένου λόγου ενστάσεως επιβάλλεται από αυτή την ίδια τη φύση του, καθότι επηρεάζει καθοριστικά την εγκυρότητα και βιωσιμότητα της Αίτησης έτσι ώστε, σε περίπτωση που αυτός ο λόγος γίνει δεκτός, τότε να µην παρίσταται ανάγκη να εξεταστεί η ουσία της Αίτησης. Στην επίσης πολύ πρόσφατη απόφαση του Εφετείου, στην υπόθεση Crolantaco Limited κ.α. ν. N. Anastasiou Investments Limited Πολ. Εφ. Ε162/18 ημερ. 17/06/2024, διαβάζονται τα ακόλουθα:
« Όπως μάλιστα λέχθηκε στην Bloczek Limited v. Vianova Holding Limited (2013) 1 Α.Α.Δ. 1460: «…Παράλειψη παρουσίασης ουσιωδών γεγονότων ενώπιον του δικαστηρίου, σε μονομερή αίτηση, θεωρείται ως είδος εξαπάτησης του δικαστηρίου και το δικαστήριο έχει τη διακριτική ευχέρεια να ακυρώσει ένα, μονομερώς εκδοθέν, παρεμπίπτον διάταγμα, για το λόγο της μη αποκάλυψης ουσιωδών γεγονότων, χωρίς καν να εξετάσει την ουσία της αίτησης. Επομένως, τέτοιο θέμα, όταν εγείρεται, εξετάζεται κατά προτεραιότητα. Το τι συνιστά ουσιώδες θέμα είναι αντικειμενικό…». (έμφαση δοθείσα)
……………………………………………………………………………………………………… Παραθέτουμε απόσπασμα από την απόφαση Commerzbank Auslandsbanken Holdings A.G. v. Adeona Holding Ltd (2015) 1 Α.Α.Δ.386 όπου λέχθηκαν τα εξής: «Κριτής του τι είναι ουσιώδες, είναι ο δικαστής ο οποίος έχει ευρεία διακριτική ευχέρεια και δεν διστάζει να ακυρώσει το ήδη εκδοθέν μονομερές διάταγμα, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που διαπιστώνει κακοπιστία και πρόθεση απόκρυψης ή παραπλάνησης του δικαστηρίου. Οδηγός είναι πάντοτε τα ιδιαίτερα περιστατικά της υπόθεσης στο πλαίσιο της αντιδικίας των διαδίκων. Βέβαια δεν είναι κάθε παράλειψη αποκάλυψης που οδηγεί σε ακύρωση. Αν το δικαστήριο ασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια κρίνει ότι η παράλειψη αφορούσε σε ουσιώδες γεγονός, τότε κατά κανόνα ακυρώνει το διάταγμα, προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να αφαιρέσει κάθε όφελος που αποκόμισε ο αιτητής. Στην αγγλική υπόθεση Bank Mellat v. Nikpour (Mohammad Ebrahaim) (1985) F.S.R. 87 CA, αναφέρθηκε ότι το δικαστήριο ασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια, σύμφωνα με την αρχή του locus poenitentiae (ευκαιρία για μεταμέλεια ή διόρθωση), μπορεί, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ιδιαίτερα όταν η μη αποκάλυψη είναι αθώα, να ακυρώσει το προηγούμενο διάταγμα και να εκδώσει νέο, υπό όρους (βλ. επίσης Recnex Trading Ltd κ.α. v. Tράπεζας Πειραιώς (Κύπρου) Λτδ, ECLI:CY:AD:2014:A269, Πολιτική Έφεση Αρ. 71/11, ημερ. 16.4.2014). Όμως αυτή η διακριτική ευχέρεια θα πρέπει να ασκείται με αρκετή περισυλλογή, ώστε να μην εξουδετερώνει το μοναδικό κόστος ή «τιμωρία» για μη αποκάλυψη, που δεν είναι άλλο από την ακύρωση του διατάγματος».
Στην παρούσα υπόθεση προωθείται από τους Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές, ως απάντηση στον ισχυρισμό περί απόκρυψης, ότι ως προκύπτει από τις ένορκες δηλώσεις του Ενάγοντα 1 που συνοδεύουν την Αίτηση, όλα τα σχετικά γεγονότα που σχετίζονται με το θέμα μεταβίβασης της επίδικης κατοικίας και της εγγραφής επικαρπίας έχουν αποκαλυφθεί. Οι Εναγόμενοι 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση όμως ισχυρίζονται ότι απεκρύβησαν τα ακόλουθα γεγονότα: Ότι ποτέ δεν υπήρξε συμφωνία μεταξύ των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών και των Εναγομένων 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση για την εγγραφή επικαρπίας. Ότι τα πληρεξούσια έγγραφα, τα οποία είχαν χρησιμοποιηθεί για τη μεταβίβαση, δεν προέβλεπαν για εγγραφή επικαρπίας στην συγκεκριμένη κατοικία γιατί δεν είχε συμφωνηθεί η εγγραφή επικαρπίας. Και ότι δεν αποκάλυψαν, οι Αιτητές, ότι γνώριζαν για την ανανέωση της ενοικίασης της κατοικίας για περαιτέρω 2 χρόνια. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση στην ένορκη δήλωσή της καταγράφει ότι απεκρύβησαν διαφορετικά γεγονότα από αυτά που προωθεί η ευπαίδευτη συνήγορος της με την γραπτή της αγόρευση.
Στην υπόθεση Bloczek Limited v. Vianova Holding Limited (2013) 1 Α.Α.Δ.1460, διαβάζονται τ΄ ακόλουθα σε σχέση με το θέμα της απόκρυψης:
« Είναι θεμελιωμένη αρχή του δικαίου της επιεικείας ότι η διαδικασία με μονομερή αίτηση επιβάλλει στον αιτητή, την υποχρέωση αποκάλυψης στο δικαστήριο όλων των ουσιαστικών γεγονότων, εκείνων δηλαδή που μπορεί να ασκήσουν επιρροή στη δικαστική κρίση. Τέτοιες αιτήσεις είναι υψίστης πίστεως και γι' αυτό ο αιτητής έχει καθήκον να φέρει εις γνώσιν του δικαστηρίου οποιαδήποτε γεγονότα γνωρίζει ή οποιαδήποτε γεγονότα θα εγνώριζε αν ασκούσε εύλογη επιμέλεια, τα οποία μπορεί να είναι ευνοϊκά για τον απόντα διάδικο (τον αντίδικο του) και μπορεί να ασκήσουν επιρροή στην κρίση του δικαστηρίου.».
Η έκδοση προσωρινού διατάγματος μονομερώς συνιστά εξαιρετικό μέτρο εφόσον παρέχεται κατά παρέκκλιση του κανόνα της φυσικής δικαιοσύνης που αποκλείει την παροχή θεραπείας χωρίς την παροχή ευκαιρίας στον αντίδικο να ακουστεί. Οι μονομερείς αιτήσεις είναι αιτήσεις υψίστης πίστεως (ubberima fides) εφόσον κρίνονται έξω από το κανονικό πλαίσιο της δίκης και οι κανόνες πρέπει να τηρούνται με αυστηρότητα. Η ύψιστη πίστη, η οποία διέπει κάθε μονομερή αίτηση, επιβάλλει στον κάθε αιτητή όπως παρουσιάσει, κατά τρόπο ξεκάθαρο, το φάσμα του συνόλου των γεγονότων.
Καθοδηγούμενο το Δικαστήριο από την παρατεθείσα νομολογία και έχοντας κατά νου τα στοιχεία που κατ΄ισχυρισμό των Εναγόμενων 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση απεκρύβησαν, καταλήγει ότι δεν απεκρύβησαν από το Δικαστήριο στοιχεία ουσιώδους σημασίας τα οποία θα επενεργούσαν στην κρίση του. Το αν υπήρξε ή όχι συμφωνία για εγγραφή επικαρπίας είτε προφορική είτε γραπτή είναι ένα από τα θέματα προς διερεύνηση κατά την εκδίκαση της υπόθεσης αυτής και συνιστά θέμα άποψης και όχι έλλειψη αποκάλυψης. Εν πάση περιπτώσει, τέθηκε στη διάθεση του Δικαστηρίου τόσο η αλληλογραφία που ανταλλάχθηκε μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων μεταξύ των μερών, καθώς και τα προσχέδια των δύο συμφωνιών, ήτοι της συμφωνίας με την Astrobank και η ενδοοικογενειακή. Το ότι δεν αναφέρθηκε στο Δικαστήριο ότι τα πληρεξούσια έγγραφα που χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταβίβαση του ακινήτου δεν προνοούσαν για την εγγραφή επικαρπίας και το συμπέρασμα ότι λόγω του συγκεκριμένου γεγονότος δεν υπήρχε συμφωνία για εγγραφή επικαρπίας είναι μια κατάληξη, ένα συμπέρασμα των Εναγόμενων 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση και όχι θέμα απόκρυψης. Τα όσα οι Εναγόμενοι 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση επικαλούνται, ως γεγονότα που απεκρύβησαν από το Δικαστήριο, συνιστούν ερωτήματα προς απάντηση από το Δικαστήριο κατά την εκδίκαση της Απαίτησης. Και να τίθονταν ευθέως στο Δικαστήριο δεν θα επηρέαζαν με οποιοδήποτε τρόπο την κρίση του κατά την έκδοση του διατάγματος μονομερώς, λόγω και των θεραπειών που αξιώνουν οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές, όπως αυτές καταγράφονται στο Έντυπο Απαίτησής τους και συγκεκριμένα την θεραπεία που αφορά αίτημα για ακύρωση της δωρεάς της συγκεκριμένης κατοικίας λόγω δόλου και απάτης.
Είναι η θέση του Δικαστηρίου ότι όλοι οι πιο πάνω λόγοι, που αφορούν το κατ΄ ισχυρισμό θέμα της απόκρυψης και της μη αποκάλυψης στοιχείων ενώπιον του Δικαστηρίου, δεν θα επηρέαζαν την κρίση και απόφαση του Δικαστηρίου όταν εξέταζε την αίτηση για έκδοση των Διαταγμάτων μονομερώς γιατί δεν συνιστούν στοιχεία ουσιώδους σημασίας αφού το Δικαστήριο σκοπούσε στο να διαφυλάξει το ιδιοκτησιακό καθεστώς του ακινήτου μέχρι να ξεκαθαρίσει το θέμα της επικαρπίας ή και του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του ακινήτου. Εν πάση περιπτώσει, τα συγκεκριμένα δεν είναι αρκετά για να οδηγήσουν στην ακύρωση του μονομερώς εκδοθέντος Διατάγματος από το Δικαστήριο, ημερομηνίας 15/02/2024.
Ενόψει της πιο πάνω κατάληξης, το Δικαστήριο θα προχωρήσει στην εξέταση της ουσίας της αίτησης, ήτοι τη νομική πτυχή που διέπει αιτήσεις για έκδοση τέτοιου είδους διαταγμάτων. Το ουσιαστικό δίκαιο για την έκδοση απαγορευτικών διαταγμάτων παρέχεται στο άρθρο 32 του Ν.14/60, ενώ η δικονομία για τέτοια διατάγματα προσδιορίζεται από τον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο και Κανονισμούς. Το άρθρο 32 παρέχει στο Δικαστήριο ευρεία εξουσία σχετικά με την έκδοση παρεμπιπτόντων διαταγμάτων. Οι ουσιαστικές προϋποθέσεις που το άρθρο αυτό καθορίζει ότι πρέπει να συντρέχουν, για να έχει το Δικαστήριο τη διακριτική ευχέρεια να εκδίδει παρεμπίπτοντα διατάγματα που θα έκρινε δίκαια ή πρόσφορα, είναι οι εξής: Η ύπαρξη σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση, η ύπαρξη ορατής πιθανότητας επιτυχίας, η πιθανότητα να υποστεί ο αιτών ανεπανόρθωτη ζημιά καθώς επίσης ότι θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο εκτός εάν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα.
Όσον αφορά τις προϋποθέσεις για την έκδοση ενός απαγορευτικού διατάγματος και κατά πόσο αυτές ικανοποιούνται στην υπό εξέταση υπόθεση, καθοδήγηση μπορεί να αντληθεί από σωρεία αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Οι αποφάσεις των Κυπριακών Δικαστηρίων που έχουν αναλύσει τις προϋποθέσεις έκδοσης προσωρινών διαταγμάτων βάσει του άρθρου 32 του Ν.14/60, είναι πολλές. Ενδεικτικά και μόνο αναφέρω τις υποθέσεις Odysseos v. Pieris Estates and Others (1982) 1 C.L.R. 557, Jonitexo Ltd v. Adidas (1984) 1 C.L.R. 263, A.B.P. Holdings Ltd ν. Κιταλίδη κ.ά. (Αρ. 2) (1994) 1 Α.Α.Δ. 694. Στην τελευταία απόφαση τονίζεται ότι το άρθρο 32 του Ν.14/60 παρέχει στα Δικαστήρια ευρύτατες εξουσίες για έκδοση οποιωνδήποτε διαταγμάτων, όταν κάτι τέτοιο κρίνεται δίκαιο ή πρόσφορο χωρίς να τίθεται κανένας περιορισμός. Τα ίδια επαναλήφθηκαν και στην υπόθεση Παντελίδη ν. Πιερή (1998) 1(Δ) Α.Α.Δ. 2111.
Πολύ πρόσφατα, αναφορικά με τις πρώτες δύο προϋποθέσεις του άρθρου 32 του Ν.14/60, λέχθηκαν τα ακόλουθα στην απόφαση Boris Mints κ.α. v. Pavel Shiskin Πολ. Εφ. 69, 70 και 71/20 ημερ. 10/01/2024:
« Αποτυγχάνουν της πρώτης προϋπόθεσης, αγωγές στηριζόμενες σε βάσεις άγνωστες στον Νόμο και ή τη Νομολογία όπου η συνέχιση τους θα απολήξει να είναι ανούσια και ενοχλητική (frivolous and vexatious), αλλά και απαιτήσεις όπου επιδιώκεται η απόδοση θεραπείας παράλογης ή απαράδεκτης. Στην προκειμένη περίπτωση - όπως ορθά παρατηρεί το πρωτόδικο Δικαστήριο στις σελ.16 -17 της απόφασης του - αναδεικνύονται σοβαρά ζητήματα για εκδίκαση στα δικόγραφα και έτσι πληρείται η πρώτη προϋπόθεση.
Σε ό,τι αφορά τη δεύτερη προϋπόθεση, απαιτείται η κατάδειξη μιας ορατής πιθανότητας, μιας προοπτικής επιτυχίας της αγωγής. Το βάρος απόδειξης δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό και εν πάση περιπτώσει υπολείπεται ακόμα και του ισοζυγίου των πιθανοτήτων (βλ. Hellenic Bank Public Company Ltd v. Alpha Panareti Public Ltd (2013) 1Β Α.Α.Δ. 1235). Κατά την εξέταση της προϋπόθεσης αυτής γίνεται συσχέτιση της νομικής βάσης της αγωγής με την προσκομισθείσα, από πλευράς αιτητή, μαρτυρίας. Σταθμίζεται βέβαια και η αντίθετη εκδοχή του καθ' ου η αίτηση. Η υποκειμενική και εξαντλητική αξιολόγηση της μαρτυρίας, αλλά και η επιλογή εκδοχών και η εξαγωγή τελικών συμπερασμάτων θα πρέπει να αποφεύγεται. Αυτά είναι αξιώματα που ανήκουν στην κυρίως δίκη. Αυτού λεχθέντος, χωρίς να υπεισέρχεται στην ουσία, κάποια αποτίμηση της αποδεικτικής δύναμης της μαρτυρίας εκείνου που ζητά τη θεραπεία, θα πρέπει να γίνεται από το Δικαστήριο (βλ. Λόρδος κ.α. v. Σιακόλα κ.α. Πολ. Έφεση Ε143/15, ημερ. 23.3.2017).»
Επομένως, το Δικαστήριο περιορίζεται και προσεγγίζει το μαρτυρικό υλικό που τέθηκε ενώπιόν του με τις ένορκες δηλώσεις, με μόνο σκοπό τη διακρίβωση της ύπαρξης ή όχι των πιο πάνω προϋποθέσεων και κατά πόσο είναι δίκαιο και εύλογο να εκδώσει τα αιτούμενα διατάγματα. Οι Αιτητές οφείλουν να πείσουν το Δικαστήριο ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων, ως επίσης και για το δίκαιο και εύλογο της έκδοσής τους και της διατήρησής τους σε ισχύ. Το πραγματικό υπόβαθρο των γεγονότων, στα πλαίσια των οποίων εξετάζεται η αίτηση, τίθεται με τις ένορκες δηλώσεις που υποστηρίζουν την αίτηση και την ένσταση αντίστοιχα.
Στο σύγγραμμα των Γ. Ερωτοκρίτου και Π. Αρτέμη, «Διατάγματα», έκδοση 2016, στη σελίδα 123 του συγγράμματος, κάτω από τον τίτλο «Σοβαρό Ζήτημα προς εκδίκαση - η πρώτη προϋπόθεση» αναφέρονται τα ακόλουθα:
« Το πρώτο ζήτημα στο οποίο το Δικαστήριο θα στρέψει την προσοχή του, είναι αναφορικά με την νομική πτυχή της υπόθεσης. Αναμένεται να εξετάσει κατά πόσο ο ενάγων έδειξε ότι υπάρχει σοβαρό ζήτημα για εκδίκαση. Στα πλαίσια της εξέτασης του, θα ερευνήσει το αγώγιμο δικαίωμα του ενάγοντα. Θα πρέπει να βεβαιωθεί ότι το κατ' ισχυρισμό αγώγιμο δικαίωμα του δεν είναι "επιπόλαιο και ενοχλητικό" και ότι θα μπορούσε να θέσει υπό αμφισβήτηση τη νομιμότητα των πράξεων του εναγομένου».
Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί σε σχέση με τις πρώτες δύο προϋποθέσεις, των οποίων η αλληλουχία επιτρέπει την από κοινού εξέταση, είναι αν έχουν καταδειχθεί τέτοιες σοβαρές ενδείξεις δικαιωμάτων εκ μέρους των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών ώστε σε συσχετισμό με το περιεχόμενο της αίτησης να οδηγούν στη διαπίστωση σοβαρού ζητήματος με ορατή πιθανότητα επιτυχίας. Η διακρίβωση πιθανότητας επιτυχίας γίνεται με βάση την προσαχθείσα μαρτυρία η οποία πρέπει να αναφέρεται με ακρίβεια σε γεγονότα από τα οποία να καταδεικνύεται η ύπαρξη πιθανότητας (βλ. Ανδρέας Σάββα Κυτάλα v. Άννα Χρυσάνθου (1996) 1 Α.Α.Δ. 253, 257-8). Υπενθυμίζεται ότι, με βάση τη νομολογία, η ύπαρξη σοβαρού ζητήματος αποκαλύπτεται στη βάση του καταχωρημένου δικογράφου και αφορά τη νομική θεμελίωση της αξίωσης των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών. Στην παρούσα υπόθεση προκύπτει από την σωρεία ηλεκτρονικών μηνυμάτων που επισυνάφθηκαν ως Τεκμήρια, τόσο στην αίτηση καθώς και στην ένσταση, τα οποία ανταλλάχθηκαν μεταξύ των εμπλεκομένων μερών καθώς και των δικηγόρων τους, ότι υπάρχει σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση. Διαπιστώνεται ότι στις 11/09/2022, σε ηλεκτρονικό της μήνυμα η Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση ζητά την συμφωνία της επικαρπίας για να την κάνει «review» και στις 14/09/2022 καταγράφει, σε ηλεκτρονικό της μήνυμα, ότι η επικαρπία θα πρέπει να εγγραφεί ταυτόχρονα με την εξόφληση του χρέους στην Τράπεζα Κύπρου, Τεκμήριο 10. Η συμφωνία που διαβιβάστηκε στα μέρη, στις 13/09/2022, για να εκφέρουν την άποψή τους περιείχε όρο για επικαρπία, παράγραφος 5, Τεκμήριο 9. Στην αλληλογραφία που ανταλλάχθηκε γινόταν πάντοτε μνεία για την εγγραφή επικαρπίας σε σχέση με την επίδικη κατοικία. Αναφορά γίνεται και στο Τεκμήριο 13 που συνοδεύει την αίτηση, το οποίο φέρει ημερομηνία 09/02/2023 και στο οποίο ο Εναγόμενος 1 - Καθ΄ου η αίτηση καταγράφει: «Alki and George to continue receiving all net rental income (after taxes) for the duration of the lease with Commonwealth Australia.».
Ως παρουσιάστηκαν τα γεγονότα, μέσω όλων των ενόρκων δηλώσεων, διαφάνηκε ότι από τον Μάρτιο του 2022 οι Εναγόμενοι 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση εξέφραζαν άποψη για τη συμφωνία διευθέτησης μεταξύ της Astrobank και των Εναγόντων 1 και 2, Τεκμήρια 1 και 4 στην Αίτηση και προέβαιναν σε εισηγήσεις. Από τα Τεκμήρια 6, 7 και 8 διαφαίνεται ότι τόσο ο Εναγόμενος 1 καθώς και η Εναγόμενη 2 συμφώνησαν στο να καταβάλλονται τα ενοίκια της επίδικης κατοικίας στους γονείς τους. Η Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση σε ηλεκτρονικό της μήνυμα προς τον πατέρα της δηλώνει ότι «Τα ενοίκια θα συνεχίσουν να εισπράττονται από εσένα και την μάμμα ως σήμερα. Σε περίπτωση πώλησης θα φροντίσουμε να αποφασίσουμε ένα λογικό ποσό που θα εισπράξετε για την διαβίωσή σας από την πώληση. Αντιλαμβανόμαστε πλήρως τις ανάγκες σας.», Τεκμήριο 7. Όσον αφορά το θέμα της επικαρπίας ο δικηγόρος που βοηθούσε όλα τα μέρη, κ. Χρίστος Τριανταφυλλίδης, διαβίβασε ηλεκτρονική επικοινωνία ημερομηνίας 11/09/2022, με επισυνημμένη συμφωνία επίλυσης των οικογενειακών θεμάτων στην οποία, σύμφωνα με τον όρο 5, θα εγγράφετο επικαρπία στην κατοικία στην Λευκωσία, Τεκμήριο 9. Η ίδια η Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση σε ηλεκτρονική της επικοινωνία προς τον δικηγόρο, ημερομηνίας 14/09/2022, καθώς και τα υπόλοιπα εμπλεκόμενα μέρη δηλώνει «Η επικαρπία θα πρέπει να λάβει χώρα ταυτόχρονα με την εξόφληση του χρέους (του 22) της Τράπεζας Κύπρου.», Τεκμήριο 10. Σε ηλεκτρονικό της μήνυμα, ημερομηνίας 15/09/2022, στο οποίο προβαίνει σε εισηγήσεις για τροποποίηση κάποιων όρων στην ενδοοικογενειακή συμφωνία, δεν κάνει αναφορά στο θέμα της επικαρπίας, Τεκμήριο 11. Καταγράφει αυτολεξεί: «Με το υπόλοιπο λεκτικό είμαι σε συμφωνία.». Στις 28/02/2023 η Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση ενημερώνει τον Ενάγοντα 1 - Αιτητή για το άνοιγμα λογαριασμού για να κατατίθενται τα ενοίκια, Τεκμήριο 14 και προκύπτει ότι τα ενοίκια από τον Δεκέμβριο 2022 μέχρι τον Μάιο 2023 είχαν εμβαστεί σε λογαριασμό του Ενάγοντα 1 - Αιτητή, Τεκμήριο 16.
Οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές στην Απαίτησή τους αιτούνται, μεταξύ άλλων και αναγνωριστική απόφαση ότι δικαιούνται στην είσπραξη των ενοικίων της επίδικης κατοικίας στην Λευκωσία, καθώς και ότι δικαιούνται σε εγγραφή επικαρπίας στο όνομά τους επί της συγκεκριμένης κατοικίας. Με τα όσα έχουν παρατεθεί πιο πάνω και χρήζουν διερεύνησης κατά την ακρόαση της υπόθεσης, οδηγούν το Δικαστήριο στο συμπέρασμα ότι υπάρχει σοβαρό ζήτημα προς εξέταση, ήτοι κατά πόσο τα όσα τέθηκαν από τα μέρη συνιστούν συμφωνία ή όχι για εγγραφή επικαρπίας σε σχέση με την συγκεκριμένη κατοικία, καθώς και δέσμευση ότι θα παραχωρούνταν τα ενοίκια στους Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές.
Όσον αφορά τη δεύτερη προϋπόθεση, το Δικαστήριο επαναλαμβάνει ότι είναι αρκετό ο ενάγων να το πείσει ότι έχει κάποια σοβαρή πιθανότητα επιτυχίας. Ο ενάγων πρέπει να αναφέρεται σε γεγονότα που να πείθουν το Δικαστήριο ότι έχει πραγματική προοπτική επιτυχίας, η δε ικανοποίησή του εξαρτάται από τη συσχέτιση της νομικής θεμελίωσης της αξίωσης με την προσφερόμενη μαρτυρία, όπως αυτή εξάγεται σε αυτό το στάδιο από τις ένορκες δηλώσεις και τα δικόγραφα.
Όπως υπεδείχθη στην Κωνσταντίνος Λόρδος κ.ά ν. Πέτρου Σιακόλα κ.ά., Πολ. Έφ. Ε143/2015, ημερ. 23/03/2017 «τηρουμένης της αρχής ότι το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία, οφείλει πάντως να προβεί σε κάποια αξιολόγηση της αποδεικτικής δύναμης της υπόθεσης εκείνου του διαδίκου ο οποίος ζητά ενδιάμεση θεραπεία.». Στην υπόθεση Σεβαστού v. Σεβαστού (2002) 1 Α.Α.Δ. 1980, ελέχθη συναφώς ότι «κάποια πρωταρχική, έστω, αξιολόγηση της μαρτυρίας είναι αναγκαία για να μπορεί το δικαστήριο να συνεκτιμήσει την αποδεικτική δύναμη της κάθε πλευράς. Έστω στην περιορισμένη σφαίρα εξέτασης σε αυτό το στάδιο.».
Το Δικαστήριο, κατά την εκδίκαση αίτησης για προσωρινό διάταγμα, πρέπει να αποφεύγει να καταλήγει σε συμπεράσματα αναφορικά με την πλήρη εξέταση του πραγματικού και νομικού καθεστώτος της υπόθεσης ή να καταλήξει σε οποιοδήποτε τελικό συμπέρασμα ως προς το νομικό υπόβαθρο της υπόθεσης εφόσον σε μια τέτοια ενδιάμεση αίτηση τα ζητήματα που εγείρονται δεν αποφασίζονται τελεσίδικα. Η έρευνα του Δικαστηρίου θα πρέπει να σταματά εκεί όπου επιτρέπεται η διαπίστωση ύπαρξης ή ανυπαρξίας κάποιας προοπτικής επιτυχίας.
Σύμφωνα και με τον Δικαστή Slade στην Re Lord Cable (Deceased) Garatt and Others v. Waters and Others (1976) 3 All E.R. 417, στη σελ. 430, η προοπτική επιτυχίας δε μπορεί παρά να εξετάζεται στη βάση μαρτυρίας:
« Nevertheless, in my judgment it is still necessary for any plaintiff who is seeking interlocutory relief to adduce sufficiently precise factual evidence to satisfy the Court that he has a real prospect of succeeding in his claim for a permanent injunction at the trial. If the facts adduced by him in support of his motion do not by themselves suffice to satisfy the Court as to this, he cannot in my judgment expect it to assist him by inventing hypotheses of fact on which he might have a real prospect of success. For example, if he wishes the Court to grant him relief on the basis that another person has at all material times held certain assets as nominee for a third party, he must adduce sufficient factual evidence to show both the grounds on which such claim is made and that he has a real prospect of establishing that such assets are so held. Likewise, if he wishes the Court to grant him relief on the basis that certain trustees have in the past been acting in breach of trust, he must adduce factual evidence sufficient to show not only what acts or omissions are relied on but also that he has a real prospect of establishing that they constituted a breach of trust under the relevant system of law.».
Εξετάζοντας την δεύτερη προϋπόθεση που αφορά τις πιθανότητες επιτυχίας, είναι ο ισχυρισμός των Εναγόμενων 1 και 2 - Καθ΄ ων η αίτηση ότι δεν τέθηκε μαρτυρία για την ύπαρξη συμφωνίας για εγγραφή επικαρπίας, καθώς επίσης και ότι τα ηλεκτρονικά μηνύματα δεν αποτυπώνουν και δεν αποτελούν την τελική συμφωνία μεταξύ των μερών. Επιπρόσθετα, ισχυρίζονται ότι δεν τέθηκε ίχνος μαρτυρίας ότι η εγγραφή επικαρπίας ήταν αντικείμενο προφορικής συμφωνίας. Παρά τις συγκεκριμένες θέσεις, δεν μπορεί να παραβλεφθεί η εκτεταμένη αναφορά τόσο από τους Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές καθώς και από τους ίδιους τους Εναγόμενους 1 και 2 - Καθ΄ ων η αίτηση στο θέμα της εγγραφής επικαρπίας και είσπραξης των ενοικίων από τους Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές.
Το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο, με τα όσα οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές έχουν θέσει υπόψη του Δικαστηρίου και λαμβανομένων υπόψη των θέσεων της άλλης πλευράς, στοιχειοθετείται ορατή πιθανότητα επιτυχίας. Πιθανότητα τέτοια που δεν είναι μια απλή πιθανότητα, αλλά με τον πήχη να βρίσκεται πιο χαμηλά από το «ισοζύγιο των πιθανοτήτων». Διαφαίνεται, και δεν έχει αμφισβητηθεί από την Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση, ότι πράγματι τα ενοίκια από την συγκεκριμένη κατοικία είχαν προωθηθεί στο λογαριασμό του Ενάγοντα 1 - Αιτητή μέχρι και τον μήνα Μάϊο 2023, Τεκμήριο 16 στην Αίτηση και ότι γίνονταν συζητήσεις για την εγγραφή επικαρπίας ως καταγράφηκε πιο πάνω. Οι συγκεκριμένες διαπιστώσεις ενδυναμώνουν την πιθανότητα επιτυχίας των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών.
Σύμφωνα με τη νομολογία, το Δικαστήριο δεν χρειάζεται αλλά ούτε και πρέπει να εξάγει οποιοδήποτε θετικό και ή δεσμευτικό εύρημα ως προς τα συγκρουόμενα πραγματικά γεγονότα που περιστοιχίζουν τα πιο πάνω, απλώς να διαπιστώσει ότι οι προϋποθέσεις του άρθρου 32 ικανοποιούνται. Η έρευνα του Δικαστηρίου θα πρέπει να σταματά εκεί όπου επιτρέπει τη διαπίστωση ύπαρξης ή ανυπαρξίας κάποιας προοπτικής επιτυχίας. Είναι αρκετό δε ο ενάγων/αιτητής, για στοιχειοθέτηση και των τριών προϋποθέσεων που θέτει το άρθρο 32(1) του Ν.14/60, να παραθέσει ενώπιον του Δικαστηρίου το υπόβαθρο της μαρτυρίας η οποία θα χρειασθεί με σκοπό μόνο να δικαιολογήσει την έκδοση παρεμπίπτοντος διατάγματος. Τα όσα έχει επικαλεστεί η πλευρά των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών στις ένορκες δηλώσεις που κατατέθηκαν προς υποστήριξη της υπό εξέταση αίτησης, με το περιορισμένο βάρος που έχουν για τους σκοπούς της παρούσας διαδικασίας, αποκαλύπτουν ορατή πιθανότητα επιτυχίας.
Εξετάζοντας την τρίτη προϋπόθεση, ήτοι ότι χωρίς την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο και ότι εάν δεν εκδοθούν τα διατάγματα οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές θα υποστούν ανεπανόρθωτη ζημιά, σύμφωνα και με πρόσφατη νομολογία του Εφετείου η συγκεκριμένη προϋπόθεση περιλαμβάνει και άλλα μεταβλητά κριτήρια εκτός από την ανεπανόρθωτη ζημιά (βλ. Αδελφοί Ττινιόζου (Εργολάβοι Οικοδομών) Λίμιτεδ ν. Alpha Bank Cyprus Ltd Πολ. Εφ. Ε202/2016 ημερ. 17/10/2023).
Οι νομολογιακές αρχές επαναβεβαιώθηκαν και στην απόφαση Loucas Panayiotou Estates Ltd κ.ά. ν. Hellenic Bank Public Company Ltd, Πολ. Έφεση Ε203/2013, ημερ. 11/09/2019, από την οποία και το ακόλουθο απόσπασμα:
« Η τρίτη προϋπόθεση που πρέπει να πληρείται, σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν.14/60, για να δικαιολογείται η έκδοση ενός ενδιάμεσου διατάγματος, αφορά στο κατά πόσο, χωρίς την έκδοση του, θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη, στον αιτητή, σε μεταγενέστερο στάδιο, στην περίπτωση όπου αυτή, επιτύχει στις αξιώσεις του.
Στην Κυρίσαββα κ.ά. ν. Κύζη (2001) 1 ΑΑΔ 1245 αναφέρθηκε ότι «η έννοια του δύσκολου ή αδύνατου της πλήρους απονομής της δικαιοσύνης σε μεταγενέστερο στάδιο περιλαμβάνει και άλλα, μεταβλητά κριτήρια, εκτός από την ανεπανόρθωτη ζημιά. Ο χρηματικός παράγοντας της αποζημίωσης δεν είναι ο μόνος που λαμβάνεται υπόψη». (Βλ. επίσης Παπαστράτης ν. Πιερίδης (1979) 1 C.L.R. 231). Η πιο πάνω αντίκριση επαναλήφθηκε και στην υπόθεση Zena Company Ltd v. Demenian Catering Ltd (2011) 1 A.A.Δ. 1848.
Όπως λέχθηκε στην υπόθεση Highgate Primary School Ltd κ.ά. v. Στέλιου Φυλακτίδη κ.ά. (2009) 1(Α) Α.Α.Δ. 317, «η έννοια της απονομής πλήρους δικαιοσύνης δεν είναι ταυτόσημη με την αποκατάσταση μόνο της υλικής ζημιάς, αλλά είναι ευρύτερη και σ' αυτήν περιλαμβάνεται και η προστασία των δικαιωμάτων των Αιτητών. Το γεγονός δηλαδή ότι οι Εφεσείοντες μπορεί να είναι σε οικονομική κατάσταση που τους επιτρέπει να αποζημιώσουν τους Εφεσίβλητους σε περίπτωση επιτυχίας των Εφεσιβλήτων στην αγωγή, δεν εξυπακούει αυτόματα ότι δεν θα προκληθεί οποιαδήποτε αδικία στους Εφεσίβλητους-Ενάγοντες, υπό την ευρύτερη έννοια».
Η πιο πάνω νομολογία σαφώς προσδιορίζει ότι η έννοια της απονομής πλήρους δικαιοσύνης δεν είναι ταυτόσημη με την υποκατάσταση της υλικής ζημιάς. Θα πρέπει, συνεπώς, να λαμβάνονται υπόψη και άλλα στοιχεία, περιλαμβανομένης της προστασίας των δικαιωμάτων των αιτητών. Το θέμα αυτό, βεβαίως, δεν εξετάζεται αορίστως, αλλά είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το περιεχόμενο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του δικαστηρίου και συμπεριλαμβάνονται μέσα στην ένορκη δήλωση, επί του προκειμένου, των εφεσειόντων.».
Εξετάζοντας κατά πόσο συντρέχει η τρίτη προϋπόθεση του πιο πάνω άρθρου, όπως είναι πάγια νομολογημένο, αυτή ικανοποιείται όχι μόνο όταν η επιδίκαση αποζημιώσεων δεν θα ήταν επαρκής θεραπεία, αλλά και στην περίπτωση όπου υπάρχει ο κίνδυνος να μην μπορέσει ο εναγόμενος να ικανοποιήσει απόφαση που, ενδεχομένως, ληφθεί εναντίον του. Όπως προκύπτει από τη σχετική νομολογία, η αδυναμία ή η δυσκολία απονομής πλήρους δικαιοσύνης επεκτείνεται και στο στάδιο της εκτέλεσης. Αφορά δε την ύπαρξη περιουσιακών στοιχείων προς ικανοποίηση τυχόν μελλοντικής απόφασης υπέρ του ενάγοντα. Στην υπόθεση Ζεμενίδης ν. Ζεμενίδης (Αρ. 1) (1992) 1 Α.Α.Δ. 14 αποσαφηνίστηκε η δυνατότητα έκδοσης παρεμπίπτοντος διατάγματος σε σχέση με περιουσιακά στοιχεία που δεν αποτελούν αντικείμενο της αγωγής με βάση το άρθρο 32 του Ν.14/60. Το σχετικό κριτήριο είναι κατά πόσο, λαμβανομένου υπόψη του συνόλου της μαρτυρίας, υφίσταται βάσιμος κίνδυνος η απόφαση υπέρ του ενάγοντα να παραμείνει ανικανοποίητη.
Αυτό που επιζητούν οι Ενάγοντες - Αιτητές είναι να εμποδιστούν οι Εναγόμενοι 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση από το να προχωρήσουν στην πώληση του ακινήτου, καθώς επίσης και από το να εισπράξουν τα ποσά που κατατίθενται στον λογαριασμό που ανοίχθηκε από την Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση στον οποίο εμβάζονται τα ενοίκια, μέχρι την ολοκλήρωση της ακρόασης της Απαίτησης.
Εκείνο που εξετάζεται σε αυτό το πλαίσιο είναι η πιθανή επίδραση που θα έχει η τυχόν αποξένωση της περιουσίας ή επιβάρυνσή της στην ικανοποίηση της δικαστικής απόφασης που ενδεχομένως θα εκδοθεί. Ο κίνδυνος, δηλαδή, να μην ικανοποιηθεί η όποια απόφαση ήθελε εκδοθεί, αν αποξενωθεί ή επιβαρυνθεί η περιουσία. Εκεί βεβαίως που αποδεικνύεται πρόθεση αποξένωσης αυτό συνιστά άλλον έναν παράγοντα που λαμβάνεται υπόψη κατά την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου. Στο Τεκμήριο 7 που συνοδεύει την αίτηση η Εναγόμενη 2 - Καθ΄ης η αίτηση μιλά για πώληση της συγκεκριμένης κατοικίας. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι με το αιτητικό (Β) της Απαίτησης επιζητείται η επανεγγραφή της συγκεκριμένης οικίας στο όνομα της Ενάγουσας 2 - Αιτήτριας. Οπόταν το αν οι Εναγόμενοι 1 και 2 - Καθ΄ων αίτηση είναι ή όχι εύποροι και αν μπορούν ή όχι να αποζημιώσουν μέσω της επιδίκασης αποζημιώσεων δεν είναι το ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση εφόσον δεν βρισκόμαστε ενώπιον της περίπτωσης εκείνης όπου επιζητούνται ενδιάμεσα διατάγματα σε μια διαδικασία που στρέφεται εναντίον των Εναγόμενων 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση για ένα χρηματικό ποσό. Η προστασία των δικαιωμάτων των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών επιβάλλει τη διαφύλαξη του ακινήτου, ήτοι της κατοικίας στην Λευκωσία. Στη βάση όλων των παρατεθέντων είναι η κατάληξη του Δικαστηρίου ότι πληρείται εν προκειμένω και η τρίτη προϋπόθεση του άρθρου 32.
Πέραν των πιο πάνω τριών προϋποθέσεων, το Δικαστήριο θα πρέπει να σταθμίσει σαν θέμα ισοζυγίου της ευχέρειας αν είναι εύλογο και δίκαιο να διατηρήσει το εκδοθέν Διάταγμα και ή να εκδώσει τα υπόλοιπα. Όπως συνοψίζεται στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Εκδόσεις «Αρκτίνος» Λτδ κ.ά. ν. Λοϊζίδου Πολ. Εφ. 7/18 ημερ. 21/03/19:
«Με δεδομένη την πλήρωση των τριών κριτηρίων του άρθρου 32(1), υπεισέρχεται στην όλη εικόνα το ζήτημα της εξέτασης του πιο σημαντικού ίσως παράγοντα στην έκδοση απαγορευτικών διαταγμάτων, ήτοι, η ευρεία διακριτική εξουσία που δίδεται στο Δικαστήριο από το πιο πάνω άρθρο να εκδίδει διατάγματα στις περιπτώσεις όπου κρίνει ότι κάτι τέτοιο είναι «δίκαιον ή πρόσφορον».».
Αναφορικά με το ισοζύγιο της ευχέρειας αυτό υποδηλώνει το ενδιαφέρον του Δικαστηρίου να ισοζυγίσει τον κίνδυνο αδικίας, η οποία αδικία θα προκύψει αν φανεί ότι η απόφαση που δόθηκε στο ενδιάμεσο στάδιο ήταν εσφαλμένη. Ένα διάταγμα εκδίδεται αν το Δικαστήριο κρίνει ότι τούτο είναι δίκαιο ή πρόσφορο και προς εξυπηρέτηση των αναγκών της δικαιοσύνης, δηλαδή τη διατήρηση των πραγμάτων ως έχουν, ώστε να αποφευχθεί τέτοια αποξένωση ως αποτέλεσμα της οποίας να μην μπορεί να ικανοποιηθεί ο αιτητής. Η ανάγκη προστασίας του αιτητή σταθμίζεται πάντοτε με την αντίστοιχη ανάγκη να προστατευθούν οι εναγόμενοι από ζημιά που θα ήταν δυνατόν να υποστούν στην άσκηση των δικών τους δικαιωμάτων. Συνεπώς, πρέπει να εξετασθεί η επίδραση που ενδεχομένως θα είχε τυχόν έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων στα συμφέροντα των δύο πλευρών. Κατά την αξιολόγηση του Δικαστηρίου για το πού κλίνει το ισοζύγιο της ευχέρειας, ένας σημαντικός παράγοντας είναι η έκταση κατά την οποία τα μειονεκτήματα του κάθε μέρους θα είναι αδύνατο να αποζημιωθούν με αποζημιώσεις. Το Δικαστήριο οφείλει να υιοθετήσει την πορεία που ενέχει τους λιγότερους κινδύνους αδικίας.
Στην προκειμένη περίπτωση, θεωρώ ότι το ισοζύγιο της ευχέρειας κλίνει υπέρ των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών. Σε περίπτωση που εκδοθεί απόφαση υπέρ τους, τότε η επίδικη κατοικία θα μεταβιβαστεί στο όνομα της Ενάγουσας 2 - Αιτήτριας. Αν το περιουσιακό της στοιχείο έχει μέχρι τότε διασκορπισθεί προς όφελος των Εναγομένων 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση, τότε η επιτυχία τους θα είναι πλέον άνευ σημασίας και αντικειμένου. Από την άλλη, η έκδοση των όποιων Διαταγμάτων θα προκαλέσει λιγότερη ζημιά στους Εναγόμενους 1 και 2 - Καθ΄ων η Αίτηση, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη ότι δεν φαίνεται να αντιμετωπίζουν οποιαδήποτε οικονομικά προβλήματα.
Δεν παραγνωρίζεται, επίσης, στο σημείο αυτό, ο ισχυρισμός που έχει προβληθεί από πλευράς των Εναγομένων 1 και 2 - Καθ΄ων η Αίτηση, ήτοι ότι η έκδοση των απαγορευτικών Διαταγμάτων τους εμποδίζει από την άσκηση των νόμιμων δικαιωμάτων τους που αφορούν στην απόλαυση και εκμετάλλευση της περιουσίας τους. Όμως δεν έχουν επεξηγήσει πώς εμποδίζονται στην απόλαυση της περιουσίας τους. Το μόνο που έχει δηλωθεί στην γραπτή αγόρευση της συνηγόρου των Εναγομένων 1 και 2 - Αιτητών είναι η αποστέρηση της δυνατότητας υποθήκευσης της κατοικίας. Η δυνατότητα είτε του Καθ' ου η Αίτηση 1, είτε της Καθ' ης η Αίτηση 2 να αποταθούν στο Δικαστήριο οποτεδήποτε κριθεί αναγκαίο για σκοπούς τροποποίησης των Διαταγμάτων είναι δεδομένη.
Συνυπολογίζοντας όλους τους σχετικούς με το ζήτημα παράγοντες, η έκδοση έστω κάποιων εκ των αιτουμένων Διαταγμάτων στην υπό συζήτηση περίπτωση ενέχει, υπό τις περιστάσεις, τους λιγότερους κινδύνους αδικίας.
Τέθηκε από την ευπαίδευτη συνήγορο των Εναγόμενων 1 και 2 - Καθ΄ων η αίτηση στην γραπτή της αγόρευση θέμα καθυστέρησης στην καταχώριση της υπό κρίση αίτησης και ως εκ τούτου δεν συνέτρεχε το στοιχείο του κατεπείγοντος που να δικαιολογεί την έκδοση του προσωρινού διατάγματος σε μονομερή βάση. Έχει νοµολογηθεί ότι η ύπαρξη του κατεπείγοντος και η σημασία οιασδήποτε καθυστέρησης κρίνεται πάντοτε µε βάση την πολυπλοκότητα της υπόθεσης. Όσον αφορά το κατεπείγον, οι Ενάγοντες 1 και 2 - Αιτητές ισχυρίζονται, στην παράγραφο 36 και επέκεινα της ένορκης δήλωσης του Ενάγοντα 1- Αιτητή, ότι από τις 21/12/2023 που έλαβε χώρα η συνάντηση και με τα δύο παιδιά τους διαφάνηκε η απροθυμία τους να εγγράψουν την επικαρπία του σπιτιού και να καταβάλλουν τα ενοίκια στους γονείς τους. Ως επεξηγείται, λόγω του όγκου των εγγράφων και της περιόδου των εορτών απαιτήθηκε κάποιος χρόνος. Ως προκύπτει από τα γεγονότα και έχοντας υπόψη ότι η παρούσα αγωγή διαφέρει από τις άλλες διαδικασίες, λόγω του ότι αφορά στη διασάλευση των οικογενειακών σχέσεων, ως εξηγήθηκε από τον Ενάγοντα 1 - Αιτητή, δεν βρίσκω ότι υπάρχει τέτοια καθυστέρηση στην προώθηση της παρούσας που να οδηγεί στην απόρριψη της αίτησης για αυτό και μόνο τον λόγο.
Από τα λεχθέντα στην Bacardi & Co v. VINCO Ltd (1996) 1 Α.Α.Δ. 788 είναι εμφανές ότι κατά την εξέταση της καθυστέρησης πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και η πιθανότητα επιτυχίας της αγωγής, καθώς και το κατά πόσο ο εναγόμενος έχει επηρεασθεί με οποιοδήποτε τρόπο λόγω της καθυστέρησης. Σχετικός είναι και ο λόγος της Tσιαντής ν. Hellenic Bank (Investments) Ltd (2001) 1(Γ) ΑΑΔ 2029.
Στην πρόσφατη απόφαση στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Cybarco Contracting Πολ. ΕΦ. Ε53/21 ημερ. 10/02/2022 διαβάζονται τα ακόλουθα σημαντικά:
« Η καθυστέρηση δεν αποτελεί από μόνη της λόγο απόρριψης της αίτησης, αλλά είναι ένας παράγοντας που λαμβάνεται υπόψη όταν εξετάζεται το ισοζύγιο της ευχέρειας. Μπορεί, υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης, «αυτό τούτο το γεγονός της καθυστέρησης να καταδεικνύει πως ο ενάγοντας δεν χρειάζεται την άμεση εξαιρετική θεραπεία που προσφέρεται από προσωρινό διάταγμα». Άκαμπτος όμως κανόνας δεν υπάρχει. Είναι ζήτημα γεγονότων και στάθμισης των δεδομένων της κάθε περίπτωσης (Bacardi (ανωτέρω)).
Το ισοζύγιο της ευχέρειας έχει την έννοια ότι το δικαστήριο θα πρέπει, πέραν των προϋποθέσεων εκ του νόμου, να σταθμίσει κατά πόσο είναι δίκαιο και εύλογο να δοθεί το ζητούμενο διάταγμα (Odysseos (ανωτέρω), Ιπποδρομιακή Αρχή Κύπρου κ.α. ν. Χ"Bασίλη (1989) 1E ΑΑΔ 152). Στα πλαίσια αυτά ισοζυγίζει τον κίνδυνο αδικίας που θα προκληθεί, είτε στον καθ' ου η αίτηση, είτε στον αιτητή, εάν τελικά φανεί πως η ενδιάμεση απόφαση να δώσει ή να μην δώσει, αντιστοίχως, το διάταγμα είναι εσφαλμένη και να υιοθετήσει εκείνη την πορεία η οποία φαίνεται, μέσα από τέτοια στάθμιση, να ενέχει τους λιγότερους κινδύνους αδικίας (Bacardi (ανωτέρω), NWL Ltd v. Woods [1979] 3 All ER 614, H.L.).»
Στην παρούσα υπόθεση η έκδοση του επίδικου διατάγματος μονομερώς σε καμία περίπτωση δεν επηρεάζει τους Εναγόμενους 1 και 2 - Καθ’ ων η αίτηση αφού λαμβάνουν τα ενοίκια. Αντίθετα, βοηθά στο να διατηρηθεί η κατάσταση πραγμάτων ως έχει μέχρι την απόφαση του Δικαστηρίου σε σχέση με το ακίνητο. Επομένως, σε σχέση με τους παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη, η πλάστιγγα κλίνει υπέρ των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών.
Διαπιστώνεται ότι δεν αμφισβητήθηκε η συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στις 21/12/2023, όπου φάνηκε το τεράστιο χάσμα μεταξύ των θέσεων των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών και των Εναγομένων 1 και 2 - Καθ’ ων η αίτηση. Η υπό κρίση αίτηση καταχωρίστηκε στις 12/02/2024. Με δεδομένες τις διακοπές των εορτών, δεν θεωρείται υπέρμετρη καθυστέρηση ο 1,5 μήνας που παρεισέφρησε.
Με βάση τις πιο πάνω διαπιστώσεις, το Διάταγμα που εκδόθηκε στις 15/02/2024 καθίσταται απόλυτο, μέχρι την εκδίκαση της Απαίτησης.
Με την έκδοση του Διατάγματος υπό την παράγραφο (Α) της αιτήσεως, το ζητούμενο με την παράγραφο (Β) διάταγμα καθίσταται πλεονασμός και δεν δύναται να εκδοθεί.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα αιτούμενα διατάγματα, το Δικαστήριο δεν θεωρεί πρόσφορη την έκδοσή τους ενόψει του ότι δεν θα υποβοηθήσουν με οποιονδήποτε τρόπο τη διαδικασία. Τα αιτούμενα υπό τις παραγράφους (Γ) και (Δ) Διατάγματα απορρίπτονται, ενόψει του ότι αφορούν οικονομικές πτυχές της υπόθεσης και δεν έχει με οποιονδήποτε τρόπο διαφανεί από τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου ότι οι Εναγόμενοι 1 και 2 - Καθ’ ων η αίτηση είναι αφερέγγυοι και δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν σε οποιαδήποτε τυχόν απόφαση εκδοθεί.
Δεν υπάρχει λόγος τα έξοδα να μην ακολουθήσουν το αποτέλεσμα και ως εκ τούτου, επιδικάζονται υπέρ των Εναγόντων 1 και 2 - Αιτητών και εναντίον των Εναγόμενων 1 και 2 - Καθ' ων η αίτηση. Το ποσό των εξόδων θα καθοριστεί από το Δικαστήριο με συνοπτικό υπολογισμό στη βάση της Κ.39 εδάφιο 7 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2023.
(Υπ.) ………………….…………………
Ε. Γεωργίου - Αντωνίου, Π.Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο