ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Ε. Γεωργίου-Αντωνίου, Π.Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 241/14
Μεταξύ:
ΦΑΝΟΣ Ν. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ Δ.Ε. ΛΤΔ
Ενάγουσας
-και-
M.G. OLYMPIC RESIDENCES LTD
Εναγόμενης
-------------------------------
Ημερομηνία: 28 Φεβρουαρίου 2025
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για Ενάγουσα Εταιρεία: κ. Χρ. Μίτσιγκας
Για Εναγόμενη Εταιρεία: κ. Κ. Βαρνάβα με κα Γάη για Τ. Παπαδόπουλος & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την αγωγή τους οι Ενάγοντες αξιώνουν την καταβολή του ποσού των €122.000 ως οφειλόμενο υπόλοιπο, δυνάμει συμφωνίας στην οποία καθορίστηκε η αξία του εξοπλισμού τον οποίο η Εναγόμενη Εταιρεία έχει αξιοποιήσει και δεν έχει πληρώσει στους Ενάγοντες.
Σύμφωνα με την Έκθεση Απαίτησης, οι Ενάγοντες ασχολούνται με την προμήθεια μηχανολογικού εξοπλισμού και υλικών που χρησιμοποιούνται στην οικοδομική βιομηχανία. Στις 22/10/2009 καταρτίστηκε γραπτή συμφωνία στην οποία η Εναγόμενη Εταιρεία ανέλαβε να ανεγείρει και πωλήσει στους Ενάγοντες το διαμέρισμα με αριθμό 10 3Β, στον τρίτο όροφο του Κτηρίου A, του συγκροτήματος Olympic Residence, που θα οικοδομείτο στην Λεωφόρο 28ης Οκτωβρίου στην Λεμεσό, το Έργο. Το συμφωνηθέν ποσό πώλησης ανερχόταν στις €670.000 πλέον Φ.Π.Α., δηλαδή €770.500 συνολικά. Ήταν ρητός και ουσιώδης όρος της συμφωνίας ότι όλοι οι ανελκυστήρες, πλατφόρμες για άτομα με ειδικές ανάγκες, υποδαπέδιες θερμάνσεις, καθώς και όλος ο εξοπλισμός ή και τα αναγκαία υλικά για τα συστήματα κλιματισμού που θα τοποθετούνταν στο Έργο θα τα εφοδίαζαν οι Ενάγοντες ή και οι θυγατρικές τους εταιρείες, είτε απευθείας στην Εναγόμενη, είτε μέσω των εταιρειών που ενεργούσαν ως εργολάβοι ή και υπεργολάβοι για την κατασκευή του Έργου. Οι Ενάγοντες ξεκίνησαν να πωλούν εξοπλισμό κλιματισμού που θα εγκαθίστατο στο Έργο στην εταιρεία P. L. Klimatherm Ltd, η οποία ενεργούσε ως υπεργολάβος για την προμήθεια και εγκατάσταση μηχανολογικού εξοπλισμού του Έργου και η οποία είχε λάβει οδηγίες να εφοδιάζεται τον εξοπλισμό από τους Ενάγοντες. Τον Οκτώβριο του 2012 η P. L. Klimatherm Ltd όφειλε στους Ενάγοντες ή και σε θυγατρικές τους εταιρείες το ποσό των €148.000 για τα συστήματα κλιματισμού ή και άλλο εξοπλισμό που την προμήθευσαν για εγκατάσταση στο Έργο. Κατά τον ίδιο μήνα απεβίωσε το άτομο που έλεγχε την P. L. Klimatherm Ltd και αυτή ανέστειλε τις εργασίες της ή και περιήλθε σε δεινή οικονομική κατάσταση, αποτέλεσμα της οποίας ήταν να μην λάβει από την Εναγόμενη Εταιρεία ποσά που εκκρεμούσαν προς πληρωμή για εξοπλισμό και υπηρεσίες που προσέφερε σε σχέση με το Έργο και ως εκ τούτου οι Ενάγοντες ή και οι θυγατρικές τους εταιρείες δεν μπορούσαν να λάβουν το ποσό που τους όφειλε η P. L Klimatherm Ltd. Υπέστησαν ζημιά ύψους €148.000 ως αποτέλεσμα της συμφωνίας αγοράς του διαμερίσματος. Λόγω του γεγονότος ότι η Εναγόμενη Εταιρεία δυσκολευόταν στην ολοκλήρωση της εγκατάστασης ή και της λειτουργίας των συστημάτων κλιματισμού, ανέλαβε να διευθετήσει τις συγκεκριμένες ζημιές που υπέστηκαν οι Ενάγοντες και την 01/11/2012 καταρτίστηκε συμφωνία με την οποία ο Μιχάλης Ζηντίλης, Μηχανολόγος και ο Χρίστος Ιωάννου, Επιμετρητής Ποσοτήτων, θα εκτιμούσαν την αξία του μέρους του εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένης της εγκατάστασης ή και των παρεχόμενων υπηρεσιών για τη λειτουργία του, τον οποίο οι Ενάγοντες ή και θυγατρικές τους εταιρείες εφοδίασαν την P. L. Klimatherm Ltd πλην όμως δεν είχαν πληρωθεί. Η Εναγόμενη Εταιρεία ανέλαβε να καταβάλει στους Ενάγοντες την αξία του συγκεκριμένου εξοπλισμού, ήτοι τις €148.000. Αρχικά και μέχρι τις 20/11/2012 θα κατέβαλλε το ποσό των €60.000 και εντός 30 ημερών από τον καθορισμό της αξίας του συγκεκριμένου εξοπλισμού από τους Εκτιμητές, η Εναγόμενη Εταιρεία θα κατέβαλλε ακόμα €62.000, υπό την προϋπόθεση ότι η αξία θα υπολογιζόταν τουλάχιστον στις €122.000. Εάν η αξία καθοριζόταν πέραν των €122.000, τότε η πληρωμή του δεύτερου ποσού των €62.000 θα αποτελούσε εξόφληση. Εάν η αξία καθοριζόταν κάτω από τις €122.000, τότε η Εναγόμενη Εταιρεία είχε υποχρέωση να καταβάλει τη διαφορά μεταξύ αυτής της αξίας και του αρχικά καταβληθέντος ποσού των €60.000. Οι Εκτιμητές, στις 29/11/2012, καθόρισαν την αξία του συγκεκριμένου εξοπλισμού στο ποσό των €122.613,47 και ως εκ τούτου, η Εναγόμενη Εταιρεία υποχρεούτο να καταβάλει στους Ενάγοντες το ποσό των €122.000, δηλαδή €60.000 μέχρι την 20/11/2012 και €62.000 μέχρι την 29/12/2012. Η Εναγόμενη Εταιρεία αρνείται να καταβάλει το συγκεκριμένο ποσό μέχρι σήμερα.
Η Εναγόμενη Εταιρεία, ως Υπεράσπιση, αρνείται ότι η προμήθεια του μηχανολογικού εξοπλισμού των κτηρίων που ανεγέρθηκαν ήταν όρος της συμφωνίας πώλησης του διαμερίσματος. Παραδέχεται ότι οι Ενάγοντες ή και άλλες θυγατρικές τους εταιρείες προμήθευσαν την εταιρεία P. L Klimatherm Ltd με μηχανολογικό εξοπλισμό για τα κτήρια που ανεγέρθηκαν στο συγκεκριμένο τεμάχιο με βάση μεταξύ τους συμφωνία, όχι όμως με βάση τη συμφωνία πώλησης του διαμερίσματος μεταξύ της Εναγόμενης και των Εναγόντων. Παραδέχεται ότι ο διευθυντής της εταιρεία P. L Klimatherm Ltd, Τάσος Λαός, είχε αποβιώσει τον Οκτώβριο 2012 και προωθεί τη θέση ότι οι οικονομικές διαφορές των Εναγόντων και της P. L Klimatherm Ltd αφορούσαν τη μεταξύ τους συμφωνία και όχι την Εναγόμενη Εταιρεία. Περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι τον Οκτώβριο 2012 το κτήριο που ανέγειρε η Εναγόμενη Εταιρεία ήταν σχεδόν ολοκληρωμένο και είχαν προγραμματιστεί τα εγκαίνια καθώς και η παράδοση των διαμερισμάτων στους αγοραστές και παρέμεινε η παροχή κάποιων υπηρεσιών από τους Ενάγοντες για την ολοκλήρωση και τον έλεγχο του εξοπλισμού που είχε εγκαταστήσει στα κτήρια, δυνάμει της συμφωνίας της με την εταιρεία P. L. Klimatherm Ltd. Οι Ενάγοντες αρνήθηκαν να παράσχουν τις συγκεκριμένες υπηρεσίες και ζήτησαν από την Εναγόμενη Εταιρεία να καταβάλει το υπόλοιπο, που σύμφωνα με τον δικό της ισχυρισμό της οφειλόταν από την P. L. Klimatherm Ltd. Για να αποφύγει η Εναγόμενη Εταιρεία την καθυστέρηση στην παράδοση των διαμερισμάτων και την αναβολή των εγκαινίων, αναγκάστηκε να υπογράψει τη συμφωνία ημερομηνίας 01/11/2012 με τους Ενάγοντες. Ισχυρίζεται ότι ενώ αρχικά οι Εκτιμητές καθόρισαν την αξία του εξοπλισμού στο ποσό των €122.613,47 στη συνέχεια διαπίστωσαν ότι δεν οφειλόταν, στους Ενάγοντες, οποιοδήποτε ποσό και ότι υπήρχαν σημαντικές ελλείψεις στον εξοπλισμό και τις μηχανολογικές εγκαταστάσεις των κτηρίων για τις οποίες η Εναγόμενη Εταιρεία πλήρωσε, για να εκτελεστούν οι συγκεκριμένες εργασίες, ποσό ύψους €700.000.
Προς απόδειξη των ισχυρισμών τους οι Ενάγοντες κάλεσαν ένα μάρτυρα, τον Νικόλα Επιφανίου, ο οποίος είναι Γενικός Διευθυντής των Εναγόντων και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου. Οι θέσεις του καταγράφηκαν σε γραπτή δήλωση η οποία σημειώθηκε ως Έγγραφο 1. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, στις 22/10/2009 οι Ενάγοντες μαζί με την Εναγόμενη Εταιρεία κατάρτισαν γραπτή συμφωνία με την οποία η Εναγόμενη Εταιρεία ανέλαβε να ανεγείρει και να πωλήσει στους Ενάγοντες το διαμέρισμα με αριθμό 10 3Β, στον τρίτο όροφο, σε ένα εκ των κτηρίων που θα ανεγείρονταν στην Λεωφόρο [ ] στην Λεμεσό, στο τεμάχιο με αριθμό εγγραφής 0/[ ], Φ./Σχ.54/590201, Τεμάχιο [ ], για το ποσό των €670.000, πλέον Φ.Π.Α. Σύμφωνα με τον όρο 25 της συγκεκριμένης συμφωνίας, όλοι οι ανελκυστήρες, πλατφόρμες για άτομα με ειδικές ανάγκες, υποδαπέδιες θερμάνσεις και όλος ο εξοπλισμός ή και τα αναγκαία υλικά για τα συστήματα κλιματισμού που θα τοποθετούνταν στο Έργο θα τα εφοδίαζαν οι Ενάγοντες ή και οι θυγατρικές τους εταιρείες, είτε απευθείας στην Εναγόμενη Εταιρεία, είτε μέσω εταιρειών που ενεργούσαν ως εργολάβοι για την κατασκευή του Έργου. Οι Ενάγοντες, τον Οκτώβριο του 2010, ξεκίνησαν να πωλούν τον εξοπλισμό κλιματισμού που θα εγκαθίστατο στο Έργο στην εταιρεία P. L. Klimatherm Ltd, η οποία ενεργούσε ως υπεργολάβος για την προμήθεια και εγκατάσταση των συστημάτων κλιματισμού και άλλου μηχανολογικού εξοπλισμού του Έργου. Η συγκεκριμένη εταιρεία είχε λάβει οδηγίες από την Εναγόμενη Εταιρεία και τους εργολάβους του Έργου να εφοδιάζεται τον συγκεκριμένο εξοπλισμό από τους Ενάγοντες και τις θυγατρικές τους εταιρείες, σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας. Η θυγατρική εταιρεία των Εναγόντων, η οποία προσέφερε εξοπλισμό και υλικά στην εταιρεία P. L. Klimatherm Ltd, ήταν η εταιρεία Hydrotherm (Limassol) Ltd. Η P. L. Klimatherm Ltd παράγγελνε στους Ενάγοντες και τις θυγατρικές τους τα συστήματα κλιματισμού καθώς και άλλο εξοπλισμό που θα εγκαθιστούσε στο Έργο και εξέδιδαν σχετικά τιμολόγια, τα οποία τιμολογούσαν ότι αφορούσαν το Έργο. Στη συνέχεια, οι Ενάγοντες παρέδιδαν τα τιμολογηθέντα υλικά και εξοπλισμό στην P. L. Klimatherm Ltd και κατά την παράδοσή τους υπογράφονταν τα σχετικά τιμολόγια ή και τα σχετικά δελτία παράδοσης και η P. L. Klimatherm Ltd πλήρωνε στην Ενάγουσα τα ποσά των συγκεκριμένων τιμολογίων. Τον Ιούλιο του 2012 η P. L. Klimatherm Ltd ξεκίνησε να καθυστερεί την πληρωμή των τιμολογίων που εξέδιδαν οι Ενάγοντες και ή οι θυγατρικές τους και τον Οκτώβριο του 2012 όφειλε ποσό ύψους €252.208,30 στους Ενάγοντες, το ποσό των €20.557,07 στην Hydrotherm Company Ltd και το ποσό των €10.171,34 στην Hydrotherm (Limassol) Ltd. Τον ίδιο μήνα απεβίωσε ξαφνικά ο διευθυντής της P. L. Klimatherm Ltd, η οποία ανέστειλε τις εργασίες της και περιήλθε σε δεινή οικονομική κατάσταση. Λόγω των συγκεκριμένων εξελίξεων οι Ενάγοντες αντιλήφθηκαν ότι θα ήταν δύσκολο να εισπράξουν από την P. L. Klimatherm Ltd τα οφειλόμενα ποσά και σταμάτησαν να της πωλούν περαιτέρω εξοπλισμό ή και υλικά. Η Εναγόμενη Εταιρεία, η οποία είναι ιδιοκτήτρια του Έργου, επιθυμούσε όπως οι Ενάγοντες συνεχίσουν να εφοδιάζουν τον εξοπλισμό και τα υλικά που ήταν απαραίτητα για την ολοκλήρωση του Έργου, καθώς επίσης και τις αναγκαίες υπηρεσίες για τη λειτουργία του ήδη εγκατεστημένου εξοπλισμού και ανέλαβε να διευθετήσει η ίδια το χρέος που όφειλε η P. L. Klimatherm Ltd προς τους Ενάγοντες και τις θυγατρικές τους εταιρείες, με την προϋπόθεση ότι οι Ενάγοντες θα συνέχιζαν να προσφέρουν οποιοδήποτε εξοπλισμό και αναγκαία υπηρεσία για την ολοκλήρωση του Έργου. Επίσης, συμφώνησαν ότι ήταν πρόθυμοι να καταβάλουν για τη συγκεκριμένη οφειλή μόνο €122.000. Οι Ενάγοντες αποδέχθηκαν και η οικονομική διευθύντρια της Εναγόμενης Εταιρείας συνέταξε συμφωνία στην οποία ενσωμάτωσε τα συμφωνηθέντα. Η Συμφωνία υπογράφτηκε την 01/11/2012 και σε αυτήν προνοείτο, μεταξύ άλλων, ότι ο Μιχάλης Ζηντίλης Μηχανολόγος και ο Χρίστος Ιωάννου, Επιμετρητής, θα εκτιμούσαν την αξία του μέρους του εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένης της εγκατάστασης ή και των παρεχόμενων υπηρεσιών για τη λειτουργία του, τον οποίο οι Ενάγοντες ή και θυγατρικές τους εταιρείες εφοδίασαν την P. L. Klimatherm Ltd πλην όμως δεν είχαν πληρωθεί, υπό την προϋπόθεση ότι για τον συγκεκριμένο εξοπλισμό είχε υπογραφτεί σχετικό δελτίο παραλαβής από την P. L. Klimatherm Ltd. Οι Ενάγοντες θα παρέδιδαν στους Εκτιμητές τα τιμολόγια, δελτία παραλαβής και οποιαδήποτε πιστωτική σημείωση που εκδόθηκε από τους ίδιους και τις θυγατρικές τους για εξοπλισμό και υλικά που παραδόθηκαν για να τοποθετηθούν στο Έργο. Η Εναγόμενη Εταιρεία ανέλαβε να καταβάλει στους Ενάγοντες την αξία του συγκεκριμένου εξοπλισμού, ήτοι €60.000 μέχρι τις 20/11/2012 και εντός 30 ημερών από τον καθορισμό της αξίας του συγκεκριμένου εξοπλισμού από τους Εκτιμητές, θα κατέβαλλε ακόμα €62.000, υπό την προϋπόθεση ότι η αξία θα υπολογιζόταν τουλάχιστον στις €122.000. Εάν η αξία καθοριζόταν πέραν των €122.000, τότε η πληρωμή του δεύτερου ποσού των €62.000 θα αποτελούσε εξόφληση. Εάν η αξία καθοριζόταν κάτω από τις €122.000, τότε η Εναγόμενη Εταιρεία είχε υποχρέωση να καταβάλει τη διαφορά μεταξύ αυτής της αξίας και του αρχικά καταβληθέντος ποσού των €60.000. Οι Ενάγοντες και οι θυγατρικές τους εταιρείες θα προσέφεραν στην Εναγόμενη Εταιρεία όλη την αναγκαία και απαιτούμενη υποστήριξη για το Έργο, ενώ θα έθεταν σε λειτουργία τον παραδοθέντα εξοπλισμό και θα παρείχαν τα αναγκαία υλικά και οποιαδήποτε τεχνική βοήθεια μέσω του υπεργολάβου που θα διόριζαν.
Οι Ενάγοντες προχώρησαν και παρέδωσαν στους Εκτιμητές τα τιμολόγια, δελτία παραλαβής και πιστωτικές σημειώσεις και αυτοί καθόρισαν την αξία του εξοπλισμού και των υλικών στο ποσό των €122.613,47. Παρά το γεγονός ότι η Εναγόμενη Εταιρεία υποχρεούτο, με βάση τη συμφωνία, να καταβάλει στους Ενάγοντες το ποσό των €60.000 μέχρι 20/11/2012 δεν το έπραξε. Οπόταν, η Εναγόμενη Εταιρεία οφείλει να καταβάλει στους Ενάγοντες το ποσό των €122.000. Όμως, στις 11/12/2012, οι Εκτιμητές απεύθυναν επιστολή, τόσο προς στους Ενάγοντες όσο και στην Εναγόμενη Εταιρεία, στην οποία διευκρίνισαν ότι είχε επανεκτιμηθεί η αξία του εξοπλισμού και των υλικών και καθορίστηκε ότι οι Ενάγοντες είχαν τιμολογήσει την εταιρεία P. L. Klimatherm Ltd για υλικά και εξοπλισμό αξίας €124.153,42 τα οποία δεν χρησιμοποιήθηκαν για το Έργο. Δηλωνόταν, στην συγκεκριμένη επιστολή, ότι θα έπρεπε να γίνει έρευνα για να διαπιστωθεί πού είχαν εγκατασταθεί τα συγκεκριμένα υλικά και ο εξοπλισμός. Στις 26/11/2012 η Εναγόμενη Εταιρεία απεύθυνε επιστολή στους Ενάγοντες με την οποία τους κατηγορούσε ότι εξοπλισμός αξίας €124.153,42 δεν έχει εγκατασταθεί και ότι διέθετε μαρτυρία ότι τον συγκεκριμένο εξοπλισμό τον έθεσαν δολίως, οι Ενάγοντες, σε λειτουργία σε άλλα έργα. Οι Ενάγοντες, μετά την παράδοση του εξοπλισμού για οποιοδήποτε έργο και την υπογραφή του σχετικού δελτίου παραλαβής από τον εργολάβο, δεν μπορούν να ελέγξουν κατά πόσο ο εργολάβος ή ο υπεργολάβος που παρέλαβε τον εξοπλισμό όντως τον διέθεσε στο Έργο. Γι' αυτό και απεύθυναν, μέσω του δικηγόρου τους, επιστολή ημερομηνίας 04/12/2012 στους δικηγόρους της Εναγόμενης Εταιρείας με την οποία απέρριψαν τους ισχυρισμούς της και εξήγησαν ότι δεν μπορούν να ασκούν έλεγχο πάνω σε οποιονδήποτε εργολάβο ή υπεργολάβο. Η Εναγόμενη Εταιρεία, στις 17/12/2012, απεύθυνε επιστολή στους δικηγόρους των Εναγόντων με την οποία ισχυρίζεται ότι έλαβε έκθεση από τους Εκτιμητές στην οποία πιστοποιείτο ότι εξοπλισμός αξίας €124.153,42, που τιμολογήθηκε από τους Ενάγοντες για να εγκατασταθεί στο Έργο, ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε και τους καλούσε σε συνάντηση για να διερευνηθεί το ενδεχόμενο διευθέτησης του ζητήματος. Ακολούθησε επικοινωνία μεταξύ των Εναγόντων και της Εναγόμενης που οδήγησε στη διαβίβαση επιστολής, μέσω των δικηγόρων των Εναγόντων, ημερομηνίας 12/03/2013, με την οποία αξιωνόταν το ποσό των €122.000.
Κατατέθηκε ως Τεκμήριο 1 η Συμφωνία Πώλησης του διαμερίσματος ημερομηνίας 22/10/2009, ως Τεκμήριο 2 δέσμη εγγράφων που αφορά τις επιταγές που εκδόθηκαν προς τους Ενάγοντες από την εταιρεία P. L. Klimatherm Ltd, ως Τεκμήριο 3 αντίγραφο της Συμφωνίας ημερομηνίας 01/11/2012, ως Τεκμήριο 4 δέσμη εγγράφων που αφορά τα τιμολόγια, δελτία παραλαβής και πιστωτικές σημειώσεις, ως Τεκμήριο 5 αντίγραφο της επιστολής των Εκτιμητών ημερομηνίας 29/11/2012, ως Τεκμήριο 6 επιστολή ημερομηνίας 11/12/2012 μαζί με σχετική έκθεση του Επιμετρητή κ. Σταύρου, ως Τεκμήριο 7 επιστολή ημερομηνίας 26/11/2012 του δικηγορικού γραφείου Τάσσος Παπαδόπουλος, ως Τεκμήριο 8 επιστολή ημερομηνίας 04/12/2012 του δικηγορικού γραφείου Άντης Τριανταφυλλίδης, ως Τεκμήριο 9 επιστολή ημερομηνίας 17/12/2012 του δικηγορικού γραφείου Τάσσος Παπαδόπουλος, ως Τεκμήριο 10 επιστολή ημερομηνίας 04/01/2013 του δικηγορικού γραφείου Άντης Τριανταφυλλίδης και ως Τεκμήριο 11 επιστολή ημερομηνίας 12/03/2013 του δικηγορικού γραφείου Άντης Τριανταφυλλίδης.
Αντεξεταζόμενος ισχυρίστηκε ότι η συνεργασία με την εταιρεία P. L. Klimatherm Ltd αφορούσε πολλά έργα και όχι μόνο την ανέγερση του συγκροτήματος Olympic Residence στην Λεμεσό. Η συγκεκριμένη συνεργασία αφορούσε την πώληση μηχανημάτων κλιματισμού αλλά και άλλα προϊόντα που πωλούνταν από τις θυγατρικές των Εναγόντων. Παραδέχθηκε ότι τόσο οι Ενάγοντες καθώς και οι θυγατρικές τους πωλούσαν στην εταιρεία P. L. Klimatherm Ltd και πληρώνονταν από αυτήν την αξία των προϊόντων. Υποστήριξε εμφαντικά ότι είχε παραμείνει απλήρωτος μηχανισμός που είχε παραδοθεί προς την P. L. Klimatherm Ltd. Προώθησε τη θέση ότι η Klimatherm δεν δραστηριοποιείτο μόνο στην παροχή κλιματιστικών, αλλά παρείχε και μηχανολογικές εγκαταστάσεις. Η συγκεκριμένη εταιρεία ήταν πελάτιδα των Εναγόντων, η οποία όταν αγόραζε προϊόντα δήλωνε τον τόπο παράδοσής τους ή τα παραλάμβανε η ίδια. Εξήγησε ότι, για κάποια μηχανήματα τα οποία οι Ενάγοντες πωλούσαν στην Klimatherm, χρειαζόταν η επέμβαση τους για να τεθούν σε λειτουργία. Σε ερώτηση που του τέθηκε προώθησε τη θέση ότι από τη στιγμή που τα προϊόντα παραδίδονται και υπογράφεται το δελτίο παραλαβής, η κυριότητα των προϊόντων μεταφέρεται και το ίδιο και η ευθύνη. Δήλωσε ότι οι Ενάγοντες δεν έχουν έλεγχο ως προς την τύχη των συγκεκριμένων προϊόντων, καθώς επίσης και ότι η Klimatherm ήταν ελεύθερη, αν το επιθυμούσε, να μεταπωλήσει τα συγκεκριμένα προϊόντα όπου ήθελε.
Ερωτηθείς ανέφερε ότι κύριος εργολάβος για το Έργο Olympic Residence ήταν η Atlas Pantou Ltd, όμως δεν γνώριζε το περιεχόμενο της συμφωνίας μεταξύ της Atlas Pantou Ltd και της P. L. Klimatherm Ltd. Ο ίδιος δεν είχε δει τη συμφωνία όμως ήταν σίγουρος ότι η Klimatherm είχε εργοδοτηθεί από πλευράς του ιδιοκτήτη για να προβεί στις συγκεκριμένες μηχανολογικές εγκαταστάσεις. Παραδέχθηκε ότι η δική του συμβατική σχέση ήταν με την εταιρεία Klimatherm. Εξήγησε ότι μετά τον θάνατο του πρώτου υπεργολάβου, ο κύριος εργολάβος ανέθεσε σε δεύτερη εταιρεία την ολοκλήρωση του Έργου, την Laos Brothers, όμως οι Ενάγοντες πωλούσαν πλέον τα υλικά απευθείας στην Εναγόμενη Εταιρεία. Δεν ήταν απολύτως σίγουρος κατά πόσο τα προϊόντα τα οποία υπολείπονταν για να ολοκληρωθεί το Έργο, μετά από τη συμφωνία μεταξύ της Εναγόμενης Εταιρείας και της Laos Bros, πωλούνταν απευθείας προς την Εναγόμενη και απλώς η Laos τα εγκατέστησε ή κατά πόσο πωλούνταν στην Laos Bros και στη συνέχεια αυτή τα πωλούσε στην Εναγόμενη, όπως γινόταν και με την Klimatherm.
Υποστήριξε ότι η Εναγόμενη Εταιρεία είχε αναλάβει το χρέος μέχρι τις €122.000, πλην όμως εκείνο το ποσό δεν ήταν το συνολικό ποσό που οι Ενάγοντες είχαν μείνει εκτεθειμένοι λόγω των γεγονότων που συνέβησαν στην Klimatherm. Σε ερώτηση που του τέθηκε προώθησε τη θέση ότι αντικείμενο της μεταξύ τους συμφωνίας δεν ήταν μόνο το αμφισβητούμενο ποσό αλλά υπήρχαν και άλλοι όροι και υποχρεώσεις και ότι οι Ενάγοντες εκπλήρωσαν τις δικές της υποχρεώσεις όπως καταγράφονται στον όρο 10 της συμφωνίας. Επέμενε στη θέση του ότι γνώριζε στα σίγουρα ότι κάποια μηχανήματα, από αυτά που είχαν πωληθεί στην Klimatherm, είχαν εγκατασταθεί στην Εναγόμενη γιατί η δική του εταιρεία έκανε το λεγόμενο «ξεκίνημα». Επέμενε στη θέση του ότι δεν μπορούσε να γνωρίζει αν τα τιμολόγια που είχαν μείνει απλήρωτα αφορούσαν εξοπλισμό που είχε εγκατασταθεί στο κτήριο της Εναγόμενης.
Όσον αφορά την ανάθεση της κατάρτισης έκθεσης από τους δύο Εκτιμητές, Ιωάννου και Ζηντίλη, εξήγησε ότι τους είχε ζητηθεί όπως καθορίσουν το οφειλόμενο ποσό. Προώθησε τη θέση ότι είχαν ζητήσει, οι Εκτιμητές, από τους Ενάγοντες καταστάσεις όλων των συναλλαγών που υπήρχαν μεταξύ των Εναγόντων και της Klimatherm, όλες τις τιμολογήσεις, τις επιστραφείσες επιταγές, καθώς και τις πιστωτικές σημειώσεις. Ο ίδιος δεν γνώριζε τι είχαν ελέγξει όταν είχαν πάει επιτόπου. Υποστήριξε ότι η Klimatherm προέβαινε σε πληρωμές για πολλά έργα όμως η κάθε εταιρεία των Εναγόντων διατηρεί ένα λογαριασμό με τον συγκεκριμένο πελάτη και όταν ο πελάτης προβαίνει σε πληρωμές οι Ενάγοντες αποφασίζουν, ανάλογα με τις πληρωμές που κάνει, αν θα παραδώσουν άλλα προϊόντα ή όχι. Απ' ό,τι γνώριζε η εταιρεία Klimatherm είχε αφήσει απλήρωτα κάποια από τα τιμολόγια που κατατέθηκαν στη δέσμη του Τεκμηρίου 4, τα οποία τιμολόγια αφορούσαν χρεώσεις για το συγκεκριμένο Έργο. Ισχυρίστηκε ότι για κάθε τιμολόγιο αναγράφεται σχετικό παραστατικό και ένας αριθμός ο οποίος συνδέεται με το δελτίο αποστολής.
Σε ερώτηση που του τέθηκε υποστήριξε ότι η Εναγόμενη Εταιρεία είχε αποταθεί και σε εταιρεία του εξωτερικού για να ρωτήσει κατά πόσο θα ήταν διατεθειμένη να έρθει στην Κύπρο για να κάνει το ξεκίνημα των μηχανημάτων. Όταν του υποβλήθηκε ότι η αξία της υπηρεσίας της ρύθμισης μηχανημάτων σε ένα κτήριο δεν μπορεί να ανέρχεται στις €122.000, ήταν η δική του θέση ότι εξαρτάται για πόσα μηχανήματα θα γίνει η συγκεκριμένη εργασία και εξήγησε ότι η υπηρεσία ρύθμισης, για τα συγκεκριμένα μηχανήματα που παραχωρήθηκαν, παρέχεται δωρεάν και περιλαμβάνεται στην αξία των μηχανημάτων.
Για την Εναγόμενη Εταιρεία μαρτυρία δόθηκε από τον Γαβριήλ Χαραλαμπίδη, ο οποίος κατά τον δεδομένο χρόνο, ήτοι από το 2010 μέχρι το 2013, κατείχε τη θέση του μηχανικού εργοταξίου στην εταιρεία Atlas Pantou. Παρέθεσε τις θέσεις του σε γραπτό κείμενο το οποίο σημειώθηκε ως Έγγραφο 2. Κατέγραψε ότι η Εναγόμενη Εταιρεία είχε αναθέσει στην εταιρεία Atlas Pantou την εργολαβία για την ανέγερση του Έργου με την ονομασία Olympic Residences. Ο ίδιος ήταν υπεύθυνος για την εσωτερική κατασκευή των διαμερισμάτων, συνολικά 101 διαμερίσματα με διάφορους κοινόχρηστους χώρους και είχε καθημερινή και στενή συνεργασία με τον ιδιοκτήτη της Εναγόμενης Εταιρείας, η οποία ήταν η ιδιοκτήτρια του Έργου. Σύμφωνα με τη συνεργασία που υπήρχε μεταξύ της Εναγόμενης και της Atlas Pantou, η Atlas Pantou ήταν υπεύθυνη για την αγορά και την πληρωμή όλων των υλικών και των μηχανημάτων τα οποία ήταν απαραίτητα για την ανέγερση και ολοκλήρωση του Έργου. Σε σχέση με την αγορά και την εγκατάσταση κλιματιστικών στα διαμερίσματα και στους κοινόχρηστους χώρους, η Atlas Pantou αγόραζε κλιματιστικά από την εταιρεία P. L. Klimatherm Ltd. Η P. L. Klimatherm Ltd ήταν υπεύθυνη για την εγκατάσταση και τη ρύθμιση των συστημάτων κλιματισμού χωρίς οποιανδήποτε περαιτέρω χρέωση. Η συγκεκριμένη ρύθμιση ήταν απαραίτητη γιατί χωρίς αυτήν τα συστήματα κλιματισμού δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν. Η P. L. Klimatherm Ltd ξεκίνησε να παρέχει και να εγκαθιστά συστήματα κλιματισμού στο Έργο για τα οποία πληρωνόταν από την Atlas Pantou. Τον Οκτώβριο του 2012 είχαν προγραμματιστεί τα εγκαίνια του Έργου, ενώ η παράδοση των διαμερισμάτων είχε προγραμματιστεί τον Νοέμβριο του 2012. Αρχές Οκτωβρίου του 2012 το Έργο ήταν σχεδόν έτοιμο και η Atlas Pantou είχε αποπληρώσει την P. L. Klimatherm Ltd για όλα τα συστήματα κλιματισμού που θα έπρεπε να περιλαμβάνονται στα διαμερίσματα και στους κοινόχρηστους χώρους του. Ο διευθυντής και ιδιοκτήτης της P. L. Klimatherm Ltd απεβίωσε ξαφνικά τον Οκτώβριο του 2012 και η εταιρεία ανέστειλε τις εργασίες της πολύ κοντά στα εγκαίνια και την παράδοση του Έργου. Αυτό προκάλεσε δυσκολίες τόσο στην εταιρεία Atlas Pantou, καθώς και στην Εναγόμενη. Η P. L. Klimatherm Ltd είχε πληρωθεί πλήρως για την πώληση και εγκατάσταση όλων των συστημάτων κλιματισμού που ήταν απαραίτητα για την ολοκλήρωση του Έργου, πλην όμως δεν τα είχε εγκαταστήσει όλα, ενώ τα συστήματα κλιματισμού που είχαν ήδη εγκατασταθεί, είτε στους κοινόχρηστους χώρους είτε εντός των διαμερισμάτων, δεν είχαν ακόμη ρυθμιστεί για να μπορούν να τεθούν σε λειτουργία. Παράλληλα, το ενδεχόμενο αφαίρεσης των εγκατεστημένων κλιματιστικών και αντικατάστασής τους δεν ήταν πρακτικά εφικτό γιατί είχαν τοποθετηθεί εντός της οροφής του κάθε χώρου και είχαν καλυφθεί με γυψοσανίδα. Όμως, το Έργο διαφημίστηκε για την ποιότητα και τις παροχές του και η ολοκλήρωσή του ήταν ιδιαίτερα σημαντική για τη φήμη της Εναγόμενης Εταιρείας, αφού η ανέγερσή του είχε καλυφθεί από τα ΜΜΕ και τα κλιματιστικά έπρεπε να τεθούν σε λειτουργία κατά τη διάρκεια των εγκαινίων του έτσι ώστε να μπορεί το Έργο να δεχθεί τους φιλοξενούμενους και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στους κοινόχρηστους χώρους. Επίσης, τα διαμερίσματα δεν μπορούσαν να παραδοθούν στους αγοραστές τους πριν γίνει η ρύθμιση των συστημάτων κλιματισμού, αφού η συγκεκριμένη υπηρεσία συμπεριλαμβανόταν στην τιμή των διαμερισμάτων, ενώ παράλληλα, χωρίς τη ρύθμιση, δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν. Η Εναγόμενη θα βρισκόταν εκτεθειμένη στους αγοραστές των διαμερισμάτων για καθυστέρηση εάν καθυστερούσε την παράδοση των διαμερισμάτων. Ως εκ τούτου, ήταν απαραίτητο όπως εγκατασταθούν τα υπόλοιπα συστήματα κλιματισμού και όπως διεκπεραιωθεί η ρύθμιση όλων των συστημάτων κλιματισμού. Γι' αυτό, εντός του Νοεμβρίου του 2012, τόσο το προσωπικό της Atlas Pantou καθώς και της Εναγόμενης, κατέβαλαν προσπάθειες ανεύρεσης τεχνικών που να μπορούν να προβούν στη ρύθμιση των συστημάτων κλιματισμού που είχαν ήδη εγκατασταθεί στο Έργο. Οι μόνοι προμηθευτές του είδους των κλιματιστικών που είχαν εγκατασταθεί ήταν εταιρείες που ανήκαν στον όμιλο εταιρειών των Εναγόντων, οι οποίες αποτελούσαν προμηθευτές της P. L. Klimatherm Ltd. Τα γεγονότα οδήγησαν σε έντονες συζητήσεις μεταξύ του ιδιοκτήτη του ομίλου εταιρειών των Εναγόντων και του ιδιοκτήτη της Εναγόμενης, αφού ο ιδιοκτήτης των Εναγόντων αρνείτο να παρέχει την υπηρεσία της ρύθμισης των κλιματιστικών λόγω του ότι υπήρχαν οφειλόμενα ποσά από την P. L. Klimatherm Ltd προς τον όμιλο εταιρειών των Εναγόντων. Η Εναγόμενη, από την άλλη, δεν μπορούσε να αποδεχθεί το γεγονός αυτό γιατί η Atlas Pantou είχε ήδη αποπληρώσει πλήρως την P. L. Klimatherm Ltd για την αγορά των κλιματιστικών. Πληρωμή των ποσών θα συνιστούσε διπλή πληρωμή για ήδη εξοφλημένα κλιματιστικά και ήταν για την Εναγόμενη Εταιρεία παράλογη, ενώ η θέση του διευθυντή των Εναγόντων εκβιαστική. Η Εναγόμενη αναγκάστηκε να αποταθεί σε εκπροσώπους της Daikin στο Βέλγιο και την Ιταλία για να ζητήσει τη ρύθμιση των ήδη εγκατεστημένων κλιματιστικών χωρίς όμως οποιανδήποτε επιτυχία. Λόγω της πίεσης του χρόνου και των επερχόμενων εγκαινίων του Έργου η Εναγόμενη εξαναγκάστηκε, στα τέλη του Οκτώβρη του 2012, να συμφωνήσει στην απαίτηση του διευθυντή των Εναγόντων με την υπογραφή της Συμφωνίας ημερομηνίας 01/11/2012 μεταξύ των Εναγόντων και της Εναγόμενης. Μετά την υπογραφή της συγκεκριμένης συμφωνίας, η Εναγόμενη ενημερώθηκε από τους Εκτιμητές, Ζηντίλη και Ιωάννου, ότι πολλά από τα συστήματα που αγόρασε η P. L. Klimatherm Ltd είχαν εντοπιστεί εγκατεστημένα εντός δικηγορικού γραφείου στην Λεμεσό. Αυτό έγινε αντιληπτό λόγω του γεγονότος ότι η P. L. Klimatherm Ltd εκτελούσε εργασίες, κατά τον ίδιο χρόνο, στο συγκεκριμένο δικηγορικό γραφείο. Ο λόγος εντοπισμού τους ήταν ο μοναδικός σειριακός αριθμός τους. Η Εναγόμενη έδωσε οδηγίες στον κ. Σταύρου, Μηχανολόγο Μηχανικό, να υπολογίσει την αξία των χαμένων κλιματιστικών που η P. L. Klimatherm Ltd ουδέποτε εγκατέστησε στο Έργο για σκοπούς εξεύρεσης λύσης με τους Ενάγοντες. Τελικά, η εταιρεία Laos Bros Ltd, ανέλαβε όπως ολοκληρώσει πολλές από τις εκκρεμούσες υποθέσεις της P. L. Klimatherm Ltd. Η Εναγόμενη ζήτησε από τη συγκεκριμένη εταιρεία, η οποία τελικά προέβη στη ρύθμιση των εγκατεστημένων κλιματιστικών και την προμήθεια των κλιματιστικών που δεν είχαν εγκατασταθεί, για να ολοκληρώσει το Έργο. Η Εναγόμενη κατέβαλε στην Laos Bros Ltd το ποσό για την εγκατάσταση και ρύθμιση όλων των συστημάτων κλιματισμού.
Αναγνώρισε στο Τεκμήριο 3 τη Συμφωνία ημερομηνίας 01/11/2012 στην οποία αναφέρθηκε.
Αντεξεταζόμενος ισχυρίστηκε ότι κατά τον χρόνο που προέκυψαν οι διαφορές μεταξύ των Εναγόντων και της Εναγόμενης, ο ίδιος δεν ήταν υπάλληλος της Εναγόμενης. Ερωτηθείς προώθησε τη θέση ότι η Εναγόμενη Εταιρεία δεν ασχολήθηκε με την κατασκευή ή τη διαχείριση του Έργου αλλά την είχε αναθέσει σε εργολάβους και ο ίδιος ήταν υπάλληλος του εργολάβου Atlas Pantou. Ο ίδιος ήταν ο συνδετικός κρίκος μεταξύ του εργολάβου και του ιδιοκτήτη Talmat Shift. Παραδέχθηκε ότι η Atlas Pantou, που ήταν ο εργολάβος του Έργου, είχε την ευθύνη για την αγορά όλων των υλικών και μηχανημάτων που ήταν αναγκαία για την ανέγερση του κτηρίου. Εξήγησε ότι στο συγκεκριμένο Έργο ήταν υπεύθυνος για την εσωτερική κατασκευή των διαμερισμάτων και των κοινόχρηστων χώρων. Λόγω του ότι ήταν ο μόνος υπάλληλος του εργολάβου στο Έργο, γνώριζε καλά το συμβόλαιο μεταξύ του εργολάβου και της Εναγόμενης και ο ίδιος ετοίμαζε τις πληρωμές προς τους υπεργολάβους και ταυτόχρονα ετοίμαζε και την απαίτηση πληρωμής από τον εργολάβο προς την Εναγόμενη, οπόταν γνώριζε από πρώτο χέρι όλα τα γεγονότα. Ο ίδιος γνώριζε ότι είχε εκδώσει απαίτηση για να πληρωθεί ο εργολάβος από τον ιδιοκτήτη σε σχέση με τα κλιματιστικά της P. L. Klimatherm Ltd. Εξήγησε ότι για να ετοιμάσεις το δεύτερο διατακτικό ενός υπεργολάβου πρέπει να γνωρίζεις τι πληρωμές είχαν γίνει δυνάμει του πρώτου διατακτικού. Το λογιστήριο έστελνε τις προηγούμενες πληρωμές, οπόταν ο ίδιος γνώριζε πόσα είχε λάβει ο υπεργολάβος, για να μπορεί να ετοιμάσει το επόμενο διατακτικό. Δήλωσε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να του πει ψέματα το λογιστήριο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, σε σχέση με την P. L. Klimatherm Ltd. Προώθησε τη θέση ότι το λογιστήριο του εργολάβου δεν θα έλεγε ψέματα σε σχέση με τις πληρωμές.
Ερωτηθείς αναφορικά με την P. L. Klimatherm Ltd, ήταν η θέση του ότι έγιναν όλες οι πληρωμές που απαιτούσαν τα εκδοθέντα διατακτικά. Για τους άλλους υπεργολάβους ισχυρίστηκε ότι δεν είχαν γίνει όλες οι πληρωμές και εξήγησε ότι, προς το τέλος της δουλειάς, 1 ‑ 2 διατακτικά δεν είχαν πληρωθεί. Προώθησε τη θέση ότι ο ίδιος δεν ήταν διευθυντής του Έργου και δεν γνώριζε τι είχε συμβεί σε σχέση με όλους τους υπεργολάβους. Αυτό που γνώριζε είναι ότι για τους υπεργολάβους, που ο ίδιος ήταν υπεύθυνος στο εργοτάξιο, είχαν εκδοθεί διατακτικά και δεν υπήρχαν εκκρεμότητες πληρωμών. Ερωτηθείς εξήγησε ότι τα εγκαίνια είχαν γίνει στις 24/10/2012 για τους κοινόχρηστους χώρους, όμως οι παραδόσεις των διαμερισμάτων είχαν ξεκινήσει τον Νοέμβριο του 2012 και ακόμη μέχρι το 2014 γίνονταν παραδόσεις αφού το Έργο είχε πέραν των 100 διαμερισμάτων. Όσον αφορά την παράδοση του Έργου, ισχυρίστηκε ότι έγινε μερική παράδοση τον Δεκέμβριο του 2012. Παραδέχθηκε ότι η δική του εταιρεία πιεζόταν, λόγω των εγκαινίων, όπως γίνουν οι ρυθμίσεις των κλιματιστικών. Ο ίδιος δεν γνωρίζει κατά πόσο μέχρι σήμερα εκκρεμούν διαιτητικές διαδικασίες που αφορούν απαιτήσεις από μέρος των υπεργολάβων για εργασίες που εκτέλεσαν στο Έργο και ανταπαιτήσεις από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη. Από ό,τι γνώριζε, υπάρχει διαδικασία απαίτησης από την Atlas Pantou σε σχέση με την Εναγόμενη Εταιρεία και ανταπαίτηση από την Εναγόμενη Εταιρεία σε σχέση με την Atlas Pantou, αλλά για άλλες διαδικασίες διαιτησίας δεν γνωρίζει. Ήταν σίγουρος ότι τα κλιματιστικά, τα οποία είχαν αγοραστεί από την P. L. Klimatherm Ltd για σκοπούς εγκατάστασης στο Έργο, είχαν πληρωθεί και το γνώριζε γιατί εκδόθηκε διατακτικό από τον ίδιο και ο ίδιος είχε προβεί στην πληρωμή των συγκεκριμένων μηχανημάτων. Εξήγησε σε ερώτηση που του τέθηκε, ότι κατέστη αναγκαίο όπως αγοραστούν κλιματιστικά από την εταιρεία Laos Bros Ltd γιατί, παρά το γεγονός ότι είχαν πληρωθεί τα κλιματιστικά στην P. L. Klimatherm Ltd, αυτά ποτέ δεν έφτασαν στο εργοτάξιο. Συγκεκριμένα, ήρθαν μερικώς, δηλαδή παραλήφθηκαν τα μηχανήματα που θα έμπαιναν στην οροφή και δεν ήρθαν κάποια άλλα μέρη που τοποθετούνται στο μηχανοστάσιο. Ανέφερε, περαιτέρω, ότι η P. L. Klimatherm Ltd είχε πληρωθεί από τον υπεργολάβο ακόμη και για την προμήθεια τζακούζι από το Ισραήλ τα οποία ουδέποτε παρέδωσε.
Κατά τη δική του άποψη, τόσο ο συγκεκριμένος υπεργολάβος καθώς και άλλοι, πολύ συχνά προπληρώνονταν για τα υλικά καλή τη πίστει, πλην όμως τα υλικά ποτέ δεν παραλήφθηκαν. Όσον αφορά την πληρωμή, υποστήριξε ότι ο ίδιος γνώριζε, ανά πάσα στιγμή, κάθε μήνα, κατά την έκδοση των διατακτικών τι πληρωμές είχαν γίνει τον προηγούμενο μήνα, οπόταν στο τέλος του μήνα γνώριζε επακριβώς τι είχε πληρωθεί. Ερωτηθείς ανέφερε ότι ο ίδιος γνώριζε ότι τα κλιματιστικά δεν είχαν παραδοθεί στο Έργο καθώς και ότι τα συγκεκριμένα κλιματιστικά είχαν πληρωθεί. Υπεύθυνη να θέσει σε λειτουργία τα εγκατεστημένα κλιματιστικά ήταν η P. L. Klimatherm Ltd και υποστήριξε ότι η εταιρεία από την οποία αγοράστηκαν τα συγκεκριμένα κλιματιστικά ήταν υπεύθυνη για την ρύθμισή τους στο συγκεκριμένο Έργο. Παραδέχθηκε ότι τεχνικοί του ομίλου εταιρειών των Εναγόντων είχαν μεταβεί στο Έργο, μετά την υπογραφή της Συμφωνίας του Νοεμβρίου του 2012, για να θέσουν σε λειτουργία τα κλιματιστικά. Όταν του υποβλήθηκε ότι τέθηκαν σε λειτουργία από τους Ενάγοντες 85 συστήματα κλιματισμού, πριν την υπογραφή της Συμφωνίας ημερομηνίας 01/11/2012, ο ίδιος διαφώνησε και προώθησε τη θέση ότι δεν είχαν παραδοθεί 85 διαμερίσματα πριν την υπογραφή της συγκεκριμένης Συμφωνίας. Επέμενε ότι δεν είχε γίνει παράδοση, προς τον ίδιο, 85 μηχανημάτων πριν την υπογραφή τις συγκεκριμένης Συμφωνίας. Κατά τη δική του άποψη ήταν αδύνατον να υπάρχουν 85 διαμερίσματα παραδομένα από τα 101 πριν την υπογραφή της συγκεκριμένης Συμφωνίας γιατί υπήρχαν 15 ‑ 16 διαμερίσματα που δεν είχαν ολοκληρωθεί.
Μετά την ολοκλήρωση της μαρτυρίας και οι δύο ευπαίδευτοι συνήγοροι διαβίβασαν στο Δικαστήριο εμπεριστατωμένες γραπτές αγορεύσεις με τις οποίες προώθησαν τις εκατέρωθεν θέσεις. Ο συνήγορος των Εναγόντων προώθησε τη θέση ότι η Συμφωνία ημερομηνίας 01/11/2012 υπογράφτηκε από την Εναγόμενη Εταιρεία με ελεύθερη θέληση και ότι είχε αναληφθεί η υποχρέωση αποπληρωμής του χρέους που οφειλόταν από την εταιρεία Klimatherm τόσο στους Ενάγοντες καθώς και στις θυγατρικές τους. Ο ευπαίδευτος συνήγορος της Εναγόμενης Εταιρείας αναφέρθηκε στις πρόνοιες της Συμφωνίας, Τεκμήριο 3 και 3Α, για να εισηγηθεί ότι αντικείμενο της ήταν το αμφισβητούμενο ποσό, ήτοι το χρέος της Klimatherm προς τους Ενάγοντες. Εισηγήθηκε ότι το χρέος της Klimatherm κατά τον χρόνο σύναψης της Συμφωνίας συνιστούσε ανεξάρτητο χρέος το οποίο προέκυψε αποκλειστικά από τη συμβατική σχέση της Klimatherm με τις εταιρείες του ομίλου εταιρειών των Εναγόντων. Παράλληλα, έγινε εισήγηση ότι ο όρος 10 της συμφωνίας δεν μπορεί να εφαρμοστεί γιατί απουσιάζουν από τη Συμφωνία τα νομικά πρόσωπα που απαρτίζουν τον όμιλο. Εισηγήθηκε με αναφορά στο άρθρο 25 του περί Συμβάσεων Νόμου, Κεφ.149 ότι η Συμφωνία δεν συνιστά έγκυρη συμφωνία λόγω του ότι δεν υπάρχει αντιπαροχή από πλευράς των Εναγόντων αλλά και γιατί είναι προϊόν εξαναγκασμού. Προωθείται η θέση ότι οι Ενάγοντες δεν απέδειξαν την ζημιά τους αφού τα ποσά που παρουσιαστήκαν με τη μαρτυρία που προσκομίστηκε από τους Ενάγοντες είναι αλληλοσυγκρουόμενα και δεν συνάδουν με τη δικογραφημένη θέση τους. Στο Έγγραφο 1 καταγράφηκε ως οφειλόμενο υπόλοιπο της Klimatherm το ποσό των €252.208,30 ενώ σύμφωνα με τους Εκτιμητές οι ακάλυπτες επιταγές της Klimatherm ανέρχονταν στο ποσό των €102.363,38. Όμως το ποσό που αξιώνεται με την Έκθεση Απαίτησης ανέρχεται στις €148.000. Ο μάρτυρας των Εναγόντων δεν μπορούσε να επεξηγήσει ποιο είναι το υπόλοιπο.
Το Δικαστήριο έχει υπόψη του τις εισηγήσεις και των δύο ευπαιδεύτων συνηγόρων και θα αναφερθεί σ’ αυτές όπου κρίνει τούτο απαραίτητο.
AΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ – ΕΥΡΗΜΑΤΑ
Η αξιολόγηση του συνόλου της μαρτυρίας, όπως έχει νομολογηθεί, δεν μπορεί να απομονωθεί από τα τεκμήρια που κατατέθηκαν. Στην υπόθεση Γεώργιος & Σπύρος Τσαππή Λτδ ν. Πολυβίου (2009) 1 Α.Α.Δ. 339, έχει εξηγηθεί ότι είναι ανάγκη μια μαρτυρία να τίθεται στη βάσανο της αξιολόγησης από απόψεως περιεχομένου και να μην γίνεται αποδεκτή ή να απορρίπτεται με μόνο την εξωτερική εντύπωση που προκαλεί ο μάρτυρας. Η αποδοχή ή η απόρριψη μιας μαρτυρίας θα πρέπει να γίνεται με γνώμονα όχι μόνο την καθ' αυτή εξωτερική εμφάνιση της μαρτυρίας του μάρτυρα στο εδώλιο, αλλά και σε συσχετισμό με τα υπόλοιπα στοιχεία της δίκης, είτε αυτά προέρχονται από άλλη ζώσα μαρτυρία, είτε από τεκμήρια.
Για το θέμα της αξιοπιστίας της μαρτυρίας, αναφορά μπορεί να γίνει και στην ανάπτυξη του θέματος στο βιβλίο των Σάντη - Ηλιάδη, Δίκαιο της Απόδειξης, εκδ. 2014, Κεφάλαιο 3, IB. Η θετική εντύπωση που αφήνει στο Δικαστήριο ο μάρτυς που καταθέτει, αποτελεί σε γενικές γραμμές στοιχείο εξαιρετικής σπουδαιότητας για την κρίση της αξιοπιστίας του. Η αξιοπιστία αποτελεί έννοια πολυσήμαντη. Η εμφάνιση και συμπεριφορά του μάρτυρα ενόσω καταθέτει, η μνήμη του, οι αντιδράσεις του (κατά πόσο δηλαδή είναι φυσικές ή αφύσικες), ο τρόπος που απαντά, η νευρικότητα ή η επιφυλακτικότητά του και η ιδιοσυγκρασία που εκδηλώνει, είναι μεταξύ των στοιχείων που λαμβάνονται υπόψη κατά την αξιολόγηση (βλ. Κεντρική Ασφαλιστική Εταιρεία Λτδ ν. Ηροδότου (2013) 1 Α.Α.Δ. 1166, C. & A. Pelekanos Associates Limited ν. Πελεκάνου (1999) 1(B) Α.Α.Δ. 1273).
Στα πλαίσια της ζωντανής ατμόσφαιρας της δίκης, το Δικαστήριο είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει με προσοχή τους δύο μάρτυρες ενώ κατέθεταν ενόρκως ενώπιόν του. Αξιολόγησε τη μαρτυρία τους με βάση το περιεχόμενο, ποιότητα και σύγκρισή της με την υπόλοιπη μαρτυρία καθοδηγούμενο από σειρά παραγόντων που είναι αδύνατο να καταγραφούν εξαντλητικά. Τέτοιοι παράγοντες είναι, μεταξύ άλλων, η σαφήνεια και αμεσότητα των απαντήσεων των μαρτύρων και η ύπαρξη σ’ αυτές υπερβολών ή ουσιαστικών αντιφάσεων, η λογικοφάνεια και αληθοφάνεια της εκδοχής τους, η ύπαρξη προσωπικού συμφέροντος ή προκατάληψης στην υπόθεση, οι ευκαιρίες που είχαν να αντιληφθούν τα διαδραματισθέντα, η μνήμη τους και οι λόγοι που είχαν να ενθυμούνται ή να πιστεύουν αυτά για τα οποία καταθέτουν.
Ο μάρτυρας των Εναγόντων, κ. Επιφανίου, παραδέχθηκε ότι η συμβατική σχέση ήταν μεταξύ των Εναγόντων και της εταιρείας Klimatherm και ότι η συνεργασία του ομίλου εταιρειών των Εναγόντων με την εταιρεία Klimatherm αφορούσε πολλά έργα και όχι μόνο το Έργο της Εναγόμενης Εταιρείας. Επίσης, παραδέχθηκε ότι για τα προϊόντα που παραδίδονταν στην Klimatherm πληρωνόντουσαν από την ίδια. Υποστήριξε ότι από τη στιγμή που παραδίδονταν τα προϊόντα στην Klimatherm αυτή έφερε πλέον την ευθύνη τους. Δέχθηκε ότι δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει αν τα τιμολόγια, τα οποία έμειναν απλήρωτα, αφορούσαν εξοπλισμό ο οποίος είχε εγκατασταθεί στην Olympic Residences. Ούτε γνώριζε κατά πόσο οι πληρωμές στις οποίες προέβαινε η Klimatherm ήταν για το Olympic Residences ή για άλλο έργο και ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε κατά πόσο τα τιμολόγια που περιλαμβάνονταν στο Τεκμήριο 4 είχαν αποπληρωθεί. Δέχθηκε ότι υπήρχαν και μηχανήματα άλλης μάρκας εγκατεστημένα στο συγκεκριμένο κτήριο.
Παράλληλα παραδέχθηκε ότι η Klimatherm πληρωνόταν, ως υπεργολάβος, από τον εργολάβο του Έργου την Atlas Pantou. Παρά όλες αυτές τις παραδοχές του, ζήτησε το οφειλόμενο υπόλοιπο από την Εναγόμενη Εταιρεία. Ισχυρίστηκε ότι η υπηρεσία ρύθμισης των μηχανημάτων παρέχεται δωρεάν και περιλαμβάνεται στην αξία τους όμως ζήτησε €122.000 από την Εναγόμενη για να ρυθμίσει τη λειτουργία των μηχανημάτων λίγες μέρες πριν τα εγκαίνια του Έργου. Παραδέχθηκε ότι η δική του εταιρεία βρισκόταν σε πολύ δύσκολη θέση γιατί δεν θα μπορούσαν να εισπράξουν αυτό το μεγάλο ποσό από ένα νεκρό, ήτοι την Klimatherm, για αυτό και εξαναγκάστηκαν να υπογράψουν την Συμφωνία.
Ο συγκεκριμένος μάρτυρας παρά την εμπειρία του στον εμπορικό κόσμο προσπάθησε να πείσει ότι η Εναγόμενη Εταιρεία ήταν υπεύθυνη ακόμη και για τα μηχανήματα που δεν είχαν παραδοθεί στο δικό της Έργο και αυτό παρά το γεγονός ότι αναγνώρισε ότι η συμβατική σχέση των Εναγόντων ήταν με την Klimatherm. Γνώριζε ότι κάποια από τα μηχανήματα που είχαν προμηθεύσει οι Ενάγοντες στην Klimatherm δεν είχαν εγκατασταθεί στο Olympic Residences αφού χαρακτηριστική ήταν η απάντησή του «κάποια τα εγκατέστησαν γιατί πήγαμε και κάναμε το λεγόμενο «ξεκίνημα»…». Δεν μπορεί να θεωρηθεί ανεξάρτητος μάρτυρας αφού τα συμφέροντα που είχε να εξυπηρετήσει ήταν πολλά. Η επιμονή του ότι ήθελε να πληρωθεί από την Εναγόμενη για να μετριάσει την ζημιά που προκάλεσε η Klimatherm στους Ενάγοντες ανεξάρτητα από το γεγονός ότι τα μηχανήματα δεν είχαν παραδοθεί στο Έργο της Εναγόμενης είναι εκτός λογικής. Ερωτηματικά γεννά η θέση του ότι δεν γνώριζε για το ακριβές υπόλοιπο που δεν είχε πληρωθεί από την Klimatherm λόγω του ότι συνεργάζονταν σε πολλά έργα, καθώς και η απάντησή του ότι είχαν παραμείνει απλήρωτα κάποια από τα τιμολόγια της δέσμης τιμολογίων τα οποία είχε καταθέσει ως Τεκμήριο 4. Άφησε αναπάντητα ερωτηματικά ο συγκεκριμένος μάρτυρας και δεν έπεισε για την αλήθεια των λεχθέντων του.
Ο μάρτυρας για την Εναγόμενη ήταν γνώστης των γεγονότων προσωπικά και, ως ανέφερε, ήταν ο συνδετικός κρίκος μεταξύ της Klimatherm και του κυρίως εργολάβου της Atlas Pantou, οπόταν γνώριζε τι παραδιδόταν στην Εναγόμενη και τι πληρωνόταν. Δεν έχει οποιονδήποτε συμφέρον από την έκβαση της υπόθεσης αφού δεν σχετίζεται με οποιοδήποτε από τα μέρη στη διαφορά. Ήταν ειλικρινής αφού δεν δίστασε να αναφέρει ότι ο μάρτυρας των Εναγόντων είχε έντονους διαπληκτισμούς με τον ιδιοκτήτη της Εναγόμενης Εταιρείας αναφορικά με το θέμα της αποπληρωμής του χρέους της Klimatherm γιατί επέμενε όπως αποπληρωθεί το χρέος από την Εναγόμενη διαφορετικά δεν θα ρύθμιζε τα κλιματιστικά. Είπε ότι γνώριζε προσωπικά ο ίδιος το γεγονός ότι η εταιρεία Klimatherm είχε πληρωθεί αφού ο ίδιος ετοίμαζε τα διατακτικά για να πληρώσει η Atlas Pantou την Klimatherm και ακολούθως η Εναγόμενη την Atlas Pantou. Επίσης γνώριζε ότι δεν είχαν παραδοθεί όλα τα μηχανήματα για τα οποία είχε πληρωθεί η Klimatherm αφού ο ίδιος τα παραλάμβανε. Σημειώνεται ότι ο συγκεκριμένος μάρτυρας δεν είχε αντεξεταστεί επί της συγκεκριμένης θέσης του. Δεν είχε λόγο να πει ψέματα όσον αφορά το γεγονός ότι η Εναγόμενη εξαναγκάστηκε στην υπογραφή της Συμφωνίας, Τεκμήριο 3. Έπεισε για την αλήθεια των λεχθέντων του.
Ενόψει των πιο πάνω διαπιστώσεων, το Δικαστήριο καταλήγει ότι τα γεγονότα είχαν εξελιχθεί ως ακολούθως: Η Εναγόμενη Εταιρεία είχε αναθέσει στον εργολάβο Atlas Pantou την ανάπτυξη του Έργου Olympic Residences. Οι Ενάγοντες είχαν αγοράσει διαμέρισμα στην συγκεκριμένη επένδυση και στο συμβόλαιο αγοράς είχε ενσωματωθεί όρος ότι κάποια μηχανήματα, τα οποία καθορίστηκαν στον όρο 25 της Συμφωνίας Πώλησης, Τεκμήριο 1, θα τα προμήθευαν οι Ενάγοντες ή θυγατρικές τους εταιρείες στην Εναγόμενη, μέσω του εργολάβου ή του υπεργολάβου της Εναγόμενης. Σε αυτά τα πλαίσια ο εργολάβος, ήτοι η Atlas Pantou, ζήτησε από τον υπεργολάβο της, την Klimatherm, όπως προμηθευτεί από τους Ενάγοντες τα κλιματιστικά καθώς και άλλα μηχανήματα του συγκεκριμένου είδους που καθορίζονται στον όρο 25, Τεκμήριο 1. Η συγκεκριμένη ενέργεια ολοκλήρωσε την σύμβαση μεταξύ των Εναγόντων και της Εναγόμενης 1, το Τεκμήριο 1. Η Klimatherm πράγματι παράγγελνε μηχανήματα του συγκεκριμένου είδους από τους Ενάγοντες και τις θυγατρικές τους. Η Atlas Pantou πλήρωνε απευθείας την Klimatherm για τα συστήματα κλιματισμού που παράγγελνε για το Έργο και εισέπραττε το ποσό η ίδια από την Εναγόμενη Εταιρεία. Ο διευθυντής της Klimatherm πέθανε ξαφνικά τον Οκτώβριο 2012, οπόταν προέκυψε θέμα τόσο αναφορικά με το χρέος της στους Ενάγοντες, καθώς και με τη ρύθμιση των κλιματιστικών. Οι Ενάγοντες, λόγω του ότι τους οφείλονταν λεφτά από την Klimatherm και για άλλες δουλειές, αρνούντο να ρυθμίσουν τα κλιματιστικά. Ενόψει του ότι τα εγκαίνια του Έργου είχαν προγραμματιστεί για τον Νοέμβριο 2012, η Εναγόμενη βρέθηκε μπροστά σε αδιέξοδο επειδή δεν έβρισκε άλλη εταιρεία να της ρυθμίσει τα κλιματιστικά που είχαν εγκατασταθεί, οπόταν υπέγραψε την Σύμβαση, Τεκμήριο 3, η ερμηνεία της οποίας συνιστά το επίδικο θέμα της αγωγής. Διαφάνηκε κατά την έρευνα των εμπειρογνώμων - εκτιμητών που είχαν διοριστεί από κοινού από τις δύο πλευρές, ότι κλιματιστικά που είχαν αγοραστεί από την Klimatherm για το Έργο και είχαν πληρωθεί από την Atlas Pantou δεν είχαν εγκατασταθεί όλα στο Έργο και οι Ενάγοντες, οι οποίοι γνώριζαν το γεγονός αυτό, δεν μπορούσαν να καθορίσουν την αξία των μηχανημάτων που πραγματικά είχαν εγκατασταθεί στο Έργο, αφού ο λογαριασμός που τηρείτο για την Klimatherm από τους Ενάγοντες αφορούσε όλες τις δουλειές της και όχι μόνο το συγκεκριμένο Έργο.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Ως έχει προλεχθεί, η επίλυση των διαφορών των δύο μερών στην υπό κρίση διαφορά άπτεται της ερμηνείας της Σύμβασης μεταξύ των μερών, ήτοι του Τεκμηρίου 3.
Όσον αφορά την ερμηνεία των συμβάσεων, στην πρόσφατη απόφαση του Εφετείου, στην υπόθεση Progressive Insurance Co Ltd v. 1. S. Kaniklides (Cyprus) Ltd Πολ. Εφ. 411/2019 ημερ. 10/02/2025, διαβάζονται τα ακόλουθα καθοδηγητικά:
« Οι αρχές ερμηνείας συμβάσεων και γενικότερα εγγράφων καθορίστηκαν μέσα από πλούσια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Συγκεκριμένα, στην υπόθεση Αλεξάνδρου v. Κωμοδρόμου κα (1997) 1 Α.Α.Δ. 576, αποφασίστηκε ότι η ερμηνεία ενός εγγράφου είναι ζήτημα νομικό και έργο του Δικαστηρίου και ως εκ τούτου δεν ανήκει στους διαδίκους ή τους μάρτυρες τους, ο προσδιορισμός της έννοιας ή της φύσης του. Πρωτεύοντα ρόλο διαδραματίζει η με αντικειμενικό τρόπο διαπιστωθείσα πρόθεση των συμβαλλομένων, προς αναζήτηση της οποίας συνυπολογίζεται ολόκληρο το περιεχόμενο της σύμβασης.
Στο σύγγραμμα του Π. Πολυβίου "Το Δίκαιο των Συμβάσεων" τόμος Β, σελ. 455, με αναφορά στην απόφαση του Δικαστή Sedley στην υπόθεση Wasa International Insurance Co Ltd v. Lexdington Insurance Co [2008] Bus. L.R. 1029, παρατίθενται τα πιο κάτω:
«Καταρχάς, είναι φανερό ότι, σε τελική ανάλυση, η ερμηνεία των συμβάσεων, που αποτελεί αναγκαίο στάδιο στην εφαρμογή τους, είναι αποκλειστικό έργο του Δικαστηρίου. Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ των συμβαλλομένων, πρέπει να υπάρχει κάποιο όργανο που να αποφασίζει τελεσίδικα για την ερμηνεία της σύμβασης μεταξύ των μερών και να επιλύει τα προβλήματα που έχουν προκύψει. Η ανάθεση του έργου αυτού στην δικαστική εξουσία, αποτελεί μέρος του ιδίου του κράτους δικαίου, καθότι είναι μόνο κάποιο θεσμικά κατοχυρωμένο, ανεξάρτητο και αμερόληπτο όργανο της πολιτείας που έχει το δικαίωμα να επιλύει νομικές διαφορές μεταξύ πολιτών. Αυτό το όργανο δεν μπορεί να είναι άλλο από το Δικαστήριο. Επομένως όπως έχει λεχθεί, η ερμηνεία κάποιας σύμβασης, είναι η ερμηενία που έχει επιλεγεί από το ίδιο το Δικαστήριο, στο οποίο τα μέρη έχουν προσφύγει.»
Στην συνέχεια γίνεται εκτενής αναφορά στο ίδιο σύγγραμμα, στις μεθόδους ερμηνείας μιας σύμβασης από το Δικαστήριο και στις διάφορες προσεγγίσεις που προκύπτουν από την νομολογία. Η συνήθης ερμηνευτική προσέγγιση του κοινοδικαίου, όπως γίνεται αποδεκτή και από την Κυπριακή νομολογία, είναι με επικέντρωση στο κείμενο της συμφωνίας αλλά και στις φράσεις και λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό. Σχετική είναι μεταξύ άλλων η υπόθεση Ανόρθωσις ν. Απόλλων (2002) 1 Α.Α.Δ 518 όπου λέχθηκε ότι βασικό κριτήριο, είναι η συνήθης σημασία των λέξεων και όρων της σύμβασης και ότι αυτή πρέπει να ερμηνεύεται συνολικά και όχι μεμονωμένα ή αποσπασματικά ούτως ώστε να αντικατοπτρίζει αντικειμενικά την πρόθεση των συμβαλλομένων μερών. Η προσέγγιση αυτή είναι γνωστή και ως «γραμματική ερμηνεία» της σύμβασης (literal construction).
Όσον αφορά την γραμματική ερμηνεία, έχει λεχθεί στην Κυπριακή υπόθεση Λίλλης ν. Ξενή (2009) 1 Α.Α.Δ. 217 ότι ο κάθε όρος μιας σύμβασης δεν θα πρέπει να διαβάζεται απομονωμένα από το όλο πνεύμα της συμφωνίας και της πρόθεσης των συμβαλλομένων. Η ερμηνεία που δίδεται σε μια σύμβαση πρέπει να είναι λογική και να οδηγεί στην πραγμάτωση του σκοπού και της πρόθεσης των συμβαλλομένων, όπως αυτή συνάγεται από το κείμενο εξεταζόμενο ως ένα σύνολο, χωρίς να απομονώνεται οποιαδήποτε φράση.
Αναφορά γίνεται στο πιο πάνω σύγγραμμα του Π. Πολυβίου "Το Δίκαιο των Συμβάσεων" τόμος Β στην σελίδα 456, και σε μια πιο σύγχρονη ερμηνευτική προσέγγιση που υιοθέτησαν τα Αγγλικά Δικαστήρια, στην οποία διαπιστώνεται προσπάθεια απαγκίστρωσης από το λεκτικό των μερών και επικέντρωσης σε ευρύτατη ερμηνεία, με βάση τις εμπορικές πραγματικότητες της περίπτωσης και στο πλαίσιο εξέτασης όλων των γεγονότων και δεδομένων της συναλλαγής. Σχετική επί του προκειμένου, είναι η απόφαση του Δικαστή Hoffman στην υπόθεση Mannai Investment Co Ltd v. Eagle Star Assurance Society Ltd [1997] AC 749.».
Σχετικό είναι και το σκεπτικό της απόφασης Δ. Κυθρεώτης & Συνεργάτες ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου Πολ. Εφ.352/14 ημερ. 16/03/2023, ECLI:CY:AD:2023:A104. Διαβάζονται τα ακόλουθα:
« Η ερμηνεία των όρων σύμβασης, ως έχει διακηρυχθεί, αποτελεί έργο του Δικαστηρίου, το οποίο μέσα από το λεκτικό, αναζητά τις προθέσεις των συμβαλλομένων, με κριτήριο πάντοτε να είναι η έννοια την οποία μεταδίδει στο μέσο λογικό άνθρωπο (Χατζησωτηρίου Γιολάντα ν. Κυπριακές Αερογραμμές Δημόσια Εταιρεία Λτδ (2011) 1 ΑΑΔ 1406). Οι όροι της σύμβασης δεν θα πρέπει να διαβάζονται απομονωμένοι από το όλο πνεύμα της σύμβασης και την πρόθεση των συμβαλλομένων αλλά να δίδεται η ερμηνεία η οποία οδηγεί στην πραγμάτωση του σκοπού και της πρόθεσης των συμβαλλομένων, όπως αυτή συνάγεται από το κείμενο το οποίο εξετάζεται ως ενιαίο σύνολο, χωρίς να απομονώνεται οποιαδήποτε φράση (Λίλλης Νίκος ν. Παρασκευούλα Ξενή (2009) 1 ΑΑΔ 217, United Five Development Co (Holdings) Ltd v. Stighting Altas Specials, Πολ. Εφ. 316/13 ημερ. 5/2/2023).
Στα πλαίσια της προσπάθειας αυτής σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν τόσο η συμπεριφορά των μερών όσο και συναφή προς τη σύμβαση έγγραφα τα οποία τείνουν να φανερώσουν τις προθέσεις των συμβαλλομένων.
(βλέπε επίσης Avlida Hotels Ltd ν. ANNIK LTD, Πολ. Εφ. 260/14, ημερ. 16/5/22), ECLI:CY:AD:2022:A213, ECLI:CY:AD:2022:A213.».
Έχοντας κατά νου τις ερμηνευτικές αρχές που έχουν παρατεθεί διαχρονικά στη νομολογία και διαβάζοντας το προοίμιο της Συμφωνίας, Τεκμήριο 3 και 3Α, διαπιστώνεται ότι αναγνωρίζεται τόσο από τους Ενάγοντες καθώς και από την Εναγόμενη Εταιρεία το γεγονός ότι είναι η εταιρεία Klimatherm που αθέτησε τις υποχρεώσεις της τόσο προς τους Ενάγοντες καθώς και προς την Εναγόμενη. Για αυτό και από κοινού συμφώνησαν τον διορισμό των Ζηντίλη και Ιωάννου για να υπολογίσουν το αμφισβητούμενο ποσό «disputed amount», το οποίο καθορίστηκε ως το ποσό που αφορά την αξία των μηχανημάτων που οι Ενάγοντες προμήθευσαν στην εταιρεία Klimatherm για το Έργο και για τα οποία η Εναγόμενη έχει καταβάλει την αξία στην εταιρεία Klimatherm, πλην όμως η εταιρεία Klimatherm δεν πλήρωσε τους Ενάγοντες. Είχε επίσης συμφωνηθεί ότι στην περίπτωση διαφωνίας σε σχέση με το αμφισβητούμενο ποσό θα διοριζόταν διαιτητής από συγκεκριμένο γραφείο, του οποίου η απόφαση θα ήταν δεσμευτική και για τις δύο πλευρές.
Από τα Τεκμήρια που κατατέθηκαν στο Δικαστήριο διαφάνηκε ότι η πλευρά της Εναγόμενης αμφισβήτησε το ποσό που καθορίστηκε στις 29/11/2012, Τεκμήριο 5, αφού διαβίβασε επιστολή στους Ενάγοντες μέσω των δικηγόρων της, Τεκμήριο 7. Είναι από κοινού αποδεκτό ότι κάποια μηχανήματα, τα οποία είχαν πληρωθεί από την Εναγόμενη στην Atlas Pantou και από την Atlas Pantou στην Klimathrem, ουδέποτε είχαν εγκατασταθεί στο Έργο αλλά είχαν εγκατασταθεί σε άλλο έργο που εκτελούσε εργασίες η Klimatherm. Αυτό το γνώριζαν οι Ενάγοντες, ως έγινε αποδεκτό και από τον κ. Επιφανίου στη μαρτυρία του, αφού είχαν προβεί στη ρύθμιση των συγκεκριμένων μηχανημάτων, τα οποία σημειωτέον έχουν σειριακό αριθμό, σε άλλο έργο. Προκύπτει από το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 7, το οποίο προσκομίστηκε από τους Ενάγοντες, ότι οι Ενάγοντες είχαν χρεώσει την Klimatherm για το ποσό των €124.153.42, το οποίο της καταβλήθηκε, πλην όμως τα μηχανήματα ποτέ δεν παραλήφθηκαν στο Έργο, παρά το γεγονός ότι η Εναγόμενη είχε πληρώσει την Klimatherm για τα συγκεκριμένα προϊόντα μέσω της Atlas Pantou. Ο μάρτυρας της Εναγομένης δεν αντεξετάστηκε αναφορικά με τον ισχυρισμό του ότι συγκεκριμένα μηχανήματα ποτέ δεν είχαν φτάσει στο εργοτάξιο. Ο ίδιος ισχυρισμός επαναλήφθηκε στις 17/12/20212, Τεκμήριο 9, σε δεύτερη επιστολή των δικηγόρων της Εναγόμενης. Φαίνεται να παραγνωρίστηκε, από τους Ενάγοντες, ο ισχυρισμός ότι ποτέ δεν παραλήφθηκε ο συγκεκριμένος εξοπλισμός στο Έργο. Συγκεκριμένα, καταγράφεται στο Τεκμήριο 9 ότι «equipment worth in excess €124.000 invoiced by your clients for the Olympic Residences was never delivered……».
Δεν δόθηκε οποιαδήποτε εξήγηση για αυτό το ποσό και δεν ορίστηκε οποιοσδήποτε διαιτητής, ως προβλεπόταν στην Συμφωνία, Τεκμήριο 3 στον όρο 1, για να διαφανεί το πραγματικά αμφισβητούμενο ποσό. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο κ. Επιφανίου δεν μπορούσε να εξηγήσει οτιδήποτε αφορούσε τα ποσά αφού αντεξετασθείς ανέφερε ότι δεν γνώριζε ποια τιμολόγια παρέμειναν απλήρωτα αφού η Klimatherm έκανε πληρωμές για πολλά έργα και δεν μπορούσε ο ίδιος να καθορίσει για ποιο έργο είχαν μείνει απλήρωτοι οι Ενάγοντες από την Klimatherm. Εύλογα γεννάται το ερώτημα γιατί οι Ενάγοντες θεωρούν ότι υπάρχει χρέος για προϊόντα που προμηθεύτηκε η Klimatherm για το Έργο της Εναγόμενης, αφού οι ίδιοι δεν γνώριζαν για ποιο έργο γινόντουσαν οι πληρωμές από την Klimatherm ιδιαίτερα ενόψει του γεγονότος ότι η Atlas Pantou πλήρωνε την Klimatherm για την εργασία που διεκπεραίωνε.
Επιπρόσθετα, ο όρος 5 έχει τη δική του σημασία. Προνοεί τα ακόλουθα:
« Payments by the customer will be made only for materials supplied by the group for installation at the Project, including materials which might have been removed from the site after delivery, provided the delivery receipt was signed by P. L. Klimatherm Ltd.».
(ο τονισμός είναι του Δικαστηρίου)
Υπάρχει ισχυρισμός ότι μηχανήματα αξίας €124.000 ποτέ δεν παραδόθηκαν, Τεκμήριο 6 στο Έργο και ότι οι Ενάγοντες τα παρέδωσαν και τα ρύθμισαν σε άλλη δουλειά της Klimatherm. Η ρύθμιση των συγκεκριμένων μηχανημάτων σε άλλο έργο της Klimatherm ήταν αποδεκτή από τον μάρτυρα των Εναγόντων ενώ δεν μπορούσε να εξηγήσει την παράδοση των συγκεκριμένων προϊόντων σε άλλο εργοτάξιο από αυτό της Εναγόμενης. Οπόταν, για να μπορούν να απαιτούν οι Ενάγοντες οποιοδήποτε ποσό όφειλαν να αποδείξουν ότι τα μηχανήματα παραδόθηκαν στο Έργο και ότι είχαν μετακινηθεί μετά την παράδοσή τους. Δεν το έπραξαν. Σίγουρα αν υπήρχε μαρτυρία παράδοσης των προϊόντων στο Έργο τότε, με βάση το περιεχόμενο του όρου 5, η Εναγόμενη όφειλε να καταβάλει το αντίτιμο σύμφωνα με το περιεχόμενο της συμφωνίας που υπέγραψε.
Η εκδοχή των Εναγόντων, έτσι όπως παρατέθηκε από τον μοναδικό τους μάρτυρα, παρουσιάζει αδυναμίες, εφόσον αυτός αδυνατούσε να στοιχειοθετήσει τους ισχυρισμούς τους οποίους προέβαλλε. Υπήρχαν ασάφειες στη μαρτυρία του σε σχέση με τον τρόπο που γίνονταν και κατανέμονταν οι πληρωμές από την Klimatherm. Τα γεγονότα της υπόθεσης όπως εξάγονται δεν είναι σε αρμονία με την εκδοχή του. Προσπάθησαν οι Ενάγοντες να μετριάσουν τις ζημιές τους από την συνεργασία τους με την Klimatherm όμως δεν προσδιορίστηκε με ευκρίνεια από τον κ. Επιφανίου ποιο κομμάτι της συνεργασίας, ήτοι για ποιο έργο, είχαν μείνει απλήρωτοι από την Klimatherm.
Ενόψει της πιο πάνω κατάληξης, η Αγωγή είναι καταδικασμένη σε απόρριψη. Η Αγωγή απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ της Εναγόμενης Εταιρείας, ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) ………………………………………
Ε. Γεωργίου - Αντωνίου, Π.Ε.Δ.
Πιστό αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο