
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Ν. Παπανδρέου, Ε.Δ.
Αρ. Απαίτησης: 753/24
Μεταξύ:
GLAFKOS MAVROS AUTOSERVICES LTD
Ενάγουσας
-και-
AVEROF MANAGEMENT LIMITED
Εναγόμενης
Ημερομηνία: 28 Φεβρουαρίου 2025
Εμφανίσεις:
Για Ενάγουσα: κ. Μιχαήλ Γ. Ιωάννου
Για Εναγόμενη: κα Μ. Θεοδώρου για Michalis Michael & Co Ltd
ΑΠΟΦΑΣΗ
(α) Σύνοψη της διαφοράς
1. Με την παρούσα απαίτηση της η Ενάγουσα αξιώνει εναντίον της Εναγόμενης το ποσό των €321,30 το οποίο, ως αναφέρει στο παρακλητικό του Εντύπου Απαίτησης της, αποτελεί ποσό που της οφείλεται «δυνάμει τιμολογίου και/ή παραδεδεγμένου λογαριασμού και/ή για παράβαση συμφωνίας και/ή για αξία εργασίας συμφωνηθείσας και εκτελεσθείσας υπό των εναγόντων και/ή υπόλοιπο λογαριασμού και/ή άλλως πως». Αξιώνει επίσης νόμιμο τόκο και έξοδα.
2. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι αμφότεροι οι διάδικοι αποτελούν νομικές οντότητες περιορισμένης ευθύνης, συσταθείσες δια του νόμου, με έδρα στην Λευκωσία. Είναι επίσης κοινώς αποδεκτό ότι η Ενάγουσα ασχολείται με την επιδιόρθωση, μηχανικό έλεγχο και επισκευή αυτοκινήτων, καθώς και το ότι η Εναγόμενη σε κάποιο χρονικό σημείο το έτος 2022 μετέφερε συγκεκριμένο αυτοκίνητο μάρκας Mercendes σε συνεργείο της Ενάγουσας, στη Λευκωσία, για σκοπούς επιδιόρθωσης και μηχανικού του ελέγχου.
3. Αποτελεί τη δικογραφημένη θέση της Ενάγουσας ότι ρητά συμφωνήθηκε μεταξύ των μερών ότι η Ενάγουσα θα προέβαινε σε επισκευή και μηχανικό έλεγχο του Αυτοκινήτου, με την Εναγόμενη να είναι υπόλογη προς τούτο στα σχετικά έξοδα τα οποία θα έπρεπε να είχε καταβάλει στην Ενάγουσα, εντός δύο μηνών από την παραλαβή του Αυτοκινήτου. Συνεχίζει ότι, η ίδια εκτέλεσε της συμφωνηθείσες εργασίες και ότι κατά ή περί την 5.8.22 η Εναγόμενη παρέλαβε το Αυτοκίνητο από το συνεργείο της, τα δε έξοδα και/ή η αμοιβή της Ενάγουσας ανήλθε στο συμφωνηθέν και/ή εύλογο ποσό των €321,30 σε σχέση με το οποίο εξέδωσε και παρέδωσε στην Εναγόμενη το υπ’ αριθμό 4658 τιμολόγιο («το Τιμολόγιο»), το οποίο η Εναγόμενη αρνήθηκε να εξοφλήσει.
4. Από την αντίπερα όχθη, η δικογραφημένη εκδοχή της Εναγόμενης είναι ότι ουδέποτε συμφώνησε τα όσα η Ενάγουσα καταγράφει στην παρ. 4 της Έκθεσης Απαίτησης της και ως συνοψίζονται αμέσως πιο πάνω. Προσθέτει ότι κατέβαλε διάφορα ποσά στην Ενάγουσα και ότι την έχει εξοφλήσει. Ειδικότερα, αναφέρει ότι η Εναγόμενη κατέβαλε στην Ενάγουσα το ποσό των €480 για την εξόφληση των παρασχεθεισών υπηρεσιών και/ή εργασιών της Ενάγουσας. Συνεχίζει όμως ότι οι περιγραφόμενες στο Τιμολόγιο υπηρεσίες ουδέποτε παρασχέθηκαν, με τις χρεώσεις που εκεί καταγράφονται να αποτελούν προϊόν αυθαιρεσίας ενώ σε κάθε περίπτωση δεν είναι εύλογες. Προσθέτει επίσης ότι τα τιμολόγια που εκδίδονται για πληρωμή προς την Εναγόμενη, εκδόθηκαν από ανυπόστατο νομικό πρόσωπο και είναι άκυρα και συνεπώς η Ενάγουσα κωλύεται από του να διεκδικεί οποιοδήποτε ποσό στη βάση τιμολογίων.
(β) Διαδικασία
5. Η παρούσα απαίτηση καταχωρήθηκε σε χρόνο που ίσχυαν οι Κανονισμοί Πολιτικής Δικονομίας 2023, ταξινομήθηκε ως μικρή απαίτηση και δόθηκαν οδηγίες για προσκόμιση έγγραφης μαρτυρίας με δικαίωμα αντεξέτασης. Ουδείς αντεξετάστηκε και τα μέρη προσκόμισαν στο Δικαστήριο γραπτές αγορεύσεις, τις οποίες λαμβάνω υπόψιν στην πλήρη τους έκταση και αναφορά σε αυτές προβαίνω στο βαθμό που τούτο κρίνεται αναγκαίο.
(γ) Σύνοψη μαρτυρίας Ενάγουσας
6. Προς υποστήριξη της απαίτησης κατέθεσε ένορκη δήλωση ο κ. Μαύρος, Διευθυντής της Ενάγουσας («η ΕΔ Μαύρου») ο οποίος, ως κατέθεσε, έχει προσωπική γνώση των γεγονότων. Εκεί αναφέρθηκε στη σύσταση της Ενάγουσας ως εταιρείας περιορισμένης ευθύνης καταθέτοντας ως Τεκμήρια 1 και 2, αντίστοιχα, αντίγραφα σχετικών πιστοποιητικών του Έφορου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη αναφορικά με την Ενάγουσα. Αναφέρθηκε στα ακαδημαϊκά του προσόντα, καταθέτοντας ως Τεκμήριο 3 αντίγραφο του πτυχίου που έλαβε από συγκεκριμένο ακαδημαϊκό ίδρυμα στον κλάδο μηχανολογίας αυτοκινήτων. Πρόσθετα, αναφέρθηκε στην σύσταση της Εναγόμενης ως εταιρείας, καταθέτοντας σχετικά πιστοποιητικά του Έφορου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη, ως Τεκμήρια 4 και 5. Κατέθεσε ότι η Εναγόμενη είναι συμφερόντων συγκεκριμένου φυσικού προσώπου τον οποίο κατονόμασε («ο ΧΓΒ») και ότι είναι με τον ίδιο που είχαν πάντοτε επαφή για ό,τι αφορούσε επιδιόρθωση αυτοκινήτων της Εναγόμενης. Προσθέτει ότι, κατά ή περί τις 5.8.22, αρμόδιοι υπάλληλοι της Εναγόμενης μετέφεραν στο συνεργείο της Ενάγουσας στη Λακατάμια το Αυτοκίνητο για εφαρμογή αερόσακων ζώνης. Υπήρχε, συνεχίζει, ρητή συμφωνία με την Εναγόμενη ότι η Ενάγουσα θα προέβαινε στις ως άνω εργασίες και ότι η Εναγόμενη θα κατέβαλλε όλα τα αναγκαία προς τούτο έξοδα, εντός δύο μηνών από την παραλαβή του Αυτοκινήτου από το συνεργείο της Ενάγουσας. Πράγματι, η Ενάγουσα προχώρησε σε συγκεκριμένες εργασίες, ως αυτές καθορίζονται επί του Τιμολογίου, το οποίο κατέθεσε ως Τεκμήριο 6. Ακολούθως, κατέθεσε ως προς το λόγο που το Τιμολόγιο είναι ανυπόγραφο ενώ αναφέρθηκε στις επιστολές που ανταλλάχθηκαν στα πλαίσια του προδικαστηριακού σταδίου στη βάση των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας 2023, καταθέτοντας τη σχετική αλληλογραφία ως Τεκμήρια 8 και 9 αντίστοιχα. Ως Τεκμήριο 9, πρόσθετα, κατέθεσε πιστοποιητικό εγγραφής της Ενάγουσας στο μητρώο του Φ.Π.Α.
(δ) Σύνοψη μαρτυρίας Εναγόμενης
7. Προς υποστήριξη της Υπεράσπισης ένορκη δήλωση καταχωρήθηκε από τον κ. Πάρη Ζαχαρούλη («η ΕΔ Ζαχαρούλη») ο οποίος, ως κατέθεσε, αποτελεί τον μοναδικό διευθυντή της Εναγόμενης. Κατέθεσε ως Τεκμήριο 1 αντίγραφο του πιστοποιητικού σύστασης και διοικητικών συμβούλων της Εναγόμενης. Συνεχίζει ότι τα διάδικα μέρη συνεργάστηκαν μόνο μία φορά, ήτοι, τον Φεβρουάριο του έτους 2022 όταν η Εναγόμενη μετέφερε το Αυτοκίνητο στο συνεργείο της Ενάγουσας και στις 16.2.22 εκδόθηκε το τιμολόγιο με αρ. 4270 για το ποσό των €480, το οποίο, η Εναγόμενη έχει εξοφλήσει πλήρως αμέσως μόλις παρέλαβε το Αυτοκίνητο. Προς υποστήριξη της θέσης του αυτής κατέθεσε το εν λόγω τιμολόγιο, ως Τεκμήριο 2. Πέραν αυτού, δεν έχει ζητηθεί ούτε και εκτελεστεί οποιαδήποτε άλλη εργασία από την Εναγόμενη επί του Αυτοκινήτου ενώ η Εναγόμενη για πρώτη φορά έλαβε γνώση του Τιμολογίου δια της επιστολής των δικηγόρων της Ενάγουσας ημερ. 27.5.24 η οποία απεστάλη πριν την καταχώρηση της Απαίτησης. Ως Τεκμήριο 3 παρουσίασε επιστολές που ανταλλάχθηκαν εκ μέρους των διαδίκων στα πλαίσια της προδικαστηριακής συμπεριφοράς των διαδίκων.
(ε) Παραδεκτά γεγονότα και επίδικα θέματα
8. Από το σύνολο των πιο πάνω προκύπτουν ως κοινώς αποδεκτά ή μη αμφισβητούμενα γεγονότα τα όσα έχουν καταγραφεί στην παρ. 2 πιο πάνω καθώς και το γεγονός ότι μεταξύ των μερών ανταλλάχθηκε σχετική αλληλογραφία εκ μέρους των διαδίκων ως το περιεχόμενο των Τεκμηρίων 7 και 8 στην ΕΔ Μαύρου και Τεκμήριο 3 στην ΕΔ Ζαχαρούλη. Συνεπώς προβαίνω σε ανάλογα ευρήματα.
9. Επίκεντρο επομένως της διαφωνίας των μαρτύρων είναι το κατά πόσο (α) είχαν συμφωνηθεί και εκτελεσθεί οι εργασίες που καταγράφονται επί του Τεκμηρίου 6 στην ΕΔ Μαύρου υπό τον όρο ότι η αξία για τις εργασίες αυτές θα αποπληρωνόταν εντός δύο μηνών από την παραλαβή του Αυτοκινήτου από τους Εναγόμενους και (β) κατά πόσο, στη συνέχεια, εκδόθηκε το Τιμολόγιο το οποίο παραμένει μέχρι και σήμερα ανεξόφλητο, παρά τις σχετικές επί τούτου οχλήσεις της Ενάγουσας προς την Εναγόμενη.
(στ) Αξιολόγηση μαρτυρίας
10. Προς επίρρωση των δικογραφημένων θέσεων της Ενάγουσας, ο Διευθυντής της κ. Μαύρος κατέθεσε ότι, η Εναγόμενη ανήκει σε έναν όμιλο εταιρειών, συμφερόντων ενός φυσικού προσώπου, τον ΧΓΒ. Είναι με διάφορες εταιρείες του ομίλου αυτού που η Εναγόμενη συναλλάχθηκε και της οφείλεται το συνολικό ποσό των €50,000. Αναφέρει ειδικά σε σχέση με την Εναγόμενη ότι υπήρχε συνεργασία και στο παρελθόν, αφού κατά καιρούς αρμόδιοι υπάλληλοί της μετέφεραν στο συνεργείο της Ενάγουσας αυτοκίνητα προς επιδιόρθωση. Η Ενάγουσα, μέσω του κ. Μαύρου, είναι πάντοτε με τον ΧΓΒ που ερχόταν σε επαφή για τον σκοπό αυτό αλλά και για την πληρωμή τιμολογίων, εκ μέρους των προαναφερόμενων εταιρειών, περιλαμβανομένης και της Εναγόμενης. Συνέχισε ότι με τον κ. Ζαχαρούλη, ουδέποτε είχε την οποιαδήποτε επαφή στα πλαίσια της πιο πάνω συνεργασίας.
11. Αποτέλεσε τη θέση της συνηγόρου της Εναγόμενης ότι οι πιο πάνω θέσεις εκπίπτουν της δικογραφίας. Δεν με βρίσκει σύμφωνη η σχετική εισήγηση καθώς, με μόνο μία εξαίρεση, οι ως άνω θέσεις του κ. Μαύρου παρατέθηκαν ως μαρτυρία προς υποστήριξη των ουσιωδών ισχυρισμών της Ενάγουσας και ως τέτοιες δεν ανήκαν στη δικογραφία. Για παράδειγμα, εφ’ όσον βάση αγωγής δεν αποτελούν ψευδείς παραστάσεις ή κάποια άλλη βάση επί της οποίας να αξιώνεται ακύρωση συμφωνίας, δεν ήταν αναγκαία η συμπερίληψη στην Έκθεση Απαίτησης των στοιχείων των φυσικών προσώπων που συναλλάχθηκαν εκ μέρους των διαδίκων, στα πλαίσια σύναψης και εκπλήρωσης της ισχυριζόμενης συμφωνίας. Σε ό,τι αφορά τις αναφορές του μάρτυρα για την ευρύτερη συνεργασία των διαδίκων και του ΧΓΒ, τούτο σαφώς έγινε προς επίρρωση της πρωταρχικής θέσης της Ενάγουσας ως προς την ύπαρξη της επίδικης συναλλαγής σύμφωνα με το περιεχόμενο που επικαλέστηκε, με παραπομπή στην ευρύτερη πρακτική και προσέγγιση που υιοθέτησαν και όχι στα πλαίσια οιασδήποτε προσπάθειας να μεταβάλει τον πυρήνα των γεγονότων που στηρίζουν την απαίτηση. Σχετικά δε με την ως άνω αναφερόμενη εξαίρεση, σημειώνω εδώ ότι η αναφορά του κ. Μαύρου σε οφειλές τρίτων νομικών οντοτήτων δεν κρίνεται σχετική με τα επίδικα θέματα και, συναφώς, δεν δύναται να ληφθεί και δεν λαμβάνεται υπόψιν.
12. Πρόσθετα, αποτέλεσε τη θέση της συνηγόρου της Εναγόμενης ότι τα όσα καταγράφονται επί των παραγράφων 14 μέχρι 18 της ΕΔ Μαύρου επίσης εκπίπτουν της δικογραφίας. Η σχετική της θέση δεν με βρίσκει σύμφωνη. Το τί εκεί παρατίθεται είναι και πάλιν μαρτυρία προς επίρρωση ουσιωδών ισχυρισμών που καταγράφονται επί της Έκθεσης Απαίτησης της Ενάγουσας. Δεν επεξηγήθηκε κατά τα λοιπά για ποιον λόγο οι συνήγοροι της Εναγόμενης φρονούν ότι τα όσα εκεί καταγράφονται παραπέμπουν σε ουσιώδους ισχυρισμούς οι οποίοι ανήκαν στη δικογραφία. Η σχετική εισήγηση απορρίπτεται.
13. Επιπρόσθετα, προβάλλει η συνήγορος της Εναγόμενης ότι υπάρχει αντίφαση μεταξύ των ημερομηνιών που καταγράφονται στην Έκθεση Απαίτησης, ως προς τη μεταφορά του Αυτοκινήτου στο συνεργείο της Ενάγουσας, και των ημερομηνιών που καταγράφονται στην μαρτυρία του κ. Μαύρου. Η διαφορά η οποία εντοπίζεται ανάγεται σε τρεις ημερολογιακές ημέρες, πλην όμως, οι αναφορές στην Έκθεση Απαίτησης ως προς τις ημερομηνίες, έπονται της φράσης «κατά ή περί την», αναφορά η οποία καλύπτει, λεκτικώς, την προαναφερόμενη χρονική περίοδο. Συναφώς, δεν υφίσταται οιαδήποτε επί τούτου απόκλιση από τα δικόγραφα. Η σχετική εισήγηση επίσης απορρίπτεται.
14. Άλλη αντίφαση που εντοπίζεται κατά την εισήγηση της συνηγόρου της Εναγόμενης, είναι η αναφορά στην Έκθεση Απαίτησης σε «επιδιόρθωση και μηχανολογικό έλεγχο» ενώ ότι, ο κ. Μαύρος αναφέρθηκε σε «εφαρμογή αερόσακων ζώνης». Πλην όμως δεν αναδείχθηκε από τη μαρτυρία, ούτε και τέθηκε στον κ. Μαύρο η εισήγηση ότι η «εφαρμογή αερόσακων ζώνης» δεν ενέπιπτε στη φράση «επιδιόρθωση». Απορρίπτεται και αυτή η εισήγηση της πλευράς της Εναγόμενης.
15. Η θέση του κ. Μαύρου ότι είναι με τον ΧΓΒ που η Ενάγουσα είχε επαφή στα πλαίσια της επίδικης συναλλαγής της με την Εναγόμενη, παρέμεινε στην ουσία αναντίλεκτη. Τούτο διότι, ο κ. Ζαχαρούλης αρκέστηκε στο να καταθέσει επί του σημείου ότι, «οποιεσδήποτε συμφωνίες αφορούν την εταιρεία και τα περιουσιακά της στοιχεία γίνονται μόνο μέσω του Διοικητικού της Συμβουλίου ήτοι του υποφαινόμενου».[1] Στα πλαίσια της αναφοράς του αυτής, επέλεξε να μην τοποθετηθεί ως προς τη θέση του κ. Μαύρου ότι ο ίδιος εκ μέρους της Ενάγουσας είναι με τον ΧΓΒ που σύναψε την επίδικη συμφωνία, εκ μέρους της Εναγόμενης και ότι ουδέποτε ήρθε σε προηγούμενη επαφή με τον κ. Ζαχαρούλη. Καμία αναφορά γίνεται επί τούτου στα πλαίσια της ΕΔ Ζαχαρούλη. Ούτε και είναι σαφές ότι με την πιο πάνω αναφορά του ο κ. Ζαχαρούλης αναφέρεται σε ενεστώτα ή σε παρελθόντα χρόνο ή, σε κάθε περίπτωση, σε χρόνο που καλύπτει την περίοδο στην οποία εμπίπτουν τα επίδικα γεγονότα. Το γεγονός ότι ο ίδιος είναι διευθυντής της Εναγόμενης δεν εξυπακούει, από μόνο του, ότι είναι και ο ίδιος που ενεργούσε εκ μέρους της στα πλαίσια της συνεργασίας των διαδίκων. Ούτε και βεβαίως ισχυρίστηκε ότι είναι ο ίδιος που ενεργούσε εκ μέρους της Εναγόμενης στα πλαίσια της συνεργασίας της με την Ενάγουσα, την οποία, αποδέχεται ότι υπήρχε, επιλέγοντας έτσι να αφήσει το ζήτημα στη σφαίρα της ασάφειας.
16. Ως εκ των πιο πάνω, η θέση του κ. Ζαχαρούλη ότι ο ίδιος έχει προσωπική γνώση των γεγονότων για τα οποία καταθέτει απέμεινε στη σφαίρα της γενικότητας, άνευ οιασδήποτε εξειδίκευσης και δεν την αποδέχομαι. Αντιθέτως, αποδέχομαι τη θέση του κ. Μαύρου ότι όλες οι επικοινωνίες μεταξύ των διαδίκων έγιναν εκ μέρους της Ενάγουσας, από τον ίδιο και, εκ μέρους της Εναγόμενης, από τον ΧΓΒ. Αποδέχομαι επίσης τη θέση του ότι η Ενάγουσα ουδέποτε είχε την οποιαδήποτε επικοινωνία ή επαφή με τον κ. Ζαχαρούλη στα πλαίσια της συμφωνίας με την Εναγόμενη, που επικαλείται.
17. Των πιο πάνω δοθέντων, το μοναδικό συμπέρασμα που ευλόγως δύναται να εξαχθεί, είναι ότι η μαρτυρία του κ. Ζαχαρούλη είναι εξ ακοής. Πλην όμως, απέμεινε παντελώς άγνωστη η πηγή της γνώσης του εφ’ όσον ο ίδιος παρέλειψε να προβεί σε οιαδήποτε σχετική αναφορά επί τούτου. Ειδικότερα, απέμεινε άγνωστη η πηγή της γνώσης της ως προς τις εξής πτυχές της μαρτυρίας του: (α) ότι από την εξόφληση του τιμολογίου με αρ. 4270 «κανείς εκ της Εναγόμενης δεν έδωσε οδηγίες να γίνουν οι οιεσδήποτε ενέργειες» που αναφέρονται επί του Τιμολογίου,[2] (β) ότι κανένα τιμολόγιο δεν παραδόθηκε στα γραφεία της Εναγόμενης και (γ) ότι ουδέποτε παρασχέθηκαν οι εργασίες που επικαλείται η Ενάγουσα. Συναφώς, οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες προσήχθη η ως άνω εξ ακοής μαρτυρία δεν διευκολύνει την ορθή της αξιολόγηση από το Δικαστήριο (βλ. άρθρο 27(1)(η) του περί Αποδείξεως Νόμου Κεφ. 9) και συναφώς δεν δύναμαι να αποδώσω οιαδήποτε αξία στις ως άνω θέσεις του κ. Ζαχαρούλη.
18. Συνεπεία των πιο πάνω, συνάγεται ότι η πρωτογενής μαρτυρία του κ. Μαύρου εν σχέσει με τις ως άνω πτυχές της διαφοράς των μερών, στην απουσία οιασδήποτε άλλης μαρτυρίας απέμεινε αναντίλεκτη. Επιπλέον, παρουσιάζει ειρμό και συνοχή και σταθερότητα, παραχωρώντας και συγκεκριμένη και πειστική επεξήγηση ως προς τον λόγο που το Τιμολόγιο απέμεινε ανυπόγραφο. Των πιο πάνω δοθέντων πιο πάνω πιο πάνω, παρά το ότι το ίδιο το Τιμολόγιο, ως ορθά η συνήγορος της Εναγόμενης εισηγήθηκε δεν έχει αυτοδύναμη αποδεικτική αξία, αποδέχομαι τις θέσεις του κ. Μαύρου, ως αξιόπιστη μαρτυρία ενώπιον μου.
19. Σημειώνω εδώ ότι δεν δύναμαι να αποδεχθώ ούτε και τη θέση του κ. Ζαχαρούλη ότι «δεν θα ήταν λογικό» να παραδοθεί τιμολόγιο στα γραφεία της Εναγόμενης καθώς, ως επεξήγησε ο κ. Μαύρος στα πλαίσια δικής του κατάθεσης, ακολουθήθηκε η πρακτική αυτή για συγκεκριμένους λόγους τους οποίους επεξηγεί στην παρ. 14 της ΕΔ Μαύρου. Οι εν λόγω επεξηγήσεις του επίσης απέμειναν αναντίλεκτες, κρίνονται εύλογες επί της ουσίας τους και συνεπώς τις αποδέχομαι.
20. Η συνήγορος της Εναγόμενης προβάλλει ότι παρατηρείται μεταβολή επί των θέσεων του κ. Μαύρου ως προς την παράδοση του Τιμολογίου. Ούτε και η σχετική θέση ευσταθεί. Ο κ. Μαύρος αναφέρθηκε στην πρακτική παράδοσης τιμολογίων με λεπτομέρεια, παρέχοντας πειστικές επεξηγήσεις ως προς την υιοθέτηση της πρακτικής αυτής, θέσεις οι οποίες, επαναλαμβάνω δεν αμφισβητήθηκαν. Ο σχετικές του αναφορές ουδόλως εκπίπτουν της δικογραφίας, ως η συνήγορος της Εναγόμενης εισηγείται, καθώς εκεί γίνεται ρητή αναφορά και πάλιν στο ότι είναι η Ενάγουσα που παρέδωσε το Τιμολόγιο στην Εναγόμενη. Οι αντιφάσεις που εντοπίζει η συνήγορος της Εναγόμενης αποτελούν προϊόν υποκειμενικής ερμηνείας των λεχθέντων του κ. Μαύρου και όφειλε η πλευρά της Εναγόμενης να του θέσει τις θέσεις αυτές ώστε να του δοθεί η δυνατότητα να τοποθετηθεί αναλόγως (βλ. Frederickou Schools Co Ltd a.o. v. Acuac Inc. (2002) 1 ΑΑΔ 1527, Adidas v. Jonitexo Ltd (1987) 1 C.L.R. 383, 384 και Philippou General Bonded Warehouse Ltd ν. Κώστα Νικολαΐδη (2006) 1 Α.Α.Δ. 1057). Συνεπώς, οι σχετικές εισηγήσεις δεν δύνανται να ληφθούν υπόψιν.
21. Σε ό,τι αφορά τις θέσεις του κ. Ζαχαρούλη ως προς την εκτέλεση εργασιών που καταγράφονται επί του Τεκμηρίου 2 στην ΕΔ Ζαχαρούλη και την έκδοση και εξόφληση σχετικού τιμολογίου ύψους €480, οι εκεί αναφορές του δεν συνδέονται με τα επίδικα θέματα. Αντιπαραβάλλοντας το περιεχόμενο του ως άνω τεκμηρίου με το περιεχόμενο του Τιμολογίου, συνάγεται, ότι αναφορά γίνεται σε παντελώς διαφορετικές εργασίες, στοιχείο το οποίο επιρρώνεται και από την καταγραφή των διαφόρων αντίστοιχων ποσών τα οποία επίσης διαφέρουν. Περαιτέρω, σημειώνω ότι η ημερομηνία έκδοσης του τιμολογίου είναι μεταγενέστερη. Συναφώς, οι εν λόγω αναφορές του κ. Ζαχαρούλη σαφώς αφορούν διακριτή συναλλαγή μεταξύ των διαδίκων, δεν υποβοηθούν την επίλυση των επίδικων θεμάτων και δεν δύνανται να ληφθούν υπόψιν ως μη σχετικές με τα επίδικα θέματα.
22. Υπό το φως όλων των πιο πάνω, δεν αποδέχομαι τη μαρτυρία του κ. Ζαχαρούλη πλην των σημείων που ήταν κοινώς αποδεκτά (βλ. παρ. 8 πιο πάνω) ενώ αποδέχομαι την μαρτυρία του κ. Μαύρου σε όλα τα ουσιώδη σημεία της.
(ζ) Ευρήματα
23. Στη βάση της ενώπιον μου αξιόπιστης και αποδεκτής μαρτυρίας, βρίσκω ότι η Ενάγουσα αποτελεί εταιρεία περιορισμένης ευθύνης η οποία ασχολείται με την επιδιόρθωση, συντήρηση και μηχανικό έλεγχο αυτοκινήτων και διατηρεί συνεργείο στην Λευκωσία. Ο κ. Μάυρος είναι διευθυντής της Ενάγουσας και κάτοχος διαφόρων ακαδημαϊκών προσόντων σχετικά με τον κλάδο μηχανολογίας αυτοκινήτων. Περί τις 5.8.2022 υπάλληλοι της Εναγόμενης μετέφεραν στο συνεργείο της Ενάγουσας το Αυτοκίνητο για εφαρμογή αερόσακων ζώνης. Η Εναγόμενη ήταν και είναι εταιρεία συμφερόντων του ΧΓΒ ο οποίος ήταν το πρόσωπο που βρισκόταν σε επικοινωνία με την κ. Μαύρο, εκ μέρους της Ενάγουσας στα πλαίσια της επίδικης συναλλαγής. Ειδικότερα, δια μέσου των εν λόγω φυσικών προσώπων, συμφωνήθηκε προφορικά μεταξύ των διαδίκων ότι η Ενάγουσα θα προχωρούσε στις ως άνω εργασίες επί του Αυτοκινήτου και ότι η Εναγόμενη θα κατέβαλλε τα αναγκαία έξοδα εντός δύο μηνών από την παραλαβή του Αυτοκινήτου από το συνεργείο της Ενάγουσας. Η Ενάγουσα εκπλήρωσε τις ως άνω συμφωνηθείσες εργασίες οι οποίες καταγράφηκαν και επί του Τιμολογίου, το οποίο εκδόθηκε στις 5.8.22. Η Ενάγουσα παρέδωσε το Τιμολόγιο στα γραφεία της Εναγόμενης η οποία αρνήθηκε να το εξοφλήσει, σύμφωνα με τα όσα καταγράφονται στην παρ. 16 της ΕΔ Μαύρου. Οι κ.κ. Μαύρου και Ζαχαρούλη ουδεμία επαφή ή επικοινωνία είχαν στα πλαίσια της επίδικης συναλλαγής.
(η) Συμπέρασμα
24. Αναφέρω στο σημείο αυτό ότι κατά το στάδιο των τελικών αγορεύσεων δεν έχουν τεθεί οιαδήποτε στοιχεία εν σχέσει με την προδικαστική ένσταση της Εναγόμενης ή τη δικογραφημένη της θέση ότι το Τιμολόγιο εκδόθηκε από ανυπόστατο νομικό πρόσωπο και ότι συνεπεία τούτου είναι άκυρο (βλ. παρ. 10 της Υπεράσπισης). Συνεπώς, οι εν λόγω θέσεις θεωρούνται εγκαταλειφθείσες (βλ. Στέλιος Σάββα & Υιοί Λτδ ν. Γενικού Εισαγγελέα της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρ. Αγωγής 1/2019, 28.5.2020 (ενώπιον Ανώτατου Δικαστηρίου)). Σε κάθε περίπτωση, ουδόλως μια τέτοια εισήγηση στηρίζεται στην ενώπιον μου μαρτυρία ούτε και στη βάση των ευρημάτων του Δικαστηρίου ενώ, παράλληλα, αντιβαίνει την ίδια την παραδοχή της Εναγόμενης στο δικόγραφο της δια την ύπαρξη και νόμιμη εγγραφή της Ενάγουσας ως εταιρείας περιορισμένης ευθύνης καθώς και το περιεχόμενο της επιχειρηματικής της δραστηριότητας (βλ. παρ. 4 της Έκθεσης Υπεράσπισης). Συναφώς, η σχετική εισήγηση της Εναγόμενης δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή.
25. Επί της ουσίας, προβάλλει η συνήγορος της Εναγόμενης ότι δεν έχει παρουσιαστεί οιοδήποτε έγγραφο το οποίο να αποδεικνύει τη σύναψη της συμφωνίας. Πλην όμως, η θέση του κ. Μαύρου ήταν η σύναψη προφορικής συμφωνίας μεταξύ των διαδίκων, θέση η οποία έγινε αποδεκτή στη βάση της αξιόπιστης και αποδεκτής του μαρτυρίας.
26. Υπό το φως όλων των πιο πάνω, η Ενάγουσα απέδειξε τη θέση της για σύναψη προφορικής συμφωνίας μεταξύ των διαδίκων, σύμφωνα με το περιεχόμενο που περιέγραψε στο δικόγραφο της και την εκ μέρους της εκπλήρωσης των εργασιών που καταγράφονται επί του Τιμολογίου. Το δε ποσό που καταγράφεται επί του Τιμολογίου κρίνεται εύλογο στη βάση των εργασιών που περιέγραψε ο κ. Μαύρος και καταγράφονται επί του Τιμολογίου. Απέδειξε η Ενάγουσα επίσης την παράβαση της συμφωνίας από την Εναγόμενη, εφ’ όσον η τελευταία αρνήθηκε να το εξοφλήσει, καθώς και τη ζημιά της συνεπεία της παράβασης της Εναγόμενης, η οποία ανέρχεται στο ύψος του ποσού που αναγράφεται επί του Τιμολογίου. Ο δε τερματισμός της συμφωνίας θεωρείται ότι επήλθε με την καταχώρηση της παρούσας αγωγής (βλ. Έλληνας κ.ά. ν. Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου) Λτδ, Πολ. Έφ. 87/2013, 3.12.2019, ECLI:CY:AD:2019:A503 και εκεί αναφερόμενες αυθεντίες). Συνεπώς, η Ενάγουσα δικαιούται σε ανάλογη απόφαση εναντίον της Εναγόμενης.
(θ) Κατάληξη
27. Υπό το φως των πιο πάνω εκδίδεται απόφαση υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον της Εναγόμενης για το ποσό των €321,30 πλέον νόμιμο τόκο από την ημερομηνία καταχώρησης της αγωγής μέχρι εξόφλησης, πλέον δικηγορικά έξοδα προς €670 πλέον ΦΠΑ (εάν υπάρχει) τα οποία έχουν υπολογιστεί συνοπτικώς, στη βάση του Μέρους 39.7 και του καταλόγου εξόδων που καταχωρήθηκε εκ μέρους της Ενάγουσας ως εξής: (α) οδηγίες για σύνταξη επιστολής απαίτησης €21, (β) σύνταξη επιστολής απαίτησης €21, (γ) οδηγίες για έγερση αγωγής €35, (δ) ετοιμασία Εντύπου Απαίτησης με Έκθεση Απαίτησης €54, (ε) σύνταξη Απάντησης στην Υπεράσπιση €30, (ζ) σύνταξη γραπτής μαρτυρίας €100, (η) εμφάνιση για οδηγίες €85, (θ) ετοιμασία ερωτηματολογίου οδηγιών €75, (ι) προετοιμασία για ακρόαση €117, (λ) εμφάνιση για ακρόαση €117 και (κ) ετοιμασία καταλόγου εξόδων €15.
[1] Βλ. παρ. 9 της ΕΔ Ζαχαρούλη.
[2] Βλ. παρ. 6 της ΕΔ Ζαχαρούλη.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο