ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

Ενώπιον: Γ. Κυθραιώτου-Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.

Αρ. Αγωγής: 705/2024

Μεταξύ:

OAKURA INTERNATIONAL LIMITED, από τη Νέα Ζηλανδία

Ενάγουσα/Αιτήτρια

και

 

1. TWOFORD INDUSTRIAL LIMITED, από την Κύπρο

2. ARAM PETROSYAN, από τη Ρωσία

3. ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΚΟΥ, από την Κύπρο

4. ΜΗΛΙΤΣΑ ΣΥΜΕΟΥ, από την Κύπρο

5. CYPROSECRETARIAL LIMITED, από την Κύπρο

6. INALCA S.p.A., από την Ιταλία

7. ROSEWAY ASSETS LTD, από τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους

Εναγόμενοι/Καθ’ ων η Αίτηση

 

Αίτηση Ενάγουσας/Αιτήτριας ημερομηνίας 5.7.2024
για ενδιάμεσες θεραπείες

 

17 Μαρτίου, 2025.

 

Εμφανίσεις:

Για Ενάγουσα/Αιτήτρια: κ. Γ. Ζ. Γεωργίου με κα Ζερβού και κα Γεωργίου για Γιώργος Ζ. Γεωργίου & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε.

Για Εναγόμενους 1, 2 και 7/Καθ΄ ων η Αίτηση 1, 2 και 7: κ. Γ. Τριανταφυλλίδης με κα Μ. Τριανταφυλλίδη, κα Ψαρά και κα Χριστοδούλου για Άντης Τριανταφυλλίδης & Υιοί Δ.Ε.Π.Ε.

Για Εναγόμενους 3, 4 και 5/Καθ’ ων η Αίτηση 3, 4 και 5: κ. Παπαχριστοδούλου για Παπαδόπουλος Λυκούργος & Σία Δ.Ε.Π.Ε.

Για Εναγόμενη 6/Καθ’ ης η Αίτηση 6: κ. Θ. Οικονόμου για Theodoros Economou LLC

 

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Εκδόθηκε σήμερα από το παρόν Δικαστήριο, στα πλαίσια της ίδιας αγωγής, απόφαση σε αίτηση της Ενάγουσας (στο εξής η «Oakura») για άδεια συνέχισης της παράγωγης αγωγής (στο εξής η «Απόφαση στην Αίτηση Συνέχισης»). Η αίτηση εκείνη είχε υποβληθεί σύμφωνα με τις πρόνοιες του Μέρους 20, Ενότητα ΙΙΙ των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας 2023. Τα γεγονότα που περιβάλλουν την παρούσα αγωγή εκτίθενται στην Απόφαση στην Αίτηση Συνέχισης. Θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω. Θα περιορίσω τις αναφορές μου στα γεγονότα στον βαθμό που κρίνεται απαραίτητος για σκοπούς αυτής της Αίτησης.

 

Η Oakura είναι μέτοχος μειοψηφίας στην Εναγόμενη 1 (στο εξής η «Twoford») και καταχώρησε την παρούσα αγωγή ως παράγωγη αγωγή. Ταυτόχρονα με την καταχώρηση της αγωγής, η Oakura καταχώρησε και την υπό κρίση Αίτηση με την οποία ζητούσε την έκδοση απαγορευτικών διαταγμάτων υπό μορφή quia timet με σκοπό, ουσιαστικά, να εμποδίσει την πώληση του 40% μεριδίου που κατέχει η Twoford στην Ρωσική εταιρεία Limited Liability Company TPF Kaskad (στο εξής «Kaskad» και η «Προτεινόμενη Πώληση»). Ζητούσε επίσης την έκδοση διατάγματος αποκάλυψης τύπου Norwich Pharmacal που να διατάζει τους Εναγόμενους 1-5 να αποκαλύψουν έγγραφα και στοιχεία σε σχέση με την Προτεινόμενη Πώληση.

 

Όταν το Δικαστήριο επιλήφθηκε της παρούσας Αίτησης μονομερώς, εξέδωσε διάταγμα με το οποίο απαγορεύτηκε προσωρινά στους Εναγόμενους 1-7 να υλοποιήσουν την Προτεινόμενη Πώληση καθώς και διάταγμα για την αποκάλυψη από τους Εναγόμενους 2-5 κάποιων εκ των αιτούμενων εγγράφων και στοιχείων που ζητούσε η Oakura (στο εξής τα «Μονομερή Διατάγματα»). Ως προς τα υπόλοιπα αιτούμενα διατάγματα δόθηκαν οδηγίες προς επίδοση της Αίτησης πριν εξεταστεί η έκδοση τους.

 

Οι Εναγόμενοι 1-7 ήγειραν ένσταση τόσο στη συνέχιση ισχύος των Μονομερών Διαταγμάτων όσο και στην έκδοση των υπόλοιπων αιτούμενων διαταγμάτων.

 

Αντικείμενο της παρούσας απόφασης, κατά πόσο πληρούνται οι προϋποθέσεις για να διατηρηθούν τα Μονομερή Διατάγματα και να εκδοθούν τα υπόλοιπα.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 32(1) του Ν. 14/60, το Δικαστήριο:

 

«…δύvαται vα εκδίδη απαγoρευτικόv διάταγμα (παρεμπίπτov, διηvεκές, ή πρoστακτικόv) ή vα διoρίζη παραλήπτηv εις πάσας τας περιπτώσεις εις ας τo δικαστήριov κρίvει τoύτo δίκαιov ή πρόσφoρov, καίτoι δεv αξιoύvται ή χoρηγoύvται oμoύ μετ' αυτoύ απoζημιώσεις ή άλλη θεραπεία:

 

Νoείται ότι παρεμπίπτov απαγoρευτικόv διάταγμα δεv θα εκδίδεται εκτός εάv τo δικαστήριov ικαvoπoιηθή ότι υπάρχει σoβαρόv ζήτημα πρoς εκδίκασιv κατά τηv επ' ακρoατηρίoυ διαδικασίαv, ότι υπάρχει πιθαvότης ότι ο αιτών διάδικος δικαιoύται εις θεραπείαv, και ότι εκτός εάv εκδoθή παρεμπίπτov απαγoρευτικόv διάταγμα, θα είvαι δύσκoλov ή αδύvατov vα απovεμηθή πλήρης δικαιoσύvη εις μεταγεvέστερov στάδιov.»

 

Όπως προκύπτει από το λεκτικό, παρεμπίπτον διάταγμα εκδίδεται μόνο εάν πληρούνται, σωρευτικά, οι προϋποθέσεις που καθορίζονται στην πιο πάνω διάταξη. Δηλαδή εάν ο αιτητής καταδείξει (α) ότι υπάρχει σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση, (β) ότι υπάρχει πιθανότητα να δικαιούται σε θεραπεία και (γ) εάν δείξει ότι θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη στο μέλλον εάν δεν εκδοθεί το διάταγμα. Τέλος, διάταγμα εκδίδεται μόνο εφόσον το Δικαστήριο κρίνει ότι αυτό είναι «δίκαιον ή πρόσφορον» υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης.

 

Η απόφαση μου στην παρούσα Αίτηση, προκρίνεται από την Απόφαση στην Αίτηση Συνέχισης. Για τους λόγους που εκεί αναλύονται, κρίθηκε ότι η πλευρά της Oakura δεν κατέδειξε «εκ πρώτης όψεως υπόθεση προς εκδίκαση», για σκοπούς του Μέρους 20, Ενότητα ΙΙΙ των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας. Ενόψει αυτής της διαπίστωσης δεν χορηγήθηκε άδεια για συνέχιση της παρούσας αγωγής.

 

Εκείνη η διαπίστωση δεν αφήνει περιθώριο ικανοποίησης των δύο πρώτων προϋποθέσεων του άρθρου 32(1) του Ν. 14/60. Για τους ίδιους λόγους που εξηγούνται στην Απόφαση για Άδεια Συνέχισης, τους οποίους υιοθετώ και επαναλαμβάνω, κρίνω ότι δεν έχει καταδειχθεί σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση ούτε ορατή πιθανότητα επιτυχίας για σκοπούς αυτής της Αίτησης.

 

Δεν διαφεύγει ότι το βάρος απόδειξης στις δύο διαδικασίες είναι διαφορετικό. Όμως με την απόρριψη της αίτησης για συνέχιση της παράγωγης αγωγής αυτό που, ουσιαστικά, διαπιστώθηκε ήταν ότι η Oakura δεν νομιμοποιείτο να καταχωρήσει ούτε να προωθεί την παρούσα αγωγή. Εκ των πραγμάτων, αυτό σημαίνει ότι δεν υπήρχε ζήτημα προς εκδίκαση και, συνακόλουθα, καμία προοπτική επιτυχίας.

 

Επιπρόσθετα όμως σημειώνω και τα εξής. Στην απόφαση του αγγλικού House of Lords στην υπόθεση The Siskina [1979] AC 210, ο Lord Diplock ανέφερε τα ακόλουθα:

 

«A right to obtain an interlocutory injunction is not a cause of action. It cannot stand on its own. It is dependent upon there being a pre-existing cause of action against the defendant arising out of an invasion, actual or threatened by him, of a legal or equitable right of the plaintiff for the enforcement of which the defendant is amenable to the jurisdiction of the court. The right to obtain an interlocutory injunction is merely ancillary and incidental to the pre-existing cause of action. It is granted to preserve the status quo pending the ascertainment by the court of the rights of the parties and the grant to the plaintiff of the relief to which his cause of action entitles him, which may or may not include a final injunction.

 

…

 

To come within the sub-rule the injunction sought in the action must be part of the substantive relief to which the plaintiff's cause of action entitles him; and the thing that it is sought to restrain the foreign defendant from doing in England must amount to an invasion of some legal or equitable right belonging to the plaintiff in this country and enforceable here by a final judgment for an injunction.»

 

Τα πιο πάνω ισχύουν και στην παρούσα περίπτωση. Η έκδοση ενδιάμεσου διατάγματος γίνεται από το Δικαστήριο «κατά την άσκηση της πολιτικής του δικαιοδοσίας» (άρθρο 32(1), Ν.14/60) και «σε σχέση με δικαστική ή διαιτητική διαδικασία η οποία πραγματοποιήθηκε, πραγματοποιείται ή θα πραγματοποιηθεί εντός ή εκτός δικαιοδοσίας» (άρθρο 32(Α1), Ν. 14/60). Εδώ, για τους λόγους που εξηγούνται στην Απόφαση για Άδεια Συνέχισης, διαπιστώθηκε ότι η Oakura δεν διέθετε αγώγιμο δικαίωμα να ενεργεί εκ μέρους της Twoford. Χωρίς υποκείμενη δικαστική διαδικασία (δηλαδή χωρίς την παράγωγη αγωγή) δεν υπάρχει υπόβαθρο για ενδιάμεση θεραπεία.

 

Τέλος, στρέφομαι στο διάταγμα τύπου Norwich Pharmacal που περιλαμβάνεται στα Μονομερή Διατάγματα και στα υπόλοιπα έγγραφα και στοιχεία που επιδιώκεται να διαταχθεί η αποκάλυψη τους στην ίδια βάση. Η δικαιοδοσία έκδοσης διαταγμάτων αυτού του τύπου (Norwich Pharmacal jurisdiction) είναι αυτοτελής. Όμως το υπόβαθρο επίκλησης αυτής της δικαιοδοσίας είναι η ύπαρξη κάποιας αδικοπραξίας που παρέχει αγώγιμο δικαίωμα στο αθώο μέρος (actionable wrongdoing)[1]. Στην παρούσα περίπτωση, όπως εξηγείται στην Απόφαση στην Αίτηση Συνέχισης και για τους λόγους που ανέφερα πιο πάνω, δεν διαπιστώθηκε αδικοπραξία εις βάρος της Twoford που να παρέχει το δικαίωμα στην Oakura να εγείρει παράγωγη αγωγή εκ μέρους της. Συνεπώς δεν υπάρχει υπόβαθρο για τέτοια διατάγματα.

 

Δεν χρειάζεται να λεχθούν περισσότερα. Τα Μονομερή Διατάγματα δεν μπορούν να διατηρηθούν σε ισχύ και ακυρώνονται. Η Αίτηση απορρίπτεται ως προς τα υπόλοιπα αιτούμενα διατάγματα.

 

Αναφορικά με τα έξοδα της Αίτησης, ακολουθώντας το αποτέλεσμα επιδικάζονται υπέρ των Εναγόμενων 1-7/Καθ’ ων η Αίτηση και εναντίον της Ενάγουσας/Αιτήτριας. Ο υπολογισμός των εξόδων θα γίνει σύμφωνα με τις οδηγίες που θα δοθούν από το Δικαστήριο.

 

 

 

(Υπ.)  …………………………………………………
Γ. Κυθραιώτου-Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.

 

Πιστό Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής