ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Μ. Παπαϊωάννου, Π. Ε. Δ.
Αρ. Αγωγής: 3560/2018
Μεταξύ:
SERGIY MARFUT, από την Ουκρανία
Ενάγοντα
και
1. NEIL CHRISTOPHER JAMES SMITH, από την Αγγλία
2. EBC EASTERN BEVERAGE COMPANY LTD, από την Λευκωσία
3. ZAFORPO VENTURES LTD, από την Λευκωσία
4. TMC TRADEMARK COMPANY AG, από Λιχτενστάιν
5. JAMES HART, από την Αγγλία
6. JONATHAN MALCOLM MASTERS WALE, από την Αγγλία
7. LLC «SPS HETMAN», από την Ουκρανία
8. FLORIN ADVISERS LIMITED, από τις Βρετανικές Παρθένες
Νήσους
Εναγομένων
Αίτηση Εναγόμενου 5, ημερομηνίας 14.4.22 για παραμερισμό Διατάγματος επίδοσης εκτός δικαιοδοσίας ημερ.12.3.19 και Διατάγματος υποκατάστατης επίδοσης ημερ.9.3.21
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 27 Νοεμβρίου, 2025
Εμφανίσεις:
Για Εναγόμενο 5 – Aιτητή: κος. Χρ. Κληρίδης για ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ Π. ΚΛΗΡΙΔΗ & ΣΙΑ Δ.Ε.Π.Ε.
Για Ενάγοντα – Καθ΄ ου η αίτηση: κος. Σ.Σταύρου για PATRIKIOS PAVLOU & ASSOCIATES L.L.C.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Με αυτή την αίτηση ο Εναγόμενος 5 ζητά τα ακόλουθα:
«Β. Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου που να ακυρώνει και/ή παραμερίζει (Set Aside) την διαταγή/διάταγμα του Δικαστηρίου ημερομηνίας 09/03/2021 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, η οποία εκδόθηκε στο πλαίσιο της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής με την οποία διατάχθηκε και/ή επιτράπηκε και/ή εξουσιοδοτήθηκε και/ή δόθηκε άδεια για την υποκατάστατο επίδοση της (i) ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος και/ή το κλητήριο ένταλμα ως έχει τροποποιηθεί (ii) της αίτησης ημερομηνίας 16/02/2021 βάση της οποίας εκδόθηκε το διάταγμα ημερομηνίας 09/03/2021, (iii) του Διατάγματος ημερομηνίας 09/03/2021 (iv) της αίτησης ημερομηνίας 07/03/2019 και τις μεταφράσεις αυτών στην Ουκρανική και (ν) του Διατάγματος 12/03/2019, συνοδευόμενα από αντίστοιχες μεταφράσεις αυτών στην Ουκρανική, εκτός δικαιοδοσίας προς τον Εναγόμενο 5 στην ηλεκτρονική διεύθυνση [ ]@hillmont.com.
Γ. Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου που να ακυρώνει και/ή παραμερίζει (Set Aside) την διαταγή/διάταγμα του Δικαστηρίου ημερομηνίας 12/3/2019 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, η οποία εκδόθηκε στο πλαίσιο της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής με την οποία διατάχθηκε και/ή επιτράπηκε και/ή εξουσιοδοτήθηκε και/ή δόθηκε άδεια για την επίδοση της i) ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος και/ή το κλητήριο ένταλμα ii) της αίτησης ημερομηνίας 07/03/2019 και (iii) του Διατάγματος ημερομηνίας 12/03/2019, συνοδευόμενα από αντίστοιχες μεταφράσεις αυτών στην Ουκρανική, εκτός δικαιοδοσίας προς τον Εναγόμενο 5 μέσω της διαδικασίας που καθορίζει ο Κυρωτικός της Συμφωνίας μεταξύ τα Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ουκρανίας για Νομική Συνεργασία σε Αστικά Θέματα Νόμο 8(ΙΙΙ)/2005, στην διεύθυνση 5 Hillmont Partners, 36-D Evhena Kopnovaltsya Street, 5th floor, Kyiv, 01122.»
Το Αιτητικό Α της υπό κρίσης Αίτησης με το οποίο ζητείτο Διάταγμα παραμερισμού της απόφασης ημερομηνίας 06/10/2021 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας εναντίον του Εναγόμενου 5, η οποία εκδόθηκε στο πλαίσιο της παρούσας αγωγής δεν προωθήθηκε μέσω της αγόρευσης του συνηγόρου του αιτητή λόγω του ότι η απόφαση ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στις 19/4/2022 με την έκδοση διατάγματος Certiorari, στην απόφαση στην αίτηση 15/22, ημερ. 24/3/22.
Η αίτηση στηρίζεται στους περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμούς Δ.2 Δ.5, θθ.1, 2, 3-9, 10 5Α, 5Β, Δ.6, θθ.1, 4-9, Δ.17 Θ.10, Δ.19 Θ.1 & 2, Δ.26 Θ. 14, Δ.33 Θ.15, Δ.39, Δ.48, Θ. 1. 2(1),9(h), 13, Δ.51, Δ.64, στο άρθρο 3 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου (Κεφ. 6), στην Σύμβαση Περί της εν τη Αλλοδαπή Επιδόσεως Δικαστικών και ετέρων Εγγράφων εις Αστικάς και Εμπορικάς Υποθέσεις, που συνομολογήθηκε στη Χάγη στις 15.11.1965 και τον κυρωτικό Νόμο αυτής 40/82, στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα άρθρο 6(1), στο άρθρο 30 του Συντάγματος, στη νομολογία και πρακτική του Δικαστηρίου, ως επίσης και στην νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (ΔΕΚ), στις γενικές και συμφυείς εξουσίες και στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου.
Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η αίτηση φαίνονται στο φάκελο του Δικαστηρίου και περαιτέρω, την αίτηση υποστηρίζει ένορκη δήλωση του κ. Χρήστου Τρύφωνος, δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο των κ.κ. Χριστόδουλος Γ. Βασιλειάδης & Σία Δ.Ε.Π.Ε. που εκπροσωπεί τον Εναγόμενο 5 – Αιτητή (στο εξής ο «Εναγόμενος 5») στην παρούσα αγωγή, ο οποίος δηλώνει δεόντως εξουσιοδοτημένος από τον Εναγόμενο 5 να προβεί στην ένορκη δήλωση και εξηγεί τους λόγους για τους οποίους ορκίζεται ο ίδιος. Αναφέρει συνοπτικά τα ακόλουθα, όπως προσπάθησα να τα συνοψίσω, έχοντας αφαιρέσει μέρος της μαρτυρίας που αφορούσε το αιτητικό Α, πιο πάνω:
Όπως έχει διαφανεί πρόσφατα, εναντίον του Εναγόμενου 5 είχε εκδοθεί τελική απόφαση στις 06/10/2021, κατόπιν μονομερούς αίτησης του Ενάγοντα ημερομηνίας 01/07/21 για έκδοση απόφασης λόγω μη καταχώρησης εμφάνισης από αυτόν, στη βάση του ότι του επιδόθηκε δεόντως ειδοποίηση του κλητηρίου εντάλματος, κάτι το οποίο, όπως ο Εναγόμενος 5 έχει αναφέρει στον ομνύοντα ουδέποτε έγινε. Σημειώνει ότι τόσο αντίγραφο της απόφασης όσο και της πιο πάνω αίτησης δεν δόθηκαν στον Εναγόμενο 5 αλλά ο Εναγόμενος 5 τα έλαβε κατόπιν δικών του ενεργειών. Ο τελευταίος επικοινώνησε με το Δικηγορικό γραφείο Χριστόδουλος Γ. Βασιλειάδης & Σία Δ.Ε.Π.Ε. (εφεξής «ΧΓΒ»), συγκεκριμένα τον κ. Χριστόδουλο Κληρίδη, ο οποίος τον ενημέρωσε ότι πράγματι έχει εκδοθεί απόφαση ερήμην του και ότι είχαν ήδη καταχωρήσει αίτηση για παράταση χρόνου για καταχώρηση αίτησης για άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari αφού η απόφαση επηρεάζει και τους Εναγόμενους 1 και 8, τους οποίους εκπροσωπούν. Ο Εναγόμενος 5 έδωσε οδηγίες στο ΧΓΒ όπως προβούν σε ενέργειες για την ακύρωση της απόφασης. Ο ενόρκως δηλών περαιτέρω αναφέρεται στη δυσκολία που αντιμετώπισαν να εντοπίσουν, μέσω του Πρωτοκολλητείου, όλες τις αιτήσεις και διατάγματα που εκδόθηκαν από το Δικαστήριο που σχετίζονται με την επίδοση στον Εναγόμενο 5. Η ΧΓΒ έλαβε, μετά από έρευνα στο φάκελο του Δικαστηρίου τις πιο κάτω αιτήσεις και διατάγματα:
1.1. Μονομερή αίτηση του Ενάγοντα ημερομηνίας 21/01/2019 με την οποία ζητείτο διάταγμα επίδοσης εκτός δικαιοδοσίας, μεταξύ άλλων, στον Εναγομένο 5 στην οδό 32 White Hart Wood, Sevenoaks, Kent, TN13 IRS, United Kingdom, των εγγράφων μεταφρασμένα στην Αγγλική γλώσσα μέσω του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 1393/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβούλιου και Συμβουλίου ημερομηνίας 13/11/2017 σχετικά με την επίδοση στο Κράτος Μέλος δικαστικών και εξωδικαστηριακών εγγράφων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις και του καταργητικού Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1348/2000 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, μέσω του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημοσίων Διατάξεων ή/και μέσω υπηρεσίας ταχυμεταφοράς, Τεκμήριο 3. Σημειώνει ότι όπως του έχει αναφέρει ο Εναγόμενος 5, καμία σχέση δεν έχει ή είχε ποτέ με την πιο πάνω διεύθυνση και ουδέποτε ζούσε ή δούλευε στην συγκεκριμένη διεύθυνση. Επίσης σημειώνει ότι δεν έχει γίνει κατορθωτό να λάβουν γνώση κατά πόσο εγκρίθηκε η Αίτηση ημερομηνίας 21/01/2019 σε σχέση με τον Εναγόμενο 5. Επισυνάπτει το Τεκμήριο 4, το οποίο είναι διάταγμα που αφορά τον Εναγόμενο 1.
1.2. Μονομερή αίτηση του Ενάγοντα ημερομηνίας 16/02/2021 με την οποία ζητείτο διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης στον Εναγόμενο 5, μέσω της ηλεκτρονικής διεύθυνσης [ ]@hillmont.com , Τεκμήριο 5.
1.3. Διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης των πιο κάτω εγγράφων ημερομηνίας 09/03/2021, στην ανωτέρω ηλεκτρονική διεύθυνση μεταφρασμένα στα Ουκρανικά, Τεκμήριο 6: Ειδοποίησης του Κλητηρίου Εντάλματος και/ή κλητήριο ένταλμα της αγωγής ως έχει αυτό τροποποιηθεί, αίτησης ημερομηνίας 16/02/2021, Διατάγματος ημερομηνίας 9/3/2021, Αίτησης ημερομηνίας 07/03/2019, Διατάγματος ημερομηνίας 12/3/2019.
Σημειώνει ότι η Έκθεση Απαίτησης, Τεκμήριο 7, έχει καταχωρηθεί στις 11/10/2019, δηλαδή πριν την καταχώρηση της Αίτησης για υποκατάστατο επίδοση αλλά δεν ζητήθηκε η επίδοση αυτής. Περαιτέρω σημειώνει ότι εξ’ όσων τον πληροφορεί ο Εναγόμενος 5, κατά τον χρόνο που καταχωρήθηκε η αίτηση, δηλαδή στις 16/02/2021, αυτός ζούσε και εργαζόταν στην Αγγλία. Ο τόπος εργασίας του κατά τον τότε χρόνο αναφερόταν στην ίδια ιστοσελίδα που ο Ενάγοντας επισυνάπτει στην Ένορκη Δήλωση του κ. Σάββα Θεοφάνους ημερομηνίας 16/02/2021 ως Τεκμήριο 8 (μέρος του Τεκμηρίου 4) που αναφέρει ότι ο Εναγόμενος 5 ηγείται (leads) του γραφείου των Hillmont Partners στο Λονδίνο και η οποία όμως χρησιμοποιήθηκε μόνο προς απόδειξη της ηλεκτρονικής διεύθυνσης του Αιτητή. Περαιτέρω του αναφέρει ότι στην εν λόγω ιστοσελίδα του γραφείου στο Λονδίνο αναφέρεται η διεύθυνση του γραφείου τους στο Λονδίνο. Επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 8 η εν λόγω ιστοσελίδα. Στη βάση των πιο πάνω πληροφοριών που ήταν στην κατοχή του Ενάγοντα και που αποδεικνύουν ότι ο Ενάγοντας γνώριζε ότι ο Εναγόμενος 5 εργαζόταν και συνεπώς διέμενε στην Αγγλία στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο, όφειλε όπως προχωρήσει με αίτηση για επίδοση στην Αγγλία βάση της διαδικασίας που προβλέπεται στη Σύμβαση Περί της εν τη Αλλοδαπής Επιδόσεως Δικαστικών και ετέρων Εγγράφων εις Αστικάς και Εμπορικάς Υποθέσεις, που συνομολογήθηκε στη Χάγη στις 15.11.1965 και τον Κυρωτικό Νόμο αυτής 40/82 και μόνο εάν αυτή αποτύχει, να προχωρήσουν με αίτηση για υποκατάστατο επίδοση. Σημειώνει ότι τόσο η Κύπρος όσο και η Αγγλία είναι μέρη της εν λόγω διεθνούς Σύμβασης. Επίσης ο Εναγόμενος 5, δεν ομιλεί Ουκρανικά αλλά μόνο Αγγλικά που είναι η μητρική του γλώσσα και Ρωσικά, κάτι που φανερώνεται και από τις σπουδές του ως αναφέρονται στο Τεκμήριο 6 της Ενόρκου Δηλώσεως του κ. Σάββα Θεοφάνους ημερομηνίας 16/02/2021 και είναι άγνωστο γιατί ζητήθηκε όπως του επιδοθούν τα έγγραφα της αγωγής στα Ουκρανικά.
1.4. Αντίγραφο της Ένορκης Δήλωσης της κας Αντωνίας Αργυρού (ΕΔΑΑ), δικηγόρου στη δικηγορική εταιρεία N. PIRILIDES & ASSOCIATES LLC, ημερομηνίας 11/05/2021, Τεκμήριο 9, η οποία αναφέρει ότι έχει προχωρήσει με τις ενέργειες για υποκατάστατο επίδοση στον Εναγόμενο 5 στη βάση του Διατάγματος ημερομηνίας 10/03/2021 με την αποστολή διαφόρων εγγράφων στην ηλεκτρονική διεύθυνση [ ]@hillmont.com επισυνάπτοντας πέντε (5) ηλεκτρονικά μηνύματα προς αυτή την διεύθυνση στα οποία φαίνεται ότι σε κάθε ένα, είχε επισυναφθεί συγκεκριμένο λογισμικό (zip file). Σημειώνει ότι δεν έχει εντοπιστεί Διάταγμα ημερομηνίας 10/03/2021 και μάλλον θα έπρεπε να αναφέρεται σε Διάταγμα ημερομηνίας 09/03/2021. Σημειώνει επίσης ότι δεν φαίνεται τι περιείχαν τα εν λόγω λογισμικά παρόλο που αναφέρεται στην ΕΔΑΑ ότι μέσω των εν λόγω ηλεκτρονικών μηνυμάτων έχουν σταλεί συγκεκριμένα έγγραφα τα οποία αναφέρονται στην Ένορκη Δήλωση μέρος των οποίων είναι και τα έγγραφα που αναφέρονται στο Διάταγμα ημερομηνίας 09/03/2021.
Όσον αφορά τα ανωτέρω ηλεκτρονικά μηνύματα, ως τον έχει πληροφορήσει ο Εναγόμενος 5, δεν τα έχει διαβάσει και τα έχει διαγράψει από το ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο, αφού το Τμήμα Πληροφορικής της δικηγορικής εταιρείας Hillmont Partners όπου εργάζεται, έχει δώσει οδηγίες σε όλους τους υπαλλήλους της, να μην ανοίγουν λογισμικά τα οποία είναι επισυνημμένα σε ηλεκτρονικά μηνύματα που τους έχουν σταλεί από άγνωστους αποστολείς, ακριβώς όπως τα λογισμικά τύπου zip ως αυτά που εστάλησαν στην πιο πάνω ηλεκτρονική διεύθυνση. Εξ’ όσων γνωρίζει, είναι εύλογη ή τουλάχιστο συνήθης η εν λόγω πρακτική που ακολουθείται από το εν λόγω Τμήμα Πληροφορικής, κάτι που και ο ίδιος γνωρίζει, αφού ακριβώς οι ίδιες οδηγίες, δόθηκαν τόσο στον ίδιο όσο και σε άλλους υπαλλήλους της ΧΓΒ από το Τμήμα Πληροφορικής της.
Συγκεκριμένα, όπως του ανέφερε ο Εναγόμενος 5, δεν θυμάται να έλαβε τα συγκεκριμένα ηλεκτρονικά μηνύματα και αν τα είχε παραλάβει, τότε θα έπραττε ως οι συγκεκριμένες οδηγίες του τμήματος πληροφορικής του γραφείου του και συμπεραίνει ότι αυτό θα έγινε, αφού ο αποστολέας ήταν άγνωστος σε αυτόν και φαίνεται ότι είχαν σταλεί πολλαπλά μηνύματα με επισυνημμένα λογισμικά του τύπου zip τα οποία όπως του είχε αναφέρει το Τμήμα Πληροφορικής δεν έπρεπε να ανοίγει. Σημειώνει επίσης ότι βάση των όσων επισυνάπτονται στην ΕΔΑΑ το τελευταίο ηλεκτρονικό μήνυμα προς τον Εναγόμενο 5, ώρας 17:13 δεν αναφέρει οτιδήποτε περί τίνος πρόκειται ενώ ως του αναφέρει ο Εναγόμενος 5 ουδέποτε έχει γνωρίσει τον Ενάγοντα Sergiy Marfut, και καμία απολύτως επικοινωνία δεν είχε μαζί του.
Ως προκύπτει από τα όσα αναφέρονται στο Τεκμήριο 4 και στο Τεκμήριο 5, πριν αυτών, είχε προηγηθεί, στις 07/03/2019 καταχώρηση αίτησης για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας μέσω της διαδικασίας που καθορίζει ο Κυρωτικός της Συμφωνίας μεταξύ τα Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ουκρανίας για Νομική Συνεργασία σε Αστικά Θέματα Νόμος 8(ΙΙΙ)/2005, της οποίας όμως παρόλες τις προσπάθειες της ΧΓΒ, δεν έχει καταστεί δυνατό να λάβουν αντίγραφο. Σημειώνεται ότι ως αναφέρεται στην ένορκη δήλωση του κ. Σάββα Θεοφάνους ημερομηνίας 16/02/2021 που υποστηρίζει την αίτηση της ίδιας ημερομηνίας, η αίτηση ημερομηνίας 07/03/2019 εγκρίθηκε στις 12/03/2019.
Ως προκύπτει από τα όσα αναφέρονται στην αίτηση ημερομηνίας 16/02/2021 και την Ένορκη Δήλωση που την υποστηρίζει, το Διάταγμα ημερομηνίας 12/03/2019 αναφέρει ότι τα έγγραφα που θα επιδίδονταν θα έπρεπε να επιδοθούν με μετάφραση στην Ουκρανική και θα επιδίδονταν στην διεύθυνση εργασίας του Εναγόμενου 5 Hillmont Partners, 36-D Evhena Kopnovaltsya Street, 5th floor, Kyiv, 01122 η οποία επίδοση ως αναφέρεται στην Αίτηση για υποκατάστατο επίδοση έχει αποτύχει. Όσον αφορά την διεύθυνση στην Ουκρανία η οποία αφορά ένα εκ των δύο γραφείων της Hillmont Partners, ως τον έχει ενημερώσει ο Εναγόμενος 5 μέχρι και σήμερα δεν έχουν παραληφθεί από την εταιρεία οποιαδήποτε σχετικά έγγραφα με την παρούσα αγωγή.
Περαιτέρω αναφέρει ότι ως προκύπτει από τα όσα αναφέρονται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας ημερομηνίας 21/01/2019, αυτός είναι βρετανός υπήκοος και διαμένει στην Αγγλία και συνεπώς είναι άγνωστο γιατί τα έγγραφα δεν ζητήθηκαν να επιδοθούν μεταφρασμένα στην Αγγλική αλλά στην Ουκρανική, ενώ ο Εναγόμενος 5 δεν ομιλεί αυτήν την γλώσσα, γεγονός που σύμφωνα με τη θέση του καθιστά ακυρώσιμο το διάταγμα για υποκατάστατο επίδοση ημερομηνίας 09/03/202.
Σημειώνει ότι ο Εναγόμενος 1 έχει καταχωρήσει υπεράσπιση στις 20/07/2020, Τεκμήριο 11 (Υπεράσπιση Εναγόμενων 1 και 8) με την οποία αρνείται κατηγορηματικά τα όσα αναφέρει ο Ενάγοντας περί ύπαρξης συμφωνίας βάση της οποίας ο Εναγόμενος ενεργούσε ως «φαινομενικός ιδιοκτήτης». Για το βάσιμο των ισχυρισμών του Ενάγοντα, για την ιδιότητα του ως πραγματικός τελικός ιδιοκτήτης της Εναγόμενης 4, το Δικαστήριο στις 27/10/2020, στα πλαίσια εκδίκασης της αίτησης του Ενάγοντα για προσωρινά διατάγματα ημερομηνίας 21/12/2018, έκδωσε απόφαση, Τεκμήριο 12, με την οποία απέρριψε την εν λόγω αίτηση, βάση του ότι ο Ενάγοντας δεν ικανοποίησε την πρώτη και δεύτερη προϋπόθεση του άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/1960. Επισυνάπτει ως Τεκμήριο 13 την εν λόγω αίτηση και ως Τεκμήριο 14 την Ένσταση του Εναγόμενου 1. Στις σελίδες 6 και 7 της ενδιάμεσης απόφασης το Δικαστήριο αναφέρει: «το ζήτημα αυτό, της ιδιότητας του ενάγοντα, θα πρέπει να εξεταστεί άμεσα ως προεξάρχον και προαπαιτούμενο θέμα ή ζήτημα, αφού άπτεται άμεσα της πρώτης, αλλά και της δεύτερης προϋπόθεσης που θέτει το Αρ.32 του Ν.14/60.» Ενώ στην σελίδα 27 αναφέρει: «…. Τα πλείστα εκ των πιο πάνω τεκμηρίων, κυρίως τα τεκ.6-40, καθόσον αφορά το επίδικο θέμα που εξετάζεται εδώ, ήτοι της ιδιότητας του ενάγοντα ως του τελικού και απόλυτου ιδιοκτήτη του ομίλου εταιρειών, με κανένα τρόπο δεν υποστυλώνουν, ή έστω παραπέμπουν σε τέτοια πιθανότητα ή ακόμα και υποψία περί της ιδιότητας του ενάγοντα. Επίσης στην σελίδα 28 αναφέρει: «….. ουσιαστικό επίδικο θέμα που τίθεται και εξετάζεται εδώ, είναι η ιδιότητα του ενάγοντα και αν αυτός είναι ο τελικός ιδιοκτήτης του ομίλου», και στην σελίδα 31 καταλήγει: «Κατά συνέπεια, συνεκτιμούμενα τα πιο πάνω, υπό το πρίσμα των δύο προϋποθέσεων που τάσσει η νομολογία, της ύπαρξης σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση και της ορατής πιθανότητας επιτυχίας, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ουδόλως ικανοποιούνται τα δύο αυτά κριτήρια, ήτοι της ιδιότητας του ενάγοντα ως του απόλυτου και τελικού δικαιούχου του ομίλου εταιρειών, και ότι ο εναγόμενος 1 ήταν αντιπρόσωπος του.» Είναι η θέση του ενόρκως δηλούντα ότι, οι πιο πάνω αναφορές δεικνύουν ότι ο Εναγόμενος 5 έχει τουλάχιστο καλή υπεράσπιση στην απαίτηση του Ενάγοντα.
Πέραν και ανεξαρτήτως των ανωτέρω, είναι η θέση τους ότι το Διάταγμα ημερομηνίας 09/03/2021 για υποκατάστατο επίδοση θα πρέπει να παραμεριστεί λόγω του ότι δεν προϋπήρχε προσπάθεια για επίδοση βάση της Σύμβασης Περί της εν τη Αλλοδαπή Επιδόσεως Δικαστικών και ετέρων Εγγράφων εις Αστικάς και Εμπορικάς Υποθέσεις που συνομολογήθηκε στη Χάγη στις 15.11.1965 και τον κυρωτικό Νόμο αυτής 40/82. Συγκεκριμένα, η μαρτυρία που παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο για την έκδοση της απόφασης ημερομηνίας 06/10/2021, ήταν παραπλανητική αφού δεν αναφέρθηκε ότι ο Εναγόμενος 5 διέμενε και εργαζόταν στην Αγγλία σε διεύθυνση που ήταν γνωστή τον Ενάγοντα και τους δικηγόρους του. Περαιτέρω, καμία μαρτυρία δεν παρουσιάστηκε όσο αφορά το λόγο που ζητήθηκε η υποκατάστατη επίδοση των εγγράφων της αγωγής μεταφρασμένα στην Ουκρανική, αντί της Αγγλικής που ως προκύπτει από τα τεκμήρια που ο ίδιος ο Ενάγοντας παρουσίασε συμπεριλαμβανομένου της μαρτυρίας που παρουσίασε για την έκδοση της απόφασης ημερομηνίας 06/10/2021, είναι η μητρική γλώσσα του Εναγόμενου.
O Ενάγων - Καθ’ ου η Αίτηση (ο «Ενάγων») καταχώρησε ένσταση στην αίτηση. Οι λόγοι της ένστασης είναι, αυτούσιοι, οι ακόλουθοι:
1. Η έκδοση του Διατάγματος ημερ. 12.03.2019 για την επίδοση της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής καθώς και των λοιπών δικαστικών εγγράφων τα οποία αναφέρονται στην αίτηση του Ενάγοντα ημερ. 07.03.2019 (τα «Δικαστικά Έγγραφα») εκτός δικαιοδοσίας προς τον Εναγόμενο 5 (το «Διάταγμα Επίδοσης Εκτός Δικαιοδοσίας») ήταν καθόλα δικαιολογημένη ενόψει της κατάδειξης όλων των απαραίτητων προϋποθέσεων για σκοπούς ενάσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου μέσω της εν λόγω αίτησης ημερ. 07.03.2019 καθώς και της συνοδευτικής της ένορκης δήλωσης ιδίας ημερομηνίας.
2. Η έκδοση του Διατάγματος ημερ. 12.03.2019 για την επίδοση των Δικαστικών Εγγράφων προς τον Εναγόμενο 5, ο οποίος κατά τον ουσιώδη χρόνο εργαζόταν στην Oυκρανία, στη βάση του Κυρωτικού της Συμφωνίας μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ουκρανίας για Νομική Συνεργασία σε Αστικά Θέματα Νόμου 8(ΙΙΙ)/2005 (ο «Κυρωτικός Νόμος») μέσω της διπλωματικής οδού (το «Διάταγμα Επίδοσης Μέσω της Διπλωματικής Οδού») ήταν καθόλα δικαιολογημένη και σε πλήρη συμμόρφωση με τις πρόνοιες του Κυρωτικού Νόμου.
3. Η έκδοση του Διατάγματος ημερ. 10.03.2021 για την υποκατάστατη επίδοση των Δικαστικών Εγγράφων προς τον Εναγόμενο 5 μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email) («Διάταγμα Υποκατάστατης Επίδοσης Μέσω Email»), στη βάση της αίτησης του Ενάγοντα ημερ. 16.02.2021, ήταν καθόλα δικαιολογημένη ενόψει της κατάδειξης όλων των απαραίτητων προϋποθέσεων για σκοπούς ενάσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου μέσω της εν λόγω αίτησης ημερ. 16.02.2021 καθώς και της συνοδευτικής της ένορκης δήλωσης ιδίας ημερομηνίας.
4. Η υποκατάστατη επίδοση στον Εναγόμενο 5 μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email), ως τούτη εγκρίθηκε από το Δικαστήριο με την έκδοση Διατάγματος ημερ. 10.03.2021, ήταν καθόλα κανονική και/ή επιτρεπτή και εν πάση περιπτώσει σύμφωνα με τους όρους του εν λόγω Διατάγματος ενώ οι δε διατάξεις και/ή πρόνοιες του Κυρωτικού Νόμου:
i. Δεν αποκλείουν την υποκατάστατο επίδοση δυνάμει των ημεδαπών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας στις περιπτώσεις όπου συντρέχουν ειδικές περιστάσεις που δικαιολογούν την εφαρμογή τους προς το συμφέρον της ορθής απονομής δικαιοσύνης.
ii. Δεν έχουν αποκλειστική εφαρμογή.
iii. Δεν αντικαθιστούν την ημεδαπή δικονομία σε όλες τις εκφάνσεις της.
iv. Δεν επεμβαίνουν στην κρίση του εκδικάζοντος Δικαστηρίου (την δικαιοδοσία του οποίου δεν αμφισβητεί ο Εναγόμενος 5) να διατάξει, όταν υφίσταται το κατάλληλο υπόβαθρο, υποκατάστατο επίδοση αφού το εκδικάζον Δικαστήριο, ως η γενική αρχή διεθνούς δικαίου επιτάσσει, ελέγχει την ενώπιον του διαδικασία ως προς τον τρόπο επίδοσης.
5. Η ανάληψη δικαιοδοσίας από το Δικαστήριο με την έκδοση διατάγματος εκτός δικαιοδοσίας την 12.03.2019 προσέδωσε την εξουσία στο Δικαστήριο να εφαρμόσει τους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας και να εκδώσει δυνάμει αυτών το Διάταγμα ημερ. 10.03.2021 ανεξαρτήτως της ύπαρξης του Κυρωτικού Νόμου, η οποία σε καμία περίπτωση δεν καταργεί και/ή απεμπολεί τους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας που θεσπίστηκαν δυνάμει των Άρθρων 163 και 188 του Συντάγματος.
6. Η αποτυχία επίδοσης στον Εναγόμενο 5 δυνάμει του Διατάγματος ημερ. 12.03.2019 και μέσω του Κυρωτικού Νόμου υπήρξε ο λόγος που συνηγόρησε υπέρ της έκδοσης του διατάγματος υποκατάστατης επίδοσης αλλά και οι περιστάσεις που δικαιολόγησαν την εφαρμογή από το Δικαστήριο της αρχής της αποτελεσματικότητας και κατ’ επέκταση του εθνικού δικαίου εξασφαλίζοντας έτσι την πλήρη αποτελεσματικότητα των διατάξεων του κοινοτικού δικαίου.
7. Τα σχετικά έγγραφα τα οποία ο Ενάγων όφειλε να επιδώσει στον Εναγόμενο 5 δυνάμει του Διατάγματος ημερ. 12.03.2019 και του Διατάγματος ημερ. 10.03.2021 επιδόθηκαν δεόντως και σε πλήρη συμμόρφωση προς τον Εναγόμενο 5 με τους όρους των προαναφερθέντων εκδοθέντων Διαταγμάτων.
8. Η έκδοση των προσβαλλόμενων διαταγμάτων ημερ. 12.03.2019 και 10.03.2021 καθώς και η συνακόλουθη επίδοση στον Εναγόμενο 5 έγιναν με πλήρη εναρμόνιση και/ή συμμόρφωση αφενός με τους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας και αφετέρου με τους όρους των εν λόγω διαταγμάτων και συνεπώς η οποιαδήποτε παράκαμψη του Κυρωτικού Νόμου δεν είναι ικανή να οδηγήσει σε ακύρωση και/ή παραμερισμό των διαταγμάτων ή της επίδοσης στον Εναγόμενο 5 αφού ή έκδοση τους με την χρήση των διατάξεων του ημεδαπού δικαίου συνάδει πλήρως με το φιλελεύθερο πνεύμα του Κυρωτικού Νόμου του οποίου ο σκοπός άλλωστε επετεύχθη.
9. Ο Εναγόμενος 5 δεν έχει καταδείξει κανένα απολύτως δυσμενή επηρεασμό ή αδικία ή ζημιά από την συντελεσθείσα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email) προς αυτόν επίδοση αλλά τουναντίον ο νομολογιακά καθιερωμένος στόχος της επίδοσης έχει επιτευχθεί και ο Εναγόμενος 5 έχει λάβει έγκαιρα το δικαίωμα του να εμφανιστεί στην αγωγή.
10. Η Αίτηση είναι κακόπιστη και εμφορείται από αλλότρια ελατήρια καθώς στοχεύει στην πρόκληση καθυστέρησης στην εκδίκαση της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής και εν γένει στην απονομή δικαιοσύνης.
11. Από την στιγμή που ο Εναγόμενος 5 δεν αμφισβητεί την δικαιοδοσία των Κυπριακών Δικαστηρίων να επιληφθεί της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής, ούτε την δυνατότητα επίδοσης δικαστικών εγγράφων μέσω email, όπως εν προκειμένω, τυχόν παραμερισμός της επίδοσης θα συνιστούσε τυπολατρική προσέγγιση και παραβίαση του δικαιώματος του Ενάγοντα για πρόσβαση στην δικαιοσύνη, ιδιαίτερα και ειδικότερα δοθέντος του ότι:
i. Ο νομολογιακά καθιερωμένος στόχος της επίδοσης, ήτοι να περιέλθει εις γνώση του διαδίκου η εναντίον του δικαστική διαδικασία, έχει επιτευχθεί στην προκειμένη περίπτωση αφού ο Εναγόμενος 5 έλαβε γνώση, διόρισε Δικηγόρους για την εκπροσώπηση του και καταχώρισε προς τούτο σημείωμα εμφάνισης.
ii. Κανένα δυσμενή επηρεασμό ή αδικία ή ζημιά δεν υπέστη ο Εναγόμενος 5 από την συντελεσθείσα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου επίδοση.
12. Με δεδομένο ότι (i) η επίδοση έλαβε χώρα σύμφωνα με το εκδοθέν διάταγμα το οποίο εκδόθηκε στη βάση προσαχθείσας μαρτυρίας ότι με τον συγκεκριμένο προτεινόμενο τρόπο επίδοσης ο Εναγόμενος 5 θα πληροφορείτο για την δικαστική διαδικασία που τον αφορά, (ii) η δικαστική διαδικασία περιήλθε σε γνώση του Εναγόμενου 5 και (iii) από την επίδοση δεν έχει προκληθεί οποιαδήποτε ζημιά ή βλάβη στον Εναγόμενο 5, η υπό κρίση Αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί.
Η ένσταση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.2, Δ.5 ΘΘ.1 – 10, Δ.5Α, Δ.5Β, Δ.6, Δ.16 Θ.1, 2 και 9, Δ.17 Θ.10, Δ.19 ΘΘ. 1 – 2, Δ.26 Θ.14, Δ.33 Θ.15, Δ.39, Δ.48 Θ.4, Δ.51 και Δ.64, επί του Κυρωτικού της Συμφωνίας μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ουκρανίας για Νομική Συνεργασία σε Αστικά Θέματα Νόμου 8(ΙΙΙ)/2005, στο Άρθρο 10 του περί της Συμβάσεως περί της εν τη Αλλοδαπή Επιδόσεως Δικαστικών και Ετέρων Εγγράφων εις Αστικάς και Εμπορικάς Υποθέσεις (Κυρωτικός) Νόμος 40/82, στα Άρθρα 30, 163 και 188 του Συντάγματος και στις συμφυείς εξουσίες και στη διακριτική ευχέρεια και πρακτική του Δικαστηρίου.
Τα γεγονότα στα οποία βασίζεται η ένσταση φαίνονται στο φάκελο της υπόθεσης και στην ένορκη δήλωση του Σάββα Θεοφάνους, δικηγόρου, που υποστηρίζει την αίτηση. Εξηγεί ότι ο λόγος που ορκίζεται ο ίδιος προσωπικά αντί ο Ενάγοντας είναι ότι ο τελευταίος αδυνατούσε να παραστεί ενώπιον του Δικαστηρίου για να ορκιστεί λόγω αφενός της εμπόλεμης κατάστασης στην Ουκρανία και αφετέρου λόγω ειλημμένων επαγγελματικών υποχρεώσεων του στο εξωτερικό.
Ο ομνύων αναφέρει το διαδικαστικό ιστορικό που προηγήθηκε της επίδοσης των Δικαστικών Εγγράφων στον Εναγόμενο 5. Συγκεκριμένα την 21.12.2018 καταχωρήθηκε από τον Ενάγοντα το γενικώς οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα της παρούσας αγωγής, ενώ την 16.01.2019 καταχωρήθηκε Τροποποιημένο Κλητήριο Ένταλμα το οποίο επιδόθηκε στους ντόπιους Εναγόμενους 2 και 3 δεόντως την 17.01.2019, στους Εναγόμενους 8 την 18.02.2019, στον Εναγόμενο 1 την 10.04.2019, στους Εναγόμενους 4 την 22.05.2019, στον Εναγόμενο 6 την 04.06.2019 και στους Εναγόμενους 7 την 11.07.2019.
Την 07.03.2019 καταχωρήθηκε αναφορικά με την επίδοση της αγωγής και λοιπών δικαστικών εγγράφων (στο εξής συλλογικά τα «Δικαστικά Έγγραφα») στον Εναγόμενο 5 εκτός δικαιοδοσίας, και συγκεκριμένα στην Ουκρανία, μονομερής αίτηση στα πλαίσια της οποίας αφενός την 12.03.2019 χορηγήθηκε άδεια για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας (στο εξής το «Διάταγμα Επίδοσης Εκτός Δικαιοδοσίας») και αφετέρου εκδόθηκε διάταγμα για επίδοση στον Εναγόμενο 5 μέσω της διπλωματικής οδού στην διεύθυνση εργασίας του στην Ουκρανία (στο εξής το «Διάταγμα Επίδοσης Μέσω της Διπλωματικής Οδού»), τρόπος επίδοσης ο οποίος κατά τη θέση του είναι καθόλα νομότυπος δυνάμει του Κυρωτικού της Συμφωνίας μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ουκρανίας για Νομική Συνεργασία σε Αστικά Θέματα Νόμου 8(ΙΙΙ)/2005 (στο εξής ο «Κυρωτικός Νόμος»). Επισυνάπτεται αντίγραφο της αίτησης του Ενάγοντα ημερ. 07.03.2019 μαζί με τη συνοδευτική της ένορκη δήλωση (χωρίς τεκμήρια λόγω όγκου), καθώς και το Διάταγμα του Δικαστηρίου ημερ. 12.03.2019, συλλογικά σημειούμενα ως ΤΕΚΜΗΡΙΟ 1.
Σημειώνεται ότι κατά το χρόνο καταχώρησης της προαναφερθείσας αίτησης ημερ. 07.03.2019, η πληροφόρηση που είχε ο Ενάγων ήταν ότι ο Εναγόμενος 5 (αν και Βρετανός υπήκοος – δηλ. με Βρετανική καταγωγή) εργαζόταν στην Ουκρανία και δη στην εταιρεία Hillmont Partners και είναι για αυτό τον λόγο που ο Ενάγων αιτήθηκε την έκδοση διατάγματος για επίδοση προς την διεύθυνση εργασίας του Εναγόμενου 5 στην Ουκρανία.
Την 6.11.2019 οι δικηγόροι του Ενάγοντα απέστειλαν την επιστολή, ΤΕΚΜΗΡΙΟ 2 προς τον Πρωτοκολλητή του Ε.Δ. Λευκωσίας για σκοπούς επίδοσης των Δικαστικών Εγγράφων, στην Ελληνική και στην Ουκρανική γλώσσα, προς τον Εναγόμενο 5 στην Ουκρανία. Στη συνέχεια η Ανώτερη Πρωτοκολλητής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ετοίμασε την επιστολή, ΤΕΚΜΗΡΙΟ 4, ημερ. 08.11.2019 προς τον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης για επίδοση όλων των Δικαστικών Εγγράφων προς τον Εναγόμενο 5, την οποία το γραφείο τους παρέδωσε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης την 13.11.2019 μαζί με τα Δικαστικά Έγγραφα. Την 19.11.2019, οι δικηγόροι του Ενάγοντα έλαβαν ηλεκτρονικό μήνυμα από το Υπουργείο Εξωτερικών με το οποίο ενημερώνονταν για την παραλαβή όλων των σχετικών εγγράφων που θα επιδίδονταν στον Εναγόμενο 5.
Παρά τις πιο πάνω προσπάθειες των δικηγόρων του Ενάγοντα για την επίδοση των Δικαστικών Εγγράφων προς τον Εναγόμενο 5 στην Ουκρανία, δεν κατέστη δυνατή η επίδοση. Μάλιστα την 03.02.2011 οι δικηγόροι του Ενάγοντα έλαβαν γραπτή ενημέρωση από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης στην οποία αναφερόταν πως το Υπουργείο δεν είχε καμία ενημέρωση αναφορικά με την επίδοση/μη επίδοση προς τον Εναγόμενο 5. (Βλ. ΤΕΚΜΗΡΙΟ 7). Ενόψει του ότι η προσπάθεια για επίδοση των εν λόγω Δικαστικών Εγγράφων μέσω της διπλωματικής οδού, στη βάση του Κυρωτικού Νόμου, εκκρεμούσε από το 2019 χωρίς επιτυχία, ο Ενάγων καταχώρησε την αίτηση ημερ. 16.02.2021 με την οποία ζητούσε την επίδοση των Δικαστικών Εγγράφων με υποκατάστατη επίδοση, στην ηλεκτρονική διεύθυνση του Εναγόμενου 5, τρόπος με τον οποίον ο Εναγόμενος 5 θα λάμβανε σίγουρα γνώση της παρούσας εναντίον του διαδικασίας. Επισυνάπτεται αντίγραφο της αίτησης του Ενάγοντα ημερ. 16.02.2021 μαζί με τη συνοδευτική της ένορκη δήλωση, ως ΤΕΚΜΗΡΙΟ 8. Περαιτέρω, επισυνάπτεται εκτύπωση από την ιστοσελίδα της εταιρείας στην οποία εργάζεται ο Εναγόμενος 5 ως συνέταιρος στην οποία φαίνεται η ηλεκτρονική του διεύθυνση προς απόδειξη αφενός της ορθότητας της εν λόγω ηλεκτρονικής διεύθυνσης και αφετέρου της χρήσης της από τον Εναγόμενο 5, ως ΤΕΚΜΗΡΙΟ 9. Στη βάση της εν λόγω αίτησης το Δικαστήριο την 10.03.2021 έκδωσε Διάταγμα για την επίδοση των Δικαστικών Εγγράφων προς τον Εναγόμενο 5, προς την ηλεκτρονική του διεύθυνση [ ]@hillmont.com (το «Διάταγμα Υποκατάστατης Επίδοσης Μέσω Email»), ΤΕΚΜΗΡΙΟ 10.
Δυνάμει του ανωτέρω Διατάγματος την 28.04.2021 το δικηγορικό τους γραφείο προέβηκε στην αποστολή των Δικαστικών Εγγράφων, μαζί με αντίστοιχες μεταφράσεις αυτών στην Ουκρανική, προς τον Εναγόμενο 5 στην ηλεκτρονική διεύθυνση [ ]@hillmont.com. Πιο συγκεκριμένα, απέστειλαν αντίγραφο της Ειδοποίησης του Κλητηρίου Εντάλματος και αντίγραφο μεταφρασμένο στην Ουκρανική, αντίγραφο του τροποποιημένου Κλητηρίου Εντάλματος και αντίγραφο μεταφρασμένο στην Ουκρανική, αντίγραφο της Μονομερούς Αίτησης ημερ. 07.03.2019 με τη συνοδευτική της Ένορκη Δήλωση και αντίγραφα τους μεταφρασμένα στην Ουκρανική, αντίγραφο του Διατάγματος του Ε.Δ. Λευκωσίας ημερ. 12.03.2019 και αντίγραφο του μεταφρασμένο στην Ουκρανική, αντίγραφο της Μονομερούς Αίτησης ημερ. 26.02.2021 με τη συνοδευτική της Ένορκη Δήλωση, και αντίγραφα τους μεταφρασμένα στην Ουκρανική, αντίγραφο του Διατάγματος του Ε.Δ. Λευκωσίας ημερ. 10.03.2021 και αντίγραφο του μεταφρασμένο στην Ουκρανική. Η αποστολή των πιο πάνω εγγράφων επιβεβαιώνεται από το ΤΕΚΜΗΡΙΟ 11.
Πρόσθεσε ότι στα ηλεκτρονικά μήνυματα που απέστειλαν προς τον Εναγόμενο 5 ημερ. 28.04.2021, ΤΕΚΜΗΡΙΟ 12 το δικηγορικό τους γραφείο επέσυρε την προσοχή του Εναγόμενου 5 στην ύπαρξη του Διατάγματος ημερ. 10.03.2021 και στην υποχρέωση του να καταχωρήσει Σημείωμα Εμφάνισης εντός 30 ημερών.
Αναφορικά με τους ισχυρισμούς της παραγράφου 13.1 της Ε/Δ Τρύφωνος και την αναφορά στην μονομερή αίτηση του Ενάγοντα ημερ. 21.01.2019, ο ενόρκως δηλών σημειώνει ότι η εν λόγω αίτηση δεν προωθήθηκε εναντίον του Εναγόμενου 5 αφού ο Ενάγων έλαβε πληροφόρηση πως ο Εναγόμενος 5 δεν διέμενε πλέον στην Αγγλία αλλά στην Ουκρανία.
Αναφορικά με τους ισχυρισμούς που εμπεριέχονται στην παράγραφο 13.3 της Ε/Δ Τρύφωνος σε σχέση με την αίτηση του Ενάγοντα ημερ. 16.02.2021 και τον τόπο εργασίας του Εναγόμενου 5, αναφέρει τα εξής: Το Δικαστήριο, εξετάζοντας την αίτηση ημερ. 16.02.2021, είχε ήδη εκδώσει το Διάταγμα Επίδοσης Εκτός Δικαιοδοσίας, επεκτείνοντας έτσι την δικαιοδοσία του. Με την έκδοση του εν λόγω Διατάγματος το Δικαστήριο δικαιωματικά προχώρησε στην έκδοση του Διατάγματος Υποκατάστατης Επίδοσης μέσω Email αφού είχε αποτύχει η επίδοση του κλητηρίου προς τον Εναγόμενο 5 μέσω της διπλωματικής οδού. Η επιδιωκόμενη με την εν λόγω αίτηση υποκατάστατη επίδοση προς τον Εναγόμενο 5 μέσω email ουδόλως δύναται να επηρεαστεί από τον τόπο διαμονής ή εργασίας του Εναγόμενου 5 κατά το χρόνο καταχώρησης της αίτησης ημερ. 16.02.2021 αφού η μέθοδος της υποκατάστατης επίδοσης μέσω email γίνεται ηλεκτρονικά και όχι φυσικά (physically).
Περαιτέρω, το γεγονός ότι o Εναγόμενος 5 κατά τον ισχυρισμό του δεν διάβασε τα ηλεκτρονικά μηνύματα που του αποστάλθηκαν από το δικηγορικό τους γραφείο δεν μπορεί να αναιρέσει το νομότυπο της υποκατάστατης επίδοσης που πραγματοποιήθηκε προς αυτόν μέσω email. Ο ισχυρισμός ότι είχε οδηγίες να μην ανοίγει τα επισυνημμένα του δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από μία φθηνή δικαιολογία ως προς την μη εμφάνιση του στη διαδικασία αφού στο ίδιο το σώμα του ηλεκτρονικού μηνύματος της κας Αργυρού δίδονταν λεπτομέρειες ως προς την παρούσα υπόθεση και τη διαδικασία που θα πρέπει να ακολουθήσει. Συνεπώς, ο Εναγόμενος 5 μετά βεβαιότητας είχε ενημερωθεί για την διαδικασία που εκκρεμεί εναντίον του χωρίς καν να χρειαστεί να ανοίξει τα επισυνημμένα του ηλεκτρονικού μηνύματος.
Αναφορικά με τους ισχυρισμούς που εμπεριέχονται στις παραγράφους 20 - 29 στην Ε/Δ Τρύφωνος, είναι η θέση τους ότι αυτοί είναι καθόλα αβάσιμοι και παραπλανητικοί. Στο πλαίσιο της αγωγής ο Ενάγων ουσιαστικά ισχυρίζεται ότι οι Εναγόμενοι 1 έως 8, με από κοινού σχέδιο και σε συνωμοσία μεταξύ τους προέβηκαν στην κατασκευή ψευδών/πλασματικών υποχρεώσεων της Εναγομένης 3 ύψους ΗΠΑ $5,000,000 ούτως ώστε την 17.10.2018 να καταρτίσουν μεταξύ τους συμφωνία διευθέτησης της εν λόγω εικονικής υποχρέωσης με την οποία η Εναγόμενη 2 παραχώρησε στην Εναγομένη 3 τα δικαιώματα χρήσης/εκμετάλλευσης/διαχείρισης των εν λόγω εμπορικών σημάτων τα οποία σχετίζονται με την διανομή και/ή εκμετάλλευση αλκοολούχων ποτών στην Ουκρανία μέχρι την 31.12.2030, ως αποτέλεσμα της οποίας ο Ενάγων έχει υποστεί ζημιές και απώλειες. Ακολούθως, στις 18.10.2018, καταρτίστηκε μία συμφωνία παραχώρησης άδειας χρήσης των εν λόγω εμπορικών σημάτων μεταξύ της Εναγομένης 3 και της Εναγομένης 7 ενώ περί τον Δεκέμβριο του 2018 η Εναγόμενη 2 μεταβίβασε και ενέγραψε 38 εκ των εν λόγω εμπορικών σημάτων επ’ ονόματι της Εναγομένης 3. Ο Εναγόμενος 5 κατά πάντα ουσιώδη χρόνο ήταν και συνεχίζει να είναι το έμπιστο πρόσωπο του Εναγόμενου 1, ο οποίος είναι ο ενορχηστρωτής του ανωτέρω δόλιου σχεδίου. Περαιτέρω, ο Εναγόμενος 5 ήταν υπάλληλος της Εναγόμενης 8 και προσωπικά αναμεμιγμένος στο δόλιο σχέδιο, ενορχηστρωμένο από τον Εναγόμενο 1, αποσκοπώντας στην εξαπάτηση του Ενάγοντα. Περισσότερες λεπτομέρειες ως προς την ανάμειξη του περιγράφονται στην αίτηση του Ενάγοντα ημερ. 12.03.2019 και στη συνοδευτική της ένορκη δήλωση.
Ο Ενάγων έχει, σύμφωνα με τη θέση του, καλή συζητήσιμη υπόθεση εναντίον του Εναγόμενου 5 και όλων των Εναγόμενων και πολύ καλές πιθανότητες επιτυχίας για να λάβει μια ευνοϊκή δικαστική απόφαση στην παρούσα αγωγή.
Είναι η θέση τους ότι τόσο το Διάταγμα Επίδοσης Εκτός Δικαιοδοσίας όσο και το Διάταγμα Επίδοσης Μέσω της Διπλωματικής Οδού, καθώς και το Διάταγμα Υποκατάστατης Επίδοσης Μέσω Email εκδόθηκαν ορθώς και νομότυπα από το Δικαστήριο για τους ακόλουθους, μεταξύ άλλων, λόγους:
α. Η μεν παραχώρηση άδειας για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας μέσω του Διατάγματος Επίδοσης Εκτός Δικαιοδοσίας ορθώς προηγήθηκε της έκδοσης οποιουδήποτε άλλου διατάγματος αναφορικά με την μέθοδο της επίδοσης ενώ η δε πρόνοια και/ή διαταγή στο εν λόγω διάταγμα για επίδοση μέσω της διπλωματικής οδού βρίσκει έρεισμα στις πρόνοιες του Κυρωτικού Νόμου.
β. Το Δικαστήριο, αφού ικανοποιήθηκε από την μαρτυρία που συνόδευσε την αίτηση ημερ. 07.03.2019, εξέδωσε το Διάταγμα Επίδοσης Εκτός Δικαιοδοσίας επεκτείνοντας έτσι την δικαιοδοσία του. Η έκδοση του Διατάγματος υποδηλώνει ότι το Δικαστήριο είναι αρμόδιο και έχει δικαιοδοσία να επιληφθεί του επίδικου θέματος.
γ. Από την στιγμή που ο Ενάγων εξασφάλισε άδεια για επίδοση του κλητηρίου εντάλματος και των λοιπών Δικαστικών Εγγράφων εκτός δικαιοδοσίας, παρείχετο η δυνατότητα να διαταχθεί η επίδοση υπό προϋποθέσεις, όπως και έγινε με την έκδοση του Διατάγματος Επίδοσης Μέσω της Διπλωματικής Οδού, και η δυνατότητα να διαταχθεί η υποκατάσταση επίδοση του κλητηρίου εντάλματος προς τον Εναγόμενο 5, εν προκειμένω η υποκατάστατη επίδοση του κλητηρίου μέσω email.
δ. Οι περιστάσεις που τέθηκαν υπόψη του Δικαστηρίου στα πλαίσια της αίτησης ημερ. 16.02.2021, ήτοι κατά κύριο λόγο η αδυναμία επίδοσης δυνάμει του Διατάγματος Επίδοσης Μέσω της Διπλωματικής Οδού στον Εναγόμενο 5 παρά τις προς τούτο προσπάθειες του Ενάγοντα, δικαιολογούσαν την έκδοση του Διατάγματος Υποκατάστατης Επίδοσης Μέσω Email και εν πάση περιπτώσει τα Δικαστήρια δεν θα πρέπει να δεσμεύονται από τις πρόνοιες οποιωνδήποτε άλλων Διεθνών ή Διμερών Συμβάσεων σε απόλυτο βαθμό, κατά τρόπο που σε εξαιρετικές περιστάσεις όπως στην προκειμένη περίπτωση, δικαιολογείται μια διαφορετική μέθοδος επίδοσης από εκείνη που προβλέπεται στον Κυρωτικό Νόμο αλλά συνάδει με τις πρόνοιες του ημεδαπού δικαίου και συγκεκριμένα της Δ.5 Θ.9 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
ε. Οι περιστάσεις που οδήγησαν στην έκδοση του Διατάγματος Υποκατάστατης Επίδοσης Μέσω Email και/ή το υπόβαθρο της αίτησης ημερ. 16.02.2021 ήσαν τέτοια που δικαιολογούσαν την εφαρμογή της αρχής της αποτελεσματικότητας μέσω των διατάξεων του ημεδαπού δικαίου εξασφαλίζοντας έτσι την πλήρη αποτελεσματικότητα των διατάξεων του κοινοτικού δικαίου και κατά συνέπεια την έκδοση του Διατάγματος Υποκατάστατης Επίδοσης Μέσω Email.
στ. Η εφαρμογή της Δ.5 Θ.9 από το Δικαστήριο κατά την έκδοση του Διατάγματος Υποκατάστατης Επίδοσης Μέσω Email ήταν απολύτως δικαιολογημένη εάν όχι επιτακτική υπό τις περιστάσεις αφού η ύπαρξη απλά και μόνο του Κυρωτικού Νόμου ουδόλως αναιρεί την εξουσία του Δικαστηρίου στην κατάλληλη περίπτωση όπως εν προκειμένω να διατάξει τέτοιο τρόπο επίδοσης που να είναι εντός των πλαισίων των ημεδαπών θεσμών.
ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ
Για σκοπούς εξέτασης της παρούσας Αίτησης κρίνεται σκόπιμη η σύντομη παράθεση του δικονομικού ιστορικού της παρούσας διαδικασίας.
Την 21/12/2018 καταχωρήθηκε γενικώς οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα της παρούσας αγωγής. Την ίδια ημέρα καταχωρήθηκε από τον Καθ’ ου η Αίτηση μονομερής αίτηση για την έκδοση προσωρινών διαταγμάτων, η οποία δεν αφορούσε τον Αιτητή. Στις 16/01/2019 καταχωρήθηκε τροποποιημένο κλητήριο ένταλμα.
Την 21/01/2019 ο Καθ’ ου η αίτηση καταχώρισε μονομερή αίτηση για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, μεταξύ άλλων, στον Εναγόμενο 5 στην οδό 32 [ ], [ ], [ ], [ ] 1RS, στο Ηνωμένο Βασίλειο δικαστικών εγγράφων μεταφρασμένα στα αγγλικά δυνάμει του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 1393/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου ημερομηνίας 13/11/2017 σχετικά με την επίδοση στο κράτος μέλος δικαστικών και εξωδικαστηριακών εγγράφων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις και του καταργητικού Κανονισμού (ΕΚ) αρ. 1348/2000 του Συμβουλίου της 29/05/2000 μέσω του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξης και/ή μέσω υπηρεσίας ταχυμεταφοράς. Η αίτηση αυτή δεν προωθήθηκε σε σχέση με τον αιτητή καθώς ο Καθ’ ου η Αίτηση πληροφορήθηκε ότι ο αιτητής δεν διέμενε πλέον στην Αγγλία αλλά στην Ουκρανία.
Στις 07/03/2019 καταχωρήθηκε από τον Καθ’ ου η αίτηση η Αίτηση για Επίδοση Εκτός Δικαιοδοσίας αναφορικά με την επίδοση της αγωγής και λοιπών δικαστικών εγγράφων, μεταξύ άλλων, στον αιτητή στη διεύθυνση εργασίας του στην Ουκρανία. Στο πλαίσιο της Αίτησης αυτής εκδόθηκε στις 12/03/2019 το Διάταγμα για Επίδοση Εκτός Δικαιοδοσίας και το Διάταγμα Επίδοσης Μέσω της Διπλωματικής Οδού στη διεύθυνση εργασίας του Αιτητή στην Ουκρανία βάσει του Κυρωτικού Νόμου. Κατά τον χρόνο καταχώρισης της Αίτησης για Επίδοση Εκτός Δικαιοδοσίας η πληροφόρηση που είχε ο Καθ’ ου η Αίτηση ήταν ότι ο αιτητής, αν και Βρετανός υπήκοος, εργαζόταν στην Ουκρανία και συγκεκριμένα στην εταιρεία Hillmont Partners.
Στις 06/11/2019 ο Καθ’ ου η αίτηση απέστειλε μέσω των δικηγόρων του επιστολή προς τον Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας για σκοπούς επίδοσης της αγωγής και των λοιπών δικαστικών εγγράφων στον Αιτητή στην ελληνική και στην ουκρανική γλώσσα. Στις 08/11/2019 η Ανώτερη Πρωτοκολλητής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ετοίμασε επιστολή ιδίας ημερομηνίας απευθυνόμενη προς τον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης για επίδοση των δικαστικών εγγράφων στον Αιτητή στην Ουκρανία η οποία παραδόθηκε μαζί με τα προς επίδοση δικαστικά έγγραφα από τους δικηγόρους του Καθ’ ου η Αίτηση στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης στις 13/11/2019. Παρά τις προσπάθειες των δικηγόρων του Καθ’ ου η Αίτηση για επίδοση στον Αιτητή των δικαστικών εγγράφων στην Ουκρανία, αυτή δεν κατέστη δυνατό να συντελεστεί. Στις 03/02/2021 οι δικηγόροι του Καθ’ ου η Αίτηση έλαβαν γραπτή ενημέρωση από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, κατόπιν αποστολής σχετικού αιτήματος την 01/02/2021, με την οποία ενημερώθηκαν πως το Υπουργείο δεν είχε καμία ενημέρωση αναφορικά με την επίδοση στον Καθ’ ου η Αίτηση.
Ενόψει του ότι η προσπάθεια επίδοσης της Αγωγής και των λοιπών δικαστικών εγγράφων στον Αιτητή μέσω της διπλωματικής οδού στη βάση του Κυρωτικού Νόμου εκκρεμούσε από το 2019 ανεπιτυχώς, ο Καθ’ ου η αίτηση καταχώρισε την Αίτηση για Υποκατάστατη Επίδοση με την οποία ζητούσε άδεια/διάταγμα για να συντελεστεί η επίδοση των δικαστικών εγγράφων με υποκατάστατη επίδοση στην διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του αιτητή. Ο Καθ’ ου η Αίτηση εντόπισε την ηλεκτρονική διεύθυνση του Αιτητή από την ιστοσελίδα της εταιρείας στην οποία εργαζόταν ως συνέταιρος. Στις 10/03/2021 το Δικαστήριο εξέδωσε το Διάταγμα Υποκατάστατης Επίδοσης μέσω E-mail στην ηλεκτρονική διεύθυνση του Αιτητή [ ]@hillmont.com (στο εξής η «Ηλεκτρονική Διεύθυνση»).
Δυνάμει του Διατάγματος Υποκατάστατης Επίδοσης μέσω E-mail, οι δικηγόροι του Καθ’ ου η Αίτηση στις 28/04/2021 απέστειλαν τα δικαστικά έγγραφα, που απαριθμούνται στην παράγραφο 17 της Ε/Δ Θεοφάνους, στα ελληνικά με μεταφράσεις αυτών στα ουκρανικά στην πιο πάνω Ηλεκτρονική Διεύθυνση (στο εξής το «Ηλεκτρονικό Μήνυμα Επίδοσης»). Από τα επισυνημμένα στο Ηλεκτρονικό Μήνυμα Επίδοσης αρχεία προκύπτει ξεκάθαρα ότι πρόκειται για την Αίτηση για Υποκατάσταση Επίδοση Μέσω Ε-mail ημερ. 16/02/2021. Η αποστολή των πιο πάνω εγγράφων στην Ηλεκτρονική Διεύθυνση επιβεβαιώνεται από την Ένορκη Δήλωση της Αντωνίας Αργυρού ημερομηνίας 11/05/2021. Στο Ηλεκτρονικό Μήνυμα Επίδοσης οι δικηγόροι του Καθ’ ου η Αίτηση επέσυραν την προσοχή του Αιτητή στην ύπαρξη του Διατάγματος Υποκατάστατης Επίδοσης μέσω E-mail και στην υποχρέωση του να καταχωρίσει σημείωμα εμφάνισης εντός 30 ημερών. Στις 20/04/2022 ο Αιτητής καταχώρισε σημείωμα εμφάνισης υπό διαμαρτυρία.
Όπως έχει ήδη προαναφερθεί, στις 06/10/2021 εκδόθηκε εναντίον του Εναγόμενου 5 απόφαση από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στη βάση μονομερούς αίτησης του Ενάγοντα λόγω μη καταχώρησης εμφάνισης. Η εν λόγω απόφαση ακυρώθηκε μετά από αίτηση για έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari των Εναγομένων 1 και 8.
Στις 27.10.2022 το πρωτόδικο Δικαστήριο ακύρωσε, με απόφαση, μετά από ακρόαση προσωρινό διάταγμα που είχε εκδώσει μονομερώς μετά από αίτηση του Ενάγοντα με το οποίο απαγορεύετο στην Εναγομένη 2 να αποξενώσει αριθμό ουκρανικών εμπορικών σημάτων (trademarks) τα οποία σχετίζοντο με την εκμετάλλευση αλκοολούχων ποτών στην Ουκρανία, και στην Εναγομένη 3 να εκχωρεί το δικαίωμα χρήσης των εν λόγω εμπορικών σημάτων. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, απεφάνθη ότι δεν πληρούνται οι δύο πρώτες προϋποθέσεις του Άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Ν.14/60), δηλαδή η ύπαρξη σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση και η ορατή πιθανότητα επιτυχίας. Η πιο πάνω απόφαση έχει επικυρωθεί με την απόφαση στην Sergiy Marfut v. Zaforno Ventures Ltd κ.α. Πολ.Εφ. αρ. Ε 144/2020, 145/2020,ημερ.29.3.2024.
ΝΟΜΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΗ ΕΠΙΔΟΣΗ
Η διαταγή για υποκατάστατη επίδοση, εκδίδεται μετά από μονομερή αίτηση. Διαφυλάσσεται όμως στον εναγόμενο το δικαίωμα να ακουστεί, χάριν της φυσικής δικαιοσύνης και να ζητήσει τον παραμερισμό του διατάγματος. Στα πλαίσια του αιτήματος για παραμερισμό υποκατάστατης επίδοσης, μπορεί να αμφισβητηθούν τόσο τα γεγονότα που στοιχειοθετούν το σχετικό διάταγμα, όσο και η δικαιοδοτική του βάση (Βλ. S.P.P. Projects Ltd v Integral Equipment Sarl (1993) 1 ΑΑΔ 762).
Η επίδοση Κλητηρίου Εντάλματος και κλήσης ή ειδοποίησης διέπεται από τις πρόνοιες των Δ.5 ΘΘ(1)(2) και Δ.51Θ(1) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
Όπου για οποιοδήποτε λόγο δεν είναι δυνατόν να γίνει έγκυρη επίδοση με τον τρόπο που προβλέπεται από τη Δ.5, θ.2, παρέχεται από τη Δ.5, θ.9 η διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να επιτρέψει υποκατάστατη επίδοση.
«9. Σε κάθε περίπτωση που ήθελε φανεί στο Δικαστήριο ότι λόγω οποιασδήποτε αιτίας δεν είναι εφικτό να επιτευχθεί εγκαίρως επίδοση με τον τρόπο που προβλέπεται στο θεσμό 2 της παρούσας Διαταγής, το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει οποιοδήποτε διάταγμα για υποκατάστατη ή άλλη επίδοση ή για την υποκατάσταση της ειδοποίησης επίδοσης με οποιοδήποτε τρόπο ήθελε φανεί σ΄αυτό δίκαιο και ορθό υπό τις περιστάσεις, περιλαμβανομένης και δημοσίευσης σε οποιοδήποτε μέσο με ηλεκτρονική μορφή, ή άλλο ευλόγως προσφερόμενο από την εκάστοτε τεχνολογία, τρόπο.»
Όπως έχει επισημανθεί στην υπόθεση Φραγκέσκου v. Γρηγορίου (2000) 1 Α.Α.Δ. 1765 το θέμα της υποκατάστατης επίδοσης διέπεται από τη Δ.5, θ.9 η οποία παρέχει διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να επιτρέψει υποκατάστατη επίδοση στις περιπτώσεις όπου, για οποιοδήποτε λόγο, δεν είναι δυνατό να γίνει έγκυρη επίδοση με τον τρόπο που προβλέπεται από τη Δ.5, θ.2. Όπως δε τονίσθηκε, μοναδικός σκοπός της επίδοσης είναι η παροχή ειδοποίησης στην άλλη πλευρά για να ενημερωθεί και να είναι σε θέση να αντικρούσει εκείνο που επιδιώκεται εναντίον της. Υπογραμμίσθηκε, ακόμη, ότι οι πρόνοιες της Δ.5, θ.9 έχουν πολύ ευρεία εφαρμογή και παρέχουν ευρεία διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο.
Οποτεδήποτε ο εναγόμενος διαμένει στο εξωτερικό, δεν είναι, εξ αντικειμένου, δυνατό να επιτευχθεί επίδοση του κλητηρίου όπως προνοείται στη Δ.5, θ.2, δηλαδή να διενεργηθεί με επιδότη όπως προνοείται στην Δ.5, θ.1. Στη Δικονομική Πρακτική του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αγγλίας του 1958 αναφέρεται στη σελ.131 πως όταν ο εναγόμενος βρίσκεται στο εξωτερικό καθίσταται αδύνατο να πραγματοποιηθεί προσωπική επίδοση.
Στην υπόθεση Karim v. Κονιδάρη (1994) 1 Α.Α.Δ. 36 αφού επισημάνθηκε πως οι Αγγλικοί θεσμοί που διέπουν την υποκατάστατη επίδοση, ενώ δεν έχουν άμεση εφαρμογή στην Κύπρο, εντούτοις οι αρχές τους και η πρακτική των Αγγλικών Δικαστηρίων είναι διαφωτιστικές ως προς την άσκηση της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου για την υποκατάστατη επίδοση του κλητηρίου εντάλματος, τονίσθηκε πως το κύριο ερώτημα, σε κάθε περίπτωση υποκατάστατης επίδοσης, είναι κατά πόσο ο προσφερόμενος τρόπος θα θέσει, κατά λογική προοπτική, αν όχι βεβαιότητα, το κλητήριο υπόψη του εναγομένου.
Όπως αναφέρθηκε στην υπόθεση Porter v. Freudenberg [1915] 1 K.B. 857 θα πρέπει αφενός να υπάρχει πρακτική αδυναμία πραγματικής επίδοσης και αφετέρου λογική προοπτική, αν όχι βεβαιότητα, ο προτεινόμενος τρόπος υποκατάστατης επίδοσης να θέσει το κλητήριο υπόψη του εναγόμενου.
Το ακόλουθο απόσπασμα στη σελ.889 είναι σχετικό:
'The judge in chambers before whom the application is made for substituted service of a writ for service out of the jurisdiction or of a notice of such writ ought to be careful before acceding to the application-
(a) To satisfy himself that there exists a practical impossibility of actual service, as otherwise, inasmuch as there is always a certain amount of difficulty and delay in effecting service out of the jurisdiction under Order xi., a plaintiff will always seek to obtain an order for substituted service, with the serious risk that the defendant may never have notice of the proceedings and judgment in default of appearance may be given against him unjustly;
(b) To satisfy himself for the same reason that the method of substituted service asked for by the plaintiff is one which will in all reasonable probability, if not certainty, be effective to bring knowledge of the writ or the notice of the writ (as the case may be) to the defendant''.
Στην υπόθεση Φραγκέσκου κ. ά. v. Γρηγορίου (πιο πάνω) γίνεται παραπομπή στο The Supreme Court Practice 1999, σελ. 1293 και στην υπόθεση Western etc. Building Society v. Rucklidge (1905) 3 Ch. 472 στην οποία λέχθηκε ότι κατά την έκδοση διατάγματος για υποκατάσταση επίδοση σε πρόσωπο που βρίσκεται εκτός δικαιοδοσίας το είδος της επίδοσης που διατάσσεται δεν περιορίζεται σε επίδοση εκτός δικαιοδοσίας αλλά μπορεί να είναι υποκατάστατη επίδοση εντός δικαιοδοσίας.
Ότι κατά προτεραιότητα θα πρέπει να σημειωθεί, είναι η δυνατότητα του Δικαστηρίου να διατάσσει υποκατάστατη επίδοση δικαστικών εγγράφων, ακόμα και σε εναγόμενους που διαμένουν στο εξωτερικό, νοουμένου, βέβαια, ότι έχει εξασφαλιστεί ήδη άδεια για επίδοση στο εξωτερικό εγγράφων που αφορούν δικαστικές διαδικασίες που καταχωρούνται και προωθούνται εντός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου τούτου.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΥΠΟ ΚΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ
ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΓΙΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΗ ΕΠΙΔΟΣΗ
Κεντρικός άξονας της αίτησης, σύμφωνα με την αγόρευση του ευπαίδευτου συνηγόρου του αιτητή είναι η θέση ότι το Διάταγμα για Υποκατάστατο Επίδοση πρέπει να ακυρωθεί διότι από την στιγμή που υπήρχε γνώση ότι ο Εναγόμενος 5 διέμενε και εργαζόταν στην Αγγλία λανθασμένα εκδόθηκε διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης πριν να ακολουθηθεί η διαδικασία που προβλέπεται από τη Σύμβαση της Χάγης, και ή απο την στιγμή που υπήρχε γνώση ότι ο Εναγόμενος 5 είναι Άγγλος υπήκοος και διέμενε και εργαζόταν στην Αγγλία, λανθασμένα εκδόθηκε διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης με μετάφραση των συγκεκριμένων εγγράφων σε γλώσσα που ο αιτητής δεν ομιλεί, συγκεκριμένα στα Ουκρανικά αφού καμία μαρτυρία δεν υπήρχε ότι ομιλεί Ουκρανικά, βάση των αρχών ότι θα πρέπει να επιδίδονται τα έγγραφα σε γλώσσα που ο Εναγόμενος αντιλαμβάνεται ή σε μετάφραση στην επίσημη γλώσσα της χώρας που θα λάβει χώρα η επίδοση, στην προκειμένη περίπτωση στην Αγγλία.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του Καθ’ ου η αίτηση, με αναφορά σε σχετική νομολογία, πρότεινε ότι οι πρόνοιες του Κυρωτικού Νόμου δεν αναιρούν τις εξουσίες του Δικαστηρίου, εφόσον δοθεί το κατάλληλο υπόβαθρο να ασκήσουν τις εξουσίες που τους επιτρέπουν οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας και συγκεκριμένα η Δ.5 Θ.9 και να επιτρέψουν επίδοση με μέθοδο η οποία, υπό τις περιστάσεις, θα φέρει σε γνώση του Εναγομένου γρήγορα και με ικανοποιητικό τρόπο την ύπαρξη της διαδικασίας που έχει ξεκινήσει εναντίον του.
Εν πρώτοις θα πρέπει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με την ένορκη δήλωση στην ένσταση, κατά το χρόνο καταχώρησης της αίτησης ημερ. 07.03.2019 για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας η πληροφόρηση που είχε ο Ενάγων ήταν ότι ο Εναγόμενος 5 (αν και Βρετανός υπήκοος) εργαζόταν στην Ουκρανία και δη στην εταιρεία Hillmont Partners και είναι για αυτό τον λόγο που ο Ενάγων αιτήθηκε την έκδοση διατάγματος για επίδοση στην διεύθυνση εργασίας του Εναγόμενου 5 στην Ουκρανία. Το γεγονός αυτό δεν έχει αντικρουστεί. Ούτε και έχει αντικρουστεί η έντονη δραστηριότητα του αιτητή με την Ουκρανία και τους Ουκρανούς πελάτες του όπως αυτή διαφαίνεται από την ιστοσελίδα της Εταιρείας στην οποία εργαζόταν, όπως αυτή προκύπτει από την ένορκη δήλωση στην ένσταση. Στις παραγράφους 8 – 16 της Ε/Δ στην ένσταση εξηγούνται αναλυτικά οι προσπάθειες τις οποίες διεξήγαγε ο Καθ’ ου η Αίτηση μέσω των δικηγόρων του προκειμένου να επιδώσει την αγωγή και τα λοιπά δικαστικά έγγραφα στον αιτητή. Αμέσως μετά την έκδοση του Διατάγματος για Επίδοση Εκτός Δικαιοδοσίας και Επίδοσης μέσω της Διπλωματικής Οδού, οι δικηγόροι του Καθ’ ου η Αίτηση προέβηκαν σε όλα τα αναγκαία διαβήματα, όπως αυτά αναλύθηκαν ανωτέρω, προκειμένου να συντελεστεί η επίδοση ενώ μόλις ενημερώθηκαν στις 03/02/2021 ότι το Υπουργείο δεν είχε καμία ενημέρωση αναφορικά με την επίδοση καταχώρησαν άμεσα την Αίτηση για Υποκατάστατη Επίδοση μέσω Ε-mail. Στη βάση των πιο πάνω είχαν εξαντληθεί όλες τις προσπάθειες επίδοσης μέσω της διπλωματικής οδού στη βάση των προνοιών του Κυρωτικού Νόμου. Έχοντας πει τα πιο πάνω σε σχέση με τις ανεπιτυχείς προσπάθειες επίδοσης του Ενάγοντα στη βάση του Κυρωτικού Νόμου προχωρώ να εξετάσω το επιχείρημα ότι ο Ενάγοντας όφειλε να είχε ακολουθήσει τη διαδικασία που προβλέπει η Σύμβαση της Χάγης. Πρόσφατη νομολογία έχει καταδείξει ότι οι διατάξεις των θεσμών Πολιτικής Δικονομίας που διέπουν το θέμα της επίδοσης δεν καθίστανται ανενεργές και παραμένουν σε ισχύ εφόσον δεν συγκρούονται με τις διατάξεις του ΕΚ 1393/2007 και συνεπώς θα πρέπει να εφαρμόζονται (Βλ. Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία ΛΤΔ V Badjinder Brar κ.α. Πολ.Εφ.235/2015, ημερ.25.7.23 και Easy Rent a Car LIMITED κ.α. και Easy Group LIMITED, Πολ.Εφ.Ε.90/2018, ημερ.14.1.25.).
Στην υπόθεση Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία ΛΤΔ V Badjinder Brar κ.α., πιο πάνω, λέχθηκαν σχετικά τα ακόλουθα:
«Σκοπός του Κανονισμού (ΕΚ) 1393/2007, ως διακηρύσσεται ήδη από το προοίμιο του, (άρθρα 2, 6 και 7) είναι να βελτιώσει και να επιταχύνει τη διαβίβαση και την επίδοση ή κοινοποίηση δικαστικών και εξώδικων πράξεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις μεταξύ των κρατών μελών, στοχεύοντας ταυτόχρονα στην ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Ο εν λόγω Κανονισμός, δεν καθορίζει τα δικαστικά ή εξωδικαστικά έγγραφα που σε κάθε περίπτωση μέσω του θα πρέπει να επιδίδονται. Αυτά, συναρτώνται με τη φύση και τις ανάγκες της κάθε περίπτωσης, ζήτημα ασφαλώς που αποφασίζεται με βάση τα ισχύοντα στο κάθε κράτος μέλος. Παρεμβάλλεται πως τόσο το Κλητήριο όσο και η Ειδοποίησή του, αποτελούν εναρκτήρια έγγραφα της διαδικασίας (Alpha Bank Cyprus Ltd v. Dau (2013) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1935). Ούτε εγείρεται ζήτημα κατάργησης μέσω του Κανονισμού (ΕΚ) 1393/2007 των Κ.Π.Δ. στην έκταση που οι πρόνοιες των τελευταίων δεν συγκρούονται ή αναιρούνται με το Ενωσιακό Δίκαιο. Άλλωστε, ο Κανονισμός (ΕΚ) 1393/2007, πέραν της διατήρησης του συστήματος διαβίβασης των εγγράφων μέσω Κεντρικής Αρχής και των επιμέρους ρυθμίσεων του προς τούτο, ταυτόχρονα, καθιερώνει και αναγνωρίζει μια σειρά από άλλους τρόπους επίδοσης, άμεσους ή έμμεσους (βλ.Consortia Europe Ltd v. Fregata Holdings Ltd (2004) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2308). »
Κατ’ αναλογία, θεωρώ πως ούτε η εφαρμογή του Κυρωτικού Νόμου ούτε της Σύμβασης της Χάγης αναιρούν την εφαρμογή των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας στις περιπτώσεις που κρίνεται εύλογη η επίδοση με εναλλακτική μέθοδο.
Στη βάση των πιο πάνω, ούτε ο Κυρωτικός Νόμος ούτε η Σύμβασης της Χάγης καθιερώνουν ένα αποκλειστικό τρόπο ή μέσο διαβίβασης των δικαστικών εγγράφων ενώ, σκοπός τους είναι η ταχύτητα και αποτελεσματικότητα της διαβίβασης, χωρίς να αποκλείουν εναλλακτικές μεθόδους επίδοσης. Τυχόν δε απόκλιση από τις πιο πάνω νομοθεσίες δεν καθιστά αυτόματα την επίδοση άκυρη, αλλά εξετάζεται σε συνάρτηση με το κατά πόσον ο Εναγόμενος έλαβε επαρκή γνώση της εναντίον του διαδικασίας έγκαιρα, προκειμένου να μπορεί να αμυνθεί. Παρεμβάλλω στο σημείο αυτό ότι δεν έχει γίνει εισήγηση ότι ο διενεργηθείς τρόπος επίδοσης των δικαστικών εγγράφων συγκρούεται είτε με τη Σύμβαση της Χάγης είτε με τον Κυρωτικό Νόμο. Σημειώνεται συναφώς ότι με την έκδοση του διατάγματος επίδοσης εκτός δικαιοδοσίας ο Εναγόμενος είχε ήδη υπαχθεί στη δικαιοδοσία των Κυπριακών Δικαστηρίων συνεπώς νομιμοποιείτο να υποβάλει αίτηση για υποκατάστατη επίδοση.
Όπως προκύπτει από τα ενώπιον του Δικαστηρίου γεγονότα τα δικαστικά έγγραφα επιδόθηκαν στον αιτητή μέσω του ηλεκτρονικού μηνύματος στις 28/04/2021 σε συμμόρφωση με το Διάταγμα Υποκατάστατης Επίδοσης Μέσω Ε-mail.
Αναφορικά με τους ισχυρισμούς του αιτητή στην αγόρευση του ευπαίδευτου συνηγόρου του ότι παράτυπα επιδόθηκαν έγγραφα στον αιτητή μεταφρασμένα στην Ουκρανική γλώσσα και τους ισχυρισμούς στην ένορκη δήλωση στην αίτηση ότι είναι άγνωστος ο λόγος για τον οποίο τα εν λόγω έγγραφα επιδόθηκαν στην πιο πάνω γλώσσα αντί στα αγγλικά εφόσον ο αιτητής δεν μιλά ουκρανικά αλλά μόνο αγγλικά και ρωσικά οι ευπαίδευτοι συνήγοροι του Καθ’ ου η αίτηση αναφέρουν ότι η αποστολή και επίδοση των δικαστικών εγγράφων στα ελληνικά και τα ουκρανικά ήταν καθόλα νόμιμη και σύμφωνη με τις συνδυαστικές πρόνοιες της Δ.6 Θ.7(1)(γ) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και του άρθρου 3(1) του Κυρωτικού Νόμου, το οποίο συμπληρώνει την Δ.6 Θ. 7(1)(γ).
Σύμφωνα με τη Δ.6 Θ.7 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, όπου δίδεται άδεια από το Δικαστήριο για επίδοση κλητηρίου εντάλματος ή ειδοποίησης κλητηρίου εντάλματος σε ξένη χώρα με την οποία έχει συναφθεί σύμβαση, ο διάδικος που αιτείται τέτοια επίδοση πρέπει να συμπεριλάβει στην αίτηση του, μεταξύ άλλων, μετάφραση (του εγγράφου) στην επίσημη γλώσσα της χώρας στην οποία πρόκειται να γίνει η επίδοση. Σε σχέση με τη γλώσσα, το άρθρο 3 (1) του Κυρωτικού της Συμφωνίας μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ουκρανίας για Νομική Συνεργασία σε Αστικά Θέματα Νόμου 8(ΙΙΙ)/2005 (στο εξής ο «Κυρωτικός Νόμος») προβλέπει τα ακόλουθα: «Αιτήσεις για παροχή νομικής συνδρομής και τα Παραρτήματα τους θα συντάσσονται στη γλώσσα του αιτούντος Συμβαλλόμενου Μέρους και θα συνοδεύονται από πιστοποιημένα αντίγραφα της μετάφρασης στη γλώσσα του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους ή στην αγγλική…»
Στην απόφαση Εarlsfield Steel Ltd v. Joint Stock Company Elecgrometallurgical Steel Works Dneprospetsstal for A.N. Kyjmin (2009) 1 Α.Α.Δ. 1350 λέχθηκε με αναφορά στις δύο πιο πάνω διατάξεις πως το άρθρο 3 του Κυρωτικού Νόμου συμπληρώνει τη Δ.6 Θ.7 και συνδυαστικά δημιουργούν νομική υποχρέωση επίδοσης των εγγράφων στη γλώσσα του κράτους που αιτείται την επίδοση και είτε στην επίσημη γλώσσα της χώρας στην οποία θα γίνει η επίδοση είτε στην αγγλική γλώσσα.
Στη βάση των πιο πάνω η επίδοση των Δικαστικών Εγγράφων στα ουκρανικά, επίσημη γλώσσα της χώρας στην οποία θα γινόταν η επίδοση, ήταν καθόλα νόμιμη και σε πλήρη συμμόρφωση με τις συνδυαστικές επιταγές των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και του Κυρωτικού Νόμου. Προσθέτω στο σημείο αυτό και κάτι άλλο. Η προβλεπόμενη, στο εν προκειμένω διάταγμα υποκατάστατη επίδοση δια αποστολής των δικαστικών εγγράφων μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email), είναι εντελώς ασύνδετη με οποιοδήποτε γεωγραφικό περιορισμό, ενόψει της αδιάλειπτης και χωρίς γεωγραφικούς φραγμούς, δυνατότητας πρόσβασης στο σχετικό ηλεκτρονικό μέσο (email). Έπεται πως η λήψη κάθε απεσταλμένου ηλεκτρονικού μηνύματος μπορεί να γίνει όπου και αν ο παραλήπτης βρίσκεται.
Απομένει να εξεταστούν οι ισχυρισμοί του αιτητή στην ένορκη δήλωση στην αίτηση ότι ουδέποτε διάβασε το ηλεκτρονικό μήνυμα και ότι δεν θυμάται εάν το έλαβε και ότι εάν το έλαβε θα το είχε διαγράψει κατόπιν οδηγιών του Τμήματος Πληροφορικής της εταιρείας Hillmont Partners. Έχω την άποψη ότι οι εν λόγω ισχυρισμοί πέραν από ατεκμηρίωτοι στερούνται βασιμότητας και λογικής. Εύλογα δημιουργείται το ερώτημα κατά πόσο είναι λογικό να απαγορεύεται η πρόσβαση και να διαγράφονται ηλεκτρονικά μηνύματα από αγνώστους τρίτους αυτόματα χωρίς να ελεγχθεί ο αποστολέας του μηνύματος και το περιεχόμενο αυτού. Κάτι τέτοιο θα είχε ως αποτέλεσμα, αφενός να μην βλέπει η εταιρεία σημαντικά ηλεκτρονικά μηνύματα από τρίτους συνεργάτες, συναδέλφους ή νέους πελάτες, αφετέρου να καταλήγουν στα διαγεγραμμένα και τελικά να χάνονται μηνύματα σοβαρού περιεχομένου, όπως το συγκεκριμένο Ηλεκτρονικό Μήνυμα.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό του αιτητή ότι δεν φαίνεται τι περιείχαν τα λογισμικά που απεστάλησαν με το ηλεκτρονικό μήνυμα ούτε αυτός κατά την κρίση μου ευσταθεί εφόσον στο ίδιο το σώμα του ηλεκτρονικού μηνύματος το οποίο δέον να σημειωθεί ήταν στην αγγλική (Τεκμήριο 12 στην ένσταση) οι δικηγόροι του Καθ’ ου η Αίτηση επέσυραν την προσοχή του αιτητή το γεγονός ότι τα Δικαστικά Έγγραφα επιδίδονταν σε αυτόν δυνάμει του Διατάγματος για Υποκατάστατη Επίδοση μέσω e-mail, ότι λόγω του μεγέθους των αρχείων αυτά θα αποστέλλονταν σε 5 διαφορετικά ηλεκτρονικά μηνύματα και ότι όφειλε να καταχωρίσει σημείωμα εμφάνισης εντός 30 ημερών. Συνεπώς, ο αιτητής έλαβε γνώση για την διαδικασία από το σώμα του ηλεκτρονικού μηνύματος, χωρίς να χρειαζόταν να ανοίξει τα επισυνημμένα. Σε σχέση με τον ισχυρισμό του αιτητή ότι το τελευταίο (5ο) μέρος του ηλεκτρονικού μηνύματος ώρας 17:13 δεν αναφέρει περί τίνος πρόκειται, αναφέρω ότι το 1ο μέρος του Ηλεκτρονικού Μηνύματος στο οποίο γίνεται αναλυτική αναφορά στο περιεχόμενο και τον σκοπό για τον οποίο απεστάλη το Ηλεκτρονικό Μήνυμα αναφέρει ρητά ότι θα ακολουθήσουν ακόμα 4 ηλεκτρονικά μηνύματα.
Επομένως, έχοντας καταλήξει ότι ο αιτητής έλαβε γνώση της παρούσας διαδικασίας θεωρώ ότι όχι μόνο ο σκοπός του διατάγματος έχει επιτευχθεί αλλά και ο αιτητής δεν έχει επηρεαστεί δυσμενώς με οποιονδήποτε τρόπο εφόσον τα έγγραφα έχουν τεθεί υπόψη του έγκαιρα και έτσι πληροφορήθηκε για τις διαδικασίες που εκκρεμούν εναντίον στην Κύπρο του και δύνατο να ενεργήσει αναλόγως.
Επί του θέματος που απασχολεί, συμφωνώ με την πρωτόδικη απόφαση στην Poumanov v. Aletarro Limited κ.α., Αγωγή 3463/13 ΕΔ Λεμεσού, ημ. 29.4.14 στην οποία η Πρόεδρος Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, όπως ήταν τότε, Τ. Ψαρά-Μιλτιάδου, ανέφερε τα εξής:
«Είναι χρήσιμη η αναφορά εν προκειμένω στην υπόθεση Φραγκέσκου ν. Γρηγορίου (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1765 όπου τέθηκε ότι "το κύριο ερώτημα σε κάθε περίπτωση υποκατάστατης επίδοσης, όπως η λογική του πράγματος επιβάλλει, είναι κατά πόσο ο προσφερόμενος τρόπος θα θέσει, κατά λογική προοπτική, αν όχι βεβαιότητα, το κλητήριο υπόψη του εναγομένου (βλ. The Annual Practice, 1960, Vol. 1, παραγ. 133-134)".
….
Ωστόσο και αν ακόμη δεν είναι ορθή η πιο πάνω προσέγγιση μου και αν όντως υπήρξε λάθος ή παρατυπία στην συντελεσθείσα επίδοση, κρίνω ότι αυτό δεν θα πρέπει να οδηγήσει σε ακύρωση της επίδοσης, αφού ακριβώς καμία ζημιά δεν φάνηκε να προκαλείται στον Εναγόμενο (βλ. Pat Jones ν. Ξένια Δημητρίου κ.α. (1998) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1526). Άλλωστε, αναρωτιέται εύλογα κανείς τι νόημα θα υπήρχε αν ακυρωνόταν η επίδοση και λάμβαναν χώρα άλλα διαβήματα για γνωστοποίηση εκ νέου στον Εναγόμενο μιας διαδικασίας που ήδη γνώριζε. Αυτό δεν θα ήταν λογικό και θα είχε ως αποτέλεσμα απλώς την καθυστέρηση της διαδικασίας της αγωγής.
Ιδιαίτερα χρήσιμη καθοδήγηση για τα θέματα αυτά, κρίνω, προσφέρει η πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Alpha Bank Cyprus Ltd v. Sisenh Dau (Π.Ε. 23/13, ημερομηνίας 13.9.2013, η οποία, αν και αφορούσε μόνο επίδοση με βάση τον Ε.Κ. 1393/07, προβαίνει σε γενικότερα χρήσιμα σχόλια ως προς σειρά παρατυπιών που παρουσιάσθηκαν.
Παραθέτω κάποια αποσπάσματα της απόφασης αυτής:
«Πρόκειται για τυπολατρική εισήγηση που έρχεται σε αντίθεση, όχι μόνο με το όλο πνεύμα του Κανονισμού 1393/2007/ΕΚ, αλλά και με τους δικούς μας Διαδικαστικούς Κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας. Σημασία έχει ότι τόσο το κλητήριο, όσο και η ειδοποίηση που αποτελούσαν τα εναρκτήρια έγγραφα της διαδικασίας, περιήλθαν σε γνώση των εφεσιβλήτων.»
Στην υπό κρίση περίπτωση ο αιτητής εμφανίστηκε στη διαδικασία, εκπροσωπείται από Κύπριους δικηγόρους και συνεπώς κανένα δικαίωμα του δεν έχει παραβιαστεί ούτε έχει υποστεί οποιοδήποτε δυσμενή επηρεασμό από την συντελεσθείσα μέσω του ηλεκτρονικού μηνύματος επίδοση. Συναφώς αναφέρω ότι στην ένορκη δήλωση στην αίτηση δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά σε δυσμενή επηρεασμό ή αδικία ή ζημιά που τυχόν υπέστη ο αιτητής από την υποκατάστατη επίδοση. Στη βάση λοιπόν των πιο πάνω, διαπιστώνω ότι η επίδοση στον αιτητή έγινε σύμφωνα με το Διάταγμα για Υποκατάστατη Επίδοση μέσω Ε-mail, το οποίο εκδόθηκε στη βάση προσαχθείσας μαρτυρίας, ότι με τον προτεινόμενο αυτό τρόπο επίδοσης ο αιτητής θα πληροφορείτο για την παρούσα δικαστική διαδικασία, ότι η δικαστική διαδικασία περιήλθε σε γνώση του αιτητή και ότι από την επίδοση δεν έχει προκληθεί οποιαδήποτε ζημιά ή βλάβη στον αιτητή.
ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ
Σύμφωνα με την πλούσια νομολογία επί του θέματος της επίδοσης εκτός δικαιοδοσίας, εκείνο το οποίο πρέπει να καταδειχθεί είναι η ύπαρξη εκ πρώτης όψεως συζητήσιμης υπόθεσης. Σχετική είναι η υπόθεση Her Brittanic Majesty΄s Secretary of State for Defence v. A.P. Lanitis Investments Ltd (1999) 1(B) A.A.Δ. 995. Όπως λέχθηκε στην υπόθεση Sekavin S.A. v. Ship Platon CΗ (1987) 1 C.L.R. 297:
«. the disclosure of a cause of action is solely dependent on the objective implications of the facts set forth in the affidavit and not on the examination on the merits of the factual situation. Belief in the existence of a cause of action is not of itself sufficient. The facts must give rise to the existence of a prima facie case or arguable case in order for the Court to exercise its discretion in favour of the proponent of service outside jurisdiction. »
Στο πλαίσιο αιτήσεων παραμερισμού της άδειας για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας το βάρος εξακολουθεί να παραμένει στους ώμους του Ενάγοντα να αποδείξει ότι έχει εκ πρώτης όψεως καλή ή συζητήσιμη υπόθεση. Αυτό λέχθηκε μεταξύ άλλων στην υπόθεση GCC Computers Ltd v. Pendril Datacom Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1584.
Έχει ευρέως νομολογηθεί ότι σε διαδικασίες αιτήσεων για άδεια επίδοσης κλητηρίου εντάλματος αγωγής εκτός δικαιοδοσίας όπως και στις αιτήσεις παραμερισμού των όποιων σχετικών διαταγμάτων ακολουθούν το Δικαστήριο πρέπει να ικανοποιείται χωρίς να εξετάζει σε βάθος την ουσία της υπόθεσης στην πραγματική και νομική της διάσταση για τη συνύπαρξη καθορισμένων κανονιστικών και νομολογιακών προϋποθέσεων όπως αυτές αναφέρονται στην Δ.6 των Περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών. Το κριτήριο είναι αντικειμενικό.
Διαφωτιστική επί του θέματος είναι η απόφαση ΑEROCANDIA AVIATION SERVICES CY LTD v ΓΚΙΟΚΑ Πολ. Έφ. αρ. Ε136/2020, ημερ.24.1.22, ECLI:CY:AD:2022:A21. Λέχθηκαν τα ακόλουθα σχετικά :
«Εξάγεται από όσα είπαμε, πως οι ευπαίδευτοι πρωτόδικοι Δικαστές (στις δύο υπό έφεσιν αποφάσεις), αντί να προβούν, απλώς, σε αποτίμηση και εκτίμηση της (γραπτής και προφορικής) μαρτυρίας προκειμένου να κατασταλάξουν επιτρεπτώς εντός των παραμέτρων της εθνικής και ενωσιακής νομολογίας αν καταδείχθηκε εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση (καλή αιτία αγωγής) ενεπλάκησαν σε ενδελεχή και υποκειμενική αξιολόγηση στοιχείων, μαρτυρίας και εκδοχών (αλλά και συνάμα σε έκφραση πρόωρων απόψεων και ευρημάτων επί της πραγματικής και νομικής ουσίας των αγωγών 479/19 και 480/19), η οποία απείχε αισθητώς από όσα αναμένονταν μεθοδολογικώς σε εκείνο το στάδιο (βλ. Gabov v. Bakardi Ltd και Άλλων, Π.Ε. Ε148/20, ημ. 20.12.21, Παγωτά Παπαφιλίππου & Πατισερί Παναγιώτης Λτδ ν. Regis Milk Industries Ltd, Π.Ε.Ε127/20, ημ. 29.11.21, Hazlewood Investment & Finance Ltd v.Manuel και Άλλων, Π.Ε. Ε14/19 και Ε209/19, ημ. 16.7.19, ECLI:CY:AD:2019:D502,ECLI:CY:AD:2019:D502, Cyprus Trading Corporation Ltd ν. ΖimIsrael Navigation Co Ltd και Άλλου (1999) 1(Β) A.A.Δ. 1168, 1181).
Τίποτα δεν δικαιολογούσε τον πρωτόδικο χειρισμό.
Αντί άλλων σχολίων παραθέτουμε (ως γενικότερη παρατήρηση για τις δύο εφέσεις), τα όσα καίρια - και εφαρμοζόμενα εδώ – υπέδειξε το Εφετείο στην Nozaki & Co Ltd και Άλλη ν. Σιουκιούρογλου & Υιοί Λτδ (1997) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1689, 1694-1695:
«.....................................
Η εντύπωση που αποκομίσαμε από τις θέσεις που ανέπτυξε ο συνήγορος των εφεσειουσών στο πρωτόδικο Δικαστήριο, αλλά και ενώπιόν μας, είναι πως παρεξηγεί το στάδιο της διαδικασίας στο οποίο προβάλλει τους ισχυρισμούς του και προτείνει τις εισηγήσεις του. Συγκεκριμένα, ζητά ουσιαστικά από το Δικαστήριο, σ' αυτό το στάδιο, να κρίνει ότι δεν έχει δικαιοδοσία να επιληφθεί της αγωγής. Δεν είναι όμως τούτο το θέμα που εξετάζεται στην επίδικη αίτηση. Το ερώτημα που ανακύπτει στην υπό συζήτηση αίτηση είναι αν η εφεσίβλητη έχει δείξει εκ πρώτης όψεως καλή αιτία αγωγής, και συνδρομή βεβαίως των προϋποθέσεων της Δ.6 θ.1, για να επιτραπεί η επίδοση της ειδοποίησης του κλητηρίου στο εξωτερικό..................................».
Τα επικροτούμε και τα υπερθεματίζουμε.”»
Περαιτέρω, όπως είναι καλά νομολογημένο, η ορθότητα έκδοσης του διατάγματος επίδοσης εκτός δικαιοδοσίας κρίνεται στη βάση των γεγονότων που είχαν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου μέσω της ένορκης δήλωσης που συνόδευε την αίτηση για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας. Διαφωτιστική είναι η απόφαση Demstar Ltd –v- Zim Israel Navigation Co Ltd κ.α. (1996) 1 ΑΑΔ 597), όπου λέχθηκαν τα εξής:
«Το πρωτόδικο Δικαστήριο επελήφθη της αίτησης για τον παραμερισμό του διατάγματος για επίδοση στο εξωτερικό με αναφορά όχι μόνο στα γεγονότα που στοιχειοθέτησαν την αρχική αίτηση αλλά και στα γεγονότα που είχαν προσκομιστεί στο πλαίσιο της αίτησης για παραμερισμό. Αυτό συνιστά σφάλμα. Σε σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου τονίζεται ότι τα μόνα σχετικά γεγονότα είναι εκείνα που υποστηρίζουν την αίτηση για τη χορήγηση άδειας για επίδοση στο εξωτερικό…».
(έμφαση δική μου)
Η θέση του ευπαίδευτου συνήγορου του αιτητή στην αγόρευση του είναι ότι ο Καθ’ ου η αίτηση δεν έχει αποσείσει το βάρος απόδειξης καλής υπόθεσης εναντίον του Εναγόμενου 5. Ο πυρήνας της εισήγησης του ήταν ότι στην απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ημερ. 27.10.20 και του Εφετείου, ημερ. 29.3.24 που αφορούσε το προσωρινό Διάταγμα αποφάσισε «με τρόπο καθοριστικό» ότι ο Ενάγοντας δεν έχει παρουσιάσει μαρτυρία που να αποδεικνύει την ύπαρξη συμφωνίας μεταξύ του Ενάγοντα και του Εναγομένου 1 και, συνεπώς, καλή αιτία αγωγής. Σύμφωνα με το συνήγορο ο οποίος επικαλέστηκε στην ουσία τις αρχές του κωλύματος λόγω δεδικασμένου, η μαρτυρία που υποστήριξε την αίτηση για προσωρινό Διάταγμα και την αίτηση για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας ήταν πανομοιότυπες και ενόψει τούτου το παρών Δικαστήριο θα πρέπει να καταλήξει στο ίδιο εύρημα. Από την άλλη, ο ευπαίδευτος συνήγορος του Καθ’ ου η αίτηση προβάλλει, αφενός, ότι η διαπίστωση της ιδιότητας του Καθ’ ου η Αίτηση και αν αυτός είναι ο τελικός ιδιοκτήτης του ομίλου βότκας δεν συνιστούν αντικείμενο της διαδικασίας της υπό κρίση αίτησης και αφετέρου, ότι οι παραπομπές του αιτητή στις πιο πάνω αποφάσεις και συγκεκριμένα σε ευρήματα του Δικαστηρίου αναφορικά με το εάν ο Καθ’ ου η Αίτηση είναι ο απόλυτος τελικός ιδιοκτήτης του ομίλου εταιρειών δεν χωρούν στην παρούσα διαδικασία, ενόψει του ότι πρόκειται για αμφισβητούμενους ισχυρισμούς, οι οποίοι άπτονται την ουσίας της αγωγής.
Πρωτίστως θα πρέπει να αναφερθεί ότι όπως είναι νομολογιακά γνωστό, για να τεθεί θέμα δεδικασμένου θα πρέπει να υπάρχει τελεσίδικη απόφαση για το συγκεκριμένο θέμα. Τα ευρήματα στα οποία προέβη το Δικαστήριο στην ενδιάμεση διαδικασία έκδοσης παρεμπιπτόντων διαταγμάτων, ήταν για σκοπούς εξέτασης και απόφασης σε εκείνη την αίτηση, τα οποία δεν μπορούν να θεωρηθούν τελικά. Στην RECNEX TRADING LIMITED K.A V ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ (ΚΥΠΡΟΥ) ΛΤΔ (2014) 1 ΑΑΔ 866 αποφασίστηκαν τα ακόλουθα σχετικά με το θέμα που απασχολεί:
«Οι ενδιάμεσες αποφάσεις, πλην ειδικών περιπτώσεων, δεν θεωρούνται τελεσίδικες ακόμη και αν αποφασίζεται τελικώς ένα ζήτημα το οποίο κρίνεται δεσμευτικό για την μετέπειτα διαδικασία. Η απόρριψη μιας ενδιάμεσης αίτησης δεν μπορεί να θεωρηθεί ως τελική και ως εκ τούτου η καταχώριση νέας δεν μπορεί να προσκρούσει στην αρχή του δεδικασμένου. Εναπόκειται πάντοτε στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου αν θα εγκρίνει τη δεύτερη αίτηση ή αν θα την απορρίψει, ελλείψει νέων στοιχείων. Στο τέλος της ημέρας το Δικαστήριο δεν μόρφωσε και ούτε εξέφρασε τελική γνώμη με τρόπο καθοριστικό επί νομικού ή πραγματικού αιτήματος. Δεν υπήρξε ενασχόληση με την ουσία του επιδίκου ζητήματος που αποτελεί τη βάση για την εφαρμογή του δόγματος res judicata (K.S.R. Commercio Industria de Papel S.A. κ.ά. ν. Bluecoral Navigation Ltd (1995) 1 A.A.Δ. 309). Εξαρτάται πάντοτε από το κατά πόσο η απορριπτική απόφαση επεκτάθηκε σε ζητήματα επί της ουσίας. Σε αντίθετη περίπτωση, σε ενδιάμεσης αιτήσεις και εκεί όπου δεν αποφασίζεται οτιδήποτε, εκτός από το γεγονός ότι το Δικαστήριο για άλλους λόγους αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θεραπεία που ο διάδικος ζήτησε, τότε το δεδικασμένο δεν καλύπτει την περίπτωση.»
Υπό το φως των πιο πάνω δεν μπορώ να συμφωνήσω με τη θεώρηση του ευπαίδευτου συνηγόρου του αιτητή. Η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου σε σχέση με την αίτηση για προσωρινό Διάταγμα έχει ως βάση τη δικογραφία της αίτησης και της ένστασης που αφορούσαν την έκδοση του Διατάγματος, στην οποία μάλιστα ο Εναγόμενος 5 δεν ήταν μέρος. Καταχωρήθηκαν ενστάσεις από τους Εναγόμενους με τις οποίες αμφισβητήθηκε η ιδιότητα του Ενάγοντα ως του τελικού ιδιοκτήτη του Ομίλου Εταιρειών βότκας. Όπως δε το Εφετείο αναφέρει στην απόφαση του : «Ο πρωτόδικος Δικαστής, στην ενδιάμεση απόφαση του, αναφέρθηκε στο γεγονός ότι οι εναγόμενοι, στις ένορκες δηλώσεις, προέβαλαν διάφορα γεγονότα με τα οποία αρνούντο τις θέσεις του εφεσείοντα, και τα οποία παρέμειναν αναπάντητα από τον εφεσείοντα.» Η παρούσα αίτηση, από την άλλη, κρίνεται με βάση τα δικά της δεδομένα και με βάση τις αρχές που διέπουν την εξέταση των επίδικων θεμάτων.
Το αντικείμενο της διαδικασίας της αίτησης παραμερισμού παραμένει το ίδιο με εκείνο της αίτησης για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, δηλαδή, η διαπίστωση των προϋποθέσεων για την άσκηση δικαιοδοσίας σε σχέση με πρόσωπο το οποίο βρίσκεται εκτός της επικράτειας του Δικαστηρίου. Ως έχει προαναφερθεί, η ορθότητα έκδοσης του διατάγματος επίδοσης εκτός δικαιοδοσίας κρίνεται στη βάση των γεγονότων που είχαν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου μέσω της ένορκης δήλωσης που συνόδευε την αίτηση για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας. Η διαπίστωση του κατά πόσο ο Καθ’ ου η Αίτηση είναι ο τελικός ιδιοκτήτης του ομίλου βότκας ειδικότερα με βάση τις παραπομπές του αιτητή στην πρωτόδικη απόφαση στην αίτηση για προσωρινό Διάταγμα και στην απόφαση στην έφεση συνιστά αμφισβητούμενο ισχυρισμό - όπως εξάλλου προκύπτει και από τις εν λόγω αποφάσεις- ο οποίος αφορά ζήτημα επι της ουσίας της αγωγής στην οποία δεν δύναται να επεκταθεί η εξέταση της παρούσας αίτησης. (βλ. Aerocandia Aviation Services CY Ltd ανωτέρω). Το Δικαστήριο εξετάζοντας κατά πόσο ο αιτητής έχει αποδείξει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση θα πρέπει να περιοριστεί στην ένορκη δήλωση ημερ. 07/03/2019 που συνόδευε την αίτηση για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας και τα τεκμήρια που επισυνάφθηκαν σε αυτή.
Κατά την κρίση μου όσα πιο πάνω έχουν παρατεθεί στη βάση της ένορκης δήλωσης στην ένσταση με αναφορά στην ένορκη δήλωση ημερ.7.3.19 που συνόδευε την αίτηση για επίδοση εκτός δικαιοδοσίας είναι επαρκή για το στάδιο αυτό για να καταδείξουν την εκ πρώτης όψεως στοιχειοθέτηση δόλου και συνομωσίας των Εναγομένων. Με αυτή την αγωγή ο Ενάγοντας ουσιαστικά ισχυρίζεται ότι οι Εναγόμενοι 1 έως 8 δόλια, στη βάση κοινού σχεδίου και συνωμοτώντας μεταξύ τους προέβηκαν στην κατασκευή πλασματικών υποχρεώσεων της Εναγομένης 3 ύψους ΗΠΑ $5,000,000 ούτως ώστε την 17.10.2018 να καταρτίσουν μεταξύ τους συμφωνία διευθέτησης της εν λόγω εικονικής υποχρέωσης με την οποία η Εναγόμενη 2 παραχώρησε στην Εναγομένη 3 τα δικαιώματα χρήσης, εκμετάλλευσης και διαχείρισης διαφόρων εμπορικών σημάτων τα οποία σχετίζονταν με την διανομή και εκμετάλλευση αλκοολούχων ποτών στην Ουκρανία μέχρι την 31.12.2030, ως αποτέλεσμα της οποίας ο Ενάγοντας έχει υποστεί ζημιές και απώλειες. Ακολούθως, την 18.10.2018, καταρτίστηκε μία συμφωνία παραχώρησης άδειας χρήσης των εν λόγω εμπορικών σημάτων μεταξύ της Εναγομένης 3 και της Εναγομένης 7 ενώ περί τον Δεκέμβριο του 2018 η Εναγόμενη 2 μεταβίβασε και ενέγραψε 38 εκ των εν λόγω εμπορικών σημάτων επ’ ονόματι της Εναγομένης 3. Ο Εναγόμενος 5 κατά πάντα ουσιώδη χρόνο ήταν και συνεχίζει να είναι το έμπιστο πρόσωπο του Εναγόμενου 1, ο οποίος είναι ο ενορχηστρωτής του πιο πάνω δόλιου σχεδίου. Περαιτέρω, ήταν υπάλληλος της Εναγόμενης 8 και προσωπικά αναμεμιγμένος στο δόλιο σχέδιο, ενορχηστρωμένο από τον Εναγόμενο 1, αποσκοπώντας στην εξαπάτηση του Ενάγοντα.
Σύμφωνα με όλα όσα αναφέρονται ανωτέρω, δεν έχω ικανοποιηθεί πως συντρέχουν οι προϋποθέσεις για έγκριση της παρούσας Αίτησης. Παρέλκει δε, ως εκ τούτου, η εξέταση των υπολοίπων λόγων ένστασης.
Στη βάση όλων των πιο πάνω η Αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Τα έξοδα αυτής επιδικάζονται υπέρ του Καθ’ ου η αίτηση και εναντίον του αιτητή, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.): ……………………..
Μ. Παπαϊωάννου, Π.Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο