ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

Ενώπιον: Γ. Κυθραιώτου-Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.

Αρ. Αίτησης: 9/2023

 

Αναφορικά με τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό (ΕΚ) αρ. 44/2001 του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 22^ης Δεκεμβρίου 2000 για τη Διεθνή Δικαιοδοσία, την Αναγνώριση και την Εκτέλεση Αποφάσεων σε Αστικές και Εμπορικές Υποθέσεις

 

και

 

Αναφορικά με τις Διαταγές Πληρωμής με αριθμούς 8316/2003, 8791/2003 και 9508/2003 ημερομηνίας 7.10.2003, 14.10.2003 και 10.11.2003 αντίστοιχα, του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών μεταξύ της ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ (με το διακριτικό τίτλο Alpha Bank) εναντίον του Παύλου Βαρδινογιάννη

 

Μεταξύ:

 

CEPAL HELLAS ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΑΠΟ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΩΣΕΙΣ, από την Ελλάδα

Αιτήτρια

και

                 Παύλου Βαρδινογιάννη, από την Ελλάδα και νυν κάτοικο Αμερικής

Καθ’ ου η Αίτηση

και

           Αναφορικά με τον περί Δολίων Μεταβιβάσεων (Ακύρωση) Νόμος, Κεφ. 62

και

                 Αναφορικά με τον περί Επιβαρυντικών Διαταγμάτων Νόμο Ν.31(Ι)/1992

και

Αναφορικά με την αίτηση της CEPAL HELLAS ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΑΠΟ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΩΣΕΙΣ, από την Ελλάδα

Αιτήτρια

και

1. Παύλου Βαρδινογιάννη, από την Ελλάδα και νυν κάτοικο Αμερικής

2. Αλεξάνδρα Κριστίν Βαρδινογιάννη, από την Ελλάδα

Καθ’ ων η Αίτηση

Μονομερής αίτηση ημερομηνίας 21.8.2025 για ενδιάμεσα διατάγματα

 

19 Νοεμβρίου, 2025

 

Εμφανίσεις:

Για CEPAL Hellas Χρηματοοικονομικές Υπηρεσίες Μονοπρόσωπη Ανώνυμη Εταιρεία Διαχείρισης Απαιτήσεων Από Δάνεια Και Πιστώσεις /Αιτήτρια: κ. Πότσης και κα Διονυσίου για Πατρίκιος Παύλου & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε.

Για Αλεξάνδρα Κριστίν Βαρδινογιάννη & Παύλο Βαρδινογιάννη/Καθ’ ων η Αίτηση: κα Βασιλείου για Μάριος Χαρτσιώτης & Σία Δ.Ε.Π.Ε.

 

 

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Τα γεγονότα που περιβάλλουν την υπόθεση όπως και τα διαβήματα που έγιναν στο φάκελο είναι πολλά και σύνθετα. Παρατίθενται αναλυτικά σε προηγούμενη ενδιάμεση απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου ημερομηνίας 20.8.2025. Τα υιοθετώ για σκοπούς της παρούσας και δεν θεωρώ αναγκαίο να τα επαναλάβω.

 

Επιγραμματικά μόνο σημειώνω ότι στις 24.7.2023 εκδόθηκε διάταγμα με το οποίο ενεγράφησαν στο δικαστικό μητρώο και αναγνωρίστηκαν ως εκτελεστές, οι διαταγές πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με αριθμούς 8316/2003 ημερομηνίας 7.10.2003, 8791/2004 ημερομηνίας 14.10.2003 και 9508/2003 ημερομηνίας 10.11.2003 εναντίον του Παύλου Βαρδινογιάννη (στο εξής οι «Διαταγές Πληρωμής», το «Διάταγμα Αναγνώρισης» και το «Εξ Αποφάσεως Χρέος» αντίστοιχα).

 

Η CEPAL Hellas Χρηματοοικονομικές Υπηρεσίες Μονοπρόσωπη Ανώνυμη Εταιρεία Διαχείρισης Απαιτήσεων Από Δάνεια Και Πιστώσεις (στο εξής η «CEPAL Hellas») υποστηρίζει ότι το Εξ Αποφάσεως Χρέος δεν έχει ικανοποιηθεί αν και είναι πληρωτέο. Σημειώνει ότι περιήλθαν σε γνώση της οι Επίδικες Μετοχές και από έρευνα που διενήργησε διαπίστωσε ότι αυτές μεταβιβάστηκαν δια δωρεάς από τον Παύλο Βαρδινογιάννη προς τη θυγατέρα του Αλεξάνδρα Κριστίν Βαρδινογιάννη (στο εξής ο «ΠΒ» και η «ΑΚΒ»).

 

Είναι η θέση της CEPAL Hellas ότι η ανυπαρξία εύλογου ανταλλάγματος καθιστά τη μεταβίβαση δόλια και ότι οι Επίδικες Μετοχές ανήκουν στον ΠΒ. Με δια κλήσεως αίτηση ημερομηνίας 26.7.2023 (στο εξής η «Κυρίως Αίτηση»), η CEPAL Hellas ζητά όπως κηρυχθεί δόλια και ακυρωθεί η μεταβίβαση των Επίδικων Μετοχών από τον ΠΒ προς την ΑΚΒ. Ζητά επίσης, μεταξύ άλλων, διάταγμα επιβάρυνσης των Επίδικων Μετοχών και επιδιώκει την εκτέλεση του Εξ Αποφάσεως Χρέους εναντίον τους. Επιγραμματικά σημειώνω ότι η Κυρίως Αίτηση και οι θεραπείες που επιδιώκονται μέσω εκείνης εδράζονται στις πρόνοιες του περί Δολίων Μεταβιβάσεων (Ακύρωση) Νόμου, Κεφ.62 και του περί Επιβαρυντικών Διαταγμάτων Νόμου 1992, Ν.31(Ι)/1992.

 

Σε προηγούμενο στάδιο της διαδικασίας είχαν εκδοθεί ερήμην τα διατάγματα που επιδίωκε η CEPAL Hellas μέσω της Κυρίως Αίτησης ένεκα της παράλειψης του ΠΒ και της ΑΚΒ να εμφανιστούν. Στην πορεία, με ενδιάμεση απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου ημερομηνίας 20.8.2025, τα διατάγματα που είχαν εκδοθεί ερήμην παραμερίστηκαν γιατί διαπιστώθηκε αντικανονικότητα στην επίδοση της Κυρίως Αίτησης προς τους ΠΒ και ΑΚΒ. Μετά την εξέλιξη αυτή διενεργήθηκε εκ νέου επίδοση της Κυρίως Αίτησης προς τον ΠΒ και την ΑΚΒ. Η Κυρίως Αίτηση εκκρεμεί προς εκδίκαση.

 

Αμέσως μετά τον παραμερισμό των διαταγμάτων που είχαν εκδοθεί ερήμην, η CEPAL Hellas καταχώρησε την υπό κρίση μονομερή Αίτηση με την οποία ζητούσε ενδιάμεσα διατάγματα που να απαγορεύουν στον ΠΒ και οποιοδήποτε πρόσωπο ενεργεί εκ μέρους ή για λογαριασμό του από το να μεταβιβάσει, πωλήσει ή επιβαρύνει τις Επίδικες Μετοχές καθώς και διάταγμα που να εμποδίζει την πληρωμή μερισμάτων στις Επίδικες Μετοχές μέχρι την εκδίκαση της Κυρίως Αίτησης. Σύμφωνα με την CEPAL Hellas ήταν αναγκαία η κατεπείγουσα έκδοση των διαταγμάτων ένεκα της φύσης της Κυρίως Αίτησης ώστε να διαφυλαχθεί το αντικείμενο της Κυρίως Αίτησης.

 

Στις 22.8.2025 το παρόν Δικαστήριο εξέδωσε μονομερώς τα αιτούμενα διατάγματα, με κάποιες διαφοροποιήσεις ως προς το λεκτικό (στο εξής τα «Προσωρινά Διατάγματα»). Το σκεπτικό που οδήγησε στην έκδοση των Προσωρινών Διαταγμάτων καταγράφεται στο πρακτικό του Δικαστηρίου εκείνης της ημερομηνίας και δεν θα το επαναλάβω. Κάποιες αναφορές θα γίνουν πιο κάτω στο βαθμό που κρίνεται αναγκαίο.

 

Η παρούσα απόφαση πραγματεύεται κατά πόσο τα Προσωρινά Διατάγματα πρέπει να ακυρωθούν ή να οριστικοποιηθούν, μέχρι την εκδίκαση της Κυρίως Αίτησης.

 

Παρενθετικά σημειώνω ότι σε προγενέστερο στάδιο είχε εκδοθεί από το παρόν Δικαστήριο προσωρινό διάταγμα με το οποίο απαγορεύτηκε στην ΑΚΒ να μεταβιβάσει, αποξενώσει ή επιβαρύνει τις Επίδικες Μετοχές. Αυτό είχε γίνει στα πλαίσια σχετικής μονομερούς αίτησης ημερομηνίας 26.7.2023. Με άλλη ενδιάμεση απόφαση σημερινής ημερομηνίας, το προσωρινό εκείνο διάταγμα οριστικοποιήθηκε μέχρι την εκδίκαση της Κυρίως Αίτησης.

 

Επανέρχομαι στην παρούσα Αίτηση. Η πλευρά των ΠΒ και ΑΚΒ έχει εγείρει ένσταση στη συνέχιση της ισχύος των Προσωρινών Διαταγμάτων προβάλλοντας 18 λόγους ένστασης. Μεταξύ άλλων υποστηρίζουν ότι η δέσμευση των Επίδικων Μετοχών και των μερισμάτων μέσω των Προσωρινών Διαταγμάτων έχει δυσανάλογες επιπτώσεις, ότι λαμβάνονται διαβήματα στην Ελλάδα για αμφισβήτηση του Εξ Αποφάσεως Χρέους, ότι η CEPAL Hellas εξασφάλισε τα Προσωρινά Διατάγματα χωρίς πλήρη και ειλικρινή αποκάλυψη, ότι δεν στοιχειοθετήθηκε πως η μεταβίβαση των Επίδικων Μετοχών από τον ΠΒ προς την ΑΚΒ έγινε δόλια, ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 32(1) του Ν.14/60 και ότι δεν συνέτρεχε το στοιχείο του κατεπείγοντος κατά την έκδοση των Προσωρινών Διαταγμάτων. Τέλος προβάλλεται η θέση ότι το απαγορευτικό διάταγμα που αφορά τον ΠΒ είναι άνευ αντικειμένου γιατί οι Επίδικες Μετοχές έχουν μεταβιβαστεί στην ΑΚΒ.

 

Έχω εξετάσει όλα στα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου μέσω της Αίτησης και ένστασης αντίστοιχα, και μέσω των ενόρκων δηλώσεων που τις υποστηρίζουν. Έχω επίσης μελετήσει τις αγορεύσεις των συνηγόρων των δύο πλευρών ενώ γνωρίζω και το περιεχόμενο του φακέλου.

 

Όπως σημείωσα πιο πάνω εκδόθηκε σήμερα έτερη ενδιάμεση απόφαση σε αίτηση ημερομηνίας 26.7.2023 με την οποία οριστικοποιήθηκε απαγορευτικό διάταγμα που είχε εκδοθεί εναντίον της ΑΚΒ σε σχέση με τις Επίδικες Μετοχές. Υπάρχει κοινό έδαφος μεταξύ εκείνης της αίτησης και της παρούσας. Οι λόγοι που προβάλλει η πλευρά της CEPAL Hellas για σκοπούς των δύο αυτών αιτήσεων είναι παραπλήσιοι. Παραπλήσιοι είναι και οι λόγοι ένστασης που εγείρει η άλλη πλευρά. Κατά την ακρόαση των δύο αιτήσεων προβλήθηκαν παραπλήσιες θέσεις από τα δύο μέρη. Παράλληλα και οι δύο αιτήσεις υπάγονται στην ίδια Κυρίως Αίτηση και αποφασίζονται με αναφορά στις ίδιες αρχές. Συνεπώς, το περιεχόμενο της παρούσας απόφασης και το σκεπτικό που οδηγεί και διαμορφώνει το αποτέλεσμα είναι παρόμοιο με εκείνο της έτερης σημερινής ενδιάμεσης απόφασης. Αυτός είναι ο λόγος που υπάρχει κάποιος βαθμός επανάληψης στο κείμενο των δύο αποφάσεων.

 

Προχωρώ στην εξέταση της ουσίας. Σημειώνω ότι κάποια από τα ζητήματα που εγείρονται μέσω της ένστασης άπτονται της ουσίας της Κυρίως Αίτησης. Το ορθό, επομένως, πλαίσιο για να εξεταστούν διεξοδικά και να εξαχθούν τελικά συμπεράσματα είναι το πλαίσιο της Κυρίως Αίτησης. Για σκοπούς της παρούσας Αίτησης, προσπάθησα να αποφύγω ενασχόληση με εκείνα τα ζητήματα πέραν του απολύτως αναγκαίου βαθμού.

 

Σε σχέση με γεγονότα για τα οποία υπάρχει διάσταση μεταξύ των δύο πλευρών, επισημαίνω ότι έχω σημειώσει τις διαφορετικές θέσεις, πλην όμως αυτό είναι ένα ενδιάμεσο στάδιο και ακατάλληλο για εις βάθος αξιολόγηση και κατάληξη σε τελικά συμπεράσματα για αμφισβητούμενα γεγονότα. Τέτοιου είδους ανάλυση ανήκει στο στάδιο εκδίκασης της Κυρίως Αίτησης.

 

Προτού ασχοληθώ με τις προϋποθέσεις για έκδοση ενδιάμεσων διαταγμάτων, θα αναφερθώ σε κάποια επί μέρους θέματα που εγείρονται μέσω της ένστασης.

 

Μέσω της ένστασης προβάλλεται η θέση ότι υπάρχουν σε εξέλιξη διαβήματα που έλαβε ο ΠΒ στην Ελλάδα προς αμφισβήτηση της ορθότητας και της νομιμότητας των Διαταγών Πληρωμής. Παραπονείται η πλευρά του ΠΒ και ΑΚΒ μέσω της ένστασης ότι αυτά τα διαβήματα δεν είχαν αποκαλυφθεί από τη CEPAL Hellas. Ούτε αποκάλυψαν διαβήματα που οδήγησαν στην αναστολή επιταγών που είχαν εκδοθεί προς πληρωμή των Διαταγών Πληρωμής. Όμως, κρίνω ότι αυτές οι αναφορές δεν αλλάζουν τα δεδομένα που οδήγησαν στην έκδοση των Προσωρινών Διαταγμάτων. Το παρόν Δικαστήριο είναι αναρμόδιο να εξετάσει την ουσία διαβημάτων που εκκρεμούν σε άλλες δικαιοδοσίες. Είναι επίσης αναρμόδιο να πιθανολογήσει σε σχέση με ενδεχόμενη επιτυχία ή αποτυχία προσπαθειών αμφισβήτησης των Διαταγών Πληρωμής. Θεωρώ ότι η μη αναφορά σε αυτά τα διαβήματα από την πλευρά της CEPAL Hellas δεν είναι ικανή να ανατρέψει τα Προσωρινά Διατάγματα. Δεν πρόκειται για ουσιώδη και σχετικά γεγονότα της παρούσας Αίτησης[1]. Αυτό που ενδιαφέρει το παρόν Δικαστήριο είναι ότι οι Διαταγές Πληρωμής εναντίον του ΠΒ, που αποτελούν το αντικείμενο του Διατάγματος Αναγνώρισης, είναι σε ισχύ και δεν έχουν ανασταλεί. Αυτό είναι κάτι που δεν αντικρούει η πλευρά των ΠΒ και ΑΚΒ. Στην ένσταση υπάρχουν μόνο αναφορές περί αναστολής εκτέλεσης επιταγών που δόθηκαν προς πληρωμή των Διαταγών Πληρωμής.

 

Το ίδιο ισχύει και για τις θέσεις που προβάλλονται μέσω της ένστασης περί λανθασμένου οφειλόμενου υπόλοιπου και «διογκωμένης», όπως τη χαρακτηρίζουν, απαίτησης. Δεν είναι αρμόδιο το παρόν Δικαστήριο να αποφασίσει το ύψος της οφειλής. Αυτό που ενδιαφέρει, για σκοπούς αυτής της Αίτησης είναι ότι υφίσταται Εξ Αποφάσεως Χρέος. Δεν είναι αυτό το κατάλληλο πλαίσιο να αμφισβητηθεί το ύψος του.

Οι ΠΒ και ΑΚΒ υποστηρίζουν επίσης ότι ο ΠΒ διαθέτει περιουσιακά στοιχεία στην Ελλάδα η αξία των οποίων υπερκαλύπτει την απαίτηση της CEPAL Hellas. Ούτε αυτό είναι στοιχείο που αφορά την παρούσα Αίτηση. Ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου το δεδομένο είναι πως υπάρχει Εξ Αποφάσεως Χρέος το οποίο είναι πληρωτέο. Η CEPAL Hellas, παρουσίασε στοιχεία ότι ο ΠΒ διαθέτει ή διέθετε περιουσία εντός της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου (τις Επίδικες Μετοχές) την οποία μεταβίβασε προς την ΑΚΒ. Εάν διαπιστωθεί κατά την εκδίκαση της Κυρίως Αίτησης ότι οι Επίδικες Μετοχές συνιστούν περιουσία του ΠΒ που μεταβιβάστηκε δόλια (όπως υποστηρίζει η CEPAL Hellas), τότε οι Επίδικες Μετοχές θα είναι περιουσία που μπορεί να διατεθεί προς πληρωμή του Εξ Αποφάσεως Χρέους.

 

Προβάλλονται επίσης μέσω της ένστασης ισχυρισμοί περί κατάχρησης από την πλευρά της CEPAL Hellas. Ουσιαστικά, οι ΠΒ και ΑΚΒ υποστηρίζουν ότι η κύρια επιδίωξη της CEPAL Hellas είναι η κατάσχεση των Επίδικων Μετοχών και όχι η ικανοποίηση της «φερόμενης απαίτησης» (όπως τη χαρακτηρίζουν). Είναι δεδομένο ότι διάδικος που προβάλλει ζήτημα κακοπιστίας ή κατάχρησης έχει το βάρος να το αποδείξει. Αναφορικά με αυτό τον ισχυρισμό, από τα ενώπιον μου στοιχεία δεν έχω διαπιστώσει διάθεση κατάχρησης. Αυτό που φαίνεται στο παρόν στάδιο είναι ότι η CEPAL Hellas προωθεί διαβήματα εντός των δικαιωμάτων που της παρέχονται, προς ικανοποίηση του Εξ Αποφάσεως Χρέους.

 

Επαναλαμβάνω ότι παρά τα διάφορα ζητήματα που εγείρονται μέσω της ένστασης, δεν θα επεκταθώ εκτός του αυστηρού πλαισίου της παρούσας Αίτησης.

 

Προχωρώ στην ουσία και ξεκινώ με τη θέση των ΠΒ και ΑΚΒ ότι δεν συνέτρεχε το στοιχείο του κατεπείγοντος κατά την έκδοση των Προσωρινών Διαταγμάτων με αποτέλεσμα το Δικαστήριο να μην νομιμοποιείτο να τα εκδώσει.

 

Η δυνατότητα του Δικαστηρίου να εκδίδει διατάγματα μονομερώς, κατά παρέκκλιση του κανόνα φυσικής δικαιοσύνης που ορίζει ότι όλα τα μέρη της διαφοράς πρέπει να ακούγονται πριν τη λήψη απόφασης, επιτρέπεται όταν διαπιστωθεί ότι το ζήτημα είναι επείγον ή όταν συντρέχουν άλλες ιδιαίτερες περιστάσεις. Η δυνατότητα κωδικοποιείται στο άρθρο 9 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.6. Τόσο στη μορφή που ίσχυε κατά την καταχώρηση της παρούσας αίτησης 9/2023 όσο και με σημερινή του μορφή (που παραπέμπει στις πρόνοιες των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας 2023). Παρά την τροποποίηση, επί της ουσίας οι προϋποθέσεις για κατεπείγουσες ή άλλες εξαιρετικές περιστάσεις παραμένουν οι ίδιες.

Η παρούσα περίπτωση έχει ιδιαίτερη υφή γιατί πρόκειται για ενδιάμεσα διατάγματα που εκδίδονται στα πλαίσια προσπαθειών εκτέλεσης, δηλαδή η ύπαρξη εξ αποφάσεως οφειλής έχει ήδη διαπιστωθεί. Έχει επίσης ιδιαίτερη υφή γιατί η Κυρίως Αίτηση προωθείται στη βάση του περί Δολίων Μεταβιβάσεων (Ακύρωσης) Νόμου, Κεφ.62. Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου στις 22.8.2025 διαπιστώθηκε η ανάγκη άμεσης επέμβασης για τη διαφύλαξη του αντικειμένου της Κυρίως Αίτησης, δηλαδή των Επίδικων Μετοχών. Αυτή η ανάγκη συνδέεται με την κατά τεκμήριο δόλια φύση της μεταβίβασης περιουσίας από γονέα προς τέκνο όταν αυτή γίνεται χωρίς αντάλλαγμα καθώς και με τη μετάθεση του βάρους απόδειξης σε αυτές τις περιπτώσεις. Αυτή η διαπίστωση αποτυπώνεται και στο πρακτικό ημερομηνίας 22.8.2025 που οδήγησε στην έκδοση των Προσωρινών Διαταγμάτων. Η διαπίστωση αυτή παραμένει.

 

Προχωρώ στις διατάξεις του άρθρου 32(1) του Ν.14/60 (στη μορφή που είχε κατά την έκδοση των Προσωρινών Διαταγμάτων):

 

«Τηρουμένου οποιουδήποτε διαδικαστικού κανονισμού, δικαστήριο κατά την άσκηση της πολιτικής του δικαιοδοσίας, δύναται να εκδίδει ενδιάμεσο διάταγμα (απαγορευτικό, διηνεκές, ή προστακτικό) ή να διορίζει παραλήπτη, εάν το κρίνει δίκαιο ή πρόσφορο υπό τις περιστάσεις, παρόλο που δεν αξιώνεται ή χορηγείται μαζί με αυτό οποιαδήποτε αποζημίωση ή άλλη θεραπεία:

Νοείται ότι, δεν εκδίδεται ενδιάμεσο διάταγμα, εκτός εάν το δικαστήριο ικανοποιηθεί ότι υπάρχει σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση κατά την επ’ ακροατηρίου διαδικασία, ότι υπάρχει πιθανότητα ο αιτών διάδικος να δικαιούται θεραπεία, και ότι θα είναι δύσκολη ή αδύνατη η πλήρης απονομή δικαιοσύνης σε μεταγενέστερο στάδιο, εάν δεν εκδοθεί το εν λόγω διάταγμα.»

 

Παρά την πρόσφατη τροποποίηση του άρθρου 32 του Ν.14/60, επί της ουσίας οι προϋποθέσεις για χορήγηση ενδιάμεσης θεραπείας από το Δικαστήριο παραμένουν ως είχαν.

 

Όπως προκύπτει από το πιο πάνω λεκτικό, το Δικαστήριο εκδίδει παρεμπίπτον διάταγμα μόνο εάν ο αιτητής καταδείξει (α) ότι υπάρχει σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση, (β) ότι υπάρχει πιθανότητα να δικαιούται σε θεραπεία και (γ) εάν δείξει ότι θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη στο μέλλον εάν δεν εκδοθεί το διάταγμα. Τέλος, διάταγμα εκδίδεται μόνο εφόσον το Δικαστήριο κρίνει ότι αυτό είναι «δίκαιον ή πρόσφορον» υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης.

Στην παρούσα περίπτωση η κυρίως διαδικασία στα πλαίσια της οποίας εκδόθηκαν τα Προσωρινά Διατάγματα είναι αυτή της Κυρίως Αίτησης. Συνεπώς, οι πιο πάνω προϋποθέσεις εξετάζονται με αναφορά στην Κυρίως Αίτηση.

 

Αναφορικά με την 1^η προϋπόθεση του άρθρου 32(1) του Ν.14/1960, σύμφωνα με τη νομολογία το Δικαστήριο ανατρέχει στα δικόγραφα για να αποφασίσει κατά πόσο αποκαλύπτεται καλή βάση αγωγής.

 

Όπως σημειώθηκε στην σχετικά πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Laxiflora Holdings Ltd κ.α. ν Κώστα Ζερβού κ.α., πολιτικές εφέσεις Ε38/2021 και Ε42/2021, ημερομηνίας 12.2.2024:

 

«Για εκπλήρωση της πρώτης προϋπόθεσης απαιτείται απλώς η δικογραφημένη ανάδειξη σοβαρού ζητήματος για εκδίκαση. Δεν πληρούν την πρώτη προϋπόθεση, αγωγές στηριζόμενες σε βάσεις άγνωστες στον Νόμο ή και τη Νομολογία όπου η συνέχιση τους θα απολήξει να είναι ανούσια και ενοχλητική (frivolous and vexatious), αλλά και απαιτήσεις όπου επιδιώκεται η απόδοση θεραπείας παράλογης ή απαράδεκτης.»

 

Στην προκείμενη περίπτωση, όπως ήδη σημείωσα, οι επιδιώξεις της CEPAL Hellas μέσω της Κυρίως Αίτησης εδράζονται στον περί Επιβαρυντικών Διαταγμάτων Νόμο 1992, Ν.31(Ι)/1992 και στον περί Δόλιων Μεταβιβάσεων (Ακύρωση) Νόμο, Κεφ.62. Τα διατάγματα που επιδιώκονται μέσω της Κυρίως Αίτησης δεν είναι έκδηλα απαράδεκτα ή αντινομικά. Θεωρώ ότι η Κυρίως Αίτηση αποκαλύπτει νομικά και πραγματικά ζητήματα προς εξέταση. Συνεπώς, κρίνω ότι η 1^η προϋπόθεση πληρείται.

 

Προχωρώ στη 2^η προϋπόθεση του άρθρου 32(1) του Ν.14/60, που αφορά το κατά πόσο διαπιστώνεται ορατή πιθανότητα επιτυχίας στις αξιώσεις που εγείρονται.

 

«Ορατή πιθανότητα επιτυχίας» σημαίνει κάτι περισσότερο από απλή δυνατότητα και κάτι λιγότερο από το ισοζύγιο των πιθανοτήτων^[2]. Εξετάζοντας κατά πόσο πληρείται αυτή η προϋπόθεση, το Δικαστήριο περιορίζεται να διαπιστώσει μόνο αν υπάρχει ενδεχόμενο, με βάση το μαρτυρικό υλικό, ο αιτητής να επιτύχει στο στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας^[3].

Στην Laxiflora (ανωτέρω), η προσέγγιση της νομολογίας συνοψίστηκε ως εξής:

«Κατά την εξέταση της προϋπόθεσης αυτής γίνεται συσχέτιση της νομικής βάσης της αγωγής με την προσκομισθείσα, από πλευράς αιτητή, μαρτυρίας. Σταθμίζεται βέβαια και η αντίθετη εκδοχή του καθ' ου η αίτηση. Η υποκειμενική και εξαντλητική αξιολόγηση της μαρτυρίας, αλλά και η επιλογή εκδοχών και η εξαγωγή τελικών συμπερασμάτων θα πρέπει να αποφεύγεται. Αυτά είναι αξιώματα που ανήκουν στην κυρίως δίκη. Αυτού λεχθέντος, χωρίς να υπεισέρχεται στην ουσία, κάποια αποτίμηση της αποδεικτικής δύναμης της μαρτυρίας εκείνου που ζητά τη θεραπεία, θα πρέπει να γίνεται από το Δικαστήριο.»

 

Οι επιδιώξεις της CEPAL Hellas εδράζονται στο ότι υπάρχει Εξ Αποφάσεως Χρέος που είναι ανικανοποίητο και ότι υπάρχει περιουσιακό στοιχείο εντός της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου (οι Επίδικες Μετοχές) που μπορεί να διατεθεί προς ικανοποίηση του χρέους. Η CEPAL Hellas υποστηρίζει επίσης ότι, προς παρεμπόδιση των πιστωτών του, ο ΠΒ μεταβίβασε τις Επίδικες Μετοχές, άνευ ανταλλάγματος, στη θυγατέρα του ΑΚΒ.

 

Σε σχέση με την ύπαρξη Εξ Αποφάσεως Χρέους παραπέμπω σε όσα αναφέρω πιο πάνω. Είναι παραδεκτό ότι οι Επίδικες Μετοχές ήταν εγγεγραμμένες στον ΠΒ. Είναι επίσης παραδεκτό ότι οι Επίδικες Μετοχές μεταβιβάστηκαν δια δωρεάς από τον ΠΒ στην ΑΚΒ (παράγραφος 13 της ένορκης δήλωσης της ένστασης).

 

Στην ένσταση προβάλλεται η θέση ότι ο ισχυρισμός περί δόλιας μεταβίβασης των Επίδικων Μετοχών δεν έχει τεκμηριωθεί από την CEPAL Hellas. Σύμφωνα με το άρθρο 3(2) του περί Δολίων Μεταβιβάσεων (Ακύρωση) Νόμου, Κεφ.62, σε περιπτώσεις μεταβίβασης περιουσίας από γονέα προς τέκνο χωρίς ισάξιο αντάλλαγμα, δημιουργείται μαχητό τεκμήριο ότι η μεταβίβαση έγινε δόλια, με σκοπό να παρεμποδιστούν οι πιστωτές. Το δε βάρος να αποδείξουν το αντίθετο μετατίθεται στον δικαιοπάροχο και στο πρόσωπο που αποδέχτηκε τη μεταβίβαση. Περαιτέρω, το άρθρο 4 του Κεφ.62 καθορίζει ότι η μεταβίβαση μπορεί να έγινε πριν, κατά ή μετά την έγερση της διαδικασίας που οδήγησε στο Εξ Αποφάσεως Χρέος. Δεν θα επεκταθώ περαιτέρω γιατί αυτά είναι ζητήματα που θα εξεταστούν διεξοδικά στην εκδίκαση της Κυρίως Αίτησης όμως θεωρώ ότι δεν υπήρχε υποχρέωση στη CEPAL Hellas να παρουσιάσει περαιτέρω στοιχεία προς στοιχειοθέτηση από αυτά που έχει ήδη παρουσιάσει.

 

Στη βάση των πιο πάνω, κρίνω ότι ικανοποιείται και η 2^η προϋπόθεση του άρθρου 32(1) του Ν.14/60. Τονίζω ότι η διαπίστωση αυτή σε σχέση με τη 2^η προϋπόθεση βασίζεται στην εξέταση της ενώπιον μου μαρτυρίας για τους περιορισμένους σκοπούς του παρόντος σταδίου της διαδικασίας, χωρίς να προκαταβάλλω το αποτέλεσμα της Κυρίως Αίτησης.

 

Για σκοπούς της 3^ης προϋπόθεσης του άρθρου 32(1) του Ν.14/60, ο αιτητής πρέπει να καταδείξει ότι χωρίς την ενδιάμεση θεραπεία θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο.

 

Έχει επικρατήσει στη νομολογία, ζημιά να μην θεωρείται ανεπανόρθωτη εάν μπορεί να αποκατασταθεί μεταγενέστερα σε χρήμα^[4].

 

Η CEPAL Hellas είναι εξ αποφάσεως πιστωτής και περιήλθαν σε γνώση της οι Επίδικες Μετοχές. Η άλλη πλευρά υποστηρίζει ότι ο ΠΒ διαθέτει και άλλη περιουσία εναντίον της οποίας μπορεί να εισπραχθεί η οφειλή. Όμως, πέραν από γενικές και αόριστες αναφορές σε άλλη περιουσία, κανένα συγκεκριμένο στοιχείο παρουσιάζεται αναφορικά με τη φύση ή την αξία αυτής της άλλης περιουσίας. Στην απουσία οποιουδήποτε συγκεκριμένου στοιχείου, δεν είμαι σε θέση να διαπιστώσω εάν υπάρχει άλλη πηγή που θα μπορούσε να ικανοποιήσει το Εξ Αποφάσεως Χρέος. Συνεπώς, η διαφύλαξη των Επίδικων Μετοχών είναι καίριας σημασίας για την Κυρίως Αίτηση.

 

Μέσω της ένστασης προβάλλεται η θέση ότι, στο βαθμό που τα Προσωρινά Διατάγματα στρέφονται εναντίον του ΠΒ, αυτά είναι άνευ αντικειμένου γιατί εγγεγραμμένη μέτοχος είναι η ΑΚΒ. Η πλευρά της CEPAL Hellas παραπέμπει σε διάφορες αναφορές σε ένορκες δηλώσεις που καταχωρήθηκαν σε άλλα ενδιάμεσα διαβήματα αυτής της υπόθεσης όπου ο ΠΒ παρουσιάζεται ως ο πραγματικός δικαιούχος των Επίδικων Μετοχών, υποστηρίζει ότι δικαιούται τα μερίσματα επί των Επίδικων Μετοχών και χαρακτηρίζει τις Επίδικες Μετοχές ως δική του περιουσία την οποία έχει πρόθεση να επιβαρύνει για να εξασφαλίσει χρηματοδότηση για τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Στην ένσταση, προβάλλεται η θέση ότι αυτές οι αναφορές συνιστούν παρερμηνεία και αποσπασματική παράθεση χωρίων από κείμενα και προσφέρουν μια διαφορετική εξήγηση/ερμηνεία για τις αναφορές αυτές.

 

Όπως εξήγησα πιο πάνω, αυτό το ενδιάμεσο στάδιο δεν είναι κατάλληλο για εις βάθος αξιολόγηση και κατάληξη σε συμπεράσματα για αμφισβητούμενα γεγονότα. Όμως, δεν μπορώ να παραγνωρίσω ότι σε άλλα διαβήματα του φακέλου αυτής της υπόθεσης ο ΠΒ φαίνεται να παρουσιάζει τον εαυτό του ως τον κύριο των Επίδικων Μετοχών. Στέκομαι μόνο στο λεκτικό των αναφορών αυτών. Εάν το νόημα τους, στο ευρύτερο πλαίσιο που εισηγούνται οι ενιστάμενοι, ήταν άλλο ή αν παρερμηνεύτηκαν οι προθέσεις πίσω από αυτές τις αναφορές, αυτό είναι ζήτημα που θα εξεταστεί κατά την εκδίκαση της Κυρίως Αίτησης.

 

Για τους σκοπούς αυτού του σταδίου πάντα, κρίνω ότι ο ΠΒ συνδέεται επαρκώς με τις Επίδικες Μετοχές ώστε να είναι αναγκαία η συμπερίληψη του για να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα των Προσωρινών Διαταγμάτων.

 

Συνεπώς πληρείται η 3^η προϋπόθεση του άρθρου 32(1) του Ν.14/60.

 

Το επόμενο ζήτημα που πρέπει να εξεταστεί είναι εάν η διατήρηση των Προσωρινών Διαταγμάτων είναι εύλογη και δίκαιη υπό τις περιστάσεις και τα ενώπιον μου δεδομένα.

 

Προβάλλεται η θέση από τους ΠΒ και ΑΚΒ ότι ως αποτέλεσμα του Προσωρινού Διατάγματος και όσο αυτό παραμένει σε ισχύ, υφίστανται δυσανάλογες επιπτώσεις.

 

Παρά την αναφορά αυτή, δεν έχω εντοπίσει στην ένσταση συγκεκριμένα στοιχεία ή πληροφορίες που να δείχνουν πράγματι δυσανάλογες επιπτώσεις. Οι επιπτώσεις και ιδιαίτερα, κατά πόσο αυτές είναι δυσανάλογες, είναι κάτι που μπορεί να εξεταστεί μόνο με αναφορά σε δεδομένα. Οι αόριστες αναφορές στις παραγράφους 24, 33 και 34 της ένορκης δήλωσης της ένστασης και η επίκληση του δικαιώματος στην περιουσία δεν αρκούν για να υπερκεράσουν τα δικαιώματα της CEPAL Hellas ως εξ αποφάσεως πιστωτής και υπό το πρίσμα των δεδομένων που έχω περιγράψει πιο πάνω.

 

Συμφωνώ ότι η δέσμευση των μερισμάτων συνεπάγεται ότι τα αντίστοιχα ποσά δεν είναι άμεσα διαθέσιμα. Όμως και πάλιν, κανένα συγκεκριμένο στοιχείο υπάρχει για τις δυσμενείς επιπτώσεις ώστε να κριθεί εάν είναι δυσανάλογες σε σχέση με τις επιπτώσεις στη CEPAL Hellas εάν ακυρωθούν τα Προσωρινά Διατάγματα. Τα μερίσματα δεν θα χαθούν. Το δικαίωμα των Επίδικων Μετοχών σε μερίσματα παραμένει. Αυτό που περιορίζεται προσωρινά είναι η πρόσβαση στα ποσά, μέχρι να αποφασιστεί η Κυρίως Αίτηση.

 

Με αυτά τα δεδομένα, δεν μπορώ να συμφωνήσω ότι η διατήρηση των Προσωρινών Διαταγμάτων έχει δυσανάλογες επιπτώσεις για την ΑΚΒ ή τον ΠΒ. Αντίθετα, στη βάση των ενώπιον μου στοιχείων κρίνω ότι εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντα της δικαιοσύνης εάν διατηρηθεί η υφιστάμενη κατάσταση πραγμάτων σε σχέση με τις Επίδικες Μετοχές και εάν παραμείνουν τυχόν μερίσματα δεσμευμένα μέχρι την εκδίκαση της Κυρίως Αίτησης. Κρίνω ότι αυτό είναι αναγκαίο για να διαφυλαχθεί η ακεραιότητα και το αντικείμενο της Κυρίως Αίτησης.

 

Θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να επεκταθώ περαιτέρω. Όπως σημείωσα στην αρχή προσπάθησα να περιοριστώ στα ζητήματα που αφορούν αυστηρά αυτή την ενδιάμεση Αίτηση, χωρίς να επεκταθώ σε θέματα που θα εξεταστούν κατά την εκδίκαση της Κυρίως Αίτησης.

 

Όπως σημείωσα στην αρχή, η διατύπωση των αιτητικών στην Αίτηση ήταν ευρεία και κατά την έκδοση των Προσωρινών Διαταγμάτων το εύρος περιορίστηκε από το Δικαστήριο. Στην περίπτωση κάθε ενδιάμεσου διατάγματος, η έκταση της προσωρινής θεραπείας πρέπει να είναι η ελάχιστη αναγκαία για να εξυπηρετηθούν οι σκοποί για τους οποίους αυτή χορηγείται. Θεωρώ ότι το εύρος των Προσωρινών Διαταγμάτων πρέπει να παραμείνει ως έχει και όχι να επεκταθεί κατά τον τρόπο που αυτά είναι διατυπωμένα στην Αίτηση. Η υφιστάμενη διατύπωση επαρκεί για τους σκοπούς που αυτά εκδόθηκαν.

 

Ένα τελευταίο σημείο αφορά τη θέση των ΠΒ και ΑΚΒ περί ανεπάρκειας της εγγύησης που είχε διαταχθεί να παρέχει η CEPAL Hellas κατά την έκδοση των Προσωρινών Διαταγμάτων. Η εγγύηση παρέχεται για να εξασφαλίσει την υποχρέωση του αιτητή να καλύψει απαιτήσεις του καθ’ ου η αίτηση ένεκα της έκδοσης διατάγματος μονομερώς^[5]. Εξέτασα όσα σχετικά αναφέρονται από την πλευρά των ΠΒ και ΑΚΒ όμως δεν διαπιστώνω λόγο να παρέμβω. Δεν παρουσιάζονται συγκεκριμένα στοιχεία για ενδεχόμενη απαίτηση προς αποζημίωση. Συνεπώς δεν υπάρχει μέτρο έναντι του οποίου να κριθεί η επάρκεια ή προβαλλόμενη ανεπάρκεια της εγγύησης που καθορίστηκε.

 

Τέλος, αναγνωρίζοντας την περιοριστική φύση των Προσωρινών Διαταγμάτων, τονίζω προς τα μέρη ότι το Δικαστήριο είναι έτοιμο να εκδικάσει την Κυρίως Αίτηση αμέσως.

 

Καταληκτικά, για τους λόγους που εξήγησα κρίνω ότι τα μονομερή διατάγματα ημερομηνίας 22.8.2025 οριστικοποιούνται και θα παραμείνουν σε ισχύ μέχρι την εκδίκαση της Κυρίως Αίτησης.

 

 

Αναφορικά με τα έξοδα αυτής της Αίτησης, ακολουθώντας το αποτέλεσμα επιδικάζονται υπέρ της CEPAL Hellas και εναντίον των ΠΒ και ΑΚΒ, αλληλέγγυα και κεχωρισμένα, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

                                                                                                                 

 

(Υπ.)  ……….……….………………………..
Γ. Κυθραιώτου-Θεοδώρου, Π.Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

Πρωτοκολλητής