ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Αφρ. Χαραλαμπίδη, Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 443/2023 (i-justice)
Μεταξύ:
1. ΙΩΑΝΝΟΥ ΣΑΒΒΑ ΜΑΡΟΥΛΛΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
2. ΣΑΒΒΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΣΑΒΒΑΚΗ
Εναγουσών,
ν.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ
Εναγόμενης.
Μονομερής αίτηση ημερομηνίας 23.10.2024 για έκδοση και επίδοση ειδοποίησης τριτοδιαδίκου και παράταση της προθεσμίας καταχώρησης της αίτησης
Ημερομηνία: 28 Ιανουαρίου, 2025
Για την Εναγόμενη / Αιτήτρια: κος Σ.Κάσινος για Γεωργιάδης & Πελίδης ΔΕΠΕ
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
1. Ως προκύπτει από την Έκθεση Απαίτησης, με την παρούσα αγωγή, οι Ενάγοντες 1 και 2 (στο εξής θα αναφέρονται ως οι «Ενάγοντες») ισχυρίζονται ότι η συμφωνία δανείου ημερ.15/9/2008 (στο εξής η «Συμφωνία Δανείου») που σύναψαν με την Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Ύψωνα-Λόφου (στο εξής η «ΣΠΕ») για την παροχή πιστωτικών διευκολύνσεων από την τελευταία, περιέχει καταχρηστικές ρήτρες. Δυνάμει συμφωνίας μεταφοράς περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων της ΣΠΕ στην Εναγόμενη (στο εξής η «συμφωνία μεταφοράς εργασιών»), διεκδικούν από την Εναγόμενη, ποσό ύψους €5.204,06, ως ειδική ζημιά που υπέστησαν ένεκα των χρεώσεων που προέκυψαν από τις ισχυριζόμενες καταχρηστικές ρήτρες, σχετικές αναγνωριστικές αποφάσεις, αποζημιώσεις, έξοδα και τόκους.
2. Η Εναγόμενη με την υπεράσπιση της, μεταξύ άλλων, ισχυρίζεται ότι, σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας μεταφοράς εργασιών, ευθύνη για τις ισχυριζόμενες από πλευράς των Εναγόντων ενέργειες και/ή παραλείψεις φέρει η Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων ΛΤΔ (στο εξής η «ΣΕΔΙΠΕΣ») ως διάδοχος της ΣΠΕ, και όχι η Εναγόμενη. Η ΣΕΔΙΠΕΣ, σύμφωνα με τους όρους της ίδιας συμφωνίας, οφείλει να αποζημιώσει την Εναγόμενη για οιεσδήποτε αξιώσεις, αγωγές, ευθύνες, απαιτήσεις, διαδικασίες και/ή αποφάσεις εγερθούν ή εκδοθούν εναντίον της, καθώς και για οποιεσδήποτε ζημιές, απώλειες, χρεώσει και/ή έξοδα τυχόν υποστεί, νοουμένου ότι πηγάζουν από ή απορρέουν από ή σχετίζονται με, μεταξύ άλλων, με οποιεσδήποτε πράξεις ή παραλείψεις της ΣΕΔΙΠΕΣ κατά παράβαση οποιασδήποτε νομοθεσίας και/ή συμφωνίας και/ή καθήκοντος επιμέλειας, οποιαδήποτε λανθασμένη και/ή παράνομη και/ή αντισυμβατική και/ή καταχρηστική και/ή άδικη ενέργεια της ΣΕΔΙΠΕΣ σε σχέση με δάνεια και/ή καταθέσεις κατά τη χρέωση τόκων και/ή εξόδων και τη συνέχιση και/ή υιοθέτηση από την Εναγόμενη οποιασδήποτε λανθασμένης και/ή παράνομης και/ή αντισυμβατικής και/ή καταχρηστικής και/ή άδικης προηγούμενης ενέργειας της ΣΕΔΙΠΕΣ σε σχέση με δάνεια και/ή καταθέσεις κατά τη χρέωση τόκων και/ή εξόδων για περίοδο 15 μηνών από την ημερομηνία μεταβίβασης.
3. Στις 20.6.24, μετά την καταχώρηση της υπεράσπισης, καταχωρήθηκε από πλευράς των Εναγόντων Κλήση για Οδηγίες με βάση την Δ.30, στην οποία η Εναγόμενη ανταποκρίθηκε σχεδόν άμεσα, καταχωρώντας σχετικό Παράρτημα (Τύπος 25) στις 25.6.24, και κατόπιν της οποίας ορίστηκε η αγωγή ενώπιον του Δικαστηρίου στις 24.10.24. Στις 22.10.24, μέσω της ηλεκτρονικής επικοινωνίας του συστήματος I-Justice, ο συνήγορος της Εναγόμενης επικοινώνησε με το Δικαστήριο και ζήτησε την έκδοση οδηγιών για την ένορκη αποκάλυψη εγγράφων μεταξύ των διαδίκων, στο οποίο αίτημα συναίνεσε και ο συνήγορος των Εναγόντων.
4. Ακολούθησε στις 23.10.2024 η καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης, με την οποία η Εναγόμενη / Αιτήτρια (στο εξής η «Αιτήτρια») ζητεί άδεια έκδοσης και επίδοσης ειδοποίησης Τριτοδιάδικου στην ΣΕΔΙΠΕΣ και παράλληλα παράταση της προθεσμίας που εφαρμόζει στην αίτηση της, ώστε να θεωρείται η τελευταία εμπρόθεσμα υποβληθείσα.
5. Η αίτηση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.10, θθ.1-11, Δ.48 θ.1,2,7 και 8(1)(l),(qq),(2), Δ.57 θ.2, Δ.64 θ.1, στο άρθρο 30 και 31 του περί Δικαστηρίων Νόμο Ν.14/1960, στο περί της Μεταβίβασης Τραπεζικών Εργασιών και Εξασφαλίσεων Νόμο του 1997 (Ν.64(Ι)/1997) ως τροποποιήθηκε, το Άρθρο 30 του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, επί της γενικότερης πρακτικής και της διακριτικής ευχέρειας του σεβαστού Δικαστηρίου και επί της σχετικής νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
6. Η αίτηση συνοδεύεται από την ένορκη δήλωση λειτουργού της Αιτήτριας (στο εξής η «ΕΔ-ΓΕ»), η οποία ουσιαστικά επαναλαμβάνει με πιο λεπτομερή τρόπο τη θέση της ως προκύπτει από την Έκθεση Υπεράσπισης της σε σχέση με την ευθύνη της ΣΕΔΙΠΕΣ απέναντι της, σε περίπτωση που το Δικαστήριο κρίνει ότι η Αιτήτρια φέρει οιαδήποτε ευθύνη για τις ισχυριζόμενες πράξεις ή παραλείψεις της ΣΠΕ απέναντι στους Ενάγοντες. Σε σχέση με το αίτημα για παράταση του χρόνου καταχώρησης της αίτησης, αναφέρει ότι ‘εκ παραδρομής και λόγω καλόπιστου λάθους και αβλεψίας, η παρούσα αίτηση δεν καταχωρήθηκε εντός της προθεσμίας’ και ότι η έκδοση του αιτούμενου διατάγματος δεν θα προκαλέσει οποιοδήποτε δυσμενή επηρεασμό στους διαδίκους εφόσον η πλευρά των Εναγόντων έχει ήδη ενημερωθεί και δώσει τη ρητή συγκατάθεση τους στο αίτημα και η ΣΕΔΙΠΕΣ δεν έχει καταστεί ακόμη μέρος της διαδικασίας ώστε να επηρεαστεί. Περαιτέρω, γίνεται αναφορά σε ρήτρα δικαιοδοσίας της συμφωνίας μεταφοράς εργασιών, σύμφωνα με την οποία τα Αγγλικά Δικαστήρια έχουν αποκλειστικά δικαιοδοσία να επιλύουν κάθε διαφορά που προκύπτει από αυτήν.
7. Επισυνάπτονται στην ΕΔ-ΓΕ ως τεκμήρια τα ακόλουθα: Δέσμη εγγράφων αναφορικά με τη συγχώνευση της ΣΠΕ με άλλα συνεργατικά πιστωτικά ιδρύματα και τις ακόλουθες μετονομασίες που οδήγησαν στην μετονομασία της ως ΣΕΔΙΠΕΣ (Τεκμήριο 1), αντίγραφο της συμφωνίας μεταφοράς εργασιών (Τεκμήριο 2), τη γνωστοποίηση της τελευταίας στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ.4/9/18 (Τεκμήριο 3), τις πρώτες 3 σελίδες των «Ειδικών Κανονισμών» της ΣΕΔΙΠΕΣ ως επιβεβαίωση της εγγεγραμμένης διεύθυνσης της τελευταίας (Τεκμήριο 4) και ηλεκτρονικό μήνυμα των δικηγόρων των Εναγόντων δια του οποίου επιβεβαιώνεται η ρητή ενημέρωση των τελευταίων και η συγκατάθεση τους στην αίτηση της Αιτήτριας (Τεκμήριο 5).
8. Ο ευπαίδευτος συνήγορος της Αιτήτριας κλήθηκε να αγορεύσει προς υποστήριξη της Αίτησης της και σχετική γραπτή αγόρευση αναρτήθηκε στο σύστημα από πλευράς του, το περιεχόμενο της οποίας έχω μελετήσει και λαμβάνω υπόψη.
9. Στην νομική βάση της αίτησης συμπεριλαμβάνεται η Δ.10 θθ.1 και 2 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας η οποία διέπει την προσεπίκληση τριτοδιαδίκου και η οποία έχει ως εξής:
"1. (1) Where in any action a defendant claims as against any person not already a party to the action (in this Order called the "third party")-
(a) that he is entitled to contribution or indemnity, or
(b) that he is entitled to any relief or remedy relating to or connected with the original subject matter of the action and substantially the same as some relief or remedy claimed by the plaintiff, or
(c) that any question or issue relating to or connected with the said subject matter is substantially the same as some question or issue arising between the plaintiff and the defendant and should properly be determined not only as between the plaintiff and the defendant but as between the plaintiff and defendant and the third party or between any or either of them, the Court or a Judge may give leave to the defendant to issue and serve a "third-party notice" .
(2) The Court or Judge may give leave to issue and serve a "third-party notice" on an ex parte application supported by affidavit, or, where the Court or Judge directs a summons to the plaintiff to be issued, upon the hearing of the summons. Αίτηση για έκδοση ειδοποίησης τριτοδιαδίκου υποβάλλεται οποτεδήποτε από την ημερομηνία καταχώρισης σημειώματος εμφάνισης, αλλά το αργότερο πριν την πάροδο ενός μηνός από την ημερομηνία καταχώρισης της έκθεσης υπεράσπισης".
10. Αποτελεί γνωστή αρχή ότι η διαδικασία τριτοδιαδίκου είναι μια ξεχωριστή διαδικασία όπου ο εναγόμενος στη διαδικασία θεωρείται ενάγοντας και ο τριτοδιάδικος εναγόμενος. (Βλ. The Continental Insurance Company of Hampshire v. Sac Eugene O Regan (1998) 1Β A.A.Δ. 1087).
11. Ο σκοπός της διαδικασίας τριτοδιαδίκου οπως αναφέρθηκε στην Marfin Popular Bank Public Co Ltd ν. Telec Logistic Company Ltd και άλλης (2012) 1 ΑΑΔ 1002 είναι «η αποφυγή πολλαπλότητας αγωγών, η αποφυγή εξόδων και η δέσμευση του τριτοδιάδικου με το αποτέλεσμα της αγωγής μεταξύ του ενάγοντα και του εναγόμενου, καθώς και η δυνατότητα απόφασης επί του θέματος που σχετίζεται με τη διαδικασία τριτοδιάδικου αμέσως μετά την απόφαση στην αγωγή, ούτως ώστε ο εναγόμενος να μην είναι αναγκασμένος να περιμένει να αποδείξει την αξίωσή του εναντίον του τριτοδιάδικου με άλλη αγωγή, ενώ ο ενάγων θα είχε την ευκαιρία να εκτελέσει την απόφαση εναντίον του.» (Βλ. επίσης Νικήτα ν. Μedcon Construction Ltd κ.ά. (1997)1B AAΔ.643).
12. Σύμφωνα με τη σχετική Νομολογία, η Αιτήτρια δεν οφείλει στο παρόν στάδιο να πείσει το Δικαστήριο στην ουσία για την απαίτηση τους (‘on the merits’) εναντίον της τριτοδιαδίκου, απλώς να καταδείξει ότι εκ πρώτης όψεως πληρούνται οι προϋποθέσεις της Διαταγής (βλ. Euroklima Ltd v G.N. Kokkonis & Son Ltd v Πιριλλίδης, Π.Ε. 4/2016, ημερομηνίας 23.4.19, ECLI:CY:AD:2019:D162). Θέματα που ενδεχομένως δεν έχουν προβληθεί από άλλους διαδίκους ή ζητήματα που θα μπορούσαν να αποτελέσουν έρεισμα ένστασης δύνανται να τεθούν στο στάδιο της αίτησης για οδηγίες που θα ακολουθήσει τυχόν έγκριση της παρούσας αίτησης. (Βλ. Annual Practice του 1955, σελ.292, σε σχέση με την αντίστοιχη της Δ.10 αγγλικής διάταξης"..but the more convenient cοurse in all cases is to apply in the hearing for the application for directions").
13. Η Αιτήτρια, μέσω της υπεράσπισης της, ισχυρίζεται ότι δικαιούται σε κάλυψη και αποζημίωση από την ΣΕΔΙΠΕΣ, δυνάμει των όρων της συμφωνίας μεταφοράς εργασιών, σε περίπτωση που εκδοθεί απόφαση υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον της Αιτήτριας. Η περίπτωση αυτή εμπίπτει στην περίπτωση προσεπίκλησης Τριτοδιαδικού σύμφωνα με τη Δ.10 θ.1(1)(α) των Θ.Π.Δ. Με βάση τις πιο πάνω νομικές αρχές, το ζήτημα ερμηνείας οποιουδήποτε όρου της συμφωνίας μεταφοράς εργασιών, δεν θα αποτελέσει αντικείμενο ενδελεχούς διερεύνησης και απόδειξης σε αυτό το προκαταρκτικό στάδιο. Στο παρόν στάδιο αρκεί η διαπίστωση, στην οποία και καταλήγω, ότι το ζήτημα που εγείρεται μεταξύ της Αιτήτριας και της προτεινόμενης Τριτοδιαδίκου, είναι ορθότερο και προσφορότερο όπως επιλυθεί στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, με σκοπό την αποφυγή της πολλαπλότητας των διαδικασιών, την εξοικονόμησης χρόνου και εξόδων, όπως επίσης και τη δέσμευση της Τριτοδιαδίκου με το αποτέλεσμα της απαίτησης των Εναγόντων εναντίον της Αιτήτριας (Efim Malitikov v. M Michael Metals Ltd, Π.Ε. Ε212/2019, ημερομηνίας 25.6.24).
14. Σημειώνεται όμως ότι σύμφωνα με την Δ.10 θ.2 η αίτηση για προσεπίκλησή τριτοδιαδίκου υποβάλλεται το αργότερο, πριν την πάροδο ενός μηνός από την ημερομηνία καταχώρισης της έκθεσης υπεράσπισης του εναγομένου. Όπως προκύπτει από τον φάκελο του Δικαστηρίου, η Έκθεση Υπεράσπισης της Αιτήτριας καταχωρήθηκε στις 14.3.24. Η παρούσα αίτηση υποβλήθηκε στις 23.10.24, δηλαδή με καθυστέρηση περίπου 6 μηνών από την λήξη της αρχικής προθεσμίας που προνοείται στους Θ.Π.Δ.
15. Η υπό εξέταση αίτηση βασίζεται και επί της Δ.57 Θ.2, η οποία αποτελεί κατάλληλη νομική βάση εφόσον προβλέπει ότι το Δικαστήριο έχει την εξουσία να παρατείνει τους χρόνους που τίθενται από τους ίδιους τους Θ.Π.Δ., συμπεριλαμβανομένης και της προθεσμίας που προνοείται από τη Δ.10 Θ.2 (βλ. τροποποίηση που εισήχθη με τον Κανονισμό 1/2000 ημερ.29.12.2000), ακόμη και μετά την εκπνοή της σχετικής προθεσμίας. Η Δ.48(8)(1)(qq) προνοεί ότι αιτήσεις στην βάση της τελευταίας μπορούν να γίνουν μονομερώς.
16. Σε σχέση με την εφαρμογή της Δ.57 θ.2 παραθέτω το ακόλουθο απόσπασμα από τη Λυσιώτη v. Δημοκρατίας (2000) 1(Α) Α.Α.Δ. 364:
«Το θέμα της παράτασης της προθεσμίας στην κρινόμενη περίπτωση διέπεται από την Δ.57 θ.2 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών. Ο θεσμός αυτός παρέχει εξουσία στο δικαστήριο να χορηγήσει παράταση της προθεσμίας που προβλέπεται από τους θεσμούς. Έχει επανειλημμένα εξεταστεί από τη νομολογία μας.
Από την επισκόπηση της σχετικής νομολογίας προκύπτουν οι πιο κάτω αρχές:
1. Η προεξάρχουσα αρχή είναι ότι η σχετική εξουσία του δικαστηρίου αποτελεί ζήτημα διακριτικής ευχέρειας (Loizou v. Konteatis (1968) 1 C.L.R. 291, 293 και Schafer v. Blyth [1920] 3 K.B. 143). Η εξουσία αυτή πρέπει να ασκείται δικαστικά και να λαμβάνονται υπόψη όλα τα ουσιώδη περιστατικά της υπόθεσης. Ανάμεσα στα περιστατικά πρωτεύουσα θέση κατέχει η ύπαρξη ή όχι ικανοποιητικής δικαιολογίας για την παράλειψη του αιτητή να κάμει μέσα στις καθορισμένες προθεσμίες αυτό που τώρα επιζητεί να κάμει (Λυρατζής ν. Χαραλάμπους κ.α. (1989) 1 (Ε) Α.Α.Δ., 193, Loizou (πιο πάνω), Cyprian Seaway Agencies v. Republic (1981) 3 C.L.R. 271).
2. Οι τασσόμενες προθεσμίες αποτελούν βασικό υποστήριγμα του νομικού μας συστήματος για την αποτελεσματική απονομή της δικαιοσύνης (Μιχαηλίδης v. Χρίστου (1996) 1(B) A.A.Δ. 1190, Κληρίδης ν. Σταυρίδη (1997) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1348 και Βαρδιάνου ν. Richards (1998) 1(Β) Α.Α.Δ. 698). Όπου ο νομοθέτης θέτει προθεσμίες για τη λήψη διαδικαστικών μέτρων οι πρόνοιες αναφορικά με τις προθεσμίες πρέπει να εφαρμόζονται αυστηρά. Η τήρηση τους εξυπηρετεί άμεσα τα συμφέροντα της δικαιοσύνης. Πρόκειται για ζήτημα που συνδέεται με το δημόσιο συμφέρον για την τελεσιδικία και επηρεάζει άμεσα τα συμφέροντα των διαδίκων. Από τη συμμόρφωση προς τα χρονοδιαγράμματα που τάσσονται από τους θεσμούς εξαρτάται η απρόσκοπτη απονομή της δικαιοσύνης. Διαφορετική αντιμετώπιση θα δημιουργούσε επικίνδυνα ρήγματα στην απονομή της δικαιοσύνης (Χόππης ν. Παναγή (1993) Α.Α.Δ. 140, Βαρδιάνου (πιο πάνω) και Cyprus Import Corporation Ltd v. Σενέκη (1998) 1(Β) Α.Α.Δ. 1108).
3. Ειδικές περιστάσεις όπως υπερβολική αργοπορία δυνατόν να πείσουν το δικαστήριο να αρνηθεί την παράταση της προθεσμίας (Eaton v. Storer 22 Ch. D. 92, C.A. και Phylactou v. Michael (1982) 1 C.L.R. 904).
4. Το συμφέρον της δικαιοσύνης αποτελεί αποκλειστικό οδηγό για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου για την παράταση της προθεσμίας (Χόππης (πιο πάνω), σελ. 143. Βλ. και Ιωάννου ν. Θεοδούλου κ.ά., (2000) 1 Α.Α.Δ. 7 στην οποία έχουν επισημανθεί τα εξής: "Ο προσδιορισμός των συμφερόντων της δικαιοσύνης σε κάθε περίπτωση, είναι έργο σύνθετο. Αντισταθμίζονται, αφενός, οι συνέπειες της παρεκτροπής από τα θέσμια, τα επακόλουθα τους στα δικαιώματα του αντιδίκου και, αφετέρου, οι συνέπειες άρνησης του αιτήματος στα συμφέροντα του αιτητή. Όπως εξηγείται στη Χοππής, σελ. 143: "Το συμφέρον της δικαιοσύνης είναι έννοια σύνθετη και πολυδιάστατη, συνυφασμένη με το σύνολό των αρχών του δικαίου και τα ιδιαίτερα γεγονότα της κάθε υπόθεσης" (Βλ. επίσης Δημοκρατία ν. Χριστοδούλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 241 και Πισσούριου ν. Golden Hand Co. Ltd (1999) 1 Α.Α.Δ. 257).
Την έγκριση της παρούσας αίτησης θα ακολουθήσει αίτημα για παραμερισμό της απόφασης που εκδόθηκε στην απουσία του εφεσείοντα. Θεωρούμε, επομένως, πως τυγχάνουν εφαρμογής τα νομολογηθέντα σε παρόμοιες διαδικασίες αναφορικά με την αργοπορία.»
17. Όπως προκύπτει από την σχετική επί του θέματος νομολογία η εξουσία του Δικαστηρίου να χορηγήσει παράταση της προθεσμίας που προβλέπεται από τους Θ.Π.Δ. αποτελεί ζήτημα διακριτικής ευχέρειας που ασκείται δικαστικά αφού ληφθούν υπόψη όλα τα ουσιώδη περιστατικά της υπόθεσης και με αποκλειστικό οδηγό το συμφέρον της δικαιοσύνης (Loizou v. Konteatis (1968) 1 C.L.R. 291, 293, Δημοκρατία v. Χριστοδούλου (1997) 3 ΑΑΔ 241). Οι προβλεπόμενες προθεσμίες θα πρέπει να τηρούνται με αυστηρότητα και η παράταση προθεσμιών συνιστά εξαιρετικό διαδικαστικό μέτρο το οποίο θα πρέπει να δικαιολογείται από εξαιρετικές περιστάσεις (Α/φοι Ιακώβου v. Χατζηνικόλα (1990) 1 Α.Α.Δ.470 και Παπαιωάννου v. Κωνσταντίνου (2008) 1(Β) Α.Α.Δ. 1083).
18. Καθυστέρηση οφειλόμενη σε σφάλμα του δικηγόρου του αιτητή μπορεί να συγχωρηθεί εφόσον δεν προκαλείται σοβαρή δυσμένεια στην άλλη πλευρά, ιδιαιτέρως όταν το σφάλμα δεν οφείλεται σε αμέλεια, αλλά σε εσφαλμένη ερμηνεία ή θεώρηση των θεσμικών κανόνων (βλ. Χόππη (ανωτέρω), Evand Promotions Ltd κα v. Rutman (Αρ. 2) (1998) 1Δ Α.Α.Δ. 2123 και Ιωάννου v. Θεοδούλου κ.α (2000) 1 ΑΑΔ 7).
19. Προκύπτει απο τα πιο πάνω, ότι η προβολή ικανοποιητικής δικαιολογίας από πλευράς της Αιτήτριας για την παράλειψη της να καταχωρήσει την αίτηση της εμπρόθεσμα, είναι ένας εκ των παραγόντων που το Δικαστήριο πρέπει να λάβει υπόψη κατά την εξέταση του αιτήματος της για παράταση. Διαπιστώνεται από το περιεχόμενο της ΕΔ-ΓΕ ότι ενώ προβάλλεται δικαιολογία για την εν λόγω παράλειψη, αυτή περιβάλλεται από υπερβολική αοριστία. Δεν αποκαλύπτεται πότε χρονικά ή σε ποιο στάδιο της διαδικασίας διαπίστωσε η πλευρά της Αιτήτριας το αναφερόμενο στην ΕΔ-ΓΕ ‘καλόπιστο λάθος’ ή την αναφερόμενη ‘αβλεψία’ ή σε τι οφείλονται αυτά. Με βάση τα όσα αναφέρονται, δεν δύναται το Δικαστήριο να αντιληφθεί κατά πόσο πρόκειται για αμέλεια ή εσφαλμένη ερμηνεία ή θεώρηση των θεσμικών κανόνων, ώστε να εφαρμόσει την ανάλογη προσέγγιση ως προνοεί η σχετική Νομολογία. Ούτε παρέχεται στο Δικαστήριο η δυνατότητα να αξιολογήσει τον ρυθμό με τον οποίο έδρασε η πλευρά της Αιτήτριας αφού αντιλήφθηκε το αναφερόμενο λάθος. Στην παρούσα περίπτωση, εν όψει της καθυστέρησης σχεδόν 6 μηνών στην καταχώρησης της αίτησης της, η Αιτήτρια όφειλε να προβάλει με περισσότερη λεπτομέρεια τα γεγονότα που περιβάλανε, όχι μόνο το ισχυριζόμενο λάθος, αλλά και τις ενέργειες που προέβη μετά την διαπίστωση του. Ο λόγος που έχει προβληθεί, ειδικά με τον τρόπο που έχει προβληθεί, δεν αποτελεί κατά την άποψη μου ικανοποιητική δικαιολογία υπό τις περιστάσεις.
20. Παρά τα πιο πάνω, το συμφέρον της δικαιοσύνης αποτελεί αποκλειστικό οδηγό για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου για την αιτούμενη παράταση. Το Δικαστήριο, στα πλαίσια προσδιορισμού των συμφερόντων της δικαιοσύνης, οφείλει να αντισταθμίσει τις συνέπειες της παρεκτροπής από τα θέσμια, τα επακόλουθα τους στα δικαιώματα του αντιδίκου και, αφετέρου, τις συνέπειες άρνησης του αιτήματος στα συμφέροντα της Αιτήτριας.
21. Έχοντας κατά νου τις πιο πάνω νομολογημένες αρχές κρίνω πως, εξετάζοντας όλα τα δεδομένα και στοιχεία που περιβάλλουν την προκειμένη περίπτωση και ειδικότερα ότι η αίτηση καταχωρήθηκε ενώ ακόμα η αγωγή βρισκόταν στο στάδιο των οδηγιών και πριν να οριστεί για ακρόαση, η απουσία οποιουδήποτε στοιχείου, το οποίο να καταδεικνύει ότι επενέργησε οποιοσδήποτε άλλος λόγος από το αναφερόμενο σφάλμα στην εμπρόθεσμη καταχώρηση της αίτησης, ότι η παρούσα αγωγή έχει ως αντικείμενο ισχυριζόμενη ευθύνη της Αιτήτριας να αποζημιώσει τους Ενάγοντες με βάση τη συμφωνία μεταφοράς εργασιών μεταξύ της Αιτήτριας και της ΣΕΔΙΠΕΣ και συνυπολογίζοντας τα προαναφερόμενα με την απουσία οιουδήποτε δυσμενούς επηρεασμού των δικαιωμάτων των Εναγόντων (στην βάση του περιεχομένου του Τεκμηρίου 5), θεωρώ ότι οι εν λόγω παράγοντες συνηγορούν υπέρ της παράτασης της προθεσμίας προσεπίκλησης της ΣΕΔΙΠΕΣ ως Τριτοδιαδίκου αφού υπό τις περιστάσεις αυτή κρίνεται πως επενεργεί προς το συμφέρον της δικαιοσύνης
22. Ως έχει ήδη αναφερθεί ανωτέρω, σκοπός της Διαδικασίας Τριτοδιάδικου είναι η αποφυγή πολλαπλότητας αγωγών, η αποφυγή εξόδων, η δέσμευση του τριτοδιάδικου με το αποτέλεσμα αγωγής μεταξύ ενάγοντος και εναγομένου και η δυνατότητα απόφασης επί του θέματος που σχετίζεται με τη διαδικασία τριτοδιάδικου αμέσως μετά την απόφαση στην αγωγή, για να μην είναι αναγκασμένος ο εναγόμενος να περιμένει να αποδείξει την αξίωσή του εναντίον του τριτοδιάδικου με άλλη αγωγή ενώ ο ενάγων θα έχει την ευκαιρία να εκτελέσει την απόφαση εναντίον του. Το συμφέρον της δικαιοσύνης και ειδικότερα η ανάγκη για επίλυση των ζητημάτων που αφορά η παρούσα αγωγή, τόσο μεταξύ των Εναγόντων και της Εναγόμενης/Αιτήτριας όσο και μεταξύ της τελευταίας και της προτεινόμενης Τριτοδιαδίκου και η ανάγκη για αποφυγή πολλαπλότητας διαδικασιών και εξόδων, κρίνω ότι υπερισχύει της καθυστέρησης που προκλήθηκε, στην παρούσα περίπτωση, στην τήρηση των σχετικών δικονομικών προθεσμιών.
23. Ως εκ των πιο πάνω:
24. Εκδίδεται διάταγμα με το οποίο παρατείνεται η προθεσμία καταχώρησης από πλευράς της Εναγόμενης αίτησης για έκδοση και επίδοση ειδοποίησης τριτοδιαδίκου μέχρι τις 23/10/2024, ώστε να θεωρείται η παρούσα αίτηση εμπρόθεσμα υποβληθείσα.
25. Δίδεται άδεια ως το σημείο Β της Αίτησης, με την διαγραφή της φράσης ‘και/ή Διάταγμα’.
26. Η Εναγόμενη να προωθήσει τη σύνταξη του παρόντος διατάγματος του Δικαστηρίου εντός δέκα (10) ημερών από σήμερα και εντός τριάντα (30) ημερών από τη σύνταξη του διατάγματος να επιδώσει στην Τριτοδιάδικο την Ειδοποίηση Τριτοδιαδίκου, αντίγραφο του Κλητηρίου Εντάλματος και όλων των δικογράφων τα οποία επιδόθηκαν ή παραδόθηκαν στην Εναγόμενη στα πλαίσια της αγωγής.
27. Αναφορικά με τα έξοδα της αίτησης, λόγω των όσων έχω αναφέρει ανωτέρω σε σχέση με την παράλειψη της Αιτήτριας να δικαιολογήσει σε ικανοποιητικό βαθμό την παράλειψη της να συμμορφωθεί με την αρχική προθεσμία, θεωρώ ορθότερο να μην εκδώσω οιανδήποτε διαταγή για έξοδα.
(Υπ.)............................
Αφρ. Χαραλαμπίδη, Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο