ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ

 

Ενώπιον: Χ. Στρόππου, Ε.Δ.

 

                                                                                                                       

    Αριθμός Αγωγής: 1216/2021

 

 

ΝΙΚΟΥ ΣΤΑΥΡΙΔΗ

 

    Ενάγοντες

 

-και-

 

 

 

TRUST INTERNATIONAL INSURANCE COMPANY (CYPRUS) LIMITED

 

 

                                                                                                                                                                                                  Εναγόμενοι

 

 

Ημερομηνία: 07/01/2025

 

Εμφανίσεις:

 

Για Ενάγοντα/Αιτητή: κυρία Παπαχαραλάμπους Θεοδώρα για C. Voniatis & Co LLC

 

Για Εναγόμενη/Καθ’ ης η Αίτηση: κύριος Νεοφύτου Σάββας για Αγαθοκλέους – Νεοφύτου & Σια ΔΕΠΕ

 

 

Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η   Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

(Αίτηση για τροποποίηση της Έκθεσης Απαίτησης)

 

 

 

1.         Επίδικη στην παρούσα διαδικασία είναι η Αίτηση ημερομηνίας 23/11/2023 δια της οποίας ζητείται η τροποποίηση της Έκθεσης Απαίτησης.

 

2.         Η υπόθεση αφορά τροχαίο ατύχημα που έγινε στις 24/09/2020 και σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Ενάγοντα, από το ατύχημα προκλήθηκαν διάφορες ειδικές ζημιές, τις οποίες ο Ενάγοντας διεκδικεί από την Εναγόμενη. Επιπλέον, διεκδικεί και Γενικές Αποζημιώσεις.

 

3.         Όπως προκύπτει από το φάκελο της δικογραφίας η επίδικη Αίτηση καταχωρίστηκε αφού τα δικόγραφα έκλεισαν, εκδόθηκε και καταχωρίστηκε η Κλήση για Οδηγίες και η υπόθεση οδηγήθηκε ως για ακρόαση.

 

4.         Ενώ η υπόθεση ήταν ορισμένη για Ακρόαση ακολούθησε η καταχώριση Ειδοποίησης Αλλαγής Δικηγόρου στις 31/10/2022 και αφού η ακρόαση αναβλήθηκε κατόπιν αιτήματος των διαδίκων, καταχωρίστηκε η επίδικη Αίτηση στις 23/11/2023.

 

Οι τροποποιήσεις που επιδιώκονται με την επίδικη Αίτηση

 

5.         Με την επίδικη Αίτηση επιδιώκουν οι Αιτητές την προσθήκη συγκεκριμένου ποσού ως ειδικές αποζημιώσεις, ήτοι του ποσού των 3.078,00 Ευρώ. Σημειώνεται ότι στην υφιστάμενη Έκθεση Απαίτησης δεν αναφέρεται κανένα συγκεκριμένο ποσό που διεκδικείται για ειδικές αποζημιώσεις εναντίον της Εναγόμενης.

 

6.         Επιδιώκεται η αντικατάσταση της παραγράφου 5 της Έκθεσης Απαίτησης με άλλη παράγραφο. Σημειώνεται ότι στην παράγραφο 5 όπως είναι σήμερα αναφέρεται -συνοπτικά- ότι ο Ενάγοντας τραυματίστηκε και μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού όπου εγχειρίστηκε και κρατήθηκε για νοσηλεία.

 

7.         Με την νέα παράγραφο που επιδιώκει να προσθέσει ο Ενάγοντας προστίθεται  η προσθήκη λεπτομερειών των σωματικών βλαβών τις οποίες υπέστη ο Ενάγοντας καθώς επίσης και λεπτομέρειες των ειδικών ζημιών που υπέστη ο Ενάγοντας. 

 

8.         Επιπλέον, επιδιώκεται η προσθήκη μια νέας παραγράφου δια της οποίας να αναφέρεται ότι η Εναγόμενη ουδέν ποσό κατέβαλε μέχρι σήμερα. Τέλος επιδιώκεται η αναρρύθμιση της παραγράφου 6 σε παράγραφο 7.

 

9.         Ως λόγο για την καταχώριση της Αίτησης προβάλλει ο Ενάγοντας/Αιτητής μέσα από την Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση ότι η τροποποίηση κατέστη αναγκαία κατά την μελέτη της υπόθεσης για την προετοιμασία της Ακρόασης. Όπως αναφέρει «μόλις περιήλθε το λάθος στην αντίληψη του Ενάγοντα και του Δικηγόρου του προέβησαν σε καταχώρισης της επίδικης Αίτησης». Την μη συμπερίληψη του ποσού των ειδικών αποζημιώσεων, την αποδίδει ο Ενάγοντας «το πιο πιθανό σε παράλειψη του δικηγόρου που την ετοίμασε [….] καθαρά λάθος εξ’ αμελείας και/ή απροσεξίας».  

 

10.      Αναφέρει μάλιστα ότι τα όσα επιδιώκει να προσθέσει ήταν σε γνώση της Εναγόμενης ακόμα και πριν την καταχώριση της Αγωγής αφού ήταν μέρος των μεταξύ τους διαπραγματεύσεων.  Τα όσα επιδιώκονται να προστεθούν δεν αποτελούν τροποποίηση της βάσης της Αγωγής κάτι που συνηγορεί υπέρ της έγκρισης της επίδικης Αίτησης.

 

11.      Αν δεν επιτραπεί η τροποποίηση ισχυρίζεται ο Ενάγοντας/Αιτητής ότι θα καταστρατηγήσει τα συνταγματικά του δικαιώματα και το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη. Αποδίδει την διαπίστωση της ανάγκης για τροποποίηση της Έκθεσης Απαίτησης στην αλλαγή των Δικηγόρων του αφού όταν οι νέοι Δικηγόροι ανέλαβαν πρόσφατα, η υπόθεση ήταν ήδη ορισμένη για Ακρόαση.

 

Η Ένσταση της Εναγόμενης/Καθ’ ης η Αίτηση

 

12.      Με την Ένσταση της η Εναγόμενη/Καθ’ ης η Αίτηση προβάλλει δώδεκα λόγους για τους οποίους δεν θα πρέπει να επιτύχει η επίδικη Αίτηση.

 

13.      Όπως προκύπτει από την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την Ένσταση, η Εναγόμενη  επικαλείται τις πρόνοιες της Δ.25 θ. 1 (3) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας αφού τα όσα επικαλείται ο Ενάγοντας δεν αποτελούν λόγο να τροποποιηθεί η Αγωγή σε αυτό το στάδιο. Συγκεκριμένα δεν είναι ένα εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος και ούτε αποτελούν νέα δεδομένα που έχουν προκύψει μετά τη λήψη των Οδηγιών για έγερση της Αγωγής ή καταχώριση της. Αντίθετα πρόκειται για γεγονότα υπαρκτά κατά την σύνταξη της δικογραφίας από τους προηγούμενους δικηγόρους του Ενάγοντα.

 

14.      Αναφέρεται μάλιστα στην Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την Ένσταση ότι τον χειρισμό της υπόθεσης είχε πάντοτε ο ίδιος Δικηγόρος που την χειρίζεται τώρα, με την διαφορά ότι προηγουμένως την χειριζόταν από το άλλο γραφείο στο οποίο εργαζόταν.

 

15.      Τέλος, επικαλούνται την μεγάλη καθυστέρηση στην καταχώριση της επίδικης Αίτησης, αφού παρήλθαν τρία έτη από την καταχώριση της Έκθεσης Απαίτησης.

 

Νομική Πτυχή

 

16.      Η νομική βάση μιας αίτησης είναι ιδιαίτερα σημαντική. Για να είναι έγκυρο ένα δικονομικό μέτρο, θα πρέπει να καθορίζονται στη νομική βάση της ενδιάμεσης Αίτησης οι διατάξεις στις οποίες στηρίζεται το αίτημα.[1]

 

17.      Κεντρικής σημασίας αναδεικνύεται η Δ.25 θ. 1 (3) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, καθότι οι γραπτές αγορεύσεις και η σχετική επιχειρηματολογία των μερών εστιάζει στην συγκεκριμένη Διαταγή.

 

18.      Σημειώνεται ότι η υφιστάμενη μορφή της Δ.25 θ. 1 (3) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας τέθηκε σε καθολική ισχύ την 01/01/2016. Ενόψει τούτου η Αγωγή εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω Διαταγής.

 

19.      Σημειώνεται ότι η Δ.25 θ. 1 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας επιτρέπει την τροποποίηση σε τρία στάδια.

 

20.      Το πρώτο στάδιο είναι με την καταχώριση της Αγωγής και πριν την επίδοση του Κλητηρίου Εντάλματος και χωρίς την άδεια του Δικαστηρίου.

 

21.      Το δεύτερο στάδιο είναι μετά την επίδοση του Κλητηρίου Εντάλματος και πριν την έκδοση της Κλήσης για Οδηγίες, όπου επιτρέπεται «άπαξ» η τροποποίηση χωρίς την άδεια του Δικαστηρίου. Σε περίπτωση που η Κλήση για Οδηγίες εκδίδεται ταυτόχρονα με την συμπλήρωση της δικογραφίας επιτρέπεται η τροποποίηση εντός 15 ημερών.

 

22.      Η έκδοση της Κλήσης για Οδηγίες σηματοδοτεί το τρίτο στάδιο, στο οποίο κατά κανόνα δεν επιτρέπεται η τροποποίηση της Έκθεσης Απαίτησης. Εξαίρεση αποτελεί το εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος στην σύνταξη της δικογραφίας και τις περιπτώσεις εκείνες που έχουν προς ικανοποίηση του Δικαστηρίου, προκύψει νέα δεδομένα μη υπαρκτά κατά την λήψη των οδηγιών για έγερση της Αγωγής ή της καταχώρισης του Κλητηρίου Εντάλματος ή της δικογραφίας.

 

23.      Το συμπέρασμα που εξάγεται από την δομή της πιο πάνω Διαταγής είναι ότι όσο προχωρά η διαδικασία περιορίζεται και η δυνατότητα τροποποίησης του Δικογράφου. Θέτει τους Δικηγόρους και τους διαδίκους σε εγρήγορση ούτως ώστε να προετοιμάζουν την υπόθεση τους και την δικογραφία σε πρώιμο στάδιο και πριν από την καταχώριση της Κλήσης για Οδηγίες.

 

24.      Η Δ.25 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας όπως ισχύει σήμερα έχει περιορίσει την προηγούμενη πιο φιλελεύθερη τάση που επέτρεπε την τροποποίηση των δικογράφων σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας.

 

25.      Συνεπώς, πρέπει ο Αιτητής να ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι (α) είτε πρόκειται για εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος στη σύνταξη της δικογραφίας, (β) είτε πρόκειται για νέα δεδομένα μη υπαρκτά κατά την λήψη των Οδηγιών για έγερση της Αγωγής ή της καταχώρισης του Κλητηρίου Εντάλματος ή της δικογραφίας αναλόγως της περίπτωσης.

 

26.      Με την επίδικη Αίτηση προβάλλεται ότι η μη αναγραφή του ποσού των ειδικών αποζημιώσεων που διεκδικούνται οφείλεται «το πιο πιθανό από παράλειψη του Δικηγόρου που την ετοίμασε» (βλ. παράγραφο 9 της Ένορκης Δήλωσης που συνοδεύει την Αίτηση). Όπως συναφώς παραδέχεται ο Ενάγοντας, τα ποσά που διεκδικούνται και οι ειδικές αποζημιώσεις ήταν γεγονότα γνωστά κατά την ετοιμασία της πιο πάνω Αγωγής. Συνεπώς, αυτό που επικαλείται ο Ενάγοντας είναι την ύπαρξη εκ παραδρομής καλόπιστου λάθους στη βάση της Δ.25 θ. 1 (3) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.

 

27.      Ο σταδιακός περιορισμός της δυνατότητας τροποποίησης που διατυπώνει η Δ.25 θ. 1 (3) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας όσο προχωρεί η υπόθεση, σε συνάρτηση με την περιοριστική αναφορά σε «εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος», και την επίσης περιοριστική αναφορά στην διόρθωση στη «σύνταξη της δικογραφίας» καθιστά αντιληπτή την αυστηρότητα της εν λόγω Διαταγής.

 

28.      Γεγονότα τα οποία ήταν ήδη γνωστά και δεν δικογραφήθηκαν ή γεγονότα που θεμελιώνουν περαιτέρω την βάση της Αγωγής δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο Αίτησης για τροποποίηση στο στάδιο που έπεται της έκδοσης της Κλήσης για Οδηγίες.

 

29.      Αυτό το οποίο μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο Αίτησης Τροποποίησης στο στάδιο αυτό είναι λεκτικά ή τυπογραφικά ή εκφραστικά λάθη που εμφιλοχωρούν κατά την σύνταξη της δικογραφίας.[2]

 

30.      Καταρχάς σημειώνεται ότι στην Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την επίδικη Αίτηση ο Ενάγοντας δεν προβάλλει κάποιο λόγο για την τροποποίηση της Έκθεσης Απαίτησης, πέραν δηλαδή του παρακλητικού και την προσθήκη του ποσού των 3.078,00 Ευρώ την οποία αποδίδει και διασυνδέει σε λάθος ή/και παράλειψη ή/και αμέλεια του Δικηγόρου.

 

31.      Παρ’ όλα αυτά, τα όσα επιδιώκει να προσθέσει ή/και να τροποποιήσει ο Ενάγοντας/Αιτητής αποτελούν τροποποίηση που εκφεύγει του πλαισίου της ύπαρξης καλόπιστου λάθους στην σύνταξη της Δικογραφίας.

 

32.      Η προσθήκη ποσού ειδικών αποζημιώσεων στο παρακλητικό της Αγωγής που κατά παραδοχή του Ενάγοντα ήταν γνωστό κατά την καταχώριση της Αγωγής και δεν αναγράφηκαν, σε συνδυασμό με την προσπάθεια προσθήκης στο σώμα της Αγωγής ειδικής καταγραφής των ειδικών αποζημιώσεων και των λεπτομερειών σωματικών βλαβών καθιστά ευδιάκριτο ότι δεν αποτελεί ένα απλό τυπογραφικό ή εκφραστικό λάθος στη σύνταξη της δικογραφίας αλλά μια προσπάθεια αναδιαμόρφωσης και συμπλήρωσης του Κλητηρίου Εντάλματος που θα έπρεπε να ήταν αντικείμενο τροποποίησης στα προηγούμενα στάδια της διαδικασίας.

33.      Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η επίκληση της «αλλαγής Δικηγόρου» ως λόγου τροποποίησης δεν αποτελούσε ούτε υπό το προηγούμενο πιο φιλελεύθερο νομοθετικό και νομολογιακό καθεστώς αφ’ εαυτής ως λόγο για την τροποποίηση της δικογραφίας.[3]

 

34.      Ωστόσο, στην παρούσα υπόθεση η επίκληση της αλλαγής Δικηγόρου δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή και για ένα επιπλέον λόγο. Από μια αναδρομή στο φάκελο της δικογραφίας προκύπτει ότι μπορεί μεν να άλλαξε το Δικηγορικό Γραφείο που εκπροσωπεί τον Ενάγοντα, ο Δικηγόρος που χειριζόταν την Αγωγή ή που σε κάθε περίπτωση είχε εμπλοκή στον χειρισμό της παρέμεινε ο ίδιος.

 

35.      Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από την δικογραφία αλλά και από την ίδια την Ένορκη Δήλωση Αποκάλυψης, όπου επισυνάπτονται τα αποκαλυφθέντα έγγραφα η υπόθεση τύγχανε και τυγχάνει χειρισμού από τον κύριο Βωνιάτη. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή αποτελούσε θέση και των Συνηγόρων της Εναγόμενης, η οποία θέση δεν αμφισβητήθηκε με κανένα τρόπο από τους Συνηγόρους του Ενάγοντα και παρέμεινε προς τούτου αναντίλεκτη.

 

36.      Επιπλέον, δεν παραγνωρίζεται η θέση του Ενάγοντα ότι οι επιδιωκόμενες τροποποιήσεις δεν προσθέτουν βάση Αγωγής. Θα πρέπει όμως να σημειωθεί ότι αυτό που επιδιώκεται είναι συμπλήρωση της δικογραφίας και της  βάσης της Αγωγής.

 

37.      Αυτό δεν καθιστά εφικτή την τροποποίηση, στην έκταση που ο Ενάγοντας το επιδιώκει, καθότι εκφεύγει του πλαισίου του «εκ παραδρομής καλόπιστου λάθους στην σύνταξη της δικογραφίας.».

 

38.      Στη βάση των όσων έχουν σημειωθεί συμφωνώ με τα όσα αναφέρονται στην Arizona Trading Ltd (ανωτέρω) ότι λάθος στη σύνταξη της δικογραφίας αναμένεται να συνδέεται με λεκτικά ή τυπογραφικά ή εκφραστικά λάθη που εμφιλοχωρούν κατά την σύνταξη της δικογραφίας και όχι στην παράλειψη καταγραφής γεγονότων που θεμελιώνουν την βάση της Αγωγής.

39.      Όπως επίσης, ούτε η εκ των υστέρων αναδιαμόρφωση και συμπλήρωση του Κλητηρίου Εντάλματος αποτελεί ένα τέτοιο εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος. Διαφορετική κατάληξη θα καταστρατηγούσε την αυστηρότητα, την δομή και την φιλοσοφία της Δ.25 θ. 1 (3) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, αφού οι διάδικοι θα μπορούσαν με επίκληση το καλόπιστο λάθος να τροποποιούν ή να συμπληρώνουν την δικογραφία τους σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, καταργώντας το γράμμα και το πνεύμα της εν λόγω Διαταγής.

 

40.       Η ίδια η έκταση των τροποποιήσεων που επιδιώκει ο Ενάγοντας καθιστούν ξεκάθαρο ότι η επιδιωκόμενη τροποποίηση εκφεύγει του περιοριστικού και αυστηρού πεδίου εφαρμογής που θέτει η Δ.25 θ. 1 (3) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.

 

Κατάληξη

 

41.      Υπό το φως των όσων έχουν σημειωθεί δεν έχει καταδειχθεί καλόπιστο εκ παραδρομής λάθος στην σύνταξη των Δικογράφων και συνεπώς η επίδικη Αίτηση απορρίπτεται.  

 

42.      Τα έξοδα της επίδικης Αίτησης επιδικάζονται υπέρ της Εναγόμενης/Καθ’ ης η Αίτηση και εναντίον του Ενάγοντα/Αιτητή.

 

                                                               (Υπ.)…………………………………………..

                                                                                                  Χ. Στρόππος, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής