ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
Ενώπιον: Χ. Στρόππου, Ε.Δ.
Αίτηση/Έφεση: 30/2025
Επί τοις αφορώσι τον Περί Μεταβιβάσεων και Υποθηκεύσεων Ακίνητων Νόμο 9/65, Μέρος VI, Άρθρα 37- 44 και Μέρος VIA, άρθρα 44Α έως 44ΙΖ, τον περί Ακίνητου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νομό Κεφ. 224, ως έχουν τροποποιηθεί.
Κουλουντή Ανθούλα
Εφεσείουσα/Αιτήτρια
-και-
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ, ΗΕ6771
Εφεσίβλητη/Καθ’ ης η Αίτηση
Ημερομηνία: 27/02/2025
Εμφανίσεις:
Για Αιτήτρια: κύριος Χριστοφόρου για ΧΡΙΣΤΟΣ Σ. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ Δ.Ε.Π.Ε
Για Καθ’ ης η Αίτηση: κυρία Ευαγγέλου Α. για Γεωργιάδης & Πελίδης Δ.Ε.Π.Ε.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. Δια της Αίτησης/Έφεσης ζητείται η έκδοση Διατάγματος με το οποίο να διατάσσεται ο παραμερισμός και/ή ακύρωση της Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ» ημερομηνίας 11/11/2024, η οποία επιδόθηκε στην Εφεσείουσα/Αιτήτρια με ιδιωτική επίδοση στις 13/01/2025 δια της οποίας η Εφεσίβλητη/Καθ' ης η Αίτηση ειδοποιεί την Εφεσείουσα/Αιτήτρια ότι προτίθεται να προχωρήσει στις 28/02/2025 στην πώληση 4 ακινήτων, που καλύπτονται από την υποθήκη Υ4756/2016, Επαρχιακού Κτηματολογίου Λεμεσού, λόγω μη δέουσας επίδοσης της Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ» προς την Εφεσείουσα/Αιτήτρια.
2. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην Αίτηση/Έφεση η επίδικη Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» ημερομηνίας 11/11/2024 είναι άκυρη και/ή αντικανονική και/ή πρόωρη καθώς η προηγηθείσα Ειδοποίηση Τύπος «Ι» ημερομηνίας 14/03/2024 ακυρώθηκε από την Εφεσίβλητη/Καθ' ης η Αίτηση εν όψει ακύρωσης του πλειστηριασμού που ήταν προγραμματισμένος να διενεργηθεί στις 20/11/2024.
3. Με απλά λόγια αυτό το οποίο επικαλείται η Αιτήτρια είναι ότι από την στιγμή που ακυρώθηκε ο πλειστηριασμός που ήταν προγραμματισμένος στις 20/11/2024 αυτό σημαίνει ότι η Καθ’ ης η Αίτηση θα έπρεπε να είχε αποστείλει εκ νέου την Ειδοποίηση τύπος «Ι». Από την στιγμή που δεν αποστάλθηκε εκ νέου η Ειδοποίηση Τύπος «Ι» δεν παρήλθε το χρονικό σημείο έναρξης των 45 ημερών από την μη πληρωμή του ποσού στην Εφεσίβλητη/Καθ’ ης η Αίτηση που θα της παρείχε το δικαίωμα να αποστείλει την Ειδοποίηση τύπος «ΙΑ».
4. Την καταχώριση της επίδικης Αίτησης/Έφεσης ακολούθησε η καταχώριση Ένστασης στις 14/02/2025 δια της οποίας προβάλλονται 16 λόγοι ένστασης για τους οποίους δεν πρέπει η Ειδοποίηση «ΙΑ» να παραμεριστεί. Παρ’ όλα αυτά όπως προκύπτει από τον φάκελο της δικογραφίας, προωθούνται επί της ουσίας 2 λόγοι ένστασης, ήτοι η καταχρηστικότητα της παρούσας Αίτησης/Έφεσης και ότι το Δικαστήριο δεν έχει αρμοδιότητα να εξετάσει λόγους ακυρότητας σε σχέση με την Ειδοποίηση Τύπος «Ι».
5. Η ακρόαση της επίδικης Αίτησης/Έφεσης διεξήχθη στην βάση των ενόρκων δηλώσεων που υποστηρίζουν την επίδικη Αίτηση/Έφεση και την Ένσταση που καταχώρισε η Καθ’ ης η Αίτηση. Οι Συνήγοροι υποστήριξαν τις θέσεις τους τόσο προφορικά όσο και δια μέσου γραπτών αγορεύσεων.
Β. Νομική πτυχή
6. Νομική Βάση της Αίτησης/Έφεσης είναι τα άρθρα 29-32 και 43 του περί Δικαστηρίων Νόμου (Ν. 14/60), οι πρόνοιες του Μέρους VIA του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Νόμο 9/65 ως έχει τροποποιηθεί ειδικότερα τα Άρθρα 27, 44Α, 44Β, 44Γ (1,2,3), 44ΓΑ, 44ΓΒ, 44Δ, 44ΙΕ και παραρτήματα αυτού, τα άρθρα 80 και 81 του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου ΚΕΦ. 224 ως έχει τροποποιηθεί, οι Περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Κανονισμοί άρθρα 1-18, ο περί ρυθμίσεως Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και Ταχυδρομικών Υπηρεσιών Νόμος Ν. 112 (1)/20024 ως έχει τροποποιηθεί άρθρο 4, οι Νέοι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας, Κανονισμός 60.1 (3), Κανονισμός 8, ο Περί Ερμηνείας Νόμος Κεφ. 1, άρθρο 53, άρθρα 28 εδάφιο 1 και 30, εδάφιο 1 και εδάφιο 2 του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι αρχές της Επιείκειας και του Κοινοδικαίου, οι συμφυείς εξουσίες και πρακτική του Δικαστηρίου και στη σχετική Νομολογία.
7. Νομική Βάση της Ένστασης είναι ο περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο του 1965 (Ν.9/1965), ως έχει τροποποιηθεί άρθρα 5, 21, 27, 36, 37, 38, 39, 40, 42, 44, Μέρος νι, Μέρος VIA και ειδικότερα, αλλά χωρίς περιορισμό στα άρθρα 44Α, 448, 44Γ, 44Δ, 44Ε, 44ΣΤ - 44ΙΑΑ, 61 και 62 και στα παραρτήματα αυτού, ο περί Δικαστηρίων Νόμος του 1960 (Ν.14/1960) άρθρα 29-32 και 43, οι περί Πώλησης Ενυπόθηκου Ακινήτου σύμφωνα με το Μέρος VIA του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου Κανονισμοί του 2015, ο περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμο Κεφ. 224 ως έχει τροποποιηθεί άρθρο 80, ο περί Συμβάσεων Νόμος (Κεφ. 149), ο περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμος (Κεφ. 6), οι περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Κανονισμοί του 1956, οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας και ειδικότερα, αλλά χωρίς περιορισμό η Δ. 5, Δ.58, Δ.39, Δ.48 ΘΘ.1-9, Δ.64, το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και ειδικότερα τα άρθρα 23, 25, 26, 28, 30, 32 και 35, στο άρθρο 6.1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), στις αρχές της επιείκειας και του Κοινοδικαίου και στις γενικές και συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου.
8. Το Μέρος VIA του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου του 1965 (9/1965) προβλέπει την δυνατότητα ενός ενυπόθηκου δανειστή να εκποιήσει ένα υποθηκευμένο Ακίνητο. Για να καταστεί εφικτή αυτή η πώληση θα πρέπει να ακολουθηθούν οι πρόνοιες του εν λόγω Μέρους.
9. Για να ξεκινήσει η διαδικασία θα πρέπει να υπάρχει υπερημερία και ολόκληρο το ενυπόθηκο χρέος να καθίσταται πληρωτέο και η υπερημερία να αφορά σε περίοδο όχι μικρότερη των 120 ημερών από την ημερομηνία που αυτό καθίσταται πληρωτέο (βλ. άρθρο 44Β του Νόμου).[1]
10. Η οποιαδήποτε ειδοποίηση υπερημερίας ή απαίτηση για πληρωμή του ενυπόθηκου χρέους, η οποία αποστέλλεται από τον ενυπόθηκο δανειστή όταν αυτός είναι αδειοδοτημένο ίδρυμα δυνάμει των διατάξεων του περί Εργασιών Πιστωτικών Ιδρυμάτων Νόμου προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη ή προς οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, συνοδεύεται από την ειδοποίηση που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος (άρθρο 44Β παρ. 2 σε συνδυασμό με το άρθρο 44 ΙΕ όπου ερμηνεύεται ο όρος «αδειοδοτημένο ίδρυμα»). Η ειδοποίηση αυτή αποστέλλεται μόνο μια φορά και δεν είναι απαραίτητη σε περίπτωση που υπάρχει Απόφαση του Δικαστηρίου.
11. Σύμφωνα με το άρθρο 44 Γ (1) του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου του 1965 (9/1965), η έναρξη της διαδικασίας πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου διενεργείται με την επίδοση στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, έγγραφης ειδοποίησης κατά τον Τύπο «I» του Δεύτερου Παραρτήματος, συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την είσπραξή του καλώντας τον όπως εξοφλήσει το ποσό, σύμφωνα με την επιδοθείσα κατάσταση λογαριασμού, τάσσοντας σε αυτόν προθεσμία όχι μικρότερη των σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης προς εξόφληση του οφειλόμενου ποσού.
12. Σύμφωνα με το άρθρο 44 Γ (3) του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου του 1965 (9/1965) σε περίπτωση που ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ειδοποίησης που του επιδίδεται δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1), ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο, δεύτερη έγγραφη ειδοποίηση, στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπόθηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με πλειστηριασμό. Η ειδοποίηση επιδίδεται κατά τον Τύπο «IΑ» του Δευτέρου Παραρτήματος, εντός περιόδου όχι μικρότερης των σαράντα πέντε (45) ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου.
13. Εναντίον της πιο πάνω ειδοποίησης που επιδίδεται σύμφωνα με τον Τύπο «ΙΑ» προβλέπεται η δυνατότητα άσκησης «έφεσης» για τους λόγους που περιοριστικά αναφέρονται στο άρθρο 44Γ (3) του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου του 1965 (9/1965). Όπως αναφέρεται στο εν λόγω άρθρο δίδεται η δυνατότητα στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε κάθε ενδιαφερόμενο πρόσωπο «να καταχωρίσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης μόνο, για τους ακόλουθους λόγους». Δεν κρίνεται σκόπιμη η παράθεση της σχετικής πρόνοιας του Νόμου αυτούσια. Αυτό το οποίο έχει σημασία είναι ότι προβλέπονται συγκεκριμένοι λόγοι για τους οποίους δύναται ο ενυπόθηκος οφειλέτης και κάθε ενδιαφερόμενο πρόσωπο να καταχωρίσει «Έφεση».
Γ. Εξέταση της επίδικης Αίτησης/Έφεσης
Τα παραδεκτά γεγονότα όπως προκύπτουν από τις Ένορκες Δηλώσεις
14. Όπως προκύπτει από τις Ένορκες Δηλώσεις που συνοδεύουν την Αίτηση/Έφεση και την Ένσταση αλλά και από τον φάκελο του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα γεγονότα είναι παραδεχτά και από τις δύο πλευρές:
(i) Η Καθ’ ης η Αίτηση ενέγραψε επί των Ακινήτων, ιδιοκτησίας της Αιτήτριας με αριθμούς εγγραφής:
1. 0/[ ], Φ./Σχ. 37/62, 0, Τεμάχιο [ ] Μερίδιο 1/1, που βρίσκεται στην Λεμεσό, Πελένδρι.
2. 0/[ ], Φ./Σχ. 47/07, 0, Τεμάχιο [ ] Μερίδιο ½, που βρίσκεται στην Λεμεσό, Πελένδρι.
3. 0/[ ], Φ./Σχ. 37/62,0, Τεμάχιο [ ], Μερίδιο ½, που βρίσκεται στην Λεμεσό, Πελένδρι, και
4. 0/[ ], Φ./Σχ. 37/62,0 Τεμάχιο [ ] που βρίσκεται στο Πελένδρι ιδιοκτησίας της Αιτήτριας/Εφεσείουσας
Την Υποθήκη του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λεμεσού Υ4756/2016.
(ii) Η Ειδοποίηση τύπος «Ι» που εκδόθηκε στις 14/03/2024 επιδόθηκε στην Αιτήτρια στις 24/04/2024 δια μέσου ιδιώτη επιδότη. Προηγήθηκε ανεπιτυχής προσπάθεια της Καθ’ ης η Αίτηση να επιδώσει την ειδοποίηση τύπος «Ι» μέσω συστημένου ταχυδρομείου.
(iii) Λόγω μη συμμόρφωσης της Αιτήτριας με την πιο πάνω ειδοποίηση, η Καθ’ ης η Αίτηση εξέδωσε στις 04/09/2024, Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» η οποία απεστάλη με συστημένο ταχυδρομείο και αργότερα επιδόθηκε στην Αιτήτρια με ιδιώτη επιδότη στις 18/09/2024. Η Αιτήτρια παρέλαβε την συστημένη επιστολή στις 08/10/2024.
(iv) Η Καθ' ης η Αίτηση ανέβαλε την ημερομηνία του προγραμματισμένου πλειστηριασμού που ήταν στις 20/11/2024 και επιφύλαξε το δικαίωμα της να προχωρήσει με την πώληση των επίδικων Ακινήτων.
(v) Η Αιτήτρια και ο Σωτήρης Κουλουντής είχαν προηγουμένως καταχωρήσει στις 21/10/2024 την Αίτηση Έφεση με αρ.303/2024 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, την οποία όμως απέσυραν εφόσον αυτή κατέστη άνευ αντικειμένου, λόγω της αναβολής της ημερομηνίας του προγραμματισμένου πλειστηριασμού.
(vi) Στις 11/11/2024 η Καθ' ης η Αίτηση εξέδωσε εκ νέου Ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ».
(vii) Η ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» αποστάλθηκε μέσω συστημένου ταχυδρομείου προς την Αιτήτρια/Εφεσείουσα χωρίς όμως αποτέλεσμα. Σχετικά με το σημείο αυτό όπως αναφέρεται στην Γραπτή Αγόρευση των Συνηγόρων της Αιτήτριας «πλην όμως μετά την λήψη της ενστάσεως της Εφεσίβλητης/Καθ’ ης η Αίτηση, ο λόγος έφεσης υπ’ αριθμό 1, περί μη δέουσας επίδοσης της επίδικης ειδοποίησης τύπος «ΙΑ» εγκαταλείπεται.»|
(viii) Η Ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» επιδόθηκε στην Αιτήτρια μέσω ιδιώτη επιδότη στις 13/01/2025.
Εξέταση των λόγων Ένστασης
15. Επιχειρώντας μια ομαδοποίηση των λόγων Ένστασης που προβάλλει η Καθ’ ης η Αίτηση, αυτό που ουσιαστικά προβάλλεται είναι ότι (α) υπάρχει πολλαπλότητα των δικαστικών διαδικασιών και συνεπώς η Αίτηση/Έφεση είναι καταχρηστική και (β) η Ειδοποίηση Τύπος «Ι» και τυχόν σφάλματα της δεν εμπίπτουν στους λόγους που περιοριστικά αναφέρει η Νομοθεσία για τους οποίους μπορεί να ακυρωθεί η Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ».
16. Οι γραπτές αγορεύσεις του Συνηγόρου της Αιτήτριας επικεντρώνονται ουσιαστικά στα δύο πιο πάνω σημεία.
Η κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας
17. Αποτελεί θέση της Καθ’ ης η Αίτηση ότι η παρούσα Αίτηση/Έφεση αποτελεί κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας. Ενόψει του ότι τυχόν επιτυχία του λόγου ένστασης αυτού θα κρίνει και το αποτέλεσμα της Αίτησης/Έφεσης ο λόγος αυτός θα εξεταστεί κατά προτεραιότητα.
18. Η Καθ’ ης η Αίτηση στηρίζει την θέση της αυτή στο ότι παράλληλα με την παρούσα διαδικασία καταχωρίστηκε και η Αίτηση/Έφεση 31/2025 ίδιας ημερομηνίας, ήτοι 03/02/2025 ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού από τον ενυπόθηκο οφειλέτη και σύζυγο της Αιτήτριας κύριο Σωτήρη Κουλουντή. Αποτελεί θέση της Καθ’ ης η Αίτηση ότι η σχετική Αίτηση/Έφεση έχει το «ίδιο περιεχόμενο τόσο συντακτικά όσο και επί της ουσίας». Επισυνάπτουν την εν λόγω Αίτηση/Έφεση ως Τεκμήριο 12.
19. Από μια σύγκριση της παρούσας Αίτησης/Έφεσης με την Αίτηση/Έφεση 31/2025 διαπιστώνεται ότι η εν λόγω Αίτηση/Έφεση αφορά τα ίδια Ακίνητα, τον ίδιο πλειστηριασμό, η Ένορκη Δήλωση είναι ταυτόσημη και προβάλλονται ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα εναντίον της Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ» ενώ έχει καταχωριστεί από το ίδιο Δικηγορικό Γραφείο.
20. Από την πλευρά της Αιτήτριας δεν έχει αμφισβητηθεί η καταχώριση δεύτερης Αίτησης/Έφεσης εναντίον του ίδιου πλειστηριασμού αλλά ούτε και εξηγήθηκε ο λόγος για τον οποίο καταχωρίστηκε δεύτερη Αίτηση/Έφεση από άλλο μεν Αιτητή ενώ θα μπορούσε να είχε καταχωριστεί μια Αίτηση/Έφεση με δεδομένο ότι πρόκειται για συζύγους που έχουν μάλιστα κοινό Δικηγόρο.
21. Τα Δικαστήρια διαθέτουν την δικαιοδοσία να εξετάζουν αυτεπάγγελτα το κατά πόσο υφίσταται κατάχρηση της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου. Πρόκειται για εξουσία που εκπηγάζει από την ίδια τη φύση της δικαστικής λειτουργίας που αποσκοπεί στην απόδοση του δικαίου και αποτελεί το μέσο και διαθέτει τους μηχανισμούς που προάγουν την κατίσχυσή του. Τα μέσα για την αποτροπή της κατάχρησης της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, δε συναρτώνται με οποιοδήποτε συγκεκριμένο διάταγμα ή διατάγματα και μπορεί να προσλάβουν οποιαδήποτε μορφή που επιβάλλει η ανάγκη στη συγκεκριμένη περίπτωση για την περιφρούρηση του σκοπού για τον οποίο παρέχονται οι δικαιοδοσίες του Δικαστηρίου. Τα Δικαστήρια έχουν την ίδια εξουσία όπως και τα αγγλικά Δικαστήρια να ελέγχουν τις διαδικασίες προς αποφυγή κατάχρησης της δικαστικής διαδικασίας (βλ. Beogradska D.D. (1996) 1 Α.Α.Δ. 911). Η εξουσία αυτή των Δικαστηρίων έχει χαρακτηριστεί μάλιστα ότι δεν αποτελεί άσκησης διακριτικής ευχέρειας αλλά «θέμα αρχής» για τα Δικαστήρια. [2]
22. Η κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας μπορεί να προσλάβει πολλές μορφές και η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου για την παρεμπόδιση της είναι ευρεία (βλ. Constantinides v. Vima Ltd (1983) 1 C.L.R. 348).
23. Μορφή κατάχρησης αποτελεί σύμφωνα με την νομολογία των Κυπριακών Δικαστηρίων η καταχώριση πολλαπλών διαδικασιών προς επίτευξη του ίδιου σκοπού[3] (βλ. την Williams v. Hunt [1905] 1 Κ.Β. 512 που υιοθετήθηκε στην Διευθυντής των Φυλακών ν. Αναφορικά με τον ΤΖΕΝΝΑΡΟΣ ΠΕΡΕΛΛΑ, (1995) 1 ΑΑΔ 217, 16 Μαρτίου 1995 καθώς επίσης και την Re Αρχιεπίσκοπος Κύπρου (1993) 1 C.L.R. 248). Για τον λόγο αυτό εκεί και όπου η διαπιστώνεται κατάχρηση των δικαστικών διαδικασιών, το Δικαστήριο θα απορρίψει την μεταγενέστερη διαδικασία αν αυτή καλύπτει ουσιωδώς τα ίδια ζητήματα (βλ. Beogradska ανωτέρω).
24. Στην παρούσα υπόθεση, παρά το ότι εντοπίζεται να υφίσταται ο κίνδυνος έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων εξαιτίας της καταχώρισης δύο Αιτήσεων/Εφέσεων με το ίδιο αντικείμενο που επιδιώκουν τον ίδιο σκοπό, εντούτοις διαπιστώνεται ότι η παρούσα διαδικασία καταχωρίστηκε μεν την ίδια ημέρα, προηγείται όμως της Αίτησης/Έφεσης 31/2025.
25. Συνεπώς, ο λόγος Ένστασης αυτός απορρίπτεται.
Η Ειδοποίηση Τύπος «Ι» δεν αποστάλθηκε
26. Μοναδικό επίδικο παραμένει πλέον το κατά πόσο μετά την αναστολή του πλειστηριασμού από την πλευρά της Καθ’ ης η Αίτηση θα έπρεπε να αποσταλεί εκ νέου η Ειδοποίηση Τύπος «Ι».
27. Η επιχειρηματολογία του Συνηγόρου της Αιτήτριας περιστρέφεται γύρω από το ότι η Καθ’ ης η Αίτηση είχε την υποχρέωση να αποστείλει εκ νέου Ειδοποίηση Τύπος «Ι» μετά την αναστολή του πλειστηριασμού. Στον πυρήνα της επιχειρηματολογίας του Συνηγόρου της Αιτήτριας βρίσκεται η θέση ότι η διαδικασία του πλειστηριασμού αρχίζει από την επίδοση της Ειδοποίησης Τύπος «Ι» με την Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» να αποτελεί την δεύτερη ειδοποίηση που σχετίζεται με τον πλειστηριασμό.
28. Επιπλέον, ο Συνήγορος της Αιτήτριας αντλεί επιχείρημα από το γεγονός ότι σε σχέση με την Ειδοποίηση Τύπος «Θ» υπάρχει ρητή πρόνοια σύμφωνα με την οποία η εν λόγω Ειδοποίηση αποστέλλεται «μόνο μια φορά». Τέτοια πρόνοια δεν υπάρχει σε σχέση με την Ειδοποίηση Τύπος «Ι» κάτι που καταδεικνύει ότι η Ειδοποίηση Τύπος «Ι» θα έπρεπε να σταλεί εκ νέου. Την αρμοδιότητα για να εξεταστεί το ζήτημα αυτό την παρέχει, σύμφωνα με τον Συνήγορο της Αιτήτριας, το άρθρο 44Γ (3) του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου του 1965, (Ν. 9/1965) όπου προβλέπεται ότι η Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» παραμερίζεται όταν έχει αποσταλεί πριν την λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή.
29. Συνεπώς, σύμφωνα με την θέση του Συνηγόρου της Αιτήτριας από την στιγμή που ο πλειστηριασμός αναστάλθηκε τότε ακυρώθηκε όλη η διαδικασία και με δεδομένο ότι δεν αποστάλθηκε εκ νέου η Ειδοποίηση Τύπος «Ι» τότε η Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» στάλθηκε πρόωρα.
30. Η διαδικασία εκποίησης ενός ενυπόθηκου Ακινήτου είναι συγκεκριμένη. Δια μέσου της επίδοσης της Ειδοποίησης Τύπος «Ι» ο ενυπόθηκος οφειλέτης ενημερώνεται για το ποσό που κατέστη απαιτητό πλέον τους τόκους. Καλείται ουσιαστικά ο ενυπόθηκος οφειλέτης εντός 45 ημερών να καταβάλει το ποσό που αναφέρεται στην εν λόγω Ειδοποίηση.
31. Σε περίπτωση που ο ενυπόθηκος οφειλέτης δεν καταβάλει το ποσό που αναφέρεται στην Ειδοποίηση Τύπος «Ι», τότε σύμφωνα με το άρθρο 44Γ του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου του 1965 (Ν. 9/1965) ο ενυπόθηκος οφειλέτης «δύναται να προχωρήσει στην έναρξη της διαδικασίας που προβλέπεται από τις διατάξεις του παρόντος Μέρους» αφού επιδώσει την Ειδοποίηση Τύπος «Ι».
32. Με απλά λόγια, το τι αναφέρει το πιο πάνω άρθρο είναι ότι η διαδικασία εκποίησης του ενυπόθηκου Ακινήτου μπορεί δυνητικά να ξεκινήσει μετά την παρέλευση 45 ημερών από την επίδοση της Ειδοποίησης Τύπος «Ι». Η διαδικασία εκποίησης του ενυπόθηκου Ακινήτου ξεκινά με την Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ».
33. Το άρθρο 44Γ (3) του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου του 1965 (9/1965) παρέχει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε κάθε ενδιαφερόμενο πρόσωπο την δυνατότητα να προσφύγει στο Δικαστήριο εναντίον της Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ» για συγκεκριμένους λόγους που απαριθμούνται στο εν λόγω άρθρο. Με απλά λόγια το τι αναφέρει το εν λόγω άρθρο είναι ότι το Δικαστήριο αποκτά αρμοδιότητα (α) να παραμερίσει την Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» (β) για τους περιορισμένους λόγους που απαριθμούνται στο άρθρο αυτό.
34. Παρά το γεγονός ότι όλη η διαδικασία είναι ενιαία και αλληλένδετη και παρά το ότι η Ειδοποίηση Τύπος «Ι» και «ΙΑ» συσχετίζονται και διασυνδέονται μεταξύ τους, εντούτοις είναι ξεκάθαρο ότι διακρίνονται στο ότι η διαδικασία του Πλειστηριασμού ξεκινά με την Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ». Ο Νομοθέτης επέλεξε να οριοθετήσει την αρμοδιότητα του Δικαστηρίου να παραμερίσει και την δυνατότητα του ενυπόθηκου οφειλέτη και κάθε ενδιαφερόμενου πρόσωπού να προσφύγει στο Δικαστήριο μόνο εναντίον της Ειδοποίησης «ΙΑ» δια μέσου της καταχώρισης «Έφεσης» για συγκεκριμένους, περιοριστικά αναφερόμενους, λόγους.
35. Αυτό το οποίο εξετάζεται στο πλαίσιο μιας τέτοιας διαδικασίας που καταχωρείται δυνάμει του Μέρους VIA του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου του 1965 είναι κατά πόσο παρήλθε η προθεσμία των 45 ημερών από την αποστολή της Ειδοποίησης Τύπος «Ι», ήτοι κατά πόσο η Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» είναι πρόωρη.
36. Δεν παραγνωρίζεται ότι η εξέταση του λόγου αυτού προϋποθέτει σε κάποιο βαθμό την διαπίστωση του κατά πόσο η Ειδοποίηση Τύπος «Ι» εκδόθηκε και επιδόθηκε στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε κάθε ενδιαφερόμενο πρόσωπο σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου, δίδοντας τους την ευκαιρία να πληρώσουν το ενυπόθηκο χρέος. Όμως, ο εν λόγω Νόμος οριοθετεί την αρμοδιότητα του Δικαστηρίου καθότι αυτή δεν εκτείνεται στην εξέταση του κύρους και της εγκυρότητας της Ειδοποίησης Τύπος «Ι», αφού αυτή παραμένει απρόσβλητη. Κατά συνέπεια, η όποια εξέταση ζητημάτων που άπτονται του πρόωρου της Ειδοποίησης Τύπος «ΙΑ» θα πρέπει να περιορίζονται σε ζητήματα που δεν άπτονται του κύρους της Ειδοποίησης Τύπος «Ι».
37. Τα επιχειρήματα που προβάλλει η Αιτήτρια στην επίδικη Αίτηση περιστρέφονται γύρω από το κύρος της Ειδοποίησης Τύπος «Ι», της εξέτασης του δηλαδή του κατά πόσο η υφιστάμενη Ειδοποίηση Τύπος «Ι» είναι έγκυρη, πάσχει νομικά ή τυπικά, ή κατά πόσο θα έπρεπε να είχε σταλεί εκ νέου ή όχι. Μια τέτοια εξέταση θα ήταν αντίθετη με τις ίδιες τις πρόνοιες του Νόμου, οι οποίες καθιστούν την Ειδοποίηση Τύπος «Ι» απρόσβλητη.
38. Το Δικαστήριο δεν έχει αρμοδιότητα να εξετάσει στο πλαίσιο Αίτησης/Έφεσης το κύρος και την εγκυρότητα της Ειδοποίησης Τύπος «Ι». Από την στιγμή που διαπιστώνεται ότι δόθηκε η ευκαιρία, σύμφωνα με τον Νόμο, στον ενυπόθηκο οφειλέτη να πληρώσει το χρέος και παρήλθε η προθεσμία που τάσσει ο Νόμος, δηλαδή η Ειδοποίηση Τύπος «Ι» εκδόθηκε και επιδόθηκε σύμφωνα με τον Νόμο, τότε η Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» δεν παραμερίζεται ως πρόωρη.
39. Για τους πιο πάνω λόγους δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η θέση της Αιτήτριας ότι θα πρέπει να παραμεριστεί η Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ».
Δ. Κατάληξη
40. Στην βάση των όσων έχουν αναφερθεί πιο πάνω, η Αίτηση/Έφεση απορρίπτεται.
41. Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ της Καθ’ ης η Αίτηση και εναντίον της Αιτήτριας όπως αυτά θα υπολογιστούν από το Πρωτοκολλητείο και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.)…………………………………………..
Χ. Στρόππος, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
[1] Βλ. Άρθρο 27 του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου του 1965 (9/1965).
[2] Βλ. Spicer v Metropolitan Police Commissioner [2020] EWHC 1778 (QB), παρ. 12.
[3] Βλ. το άρθρο 31 του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Ν. 14/1960).
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο