Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ ν. Ξενοφών Φούη, Αγωγή Αρ. 810/2023, 14/1/2025
print
Τίτλος:
Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ ν. Ξενοφών Φούη, Αγωγή Αρ. 810/2023, 14/1/2025

ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ:  Θ. Θωμά, Π.Ε.Δ.

Αγωγή Αρ. 810/20223

(iJustice)

Μεταξύ:

 

Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ

 

Ενάγουσας

 

-και-

 

Ξενοφών Φούη

Εναγόμενου

 

----------------------------

 

Αίτηση ημερ. 11.3.2024

 

14 Ιανουαρίου 2025

 

Για Αιτήτρια (LC Realty Ltd):  κα Α. Χρίστου Γιασεμή για Ιωαννίδης Δημητρίου ΔΕΠΕ

Για Εναγόμενο – Καθ’  ου η Αίτηση:  κα Ε. Ευσταθίου για Γεώργιος Ν. Τσίκκος & Συνεργάτες ΔΕΠΕ

 

 

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ  ΑΠΟΦΑΣΗ

 

            Η Εταιρεία LC Realty Ltd (στη συνέχεια θα αναφέρεται ως η Αιτήτρια) με την υπό εξέταση Αίτηση της αξιώνει την έκδοση διατάγματος το οποίο να επιτρέπει την προσθήκη της ως Ενάγουσας υπ’  αριθμό 2 στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγή.  Διαζευκτικά αξιώνει την έκδοση διατάγματος με το οποίο να της επιτρέπεται να υποκαταστήσει ή και αντικαταστήσει την Ενάγουσα στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγή.

            Η Αίτηση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του κ. Κωνσταντίνου, διευθυντή της Αιτήτριας, στην οποία αναφέρει τα ακόλουθα:

 

            Κατά την 29.9.2023 συνάφθηκε μεταξύ Ενάγουσας και Αιτήτριας συμφωνία για την πώληση στην Αιτήτρια του ακινήτου με αριθμό εγγραφής 3/[ ] επί [ ] στη Λεμεσό (στη συνέχεια θα αναφέρεται ως το επίδικο ακίνητο).  Δυνάμει των όρων της ρηθείσας συμφωνίας, με τη μεταβίβαση του επίδικου ακινήτου επ’  ονόματι της Αιτήτριας, αυτή θα αναλάβει με δικά της έξοδα και δικηγόρο της επιλογής της, το χειρισμό και τη διεκδίκηση των αξιουμένων με την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγή θεραπειών. 

 

Κατά την 2.2.2024 εκδόθηκε τίτλος ιδιοκτησίας επ’  ονόματι της Αιτήτριας, με αποτέλεσμα όλα τα δικαιώματα και υποχρεώσεις που αφορούν το επίδικο ακίνητο ως και την παρούσα αγωγή, να περιέλθουν σ’  αυτήν. 

 

Όπως πληροφορείται, δεν έχει ξεκινήσει ακόμα η ακροαματική διαδικασία της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής και ως εκ τούτου η έκδοση του αιτούμενου διατάγματος δεν θα εκτροχιάσει την εκδίκαση της, ούτε και θα επηρεάσει καθ’  οιονδήποτε τρόπο τα δικαιώματα του Εναγόμενου. 

 

 

Η ΕΝΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ

 

            Η Ενάγουσα δεν έφερε ένσταση στην Αίτηση.  Εναντιώθηκε όμως ο Εναγόμενος.  Με την Ειδοποίηση για Πρόθεση Ένστασης, την οποία καταχώρισε, προβάλλει 16 συνολικά λόγους ένστασης, οι βασικοί εκ των οποίων είναι οι ακόλουθοι:

 

1.     Η Αίτηση είναι νόμω και ουσία αβάσιμη.

 

2.     Η Αιτήτρια και ο ενόρκως δηλών καμιά σχέση έχουν με την παρούσα υπόθεση και δεν μπορούν να ορκιστούν θετικά επί των όσων αναφέρονται στην ένορκη δήλωση.

 

3.    Υπάρχει καθυστέρηση εκ μέρους της Αιτήτριας στην υποβολή της Αίτησης.

4.    Η κατ’  ισχυρισμό συμφωνία πώλησης του επίδικου ακινήτου, την οποία επικαλείται η πλευρά της Αιτήτριας, δεν συνάφθηκε μεταξύ της Ενάγουσας και της Αιτήτριας.

 

5.    Η Ενάγουσα δεν υπήρξε ιδιοκτήτρια του επίδικου ακινήτου και ή δεν αποκαλύπτεται από την ένορκη δήλωση ότι υπήρξε ιδιοκτήτρια του και συνεπώς δεν νομιμοποιείται να εγείρει την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγή. 

 

6.    Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση παρατίθενται ελλιπή ή και ψευδή γεγονότα με σκοπό την παραπλάνηση του Δικαστηρίου.

 

7.    Τυχόν έγκριση της Αίτησης θα έχει ως αποτέλεσμα να στερήσει από τον Εναγόμενο την προώθηση των θέσεων του που σχετίζονται με το νόμιμο των διαδικασιών εγγραφής του επίδικου ακινήτου επ’  ονόματι της Ενάγουσας. 

 

8.    Η καταχώριση της Αίτησης αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας.

 

9.    Η ζημιά που θα προκύψει εις βάρος του Εναγόμενου δεν θα μπορεί να αποζημιωθεί με την έκδοση οποιασδήποτε διαταγής για έξοδα.

 

10. Οι αιτούμενες τροποποιήσεις δεν διασαφηνίζουν με οποιοδήποτε τρόπο τα επίδικα θέματα, ούτε βοηθούν στην επίλυση τους, αλλά τα περιπλέκουν και σκοπεύουν τον επαναπροσδιορισμό τους, την πρόκληση πολυπλοκότητας, καθυστέρησης και εκτροχιασμού της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής.

 

Η Ειδοποίηση για Πρόθεση Ένστασης υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του Αιτητή στην οποία υιοθετούνται, κατ’  ουσία, οι λόγοι ένστασης.  Συνεπώς θεωρώ αχρείαστο να παραθέσω οποιοδήποτε απόσπασμα της.

 

 

 

ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ

 

            Η Αίτηση στηρίζεται στους θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, Δ.9 θ.10, Δ.11, Δ.12 θ.θ. 3 και 4, Δ.25, Δ.39, Δ.48 θ.θ. 1 – 9, Δ.63 και Δ.64

 

Η Δ.9 θ.10 των θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, προνοεί επί λέξει τα ακόλουθα:

 

«………………………………………………………………………………………. The Court or a Judge may, at any stage of the proceedings, either upon or without the application of either party, and on such terms as may appear to the Court or Judge to be just, order that the names of any parties improperly joined, whether as plaintiffs or as defendants, be struck out, and that the names of any parties, whether plaintiffs or defendants, who ought to have been joined, or whose presence before the Court may be necessary in order to enable the Court effectually and completely to adjudicate upon and settle all the questions involved in the cause or matter, be added. No person shall be added as a plaintiff suing without a next friend, or as the next friend of a plaintiff under any disability, without his own consent in writing thereto. Every party whose name is so added as defendant shall be served with a writ of summons or notice in manner provided by Rule 11 of this Order or in such manner as may be prescribed by any special order, and the proceedings as against such party shall be deemed to have begun only on the service of such writ or notice.»

 

 

Στην υπόθεση Παγκυπριακή Ασφαλιστική Λτδ ν. Μηνά (2003) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1818 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:

 

«Η προσθήκη διαδίκου διέπεται από την Δ.9  θ.10 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών. Η τελευταία αντιστοιχεί με την Δ.16  θ.11 των Παλαιών Αγγλικών Διαδικαστικών Κανονισμών.  Ο θ.11 έτυχε ερμηνείας από την Αγγλική νομολογία.  Στην Amon v. Raphael Tuck & Sons Ltd [1956] 1 All E.R. 273 το θέμα τέθηκε ως εξής:

 

«Το κριτήριο κατά πόσο δυνάμει της Δ.16  θ.11 το Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να προσθέσει ως εναγόμενο πρόσωπο το οποίο ο ενάγων δεν επιθυμούσε να εναγάγει ήταν κατά πόσο το διάταγμα το οποίο ο ενάγων επεδίωκε στην αγωγή δυνατόν να επηρέαζε άμεσα τον παρεμβαίνοντα (δηλαδή τον προτεινόμενο διάδικο) με τον περιορισμό των νομίμων δικαιωμάτων του γιατί ο μόνος λόγος ο οποίος δυνατόν να καθιστά την παρουσία ενός μέρους ενώπιον του Δικαστηρίου αναγκαία για να δυνηθεί το Δικαστήριο να αποφανθεί πλήρως (εντός της έννοιας της Δ.16  θ.11) ήταν ότι θα δεσμεύεται από το αποτέλεσμα της διαδικασίας.»»

Στην P. T. Kiani Kertas v. Interorient Navigation Company Limited κ.ά (Αρ.1)  (2001) 1 Α.Α.Δ. 300 παρατίθεται το ακόλουθο απόσπασμα από την αγγλική υπόθεση Dollfus Mieg et Companie S.A. v. Bank of England [1951] Ch. 33, στη σελ. 38:

 

 

«Generally in Common Law and Chancery matters a plaintiff who conceives that he has a cause of action against the defendant is entitled to pursue his remedy against that defendant alone. He cannot be compelled to proceed against other persons whom he has no desire to sue.»

 

Απόλυτα σχετικά είναι και τα όσα αναφέρθηκαν στην Mepa Underwiting Management Ltd κ.ά v. Αγροτικής Ανώνυμης Ελληνικής Εταιρείας Γενικών Ασφαλίσεων (1997) 1(B) A.A.Δ. 772, τα οποία παραθέτω αμέσως πιο κάτω:

 

«Το ζήτημα της προσθήκης διαδίκου εμπίπτει εντός της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου. Όπως έχει νομολογηθεί το δικαστήριο διαθέτει ευρεία διακριτική ευχέρεια να κάμει οποιεσδήποτε αναγκαίες τροποποιήσεις σε σχέση με τους διαδίκους με το να τους προσθέσει, να τους διαγράψει ή να τους αντικαταστήσει και να επιφέρει τέτοιες αλλαγές όσες είναι αναγκαίες για να καταστήσει δυνατή την αποτελεσματική εκδίκαση όλων των μεταξύ των διαδίκων επίδικων θεμάτων (Βλ. Van Gelder, Apsimon & Co v. Sowerby Bridge United District Flour Society [1890] 44 Ch D 374, C.A., Montgomery v. Foy, Morgan & Co [1895] 2 Q.B. 321, C.A., Bennetts & Co v. McIlwraith & Co [1896] 2 Q.B. 464, C.A., Ideal Films Ltd v. Richards [1927] 1 K.B. 374, C.A., Wilson v. Balcarres [1893] 1 Q.B. 422, Robinson v. Geisel [1894] 2 Q.B. 688).»

 

            Ως έχει ήδη αναφερθεί, η Αιτήτρια επιδιώκει την προσθήκη της ως Ενάγουσας υπ’  αριθμό 2 στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγή και διαζευκτικά  την αντικατάσταση ή και υποκατάσταση της Ενάγουσας από την ίδια.  Το πραγματικό υπόβαθρο του αιτήματος της, πέραν φυσικά της ένορκης δήλωσης του κ. Κωνσταντίνου, αποτελεί το πωλητήριο έγγραφο ημερομηνίας 29.9.2023, το οποίο παρουσιάζεται με την ένορκη δήλωση του κ. Κωνσταντίνου (Τεκμήριο 1).  Όπως επιμαρτυρεί το περιεχόμενο του, κατά την ως άνω αναφερόμενη ημερομηνία,  συνάφθηκε μεταξύ της Εταιρείας CCSRE Real Estate Company Ltd και της Αιτήτριας, συμφωνία δυνάμει της οποίας η ανωτέρω περιγραφόμενη εταιρεία πώλησε στην Αιτήτρια το επίδικο ακίνητο δυνάμει των όρων που περιγράφονται λεπτομερώς στο ρηθέν πωλητήριο έγγραφο.  Αξίζει να επισημανθεί ότι η ανωτέρω αναφερόμενη εταιρεία περιγράφεται ως ο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του επίδικου ακινήτου.  Περαιτέρω, οι όροι 7.4 και 7.5 του ρηθέντος πωλητηρίου εγγράφου προνοούν επί λέξη τα ακόλουθα:

 

«7.4 Ο Αγοραστής συμφωνεί και αποδέχεται ότι με τη μεταβίβαση του Ακινήτου θα αναλάβει με δικά του έξοδα και με δικηγόρο της επιλογής του που θα διορίσει, το χειρισμό και τη διεκδίκηση των θεραπειών που απαιτούνται με την εν λόγω Αγωγή 810/2023. Ο Πωλητής ουδεμία απαίτηση θα έχει έναντι του Αγοραστή για τυχόν αποζημιώσεις ή έξοδα επιδικαστούν από το Δικαστήρια υπέρ του Αγοραστή στην Αγωγή 810/2023 και συνεπώς ο Πωλητής απαλλάσσει πλήρως και τελεσίδικα τον Αγοραστή από οποιαδήποτε ευθύνη καταβολής οποιονδήποτε ποσών τυχόν επιδικαστούν στην Αγωγή 810/2023 που αφορούν την οποιαδήποτε περίοδο προ της μεταβίβασης του Ακινήτου στο όνομα του Αγοραστή.

 

            7.5.  Ο Πωλητής συμφωνεί και αποδέχεται ότι κατά ή πριν τη μεταβίβαση του

Ακινήτου, θα παραδώσει στον Αγοραστή εξοφλητική Απόδειξη των δικηγορικών εξόδων των υφιστάμενων δικηγόρων του στην Αγωγή 810/2023 και ταυτόχρονα οι εν λόγω δικηγόροι του θα αποσυρθούν με το νενομισμένο τρόπο από δικηγόροι του Ενάγοντα στην Αγωγή 810/2023 με την αντικατάσταση αυτών από το δικηγορικό γραφείο Ιωαννίδης Δημητρίου Δ.Ε.Π.Ε, που θα καταχωρήσει προς τούτο σχετική ειδοποίηση στο Πρωτοκολλητείο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού.»

Περαιτέρω, όπως επιμαρτυρεί το πιστοποιητικό ακίνητης ιδιοκτησίας του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας (Τεκμήριο 2 της ένορκης δήλωσης του κ. Κωνσταντίνου), η Αιτήτρια ενεγράφη ως ιδιοκτήτρια του επίδικου ακινήτου κατά τη 2.2.2024.  Από τη στιγμή λοιπόν που ενεγράφη ως ιδιοκτήτρια του επίδικου ακινήτου, είναι φανερό ότι έχει καταστεί αναγκαία διάδικος στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγή.   Όπως είναι νομολογημένο, σε διαδικασίες που έχουν ως αντικείμενο ακίνητη ιδιοκτησία, επιβάλλεται να συνενώνονται ως διάδικοι όλα τα επηρεαζόμενα πρόσωπα, διαφορετικά η όλη διαδικασία είναι θνησιγενής και άκυρη (Hadjipetrou v. Hadjiloukas (1965) 1 C.L.R. 83, Γεωργιάδου ν. Γεωργιάδη (1979) 1(Β) Α.Α.Δ. 1210 και Κωνσταντίνου κ.ά. ν. Διευθυντή Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας (2012) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1990). 

            Είναι ορθός ο λόγος ένστασης του Εναγόμενου ότι, όπως επιμαρτυρεί η συμφωνία πώλησης του επίδικου ακινήτου, δεν φαίνεται ότι συνάφθηκε μεταξύ της Ενάγουσας, ήτοι της Συνεργατικής Εταιρείας Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ και της Αιτήτριας, αλλά, ως έχει ήδη αναφερθεί, ως πωλητής στο ρηθέν πωλητήριο έγγραφο περιγράφεται η εταιρεία CCSRE Real Estate Company Ltd.  Αυτό το οποίο έχω παρατηρήσει είναι ότι δεν έχει παρουσιαστεί οποιαδήποτε μαρτυρία εκ μέρους της Αιτήτριας ως προς τη σχέση της Ενάγουσας με την αμέσως πιο πάνω αναφερόμενη Εταιρεία. Δεν διαφεύγει φυσικά της προσοχής μου ότι στην γραπτή αγόρευση των ευπαίδευτων συνηγόρων της Αιτήτριας υποστηρίζεται ότι η Εταιρεία CCSRE Real Estate Company Ltd είναι θυγατρική της Ενάγουσας.  Όμως, ενόψει του ότι τα ανωτέρω δεν αποτελούν μαρτυρία, δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο.   Όπως είναι νομολογημένο, η δικηγορική αγόρευση δεν αποτελεί, κανονικώς εχόντων των πραγμάτων, παραδεκτή μέθοδο προσαγωγής μαρτυρίας (Αναφορικά με την Αίτηση της Koretska, Π.Ε. 231/20 ημερομηνίας 1.2.2022 [Ολομέλεια] ).  Ούτε και ο συνημμένος ως Παράρτημα Α στο ρηθέν πωλητηριο έγγραφο τίτλος ιδιοκτησίας θα μπορούσε να βοηθήσει καθ’  οιονδήποτε τρόπο την ως άνω θέση της Αιτήτριας για το λόγο ότι είναι τόσο δυσανάγνωστος, σε σημείο που το Δικαστήριο δεν μπορεί να διαβάσει τι επακριβώς αναγράφεται επ’  αυτού. 

 

Η  παράλειψη της Αιτήτριας να διευκρινίσει τη σχέση μεταξύ της Εταιρείας CCSRE Real Estate Company Ltd και Ενάγουσας, δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος για αντικατάσταση της Ενάγουσας από την ίδια.  Αξίζει να επισημανθεί ότι η Ενάγουσα στην Έκθεση Απαίτησης η οποία καταχωρίστηκε με το ειδικά οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα, περιγράφεται ως η ιδιοκτήτρια και ή η δικαιούμενη στην εγγραφή και ή εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια του επίδικου ακινήτου, υπό αυτή της δε την ιδιότητα αξιώνει, μεταξύ άλλων, διάταγμα το οποίο να διατάσσει τον Εναγόμενο όπως της παραδώσει κενή και ελεύθερη την κατοχή του επίδικου ακινήτου.

 

            Υπό το φως των όσων έχω παραθέσει πιο πάνω έχω την ταπεινή άποψη ότι δεν θα μπορούσε να επιτραπεί η αντικατάσταση ή και η υποκατάσταση της Ενάγουσας με την Αιτήτρια, αλλά η προσθήκη της Αιτήτριας ως Ενάγουσας υπ’  αριθμό 2. 

 

            Η Αιτήτρια με την Αίτηση της αξιώνει ως περαιτέρω θεραπείες την έκδοση διατάγματος για τροποποίηση του τίτλου της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής διά της απαλείψεως του ονόματος της Ενάγουσας και την αντικατάσταση του με το όνομα της Αιτήτριας, ως επίσης και διάταγμα τροποποίησης της έκθεσης απαίτησης, η οποία, ως έχει ήδη αναφερθεί, περιλαμβάνεται στο ειδικά οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα.  Πέρα όμως από την έκδοση διαταγής για τροποποίηση του τίτλου της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής και την προσθήκη της Αιτήτριας ως Ενάγουσας 2, θεωρώ ορθότερο όπως καταχωριστεί ξεχωριστή αίτηση για τροποποίηση της Έκθεσης Απαίτησης, στην οποία να περιγράφονται λεπτομερώς όλες οι τροποποιήσεις οι οποίες έχουν καταστεί αναγκαίες μετά την προσθήκη της Αιτήτριας ως Ενάγουσας 2.

 

            Ως έχει ήδη αναφερθεί, ο  Εναγόμενος με τους λόγους ένστασης του, ως και την ένορκη δήλωση του, διατείνεται ότι η έγκριση της Αίτησης θα έχει ως αποτέλεσμα να του στερήσει την προώθηση των θέσεων που καταγράφονται στο δικόγραφο της υπεράσπισης του και σχετίζονται με το νόμιμο των διαδικασιών εγγραφής του επίδικου ακινήτου επ’  ονόματι της Ενάγουσας ως και με τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου να εκδικάσει την υπόθεση.  Το Δικαστήριο δεν συμμερίζεται την ως άνω θέση του Εναγόμενου.  Κανένα δικαίωμα του θα επηρεαστεί από την προσθήκη της Αιτήτριας ως Ενάγουσας 2, αφού η Ενάγουσα θα παραμείνει ως διάδικος.  Όμως ακόμα και στην περίπτωση που το Δικαστήριο επέτρεπε την αντικατάσταση της με την Αιτήτρια, και πάλι δεν θα επηρεαζόταν οποιαδήποτε βάση της υπεράσπισης του.  Παντελώς ανεδαφικός κρίνεται και ο λόγος ένστασης του Εναγόμενου ότι υπήρξε καθυστέρηση στην καταχώριση της Αίτησης.  Επισημαίνεται ότι η Αίτηση καταχωρίστηκε σε διάστημα 40 περίπου ημερών από την 2.2.2024, ημερομηνία εγγραφής του επίδικου ακινήτου επ’  ονόματι της Αιτήτριας.    Θα πρέπει εξάλλου να επισημανθεί ότι η αγωγή βρίσκεται ακόμα στο αρχικό της στάδιο και μπορούν να επέλθουν οποιεσδήποτε αναγκαίες τροποποιήσεις στα δικόγραφα των διαδίκων. 

 

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

 

            Με βάση τα όσα προσπάθησα να επεξηγήσω λεπτομερώς πιο πάνω καταλήγω ότι η Αίτηση θα πρέπει να πετύχει και να εκδοθεί διάταγμα για προσθήκη της Αιτήτριας ως Ενάγουσας Αρ. 2, ως επίσης και διάταγμα για τροποποίηση του τίτλου της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής.  

 

            Καθ’  όσον αφορά τα έξοδα δεν βλέπω οποιοδήποτε λόγο για απόκλιση από το γενικό κανόνα ότι επιδικάζονται υπέρ του επιτυχόντα διαδίκου που στην προκείμενη περίπτωση είναι η Ενάγουσα.

            Με βάση τα πιο πάνω εκδίδεται διάταγμα με το οποίο επιτρέπεται η προσθήκη της Αιτήτριας ως Ενάγουσας 2 στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγή.  Συνακόλουθα, εκδίδεται διάταγμα με το οποίο επιτρέπεται η ανάλογη τροποποίηση του τίτλου της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής.   

 

Η αίτηση για τροποποίηση της περιλαμβανομένης στο ειδικά οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα έκθεσης απαίτησης να καταχωριστεί εντός 15 ημερών από της καταχώρισης του κλητηρίου εντάλματος με την προσθήκη της Αιτήτριας ως Ενάγουσας 2.

 

            Επιδικάζονται υπέρ της Αιτήτριας και εναντίον του Εναγόμενου τα έξοδα της Αίτησης τα οποία υπολόγισα κατ’  αποκοπή στο ποσό των €3.500 πλέον Φ.Π.Α..

 

 

 

(Υπ.)  …………………………………

                                                                                                             Θ. Θωμά, Π.Ε.Δ.

 

Πιστό Αντίγραφο,

 

 

Πρωτοκολλητής

 

 

 

 

 

 

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο