ΕΝΩΠΙΟΝ: Αφρ.Χαραλαμπίδη, Ε.Δ.
Αίτηση-Έφεση: 98/2025 (I-Justice)
Επί τοις αφορώσι τον Περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχής, Εγγραφής και Εκτιμήσεως) Νόμο Κεφ.224 (και τις τροποποιήσεις του), Άρθρα 50, 58, 80, 85
Επί τοις αφωρόσι τον Περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Περιορισμός Πωλήσεων) Νόμος 82/2002 και τις τροποποιήσεις του
Επί τοις αφορώσι τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο του 1965 (Ν.9/65), όπως τροποποιήθηκε άρθρα 51, 37-44
Μεταξύ:
1. ΑΝΤΡΕΑ ΓΙΑΝΝΗ
2. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΑΣΠΡΗ
Αιτητών /Εφεσείοντων
και
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΙΜΙΤΕΔ
Καθ'ης η Αίτηση / Εφεσίβλητης
Ημερομηνία: 8 Απριλίου, 2025
Εμφανίσεις:
Για τους Αιτητές / Εφεσείοντες: κα Ε.Χατζηστερκώτη για ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΧΑΤΖΗΣΤΕΡΚΩΤΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΕΠΕ.
Για την Καθ' ης η Αίτηση / Εφεσίβλητη: κος A.Γκέβρος για Γεώργιος Διογένους & Συνεργάτες ΔΕΠΕ.
ΑΠΟΦΑΣΗ
1. Με την υπό εξέταση αίτηση-έφεση (στο εξής θα αναφέρεται ως η «Αίτηση») oι Αιτητές/Εφεσείοντες (στο εξής θα αναφέρονται μαζί ως οι «Αιτητές») ζητούν διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να παραμερίζεται και/ή να ακυρώνεται η Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» ημερομηνίας 16/1/2025 (στο εξής η «προσβληθείσα ειδοποίηση ΙΑ») καθώς επίσης και διάταγμα με το οποίο να ακυρώνεται ο σκοπούμενος με την τελευταία ηλεκτρονικός πλειστηριασμός σε σχέση με δύο ακίνητα, ιδιοκτησίας του Αιτητή / Εφεσίβλητου αρ.1 (στο εξής τα «ενυπόθηκα ακίνητα»), τα οποία ευρίσκονται στην Λεμεσό και βαρύνονται με την υποθήκη αρ.5/Υ/XXXX/2017 του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λεμεσού (η «επίδικη υποθήκη») προς όφελος της Καθ' ης η Αίτηση / Εφεσίβλητης (η «Καθ'ης η Αίτηση»).
2. Ο πλειστηριασμός είναι προγραμματισμένος να γίνει σήμερα, 8/4/2025, και ώρα 10.00 π.μ. (στο εξής ο «σκοπούμενος πλειστηριασμός»).
3. Οι λόγοι επί των οποίων αρχικά εδραζόταν η Αίτηση, περιορίστηκαν κατά το στάδιο της ακρόασης της από την ευπαίδευτη συνήγορο των Αιτητών, η οποία μέσω της γραπτής της αγόρευσης, όσο και προφορικά, δήλωσε ότι η πλευρά των Αιτητών θα προωθήσει μόνο τους λόγους έφεσης υπ’ αριθμούς 2 και 4, οι οποίοι αναφέρουν τα εξής:
Λόγος Έφεσης 2:
‘(α) Η Ειδοποίηση ΙΑ είναι άκυρη και/ ή δέον όπως ακυρωθεί και/ ή παραμεριστεί από το Δικαστήριο, διότι η εν λόγω Ειδοποίηση «ΙΑ» δεν έχει επιδοθεί στον Αιτητή 1 (Πρωτοφειλέτη και Ενυπόθηκο Οφειλέτη) δεόντως και/ ή νόμιμα και/ ή νομότυπα, όπως καθορίζεται από το Μέρος VIA του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου του 1965 (Ν. 9/1965) ως αυτός έχει τροποποιηθεί, ήτοι δια της παράδοσης της Ειδοποίησης «ΙΑ» με συστημένη επιστολή στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραμμένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισμένη σε μητρώο του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, με ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας στο εν λόγω πρόσωπο.
(β) Οι Καθ’ ων η Αίτηση λανθασμένα επέδωσαν την Ειδοποίηση ΙΑ με συστημένο ταχυδρομείο στη διεύθυνση Απόλλωνος 23, 4620 Επισκοπή, Λεμεσός, διεύθυνση, η οποία λανθασμένα αναγράφεται επί της Ειδοποίησης ΙΑ, εφόσον δεν είναι η διεύθυνση του Αιτητή 1.
(γ) Οι Καθ’ ων η Αίτηση λανθασμένα επέδωσαν την Ειδοποίηση ΙΑ στον Αιτητή 1 δια ιδιώτη επιδότη, πριν αποκρυσταλλωθεί το «ανέφικτο» της επίδοσης της Ειδοποίησης ΙΑ δια συστημένου ταχυδρομείου στον Αιτητή 1.’
Λόγος Έφεσης 4:
‘(α) Η Ειδοποίηση «ΙΑ» είναι άκυρη και/ ή δέον όπως ακυρωθεί και/ ή παραμεριστεί από το Δικαστήριο, διότι η Ειδοποίηση «ΙΑ», καθώς επίσης και οι Ειδοποιήσεις «Ι» και «Θ» δεν έχουν επιδοθεί καθόλου σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, ως αυτοί ορίζονται στο Μέρος VIA του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου (Ν. 9/1965) ως έχει τροποποιηθεί, ήτοι οποιοδήποτε πρόσωπα έχουν δικαίωμα σε οποιαδήποτε μέρος του εκπλειστηριάσματος της πώλησης, όπως αυτό προκύπτει από έρευνα στα μητρώα του Κτηματολογίου και περιλαμβάνει οποιουσδήποτε εγγυητές σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος.
(β) Η προσβαλλόμενη Ειδοποίηση ΙΑ καθώς επίσης οι Ειδοποιήσεις Θ και Ι δεν έχουν επιδοθεί καθόλου πόσο μάλλον δεόντως στους εγγυητές, περιλαμβανομένης της Αιτήτριας 2 αλλά και άλλων φιλικών και/ ή συγγενικών προσώπων του Αιτητή 1, οι οποίοι εγγυητές έχουν εγγυηθεί λογαριασμό και/ ή λογαριασμούς πιστωτικών διευκολύνσεων, που παραχωρήθηκαν προς τον Αιτητή 1 και οι οποίοι εξασφαλίζονται από την Υποθήκη με αρ. 5/Υ/2195/2017 Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λεμεσού, της οποίας επιχειρείται η εκποίηση δια της επίδικης Ειδοποίησης ΙΑ.’
4. Ως αποτέλεσμα, οι λόγοι έφεσης που παρέμειναν για εξέταση, αφορούν α) το νομότυπο της επίδοσης της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ στον Αιτητή / Εφεσίβλητο αρ.1 (στο εξής ο «Αιτητής 1», εφόσον δεν αναγράφεται και δεν επιδόθηκε στην ορθή διεύθυνση και επιδόθηκε δια ιδιώτη επιδότη προτού την παραλάβει από το ταχυδρομείο και β) το κατά πόσον η παράλειψη επίδοσης της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ και των προγενέστερων αυτής ειδοποιήσεων Τύπου «Ι» και «Θ» στην Αιτήτρια / Εφεσίβλητη αρ.2 (στο εξής η «Αιτήτρια 2») και σε 6 άλλα πρόσωπα, υπό την ιδιότητα τους ως εγγυητές του Αιτητή 1, συνιστά μη επίδοση σε ‘ενδιαφερόμενα πρόσωπα’ υπό την έννοια της σχετικής Νομοθεσίας και λόγω παραμερισμού της διαδικασίας πλειστηριασμού.
5. Η αίτηση βασίζεται σε πληθώρα νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων, στο Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις αρχές της επιείκειας και επί των συμφυών και γενικών εξουσιών του Δικαστηρίου και συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του Αιτητή 1, ο οποίος ορκίζεται, τόσο προσωπικά, όσο και εκ μέρους της Αιτήτριας 2, μητέρας του, για τους λόγους που αναφέρει (στο εξής η «ΕΔ-ΑΓ»). Προχωρώ να συνοψίσω το περιεχόμενο αυτής, έχοντας υπόψη τον προαναφερόμενο περιορισμό των λόγων έφεσης κατά το ακροαματικό στάδιο.
6. Στην ΕΔ-ΑΓ, ο Αιτητής 1 αναφέρει ότι η επίδικη υποθήκη ενεγράφη προς όφελος της Καθ’ης η Αίτηση, τότε Περιφερειακή Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Λεμεσού Λτδ (στο εξής η «Συνεργατική»), ως εξασφάλιση για πιστωτικές διευκολύνσεις στο όνομα του δυνάμει συμφωνίας αναδιάρθρωσης παλαιότερων λογαριασμών πιστωτικών διευκολύνσεων. Κατά το 2020 η Καθ’ης η Αίτηση, τερμάτισε τον λογαριασμό των προαναφερόμενων πιστωτικών διευκολύνσεων, καταχώρησε σχετική αγωγή εναντίον του Αιτητή 1, και ο τελευταίος καταχώρησε εναντίον της Καθ’ης η Αίτηση αγωγή σε σχέση με τις ίδιες πιστωτικές διευκολύνσεις, οι οποίες υποθέσεις ακόμη εκκρεμούν.
7. Αναφέρει ότι η Καθ’ης η Αίτηση προέβη σε παράτυπη επίδοση της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ στον ίδιο, διότι η διεύθυνση που αναγράφεται στην τελευταία και στην οποία αποστάλθηκε δια συστημένου ταχυδρομείου, δεν είναι η διέυθυνση του, αλλά αυτής της Αιτήτριας 2. Επίσης αναφέρει ότι η προσβληθείσα ειδοποίηση ΙΑ του επιδόθηκε με ιδιώτη επιδότη, προτού την παραλάβει από το ταχυδρομείο, δηλαδή πριν καταστεί ανέφικτη η επίδοση της δια συστημένου ταχυδρομείου.
8. Περαιτέρω, αναφέρει ότι η προσβληθείσα ειδοποίηση ΙΑ και οι προγενέστερες ειδοποιήσεις Τύπου Θ και Ι δεν επιδόθηκαν στους εγγυητές του, περιλαμβανομένης της Αιτήτριας 2, οι οποίοι αποτελούν ενδιαφερόμενα πρόσωπα, για σκοπούς της υπό κρίση διαδικασίας. Τα εν λόγω πρόσωπα, σύμφωνα με τον Αιτητή 1, δυνάμει σύμβασης εγγύησης ημερ.6/7/17 (στο εξής η «Σύμβαση Εγγύησης») εγγυήθηκαν όλες τις πιστωτικές διευκολύνσεις που του παραχωρήθηκαν από την Συνεργατική. Η Σύμβαση Εγγύησης, συνάφθηκε μετά από παραστάσεις από πλευράς των λειτουργών της Συνεργατικής προς τους εγγυητές του, στην παρουσία του Αιτητή 1, ότι δεν είχαν τίποτα να φοβηθούν, διότι το επίδικο δάνειο εξασφαλιζόταν και με υποθήκη. Αναφέρει ότι οι όροι της επίδικης υποθήκης επιβεβαιώνουν ότι εξασφαλίζει όλες τις υποχρεώσεις του Αιτητή 1 προς την Καθ’ης η Αίτηση.
9. Δεν θα αναφερθώ στο παρών στάδιο εκτενέστερα στα επιχειρήματα που προβάλλονται στα πλαίσια της ΕΔ-ΑΓ και τα οποία αφορούν την νομική πτυχή των πιο πάνω θέσεων των Αιτητών, κάτι το οποίο θα πράξω σε κατοπινό στάδιο της απόφασης μου με αναφορά επίσης, όπου κρίνω κατάλληλο, στην γραπτή αγόρευση που κατατέθηκε από την δικηγόρο τους.
10. Στην ΕΔ-ΑΓ επισυνάπτονται τα ακόλουθα έγγραφα ως τεκμήρια: αντίγραφο της Συμφωνίας Δανείου μεταξύ του Αιτητή 1 και της Συνεργατικής ημερ.5/7/17 (Τεκμήριο 1), αντίγραφο της επίδικης υποθήκης μετά του σχετικού εγγράφου υποθήκης (Τεκμήριο 2), αντίγραφο Προειδοποιητικής Επιστολής προς τον Αιτητή 1 ημερ. 26/5/20 (Τεκμήριο 3), αντίγραφο της Επιστολής Τερματισμού προς τον Αιτητή 1 ημερ. 22/7/20 (Τεκμήριο 4), αντίγραφο της αγωγής που καταχώρησε η Καθ’ης η Αίτηση το 2020 εναντίον του Αιτητή 1 (Τεκμήριο 5), αντίγραφο της αγωγής που καταχώρησε ο Αιτητής 1 το 2021 εναντίον της Καθ’ης η Αίτηση (Τεκμήριο 6), αντίγραφο πιστοποιητικού έρευνας ακίνητης ιδιοκτησίας σε σχέση με εμπράγματα βάρη επί των ενυπόθηκων ακινήτων (Τεκμήριο 7), αντίγραφο της Ειδοποίησης Τύπου «Θ» ημερ.21/6/24 (Τεκμήριο 8), αντίγραφο Ειδοποίησης Τύπου «Ι» ημερομ. 31/7/24 δια συστημένου ταχυδρομείου και δια ιδιωτικής επίδοσης της στις 25/9/25 (Τεκμήρια 9 και 10), αντίγραφο της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ δια συστημένου ταχυδρομείου και δια ιδιωτικής επίδοσης της στις 10/2/25 (Τεκμήρια 11 και 12), αντίγραφα ειδοποιήσεων πλειστηριασμού που ανακόπηκαν με διάταγμα Δικαστηρίου (Τεκμήριο 13) και αντίγραφο της Σύμβασης Εγγύησης (Τεκμήριο 14).
11. Ως προκύπτει από τον φάκελο της υπόθεσης, η Αίτηση επιδόθηκε και στα 6 πρόσωπα, που οι Αιτητές θεωρούν αποτελούν ενδιαφερόμενα πρόσωπα λόγω του ότι, μαζί με την Αιτήτρια 2, εγγυήθηκαν τις υποχρεώσεις του Αιτητή 1 στην βάση της Σύμβασης Εγγύησης. Τα εν λόγω πρόσωπα όμως δεν εμφανίστηκαν στην διαδικασία και συνεπώς δεν συμμετείχαν στο ακροαματικό της σκέλος.
12. Η Αίτηση προσέκρουσε όμως σε ένσταση που υποβλήθηκε από πλευράς της Καθ’ης η Αίτηση και με την οποία εγείρονται 16 λόγοι ένστασης με βάση τους οποίους η τελευταία θεωρεί ότι πρέπει η Αίτηση να απορριφθεί. Οι πολυάριθμοι λόγοι ένστασης επαναλαμβάνουν, ως επί το πλείστον, τα ίδια ζητήματα τα οποία μπορούν να συνοψισθούν, έχοντας υπόψη τον περιορισμό των επίδικων θεμάτων από πλευράς των Αιτητών ως και του περιεχομένου της αγόρευσης του συνηγόρου της Καθ’ης η Αίτηση, ως ακολούθως:
12.1 Δεν προωθείται και/ή δεν συντρέχει οποιοσδήποτε βάσιμος λόγος παραμερισμού της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ δυνάμει του Μέρους VIA του Ν.9/65 Άρθρο 44Γ,
12.2 Οιαδήποτε τυχόν απόκλιση της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ από τον Νόμο δεν οδηγεί στην ακύρωση της και/ή οι Αιτητές δεν έχουν υποστεί καμία ζημιά,
12.3 Όλες οι κατά την νομοθεσία ειδοποιήσεις έχουν αποσταλεί νομότυπα σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα και πληρούν τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο προϋποθέσεις και οι Αιτητές κωλύονται να αμφισβητούν την διεύθυνση στις οποίες στάλθηκαν,
12.4 Η Αιτήτρια 2, στερείται locus standi,
12.5 Οι Αιτητές δεν έχουν αποσείσει το βάρος απόδειξης των ισχυρισμών τους και/ή οι λόγοι έφεσης τους δεν έχουν στοιχειοθετηθεί.
13. Όπως και η αίτηση, η ένσταση βασίζεται σε πληθώρα νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων, στο Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις αρχές του κοινοδικαίου και του δικαίου της επιείκειας, στην πρακτική και στις συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου και στη σχετική Νομολογία.
14. Η ένσταση υποστηρίζεται από α) την ένορκη δήλωση προσώπου (στο εξής η «ΕΔ-ΜΖ»), το οποίο βρίσκεται στην υπηρεσία εταιρείας η οποία παρέχει στην Καθ’ης η αίτηση υπηρεσίες διαχείρισης των χρηματοπιστωτικών της διευκολύνσεων και συναφών εξασφαλίσεων/εγγυήσεων και συναφών θεμάτων, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που σχετίζονται με την παρούσα υπόθεση, και β) την ένορκη δήλωση ιδιώτη επιδότη (στο εξής η «ΕΔ-ΧΕ»), ο οποίος παρέχει σχετικές υπηρεσίες στην Καθ’ης η Αίτηση.
15. Η ενόρκως δηλούσα στην ΕΔ-ΜΖ αναφέρει, παραπέμποντας στις σχετικές συγχωνεύσεις και άλλες αλλαγές που μεσολάβησαν, ότι η Καθ’ης η Αίτηση έχει υποκαταστήσει την Συνεργατική στην σχέση της με τον Αιτητή 1. Αναφέρει ότι μετά από αίτημα αναδιάρθρωσης του τελευταίου, αυτός σύνηψε με την Καθ’ης η Αίτηση Σύμβαση Δανείου το οποίο εξασφαλίστηκε με την επίδικη υποθήκη επί των ενυπόθηκων ακινήτων (στο εξής η «Συμφωνία Δανείου»). Ο σχετικός λογαριασμός δανείου έλαβε αρχικά αριθμό XXXXXXX-5, ο οποίος μετά τις διάφορες συγχωνεύσεις και αλλαγές μετατράπηκε σε XXXXXXXXXX60-5 (στο εξής ο «Επίδικος λογαριασμός δανείου»). Η Συμφωνία Δανείου, ουδέποτε εξασφαλίστηκε με συμφωνία εγγύησης, ως ισχυρίζονται οι Αιτητές και η Σύμβαση Εγγύησης (Τεκμήριο 14 ΕΔ-ΑΓ) αφορά άλλο λογαριασμό δανείου και όχι τον επίδικο λογαριασμό δανείου και τα ενυπόθηκα ακίνητα δεν βαρύνονται από οιανδήποτε άλλη επιβάρυνση, πέραν της επίδικης υποθήκης
16. Σύμφωνα με την ενόρκως δηλούσα, λόγω της παράλειψης αποπληρωμής του δανείου σύμφωνα με τους όρους της Συμφωνίας Δανείου, η Καθ’ης η Αίτηση τερμάτισε την πιστωτική διευκόλυνση, κίνησε αγωγή το 2020 εναντίον του Αιτητή 1 και ο τελευταίος κίνησε το 2021 αγωγή εναντίον της Καθ’ης η Αίτηση σε σχέση με τον επίδικο λογαριασμό, οι οποίες διαδικασίες εκκρεμοδικούν.
17. Η προσβληθείσα ειδοποίηση ΙΑ στάλθηκε στην ορθή διεύθυνση αφού, ως αναφέρει η ενόρκως δηλούσα, ο Αιτητής 1 διαμένει στην εν λόγω διεύθυνση με την Αιτήτρια 2, μητέρα του, και στην συγκεκριμένη διέυθυνση διεκπεραιώθηκε και η επίδοση της Ειδοποίησης Τύπου «Ι» ημερομ. 31/7/24 στον ίδιο τον Αιτητή 1 δια ιδιωτικής επίδοσης της στις 25/9/25. Η Καθ’ης η Αίτηση προσπάθησε να επιδώσει την προσβληθείσα ειδοποίηση ΙΑ στην εν λόγω διεύθυνση, ως η τελευταία γνωστή του διεύθυνση, μέσω συστημένου ταχυδρομείου το οποίο παρέλαβε ο Αιτητής 1 στις 14/2/25, παρά τη σχετική αναφορά σε άλλη ημερομηνία στα ψηφιακά συστήματα του ταχυδρομείου. Ενώ η αποστολή της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ δια συστημένου ταχυδρομείου ξεκίνησε στις 27/1/25, επειδή στο μεταξύ ορίστηκε η ημερομηνία του σκοπούμενου πλειστηριασμού, η Καθ’ης η Αίτηση ανέθεσε και σε ιδιώτη επιδότη την επίδοση της στον Αιτητή 1, η οποία διεκπεραιώθηκε στις 10/2/25 μέσω της Αιτήτριας 2 στην διεύθυνση που αναφέρεται στην εν λόγω ειδοποίηση.
18. Στην ΕΔ-ΜΖ επισυνάπτονται τα ακόλουθα έγγραφα ως τεκμήρια: δέσμη εγγράφων με τις σχετικές μετονομασίες και/ή συγχωνεύσεις που οδήγησαν στην υποκατάσταση της Συνεργατικής από την Καθ’ης η Αίτηση (Δέσμη Τεκμηρίων 1), η σύμβαση δανείου (Τεκμήριο 2), αντίγραφο της σύμβασης της επίδικης Υποθήκης και της δήλωσης Υποθήκης (Τεκμήριο 3), αντίγραφο της έρευνας από το αρμόδιο Τμήμα του Κτηματολογίου και Χωρομετρίας σε σχέση με τα ενυπόθηκα ακίνητα (Δέσμη Τεκμηρίων 4), αντίγραφο της ειδοποίησης Τύπου «Θ» που απεστάλη στον Αιτητή 1 (Τεκμήριο 5), αντίγραφο απόδειξης κατάθεσης συστημένου ταχυδρομείου σε σχέση με την ειδοποίηση Τύπου «Ι», αντίγραφα καταστάσεων από το σύστημα καταγραφής της πορείας αποσταλθέντων αντικειμένων και της ειδοποίησης Τύπου «Ι» μετά της σχετικής κατάστασης λογαριασμού (Τεκμήρια 6,7 και 8), ένορκη δήλωση ιδιώτη επιδότη σε σχέση με την επίδοση της επιστολής και ειδοποίησης Τύπου «Ι» και κατάστασης λογαριασμού και απόδειξη επίδοσης εις την οποία φαίνεται η διεύθυνση εις την οποία διεκπεραιώθηκε η επίδοση (Τεκμήρια 9 και 10), αντίγραφο της ειδοποίησης Τύπου «ΙΒ», ένορκη δήλωση ιδιώτη επιδότη σε σχέση με την επίδοση της στον Αιτητή 2 στην προαναφερόμενη διεύθυνση και αποδεικτικό αποστολής της με συστημένο ταχυδρομείο (Τεκμήρια 11, 12 και 13), αντίγραφο απόδειξης κατάθεσης συστημένων και εγγράφου σε σχέση με την προσβληθείσα ειδοποίηση ΙΑ (Τεκμήριο 14), αντίγραφο της ειδοποίησης άφιξης συστημένου, υπογεγραμμένο από τον Αιτητή 1 στις 14/2/25 (Τεκμήριο 15), η προσβληθείσα ειδοποίηση ΙΑ με συνοδευτικά έγγραφα (Τεκμήριο 16) και ένορκη δήλωση ιδιώτη επιδότη σε σχέση με την επίδοση της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ στον Αιτητή 1 (Τεκμήριο 17).
19. Ο ενόρκως δηλών στην ΕΔ-ΧΕ ουσιαστικά επιβεβαιώνει την θέση της ενόρκως δηλούσας στην ΕΔ-ΜΖ, με αναφορά στις σχετικές λεπτομέρειες και πληροφορίες που έλαβε κατά την διεκπεραίωση των επιδόσεων στον Αιτητή 1, ότι αυτός διαμένει με την μητέρα του στην διεύθυνση που αναγράφηκε επί της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ και ότι προέβη σε προσωπική επίδοση των ειδοποιήσεων Τύπου «Ι» και «ΙΒ» στον Αιτητή 1, στην εν λόγω διεύθυνση.
20. Εφόσον καμία πλευρά δεν επεδίωξε να αντεξετάσει τον ομνύοντα της άλλης πλευράς και ούτε αιτήθηκε η πλευρά των Αιτητών την καταχώρηση οιασδήποτε συμπληρωματικής Ένορκης Δήλωσης προς απάντηση των ισχυρισμών της Καθ’ης η Αίτηση (βλ. Iacovou Bros. v. Fashionwise Ltd (2000) 1(B) Α.Α.Δ. 1377 και Thinking Steel International BV ν. Caramondani Bros Public Co Ltd (2012) 1 ΑΑΔ 1460), η ακρόαση της αίτησης διεξήχθη στην βάση των ενόρκων δηλώσεων που συνοδεύουν την Αίτηση και την Ένσταση. Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων με τις αγορεύσεις τους προέβαλαν την επιχειρηματολογία τους. Οι αγορεύσεις έχουν μελετηθεί και ειδική αναφορά σε αυτές θα γίνει πιο κάτω, όπου αυτό κριθεί σκόπιμο.
21. Με βάση το περιεχόμενο των αντίστοιχων Ενόρκων Δηλώσεων μετά των τεκμηρίων που τις συνοδεύουν, ως και του περιεχομένου των γραπτών αγορεύσεων που κατατέθηκαν από πλευράς των συνήγορων των μερών προς υποστήριξη των εκατέρωθεν θέσεων τους, τα πιο κάτω προκύπτουν να συνιστούν μη αμφισβητούμενα μεταξύ των διαδίκων γεγονότα στα πλαίσια της υπόθεσης:
21.1 Η ιδιότητα της Καθ’ης η Αίτηση ως ενυπόθηκος δανειστής που δυνάμει του Ν.9/1965 δύναται να προωθεί τον σκοπούμενο πλειστηριασμό και γενικότερα την σχετική διαδικασία.
21.2 Η ιδιότητα του Αιτητή ως πρόσωπο που δυνάμει του Ν.9/1965 δύναται να προωθεί την επίδικη έφεση.
21.3 Η ύπαρξη και υπογραφές της Συμφωνίας Δανείου και της Σύμβασης Εγγύησης.
21.4 Ότι η Αιτήτρια 2, είναι η μητέρα του Αιτητή 1 και ότι η διεύθυνση η οποία αναφέρεται επί της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ αποτελεί την διεύθυνση διαμονής της.
21.5 Ότι η προσβληθείσα ειδοποίηση ΙΑ επιδόθηκε στον Αιτητή 1, δια ιδιώτη επιδότη στις 10/2/25, μέσω της Αιτήτριας 2.
21.6 Ότι η προβληθείσα ειδοποίηση ΙΑ παραλήφθηκε από τον Αιτητή 1, στις 14/2/25 δια συστημένου ταχυδρομείου.
21.7 Ότι ο σκοπούμενος πλειστηριασμός προγραμματίστηκε στις 8/4/2025 και ώρα 10 π.μ.
22. Υπό το φως των πιο πάνω κοινώς αποδεκτών γεγονότων, τα οποία καθίστανται ευρήματα του δικαστηρίου, προχωρώ να εξετάσω τους προωθούμενους λόγους έφεσης.
23. Θα εξετάσω πρώτα την θέση που προβάλλεται από πλευράς των Αιτητών για παράλειψη επίδοσης της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ και των προγενέστερων αυτής ειδοποιήσεων Τύπου «Ι» και «Θ» στην Αιτήτρια 2 και στα 6 άλλα πρόσωπα, υπό την ιδιότητα τους ως εγγυητές του Αιτητή 1 και κατά πόσο αυτή η παράλειψη συνιστά μη επίδοση σε ‘ενδιαφερόμενα πρόσωπα’ υπό την έννοια της σχετικής Νομοθεσίας.
24. Σύμφωνα με το Άρθρο 44Β(2) του Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου 9/1965, Μέρος VIA η υποχρέωση επίδοσης της ειδοποίησης Τύπου «Θ» σε εγγυητή αφορά εγγυητή σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος. Σύμφωνα με τα Άρθρα 44Γ(1) και (2) η υποχρέωση επίδοσης της ειδοποίησης Τύπου «Ι» και «ΙΑ», σε πρόσωπα πέραν του ενυπόθηκου οφειλέτη, περιορίζεται σε «ενδιαφερόμενα πρόσωπα».
25. Με βάση τις πρόνοιες του Άρθρου 44Γ(3) του Ν.9/65, από τις οποίες πηγάζει το δικαίωμα για καταχώριση και προώθηση αιτήσεων αυτής της φύσης, ήτοι αιτήσεις για παραμερισμό ειδοποίησης πλειστηριασμού που στάλθηκε δυνάμει του Μέρους VIA του ίδιου Νόμου, το έννομο συμφέρον που προβάλλει να έχει η Αιτήτρια 2 στην παρούσα περίπτωση δεν απορρέει από την ιδιότητα του ενυπόθηκου οφειλέτη αλλά αποκλειστικά από την ιδιότητα της ως «ενδιαφερόμενο πρόσωπο», δηλαδή πρόσωπο που «. έχει δικαίωμα σε οποιοδήποτε μέρος του εκπλειστηριάσματος της πώλησης, όπως αυτό προκύπτει από έρευνα στα μητρώα του κτηματολογίου και περιλαμβάνει οποιουσδήποτε εγγυητές σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος» (βλ. άρθρο 44ΙΕ, υπογράμμιση δική μου). Σημειώνεται επίσης ότι με βάση το Άρθρο 44Γ(3), δύναται να προσβληθεί μόνο η ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ», για τους περιορισμένους λόγους που γίνεται αναφορά.
26. Προκύπτει ως κοινό έδαφος μεταξύ των μερών ότι από τις έρευνες στα μητρώα του αρμόδιου Κτηματολογικού γραφείου ότι ούτε η Αιτήτρια 2 αλλά και ούτε οι αναφερόμενοι 6 εγγυητές έχουν συμφέρον σε οποιοδήποτε μέρος του εκπλειστηριάσματος της πώλησης αλλά ούτε και είναι ενυπόθηκοι οφειλέτες για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας.
27. Συγκεκριμένα, αυτό που προβάλλεται από πλευράς των Αιτητών, είναι ότι η Αιτήτρια 2 μετά των άλλων 6 εγγυητών, μέσω της Σύμβασης Εγγύησης, εγγυήθηκαν όλα τα χρέη του Αιτητή 1 απέναντι στην Καθ’ης η Αίτηση, συμπεριλαμβανομένου και του ενυπόθηκου χρέους και συνεπώς συνιστούν ενδιαφερόμενα πρόσωπα υπό την έννοια του Ν.9/65, στα οποία όφειλε η Καθ’ης η Αίτηση να επιδώσει τις σχετικές ειδοποιήσεις. Η ιδιότητα τους όμως ως εγγυητές του ενυπόθηκου χρέους, έχει αμφισβητηθεί από πλευράς της Καθ’ης η Αίτηση η οποία έχει προβάλει την δική της εκδοχή μέσω μαρτυρίας υπό τη μορφή της ΕΔ-ΜΖ αλλά και επιχειρήματα στα πλαίσια των αγορεύσεων της πλευράς της, τα οποία αναφέρονται και βασίζονται επί της μαρτυρίας και τεκμηρίων και που έχει προσαχθεί από πλευράς των Αιτητών.
28. Προκύπτει από την προσαχθείσα μαρτυρία στην προκειμένη περίπτωση ότι, η κατάσταση λογαριασμού που επισυνάφθηκε στον Τύπο «Ι» που επιδόθηκε στον Αιτητή 1, κάνει αναφορά μόνο στον επίδικο λογαριασμό δανείου κάτι που δεν έχει αμφισβητηθεί από πλευράς των Αιτητών. Με βάση το περιεχόμενο της ειδοποίησης Τύπος «Ι» του Δεύτερου Παραρτήματος του Ν.9/1965, με την επίδοση της οποίας, σύμφωνα με το Άρθρο 44Γ(1), αρχίζει η διαδικασία πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου, συνοδεύεται από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους.
29. Το ότι η Σύμβαση Εγγύησης (Τεκμήριο 14 ΕΔ-ΑΓ) επί της οποίας βασίζει την ιδιότητα της ως εγγυήτρια η Αιτήτρια 2 μετά των 6 υπόλοιπων προσώπων, αναφέρεται σε διαφορετικό λογαριασμό από τον επίδικο λογαριασμό δανείου (βλ. σελ.1, Τεκμήριο 14 ΕΔ-ΑΓ) τον οποίο εξασφαλίζει η επίδικη υποθήκη, και συνεπώς επιβεβαιώνεται η θέση της δεν έχει σχέση με το ενυπόθηκο χρέος επίσης δεν έχει αντικρουστεί από πλευράς των Αιτητών ούτε έχει παρατεθεί από πλευράς τους οιαδήποτε εξήγηση που να συνάδει με και να δικαιολογεί την δική τους εκδοχή των γεγονότων. Το ίδιο ισχύει και σε σχέση με την υπόλοιπη μαρτυρία που έχει προσαχθεί από πλευράς της Καθ’ης η Αίτηση, προς υποστήριξη της θέσης της ότι οι πιο πάνω αναφερόμενοι δεν εγγυήθηκαν το χρέος που εξασφαλίζεται από την επίδικη υποθήκη, όπως για παράδειγμα την καταχώρηση αγωγής μόνο εναντίον του Αιτητή 1 σε σχέση με την Συμφωνία Δανείου και τον επίδικο λογαριασμό δανείου, εφόσον δεν εξασφαλίζονται από οιανδήποτε εγγύηση.
30. Ως αποτέλεσμα κρίνω ότι η θέση της Καθ’ης η Αίτηση, ότι η Αιτήτρια 2 και οι αναφερόμενοι 6 εγγυητές δεν αποτελούν εγγυητές σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος, ως έχει προωθηθεί μέσω της μαρτυρίας της, η οποία σε κάποιο βαθμό επιβεβαιώνεται από την μαρτυρία που προσάχθηκε από πλευράς των ίδιων των Αιτητών, παραμένει αναντίλεκτη, εφόσον δεν έχει αντικρουστεί από πλευράς των τελευταίων, οι οποίοι έφεραν το σχετικό βάρος απόδειξης των θέσεων τους και το οποίο δεν έχουν υπό τις περιστάσεις αποσείσει.
31. Ως εκ των πιο πάνω, καταλήγω στο ότι η Αιτήτρια 2 και οι αναφερόμενοι 6 εγγυητές δεν αποτελούν ενδιαφερόμενα πρόσωπα ούτε εγγυητές σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος υπό την έννοια του Ν.9/65, ώστε να κρίνεται απαραίτητη η επίδοση των σχετικών ειδοποιήσεων που προνοεί ο τελευταίος για σκοπούς της υπό κρίση διαδικασίας.
32. Ερχόμενη τώρα στο νομότυπο της επίδοσης στον Αιτητή 1 της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ, ως έχω ήδη αναφέρει ανωτέρω, το Άρθρο 44Γ(3) του Ν.9/1965, παρέχει δικαίωμα στον ενυπόθηκο οφειλέτη να καταχωρήσει Έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» για τη σκοπούμενη πώληση δια πλειστηριασμού, για συγκεκριμένους λόγους που απαριθμούνται περιοριστικά στο Νόμο. Ένας εκ των αναφερόμενων λόγων έφεσης είναι ότι «η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί» (Άρθρο 44Γ(3)(β)).
33. Και οι δυο πλευρές στις αγορεύσεις τους αναφέρονται στις ερμηνευτικές διατάξεις του Άρθρου 44ΙΕ του Ν.9/1965, συγκεκριμένα σε μια απόπειρα ερμηνείας του άρθρου 44Γ (3)(β) ως προς την διαπίστωση του κατά πόσο η επίδικη ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», έχει δεόντως επιδοθεί στον Αιτητή 1. Κατά τον ουσιώδη για την παρούσα αίτηση χρόνο, ήτοι τον χρόνο επίδοσης της επίδικης Ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ», σύμφωνα με το Άρθρο 44ΙΕ, ως έχει τροποποιηθεί, προνοούσε ότι:
«επίδοση» σημαίνει σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας με συστημένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραμμένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισμένη σε μητρώο του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο»
34. Η ερμηνεία του άρθρου 44ΙΕ έτυχε ανάλυσης στην απόφαση του Εφετείου στην Πολιτική Έφεση Αρ. 159/2021, Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ v. Γιώργου Παντέλα, Πολιτική Έφεση Αρ. 159/2021, ημερ.1/12/2023, εις την οποία παραπέμπει και η πλευρά των Αιτητών στην γραπτή αγόρευση της ευπαίδευτης συνηγόρου που τους εκπροσωπεί, και σχετικό απόσπασμα από την οποία παραθέτω κατωτέρω:
«.Στην προκειμένη περίπτωση ο σκοπός του Νομοθέτη είναι ξεκάθαρος. Θέλησε να ιεραρχήσει τον τρόπο επίδοσης, δίδοντας επιτακτικό προβάδισμα στη συστημένη επιστολή. Μόνον όταν η επίδοση με αυτόν τον τρόπο είναι ανέφικτη, διανοίγεται ο δρόμος εναλλακτικά για ιδιωτική επίδοση, συμφώνως των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης, κατόπιν βεβαία σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου.Η υποκειμενική άποψη του Δικαστηρίου επί του ορθολογισμού ή μη του δεδηλωμένου σκοπού, δεν δικαιολογεί ερμηνευτική εκτροπή. Συνεπώς, το γεγονός ότι με την προσωπική επίδοση, ο παραλήπτης/ενδιαφερόμενος μιας ειδοποίησης, επικοινωνίας ή εγγράφου, σαφέστατα λαμβάνει γνώση και δύναται να υπερασπιστεί ή να ασκήσει τα όποια ένδικα μέσα του παρέχονται, όπως εξάλλου έχει επισυμβεί στην προκειμένη περίπτωση, δεν δικαιολογεί ερμηνεία άλλη απ' εκείνη που είναι κρυστάλλινα καθαρή στο μάτι. Ενόψει των πιο πάνω κρίνουμε ότι η εφεσείουσα όφειλε να επιχειρήσει να επιδώσει την επίμαχη ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» με συστημένη επιστολή και μόνον αν τούτο ήταν ανέφικτο να προχωρήσει με τη διαδικασία της ιδιωτικής επίδοσης. Την υποχρέωση επίδοσης της ειδοποίησης τη φέρει ασφαλώς ο ενυπόθηκος δανειστής, ο οποίος συνακόλουθα φέρει και το βάρος να αποδείξει το «ανέφικτο» της δια Νόμου επιβαλλόμενης μεθόδου επίδοσης. Στην προκειμένη περίπτωση κανένα τέτοιο στοιχείο προσκομίστηκε από πλευράς εφεσείουσας.»
35. Το αντικείμενο της εξέτασης του Εφετείου στα πλαίσια της πιο πάνω απόφασης ήταν ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» η οποία δεν είχε δεόντως επιδοθεί, δηλαδή δεν είχε επιδοθεί ως προνοούσε ο σχετικός Νόμος. Το Εφετείο επιβεβαιώνοντας ως ορθή την κρίση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου, αποφάσισε ότι η επίδοση της ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» προς τον Αιτητή-Εφεσείοντα με ιδιωτική επίδοση, εν όψει του ότι δεν προηγήθηκε αποτυχημένη προσπάθεια από πλευράς της Καθ’ης η Αίτηση-Εφεσίβλητης να επιδώσει αυτήν με συστημένο ταχυδρομείο, αντίκειτο στον Νόμο και δικαιολογείτο έτσι ο παραμερισμός της.
36. Στην υπό εξέταση υπόθεση το Δικαστήριο έχει ενώπιον του δύο ‘επιδόσεις’ της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ στον Αιτητή 1: μια μέσω ιδιώτη επιδότη στις 10/2/25 και μια μέσω συστημένου ταχυδρομείου στις 14/2/25. Ως προκύπτει από τη γραπτή αγόρευση της ευπαίδευτης συνήγορου των Αιτητών, τα σχετικά επιχειρήματα που προβάλλονται από πλευράς τους επικεντρώνονται στο κατ’ισχυρισμόν αντικανονικό του συνόλου της διαδικασίας ένεκα της επίδοσης που διεκπεραιώθηκε στις 10/2/25 με ιδιώτη επιδότη, καθ’ότι δεν προηγήθηκε η επίδοση σ ’αυτόν δια συστημένου ταχυδρομείου ως η ‘ιεραρχία’ που προνοεί ο Νόμος.
37. Εφόσον αποτελεί κοινό έδαφος μεταξύ των διαδίκων ότι η προσβληθείσα ειδοποίηση ΙΑ κατέστη τελικά δυνατό να επιδοθεί στον Αιτητή 1 με συστημένο ταχυδρομείο στις 14/2/25 τα εν λόγω επιχειρήματα που προβάλλουν οι Αιτητές είναι άσχετα. Σχετικά θα ήταν εάν η Καθ’ης η Αίτηση δεν είχε επιδώσει την προσβληθείσα ειδοποίηση ΙΑ στον Αιτητή 1 με συστημένη επιστολή, στην οποία περίπτωση το Δικαστήριο θα όφειλε να εξετάσει κάτα πόσο ενεργοποιήθηκε το δικαίωμα της Καθ’ης η Αίτηση να προβεί σε ιδιωτική επιδοση της ειδοποίησης ως εναλλακτικά προνοεί ο Νόμος. Ως αποτέλεσμα, στα πλαίσια της παρούσας τουλάχιστον υπόθεσης, παρέλκει η εξέταση του κατά πόσο η επίδοση στην Εφεσίβλητη στις 10/2/25 δια ιδιώτη επιδότη ήταν νομότυπη ή όχι. Το ζητούμενο στην παρούσα είναι το κατά πόσο η επίδοση στις 14/2/25 στον Αιτητή 1 συμμορφώνεται με τις επιτακτικές πρόνοιες της σχετικής Νομοθεσιας.
38. Κρίνω ότι, με βάση το αδιαμφισβήτητο υπόβαθρο γεγονότων στην παρούσα αίτηση, η επίδοση της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ στον Αιτητή 1 στις 14/2/25 δια συστημένου ταχυδρομείου, συνιστά «..παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας με συστημένη επιστολή..» υπό την έννοια του Άρθρου 44ΙΕ.
39. Επιπρόσθετα, θεωρώ ότι η μαρτυρία η οποία προσάχθηκε από πλευράς της Καθ’ης η Αίτηση, τόσο στα πλαίσια της ΕΔ-ΜΖ, αλλά ειδικότερα από τον ιδιώτη επιδότη στην ΕΔ-ΧΕ, σε σχέση με την διεύθυνση που αναγράφεται επί της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ διεύθυνσης και στην οποία και αποστάληκε η τελευταία, τόσο δια ιδιώτη επιδότη όσο και μέσω συστημένου ταχυδρομείου, δεν αντικρούστηκε με οιονδήποτε τρόπο από πλευράς των Αιτητών. Παραμένει αναντίλεκτο το ότι ο Αιτητής 1 διαμένει στην εν λόγω διεύθυνση με την Αιτήτρια 2, ότι διεκπεραιώθηκαν προγενέστερες επιδόσεις στον ίδιο στην εν λόγω διεύθυνση και ότι αποτελούσε την τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας του κατά την επίδοση της προσβληθείσας ειδοποίησης Τύπος ΙΑ. Θα μπορούσε να λεχθεί ότι η εν λόγω θέση ενισχύεται και από τα όσα αναφέρονται από πλευράς των ίδιων των Αιτητών, εφόσον ο Αιτητής 1 παραδέχεται ότι έλαβε γνώση του σκοπούμενου πλειστηριασμού κατόπιν ιδιωτικής επίδοσης της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ στην Αιτήτρια 2, για λογαριασμό του στην εν λόγω διεύθυνση, και της παραλαβής της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ, από τον ίδιο, δια συστημένης επιστολής απευθυνόμενης στον Αιτητή 1 προσωπικά στην ίδια διεύθυνση. Ως αποτέλεσμα, κρίνω επίσης ότι η προσβληθείσα ειδοποίηση ΙΑ η οποία επιδόθηκε στον Αιτητή 1 δια συστημένου ταχυδρομείου στις 14/2/25, απευθύνετο «..στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας....» του, ως προνοεί το Άρθρο 44ΙΕ
40. Περαιτέρω, κρίνω ότι με την επίδοση της προσβληθείσας ειδοποίησης στις 14/2/25, η Καθ’ης η Αίτηση περαιτέρω εκπλήρωσε την από πλευράς της υποχρέωση για συμμόρφωση της με τις πρόνοιες του Άρθρου 44Γ(2) αφού παρασχέθηκε στον Αιτητή 1 περίοδος ‘προειδοποίησης’ μεγαλύτερη των σαράντα πέντε (45) ηµερών από τον σκοπούμενο πλειστηριασμό. Παράλληλα παρέχετο και στον Αιτητή 1 αντίστοιχη περίοδος ‘αντίδρασης’ ήτοι των σαράντα πέντε (45) ηµερών από την παραλαβή της επίδικης ειδοποίησης, η οποία ήταν σύμφωνη με το Άρθρο 44Γ(3), στα πλαίσια της οποίας περιόδου ο Αιτητής 1 εν τέλει ‘αντέδρασε’, με την καταχώρηση της παρούσας αίτησης στις 27/3/25. Ως αποτέλεσμα, καταλήγω στο ότι κατά τις 14/2/25 συντελέστηκε ορθή και νομότυπη επίδοση της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ στον Αιτητή 1. Το γεγονός ότι προηγήθηκε επίδοση της δια ιδιώτη επιδότη δεν αναιρεί το νομότυπο της επίδοσης της προσβληθείσας ειδοποίησης ΙΑ στον Αιτητή 1 στις 14/2/25 εφόσον αυτή, ως έχει διαπιστωθεί πιο πάνω, διεκπεραιώθηκε σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου και την προσέγγιση του Εφετείου στην Πολ.Έφεση Αρ.159/2023 (βλ. ανωτέρω) και συνεπακόλουθα ούτε επηρεάζει το νομότυπο της όλης διαδικασίας πλειστηριασμού.
41. Για τους πιο πάνω λόγους λοιπόν, εφόσον καταλήγω στο ότι αντίθετα με το τι υποστηρίζουν οι Αιτητές, η Αιτήτρια 2 και οι αναφερόμενοι εγγυητές δεν αποτελούν ενδιαφερόμενα πρόσωπα για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας ώστε να απαιτείτο η επίδοση των ειδοποιήσεων που προνοεί ο Νόμος σ’ αυτούς, και, ότι η προσβληθείσα ειδοποίηση ΙΑ επιδόθηκε στον Αιτητή 1 κανονικά και ως ο Νόμος επιβάλλει στις 14/2/25, οι λόγοι έφεσης που προωθήθηκαν από πλευράς των Αιτητών και κατά συνέπεια η αίτηση – έφεση, είναι καταδικασμένοι σε απόρριψη και ως εκ τούτου απορρίπτονται.
42. Τα έξοδα δεν βλέπω κάποιο λόγο γιατί να μην ακολουθήσουν τον κανόνα και το αποτέλεσμα, γι’αυτό επιδικάζονται υπέρ της Καθ’ης η Αίτηση-Εφεσίβλητης και εναντίον των Αιτητών-Εφεσείοντων ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.)............................
Αφρ. Χαραλαμπίδη, Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο