ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Κ. Πασιαρδή, Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 1868/2017
Μεταξύ:
ARISTOS ARISTOVOULOU CONSTRUCTION LTD
Ενάγουσα
-και-
Κύπρος Μιχαήλ
Εναγόμενoς
Ημερομηνία: 21 Μαΐου 2025
Εμφανίσεις:
Για την Ενάγουσα: κ. Σ. Στυλιανού μαζί με κα Σ. Στυλιανού για Στέλιος Στυλιανού και Σία Δ.Ε.Π.Ε
Για τον Εναγόμενο: κ. Σ. Βασιλείου για Σ. Βασιλείου & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε
ΑΠΟΦΑΣΗ
- Στις 27/06/2017, η Ενάγουσα καταχώρησε την παρούσα αγωγή με κλητήριο ένταλμα ειδικώς οπισθογραφημένο με την οποία αξιώνει την έκδοση διατάγματος με το οποίο να διατάσσεται ο Εναγόμενος να επιστρέψει το μηχάνημα τύπου σκαπτικού δράπανου (κανγκο) μάρκας BOSCH 7-46DE («το Μηχάνημα») εντός 7 ημερών πλέον οφειλόμενα ενοίκια για την περίοδο 06/10/2016-10/10/2016 πλέον το ποσό των €30 ημερησίως από 11/10/2016 μέχρι σήμερα ως αποζημιώσεις και/ή ενδιάμεσα κέρδη. Ειδικότερα, προωθείται ο ισχυρισμός ότι η Ενάγουσα και ο Εναγόμενος σύνηψαν ενοικιαστήριο έγγραφο για την ενοικίαση του Μηχανήματος για την περίοδο 06/10/2016-10/10/2016, (η «Συμφωνία Ενοικίασης»). Δικογραφούνται αριθμός ρητών και/ή εξυπακουόμενων όρων οι οποίοι θεωρούνται ουσιώδης από την Ενάγουσα και ειδικότερα ότι σε περίπτωση μη επιστροφής του Μηχανήματος κατά την λήξη της ενοικίασης ο Εναγόμενος θα κατέβαλε €30 ημερησίως. Στην Έκθεση Απαίτησης ένταλμα δικογραφείται ότι ο Εναγόμενος παρέλαβε το Μηχάνημα κατά την σύναψη της Συμφωνίας Ενοικίασης και παρά την αποστολή επιστολής του δικηγόρου της Ενάγουσας ημερομηνίας 21/04/2017 με την οποία ο Εναγόμενος κλήθηκε να επιστρέψει το Μηχάνημα και να καταβάλει τα οφειλόμενα ενοίκια και άλλα ποσά αυτός αρνείται να το πράξει. Η Ενάγουσα ισχυρίζεται ότι ότι η αξία του Μηχανήματος είναι €1300 και ότι ο Εναγόμενος πλούτισε αδικαιολόγητα όλο αυτό το διάστημα που κατέχει το Μηχανήμα.
- Ο Εναγόμενος με την Υπεράσπιση ημερομηνίας 30/11/2017 αρνείται τη σύναψη οποιασδήποτε συμφωνίας ενοικίασης του Μηχανήματος είτε προφορικής είτε γραπτής. Ισχυρίζεται ότι τα όσα αναφέρονται στην Έκθεση Απαίτησης λέχθηκαν και στην Αστυνομία κατόπιν σχετικής καταγγελίας κλοπής του Μηχανήματoς και ότι μετά που ερεύνησε η Αστυνομία το ζήτημα δεν προέκυψε οτιδήποτε ούτε ανευρέθηκε το Μηχάνημα στην κατοχή του. Σε σχέση με έγγραφα που παρουσιάστηκαν στην Αστυνομία ισχυρίζεται ότι αποτελούν πλαστογραφημένα έγγραφα και ειδικότερα αναφέρεται στη Συμφωνία Ενοικίασης που περιέχει κατά τον ίδιο πλαστή υπογραφή, θέσεις που ανέφερε και στην Αστυνομία. Αρνείται την παραλαβή του Μηχανήματος και αιτείται την απόρριψη της απαίτησης.
- Με την Απάντηση ημερομηνίας 05/12/2017 η Ενάγουσα αρνείται τους ισχυρισμούς της Υπεράσπισης, αναφέρει ότι ο ίδιος ο Εναγόμενος υπέγραψε προσωπικά την Συμφωνία Ενοικίασης και παρέλαβε το Μηχάνημα, ότι υπάρχουν άλλες οικονομικές διαφορές μεταξύ των διαδίκων με αποτέλεσμα να ενεργεί εκδικητικά ο Εναγόμενος και ότι η Αστυνομία διερευνά καταγγελία που υπέβαλε ο Διευθυντής της Ενάγουσας.
4. Προς υποστήριξη των θέσεων της Ενάγουσας, δόθηκε μαρτυρία από τον Άριστο Αριστοβούλου (ME1) ενώ προς υποστήριξη των ισχυρισμών του Εναγόμενου δόθηκε μαρτυρία από τον ίδιο (MY1). Το σύνολο της προφορικής μαρτυρίας είναι καταγεγραμμένο στα πρακτικά που τηρήθηκαν και όλες οι γραπτές δηλώσεις και όλα τα τεκμήρια βρίσκονται κατατεθειμένα στον φάκελο της διαδικασίας. Μετά την ολοκλήρωση της κυρίως εξέτασης του ΜΕ1, με δήλωση του συνηγόρου του η απαίτηση για αποζημιώσεις, περιορίστηκε στο ποσό των €10,000. Με την ολοκλήρωση της προσκόμισης του συνόλου της μαρτυρίας, οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων παρέδωσαν τις γραπτές τους αγορεύσεις τους και αγόρευσαν προφορικά προωθώντας τις εκατέρωθεν θέσεις τους.
- Τα επιχειρήματα και όλη η μαρτυρία που προσκομίσθηκε, αμφοτέρων των πλευρών, εξετάστηκαν σε όλη τους την εμβέλεια από το Δικαστήριο χωρίς να υπάρχει ανάγκη ειδικής επίκλησής τους καθότι δεν αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της αιτιολόγησης δικαστικής απόφασης ειδική αναφορά ή πραγμάτευση κάθε επιχειρήματος που προβάλλεται (BITONIC LTD v. BΑNK OF MOSCOW-BANK JOINT STOCK COMPANY ΠΡΩΗΝ JOINT STOCK COMMERCIAL BANK "BANK OF MOSCOW" (OPEN JOINT-STOCK COMPANY), Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 117/2018, 16/3/2022, ECLI:CY:AD:2022:A113, Νίκος Οδυσσέα ν. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 490).
Μαρτυρία
- Δεν είναι αναγκαίο για το Δικαστήριο να παραθέτει ολόκληρη τη μαρτυρία που παρουσίασε η κάθε πλευρά ή να αναφέρεται σε όλες τις πτυχές της. Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω θα προχωρήσω να παραθέσω συνοπτικά τη μαρτυρία του κάθε μάρτυρα, έχοντας όμως υπόψη το σύνολο της μαρτυρίας για σκοπούς αξιολόγησης της (Χρυσούλλα Καννάουρου κ.α. v. Ανδρέα Στατιώτη (1990) 1 Α.Α.Δ. 35).
Μαρτυρία Άριστου Αριστοβούλου (ΜΕ1)
7. Ο ΜΕ1 είναι Διευθυντής της Ενάγουσας εταιρείας και στην γραπτή του δήλωση (Έγγραφο Α), κατ' ουσίαν, επανέλαβε τις θέσεις της, ως αυτές καταγράφονται στην Έκθεση Απαίτησης καταθέτοντας αριθμό εγγράφων στα οποία θα αναφερθώ εκεί όπου χρειάζεται. Περιέγραψε τις εργασίες της Ενάγουσας και εξήγησε ότι η Ενάγουσα είναι η ιδιοκτήτρια του Μηχανήματος το οποίο διέθετε προς ενοικίαση. Γνωρίζει τον Εναγόμενο καθότι ήταν πελάτης της εταιρείας στο παρελθόν έχοντας ενοικιάσει μηχανήματα. Προσκόμισε αντίγραφο της Συμφωνίας Ενοικίασης του Μηχανήματος (Τεκμήριο 1), καθότι το πρωτότυπο το κατέχει ο Εναγόμενος. Δήλωσε ότι εξήγησε τους όρους της Συμφωνίας Ενοικίασης πριν την υπογραφή του από τον Εναγόμενο και τους οποίους παραθέτει στο Έγγραφο Α. Σύμφωνα με τον ΜΕ1, ο Εναγόμενος παρέλαβε το Μηχάνημα μετά την υπογραφή της Συμφωνίας Ενοικίασης και αφού αρνήθηκε να το επιστρέψει στάλθηκε επιστολή από τον δικηγόρο της Ενάγουσας ημερομηνίας 21/04/2017 (τεκμήριο 2). Όταν ο ΜΕ1 καλούσε τον Εναγόμενο να το επιστρέψει, ο Εναγόμενος του ανέφερε ότι το χρειαζόταν κάτι που επαναλάμβανε μέχρι τον Νοέμβρη 2016 και έπειτα ο ΜΕ1 αποτάθηκε στην Αστυνομία. Θεωρεί ότι ο Εναγόμενος κατακρατεί το Μηχάνημα καθότι είχαν μια διαφορά για μια εργασία μπογιατίσματος που ανέλαβε ο Εναγόμενος στο παρελθόν και στην οποία υπήρξαν κακοτεχνίες. Μετά την καταγγελία στην Αστυνομία άρχισε ποινική υπόθεση εναντίον του Εναγόμενου με αριθμό 1019/2018. Αξιώνει τις αποζημιώσεις που παρατέθηκαν στο κλητήριο ένταλμα την οποία υπέστη από την μη επιστροφή του Μηχανήματος. Με διευκρινιστικές ερωτήσεις του συνηγόρου του ανέφερε ότι ο Εναγόμενος υπέγραψε ενώπιον του την Συμφωνία Ενοικίασης.
8. Αντεξεταζόμενος, ερωτήθηκε να προσκομίσει έγγραφο για την αγορά του Μηχανήματος εξήγησε ότι το έχει ο λογιστής αλλά μπορεί και να καταστράφηκε αλλά μπορεί να μιλήσει με τον έμπορα από τον οποίο το αγόρασε. Ανέφερε ότι δεν γνώριζε κατά πόσο ο Εναγόμενος έχει εταιρεία, ή αν εργαζόταν ως αυτοτελώς εργαζόμενος. Όταν του υποδείχθηκαν οι αποδείξεις της εταιρείας του Εναγόμενου (τεκμήριο 4) αναγνώρισε ότι όντως ο Εναγόμενος έχει εταιρεία. Αρνήθηκε υποβολές ότι ο Εναγόμενος ουδέποτε τον επισκέφθηκε την ημέρα που φέρει η Συμφωνία Ενοικίασης, δηλαδή την 06/10/2016 και αρνήθηκε υποβολή ότι συμπλήρωσε μόνος του τη Συμφωνία Ενοικίασης πλαστογραφώντας την υπογραφή του Εναγόμενου και διερωτήθηκε γιατί να το πράξει. Του υποβλήθηκε ότι είχε τη δυνατότητα να το πράξει καθότι είχε την υπογραφή του Εναγόμενου από τις προηγούμενες αποδείξεις της εταιρείας του (Τεκμήριο 4), κάτι που αρνήθηκε και ανέφερε ότι τα έγγραφα τα βρήκε μετά από τον λογιστή του για να τα πάρει στην αστυνομία. Επίσης ανέφερε ότι ο λογιστής του κρατούσε τότε τις αποδείξεις και αρνήθηκε ότι του τις είχε επιστρέψει. Ερωτώμενος για τον αριθμό τηλεφώνου που αναγράφεται στη Συμφωνία Ενοικίασης ανέφερε ότι το έγραψε ο ίδιος και έκανε λάθος στην καταγραφή του μπορεί από την βιασύνη του. Του υποβλήθηκε ότι το τηλέφωνο είναι άλλου μπογιατζή, το όνομα του οποίου ανέφερε ο συνήγορος του Εναγόμενου και τον οποίο ο ΜΕ1 γνωρίζει, θέσεις με τις οποίες συμφώνησε. Ερωτήθηκε για τη συμπληρωματική κατάθεση που έδωσε στην Αστυνομία ημερομηνίας 16/11/2016 (Τεκμήριο 5) και για το γεγονός ότι σε αυτή ο ΜΕ1 δήλωσε ότι ο Εναγόμενος του είπε τον αριθμό τηλεφώνου που έγραψε στη Συμφωνία Ενοικίασης, ενώ κατά την κυρίως εξέταση του ανέφερε ότι το έγραψε ο ΜΕ1 μόνος του. Δήλωσε ότι δεν μπορεί να θυμάται μετά από 7 χρόνια τι έγινε αλλά για να το είπε στην κατάθεση του έτσι έγινε. Αρνήθηκε υποβολές ότι δεν ήταν ειλικρινής ως προς την ιδιοκτησία του Μηχανήματος και ότι αυτό ανήκει στον ίδιο αντί στην εταιρεία λόγω αναφορών στις καταθέσεις του στην Αστυνομία όπου αναφέρεται στο «κάνγκο μου» (το Μηχάνημα). Επανέλαβε ότι το Μηχάνημα αυτό ανήκει στην εταιρεία και ανέφερε ότι έδωσε την Συμφωνία Ενοικίασης στην Αστυνομία, αλλά δεν γνωρίζει τι αντιλήφθηκαν και γιατί δεν έγραψαν το όνομα της Ενάγουσας. Του τέθηκε η θέση ότι αν το ενοικίαζε ο Εναγόμενος θα το έκανε μέσω της εταιρείας του που του παρείχε υπηρεσίες στο παρελθόν και ο ίδιος επανέλαβε ότι δεν γνώριζε αν συναλλασσόταν ο Εναγόμενος με την εταιρεία του.
9. Κατά την αντεξέταση ερωτήθηκε για το ποσό των €30 που καταγράφεται στη Συμφωνία Ενοικίασης και εξήγησε ότι αποτελούσε μέσο όρο που είχε να παίρνει ο Εναγόμενος από την προηγούμενη δουλειά στον Άγιο Τύχωνα καθότι είχε ήδη δοθεί μέρος του ποσού. Σε σχέση με την ποινική διαδικασία εναντίον του Εναγόμενου ενημερώθηκε ότι πριν 3 ημέρες ο Γενικός Εισαγγελέας έδωσε οδηγίες για αναστολή της αλλά δεν γνωρίζει γιατί. Αναφέρθηκε στα χαρακτηριστικά του Μηχανήματος και εξήγησε ότι είναι 70 πόντους μαζί με το λιβέρι και ότι δεν είναι κάτι που εντοπίζεται ευκολά. Ισχυρίστηκε ότι η Αστυνομία τηλεφώνησε στον Εναγόμενο και συμφώνησε ότι δεν εντοπίστηκε οτιδήποτε μετά την εκτέλεση του εντάλματος έρευνας.
10. Ερωτήθηκε για την αξία του Μηχανήματος καθότι στην συμπληρωματική κατάθεση του στην Αστυνομία ανέφερε ότι η αξία του είναι €1,000-€1,200, ενώ στη γραπτή του δήλωση αναφέρει €1,300 κάτι που δικαιολόγησε ότι αυτό που τους ανέφερε «περίπου» και μετά πήρε τηλέφωνο τον αντιπρόσωπο. Μίλησε και πρόσφατα με τον Διευθυντή του αντιπροσώπου που πουλά το Μηχάνημα και που του ανέφερε ότι είναι €500 μεταχειρισμένο. Όταν του ζητήθηκε αν έχει κάποια εκτίμηση για την αξία ανέφερε ότι γνωρίζει τι στοιχίζει.
11. Επίσης ισχυρίστηκε ότι η Αστυνομία τηλεφώνησε στον Εναγόμενο και τον ενημέρωσε ότι είχε υποβληθεί καταγγελία εναντίον του από τον ίδιο. Ακόμη ανέφερε ότι ο ίδιος τηλεφώνησε στον Εναγόμενο σε ανοιχτή ακρόαση στην παρουσία αστυνομικού, πριν την κατάθεση του και ο Εναγόμενος του παραδέχτηκε ότι κατείχε το Μηχάνημα και δεν θα του το επέστρεφε. Όταν του τέθηκε ότι δεν υπάρχει οπουδήποτε αναφορά για τέτοιο συμβάν ανέφερε ότι δεν γνωρίζει αλλά ήταν ανοιχτή ακρόαση.
Μαρτυρία Eναγόμενου (MΥ1)
12. Ο ΜΥ1 υιοθέτησε γραπτή δήλωση ως μέρος της κυρίως εξέτασης του, η οποία κατατέθηκε ως «Έγγραφο Β» και σε αυτή αναφέρει ότι διατηρεί εταιρεία με την ονομασία ΕΛΑΙΟΧΡΩΜΑΤΙΚΕΣ & ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΥΠΡΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΛΤΔ. Με αυτή συμφωνεί ότι γνωρίζει την Ενάγουσα αφού της παρείχε υπηρεσίες μέσω της δικής του εταιρείας. Γνωρίζει και τον ΜΕ1 τον οποίο γνώρισε μέσω κοινών γνωστών. Αναφέρθηκε για τις συνθήκες υπό τις οποίες πραγματοποίησε εργασίες για την Ενάγουσα σε οικία στον Άγιο Τύχωνα, τιμολογώντας σχετικά την Ενάγουσα και αποδέχεται ότι στο παρελθόν ενοικίαζε μηχανήματα από την Ενάγουσα για την εργασία του, μέσω της εταιρείας του.
13. Αρνείται κατηγορηματικά την υπογραφή της Συμφωνίας Ενοικίασης και αναφέρει ότι η υπογραφή δεν είναι δική του. Δηλώνει ότι όσα ανέφερε ο ΜΕ1 για τις συνθήκες υπογραφής της Συμφωνίας Ενοικίασης είναι ψέματα και αναφέρει ότι αν θα υπέγραφε κάτι θα το έκανε στο όνομα της εταιρείας του. Έπειτα αναφέρεται στην καταγγελία που υπέβαλε ο ΜΕ1 στην Αστυνομία, τη σύλληψη του, την έκδοση εντάλματος έρευνας, την κατάθεση που έδωσε στην Αστυνομία και προσκόμισε σχετικά έγγραφα. Παρουσίασε και κατάθεση που έδωσε τρίτο πρόσωπο στην Αστυνομία αναφορικά με τις τιμές του εν λόγω Μηχανήματος. Επιπλέον αναφέρθηκε στην ποινική υπόθεση που καταχωρήθηκε εναντίον του και ότι την 04/02/2022 ενημερώθηκε τόσο ο ίδιος όσο και ο δικηγόρος του ότι αποφασίστηκε να ανασταλεί η ποινική υπόθεση κατόπιν πρωτοβουλίας της Νομικής Υπηρεσίας, χωρίς να υποβάλει κάποιο αίτημα.
14. Σε σχέση με τη Συμφωνίας Ενοικίασης αναφέρει ότι ο αριθμός τηλεφώνου που καταγράφεται σε αυτή δεν του ανήκει και ότι δεν γνωρίζει το πρόσωπο στο οποίο ανήκει. Μετά που έλαβε το μαρτυρικό υλικό στα πλαίσια της ποινικής διαδικασίας διαπίστωσε ότι ο αριθμός ανήκει σε τρίτο πρόσωπο που είναι επίσης μπογιατζής, τον οποίο επανέλαβε ότι δεν γνωρίζει. Προσκόμισε την κατάθεση του εν λόγω προσώπου ως τεκμήριο. Στο μαρτυρικό υλικό που έλαβε από την Αστυνομία υπάρχει και Έκθεση Γραφολογίας που ετοιμάστηκε από την Αστυνομία την οποία επίσης παρουσίασε. Αρνείται εκ νέου την σύναψη της Συμφωνίας Ενοικίασης ή οποιασδήποτε άλλης συμφωνίας με την Ενάγουσα και ζητά την απόρριψη της αγωγής.
15. Αντεξεταζόμενος, του υποβλήθηκε ότι με τον ίδιο τρόπο που δεν απαντούσε για τις λεπτομέρειες των εργασιών που ολοκλήρωσε για την Ενάγουσα έτσι δεν θυμάται για την ενοικίαση. Ο ίδιος ανέφερε ότι η τελευταία δουλειά που ολοκλήρωσε ήταν για το μπογιάτισμα κάγκελων σε ένα σπίτι Ουκρανού στον Άγιο Τύχωνα αλλά δεν θυμάται το ποσό που του οφείλεται. Εξήγησε επίσης ότι λόγω της δουλειάς του δεν χρειάζεται το Μηχάνημα το οποίο δεν γνωρίζει πως χρησιμοποιείται. Θεωρεί ότι ο ΜΕ1 είχε διαφορές με άλλους και ότι προσπάθησε να του φορτώσει κακοτεχνίες καθότι αυτά είναι τα κόλπα των εργολάβων για να μην τον πληρώσουν. Επιπλέον, θεωρεί ότι ο ΜΕ1 τα κάνει αυτά ως εκδίκηση γιατί ο Εναγόμενος του ζήτησε τα λεφτά του να πληρωθεί.
16. Ερωτώμενος για τον τρόπο ενοικίασης των άλλων μηχανημάτων ανέφερε ότι πήγαινε στο μαγαζί της Ενάγουσας και ζητούσε τα μηχανήματα, αν και θεωρεί ότι δεν έχουν σχέση αυτά. Αρνήθηκε υποβολή ότι μετέβη στο κατάστημα την 06/10/2016. Διαφώνησε ότι ενοικίασε και παρέλαβε το Μηχάνημα και υπέδειξε ότι το Τεκμήριο 1, (Συμφωνία Ενοικίασης) είναι αντίγραφο με υπογραφή που δεν είναι δική του. Ερωτώμενος γιατί δεν επιστρέφει το Μηχάνημα επανέλαβε ότι ουδέποτε το έπιασε και δεν γνωρίζει να το χρησιμοποιήσει, γιατί αυτό το χρησιμοποιεί ο εργολάβος. Επιπλέον, ερωτήθηκε για την επιστολή που παρέλαβε από τον δικηγόρο της Ενάγουσας και ανέφερε ότι επικοινώνησε με τον δικό του δικηγόρο. Ως προς το γιατί δεν αντέδρασε στην επιστολή, ανέφερε ότι δεν χρειάζεται να απαντά σε όποιον στέλνει επιστολή. Διαφώνησε ότι ο λόγος που δεν αντέδρασε ήταν επειδή κρατούσε το Μηχάνημα.
Ευρήματα επί παραδεκτών ή μη αμφισβητουμένων γεγονότων
17. Από το σύνολο των δικογραφημένων θέσεων και του μαρτυρικού υλικού προκύπτει αριθμός παραδεκτών ή μη αμφισβητούμενων γεγονότων και τα οποία σχετίζονται με τα επίδικα. Ειδικότερα, με βάση το σύνολο της μαρτυρίας τα ακόλουθα συνιστούν κατά την κρίση μου περαιτέρω παραδεκτά ή μη αμφισβητούμενα γεγονότα για τα οποία προβαίνω σε σχετικά ευρήματα:
· Η Ενάγουσα είναι εταιρεία που νόμιμα συστάθηκε στην Κυπριακή Δημοκρατία, διεξάγει οικοδομικές εργασίες και μεταξύ άλλων νοικιάζει μηχανήματα.
· Η Ενάγουσα και η εταιρεία του Εναγόμενου, δηλαδή η εταιρεία ΕΛΑΙΟΧΡΩΜΑΤΙΚΕΣ & ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΥΠΡΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΛΤΔ, συνεργάστηκαν στο παρελθόν για την διεκπεραίωση εργασιών μπογιατίσματος σε οικίες στη Λεμεσό.
· Η ποινική διαδικασία εναντίον του Εναγόμενου με αριθμό 1019/2018 με αντικείμενο την κλοπή του επίδικου Μηχανήματος αναστάλθηκε αυτόβουλα από τη Νομική Υπηρεσία χωρίς την υποβολή κάποιου αιτήματος από τον Εναγόμενο. Μετά την εκτέλεση του εντάλματος έρευνας ημερομηνίας 04/11/2016 στην οικία του Εναγόμενου δεν ανευρέθηκε το Μηχάνημα.
· Ο αριθμός τηλεφώνου που αναγράφεται στη Συμφωνία Ενοικίασης δεν ανήκει στον Εναγόμενο. Ο Εναγόμενος δεν γνώριζε και δεν είχε οποιαδήποτε επαφή με το πρόσωπο στο οποίο ανήκει ο εν λόγω αριθμός τηλεφώνου. Ο Εναγόμενος ενημερώθηκε για την ταυτότητα του ιδιοκτήτη του αριθμού τηλεφώνου μετά την υποβολή της ποινικής διαδικασίας εναντίον του, από τον ΜΕ1. Ο ΜΕ1 γνώριζε το πρόσωπο στο οποίο ανήκει το τηλέφωνο που καταγράφηκε στη Συμφωνία Ενοικίασης και του οποίου το επάγγελμα είναι μπογιατζής.
· Ο Εναγόμενος παρέλαβε επιστολή ημερομηνίας 21/04/2017 από τον συνήγορο της Ενάγουσας με την οποία ζητούσε την επιστροφή του Μηχανήματος και πληρωμή ποσών. Δεν υπήρξε απάντηση στην εν λόγω επιστολή.
18. Η αξιολόγηση της μαρτυρίας πραγματοποιείται προκειμένου να προβεί το Δικαστήριο σε ευρήματα αναφορικά με τα πραγματικά γεγονότα και στη συνέχεια στηριζόμενο σε αυτά να εξετάσει αν αυτός που έχει το βάρος της απόδειξης το έχει αποσείσει στο βαθμό που απαιτείται. Ως επί το πλείστον, ζητήματα αξιοπιστίας εγείρονται όταν υπάρχουν δύο διιστάμενες εκδοχές και το δικαστήριο θα πρέπει να επιλέξει μια από τις δύο (Wynne Barry ν. David Costaki Mavronicola, ως διαχειριστή της περιουσίας του Kωστάκη Δαυίδ Mαυρονικόλα (ανίκανου προσώπου) (2009) 1 ΑΑΔ 1138).
19. Επισημαίνεται ότι, η αξιολόγηση της μαρτυρίας περιορίζεται στην έκταση των αμφισβητούμενων γεγονότων που προκύπτουν και είναι σχετικά με τα επίδικα και δεν επεκτείνεται σε θέματα που δεν δικογραφούνται ή σε θέματα που έχουν εγερθεί πρώτη φορά είτε μέσω της μαρτυρίας είτε μέσω των αγορεύσεων των συνηγόρων των διαδίκων και άρα τέτοια μαρτυρία δεν λαμβάνεται υπόψη (Παπαγεωργίου ν Κλάππας Invstment Services Ltd (1991) 1 Α.Α.Δ. 24) και ΑΝΤΩΝΙΑ ΠΗΛΙΝΑ v. PASCAL EDUCATION LTD, Πολιτική Έφεση Αρ. 222/2015, 22/11/2023). Επιπλέον, έχει λεχθεί σε πληθώρα αποφάσεων ότι μαρτυρία που κατατίθεται έστω και χωρίς ένσταση και που τελικά φαίνεται ότι δεν είναι αποδεκτή μαρτυρία πρέπει να αγνοείται κατά την τελική κρίση του Δικαστηρίου (Μελάς v. Κυριάκου (2003) 1 Α.Α.Δ. 826, DEMARI KRONOS LIMITED v. MICHAEL LESLIE GRAY κ.α., Πολιτική Έφεση Αρ. 264/2014, 22/2/2023, ECLI:CY:AD:2023:A62.
20. Στα πλαίσια της ζωντανής ατμόσφαιρας της δίκης παρακολούθησα με προσοχή τους μάρτυρες που κατέθεσαν ενώπιον του Δικαστηρίου. Για σκοπούς αξιολόγησης έλαβα υπόψη αριθμό νομολογιακών αναγνωρισμένων παραγόντων όπως την πληρότητα και σαφήνεια και αμεσότητα στον τρόπο περιγραφής των γεγονότων την ύπαρξη γενικών και αορίστων αναφορών, υπεκφυγών ή ουσιωδών αντιφάσεων ή υπερβολών στη σχετική μαρτυρία, αλλά και την γενικότερη λογικοφάνεια της εκδοχής που προβάλλεται καθώς και την ύπαρξη ή την απουσία οποιουδήποτε προσωπικού συμφέροντος του προσώπου που προσκομίζει τη μαρτυρία (Ζερβού ν. Ζερβού (2011) 1 ΑΑΔ 2192, Ομήρου ν. Δημοκρατίας (2001) 2 ΑΑΔ 506, Κυριακίδης ν. Τράπεζα Πειραιώς (Κύπρου) Λτδ, Πολιτική Έφεση 185/2012, 19/04/2018), ECLI:CY:AD:2018:A179.
21. Το Δικαστήριο προχωρεί με προσοχή στην αξιολόγηση της μαρτυρίας με αντιπαραβολή των θέσεων των διαδίκων αλλά και των τεκμηρίων που κατατέθηκαν στη διαδικασία και το περιεχόμενο, η πειστικότητα και η ποιότητα της μαρτυρίας εκάστου μάρτυρα συσχετίζεται, αντιπαραβάλλεται και διερευνάται με την αντικειμενική υπόσταση των εκατέρωθεν θέσεων ενώ υπόκειται και στη βάσανο της λογικής και της ανθρώπινης πείρας (Στυλιανίδης ν. Χατζηπιέρα (1992) 1 Α.Α.Δ 1056, Χριστοφίνης ν. Φραντζή, Π.Έ. 328/2011, ημερ. 31/05/2017, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΕΟΚΛΕΟΥΣ v. ΚΩΣΤΑ ΘΕΟΔΟΤΟΥ, Πολιτική Έφεση Αρ. 40/2014, 8/6/2022), ECLI:CY:AD:2022:D243. Επισημαίνω ότι το Δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να αποδεχτεί ή να απορρίψει είτε όλη είτε μέρος της προσκομισθείσας μαρτυρίας (Φάρμα Ρένος Χ"Ιωάννου Δημοσια Εταιρεία Λτδ ν. Χίννη (2012) 1(Β) ΑΑΔ 1331, ΧΡΙΣΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ v. ΑΝΤΩΝΗ ΑΝΔΡΕΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, Πολιτική Έφεση Αρ. 158/2013, 26/10/2022), ECLI:CY:AD:2022:A403. Στη βάση των πιο πάνω αρχών, τυχόν μαρτυρία που προσκομίστηκε και σχετική αντεξέταση επί θεμάτων που δεν σχετίζονται με τα επίδικα θέματα, που εκφεύγουν εξ ολοκλήρου των δικογραφημένων θέσεων των μερών ή επί θεμάτων που περιορίστηκαν από τους συνηγόρους καθηκόντως θα αγνοηθεί και δεν θα τύχει περαιτέρω σχολιασμού.
22. Πέραν των προαναφερθέντων νομολογιακών αναφορών σχετικά με τον τρόπο που προσεγγίζει την αξιολόγηση της μαρτυρίας το Δικαστήριο, κρίνω σκόπιμο να αναφέρω ότι με βάση τη νομολογία, η λογική είναι ένας ασφαλής οδηγός για το Δικαστήριο για να προβεί στα ανάλογα συμπεράσματα και αυτή η αναγκαία λογικοφάνεια των εκδοχών των μερών διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην έκβαση της παρούσας. Ειδικότερα, στην απόφαση CYPRUS POPULAR BANK PUBLIC CO. LTD ν. OTIS ELEVATORS (CYPRUS) LTD κ.α., ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 371/2009, 16/2/2015 λέχθησαν τα ακόλουθα:
«Η εντύπωση που αποκομίζει από τους μάρτυρες το πρωτόδικο Δικαστήριο φέρει μαζί της το ευεργέτημα της επισταμένης παρακολούθησης των όσων οι μάρτυρες καταθέτουν, τον τρόπο με τον οποίο καταθέτουν, τη λογική που η μαρτυρία τους εκπέμπει και όλα αυτά σε συνδυασμό με την ανάλογη αντιπαραβολή με τη δικογραφία στις πολιτικές υποθέσεις ή τις καταθέσεις στις ποινικές υποθέσεις και τα εν γένει τεκμήρια. Η ανθρώπινη εμπειρία εν πολλοίς είναι οδηγός ως προς τη λογική των πραγμάτων (δέστε Baloise Insurance Co Ltd ν. Κατωμονιάτη κ.α. (2008) 1 Α.Α.Δ. 1275)».
(η υπογράμμιση και η έμφαση είναι του παρόντος Δικαστηρίου)
Αξιολόγηση μαρτυρίας ΜΕ1 και ΜΥ1
23. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραδεκτά και μη αμφισβητούμενα γεγονότα το κύριο ζήτημα για το οποίο καλείται να αποφασίσει το Δικαστήριο από άποψη πραγματικών γεγονότων αξιολογώντας το σύνολο της μαρτυρίας είναι το κατά πόσον ο Εναγόμενος υπέγραψε ή όχι τη Συμφωνία Ενοικίασης και αν παρέλαβε ή όχι το Μηχάνημα.
24. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι ενώπιον του Δικαστηρίου έχει κατατεθεί από την πλευρά του Εναγόμενου μια έκθεση γραφολογίας της Αστυνομίας ημερομηνίας 24/03/2017 (Τεκμήριο 13). Παρά την κατάθεση του εν λόγω εγγράφου ο αστυνομικός που ετοίμασε την έκθεση δεν προσήλθε για να καταθέσει ενώπιον του Δικαστηρίου και δεν δόθηκε στο Δικαστήριο οποιαδήποτε δικαιολογία ως προς την μη παρουσία του, κάτι το οποίο συνυπολογίζεται βάσει των κριτηρίων που θέτει το άρθρο 27 του Κεφ.9, αναφορικά με την αξιολόγηση της εξ ακοής μαρτυρίας. Επιπρόσθετα, προσθέτω πως δεν προκύπτει για την καλύτερη δυνατή μαρτυρία (βλ. άρθρο 27(3). Στην απόφαση ΠΑΝΑΓΗ ν. ΤΟ ΠΛΟΙΟ «CHRISTY» ΥΠΟ ΣΗΜΑΙΑ ΑΓΙΟΥ ΒΙΚΕΝΤΙΟΥ ΚΑΙ ΓΡΕΝΑΔΙΝΕΣ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΛΛΙΜΕΝΙΣΜΕΝΟ ΣΤΟ ΑΓΚΥΡΟΒΟΛΙΟ ΤΟΥ ΛΙΜΕΝΑ ΛΑΡΝΑΚΑΣ κ.α., Πολιτική Έφεση Αρ. 34/2018, 28/3/2019, ECLI:CY:AD:2019:A113, λέχθηκαν τα εξής σχετικά:
«Σε αντίθεση με τα κρατούντα στην Αγγλία, όπου ο κανόνας της καλύτερης δυνατόν μαρτυρίας έχει καμφθεί και τα Δικαστήρια προσεγγίζουν ελαστικότερα την εφαρμογή του, αποδίδοντας του περιορισμένη σημασία, στην Κύπρο οι πρόνοιες του άρθρου 27(3) του περί Αποδείξεως Νόμου, Κεφ. 9, επιβάλλουν σε περίπτωση εξ ακοής μαρτυρίας, να ληφθεί ιδιαίτερα υπόψη κατά πόσο ένας διάδικος ήταν σε θέση να προσκομίσει την καλύτερη δυνατόν μαρτυρία και δεν το έπραξε[5] (Pakistan Cables Limited ν. NSB General Trading (Overseas) Co Ltd κ.α. (2012) 1(Β) Α.Α.Δ. 1711)».
25. Συμπληρώνω ότι η κατάργηση του κανόνα για αποκλεισμό της εξ ακοής μαρτυρίας αποσκοπούσε στο να άρει συγκεκριμένες αδικίες που προέκυπταν από την αυστηρή εφαρμογή του. Όμως, η παρουσίαση τέτοιας εξ ακοής μαρτυρίας θα πρέπει να γίνεται για καλό λόγο και κατ' εξαίρεση, ώστε να μην αποστερείται η πλευρά που επιθυμεί να αντικρούσει τέτοια μαρτυρία τη δυνατότητα να αξιολογηθεί στη ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης, όπου δοκιμάζεται η αξιοπιστία και η αλήθεια των εκάστοτε θέσεων πόσο μάλλον όταν αυτή άπτεται εξειδικευμένου επιστημονικού κλάδου, στην προκειμένη τη συγκριτική γραφολογία. Συνεπώς, ως εκ των πιο πάνω, δεν θα προσδώσω στην εν λόγω έκθεση οποιαδήποτε βαρύτητα.
26. Παρά τα πιο πάνω, ακόμη και να λάμβανα υπόψη το περιεχόμενο της έκθεσης γραφολογίας (Τεκμήριο 13), όπως με καλεί η πλευρά της Ενάγουσας να πράξω, προωθώντας τη θέση ότι η υπογραφή στη Συμφωνία Ενοικίασης είναι αυτή του Εναγόμενου, θέση που στηρίζει στην εξής αναφορά «…δεν αποκλείω το ενδεχόμενο η πιο πάνω υπογραφή να έγινε από αυτόν», ταυτόχρονα η πλευρά της Ενάγουσας παραγνωρίζει ότι για συγκεκριμένους λόγους διατυπώνεται η θέση στην Έκθεση Γραφολογίας ότι «…η εκφορά απόλυτης γνώμης ως προς τον καθορισμό του προσώπου που υπέγραψε καθίσταται επισφαλής». Συνεπώς, κατά την κρίση μου η εν λόγω έκθεση δεν προσθέτει οτιδήποτε κατά τρόπο που θα επέτρεπε στο Δικαστήριο να προβεί σε οποιοδήποτε ασφαλές συμπέρασμα σε σχέση με τη γνησιότητα της υπογραφής στη Συμφωνία Ενοικίασης στηριζόμενο στην εν λόγω έκθεση. Ούτε ασφαλώς μπορεί το Δικαστήριο ανεπίτρεπτα να ενεργήσει το ίδιο ως εμπειρογνώμονας (Α.Α.Ι ν. Χρυσοστόμου, Πολιτική Έφεση 298/2014, ημερομηνίας 14/12/2023), κάτι που αν και το αναγνωρίζει ο συνήγορος της Ενάγουσας στη γραπτή του αγόρευση, ταυτόχρονα καλεί το Δικαστήριο να προβεί σε συγκριτική ανάλυση και αντιπαραβολή της υπογραφής στη Συμφωνία Ενοικίασης με αυτές στο τεκμήριο 4.
27. Εξετάζοντας τη μαρτυρία του ΜΕ1 στην ολότητα της έχω εντοπίσει εγγενή κενά και αδυναμίες τα οποία σε συνδυασμό με αντιφάσεις που αναδείχθηκαν κατά την αντεξέταση καταδεικνύουν ότι η εκδοχή του στερείται λογικοφάνειας και πειστικότητας, παρά την φυσικότητα και ενίοτε τη διαχυτικότητα που επιδείκνυε κατά την προσκόμιση των απαντήσεων του στα πλαίσια της αντεξέτασης του, ιδιαίτερα όταν του τίθετο επανειλημμένως ότι ο Εναγόμενος ουδέποτε υπέγραψε τη Συμφωνία Ενοικίασης. ΄Όπως χαρακτηριστικά λέχθηκε στην απόφαση HELLENIC BANK PUBLIC COMPANY v. ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 13/2014, 11/3/2021, ECLI:CY:AD:2021:A92:
«Η ανθρώπινη εμπειρία διδάσκει ότι ένας ευγενής και ήπιος μάρτυρας δεν είναι κατ' ανάγκην και ειλικρινής και το αντίθετο. Ένας υπερβολικά διαχυτικός ή αναστατωμένος μάρτυρας μπορεί να ορμάται από μια πλειάδα αιτιών χωρίς να είναι ειλικρινής».
28. Αρχικά επισημαίνω ότι καίρια σημεία της μαρτυρίας που προσκόμισε ο ΜΕ1 εκ μέρους της Ενάγουσας, δηλαδή μαρτυρίας που διασυνδέεται με τα ουσιώδη ζητήματα της υπογραφής της Συμφωνίας Ενοικίασης και της παραλαβής του Μηχανήματος, ουδέποτε τέθηκαν στον ΜΥ1, κατά την αντεξέταση του, από τον συνήγορο της Ενάγουσας. Ειδικότερα σημειώνω τις εξής θεματικές ενότητες που δεν του υποβλήθηκαν:
i. Ότι ο Εναγόμενος έτυχε ενημέρωσης για τους όρους της Συμφωνίας Ενοικίασης από τον ΜΕ1.
ii. Ότι ο Εναγόμενος έλαβε το πρωτότυπο της Συμφωνίας Ενοικίασης και
iii. Ότι ο ΜΕ1 τηλεφώνησε στον Εναγόμενο στην παρουσία μέλους της Αστυνομίας και κατά την τηλεφωνική επικοινωνία ο Εναγόμενος παραδέχθηκε ότι κρατεί το Μηχάνημα.
29. Στην απουσία οποιασδήποτε εξήγησης γιατί υπήρχε παράληψη να τεθούν τα εν λόγω ζητήματα στον ΜΥ1, κατά την αντεξέταση του και με δεδομένο ότι αποστερήθηκε από την πλευρά του Εναγόμενου να τοποθετηθεί επ’ αυτών των ζητημάτων κατά την προσκόμισης της δικής του μαρτυρίας, το Δικαστήριο ασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια κρίνει ότι δεν μπορεί λάβει υπ' όψιν τους εν λόγω ισχυρισμούς οι οποίοι μοιραία θα αγνοηθούν (ΣΚΟΡΔΗ ν. ΛΑΝΤΟΥ κ.α., ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 429/2012, 22/4/2020, ECLI:CY:AD:2020:A127 και Philippou General Bonded Warehouse Ltd ν. Κώστα Νικολαΐδη (2006) 1 Α.Α.Δ. 1057).
30. Μελετώντας το περιεχόμενο της γραπτής δήλωσης του ΜΕ1 και τα όσα ανέφερε δια ζώσης, στα πλαίσια της ακροαματικής διαδικασίας, παρατηρώ ότι απουσιάζει η οποιαδήποτε παράθεση λεπτομέρειας τόσο σε σχέση με τις συνθήκες υπογραφής της Συμφωνίας Ενοικίασης αλλά και για οτιδήποτε διημείφθη πριν και μετά την υπογραφή και ο ΜΕ1 περιορίζεται σε γενικές αναφορές περί υπογραφής της από τον Εναγόμενο. Ακόμη και να δεχόμουν από τη μαρτυρία του ΜΕ1 ότι, συζητήθηκαν οι όροι της Συμφωνίας Ενοικίασης πριν τη σύναψη της, η μαρτυρία του περιορίζεται στην στείρα αναπαραγωγή αυτολεξεί των όρων που καταγράφονται στο κείμενο της Συμφωνίας Ενοικίασης και τίποτα περισσότερο. Επιπρόσθετα, δεν υπάρχει οποιαδήποτε λεπτομέρεια ή αναφορά για την ύπαρξη κάποιας στιχομυθίας κατά την ισχυριζόμενη συνάντηση μεταξύ των εν λόγω προσώπων στο γραφείο της Ενάγουσας και ποιο ήταν το περιεχόμενο μιας τέτοιας στιχομυθίας. Τα πιο πάνω ζητήματα άπτονται του κρίσιμου σημείου τόσο της παρουσίας του Εναγόμενου στον εν λόγω χώρο, της υπογραφής της Συμφωνίας Ενοικίασης αλλά και της μετέπειτα παραλαβής του Μηχανήματος. Εύλογα αναμένετο να είχε τεθεί με πλήρη σαφήνεια, συνοχή και λεπτομέρεια το περιεχόμενο της οποιασδήποτε στιχομυθίας των εν λόγω προσώπων ώστε το Δικαστήριο να δύναται να αξιολογήσει την πειστικότητα των θέσεων του ΜΕ1, με δεδομένο και τους εκ διαμέτρου αντίθετους δικογραφημένους ισχυρισμούς περί μη υπογραφής της Συμφωνίας Ενοικίασης, πλαστογράφησης των εκεί υπογραφών και μη παραλαβής του Μηχανήματος, θέσεις που προωθήθηκαν και κατά την ακροαματική διαδικασία.
31. Τα όσα έχω αναφέρει πιο πάνω αποκτούν ακόμη περισσότερη δυναμική όταν εξεταστούν συνδυαστικά με την εκδοχή που προώθησε ο ΜΕ1 ήτοι ότι ήταν ο ίδιος που συμπλήρωσε τα στοιχεία που καταγράφονται στη Συμφωνία Ενοικίασης, πλην όμως απουσιάζει οποιαδήποτε λεπτομέρεια και παράθεση μαρτυρίας σε σχέση με την ύπαρξη οποιασδήποτε στιχομυθίας ή συζήτησης κατά τη συμπλήρωση των στοιχείων που καταγράφονται στο έγγραφο ήτοι i) η διεύθυνση του Εναγόμενου ii) τους λόγους της συμφωνηθείσας χρονικής διάρκειας της ενοικίασης (06/10/2016 – 10/10/2016) αλλά και iii) τους λόγους που οδήγησαν στο συμφωνηθέν ποσό των €30 πλέον Φ.Π.Α ως επιβάρυνση σε περίπτωση καθυστέρησης. Υπογραμμίζω ότι απουσιάζει η οποιαδήποτε παράθεση πληροφοριών ή στιχομυθιών για την συμπλήρωση των πιο πάνω αλλά και για οτιδήποτε που συζητήθηκε μετά την κατ’ ισχυρισμό υπογραφή της Συμφωνίας Ενοικίασης πλην της γενικής αναφοράς ότι ο Εναγόμενος «παρέλαβε το ενοικιασθέν μηχάνημα». Παρεμβάλλω ότι η διεύθυνση που αναγράφεται στη Συμφωνία Ενοικίασης είναι η διεύθυνση της εταιρείας του Εναγόμενου, σύμφωνα με το Τεκμήριο 4 και εδώ προσθέτω ότι σύμφωνα με τον ΜΕ1 οι αποδείξεις της εταιρείας του Εναγόμενου, από προηγούμενη συνεργασία τους, βρίσκονταν με τον λογιστή της Ενάγουσας κατά το χρόνο σύναψης της Συμφωνίας Ενοικίασης και όχι στην κατοχή του ΜΕ1. Το πιο πάνω γεγονός, συναρτώμενο με την απουσία οποιασδήποτε μαρτυρίας για την ύπαρξη συζήτησης με τον Εναγόμενο εγείρει εύλογα ερωτήματα ως προς τη γνώση του ΜΕ1 για το συγκεκριμένο ζήτημα, καθότι σύμφωνα με τον ίδιο, αυτός προέβη στη συμπλήρωση όλων των πληροφοριών που καταγράφονται στη Συμφωνία Ενοικίασης. Η ίδια απουσία λεπτομέρειας και συγκεκριμενοποίησης οποιασδήποτε συζήτησης ή στιχομυθίας με τον Εναγόμενο παρατηρείται και για το ζήτημα του ύψους του ποσού της ενοικίασης όσο και της ημερήσιας επιβάρυνσης, ζήτημα το οποίο ο ίδιος ο ΜΕ1 με χρήση ενικού προσώπου διασύνδεσε με την προηγούμενη οφειλή της Ενάγουσας προς τον Εναγόμενο «Συμπλήρωσα το ενοικιαστήριο έγγραφο γιατί θεώρησα ότι το ποσό που είχε να παίρνει στον Άγιο Τύχωνα με εκείνο που είχε ενοικιάσει προηγουμένως πριν την τελευταία φορά με το κάνγκο, θεώρησα ότι είχα ήδη δώσει ένα ποσό που είχε να παίρνει, όχι όμως όλο το ποσό».
32. Πέραν των πιο πάνω, καταλυτικό πλήγμα στην αξιοπιστία της μαρτυρίας του ΜΕ1 προέκυψε από το ζήτημα του λανθασμένου αριθμού τηλεφώνου που σημειώθηκε επί της Συμφωνίας Ενοικίασης. Ο συνήγορος της Ενάγουσας με την αγόρευση του εισηγήθηκε ότι είναι επουσιώδες ζήτημα που δεν πλήττει την αξιοπιστία του. Η εκδοχή που έθεσε ο ΜΕ1 για τη συμπλήρωση του αριθμού τηλεφώνου, ενώπιον του Δικαστηρίου, ήταν ότι το συμπλήρωσε ο ίδιος και θεωρεί ότι το συμπλήρωσε λάθος στη βιασύνη του. Όταν του υποδείχθηκε η συμπληρωματική κατάθεση του ημερομηνίας 16/11/2016 που έδωσε στην Αστυνομία (Τεκμήριο 5) στην οποία ανέφερε ότι «Το τηλέφωνο στο ενοικιαστήριό […] μου το είπε ο Κύπρος Μιχαήλ» υιοθέτησε το περιεχόμενο της εν λόγω κατάθεσης και κατ΄ ουσίαν, ανακάλεσε τα όσα ανάφερε προηγουμένως αναφέροντας συγκεκριμένα τα εξής:
Ε. Στο Τεκμήριο 5 λέτε ότι το τηλέφωνο μου το είπε ο Κύπρος Μιχαήλ ενώ πριν μας είπατε ότι το βάλατε μόνος σας θέλετε να μας διευκρινίσετε τι συνέβη.
Α. Για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι ακριβώς πριν 7 χρόνια αν μου το είπε ο Κύπρος Μιχαήλ ή αν το έγραψα εγώ από μόνος μου. Αλλά για να το είχα αναφέρει στην κατάθεση μου σημαίνει αυτό ισχύει στην κατάθεση μου γιατί την ημέρα εκείνη ανάφερα τα γεγονότα ως είχαν.
33. Σύμφωνα με τη νομολογία, προηγούμενη αντιφατική κατάθεση καθώς και οι προεκτάσεις της συνιστούν γεγονότα που προσμετρούν στην κρίση της αξιοπιστίας του μάρτυρα πλην όμως δεν καθιστούν τη μαρτυρία κάποιου εκ προοιμίου αναξιόπιστη (Pal Tekinder και Άλλη ν. Δημοκρατίας (2010) 2 ΑΑΔ 551 και ARR v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ.: 20/2022, 30/4/2024). Αναντίλεκτα, αντιφατικές καταθέσεις δημιουργούν ερωτηματικά ως προς την αξιοπιστία ενός εκάστοτε μάρτυρα εντούτοις τα κριτήρια για την αποτίμηση των αντιφάσεων σχετίζονται με τους λόγους που οδηγούν στην προβολή διιστάμενων θέσεων, την ετοιμότητα του μάρτυρα να καταφύγει σε ψεύδη ή ανακρίβειες με τελικό κριτήριο την προσήλωση του μάρτυρα στην αλήθεια. Είναι μέσα σε αυτά τα πλαίσια που εντάσσεται στην προκειμένη περίπτωση η εξέταση του περιεχόμενου του Τεκμηρίου 5, που αφορά την προηγούμενη γραπτή του δήλωση στην Αστυνομία στα πλαίσια υποβολής καταγγελίας εναντίον του Εναγόμενου.
34. Αφήνοντας επί μέρους τη διαφαινόμενη αντίφαση αυτή καθ’ αυτή μεταξύ του Τεκμηρίου 5 και της προφορικής του μαρτυρίας ενώπιον του Δικαστηρίου, η εν τέλει υιοθέτηση της εκδοχής σύμφωνα με το περιεχόμενο της κατάθεσης του ενέχει και την πιο μεγάλη εγγενή αδυναμία για την αποδοχή του συνόλου των θέσεων του. Ειδικότερα, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα του ΜΕ1 ο Εναγόμενος, ενώ ήταν παρών στο γραφείο της Ενάγουσας, του ανέφερε αριθμό τηλεφώνου προσώπου που όπως είναι παραδεκτό και αδιαμφησβήτητο ο μεν ΜΕ1 γνώριζε ενώ ο δε Εναγόμενος δε γνώριζε ούτε τον αριθμό τηλεφώνου που καταγράφηκε ούτε γνώριζε το εν λόγω πρόσωπο, θέσεις που παρέμειναν αναντίλεκτες και αδιαμφιβσβήτες κατά την αντεξέταση του. Η κοινή λογική επιβάλλει ότι ένα άτομο δεν είναι σε θέση να αναφέρει τον αριθμό τηλεφώνου προσώπου που δεν γνωρίζει και συνεπώς η σχετική αναφορά του ΜΕ1 στερείται οποιασδήποτε πειστικότητας, καθότι δεν αντέχει στη βάσανο της λογικής. Από το σύνολο των πιο πάνω δημιουργούνται τέτοια κενά και ασάφειες που ουδόλως εξηγήθηκαν από την πλευρά του ΜΕ1 ώστε να καθίσταται αδύνατο ή τελείως ακροσφαλές και αβέβαιο το έργο της διάκρισης μεταξύ ψεύδους και πραγματικότητας.
35. Η ως άνω εκδοχή που υιοθέτησε ο ΜΕ1, εξουδετερώνει και την ανάγκη εξέτασης της λογικοφάνειας ή μη της επιχειρηματολογίας του συνηγόρου της Ενάγουσας βάσει της οποίας «Εάν το τεκμήριο 1 ήταν κατασκευασμένο και έγινε με δόλιο σκοπό, τότε αυτό δεν θα περιείχε λανθασμένο αριθμό τηλεφώνου αλλά τον αριθμό τηλεφώνου του Εναγόμενου». Το Δικαστήριο δεν απαιτείται να προβεί σε εικασίες και πιθανολογήσεις με σκοπό την εξακρίβωση του λόγο ή των περιστάσεων που οδήγησαν όντως στην καταγραφή του εν λόγω αριθμού τηλεφώνου. Παρενθετικά αναφέρω ότι, οι αναφορές του συνηγόρου της Ενάγουσας στην αγόρευση του, αναφορικά με τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα που αναλαμβάνει η Ενάγουσα, για τα οποία δεν προσκομίσθηκε καν αποδεκτή μαρτυρία μέσω της ορθής μεθόδου (El Fath Co For International Trade S.A.E v. E.D.T. Shipping κ.ά. (1992) 1ΑΑΔ 1255), και τα οποία συγκρίνει με τη μικρή αξία του Μηχανήματος, προς υποστήριξη της αξιοπιστίας της εκδοχής της Ενάγουσας, δεν αποτελούν αναγνωρισμένο στοιχείο που δύναται να προσμετρήσει υπέρ της αξιοπιστίας μαρτυρίας σε οποιαδήποτε υπόθεση. Ομοίως δεν προσδίδεται αξιοπιστία σε μια εκδοχή με γνώμονα το κατά πόσο υπήρξε ή όχι απάντηση σε μια επιστολή δικηγόρου.
- Υπό το φως του συνόλου των ως άνω ουσιαστικών κενών και αντιφάσεων, οι γενικές αναφορές στις οποίες αρκέστηκε ο ΜΕ1 περί υπογραφής της Συμφωνίας Ενοικίασης και παραλαβής του Μηχανήματος από τον Εναγόμενο εξεταζόμενες στο πιο πάνω πλαίσιο, απολήγουν στο ότι η μαρτυρία του δεν μπορεί υπό τις πιο πάνω περιστάσεις να αποτελέσει ασφαλές υπόβαθρο για την εξαγωγή ευρημάτων. Κατόπιν συνολικής εξέτασης της μαρτυρίας του ΜΕ1, αντιπαραβαλλόμενη και με την υπόλοιπη μαρτυρία που προσκομίστηκε, αποφαίνομαι ότι η μαρτυρία του ΜΕ1 δεν ενέχει την απαιτούμενη πειστικότητα και την αναμενόμενη αληθοφάνεια και συνεπώς κρίνεται παντελώς αναξιόπιστη σε σχέση με τα επίδικα θέματα της υπόθεσης και απορρίπτεται στην ολότητα της.
37. Αντίθετα με τον ΜΕ1, η μαρτυρία που προσκόμισε ο ΜΥ1 άφησε θετική εντύπωση στο Δικαστήριο και αποφαίνομαι ότι προσήλθε ενώπιον του Δικαστηρίου για να πει την αλήθεια. Η δε μαρτυρία του δεν παρουσιάζει οποιεσδήποτε αντιφάσεις ή αδυναμίες που να κλονίζουν την αξιοπιστία του κατά το ελάχιστο και συνεπώς αποδέχομαι τη μαρτυρία του στο σύνολο της. Ειδικότερα, ο ΜΥ1 παρέμεινε καθόλη την αντεξέταση του σταθερός και δεν φάνηκε να διακατέχεται από αμηχανία, κατά την προσκόμιση της μαρτυρίας του απαντώντας με σαφήνεια και αμεσότητα χωρίς δεύτερες σκέψεις στις περιορισμένες υποβολές που του τέθηκαν τόσο για την υπογραφή της Συμφωνίας Ενοικίασης όσο και για την παραλαβή του Μηχανήματος από το κατάστημα της Ενάγουσας. Σε αντίθεση με τα όσα ισχυρίστηκε ο συνήγορος της Ενάγουσας στην αγόρευση του τα όσα τέθηκαν στον ΜΥ1 για τα οποία δεν ήταν σε θέση να θυμηθεί και να απαντήσει αφορούσαν τον χρόνο και τον τόπο που ο ΜΥ1 διεκπεραίωσε τις εργασίες μπογιατίσματος στο παρελθόν, ζήτημα που ευρύτερα έχει αμελητέα σημασία με δεδομένο ότι ο ΜΥ1 αποδέχθηκε την ύπαρξη της οφειλής προς τον ίδιο, κάτι που η πλευρά της Ενάγουσας προσπάθησε να διασυνδέσει με την ύπαρξη κινήτρου για την παραλαβή του Μηχανήματος. Σε κάθε περίπτωση κρίνω ότι η αδυναμία του να αναφερθεί εξειδικευμένα και με λεπτομέρεια στα εν λόγω ζητήματα κρίνεται δικαιολογημένη λόγω της παρόδου τόσου μεγάλου χρονικού διαστήματος και εν πάσει περιπτώση κρίνεται ως επουσιώδες ζήτημα το οποίο δεν πλήττει την αξιοπιστία του ΜΥ1 (Κουδουνάρης ν. Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 320, Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (2012) 2 ΑΑΔ 254, Χρίστου v. Δημοκρατία, Ποινική Έφεση Αρ. 46/2017, 19/7/2019), ECLI:CY:AD:2019:B334.
38. Επιπρόσθετα, αποδέχομαι ως πιεστική τη θέση του ότι εάν θα υπέγραφε συμφωνία με την Ενάγουσα θα το έπραττε στο όνομα της εταιρείας του, όπως άλλωστε έπραττε στο παρελθόν στις μεταξύ τους δοσοληψίες και δεν δόθηκε οποιαδήποτε μαρτυρία που να παρέχει ικανοποιητική αιτιολογία για ποιο λόγο να αποφάσιζε ξαφνικά να συνάψει προσωπικά δηλαδή στο όνομα του την επίδικη Συμφωνία Ενοικίασης του Μηχανήματος. Προσθέτω ακόμη ότι σύμφωνα με τον ΜΥ1 η μόνη εργασία που εκτελεί είναι αυτή του μπογιατίσματος και ο ίδιος δεν είχε καμία χρησιμότητα για το εν λόγω Μηχάνημα, το οποίο δεν γνωρίζει να χρησιμοποιεί, θέσεις που παρέμειναν αναντίλεκτές και που προσθέτουν στην ευρύτερη λογικοφάνεια των θέσεων του. Αν και η φύση των εργασιών που δύναται να διεκπεραιώσει κανείς με το εν λόγω Μηχάνημα ουδόλως επεξηγήθηκαν στα πλαίσια εκδίκασης της παρούσας υπόθεσης, εντούτοις ουδείς εισηγήθηκε ότι έχουν σχέση με εργασίες μπογιατίσματος. Προσθέτω ότι αντίθετα με τα όσα ισχυρίζεται ο συνήγορος της Ενάγουσας στην αγόρευση του εν είδει μαρτυρίας, τα οποία καθηκόντως θα αγνοηθούν εξ ολοκλήρου, καθότι οι αγορεύσεις δεν συνιστούν αποδεκτή μέθοδος προσκόμισης μαρτυρίας (El Fath ανωτέρω), ουδόλως επεξηγήθηκε η χρήση του εν λόγω μηχανήματος ως «κάτι το οποίο εκτελεί ο κάθε συνήθης άνθρωπος» και ούτε υπάρχει Δικαστική γνώση επ’ αυτού, πόσο μάλλον τέτοια γνώση να προσδίδεται στον ΜΥ1, σύμφωνα με τα λεγόμενα του συνηγόρου, ένεκα του επαγγέλματος του ΜΥ1 ως μπογιατζής.
39. Υπό το φως όλων των ανωτέρω αλλά και εν γένει κατόπιν εξέτασης του συνόλου της μαρτυρίας του ΜΥ1, η οποία προσεγγίστηκε με την αντικειμενική υπόσταση των εκατέρωθεν θέσεων αποδέχομαι τη μαρτυρία του στο σύνολο της ως αξιόπιστη για σκοπούς εξαγωγής ευρημάτων.
Περαιτέρω Ευρήματα
40. Πέραν των ευρημάτων του Δικαστηρίου τα οποία ήδη παρατέθηκαν στην ενότητα των παραδεκτών και μη αμφισβητούμενων γεγονότων, από τη μαρτυρία που έχω αποδεχθεί ως αξιόπιστη και η οποία σχετίζεται με τα επίδικα θέματα, προβαίνω σε εύρημα ότι ο Εναγόμενος δεν υπέγραψε τη Συμφωνία Ενοικίασης την 06/10/2016 και ουδέποτε παρέλαβε το Μηχάνημα.
41. Στις αστικές υποθέσεις όπως έχει επανειλημμένως νομολογηθεί η απόδειξη της υπόθεσης κρίνεται με βάση το ισοζύγιο των πιθανοτήτων, ενώ το βάρος απόδειξης βρίσκεται στους ώμους του εκάστοτε ενάγοντα, να αποδείξει τους ισχυρισμούς του που θεμελιώνουν την αξίωση του. Η απόσειση του βάρους αυτού, συναρτάται αποκλειστικά με τη μαρτυρία η οποία κρίνεται αποδεκτή και αξιόπιστη (Demil Imports Exports Ltd ν. Zήνων η Kωνσταντινίδης Λτδ (2011) 1 ΑΑΔ 462). Το κριτήριο είναι κατά πόσο ο διάδικος που φέρει το βάρος της απόδειξης (onus of proof) ικανοποίησε το Δικαστήριο, με επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, ότι η θέση του ή η εκδοχή του είναι πιο πιθανή παρά όχι (is more probable than not) (Μαρσέλ κ.α ν. Λαϊκής Κυπριακής Τράπεζας Λτδ (2001) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 1858, ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ ν. ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΧΛΩΡΑΚΑΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 214/2013, 24/6/2019), ECLI:CY:AD:2019:A238.
42. Η αξίωση της Ενάγουσας εδράζεται στη βάση παράβασης όρων της Συμφωνίας Ενοικίασης που ισχυρίζεται ότι σύναψε με τον Εναγόμενο και συνεπώς όφειλε να προσκομίσει μαρτυρία με την οποία να αποσείσει το βάρος που έφερε για την ύπαρξη και σύναψη αυτής της συμβατικής σχέσης (Λαϊκή Ασφαλιστική Λίμιτεδ ν. Ματσούκα και Άλλου (2014) 1(Β) Α.Α.Δ. 1377).
Γνησιότητα Συμφωνίας Ενοικίασης
43. Όπως έχει ήδη αναφερθεί ο Εναγόμενος αρνήθηκε την υπογραφή της Συμφωνίας Ενοικίασης προβάλλοντας τη θέση ότι είναι πλαστογραφία και ο συνήγορος του στην τελική αγόρευση του, εισηγήθηκε ότι η Ενάγουσα δεν απέσεισε το βάρος απόδειξης υπογραφής της. Σε συμφωνία με την θέση του συνηγόρου του Εναγόμενου, όπως έχει νομολογηθεί, στην αστική δίκη το βάρος απόδειξης της γνησιότητας εγγράφου το φέρει εκείνος που το προσάγει και που επικαλείται την εγκυρότητά του (ΓΕΩΡΓΙΟΥ κ.α. v. ΔΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΛΗΡΙΔΗ ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΒΙΩΣΑΝΤΟΣ ΘΩΜΑ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΥ κ.α., Πολιτική Έφεση αρ. 452/11, 16/11/2021, ECLI:CY:AD:2021:A517, Cypromix Concetrates Co Ltd v. Vitafor N.V. (2001) 1 Α.Α.Δ. 676, Ελληνική Τράπεζα (Χρηματοδοτήσεις) Λτδ v. Ε.Τ. Αutospares Enterprise Ltd (1998) 1A A.A.Δ. 843).
44. Στην Αγγλική απόφαση Devine v. Wilson [1855] 10 MOO PCC 502 η οποία υιοθετήθηκε και στη δική μας νομολογία και στην οποία προωθήθηκαν ισχυρισμοί πλαστογραφίας από τον εκεί ενάγοντα, σε σχέση με έγγραφο που προσκόμισε ο εκεί εναγόμενος, τέθηκε η ορθή διάσταση του ζητήματος, ως εξής:
"Now, there is a great distinction between a civil and a criminal case, when a question of forgery arises. In a civil case the onus of proving the genuineness of a deed is cast upon the party who produces it, and asserts its validity. If there be conflicting evidence as to the genuineness, either by reason of alleged forgery, or otherwise, the party asserting the deed must satisfy the jury that it is genuine. The jury must weigh the conflicting evidence, consider all the probabilities of the case, not excluding the ordinary presumption of innocence, and must determine the question according to the balance of those probabilities. In a criminal case the onus of proving the forgery is cast on the prosecutor who asserts it, and unless he can satisfy the jury that the instrument is forged to the exclusion of reasonable doubt, the prisoner must be acquitted."
(η έμφαση είναι του παρόντος Δικαστηρίου)
45. Στην απόφαση Cypromix ανωτέρω όπου προσκομίστηκαν έγγραφα από τους εκεί εναγόμενους (εξ ανταπαιτήσεως ενάγοντες) και για τα οποία υπήρχαν ισχυρισμοί πλαστογραφίας το Ανώτατο Δικαστήριο ανατρέποντας την πρωτόδικη κρίση, ανέφερε τα ακόλουθα, υιοθετώντας τον λόγο της απόφασης Wilson ανωτέρω:
«Διαπιστώνουμε την ύπαρξη εσφαλμένης καθοδήγησης σε σχέση με το βάρος της απόδειξης που αφαιρεί το υπόβαθρο της κρίσης σε σχέση με την αξιοπιστία της προφορικής μαρτυρίας που προσάχθηκε. Σε συμφωνία με την εισήγηση των εναγόντων, κρίνουμε πως, στο πλαίσιο των δεδομένων, ήταν οι εναγόμενοι που όφειλαν να αποδείξουν πως τα έγγραφα που εκείνοι επικαλέστηκαν και προσήγαγαν είχαν εκτελεστεί δεόντως, πως δηλαδή, κατά το ισοζύγιο των πιθανοτήτων, προέρχονταν από τους ενάγοντες.[…]
Είναι επίσης σχετική η Doe d. Devine v. Wilson [1855] 10 Moo. P.C.C. 502 (βλ. και English & Empire Digest τόμος 22 (Ι) σελ. 33 παρ. 319). Στην υπόθεση εκείνη διατάχθηκε επανεκδίκαση γιατί ήταν λανθασμένη η καθοδήγηση προς τους ενόρκους ότι ο διάδικος που ισχυρίζεται πλαστογραφία είχε βάρος απόδειξης, όπως στην περίπτωση ποινικής δίκης. Όπως εξηγήθηκε, στην ποινική δίκη πράγματι ο κατήγορος έχει το βάρος της απόδειξης της πλαστογραφίας που καταλογίζεται στον κατηγορούμενο αλλά στην αστική δίκη το βάρος απόδειξης της γνησιότητας εγγράφου το φέρει εκείνος που το προσάγει και που επικαλείται την εγκυρότητά του».
(η έμφαση είναι του παρόντος Δικαστηρίου)
46. Σημειώνω ότι και στην απόφαση Γεωργίου ανωτέρω, το όλο ζήτημα εξετάστηκε πρωτίστως ως ζήτημα απόσεισης του βάρους απόδειξης, της γνησιότητας των εκεί εξεταζόμενων δηλώσεων εμπιστεύματος, παρά την προώθηση ισχυρισμών πλαστογραφίας από τους εκεί εναγόμενους. Ομοίως και στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Αρχιππέα Σύμβουλοι Επενδύσεων Λτδ και Άλλη ν. Δημήτριου Κακαβού (2015) 1 ΑΑΔ 2195 θεώρησε ότι «Γενικώς οι εφεσείοντες εδώ απέτυχαν να θεμελιώσουν το γνήσιο του Τεκμηρίου 13 είτε με απευθείας μαρτυρία από άτομο που είδε τον εφεσίβλητο να υπογράφει, εν προκειμένω τον Βούλγαρη, είτε με κάποια άλλη οδό όπως συγκριτική γραφολογία ή από πρόσωπο που γνώριζε την υπογραφή του εφεσίβλητου».
47. Συναφώς, από την προαναφερθείσα νομολογία προκύπτει ότι όταν ένα έγγραφο αμφισβητείται, ο διάδικος που το επικαλείται φέρει το βάρος της απόδειξης της ορθής εκτέλεσής του. Αν δηλαδή ο εναγόμενος αρνείται για παράδειγμα την υπογραφή μιας γραπτής σύμβασης ή προβάλλει ισχυρισμό πλαστογραφίας, την οποία ο ενάγοντας επικαλείται και στην οποία βασίζει την απαίτηση του, τότε ο τελευταίος (ο ενάγοντας δηλαδή) οφείλει να πείσει το δικαστήριο πως ο εναγόμενος πράγματι έθεσε την υπογραφή του στο έγγραφο. Με άλλα λόγια δεν φέρει ο εναγόμενος το βάρος απόδειξης αυτής της πλαστογραφίας, καθότι το όλο ζήτημα, ανεξαρτήτως δικογράφησης, στην ορθή του διάσταση πρέπει να εξετάζεται με γνώμονα το κατά πόσον ο διάδικος που επικαλείται το έγγραφο έχει αποσείσει το αποδεικτικό βάρος της γνησιότητας του εγγράφου, πάντα στο ισοζύγιο των πιθανοτήτων. Παρεμβάλλω ότι ταυτόσημη προσέγγιση, ακολουθούν και τα Δικαστήρια του Χονγκ Κονγκ, που εφαρμόζουν το Κοινοδίκαιο (δέστε ενδεικτικά MING SHIU CHUNG AND OTHERS V. MING SHIU SUM AND OTHERS [2005] HKCA 227 και CLUB DELUXE LTD. V. CLUB METROPOLITAN LTD. [1994] HKCA 326). Προσθέτω ότι, κατά την κρίση μου είναι αδιάφορο αν είναι ο εκάστοτε ενάγοντας που επικαλείται δικογραφικά την πλαστογραφία εγγράφου καθότι το αποδεικτικό βάρος της γνησιότητας βαραίνει τον διάδικο που επικαλείται το έγγραφο.
48. Αναξιόπιστη μαρτυρία δεν αποτελεί αποδεικτικό υλικό αλλά μόνο αξιόπιστη μαρτυρία βαρύνει την πλάστιγγα των πιθανοτήτων (Αθανασίου κ.α. v. Κουνούνη (1997) 1(Β) Α.Α.Δ. 614 και DAVID FOWLES v. ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΟΥΚΚΙΔΗ κ.α., Πολιτική Έφεση Αρ. 127/2015, 1/3/2024). Στην παρούσα υπόθεση, πέραν από τη μαρτυρία του ΜΕ1, δεν προσκομίστηκε οποιαδήποτε άλλη αποδεκτή και αξιόπιστη μαρτυρία για σκοπούς απόδειξης της υπογραφής της Συμφωνίας Ενοικίασης όπως για παράδειγμα αποδεκτή μαρτυρία συγκριτικής γραφολογίας από εμπειρογνώμονα ή ακόμη και μαρτυρία από πρόσωπο που γνώριζε την υπογραφή του Εναγόμενου (δέστε σχετικές αναφορές στην απόφαση Αρχιππέα ανωτέρω και Phipson on Evidence 18η έκδοση παράγραφοι 4-06 και 40-07). Ως εκ των ανωτέρω, έχοντας απορρίψει τη μαρτυρία του ΜΕ1 ως αναξιόπιστη αποφαίνομαι ότι η Ενάγουσα δεν έχει πετύχει να θεμελιώσει το γνήσιο της Συμφωνίας Ενοικίασης με τον Εναγόμενο και άρα δεν έχει αποσείσει από τους ώμους της το βάρος απόδειξης που της αναλογούσε. Στην απουσία επαρκούς και ικανοποιητικής μαρτυρίας για να αποδειχθεί ότι ο Εναγόμενος υπέγραψε τη Συμφωνία Ενοικίασης, η απαίτηση καθίσταται έκθετη σε απόρριψη.
49. Στη βάση όλων των πιο πάνω που έχω προσπαθήσει να εξηγήσω η απαίτηση της Ενάγουσας απορρίπτεται. Βάσει της πιο πάνω κατάληξης μου, ασκώντας τη διακριτική μου ευχέρεια θεωρώ ότι δεν συντρέχει λόγος απόκλισης από τον κανόνα ότι τα έξοδα θα πρέπει να ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της διαδικασίας και συνεπώς τα έξοδα της απαίτησης επιδικάζονται προς όφελος του Εναγόμενου και εναντίον της Ενάγουσας, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Κ. Πασιαρδής, Ε.Δ.
Πιστό αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο