ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
Ενώπιον: Χ. Στρόππου, Ε.Δ.
Αίτηση/Έφεση: 254/2024
Επί τοις αφορώσι τον Περί Μεταβιβάσεων και Υποθηκεύσεων Ακίνητων Νόμο 9/65, Μέρος VI, Άρθρα 37- 44 και Μέρος VIA, άρθρα 44Α έως 44ΙΖ, τον περί Ακίνητου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νομό Κεφ. 224, ως έχουν τροποποιηθεί.
1. ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΟΔΙΑΤΗΣ
2. ΜΑΡΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
3. ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΡΓΥΡΟΥ
4. ΑΝΤΖΕΛΙΝΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Εφεσείοντες/Αιτητές
-και-
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΙΜΙΤΕΔ
Εφεσίβλητη/Καθ’ ης η Αίτηση
Ημερομηνία: 02/06/2025
Εμφανίσεις:
Για Αιτητές: κύριος ΧΑΤΖΗΣΤΕΡΚΩΤΗΣ για ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΧΑΤΖΗΣΤΕΡΚΩΤΗΣ και ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε.
Για Καθ’ ης η Αίτηση: κύριος Πανάγος για ΠΑΝΑΓΟΣ και ΠΑΝΑΓΟΣ Δ.Ε.Π.Ε.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(έ ξ ο δ α)
1. Στις 11/09/2024 καταχωρίστηκε η πιο πάνω Αίτηση/Έφεση δια της οποίας ζητείτο όπως ακυρωθεί η Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» ημερομηνίας 08/07/2024 για την πώληση ακίνητης ιδιοκτησίας που επιβαρυνόταν με την «Υποθήκη με αρ. 5/Υ/8050/2005» του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λεμεσού ή/και πλειστηριασμός για την σκοπούμενη πώληση των Ακινήτων που αναφέρονταν στην Ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ».
2. Όπως θα διαφανεί αμέσως πιο κάτω, οι λεπτομέρειες του Ακινήτου λίγη σημασία έχουν για τους σκοπούς της παρούσας Απόφασης.
3. Στις 14/10/2024 και ενώ η ως άνω Αίτηση/Έφεση είχε οριστεί για Ακρόαση αποστάλθηκε μήνυμα στην ηλεκτρονική πλατφόρμα «i-justcie» δια της οποίας αναφέρονταν από τον Συνήγορο των Καθ’ ων η Αίτηση τα ακόλουθα:
«Εντιμότατε, εμφανιζόμαστε για την Καθ' ης η αίτηση. Η υπόθεση είναι ορισμένη την 14/10/2024 για ακρόαση. Παρακαλούμε όπως σημειώσετε ότι, ο πλειστηριασμός ακυρώθηκε, δια το λόγο ότι, δεν κατέστη εφικτή η επίδοση σε κάποιους εκ των ενδιαφερομένων επειδή δεξιοτεχνικά αποφεύγουν την επίδοση. Έχουμε επικοινωνήσει με τους συναδέλφους και έχει παραμείνει το ζήτημα των εξόδων. Συνεπώς παρακαλούμε όπως μας δοθεί λίγος χρόνος ώστε να καταβληθούν προσπάθειες για να συμφωνηθεί το θέμα αυτό και να αποφευχθούν αχρείαστα έξοδα και σπατάλη πολύτιμου δικαστικού χρόνου. Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων.»
4. Ακολούθως, ζητήθηκε χρόνος για να εξεταστεί το ζήτημα των εξόδων μεταξύ των διαδίκων και ενόψει της μεταξύ τους διαφωνίας ζητήθηκε να οριστεί για ακρόαση η Αίτηση/Έφεση με σκοπό να διευθετηθεί το ζήτημα των εξόδων.
5. Στο ενδιάμεσο οι Αιτητές ζήτησαν άδεια να αποσύρουν την επίδικη Αίτηση «άνευ βλάβης με επιφύλαξη όλων των δικαιωμάτων των πελατών μας να εγείρουν οποιοδήποτε ζήτημα σε περίπτωση που οι Καθ' ων η αίτηση προχωρήσουν εκ νέου σε διαδικασία πλειστηριασμού των επίδικων ακινήτων δυνάμει νέας ειδοποίησης ΙΑ.».
6. Οι Συνήγοροι καταχώρισαν τις γραπτές τους αγορεύσεις και προέβαλαν τις εκατέρωθεν θέσεις τους, τις οποίες το Δικαστήριο εξέτασε και έλαβε δεόντως υπόψη. Αυτό που διαπιστώνεται, είναι ότι η νομολογία που παρέθεσαν οι Συνήγοροι και οι αρχές συγκλίνουν. Διαφωνούν ως προς την ερμηνεία της.
7. Το άρθρο 43 του περί Δικαστηρίων Νόμου, 14/1960 σε συνδυασμό με την Δ.59 θ. 1 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, καθορίζουν ότι η επιδίκαση των εξόδων βρίσκεται στην διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου.
8. Κατά κανόνα τα έξοδα ακολουθούν το αποτέλεσμα μιας δικαστικής διαδικασίας και το Δικαστήριο διαθέτει διακριτική ευχέρεια η οποία πρέπει να ασκείται δικαστικά και όχι αυθαίρετα (βλ. Μαρία Μαυρονικόλα ν. Άντης Ξάνθου, Πολιτική Έφεση αρ. 9/2014, ECLI:CY:DOD:2016:4).
9. Δεν είναι παραδεκτή η αποστέρηση των εξόδων του επιτυχόντα διαδίκου χωρίς αποχρώντα λόγο, όπως για παράδειγμα όταν συμβάλλει με τον χειρισμό της υπόθεσης του στην αύξηση των εξόδων της δίκης (βλ. Νίτσα Θρασυβούλου ν. Arto Estates Limited, (1993), 1 A.A.Δ. 12).
10. Ωστόσο αυτό που παρατηρείται είναι ότι η παρούσα Αίτηση ουδέποτε δεν εκδικάστηκε και δεν υπάρχει «επιτυχών» και «αποτυχών». Από την μια, η πλευρά των Αιτητών επεδίωκε να ακυρωθεί ο πλειστηριασμός για τους λόγους που προβάλλονται στην επίδικη Αίτηση/Έφεση και από την άλλη οι Εφεσίβλητοι ακύρωσαν εν τέλει τον πλειστηριασμό για τον λόγο που ανέφεραν στο ηλεκτρονικό τους μήνυμα ημερομηνίας 14/10/2024 και παρατέθηκε πιο πάνω. Παράμεινε δηλαδή η επίδικη Αίτηση άνευ αντικειμένου.
11. Αποτελεί γεγονός ότι οι Εφεσίβλητοι ουδέποτε δεν καταχώρισαν Ένσταση στην Αίτηση/Έφεση και δεν υπάρχει κανένα υπόβαθρο γεγονότων ενώπιον του Δικαστηρίου από το οποίο να μπορεί το Δικαστήριο να αντλήσει τα γεγονότα στη βάση των οποίων θα μπορεί να στηρίξει τα όποια ευρήματα του.
12. Το κατά πόσο υπάρχει επιτυχών ή αποτυχών διάδικος παραμένει μια θεωρητική άσκηση, η οποία «δεν είναι πρακτικό να γίνει» (J.T. Stratford & Son Ltd v. Lindley and Others (No.2) (1969) 3 All E.R. 1122).
13. Είναι καλά γνωστό ότι μια Αίτηση/Έφεση μπορεί να επιτύχει ή να αποτύχει για διάφορους λόγους, νομικούς και πραγματικούς. Η οποιαδήποτε πρόγνωση του αποτελέσματος, πέραν του ότι θα ήταν θεωρητική, θα ήταν και ακροσφαλής, ιδιαίτερα στην παρούσα υπόθεση όπου δεν υφίσταται ένα στέρεο υπόβαθρο γεγονότων πάνω στο οποίο το Δικαστήριο θα μπορούσε να στηριχτεί για να αντλήσει συμπεράσματα.
14. Ούτε η θέση των Εφεσειόντων μπορεί να γίνει αποδεκτή ότι «επειδή οι Εφεσίβλητοι δεν καταχώρισαν Ένσταση, παρέμεινε αναντίλεκτη η μαρτυρία και οι λόγοι Έφεσης».
15. Αποδοχή, της πιο πάνω θέσης των Συνηγόρων των Εφεσειόντων θα οδηγούσε σε μια εξόχως ανεπιθύμητη κατάσταση. Να αναγκάζονται οι διάδικοι να εκδικάζουν και να προωθούν δικονομικά διαβήματα σε μια Αίτηση/Έφεση χωρίς αντικείμενο, ώστε το Δικαστήριο να γνωρίζει ποιος διάδικος πρέπει να επιβαρυνθεί τα Δικηγορικά έξοδα. Όμως μια τέτοια προσέγγιση θα οδηγούσε το Δικαστήριο να ασχολείται με ακαδημαϊκές συζητήσεις και θα σπαταλείτο πολύτιμος δικαστικός χρόνος (Μαυρονικόλα ν. Φοινιώτη κ.α. (1997) 1 ΑΑΔ 1659, Marketrends (Capital Marl:et) Ltd ν. Θεοδωρίδη {2003) 1 ΑΑΔ 1248).
16. Μια τέτοια προσέγγιση θα ήταν ασυμβίβαστη και με το καθήκον του Δικαστηρίου να διασφαλίζει τον πρωταρχικό σκοπό, o οποίος συνίσταται στην ανάγκη, μεταξύ άλλων, για εξοικονόμηση δαπανών σε συνάρτηση με την κατανομή στην υπόθεση κατάλληλου μέρους των πόρων του δικαστηρίου, λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης για κατανομή πόρων και σε άλλες υποθέσεις (βλ. Μέρος 1.2. (β) και (ε) σε συνάρτηση με το Μέρος 60.2 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023). Καθήκον το οποίο έχουν και οι διάδικοι (βλ. Μέρος 1.4 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023).
17. Από την στιγμή που δεν εντοπίζεται επιτυχών ή αποτυχών διάδικος, η Αίτηση απορρίπτεται και αποσύρεται άνευ βλάβης δικαιωμάτων των Εφεσειόντων/Αιτητών και η κάθε πλευρά θα επωμιστεί τα δικηγορικά της έξοδα.
(Υπ.)…………………………………………..
Χ. Στρόππος, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο