ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
Ενώπιον: Χ. Στρόππου, Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής: 984/2024
ΑΛΚΗΣ ΙΕΡΟΚΗΠΙΩΤΗΣ
Ενάγοντας
-και-
TISAPIRA PROPERTIES LTD
Εναγόμενη
Ημερομηνία: 02/07/2025
Εμφανίσεις:
Για Ενάγουσα: κύριος Ροδοσθένους Ροδοσθένης
Για Εναγόμενη: κυρία Ιωάννου Έλενα
Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η Α Π Ο Φ Α Σ Η
Εισαγωγή
1. Στις 30/06/2025 ήταν ορισμένη ενώπιον του Δικαστηρίου η Αίτηση ημερομηνίας 18/12/2024, την οποία καταχώρισε η πλευρά της Εναγόμενης Εταιρείας για Ακρόαση.
2. Με την πιο πάνω Αίτηση η πλευρά της Εναγόμενης/Αιτήτριας ζητεί τον παραμερισμό της Απόφασης του Δικαστηρίου, η οποία εκδόθηκε στην απουσία της στις 02/12/2024, κατόπιν αιτήματος της πλευράς της Ενάγουσας/Καθ’ ης η Αίτηση.
3. H πιο πάνω Απόφαση εκδόθηκε κατόπιν καταχώρισης Αίτησης ημερομηνίας 25/11/2024 δια της οποίας η Ενάγουσα ζητούσε την έκδοση απόφασης εναντίον της Εναγόμενης ως η Έκθεση Απαίτησης λόγω μη καταχώρισης Έκθεσης Υπεράσπισης.
4. Το Δικαστήριο, υπό διαφορετική σύνθεση, εξέδωσε Απόφαση στην απουσία της Εναγόμενης καταγράφοντας στο πρακτικό του ημερομηνίας 02/12/2024 τα ακόλουθα:
«Διαπιστώνω ότι η απαίτηση έχει επιδοθεί δεόντως στην Εναγόμενη και η σχετική ένορκη δήλωση επίδοσης έχει αναρτηθεί στο ηλεκτρονικό σύστημα. Η Εναγόμενη δεν έχει καταχωρήσει σημείωμα εμφάνισης εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας και η απαίτηση αφορά καθορισμένο χρηματικό ποσό.
Με βάση τα γεγονότα που εκτίθενται στο έντυπο απαίτησης τα οποία έχουν επιβεβαιωθεί και με σχετική δήλωση αληθείας και με σχετική ένορκη δήλωση, έχω ικανοποιηθεί ότι ο Ενάγοντας έχει αποδείξει την υπόθεση του και συνεπώς εκδίδεται εναντίον της Εναγόμενης απόφαση για το ποσό των €29,350 πλέον νόμιμο τόκο πλέον €1,555 ως έξοδα, πλέον νόμιμο τόκο, πλέον Φ.Π.Α πλέον €33,50 έξοδα επίδοσης.».
5. Κατά την ημερομηνία ακρόασης της Αίτησης για παραμερισμό της Απόφασης του Δικαστηρίου, το Δικαστήριο έθεσε στους Συνηγόρους το πιο πάνω ζήτημα, το οποίο όπως διαφάνηκε δεν ήταν σε γνώση τους.
6. Δηλαδή, ζητήθηκε από τους Συνηγόρους να τοποθετηθούν σε σχέση με το ότι η Απόφαση του Δικαστηρίου εκδόθηκε στη βάση της διαπίστωσης ότι δεν καταχωρίστηκε σημείωμα εμφάνισης ενώ η Αίτηση αφορούσε την μη καταχώριση Έκθεσης Υπεράσπισης.
7. Ο Συνήγορος του Ενάγοντα/Καθ’ ου η Αίτηση υπέβαλε αίτημα για διόρθωση του ως άνω πρακτικού ζητώντας επί της ουσίας την επέμβαση του παρόντος Δικαστηρίου στο σκεπτικό της Απόφασης του αδελφού Δικαστή και την αντικατάσταση της διαπίστωσης ότι δεν καταχωρίστηκε σημείωμα εμφάνισης με το σκεπτικό ότι «δεν καταχωρίστηκε Έκθεση Υπεράσπισης». Κατ’ αυτό τον τρόπο, σύμφωνα με τον Συνήγορο του Ενάγοντα, θα ανταποκρίνεται το πρακτικό στην Αίτηση που καταχωρίστηκε από τον ίδιο για έκδοση Απόφασης λόγω μη καταχώρισης Έκθεσης Υπεράσπισης.
8. Ενόψει του ότι το σύνολο του μαρτυρικού υλικού βρίσκεται στο φάκελο του Δικαστηρίου και με δεδομένο ότι δεν υπήρχε η οποιαδήποτε ένσταση από την πλευρά της Συνηγόρου της Εναγόμενης και λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα τέτοιο προφορικό αίτημα θα εξυπηρετούσε τον πρωταρχικό σκοπό, ήτοι το καθήκον του Δικαστηρίου να χειρίζεται τις υποθέσεις με τρόπο αναλογικό και την κατάλληλη κατανομή κατάλληλου μέρους των πόρων του δικαστηρίου, λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης για κατανομή πόρων και σε άλλες υποθέσεις αλλά και την λήψη απόφασης το συντομότερο ως προς το ποια ζητήματα χρήζουν ενδελεχούς ελέγχου και εκδίκασης και ακολούθως τη συνοπτική διεκπεραίωση των υπολοίπων, το Δικαστήριο άκουσε το αίτημα και τις θέσεις των Συνηγόρων προφορικά.
Νομική Πτυχή
9. Την νομική βάση για την τροποποίηση Απόφασης του Δικαστήριού παρέχει το Μέρος 38.5 των ΚΠΔ του 2023 το οποίο καθορίζει ότι το Δικαστήριο δύναται σε οποιοδήποτε χρόνο να διορθώσει «τυχαίο λάθος ή παράλειψη σε απόφαση ή διάταγμα». Πρόκειται για τον κανόνα «slip rule» ο οποίος δεν επιτρέπει σε Δικαστήριο να κάνει δεύτερες ή επιπρόσθετες σκέψεις προσθέτοντας ή διορθώνοντας το σκεπτικό ή την απόφαση του (βλ. Bristol-Myers Squibb v Baker Norton Pharmaceuticals Inc [2001] EWCA Civ 414; [2001] R.P.C. 41, CA).
10. Εξάλλου και υπό το προγενέστερο νομοθετικό καθεστώς, η δυνατότητα τροποποίησης μιας Δικαστικής Απόφασης συνίστατο στην διόρθωση σε λάθη που προέρχονται από τυχαία παράλειψη είτε λανθασμένη αναγραφή ή τυπογραφικό λάθος. Δηλαδή, την δυνατότητα διόρθωσης παραλείψεων ή λαθών άνευ ουσιαστικής σημασίας, αναγόμενα στην εκ παραδρομής τυπογραφική παράλειψη διατύπωσης γεγονότων κατά τη σύνταξη της απόφασης που φανερά, δεν μεταφέρουν ορθά είτε το λεκτικό που αποτέλεσε το σκεπτικό του Δικαστηρίου είτε τη σημασία του (βλ. Λαζάρου ν. Νέμεσις Εργοληπτική Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (2012) 1 Α.Α.Δ. 1101).
11. Το γραμματικό λάθος συνίσταται αποκλειστικά στη διατύπωση και ενέχει την ίδια έννοια σε σχέση με δικαστικές αποφάσεις και σκοπεί στην εναρμόνιση του κειμένου της απόφασης με την καταφανή πρόθεση του Δικαστηρίου. Όπως έχει δε καθιερωθεί από τη νομολογία (βλ. Σιβιτανίδης ν. Χαραλάμπους (1993) 1 Α.Α.Δ. 179 και Μ. Μονιάτη και Υιοί Λτδ ν. Νεοφύτου (2009) 1 Α.Α.Δ. 557), η εξουσία για διόρθωση απόφασης ή διατάγματος στη βάση της πιο πάνω Διαταγής ασκείται από το ίδιο το Δικαστήριο που εξέδωσε την Απόφαση εκτός αν υπάρχουν περιστάσεις που δικαιολογούν διαφορετική προσέγγιση (βλ. R v. Gripps (1983) 3 All E.R. 72).
12. Με απλά λόγια δεν είναι δυνατή η αξιοποίηση των Διατάξεων που επιτρέπουν την διόρθωση Απόφασης για αναμόρφωση της (βλ. Σιβιτανίδης ν. Χαραλάμπους (1993) 1 Α.Α.Δ. 179).
13. Αντίστοιχα ισχύουν και για την διόρθωση των πρακτικών. Είναι νομολογημένο ότι Αίτημα για διόρθωση πρακτικών διαδικασίας πηγάζει από τη σύμφυτη εξουσία του Δικαστηρίου (Σωτηριάδης ν. Βασιλείου κ.ά. (Αρ.1) (1992) 1 ΑΑΔ 801). Άμεση διαδικαστική ρύθμιση για τροποποίηση πρακτικών δεν υπάρχει γι' αυτό ενεργοποιείται η δυνατότητα μέσω των συμφυών εξουσιών του Δικαστηρίου. Η πάγια γραμμή της νομολογίας είναι ότι η μόνη αυθεντική εικόνα της δικαστικής διαδικασίας είναι αυτή που αποτυπώνεται στα πρακτικά του Δικαστηρίου, στα οποία εφαρμόζεται το τεκμήριο της κανονικότητας, και αποτελούν πλήρη απόδειξη ως προς τη συζήτηση μιας υπόθεσης και το περιεχόμενο τους (βλ. Σοφοκλέους ν. Ταβελούδη Πολ. Έφ. 107/2016, 11.9.2017, ECLI:CY:AD:2017:A293, ECLI:CY:AD:2017:A293, Μορφήτης ν. Δήμος Λεμεσού (2002) 2 ΑΑΔ 375 και Αδελφοί Ε. Αναστασίου Λτδ ν. Μυλωνά (1997) 1 ΑΑΔ 1280.) Ακόμα επισημάνθηκε στην Ν. Κ. Shacolas (Merchants) Limited v. Universal Life Insurance Co. Ltd (1984) 1 C.L.R. 47).
14. Όπως αναφέρεται στην Σοφοκλέους ν. Ταβελούδη Πολ. Έφ. 107/2016, 11.9.2017, ECLI:CY:AD:2017:A293 από την στιγμή που μια διαδικασία λαμβάνει χώρα ενώπιον Επαρχιακού Δικαστή άλλου από εκείνο που συνέταξε το πρακτικό της διαδικασίας, τότε το γεγονός αυτό έχει καταλυτικές συνέπειες. Ο Δικαστής που δεν συνέταξε το πρακτικό δεν έχει αρμοδιότητα αλλά ούτε και σύμφυτη εξουσία να τροποποιήσει το επίδικο πρακτικό. Τα πρακτικά δικαστικής διαδικασίας τηρούνται με ευθύνη του Δικαστή ενώπιον του οποίου διεξάγεται. Μόνο αυτός διατηρεί τον αποκλειστικό έλεγχο της ορθότητας του περιεχομένου τους αλλά και περιβάλλεται με τη σύμφυτη εξουσία διόρθωσης τους, όταν διαπιστώνεται ότι συντρέχει λόγος.
Κατάληξη του Δικαστηρίου
15. Από τα όσα έχουν παρατεθεί πιο πάνω προκύπτει ότι αυτό που επιδιώκει η πλευρά του Ενάγοντα δεν είναι η διόρθωση ενός γραμματικού λάθους ή μιας τυχαίας παράλειψης αλλά η αναμόρφωση της Απόφασης και του πρακτικού του Δικαστηρίου, το οποίο σε κάθε περίπτωση είχε συνταχθεί από αδελφό Δικαστή.
16. Αυτό που καλείται το Δικαστήριο να εγκρίνει ως διόρθωση ή τροποποίηση είναι η αντικατάσταση του σκεπτικού του Δικαστηρίου και των διαπιστώσεων του ότι «δεν υπήρχε σημείωμα εμφάνισης» με την διαπίστωση ότι «δεν υπήρχε στο φάκελο του Δικαστηρίου Έκθεση Υπεράσπισης». Είναι έκδηλο ότι κάτι τέτοιο εκφεύγει του πλαισίου του γραμματικού λάθους και της τυχαίας παράλειψης. Σε κάθε περίπτωση η Απόφαση και κατά συνέπεια το επίδικο πρακτικό εκδόθηκε από άλλο Δικαστήριο και δεν έχουν καταδειχθεί εξαιρετικές περιστάσεις, ούτε και έγινε μια τέτοια επίκληση, που να καθιστά δυνατή την άσκηση των εξουσιών του Δικαστηρίου υπό την παρούσα σύνθεση.
17. Ενόψει των όσων αναφέρονται πιο πάνω, το αίτημα του Συνηγόρου των Αιτητών για τροποποίηση ή διόρθωσης του πρακτικού/Απόφασης του Δικαστηρίου δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη και συνεπώς απορρίπτεται.
18. Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ της Εναγόμενης/Καθ’ ης η Αίτηση (στο αίτημα για τροποποίηση του πρακτικού) και εναντίον του Ενάγοντα/Αιτητή.
19. Ενόψει του ότι το αίτημα υποβλήθηκε προφορικά και αυθημερόν και λαμβάνοντας υπόψη τον Πρωταρχικό Σκοπό, ήτοι την διαχείριση των υποθέσεων δίκαια και με αναλογικό κόστος αλλά και το γεγονός ότι το αίτημα του Συνηγόρου του Ενάγοντα προκάλεσε την αναβολή της εκδίκασης της Αίτησης αλλά και το γεγονός ότι το αίτημα υποβλήθηκε προφορικά, τα έξοδα επιδικάζονται στο ήμισυ του ποσού των 350 Ευρώ που συνίσταται στα δικηγορικά έξοδα μιας εμφάνισης για Ακρόαση Αίτησης ενώπιον του Δικαστηρίου.
20. Τα έξοδα να καταβληθούν εντός 15 ημερών από την έκδοση της παρούσας Απόφασης.
21. Η Αίτηση ημερομηνίας 18/12/2024 είναι ορισμένη για Ακρόαση στις 07/07/2025 και ενόψει του αποτελέσματος του αιτήματος του Συνηγόρου του Ενάγοντα, σε περίπτωση που οι Συνήγοροι επιθυμούν να καταχωρίσουν Συμπληρωματικές Γραπτές Αγορεύσεις αναφορικά με τα όσα καταγράφονται στο πρακτικό του Δικαστηρίου ημερομηνίας 02/12/2024, να το πράξουν μέχρι 07/07/2025 και ώρα 09:00 π.μ.
(Υπ.)…………………………………………..
Χ. Στρόππος, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο