ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Α. Παρπαρίνου, Ε.Δ.

Αρ. Απαίτησης: 477/25 (i-justice)

Μεταξύ:

 

ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΝΑΚΙΔΗΣ

Ενάγοντας

v.

 

AMER T.M. KHAIR

Εναγόμενος

--------------------

Αίτημα για παράταση του χρόνου καταχώρισης της Ε/Υ του Εναγόμενου

 

Ημερομηνία: 12.11.25

 

ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:

Για  Ενάγοντα/Καθ’ου η Αίτηση: κ. Ν. Νικολαΐδης για Κ.Ν. Νικολαΐδης & Σια Δ.Ε.Π.Ε.

Για Εναγόμενο/Αιτητή: κ. Ν. Μετζίτικος για Π. Κυριακίδου, Ν. Μετζίτικος Δ.Ε.Π.Ε.

 

 

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

 

1.    Αντικείμενο της παρούσας ενδιάμεσης απόφασης του Δικαστηρίου αποτελεί προφορικό αίτημα του Εναγόμενου/Αιτήτη για παράταση του χρόνου καταχώρισης της Έκθεσης Υπεράσπισης του (εφ’εξής «η Ε/Υ») μέχρι τις 07.10.25 που το Πρωτοκολλητείο δέχτηκε την καταχώριση αυτής στον ηλεκτρονικό φάκελο της παρούσας υπόθεσης.

 

2.    Το αίτημα προσέκρουσε στην ένσταση του Καθ’ου η Αίτηση/Ενάγοντα. Προς τούτο,  οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διάδικων αγόρευσαν προφορικά προς υποστήριξη των θέσεων τους. Εξέτασα με πολύ προσοχή τις θέσεις των ευπαίδευτων συνηγόρων και θα αναφερθώ στις αγορεύσεις των μερών, όπου κριθεί αναγκαίο, πιο κάτω.

 

3.    Για σκοπούς έκδοσης της παρούσας απόφασης του Δικαστηρίου θεωρώ ορθό όπως παραθέσω, εκ νέου, το ιστορικό της παρούσας υπόθεσης. Το Έντυπο Απαίτησης μαζί με την έκθεση απαίτησης της παρούσας υπόθεσης καταχωρήθηκε στις 09.05.25 και ακολούθως επιδόθηκε στον Εναγόμενο στις 18.06.25. Στη συνέχεια, καταχωρήθηκε Σημείωμα Εμφάνισης, εκ μέρους τους Εναγόμενου, στις 23.06.25. Σύμφωνα με τον Κ.17.4 των Κ.Π.Δ. 2023, ο Εναγόμενος όφειλε να καταχωρίσει την Ε/Υ του εντός 28 ημερών από 23.06.25. Ακολούθως, καταχωρήθηκε η αίτηση ημερ. 17.09.25 για απόφαση ερήμην, η οποία, κατόπιν οδηγιών του Δικαστηρίου ημερ. 02.10.25, επιδόθηκε στους δικηγόρους του Εναγόμενου στις 09.10.25 ενώ στο ενδιάμεσο το Πρωτοκολλητείο δέχτηκε την καταχώριση της Ε/Υ του Εναγόμενου, εκτός των πιο πάνω προβλεπόμενων προθεσμιών.

 

4.    Στις 30.10.25 που ήταν ορισμένη η αίτηση ημερ. 17.09.25 και ενώ απεστάλη ηλεκτρονική επικοινωνία μεταξύ των μερών, δοθήκαν οδηγίες από το Δικαστήριο όπως η υπόθεση διεκπεραιωθεί με φυσική παρουσία. Ακολούθως, οι ευπαίδευτοι συνήγοροι εμφανιστήκαν στις 31.10.25, όπου, ως προκύπτει από τα πρακτικά του Δικαστηρίου, στα πλαίσια εξέτασης της αίτησης ημερ. 17.09.25 για απόφαση ερήμην, ο συνήγορος του Εναγόμενου υπέβαλε προφορικό αίτημα για παράταση του χρόνου καταχώρισης της Ε/Υ του Εναγόμενου ενώ ο συνήγορος του Ενάγοντα ζήτησε όπως το Δικαστήριο προχωρήσει στην έκδοση απόφασης ερήμην λόγω μη καταχώρισης εμπρόθεσμης Ε/Υ εκ μέρους του Εναγόμενου. Προς τούτο για λόγους που καταγράφονται στην ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου ημερ. 11.11.25, το παρόν Δικαστήριο απεφάνθει όπως εξεταστεί πρώτα το προφορικό αίτημα του Εναγόμενου για παράταση του χρόνου καταχώρισης της Ε/Υ του.    

 

5.    Προς τούτο σημειώνεται ότι είναι παραδεκτό, από αμφότερα μέρη, η εκπρόθεσμη καταχώριση στις 07.10.25 της Ε/Υ του Εναγόμενου, εντός του ηλεκτρονικού φακέλου, παρά το γεγονός ότι η προθεσμία αναστάλθηκε ενόψει των θερινών διακοπών, με βάση τα όσα διαλαμβάνει ο Κ.2.8 σε συνάρτηση με τον Κ.59 των Κ.Π.Δ. 2023.

 

Νομική Πτυχή

 

6.    Αναφορικά με την νομική βάση του παρόντος αιτήματος, αναφέρω ότι με βάση τον Κ.17.4 των K.Π.Δ. 2023 ο γενικός κανόνας είναι ότι η περίοδος καταχώρισης υπεράσπισης είναι 28 ημέρες από την καταχώριση τού σημειώματος εμφάνισης. Προς τούτο, ο Κ.3.1(2)(α) των Κ.Π.Δ. 2023 προσδίδει στο Δικαστήριο την εξής γενική εξουσία:

 

«(2) Εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά στους παρόντες κανονισμούς, το δικαστήριο δύναται:

 

(α) να παρατείνει ή σμικρύνει προθεσμία συμμόρφωσης με οποιονδήποτε κανονισμό ή δικαστικό διάταγμα (ακόμη και αν αίτηση για παράταση υποβάλλεται μετά τη λήξη της προθεσμίας συμμόρφωσης)»

 

(υπογράμμιση του Δικαστηρίου)

 

7.    Από τα πιο πάνω και σε σχέση με τα επίδικα ζητήματα προκύπτει ότι υπάρχει η διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου να παρατείνει την προθεσμία για καταχώριση της Έκθεσης Υπεράσπισης του Εναγόμενου, η οποία φυσικά θα πρέπει να ασκείται έχοντας πάντοτε υπόψη τον πρωταρχικό σκοπό, ως καθορίζεται στον Κ.1.2 των Κ.Π.Δ. 2023. Αναφορικά με τον πρωταρχικό σκοπό στην Κωνσταντής Καντούνας ν. 1. Χρίστος Ηλιάδης κ.α., Πολ. Έφεση 54/24, ημερ. 18.10.24, που αφορούσε παρόμοιο ζήτημα αναφορικά με το ζήτημα παράτασης χρόνου και ειδικότερα αφορούσε αίτηση για παράταση του χρόνου καταχώρισης Ειδοποίησης Εφεσιβλήτου αναφέρθηκαν τα εξής εύστοχα από το Εφετείο:

 

«Επισημαίνουμε ότι με τη θέσπιση των νέων Κανονισμών, πέραν των ουσιαστικών διαδικαστικών αλλαγών, επιχειρείται μια αλλαγή κουλτούρας και φιλοσοφίας. Μιας κουλτούρας και φιλοσοφίας σύγχρονης και προοδευτικής που θα επιτρέπει στο Δικαστήριο, κατ' εφαρμογή του πρωταρχικού σκοπού, να διαχειρίζεται τις υποθέσεις με ευελιξία και πρακτικότητα προς εξυπηρέτηση του δικαίου και της δικαιοσύνης. Παράλληλα σκοπείται η απομάκρυνση από δυσλειτουργικές και αχρείαστες διαδικασίες που ενίοτε συνέτειναν σε καθυστερήσεις, αύξαναν  κατά τρόπο αχαλίνωτο τα έξοδα και τη δαπάνη της υπόθεσης και αντιστρατεύονταν την όλη προσπάθεια απονομής δικαιοσύνης. Ο πρωταρχικός σκοπός προάγει τη συμμετοχή στη διαδικασία απονομής δικαιοσύνης και όχι τον αποκλεισμό απ' αυτήν, τηρουμένων βεβαίως της κατά κανόνα συμμόρφωσης με τεθείσες προθεσμίες, τύπους και προϋποθέσεις.»

 

8.    Από έρευνα του Δικαστηρίου αναφορικά με την ερμηνεία του αντίστοιχου Κ.3.1 (2) (α) των Αγγλικών Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας οδηγήθηκα, στην υπόθεση Lloyds Developments Ltd v Accor HotelServices UK Ltd [2024] EWHC 941 (TCC), όπου αναφέρθηκε ότι σε περίπτωση υποβολής αιτήματος για παράταση προθεσμίας εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, τότε το Δικαστήριο θα λάβει υπόψη του τον πρωταρχικό σκοπό κατά την εξέταση τέτοιου αιτήματος. Αντιθέτως, αν τέτοιο αίτημα για παράταση υποβληθεί εκτός προθεσμίας τότε το Δικαστήριο πρέπει να την εξετάσει ως αίτηση με σκοπό την απαλλαγή από κυρώσεις και κατ’επέκταση θα πρέπει να εξεταστεί «the three-stage test», ως αυτό καθορίστηκε στην Denton v TH White Ltd (2014) EWCA Civ 906. Ειδικότερα, στο πρώτο στάδιο εξετάζεται εάν η παράβαση είναι σοβαρή ή σημαντική, στο δεύτερο στάδιο εξετάζεται εάν έχει αποδειχθεί καλός λόγος για την παράβαση και το τρίτο στάδιο απαιτεί την εξέταση των περιστάσεων της συγκεκριμένης περίπτωσης, συμπεριλαμβανομένου και του πρωταρχικού σκοπού. Συνεπώς, με βάση την προαναφερθείσα νομολογία, φρονώ ότι, στην παρούσα περίπτωση, τυγχάνει εφαρμογής και ο αντίστοιχος Κανονισμός 3.6 των Κ.Π.Δ. 2023[1] που αφορά απαλλαγή από κυρώσεις. Περαιτέρω, στην υπόθεση Billington ν. Davies [2016] EWHC 1919 (Ch), κρίθηκε ότι όταν ο Ενάγοντας υποβάλει αίτηση για έκδοση ερήμην απόφασης, δικαιούται στην έκδοση απόφασης ερήμην ακόμη και αν η υπεράσπιση κατατεθεί μεταξύ της ημερομηνίας της αίτησης και της ακροαματικής διαδικασίας καθώς ένα έγγραφο που κατατέθηκε εκπρόθεσμα δεν αποτελεί έγκυρη υπεράσπιση εκτός εάν έχει χορηγηθεί προς τούτο παράταση.

 

9.    Αναφορικά με τον τρόπο υποβολής αιτήματος για παράταση προθεσμιών, σχετικός είναι ο Κ.23.2 των Κ.Π.Δ. 2023 που διαλαμβάνει τα εξής:

 

«(1) Ο γενικός κανόνας είναι ότι ο αιτητής ζητά δικαστικό διάταγμα με αίτηση εκτός αν:(α) κανονισμός επιτρέπει διαφορετικά ή

(β) το δικαστήριο απαλλάσσει τον αιτητή από την υποχρέωση να καταχωρίσει αίτηση.»

 

(υπογράμμιση του Δικαστηρίου)»

 

Υπαγωγή αρχών στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης

 

10. Κατ’αρχάς αναφορικά με το ζήτημα κατά πόσο ορθά υποβλήθηκε το παρόν αίτημα προφορικά, το οποίο εγέρθηκε παρενθετικά από τον ευπαίδευτο συνήγορο του Ενάγοντα, αναφέρω ότι υπάρχει τέτοια δυνατότητα με βάση τον πιο πάνω Κ.23.2 (1) (β) των Κ.Π.Δ. 2023. Ως αναφέρω ανωτέρω, το αίτημα παράτασης του χρόνου καταχώρισης της Ε/Υ του Εναγόμενου υποβλήθηκε προφορικά για πρώτη φορά στις 31.10.25 και προς τούτο αμφότερα μέρη ανάφεραν όπως το Δικαστήριο αποφασίσει κατά πόσο θα εκδικαζόταν πρώτα η αίτηση ημερ. 17.09.25 ή το προαναφερθέν προφορικό αίτημα. Από τα πιο πάνω εξάγεται ότι στις 31.10.25 δεν υπήρχε οποιοδήποτε ένσταση εκ μέρους του Ενάγοντα όπως το αίτημα παράτασης υποβληθεί προφορικά ενώ το Δικαστήριο, στα πλαίσια διαχείρισης της υπόθεσης με γνώμονα το πρωταρχικό σκοπό, επέτρεψε την υποβολή τέτοιου προφορικού αιτήματος, απαλλάσσοντας κατ’επέκταση τον Εναγόμενο/Αιτήτη από την υποχρέωση να υποβάλλει γραπτώς το αίτημα του για παράταση του χρόνου καταχώρισης της Ε/Υ του, ως έχει εξουσία με βάση τον πιο πάνω Κ.23.2 (1) (β) των Κ.Π.Δ. 2023.

 

11. Συνεπώς, αν και θεωρώ ότι συνιστά καλή πρακτική τέτοιας φύσεως αιτήσεις να υποβάλλονται γραπτώς και πριν την εκπνοή της προβλεπόμενης προθεσμίας, ως αναφέρω ανωτέρω, θεωρώ, για τους λόγους που αναφέρω πιο πάνω, ότι η υποβολή του επίδικου αιτήματος προφορικά αντί γραπτώς δεν οδηγεί στην μη εξέταση αυτής για αυτόν τον λόγο. Στην πιο πάνω κατάληξη φθάνω χωρίς να παραγνωρίζω ότι με βάση τον Κ.3.6 (3) των Κ.Π.Δ. 2023, αίτηση για απαλλαγή από κυρώσεις υποστηρίζεται από μαρτυρία. Προς τούτο αναφέρω ότι το λεκτικό του Κ.23.2 των Κ.Π.Δ. 2023 με την λέξη «ή» επιμαρτυρεί ότι το Δικαστήριο διατηρεί την ευχέρεια του αναφορικά με τον τρόπο διαχείρισης της υπόθεσης.

 

12. Ακολούθως, ως προς την ουσία του προφορικού αιτήματος, έχοντας υπόψη την πιο πάνω νομολογία καθώς και ότι το επίδικο αίτημα υποβλήθηκε εκτός των προβλεπόμενων προθεσμιών καταχώρισης της Ε/Υ, το Δικαστήριο θα εξετάσει το επίδικο αίτημα ως αίτηση για απαλλαγή από κυρώσεις. Αναφορικά με το πρώτο στάδιο, ήτοι εάν η παράβαση είναι σοβαρή ή σημαντική, έχοντας υπόψη την περί των δύο μηνών καθυστέρηση, από την εκπνοή της προθεσμίας για την εμπρόθεσμη καταχώριση της Ε/Υ μέχρι την υποβολή του παρόντος προφορικού αιτήματος, θεωρώ ότι η παράβαση είναι σοβαρή χωρίς το Δικαστήριο να παραγνωρίζει ότι στο μεταξύ στις 07.10.25 εντός του δικαστικού φακέλου καταχωρήθηκε δικόγραφο της Ε/Υ του Εναγόμενου. Σχετικά με το δεύτερο στάδιο, αναφέρθηκε προφορικά από τον ευπαίδευτο συνήγορο του Εναγόμενου ότι η καθυστέρηση οφείλεται στο γεγονός ότι ο Εναγόμενος βρίσκεται στο εξωτερικό. Ο πιο πάνω λόγος δεν αμφισβητήθηκε από την πλευρά του Ενάγοντα. Συνεπώς θεωρώ ότι έχει προβληθεί καλός λόγος για την παράβαση. Τέλος, αναφορικά με την εξέταση των περιστάσεων της συγκεκριμένης περίπτωσης, με γνώμονα τον πρωταρχικό σκοπό, φρονώ, παρά την σοβαρή παράβαση, ότι τα συμφέροντα της δίκαιης και εύλογης εκδίκασης της παρούσας απαίτησης, σταθμίζοντας όλες τις περιστάσεις της παρούσας, συνηγορούν υπέρ της χορήγησης απαλλαγής από την κύρωση της ερήμην απόφασης. Κατ’επέκταση, η προαναφερθείσα χορήγηση απαλλαγής συνεπάγεται την έγκριση της αιτούμενης παράτασης του χρόνου καταχώρισης της Ε/Υ του Εναγόμενου. Περαιτέρω, από ανάγνωση του δικογράφου της Ε/Υ ημερ. 07.10.25 που βρίσκεται εντός του ηλεκτρονικού φακέλου, χωρίς φυσικά το Δικαστήριο να προβαίνει σε εξέταση αυτού, προβάλλονται προδικαστικές ενστάσεις αναφορικά με την κατά τόπο και καθ’ύλην δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου καθώς και ότι η παρούσα απαίτηση δεν προωθείται από τον νόμιμο ιδιοκτήτη του επίδικου διαμερίσματος, ισχυρισμοί οι οποίοι θα πρέπει να τύχουν εξέτασης καθώς αφορούν, μεταξύ άλλων, την δικαιοδοτική δικαιοδοσία του Δικαστηρίου. Συνεπώς, θα πρέπει προς τούτο να διασφαλιστεί ότι οι διάδικοι τίθενται επί ίσοις όροις να προβάλλουν τις θέσεις τους, ως διαλαμβάνει ο Κ.1.2(2)(α) των Κ.Π.Δ. 2023. Εξάλλου κάτι τέτοιο προβλέπεται στο Άρθρο 30 του Συντάγματος και το αντίστοιχο Άρθρο 6 της Ε.Σ.Δ.Α. αναφορικά με το δικαίωμα έκαστου να προσφύγει ενώπιον του Δικαστηρίου.

 

13. Ως εκ τούτου, ενόψει της πιο πάνω χορήγησης απαλλαγής, το προφορικό αίτημα για παράταση του χρόνου καταχώρισης της Ε/Υ του Εναγόμενου εγκρίνεται. Εντούτοις από την προφορική αγόρευση του ευπαίδευτου συνηγόρου του Ενάγοντα προέκυψε το ζήτημα της νομιμότητας της Ε/Υ ημερ. 07.10.25 του Εναγόμενου που ήδη βρίσκεται εντός του δικαστικού φακέλου. Ειδικότερα, αναφέρθηκε και ορθά μάλιστα ότι αυτή δεν επιβεβαιώνεται από δήλωση αληθείας, ως διαλαμβάνει ο Κ.22.1 των Κ.Π.Δ. 2023. Προς τούτο αναφέρω ότι, με βάση τον Κ.22.1(4) των Κ.Π.Δ. 2023, στην περίπτωση δικογράφου, η δήλωση αληθείας πρέπει να υπογράφεται από διάδικο ή τον δικηγόρο του διάδικου. Στην προκειμένου περίπτωση, αναγράφεται ότι η «Δήλωση Αληθείας» που επιβεβαιώνει την Ε/Υ του Εναγόμενου γίνεται από τον Εναγόμενο και εντούτοις υπογράφεται από τον συνήγορο του, ως άλλωστε παραδέχτηκε ο κ. Μετζίτικος στην αγόρευση του. Συνεπώς, το δικόγραφο της Ε/Υ ημερ. 07.10.25 δεν βρίσκεται σε συμμόρφωση με τον Κ.22.1(4) των Κ.Π.Δ. 2023 και επομένως διαγράφεται με βάση τα όσα διαλαμβάνει ο Κ.22.3 (2) των Κ.Π.Δ. 2023.[2]

 

14. Παρά την πιο πάνω κατάληξη του Δικαστηρίου αναφορικά με την διαγραφή της Ε/Υ του Εναγόμενου ημερ. 07.10.25 εντός του ηλεκτρονικού φακέλου, έχοντας υπόψη ότι το δικόγραφο της Ε/Υ δυνατό να καταχωρηθεί άμεσα και προς τούτο να επιβεβαιώνεται από έγκυρη «Δήλωση Αληθείας» σε συμμόρφωση με τα όσα διαλαμβάνει ο Κ.22.1 (4) των Κ.Π.Δ. 2023 και ότι για λόγους, ως αναφέρω ανωτέρω, το Δικαστήριο χορήγησε στον Εναγόμενο απαλλαγή από την κύρωση της ερήμην απόφασης, σε συνάρτηση με τα όσα διαλαμβάνει ο Κ.3.1.(3) των Κ.Π.Δ. 2023,[3] εκδίδεται διάταγμα με το οποίο ΕΚΤΟΣ ΕΑΝ ο Εναγόμενος καταχωρίσει και επιδώσει στον Ενάγοντα την Έκθεση Υπεράσπισης του μέχρι τις 14.11.25 και η ώρα 13:00, απόφαση θα εκδοθεί υπέρ του Ενάγοντα χωρίς περαιτέρω διάταγμα του Δικαστηρίου.  

 

15. Κατ’επέκταση η αίτηση ημερ. 17.09.25 απορρίπτεται ως άνευ αντικειμένου.

 

Τα έξοδα

 

16. Όσο αφορά τα έξοδα της αίτησης ημερ. 17.09.25 αυτά επιδικάζονται υπέρ του Ενάγοντα και εναντίον του Εναγόμενου, κατόπιν συνοπτικού υπολογισμού του Δικαστηρίου και λαμβάνοντας υπόψη τα όσα διαλαμβάνει το Παράρτημα Β των Κ.Π.Δ. 2023, ύψους €438 πλέον Φ.Π.Α πλέον €17 πραγματικά έξοδα πλέον νόμιμο τόκο καταβλητέα εντός 7 ημερών από σήμερα.

 

 

 

 

 

(Υπ.)……………………...

Α. Παρπαρίνου, Ε.Δ.

 

 

Πιστό Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής