ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
Ενώπιον: Γ. Κ. Βλάμη, Π.Ε.Δ.
Αρ. Απαίτησης (Μέρος 7): 56/2024 I-Justice
Μεταξύ:
1. Αντώνη Βασιλείου υπό την ιδιότητα του ως
Παραλήπτης/Διαχειριστής της ALPHA PANARETI
PUBLIC LIMITED (HE xxx) (Υπό Διαχείριση), εκ χχχ, Λευκωσία
2. Αντώνη Βασιλείου υπό την ιδιότητα του ως
Παραλήπτης/Διαχειριστής της THE SUNSET BOULEVARD
TOURIST AND ESTATE COMPANY LIMITED (HE xxx)
(Υπό Διαχείριση), εκ χχχ, Λευκωσία
Εναγόντων
και
1. Ανδρέα Ιωάννου (Α.Δ.Τ. χχχ), εκ χχχ, Πάφος
2. Νεόφυτου Ιωάννου (Α.Δ.Τ. χχχ), εκ χχχ, Πάφος
3. Κατερίνας Ιωάννου (Α.Δ.Τ. χχχ), εκ χχχ, Πάφος
4. Μαρίνας Ιωάννου (Α.Δ.Τ. χχχ), εκ χχχ, Πάφος
Εναγομένων
Αίτηση ημερ. 01.08.24 για προσθήκη διαδίκου
και αναστολή της διαδικασίας
Ημερομηνία: 28.02.25
Εμφανίσεις:
Για Αιτητές 1 & 2: κα Χρ. Κότσαπα προσωπικά για Μ. Κορέλης & Σία Δ.Ε.Π.Ε.
(Novana Holdings Limited & PGC Holiday Grounds (Erimi) Limited)
Για Ενάγοντες 1 & 2-Καθ’ ων η αίτηση 1 & 2: κος Π. Σταύρου για Πανάγος &
Πανάγος Δ.Ε.Π.Ε.
Για Εναγόμενους 1-4/Καθ’ ων η αίτηση 3-6: κα Ε. Πόγιαννου για Μιχάλη Βορκά
& Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε. και για
κ. Α. Ανδρέου
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την παρούσα δια κλήσεως ενδιάμεση αίτηση οι εταιρείες Novana Holdings Limited & PGC Holiday Grounds (Erimi) Limited (στο εξής οι «Αιτήτριες») αιτούνται:
«Α. Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να παρέχεται στους Αιτητές άδεια να προστεθούν ως εναγόμενοι στην υπό ως άνω τίτλο και αριθμό απαίτηση.
Β. Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται η αναστολή της υπό ως άνω τίτλο και αριθμό απαίτησης και/ή οποιασδήποτε περαιτέρω διαδικασίας οι ενάγοντες τυχόν επιδιώξουν στο πλαίσιο αυτής μέχρι το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου εκδώσει τελική απόφαση στην Απαίτηση με αρ. 264/2024 μεταξύ των (1) NOVANA HOLDINGS LIMITED (HE xxx) και (2) PGC HOLIDAY GROUNDS (ERIMI) LIMITED (HE xxx) ως εναγόντων και (1) ALPHA PANARETI PUBLIC LIMITED (HE xxx), (2) THE SUNSET BOULEVARD TOURIST AND ESTATE COMPANY LIMITED (HE xxx), (3) ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ υπό την ιδιότητα του ως παραλήπτης και διαχειριστής αυτών και της (4) SKY CAC LIMITED ως εναγόμενων.
Γ. Οποιαδήποτε άλλη θεραπεία το Δικαστήριο κρίνει δίκαια και/ή ορθή και/ή εύλογη υπό τις περιστάσεις συμπεριλαμβανομένων οδηγιών για την προσθήκη ως το Μέρος 20.4.
Δ. Έξοδα, Νόμιμο Τόκο και Φ.Π.Α.»
Ενόψει του χρονικού σημείου που καταχωρίστηκε η υπόθεση αυτή, το δικονομικό πλαίσιο πάνω στο οποίο βασίζεται η εκδίκαση της υπό κρίση αίτησης διέπεται από τους Διαδικαστικούς Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας που τέθηκαν σε ισχύ από 01.09.23.
Η παρούσα αίτηση εδράζεται, μεταξύ άλλων, στο Μέρος 20 Κ.20.1-20.5 & στο Μέρος 23 των Διαδικαστικών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας 2023, στο άρθρο 30 του Συντάγματος, στη διακριτική ευχέρεια και στις συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου.
Η αίτηση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του κυρίου Ηρόδοτου Ταλιαδώρου, δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τις Αιτήτριες εταιρείες στην παρούσα υπόθεση. Προς υποστήριξη του περιεχομένου της ένορκης δήλωσης επισυνάπτονται διάφορα έγγραφα. Η ένορκη δήλωση αναφέρεται σε γεγονότα που σύμφωνα με τις Αιτήτριες δικαιολογούν την επιτυχία της παρούσας αίτησης. Το σύνολο των επικαλούμενων γεγονότων προδιαγράφουν την εκδοχή των Αιτητών.
Συνοπτικά μπορεί να λεχθεί ως θέση των Αιτητριών, δια του ενόρκως δηλούντα, ότι στις 09.04.02 η οικογένεια Ιωάννου ίδρυσε την εταιρεία Lenolia που ήταν ιδρυτικό μέλος Club του ξενοδοχείου Panareti Coral Bay Resort (στο εξής το «ξενοδοχείο») ιδιοκτησίας της Alpha Panareti Public Limited (στο εξής η «Alpha Panareti»). Η Lenolia συμβλήθηκε με διάφορα πρόσωπα ως μέλη του Club για την αγορά δικαιώματος κατοχής και χρήσης 56 διαμερισμάτων συγκεκριμένων τύπων και κοινόχρηστων χώρων για συγκεκριμένη χρονική περίοδο κάποιων ετών υπό τη μορφή χρονομεριστικής μίσθωσης έναντι εφάπαξ τιμήματος που καταβάλλεται εξ’ αρχής καθώς επίσης έναντι αμοιβής διαχείρισης και καταβολής συνδρομής στο Club. Η διαχείριση των διαμερισμάτων που εμπίπτουν στο σχέδιο του Club ανήκει στην εταιρεία Gemella δυνάμει σχετικής σύμβασης με την Lenolia. Τα 56 διαμερίσματα που εμπίπτουν στο σχέδιο του Club περιέχονται σε 6 μακροχρόνιες μισθώσεις μεταξύ της εταιρείας Novana (εταιρεία ειδικού οχήματος που συστάθηκε από την εταιρεία FNTC που προέβηκε σε συμφωνία για εκπόνηση χρονομεριστικών σχεδίων σε τουριστικά θέρετρα με την οικογένεια Ιωάννου), οι οποίες κατατέθηκαν στο Τμήμα Κτηματολογίου σύμφωνα με τα άρθρα 65Β και 65Γ του Κεφ. 224. Οι μισθώσεις είναι αποτέλεσμα συμφωνίας της Novana με την Alpha Panareti έναντι ετήσιου ενοικίου Λ.Κ.£6.000 (ισότιμο σε €10.000). Εκτός από τα 56 διαμερίσματα, υπάρχουν άλλα 10 διαμερίσματα που δεν εμπίπτουν στο σχέδιο του Club. Τα συμβατικά δικαιώματα της Novana εκχωρήθηκαν στην Lenolia έναντι του πιο πάνω ετήσιου ενοικίου.
Κατ’ ανάλογο τρόπο, στις 25.10.2000 η οικογένεια Ιωάννου ίδρυσε την εταιρεία N & J Worldlink marketing Ltd (στο εξής «N & J») που ήταν ιδρυτικό μέλος Club στο συγκρότημα Rania Beach Hotel Apartments (στο εξής «συγκρότημα Rania») ιδιοκτησίας της εταιρείας The Sunset Boulevard Tourist and Estate Company Limited (στο εξής η «Sunset»). Η N & J συμβλήθηκε με διάφορα πρόσωπα ως μέλη του Club για την αγορά δικαιώματος κατοχής και χρήσης 20 διαμερισμάτων συγκεκριμένων τύπων και κοινόχρηστων χώρων για συγκεκριμένη χρονική περίοδο κάποιων ετών υπό τη μορφή χρονομεριστικής μίσθωσης έναντι εφάπαξ τιμήματος που καταβάλλεται εξ’ αρχής καθώς επίσης έναντι αμοιβής διαχείρισης και καταβολής συνδρομής στο Club. Η διαχείριση των διαμερισμάτων που εμπίπτουν στο σχέδιο του Club ανήκει στην Sunset δυνάμει σχετικής συμφωνίας μεταξύ αυτής και της N & J. Τα 20 διαμερίσματα που εμπίπτουν στο σχέδιο του Club περιέχονται σε 2 μακροχρόνιες μισθώσεις μεταξύ της εταιρείας PGC (εταιρεία ειδικού οχήματος που συστάθηκε από την εταιρεία FNTC που προέβηκε σε συμφωνία για εκπόνηση χρονομεριστικών σχεδίων σε τουριστικά θέρετρα με την οικογένεια Ιωάννου), οι οποίες κατατέθηκαν στο Τμήμα Κτηματολογίου σύμφωνα με τα άρθρα 65Β και 65Γ του Κεφ. 224. Οι μισθώσεις είναι αποτέλεσμα συμφωνίας της PGC με την Sunset. Εκτός από τα 20 διαμερίσματα, υπάρχουν άλλα 26 διαμερίσματα που δεν εμπίπτουν στο σχέδιο του Club. Τα συμβατικά δικαιώματα της PGC εκχωρήθηκαν στην N & J έναντι ετήσιου ενοικίου.
Σύμφωνα με τον ομνύοντα, συνεπεία της σύναψης των μισθώσεων και της κατάθεσης τους στο Τμήμα Κτηματολογίου, οι Αιτήτριες απέκτησαν αποκλειστικό δικαίωμα κατοχής και απόλαυσης των διαμερισμάτων, επί των οποίων δημιουργήθηκε εμπράγματο δικαίωμα το οποίο προηγείται των κυμαινόμενων επιβαρύνσεων. Είναι η θέση του ομνύοντα, ότι οι Αιτήτριες έχουν νόμιμο συμφέρον να παρέμβουν στη διαδικασία και επιθυμούν να προστεθούν σ’ αυτήν επειδή μόνο έτσι το Δικαστήριο μπορεί να επιλύσει όλα τα αμφισβητούμενα θέματα στη δικαστική διαδικασία.
Περαιτέρω ο ομνύοντας θεωρεί ότι επειδή η παρούσα υπόθεση αφορά περίπτωση παράνομης εισόδου σε ακίνητη περιουσία (trespass) διασταυρώνεται και συγκρούεται με την υπόθεση που αφορά ειδική εκτέλεση των μισθώσεων και γι’ αυτό η παρούσα απαίτηση θα πρέπει να ανασταλεί.
Οι Ενάγοντες αντέδρασαν στις 06.11.24 με την καταχώρηση ειδοποίησης περί πρόθεσης ένστασης επί 11 λόγων. Δεν χρειάζεται να τους απαριθμήσω. Αναφορά σ’ αυτούς θα γίνει στη συνέχεια. Κοινό σημείο τους είναι η εγειρόμενη θέση ότι δεν δικαιολογείται η έκδοση των αιτουμένων διαταγμάτων.
Η νομική βάση της ένστασης των Εναγομένων βασίζεται, ανάμεσα σ’ άλλα, στα Μέρη 23 & 25 των Διαδικαστικών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας 2023, στο Κεφ. 149, στους εταιρικούς κανονισμούς 3-6, στο δίκαιο της επιείκειας, στην αρχή ex turpi cousa non oritur action και στις συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου.
Η ένσταση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του κυρίου Αντώνη Βασιλείου, Παραλήπτη/Διαχειριστή των Εναγόντων, στην οποίαν επισυνάπτονται έγγραφα που κατά τη γνώμη του τεκμηριώνουν τους λόγους ένστασης και κατ’ επέκταση δικαιολογούν απόρριψη της παρούσας αίτησης. Στην ουσία μέσα από την ένορκη δήλωση αναλύονται και επεξηγούνται οι λόγοι ένστασης. Παράλληλα προβάλλονται γεγονότα που παραπέμπουν στην παρούσα υπόθεση από την γωνία αντίληψης του ομνύοντα, στη βάση των οποίων θεωρεί ότι δεν υπάρχει οτιδήποτε το επιλήψιμο από μέρους του. Τα επικαλούμενα γεγονότα σκιαγραφούν την εκδοχή του στην παρούσα υπόθεση.
Ακολούθως, ασκώντας το δικαίωμα που τους παρέχει ο Κανονισμός 24.5(3)(β), τόσο οι Αιτήτριες μέσω του δικηγόρου Αντρέα Κωνσταντίνου που εργάζεται στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τις Αιτήτριες εδώ όσο και οι Ενάγοντες μέσω πάλι του Παραλήπτη/Διαχειριστή τους, καταχώρισαν γραπτή απαντητική μαρτυρία υπό τη μορφή ένορκης δήλωσης. Δεν θεωρώ ότι θα εξυπηρετήσει οποιοδήποτε σκοπό η επαναδιατύπωση του περιεχομένου της. Γι’ αυτό δεν προτίθεμαι να επαναλάβω αυτά που αναφέρουν. Εκεί και όπου κριθεί ότι χρειάζεται, θα αναφέρομαι σε αποσπάσματα τους.
Να σημειωθεί ότι οι Εναγόμενοι 1-4 δεν καταχώρισαν ένσταση και ως εκ τούτου δεν συμμετέχουν στην παρούσα διαδικασία.
Η ακρόαση της υπό κρίση αίτησης περιορίστηκε σε γραπτές και προφορικές αγορεύσεις. Το περιεχόμενο των ενόρκων δηλώσεων μαζί με τα επισυνημμένα έγγραφα αποτελούν το σύνολο του μαρτυρικού υλικού που προσκομίστηκε στο Δικαστήριο.
Στις αγορεύσεις τους αμφότεροι συνήγοροι, με παραπομπή σε νομολογία, υποστήριξαν τις εκατέρωθεν και παράλληλα εκ διαμέτρου αντίθετες νομικές θέσεις και ισχυρισμούς τους. Πλήρης ανάλυση της νομικής επιχειρηματολογίας των συνηγόρων είναι καταγραμμένη στα πρακτικά του Δικαστηρίου και δεν χρειάζεται να επαναδιατυπωθεί καθότι δεν θα εξυπηρετήσει οποιοδήποτε πρακτικό σκοπό. Εκεί και όπου κρίνεται ότι χρειάζεται θα γίνεται ειδική αναφορά σε νομικά επιχειρήματα των συνηγόρων.
Στρέφομαι ευθύς να εξετάσω την παρούσα αίτηση υπό το φως των λόγων ένστασης και στη βάση των θέσεων και επιχειρημάτων αμφοτέρων πλευρών. Κάποιοι λόγοι ένστασης θα εξεταστούν μαζί λόγω του κοινού στοιχείου τους, πάντοτε βέβαια υπό το πρίσμα του αντικειμένου εκδίκασης της παρούσας διαδικασίας. Προς το σκοπό αυτό έχω θέσει ενώπιον μου το περιεχόμενο των αγορεύσεων των συνηγόρων, το οποίο και μελέτησα με προσοχή. Έχω ακόμη μελετήσει ενδελεχώς όλο το μαρτυρικό υλικό που μου έχει παρουσιαστεί.
Οι Αιτητές επιθυμούν να παρέμβουν στην διαδικασία με τη μορφή της προσθήκης τους ως εναγόμενοι στην παρούσα υπόθεση. Το ζήτημα της προθήκης διαδίκου διέπεται από το Μέρος 20 των Διαδικαστικών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας 2023. Ο Κ.20.4(2)(β) επιτρέπει σε πρόσωπο που δεν είναι υφιστάμενος διάδικος να προστεθεί στην υπόθεση. Ωστόσο για να πραγματοποιηθεί προσθήκη διαδίκου απαιτείται άδεια από το Δικαστήριο (Κ.20.4(1)). Η εξουσία του Δικαστηρίου να παρέχει τέτοια άδεια έχει διακριτικό χαρακτήρα και ασκείται στη βάση κριτηρίων που περιέχονται στους Διαδικαστικούς Θεσμούς. Με βάση τον Κ.20.2(2) το Δικαστήριο δύναται να διατάξει την προσθήκη προσώπου ως νέου διαδίκου αν:
(α) η προσθήκη του νέου διαδίκου είναι επιθυμητή, ώστε το Δικαστήριο να δυνηθεί να επιλύσει όλα τα αμφισβητούμενα θέματα στη δικαστική διαδικασία ή
(β) υφίσταται ζήτημα, το οποίο αφορά στον νέο διάδικο και στον υφιστάμενο διάδικο, το οποίο συνδέεται με τα αμφισβητούμενα θέματα στη δικαστική διαδικασία, και είναι επιθυμητό να προστεθεί ο νέος διάδικος, ώστε το Δικαστήριο να δυνηθεί να επιλύσει το εν λόγω ζήτημα.
Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι ένα πρόσωπο προστίθεται ως διάδικος στην υπόθεση εφόσον το ίδιο σχετίζεται με τα επίδικα θέματα της υπόθεσης στην οποίαν επιθυμεί να καταστεί διάδικος. Αλλιώς δεν θα έχει νόημα η συμμετοχή του στη διαδικασία. Σε τέτοια περίπτωση το μόνο που θα σημειωθεί θα είναι περιπλοκή της διαδικασίας και παρέκκλιση από τον στόχο που δεν είναι άλλος από την ταχεία εκδίκαση των επιδίκων θεμάτων.
Η παρούσα υπόθεση αφορά ισχυρισμό του Παραλήπτη/Διαχειριστή των εταιρειών Alpha Panareti και Sunset ότι το έργο του παρεμποδίζεται από συμπεριφορά που εκδηλώνουν οι Εναγόμενοι 1-4. Οι Εναγόμενοι, για τους δικούς τους λόγους, θεωρούν ότι δικαιούνται να παρεμβαίνουν. Με κάθε σεβασμό στις Αιτήτριες, δεν βλέπω πως οι εν λόγω εταιρείες συνδέονται με τα ζητήματα συμπεριφοράς των Εναγομένων 1-4 απέναντι στον Παραλήπτη/Διαχειριστή ώστε η δική τους προσθήκη να είναι επιθυμητή για να μπορέσει το Δικαστήριο να τα επιλύσει.
Οι Αιτήτριες προβάλλουν θέσεις περί κατοχυρωμένων δικαιωμάτων κατοχής και χρήσης συγκεκριμένων διαμερισμάτων που αναγνωρίζονται από τη νομοθεσία, με την μορφή και τον τρόπο που έχουν περιγραφεί προηγουμένως. Θα πρέπει όμως να λεχθεί ότι οι θέσεις τους για τα δικαιώματα τους αυτά παρουσιάζονται και θα εξεταστούν στην Απαίτηση (Μέρος 7) Αρ. 264/24 I-Justice, η οποία έχει καταχωριστεί από τις Αιτήτριες και στρέφεται εναντίον, μεταξύ άλλων, του Παραλήπτη/Διαχειριστή των εταιρειών Alpha Panareti και Sunset. Σε αντίθεση με την Απαίτηση (Μέρος 7) Αρ. 264/24 I-Justice, η παρούσα υπόθεση δεν ασχολείται με δικαιώματα κατοχής και χρήσης διαμερισμάτων στη βάση χρονομεριστικών σχεδίων αλλά με τη δυνατότητα διαχείρισης της λειτουργίας του ξενοδοχείου από την εταιρεία Alpha Panareti στα πλαίσια άσκησης των νομοθετικών καθηκόντων του Παραλήπτη/Διαχειριστή, η οποία εταιρεία παραμένει ιδιοκτήτρια του συγκεκριμένου ακινήτου, τουλάχιστον για το μέρος αυτό που περιλαμβάνει τα διαμερίσματα που δεν εμπίπτουν στο σχέδιο του Club. Σε ότι αφορά το συγκρότημα Rania, αποτελεί κοινό έδαφος των διαδίκων της υπό κρίση αίτησης ότι το ακίνητο εντός του οποίου έχει ανεγερθεί το συγκεκριμένο συγκρότημα έχει πωληθεί σε άλλο πρόσωπο. Ως εκ τούτου, δεν μπορώ να κατανοήσω με ποιον τρόπο εμπλέκονται οι Αιτήτριες σε θέματα ιδιοκτησίας και λειτουργίας των εν λόγω ακινήτων υπό το φως της άσκησης των νομοθετικών υποχρεώσεων και διεκπεραίωσης του ρόλου του Παραλήπτη/Διαχειριστή των εταιρειών Alpha Panareti και Sunset.
Ένα άλλο σημείο που με έχει προβληματίσει είναι η αναφορά ότι οι Αιτήτριες έχουν εκχωρήσει τα συμβατικά τους δικαιώματα στις εταιρείες Lenolia και N & J (§17 & §26 ΕΔ Ταλιαδώρου που συνοδεύει την υπό κρίση αίτηση). Εφόσον ισχύει κάτι τέτοιο τίθενται υπό αμφιβολία η επικαλούμενη σχέση των Αιτητριών με τις επίμαχες μακροχρόνιες χρονομεριστικές μισθώσεις. Το σκεπτικό αυτό υποστηρίζεται από το περιεχόμενο των σχετικών συμφωνιών εκχώρησης συμβατικών δικαιωμάτων (Τεκμήρια 21 & 29 στην ΕΔ Ταλιαδώρου που συνοδεύει την υπό κρίση αίτηση).
Ακόμη ένα άλλο σημείο που δεν πρέπει να παραγνωριστεί, αλλά υπό το φως των πιο πάνω δεν είναι μείζονος σημασίας, είναι η θέση του Παραλήπτη/Διαχειριστή που παρέμεινε αναντίλεκτη ότι δεν μπορεί νόμιμα να εφαρμοστεί κατοχή και χρήση διαμερισμάτων στο ξενοδοχείο και στο συγκρότημα Rania επειδή μέχρι σήμερα δεν εκδόθηκαν πιστοποιητικά έγκρισης δυνάμει των προνοιών του άρθρου 10 του περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου (Κεφ.96). Ένα από τα επιχειρήματα των Αιτητριών είναι ότι έχουν νόμιμο συμφέρον να παρέμβουν στη διαδικασία επειδή είναι δικαιούχοι στην κατοχή και χρήση των διαμερισμάτων που εμπίπτουν στο σχέδιο του Club. Ωστόσο η ανυπαρξία πιστοποιητικού έγκρισης δυνάμει του Κεφ.96 δεν επιτρέπει τη νόμιμη κατοχή και χρήση των διαμερισμάτων σ’ αμφότερα ακίνητα και αυτό είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει να απασχολήσει τις Αιτήτριες αφού δεν βοηθά την προώθηση των επιχειρημάτων τους.
Περαιτέρω οι Αιτήτριες ζητούν αναστολή της παρούσας υπόθεσης καθώς και οποιασδήποτε άλλης διαδικασίας που οι Ενάγοντες επιδιώξουν να εγείρουν στην πορεία, μέχρι την έκδοση τελικής απόφασης στην Απαίτηση (Μέρος 7) Αρ. 264/2024 I-Justice. Βασικό επιχείρημα που προβάλλεται είναι ότι η παρούσα υπόθεση διασταυρώνεται και συγκρούεται με την Απαίτηση (Μέρος 7) Αρ. 264/2024 I-Justice.
Αναστολή σε διαδικασία εκκρεμούσας υπόθεσης δικαιολογείται στις περιπτώσεις που συγκεκριμένα αναφέρονται στους Διαδικαστικούς Θεσμούς. Ενδεικτικά αναφέρω ότι μία τέτοια περίπτωση είναι όταν διάδικος αμφισβητεί τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου και εφόσον είναι η θέση του ότι το Δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας εκδίκασης της συγκεκριμένης υπόθεσης ζητείται αναστολή της διαδικασίας μέχρι η υπόθεση τεθεί ενώπιον αρμοδίου Δικαστηρίου. Για περισσότερες λεπτομέρειες παραπέμπω στο Μέρος 12 και ειδικότερα στον Κ.12.1. Μία άλλη περίπτωση στην οποίαν δύναται να δικαιολογείται αναστολή είναι για σκοπούς διακανονισμού της υπόθεσης σύμφωνα με τις πρόνοιες του Κ.28.3 του Μέρους 28 – Διαχείριση υποθέσεων: προκαταρκτικό στάδιο. Άλλες περιπτώσεις καλύπτουν την περίπτωση που ζητείται αναστολή διαδικασίας όταν παρατηρείται καθυστέρηση στη λήψη ενέργειας που αφορά την ετοιμασία ενός λογαριασμού ή διεξαγωγής έρευνας στο στάδιο που εκδόθηκε μία απόφαση ή ένα διάταγμα (Μέρος 38 - Αποφάσεις, διατάγματα, κατάρτιση λογαριασμών, κ.λπ.) καθώς επίσης για σκοπούς αναστολής εκτέλεσης μιας δικαστικής απόφασης ή ενός δικαστικού διατάγματος (Μέρος 47 – Εκτέλεση Γενικά).
Στην παρούσα υπόθεση δεν υφίσταται οποιαδήποτε από τις περιπτώσεις που εξετάζονται δυνάμει των Διαδικαστικών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Δεν χρειάζεται να λεχθεί οτιδήποτε περισσότερο γι’ αυτό.
Παρά ταύτα, οι Διαδικαστικοί Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας 2023 παρέχουν γενικά εξουσία στο Δικαστήριο να αναστέλλει όλη ή μέρος οποιασδήποτε διαδικασίας γενικά ή μέχρι καθορισμένη ημερομηνία ή καθορισμένο συμβάν. Σχετικός είναι ο Κ.3.1(2)(στ) στον οποίον και παραπέμπω. Τούτο προκειμένου να γίνει ορθότερη και δικαιότερη διαχείριση των υποθέσεων με αναλογικό κόστος που είναι ο πρωταρχικός σκοπός αυτών των Θεσμών. Σχετικός είναι ο Κ.1.2 στον οποίον επίσης παραπέμπω. Η αναστολή της διαδικασίας εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου η οποία ασκείται προς τον σκοπό αυτό εφόσον, υπό τις περιστάσεις, δικαιολογείται και είναι προς το συμφέρον της δικαιοσύνης.
Με κάθε σεβασμό στις Αιτήτριες, το επιχείρημα που προέβαλαν περί ενδεχομένου έκδοσης αντικρουόμενων δικαστικών αποφάσεων επί της ουσίας του δεν δικαιολογεί αναστολή της παρούσας διαδικασίας. Δεν μπορεί να λεχθεί ότι η παρούσα υπόθεση διασταυρώνεται και συγκρούεται με την Απαίτηση (Μέρος 7) Αρ. 264/2024 I-Justice. Χωρίς να θέλω να γίνω φορτικός, εδώ η υπόθεση αφορά τον ισχυρισμό του Παραλήπτη/Διαχειριστή ότι οι Εναγόμενοι 1-4 επεμβαίνουν στην εκτέλεση των καθηκόντων του και ζητείται άρσης της κατ’ ισχυρισμό παρεμπόδισης, ενώ η Απαίτηση (Μέρος 7) Αρ. 264/2024 I-Justice αφορά προληπτική αγωγή και αξίωση για ειδική εκτέλεση επικαλούμενων συμβάσεων.
Η αναστολή της παρούσας διαδικασίας σε βάθος χρόνου χωρίς πειστικό λόγο που να δικαιολογεί ένα τέτοιο δραστικό μέτρο, θα παραβιάσει το συνταγματικό δικαίωμα των Εναγόντων η υπόθεση τους να εκδικαστεί εντός εύλογου χρονικού διαστήματος. Στη βάση των πιο πάνω δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις έκδοσης διατάγματος αναστολής της υπόθεσης.
Σε τελευταία ανάλυση θα έλεγα ότι δεν είναι δίκιο αλλά ούτε εύλογο και/ή πρόσφορο να εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα.
Έπεται ότι οι λόγοι ένστασης αρ. 2.1, 3.1, 3.2, 3.3, 8 και 11 επιτυγχάνουν.
Κάτω από αυτά τα δεδομένα, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που θα επέτρεπαν την έκδοση των αιτουμένων διαταγμάτων.
Για τους λόγους που έχω εξηγήσει, η παρούσα αίτηση δεν έχει προοπτική επιτυχίας. Συνακόλουθα η αίτηση απορρίπτεται ως αβάσιμη στην ολότητα της.
Ένεκα της προδιαγραφόμενης κατάληξης, παρέλκει η εξέταση των υπολοίπων λόγων ένστασης.
Σε ότι αφορά τα έξοδα δεν βλέπω λόγο να παρεκκλίνω από τον γενικό κανόνα που διέπει την επιδίκαση τους. Κατά συνέπεια, τα έξοδα της παρούσας αίτησης επιδικάζονται υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση και εναντίον των Αιτητών 1, 2 & 4. Θα προχωρήσω σε συνοπτικό υπολογισμό των εξόδων δυνάμει του Κ.39.7. Να σημειωθεί ότι οι συνήγοροι, κατά παράβαση του Κ.39.9(1), δεν συμμορφώθηκαν με το καθήκον τους για υποβοήθηση του Δικαστηρίου στον συνοπτικό υπολογισμό των εξόδων. Ως εκ τούτου, τα έξοδα, μειωμένα κατά 10% ένεκα της πιο πάνω μη συμμόρφωσης των συνηγόρων με το καθήκον τους, έχουν υπολογιστεί σε €3.014,00 πλέον Φ.Π.Α. (εάν υπάρχει) επί ποσού €2.971,00. Τα έξοδα να καταβληθούν εντός 14 ημερών από σήμερα, δηλαδή από 28.02.25.
(Υπ.) .................................
Γ. Κ. Βλάμης, Π.Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο