ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Ν. Φακοντή, Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής 1791/2016
Μεταξύ:
ΑΝΔΡΕΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ
Ενάγοντας
ν.
ALLIANZ EΛΛΑΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Εναγόμενης
________________
Ημερομηνία: 28.02.2025
Εμφανίσεις:
Για τον Ενάγοντα: κος. Επαμεινώνδας Κορακίδης δια ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΚΟΡΑΚΙΔΗΣ ΔΕΠΕ
Για την Εναγομένη: κα. Θέκλα Θεοδώρου δια ΤΑΣΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΕΠΕ
Eνδιάμεση Απόφαση
(εξέταση νομικού προδικαστικού σημείου που εγέρθηκε στην υπεράσπιση)
Εισαγωγή - Ιστορικό:
Στις 19.12.2016 ο Ενάγοντας προχώρησε στην καταχώρηση της αγωγής με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο με την οποία αξιώνει εναντίον της εναγομένης το χρηματικό ποσό των €61.509,65 ως ωφέλιμα δυνάμει ασφαλιστηρίου συμβολαίου που σύναψε μαζί τους την 01.01.2006 και που αφορούσε την ισχυριζόμενη πρόκληση σε αυτόν ολικής και μόνιμης ανικανότητας από βίαιη αιτία.
Κατά τον ενάγοντα την 21.06.2012 μετά από βίαιο ξυλοδαρμό αυτός κατέστη μόνιμα και ολικά ανίκανος για εργασία λόγω των πολλαπλών τραυματισμών του λεπτομέρειες των οποίων καταγράφει στην έκθεση απαίτησης του. Ως διατείνεται παρά το ότι ενημέρωσε γραπτώς την εναγόμενη για το συμβάν, εξετάστηκε από ιατρό της επιλογής της και προχώρησε στην υποβολή σχετικής απαίτησης η εναγόμενη παραλείπει μέχρι και σήμερα να του καταβάλει οποιοδήποτε ποσό.
Μάλιστα πέραν του πιο πάνω ποσού ως θεραπεία αξιώνει και δήλωση του Δικαστηρίου ότι δικαιούται σε καταβολή ωφελήματος λόγω του βίαιου ξυλοδαρμού που υπέστη την 21.06.2012 η οποία του επέφερε ανικανότητα.
Η εναγόμενη καταχώρησε σημείωμα εμφάνισης στις 12.01.2017 ενώ στις 22.06.2017 καταχώρησε μετά από άδεια του Δικαστηρίου τροποποιημένη έκθεση υπεράσπισης.
Σε αυτήν εγείρει δύο προδικαστικές ενστάσεις και συγκεκριμένα στην παράγραφο 1 και 2 αυτής.
Για ότι αφορά την παρούσα απόφαση σχετική είναι η 1η εγειρόμενη προδικαστική ένσταση η οποία φέρει το εξής περιεχόμενο:
1.Η εναγόμενη εγείρει προδικαστική ένσταση και ισχυρίζεται ότι η υπό τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο αγωγή δεν μπορεί να προχωρήσει και/ή θα πρέπει να απορριφθεί για το λόγο ότι ο Ενάγοντας δεν νομιμοποιείται ή/και εμποδίζεται ή/και κωλύεται να εγείρει την παρούσα Αγωγή προσωπικά και χωρίς να έχει συνενώσει ως Ενάγοντα τη Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Γεροσκήπου και Ανατολικής Πάφου στο οποίο έχει εκχωρήσει όλα τα δικαιώματα του που πηγάζουν από το ασφαλιστήριο συμβόλαιο ή/και το οποίο έχει καταστεί δικαιούχος του ωφελήματος από το εν λόγω ασφαλιστήριο συμβόλαιο.
Με την απάντηση του ημερ. 29.06.2017 ο ενάγοντας αρνείται και απορρίπτει μεταξύ άλλων τις προδικαστικές ενστάσεις της εναγομένης και ισχυρίζεται ότι νομιμοποιείται ή/και δικαιούται να προωθεί προσωπικά την αγωγή.
Στις 26.09.2024 που η υπόθεση ήταν προγραμματισμένη για ακρόαση αμφότερες οι πλευρές ενημέρωσαν το Δικαστήριο ότι έχουν συμφωνήσει όπως το προδικαστικό σημείο που εγείρεται στην παράγραφο 1 της τροποποιημένης υπεράσπισης της Εναγομένης ως ανωτέρω περιγράφεται εκδικαστεί προδικαστικά.
Και αυτό παρά το γεγονός ότι δεν είχε καταχωρηθεί σχετική αίτηση αφού διαφάνηκε ότι το θέμα είναι αμιγώς νομικό και το γεγονός ότι τα μέρη είχαν συμφωνήσει σε ετοιμασία και παράδοση προς το Δικαστήριο καταλόγου παραδεκτών γεγονότων και εγγράφων (Παράρτημα Α) πράγματα το οποίο έπραξαν στις 19.11.2024 και αναφέρονται τα εξής:
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΠΑΡΑΔΕΚΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
1.Κατά τον επίδικο προς την αγωγή χρόνο, ο Ενάγων με ΑΔΤ 699611 ήταν ενταγμένος στο Συμβόλαιο Ομαδικής Ασφάλισης Ζωής με αριθμό GC160.
2.Oι όροι της πιο πάνω ασφάλισης περιλαμβάνονται στο Συμβόλαιο (περιλαμβανομένου του Πίνακα Ασφάλισης) που επισυνάπτεται ως Παράρτημα Α και στο Πιστοποιητικό (περιλαμβανομένης της περίληψης των βασικότερων προνοιών και όρων και της σύνοψης των ασφαλιστικών καλύψεων) που επισυνάπτεται ως Παράρτημα Β.
3.Η ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΓΕΡΟΣΚΗΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΠΑΦΟΥ κατέστη συνεργατική εταιρεία περιορισμένης ευθύνης σε 30 μέρες από τη δημοσίευση σχετικής γνωστοποίησης του Εφόρου Υπηρεσίες Εποπτείας Συνεργατικών Εταιρειών, η οποία δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερομηνίας 24/5/2013 και το όνομα της μετατράπηκε σε ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΓΕΡΟΣΚΗΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΠΑΦΟΥ ΛΤΔ.
4.Κατά την 1/11/2013, δυνάμει διατάγματος του Εφόρου Υπηρεσίας Συνεργατικών Εταιρειών που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, η εγγραφή της ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΓΕΡΟΣΚΗΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΠΑΦΟΥ ΛΤΔ ακυρώθηκε, αυτή διαλύθηκε και το ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ ΛΤΔ την διαδέχθηκε σε όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της.
5.Κατά ή περί την 21/7/2017 το ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ ΛΤΔ συγχωνεύθηκε με την ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΛΙΜΙΤΕΔ και η ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΛΙΜΙΤΕΔ διαδέχθηκε το ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ ΛΤΔ εξ ολοκλήρου σε όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του και όλες οι πράξεις, τα συμβόλαια και τα άλλα έγγραφα του συνέχισαν να ισχύουν και περαιτέρω μεταφέρθηκαν στην ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΛΙΜΙΤΕΔ όλα τα στοιχεία ενεργητικού και παθητικού του.
6.Το όνομα της ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΛΙΜΙΤΕΔ από την 24/7/2017 άλλαξε σε ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΛΤΔ και από την 3/9/2018 άλλαξε σε ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ.
7. Κατά την 1/9/2018 και ώρα 00:01, δυνάμει του περί της Μεταβίβασης Τραπεζικών Εργασιών και εξασφαλίσεων Νόμου του 1997, Ν.64(Ι)/1997, ως έχει τροποποιηθεί, οι τραπεζικές εργασίες της ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΛΤΔ μεταβιβάστηκαν στην HELLENIC BANK PUBLIC COMPANY LIMITED και σχετική γνωστοποίηση δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.
8.Kατά την 6/11/2018 η ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ (ΣΕΔΙΠΕΣ), με επιστολή της ημερομηνίας 6/11/2018 τερμάτισε την συμφωνία ημερομηνίας 27/12/2002 που είχε συνάψει η Εναγόμενη με την ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΛΙΜΙΤΕΔ. Επισυνάπτεται ως Παράρτημα Γ η επιστολή ημερομηνίας 27/12/2002.
Η άδεια του Δικαστηρίου δόθηκε για εκδίκαση της προδικαστικής ένστασης αφού απόφαση επί του σημείου αυτού δυνατό να έχει καθοριστική έκβαση για την περαιτέρω πορεία της υπόθεσης η ακρόαση της οποίας δεν είχε ακόμα ξεκινήσει.
Σε ό,τι αφορά την εκδίκαση νομικών σημείων που εγείρονται στα δικόγραφα σχετική είναι η Δ.27 θθ.1 και 2 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών. Σύμφωνα με τις εν λόγω διατάξεις επιτρέπεται σε διάδικο να εγείρει μέσα από τα δικόγραφα οποιοδήποτε νομικό σημείο και το νομικό σημείο αυτό πρέπει να αποφασιστεί από το Δικαστήριο σε οποιοδήποτε στάδιο που κρίνεται ότι είναι βολικό. Η Δ.27 θ.2 αναφέρει περαιτέρω ότι εάν κατά τη γνώμη του Δικαστηρίου η απόφαση επί του νομικού σημείου αυτού θα έχει ως αποτέλεσμα την διαγραφή ολόκληρης της αγωγής κάποιου ουσιώδους μέρους της αγωγής ή της Υπεράσπισης ή της Ανταπαίτησης ή της Απάντησης το Δικαστήριο μπορεί να απορρίψει την αγωγή είτε να εκδώσει οποιοδήποτε άλλο διάταγμα ήθελε θεωρήσει δίκαιο.
Υπάρχει επίσης για το συγκεκριμένο θέμα πλούσια νομολογία η οποία κωδικοποιεί τις αρχές επί των οποίων καθορίζονται τα πλαίσια άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου.
Αρχικά στην υπόθεση Malachtou v. Armeftis (1984) 1 CLR 548 αναφέρθηκε ότι με βάση τη Δ.27 θ.1 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας αποφασίζονται αμιγώς νομικά θέματα όταν μια τέτοια απόφαση θα είναι καθοριστική για την τύχη της διαδικασίας μεταξύ των μερών υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν υπάρχει αμφισβήτηση του πραγματικού υποβάθρου. Με βάση και τις αποφάσεις Ανδρέας Πιερίδης ν. KEVORK KESHISHIAN κ.α. (1996) 1ΑΑΔ 224 και Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού ν. Phillipa Estates Ltd κ.α. (1996) 1ΑΑΔ 1431 προκύπτει σαφέστατα ότι η εκδίκαση προκαταρκτικού νομικού σημείου διεξάγεται μόνο στη βάση παραδεχτών πραγματικών γεγονότων.
Στην υπόθεση Ιωάννης Νικόλα Χατζηοικονόμου ν. Ελληνικής Τράπεζας Λτδ (1992) 1ΑΑΔ 949 αναφέρθηκε ότι σε περίπτωση υποβολής αίτησης για εκδίκαση νομικού σημείου προκαταρκτικά η αίτηση πρέπει να καθορίζει το συγκεκριμένο νομικό σημείο που εγείρεται και τα αναμφισβήτητα γεγονότα επί των οποίων αυτό θα αποφασιστεί, η αίτηση θα πρέπει να καταχωρείται όταν κλείνουν οι έγγραφες προτάσεις ή πολύ σύντομα αργότερα και κατά προτίμηση στα πλαίσια ορισμού της υπόθεσης για οδηγίες με βάση τη Δ.30, όπου το Δικαστήριο θεωρεί ότι το κρινόμενο νομικό σημείο εγείρει σοβαρό νομικό θέμα το οποίο αποφασίζει όλη την υπόθεση ή ουσιώδες θέμα αυτής τότε κατά κανόνα δίδεται διαταγή για εκδίκαση του νομικού σημείου αυτού προδικαστικά και τέτοια διαταγή του Δικαστηρίου εκδίδεται με φειδώ και σε εξαιρετικά καθαρές περιπτώσεις και ότι στις περιπτώσεις εκείνες που τα νομικά θέματα λόγω της ασάφειας των γεγονότων ή του νόμου θα πρέπει αποφασιστούν κατά την Ακρόαση.
Η προδικαστική ένσταση που αφορά την νομιμοποίηση του Ενάγοντα να εγείρει από μόνος του την αγωγή αποτελεί καθαρά νομικό θέμα το οποίο εάν αποφασιστεί υπέρ της Εναγομένης θα έχει ως αποτέλεσμα τη διαγραφή και ουσιαστικά απόρριψη όλης της αγωγής. Το ερώτημα βεβαίως που θα πρέπει να απαντηθεί είναι το κατά πόσον υπάρχει τέτοιο κοινό παραδεκτό έδαφος γεγονότων και στοιχείων για να μπορέσει να αποφασιστεί.
Σημειώνω ότι για σκοπούς της παρούσας απόφασης η μοναδική προδικαστική ένσταση που όπως έχει συμφωνηθεί μεταξύ των μερών θα αποτελέσει και το αντικείμενο της παρούσας απόφασης είναι αυτή που αφορά τον ισχυρισμό για απόρριψη της αγωγής ένεκα της μη νομιμοποίησης του ενάγοντα να την εγείρει και προωθεί προσωπικά και όχι η δεύτερη προδικαστική ένταση που έχει επίσης εγείρει η Εναγόμενη η οποία αφορά την ισχυριζόμενη παράλειψη του ενάγοντα να ειδοποιήσει εντός συγκεκριμένης διορίας την Εναγομένη για την απαίτηση του.
Οι αγορεύσεις:
Προς το σκοπό υποβοήθησης του Δικαστηρίου οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων ετοίμασαν και παρέδωσαν εμπεριστατωμένες αγορεύσεις και τις οποίες έχω μελετήσει ενδελεχώς.
Αυτό που διαπιστώνω όμως από τις αγορεύσεις είναι το εξής και το οποίο είναι πιστεύω καταλυτικό για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας.
Προκύπτει από το περιεχόμενο των αγορεύσεων πως δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ των δικηγόρων ότι υπάρχει σύμβαση εκχώρησης του επίδικου ασφαλιστικού συμβολαίου.
Η πλευρά του ενάγοντα στην αγόρευση της δεν αποδέχεται τέτοιο ζήτημα. Μεταξύ άλλων τονίζει πως από το περιεχόμενο των παραδεκτών γεγονότων δεν προκύπτει ότι η Συνεργατική ή οποιοσδήποτε διάδοχος της διατηρούσε κατά την έγερση της αγωγής ή διατηρεί οποιαδήποτε αξίωση σε σχέση με την επίδικη ασφαλιστική κάλυψη.
Εκφράζει την θέση πως από το περιεχόμενο του συμβολαίου που επισυνάφθηκε στα παραδεκτά γεγονότα δεν προκύπτει οποιαδήποτε εκχώρηση αγώγιμου δικαιώματος και πως δεν υπάρχει συμβόλαιο όπου ο ενάγοντας να εκχωρεί τα δικαιώματα του στην Συνεργατική ενώ υποστηρίζει πως το μόνο που φαίνεται να καθορίζεται από το υπάρχων συμβόλαιο είναι ο τρόπος καταβολής του ποσού που θα δικαιούταν ο ενάγων δηλαδή θα έπρεπε να καταβληθεί προς εξόφληση του δανείου του αν υπήρχε και το περίσσευμα να δινόταν στον ίδιο και πως σε καμιά περίπτωση κάτι τέτοιο δεν καθιστούσε την Συνεργατική δικαιούχο του ασφαλίσματος.
Από την άλλη, η πλευρά των δικηγόρων της εναγομένης εκφράζει αντίθετη άποψη δηλαδή πως από τα όσα έχουν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου μέσω του Καταλόγου Παραδεκτών Γεγονότων προκύπτει πως ο ενάγοντας έχει εκχωρήσει γραπτώς το ωφέλημα του προς τρίτο πρόσωπο. Υποστηρίζουν την θέση τους αυτή με επιχειρηματολογία βασιζόμενη στην συνδυαστική ερμηνεία όλων των αναφορών και προνοιών του Ασφαλιστηρίου που κατά την άποψη τους προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι στην προκειμένη αγωγή το Δικαστήριο αξιολογεί κλασσική περίπτωση εκχώρησης ωφελήματος ασφαλιστηρίου από οφειλέτη στον δανειστή για εξασφάλιση του χρέους του δανειστή στην Τράπεζα με την εκχώρηση αυτή να είναι ρητή, γραπτή και να μην υπόκειται σε κανένα όρο ούτε και δύναται να τεθεί υπό αμφισβήτηση η ύπαρξη της. Μάλιστα καλούν το Δικαστήριο να υιοθετήσει την δική τους άποψη για το ζήτημα παραπέμποντας το στους όρους του Ασφαλιστηρίου ως το απαρτίζουν ο Πίνακας, το Πιστοποιητικό, οι Γενικοί όροι, η Περίληψη των βασικών όρων
Εξέταση Ζητήματος:
Από το δικόγραφο του Ενάγοντα δηλαδή την Έκθεση Απαίτησης του προκύπτει ότι το μοναδικό αγώγιμο δικαίωμα του εναντίον της Εναγομένης βασίζεται στην ύπαρξη ασφαλιστικού συμβολαίου από το οποίο ως διατείνεται δικαιούται να τύχει αποζημίωσης για την ισχυριζόμενη μόνιμη ανικανότητα του προκληθείσα από βίαιη αιτία ήτοι κατά τον ενάγοντα τον ξυλοδαρμό του στις 21.06.2012.
Με την τροποποιημένη υπεράσπιση της Εναγομένης η ύπαρξη του ασφαλιστικού συμβολαίου δεν αμφισβητείται. Μάλιστα το Παράρτημα Α των παραδεκτών γεγονότων αποτελεί το Συμβόλαιο Ομαδικής Ασφάλισης Ζωής με αριθμό συμβολαίου GC160 που υπεγράφη τη 01.01.2006 ενώ επισυνάπτονται και οι όροι του συγκεκριμένου συμβολαίου.
Στο περιεχόμενο των παραδεκτών γεγονότων αναφέρεται ρητά (1η παράγραφος) ότι ο ενάγοντας ήταν ενταγμένος σε συγκεκριμένο συμβόλαιο ομαδικής ασφάλισης ζωής. Μάλιστα οι όροι του συμβολαίου επισυνάπτονται μαζί με άλλα σχετικά έγγραφα σύμφωνα με την 2η παράγραφο των παραδεκτών γεγονότων (Παράρτημα Α & Β παραδεκτών γεγονότων). Στην συνέχεια στις παραγράφους 3 μέχρι και 7 γίνεται αναφορά στην Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Γεροσκήπου και Ανατολικής Πάφου και την διάδοχη κατάσταση που έλαβε χώρα και την αφορούσε ενώ τέλος στην παράγραφο 8 των παραδεκτών γεγονότων γίνεται αναφορά στον τερματισμό της συμφωνίας που είχε συνάψει η εναγόμενη με την ΣΕΔΙΠΕΣ.
Συνεπώς αυτό που προκύπτει είναι πως από το περιεχόμενο των παραδεκτών γεγονότων καμία αναφορά δεν γίνεται για την ύπαρξη εκχώρησης. Δηλαδή δεν αναγράφεται πουθενά ρητά ότι ο ενάγοντας πράγματι προχώρησε σε εκχώρηση των δικαιωμάτων του επί του συμβολαίου ομαδικής ασφάλισης προς όφελος της Συνεργατικής.
Μάλιστα ως προέκυψε και από μελέτη των αγορεύσεων έκαστης πλευράς το ζήτημα της εκχώρησης δεν είναι αποδεκτό και ρητά αμφισβητείται από πλευράς ενάγοντα.
Αυτό που στην ουσία η πλευρά της εναγομένης καλεί το Δικαστήριο να πράξει είναι να αποφανθεί στο ενδιάμεσο αυτό στάδιο και πριν η υπόθεση οδηγηθεί σε πλήρη ακροαματική διαδικασία πως υπάρχει εκχώρηση και ουσιαστικά το Δικαστήριο να το πράξει αυτό ερμηνεύοντας τα έγγραφα που έχουν επισυναφθεί επί των παραδεκτών γεγονότων και ενώ η πλευρά του ενάγοντα για τα ίδια αυτά έγγραφα δίδει εντελώς διαφορετική ερμηνεία και καταλήγει σε δική της εισήγηση πως δεν τίθεται ζήτημα ύπαρξης εκχώρησης δικαιώματος.
Με κάθε σεβασμό προς την πλευρά των ευπαίδευτων συνηγόρων της εναγομένης αλλά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει στο παρόν στάδιο αλλά θα αποτελέσει δικαστική κρίση με την τελική απόφαση του Δικαστηρίου μετά και την ολοκλήρωση πλήρης ακροαματικής διαδικασίας.
Σε σχέση με την ύπαρξη ή μη εκχώρησης καθίσταται σαφές από τα πιο πάνω πως δεν υπάρχει τέτοιο παραδεκτό υπόβαθρο γεγονότων που να επιτρέπει στο Δικαστήριο να προχωρήσει και να εξετάσει στην συνέχεια τις ενδεχόμενες νομικές συνέπειες τέτοιας εκχώρησης στην αξίωση του ενάγοντα έναντι της εναγομένης.
Το ζήτημα της εκχώρησης είναι και παραμένει επίδικο ως ξεκάθαρα διαφαίνεται μεταξύ των διαδίκων και θα τύχει εξέτασης με την τελική απόφαση του Δικαστηρίου.
Κατάληξη:
Συνεπώς λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ανωτέρω η εξέταση της προδικαστική ένσταση της Εναγομένης ως αποτυπώνεται στην παράγραφο 1 της τροποποιημένης υπεράσπισης ημερομηνίας 22.06.2017 δεν μπορεί να λάβει χώρα στο παρόν στάδιο και με τα υφιστάμενα δεδομένα.
Αυτή θα πρέπει να τύχει εξέτασης με την τελική απόφαση του Δικαστηρίου.
Όσον αφορά τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας κρίνω δίκαιο όπως αυτά ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της αγωγής.
(Υπ.) ...........................
Ν. Φακοντής, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο