ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
Ενώπιον: Χρ. Χατζηγεωργίου, Α.Ε.Δ.
Αίτηση/Έφεση: 157/2025
Αναφορικά με τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο του 1965 (9/1965) όπως τροποποιήθηκε
και
Αναφορικά με τον Περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμο, Κεφ. 224, όπως τροποποιήθηκε
Μεταξύ:
1. xxxx Αθανασίου
2. xxxx Καζάκου
Εφεσείοντες – Αιτητές
Και
Themis Portfolio (H3) Management Holdings Limited
Εφεσίβλητη – Καθ’ ης η Αίτηση
Ημερομηνία: 9 Ιουλίου 2025
Εμφανίσεις:
Για τους Αιτητές – Εφεσείοντες: κα Ε. Λάμπρου για A. P. Pavlou LLC
Για την Καθ’ ης η Αίτηση - Εφεσίβλητη: κος Χ. Κωνσταντινίδης για Πανάγος & Πανάγος ΔΕΠΕ
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Δια της αίτησης/έφεσης υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο, οι εφεσείοντες ζητούν την έκδοση διατάγματος δια του οποίου να παραμερίζεται η ειδοποίηση τύπου ΙΑ ημερομηνίας 9.4.25 και συνεπακόλουθα την ακύρωση του πλειστηριασμού του ενυπόθηκου ακινήτου με αριθμό εγγραφής 0/2323, ο οποίος ορίστηκε στις 10.7.25 και ώρα 10:00π.μ. αναφορικά με την υποθήκη 6/Υ/1522/11.
Η έφεση στηρίζεται, μεταξύ άλλων, στο Νόμο 9(Ι)/65, Μέρος VIA, το οποίο διέπει τη διαδικασία πώλησης ενυπόθηκου ακινήτου μέσω πλειστηριασμού.
Σύμφωνα με τους λόγους έφεσης, η προσβληθείσα ειδοποίηση τύπου ΙΑ δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο προϋποθέσεις (λόγος έφεσης 1) και δεν έχει δεόντως επιδοθεί στους εφεσείοντες και σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα (λόγοι έφεσης 2, 3, 4, 12). Η καθ’ ης η αίτηση προχώρησε στην ιδιωτική επίδοση της προσβαλλόμενης ειδοποίησης χωρίς να προηγηθεί η αποστολή συστημένης επιστολής μέσω ταχυδρομείου (λόγος έφεσης 5), δεν αποστάληκε από τον ενυπόθηκο δανειστή αλλά από την καθ’ ης η αίτηση η οποία δεν νομιμοποιείται να αποστείλει την εν λόγω ειδοποίηση και η υποθήκη ουδέποτε ενεγράφη προς όφελος της (λόγοι έφεσης 6 και 7) και η διαδικασία η οποία ακολουθήθηκε είναι καταχρηστική (λόγος έφεσης 8). Το ποσό το οποίο αξιώνεται είναι αυθαίρετο και λανθασμένο χωρίς αναλυτική εξήγηση (λόγος έφεσης 9), ο καθορισμός της επιφυλασσόμενης τιμής είναι λανθασμένος και αυθαίρετος (λόγος έφεσης 10), δεν στάληκε οποιαδήποτε ειδοποίηση αλλαγής διαδίκου λόγω εκχώρησης και μεταβίβασης δικαιωμάτων και υποχρεώσεων προς την καθ’ ης η αίτηση (λόγος έφεσης 11), η προσβληθείσα ειδοποίηση στάληκε πριν την λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή (λόγος έφεσης 13), έγιναν και γίνονται συζητήσεις μεταξύ των διαδίκων για πλήρη διευθέτηση των οφειλών προς την καθ’ ης η αίτηση (λόγος έφεσης 14), με τον πλειστηριασμό θα επηρεαστούν δυσμενώς τα δικαιώματα των αιτητών αφού το ενυπόθηκο ακίνητο αποτελεί την μόνη και κύρια κατοικία των εφεσειόντων (λόγος έφεσης 15), η επίδικη σύμβαση υποθήκης διέπεται από σωρεία καταχρηστικών ρητρών και θα πρέπει να κηρυχθεί άκυρη (λόγος έφεσης 16).
Η έφεση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του αιτητή 1, στην οποία επαναλαμβάνει και αναπτύσσει τους ως άνω λόγους έφεσης. Αναφέρει επίσης ότι είναι ιδιοκτήτης βάσει πωλητηρίου εγγράφου του ακινήτου με αριθμό εγγραφής 0/2323, σύμφωνα με το πωλητήριο έγγραφο το οποίο κατέθεσε ως τεκμήριο 1. Κατά ή περί την 20.5.11 υπέγραψε σύμβαση και δήλωση υποθήκης αναφορικά με το ως άνω ακίνητο το οποίο υποθήκευσε προς όφελος της Ελληνικής Τράπεζας Δημόσιας Εταιρείας Λτδ. Η καθ’ ης η αίτηση απέστειλε μέσω ιδιώτη επιδότη τις ειδοποιήσεις τύπου ΙΑ ημερομηνίας 9.4.25 στην αιτήτρια 2 στις 9.5.25 και στον ίδιο στις 12.5.25, τις οποίες κατέθεσε ως τεκμήριο 2. Ισχυρίζεται επίσης ότι η καθ’ ης η αίτηση ουδέποτε τους ειδοποίησε ότι το ενυπόθηκο χρέος κατέστη απαιτητό και ουδέποτε τους κάλεσαν να καταβάλουν αυτό εντός 45 ημερών ως προνοεί η ειδοποίηση τύπου Ι, ούτε και τους επιδόθηκε ειδοποίηση τύπου Ι και Θ, αλλά και κατάσταση λογαριασμού. Υποστηρίζει επίσης ότι η υποθήκη περιλαμβάνει καταχρηστικές ρήτρες, δεν αποτέλεσε προϊόν διαπραγμάτευσης και θα πρέπει να ακυρωθεί.
Αναφέρει επίσης ότι στην οικία διαμένει με την σύζυγο του και τα δύο ανήλικα τέκνα τους (τεκμήριο 3) και το επίδικο ακίνητο αποτελεί την μόνη και κύρια κατοικία τους. Είναι διαζευγμένος με την αιτήτρια 2, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά τα οποία διαμένουν μόνιμα στην Ελλάδα με την μητέρα τους και για τα οποία καταβάλλει διατροφή (τεκμήρια 4 και 5). Ο ίδιος του είναι γεωργός χωρίς σταθερό εισόδημα με αποτέλεσμα να αδυνατεί να καλύψει τις βασικές ανάγκες της οικογένειας. Υποστηρίζει τέλος ότι με την πώληση της οικίας τους, θα απωλέσουν την μοναδική τους κατοικία και αυτό θα επιφέρει δυσμενείς επιπτώσεις στην οικογένεια του.
Η καθ’ ης η αίτηση καταχώρησε ένσταση στην έφεση, υποστηρίζοντας την ορθότητα της διαδικασίας η οποία ακολουθήθηκε και δεν συντρέχει κανένας λόγος έφεσης που θα δικαιολογούσε την επιτυχία της. Προβάλλει επίσης ότι η έφεση στρέφεται εναντίον λανθασμένου προσώπου, η έφεση δεν επιδόθηκε σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, ο Νόμος δεν απαγορεύει την εκποίηση της πρώτης κατοικίας και οι εφεσείοντες προβαίνουν σε γενικούς και αόριστους ισχυρισμούς.
Η ένσταση υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του κου Χ. Παπαλαμπριανού, υπαλλήλου της Themis Portfolio Management Ltd η οποία είναι 100% μητρική εταιρεία της εφεσίβλητης αλλά και της Themis Portfolio (S1) Management Holdings Ltd, η οποία έχει υποκαταστήσει την Ελληνική Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λτδ στα δικαιώματα της που αφορούν τις επίδικες πιστωτικές διευκολύνσεις και υποθήκη. Αναφέρει επίσης ότι η Ελληνική Τράπεζα προσέφερε στους αιτητές πιστωτικές διευκολύνσεις και η εταιρεία G.S.G. Neokleous Brothers Constructions Ltd, ενυπόθηκος οφειλέτης, υποθήκευσε το ακίνητο το οποίο οι αιτητές αγόρασαν από αυτήν. Αναφέρεται στην συνέχεια στο ιστορικό αποστολής των ειδοποιήσεων οι οποίες σταλήκαν με συστημένο ταχυδρομείο και λόγω του ότι η επίδοση τους δεν κατέστη εφικτή με αυτόν τον τρόπο, επιδόθηκαν μέσω ιδιώτη επιδότη, ενώ για την αιτήτρια 2, εκδόθηκε διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης. Προς υποστήριξη της μαρτυρίας του, κατέθεσε τα τεκμήρια 1 – 11.
Προτού κατατεθούν οι γραπτές αγορεύσεις των διαδίκων, η πλευρά των αιτητών υπέβαλε αίτημα για τροποποίηση του τίτλου της έφεσης, προσθέτοντας το ορθό όνομα της εφεσίβλητης, ήτοι της Themis Portfolio (S1) Management Holdings Ltd. Υπήρξε ένσταση στο αίτημα και το Δικαστήριο αφού άκουσε αμφότερες πλευρές, έδωσε άδεια για τροποποίηση του τίτλου, χωρίς να κριθεί αναγκαία η τροποποίηση των δικογράφων, λόγω των στενών χρονικών περιθωρίων στα οποία θα πρέπει να ακουστεί η έφεση και να εκδοθεί η απόφαση του Δικαστηρίου, έχοντας υπόψη ότι η έφεση και ένσταση αφορούν την ίδια επίδικη ειδοποίηση τύπου ΙΑ αλλά και η ένσταση στηρίζεται σε γεγονότα και ισχυρισμούς τους οποίους προωθεί η Themis Portfolio (S1) Management Holdings Ltd. Συνεπώς, όπου αναφέρεται στα δικόγραφα το όνομα της εφεσίβλητης, εξυπακούεται ότι αφορά το ορθό όνομα αυτής.
Ακολούθως, κατατέθηκαν γραπτές αγορεύσεις οι οποίες έχουν μελετηθεί και ληφθεί υπόψη και όπου κριθεί αναγκαίο θα αναφερθώ στο περιεχόμενο τους.
Η καθ’ ης η αίτηση επέλεξε να ενεργοποιήσει τις πρόνοιες για πώληση του ενυπόθηκου ακινήτου μέσω της διαδικασίας η οποία προβλέπεται από το Νόμο 9(Ι)/65.
Σύμφωνα με το Άρθρο 44(Β)(1) το δικαίωμα αυτό προκύπτει στην περίπτωση υπερημερίας κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 27, ως αποτέλεσμα της οποίας ολόκληρο το ενυπόθηκο χρέος καθίσταται πληρωτέο και η υπερημερία αφορά σε περίοδο όχι μικρότερη των εκατό είκοσι (120) ημερών από την ημερομηνία που αυτό καθίσταται πληρωτέο, δυνάμει των όρων της σύμβασης ή των διατάξεων του παρόντος Νόμου.
Η έναρξη της διαδικασίας πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου που προβλέπεται, διενεργείται, με την επίδοση στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, έγγραφης ειδοποίησης κατά τον Τύπο «I» του Δεύτερου Παραρτήματος, συνοδευόμενη από κατάσταση λογαριασμού του οφειλόμενου ενυπόθηκου χρέους, των τόκων και όλων των εξόδων για την είσπραξή του καλώντας τον όπως εξοφλήσει το ποσό, σύμφωνα με την επιδοθείσα κατάσταση λογαριασμού, τάσσοντας σε αυτόν προθεσμία όχι μικρότερη των σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της ειδοποίησης προς εξόφληση του οφειλόμενου ποσού (Άρθρο 44Γ(1)). Οι πρόνοιες του άρθρου αυτού διαμορφώθηκαν με τον τροποποιητικό Νόμο 155(1)/2023 και πλέον περιλαμβάνουν σε αντίθεση με τις προηγούμενες πρόνοιες ότι η έγγραφη ειδοποίηση από αδειοδοτημένο ίδρυμα κατά τον Τύπο «I» του Δεύτερου Παραρτήματος, αποστέλλεται μόνο μετά την παρέλευση τουλάχιστον τριάντα (30) ημερών από την αποστολή της ειδοποίησης που αναφέρεται στον Τύπο «Θ» του Δεύτερου Παραρτήματος.
Περαιτέρω σε περίπτωση που ο ενυπόθηκος οφειλέτης ή οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ειδοποίησης που του επιδίδεται δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1), ο ενυπόθηκος δανειστής δύναται να επιδώσει στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο πρόσωπο, δεύτερη έγγραφη ειδοποίηση, στην οποία να αναφέρεται ότι το ενυπόθηκο ακίνητο πρόκειται να πωληθεί με πλειστηριασμό και η ειδοποίηση επιδίδεται κατά τον Τύπο «ΙΑ» του Δευτέρου Παραρτήματος, εντός περιόδου όχι μικρότερης των τριάντα (30) ημερών από την καθορισμένη ημέρα και ώρα πώλησης του ενυπόθηκου ακινήτου. (Άρθρο 44Γ(2)).
Το άρθρο 44Γ(3) του Νόμου προβλέπει για το δικαίωμα του ενυπόθηκου οφειλέτη και οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου μέρους να αποταθεί στο Δικαστήριο εντός 45 ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της πιο πάνω ειδοποίησης για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης. Οι λόγοι που μπορεί να προβάλει καθορίζονται εξαντλητικά από το Νόμο και είναι οι ακόλουθοι:
«(α) Η επιδοθείσα ειδοποίηση δεν πληροί τις απαιτούμενες κατά τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, προϋποθέσεις˙
(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί˙
(γ) η ειδοποίηση έχει αποσταλεί πριν τη λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή˙
(δ) έχει εκδοθεί παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη σύμφωνα με το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου˙
(ε) ο ενυπόθηκος οφειλέτης είναι επιλέξιμος οφειλέτης και το αδειοδοτημένο ίδρυμα, παρά το ότι είχε υποχρέωση δυνάμει του περί της Σύστασης και Λειτουργίας Ενιαίου Φορέα Εξώδικης Επίλυσης Διαφορών Χρηματοοικονομικής Φύσεως Νόμου, δεν έχει προσέλθει σε διαμεσολάβηση δυνάμει των διατάξεων του Μέρους VIA του εν λόγω Νόμου.
(στ) έχει εκδοθεί προστατευτικό διάταγμα υπέρ του ενυπόθηκου οφειλέτη δυνάμει των διατάξεων του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διατάγματα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου ή εκκρεμεί ενώπιον Δικαστηρίου αίτηση για έκδοση τέτοιου προστατευτικού διατάγματος˙
(ζ) ο ενυπόθηκος οφειλέτης του οποίου η συμμετοχή εγκρίνεται στο σχέδιο “ΕΣΤΙΑ για αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων” ή σε οποιαδήποτε άλλο κυβερνητικό σχέδιο επιδότησης πιστωτικής διευκόλυνσης, νοουμένου ότι αυτός αποδέχεται και τηρεί τη συμφωνία και τις πιστωτικές του υποχρεώσεις όπως προκύπτουν από το εν λόγω σχέδιο ή εκκρεμεί σχετική αίτηση.
(η)(i) η ειδοποίηση αφορά ακίνητο το οποίο αποτελεί κύρια κατοικία, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, σε σχέση με το οποίο, έχει εγκριθεί αίτηση για ένταξη στο Σχέδιο. ή
(ii) η ειδοποίηση αφορά ακίνητο το οποίο αποτελεί κύρια κατοικία, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, σε σχέση με το οποίο, έχει υποβληθεί και εκκρεμεί αίτηση ή ένσταση για ένταξη στο Σχέδιο, αναφορικά με την οποία-
(αα) ο αιτητής για ένταξη στο Σχέδιο ή οποιοδήποτε μέλος της οικογένειάς του, ως αυτή ορίζεται στο Σχέδιο, πληροί τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον όρο 2.2.2 του Σχεδίου. ή
(ββ) ο αιτητής για ένταξη στο Σχέδιο, πληροί τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στον όρο 2.5 του Σχεδίου:
Νοείται ότι, για σκοπούς εφαρμογής των διατάξεων της παρούσας παραγράφου, ο όρος “Σχέδιο” σημαίνει το σχέδιο “Ενοίκιο Έναντι Δόσης”, το οποίο εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμόν 95.054 Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ημερομηνίας 12 Ιουλίου 2023, ως αυτό εκάστοτε τροποποιείται.»
Αρχικά θα πρέπει να λεχθεί ότι οι λόγοι έφεσης υπ’ αριθμό 6 και 7 δεν μπορούν να πετύχουν εφόσον σύμφωνα με τα τεκμήρια 2 και 3 τα οποία κατατέθηκαν με την ένσταση, διαφαίνεται η διαδοχή της εφεσίβλητης στα δικαιώματα και υποχρεώσεις της Ελληνικής Τράπεζας, χωρίς να παρέχεται πεδίο αμφισβήτησης ότι στην προκειμένη περίπτωση, ενυπόθηκος δανειστής είναι η εφεσίβλητη ήτοι η Themis Portfolio (S1) Management Holdings Ltd. Πέραν των πιο πάνω, όπως ο ίδιος ο αιτητής 1 αναφέρει στην ένορκη του δήλωση, αναγνωρίζοντας προφανώς την ιδιότητα της εφεσίβλητης ως ενυπόθηκος δανειστής, γίνονται προσπάθειες και συζητήσεις για διευθέτηση του χρέους με την εφεσίβλητη.
Οι λόγοι έφεσης 10, 11, 14, 15 και 16, ως έχουν καταγραφεί αρχικά πιο πάνω, εκφεύγουν του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 44Γ(3) του Νόμου, εφόσον στα πλαίσια της διαδικασίας αυτής, δεν εξετάζονται ζητήματα που αφορούν τον καθορισμό της επιφυλασσόμενης τιμής ή κατά πόσο γίνονται διαβουλεύσεις προς διευθέτηση του χρέους ή κατά πόσο η σύμβαση υποθήκης περιλαμβάνει καταχρηστικές ρήτρες. Προσθέτω επίσης, ότι ενυπόθηκος οφειλέτης στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι οι αιτητές, αλλά η ως άνω εταιρεία από την οποία αγόρασαν το ενυπόθηκο ακίνητο. Τέλος, το γεγονός ότι το ενυπόθηκο ακίνητο αποτελεί την μόνη και κύρια κατοικία του αιτητή 1, από μόνο του το γεγονός αυτό, δεν περιορίζει και δεν απαγορεύει την εφαρμογή του Νόμου, ούτε όμως αποτελεί λόγο που θα οδηγούσε σε παραμερισμό της προσβαλλόμενης ειδοποίησης τύπου ΙΑ. Συνεπώς οι πιο πάνω λόγοι έφεσης απορρίπτονται.
Εις ότι αφορά τον 1ο λόγο έφεσης, ότι δηλαδή η προσβαλλόμενη ειδοποίηση δεν είναι σύμφωνα με τον προβλεπόμενο τύπο και περιεχόμενο, διαπιστώνω ότι στην ειδοποίηση τύπου ΙΑ, περιλαμβάνεται το ενυπόθηκο χρέος, συγκεκριμένο ποσό τόκου και δεν αξιώνονται έξοδα. Αναφέρεται επίσης η ημερομηνία και ώρα του προγραμματισμένου πλειστηριασμού, περιγράφεται το ενυπόθηκο ακίνητο και η ειδοποίηση υπογράφεται από τον ενυπόθηκο δανειστή. Σύμφωνα δε με τις απαιτήσεις του τύπου της ειδοποίησης τύπου ΙΑ, δεν προβλέπεται η αποστολή κατάστασης λογαριασμού ούτε περαιτέρω εξήγηση του υπολοίπου, ως υποστηρίζεται με τον 9ο λόγος έφεσης. Όπως επίσης στα πλαίσια της διαδικασίας αυτής, δεν εξετάζεται η ορθότητα του ποσού το οποίο κατέστη απαιτητό. Συνεπώς, οι λόγοι έφεσης υπ’ αριθμό 1 και 9, απορρίπτονται.
Με τους λόγους έφεσης υπ’ αριθμό 2, 3, 4, 5 και 12, οι αιτητές υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη ειδοποίηση δεν επιδόθηκε δεόντως στους ίδιους, στον ενυπόθηκο οφειλέτη και σε όλα τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Κυρίως, υποστηρίζουν, ότι η προσβαλλόμενη ειδοποίηση επιδόθηκε χωρίς να προηγηθεί η επίδοση της με συστημένο ταχυδρομείο και στάληκε προτού κληθούν να καταβάλουν το χρέος εντός 45 ημερών μέσω της ειδοποίησης τύπου Ι, με αποτέλεσμα, ως υποστηρίζεται με τον λόγο έφεσης υπ’ αριθμό 13, η προσβαλλόμενη ειδοποίηση να έχει σταλεί πριν την λήξη της προθεσμίας για καταβολή της πληρωμής προς τον ενυπόθηκο δανειστή.
Σύμφωνα με την μαρτυρία την οποία η καθ’ ης η αίτηση έθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου, προκύπτει από το τεκμήριο 7, ότι στις 30.6.23, εκδόθηκε η ειδοποίηση τύπου Θ, η οποία αποστάληκε στους αιτητές και στον ενυπόθηκο οφειλέτη στις 20.7.23. Κατά τον χρόνο δε όπου εκδόθηκε και αποστάληκε η ειδοποίηση τύπου Θ, η εφεσίβλητη ως μη αδειοδοτημένο πιστωτικό ίδρυμα, δεν είχε υποχρέωση να αποστείλει την ειδοποίηση αυτήν, σύμφωνα με το άρθρο 44Β(2) του Νόμου 9(Ι)/65, ως ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο έκδοσης της ειδοποίησης τύπου Ι. Επανερχόμενη στο τεκμήριο 7 το οποίο κατατέθηκε με την ένσταση, προκύπτει ότι οι ειδοποιήσεις τύπου Ι ημερομηνίας 30.6.23 κατατέθηκαν στο ταχυδρομείο στις 20.7.23 για να σταλούν με συστημένο ταχυδρομείο στους αιτητές και στον ενυπόθηκο οφειλέτη. Οι εν λόγω επιστολές ουδέποτε παραλήφθηκαν από τους αιτητές ή τον ενυπόθηκο οφειλέτη, ενώ σύμφωνα με το αρχείο των ταχυδρομικών υπηρεσιών, είχε δοθεί ειδοποίηση για την παραλαβή τους εφόσον στο τεκμήριο 7 για κάθε συστημένη επιστολή, αναγράφεται η ένδειξη «notification issued». Εν τέλει οι επιστολές επιστράφηκαν στον αποστολέα. Εύλογα συνεπώς, η καθ’ ης η αίτηση, ένα και πλέον μήνα μετά την αποστολή των ειδοποιήσεων χωρίς αυτές να παραληφθούν, έκρινε την επίδοση τους με συστημένο ταχυδρομείο ανέφικτη και ορθά και νομότυπα προχώρησε στην επίδοση τους με ιδιώτη επιδότη, σύμφωνα με το τεκμήριο 7Α, στις 24.8.23 στον αιτητή 1, στον ενυπόθηκο οφειλέτη στις 20.9.23 και στην αιτήτρια 2 στις 6.12.24, μέσω υποκατάστατης επίδοσης η οποία επιτράπηκε δυνάμει διατάγματος του Δικαστηρίου ημερομηνίας 25.9.24, τεκμήριο 8, το οποίο ουδέποτε προσβλήθηκε ή ακυρώθηκε.
Επί τη βάση των πιο πάνω, καταλήγω ότι η ειδοποίηση τύπου Ι ορθά και νομότυπα επιδόθηκε στους αιτητές και στον ενυπόθηκο οφειλέτη, ενώ η προθεσμία των 45 ημερών όπου καλούνταν για να καταβάλουν το ενυπόθηκο χρέος είχε παρέλθει μέχρι την 9.4.25 όπου εκδόθηκε η προσβαλλόμενη ειδοποίηση τύπου ΙΑ. Συνεπώς, η προθεσμία για πληρωμή του χρέους είχε παρέλθει και ως εκ τούτου, ο λόγος έφεσης υπ’ αριθμό 13, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός.
Στρεφόμενη τώρα στις ειδοποιήσεις τύπου ΙΑ, προκύπτει από το τεκμήριο 10 το οποίο συνοδεύει την ένσταση, ότι η καθ’ ης η αίτηση στις 9.4.25 εξέδωσε τις ειδοποιήσεις τύπου ΙΑ, οι οποίες στις 16.4.25 κατατέθηκαν στο ταχυδρομείο για να σταλούν με συστημένο ταχυδρομείο στις τελευταίες γνωστές διευθύνσεις των αιτητών και του ενυπόθηκου οφειλέτη. Μέχρι τις 7.5.25 οι επιστολές οι οποίες είχαν σταλεί προς τους αιτητές είχαν παραμείνει αζήτητες σύμφωνα με την καταγραφή στο αρχείο των ταχυδρομικών υπηρεσιών, τεκμήριο 10. Η μη παραλαβή των επιστολών από το ταχυδρομείο, οι οποίες είχαν αποσταλεί από τις 16.4.25 και παρέμειναν αζήτητες, είχε καταστήσει συνεπώς την επίδοση τους ανέφικτη. Ο δε αιτητής 1 δεν ισχυρίστηκε ότι άλλαξε την διεύθυνση του, ενώ η υποχρέωση της καθ’ ης η αίτηση να στείλει τις ειδοποιήσεις στην τελευταία γνωστή διεύθυνση τους, είχε εκπληρωθεί. Συνεπώς, ορθά και νομότυπα, η καθ’ ης η αίτηση, στις 12.5.25, επέδωσε στον αιτητή 1 με ιδιώτη επιδότη την προσβαλλόμενη επίδοση και στις 9.5.25 στην αιτήτρια 2 επί τη βάση του ως άνω διατάγματος υποκατάστατης επίδοσης. Όπως επίσης, νομότυπη κρίνεται η επίδοση και στον ενυπόθηκο οφειλέτη, εφόσον από τις 16.4.25 όπου είχε ταχυδρομηθεί η ειδοποίηση, είχαν παρέλθει περί των είκοσι ημερών χωρίς να παραληφθεί η επιστολή. Συνεπώς, παρά του ότι η ένδειξη του ταχυδρομείου για την αζήτητη επιστολή προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη φέρει ημερομηνία 10.6.25, αυτό δεν υποχρεώνει την καθ’ ης η αίτηση να αναμένει τις διαδικασίες του ταχυδρομείου για να καταστεί μία επίδοση μέσω ταχυδρομείου ανέφικτη. Ο χρόνος που είχε παρέλθει από την ταχυδρόμηση της επιστολής μέχρι την επίδοση της στον ενυπόθηκο οφειλέτη, στις 5.5.25, κρίνεται ότι η επίδοση μέσω συστημένου ταχυδρομείου ήταν ανέφικτη και ορθά η καθ’ ης η αίτηση προχώρησε στην ιδιωτική επίδοση της. Άλλωστε, θα πρέπει να λεχθεί ότι εφόσον η ειδοποίηση επιδόθηκε στον ενυπόθηκο οφειλέτη, μόνο αυτός θα μπορούσε να εγείρει ζήτημα κακής και μη δέουσας επίδοσης στον ίδιο.
Ενόψει όλων των ανωτέρω κρίνω ότι οι προβλεπόμενες ειδοποιήσεις τύπου Ι και ΙΑ, έχουν επιδοθεί δεόντως και σύμφωνα με τον Νόμο στους αιτητές και οι σχετικοί λόγοι έφεσης απορρίπτονται.
Τέλος, δεν διαπιστώνω οποιαδήποτε κατάχρηση από μέρους της καθ’ ης η αίτηση σε σχέση με την διαδικασία πλειστηριασμού την οποία έχει ενεργοποιήσει, με αποτέλεσμα να απορρίπτεται και ο λόγος έφεσης υπ’ αριθμό 8.
Συνεπώς, η έφεση απορρίπτεται.
Ως προς τα έξοδα, αυτά επιδικάζονται υπέρ της καθ’ ης η αίτηση και εναντίον των αιτητών, ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ) ..............................................
Χρ. Χατζηγεωργίου, Α.Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο