ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

ΣΥΝΘΕΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ:  Χρ. Παρπόττα, Π.Ε.Δ.

                                                    Χρ. Ρασπόπουλος, Α.Ε.Δ.

                                                    Π. Σαββίδης, Ε.Δ.

 

Αρ. Υπόθεσης:  10806/2024

 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Κατηγορούσα Αρχή

 

v.

 

SHIMON MISTRIEL AYKOUT

 

                                                                                    Κατηγορούμενος

 

-------------

 

25 Νοεμβρίου, 2024

 

Εμφανίσεις:

Για την Κατηγορούσα Αρχή: κος Α. Αριστείδης

Για τον Κατηγορούμενο: κα Μ. Νεοφύτου μαζί με κα Ν. Χαραλαμπίδου

 

Κατηγορούμενος παρών

 

 

Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η  Α Π Ο Φ Α Σ Η

(Αίτημα Κράτησης)

 

Η παρούσα υπόθεση ήτο ορισμένη για Απάντηση στις 22.11.2024. Κατά την εν λόγω δικάσιμο, για τους λόγους που φαίνονται στα πρακτικά, η υπόθεση επαναορίστηκε για Απάντηση στις 06.12.2024. Ακολούθησε αίτημα του εκπροσώπου της Κατηγορούσας Αρχής για την περαιτέρω κράτηση του Κατηγορούμενου για τους ίδιους λόγους που προβλήθηκαν κατά τις προηγούμενες δικασίμους. Στο αίτημα αυτό υπήρξε ένσταση από μέρους των συνηγόρων του Κατηγορούμενου.

 

Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των δύο πλευρών αγόρευσαν προφορικά ενώπιον μας, υποστηρίζοντας ο κάθε ένας τις θέσεις του. Δεν θεωρούμε αναγκαίο να εκθέσουμε, στην πλήρη έκταση τους, όσα ανέφεραν προς υποστήριξη των θέσεων τους, τα οποία έχουμε μελετήσει με προσοχή.

 

Πολύ συνοπτικά, σημειώνουμε ότι η κα Νεοφύτου επικαλέστηκε το γεγονός ότι εντός των Κεντρικών Φυλακών υπήρξε κρούσμα φυματίωσης, ασθένεια η οποία, ως ανέφερε, μπορεί να μεταφερθεί μέσω του αέρα, χωρίς δηλαδή να απαιτείται άμεση επαφή. Με επίκεντρο το εν λόγω γεγονός και με αναφορά στην ηλικία, τα προβλήματα υγείας του Κατηγορουμένου και τις επιπτώσεις στην υγεία του σε περίπτωση που αυτός προσβληθεί από φυματίωση, ως αυτές φαίνονται σε σχετική ιατρική έκθεση (Τεκμήριο 1), καθώς επίσης και τα μη ικανοποιητικά μέτρα που, κατά τη θέση της, λήφθηκαν από τις Κεντρικές Φυλακές, υποστήριξε ότι το Δικαστήριο, καθηκόντως, θα πρέπει να εξετάσει το θέμα της περαιτέρω κράτησης, με βάση αυτό το νέο δεδομένο.

 

Η κα Νεοφύτου, υπέδειξε ότι το Άρθρο 3 της ΕΣΔΑ, επιβάλλει υποχρέωση τόσο στο Κράτος, όσο και στα Δικαστήρια, να προστατεύσουν τους κρατουμένους και τη ζωή αυτών, η οποία εμπεριέχει και το στοιχείο της υγείας. Υποστήριξε ότι, όταν η κατάσταση της υγείας κρατουμένου είναι τόσο σοβαρή και ο κίνδυνος που ελλοχεύει τεράστιος, το Δικαστήριο δικαιούται να απαιτήσει και να διατάξει όπως κρατούμενος αφεθεί ελεύθερος. Ανάλογη υποχρέωση, ανέφερε ότι υπάρχει και στο Άρθρο 1 της ΕΣΔΑ. Προς επίρρωση των θέσεων της, η κα Νεοφύτου παρέπεμψε στην πολύ πρόσφατη απόφαση του Εφετείου, Shimon Mistriel Aykout ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 237/2024, ημερ. 10.10.2024, η οποία αφορούσε αυτήν την υπόθεση.

 

Στη βάση των πιο πάνω, η Υπεράσπιση εισηγήθηκε όπως ο Κατηγορούμενος αφεθεί ελεύθερος με αυστηρούς όρους, περιλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, της χρηματικής εγγύησης ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ, της διαμονής του στον ναό των Εβραίων όπου υπάρχει αστυνόμευση, ή και κατ’ οίκον περιορισμού του με «βραχιολάκι».

 

Από πλευράς Κατηγορούσας Αρχής, ο κος Αριστείδη επιβεβαίωσε ότι υπήρξε κρούσμα φυματίωσης στις Κεντρικές Φυλακές. Ήταν όμως η θέση του ότι, δεν τέθηκε τίποτε ενώπιον του Δικαστηρίου, που να διαφοροποιεί τα δεδομένα που δικαιολόγησαν, σε προηγούμενες αποφάσεις, την κράτηση του Κατηγορούμενου. Υποστήριξε δε ότι δεν προσκομίστηκε οτιδήποτε σχετικό με επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του Κατηγορουμένου, παρά μόνο έγινε αναφορά σε μια ενδεχόμενη επιδείνωση, εάν και εφόσον προσβληθεί με φυματίωση.

 

Πέραν αυτού, ο κος Αριστείδη αναφέρθηκε στο περιεχόμενο απαντητικής επιστολής των Κεντρικών Φυλακών προς τη συνήγορο Υπεράσπισης, ημερομηνίας 22.11.2024 (Τεκμήριο 2), το περιεχόμενο της οποίας, παρενθετικά σημειώνουμε ότι σύμφωνα με την αναντίλεκτη θέση της κας Νεοφύτου, περιήλθε σε γνώση της, ενόσω βρισκόταν στον χώρο του Δικαστηρίου. Ο κος Αριστείδη επισήμανε ότι, με βάση την εν λόγω επιστολή, ο Κατηγορούμενος διέμενε σε διαφορετική πτέρυγα από τον κατάδικο ο οποίος είχε παρουσιάσει τη συγκεκριμένη ασθένεια. Επίσης, ο εν λόγω κατάδικος, απομονώθηκε αμέσως και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και παράλληλα εφαρμόστηκαν όλα τα πρωτόκολλα για να αποφευχθεί η μετάδοση της ασθενείας σε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο εντός των Κεντρικών Φυλακών. Περαιτέρω, έγιναν εξετάσεις σε όλα τα πρόσωπα που ήρθαν σε επαφή με τον ασθενή, χωρίς να ανευρεθεί, οποιαδήποτε θετική ένδειξη άλλου προσώπου στον συγκεκριμένο ιό. Η όλη κατάσταση που δημιουργήθηκε, παρακολουθείται από  ιατρική ομάδα, σε συνεννόηση με τη Διεύθυνση των Κεντρικών Φυλακών και το Υπουργείο Υγείας. Όλα τα πιο πάνω, απαντούν και διασκεδάζουν, κατά τον κ. Αριστείδη, τις ανησυχίες του Κατηγορουμένου.

 

Ο κος Αριστείδη αναφέρθηκε και στην απόφαση Shimon Mistriel Aykout (ανωτέρω), επισημαίνοντας ότι το Εφετείο ήδη εξέτασε το ζήτημα του Άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης και της κατ' ισχυρισμό παραβίασής του, όσον αφορά το πρόσωπο του Κατηγορούμενου και κατέληξε ότι δεν διαπιστώνεται οποιαδήποτε μεταχείριση στις Κεντρικές Φυλακές που να επιβαρύνει την υγεία του, απορρίπτοντας αυτήν την εισήγηση.

 

Ως προς τους προτεινόμενους, από την Υπεράσπιση, όρους εγγύησης, ο κος Αριστείδη ανέφερε ότι η δυνατότητα να αφεθεί ελεύθερος με «βραχιολάκι» ένας υπόδικος δεν είναι νομοθετημένη και δεν μπορεί το Δικαστήριό να στηρίξει αυτήν την εισήγηση. Ούτε καθίσταται απίθανη η φυγοδικία του Κατηγορούμενου εάν παραμένει σε ένα ναό, ο οποίος δεν ελέγχεται από κάποια κρατική υπηρεσία και δη από τις Κεντρικές Φυλακές οι οποίες έχουν καθήκον να φροντίσουν για το περιορισμό των υπόδικων.

 

Προτού εξετάσουμε τις εκατέρωθεν εισηγήσεις όπως προβλήθηκαν μέσα από τις αγορεύσεις των ευπαιδεύτων συνηγόρων, τονίζουμε ότι, η κράτηση ενός υποδίκου μέχρι τη δίκη, ή η επιβολή όρων για σκοπούς εξασφάλισης της παρουσίας του στο Δικαστήριο, εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, η εξουσία του οποίου πρέπει να ασκείται χωρίς να παραγνωρίζονται τα δικαιώματα που κατοχυρώνουν τα Άρθρα 11 και 12 του Συντάγματος. Συνεπακόλουθα, ως ζήτημα γενικής αρχής, ένας υπόδικος δικαιούται, στη βάση του τεκμηρίου της αθωότητας, να παραμείνει ελεύθερος με εγγύηση, εκτός εάν συντρέχουν συγκεκριμένοι κίνδυνοι που δικαιολογούν να καμφθεί ο εν λόγω γενικός κανόνας (βλ. Σιακαλλή ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 130, Φώτος Χ’’ Δημητρίου (1997) 2 Α.Α.Δ. 45, Γενικός Εισαγγελέας ν. Κυριάκου κ.α. (2001) 2 Α.Α.Δ. 373, Ιωάννου ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 596 και Θεοχάρους ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 48).

 

Το δικαίωμα αυτό υποχωρεί μπροστά στο δημόσιο συμφέρον, όποτε σωρευτικά ή μεμονωμένα διαφαίνεται (1) κίνδυνος μη προσέλευσης του κατηγορουμένου στη δίκη, (2) κίνδυνος διάπραξης άλλων αδικημάτων, (3) κίνδυνος επηρεασμού μαρτύρων. Εν προκειμένω, το Δικαστήριο έχει ήδη κρίνει ότι δικαιολογείται η κράτηση του Κατηγορουμένου λόγω του κινδύνου μη προσέλευσης του στη δίκη.

 

Υπενθυμίζουμε στο σημείο αυτό την πολύ σημαντική αρχή ότι το διάταγμα κράτησης υπόδικου ισχύει μέχρι την επόμενη ημερομηνία εμφάνισης του στο Δικαστήριο, ενώ η παράταση κράτησης συναρτάται με νέα απόφαση του Δικαστηρίου (βλ. Ψύλλας ν. Δημοκρατίας (Αρ.3) (2002) 2 Α.Α.Δ. 338). Παράλληλα όμως, η νομολογία καταδεικνύει ότι, μετά από την πρώτη διαταγή του Δικαστηρίου για κράτηση, το Δικαστήριο δεν εξετάζει το θέμα της περαιτέρω κράτησης εξ’ υπαρχής, αλλά μόνο με αναφορά σε οποιαδήποτε νέα δεδομένα ήθελαν προκύψει και τα οποία ενδεχομένως να διαφοροποιούν την κρίση του επί του θέματος της κράτησης και όχι με αναφορά σε δεδομένα τα οποία υφίσταντο ευθύς εξαρχής (βλ. Δημητρίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 146, Μαυρομιχάλης κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 165/20 και 166/20, ημερ. 22.10.2020, S.M. ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 75/21, ημερ. 06.07.2021, ECLI:CY:AD:2021:B299, D.R.M. v. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 138/23, ημερ. 30.06.2023, ECLI:CY:AD:2023:B233 και Μιχαλάκης Λυσάνδρου ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 97/24 ημερ. 26.04.2024). 

 

Έχοντας κατά νου την πιο πάνω νομολογία και με δεδομένο ότι η απόφαση μας, ημερομηνίας 11.09.2024 έχει τελεσιδικίσει [καταχωρήθηκε έφεση η οποία απορρίφθηκε (βλ. Shimon Mistriel Aykout (ανωτέρω)], καθίσταται σαφές ότι διαφοροποίηση της εν λόγω απόφασης μας δύναται να επιτραπεί μόνο κατ’ επίκληση, πλέον, νέων δεδομένων τα οποία να διαφοροποιούν τις περιστάσεις επί των οποίων αυτή βασίστηκε.

 

Είναι προφανές πως το ουσιώδες ερώτημα που εγείρεται, επί τη βάσει των όσων επικαλούνται οι συνήγοροι Υπεράσπισης, είναι το κατά πόσον ο εντοπισμός κρούσματος φυματίωσης σε κρατούμενο στις Κεντρικές Φυλακές, συνιστά νέο δεδομένο το οποίο δικαιολογεί την απόλυση του Κατηγορούμενου υπό όρους.

 

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι, στα πλαίσια της έφεσης που καταχωρήθηκε κατά της προαναφερόμενης απόφασης μας, το Εφετείο απέρριψε ως  αβάσιμους τους λόγους έφεσης που αφορούσαν κατ’ ισχυρισμό απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση κατά παράβαση του Άρθρου 8 του Συντάγματος και του αντίστοιχου Άρθρου 3 της ΕΣΔΑ, λόγω συγκεκριμένων  συνθηκών κράτησης και προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος [βλ. Shimon Mistriel Aykout (ανωτέρω)[1]].

 

Καθοδηγούμενοι από την εν λόγω απόφαση καθίσταται σαφές ότι θα πρέπει να εξετάσουμε κατά πόσο η κράτηση του Κατηγορούμενου υπό το νέο πλέον δεδομένο, ήτοι τον εντοπισμό κρούσματος φυματίωσης σε κρατούμενο στις Κεντρικές Φυλακές, παραβιάζει το Άρθρο 3 της ΕΣΔΑ και σε περίπτωση που η απάντηση είναι καταφατική, κατά πόσο δικαιολογείται υπό τις περιστάσεις η απόλυση του Κατηγορούμενου[2].

 

Στην προκειμένη περίπτωση, λαμβανομένων υπόψη όλων όσων έχουν τεθεί ενώπιον μας σχετικά με τον εντοπισμό κρούσματος φυματίωσης σε κρατούμενο στις Κεντρικές Φυλακές, κρίνουμε ότι δεν έχει καταδειχθεί ότι η κράτηση του Κατηγορούμενου, υπό αυτές τις συνθήκες, συνιστά απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση εν τη εννοία του Άρθρου 3 της ΕΣΔΑ. Επισημαίνουμε την αναντίλεκτη θέση του συνηγόρου της Κατηγορούσας Αρχής, η οποία επιβεβαιώνεται από την απαντητική επιστολή των Κεντρικών Φυλακών προς την κα Νεοφύτου (Τεκμήριο 2), ότι το κρούσμα φυματίωσης σε κρατούμενο ήταν ένα και μοναδικό. Πέραν τούτου ο Κατηγορούμενος δεν διαμένει στην ίδια πτέρυγα με τον κρατούμενο που διαγνώστηκε με φυματίωση. Ούτε τέθηκε οτιδήποτε το οποίο να δεικνύει κατ’ ελάχιστο αδράνεια από το Τμήμα Φυλακών να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες και στην εφαρμογή όλων των σχετικών πρωτοκόλλων. Ούτε αμφισβητήθηκε ενώπιον μας η θέση της Κατηγορούσας Αρχής, ως διατυπώνεται στην επιστολή των Κεντρικών Φυλακών (Τεκμήριο 2), ότι το Τμήμα Φυλακών μετέφερε άμεσα το κρούσμα στο νοσοκομείο και διενήργησε όλες τις εξετάσεις σε όσους είχαν επαφή μαζί του, χωρίς να ανευρεθεί οτιδήποτε το ανησυχητικό. Επισημαίνουμε επίσης, ότι η συνήγορος Υπεράσπισης, επικαλέστηκε γενικά και αόριστα ότι τα μέτρα που λήφθηκαν δεν είναι ικανοποιητικά. Ούτε ήγειρε ζήτημα ότι ο Κατηγορούμενος παρουσίασε οποιαδήποτε συμπτωματολογία σχετιζόμενη με τη φυματίωση, ή επιδείνωση, ή υποτροπή της υγείας του γενικά, ή ειδικά σχετιζόμενη με τη φυματίωση. Ούτε εισηγήθηκε ότι διαφοροποιήθηκαν, ή επηρεάστηκαν με οιονδήποτε τρόπο οι συνθήκες κράτησης του ένεκα του εντοπισμού του εν λόγω κρούσματος. Εν σχέσει δε με την ιατρική έκθεση (Τεκμήριο 1), την οποία επικαλέστηκε η Υπεράσπιση προς υποστήριξη της επιχειρηματολογίας της, λαμβάνοντας υπόψη όλα όσα επισημαίνουμε ανωτέρω, δεν θεωρούμε ότι αυτή αποδεικνύει παραβίαση του Άρθρου 3 της ΕΣΔΑ. Επισημαίνουμε ότι συμφώνως της νομολογίας του ΕΔΑΔ το επίπεδο απόδειξης των γεγονότων είναι πέραν από κάθε λογική αμφιβολία (βλ. Occalan v. Turkey [2005] ECHR 28 [GC] παρ.180 και Στυλιανού ν. Διευθυντή Τμήματος Κεντρικών Φυλακών κ.ά., Ποιν. Έφ. 273/2020, ημερ. 06.10.2021), ECLI:CY:AD:2021:A440. Όσα διατυπώνονται στην εν λόγω ιατρική έκθεση τίθενται υποθετικά.

 

Υπό το φως των ανωτέρω, θεωρούμε ότι δεν έχει τεκμηριωθεί ο ισχυρισμός ότι οι ιατρικές συνθήκες οι οποίες επικρατούν στις Κεντρικές Φυλακές, είναι ασυμβίβαστες με την περαιτέρω κράτηση του Κατηγορούμενου στον χώρο των Κεντρικών Φυλακών λόγω εντοπισμού κρούσματος φυματίωσης σε κρατούμενο.

 

Τέλος εν σχέσει με τους όρους που πρότεινε η Υπεράσπιση για την εξασφάλιση της παρουσίας του Κατηγορούμενου, σημειώνουμε ότι, με δεδομένο ότι η κράτηση του Κατηγορούμενου έχει κριθεί αναγκαία στη βάση της τελεσίδικης κρίσης μας περί ύπαρξης κινδύνου φυγοδικίας, δεν τίθεται θέμα επιβολής εναλλακτικών προς την κράτηση του μέτρων, ήτοι κατ’ οίκον περιορισμού με ηλεκτρονική παρακολούθηση κατόπιν εφαρμογής ηλεκτρονικής συσκευής. Ούτε βεβαίως διαμονής του στον Εβραϊκό ναό ο οποίος φρουρείται, ο οποίος σε κάθε περίπτωση δεν αποτελεί ασφαλή τόπο κράτησης και σίγουρα δεν μπορεί να εξισωθεί με κράτηση σε φυλακές, ή άλλο χώρο κράτησης, υπό την φρούρηση αστυνομίας.  Ως προς τους λοιπούς όρους που πρότεινε η Υπεράσπιση, αυτοί εξετάστηκαν κατά την πρώτη διαταγή για κράτηση του Κατηγορούμενου και ως εκ τούτου δεν δικαιολογείται, εκ νέου, εξέταση τους.

 

Συνακόλουθα αυτό που απομένει να εξεταστεί είναι κατά πόσον η επιμήκυνση του χρόνου κράτησης, η οποία συνιστά εξ αντικειμένου νέο γεγονός, θα μπορούσε να επενεργήσει με ροπή αντίθετη προς την περαιτέρω κράτηση του Κατηγορούμενου. Σχετικά με τη χρονική διάρκεια της κράτησης, ως υποδείχθηκε στην υπόθεση D.R.M. v. Αστυνομίας (ανωτέρω):

 

«Οι προεκτάσεις της χρονικής διάρκειας της κράτησης αποτελεί θέμα που ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου και εξετάζεται μέσα στα πλαίσια των ιδιαίτερων περιστατικών της κάθε περίπτωσης (βλ. Adnan v. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 183, Κρασοπούλης ν. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 450)».

 

Υπό το φως όλων όσων έχουν αναφερθεί ανωτέρω και καθοδηγούμενοι από τη σχετική Νομολογία κρίνουμε ότι ο χρόνος που μεσολαβεί μέχρι την επόμενη ορισθείσα δικάσιμο, ήτοι στις 06.12.2024, δεν είναι υπερβολικός και ο συνολικός χρόνος κράτησης του Κατηγορούμενου από την παραπομπή του στο Κακουργιοδικείο, λόγω της φύσης και σοβαρότητας των αδικημάτων που αυτός αντιμετωπίζει, αλλά και της τελεσίδικης κρίσης περί ύπαρξης κινδύνου φυγοδικίας, δεν εκφεύγει του εύλογα επιτρεπτού χρόνου, ούτε είναι δυσανάλογος του σκοπού της κράτησης ώστε να δικαιολογεί αφ’ εαυτού και άνευ άλλου την απόλυση του υπό όρους (βλ. Kalfat κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 125/20 κ.ά., ημερ. 08.10.2020, V.B. ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 113/22, ημερ. 21.06.2022, Μ.Α. ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 274/22, ημερ. 23.01.2023, ECLI:CY:AD:2023:B14 και Χαράλαμπος Χαμπή ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 231/2023, 13.12.2023).

 

 

 

 

 

Ενόψει του πιο πάνω σκεπτικού ο Κατηγορούμενος θα παραμείνει υπό κράτηση μέχρι την επόμενη ορισθείσα δικάσιμο, ήτοι τις 06.12.2024.

 

 

 

 

 (Υπ.) …………………………………………

Xρ. Παρπόττα, Π.Ε.Δ.

 

 

(Υπ.) …………………………………………

             Χρ. Ρασπόπουλος, Α.Ε.Δ.

 

 

(Υπ.) …………………………………………

             Π. Σαββίδης, Ε.Δ.

 

 

Πιστό Αντίγραφο

 

 

Πρωτοκολλητής