ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛEYKΩΣΙΑΣ

Ενώπιον: Μ. Ναθαναήλ, Ε.Δ.                           

       Αρ. Υπόθεσης: 19225/19

Αστυνομικός Διευθυντής Λευκωσίας                                                 

v.

                                                 Ε. Π.

                                                                                                       Κατηγορούμενη

Ημερομηνία: 24 Ιανουαρίου 2025 

Εμφανίσεις:

Για Κατηγορούσα Αρχή: κα. Στ. Ναθαναήλ      

Για Κατηγορούμενη: κ. Π. Μαυρή  

Κατηγορούμενη: Παρούσα

                                                       ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Ι. Σκιαγράφηση της Υπόθεσης/ Κατηγορητήριο:

Η κατηγορούμενη παρουσιάστηκε την 7.6.16 ενώπιον του Πρωτοκολλητή του Οικογενειακού Δικαστηρίου συμπληρώνοντας αίτηση για παροχή δωρεάν νομικής αρωγής. Η αίτηση έφερε αριθμό 141/2016 και υποβλήθηκε για σκοπούς εκπροσώπησης της στα πλαίσια διαδικασιών γονικής μέριμνας[1], έκδοσης διαζυγίου[2] και διατροφής[3].  Σύμφωνα με τα πρωτογενή γεγονότα της κατηγορίας, η κατηγορούμενη κατά τη συμπλήρωση και υποβολή της πιο πάνω αιτήσεως απέκρυψε, εσκεμμένα περιουσιακά στοιχεία που είχε στην κατοχή της. Νομική βάση της κατηγορίας αποτελεί το άρθρο 117 του Ποινικού Κώδικα, ως αυτός τροποποιήθηκε.

II. Μαρτυρία:

 Η κατηγορούσα αρχή κάλεσε προς απόδειξη της υπόθεσης της πέντε (5) μάρτυρες κατηγορίας, περιλαμβανομένων του Πρωτοκολλητή του Οικογενειακού Δικαστηρίου (ΜΚ1), του πρώην συζύγου της κατηγορούμενης (ΜΚ2), του αδελφού της κατηγορούμενης (ΜΚ3), του ανακριτή της υπόθεσης (ΜΚ4) και μίας αστυνομικού (ΜΚ5).  

  Η κατηγορούμενη, κληθείσα σε απολογία επέλεξε όπως καταθέσει ενόρκως. Πέραν της ιδίας, κατέθεσαν ως μάρτυρες υπεράσπισης η κα. Μαρία Θεοδώρου, Λειτουργός στο Γραφείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΜΥ1) ο κ. Παύλος Τέρλας (ΜΥ2), Πρωτοκολλητής Α’ στο Οικογενειακό Δικαστήριο και ο κ. Ανδρέας Αρναούτη (ΜΥ3), ασκούμενος δικηγόρος στο δικηγορικό γραφείο Ελένη Βραχίμη & Σία.  

  Σημειώνεται ότι η πλήρης έκταση της μαρτυρίας βρίσκεται καταγραμμένη στα πρακτικά του Δικαστηρίου. Με γνώμονα ότι δεν υπάρχουν στεγανά στην συγγραφή Δικαστικών αποφάσεων, το Δικαστήριο κρίνει σκόπιμο για σκοπούς καλύτερης ακολουθίας των γεγονότων, όπως παραθέσει μια σύνοψη της ενώπιον του μαρτυρίας ξεκινώντας από τη μαρτυρία του πρώην συζύγου της κατηγορούμενης, ακολουθούμενη από τη μαρτυρία του Πρωτοκολλητή του Οικογενειακού Δικαστηρίου και των λοιπών μαρτύρων κατηγορίας.

ΙΙΙ. Μαρτυρία Κατηγορούσας Αρχής

 

Σ. Π. (ΜΚ2)

      Η απόρριψη αντίστοιχου υποβληθέντος υπό του ΜΚ2, αιτήματος για παροχή νομικής αρωγής από το Οικογενειακό Δικαστήριο, αποτέλεσε την απαρχή των όσων το Δικαστήριο καλείται να εξετάσει με την υπό κρίση ποινική υπόθεση. Σύμφωνα με το Τεκμήριο 4, ήτοι την κατάθεση του μάρτυρα, (το περιεχόμενο της οποίας αναγνώρισε και υιοθέτησε) αντίστοιχο αίτημα για παροχή νομικής αρωγής, υπέβαλε ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου το οποίο απορρίφθηκε[4] με τον ίδιο να διαμαρτύρεται περί τούτου δια αποστολής γραπτής επιστολής ημερ. 16.3.2017 (Τεκμήριο 5) προς το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.

Στην εν λόγω επιστολή αναφέρει ότι, εξ’ όσων είναι σε θέση να γνωρίζει η πρώην σύζυγος του, της οποίας το αίτημα δια νομική αρωγή εγκρίθηκε από το Δικαστήριο, είναι κάτοχος μεγάλης περιουσίας ή τουλάχιστον μεγαλύτερης, από τον ίδιο. Τα πιο πάνω γνωρίζει λόγω του πρότερου κοινού, έγγαμου βίου τους. Ένεκα τούτου, «για σκοπούς ισότητας των όπλων και ίσης μεταχείρισης» διατηρούσε την πεποίθηση ότι και το δικό του αίτημα θα γινόταν (αντίστοιχα), αποδεκτό. Αποτέλεσμα της έγκρισης του αιτήματος της κατηγορούμενης σύμφωνα με την επιστολή, είναι η «διαιώνιση των μεταξύ τους υποθέσεων, αφού συνέχεια ζητά τροποποιήσεις επί των αιτήσεων της». Κάλεσε το γραφείο του Εντίμου Γενικού Εισαγγελέα όπως είτε αναθεωρήσει το αίτημα της κατηγορούμενης ή, συναινέσει στην παροχή νομικής αρωγής (και) στον ίδιο.

  Σύμφωνα με το περιεχόμενο της επιστολής του η κατηγορούμενη είχε, κατά το στάδιο υποβολής του αιτήματος της τα ακολουθά περιουσιακά στοιχεία:

(α) Διαμέρισμα τριών (3) υπνοδωματίων στον Στρόβολο, ιδιοκτήτρια 1/2 μεριδίου, το άλλο 1/2 ανήκει σε εμένα, φύλλο 21, σχέδιο 62 Ε 1, τμήμα 10, τεμάχιο ΕΠΙ 1362, οδός [ ] 46,  διαμέρισμα 202, Στρόβολος.

(β) Σπίτι στην Αγλαντζιά, στο όνομά της, μερίδιο όλο, φύλλο/ σχέδιο 1-2360-3905,    τμήμα 8, Τεμάχιο [ ], συνεχιζόμενη διώροφη κατοικία, έκταση 253 τ.μ.

(γ) Μέτοχος κατά 50%, στην εταιρεία [ ] Investments Ltd ([ ]), είναι διευθύντρια και η εταιρεία έχει χωράφι στον Αστρομερίτη, φύλλο [ ], σχέδιο 09, τμήμα 0, τεμάχιο [ ].

(δ) Ιδιοκτήτρια 1/2 μεριδίου χωράφι στον Αστρομερίτη, φύλλο [ ], σχέδιο 09, τμήμα 0, Τεμάχιο [ ].

(ε) Είναι μέτοχος κατά 49%, στην εταιρεία [ ] ΛΙΜΙΤΕΔ (ΗΕ [ ]),  η οποία ανήκει στην ίδια και τον αδελφό της και η περιουσία της εν λόγω εταιρείας είναι άνω των €500.000. 

(στ) Είναι κάτοχος μετοχών διαφόρων εταιρειών ενταγμένων  στο Χ.Α.Κ.

(ζ) Έχει επενδυτικό ασφαλιστήριο.

(η)Έχει ιδιόκτητο όχημα.

(θ) Έχει δύο γραμμάτια συνολικού ποσού 25,000 ευρώ (ένα 10,000 και ένα 15,000 ευρώ).

(ι) Σε πρόσφατη ένορκη δήλωσή της, ημερομηνίας 07/03/17, ορκίστηκε στο Δικαστήριο ότι η μητέρα της, της είχε παραχωρήσει την οικία που διέμεναν μαζί, είναι διαμέρισμα 3 υπνοδωματίων, στην Αγλαντζιά.

(κ) Παίρνει επίδομα μονογονιού, επίδομα τέκνου και Ε.Ε.Ε που εξασφάλισε παράτυπα με ψευδείς παραστάσεις και το ποσό ανέρχεται σε 1,128 ευρώ συν τα επιδόματα τέκνου που ανέρχονται σε 760 ευρώ. 

(λ) Διδάσκει θεατρική παράσταση, όπως η ίδια ισχυρίζεται στις ένορκες δηλώσεις που καταχωρεί στις διάφορες διαδικασίες που εκκρεμούν στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λευκωσίας, στη σχολή μπαλέτου [ ] ART STUDIO και πληρώνεται.

(μ) Εργάζεται ως Voice Artist, Voice Actress Presenter  και συνεργάζεται με διάφορα studios με πολύ καλές αμοιβές, μερικοί από τους συνεργάτες της είναι η MTN, Bank of Cyprus, AHK, μεγάλα supermarkets, ο γνωστός ηθοποιός Σπύρος Παπαδόπουλος και πόλοι άλλοι. Η ίδια παρουσιάζει τη δουλειά της στο Facebook, LinkedIn, websites κτλ.

Ένεκα της μη απάντησης των αρμοδίων στην επιστολή του, αποφάσισε όπως υποβάλει αίτημα για παροχή νομικής αρωγής. Η τότε υπεύθυνη δικηγόρος εκ μέρους της Δημοκρατίας, κα. Καρλεττίδου, ρώτησε τον μάρτυρα παρουσία Δικαστηρίου προς τί, η εκ νέου υποβολή πανομοιότυπου αιτήματος από την στιγμή που το πρώτο, απορρίφθηκε. Ο ίδιος εξήγησε την κατάσταση ενώπιον Δικαστηρίου, με την κα. Καρλεττίδου να αναλαμβάνει όπως εξετάσει τους καταγεγραμμένους στην επιστολή του Τεκμήριο 5, ισχυρισμούς του. Ενώπιον των ανακριτικών αρχών έθεσε επιστολή ημερομηνίας 9.6.17 (Τεκμήριο 7) το πνεύμα της οποίας, ταυτίζεται με το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 5.

    Κατά την κυρίως εξέτασή του, ανέφερε σε σχέση με το σημείο (α) ανωτέρω, ότι αμφότεροι αποτελούν εξ’ ημισείας ιδιοκτήτες του εν λόγω ακινήτου το οποίο ενοικιάζουν για το ποσό των €400 μηνιαίως από το έτος 2014. Παρότι το ενοίκιο δεν καρπώνονται προσωπικά αλλά αντίθετα, αυτό πιστώνεται απευθείας έναντι δανείων που διατηρούν, αυτό δεν παύει από το να αποτελεί ένα περιουσιακό στοιχείο, (εισόδημα), το οποίο ο ίδιος τουλάχιστον, απεκάλυψε στα πλαίσια της αιτήσεως του.

 

 Ως προς το σημείο (β) ο μάρτυρας κατέθεσε στο Δικαστήριο ως Τεκμήριο 8, σχετικό Πληρεξούσιο Έγγραφο το οποίο ετοίμασε ο ίδιος προ του διαζύγιού τους, με το οποίο η μητέρα της κατηγορούμενης εξουσιοδοτούσε αυτήν από το έτος 2011, όπως εγγράψει επ’ ονόματι της το συγκεκριμένο ακίνητο, πράγμα το οποίο και έγινε. Με γνώμονα το μέγεθος και αξία της εν λόγω κατοικίας, ο μάρτυρας προσέδωσε κακοπιστία στην απόφαση της κατηγορουμένης όπως το 2014, ήτοι σε σύντομο προ της έναρξης των Δικαστικών διαδικασιών χρόνο, μεταβιβάσει αυτό δυνάμει δωρεάς στη θεία της, αδελφή της μητέρας της. Πώς είναι δυνατόν, δήλωσε ο ΜΚ2, ενώ η κατηγορούμενη έκλαιγε, δηλώνοντας οικονομικό πρόβλημα να δωρίζει το 2014, χρονολογία που ξεκίνησε η διαδικασία με τις νομικές Αρωγές, ολόκληρο περιουσιακό στοιχείο, άνευ λόγου και αιτίας; Πέραν των ως άνω, είναι σε θέση να γνωρίζει ότι η κατηγορούμενη διαμένει πλέον, σε οικία που της παραχώρησε η μητέρα της (σημείο ι).

  Ως προς τα σημεία (γ) και (δ) ο μάρτυρας παρέδωσε ως δέσμη, Τεκμήρια 9Α και Β, επιστολές που απέστειλαν οι δικηγόροι του στους δικηγόρους της κατηγορούμενης, το περιεχόμενο των οποίων μιλά από μόνο του. Εκεί γίνεται λόγος για πώληση του ακινήτου που ανήκει στην εταιρεία «[ ] Investments Ltd» και καταβολή του προϊόντος πώλησης έναντι των δανείων των μερών. Για επίτευξη των πιο πάνω, λόγος γίνεται για κλείσιμο των λογαριασμών της εταιρείας με την καταβολή πρώτα συγκεκριμένων ποσών στους λογιστές. Η κατηγορούμενη είναι, ως και ο ίδιος, συμφώνως του Τεκμηρίου 9[5], αξιωματούχος στην εν λόγω εταιρεία καθώς και μέτοχος κατά 50%. Ο ίδιος τα πιο πάνω δεδομένα αποκάλυψε κατά την υποβολή του αιτήματος του. Κατέθεσε περαιτέρω ως Τεκμήριο 12 επιστολή του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας ημερομηνίας 8.12.22 στην οποία γίνεται λόγος για προσφορά απαλλοτρίωσης του ακινήτου που ανήκει στην προαναφερθείσα εταιρεία. Ο μάρτυρας δήλωσε ότι υπάρχουν συμφώνως της πιο πάνω επιστολής χρηματικά ποσά, έτοιμα προς είσπραξη, με την κατηγορούμενη να μην ανταποκρίνεται στα καλέσματα του από το 2013. Εάν η κατηγορούμενη συναινούσε στις πιο πάνω διαδικασίες, η οικονομική κατάσταση αμφότερων, θα ήταν σήμερα, σαφώς καλύτερη.

  Ως προς το σημείο (ε) καταγράφει ότι, εξ’ όσων γνωρίζει, η πρώην σύζυγός του είναι μέτοχος κατά 49% στην εταιρεία [ ] Λτδ με την περιουσία της εταιρείας και ανέρχεται περί τις €500.000. Εξ’ όσων είναι σε θέση να γνωρίζει, η εν λόγω εταιρεία διεξήγαγε εργοληπτικής φύσεως εργασίες. Σχετικό είναι το Τεκμήριο 16 (Πιστοποιητικό Εφόρου Εταιρειών). 

Πέραν και ανεξάρτητα των μετοχών που διατηρεί στις δύο προαναφερθείσες εταιρείες, η κατηγορούμενη κατείχε και άλλες μετοχές σε εταιρείες που ήταν ενταγμένες στο ΧΑΚ, την αξία των οποίων αποφάσισε το έτος 2020 να ρευστοποιήσει (υποπαράγραφος (στ) ανωτέρω).

Εν σχέσει με το επενδυτικό ασφάλιστρο (σημείο (θ)) είναι σε θέση να γνωρίζει ότι, τον καιρό που ήταν μονάδα, η κατηγορούμενη διατηρούσε τραπεζικές καταθέσεις υπό μορφή γραμματίων συνολικού ποσού €25.000. Θεωρεί ότι, αν τα εν λόγω ποσά κατείχε το 2016, αυτά όφειλε να αποκαλύψει με την υποβολή του αιτήματος της. Πέραν τούτων, με την κατηγορούμενη διατηρούν δύο κοινούς, καταθετικούς λογαριασμούς– Τεκμήριο 10, τα ποσά των οποίων παρότι μικρά, όφειλαν να καταγραφούν.  

     Τέλος, σε σχέση με τα σημεία (κ) μέχρι (μ) ο μάρτυρας παρέδωσε στις αστυνομικές αρχές αντίγραφα δύο έγγραφων δηλώσεων που καταχώρησε η κατηγορούμενη στα πλαίσια εξέτασης της αίτησης με αριθμό 357/2014 ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου, ημερομηνιών 1.3.18 και 2.11.20 αντίστοιχα. Εκεί η κατηγορούμενη κάνει λόγο για εισοδήματα και επιδόματα που απολάμβανε το 2016, ήτοι κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης της για παραχώρηση νομικής αρωγής, εισοδήματα τα οποία όφειλε (εάν τούτο δεν έπραξε) να περιλάβει στην έγγραφη δήλωση της. Τέλος, κατέθεσε ως Τεκμήριο 11 την Απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου επί της προαναφερθείσας αιτήσεως, το περιεχόμενο της οποίας μιλά από μόνο του. 

Την πικρία του σε σχέση με την πιο πάνω εξέλιξη πραγμάτων, εξήγησε στο Δικαστήριο κατά τη ζώσα μαρτυρία του, η οποία συνοψίζεται στην τελευταία παράγραφο της καταθέσεως του, το περιεχόμενο της οποίας διαβάζει ως ακολούθως:

«Ο λόγος που έκαμα την καταγγελία στον Γενικό Εισαγγελέα είναι για να διαπιστωθεί ότι η Ε. Π. έχει εξασφαλίσει νομική αρωγή γιατί απέκρυψε τα πραγματικά περιουσιακά της στοιχεία και δήλωσε μόνο κάποια από αυτά στην αίτηση της, την οποία πήρε το Γραφείο Ευημερίας που με τη σειρά του έκαμε έκθεση και την παρουσίασε στο Δικαστήριο. Θεωρώ ότι είναι άδικο και ανέντιμο να γίνονται τέτοιου είδους διακρίσεις και θα πρέπει να καθοριστούν τα σωστά κριτήρια και στοιχεία που θα καταχωρούνται στην αίτηση του καθενός και να ελέγχονται από αρμόδια αρχή. Με τον τρόπο που γίνεται τώρα ο καθένας δηλώνει ό,τι θέλει, το Γραφείο Ευημερίας το παρουσιάζει χωρίς να το ελέγχει με αποτέλεσμα κάποιοι να επωφελούνται και κάποιοι άλλοι να ταλαιπωρούνται όπως γίνεται και στην περίπτωση μου. Ακόμα πιστεύω ότι γίνεται διασπάθιση δημοσίου χρήματος αφού παραχωρείται νομική αρωγή σε άτομα που έχουν περιουσία και τα οποία δίνουν ψευδή στοιχεία και σκόπιμα καθυστερούν τις υποθέσεις τους για να πληρώνονται από το κράτος».    

Η αντεξέταση του μάρτυρα υπήρξε μακρά. Υπέβαλε η υπεράσπιση ότι ο μάρτυρας ψεύδεται όταν δηλώνει ότι δεν είχε χρήματα για υπερασπιστεί εαυτόν ή να διορίσει δικηγόρο, και αυτό αποδεικνύεται, από το γεγονός ότι εναντίον της κατηγορούμενης καταχώρησε τρείς διαφορετικές υποθέσεις (2 αστικές και μια Ιδιωτική Ποινική)[6]. Ο μάρτυρας, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν είχε άλλα χρήματα για πληρώσει δικηγόρο στο Οικογενειακό Δικαστήριο,  απάντησε:

«A. Για να τελειώσω στην ερώτησή σου στην παράγραφο που είπες εγώ δεν μπορώ να πλερώνω δικηγόρους ήταν καθαρό και τούτο πρέπει να το τονίσω για τη γονική μέριμνα, τη διατροφή και να το αναλύσω ότι είναι το επίμαχο σημείο. Υπήρχε το διάταγμα 480/14 στο Οικογενειακό που έκλεισαν όλα και κάμει νέα αίτηση την 397, δεν θυμούμαι ακριβώς τον αριθμό, πιάνει την νομική αρωγή και έκαμε...πέτε μας εσείς που είσαστε δικηγόροι της, συνεχόμενες, αίτηση πας την αίτηση, δηλαδή ήρτε εκατηγόρησε με και επειδή δεν έχει πολύ κόσμο δαμέ για σεξουαλική παρενόχληση των μωρών, στερήθηκα τα 3 μήνες, 3,5 μήνες, επήα ψυχολόγο, έκαμε έρευνα η Αστυνομία, επήαν τα μωρά οπτικογράφηση βγάζω μονομερώς, επανέρχεται το παλιό διάταγμα που ήταν το 50/50. Τι εκάμετε μετά; Με τη γονική μέριμνα νέα αίτηση ότι έδερνα την πριν να παντρευτούμε, πλήρωσα €2.000 για να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, πλερωθήκετε με νομική αρωγή, θέλετε να φέρουμε τα πρακτικά; 36 αναβολές που σας παρακαλούσε το Δικαστήριο να φέρει το μαρτυρικό της υλικό, έγινε δίκη για να φέρετε το μαρτυρικό σας υλικό, εγώ πλήρωσα δικόγραφα, εκάμετε συνεχόμενες αγωγές. Η διατροφή έλεαν της όλοι «Δεν δικαιούσαι διατροφή είναι 50  / 50», ήθελε €670 νομική αρωγή, τροποποίηση, θέλω €1.400. Όποιος μας ακούει εδώ να δω αν είναι λογικό €1.400 και έπιανα €980 και τροποποίηση εγώ πλήρωσα που την τσέπη μου δικηγόρο στην τροποποίηση για τα λεφτά, εκάμαμε άλλη τροποποίηση και το τρίτο και το τελευταίο το διαζύγιο. Το διαζύγιο εκάμαμε την αίτηση να φκει ένα διαζύγιο, περιμέναμε τη νομική αρωγή, ήρταμε να κάμουμε τροποποίηση πάνω στο διαζύγιο. Αν είναι δυνατό! Εγώ τούτο είπα. Δεν έχω λεφτά να πλερώνω δικηγόρο. Λέω το ξεκάθαρα. Είπα το και στη διατροφή. Μόνο για τη γονική μέριμνα έφαα €42.000 για τις παρουσιάσεις των δικηγόρων μου για το δικαίωμά μου να βλέπω τα μωρά μου. Οι συγκεκριμένες υποθέσεις που έδωσες ως τεκμήριο νομίζω οποιοσδήποτε πατέρας θα διέθετε €500 για να κάνει μία αίτηση λιβέλου που ακόμα με κατηγορεί ότι παρενοχλώ τα μωρά μου. Δεν ξέρω. Και όσον αφορά τη δεύτερη υπόθεση που έδωκε στην ποινική να το αναφέρετε στο Δικαστήριο δεν αθωώθηκε. Το Δικαστήριο έφκαλε απόφαση ότι έπρεπε η Αστυνομία να κάμει την αγωγή. Εγώ φυσικά όταν πήγα στην Αστυνομία είπε μου « Εν καλύτερα να κάμεις ιδιωτική ποινική » και η συγκεκριμένη ποινική που εδώσετε ως τεκμήριο έγινε καθαρά διότι έδωσε 9 ένορκες δηλώσεις πληρωμένες που τη νομική αρωγή, εγώ πλήρωνα όμως. Οι 9 ένορκες δηλώσεις οι οποίες ήταν ψευδορκία είναι η ίδια σαν την υπόθεση την 909 που έκαμε ψευδορκία στη διατροφή, ήταν και η ίδια. Το Δικαστήριο αποφάσισε ότι έπρεπε τη συγκεκριμένη αγωγή να την κάμει η Αστυνομία και όχι να την κάμεις εσύ. Είναι τούτος ο λόγος που αθωώθηκε, δεν είπε « Είσαι αθώα » αλλιώς, γιατί αλλαχτήκαν τα διατάγματα;»

Η Υπεράσπιση αντεξέτασε εκτενώς επί των σημείων (α) μέχρι και (μ) που καταγράφονται στην επιστολή, Τεκμήριο 5. Υπέβαλε ότι, από τη στιγμή που η κατηγορούμενη δεν λάμβανε οποιοδήποτε ενοίκιο σε σχέση με το υπό ενοικίαση ακίνητο (σημείο α), δεν είχε καμία νομική ή ηθική υποχρέωση καταγραφής του ως περιουσιακό στοιχείο «που μπορούσε να αξιοποιηθεί». Ο μάρτυρας διαφώνησε με την εν λόγω εισήγηση, δηλώνοντας ότι παρότι τα μέρη συμφώνησαν, όπως το ενοίκιο κατατίθεται έναντι συγκεκριμένου λογαριασμού δανείου, η ύπαρξη του όφειλε να καταγραφεί ως ένα πραγματικό δεδομένο έστω και αν δεν το καρπωνόταν, καθότι η αποκάλυψή του αποτελεί επιβεβλημένο, συμφώνως της έκθεσης, γεγονός. Όταν ο ίδιος πρόσθεσε, ανέφερε στο Δικαστήριο ότι δεν επωφελείται του ενοικίου, το Δικαστήριο του ανέφερε ότι αυτό, δεν παύει να αποτελεί εισόδημα για σκοπούς του Νόμου.

Συμφώνησε με τον κ. Μαυρή ότι το ακίνητο υπό το σημείο (β) της επιστολής του, Τεκμήριο 5 δεν βρισκόταν εγγεγραμμένο υπ’ ονόματι της κατηγορούμενης το 2016, αναλύοντας και επεξηγώντας γιατί εμμένει στις υποψίες που διατηρεί ως προς τον πραγματικό λόγο που αυτό δώρισε στη θεία της, λίγο πριν την έναρξη των Δικαστικών Διαδικασιών και υποβολής αιτημάτων στους αρμόδιους φορείς για τη λήψη Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος.  

  Σθεναρή ήταν η άρνηση του στις υποβολές της υπεράσπισης ότι η κατηγορούμενη δεν έτυχε ποτέ καμίας ενημέρωσης σε σχέση με την πορεία της εταιρείας «Sofelle» (σημείο (γ)). Σύμφωνα με το μάρτυρα, μοναδικός λόγος ίδρυσης της εταιρείας  ήταν η αγορά συγκεκριμένου ακινήτου (χωράφι στον Αστρομερίτη). Παρότι η διεύθυνση του εγγεγραμμένου γραφείου της εταιρείας είναι αυτή της οικίας του, όλες ανεξαιρέτως οι επιστολές που αφορούσαν στην εταιρεία αποστέλλονταν και στις (αντίστοιχες) διευθύνσεις των διευθυντών. Πρόσθεσε ότι, ακόμη και ήθελε γίνει αποδεκτό ότι η κατηγορούμενη δεν έλαβε οποιαδήποτε επιστολή στην οικία της σε σχέση με την εταιρεία για οποιοδήποτε λόγο, τα τεκμήρια που κατέθεσε στο Δικαστήριο[7] αποδεικνύουν περίτρανα την ενημέρωση που είχε μέσω δικηγόρων σε σχέση και με την πορεία της εταιρείας αλλά και τις επιλογές που κατά καιρούς υπήρχαν για πώληση του ακινήτου στον Αστρομερίτη και είσπραξη χρημάτων. Η κατηγορούμενη γνωρίζει από τον Οκτώβρη του 2013 για τα πιο πάνω δεδομένα. Η κατηγορούμενη πρόσθεσε ο μάρτυρας έχει, ως διευθύντρια και μέτοχος, ίσες υποχρεώσεις και δικαιώματα σε ότι αφορά την εταιρεία, ποτέ όμως δεν επέδειξε οποιοδήποτε ενδιαφέρον. Αντίθετα, συνειδητά επιλέγει όπως κρύβεται πίσω από τη κατ’ ισχυρισμόν «μη ενημέρωση της από τρίτα πρόσωπα», ενώ η ίδια μπορεί, ανά πάσα στιγμή, δικαιωματικά, να τύχει ενημέρωσης σε σχέση με τα της εταιρείας. Υπενθύμισε ότι έναντι του Νόμου, η κατηγορούμενη έχει ευθύνες ως Αξιωματούχος της εταιρείας, και δεν μπορεί όποτε τη βολεύει να διατηρεί τη θέση της Διευθύντριας και από την άλλη, να δηλώνει άγνοια. Δεν αποτελεί υποχρέωση πρόσθεσε, οποιουδήποτε διευθυντή ή μετόχου να ενημερώνει, αντίστοιχο διευθυντή και μέτοχο σε σχέση με την πορεία της εταιρείας.

Τα όσα γνωρίζει σε σχέση με την εταιρεία [ ] Λτδ, σημείο (ε), αποτελούν αναφορές του αδελφού της κατηγορούμενης προς τον ίδιο, με τον οποίο αδελφό, ο μάρτυρας διατηρεί μέχρι και σήμερα επαφές. Στη θέση της υπεράσπισης ότι  η κατηγορούμενη δεν γνώριζε καν για την ύπαρξη της εν λόγω εταιρείας θεωρώντας την διαγεγραμμένη, ο ΜΚ2 απάντησε ότι η κατηγορούμενη γνώριζε για την ύπαρξη της εταιρείας στην οποία ήταν μέτοχος και έχει ευθύνη να ενημερώνεται για την πορεία της εταιρείας, έστω για φορολογικούς σκοπούς.

 Αποτέλεσε θέση της υπεράσπισης σε σχέση με τις μετοχές που κατείχε η κατηγορούμενη και οι οποίες ήταν ενταγμένες στο Χ.Α.Κ. (σημείο στ), ότι το Φεβρουάριο του 2020 η κατηγορούμενη προέβη σε κλείσιμο ανενεργού λογαριασμού πουλώντας τις εν λόγω μετοχές, λαμβάνοντας ποσό ύψους €400,22, πράξη η οποία δεν έλαβε χώρα παρά μόνο το έτος 2020 και όχι προηγουμένως. Ο ΜΚ2 απάντησε ότι, η είσπραξη του προαναφερθέντος ποσού το 2020 δεν μπορεί παρά να ισοδυναμεί με κατοχή των εν λόγω μετοχών και το 2016. Υποχρέωση της κατηγορούμενης σύμφωνα με το μάρτυρα ήταν η αποκάλυψη της ύπαρξης των, ως οικονομικό δεδομένο που ενέπιπτε εντός των πλαισίων της κινητής της περιουσίας. Σύμφωνα με τον παραπονούμενο όλα τα τεκμήρια που είχε παραδώσει ενώπιον του Δικαστηρίου περιλαμβανομένου του Τεκμηρίου 15, το οποίο αφορά σε ηλεκτρονική αλληλογραφία μεταξύ των διαδίκων, φανερώνουν τη γνώση της κατηγορούμενης και για την ύπαρξη των επ΄ονόματι της μετοχών στο Χρηματιστήριο, αλλά και για το περιεχόμενο των δύο κοινών λογαριασμών που είχαν τα μέρη (Τεκμήριο 10), δεδομένα τα οποία δεν φαίνεται να κατέγραψε στην αίτηση της.  

Πολύς λόγος έγινε κατά την αντεξέταση σε σχέση με τα έσοδα και έξοδα της κατηγορούμενης, με την υπεράσπιση και τον μάρτυρα να αντιπαραβάλλουν τις θέσεις και δεδομένα που είχαν υπόψιν τους σε ότι αφορά την εισοδηματική της κατάσταση το 2016. Σε σχέση με τα έσοδα και έξοδα της κατηγορούμενης ο μάρτυρας παρέπεμψε στα όσα η ίδια η κατηγορούμενη δήλωνε ενόρκως ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου σε σχέση με τα εισοδήματα και επιδόματα που λάμβανε για το έτος 2016, επιδόματα και έσοδα τα οποία, φαίνεται (και πάλι) να μην ανέφερε κατά το στάδιο συμπλήρωσης του αιτήματος της δια λήψη νομικής αρωγής[8]. Όφειλε, συνέχισε ο μάρτυρας, να καταγράψει την λήψη επιδομάτων περιλαμβανομένου του επιδόματος του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, του επιδόματος τέκνου και μονογονιού.

  Σε υποβολή της υπεράσπισης ότι η κατηγορούμενη έχει αναφέρει όλα τα περιουσιακά στοιχεία που ήταν εγγεγραμμένα επ’ ονόματι της και τα οποία μπορούσε να αξιοποιήσει, ο μάρτυρας απάντησε αρνητικά. Πρόσθεσε ότι η κατηγορούμενη είχε, ανα πάσα στιγμή πρόσβαση σε όλα τα δεδομένα που την αφορούσαν και μπορούσε αν τελούσε υπό αμφιβολία, να διεξάγει έρευνα σε σχέση με τα αυτά προ, της συμπλήρωσης του αιτήματος αφού, αναμένεται από έκαστο πρόσωπο που καλείται να συμπληρώσει μια αίτηση ενώπιον αρμοδίων όπως αυτήν συμπληρώνει υπεύθυνα και ειλικρινά. Πόσο μάλλον, ανέφερε, όταν το πρόσωπο που καλείται να συμπληρώσει την αίτηση είναι ένας μορφωμένος ενήλικας. Δεν μπορεί να σταθεί στη λογική δήλωσε, ότι η κατηγορούμενη δεν κατάλαβε τί αναμένετο να συμπληρωθεί ως περιουσία υπό τα πεδία με τίτλο: «καταθέσεις», «κινητή περιουσία», «εισοδήματα», «χρήσιμες πληροφορίες», «άλλα εισοδήματα», και τα λοιπά. Στη θέση της υπεράσπισης ότι η καταγγελία διέπετε από αλλότρια και εχθρικά κίνητρα με αποκλειστικό σκοπό την ταλαιπωρία της κατηγορούμενης ο μάρτυρας αρνήθηκε την εν λόγω τοποθέτηση επαναλαμβάνοντας τις τοποθετήσεις του περί «ισότητας των όπλων» μεταξύ διαδίκων, ισότητα η οποία οφείλει να διατηρείται σε κάθε στάδιο της διαδικασίας.

 

Παύλος Τέρλας  (ΜΚ1)

  Ο κ. Τέρλας, Πρωτοκολλητής τάξεως Α’ στο Οικογενειακό Δικαστήριο, κατάθεσε αυτούσιο το αίτημα Νομικής Αρωγής (Αίτηση 142/16), το οποίο συνοδεύετο από έγγραφη δήλωση της εκεί αιτήτριας, Τεκμήριο 1. Το αίτημα συμπλήρωσε η κατηγορούμενη δια χειρός. Κλήθηκε να παρουσιάσει τις έγγραφες δηλώσεις που καταχώρησε η κατηγορούμενη στα πλαίσια εκδίκασης της αίτησης υπ’ αριθμό 357/2014 (Γονική Μέριμνα), με το μάρτυρα να καταθέτει αυτές ως Τεκμήρια 2 και 3.  Είθισται ανέφερε κατά την κυρίως εξέτασή μετά την υποβολή τέτοιων αιτημάτων, να ορίζεται συνέντευξη με το Γραφείο Ευημερίας. Με την ολοκλήρωση της ετοιμάζεται εκ μέρους του γραφείου η λεγόμενη «κοινωνικοοικονομική έκθεση», η οποία τίθεται ενώπιον του Δικαστηρίου κατά την εξέταση του αιτήματος. Το Δικαστήριο ενέκρινε το αίτημα της κατηγορούμενης δια παροχή νομικής αρωγής την 17.11.16. Οποιοδήποτε πρόσωπο μπορεί, κατά το στάδιο συμπλήρωσης του αιτήματος, να αναζητήσει τη βοήθεια του προσωπικού του Πρωτοκολλητείου, εάν αυτό κρίνει σκόπιμο, δήλωσε αντεξετασθείς.

  Η βοήθεια, πρόσθεσε δεν είναι ουσιαστική αλλά καθοδηγητική, ως προς το τί αναμένεται να καταγραφεί σε έκαστο πεδίο. Ερωτηθείς πού θα αναμένετο να εντοπίσει κανείς τις μετοχές που κατέχει ένα πρόσωπο, ο μάρτυρας παρέπεμψε στο πεδίο «Κινητή Ιδιοκτησία». Οι εν λόγω αιτήσεις είναι στη φύση και περιεχόμενο τους, όσο πιο απλές γίνεται, ώστε να γίνονται κατανοητές από τους εκάστοτε αιτητές, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας και εθνικότητας. Εντός του φακέλου του Οικογενειακού Δικαστηρίου εντοπίζει επιστολή της κας. Καρλεττίδου ημερομηνίας 7.11.17 με την οποία η συνήγορος ζητούσε άδεια από το Δικαστήριο για λήψη αντιγράφων από το φάκελο της υπόθεσης γιατί η αστυνομία προτίθετο να εξετάσει καταγγελία δόσης ψευδούς όρκου εκ μέρους της κατηγορούμενης.

Γ. Π. (ΜΚ3)

     Ο αδελφός της κατηγορούμενης υιοθέτησε το περιεχόμενο της καταθέσεως του, Τεκμήριο 17. Σύμφωνα με αυτή τα δύο αδέλφια είναι συνιδιοκτήτες στην εργοληπτική εταιρεία «[ ] Λτδ». Η εταιρεία ανήκε αρχικά στον πατέρα τους ο οποίος τους μεταβίβασε τις μετοχές της εταιρείας, με τον ίδιο να λαμβάνει το 51% και η κατηγορούμενη το 49%. Η εταιρεία έχει από το 2006 στην ιδιοκτησία της τρία οικόπεδα- Τεκμήριο17(Α). Οι αξίες των τεμαχίων ήταν (τότε) περί τις €80.000, €200.000 και €450.000. Τα πιο πάνω ακίνητα είναι υποθηκευμένα στη Συνεργατική Τράπεζα Λεμεσού, με την εταιρεία να μη διατηρεί οποιοδήποτε άλλο ακίνητο ή περιουσιακό στοιχείο.

  Ερωτήθηκε κατά τη ζώσα μαρτυρία του να αναφέρει κατά πόσον η κατηγορούμενη λάμβανε οποιαδήποτε εισοδήματα από την οικογενειακή επιχείρηση, με τον ΜΚ3 να απαντά ότι δεν γνωρίζει. Εξήγησε ότι οι σχέσεις του με τον πατέρα του δεν υπήρξαν πάντοτε καλές ένεκα διαφωνίας που είχαν ως προς το χειρισμό των δανειακών υποχρεώσεων της εταιρείας. Μαζί του επικοινώνησε σε ανύποπτο χρόνο η τράπεζα ζητώντας του εξόφληση των δανείων της εταιρείας όντας ο μοναδικός εγγυητής επί του δανείου. Ζήτησε από την αδελφή του όπως εξετάσουν το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης των δανείων, με σκοπό τη διάσωση ενδεχομένως μέρους της περιουσίας της εταιρείας, με αυτήν να αρνείται την παράθεση οποιασδήποτε υπογραφής. Του είχε δοθεί επιλογή από την τότε Συνεργατική Τράπεζα όπως ο ίδιος εξεύρει αγοραστή για τα ακίνητα σε μια προσπάθεια είσπραξης ποσών έναντι των χρεών, προ της καταχώρησης οποιασδήποτε αγωγής, γεγονός που οδήγησε σε έντονη διαφωνία με τον πατέρα του. Οι σχέσεις τους ομαλοποιήθηκαν το 2020. Ο πατέρας του, του εκμυστηρεύτηκε ότι μετά τον χωρισμό της κατηγορούμενης με τον ΜΚ2, τη βοηθούσε ανά διαστήματα, οικονομικά.

     Η εταιρεία εξ’ όσων κάλλιον γνωρίζει, ανέφερε αντεξετασθείς, έχει διαγραφεί, μη αμφισβητώντας το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 18[9] ως αυτό του υποδείχθηκε από την υπεράσπιση, σύμφωνα με το οποίο, η εταιρεία φαινόταν εγγεγραμμένη στο Μητρώο του Εφόρου Εταιρειών την 26.10.23. Όταν ο πατέρας του έκανε αίτηση δανείου για να κτίσει σπίτια στην περιοχή «Σουνίου» ο ίδιος ζήτησε εις αντάλλαγμά της υπογραφής του ως εγγυητής τη λήψη του 51% της εταιρείας. Τα ακίνητα ήταν υποθηκευμένα προ του 2016.

  Σε ερώτηση κατά πόσον ενημέρωνε την κατηγορούμενη ως προς τα έσοδα ή έξοδα της εταιρείας απάντησε αρνητικά, επαναλαμβάνοντας ότι την εταιρεία θεωρούσε διαγραμμένη από τα αρχεία του Εφόρου. Συμφώνησε με την υπεράσπιση ότι με την κατηγορούμενη έχουν να μιλήσουν από τον Οκτώβριο του 2013, αποδεχόμενος ότι τον Σεπτέμβριο του 2015 υπέβαλε αίτημα για αναγκαστική εξέταση της ψυχικής της κατάστασης (Τεκμήριο 19). Στη θέση της υπεράσπισης ότι η κατηγορούμενη έχριζε άκρας ψυχικής υγείας, με το αίτημα να ήταν κακόβουλο στη ρίζα του με απώτερο σκοπό να κρατηθεί μακριά από τα παιδιά της, ο μάρτυρας απάντησε ότι δεν είχε οποιοδήποτε συμφέρον στην υποβολή του αιτήματος, θεωρώντας ότι τότε (κατά το χρόνο του διαζυγίου) η αδελφή του χρειαζόταν ψυχολογική στήριξη, αφού είχε εμμονές. Αναγνώρισε προσωπικές του αναρτήσεις στη σελίδα κοινωνικής δικτύωσης «Facebook»[10], όπου καταφέρεται αρνητικά έναντι της κατηγορούμενης και θετικά υπέρ του πρώην συζύγου της, δηλώνοντας ότι ο τρόπος που χειρίστηκε η αδελφή του το ζήτημα με τα παιδιά ήταν, κατά τον ίδιο, λανθασμένος. Οι σχέσεις του με τον κ. Π. είναι φιλικές αφού, αν δεν ήταν για τον πατέρα των παιδιών, καμία σχέση δεν θα είχε με τα αδελφοτέκνια του. Υπέβαλε η υπεράσπιση ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο μάρτυρας καταθέτει υπέρ του κ. Π. και εναντίον της αδελφής του, με αυτόν να αναφέρει ότι ασχέτως του ποια πλευρά τον καλεί, ο ίδιος θα καταθέτει πάντοτε την αλήθεια, στο βαθμό βεβαίως, που αυτή γνωρίζει.

 

 

 

Αστυφύλακας 1039 (ΜΚ4)

    Ο Αστυφύλακας υπ’αριθμόν 1039 Αριστείδης, υπηρετεί στο Τμήμα Μικροπαραβάσεων. Ανέλαβε, σύμφωνα με την κατάθεση του Τεκμήριο 20, τη διερεύνηση της υπόθεσης την 4.10.18 λαμβάνοντας ανακριτική κατάθεση από την κατηγορούμενη παρουσία δικηγόρου. Τη κατάθεση της κατηγορούμενης και τη γραπτή κατηγορία που της απέδωσε, κατέθεσε αντίστοιχα ως Τεκμήρια Τεκμήρια 21 και 22. Αναγνώρισε την επιστολή ημερομηνίας 17.10.17[11], ως αυτή που παρέλαβαν οι αρχές από τη Νομική Υπηρεσία με την οποία ζητείτο η διερεύνηση της υπόθεσης. Ο μάρτυρας κατέθεσε περιπλέον δέσμη εγγράφων, ως αυτά περισυνέλλεξε κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης. Ως δέσμη Τεκμήριο 24, παρέδωσε έγγραφα του Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου και ειδικότερα συγκεντρωτικές καταστάσεις λογαριασμών, κατάσταση υπολοίπων λογαριασμών επενδυτή, στοιχεία μερίδας επενδυτή, αίτηση και ανακοίνωση εξωχρηματιστηριακής μεταβίβασης με πληρεξούσιο έγγραφο και έγγραφα αξιογράφων. Αντίστοιχα κατατέθηκε ως Τεκμήριο 25 πιστοποιητικό έρευνας ακίνητης ιδιοκτησίας.        

  Ρωτήθηκε κατά την αντεξέταση αν η κατηγορούμενη αντιλήφθηκε ανακριθείσα, τη φύση του αδικήματος με το ΜΚ3 να απαντά, «ήσασταν και εσείς παρών και της δώσετε νομικές συμβουλές, η κατάθεση έγινε στην παρουσία σας. Δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη, να είναι παρών ο δικηγόρος της, γιατί κάποιος με ελλιπείς νομικές γνώσεις, όταν είναι μαζί του ο δικηγόρος του που έχει γνώσεις να εξηγήσει και να το αντιληφθεί είναι πολύ καλύτερα, και της εξηγήσατε εξ’ όσων θυμάμαι». Κληθείς να απαντήσει κατά πόσον ο πρώην σύζυγος και/ή ο αδελφός της κατηγορούμενης είχαν προβεί σε καταγγελίες εναντίον της στο παρελθόν, ο μάρτυρας απάντησε ότι  δεν θυμάται προσθέτοντας ότι, ακόμη και αν υπήρχαν, αυτές δεν επηρέασαν τη διερεύνηση της παρούσας. Συμφώνησε τέλος, με τον συνήγορο υπεράσπισης ότι η κατηγορούμενη συνεργάστηκε πλήρως με τις αστυνομικές αρχές κατά το στάδιο της διερεύνησης.

Λοχίας 1981 (Μ5)

Τελευταία μάρτυρας για την κατηγορία η Λοχίας 1981, Χάσικου. Κατέθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου ως Τεκμήριο 26 αντίγραφο του αιτήματος νομικής αρωγής που υπέβαλε η κατηγορούμενη[12] με επισυναπτόμενο σε αυτό «Δήλωση για Παροχή Ευεργετήματος Πενίας/ Νομικής Αρωγής»/ Παραρτήματα Α μέχρι Θ.  Το Μέρος Γ’ επί του εγγράφου αφορά στα «Περιουσιακά Στοιχεία» της κατηγορούμενης. Στο πεδίο «Ακίνητη Περιουσία» η κατηγορούμενη συμπλήρωσε το χωράφι στον Αστρομερίτη και το ½ μερίδιο του διαμερίσματος στο Στρόβολο στην Οδό [ ]. Το πεδίο που διαβάζει:

(β) Κινητή Περιουσία (Αποταμιεύσεις, μετοχές, χρεόγραφα, και τόκοι μερίσματα κλπ.),

   παρέμεινε κενό, ενώ στο Μέρος Ε δεν καταγράφεται οποιοδήποτε ποσό ως «έξοδα/ανάγκες». Αντίστοιχα, καμία καταγραφή δεν υπάρχει στο πεδίο «Έσοδα από κινητή ή ακίνητη περιουσία» ή «Από συντάξεις/ επιδόματα».
Στο κάτω μέρος του Παραρτήματος υπάρχει χειρόγραφη καταγραφή «Επίδομα τέκνου ½ και Επίδομα Μονογονιού ½). Η εμπλοκή της δήλωσε αντεξετασθείσα αφορούσε αποκλειστικά στην παραλαβή του εν λόγω εγγράφου από το φάκελο του Οικογενειακού Δικαστηρίου για σκοπούς διερεύνησης. Στην κατάθεση του εν λόγω Τεκμηρίου, η υπεράσπιση δεν έφερε ένσταση.

 

IV.  Μαρτυρία Υπεράσπισης

  Κληθείσα να κατονομάσει την περιουσία που κατείχε τόσο κατά το ανακριτικό στάδιο (2018)[13] όσο και για το 2016, η κατηγορούμενη απάντησε ότι διατηρεί εξ’ ημισείας διαμέρισμα με τον πρώην σύζυγό της στον Στρόβολο, καθώς και ½ ενός χωραφιού στον Αστρομερίτη, η αξία του οποίου ανέρχετο το 2016 στις €13,000 περίπου. Το ακίνητο είναι επ΄ονόματι της εταιρείας [ ] Ltd. Διατηρεί μέχρι σήμερα αυτοκίνητο αξίας €500. Ανέφερε περιπλέον ότι αποτελεί μέτοχο στην εταιρεία [ ] Ltd με ποσοστό 50%, ενώ διατηρεί το 49% των μετοχών της εταιρείας [ ] Λιμιτεδ. Παράλληλα, εξ’ όσων γνωρίζει, κατέχει το 25% των μετοχών στην εταιρεία [ ] Real Estate Ltd. Δεν γνωρίζει οτιδήποτε αφορά στην πορεία των πιο πάνω εταιρειών, πλην του ότι, η [ ] Ltd κατέχει ένα χωράφι στον Αστρομερίτη. Εξ’ όσων γνωρίζει, η [ ] Real Estate έχει χρέη και εκκρεμούν εναντίον της Δικαστικές διαδικασίες.

 

Κληθείσα να απαντήσει σε σχέση με τα περιουσιακά στοιχεία της [ ] Λτδ και συγκεκριμένα ότι αυτή αποτελεί κάτοχο ακίνητης περιουσίας, η κατηγορούμενη ανέφερε ότι δυνάμει νομικής συμβουλής που είχε λάβει κατά το στάδιο συμπλήρωσης της αίτησης, καμία αναφορά στα πιο πάνω, δεν χρειαζόταν. Πρόσθεσε ότι μήτε τώρα (2018), μήτε το 2016 είχε οποιεσδήποτε καταθέσεις στην τράπεζα, πέραν των βοηθημάτων και εισοδημάτων που λαμβάνει. Συμφώνησε ότι το 2016 κατείχε συγκεκριμένο αριθμό μετοχών επί εταιρειών ενταγμένων στο Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου, η αξία των οποίων όμως, ήταν μηδαμινή. Τελειώνοντας ανέφερε ότι, το 2016 δεν κατείχε ούτε επενδυτική ασφάλεια, ούτε γραμμάτια. Τα έσοδα της, όντας αυτοεργοδοτούμενη, δεν ήταν ούτε σταθερά, ούτε αρκετά, εξ’ ού και είναι λήπτρια Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος.

  Κατά τη ζώσα μαρτυρία της παραδέχθηκε ότι αιτήθηκε Νομικής Αρωγής στα πλαίσια εκδίκασης αιτήματος διατροφής, αναγνωρίζοντας το Τεκμήριο 1. Επί αυτού συμπληρώθηκαν τα ακόλουθα πεδία:

·         Ημερομηνία και Τόπος Γέννησης - ΧΧ ΧΧ Λευκωσία

·         Διεύθυνση Κατοικίας-  ΧΧ ΧΧ Λευκωσία      

·         Αρ. Δελτίου Ταυτότητας- ΧΧ ΧΧ

·         Επάγγελμα και Διεύθυνση Τόπου Εργασίας -  Εκφωνήτρια (Αυτοεργοδοτούμενη)- ΧΧ

·         Απολαβές και άλλα ωφελήματα από επάγγελμα- €700 περίπου μηνιαίως

·         Ακίνητη Ιδιοκτησία Εγγεγραμμένη στο Όνομα – Διαμέρισμα στην Οδό [ ] στο Στρόβολο (1/2 μερίδιο), Χωράφι στον Αστρομερίτη (1/2 μερίδιο).

·         Ιδιόκτητα Μηχανοκίνητα Οχήματα- Toyota Rav 4

·         Οφειλές κατά Δανειστή – Στεγαστικό Δάνειο, Κεντρική Συνεργατική €124.274,55 (συμπ. τόκους υπερημερίας), Στεγαστικό Τράπεζα Κύπρου €38.741,12.

·         Η Οικογενειακή κατάσταση (αναφέρατε ονοματεπώνυμο συζύγου, ονόματα και ηλικία τέκνων, ενοίκιο που καταβάλλετε για ιδιοκατοίκηση, απολαβές και περιουσιακή κατάσταση συζύγου) – Σ. Π., Τέκνα: ΧΧ Π. 7 ½  ετών, ΧΧΧ Π. 5 ½ ετών.

Στο ίδιο έντυπο, παρέμειναν κενά τα σημεία (8) «Άλλα Εισοδήματα», 10, «Ακίνητη Ιδιοκτησία για την οποίαν δικαιούμαι να εγγραφώ ως Ιδιοκτήτης» 12 «Καταθέσεις σε Τράπεζες και άλλα Ιδρύματα» και 16 «Άλλες Χρήσιμες Πληροφορίες».

  Ο/Η δικηγόρος που συμβουλεύτηκε τότε, της είπε επί λέξει: «θα γράψεις οτιδήποτε είναι προσωπικά στο όνομά σου και μπορείς να αξιοποιήσεις». Η κατηγορούμενη ρώτησε συγκεκριμένα, αν όφειλε να καταγράψει το χωράφι στον Αστρομερίτη,  με τη/το δικηγόρο να την ερωτά, «εάν αυτό μπορεί να αξιοποιηθεί». Η ίδια απάντησε ότι λόγω της κάκιστης σχέσης που υπήρχε μεταξύ του πρώην ζευγαριού, αυτό, δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί, με τη/το δικηγόρο να την καλεί όπως μη το καταγράψει.

·         Όσον αφορά την εταιρεία [ ] Λτδ δεν έτυχε ποτέ καμίας ενημέρωσης σε σχέση με τον κύκλο εργασιών της, μήτε για τα εισοδήματα ή έξοδα, παραδεχόμενη παράλληλα ότι κατέχει το 49% των μετοχών αυτής (σημείο ε- Τεκμήριο 5).

·         Παραδέχτηκε κατά την κυρίως εξέτασή της ότι, όταν έκανε αίτηση Νομικής Αρωγής ήταν, από τον Απρίλιο του 2016, λήπτρια Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος γεγονός το οποίο εκ παραδρομής, δεν αποκάλυψε. Ομοίως και εκ παραδρομής δεν κατέγραψε τα επιδόματα τέκνου και μονογονιού που λάμβανε κατά τον ουσιώδη χρόνο, όμως αυτά αποκάλυψε κατά το στάδιο συνεντεύξεως της με το Γραφείο Ευημερίας (σημείο κ- Τεκμηρίου 5). Σύμφωνα δε με το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 36 (Βεβαίωση του Υπουργείου Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων) στην κατηγορούμενη παραχωρήθηκε επίδομα τέκνου 1.1.09 και επίδομα μονογονιού την 1.2.16. Τα εν λόγω επιδόματα λαμβάνει μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με τη βεβαίωση η κατηγορούμενη παρέλαβε το 2016 συνολικό ποσό €609,58 ως επίδομα τέκνου και €1,980 ως επίδομα μονογονιού. Περιπλέον, σύμφωνα με το Τεκμήριο 37, επιστολή ημερομηνίας 14.3.18 της Υπηρεσίας Διαχείρισης Επιδομάτων Πρόνοιας, η κατηγορούμενη κατέστη δικαιούχος του Ε.Ε.Ε. από την 1.4.2016 και παρέλαβε μέχρι τον Μάρτιο του 2018 το συνολικό ποσό των €9.520,84.

·         Σε ό,τι αφορά το ακίνητο της εταιρείας [ ] Ltd, η μάρτυρας κατάθεσε ως Τεκμήριο 27 ηλεκτρονική αλληλογραφία μεταξύ της ιδίας και του ΜΚ2, ημερομηνίας Φεβρουαρίου του 2015 με την οποία ο πρώην σύζυγός της την καλούσε να αποπληρώσουν τα λογιστικά της έξοδα. Εκεί γίνεται λόγος σε προσπάθεια πληρωμής όλων των εξόδων της εταιρείας και κλείσιμο της, με ενδεχόμενη πώληση τους ακινήτου. Συμφώνησε ότι μέχρι σήμερα είναι Διευθύντρια «στα χαρτιά», μη λαμβάνοντας όμως οποιαδήποτε ενημέρωση από τον πρώην σύζυγο της για την πορεία της εταιρείας, παρά μόνο για τα έξοδα που κατά καιρούς υπήρχαν. Οποιεσδήποτε επιστολές αφορούσαν την εταιρεία ουδέποτε της παραδίδονταν, με αυτές να καταλήγουν στη διεύθυνση του εγγεγραμμένου γραφείου αυτής, η οποία αποτελεί τη διεύθυνση διαμονής του ΜΚ2. Το ακίνητο στον Αστρομερίτη απαλλοτριώθηκε το 2023 (Τεκμήριο 32). Το χωράφι στον Αστρομερίτη, σε αντίθεση με την κατοχή των μετοχών, κατέγραψε επί του αιτήματος (σημεία γ και δ -Τεκμηρίου 5).

·         Το ίδιο συνέβαινε και με την [ ] Λίμιτεδ, αφού τις μετοχές που κατείχε (49%) δεν μπορούσε να αξιοποιήσει και συνεπώς η ύπαρξη των, ούτε καν πέρασε από το μυαλό της κατά τον ουσιώδη χρόνο. Οι σχέσεις της με τον αδελφό της δεν είναι οι καλύτερες, με τον ΜΚ3 να διατηρεί μέχρι σήμερα φιλικές σχέσεις με τον ΜΚ2, ενώ δεν δίστασε στο παρελθόν να την λασπολογήσει δημόσια, σε μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (σημείο ε- Τεκμήριο 5 και Τεκμήριο 20).

·         Σε ό,τι αφορά το ενοίκιο που εισπράττετο αναφορικά με το ακίνητο επί της Οδού [ ] στο Στρόβολο (σημείο α- Τεκμήριο 5), αυτό ουδέποτε θεώρησε ως εισόδημα καθότι, όχι μόνο δεν της αποδιδόταν το μερίδιο που της αναλογούσε από τον ΜΚ2, αλλά αυτό το ποσό κατατίθετο έναντι δανειακής τους υποχρέωσης. Για τα ποσά ενοικίου που δεν της αποδόθηκαν ποτέ, η κατηγορούμενη καταχώρησε ανταπαίτηση στα πλαίσια της Αγωγής 2172/16 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.

·         Το ακίνητο στην Αγλαντζιά (σημείο β- Τεκμήριο 5) δεν ήταν επ΄ονόματι της το 2016, επισυνάπτοντας προς τούτο, σχετικό Πιστοποιητικό έρευνας ακίνητης ιδιοκτησίας, Τεκμήριο 30.

·         Παραδέχτηκε κατά την κυρίως εξέτασή της σε σχέση με το σημείο (στ) του Τεκμηρίου 5 ότι ήταν, κατά πάντα ουσιώδη χρόνο κάτοχος, διαφόρων μετοχών σε εταιρείες ενταγμένες στο X.A.K. Η συνολική αξία αυτών το 2013, ανήρχετο μόλις στα €399,34, καθιστώντας τις μετοχές αυτές ως μη άξιες λόγου. Όταν το 2020 έκλεισε τον εν λόγω λογαριασμό παρέλαβε ποσό ύψους €400,00 (Τεκμήριο 33). Ο σύζυγος της ήταν ο λόγος που αγοράστηκαν οι εν λόγω μετοχές, ο οποίος ενεργούσε και ενεργεί μέχρι σήμερα ως χρηματιστής (Τεκμήριο 34).

·         Το 2016 δεν κατείχε οποιοδήποτε επενδυτικό ασφάλιστρο παρά μόνο ασφάλεια ζωής με την εταιρεία Altius Insurance, Τεκμήριο 35, (σημείο ζ- Τεκμήριο 5).

Η κατηγορούμενη εξήγησε με λεπτομέρεια τις αμφιβολίες και προβληματισμούς που διατηρεί σε σχέση με τη φερόμενη «κακή» οικονομική κατάσταση του πρώην συζύγου της και την κακοβουλία που περιβάλλει το παράπονο του, κάνοντας λόγο για προσπάθεια εγγραφής των θυγατέρων τους σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία και φροντιστήρια (Τεκμήριο 39), γεγονός που αναιρεί από μόνο του την πιο πάνω τοποθέτησή του.

  Η αντεξέταση της κατηγορούμενης υπήρξε αντίστοιχα, μακρά. Αυτή συνοψίζεται στα εξής σημαντικά σημεία.

·         Αντεξετασθείσα παραδέχτηκε ότι γνώριζε εξ’ υπαρχής ότι η δόση ενός εκ των δανείων τους, καλύπτετο από το ενοίκιο που λάμβανε η οικογένεια από το διαμέρισμα στη Φώτη Πίττα (βλ. πρακτικά ημερομηνίας 21.11.24 σελίδα 6 - σημείο (α) - Τεκμήριο 5), αρνούμενη, όμως, ότι το εν λόγω ποσό, αποτελούσε εισόδημα, το οποίο έπρεπε να αποκαλύψει. Συμφώνησε, ότι είχε, καθ’ όλους τους ουσιώδεις χρόνους, πρόσβαση στην υπηρεσία της ηλεκτρονικής τραπεζικής του συγκεκριμένου λογαριασμού (Internet Banking) και μπορούσε να ελέγξει ανά πάσα στιγμή κατά πόσον γίνονταν ή όχι  πληρωμές στα εν λόγω δάνεια.

·         H κατηγορούμενη συμφώνησε με τη θέση της Κατηγορούσας Αρχής ότι επικοινώνησε προσωπικά με το Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο σε σχέση με τις απαλλοτριώσεις των ακινήτων, μεταξύ των οποίων και της [ ] Ltd στον Aστρομερίτη διενεργώντας σχετική έρευνα/ έλεγχο το 2021-2022, και λαμβάνοντας μετά την απαλλοτρίωση του, σχετικό ποσό χρημάτων. Η έρευνα της οδήγησε στη παραλαβή του Τεκμηρίου 31- (σημείο δ- Τεκμήριο 5). Συμφώνησε επίσης ότι μέχρι σήμερα αποτελεί διευθύντρια και μέτοχο της εν λόγω εταιρείας κατά 50% (σημείο γ- Τεκμηρίου 5).

·         Συμφώνησε ότι διατηρεί προ του 2016, το 49% του μετοχικού κεφαλαίου στην εταιρεία Κώστας Παστελλάς Λτδ (σημείο ε- Τεκμηρίου 5).  

·         Ερωτηθείσα γιατί δεν κατέγραψε, υπό το σημείο «Κινητή Περιουσία» τις μετοχές που κατείχε στο Χ.Α.Κ, η μάρτυρας απάντησε ότι την ύπαρξη των δε θυμήθηκε παρά μόνο το 2018, εκφράζοντας την απολογία της στο Δικαστήριο για την παράλειψη της (σημείο στ- Τεκμήριο 5).

·         Συμφώνησε ότι παρέλειψε να καταγράψει τη λήψη επιδομάτων και βοηθημάτων, επιδόματα όμως τα οποία ανέφερε σε κατοπινό στάδιο, στο Γραφείο Ευημερίας (σημείο κ- Τεκμήριο 5).

·         Η μάρτυρας δεν διαφώνησε σε ό,τι αφορά την ύπαρξη των δύο κοινών λογαριασμών που διατηρεί με τον ΜΚ2, λογαριασμοί οι οποίοι είναι καταθετικοί στη φύση τους, Τεκμήριο 10.

·         Σε σχέση με τα εισοδήματά της (σημεία λ και μ – Τεκμήριο 5) σχετική είναι η ακόλουθη στιχομυθία από τα πρακτικά ημερ. 21.11.24 σελ. 31, με την κα. Ναθαναήλ να αμφισβητεί τη λήψη ποσού ύψους €700 μόνο, από την εργασία της κατηγορούμενης:

«E. Στον αριθμό αίτησης 357/14, την απόφαση αναλυτικά του Δικαστηρίου  (Τεκμήριο 11) με βάση τα όσα καταθέσετε και εσείς (Τεκμήρια 2 και 3), τα τεκμήρια που είχε ενώπιον του, αναφέρει στη σελίδα 13 … ότι το 2016 είχατε συνολικά καθαρές απολαβές €13.97,40 και επίσης οι απολαβές σας από επαγγελματικές δραστηριότητες ανέρχονται σε ποσό €7.583,40. Ισχύει αυτό που αναφέρετε εκεί;

A. Αναφορικά με τη διατροφή θα πω το εξής.

E. Αυτά που αναφέρετε ισχύουν ή δεν ισχύουν; Ναι ή όχι; Αν δεν ισχύουν, εντάξει. 

A. Δεν μπορώ να απαντήσω ναι ή όχι. Πρέπει να απαντήσω όπως έχω να απαντήσω, αν το αποδέχεται το Δικαστήριο. Η διατροφή έγινε η αίτηση το 2014. Να πω ότι μέχρι να γίνει η αίτηση για πολλούς μήνες δεν είχα πάρει οποιαδήποτε βοήθεια από τον κύριο Παπαβαρνάβα και είχα πει ότι θα βρω λύση, θα τα καταφέρω. Οπόταν, έγινε η αίτηση με την προηγούμενη δικηγόρο που είχα. Από το 2014 η γραπτή μαρτυρία που είχε δοθεί από τον νυν δικηγόρο μου διαφωνούσα με κάποια στοιχεία που είχαν δοθεί, δεν ήθελα να την καταθέσω και η συμβουλή του ήταν «κατάθεστην και όταν θα έρθει η ώρα θα μπορέσεις να διορθώσεις και να εξηγήσεις κάτι». Όταν το 2021 καλέστηκα για μαρτυρία ή για αγόρευση, για την μαρτυρία μου μετά από τόσα χρόνια και μετά από τόσες αναβολές, ο δικηγόρος μου δεν ήταν παρών, ο δικηγόρος που ήταν γνώστης της υπόθεσής μου, και είχα πει εγώ, «θα ήθελα να προχωρήσουμε και ας μην είναι εδώ ο δικηγόρος μου που ήταν γνώστης της υπόθεσης». Και έτσι και έγινε. Αυτή ήταν η ώρα που θα έπρεπε να θυμηθώ χρόνια πριν, ότι έγινε αυτό το λάθος και έπρεπε να ξεκαθαρίσουν και να διορθωθούν κάποια στοιχεία από τη γραπτή μου δήλωση. Τότε υπήρχε ένα πολύ μεγάλο αυτό, για να φέρω αποδείξεις, τιμολόγια και τα λοιπά, για να αποδειχτούν τα εισοδήματά μου. Είπα θα πάω τώρα να τα φέρω και πήγα σπίτι και τα έφερα. Ήταν έτσι μια πολύ, ήταν με αναβρασμό η μαρτυρία. Για εμένα πλέον ήταν για να τελειώνουμε και με αυτό. Με αυτό, μάλλον όχι με αυτό, όταν ήταν η μαρτυρία για αντεξέταση του κυρίου Παπαβαρνάβα, να πω ότι συγγνώμη που δεν, δεν θυμήθηκα ούτε να διορθώσω, ούτε να πω κάτι περί της γραπτής μου μαρτυρίας. Όταν ήταν η μαρτυρία για εξέταση του κυρίου Παπαβαρνάβα πάλι δεν ήταν ο δικηγόρος που ήταν γνώστης της υπόθεσης. Το είχαμε πει στο Δικαστήριο και είπε, «όπως σε άφησα εσένα, όπως ζήτησες εσύ να προχωρήσει η μαρτυρία σου χωρίς τον δικηγόρο σου ζητά και ο κύριος Παπαβαρνάβας να γίνει η μαρτυρία του» αλλά πάλε ο δικηγόρος μου έλειπε, οπόταν όλα αυτά τα ψέματα του κυρίου Παπαβαρνάβα, τα οποία γραπτώς είχα στείλει στο γραφείο για την αντεξέτασή του, δεν εξετάστηκε με όλα αυτά τα οποία είχα στείλει, διότι οι δικηγόροι που ήταν παρών δεν ήταν γνώστες της υπόθεσης και ούτε είχαν, δεν είχαν διαβάσει όλα αυτά που είχα στείλει με αποδεικτικά στοιχεία. Βγαίνει μια απόφαση, η οποία είναι ό,τι χειρότερο μπορούσα να φανταστώ, διότι μιλάμε για διατροφή από το 2014».

·         Σημειώνεται για σκοπούς πληρότητας ότι η απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου – Τεκμήριο 11, δεν  εφεσιβλήθηκε, κατά ομολογία της κατηγορουμένης.

·         Στη θέση της κατηγορίας ότι η μάρτυς αποτελεί πρόσωπο μορφωμένο και δραστήριο και συνεπώς είναι αδιανόητο να ισχυρίζεται ότι δεν αντιλήφθηκε τι της ζητείτο να καταγράψει επί της αιτήσεως, η κατηγορούμενη απάντησε ότι, προ της συμπλήρωσης του αιτήματος έλαβε νομική συμβουλή και συμπλήρωσε οτιδήποτε ήταν «προσωπικά στο όνομά της και οτιδήποτε άλλο μπορούσε να αξιοποιήσει».

     ΜΥ1 η κα. Μαρία Θεοδώρου, Λειτουργός στο Γραφείο Κοινωνικής Ευημερίας Λεμεσού. Στο Γραφείο Ευημερίας εργάζεται από το Δεκέμβριο του 2002. Το 2016 βρισκόταν τοποθετημένη στο Γραφείο Ευημερίας και συγκεκριμένα στο Γραφείο Κοινωνικών Υπηρεσιών στα Λατσιά. Υποδείχθηκε στη μάρτυρα σχετική κοινωνικοοικονομική έκθεση με την μάρτυρα να αναγνωρίζει την υπογραφή της επί του εγγράφου μεν, όχι όμως το περιεχόμενο δε, αφού «κάποιες σελίδες έχουν σημειωμένα σημεία, τα οποία δεν τα έχω σημειώσει, δεν τα έχω γράψει εγώ στην εν λόγω έκθεση, είναι χειρόγραφα, κάποια σημεία απουσιάζουν από την εν λόγω έκθεση». Το εν λόγω έγγραφο πρόσθεσε, δεν αποτελεί πιστό αντίγραφο της εκθέσεως που ετοιμάζει το γραφείο. Η κατάθεση του εγγράφου δυνάμει των πιο πάνω, δεν έγινε κατορθωτή ενώπιον Δικαστηρίου. Ζητήθηκε από τη μάρτυρα να παρουσιάσει στο Δικαστήριο, αυτούσιο το φάκελο της κατηγορούμενης, με τη μάρτυρα να δηλώνει ότι, ο αριθμός φακέλου που αναφέρεται πάνω στην έκθεση που της υποδείχθηκε δεν αφορά σε αριθμό φυσικού φακέλου αλλά σε αριθμό που αντιστοιχεί στο ηλεκτρονικό σύστημα της υπηρεσίας, σύστημα το οποίο έπαυσε να λειτουργεί εδώ και κάποια χρόνια, με αποτέλεσμα να μην είναι κατορθωτή η προσκόμιση του φακέλου στο Δικαστήριο. Την κατηγορούμενη δεν ήταν σε θέση να θυμηθεί, προσθέτοντας ότι ανεξαρτήτως των όσων καταγράφονται στα αιτήματα, οι λειτουργοί καθηκόντως ρωτούν ερωτήσεις για τη λήψη περαιτέρω στοιχείων κατά το στάδιο της συνέντευξης.

      ΜΥ2 ο κ. Τέρλας, Πρωτοκολλητής Α’ στο Οικογενειακό Δικαστήριο. Σκοπός κλήτευσης του ήταν η παρουσίαση της Έκθεσης του Γραφείου Ευημερίας, ως αυτή βρισκόταν εντός του φακέλου της Νομικής Αρωγής. Ο μάρτυρας ανέφερε ότι παρά τις προσπάθειες του για εντοπισμό της εν λόγω έκθεσης στους φακέλους του Οικογενειακού Δικαστηρίου αυτό δεν κατέστη εφικτό, παραπέμποντας την υπεράσπιση όπως αναζητήσει αντίγραφο από το Γραφείο Ευημερίας. Ο μάρτυρας δεν αντεξετάστηκε.

     Τελευταίος μάρτυρας υπεράσπισης (ΜΥ3) ο κ. Ανδρέας Αρναούτης, ασκούμενος δικηγόρος στη δικηγορική εταιρεία Ελένη Βραχίμη & Σια. Είναι γνώστης της παρούσας μέσω μελέτης του φακέλου. Το έγγραφο που του υπέδειξε η υπεράσπιση αναγνώρισε, ως μέρος του μαρτυρικού υλικού που παραλήφθηκε, πλην όμως η κατάθεση του δεν κατέστη κατορθωτή καθότι από αυτό υπολείπονταν σελίδες και δεν είχε τύχει αναγνώρισης μήτε και από τη φερόμενη συντάκτρια του, ΜΥ1. Ο μάρτυρας δεν αντεξετάστηκε.

V. Νομική Πτυχή

  Tο Δικαστήριο θεωρεί πρέπον όπως πρώτα, θέσει το νομικό πλαίσιο και παραμέτρους υπό τις οποίες οφείλει να εξεταστεί η παρούσα υπόθεση, πάντοτε βεβαίως συνδυαστικά, με την ενώπιον του Δικαστηρίου, παρουσιασθείσα μαρτυρία. Ως προαναφέρθηκε, η κατηγορούμενη κατηγορείται για τη διάπραξη του αδικήματος της δόσης ψευδούς όρκου, κατά παράβαση του άρθρου 117 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, για τη στοιχειοθέτηση του οποίου χρειάζεται να αποδειχθούν σωρευτικά τα ακόλουθα συστατικά στοιχεία, τα οποία επιβεβαιώνονται και από τη σχετική νομολογία (βλ. Φελλά ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφεση 8/2021 ημ. 3.6.2021):

(α) το κατηγορούμενο πρόσωπο να ορκίζεται με όρκο ή να προβαίνει σε βεβαίωση ή δήλωση ενώπιον προσώπου εξουσιοδοτημένου να επαγάγει όρκο ή να δεχτεί δήλωση,

(β) ότι ο όρκος ή η δήλωση ήταν ψευδής,

(γ) ότι ο όρκος ή η δήλωση έγινε με πρόθεση (wilfully),

(δ) ότι ο κατηγορούμενος γνώριζε ότι ο όρκος ή η δήλωση ήταν ψευδής,

(ε)  ο όρκος ή η δήλωση ήταν ουσιώδης για το σκοπό που έγινε.

Στη Φελλά (ante), επίσης καταγράφεται ότι:

«Ενώ λοιπόν όταν ο ψευδής όρκος ή διαβεβαίωση, όπως ορίζεται στο άρθρο 110, δίνεται σε δικαστική διαδικασία ή για το σκοπό έναρξης της, τιμωρείται στη βάση του άρθρου 111 με ποινή φυλάκισης μέχρι επτά χρόνια, όταν δίνεται «ενώπιον προσώπου εξουσιοδοτημένου να επαγάγει όρκο ή να δεχτεί δήλωση» τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο χρόνια ή και πρόστιμο».

  Με δεδομένο λοιπόν ότι η κατηγορούμενη παραδέχεται ότι τον Ιούνιο του 2016 προέβη σε υποβολή αιτήματος νομικής αρωγής[14] για δωρεάν εκπροσώπηση της στην αίτηση διατροφής υπ’ αριθμόν 357/2014 ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου, αίτημα το οποίο έθεσε υπόψιν προσώπου εξουσιοδοτημένου να τη δεχθεί, η πλήρωση των συστατικών στοιχείων υπό τις υποπαραγράφους (α) και (ε) ανωτέρω, έχει στοιχειοθετεί.

Αυτό που παραμένει να εξεταστεί, είναι αν η μαρτυρία ενώπιον του Δικαστηρίου έχει φανερώσει την πλήρωση των λοιπών στοιχείων του αδικήματος και συγκεκριμένα υπό τα στοιχεία (β), (γ) και (δ). Αυτό φυσικά οφείλει να γίνει δια της αξιολόγησης της παρουσιασθείσας μαρτυρίας.

V.  Αξιολόγηση Μαρτυρίας/ Βάρος Απόδειξης

    Το βάρος απόδειξης της κατηγορίας, φέρει η κατηγορούσα αρχή. Το Δικαστήριο για να καταδικάσει θα πρέπει να είναι σίγουρο για την ενοχή του κατηγορούμενου (βλ. Woolmington v DPP [1935] AC 462 HL, Γενικός Εισαγγελέας ν Ismail, (2016) 2Β Α.Α.Δ 891). Εάν το Δικαστήριο μετά την αξιολόγηση της μαρτυρίας και τα ευρήματα του, παραμένει με έστω, υποβόσκουσα αμφιβολία, η αθώωση αποτελεί μονόδρομο (βλ. Munteanu v Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ 459). Είναι δέον όπως σημειωθεί ότι ακόμη και η απόρριψη της εκδοχής ενός κατηγορουμένου δεν μεταβάλλει την ανάγκη απόδειξης των κατηγοριών πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, με το κατηγορούμενο πρόσωπο να μην είναι δυνατόν να καταδικαστεί σε περίπτωση απόρριψης της μαρτυρίας της κατηγορούσας αρχής (βλ. Γ.Ε ν Ευριπίδου (2002) 2 Α.Α.Δ 246). Η απόρριψη της εκδοχής ενός κατηγορούμενου είναι μοιραία για την υπεράσπιση μόνο, αν η υπόθεση της κατηγορούσας αρχής παραμένει ισχυρή στο τέλος ώστε να οδηγήσει με την απαιτούμενη ασφάλεια σε καταδίκη (βλ.Kafalos v The Queen 19 CLR 121). Είχα την ευκαιρία μέσω ζωντανής ακροαματικής διαδικασίας, όπως παρακολουθήσω με προσοχή έκαστο εκ των μαρτύρων που κατέθεσαν ενόρκως ενώπιον του Δικαστηρίου.

  Έχω κατά νου τη Νομολογία που άπτεται και αφορά τα ζητήματα αξιολόγησης της προσαχθείσας μαρτυρίας, ενώ αξιολογώ αυτήν στην ολότητά της και όχι αποσπασματικά. Λαμβάνοντας περαιτέρω υπόψιν, τη γενική συμπεριφορά των μαρτύρων στο εδώλιο του μάρτυρα, την ειλικρίνεια, την αμεσότητα των απαντήσεων τους, την ύπαρξη προσωπικού συμφέροντος στην υπόθεση και το λογικοφανές των απαντήσεων τους, σε συνάρτηση πάντοτε και αντιπαραβολή με τα όσα ανέφεραν αρχικώς ανακρινόμενοι από τις αστυνομικές αρχές (βλ. Ζεβρού ν Χαραλάμπους (1996) 1 Α.Α.Δ 447, Καρεκλά ν Κλεάνθους (1997) 1 Α.Α.Δ, 1119, Κυπριανού ν Αστυνομίας Ποιν.Εφ. 129/07 ημερ.10.12.2008).

  Μέσω της αξιολόγησης ενός μάρτυρα, το Δικαστήριο καλείται, εξυφαίνοντας τα λεγόμενα, τις αντιδράσεις και την συμπεριφορά του, να αναδείξει, υπό το πρίσμα της πείρας και της ανθρώπινης φύσης, το αξιόπιστο ή μη της εκδοχής που παρουσιάζει. Σημειώνεται ότι μικρές αντιφάσεις σε ασήμαντες λεπτομέρειες ή ελαχίστου σημασίας ανακρίβειες δεν καταστρέφουν την όλη αξιοπιστία του μάρτυρα (βλ. Κουδουνάρης ν Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ 320) αλλά αντίθετα, ενδυναμώνουν την ειλικρίνεια τους και δείχνουν ότι δεν προσχεδίασαν την εκδοχή που μετέφεραν στο Δικαστήριο.

 

Αξιολόγηση Μαρτύρων Κατηγορίας

Πρωτοκολλητής (ΜΚ1)

Τη μαρτυρία του κ. Τέρλα αποδέχομαι στην ολότητα της ως ειλικρινή και αξιόπιστη. Η μαρτυρία του Πρωτοκολλητή ήταν στη φύση της τυπική, ως διαπιστώνεται από τα πρακτικά της διαδικασίας. Τις αναφορές του περί του τρόπου συμπλήρωσης των αιτήσεων, του περιεχομένου του φακέλου του Οικογενειακού Δικαστηρίου και της βοήθειας που παρέχει καθηκόντως το Πρωτοκολλητείο σε οποιοδήποτε απευθύνεται κοντά τους, κατά το στάδιο υποβολής τέτοιου είδους αιτημάτων, αποδέχομαι ως αληθή. Η θέση ότι ο εκάστοτε Πρωτοκολλητής του Οικογενειακού Δικαστηρίου, (περιλαμβανομένου του συγκεκριμένου μάρτυρα), αποτελεί πρόσωπο το οποίο είναι εξουσιοδοτημένο στην λήψη και αποδοχή δήλωσης ως η επίδικη, ουδόλως αμφισβητήθηκε και αποτελεί κοινό τόπο μεταξύ των παραγόντων της δίκης. Τέλος, αποδέχομαι ως αξιόπιστες όλες τις ενέργειες στις οποίες προέβη ο ΜΚ1 για την λήψη και παραλαβή των κατατεθειμένων ενώπιον του Δικαστηρίου, τεκμηρίων.

 

Γιώργος Παστελλάς (ΜΚ3)

    Το Δικαστήριο με δεδομένη τη πολυπλοκότητα στη σχέση μεταξύ των δύο μερών, (ως άλλωστε ο ίδιος ο μάρτυρας παραδέχθηκε), προσέγγισε την εν λόγω μαρτυρία με προσοχή, και προς τούτο έχει αυτοπροειδοποιηθεί, έχοντας ως γνώμονα το γεγονός ότι ενδεχομένως αυτή να ήταν εμποτισμένη από αλλότρια κίνητρα, όπως την υποβοήθηση του κ. Παπαβαρνάβα στην παρουσίαση της δικής του εκδοχής σε σχέση με τα γεγονότα και την πρόκληση ταλαιπωρίας στην κατηγορούμενη (βλ. Κλεόβουλος Κουσουλίδης ν Αστυνομίας Ποιν. Εφ. 10/2018, ημερ. 9.11.18). Όσο μεγαλύτερο το συμφέρον του μάρτυρα, τόσο μεγαλύτερη προσοχή απαιτείται (βλ. Papachrysostomou v The Police (1988) 2 C.L.R. 55, Λαζάρου ν Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ.633). Με την πιο πάνω σημαντική επισήμανση, το Δικαστήριο αποδέχεται τη μαρτυρία του ΜΚ3 ότι η κατηγορούμενη αποτελεί μέτοχο στην εν λόγω εταιρεία κατά 49%, θέση η οποία τυγχάνει επίρρωσης και από τα ενώπιον του Δικαστηρίου κατατεθειμένα τεκμήρια. Παρά το πρόβλημα που εντοπίζεται στις διαπροσωπικές τους σχέσεις, ο μάρτυρας υπήρξε απόλυτα ειλικρινής προς το Δικαστήριο και τους συνηγόρους δηλώνοντας ότι δεν μπορεί γνωρίζει κατά πόσον η αδελφή του έλαβε οποιαδήποτε έσοδα από την εταιρεία, την οποία αμφότεροι εν πάση περιπτώσει, θεωρούσαν διαγραμμένη από τα αρχεία του Εφόρου Εταιρειών.

Μάρτυρες που σχετίζονται με τη Διερεύνηση- Αστυνομικοί (ΜΚ4 και 5) 

     Ο ΜΚ4 αποτέλεσε τον εξεταστή της υπόθεσης. Η μαρτυρία του σε σχέση με το ανακριτικό έργο που διενεργήθηκε παρέμεινε χωρίς καμία αμφισβήτηση. Την μαρτυρία της αποδέχομαι στην ολότητα της σε σχέση με τις πράξεις και ενέργειες στις οποίες προέβη στα πλαίσια των καθηκόντων του. Ομοίως το Δικαστήριο αποδέχεται τη μαρτυρία της ΜΚ5 η μαρτυρία της οποίας κινήθηκε στο ίδιο μήκος κύματος με τη μαρτυρία του ΜΚ4. Η μαρτυρία της ΜΚ5, γίνεται αποδεκτή στο σύνολο της ως πλήρως ανταποκρινόμενη στην αλήθεια, ενώ σημειώνεται για σκοπούς πληρότητας ότι αυτή, δεν αμφισβητήθηκε από την υπεράσπιση.

 

Σ. Π. (ΜΚ2)

    Ο κ. Παπαβαρνάβας κατέθετε με αμεσότητα ενώπιον του Δικαστηρίου, με τις απαντήσεις του να δίδονται πηγαία, χωρίς καμία υστεροβουλία, σε έκαστο συνήγορο. Η μαρτυρία του ήταν σταθερή, συνεκτική, λογικοφανής ενώ δίδετο αυθόρμητα, χωρίς ενδοιασμούς. Δεν υπάρχει αμφιβολία στο μυαλό του Δικαστηρίου ότι ο εν λόγω μάρτυρας προσήλθε, κληθείς από την κατηγορούσα αρχή, ως μάρτυρας αληθείας.

  Με γνώμονα ότι η εκδίκαση της παρούσας άγγιξε μεταξύ άλλων και ευαίσθητες χορδές που άπτονταν διαδικασιών που ξεκίνησαν και ολοκληρώθηκαν ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου, οι αναφορές του μάρτυρα δεν περιορίστηκαν αποκλειστικά στα επίδικα θέματα της υπόθεσης αλλά αντίθετα, επεκτάθηκαν σε άλλα επιμέρους ζητήματα, ωστόσο, το γεγονός αυτό, σε καμία περίπτωση αυτό δεν επέφερε οποιοδήποτε πλήγμα στην αξιοπιστία του μάρτυρα. Οι αναφορές του μάρτυρα σκοπό είχαν όπως προσφέρει απαντήσεις και παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη εικόνα της χρονολογικής και πραγματικής κατάστασης των όσων προηγήθηκαν αλλά και ακολούθησαν του ουσιώδη χρόνου της υπόθεσης και των επιδίκων ζητημάτων. Σε ό,τι αφορά τα δεδομένα που παρουσίασε και κατέγραψε στις επιστολές του Τεκμήρια 5 και 9 αυτά θεωρώ ότι κατέγραψε με ειλικρίνεια, ως δεδομένα τα οποία γνώριζε και είχε υπόψιν του, ως περιουσία που γνώριζε ότι ενδέχεται να κατείχε η κατηγορούμενη κατά τον (τότε) ουσιώδη χρόνο, δεδομένα τα οποία κοινοποίησε στο Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα. Δεν μπορεί εδώ παρά να σημειωθεί ότι, πλείστες των αναφορών του παραπονούμενου αναφορικά με την περιουσία της πρώην συζύγου του[15], έτυχαν επίρρωσης από την ίδια την κατηγορούμενη ως κατέχουσα κατά πάντα ουσιώδη χρόνο, γεγονός το οποίο δεν μπορεί παρά να προσδίδει αξιοπιστία στις αναφορές του. 

  Σημειώνεται για σκοπούς πληρότητας ότι την μαρτυρία του το Δικαστήριο προσέγγισε με ιδιαίτερη προσοχή και αυτό λόγω του ταραχώδους παρελθόντος που υπάρχει μεταξύ των δύο κύριων παραγόντων της δίκης και ενόψει απόδοσης αλλότριων κινήτρων στην καταγγελία του, από την υπεράσπιση. Προς τούτο το Δικαστήριο έχει αυτοπροειδοποιηθεί (βλ.σημείο επί τούτου, ante).  Η εισήγηση της υπεράσπισης ότι ο ΜΚ2 καταχρηστικά ή εκδικητικά κατήγγειλε την κατηγορούμενη, δεν βρίσκει έρεισμα. Το Δικαστήριο έχει πεισθεί μέσω της καθ’ όλα αξιόπιστης μαρτυρίας του ότι, πυξίδα για την υποβολή παραπόνου ενώπιον των αρχών, δεν ήταν η ταλαιπωρία ή η οικονομική, ή άλλης φύσεως εξαθλίωση της κατηγορούμενης αλλά το έντονο αίσθημα αδικίας που αισθανόταν όταν αναγκάστηκε να υπερασπιστεί κατ’ επανάληψη εαυτόν στα πλαίσια εκδίκασης σωρείας αιτήσεων που υπέβαλε η κατηγορούμενη ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου με αποτέλεσμα να περιέλθει και ο ίδιος τελικώς, σε δεινή οικονομική κατάσταση. Οι θέσεις του δε, περί καταχώρησης αλλεπάλληλων αιτημάτων από πλευράς κατηγορούμενης ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου προς εκδίκαση, όχι μόνο δεν αμφισβητήθηκαν από την υπεράσπιση, αλλά έτυχαν επίρρωσης από την ίδια την κατηγορούμενη η οποία δεν αρνήθηκε ότι υπήρξε αριθμός καταχωρήσεων σε όλα τα επίπεδα της Δικαιοσύνης προς επίλυση των διαφορών τους, τόσο πριν όσο και μετά την έγκριση του αιτήματος της. Το συγκροτημένο της σκέψης του ΜΚ2, η απουσία υπερβολής στα λεγόμενα του, η ποιότητα της μαρτυρίας του, η αυθεντικότητα και γνησιότητα της, ιδωμένα πάντοτε, μέσα στο πλαίσιο του συνόλου της μαρτυρίας που δόθηκε από αμφότερες πλευρές, δεν αφήνουν οποιαδήποτε αμφιβολία για το αξιόπιστο της μαρτυρίας του. Το Δικαστήριο δεν εντόπισε καμία διάθεση ή ανάγκη, να μεγεθύνει ή να αλλοιώσει τα γεγονότα με σκοπό να γίνει πιστευτός. Παρά την αντεξέταση του, ο μάρτυρας δεν υπέπεσε σε καμία αντίφαση, ενώ κάθε του απάντηση όχι μόνο δεν αποκάλυπτε οποιαδήποτε μεταβολή στις θέσεις του (ως προσπαθούσε η υπεράσπιση), αναφορικά με το ιστορικό, ή πλαίσιο των γεγονότων, αλλά αντίθετα, κάθε ευκαιρίας δοθείσης, έριχνε δια των απαντήσεων του, περισσότερο φως στα δεδομένα της παρούσας, δεδομένα τα οποία υποστηρίζονται από πραγματική μαρτυρία. Επί αυτής το Δικαστήριο, μπορεί να βασιστεί για την εξαγωγή συμπερασμάτων.

Αξιολόγηση Μαρτύρων Υπεράσπισης

Κατηγορούμενη

    Η μαρτυρία της κατηγορούμενης ιδωμένη συνολικά και όχι αποσπασματικά δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από το Δικαστήριο και κρίνεται απορριπτέα στην ολότητα της. Η μαρτυρία της ήταν όχι μόνο συγκεχυμένη, αλλά και διάτρητη από αντιφάσεις. Οι θέσεις της ως αυτές παρουσιάστηκαν στο Δικαστήριο, δεν έπεισαν, με την μαρτυρία της να εναλλάσσεται συνεχώς. Η μάρτυρας κατά την ανακριτική της κατάθεση ήταν λαλίστατη σε ότι αφορά τα βοηθήματα που λάμβανε και απολάμβανε, τα οποία κατατίθεντο σε τραπεζικούς λογαριασμούς της, δύο με τρία έτη προ της αιτήσεως της.[16] Η κατηγορούμενη έκανε αναφορά σε αριθμό μετοχών που κατείχε, όχι μόνο στο Χρηματιστήριο και στις εταιρείες Sofelle Investments Ltd και Κώστας Παστελλάς Λτδ αλλά και σε μια τρίτη εταιρεία επ’ ονόματι SP Superior Real Estate Ltd στην οποία κατείχε μετοχικό μερίδιο ύψους 25%. Τα πιο πάνω δεδομένα όμως, ποτέ δεν αποκάλυψε κατά το στάδιο συμπλήρωσης του αιτήματος της. Ανέφερε ανακριθείσα ότι δεν γνωρίζει οτιδήποτε αφορά στις δραστηριότητες των πιο πάνω εταιρειών, πλην της SP Superior Real Estate Ltd «για την οποία εκκρεμούν χρέη και δικαστικές διαδικασίες». Παρά τη γνώση της κατηγορούμενης για κατοχή περιουσίας εγγεγραμμένη στο όνομα της, γνώση η οποία αυταπόδεικτα υπήρχε μέσα από τις απαντήσεις που έδωσε στις ανακριτικές αρχές, αυτή δεν επέδειξε οποιοδήποτε ενδιαφέρον σε ότι αφορά την πορεία των εταιρειών, πορεία η οποία, όπως την περίπτωση της Sofelle Investments Ltd ενδέχετο να της απέφερε και οικονομικό όφελος αν συναινούσε για παράδειγμα, στην πώληση του ακινήτου στον Αστρομερίτη. Ακόμη όμως και (δικαιωματικά) να αρνείτο στην πώληση του ακινήτου, η κατηγορούμενη όφειλε να αποκαλύψει το ρόλο της ως αξιωματούχος στην εταιρεία αλλά και τη γενικότερη εμπλοκή της στις προαναφερθείσες εταιρείας ως μέτοχος αν μη τι άλλο, ενός σεβαστού αριθμού μετοχών.

  Η κατηγορούμενη όχι μόνο επέδειξε παντελή αδιαφορία για τη πορεία των εταιρειών και τα δικαιώματα ή υποχρεώσεις (ενδεχομένως) που της αναλογούσαν σε σχέση με αυτές προ, ή κατά τη συμπλήρωση του αιτήματος της, αλλά επέμενε και στην προώθηση αβάσιμων ισχυρισμών περί ελλιπούς ενημέρωσης της σε σχέση με την πορεία των από τους ΜΚ2 και ΜΚ3, αγνοώντας παντελώς ότι η ίδια όφειλε, ασχέτως των όποιων μεταξύ των μερών σχέσεων, να προσφύγει ενώπιον του Πρωτοκολλητή με καθαρά χέρια, διενεργώντας προηγουμένως εάν έπρεπε, σχετική έρευνα δια των αρμόδιων φορέων.  

  Όταν καλείτο δε να δώσει απαντήσεις σε αλλεπάλληλα ερωτήματα που δεχόταν από την κατηγορούσα αρχή κατά την αντεξέταση σε σχέση με την περιουσία της, η μάρτυρας απαντούσε μεν, καταφεύγοντας σε προφάσεις και δικαιολογίες δε, ως προς το γιατί έκαστο περιουσιακό στοιχείο που της υποβάλλονταν, -παρότι ως τελικώς παραδέχθηκε ήταν εις γνώση της-, δεν συμπεριέλαβε στο αίτημα της. Η ενώπιον του Δικαστηρίου πραγματική μαρτυρία επί του προκείμενου, διαψεύδει τη κατηγορούμενη ως προς τη φερόμενη έλλειψη γνώσης εκ μέρους της, επιβεβαιώνοντας την εντύπωση που αποκόμισε το Δικαστήριο ότι η μάρτυς, προσπαθούσε πάση θυσία όπως αποποιηθεί οποιασδήποτε ποινικής ή άλλης, ευθύνης. Οι δικαιολογίες που πρότασσε σε κάθε απάντηση της ότι, «ποτέ δεν είχε ενημέρωση από κανέναν» και ειδικότερα από τον πρώην σύζυγο της για οποιοδήποτε ζήτημα, όχι μόνο δεν αποτελούν την αλήθεια αλλά αντικρούονται από τα ενώπιον του Δικαστηρίου τεκμήρια[17] ενώ σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αποτελέσουν δικαιολογία ως προς τις πράξεις της, οι οποίες σκοπό άλλο δεν είχαν από την λήψη ωφελήματος στο πρόσωπο της. 

  Είναι ορθό να τονιστεί στο στάδιο αυτό ότι, έκαστος ο οποίος καλείται να συμπληρώσει μια αίτηση ενώπιον των αρμοδίων αρχών, είτε δια ένορκης δήλωσης, έγγραφης διαβεβαίωσης ή υπεύθυνης δήλωσης, αναμένεται ότι θα πράξει ακριβώς αυτό, ήτοι καταγράφοντας και συμπληρώνοντας υπεύθυνα και με πάσα ειλικρίνεια τα εκεί ζητούμενα. Η κατηγορούμενη γνώριζε πολύ καλά κατά το στάδιο συμπλήρωσης του αιτήματος, τόσο των ωφελημάτων που λάμβανε και απολάμβανε αλλά και της λοιπής περιουσίας που είχε επ’ ονόματι της (μετοχές, καταθέσεις και επιδόματα), την οποία τεχνηέντως, απέκρυψε.

  Η θέση της κατηγορούμενης ότι ακολούθησε, κατά τη συμπλήρωση του εν λόγω εγγράφου πιστά, τις οδηγίες του δικηγόρου της περί «καταγραφής όσων είναι επ’ ονόματι της και όσων μπορούν να αξιοποιηθούν», ουδόλως ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Και αυτό γιατί η ενώπιον του Δικαστηρίου πραγματική μαρτυρία, φανερώνει ότι η κατηγορούμενη κατείχε τελικώς, αρκετά περιουσιακά στοιχεία επ’ ονόματι της (επιδόματα, βοηθήματα, μετοχές και καταθέσεις) τα οποία, δεν κατέγραψε, αφήνοντας το αίτημα της επί ουσιωδών σημείων, κενό. Η διάθεση της κατηγορούμενης να ψευσθεί ενώπιον του Δικαστηρίου προκύπτει και από το γεγονός ότι, ενώ είχε λάβει, σύμφωνα με τη μαρτυρία της[18] συμβουλή από το/τη δικηγόρο της να μη συμπεριλάβει την ακίνητη περιουσία της Sofelle Investments Ltd επειδή αυτήν «δεν μπορούσε να αξιοποιήσει» λόγω των κάκιστων μεταξύ του πρώην ζευγαριού σχέσεων, αυτήν τελικώς κατέγραψε, παρά την αντίθετη προς τούτο συμβουλή που έλαβε, αποδεικνύοντας περίτρανα ενώπιον του Δικαστηρίου ότι, κατά το χρόνο συμπλήρωσης του αιτήματος είχε και την κρίση και τη διάκριση όπως συμπληρώσει καταλλήλως, τα πεδία εκεί που επιθυμούσε.

Η κατηγορούμενη όταν ήρθε η ώρα το 2022 για απαλλοτρίωση ακίνητης περιουσίας που αφορούσε (και) την ίδια (ως Διευθύντρια της Sofelle) και συνακόλουθα είσπραξη χρημάτων (και) προς όφελος της[19], γνώριζε πολύ καλά και πώς να επικοινωνήσει με το Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο και τους αρμόδιους φορείς για λήψη ενημέρωσης σε σχέση με την αξιοποίηση της περιουσίας, γεγονός το οποίο δεν μπορεί παρά να ενεργεί αντίθετα προς τις γενικώς προβαλλόμενες θέσεις της ότι «λόγω του τεταμένου των σχέσεων με τον πρώην σύζυγο της, την κοινή τους περιουσία θεωρούσε ότι δεν μπορούσε να αξιοποιήσει εξ’ ου και παρέλειψε να την καταγράψει».

  Περιπλέον, η κατηγορούμενη παραδέχθηκε κατά τη ζώσα μαρτυρία της[20] ότι είναι λήπτρια Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος από τον Απρίλιο του 2016, γεγονός το οποίο παρέλειψε να καταγράψει στο αίτημα της ημερομηνίας Ιουνίου 2016. Ομοίως όμως, παρέλειψε να καταγράψει τα επιδόματα τέκνου και μονογονιού που απολάμβανε από το έτος 2009 και 2016 αντίστοιχα[21], δεδομένα τα οποία όχι μόνο παραθέτει στις ένορκες δηλώσεις της ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου (Τεκμήρια 2 και 3) και επιβεβαιώνονται μέσω του Τεκμηρίου 11 (Δικαστική Απόφαση), αλλά παρουσιάζονται ως πραγματικά δεδομένα μέσω των Τεκμηρίων 36 και 37 που παρουσιάστηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου[22]. Τη θέση ότι μοναδικός λόγος μη καταγραφής των μετοχών που κατείχε σε εταιρείες ενταγμένες στο Χ.Α.Κ ήταν επειδή ξέχασε, λόγω της αμελητέας αξίας των, δεν αποδέχομαι, ως επίσης δεν αποδέχομαι την δικαιολογία που πρόβαλε ότι, επειδή δεν συμφωνούσε σε σχέση με την τιμή/ύψος  του ενοικίου του ακινήτου επί της Οδού Φώτη Πίττα (σημείο (α)–Τεκμήριο 5), αυτό δεν θεωρούσε εισόδημα που όφειλε να αποκαλυφθεί, ασχέτως αν αυτό κατατίθετο έναντι δανειακών υποχρεώσεων του ζεύγους. Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, η μαρτυρία της κατηγορούμενης στερείται πειστικότητας και ως τέτοια την απορρίπτω ως μη αξιόπιστη.

  Αποτελεί εισήγηση της υπεράσπισης ότι καμία μαρτυρία δεν υπάρχει εναντίον της κατηγορούμενης που να φανερώνει ότι η δήλωση ήταν ψευδής, ότι έγινε με πρόθεση (wilfully), και ότι η κατηγορούμενη γνώριζε ότι η δήλωση ήταν ψευδής. Το Δικαστήριο διαφωνεί με την πιο πάνω θέση. Η μαρτυρία εναντίον της κατηγορούμενης μόνο ως καταπελτική μπορεί να χαρακτηριστεί σε σχέση με τη γνώση, το αυτόβουλο της συμπλήρωσης του αιτήματος αλλά και της πρόθεσης περί μη αποκάλυψης όλων των αναγκαίων και βασικών κατά τα άλλα, στοιχείων, που απαιτούνταν.

  Είναι γνωστή η αρχή δικαίου ότι: «το στοιχείο της ένοχης διάνοιας αποδεικνύεται κατά κανόνα συμπερασματικά και από το σύνολο της ενώπιον του Δικαστηρίου μαρτυρίας» (βλ. Ζακακιώτης ν Αστυνομίας (2009) 2 Α.Α.Δ.175 και Φανιέρος ν Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ 104). Η λογική επιτάσσει ότι ένα άτομο θεωρείται ότι έχει την πρόθεση να επιφέρει τα φυσιολογικά αποτελέσματα των πράξεων του. Μέσα από τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης, αλλά και των όσων έχει αναφέρει η κατηγορούμενη στο Δικαστήριο διαπιστώνεται ότι αυτή αιτήθηκε τη λήψη νομικής αρωγής γνωρίζοντας πολύ καλά κατά το στάδιο συμπλήρωσης του αιτήματος το εύρος της περιουσίας που κατείχε περιλαμβανομένων και των εισοδημάτων/επιδομάτων/ βοηθημάτων τα οποία λάμβανε και απολάμβανε και τα οποία τεχνηέντως αποφάσισε να αποκρύψει, μη παραθέτοντας τις εν λόγω πληροφορίες, με μοναδικό σκοπό τη παρουσίαση μιας συγκεκριμένης εικόνας ενώπιον Δικαστηρίου σε σχέση με την οικονομική της κατάσταση η οποία ήταν απόλυτα συνυφασμένη με την εξέταση του αιτήματος της. Το κατά πόσον το αίτημα τελικώς εγκρίθηκε, ορθά ή λανθασμένα, από το Οικογενειακό Δικαστήριο δεν οφείλει να απασχολήσει το εκδικάζον, μήτε και αυτό αποτελεί επίδικο στην παρούσα, ζήτημα.

       Στη θέση της υπεράσπισης ότι η κατηγορούμενη αποκάλυψε στα πλαίσια ετοιμασίας κοινωνικοοικονομικής έκθεσης τα βοηθήματα που λάμβανε και συνεπώς, ουδεμία πρόθεση είχε όπως αυτά αποκρύψει, το Δικαστήριο απαντά ως ακολούθως. Πρώτον, το Γραφείο Ευημερίας που κλήθηκε να μαρτυρήσει υπέρ της κατηγορούμενης (ΜΥ1) δεν αναγνώρισε την έκθεση που παρουσιάστηκε από την υπεράσπιση τονίζοντας ότι επί αυτής υπήρχαν χειρόγραφες σημειώσεις που δεν αντιστοιχούσαν στον γραφικό χαρακτήρα της μάρτυρος, με το έγγραφο να ήταν ελλιπές εν τη γενέσει του, αφού από αυτό έλειπαν σελίδες και δεν αποτελούσε πιστό αντίγραφο.

  Περιπλέον, μελέτη του Τεκμηρίου 26, το οποίο αποτελείται από το Τεκμήριο 1 (Έγγραφη Δήλωση) μετ΄ ενσωματωμένων των σχετικών Παραρτημάτων Α- Θ που αφορούν στην περιουσία του εκάστοτε αιτητή, έγγραφο το οποίο η κατηγορούμενη συμπλήρωσε 3 μήνες αργότερα, ήτοι τον Σεπτέμβριο το 2016, φανερώνει όχι μόνο την απόκρυψη της κατηγορούμενης κατά το στάδιο συμπλήρωσης του αιτήματος σε σχέση με την περιουσία της, αλλά και την από μέρους της συνεχιζόμενη απόκρυψη των πραγματικών της δεδομένων. Παρότι καταγράφει στο Μέρος Ε’ τα επιδόματα που λαμβάνει (1/2 εκάστου), δολίως, παραλείπει, να συμπληρώσει τη λήψη Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος κάτω από τον τίτλο «Δημόσιο Βοήθημα» όπως επίσης και τη λήψη ενοικίου ως εισόδημα «από άλλες πηγές». Περιπλέον, στο Σημείο Γ’ αφήνει κενό οτιδήποτε αφορούσε στην κινητή της περιουσία, παρότι εκεί ρητά επεξηγείτο σε παρένθεση ότι η κινητή περιουσία περιλαμβάνει «αποταμιεύσεις, μετοχές, χρεόγραφα κτλ». Τεχνηέντως λοιπόν, και ενώ τα έγγραφα ήταν πλήρως επεξηγηματικά στη φύση τους, η κατηγορούμενη παρέλειψε να αναφέρει πλείστα δεδομένα που άπτονταν και αφορούσαν στην οικονομική της κατάσταση, με απώτερο σκοπό πάντοτε, την παραχώρηση από το κράτος δωρεάν νομικής εκπροσώπησης στο πρόσωπο της.

  Συνεπώς, πέραν και ανεξάρτητα από το κατά πόσον η κατηγορούμενη προέβη σε αναφορές ή παραστάσεις ενώπιον του Γραφείου Ευημερίας, που ειρήσθω εν παρόδω τέτοια μαρτυρία δεν υπάρχει ενώπιον του Δικαστηρίου, πέραν των αναφορών της κατηγορούμενης, η μαρτυρία της οποίας έχει ήδη κριθεί αναξιόπιστη, η ουσία παραμένει ότι, κατά πάντα ουσιώδη χρόνο, ήτοι κατά τη συμπλήρωση του Τεκμηρίου 1 (και Τεκμήριο 26) η κατηγορούμενη, ενώ είχε εις γνώση της συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία, απέκρυψε αυτά, με πρόθεση και σκοπό, γνωρίζοντας ότι τα όσα κατέγραψε στο αίτημα της δεν αντιστοιχούσαν στην πλήρη αλήθεια. Η μετέπειτα δε συμπεριφορά της δεν μπορεί παρά να σφραγίζει την κρίση του Δικαστηρίου επί τούτου, αφού καμία μαρτυρία δεν παρουσίασε ότι, το λανθασμένο της εικόνας που προώθησε μέσω του Τεκμηρίου 1, έσπευσε ευθύς να διορθώσει ενώπιον Δικαστηρίου, έστω και εκ των υστέρων, όταν αντιλήφθηκε το κατ΄ισχυρισμόν λάθος της. Αντίθετα, τις  παραστάσεις αυτές προώθησε μέχρι και την τελική περάτωση της αιτήσεως της.

Τέλος, στρέφομαι στην αξιολόγηση της μαρτυρίας των ΜΥ1 μέχρι 3. Η μαρτυρία όλων, ήταν τυπική στη φύση της, γεγονός που αναδεικνύεται μέσω των πρακτικών της διαδικασίας. Τη μαρτυρία τους ως προς τις προσπάθειες που έκαναν για εντοπισμό συγκεκριμένου εγγράφου, αποδέχομαι ως ειλικρινή. Των ως άνω λεχθέντων, η μαρτυρία των, τίποτα ουσιαστικό δεν είχε να προσφέρει στην ουσία της υπόθεσης.

VI. Κατάληξη:

 Η κατηγορούσα αρχή έχει, δυνάμει όλων των ανωτέρω καταφέρει, στην απόδειξη πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι η κατηγορούμενη προέβη σε ψευδή δήλωση ενώπιον Πρωτοκολλητή, ήτοι προσώπου το οποίο αποτελεί εξουσιοδοτημένο άτομο για λήψη και παραλαβή τέτοιας, γεγονός το οποίο αποτελεί πραγματικό και μη αμφισβητούμενο δεδομένο. Προκύπτει από τα πιο πάνω ότι, αν η ενέργεια αυτή της κατηγορούμενης γινόταν σε δικαστική διαδικασία, αυτή (η ενέργεια), θα ισοδυναμούσε με ψευδορκία. Δυνάμει όλων των πιο πάνω, η κατηγορούμενη κρίνεται ένοχη στη κατηγορία που αντιμετωπίζει.

 

 

      

                                                                                           (Υπογρ.)……………………………….

                                                                                          Μ. Ναθαναήλ, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

 

Πρωτοκολλητής