ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΣΥΝΘΕΣΗ: Χρ. Παρπόττα, Π.Ε.Δ.
Χρ. Ρασπόπουλος, Α.Ε.Δ.
Π. Σαββίδης, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 26245/2024
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ν.
I. C. C.
Κατηγορούμενος
20 Ιουνίου, 2025.
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Β. Μπίσσας μαζί με την ασκούμενη δικηγόρο κα Ζησίμου
Για τον Κατηγορούμενο: κ. Ρ. Βραχίμης
Κατηγορούμενος παρών
_________________________________
Π Ο Ι Ν Η
Στην παρούσα υπόθεση, ο Κατηγορούμενος κρίθηκε ένοχος, κατόπιν δικής του παραδοχής, σε επτά κατηγορίες, οι οποίες αφορούν τα ακόλουθα αδικήματα:
Ø Διάρρηξη κτιρίου και κλοπή, κατά παράβαση των άρθρων 255, 291, 294(α) και 29 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154, (κατηγορίες 1 και 7).
Ø Αδικήματα νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, 4 (1)(α)(iii)(2), 5, 7 και 8 του περί Παρεμπόδισης και Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Δραστηριότητες Νόμου του 2007 (Ν.188(Ι)/2007), (κατηγορία 2).
Ø Παράνομη κατοχή περιουσίας, κατά παράβαση των άρθρων 309 και 29 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154, (κατηγορία 3).
Ø Κακόβουλη ζημιά, κατά παράβαση των άρθρων 324(1) και 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154, (κατηγορίες 5 και 8).
Ø Συνωμοσία προς διάπραξη κακουργήματος, κατά παράβαση των άρθρων 371 και 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154, (κατηγορία 6).
Τα γεγονότα που αφορούν την παρούσα υπόθεση, όπως αυτά έχουν εκτεθεί από πλευράς της Κατηγορούσας Αρχής και δεν έχουν αμφισβητηθεί, περιλαμβάνονται λεπτομερώς στο Έγγραφο 1.
Αναφορικά με την κατηγορία 5, τα γεγονότα έχουν ως ακολούθως. Στις 6.12.2024, ο Μ.Κ.26 επί του κατηγορητηρίου, εκτελούσε καθήκοντα διαχειριστή στο σχολικό κτίριο Μελκονιάν. Σχόλασε από τα καθήκοντα του η ώρα 16:30, έχοντας κλειδώσει και ασφαλίσει όλες τις πόρτες, αλλά και τις εξωτερικές εισόδους του σχολείου. Από τις 6.12.2024 μέχρι τις 9.12.2024 το πρωί, που επέστρεψε στο σχολείο, ούτε ο ίδιος, αλλά ούτε και άλλο πρόσωπο που εργάζεται στο σχολείο, δεν εισήλθε εντός αυτού.
Μεταξύ των ημερομηνιών 6.12.2024 με 9.12.2024, ο Κατηγορούμενος εισήλθε εντός του χώρου του σχολείου και με τη χρήση βίας έσπασε ένα γυάλινο παράθυρο του σχολείου και κάποιες ξύλινες ανοιγόμενες μεσόπορτες οι οποίες οδηγούσαν στην αποθήκη του σχολείου, προκαλώντας ζημιές ύψους €200.
Αναφορικά με τις κατηγορίες 1 και 2 τα γεγονότα έχουν ως ακολούθως. Μεταξύ των ημερομηνιών 7.12.2024 με 9.12.2024 και ενώ το εργοστάσιο στρωμάτων «MARINOS NlCOLAOU FIBERS LTD», το οποίο βρίσκεται στην οδό Μετεώρων 3 στη βιομηχανική περιοχή Στροβόλου, ήταν κλειστό και όλες οι εξωτερικές πόρτες κλειστές, ο Κατηγορούμενος πέτυχε είσοδο σε αυτό ανοίγοντας εξωτερική πόρτα του εργοστασίου. Ακολούθως, εισήλθε εντός ενός γραφείου που βρίσκεται στο ισόγειο του εργοστασίου, όπου εντόπισε και έκλεψε το χρηματικό ποσό των €200, μία τσάντα φορητού ηλεκτρονικού υπολογιστή αξίας €80 και ένα ρολόι χειρός μάρκας AMAZFIT αξίας €150. Επίσης, μετέβηκε στον 10ον όροφο του εργοστασίου, όπου βρίσκεται το γραφείο του ιδιοκτήτη και διευθυντή της προαναφερόμενης εταιρείας και εργοστασίου. Αφού εισήλθε εντός του εν λόγω γραφείου, έκλεψε 11 άσπρους φάκελους, οι οποίοι περιείχαν, το ποσό των €5.000 έκαστος, δηλαδή συνολικό ποσό €55.000, οι οποίοι βρίσκονταν εντός μίας δερμάτινης θήκης που υπήρχε σε συρτάρι του γραφείου. Επίσης, έκλεψε από δεύτερο σημείο εντός του εν λόγω γραφείου, το χρηματικό ποσό των €40.000.
Την 12.12.2024, κατόπιν δακτυλοσκοπικού ελέγχου, εντοπίστηκε το αποτύπωμα του Κατηγορούμενου σε σημεία του γραφείου, από το οποίο ο τελευταίος είχε κλέψει το ποσό των €200. Την ίδια ημέρα, εξασφαλίστηκε εναντίον του Κατηγορούμενου ένταλμα σύλληψης και αφού αναζητήθηκε χωρίς αποτέλεσμα, τα στοιχεία του τοποθετήθηκαν στον κατάλογο stop-list.
Σε σχέση δε με τις κατηγορίες 3, 6, 7 και 8, τα γεγονότα έχουν ως ακολούθως. Μεταξύ των ημερομηνιών 12.12.2024 με 13.12.2024, ο Κατηγορούμενος, πέτυχε και πάλι είσοδο στο προαναφερόμενο εργοστάσιο, με τη βοήθεια άλλου προσώπου. Αφού εισήλθε εντός του πιο πάνω εργοστασίου, με τη χρήση άγνωστου αντικειμένου, παραβίασε την πόρτα του γραφείου του διευθυντή της εταιρείας, προκαλώντας σε αυτήν ζημιές ύψους €300 και έκλεψε αλκοολούχα ποτά αξίας €2.180.
Την 13.12.2024, τα μέλη της Αστυνομίας παρέλαβαν τα δεδομένα κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης της εταιρίας Πηλακούτας, που βρίσκεται στην οδό Μετεώρων στη βιομηχανική περιοχή Στροβόλου. Από την επιθεώρηση αυτών, διαπιστώθηκε ότι την 12.12.2024 και περί ώρα 23:03 εντοπίζεται και δεύτερο πρόσωπο να περιφέρεται εντός του εργοστασίου. Περί ώρα 23:14, φαίνεται ο Κατηγορούμενος να κατευθύνεται στο παράθυρο του κτιρίου και μετά από πάροδο λίγων δευτερολέπτων εμφανίζεται και πάλι να περιφέρεται εντός του κτιρίου και κοντά στο παράθυρο.
Την 14.12.2024 και περί ώρα 21:15 ο Κατηγορούμενος εντοπίστηκε από μέλη της Τροχαίας Αρχηγείου να οδηγεί όχημα με υπερβολική ταχύτητα. Αφού του έκαναν σήμα να σταματήσει, ο Κατηγορούμενος συνέχισε την πορεία του, δηλαδή από την Κόσιη προς Λάρνακα με σκοπό να διαφύγει. Ακολούθως, έγινε κατορθωτή η ανακοπή του, όπου και συνελήφθηκε για τροχαία αδικήματα. Κατά τον έλεγχο του Κατηγορούμενου από τον αστυφύλακα Παύλου, εντοπίστηκε, εντός του πορτοφολιού του, χρηματικό ποσό ύψους €6.000. Μετά από επίστηση της προσοχής του στο Νόμο, ο Κατηγορούμενος απάντησε, «Ι am going to give the money to someone its 6,000». Αφού δεν έδωσε περαιτέρω ικανοποιητικές εξηγήσεις για την κατοχή του εν λόγω χρηματικού ποσού, πληροφορήθηκε για τη διάπραξη του αυτόφωρου αδικήματος της παράνομης κατοχής περιουσίας και ότι είναι υπό σύλληψη για το εν λόγω αδίκημα. Του επιστήθηκε εκ νέου η προσοχή του στο Νόμο και ο Κατηγορούμενος δεν απάντησε οτιδήποτε. Μετά από περεταίρω έλεγχο που έκανε ο αστυφύλακας Παύλου, διαπίστωσε ότι ο Κατηγορούμενος ήταν καταχωρημένος, ως καταζητούμενο πρόσωπο από το ΤΑΕ Λευκωσίας, το οποίο και ενημέρωσε σχετικά. Στη συνέχεια ο αστυφύλακας Παύλου, μετέφερε τόσο τον Κατηγορούμενο όσο και το όχημα του, στον Αστυνομικό Σταθμό Αραδίππου. Η ώρα 21:30, ο αστυφύλακας Παύλου, ερεύνησε το όχημα του Κατηγορούμενου, όπου η ώρα 21:32, εντόπισε κάτω από τη θέση του συνοδηγού μεγάλο μαύρο τσαντάκι μέσης, το οποίο άνοιξε στην παρουσία του Κατηγορούμενου, εντός του οποίου υπήρχε το χρηματικό ποσό των €89.330. Αφού του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο, ο Κατηγορούμενος απάντησε, «Its my life savings». Αμέσως, η ώρα 21:35, αφού ο Κατηγορούμενος δεν έδωσε επαρκείς εξηγήσεις για την προέλευση του εν λόγω χρηματικού ποσού, ο αστυφύλακας Παύλου τον συνέλαβε για το αυτόφωρο αδίκημα της παράνομης κατοχή περιουσίας, του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο και ο Κατηγορούμενος δεν απάντησε τίποτε. Όλα τα ανευρεθέντα και ο Κατηγορούμενος παραδόθηκαν την ίδια ημέρα, στον αστυφύλακα Τζιωνή του ΤΑΕ Λευκωσίας, ο οποίος συνέλαβε εκ νέου τον Κατηγορούμενο στη βάση του εντάλματος σύλληψης που εκκρεμούσε εναντίον του. Μετά από επίστηση της προσοχής του στο Νόμο, ο Κατηγορούμενος απάντησε, «Η πόρτα ήταν ανοικτή».
Την 15.12.2024 ο Κατηγορούμενος προέβη σε υποδείξεις σκηνών στο εργοστάσιο «MARINOS NlCOLAOU FIBERS LTD». Ο ίδιος υπέδειξε την πόρτα του υπογείου του εργοστασίου δηλώνοντας, «Από εδώ μπήκα και βγήκα και η πόρτα ήταν ανοικτή». Την ίδια ημέρα και μεταξύ των ωρών 00:30 με 01:00 μέλη της Αστυνομίας, διενήργησαν έρευνα με τη βοήθεια διερμηνέα στην οικία του Κατηγορούμενου, κατόπιν γραπτής του συγκατάθεσης. Κατά την έρευνα εντοπίστηκαν αριθμός διαφόρων οινοπνευματωδών ποτών για τα οποία δεν έδωσε ικανοποιητικές εξηγήσεις και αφού του επιστήθηκε η προσοχή του στο Νόμο απάντησε, «Τα ποτά τα αγόρασα από κάπου». Εντοπίστηκε επίσης, ένα ρολόι μάρκας AMAZFIT, χρώματος μαύρου και αφού του επιστήθηκε η προσοχή του στο Νόμο, απάντησε «Το έκλεψα από εκεί». Την ίδια ημέρα στο ΤΑΕ Λευκωσία, ο ιδιοκτήτης και διευθυντής της προαναφερόμενης εταιρείας και εργοστασίου, είδε και αναγνώρισε τα αλκοολούχα ποτά που είχαν κλαπεί από το εργοστάσιο του, καθώς και το ρολόι χειρός AMAZFIT το οποίο επίσης είχε κλαπεί από το εργοστάσιο.
Την 20.12.2024 λήφθηκε ανακριτική κατάθεση από τον Κατηγορούμενο, ο οποίος παραδέχτηκε ότι το ποσό των €95.330, που εντοπίστηκε στην κατοχή του από τον αστυφύλακα Παύλου, είναι χρήματα που έκλεψε από το εργοστάσιο. Παραδέχτηκε επίσης ότι έκλεψε και την τσάντα του ηλεκτρονικού υπολογιστή, ως επίσης και το ρολόι χειρός μάρκας AMAZFIT. Το χρηματικό ποσό των €95.330 που εντοπίστηκε στην κατοχή του Κατηγορουμένου, έχει κατατεθεί στο Λογιστήριο της Αστυνομίας ως τεκμήριο της υπόθεσης.
Υποθέσεις που λαμβάνονται υπόψη
Στην παρούσα υπόθεση, κατόπιν αιτήματος της Υπεράσπισης και της σύμφωνης γνώμης της Κατηγορούσας Αρχής λαμβάνονται υπόψη τα γεγονότα δύο ακόμα υποθέσεων, στις οποίες έχει υπάρξει παραδοχή στις κατηγορίες από μέρους του Κατηγορούμενου. Οι υποθέσεις αυτές και τα γεγονότα τους έχουν ως ακολούθως:
Ποινική Υπόθεση με Αρ. 10685/24, του Ε.Δ. Λευκωσίας. Η εν λόγω υπόθεση αφορά τρεις κατηγορίες για τα αδικήματα, της εισόδου σε ξένη περιουσία με σκοπό τη διάπραξη ποινικού αδικήματος (κατηγορία 1), της κατοχής διαρρηκτικού οργάνου κατά τη διάρκεια της νύκτας (κατηγορία 2) και της κακόβουλης ζημιάς (κατηγορία 3). Σύμφωνα με τα γεγονότα της εν λόγω υπόθεσης (βλ. Έγγραφο 1), στις 15.5.2024 και περί ώρα 20:15, ενώ ο αστυφύλακας Ιωάννου, βρισκόταν σε περιπολία στη Λευκωσία, έλαβε μήνυμα ότι ύποπτο πρόσωπο βρίσκεται στο υπόγειο του εργοταξίου LANDMARK στην Λεωφόρο Μακαρίου, στη Λευκωσία και ασχολείται με κλοπή καλωδίων. Ο αστυφύλακας Ιωάννου, μαζί με άλλο μέλος της Αστυνομίας, μετέβηκε στον χώρο, όπου εντόπισε τον Κατηγορούμενο να βρίσκεται κρυμμένος κάτω από μεταλλικές κατασκευές. Ο Κατηγορούμενος είχε στην κατοχή του, μία ηλεκτρική σπαθόσεγα καλωδίων, ένα τυλιγάδι ηλεκτρικού σύρματος, το οποίο χρησιμοποιούσε για την παροχή ρεύματος στην σπαθόσεγα καθώς επίσης και μία λεπίδα χειρός (κόπτης). Του έγινε σωματική έρευνα και στην κατοχή του βρέθηκε ένα ζευγάρι γάντια εργασίας και 5 κλειδιά. Ο Κατηγορούμενος συνελήφθη για το αδίκημα της παράνομης εισόδου, του επιστήθηκε η προσοχή του στον Νόμο, χωρίς όμως να δώσει οποιαδήποτε απάντηση. Από την αποκοπή καλωδίων που έκανε ο Κατηγορούμενος, προκλήθηκε ζημιά αξίας €10.000 στο εργοτάξιο. Λήφθηκε ανακριτική κατάθεση από τον Κατηγορούμενο, ο οποίος ανέφερε ότι τη συγκεκριμένη νύχτα, είχε μεταβεί στο εργοτάξιο με σκοπό να κόψει καλώδια από την οικοδομή για να τα πουλήσει.
Ποινική Υπόθεση με Αρ. 589/2025, του Ε.Δ. Λευκωσίας. Η εν λόγω υπόθεση αφορά τρεις κατηγορίες, για τα αδικήματα, της διάρρηξης κτιρίου και διάπραξης κακουργήματος (κατηγορία 1), της διάρρηξης κτιρίου με σκοπό διάπραξη κακουργήματος (κατηγορία 2) και της απόδρασης προσώπου που τελεί υπό νόμιμη κράτηση (κατηγορία 3). Σύμφωνα με τα γεγονότα της εν λόγω υπόθεσης (βλ. Έγγραφο 2 και πρακτικό ημερ. 11.6.2025), ο Κατηγορούμενος, ενώ βρισκόταν στα κρατητήρια του Αστυνομικού Σταθμού Λακατάμιας ως υπόδικος στα πλαίσια της Υπόθεσης Αρ.26245/24 (ήτοι της κύριας υπόθεσης), στις 6.1.2025 μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, μετά από κατάποση αριθμού λεπίδων. Κατόπιν εξετάσεων στις οποίες υποβλήθηκε, δόθηκαν οδηγίες να υποβληθεί σε γαστροσκόπηση. Λόγω όμως της επιθετικής του συμπεριφοράς έναντι στο ιατρικό προσωπικό, η εξέταση ακυρώθηκε και κρατήθηκε για νοσηλεία στο Νοσοκομείο. Στις 7.1.2025, κατόπιν νέας αξιολόγησης της κατάστασης του, κρίθηκε ότι οι λεπίδες θα μπορούσαν να αποβληθούν από τον οργανισμό του με φυσιολογικό τρόπο και ως εκ τούτου, του δόθηκε εξιτήριο. Τότε, ο Κατηγορούμενος παραπονέθηκε για έντονους πόνους στην κοιλιά, με αποτέλεσμα να δοθούν οδηγίες για ακτινολογικό έλεγχο. Αφού υποβλήθηκε σε ακτινολογικό έλεγχο, μεταφέρθηκε πίσω στο δωμάτιο όπου κρατείτο. Περί ώρα 15:58 ο Κατηγορούμενος ζήτησε από τον ειδικό αστυφύλακα Αντωνίου ο οποίος τον επιτηρούσε, όπως του γεμίσει το μπουκάλι του με νερό. Ο ειδικός αστυφύλακας Αντωνίου, αφού του τοποθέτησε χειροπέδες, με την μία δακτύλιο στο χέρι του Κατηγορούμενου και την άλλη στο σταθερό κάγκελο του κρεβατιού, μετέβη σε παραπλήσιο χώρο για να γεμίσει το μπουκάλι με νερό. Με την επιστροφή του, ένα λεπτό αργότερα, διαπίστωσε ότι ο Κατηγορούμενος είχε δραπετεύσει, ενώ οι χειροπέδες βρίσκονταν στο κάγκελο του κρεβατιού που είχαν τοποθετηθεί προηγουμένως. Άμεσα, εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εναντίον του Κατηγορούμενου και αναζητείτο.
Την ίδια ημέρα, δηλαδή την 7.1.2025, και μεταξύ των ωρών 19:00-22:00, ο Κατηγορούμενος διέρρηξε και εισήλθε εντός εργαστηρίου κατασκευής αλουμινίων, στην οδό Μετεώρων 5 στη Βιομηχανική Περιοχή Στροβόλου. Από εξετάσεις της Αστυνομίας, διαπιστώθηκε ότι ο Κατηγορούμενος εισήλθε εντός του πιο πάνω εργαστηρίου σκαρφαλώνοντας από σκαλωσιά, που υπήρχε εγκατεστημένη στην εξωτερική πλευρά του κτιρίου, άνοιξε δίφυλλο συρόμενο αλουμινένιο παράθυρο, το οποίο ήταν κλειστό, αλλά απασφάλιστο. Αφού εισήλθε εντός αυτού, μετέβηκε σε υπερυψωμένο δωμάτιο (πατάρι) και έκλεψε από αυτό ένα παντελόνι, ένα σακάκι, ένα ζευγάρι μποτάκια, δύο ρολόγια μάρκας BOSS και POLICE και τουρκικές λίρες, όλα συνολικής αξίας €2.500, ενώ αφαίρεσε τα ρούχα και παπούτσια που φορούσε κατά την απόδραση του και τα πέταξε στο πάτωμα.
Την ίδια ημέρα και περί ώρα 22:00, ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου «MARINOS NlCOLAOU FIBERS LTD», εντόπισε μέσα από το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης που έχει εγκατεστημένο στο εργοστάσιο του, στην οδό Μετεώρων 3 στη Βιομηχανική περιοχή Στροβόλου, ένα πρόσωπο να βρίσκεται εντός αυτού και άμεσα ενημέρωσε το ΤΑΕ Λευκωσίας. Μέλη του ΤΑΕ Λευκωσίας, μαζί με μέλη του Ειδικού Αντιτρομοκρατικού Ουλαμού, μετέβησαν στο πιο πάνω εργοστάσιο, όπου ο αστυφύλακας Μιχαήλ, εντόπισε τον Κατηγορούμενο στον τελευταίο όροφο του εργοστασίου, κρυμμένο πίσω από μάζα με στρώματα. Ο αστυφύλακας Μιχαήλ πληροφόρησε τον Κατηγορούμενο ότι εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψης εναντίον του, καθώς και για τα δικαιώματα του, του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο και o Κατηγορούμενος απάντησε, «ΟΚ». Ο Κατηγορούμενος φορούσε τα ρούχα που κλάπηκαν από το εργαστήριο κατασκευής αλουμινίων.
Από επιτόπιες εξετάσεις που έγιναν την ίδια στιγμή, διαπιστώθηκε ότι ο Κατηγορούμενος είχε πετύχει είσοδο εντός του πιο πάνω εργοστασίου παραβιάζοντας μεταλλικό προστατευτικό τοίχο, με τη χρήση εργαλείου. Έγινε έρευνα στον Κατηγορούμενο και σε αυτόν εντοπίστηκαν η κλαπείσα περιουσία από το εργαστήριο κατασκευής αλουμινίων, καθώς και ένα κατσαβίδι. Η περιουσία που εντοπίστηκε στην κατοχή του Κατηγορούμενου καθώς και τα ρούχα που φορούσε, αναγνωρίστηκαν από τον ιδιοκτήτη του εργαστηρίου. Λήφθηκε ανακριτική κατάθεση για όλα τα πιο πάνω αδικήματα από τον Κατηγορούμενο, ο οποίος διατήρησε το δικαίωμα σιωπής.
Προηγούμενες Καταδίκες
Εν σχέσει με το ποινικό μητρώο του Κατηγορούμενου, αναφέρθηκε από πλευράς Κατηγορούσας Αρχής και δεν έτυχε αμφισβήτησης από την Υπεράσπιση ότι ο Κατηγορούμενος βαρύνεται με μία προηγούμενη καταδίκη (βλ. Έγγραφο 1) η οποία αφορά την Υπόθεση Αρ. 10916/24, του Ε.Δ. Λευκωσίας. Στην εν λόγω υπόθεση ο Κατηγορούμενος καταδικάστηκε στις 22.11.2024, σε πέντε κατηγορίες για το αδίκημα της εισόδου σε ξένη περιουσία, πέντε κατηγορίες για το αδίκημα της κλοπής, μία κατηγορία για το αδίκημα της κατοχής διαρρηκτικού οργάνου κατά τη διάρκεια της νύχτας, μία κατηγορία για το αδίκημα της κακόβουλης ζημιάς και μία κατηγορία για το αδίκημα της επίθεσης σε όργανο της τάξης κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, όπου του επιβλήθηκαν διάφορες ποινές, με τη σοβαρότερη να είναι 6 μήνες άμεση φυλάκιση στην κατηγορία για το αδίκημα της κατοχής διαρρηκτικού οργάνου κατά τη διάρκεια της νύχτας και στις κατηγορίες για το αδίκημα της κλοπής. Όλες οι ποινές διατάχθηκε να είναι συντρέχουσες. Ενόψει την κράτησης του Κατηγορούμενου ως υπόδικου, αποφυλακίστηκε στις 2.12.2024. Η ημερομηνία αποκατάστασης των πιο πάνω ποινών, είναι η 22.11.2027.
Αγόρευση προς Μετριασμό της Ποινής
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του Κατηγορουμένου, κατά την αγόρευση του για μετριασμό της ποινής, αναφέρθηκε στις προσωπικές συνθήκες του Κατηγορούμενου, υιοθετώντας περαιτέρω την Έκθεση των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας πλην της αναφοράς ότι δεν αναφέρεται χρήση ουσιών. Σύμφωνα με την Έκθεση των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, ο Κατηγορούμενος είναι 40 ετών και κατάγεται από τη Ρουμανία. Είναι το τέταρτο παιδί από τα εννέα παιδιά της οικογένειας του. Οι γονείς του χώρισαν πριν από 27 χρόνια. Ο πατέρας του έχει αποκτήσει ακόμη δέκα παιδιά, δύο από τον πρώτο του γάμο και οκτώ από τον δεύτερο του γάμο. Η μητέρα του έχει αποκτήσει ακόμη τρία παιδιά από τον πρώτο της γάμο. Ο Κατηγορούμενος φοίτησε 8 χρόνια σε σχολείο της χώρας του. Στη συνέχεια, εργαζόταν για 15 χρόνια ως οικοδόμος. Ήρθε στην Κύπρο πριν από περίπου 2 χρόνια και για περίοδο 6 μηνών, εργαζόταν σε εταιρεία με πλαστικά. Είναι πατέρας ενός παιδιού ηλικίας 16 ετών. Παρακολουθείται από ψυχίατρο και λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή.
Πέραν όσων αναφέρονται στην Έκθεση των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, ο συνήγορος Υπεράσπισης, σε σχέση με τις προσωπικές περιστάσεις του, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο ότι ο Κατηγορούμενος είναι χρήστης ναρκωτικών ουσιών, επισημαίνοντας περαιτέρω ότι έχει κάνει αίτημα για να ενταχθεί σε πρόγραμμα εντός των Κεντρικών Φυλακών. Ως προς τη διάπραξη των αδικημάτων τόσο της παρούσας υπόθεσης, όσο και των υποθέσεων που λαμβάνονται υπόψη, καθώς και της υπόθεσης που αφορά την προηγούμενη καταδίκη του, πρόβαλε ότι η αξιόποινη συμπεριφορά του Κατηγορούμενου ήταν αποτέλεσμα μίας έξαρσης εγκληματικής δραστηριότητας, η οποία οφείλετο στην εξάρτηση του από ναρκωτικές ουσίες.
Περαιτέρω, ο συνήγορος Υπεράσπισης κάλεσε το Δικαστήριο να λάβει υπόψη την παραδοχή του Κατηγορουμένου, η οποία ως ανέφερε δείχνει στο Δικαστήριο τη μεταμέλεια του. Χωρίς να παραβλέπει ότι ο Κατηγορούμενος διέπραξε ίδια αδικήματα μόλις εξέτισε την ποινή φυλάκισης που του είχε επιβληθεί στην Υπόθεση Αρ. 10916/24, του Ε.Δ. Λευκωσίας, κάλεσε το Δικαστήριο να θεωρήσει τη δράση του ως μία συνεχιζόμενη δραστηριότητα.
Μετριαστικά, κλήθηκε το Δικαστήριο να λάβει υπόψη και το γεγονός ότι ανευρέθηκαν όλα τα χρήματα τα οποία νομιμοποίησε ο Κατηγορούμενος, τονίζοντας ότι αυτά θα επιστραφούν στον νόμιμο δικαιούχο, με αποτέλεσμα αυτός να μην έχει μεγάλη οικονομική καταστροφή. Σημειώνει, επίσης ότι τα περισσότερα εκ των κλοπιμαίων και ειδικότερα αυτά που ήταν αξίας βρέθηκαν στην κατοχή του Κατηγορούμενου και επομένως η ζημιά είναι πολύ μικρή για τους παραπονούμενους.
Νομική Πτυχή
Τα αδικήματα τα οποία παραδέχθηκε ο Κατηγορούμενος είναι αναντίλεκτα σοβαρά. Αυτό διαφαίνεται, πρωτίστως, από τη σοβαρότητα που προσδίδεται σε αυτά από τον Νομοθέτη, μέσα από το ανώτατο όριο ποινής που προνοείται για κάθε αδίκημα και αυτό είναι ένα στοιχείο που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής, συνεκτιμώντας το με τα γεγονότα της υπόθεσης (βλ. Souilmi v. Αστυνομίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 248 και Δημοκρατία ν. Λαζαρή, Ποιν. Έφ. 25/2021, ημερ. 8.3.2022), ECLI:CY:AD:2022:D89. Στα πλαίσια αυτά σημειώνουμε ότι από πλευράς προβλεπόμενων ποινών, το πιο σοβαρό αδίκημα στην παρούσα είναι, τα αδικήματα νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες (κατηγορία 2) για το οποίο προνοείται ποινή φυλάκισης 14 ετών ή χρηματική ποινή μέχρι €500.000 ή και οι δύο αυτές ποινές. Ακολουθούν, από πλευράς ύψους ποινών, τα αδικήματα, της διάρρηξης κτιρίου και κλοπής (κατηγορίες 1 και 7) και της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος (κατηγορία 6), για τα οποία προνοείται ποινή φυλάκισης 7 χρόνων, της κακόβουλης ζημιάς (κατηγορίες 5 και 8), για το οποίο προνοείται ποινή φυλάκισης 2 χρόνων, ή χρηματική ποινή μέχρι €2.562 (Λ.Κ1.500), ή και οι δύο αυτές ποινές και τέλος, το αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας (κατηγορία 3), για το οποίο προνοείται ποινή φυλάκισης 6 μηνών.
Υποδεικνύουμε ότι, με βάση τη σχετική νομολογία, οι προβλεπόμενες στον Νόμο ποινές συνιστούν τη βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο την επιμέτρηση της ποινής που θα επιβάλει, με στόχο την εξεύρεση των κατάλληλων ποινών σε κάθε περίπτωση (βλ. Λεβέντης v. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 632).
Η σοβαρότητα όμως των αδικημάτων που διέπραξε ο Κατηγορούμενος διαφαίνεται αναμφίβολα και από την ίδια τη φύση τους.
Η σοβαρότητα του αδικήματος νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες έγκειται αναμφίβολα στον στόχο που έχει, ήτοι την απόκρυψη της προέλευσης των παράνομων χρημάτων, ώστε να φαίνονται νόμιμα, με αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνία, στην οικονομία και στο κράτος δικαίου. Στην υπόθεση Θεοφάνους ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 298/2018, ημερ. 27.6.2019, λέχθηκε ότι, «Το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, όπως το ίδιο αυτοπροσδιορίζεται, συνίσταται στη χρήση/απόλαυση από τον αδικοπραγήσαντα των καρπών της παρανομίας του. Ό,τι έχει σημασία, για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής, είναι το είδος και το ύψος των καρπών της παρανομίας που απόλαυσε ο αδικοπραγήσας ως αποτέλεσμα της παράνομης δραστηριότητας του. Είναι αυτή την απόλαυση που έχει στο επίκεντρο του το υπό αναφορά αυτοτελές αδίκημα.». Όπως επισημαίνεται επίσης στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Μαυρόπουλου, Ποιν. Έφ. 240/2024, ημερ. 29.4.2025, με αναφορά στην υπόθεση R v. Barsa [2002] 2 Cr. App. R. (S) 100, « … , το στοιχείο της αποτροπής είναι έντονο σε τέτοιας φύσης αδικήματα ένεκα της ενθάρρυνσης και ώθησης την οποία τέτοιου είδους δράση παρέχει γενικά στο έγκλημα.».
Δέον όπως λεχθεί ότι τα τελευταία χρόνια, το συγκεκριμένο αδίκημα απασχολεί όλο και περισσότερο τα Δικαστήρια, γεγονός για το οποίο έχουμε γνώση όχι μόνο μέσω της σχετικής νομολογίας, αλλά και από τον μεγάλο αριθμό υποθέσεων που άγονται ενώπιον μας και αφορούν τέτοια αδικήματα. Είναι λοιπόν σαφές, στη βάση όλων των ανωτέρω, ότι επιβάλλεται η αντιμετώπιση του εν λόγω αδικήματος με αυστηρές ποινές, προκειμένου να σταλούν τα σωστά μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση και ιδίως για την καταστολή τέτοιων εγκληματικών συμπεριφορών.
Ως προς το ύψος των ποινών σε ότι αφορά το αδίκημα της νομιμοποίησης, έχοντας γνώση ότι η περιουσία αποτελούσε έσοδο από παράνομες δραστηριότητες, παραπέμπουμε ενδεικτικά στις υποθέσεις, Μιχαηλίδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 125/2017 κ.ά., ημερ. 26.4.2018, Λεμονάρη ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 212/2017, ημερ. 17.4.2019, ECLI:CY:AD:2019:B150, Στεφάνου ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 18/20, ημερ. 1.7.2021, ECLI:CY:AD:2021:B295, Κρομμυδάς ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 152/2020, ημερ. 28.9.2021, ECLI:CY:AD:2021:B411 και Δημοκρατία κ.ά. ν. Κουρουζίδη κ.ά., Ποιν. Έφ. 19/20 κ.ά., ημερ. 20.7.2022. Στις προαναφερθείσες υποθέσεις, αναλόγως των γεγονότων της κάθε μιας, για το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων, επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης.
Σοβαρό είναι βεβαίως και το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου και κλοπής που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος. Η σοβαρότητα του εν λόγω αδικήματος, πέραν της προβλεπόμενης ποινής, υπογραμμίσθηκε σε σωρεία αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στις οποίες τονίζεται ότι οι κλοπές, οι διαρρήξεις και άλλα ομοειδή αδικήματα είναι στην πρώτη γραμμή της εγκληματικότητας χωρίς να δείχνουν σημεία κάμψης. Αντίθετα, σημειώνεται έξαρση, γι’ αυτό και τα Δικαστήρια τα αντιμετωπίζουν με αυστηρότητα γιατί προκαλούν ρήγματα στην έννομη τάξη και διαβίωση και διαβρώνουν συνάμα το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη (βλ. Παναγίδη ν. Δημοκρατία (1997) 2 Α.Α.Δ. 104, Παναγιώτου (Αντάρτη) ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 138 και Θεοδώρου Θεοδώρου ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 163/2016, ημερ. 1.11.2017), ECLI:CY:AD:2017:B383.
Δυστυχώς η κατάσταση αυτή δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα και παρόμοιες διαπιστώσεις εξακολουθούν και σε άλλες μεταγενέστερες υποθέσεις όπως στην Τζιαμά v. Δημοκρατία, Ποιν. Εφ. 17/17, ημερ. 18.12.2017, ECLI:CY:AD:2017:B468, όπου λέχθηκαν τα εξής:
«Η προσέγγιση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι, προκειμένου περί αδικημάτων τα οποία ευρίσκονται σε έξαρση, όπως είναι τα αδικήματα στα οποία παραδέχθηκε ενοχή ο εφεσείων, θα πρέπει να επιβάλλονται αποτρεπτικές ποινές, είναι ορθή. Όπως τονίστηκε πρόσφατα στην υπόθεση Saadi v. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 308/2014, ημερομηνίας 24.6.2016, «η νομολογία είναι αυστηρή στην αντιμετώπιση αυτού του είδους τις υποθέσεις. Η ανάγκη για αποτροπή είναι προεξάρχουσα, η προστασία της ζωής και της ασφάλειας των φιλήσυχων πολιτών αποτελεί προτεραιότητα και η έστω κατά κατασταλτικό τρόπο αντιμετώπιση της ανάκτησης της εμπιστοσύνης του κοινού στην εμπέδωση του δικαίου, αδήρητη αναγκαιότητα, (Φραντζίδης ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 77, Bezanidis κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 785 και Georghe κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 824).»
Η ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε τέτοιου είδους αδικήματα επαναλήφθηκε και σε πιο πρόσφατη νομολογία όπως στις υποθέσεις, Barek v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 178/2018, ημερ. 20.1.2020, ECLI:CY:AD:2020:B22, Hussein v. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 252/2018, ημερ. 31.5.2019, ECLI:CY:AD:2019:B206, Balampanidis v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 210/2018, ημερ. 10.5.2019, ECLI:CY:AD:2019:B178 και Ξενοφώντος ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 9/2024, ημερ. 19.7.2024.
Ενδεικτικές, της προσέγγισης της νομολογίας, σε σχέση με τη σοβαρότητα των αδικημάτων των διαρρήξεων και κλοπών και την ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών είναι και οι ποινές που, κατά καιρούς, έχουν επιβληθεί. Ενδεικτικά, αναφέρουμε τις ακόλουθες υποθέσεις:
Στην υπόθεση Ανδρέας Αρέστη ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 195/2016, ημερ. 6.3.2017, ECLI:CY:AD:2017:B71, η οποία αφορούσε τη διάρρηξη ενός εστιατορίου, από το οποίο ο Εφεσείων έκλεψε το χρηματικό ποσό των €300, καθώς και τη διάρρηξη μίας καφετέριας από την οποία δεν έκλεψε οτιδήποτε, βαρύνετο με προηγούμενες καταδίκες που αφορούσαν αδικήματα κατά της περιουσίας, αλλά και σοβαρότερα αδικήματα, παραδέχθηκε στην Αστυνομία και στο Δικαστήριο, και είχε πολύ τραυματικές εμπειρίες κατά την παιδική του ηλικία, προσφάτως είχαν αλλάξει οι προσωπικές του περιστάσεις, εφόσον διατηρούσε σοβαρό δεσμό, ήταν ηλικίας 31 ετών, το πρωτόδικο Δικαστήριο, επέβαλε συντρέχουσες ποινές άμεσης φυλάκισης 9 και 6 μηνών και με τον τρόπο αυτό ενεργοποίησε αυτόματα και ανασταλείσα ποινή φυλάκισης 11 μηνών από τη συνολική ποινή φυλάκισης των δύο ετών που του είχε επιβληθεί στα πλαίσια προηγούμενης υπόθεσης, για την οποία είχε αποφυλακιστεί με προεδρική χάρη, με αναστολή για τρία χρόνια. Το Ανώτατο Δικαστήριο επικύρωσε την πρωτόδικη κρίση, χαρακτηρίζοντας μάλιστα αρμόζουσα την ποινή, χωρίς να παρέχεται περιθώριο για αναστολή της ποινής.
Επίσης, στην υπόθεση Θεοδώρου (ανωτέρω), όπου ο Εφεσείων παραδέχθηκε το αδίκημα της συνομωσίας προς διάπραξη κακουργήματος και το αδίκημα της διάρρηξης και κλοπής ενός καταστήματος πώλησης ηλεκτρονικών εργαλείων, από όπου έκλεψε διάφορα εργαλεία συνολικής αξίας €14.115,39, ο οποίος βαρύνετο με δύο προηγούμενες καταδίκες οι οποίες αφορούσαν σε παρόμοιας φύσης αδικήματα, είχε υπέρ του την άμεση παραδοχή, τη συνεργασία του με την Αστυνομία και λήφθηκαν υπόψη οι προσωπικές του συνθήκες, οι οποίες περιελάμβαναν το πρόβλημα υγείας του, ότι ήταν οικογενειάρχης με τρία παιδιά, επικυρώθηκαν από το Εφετείο οι συντρέχουσες ποινές φυλάκισης των δύο ετών που επιβλήθηκαν σε έκαστη κατηγορία, χαρακτηρίζοντας τις μάλιστα ως επιεικείς, δεδομένης της μη ενεργοποίησης της ποινής φυλάκισης των τεσσάρων μηνών με αναστολή που βάρυνε τον Εφεσείοντα, διαδοχικά προς την εκτέλεση της ποινής των δύο ετών.
Στην Ιωάννης Τσιλικίδης ν. Αστυνομίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 272, το Ανώτατο Δικαστήριο επικύρωσε την ποινή φυλάκισης τριών ετών που επιβλήθηκε κατόπιν παραδοχής, σε άτομο ηλικίας 23 ετών με λευκό ποινικό μητρώο, για έξι διαρρήξεις και κλοπές που απέφεραν στον Εφεσείοντα τιμαλφή και μετρητά ύψους €64.000 περίπου, από τα οποία τίποτε δεν επιστράφηκε στους δικαιούχους. Σημειώνουμε βεβαίως ότι οι ως άνω διαρρήξεις αφορούσαν κατοικίες.
Στην Ανδρέας Σωκράτους ν. Δημοκρατίας (2016) 2 Α.Α.Δ. 167, επικυρώθηκαν ποινές φυλάκισης 5 χρόνων που επιβλήθηκαν μετά από παραδοχή, σε κατηγορίες διάρρηξης κατοικίας κατά τη διάρκεια της νύκτας, 4 και 3 χρόνων σε κατηγορίες κλοπής από κατοικία, 2½ χρόνων σε κατηγορίες διάρρηξης κτιρίου με σκοπό την κλοπή και 1 χρόνου στη κατηγορία της απόπειρας διάρρηξης. Επρόκειτο δε για περίπτωση όπου ο Εφεσείων επιδόθηκε, κατά τρόπο συστηματικό, σε σωρεία διαρρήξεων και κλοπών οι οποίες μέσα σε 1 μόλις χρόνο αποστέρησαν από φιλήσυχους πολίτες περιουσία €824.588,00.
Σοβαρό είναι και το αδίκημα της κακόβουλης ζημιάς. H σοβαρότητα του αδικήματος αυτού, πέραν από την προβλεπόμενη από τον Νόμο ποινή, έγκειται και στο γεγονός ότι στρέφεται εναντίον περιουσίας άλλων προσώπων. Με τη διάπραξη αυτού του αδικήματος πλήττεται ευθέως το δικαίωμα του κάθε ατόμου ως προς την απόλαυση και τον σεβασμό της περιουσίας του (βλ. Charitou ν. The Republic (1987) 2 C.L.R. 170).
Θεώρηση της νομολογίας για το αδίκημα της κακόβουλης ζημιάς, καταδεικνύει ότι, συνήθως η ποινή που επιβάλλεται είναι αυτή της φυλάκισης. Ενδεικτικά παραπέμπουμε στις υποθέσεις, Charitou (ανωτέρω), Francis Kenneth Smith and another v. The Police (1969) 2 Α.Α.Δ. 189, Nicolaou and another v. The Republic (1982) 2 Α.Α.Δ. 156 και Τσιλικίδης (ανωτέρω).
Σοβαρά είναι και τα λοιπά αδικήματα που διέπραξε ο Κατηγορούμενος και αφορούν στις υποθέσεις που λαμβάνονται υπόψη. Σημειώνουμε ότι, για το αδίκημα της εισόδου σε ξένη περιουσία με σκοπό τη διάπραξη ποινικού αδικήματος (βλ. κατηγορία 1, στην Υπόθεση Αρ. 10685/2024, του Ε.Δ. Λευκωσίας) προνοείται ποινή φυλάκισης δύο χρόνων και για το αδίκημα της κατοχής διαρρηκτικού οργάνου κατά τη διάρκεια της νύκτας (βλ. κατηγορία 2, στην Υπόθεση Αρ. 10685/2024, του Ε.Δ. Λευκωσίας), προνοείται ποινή φυλάκισης πέντε χρόνων και σε περίπτωση που ο Κατηγορούμενος καταδικάστηκε προηγουμένως για κακούργημα που αφορά περιουσία, αυτός υπόκειται σε φυλάκιση επτά χρόνων. Τέλος, για το αδίκημα της απόδρασης προσώπου που τελεί υπό νόμιμη κράτηση (βλ. κατηγορία 3, στην Υπόθεση Αρ. 589/2025, του Ε.Δ. Λευκωσίας), προνοείται ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα πέντε έτη.
Πέραν από την προβλεπόμενη από τον Νόμο ποινή, η σοβαρότητα του αδικήματος της εισόδου σε ξένη περιουσία με σκοπό τη διάπραξη ποινικού αδικήματος, έγκειται επιπλέον, στην ανησυχητικά διαχρονικά έξαρση που η διάπραξη του παρουσιάζει προς επίτευξη των παράνομων στόχων του παραβάτη, προκαλώντας αισθήματα ανασφάλειας και φόβου σε ανυποψίαστους πολίτες. Η έξαρση δε που παρατηρείται στη διάπραξη του, επιβάλλει στα Δικαστήρια την υποχρέωση επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε μία προσπάθεια περιορισμού της εγκληματικής δράσης των παρανόμων και για την προστασία των πολιτών (βλ. Protopapas v. The Police (1962) 2 C.L.R. 27 και Voudaskas v. The Republic (1967) 2 C.L.R. 109).
Αναφορικά με τo αδίκημα της κατοχής διαρρηκτικών οργάνων κατά τη νύκτα, σημειώνουμε ότι η σοβαρότητα του εν λόγω αδικήματος διαφαίνεται και από τη φύση του (βλ. Bukowski v. Αστυνομίας (2011) 2 Α.Α.Δ. 92). Κατά την επιβολή ποινής το Δικαστήριο οφείλει να λάβει υπόψη του, ως επιβαρυντικούς παράγοντες, που προσμετρούν στην κατηγοριοποίηση της ποινικής ευθύνης του κατηγορούμενου ως σοβαρής, αν ο κατηγορούμενος διέπραξε, με το εν λόγω όργανο, διάρρηξη ή διαρρήξεις ή συνελήφθη ενώ επιχειρούσε διάρρηξη. Η ποινική ευθύνη κατηγορούμενου που εντοπίζεται να κατέχει όργανο με σκοπό να προβεί σε διάρρηξη, γενικά, χωρίς να συνδέεται με συγκεκριμένη διάρρηξη ή επιχειρούμενη διάρρηξη, θα πρέπει να κατηγοριοποιείται ως η πιο ήπια μορφή διάπραξης του αδικήματος. Όπου το αδίκημα επομένως, συνδυάζεται με τη διάπραξη διάρρηξης, ή κλοπής, η ποινή φυλάκισης είναι η ενδεδειγμένη (βλ. Bukowski (ανωτέρω) και Glodan Andrian Petrica ν. Αστυνομίας (2013) 2 A.A.Δ. 278).
Σοβαρό είναι βεβαίως και το αδίκημα της απόδρασης προσώπου που τελεί υπό νόμιμη κράτηση. Σημειώνουμε ότι δυστυχώς τα τελευταία χρόνια παρατηρείται έξαρση στη διάπραξη και αυτού του αδικήματος. Τέτοια αδικήματα δημιουργούν ρήγματα στην έννομη τάξη, διαβρώνουν το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη και υπονομεύουν ευθέως το σύστημα απονομής της δικαιοσύνης, γεγονός ανησυχητικό, το οποίο καθιστά επιβεβλημένη την αυστηρή αντιμετώπιση των δραστών με στόχο την αποτροπή.
Κρίνουμε σκόπιμο στο σημείο αυτό να διευκρινίσουμε ότι η παραπομπή μας σε προηγούμενες αποφάσεις και στις ποινές που εκεί επιβλήθηκαν, όπως έχει νομολογηθεί, δεν αποτελούν σταθερό δείκτη καθορισμού της ποινής, καθότι η ποινή, σε κάθε υπόθεση, εξαρτάται από τα ιδιαίτερα περιστατικά της υπόθεσης και τα δεδομένα του παραβάτη (βλ. Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ. 1). Εκείνο στο οποίο οι προηγούμενες αποφάσεις βοηθούν είναι η παροχή κατευθυντήριων γραμμών ως προς τα όσα ένα Δικαστήριο μπορεί να λάβει υπόψη υπέρ, ή εναντίον ενός κατηγορούμενου και προσφέρει χρήσιμη καθοδήγηση σε σχέση με τον τρόπο που τα Δικαστήρια αντιμετώπισαν αδικήματα, όμοια με αυτά που διέπραξε ο Κατηγορούμενος (βλ. Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 123 και Αναστασιάδης ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 242/18, ημερ. 31.5.2019), ECLI:CY:AD:2019:B205.
Με τα πιο πάνω κατά νου, επιστρέφουμε στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης και ειδικά στους παράγοντες που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη στη διαμόρφωση της ποινής που θα επιβληθεί στον Κατηγορούμενο.
Για προσδιορισμό, λοιπόν, της ποινής, πρώτα και πάνω απ’ όλα λαμβάνουμε υπόψη, αφενός τη σοβαρότητα όλων των αδικημάτων, ως προκύπτει από τις προβλεπόμενες στον Νόμο ποινές και την αναφερθείσα νομολογία και αφετέρου την ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών, ενόψει της έξαρσης που παρατηρείται στη διάπραξη τους. Δυστυχώς, όλα τα αδικήματα που διέπραξε ο Κατηγορούμενος παρουσιάζουν έξαρση, κάτι το οποίο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε εντός των πλαισίων της δικαστικής μας γνώσης, από τις υποθέσεις που επιλαμβανόμαστε. Αδικήματα του είδους που ο Κατηγορούμενος διέπραξε αποτελούν συχνό φαινόμενο. Εξ ου και τα Δικαστήρια οφείλουν να αντιμετωπίζουν τέτοιες απαράδεκτες συμπεριφορές με αυστηρότητα, σε μία προσπάθεια αφενός να προστατεύσουν την κοινωνία και αφετέρου να στείλουν το μήνυμα ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές.
Εξετάζοντας τώρα την εγκληματική δραστηριότητα του Κατηγορούμενου, έχοντας κατά νου το σύνολο των γεγονότων που συνθέτουν τόσο την παρούσα υπόθεση όσο και τις υποθέσεις που λαμβάνονται υπόψη, αυτό που σαφώς διαφαίνεται είναι μια επαναλαμβανόμενη σοβαρή εγκληματική δραστηριότητα από πλευράς του Κατηγορούμενου και όχι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Η εγκληματική δραστηριότητα του άρχισε με τα αδικήματα που αφορά η Υπόθεση Αρ. 10685/24, του Ε.Δ. Λευκωσίας, η οποία λαμβάνεται υπόψη στην παρούσα. Τα εν λόγω αδικήματα διαπράχθηκαν πριν από την επιβολή ποινής φυλάκισης, σε αυτόν, στα πλαίσια της Υπόθεσης Αρ. 10916/2024, του Ε.Δ. Λευκωσίας και στρέφονταν κατά περιουσίας (καλωδίων) τρίτων προσώπων, προκαλώντας τους σημαντική οικονομική ζημιά, η οποία δεν αποκαταστάθηκε. Η δράση του διακόπηκε για όσο χρονικό διάστημα βρισκόταν υπό κράτηση, αρχικά ως υπόδικος και ακολούθως ως κατάδικος στα πλαίσια της προαναφερόμενης υπόθεσης. Αφού δε αποφυλακίστηκε, μόλις πέντε ημέρες μετά και ενώ είχε χρόνο να σκεφτεί, ενόσω τελούσε υπό κράτηση τόσο ως υπόδικος, όσο και ως κατάδικος και να αποστασιοποιηθεί από τέτοιου είδους συμπεριφορές, επανήλθε δριμύτερος στην εγκληματική του δραστηριότητα. Σημειώνεται ότι ο Κατηγορούμενος, μετά την αποφυλάκιση του, διέρρηξε δύο υποστατικά, το ένα εκ των οποίων τρεις φορές σε ένα μήνα, προκαλώντας οικονομική ζημιά σε τρίτα πρόσωπα. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι δύο εκ των τεσσάρων διαρρήξεων, έλαβαν χώρα την ίδια ημέρα και μάλιστα μετά από την απόδραση του από τη νόμιμη κράτηση στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης, γεγονός που καταδεικνύει την εμμονή από μέρους του να κλέψει και εντείνει τη σοβαρότητα της εγκληματικής του δράσης. Αυτό που σαφώς διαφαίνεται από τη δράση του Κατηγορουμένου είναι μια συστηματική περιφρόνηση του Νόμου και πλήρης ασέβεια και αδιαφορία για την περιουσία τρίτων προσώπων. Η συστηματική εγκληματική δράση του Κατηγορούμενου με παρόμοιας φύσεως αδικήματα δεικνύει τη ροπή του προς το έγκλημα και ειδικότερα, στα αδικήματα που στρέφονται κατά περιουσίας τρίτων προσώπων και συναφών με αυτά αδικημάτων, καθώς επίσης ότι οι διαρρήξεις και κλοπές ήταν η κύρια δραστηριότητα του.
Η πιο πάνω διαπίστωση μας επιβεβαιώνεται και από το ποινικό μητρώο του Κατηγορούμενου. Βεβαίως σε ότι αφορά την προηγούμενη καταδίκη με την οποία βαρύνεται ο Κατηγορούμενος, επισημαίνουμε ότι δεν δικαιολογεί την επιβολή τέτοιας ποινής που θα έδινε την εντύπωση ότι ο Κατηγορούμενος τιμωρείται για δεύτερη φορά ούτε λαμβάνεται υπόψη από το Δικαστήριο ως επιβαρυντικός παράγοντας (βλ. Krzysztof Dygdalowicz v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 11/2021, ημερ. 4.11.2022). Από την άλλη, όμως, αφαιρεί και αποστερεί από τον Κατηγορούμενο τον ελαφρυντικό παράγοντα του λευκού ποινικού μητρώου. Ουσιαστικά, ως είναι νομολογημένο, με κάθε μεταγενέστερη καταδίκη ο κατηγορούμενος προοδευτικά χάνει τη μείωση την οποία θα είχε ως κατηγορούμενος με λευκό ποινικό μητρώο. Ως προκύπτει από τη Νομολογία, οι προηγούμενες καταδίκες αποτελούν ένδειξη της στάσης και του σεβασμού ενός κατηγορουμένου στους Νόμους της πολιτείας (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν. Ματθαίου (1994) 2 Α.Α.Δ. 1 και Γεωργίου, άλλως Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 565). Είναι λοιπόν μέσα σε αυτά τα πλαίσια που θα ληφθεί υπόψη η προηγούμενη καταδίκη του Κατηγορούμενου, δηλαδή του περιορισμού του βαθμού επιείκειας που θα μπορούσε να επιδειχθεί στην περίπτωση κατηγορούμενου με λευκό ποινικό μητρώο.
Επί του προκειμένου, επισημαίνουμε ότι η προηγούμενη καταδίκη του Κατηγορούμενου αφορούσε, μεταξύ άλλων, αδικήματα κατά περιουσίας τρίτων προσώπων, επιβεβαιώνοντας έτσι τη συστηματική εγκληματική δραστηριότητα του και τη ροπή του προς τη διάπραξη αυτής της φύσεως αδικημάτων, ενώ παράλληλα καταδεικνύει ότι η στάση του απέναντι στην τήρηση των Νόμων είναι περιφρονητική και ότι η ποινή φυλάκισης που του είχε επιβληθεί δεν έχει πετύχει τον σκοπό της αναμόρφωσης του, αφού παρά τον χρόνο που είχε ο Κατηγορούμενος στις Φυλακές για να αναλογιστεί τις πράξεις του και να αναμορφώσει τη συμπεριφορά του, μόλις πέντε ημέρες μετά την αποφυλάκιση επιδόθηκε πάλι στην ίδια δράση. Συνεπώς, στη βάση των ανωτέρω η προηγούμενη καταδίκη, αναπόφευκτα, μειώνει σε κάποιο βαθμό την επιείκεια που θα μπορούσε να επιδειχθεί στον Κατηγορούμενο, λόγω και της ροπής που έχουμε προαναφέρει.
Τονίζεται ότι ο Κατηγορούμενος, στην προσπάθεια του να κλέψει αποκομίζοντας ίδιον όφελος, δεν δίσταζε να προκαλεί και υλικές ζημιές σημαντικής αξίας, έτσι ώστε να επιτύχει την είσοδο του σε ξένη περιουσία, ή και για να αποκτήσει περιουσία τρίτων, με απώτερο σκοπό το οικονομικό όφελος.
Η δράση του δε αυτή, οδήγησε στην κλοπή από τρίτο πρόσωπο χρηματικού ποσού ύψους €95.200 το οποίο ευτυχώς εντοπίστηκε. Επίσης, έκλεψε άλλη περιουσία τρίτων προσώπων, επίσης σημαντικής χρηματικής αξίας, ήτοι συνολικής αξίας €4.910, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας επίσης εντοπίστηκε, ήτοι συνολικής αξίας €4.800. Δεν μπορούμε επίσης να μην τονίσουμε το γεγονός ότι πέραν του προαναφερόμενου χρηματικού ποσού των €95.200 που έκλεψε ο Κατηγορούμενος από τον ιδιοκτήτη της εταιρείας «MARINOS NlCOLAOU FIBERS LTD», στην κατοχή του εντοπίστηκε επιπλέον το ποσό των €130, το οποίο επίσης ήταν προϊόν κλοπής. Πέραν των όσων αναφέρθηκαν ανωτέρω, άξιο αναφοράς είναι και το γεγονός ότι προκλήθηκε ζημιά σε περιουσία τρίτων προσώπων, η οποία όμως δεν έχει αποκατασταθεί και ανέρχεται στο συνολικό ποσό των €10.500, χωρίς ο Κατηγορούμενος να έχει εκδηλώσει πρόθεση να αποζημιώσει τα θύματα του, τα οποία υπέστηκαν βεβαίως ανάλογη ζημιά και χωρίς οιαδήποτε πραγματική προοπτική αποζημίωσης των θυμάτων, γεγονός που συνιστά άκρως επιβαρυντικό στοιχείο της υπόθεσης.
Ο συνήγορος του απέδωσε ουσιαστικά τις πράξεις του Κατηγορούμενου στην εξάρτηση του από ναρκωτικές ουσίες. Ως προς αυτή τη θέση, θα πρέπει να τονίσουμε πως ως ειδικότερα έχει λεχθεί στην Piliev v. Αστυνομίας (2005) 2 Α.Α.Δ. 587, «Το ότι ο κατηγορούμενος ενδεχομένως να ενήργησε - αν σε αυτό στόχευσε να παραπέμψει η υπεράσπιση με την αναφορά στην εξάρτηση του - κάτω από τη φόρτιση των συναισθημάτων για εξασφάλιση ναρκωτικών, αν και τού πιστώνεται ως ελαφρυντικό δεν μπορεί να υποβιβάσει τη σοβαρότητα των εγκλημάτων και την αναγκαιότητα για αυστηρή μεταχείριση του.». Λαμβάνουμε, συνεπώς υπόψη το γεγονός ότι ενδεχομένως ο Κατηγορούμενος να ενεργούσε κάτω από τη φόρτιση των συναισθημάτων του για εξασφάλιση ναρκωτικών, δεδομένου ότι δεν αμφισβητείται, ότι ο Κατηγορούμενος κατά τον χρόνο διάπραξης των αδικημάτων ήταν εξαρτημένος στα ναρκωτικά, χωρίς, ωστόσο, να υποβαθμίζεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο η αναγκαιότητα για επιβολή αυστηρής ποινής και η έκδηλη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αυτή προκύπτει τόσο από την προβλεπόμενη από τον Νόμο ανώτατη ποινή όσο και μέσα από τα ίδια τα γεγονότα της υπόθεσης, ως αναλύθηκε ανωτέρω, από τα οποία αναδύεται μια συστηματική και άκρως σοβαρή, ανεξέλεγκτη και αντικοινωνική εγκληματική δραστηριότητα.
Ως εκ των προαναφερόμενων καθίσταται αντιληπτό ότι η επαναλαμβανόμενη παράνομη συμπεριφορά του Κατηγορούμενου, έστω και αν αυτή δεν αφορούσε ιδιαίτερα μεγάλη χρονική περίοδο, οι οικονομικές επιπτώσεις που άφησε, καθώς επίσης ο αριθμός των θυμάτων του, είναι στοιχεία που αποτιμώνται στην επιμέτρηση της ποινής που θα επιβληθεί και η σοβαρότητα των πράξεων του είναι τέτοια που καθιστά επιβεβλημένη την αντιμετώπιση της περίπτωσης του με την ανάλογη αυστηρότητα, αφού προέχει το στοιχείο της αποτροπής και η ανάγκη προστασίας της κοινωνίας από πρόσωπα που επιδίδονται σε τέτοιου είδους σοβαρά αδικήματα. Σε συνάφεια με τα πιο πάνω, σημειώνουμε ότι όταν το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη και αδικήματα άλλων υποθέσεων μπορεί να επιβάλει μεγαλύτερη ποινή στις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο, από εκείνη που θα επέβαλλε αν είχε ενώπιον του μόνο αυτές τις κατηγορίες [βλ. Ιωάννου ν. Γενικού Εισαγγελέα (2005) 2 Α.Α.Δ. 598 και Krzysztof Dygdalowicz, (ανωτέρω)].
Παρά τη διαπιστωθείσα σοβαρότητα και την ανάγκη για αποτρεπτική ποινή, υπάρχει πάντοτε και το καθήκον του Δικαστηρίου για εξατομίκευση της, ούτως ώστε αυτή να προσιδιάζει στις περιστάσεις της υπόθεσης και του κατηγορούμενου, το οποίο δεν ατονεί, νοουμένου ότι η εξατομίκευση δεν οδηγεί στην εξουδετέρωση του στοιχείου της αποτροπής που επιβάλουν η φύση και τα περιστατικά της υπόθεσης. Στα πλαίσια του καθήκοντος μας αυτού λαμβάνουμε υπόψη προς όφελος του Κατηγορούμενου τα ακόλουθα:
Καταρχήν, δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στην άμεση παραδοχή του ενώπιον του Δικαστηρίου στην κύρια υπόθεση και στην Υπόθεση Αρ.589/2025, του Ε.Δ. Λευκωσίας, καθώς και την παραδοχή του στην Υπόθεση Αρ. 10685/2024 του Ε.Δ. Λευκωσίας, η οποία αν και δεν ήταν άμεση στις δύο εκ των τριών κατηγοριών, εντούτοις έγινε παραδοχή πριν την έναρξη της Ακρόασης. Ως έχει επανειλημμένα τονιστεί η παραδοχή είναι πάντα καλοδεχούμενη και πρέπει να αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή. Αυτό ενθαρρύνει τους αδικοπραγούντες να παραδέχονται ενοχή με αποτέλεσμα να μη σπαταλείται πολύτιμος χρόνος στην εκδίκαση υποθέσεων (βλ. Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28). Έχοντας δε υπόψη τον αριθμό των κατηγοριών αλλά και των παραπονουμένων καθώς και τον μεγάλο αριθμό μαρτύρων κατηγορίας, ως αυτοί καταγράφονται στο κατηγορητήριο τόσο της κύριας υπόθεσης, όσο και των κατηγορητηρίων των υποθέσεων που λαμβάνονται υπόψη, δεν μπορεί στην προκειμένη να μη ληφθεί υπόψη ότι η απόδειξη των αδικημάτων, σε περίπτωση μη παραδοχής θα ήταν ιδιαίτερα χρονοβόρα. Επομένως, η παραδοχή του, λαμβάνεται υπόψη προς όφελος του, ως ένας σημαντικός μετριαστικός παράγοντας.
Επίσης, λαμβάνουμε υπόψη τη μεταμέλεια του ως προκύπτει από την παραδοχή του και τη συνεργασία του με την Αστυνομία, ως προκύπτει μέσα από τα γεγονότα. Επίσης, ιδιαίτερη βαρύτητα δίδουμε και στην ομολογία του σε σχέση με κάποια εκ των αδικημάτων που διέπραξε κατά το στάδιο των ανακρίσεων του από την Αστυνομία για τα αδικήματα της Υπόθεσης Αρ. 10685/24, του Ε.Δ. Λευκωσίας και για τα αδικήματα της κύριας υπόθεσης.
Ως προς το γεγονός δε ότι εντοπίστηκε σχεδόν ολόκληρη η κλοπιμαία περιουσία, η οποία δύναται ως εκ τούτου να επιστραφεί στους νόμιμους ιδιοκτήτες της, σημειώνουμε πως είναι ένα στοιχείο που συνυπολογίζουμε μετριαστικά. Ασφαλώς θα πρέπει να επισημανθεί πως ο εντοπισμός και η δυνατότητα επιστροφής της εν λόγω κλοπιμαίας περιουσίας στους νόμιμους ιδιοκτήτες της, δεν οφειλόταν στο γεγονός ότι ο Κατηγορούμενος έχοντας μετανοήσει για τις πράξεις τους, την επέστρεψε αυτόβουλα, γεγονός που θα μπορούσε και αυτό να ληφθεί υπόψη ως ένα στοιχείο έμπρακτης μεταμέλειας. Αντίθετα, ό,τι προκύπτει από τα γεγονότα, είναι πως ένα μέρος της εν λόγω περιουσίας εντοπίστηκε στην κατοχή του Κατηγορούμενου κατά τη σύλληψη του και άλλο μέρος αυτής εντοπίστηκε στην οικία του, κατόπιν έρευνας από την Αστυνομία. Ως εκ των ανωτέρω, διευκρινίζουμε ότι λαμβάνουμε υπόψη μας το στοιχείο αυτό, υπό την έννοια ότι έχει περιοριστεί η ζημιά του παραπονούμενου ανάλογα.
Υπόψη λαμβάνουμε και τα όσα αφορούν στις προσωπικές, οικογενειακές, οικονομικές και άλλες περιστάσεις του Κατηγορουμένου, όπως αναφέρονται στην αγόρευση του ευπαιδεύτου συνηγόρου του και την Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας. Ειδικότερα, λαμβάνουμε υπόψη το γεγονός ότι από πολύ νεαρή ηλικία αναγκάστηκε να εργαστεί και ότι είναι χρήστης ναρκωτικών ουσιών, γεγονός που σύμφωνα με την αναντίλεκτη θέση του συνηγόρου Υπεράσπισης επέδρασε στην εγκληματική του συμπεριφορά. Σημειώνουμε ωστόσο ότι ενόψει της σοβαρότητας τέτοιας φύσης αδικημάτων και της επιτακτικής ανάγκης για επιβολή αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών, είναι νομολογιακά αναγνωρισμένο ότι οι προσωπικές περιστάσεις κατηγορούμενου και τα προβλήματα υγείας λαμβάνονται μεν υπόψη, αλλά στο βαθμό και την έκταση που δεν εξουδετερώνουν το χαρακτήρα αυτό (βλ. Balampanidis (ανωτέρω), Χρυσοστόμου «Κανάρης» κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1990) 2 Α.Α.Δ. 18 και Ψύλλας ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 430). Λαμβάνουμε επίσης υπόψη την εκδηλωθείσα πρόθεση του για ένταξη σε πρόγραμμα απεξάρτησης στις Κεντρικές Φυλακές, έστω και σε αυτό το στάδιο της ζωής του (βλ. Γιαννάκης ν. Αστυνομίας (2016) 2Α Α.Α.Δ. 364 ).
Με βάση όλα όσα αναφέρθηκαν ανωτέρω, καταλήγουμε ότι η σοβαρότητα των αδικημάτων της κύριας υπόθεσης αλλά και των υποθέσεων που λαμβάνονται υπόψη, που διέπραξε ο Κατηγορούμενος και το στοιχείο της αποτροπής που προέχει σε τέτοιες υποθέσεις, καθιστούν την ποινή φυλάκισης αναπόφευκτη. Στην προκειμένη περίπτωση κρίνουμε πως οποιαδήποτε άλλη ποινή δεν θα εξυπηρετούσε τους σκοπούς του νόμου και θα έστελνε λανθασμένα μηνύματα σε επίδοξους νέους παραβάτες. Οι πιο πάνω ελαφρυντικοί παράγοντες, οι οποίοι λαμβάνονται υπόψη για σκοπούς μετριασμού της ποινής δεν είναι τέτοιας έκτασης που να υπερφαλαγγίζουν την ανάγκη για αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου. Οι μετριαστικοί παράγοντες που έχουν αναφερθεί, είναι δυνατό να επηρεάσουν μόνο την έκταση και όχι το είδος της ποινής που θα επιβληθεί. Τονίζεται ότι η εξατομίκευση δεν θα πρέπει να οδηγεί σε εξουδετέρωση, ούτε της σοβαρότητας, ούτε του στοιχείου της αποτροπής που επιβάλλουν η φύση και τα περιστατικά των αδικημάτων τόσο για τον ίδιο τον Κατηγορούμενο όσο και για το κοινό γενικότερα (βλ. Ιωάννου κ.ά ν. Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 171).
Στη βάση λοιπόν όλων των πιο πάνω κρίνουμε ως αρμόζουσες και επιβάλλουμε στον Κατηγορούμενο τις ακόλουθες ποινές:
Στην κατηγορία 1, για το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου και κλοπή, ποινή φυλάκισης 4 ετών.
Στην κατηγορία 2 για το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, ποινή φυλάκισης 4 ετών.
Στην κατηγορία 3 για το αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας, ποινή φυλάκισης 3 μηνών.
Σε κάθε μία εκ των κατηγοριών 5 και 8, για το αδίκημα της κακόβουλης ζημιάς, ποινή φυλάκισης 8 μηνών.
Στην κατηγορία 7, για το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου και κλοπή, ποινή φυλάκισης 2 ½ ετών.
Στην κατηγορία 6, για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος, κρίνουμε ορθό και δίκαιο όπως μην επιβληθεί ποινή καθότι επιβλήθηκε ποινή στο ουσιαστικό αδίκημα, ήτοι το αδίκημα της κατηγορίας 7.
Μας έχει απασχολήσει το κατά πόσον οι επιβληθείσες ποινές, ή κάποιες εξ αυτών, θα πρέπει να είναι συντρέχουσες ή διαδοχικές, πλην όμως έχοντας υπόψη τη σχετική νομολογία (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν. Θωμά, Ποιν. Εφ. 136/2017 και 132/2017, ημερ. 26.6.2019) και την αρχή ότι κατά γενικό κανόνα δεν πρέπει να επιβάλλονται διαδοχικές ποινές σε αδικήματα που είναι όμοια, ή σχετίζονται μεταξύ τους ως μέρος μιας ενιαίας ενέργειας καταλήγουμε, με κάποιο δισταγμό, στο ότι, στην προκειμένη περίπτωση, δεδομένου ότι η αξιόποινη συμπεριφορά του Κατηγορούμενου δεν αφορούσε ιδιαίτερα μεγάλη χρονική περίοδο, ούτε είναι τέτοια που να μην μπορεί να ενταχθεί στην έννοια της ενιαίας συμπεριφοράς και λαμβάνοντας περαιτέρω υπόψη το ύψος των ποινών που έχουν επιβληθεί, η συνολική ποινή που θα κληθεί να εκτίσει είναι ικανοποιητική, κατά τρόπο που δεν δικαιολογείται η επιβολή διαδοχικών ποινών. Ως εκ τούτου, οι επιβληθείσες ποινές φυλάκισης να συντρέχουν και να ξεκινούν από σήμερα, αλλά μειώνονται για όση περίοδο ο Κατηγορούμενος τελεί υπό κράτηση στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης, ήτοι από τις 23.12.2024 (βλ. άρθρο 117 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155).
Κατά την επιβολή της ποινής, λήφθηκαν υπόψη οι Ποινικές Υποθέσεις με Αρ. 10685/2024 και 589/2025, του Ε.Δ. Λευκωσίας.
(Υπ.) ………..………………………
Χρ. Παρπόττα, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) …….…………………………
Χρ. Ρασπόπουλος, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ….……………………………
Π. Σαββίδης, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο