ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. Ιωαννίδου-Παπά, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 5107/2023
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΑΝΤΙΟΝ
ΕΙΡΗΝΗ ΜΟΥΤΣΗ
-----------------------------------
Ημερομηνία: 25 Φεβρουαρίου 2025
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Α. Μανώλη
Για την Κατηγορούμενη: Καμία Εμφάνιση
Κατηγορούμενη απούσα
ΑΠΟΦΑΣΗ
Η κατηγορούμενη αντιμετωπίζει το αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β', κατά παράβαση των Άρθρων 2, 3, ΠΡΩΤΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ Μέρος ΙΙ, 6(1)(2), 24, 30, 31, 31 Α και ΤΡΙΤΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 («Νόμος» στο εξής) όπως τροποποιήθηκε (πρώτη κατηγορία), και το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β, με σκοπό όπως προμηθεύσει τούτο σε άλλο πρόσωπο, κατά παράβαση των Άρθρων 2, 3, ΠΡΩΤΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ Μέρος ΙΙ, 5(1)(β), 6(1)(3), 30, 30 Α, 31, 31Α και ΤΡΙΤΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ του Νόμου (δεύτερη κατηγορία).
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος της κατηγορίας 1, η κατηγορούμενη κατηγορείται ότι την 29η Μαρτίου του 2022 στη Λεμεσό, της Επαρχίας Λεμεσού, είχε στην κατοχή της ελεγχόμενο φάρμακο Τάξεως Β', δηλαδή 1,4950 γραμμάρια φυτού κάνναβης από το οποίο δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη, χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του αδικήματος της κατηγορίας 2, η κατηγορούμενη κατηγορείται ότι την 29η Μαρτίου του 2022 στη Λεμεσό, της Επαρχίας Λεμεσού, είχε στην κατοχή της ελεγχόμενο φάρμακο Τάξεως Β', δηλαδή 1,4950 γραμμάρια φυτού κάνναβης από το οποίο δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη με σκοπό να τα προμηθεύσει στον Sh. Al Khalaf από τον Λίβανο.
Η κατηγορούμενη δεν παρουσιάστηκε ενώπιον του δικαστηρίου και κατόπιν αιτήματος της Κατηγορούσας Αρχής διατάχθηκε με ενδιάμεση απόφαση του δικαστηρίου όπως η ακροαματική διαδικασία διεξαχθεί στην απουσία της.
Ενόψει αυτής της κατάληξης θα προχωρήσω στην συνοπτική παράθεση της μαρτυρίας και παράλληλα στην αξιολόγηση των μαρτύρων που κατέθεσαν αναφορικά με την απόδειξη των δύο κατηγοριών. Το πλήρες περιεχόμενο της μαρτυρίας είναι καταγεγραμμένο στα πρακτικά της υπόθεσης, έχει μελετηθεί διεξοδικά και αξιολογήθηκε πλήρως παρά την απουσία ρητής αναφοράς (βλ. Al Watani κ.α. ν. Παπαδοπούλου (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 924, 1937).
Προς απόδειξη της υπόθεσης της Κατηγορούσας Αρχής κατέθεσαν δύο μάρτυρες κατηγορίας, ήτοι ο Αστυφύλακας 3437 Αρ.Αριστοτέλους (ΜΚ1) και η Γ/Αστυφύλακας 5303 Ά.Επιφανίου (ΜΚ2). Επίσης, ενώπιον του Δικαστηρίου κατατέθηκαν 9 τεκμήρια.
Είχα την ευκαιρία μέσα από την ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης να παρακολουθήσω με ιδιαίτερη προσοχή τους ΜΚ 1 και 2 που κατέθεσαν ενώπιον του Δικαστηρίου και είμαι σε θέση να αξιολογήσω όλη την εν γένει συμπεριφορά τους στο εδώλιο του μάρτυρα. Η μαρτυρία τους ενόψει της απουσίας της κατηγορούμενης παρέμεινε αναντίλεκτη.
Η αξιολόγηση της μαρτυρίας γίνεται κατά κύριο λόγο στην βάση τη μαρτυρίας που σχετίζεται με τα επίδικα θέματα (Hasan v Ανδρέου, πολιτική έφεση 2/11, ημερ.2.12.15). Το Δικαστήριο μπορεί να αποδεχθεί μέρος της μαρτυρίας του μάρτυρα και να απορρίψει άλλο, (Βασιλειάδης v Σπύρου Λτδ, πολιτική έφεση 123/09, ημερ.14.10.15).
Ο ΜΚ1 κατέθεσε στο δικαστήριο και υϊοθέτησε την κατάθεση του τεκμήριο 1 ως επίσης και τα τεκμήρια 1 - 8. Μεταξύ αυτών και δύο τεμάχια νάϊλον σακουλιού εντός των οποίων υπάρχουν πράσινη ξηρή φυτική ύλη κάνναβης τεκμήρια 3 και 5.
Αποδέχομαι το περιεχόμενο της κατάθεσης του τεκμήριο 1 στην οποία αναφέρει ότι στις 29.3.22 μετέβηκε στο γραφείο υποδοχής των κρατητηρίων της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λεμεσού όπου και παρέλαβε από την ΜΚ2 την κατηγορούμενη που τελούσε υπό κράτηση καθώς και τα τεκμήρια. Η ΜΚ2 του ανέφερε ότι την ίδια ημέρα προσήλθε στο χώρο υποδοχής η κατηγορούμενη και παρέδωσε δύο νάϋλον σακούλια που περιείχαν ρούχα, φαγητό και τα τεκμήρια με Α/Α 1&3 τα οποία προορίζονταν για τον Sh. Al Khalaf ο οποίος τελούσε υπό κράτηση για υπόθεση που διερευνούσε το ΤΑΕ Λευκωσίας. Επίσης του ανέφερε ότι από έλεγχο που διενήργησε στα τεκμήρια βρήκε μέσα σε αυτά τα τεκμήρια Α/Α 2 και 4 και συνέλαβε την κατηγορούμενη για αυτόφωρο αδίκημα. Ο ΜΚ1 πληροφόρησε την κατηγορούμενη για τα νομικά της δικαιώματα και της έδωσε το έντυπο δικαιωμάτων και αυτή το υπέγραψε στην παρουσία του. Την ίδια ημέρα αφού της εξήγησε την διαδικασία ζύγισης, ζύγισε τα τεκμήρια με ένδειξη 0,9630 και 0,5350 γραμμαρίου. Και οι δύο υπέγραψαν την σχετική απόδειξη ζυγίσματος. Στη συνέχεια στα γραφεία της ΥΚΑΝ συσκεύασε και σφράγισε στην παρουσία της κατηγορούμενης τα τεκμήρια αφού της εξήγησε την διαδικασία σφράγισης και υπέγραψαν και οι δύο. Την ίδια ημέρα ο ΜΚ1 έλαβε ανακριτική κατάθεση της κατηγορούμενης τεκμήριο 7 και την κατηγόρησε γραπτώς (τεκμ.8) αφού της επέστησε την προσοχή της στον Νόμο απάντησε «παραδέχομαι και ζητώ συγνώμη». Αποδέχομαι ως αξιόπιστη στο σύνολο της, την αναντίλεκτη μαρτυρία του αναφορικά με τις πιο πάνω ενέργειες του για την παρούσα υπόθεση.
Η ΜΚ2 κατέθεσε και υϊοθέτησε την κατάθεση της τεκμήριο 9 στην οποία αναφέρει ότι στις 29.3.22 η ίδια ήταν καθήκον στο Γραφείο Παραπόνων στα κρατητήρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λεμεσού όπου και προσήλθε η κατηγορούμενη η οποία κρατούσε δύο σακούλες και ανέφερε ότι περιείχαν ρούχα, φαγητό και τσιγάρα για τον πιο πάνω κρατούμενο. Αυτή της ζήτησε να τοποθετήσει το περιεχόμενο τους έξω από τις σακούλες για να ελεγχθεί ως και έπραξε. Από έλεγχο που διενήργησε η ΜΚ2 σε μία συσκευασία καπνού μάρκας Old Holborn βρήκε ανάμεσα σε καπνό ένα μαύρο νάιλον σακουλάκι και αφού το άνοιξε διαπίστωσε ότι περιείχε πράσινη ξηρή φυτική ύλη κάνναβης. Το παρέλαβε και το υπέδειξε στην κατηγορούμενη, την πληροφόρησε ότι αυτό είναι κάνναβη η κατοχή της οποίας απαγορεύεται και αφού της επέστησε την προσοχή της στο Νόμο απάντησε «δεν έχω τίποτε να σου πω». Αμέσως την συνέλαβε για αυτόφωρο αδίκημα, την πληροφόρησε για το λόγο της σύλληψης της, της επέστησε την προσοχή της στον Νόμο και αυτή απάντησε «έκανα λάθος συγνώμη». Στη συνέχεια και ώρα 21:30 σε έλεγχο που έκανε στη δεύτερη συσκευασία καπνού της ίδιας μάρκας βρήκε ανάμεσα στον καπνό ένα μαύρο νάϋλον σακουλάκι το οποίο αφού άνοιξε διαπίστωσε ότι περιείχε πράσινη ξηρή φυτική ύλη κάνναβης. Το παρέλαβε, το υπέδειξε και πάλι στην κατηγορούμενη την πληροφόρησε ότι η πράσινη ξηρή φυτική ύλη είναι κάνναβη η κατοχή της οποίας απαγορεύεται, της επέστησε την προσοχή της στον Νόμο και απάντησε «ότι πεις έχεις δίκιο». Επίσης την πληροφόρησε για τα νομικά της δικαιώματα. Την ίδια ημέρα την παρέδωσε στον ΜΚ1 ως επίσης και τα ανευρεθέντα τεκμήρια. Αποδέχομαι ως αξιόπιστη στο σύνολο της, την αναντίλεκτη μαρτυρία της ΜΚ2 στα όσα διαπίστωσε και στις ενέργειες στις οποίες προέβηκε ευρισκόμενη στο γραφείο παραπόνων όπου προσήλθε η κατηγορούμενη.
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΗ
Στην ανακριτική της κατάθεση τεκμήριο 7 αναφέρει ότι είναι από την Δερύνεια αλλά διαμένει στο Παραλίμνι μαζί με τον Sh.Al.Khalaf από το Λίβανο τα τελευταία 8 χρόνια. Αυτός συνελήφθηκε πριν δύο Σάββατα μαζί με άλλο πρόσωπο και βρίσκεται υπό κράτηση στα κρατητήρια της αστυνομίας στη Λεμεσό. Στις 29.3.22 ήρθε να δει τον άντρα της και να του φέρει φαγώσιμα ρούχα, παπούτσια και καπνό. Μέσα στα δύο πακέτα καπνό που αγόρασε για να του φέρει του έβαλε μέσα στο κάθε πακέτο από ένα μικρό σακουλάκι με κάνναβη γιατί ξέρει ότι αυτός εδώ και χρόνια καπνίζει κάνναβη γιατί τον βοηθά να ήρεμα. Αυτός δεν ήξερε ότι θα του φέρει κάνναβη. Το μόνο που της ζήτησε όταν μίλησαν στο τηλέφωνο ήταν λεφτά, φαγώσιμα, ρούχα και καπνό. Αυτή επειδή ξέρει ότι λόγω της υπόθεσης ο άντρας της πρέπει να έχει πολύ άγχος σκέφτηκε να του φέρει λίγη κάνναβη για να μπορέσει να ηρεμήσει λίγο. Αυτός δεν ήξερε τίποτε για την κάνναβη που του έφερε. Δεν είναι χρήστης ναρκωτικών, ούτε έχει σχέσεις με ναρκωτικά απλά το έκανε για να βοηθήσει τον άντρα της.
Όταν κατηγορήθηκε γραπτώς στις 30.3.22 (τεκμ.8) και αφού της επεστήθηκε η προσοχή της στον Νόμο απάντησε «παραδέχομαι και ζητώ συγνώμη».
Όσον αφορά τη γραπτές καταθέσεις του κατηγορούμενου, υπάρχει σωρεία αποφάσεων σχετικά με τη βαρύτητα την οποία το Δικαστήριο μπορεί να αποδώσει σ’ αυτή. Στο γενικό αυτό κανόνα υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις όπου τα γεγονότα όπως τα απέδειξε με την μαρτυρία της η Κατηγορούσα Αρχή είναι τέτοια που χρήζει να δοθεί κάποια εξήγηση από τον κατηγορούμενο, ιδιαίτερα εκεί που μια τέτοια εξήγηση εμπίπτει στη δική του αποκλειστική γνώση. Περαιτέρω, το Δικαστήριο διατηρεί διακριτική ευχέρεια να αποδεχθεί μέρος της κατάθεσης του κατηγορουμένου και να απορρίψει άλλο ασχέτως αν αυτό αποτελεί άμεσα ή έμμεσα παραδοχή του αδικήματος. Είναι φυσικό να αποδίδεται μεγαλύτερη βαρύτητα στο μέρος εκείνο το οποίο συνθέτει παραδοχή στο αδίκημα ή περιέχει δηλώσεις ενάντια προς τα συμφέροντα του κατηγορουμένου. Είναι όμως, ελεύθερο το Δικαστήριο να αποδώσει μικρότερη σημασία ή ακόμη να απορρίψει άλλα μέρη της κατάθεσης για τα οποία παρέχεται εξήγηση ή δικαιολογία για εκ πρώτης όψεως εγκληματικές πράξεις. (Βλ. Vrakas α.ο. v. Republic (1973) 2 C.L.R. 139, Anastasiades v. Republic (1977) 2 C.L.R. 97, Ιωάννου κ.α. ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 195), Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 109 και Findlay Duncan 73 Crim. App. R. 359).
Όπως υποδεικνύεται στο σύγγραμμα «Το Δίκαιο της Απόδειξης, Δικονομικές και Ουσιαστικές Πτυχές», των κ.κ Ηλιάδη και Σάντη, στις σελ. 888 και επ., με παραπομπή σε ανάλογη νομολογία τόσο των Δικαστηρίων της Δημοκρατίας όσο και Αγγλικών Δικαστηρίων, δεν υπάρχουν στεγανά στον τρόπο ταξινόμησης μιας δήλωσης ή συμπεριφοράς ως ομολογίας, αφού οι εκάστοτε περιστάσεις που την περιβάλλουν, είναι αδύνατο να προκαθοριστούν. Μια τέτοια ομολογία θα μπορούσε να προκύψει από κάποια γραπτή ή προφορική δήλωση, ως αποτέλεσμα μιας συμπεριφοράς ή ακόμη και από παρεμφερείς δηλώσεις που δεν ισοδυναμούν με άμεση ομολογία ή παραδοχή. Η ομολογία ή παραδοχή δε, αλλά και κάθε άλλης μορφής ενοχοποιητική δήλωση μπορεί να είναι γραπτή ή προφορική, χωρίς κατ΄ ανάγκη η καταδίκη που στηρίζεται σε προφορική ομολογία να είναι ανασφαλής ή μη ικανοποιητική.
Κάθε μέρος αυτής που γίνεται δεκτό αποτελεί μαρτυρία για την αλήθεια των γεγονότων στα οποία αναφέρεται. Το Δικαστήριο μπορεί να δώσει όπως αυτό θεωρεί ότι επιβάλλεται, αλλιώτικη βαρύτητα σε διαφορετικά μέρη της κατάθεσης ή δήλωσης ή και μικρότερη σημασία ή ακόμη και να απορρίψει ένα ή περισσότερα μέρη αυτής (Πετράκης v Αστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 455, Κωνσταντινίδης v Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 190).
Ερχόμενη τώρα στην παρούσα υπόθεση η κατηγορούμενη προέβηκε σε ενοχοποιητικές δηλώσεις και σε παραδοχές ως πιο πάνω αναφέρθηκε κατά τη σύλληψη της από την ΜΚ2, στην ανακριτική κατάθεση της (τεκμήριο 7) και όταν κατηγορήθηκε γραπτώς (τεκμήριο 8).
Για το θέμα της αποδεκτότητας τέτοιων ενοχοποιητικών δηλώσεων ή παραδοχών από την κατηγορούμενη παραπέμπω στα πιο πάνω αναφερθέντα.
Συνεπώς αποδέχομαι την απολογία της κατηγορούμενης στην ΜΚ2 κατά τη σύλληψη της λέγοντας «έκανα λάθος συγγνώμη» και «ότι πεις έχεις δίκαιο», την παραδοχή της στον ΜΚ1 όταν κατηγορήθηκε γραπτώς λέγοντας του «παραδέχομαι και ζητώ συγγνώμη» αλλά και τα όσα ανέφερε στην ανακριτική κατάθεση της για την προμήθεια των ναρκωτικών δηλαδή της κάνναβης στο Γραφείο Παραπόνων της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λεμεσού για να παραδοθούν στον σύζυγο της.
Οι εν λόγω παραδοχές και ενοχοποιητικές δηλώσεις της κατηγορούμενης παρέμειναν αναντίλεκτες και γίνονται αποδεκτές για απόδειξη της αλήθειας του περιεχομένου τους (Καϊμης v Δημοκρατίας (1999) 2 ΑΑΔ, 662).
«Η ομολογία ενοχής έχει αποκληθεί η βασιλίδα των μαρτυριών. Στο σύστημα όμως που διέπει την ποινική μας δίκη δεν έχουμε απολυτοποιήσει στον ύψιστο αυτό βαθμό την αξία της. Είναι θέμα πραγματικό που συναρτάται με τις περιστάσεις κάθε υπόθεσης. Έστω και αν γίνει αποδεκτή η ομολογία και ενταχθεί στον κορμό της μαρτυρίας, το δικαστήριο, στο τέλος, προβληματίζεται για την αλήθεια του περιεχομένου της και φυσικά για το κατά πόσο οδηγεί σε ασφαλή συμπεράσματα ενοχής. Η σχετική νομολογία μας, που αρχίζει από τις παλιές υποθέσεις R. v. Sfongaras 22 C.L.R. 13 και Volettos v. Republic (1961) C.L.R. 169 τηρεί σταθερή γραμμή στο θέμα αυτό. Είναι ζήτημα που άπτεται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δίκαιης δίκης. (Μάρτιν v. Δημοκρατίας (1994) 2 A.A.Δ. 65).
Με βάση την πιο πάνω αξιολόγηση βρίσκω ότι τα πραγματικά γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως η αναντίλεκτη εκδοχή της Κατηγορούσας Αρχής την οποία δεν κρίνω σκόπιμο να την επαναλάβω και αποτελούν ευρήματα του δικαστηρίου.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
1η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
Η 1η κατηγορία αφορά το αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β', κατά παράβαση των Άρθρων 2, 3, ΠΡΩΤΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ Μέρος ΙΙ, 6(1)(2), 24, 30, 31, 31 Α και ΤΡΙΤΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 όπως τροποποιήθηκε.
H 2η κατηγορία αφορά το αδίκημα της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β, με σκοπό όπως προμηθεύσει τούτο σε άλλο πρόσωπο, κατά παράβαση των Άρθρων 2, 3, ΠΡΩΤΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ Μέρος ΙΙ, 5(1)(β), 6(1)(3), 30, 30 Α, 31, 31Α και ΤΡΙΤΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 όπως τροποποιήθηκε.
Το άρθρο 3 του Νόμου προνοεί για τα Ελεγχόμενα φάρμακα και τη ταξινόμηση τους:
3.-(1) Εν τω παρόντι Νόμω:
(α) ο όρος “ελεγχόμενον φάρμακον” σημαίνει οιανδήποτε ουσίαν ή προϊόν εκάστοτε καθοριζόμενον εις το Μέρος Ι, ΙΙ ή ΙΙΙ του Πρώτου Πίνακος του παρόντος Νόμου˙ και
(β) ο όρος “φάρμακον Τάξεως Α” , “φάρμακον Τάξεως Β” και “φάρμακον Τάξεως Γ” σημαίνει οιανδήποτε ουσίαν ή προϊόν εκάστοτε καθοριζόμενον αντιστοίχως εις το Μέρος Ι, Μέρος ΙΙ και Μέρος ΙΙΙ του εν λόγω Πίνακος,
αι διατάξεις του Μέρους IV του εν λόγω Πίνακος θα ισχύωσιν ως προς την ερμηνείαν των όρων των χρησιμοποιουμένων εν τω ρηθέντι Πίνακι.
(2) Το Υπουργικόν Συμβούλιον δύναται διά Διατάγματος δημοσιευομένου εν τη επισήμω εφημερίδι της Δημοκρατίας, να επιφέρη τοιαύτας τροποποιήσεις εις τον Πρώτον Πίνακα του παρόντος Νόμου οίαι ήθελον καταστή αναγκαίαι ίνα προστεθή ή αφαιρεθή οιαδήποτε ουσία ή προϊόν εξ οιουδήποτε των Μερών Ι έως ΙΙΙ του ως είρηται Πίνακος (περιλαμβανομένων τροποποιήσεων σκοπουσών την διασφάλισιν ώστε ουδέποτε να καθορίζηται οιαδήποτε ουσία ή προϊον εν ιδιαιτέρω τινί των Μερών τούτων, ή σκοπουσών την ένταξιν οιασδήποτε ουσίας ή προϊόντος εις οιονδήποτε των Μερών τούτων εν τοις οποίοις δεν καθορίζεται η τοιαύτη ουσία ή προϊον).
(3) Το Υπουργικόν Συμβούλιον δύναται διά Διατάγματος δυνάμει του παρόντος άρθρου να τροποποιή το Μέρος ΙV του Πρώτου Πίνακος του παρόντος Νόμου και δύναται να πράττη ούτω ανεξαρτήτως του εάν τροποποιή οιονδήποτε έτερον Μέρος του εν λόγω Πίνακος ή μή.
(4) Διάταγμα του Υπουργικού Συμβουλίου εκδοθέν δυνάμει του παρόντος άρθρου δύναται να τροποποιηθή ή ανακληθή διά μεταγενεστέρου Διατάγματος του Υπουργικού Συμβουλίου δυνάμει του αυτού άρθρου.
Το άρθρο 6 προνοεί για τον Περιορισμό κατοχής ελεγχομένων φαρμάκων:
6.-(1) Τηρουμένων οιωνδήποτε δυνάμει του άρθρου 8 του παρόντος Νόμου εκάστοτε εν ισχύι κανονισμών, δεν είναι νόμιμον δι’ οιονδήποτε πρόσωπον να προμηθεύεται ή να έχη ελεγχόμενον φάρμακον εν τη κατοχή αυτού.
(2) Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 32 του παρόντος Νόμου και του εδαφίου (4) κατωτέρω, αποτελεί αδίκημα δι’ οιονδήποτε πρόσωπον να αγοράζει ή προμηθεύεται ή να έχη εν τη κατοχή αυτού ελεγχόμενον φάρμακον κατά παράβασιν του εδαφίου (1) ανωτέρω.
(3) Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 32 του παρόντος Νόμου, αποτελεί αδίκημα δι’ οιονδήποτε πρόσωπον να αγοράζει ή π
Το άρθρο 24 προνοεί τα εξής:
(1) Πας όστις παραβαίνει ή παραλείπει να συμμορφωθή προς Κανονισμόν γενόμενον δυνάμει του παρόντος Νόμου, είναι ένοχος αδικήματος και υπόκειται σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες ή χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις πεντακόσιες λίρες ή και στις δύο ποινές και το δικαστήριο μπορεί να διατάξει τη δήμευση οποιασδήποτε ουσίας σε σχέση με την οποία διαπράχθηκε το αδίκημα.
(2) Πας όστις παραβαίνει οιονδήποτε όρον αδείας εκδοθείσης δυνάμει του άρθρου 4 του παρόντος Νόμου ή αδείας ή ετέρας εξουσιοδοτήσεως εκδοθείσης δυνάμει Κανονισμών εκδοθέντων δυνάμει του παρόντος Νόμου, μη ούσης αδείας εκδοθείσης δυνάμει Κανονισμών εκδοθέντων συμφώνως προς το άρθρον 11(2) (θ), είναι ένοχος αδικήματος.
(3) Πρόσωπον τι διαπράττει αδίκημα εάν, εν τη προσπαθεία αυτού να εμφανισθή συμμορφούμενον προς οιανδήποτε υποχρέωσιν παροχής πληροφορίας ην τούτο υπέχει δυνάμει ή λόγω κανονισμών γενομένων δυνάμει του παρόντος Νόμου, παρέχη οιανδήποτε πληροφορίαν ήτις ειναι εν γνώσει του ψευδής εν ουσιώδη λεπτομερεία ή αμελώς παρέχη οιανδήποτε πληροφορίαν ήτις είναι ψευδής.
(4) Πρόσωπον τι διαπράττει αδίκημα εάν, προς τον σκοπόν εξασφαλίσεως δι’ εαυτόν ή δι’ έτερον πρόσωπον της εκδόσεως ή ανανεώσεως αδείας ή ετέρας εξουσιοδοτήσεως δυνάμει του παρόντος Νόμου ή δυνάμει οιωνδήποτε κανονισμών γενομένων δυνάμει του παρόντος Νόμου-
(α) προβαίνη εις δήλωσιν ή παρέχη πληροφορίαν ήτις είναι εν γνώσει του ψευδής εις ουσιώδη τινά λεπτομέρειαν ή αμελώς παρέχη οιανδήποτε πληροφορίαν ήτις είναι ψευδής˙ ή
(β) προσάγη ή άλλως χρησιμοποιή οιονδήποτε βιβλίον, αρχείον ή έτερον έγγραφον όπερ εν γνώσει του περιέχει δήλωσιν ή πληροφορίαν ήτις έιναι εν γνώσει του ψευδής εις ουσιώδη τινά λεπτομέρειαν.
(5) Σε πρόσωπο το οποίο παραβαίνει πρόνοιες Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος Νομου δύναται να επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο σύμφωνα με διαδικασία που καθορίζεται με Κανονισμούς.
ΒΑΡΟΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ
Σε όλες τις ποινικές υποθέσεις, όπως είναι και η παρούσα, το βάρος της απόδειξης σωρευτικής συνύπαρξης όλων των συστατικών στοιχείων του αδικήματος το έχει η Κατηγορούσα Αρχή, με υψηλότατο επίπεδο απόδειξης, δηλ. πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, όπως έχει αποφασισθεί στην υπόθεση Χαρίτωνος και άλλων V Δημοκρατίας (1971) 2 C.L.R. σελ. 40, με την οποία υϊοθετήθηκε η απόφαση Woolmighton V D.P.P. (1935) AC 462, καθώς και σε μεταγενέστερες αποφάσεις.
Ο κ. Μανώλη κατά την τελική του αγόρευση υποστήριξε ότι με βάση την αναντίλεκτη μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής έχουν αποδειχθεί και οι 2 κατηγορίες εναντίον της κατηγορούμενης και το δικαστήριο θα πρέπει να την βρει ένοχη.
ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Έχοντας λοιπόν κατά νου τα πιο πάνω θα προχωρήσω να εξετάσω εάν στοιχειοθετούνται πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας τα συστατικά στοιχεία των αδικημάτων που αντιμετωπίζει η κατηγορούμενη βάση των προαναφερθέντων άρθρων.
Από την αναντίλεκτη αξιόπιστη μαρτυρία που προσκομίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου διαπιστώνω ότι η Κατηγορούσα Αρχή έχει αποδείξει τα συστατικά στοιχεία και των δύο αδικημάτων, ήτοι ότι η κατηγορούμενη ερχόμενη στο Γραφείο Παραπόνων στα κρατητήρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λεμεσού παίρνοντας ρούχα και φαγητό στο σύζυγο της κατείχε και γραμμάρια φυτού κάνναβης από τα οποία δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη με απώτερο σκοπό να του παραδοθούν. Αυτά ανευρέθηκαν από την ΜΚ2 όταν διενήργησε έλεγχο στις δύο συσκευασίες καπνού μέσα στις οποίες υπήρχαν τα 2 μαύρα νάυλον σακκουλάκια με τη ξηρή φυτική ύλη κάνναβης. Η κατηγορούμενη παραδέκτηκε και ζήτησε συγγνώμη. Η ανεύρεση από την ΜΚ2 της ξηρής φυτικής ύλης κάνναβης η οποία αποτελεί ελεγχόμενο φάρμακο τάξεως Β΄στη κατοχή της κατηγορούμενης σε συνάρτηση με τις παραδοχές και τις ενοχοποιητικές της δηλώσεις και στους δύο μάρτυρες κατηγορίας δεν αφήνουν καμία αμφιβολία στο δικαστήριο για τη διάπραξη των δύο αδικημάτων από την κατηγορούμενη.
Παρά το γεγονός ότι η ανευρεθείσα ξηρή φυτική ύλη κάνναβης εάν προστεθεί το βάρος της ανέρχεται σε 1,4980 γραμμάρια φυτού κάνναβης και όχι 1,4950 εντούτοις το δικαστήριο δεν θα προβεί σε τροποποίηση του κατηγορητηρίου εφόσον η διαδικασία διεξάγεται ερήμην της κατηγορούμενης.
Ενόψει των πιο πάνω κρίνω ότι η Κατηγορούσα Αρχή έχει αποδείξει και τις δύο κατηγορίες εναντίον της κατηγορούμενης πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ως έχει υποχρέωση να πράξει και αυτή κρίνεται ένοχη σε αυτές.
(Υπ.) ........................................
Γ. Ιωαννίδου ‑ Παπά, Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο