ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Χριστοδούλου, Π.Ε.Δ.
Μ. Γ. Λοϊζου, Α.Ε.Δ.
Ε. Χατζήπαπα – Αβραάμ, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 4943/24
Mεταξύ:
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
v.
1. Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος
2. Βασίλης Τσούκκας
-----------------------------------------------------------------------------------------
Hμερ.: 16/01/2025.
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κ. Π. Βαρνάβας.
Για τον Κατηγορούμενο αρ. 1: κα. Σ. Αδάμου.
Για τον Κατηγορούμενο αρ. 2: κ. Κ. Σιαηλής.
Κατηγορούμενος αρ. 1 και 2, παρόντες.
Π Ο Ι Ν Η
Ο κατηγορούμενος αρ. 1, έχει κριθεί ένοχος, κατόπιν δικής του παραδοχής, στις κατηγορίες αρ. 2 και 4, οι οποίες αφορούν στα αδικήματα της κατοχής και της εισαγωγής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, αντίστοιχα, κατά παράβαση των σχετικών άρθρων του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77, ως έχει τροποποιηθεί, και του Ποινικού Κώδικα Κεφ.154. Πρόκειται για ποσότητα 4 κιλών και 940.84 γραμμαρίων κάνναβης από την οποία δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη και η διάπραξη των αδικημάτων έλαβε χώρα στις 28/03/2024 και 26/03/2024.
Οι κατηγορίες της συνομωσίας προς διάπραξη κακουργήματος (βλ. κατηγορία αρ. 1), της κατοχής της πιο πάνω ποσότητας ναρκωτικών με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα (βλ. κατηγορία αρ. 3) καθώς επίσης της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες (βλ. κατηγορία αρ. 5), τις οποίες ο κατηγορούμενος αρ. 1, επίσης, αντιμετώπιζε, αναστάληκαν από τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας και ο κατηγορούμενος αρ. 1 απαλλάχθηκε από αυτές.
Σημειώνεται ότι ο κατηγορούμενος αρ. 2, αντιμετωπίζει όλες τις πιο πάνω κατηγορίες από κοινού με τον κατηγορούμενο αρ. 1, στις οποίες αρνήθηκε ενοχή και η υπόθεση εναντίον του εκκρεμεί.
Μετά την παραδοχή του κατηγορούμενου αρ. 1, ζητήθηκε από την Κατηγορούσα Αρχή, συμφωνούντος του κατηγορούμενου αρ. 1 και του Κατηγορούμενου αρ. 2, όπως η υπόθεση ολοκληρωθεί γι’ αυτόν με την επιβολή ποινής, αίτημα το οποίο το Δικαστήριο ενέκρινε συμφώνως της σχετικής νομολογίας (βλ. χχχ Χατζηξενοφώντος v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 26/2020, Ημερ. 06/10/2021, ECLI:CY:AD:2021:B441 και Pal κ.α. v. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 551).
Τα γεγονότα που περιβάλλουν τις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων από τον κατηγορούμενο αρ. 1 (από τώρα και στο εξής «ο Κατηγορούμενος»), έχουν εκτεθεί από τον εκπρόσωπο της Κατηγορούσας Αρχής, δεν έτυχαν αμφισβήτησης από την υπεράσπιση και τα παραθέτουμε αυτούσια:
«1. Πληροφορία που δόθηκε στην Υ.Κ.Α.Ν., ανέφερε ότι στις 28/03/2024, ο Ελλαδίτης Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος (1ος κατηγορούμενος), 48 ετών από την Ελλάδα, ο οποίος αφίχθηκε στην Κύπρο στις 25/03/2024, ανέμενε παραλαβή μεγάλης ποσότητας ναρκωτικών, η οποία στάλθηκε από την Ελλάδα στην Κύπρο, μέσω μεταφορικής εταιρείας και διέμενε στην οικία της κόρης του.
2. Της πληροφορίας, ακολούθησαν εξετάσεις από τις οποίες διαπιστώθηκε
πως η κόρη του κατηγορούμενου και ο συμβίος της, διαμένουν σε οικία, πίσω από την κύρια οικία, στην οδό […..], στο Μέσα Χωριό Πάφου. Ως εκ των πιο πάνω, στις 28/03/24 και περί ώρα 11:00, μέλη της Υ.ΚΑ.Ν. Αρχηγείου, μετέβηκαν στην πιο πάνω οδό, στο Μέσα Χωριό Πάφου, όπου και έθεσαν την οικία υπ’ αρ.[…], υπό διακριτική παρακολούθηση.
3. Περί ώρα 12:05, όχημα προσέγγισε την πιο πάνω οικία με οδηγό Άγνωστο άτομο. Μετά την πάροδο δύο περίπου λεπτών, ο 1ος κατηγορούμενος, εξήλθε της πιο πάνω οικίας και μπήκε συνοδηγός στο εν λόγω όχημα. Ο 1ος κατηγορούμενος και το άλλο άτομο κατευθύνθηκαν ακολούθως προς Πάφο. Περί ώρα 12:20, κατέληξαν στην οδό [ ], όπου στάθμευσαν σε χωμάτινο χώρο στάθμευσης, όπου το άλλο άτομο παρέλαβε κάποιο αντικείμενο από άγνωστη γυναίκα.
Ακολούθως τόσο ο 1ος κατηγορούμενος όσο και το άλλο άτομο επιβιβάστηκαν σε διαφορετικό όχημα από αυτό που επέβαιναν και συνέχισαν την πορεία τους κατευθυνόμενοι προς τον κυκλικό κόμβο Κονιών.
4. Κατόπιν διακριτικής παρακολούθησης, περί ώρα 13:30 κατέληξαν πλησίον των γραφείων της εταιρείας «KAZOULIS GLOBAL LOGISTICS CO LTD», που βρίσκεται στα Κάτω Πολεμίδια και συγκεκριμένα έξω από την Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.
Εκεί, ο 1ος κατηγορούμενος, εξήλθε από το αυτοκίνητο, και κατευθύνθηκε στα
γραφεία της εταιρείας «KAZOULIS GLOBAL LOGISTICS CO LTD», κρατώντας
τσαντάκι χρώματος μαύρου.
5. Περί ώρα 13:34, ο 1ος κατηγορούμενος, εξήλθε των γραφείων και μετέβη στο
χώρο παραλαβής εμπορευμάτων της εταιρείας και η ώρα 13:46, βρισκόταν στο
πεζοδρόμιο, μπροστά από το χώρο παραλαβής εμπορευμάτων της εταιρείας και μιλούσε στο κινητό τηλέφωνο, κρατώντας στα χέρια του μια άσπρη κόλλα.
Ακολούθως, παρέλαβε κιβώτιο τυλιγμένο με διαφανές σελοφάν. Το όχημα που
οδηγούσε το άλλο άτομο επέστρεψε στο σημείο που βρισκόταν ο 1ος κατηγορούμενος, ο οποίος τοποθέτησε το κιβώτιο που παρέλαβε πίσω από τη
θέση του οδηγού. Ακολούθως το όχημα έκανε επαναστροφή για να αναχωρήσει
από το σημείο όταν και ανακόπηκε από την αστυνομία για έλεγχο.
6. Κατά τον έλεγχο, στη κατοχή του 1ου κατηγορούμενου και συγκεκριμένα σε
μαύρο τσαντάκι που κρατούσε, ανευρέθηκε ένα κινητό τηλέφωνο μάρκας «ΝΟΚΙΑ», με πλήκτρα χρώματος μαύρου, ένα κινητό τηλέφωνο μάρκας «REDMI 9», χρώματος μπλε, με μπλε θήκη, το χρηματικό ποσό των €160 καθώς και κάποια τιμολόγια.
7. Στη συνέχεια και μεταξύ των ωρών 13:55 – 14:20, διενεργήθηκε έρευνα στο
όχημα που επέβαινε ο 1ος κατηγορούμενος όπου η ώρα 13:56, εντοπίστηκε στο
πίσω κάθισμα και συγκεκριμένα πίσω από τη θέση του οδηγού, το κιβώτιο με το
διαφανές σελοφάν, το οποίο ο 1ος κατηγορούμενος παρέλαβε.
8. Επρόκειτο για ένα χάρτινο κιβώτιο, με την επιγραφή «Praktiker» το οποίο στο
πάνω μέρος, είχε ένα πλαστικό κουτί ηλεκτρικής εγκατάστασης, χρώματος άσπρου με πράσινο και μία διπλή πρίζα κήπου, χρώματος μαύρου με κίτρινο όλα περιτυλιγμένα με νάιλον διαφανές μεμβράνη / σακούλι, στο οποίο αναγραφόταν το όνομα «GALANOS KONSTANTINOS» έφερε επικολλημένο ένα εμπορικό τιμολόγιο, με αριθμό 01567 και περιμετρικά υπήρχε ένα πλαστικό
κορδόνι δεσίματος, χρώματος μπλε.
9. Αφού ο ΜΚ1 υπέδειξε στον 1ο κατηγορούμενο το συγκεκριμένο κιβώτιο, τον
πληροφόρησε για τις υποψίες του, ότι πιθανόν να περιείχε ναρκωτικά και του
επέστησε την προσοχή του στο νόμο, αυτός αρνήθηκε να δώσει οποιαδήποτε
απάντηση.
10. Ακολούθως, με τη χρήση γαντιών, ο ΜΚ1 επί του κατηγορητηρίου, παρέλαβε το εν λόγω κιβώτιο και το τοποθέτησε στην άσφαλτο. Με τη χρήση χαρτοκόπτη,
έσχισε αρχικά το νάιλον διαφανές σελοφάν και ακολούθως έκοψε μέρος του χάρτινου κιβωτίου όπου εσωτερικά ανευρέθηκαν πέντε μεταλλικά τεμάχια διαφόρων μεγεθών, στο ένα εκ των οποίων αναγράφεται 1,5 mm και μία νάιλον
σακούλα. Μετακινώντας το εσωτερικό του κιβωτίου, ο ΜΚ1 βρήκε αριθμό νάιλον
διαφανών συσκευασιών, εντός των οποίων υπήρχε πράσινη ξηρή φυτική ύλη,
κάνναβη. Αμέσως, ο ΜΚ1 υπέδειξε τις ανευρεθείσες συσκευασίες με την κάνναβη στον κατηγορούμενο και στο άλλο άτομο, τους πληροφόρησε ότι η κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β΄, δηλαδή της κάνναβης, δια Νόμου απαγορεύεται και αφού τους επέστησε την προσοχή τους στο Νόμο ο 1ος κατηγορούμενος δεν έδωσε οποιαδήποτε απάντηση.
11. Στη συνέχεια και ώρα 14:00, ο ΜΚ1 συνέλαβε τον 1ο κατηγορούμενο, του
εξήγησε το λόγο της σύλληψής του και αφού του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο, αυτός απάντησε «Είναι δικά μου, αναλαμβάνω την ευθύνη» . Κατά την παραλαβή των κινητών τηλεφώνων που εντοπίστηκαν από τον 1ο κατηγορούμενο και αφού πληροφορήθηκε ότι θα κρατηθούν για περαιτέρω εξετάσεις, αυτός ανέφερε «Είναι τα τηλέφωνα μου».
12. Σε πιο ενδελεχή έλεγχο στον οποίο προέβη ο ΜK1 στα κινητά τηλέφωνα του 1ου κατηγορούμενου, βρήκε σε σχισμή εντός της θήκης του κινητού τηλεφώνου
«REDMI 9» ένα στέλεχος τηλεφωνικής κάρτας «SIM», της εταιρείας «EPIC», με
αριθμό [ ] ένα τεμάχιο χαρτιού στο οποίο αναγραφόταν ΄΄ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ, email [ ]@yahoo.com , ΚΩΔ. [ ],
[ ]΄΄ καθώς επίσης αναγραφόταν: ΄΄EURALUMINIUM MON. IKE. ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ – ΕΜΠΟΡΙΚΗ, Γ΄ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 144-ΑΘΗΝΑ ΑΦΜ.801700194 – ΔΟΥ. ΙΓ΄ΑΘΗΝΩΝ, ΤΗΛ. [ ] δύο κάρτες κινητής τηλεφωνίας, της COSMOTE, από τις οποίες λείπουν οι κάρτες και μία επαγγελματική κάρτα με την επιγραφή: «ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΜΟΛΥΒΔΟΥ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΧΑΡΗΣ ΠΟΛΙΤΙΔΗΣ».
13. Ο ΜΚ1, υποδεικνύοντας τα πιο πάνω στον 1ο κατηγορούμενο, τον πληροφόρησε ότι και αυτά θα τα κρατούσε για να τύχουν των αναγκαίων εξετάσεων, του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο, χωρίς αυτός, να δώσει
οποιαδήποτε απάντηση.
14. Από το τσαντάκι του 1ου κατηγορούμενου, ο ΜΚ1 παρέλαβε την ίδια ώρα και συγκεκριμένα από τη θήκη που υπήρχαν τα τηλέφωνα, τα τιμολόγια που είχε εντοπίσει, τα οποία αφού έλεγξε, διαπίστωσε ότι ήταν τιμολόγια όμοια με αυτό που βρισκόταν εξωτερικά του χάρτινου κιβωτίου. Σημειώνεται πως πάνω στη νάιλον διαφανή μεμβράνη / σακούλι, αναφερόταν το όνομα «GALANOS KONSTANTINOS» και ένας λογαριασμός διαδρομής (Way Bill), στο όνομα «GALANOS KONSTANTINOS» ημερομηνίας 28/03/2024 και τηλέφωνο [ ].
15. Ο ΜΚ1 τα υπέδειξε στον 1ο κατηγορούμενο, τον πληροφόρησε ότι και αυτά θα τα κρατούσε για να τύχουν των αναγκαίων εξετάσεων, του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο, χωρίς και πάλι αυτός, να δώσει οποιαδήποτε απάντηση.
16. Αφού ο 1ος κατηγορούμενος ενημερώθηκε για τα νομικά του δικαιώματα, του
υποδείχθηκαν οι πέντε συσκευασίες με πλαστική διαφανή μεμβράνη σφραγισμένες αεροστεγώς, οι οποίες περιείχαν ποσότητα πράσινης ξηρής φυτικής ύλης Κάνναβης καθώς και μια μικρότερη συσκευασία περιτυλιγμένη με μεμβράνη, η οποία επίσης περιείχε ποσότητα πράσινης ξηρής φυτικής ύλης Κάνναβης, ο 1ος κατηγορούμενος ανέφερε «Φίλε το ‘ξερα ότι ήταν κάνναβη αλλά για χίλια ευρώ που μου ‘ταξαν, πίστευα ότι θα ‘ταν κάνα κιλό περίπου».
17. Η ώρα 15:12, αφού υποδείχθηκε μικρή συσκευασία η οποία περιείχε κάνναβη και η οποία βρισκόταν εντός του πακέτου, ο 1ος κατηγορούμενος ανέφερε «Δεν ήξερα ότι έβαλαν και αυτό το μικρό μέσα».
18. Μεταξύ των ωρών 16:05 – 16:15, ο 1ος κατηγορούμενος ανακρίθηκε προφορικά, αφού προηγουμένως του επιστήθηκε η προσοχή του στο Νόμο. Κατά την προφορική του ανάκριση ο 1ος κατηγορούμενος παραδέχθηκε πως γνώριζε ότι μέσα στο πακέτο που θα παραλάμβανε θα υπήρχαν ναρκωτικά, χωρίς όμως να γνώριζε την ποσότητα αλλά ούτε και πίστευε, ως ανάφερε πως
θα ήταν τέτοια μεγάλη ποσότητα.
19. Την 28/03/24 και η ώρα 20:50, ο ΜK26 συνέλαβε τον 1ο κατηγορούμενο βάσει εκδοθέντος Εντάλματος σύλληψης, τον πληροφόρησε για το λόγο της σύλληψής του και αφού του επέστησε την προσοχή του στο Νόμο, αυτός απάντησε:
«Εγώ παρέλαβα τα ναρκωτικά, με σκοπό να τα παραδώσω σε κάποιον που θα
μου έλεγαν, για ένα χιλιάρικο». Αμέσως μετά την σύλληψή του, τον πληροφόρησε εκ νέου γραπτώς για τα νομικά του δικαιώματα, υπογράφοντάς η
ώρα 21:06 και το σχετικό έντυπο.»
20. Μεταξύ των ωρών 21:15–00:15, της 28–29/03/24, στα γραφεία της Υ.ΚΑ.Ν.
Λεμεσού, ο ΜK26 πήρε ανακριτική κατάθεση από τον 1ο κατηγορούμενο, αφού πρώτα τον πληροφόρησε για τα εναντίον του υπό διερεύνηση αδικήματα και του
επέστησε γραπτώς την προσοχή του στο Νόμο.
21. Στην ανακριτική του κατάθεση, ο 1ος κατηγορούμενος, ως ανέφερε και προφορικά, ισχυρίστηκε ότι γνώριζε ότι το πακέτο περιείχε κάνναβη, αλλά δεν γνώριζε την ποσότητα. Ισχυρίστηκε περαιτέρω ότι περί τα τέλη Ιανουαρίου του 2024 ενώ βρισκόταν στην Ελλάδα, λόγω οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε, ήρθε σε επικοινωνία με πρόσωπο Αλβανικής καταγωγής με τον οποίον διευθέτησαν την μεταφορά του πακέτου με τα ναρκωτικά που παρέλαβε
στην Κύπρο. Ο ίδιος μετέβη αεροπορικώς στην Κύπρο για να παραλάβει το πακέτο και στη συνέχεια οδικώς με την βοήθεια άλλου ατόμου στην εταιρεία μεταφορών για να παραλάβει το πακέτο με τα ναρκωτικά, μέχρι που ανακόπηκε
από την αστυνομία.
22. Σε σχέση με τα τιμολόγια που εντοπίστηκαν στη κατοχή του, ο 1ος κατηγορούμενος ανέφερε ότι τα έφερε από την Ελλάδα και είχαν εκδοθεί στο όνομα της εταιρείας ‘‘EURALUMINIUM’’ η οποία φαινόταν ως αποστολέας του
δέματος στη Κύπρο.
23. Από περαιτέρω διερεύνηση, διαπιστώθηκε πως το πακέτο που παρέλαβε ο 1ος κατηγορούμενος εισήχθηκε από το Λιμάνι του Πειραιά στην Κύπρο στις 26/03/2024 με παραλήπτη κάποιον Κωσταντίνο Γαλανό, με δηλωμένο περιεχόμενο ηλεκτρολογικό μηχανισμό και αποστολέα την εταιρεία «EURALUMINIUM IKE», 3RD SEPTEMBRIOU, STR. 144, ATHENS, 11521, GREECE.
24. Περαιτέρω, διαπιστώθηκε πως ο 1ος κατηγορούμενος στις 28/03/2024 και περί ώρα 10:16, τηλεφώνησε από τον αριθμό τηλεφώνου που αναγραφόταν στα
στοιχεία παραλήπτη πάνω στο πακέτο με τα ναρκωτικά, στο υπεύθυνο για την εισαγωγή του κιβωτίου γραφείο μεταφορών, αναφέροντας πως είναι ο «Κωνσταντίνος Γαλανός», και ρωτώντας αν ήταν έτοιμο για παράδοση/παραλαβή το «φορτίο» του και από πού μπορεί να το παραλάβει.
25. Στις 08/04/24 και μεταξύ των ωρών 09:30 – 13:00, στα γραφεία της Υ.ΚΑ.Ν.
Λεμεσού, ο ΜΚ 26, πήρε νέα ανακριτική κατάθεση από τον 1ο κατηγορούμενο,
αφού και πάλι πρώτα τον πληροφόρησε για τα εναντίον του υπό διερεύνηση αδικήματα και του επέστησε γραπτώς την προσοχή του στο Νόμο. Στη δεύτερη
ανακριτική του κατάθεση, ο 1ος κατηγορούμενος υιοθέτησε τα όσα είχε αναφέρει
και στην πρώτη του ανακριτική κατάθεση, ισχυριζόμενος περαιτέρω ότι ουδέποτε παρέστησε τον Κωσταντίνο Γαλανό.
Από το σύνολο της διερεύνησης, διαπιστώθηκε πως:
26. Ο κατηγορούμενος 1 την 26/3/2024, εισήγαγε στη Δημοκρατία ελεγχόμενο φάρμακο τάξεως Β’ δηλαδή 4 κιλά και 980,84 γραμμάρια φυτού κάνναβης από το οποίο δεν είχε εξαχθεί ρητίνη χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας.
27. Ο Κατηγορούμενος 1, την 28/3/2024 στη Λεμεσό είχε στην κατοχή του ελεγχόμενο φάρμακο τάξεως Β’ δηλαδή 4,940.84 γραμμάρια φυτού κάνναβης από το οποίο δεν είχε εξαχθεί ρητίνη χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας.»
Όπως, περαιτέρω, έχει αναφερθεί από τον εκπρόσωπο του Γενικού Εισαγγελέα, ο Κατηγορούμενος είναι λευκού ποινικού μητρώου.
Η ευπαίδευτη συνήγορος του κατηγορουμένου, για σκοπούς μετριασμού της ποινής, κάλεσε το Δικαστήριο να προβεί σε εξατομίκευση της και λάβει υπόψη του τις προσωπικές συνθήκες του κατηγορούμενου, όπως αυτές αποκαλύπτονται στην σχετική Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, η οποία είχε ετοιμαστεί. Επίσης, ζήτησε όπως ληφθούν υπόψη, το λευκό ποινικό μητρώο του κατηγορούμενου, η παραδοχή του και η απολογία του. Αναφέρθηκε, περαιτέρω, στη συνεργασία του με την Αστυνομία μετά τη σύλληψη του, εξηγώντας τους την όλη εμπλοκή του.
Πέραν των πιο πάνω, η συνήγορος ανάφερε ότι ο κατηγορούμενος δεν ήταν ο ιθύνων νους αλλά κάποιο τρίτο πρόσωπο, του οποίου εκτελούσε τις οδηγίες του. Ο κατηγορούμενος δεν προέβηκε στην αποκάλυψη αυτού του τρίτου προσώπου, ένεκα του φόβου που ένοιωθε ότι πιθανότατα να κάνει κακό στον ίδιο και στην οικογένεια του. Αναγκάστηκε, είπε, να προβεί στην πράξη αυτή, λόγω των δύσκολων οικονομικών του συνθηκών και η αμοιβή του θα ήταν €1000, ποσό που εν τέλει δεν έλαβε ένεκα της σύλληψης του από την Αστυνομία. Εκτελούσε οδηγίες του τρίτου προσώπου και παρόλο που γνώριζε ότι θα παραλάμβανε κάνναβη, δεν γνώριζε ότι θα ήταν αυτής της ποσότητας αλλά υπολόγιζε, βασιζόμενος και στην αμοιβή που θα έπαιρνε, ότι θα ήταν γύρω στο ένα κιλό.
Πέραν των πιο πάνω, η συνήγορος ανάφερε ότι ο κατηγορούμενος έχει αποφασίσει να μιλήσει και να δώσει στοιχεία του τρίτου αυτού προσώπου, του ιθύνοντα νου της όλης επιχείρησης. Προς το σκοπό αυτά κάλεσε συγκεκριμένο Αστυνομικό στις Φυλακές και θα προβεί σε αποκαλύψεις μετά την επιβολή της ποινής του. Επί τούτου, ο κ. Βαρνάβας επιβεβαίωσε ότι έγινε συνάντηση με συγκεκριμένο Αστυνομικό, αλλά ανάφερε ότι μέχρι στιγμής ο κατηγορούμενος δεν έχει προβεί σε κατάθεση και είναι ο ίδιος ο κατηγορούμενος που ζήτησε όπως του επιβληθεί ποινή πρώτα και μετά να το πράξει και αυτό υπό όρους που έθεσε, όπως π.χ. παροχή προστασίας στην οικογένεια του. Κατά συνέπεια, διαφώνησε με τη θέση ότι υπάρχει οποιαδήποτε συνεργασία προς αυτήν την κατεύθυνση και εξέφρασε την αμφιβολία κατά πόσο εν τέλει θα υπάρξει. Η κα Αδάμου, δεν διαφώνησε με τα πιο πάνω αλλά είπε ότι έγινε η αρχή και δεν είναι παράλογο ο κατηγορούμενος να ζητήσει προστασία για τον ίδιο και την οικογένεια του, προτού προβεί σε μια τέτοια συνεργασία.
Τέλος, η συνήγορος ανάφερε ότι ο κατηγορούμενος έχει αντιληφθεί τη σοβαρότητα των αδικημάτων που αντιμετωπίζει και κάλεσε το Δικαστήριο να το κρίνει με κάθε επιείκεια.
Αναμφίβολα τα αδικήματα που ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει είναι ιδιαίτερα σοβαρά και αυτό αντικατοπτρίζεται και από τις προβλεπόμενες στο Νόμο ποινές. Για το αδίκημα της παράνομης κατοχής ναρκωτικών τάξεως Β, προνοείται, μεταξύ άλλων, ποινή φυλάκισης μέχρι 8 χρόνια ενώ για το αδίκημα της εισαγωγής στη Δημοκρατία ναρκωτικών τάξεως Β, προνοείται μέχρι και δια βίου φυλάκιση.
Οι προβλεπόμενες στο Νόμο ποινές συνιστούν ένα από τους παράγοντες που συνθέτουν την σοβαρότητα του αδικήματος και ο οποίος λαμβάνεται υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής και συνεκτιμάται με τα γεγονότα της υπόθεσης, τόσο για την επιλογή του είδους της ποινής όσο και για τον καθορισμό της έκτασης της (βλ. Δημοκρατία v. Kυριάκου κ.α. (1990) 2 Α.Α.Δ. 264, Souilmi v. Αστυνομίας (1992) 2Α Α.Α.Δ. 248, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Πέτρου (1993) 2 Α.Α.Δ. 9 και Λαζάρου ν. Δημοκρατίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 129). Το μέγιστο ύψος της ποινής που προβλέπεται από το Νόμο είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή (βλ. Λεβέντης v. Αστυνομίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 632).
Ως γενική αρχή, επίσης, τα γεγονότα της υπόθεσης μπορούν να επηρεάσουν την σοβαρότητα ενός αδικήματος. Στην Μιχαηλίδης v. Δημοκρατίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 391 αναφέρθηκαν τα εξής σχετικά:
«Σχετικά με τη σοβαρότητα των αδικημάτων θα θέλαμε να παρατηρήσουμε ότι ο χαρακτηρισμός κάποιου αδικήματος ως σοβαρού δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το ανώτατο όριο ποινής που ο νόμος προνοεί για τη διάπραξη του. Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το σύνολο των περιστάσεων που περιβάλλουν τη διάπραξη του και διαγράφουν το μέγεθος της βλάβης και τις εν γένει συνέπειες που η διάπραξη του μπορεί να επιφέρει στην κοινωνία και οι οποίες δυνατόν είτε να υποβιβάζουν ένα αδίκημα για το οποίο προνοείται πολυετής φυλάκιση σε απλή και τυπική παράβαση, είτε να καθιστούν εξαιρετικά σοβαρό ένα αδίκημα για το οποίο δεν προνοείται αυστηρή ποινή υπό μορφή πολυετούς φυλάκισης.»
Υπάρχουν διαβαθμίσεις στη σοβαρότητα αδικημάτων σχετιζόμενα με ναρκωτικά, ανάλογα με τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Το είδος και η ποσότητα των ναρκωτικών και ο σκοπός για τον οποίο κατέχονται, είναι μεταξύ των σοβαρών παραγόντων που λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο κατά τον καθορισμό της ποινής (βλ. Πέτρος Τρύφωνος v. Αστυνομίας (2009) 2 Α.Α.Δ 197 και Γενικός Εισαγγελέας v. Sak (2005) 2 Α.Α.Δ. 3770). Ως απαύγασμα της νομολογίας αδικήματα σχετιζόμενα με τα ναρκωτικά καθίστανται ιδιαίτερα σοβαρά στις περιπτώσεις κατοχής τους με σκοπό την εμπορία, οπόταν σε τέτοιες περιπτώσεις εκείνο το οποίο προέχει είναι η αυστηρή τιμωρία του παραβάτη και η αποτροπή (βλ. Γενικός Εισαγγελέας v. Marcos Alexander dos Santos (2005) 2 Α.Α.Δ 297). Σε αυτές τις περιπτώσεις η αποτροπή έχει δύο παραμέτρους. Όπως έχει αναφερθεί στην Hussein Hassan v. Αστυνομίας (2006) 2 Α.Α.Δ 356 «Η μια έχει ως λόγο την αποτροπή του ίδιου του παραβάτη από την επανάληψη του εγκλήματος ή παρόμοιων εγκλημάτων στο μέλλον και η άλλη αφορά στην αποτροπή τρίτων από τη διάπραξη παρόμοιων εγκλημάτων.»
Ο ίδιος ο Νόμος, στο Άρθρο 30(4) (α) και (β) παραθέτει τα περιστατικά τα οποία καθιστούν τα αδικήματα των ναρκωτικών ως περισσότερο ή λιγότερο σοβαρά.
Η νομολογία έχει καταδείξει ότι τέτοιας φύσεως αδικήματα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με αυστηρότητα και την επιβολή αποτρεπτικών ποινών καθότι «τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας και η συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν αλλά επιδεινώνονται ραγδαία.» (βλ. Κλεομένης v. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350 και Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Ευθύμιου Σωκράτους, Ποιν. Έφεση Αρ. 67/2021, Ημερ. 17/03/2023), ECLI:CY:AD:2023:B92.
Χαρακτηριστικό της σοβαρότητας αδικημάτων ναρκωτικών και του τρόπου αντιμετώπισης τους, είναι και το κάτωθι απόσπασμα από την απόφαση στην Ismen Bora v. Δημοκρατία Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερ. 13/03/2018, ECLI:CY:AD:2018:B110 όπου λέχθηκαν τα εξής:
«Μπορεί να αποτυπωθεί, ως απαύγασμα της εν λόγω νομολογίας, η ανάγκη για επιβολή αυστηρών ποινών, αποτρεπτικού χαρακτήρα, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών.»
Και πιο κάτω στην ίδια απόφαση:
«Δεν είναι χωρίς σημασία να τονιστεί ότι το μέγιστο ύψος της ποινής που προβλέπεται από το Νόμο είναι βασική παράμετρος που προσμετρά το Δικαστήριο στην πορεία για επιμέτρηση της ποινής. Πέραν τούτου, λαμβάνονται βεβαίως υπόψη οι συνθήκες διάπραξης ενός αδικήματος αλλά και οι προσωπικές περιστάσεις ενός κατηγορουμένου, στα πλαίσια εξατομίκευσης της κάθε ποινής. Προεξάρχουσας όμως σημασίας είναι η αποτροπή προς τον σκοπό προστασίας του κοινωνικού συνόλου, στοιχείο που υπαγορεύει παροχή περιορισμένης σημασίας στις προσωπικές συνθήκες και περιστάσεις ενός κατηγορούμενου. Είναι επίσης πάγια νομολογιακή αρχή, ότι όπου παρατηρείται έξαρση και επιμονή στη διάπραξη παρόμοιας φύσης αδικημάτων παρά τις επιβληθείσες από τα δικαστήρια αυστηρές ποινές, δικαιολογείται η επιβολή ακόμα αυστηρότερων (Selmani κα ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 235/13 κα, ημερ. 5.10.2016).
Αντλούμε δικαστική γνώση για τη συχνότητα που διαπράττονται τέτοιας φύσεως αδικήματα από τις πολλές υποθέσεις που άγονται καθημερινά ενώπιον του Δικαστηρίου και την ανάγκη που υπάρχει για αποτροπή, αφού η έξαρση που παρατηρείται δεν παρουσιάζει σημεία κάμψης.
Όπως έχει λεχθεί στην Παττίχης v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση Αρ. 193/2019, Ημερ. 02/06/2021, ECLI:CY:AD:2021:B221 «Τα εγκλήματα αυτής της φύσεως βρίσκονται σε ασυγκράτητη έξαρση. Παρά τις αυστηρές ποινές που επιβάλλονται, η αυξητική τάση δεν έγινε κατορθωτό να αποτραπεί επειδή, όπως διαπιστώθηκε στην Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 124, «αδίστακτοι εγκληματίες με μόνο κίνητρο το οικονομικό όφελος, γίνονται συνεργοί στη διάδοση των ναρκωτικών». Η θλιβερή αυτή διαπίστωση δεν σημαίνει ότι τα δικαστήρια θα πρέπει να εγκαταλείψουν το καθήκον τους για επιβολή των αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών που αρμόζουν. Το αντίθετο είναι που επιβάλλεται.
Η αποτρεπτικότητα των ποινών προς αντιμετώπιση του εγκλήματος αυτής της φύσεως ήταν και παραμένει το κυρίαρχο στοιχείο, εφόσον πρωταρχική σημασία έχει η ανάγκη αντιμετώπισης των σοβαρών συνεπειών που προκύπτουν για τα άτομα και την κοινωνία, από την κατοχή και εμπορία ναρκωτικών.»
Παραπέμπουμε, επίσης, στις αποφάσεις Ελενοδώρου Κυριάκου v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 68/2020, ημερ. 11/05/2022, ECLI:CY:AD:2022:B180 και Ελ Χαπιρ Νάζιπ v. Αστυνομίας, (2014) 2Β Α.Α.Δ. 808 όπου αναφέρθηκε ότι η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση.
Η σοβαρότητα λοιπόν των αδικημάτων που αντιμετωπίζει ο κατηγορούμενος και η ανάγκη για αποτροπή και αυστηρή αντιμετώπιση του είναι δεδομένη.
Στρεφόμενοι στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης, λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη μας την εμπλοκή του κατηγορούμενου στην εισαγωγή των ναρκωτικών στην Κύπρο, όπως αυτή προκύπτει από τα γεγονότα τα οποία τέθηκαν ενώπιον μας, τόσο από την Κατηγορούσα Αρχή όσο και εκ μέρους της Υπεράσπισης.
Ο κατηγορούμενος έλαβε μέρος στην όλη επιχείρηση διακίνησης των επίδικων ναρκωτικών και στην εισαγωγή τους με τον τρόπο που αναφέρθηκε ανωτέρω έναντι αμοιβής την οποία θα πληρωνόταν. Ο ίδιος, όντας Ελλαδίτης μετέβηκε στην Κύπρο με σκοπό να επιτευχθεί η εισαγωγή των ναρκωτικών αφού ήταν το άτομο το οποίο θα τα παραλάμβανε και θα τα παρέδιδε σε άλλο πρόσωπο.
Ο κατηγορούμενος, με την ενέργεια του αυτή, έλαβε μέρος στην επιχείρηση αποστολής των ναρκωτικών στην Κύπρο. Η συμμετοχή του αυτή ήταν σημαντική και καθοριστική στην εισαγωγή των ναρκωτικών στην Κύπρο και κατ’ επέκταση στη διάδοση τους στην κυπριακή κοινωνία, αν η Αστυνομία δεν παρέμβαινε. Κατά συνέπεια ο κατηγορούμενος αποτέλεσε κρίκο στην αλυσίδα διακίνησης των ναρκωτικών, αφού για να καταστεί εφικτή η αποστολή και παραλαβή των ναρκωτικών στην Κύπρο απαιτείτο η δική του συμμετοχή.
Δεν παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος δεν ήταν ο ιθύνων νους της όλης επιχείρησης εισαγωγής των επίδικων ποσοτήτων ναρκωτικών. Λαμβάνουμε υπόψη μας τον πιο πάνω ρόλο τον οποίο ο κατηγορούμενος διαδραμάτισε στην διάπραξη των αδικημάτων και ότι δεν μπορεί να καταταχθεί στην κατηγορία των οργανωμένων μεγαλεμπόρων ναρκωτικών που δρουν με σκοπό το άμεσο οικονομικό όφελος.
Δεν παύει όμως από το να ενεπλάκηκε στην όλη επιχείρηση επιτελώντας ένα σημαντικό και καθοριστικό ρόλο στο να επιτευχθεί η εισαγωγή και διακίνηση των επίδικων ποσοτήτων ναρκωτικών στην Κύπρο. Ο ρόλος τόσο των εισαγωγέων όσο και των μεταφορέων στην αλυσίδα διακίνησης των ναρκωτικών είναι εξίσου σημαντικός με αυτό των εμπόρων, αφού χωρίς τους εισαγωγείς και τους μεταφορείς δεν θα ήταν εφικτή η εμπορία (βλ. Rafael Alexis Valdez v. Δημοκρατίας, Ποινική ΄Εφεση αρ. 144/2016 σχετ. με 145/2016, Hμερ. 21/02/2017). Όπως αναφέρθηκε στην Xhaferi v Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 207/2021, 16/11/2022, ECLI:CY:AD:2022:B453, ακόμη και αν αναγνωρίζεται ότι, από τα Δικαστήρια πρέπει να επιβάλλονται αυστηρότερες ποινές σε οργανωμένους εμπόρους, από ότι σε περιστασιακούς προμηθευτές ή διαμεσολαβητές ή γενικά σε πρόσωπα που παράσχουν στους πρώτους συνδρομή, και ότι ο τρόπος δράσης των τελευταίων δεν τους μετατρέπει σε ιθύνοντα νου και ούτε εξισώνει την ευθύνη μεταξύ τους, εντούτοις, «δεν καθιστά άνευ σπουδαιότητας και σημασίας τη συνδρομή, συνέργεια, βοήθεια και εκδούλευση την οποία, ως ενδιάμεσοι συνεργάτες αυτοί παρέχουν προς ευόδωση του τελικού στόχου, που είναι η ολοκλήρωση του εγκλήματος, χωρίς τον κίνδυνο σύλληψης του ίδιου του εμπόρου από την Αστυνομία.». Όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε περαιτέρω: «Στην πραγματικότητα οι συνεργοί αυτού του είδους, εν γνώσει τους και έναντι κάποιας μορφής ανταλλάγματος, συμμετέχουν στα πιο ριψοκίνδυνα στάδια της δραστηριότητας και συνιστούν απαραίτητους κρίκους στην αλυσίδα διακίνησης ναρκωτικών κατά τρόπο που μπορεί να λεχθεί ότι χωρίς την προθυμία τέτοιων ατόμων δεν θα διαπράττετο το αδίκημα ή τουλάχιστον δεν θα καθίστατο τόσο εύκολη η διάπραξη του για τους οργανωτές του.»
Στην Κωνσταντίνου v. Αστυνομίας (2005) 2 Α.Α.Δ. 466 αναγνωρίστηκε ότι πρέπει να επιβάλλονται αυστηρότερες ποινές σε οργανωμένους εμπόρους απ’ ότι σε περιστασιακούς προμηθευτές ή διαμεσολαβητές. Επισημάνθηκε όμως στην εν λόγω απόφαση ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως ελαφρυντικό ο λόγος προώθησης των ναρκωτικών. Αυτό, διότι, είτε γίνεται για χρηματικό κέρδος, είτε για άλλο όφελος, η κατάληξη παραμένει η ίδια, δηλαδή η διάδοση ναρκωτικών σε άλλα πρόσωπα (βλ. Xhaferi v Δημοκρατίας (ανωτέρω)). Στη δε Salaryand v. Δημοκρατίας (2003) 2 ΑΑΔ 541 τονίστηκε ότι: «Κατ' ουσίαν, η εγκληματικότητα του προμηθευτή ναρκωτικών και του διαμεσολαβητή για τη διάθεσή τους δε διαφέρει. Κοινός είναι ο σκοπός και κοινό το αντικείμενο. Σκοπός είναι η μόλυνση της κοινωνίας και αντικείμενο το κέρδος.».
Πέραν των πιο πάνω, λαμβάνουμε υπόψη μας το είδος των ναρκωτικών, τα οποία επρόκειτο για τάξης Β και την ποσότητα της κάνναβης, την οποία ο κατηγορούμενος εισήγαγε και ανερχόταν σε 4 κιλά και 940,84 γραμμάρια. Η ποσότητα αυτή είναι σημαντική και τέτοια, η διοχέτευση της οποίας σε τρίτα πρόσωπα θα προκαλούσε βλάβη σε πλειάδα χρηστών αλλά και στην κοινωνία γενικότερα (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν. Πέτρου, Ποινική Έφεση Αρ. 71/2022, 01/12/2022).
Ο λόγος εμπλοκής του κατηγορούμενου στη διάπραξη των αδικημάτων, που ως τέθηκε ενώπιον μας, ήταν η οικονομική του αδυναμία και δυσκολία, δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία. Όπως έχει υποδειχθεί στην υπόθεση Ζωμενής ν. Αστυνομίας, (2004) 2 Α.Α.Δ. 400 «η πείρα καταδείχνει ότι οι έμποροι ναρκωτικών συχνά επιλέγουν άτομα αδύναμα ή άτομα με ειδικά προβλήματα για την μεταφορά των ναρκωτικών. Η κατανόηση αυτών των αδυναμιών και προβλημάτων δεν μπορεί να επιδράσει κατά τρόπο που να εξασθενίζει την αποτελεσματική εφαρμογή του Νόμου.». Κανένας, λόγω προσωπικών αναγκών ή περιστάσεων, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την προσφυγή στο έγκλημα (βλ. Kiev ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 218/2016, 18/01/2018, Κυριάκου ν. Δημοκρατίας, (2013) 2 Α.Α.Δ. 154 και Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας, (2005) 2 Α.Α.Δ. 466. Όπως, επίσης, αναφέρθηκε και στην υπόθεση Μακρή ν. Δημοκρατίας, (2013) 2 Α.Α.Δ 15: «..αν τα οικονομικά προβλήματα, συνδεόμενα και με άλλα προβλήματα ευρύτερα, οικογενειακά ή υγείας, μπορούσαν να δικαιολογήσουν την παρανομία, αυτό θα ήταν η οριστική κατάρρευση κάθε ηθικής αρχής αλλά και κάθε αρχής τάξης και δικαίου.».
Ο κατηγορούμενος οικειοθελώς και έναντι χρηματικού ανταλλάγματος το οποίο θα λάμβανε κατέστη συνεργός κάποιου τρίτου προσώπου και μετέβηκε στην Κύπρο με σκοπό να παραλάβει και να εισάξει την πιο πάνω ποσότητα ναρκωτικών, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεων του και την καταστροφή που θα επέφερε η διοχέτευση της συγκεκριμένης ποσότητας κάνναβης στην κοινωνία, η οποία αποφεύχθηκε λόγω της έγκαιρης παρέμβασης της Αστυνομίας, η οποία αξιοποίησε σχετικές πληροφορίες (βλ. Μemic v. Δημοκρατίας (2014) 2(Α) Α.Α.Δ. 276).
Η θέση του ότι δεν γνώριζε την ακριβή ποσότητα κάνναβης που θα παραλάμβανε και ότι νόμιζε ότι θα ήταν γύρω στο ένα κιλό, δεν μεταβάλλει και δεν μετριάζει την κατάσταση. Ο κατηγορούμενος εν γνώσει του ότι θα λάμβανε μέρος στην εισαγωγή κάνναβης αποδέχτηκε τον ρόλο αυτό. Ο ίδιος επέλεξε να ενεργήσει με αυτό τον τρόπο αδιαφορώντας, ουσιαστικά, για το θέμα αυτό και αναλαμβάνοντας την ευθύνη των πράξεων του (βλ. Ανδρέας Νικολάου v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 2/2022, Ημερ. 19/12/2022 και Χριστόδουλος Μαυρουδής v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση Αρ. 112/21, Ημερ. 19/12/2022), ECLI:CY:AD:2022:B485.
Εκείνο το οποίο προβάλλει επιτακτικά, στη βάση των πιο πάνω γεγονότων, είναι η αυστηρή τιμωρία, με σκοπό την πάταξη της εισαγωγής, διακίνησης και εμπορίας των ναρκωτικών και την αντιμετώπιση των σοβαρών συνεπειών που προκύπτουν από αυτή (βλ. Ελ Χαπιρ Νάρζιπ v. Αστυνομίας (ανωτέρω), Λαζάρου v. Αστυνομίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 633 και Βάσος Γκυκερίου v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 171/2020, Ημερ. 08/07/2022), ECLI:CY:AD:2022:B287.
Παρά τα πιο πάνω, όμως, η κάθε περίπτωση θα πρέπει να κρίνεται με βάση τα δικά της περιστατικά και κατά την επιμέτρηση της ποινής απαιτείται η εξατομίκευση της έτσι ώστε αυτή να είναι ανάλογη της σοβαρότητας του αδικήματος σε συνδυασμό με τα ελαφρυντικά στοιχεία του κατηγορουμένου και των γεγονότων. Η υποχρέωση για εξατομίκευση της τιμωρίας δεν ατονεί ώστε να αρμόζει στις συνθήκες του παραβάτη, νοουμένου ότι η εξατομίκευση δεν οδηγεί στην εξουδετέρωση του στοιχείου της αποτροπής που επιβάλλουν η φύση και τα περιστατικά της υπόθεσης. Σχετικές είναι οι υποθέσεις Φιλίππου ν. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 245, Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 224 και Κόκκινος v. Αστυνομίας (1995) 2 Α.Α.Δ. 135).
Προς όφελος του κατηγορουμένου λαμβάνουμε υπόψη μας την παραδοχή του στο Δικαστήριο η οποία, σε σχέση με την κατηγορία αρ. 2 ήταν άμεση ενώ σε σχέση με την κατηγορία αρ. 4 έλαβε χώρα πριν από την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας και μετά από τη διακοπή των άλλων κατηγοριών που ο κατηγορούμενος αντιμετώπιζε (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν Αναστασίου (2005) 2 Α.Α.Δ. 125). Θα δώσουμε την δέουσα βαρύτητα στην εν λόγω παραδοχή, όπως επιτάσσει η νομολογία. Η παραδοχή στις κατηγορίες αμείβεται με σχετική έκπτωση στην ποινή. Αυτό ενθαρρύνει τους αδικοπραγούντες να παραδέχονται ενοχή με αποτέλεσμα να μη σπαταλείται πολύτιμος χρόνος στην εκδίκαση των υποθέσεων (βλ. Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28, 36, Χρίστου ν. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 448, σελ. 453 και Gorko κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 458, 463).
Βέβαια η σημασία της παραδοχής δεν επιδρά κατά τρόπο απόλυτο. Εξαρτάται πάντοτε από τις περιστάσεις της συγκεκριμένης υπόθεσης. Όταν η μαρτυρία για απόδειξη του αδικήματος είναι συντριπτική, η παραδοχή είναι μικρής σημασίας μέχρι και ανύπαρκτη, οπόταν η ποινή που επιβάλλεται αντανακλά πλήρως τη σοβαρότητα του αδικήματος (βλ. Ahmad Azizi Inloo v. Αστυνομίας (2008) 2 Α.Α.Δ 441). Στην παρούσα υπόθεση η Αστυνομία κατείχε επαρκή μαρτυρία για την καταδίκη του κατηγορούμενου αφού αμέσως μετά την παραλαβή των ναρκωτικών ανακόπηκε οπότε και εντοπίστηκε στην κατοχή του η επίδικη ποσότητα. Επίσης, εντοπίστηκαν και άλλα στοιχεία, ως αναφέρθηκαν στα γεγονότα ανωτέρω, τα οποία το συνέδεαν επαρκώς με την εισαγωγή των ναρκωτικών. Παρόλα αυτά η παραδοχή του κατηγορούμενου συνέβαλε στην ταχεία καταδίκη του, περίσωσε πολύτιμο δικαστικό χρόνο και αποτελεί ένδειξη της μεταμέλειας του. Όπως τονίστηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Ανδρέου ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 163/2015, 11/07/2016, «… η παραδοχή είναι ο μόνος απτός τρόπος για να “μεταφερθεί” στο Δικαστήριο η μεταμέλεια ενός κατηγορουμένου και γι’ αυτό το λόγο έχει δεσπόζουσα σημασία στην επιμέτρηση της ποινής.» (βλ. επίσης, M. C. T. ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 222/2020, 14/10/2022), ECLI:CY:AD:2022:B386.
Το λευκό ποινικό μητρώο του κατηγορουμένου λαμβάνεται, επίσης, υπόψη και αποτελεί στοιχείο το οποίο του δίνει την ευχέρεια να αιτείται την επιείκεια του Δικαστηρίου (βλ. Ψωμά v. Αστυνομίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 40).
Πέραν των πιο πάνω, λαμβάνουμε υπόψη μας τις προσωπικές, οικογενειακές και οικονομικές περιστάσεις του κατηγορούμενου, όπως αυτές εκτίθενται στην Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, την οποία η συνήγορος του υιοθέτησε.
Ειδικότερα λαμβάνουμε υπόψη το ότι ο κατηγορούμενος είναι ηλικίας 49 ετών, έγγαμος και πατέρας τριών παιδιών, ένα εκ των οποίων ανήλικο. Είναι παιδί μονογονεϊκής οικογένειας. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και οι γονείς του χώρισαν όταν ο ίδιος ήταν ακόμα βρέφος. Οι επαφές του με τον πατέρα του ήταν περιορισμένες. Υπηρέτησε 18μηνη θητεία στον Ελληνικό Στρατό ως Λοχίας και στην συνέχεια απασχολήθηκε σε διάφορες εργασίες. Εδώ και 1,5 χρόνο δεν είχε σταθερή εργασία και η οικογένεια αντιμετώπιζε οικονομικές δυσκολίες.
Το 2000 τέλεσε γάμο με νεαρότερη γυναίκα από την Αθήνα και αφού γεννήθηκαν οι δίδυμες κόρες του το 2001, η σύζυγος τους εγκατάλειψε καθώς δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στις καθημερινές δυσκολίες του γονικού της ρόλου και για τα επόμενα 4 χρόνια, ο κατηγορούμενος ανέλαβε τη φύλαξη και φροντίδα των παιδιών με την βοήθεια της μητέρας του. Η επιμέλεια, τότε, δόθηκε στη μητέρα, όμως ο κατηγορούμενος συνέχισε να έχει ελεύθερη επικοινωνία μαζί τους και κατέβαλε διατροφή. Η πρώην σύζυγος του ξανά παντρεύτηκε και τα τελευταία 5 περίπου χρόνια, η οικογένεια τους έχει εγκατασταθεί στην Πάφο, όπου οι κόρες του ζουν και εργάζονται. Ο κατηγορούμενος τα τελευταία 8 χρόνια διατηρεί δεσμό με 32χρονη από τη Ρουμανία και το 2022 σύναψαν σύμφωνο συμβίωσης. Από τη σχέση τους απέκτησαν ένα γιο, ηλικίας 7 χρονών σήμερα και μαζί τους ζει και ο 14χρονος γιος της συζύγου του από προηγούμενο γάμο.
Υπάρχουν οφειλές στην Εφορία ύψους €50,000 περίπου και προσωπικό χρέος ύψους €1000 για την κάλυψη των βασικών αναγκών της οικογένειας.
Ο κατηγορούμενος παραδέχεται χρήση κάνναβης από 18 ετών και ενώ αναφέρεται και ιστορικό κατάχρησης αλκοόλ μέχρι το 2017.
Λαμβάνουμε υπόψη μας όλες τις πιο πάνω προσωπικές και οικονομικές περιστάσεις του κατηγορουμένου και καθετί που αναφέρεται στην Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας καθώς επίσης όσα ανάφερε η συνήγορος του και θα δώσουμε την ανάλογη βαρύτητα. Ειδικότερα, λαμβάνουμε υπόψη τις οικονομικές δυσκολίες του κατηγορούμενου και της οικογένειας του και ότι είναι πατέρας και ενός ανήλικου τέκνου.
Δεν πρέπει, όμως, να παραγνωρίζεται ότι στις περιπτώσεις διακίνησης ναρκωτικών, περιλαμβανομένου εισαγωγής αυτών και γενικότερα σοβαρών αδικημάτων τα οποία χρήζουν αυστηρής αντιμετώπισης και αποτροπής, οι προσωπικές περιστάσεις ενός κατηγορούμενου έχουν μόνο οριακή σημασία. Οι προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες του κατηγορούμενου στο πλαίσιο της αποτελεσματικής προστασίας της κοινωνίας κατά της μάστιγας των ναρκωτικών, δεν πρέπει να εξατομικεύονται σε τέτοιο βαθμό που να εξουδετερώνουν την ανάγκη για επιβολή αποτρεπτικής ποινής (βλ. Ζωμενής ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 400, Ρεσλάν ν. Αστυνομίας (2006) 2 Α.Α.Δ. 127, Sovanovic v. Αστυνομίας (2005) 2 Α.Α.Δ. 635 και Μακρή v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση Αρ. 33/12, ημερ. 15/01/2013).
Υπόψη μας λαμβάνουμε και τη συνεργασία του κατηγορούμενου με τις Αρχές, μετά τη σύλληψη του και την ομολογία του για τη διάπραξη των αδικημάτων. Πέραν των πιο πάνω, έχουμε συνεκτιμήσει τα όσα αναφέρθηκαν σε σχέση με την πρόθεση του κατηγορούμενου να συνεργαστεί περαιτέρω και να δώσει στοιχεία για τον εντοπισμό του ιθύνοντα νου. Μέχρι στιγμής, όμως, ο κατηγορούμενος δεν το έχει πράξει καθότι φοβάται για την ασφάλεια της οικογένειας του. Δεν παραγνωρίζουμε ότι έχει εκδηλώσει τέτοια πρόθεση (τον επισκέφθηκε Αστυνομικός κατόπιν δικής του επιθυμίας προς το σκοπό αυτό) πλην όμως δεν προέβηκε σε οποιαδήποτε κατάθεση, αναμένοντας πρώτα την επιβολή της ποινής του και ότι θα το πράξει μετά από αυτή και υπό όρους, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω. Eίναι νομολογημένο ότι η συνεργασία ενός κατηγορούμενου με τις ανακριτικές αρχές, κατά τρόπο καταλυτικό στη διαλεύκανση μιας υπόθεσης και άλλων εγκλημάτων διακίνησης ναρκωτικών, κατονομάζοντας τους συνεργάτες του και δηλώνοντας ετοιμότητα να μαρτυρήσει εναντίον τους, έχει επαυξημένη αξία στις περιπτώσεις του σοβαρού και οργανωμένου εγκλήματος, όπου αυτός που συνεργάζεται με την Αστυνομία, θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια του ιδίου και ενδεχομένως και της οικογένειας του και επομένως για να ενθαρρύνεται τέτοια συνεργασία η έκπτωση στην ποινή πρέπει να είναι ουσιαστική (βλ. Κυριάκου ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 746, 752-3), Πάρης Παπαδόπουλος v Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 202/2020, Ημερ. 20/09/2022, ECLI:CY:AD:2022:B356 και Γιαννακού ν. Δημοκρατίας, κ. α., Ποινική Έφεση Αρ. 235/2023, 19/07/2024).
Παρόλα αυτά, στην παρούσα περίπτωση, πέραν από την εκδήλωση μιας τέτοιας επιθυμίας, την οποία φυσικά λαμβάνουμε υπόψη, δεν υπάρχει ακόμα μια τέτοια συνεργασία και είναι αμφίβολο κατά πόσο θα υπάρξει. Διευκρινίζουμε ότι είναι απόλυτα σεβαστό ο κατηγορούμενος να μην θέλει να συνεργαστεί περαιτέρω με την Αστυνομία για τους λόγους που αναφέρθηκαν και δεν είναι αυτό που σχολιάζεται. Εκείνο που εξετάζεται είναι ο βαθμός συνεργασίας του και η βαρύτητα η οποία μπορεί να έχει. Ο κατηγορούμενος, εν προκειμένω, αρνήθηκε να δώσει μια τέτοια κατάθεση εναντίον του τρίτου προσώπου και να εκφράσει την ετοιμότητα του να καταθέσει εναντίον του, παρά το ότι του δόθηκε η ευκαιρία. Ο ίδιος επιθυμούσε πρώτα να του επιβληθεί ποινή και μετά να το πράξει και υπό συγκεκριμένους όρους που θα θέσει. Ακόμη και αυτοί οι όροι να αφορούσαν ζήτημα ασφάλειας της οικογένειας του, ο κατηγορούμενος θα μπορούσε να το πράξει και να τους ζητήσει προτού να του επιβληθεί ποινή. Υπό αυτά τα δεδομένα, η εκδήλωση μιας τέτοιας πρόθεσης και μόνο δεν μπορεί να έχει ουσιαστική βαρύτητα, η οποία επαναλαμβάνουμε είναι αμφίβολο αν στο τέλος θα υπάρξει αυτή η συνεργασία με σκοπό να οδηγηθεί το τρίτο αυτό πρόσωπο στη δικαιοσύνη και να επιτευχθεί καταδίκη.
Συνεκτιμώντας λοιπόν όλα τα δεδομένα που αφορούν την παρούσα υπόθεση, ως έχουν λεπτομερώς αναφερθεί ανωτέρω και ιδιαίτερα τα γεγονότα που περιβάλλουν τη διάπραξη αλλά και τη φύση και τη σοβαρότητα των αδικημάτων και τα ελαφρυντικά του κατηγορουμένου, κρίνουμε ότι η ποινή φυλάκισης στην παρούσα είναι η μόνη ενδεδειγμένη. Οποιαδήποτε άλλη ποινή δεν θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες του Νόμου και θα έστελνε λανθασμένα μηνύματα. Ο κατηγορούμενος, με τις πράξεις και ενέργειες του συμμετείχε ενεργά και καθοριστικά στην επιχείρηση εισαγωγής και διακίνησης ναρκωτικών, στο βαθμό που αναφέρθηκε ανωτέρω, με ορατούς τους κινδύνους που εγκυμονούσε προς την κοινωνία αυτή η εγκληματική του συμπεριφορά. Όλα τα ελαφρυντικά του κατηγορούμενου, ως λεπτομερώς αναφέρθηκαν ανωτέρω, δεν είναι ικανά να διαφοροποιήσουν το είδος της ποινής που θα επιβληθεί, το οποίο δεν μπορεί να είναι άλλο εκτός από ποινή στερητική της ελευθερίας του, αλλά θα παίξουν ρόλο στο ύψος αυτής, όπως θα διαφανεί κατωτέρω.
Η νομολογία είναι καθοδηγητική για τον τρόπο αντιμετώπισης τέτοιου είδους αδικημάτων και για το ύψος της ποινής που θα πρέπει να επιβάλλεται, αλλά όχι δεσμευτική καθότι κάθε υπόθεση κρίνεται στη βάση των δικών της περιστατικών. Σύμφωνα με την νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αποφάσεις του για το ζήτημα της ποινής σχετικά με συγκεκριμένο ποινικό αδίκημα, είναι μόνο ενδεικτικές της ποινικής μεταχείρισης που ένας κατηγορούμενος μπορεί να τύχει από το Δικαστήριο, καθότι: «Ουδέποτε υπάρχει απόλυτη ταύτιση μεταξύ των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων δύο υποθέσεων.». Όπως ελέχθη από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Ελ Χαπιρ Ναζίπ ν Αστυνομίας (ανωτέρω): «Εκείνο στο οποίο βοηθά η προηγούμενη νομολογία, είναι στο πλαίσιο ανάδειξης εκείνου του μέτρου που ακολουθείται σε διάφορες υποθέσεις, ώστε να εξετάζεται σφαιρικά και η ποινή που θα επιβληθεί στη συγκεκριμένη υπόθεση που είναι ενώπιον του Δικαστηρίου.».
Στην πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Χριστόδουλος Μαυρουδής v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 112/2021, Ημερ. 19/12/2022, ECLI:CY:AD:2022:B485, αναφέρθηκε ότι η αναφορά σε μεγάλο αριθμό αποφάσεων δεν συνιστά ουσιαστική καθοδήγηση και ενίοτε αποπροσανατολίζει. Θα πρέπει να επιλέγονται οι υποθέσεις εκείνες όπου γεγονότα, στο βαθμό που προσδιορίζουν τη σοβαρότητα του αδικήματος προσομοιάζουν. Και εξυπηρετεί να καταγράφονται οι ουσιαστικές παράμετροι που συνέδραμαν στην ποινή που μνημονεύεται, ώστε να καθίσταται ευχερής η όποια σύγκριση.
Σε ότι αφορά τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης, σχετικές είναι οι ακόλουθες αποφάσεις:
Στην ΧΧΧ Χαραλάμπους κ.α. v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση Αρ. 127/2019 (σχ. με 130/2019), ο Εφεσειών στην Ποινική Έφεση Αρ. 127/2019, σε κάποιο στάδιο που η ακροαματική διαδικασία βρισκόταν σε εξέλιξη, άλλαξε απάντηση και παραδέχτηκε τις κατηγορίες της εισαγωγής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β και συγκεκριμένα κάνναβης 4 κιλών και 785,7 γραμμαρίων κάνναβης και της κατοχής της ίδιας ποσότητας. Ο Εφεσειών συμμετείχε στην εισαγωγή των ναρκωτικών στην Κύπρο αποστέλλοντας τα με εταιρεία ταχυμεταφορέα, αφού είχε προηγουμένως μεταβεί στην Αθήνα για να το πράξει. Τα ναρκωτικά ήταν κρυμμένα μέσα σε παιχνίδια. Ο Εφεσειών ήταν λευκού ποινικού μητρώου, επρόκειτο για μεμονωμένο περιστατικό και απολύθηκε από την εργασία του. Ποινή φυλάκισης 9 ετών που επιβλήθηκε στην κατηγορία της εισαγωγής των ναρκωτικών, μειώθηκε στα 7 έτη καθότι λήφθηκαν υπόψη επιβαρυντικά γεγονότα και τα οποία αποτελούσαν γεγονότα για τις κατηγορίες της συνομωσίας προς διάπραξη κακουργήματος καθώς και κατοχής ναρκωτικών με σκοπό την προμήθεια, κατηγορίες οι οποίες αναστάληκαν. Επίσης, δεν δόθηκε η δέουσα βαρύτητα στην παραδοχή του Εφεσείοντα. Στον συγκατηγορούμενο και εφεσείοντα στην Ποιν. Έφεση Αρ. 130/2019, ο οποίος κρίθηκε ένοχος μετά από ακρόαση σε όλες τις κατηγορίες που αντιμετώπιζε, επικυρώθηκαν οι ποινές φυλάκισης των 10 χρόνων που επιβλήθηκαν για τα αδικήματα της εισαγωγής και κατοχής των ναρκωτικών με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα.
Στην Μάριος Κλεομένης v. Δημοκρατίας (ανωτέρω) επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 7 ετών που επιβλήθηκε πρωτόδικα στην κατηγορία της εισαγωγής 2.307,5256 γραμμάρια κάνναβης αφού κρίθηκε ότι δεν ήταν έκδηλα υπερβολική. Σε εκείνη την υπόθεση υπήρχε επαγγελματικός σχεδιασμός αποστολής των ναρκωτικών στην Κύπρο, συστατικά στοιχεία του οποίου συνιστούσαν η λήψη μέτρων με στόχο την παρεμπόδιση ανίχνευσης των ναρκωτικών και η σύσταση εταιρείας που δήθεν εμπορευόταν ινδικά αντικείμενα λαϊκής τέχνης. Ο εφεσειών καταδικάστηκε μετά από ακρόαση, ήταν ηλικίας 27 ετών, λευκού ποινικού μητρώου και απόφοιτος γυμνασίου.
Στην Κυριάκος Κουλουμής v. Δημοκρατίας (2015) 2 Α.Α.Δ. 248 ποινή φυλάκισης 5 ετών που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα στα αδικήματα της εισαγωγής και κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα 2 κιλών και 373,8 γραμμαρίων κάνναβης δεν κρίθηκε έκδηλα υπερβολική. Σε εκείνη την υπόθεση τα ναρκωτικά μεταφέρθηκαν στην Κύπρο μέσα σε βαλίτσα κατά την άφιξη της συγκατηγορούμενης του εφεσείοντα στο αεροδρόμιο Πάφου. Η συγκατηγορούμενη συνεργάστηκε με τις αρχές για να εντοπιστούν οι παραλήπτες και διευθετήθηκε ελεγχόμενη παράδοση στο ξενοδοχείο που η κατηγορούμενη θα τα παρέδιδε. Το ξενοδοχείο τέθηκε υπό παρακολούθηση και η συγκατηγορούμενη συναντήθηκε με τον εφεσειόντα έξω από το ξενοδοχείο και αφού του παράδωσε τα ναρκωτικά, τα τοποθέτησε στο καπό του αυτοκινήτου, οπόταν συνελήφθηκε. Λήφθηκε υπόψη ο περιορισμένος ρόλος του εφεσείοντα, του μεταφορέα των ναρκωτικών, το λευκό του ποινικό μητρώο, η παραδοχή και μεταμέλεια του, η άθλια οικονομική του κατάσταση που τον ώθησε στη διάπραξη των αδικημάτων και το ότι ήταν ηλικίας 24 ετών και προερχόταν από διαλυμένη οικογένεια.
Στην Zahra Ali Gholi v. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ 30 ποινή φυλάκισης 5 ετών που επιβλήθηκε στην εφεσείουσα στις κατηγορίες τις εισαγωγής και κατοχής 1,623,85 γραμμαρίων κάνναβης, μετά από ακρόαση, επικυρώθηκε κατ’ έφεση. Η εφεσείουσα, Περσίδα την καταγωγή, ηλικίας 53 ετών, μητέρα εννέα παιδιών με προβλήματα υγείας, μετέφερε τα ναρκωτικά στην Κύπρο μέσα στην τσάντα της, η οποία ερευνήθηκε στο αεροδρόμιο Λάρνακας.
Στην Σωκράτης Καλαβαζίδης v. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 540, ποινή φυλάκισης 7 ετών που επιβλήθηκε πρωτόδικα στον εφεσείοντα στο αδίκημα της εισαγωγής 10.760 κιλών κάνναβης, στο οποίο κρίθηκε ένοχος μετά από δική του παραδοχή, μειώθηκε κατ’ έφεση στα 5 έτη. Ο εφεσειών συνελήφθηκε στο αεροδρόμιο όταν έφτασε στην Κύπρο από την Ολλανδία μεταφέροντας τα ναρκωτικά εντός βαλίτσας. Λήφθηκε υπόψη όμως σε εκείνη την υπόθεση το γεγονός ότι επρόκειτο για χειραγωγημένη περίπτωση από την Αστυνομία η οποία εμπόδισε την περαιτέρω εξέλιξη των αδικημάτων και ότι δεν υπήρχε περίπτωση τα ναρκωτικά να είχαν διατεθεί στην εγχώρια αγορά. Επίσης, λήφθηκε υπόψη το γεγονός ότι ο εφεσείοντας δεν ήταν ο ιθύνων νους της όλης επιχείρησης, αλλά ο ρόλος του περιορίστηκε στην εισαγωγή, το νεαρό της ηλικίας του, το λευκό του ποινικό μητρώο και η παραδοχή του, έστω και σε καθυστερημένο στάδιο.
Αντλούμε καθοδήγηση από την νομολογία για τον καθορισμό του ύψους της ποινής που θα πρέπει να επιβληθεί στον κατηγορούμενο λαμβανομένου υπόψη των συνθηκών διάπραξης του αδικήματος, του ρόλου του και των ελαφρυντικών του.
Συνεκτιμώντας όλα τα ανωτέρω, και αφού λάβαμε υπόψη από τη μια τη σοβαρότητα των αδικημάτων που ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει και την ανάγκη για αποτροπή, την ποσότητα των ναρκωτικών στην οποία ο κατηγορούμενος εισήγαγε, το είδος τους και από την άλλη όλα τα ελαφρυντικά του, ως λεπτομερώς αναφέρθηκαν ανωτέρω και ειδικότερα την παραδοχή του, το λευκό του ποινικό μητρώο και τις προσωπικές του συνθήκες, επιβάλλονται σε αυτόν οι ακόλουθες ποινές:
Στην κατηγορία αρ. 2: Ποινή φυλάκισης 3 ετών.
Στην κατηγορία αρ. 4: Ποινή φυλάκισης 6 ετών.
Οι ποινές φυλάκισης που επιβλήθηκαν να συντρέχουν και να μειωθούν κατά το χρονικό διάστημα που ο κατηγορούμενος τελεί υπό κράτηση και συγκεκριμένα από τις 12/04/2024.
Τα τεκμήρια της υπόθεσης να παραμείνουν στην κατοχή της Αστυνομίας μέχρι την ολοκλήρωση της παρούσας υπόθεσης.
(Υπ.) ………………………………………………
Χριστόδουλος. Ι. Χριστοδούλου, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………………………….
Μιχάλης Γ. Λοϊζου, Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ……………………………………………….
Εύη Χατζήπαπα - Αβραάμ, Ε. Δ.
Πιστόν αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο