ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

 

 

 

Υπόθεση αρ. 5037 / 2022

 

 

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ

 

 

ν.

 

 

2. V. V. A.

 

__________________

 

Ημερομηνία: 2 Δεκεμβρίου 2025

Εμφανίσεις:

Π. Αβρααμίδης, για την Κατηγορούσα Αρχή

Καμία εμφάνιση, για την Κατηγορούμενη 2

Κατηγορούμενη 2: απούσα

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(ex tempore)

 

Η Κατηγορούμενη 2 κατηγορείται ότι την 24.11.2021, στη Λεμεσό, διέπραξε επίθεση που προκάλεσε πραγματική σωματική βλάβη στην Ι. Π. από τη Μολδαβία [3^η Κατηγορία, επίθεση προκαλούσα πραγματική σωματική βλάβη, άρθρο 243 ΠΚ], και ότι εξύβρισε με τη φράση που αναφέρεται, κατά τρόπο ενδεχόμενο να προκαλέσει παριστάμενο πρόσωπο σε επίθεση [4^η Κατηγορία, εξύβριση, άρθρο 99 ΠΚ].

 

Για τους λόγους που εξηγούνται στο οικείο πρακτικό, εγκρίθηκε αίτημα της Κατηγορούσας Αρχής όπως η υπόθεση ακουστεί στην απουσία της Κατηγορουμένης 2 (in absentia).

 

Μαρτυρία

 

Έχω υπόψη μου τις αρχές αξιολόγησης της μαρτυρίας. Η αξιολόγηση της μαρτυρίας ενός μάρτυρα, ως καθοδηγεί η νομολογία[1], γίνεται με βάση το περιεχόμενό της, την ποιότητα και την πειστικότητά της, σε συνάρτηση με την υπόλοιπη μαρτυρία και την αντικειμενική όψη των πραγμάτων. Δυνατόν να λαμβάνονται υπόψη διάφοροι παράγοντες, που δεν εκτίθενται εκ προοιμίου ή εξαντλητικά, όπως η αμεσότητα στις απαντήσεις, η συνοχή και η λογική συνέχειά τους, η απουσία ουσιωδών αντιφάσεων ή υπερβολών, η πιθανότητα όπως κάποια εκδοχή ως προς τα πράγματα να επηρεάζεται από την ευκαιρία γνώσης των γεγονότων ή από το προσωπικό συμφέρον ή την επιθυμία ή από τη μνήμη. Το Δικαστήριο είχε την ευκαιρία να δει και τη συμπεριφορά των μαρτύρων στο εδώλιο του μάρτυρα.  Η εκδοχή του κάθε μάρτυρα δεν προσεγγίζεται μικροσκοπικά, με εστίαση απλώς στις λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν ή τη σειρά τους, αλλά ως ένα σύνολο, μέσα στη ζωντανή ατμόσφαιρα της προφορικής δίκης, με όσα την περιστοιχίζουν, στην οποία ο προφορικός λόγος των μαρτύρων μπορεί να μην είναι σε τέλεια γλώσσα ή καλά συνταγμένος και εκφρασμένος, ή απόλυτα ακριβής. Το Δικαστήριο μπορεί να δεχθεί μέρος της μαρτυρίας ενός μάρτυρα και να απορρίψει άλλο, εάν κάτι τέτοιο δικαιολογείται, χωρίς ωστόσο να υπάρχει η δυνατότητα να δέχεται ή να απορρίπτει συστηματικά σημεία της μαρτυρίας κατά το δοκούν ή με επιλεκτικότητα που να παραπέμπει σε κατάτμηση και χρησιμοποίηση της μαρτυρίας, για να υποστηριχθεί συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Η αναφορά του Δικαστηρίου σε αξιοπιστία της μαρτυρίας, στο πλαίσιο συγκεκριμένης υπόθεσης, δεν απευθύνεται στο άτομο, την εντιμότητά του ή την ειλικρίνειά του ως γενικότερα χαρακτηριστικά του.

 

Η Κατηγορούσα αρχή, για την απόδειξη της υπόθεσής της, προσκόμισε μαρτυρία από την παραπονουμένη Ι.Π. (ΜΚ1) και από τον Δρ. Αμπού Φάρχα Σάμερ (ΜΚ2).

 

Η ΜΚ1 αναγνώρισε και υιοθέτησε το περιεχόμενο των καταθέσεών της στην Αστυνομία (Τ1, Τ2). Στις καταθέσεις της, η ΜΚ1, ανέφερε τα γεγονότα που έλαβαν χώρα την 24.11.2021, με αφορμή τη δυσκολία της ΜΚ1 να βρει χώρο στάθμευσης στην οδό Αγίας Φυλάξεως, στην Αγία Φύλα, για να σταθμεύσει και να αφήσει τον υιό της σε λογοθεραπευτήριο. Αναγκάστηκε να σταθμεύσει προσωρινά μπροστά από το λογοθεραπευτήριο, για να αποβιβαστεί ο ανήλικος, και δέχθηκε φραστική επίθεση και γροθιές στο όχημα από δύο γυναίκες, μεταξύ των οποίων και η Κατηγορούμενη 2, όπως αναγνωρίστηκαν. Το επεισόδιο κορυφώθηκε και κατέληξε σε επίμονη φυσική βία εναντίον της, ενώ καταγράφηκε και σε βίντεο από παρευρισκόμενους.

 

Ο ΜΚ2 κατέθεσε το ιατρικό έντυπο ημερομηνίας 24.11.2021 (Τ3) στο οποίο γίνεται αναφορά πως η ΜΚ1 μετέβη την 24.11.2021 ώρα 20:30 στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού λόγω αναφερόμενου ξυλοδαρμού από άλλο άτομο, όπου διαπιστώθηκε πως φέρει εκδορές πρόσθιας αυχενικής χώρας και θωρακικής θώρας και είχε αναφέρει άλγος δείκτη χειρός.

 

Οι μάρτυρες δεν αντεξετάστηκαν, όσα ανέφεραν δεν φέρουν εσωτερικά στοιχεία που να οδηγούν σε αντιφάσεις, ανακρίβειες, υπερβολές και δεν αναδύεται αναξιοπιστία. Η μαρτυρία τους είναι αποδεκτή στο σύνολό της.

 

Βάσει της αποδεκτής μαρτυρίας, προκύπτουν τα εξής ευρήματα, ως προς τα γεγονότα: Την 24.11.2021, στη Λεμεσό, η Κατηγορούμενη 2 επιτέθηκε στην ΜΚ1 από τη Μολδαβία και της προκάλεσε πραγματική σωματική βλάβη, δηλαδή εκδορές πρόσθιας αυχενικής χώρας και θωρακικής χώρας. Επίσης, στο πλαίσιο του ίδιου περιστατικού, την εξύβρισε με τη φράση «π*τάνα Ρωσίδα εθα φύεις, παλιοπ*τάνα Ρωσίδα εθα φύεις που δαμέ», σε δημόσιο χώρο, στην οδό Αγίας Φυλάξεως, κατά τρόπο ενδεχόμενο να προκαλέσει παριστάμενο πρόσωπο σε επίθεση.

 

Νομικές πτυχές

 

Για την απόδειξη του αδικήματος της επίθεσης προκαλούσας πραγματική σωματική βλάβη, κατά το άρθρο 243 ΠΚ, θα πρέπει να αποδεικτούν σωρευτικά τα ακόλουθα:

 

(α) βία που συνίσταται σε συμπεριφορά επίθεσης

(β) από το ένα πρόσωπο σε άλλο

(γ) παραγματική σωματική βλάβη ως αποτέλεσμα της επίθεσης

 

Επίθεση είναι οποιαδήποτε πράξη που γίνεται με πρόθεση ή ακόμα και με απερισκεψία (recklessly) και μπορεί να προκαλέσει και προκαλεί σε άλλο πρόσωπο τον φόβο ότι θα ασκηθεί άμεση και παράνομη βία εναντίον του, οποιασδήποτε μορφής[2]. Η απερισκεψία καλύπτει τις περιπτώσεις όπου ο παραβάτης, πριν να ενεργήσει, είτε παραβλέπει την πιθανότητα του κινδύνου, είτε, παρά το ότι συνειδητοποιεί την ύπαρξή του, προβαίνει στις ενέργειες του[3].

 

«Σωματική βλάβη» σημαίνει σωματική βλάβη, ασθένεια ή διαταραχή, είτε μόνιμη είτε προσωρινή (άρθρο 4 ΠΚ).

 

Για να αποδειχθεί το αδίκημα της δημόσιας εξύβρισης, κατά το άρθρο 99 ΠΚ, πρέπει να αποδειχθούν σωρευτικά τα ακόλουθα:

 

(α) εξύβριση άλλου προσώπου

(β) σε δημόσιο χώρο ή σε μη δημόσιο χώρο με τρόπο και υπό συνθήκες που μπορεί να ακουστεί από πρόσωπο σε δημόσιο χώρο

(γ) με τρόπο που ενδέχεται να προκαλέσει σε παρευρισκόμενο πρόσωπο επίθεση.

 

Η έννοια του δημόσιου χώρου περιλαμβάνει χώρους που είναι ανοιχτοί για το κοινό[4]. Οι λέξεις που εκστομίζονται προσεγγίζονται με βάση το συνηθισμένο τους νόημα. Το ερώτημα κατά πόσο συγκεκριμένη συμπεριφορά είναι υβριστική, και όχι απλώς αγενής, είναι θέμα πραγματικό, και, στο πραγματικό πλαίσιο εξέτασης, μπορεί να μην έχει σημασία η ατελής ή μη ορθή προφορά[5]. Το κριτήριο είναι κατά πόσον ο μέσος λογικός άνθρωπος θα προκληθεί και δεν διαφοροποιείται ανάλογα με το επάγγελμα ή την ιδιότητα των παρόντων προσώπων[6].

 

Εξέταση

 

Με βάση την αποδεκτή μαρτυρία, προκύπτει πως η Κατηγορούμενη 2 την 24.11.2021, στη Λεμεσό, άσκησε βία που συνίσταται σε συμπεριφορά επίθεσης. Η βία ασκήθηκε από την ίδια προς άλλο πρόσωπο, την ΜΚ1. Ως αποτέλεσμα της επίθεσης, προκλήθηκε στην ΜΚ1 πραγματική σωματική βλάβη, δηλαδή εκδορές πρόσθιας αυχενικής και θωρακικής χώρας. Επίσης, με βάση την αποδεκτή μαρτυρία, προκύπτει πως η Κατηγορούμενη 2, την 24.11.2021, στη Λεμεσό, εξύβρισε άλλο πρόσωπο, δηλαδή την ΜΚ1, στην οδό Αγίας Φυλάξεως, που συνιστά δημόσιο χώρο. H φράση που αναφέρεται στις λεπτομέρειες της 4^ης Κατηγορίας και αποδείχθηκε πως εκστομίστηκε είναι υβριστική κατά περιεχόμενο και σε συνάρτηση και με την προτροπή η ΜΚ1 να φύγει, υπό τύπο ερώτησης «έθα φύεις που δαμέ;», θα μπορούσε να προκαλέσει σε παρευρισκόμενο πρόσωπο επίθεση.

 

 

Κατάληξη

 

Με βάση όλα τα ανωτέρω, έχει αποδειχθεί, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, η ενοχή της Κατηγορουμένης 2 για τα αδικήματα που αντιμετωπίζει, στην 3^η Κατηγορία και στην 4^η Κατηγορία.

 

 

 

(Υπ.) ………………………….

Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ