
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Υπόθεση αρ. 4385/2024
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΑΦΟΥ
ν.
S. S.
____________
Ημερομηνία: 09 Ιανουαρίου 2025
Εμφανίσεις:
Σ. Παπαλαζάρου (κα), για την Κατηγορούσα Αρχή
Γ. Παπασάββα (κα), για τον Κατηγορούμενο
Κατηγορούμενος: παρών
ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΟΙΝΗΣ
Ex tempore
1. S. S., κατόπιν της δικής σου ομολογίας ενοχής, το Δικαστήριο θα πρέπει να επιβάλει ποινές σε επτά κατηγορίες επί του κατηγορητηρίου: ότι μεταξύ των ημερομηνιών 21.09.2024 με 22.09.2024, στην Πάφο, κατείχες παραχαραγμένα νομίσματα, δηλαδή τρία χαρτονομίσματα των 50 ευρώ, όλα με τον ίδιο αριθμό που αναφέρεται, και ότι, εν γνώσει σου και δολίως, στο περίπτερο Refresh, έθεσες σε κυκλοφορία αυτά, και, παρουσιάζοντάς τα στις υπαλλήλους του περιπτέρου ως να ήταν γνήσια, ζήτησες να τα εξαργυρώσεις.
2. Η κατοχή και η κυκλοφορία παραχαραγμένου νομίσματος είναι ποινικά αδικήματα με βάση τον περί Νομίσματος (Παραχάραξη και Άλλα συναφή Θέματα) Νόμο 110(Ι)/2004. Η απόσπαση αγαθών με ψευδείς παραστάσεις και η απόπειρα απόσπασης αγαθών με ψευδείς παραστάσεις είναι ποινικά αδικήματα με βάση τον περί Ποινικού Κώδικα Νόμο Κεφ.154 (ΠΚ). Οι νόμοι αυτοί προβλέπουν τις ανώτατες ποινές που μπορούν να επιβληθούν.
3. Ειδικότερα, για το αδίκημα της κατοχής παραχαραγμένου νομίσματος (1η Κατηγορία) [άρθρο 5 § 2 ν.110(Ι)/2004], προβλέπεται στον νόμο ποινή φυλάκισης μέχρι τα έξι χρόνια και για το αδίκημα της κυκλοφορίας παραχαραγμένου νομίσματος (2η Κατηγορία, 4η Κατηγορία, 6η Κατηγορία) [άρθρο 5 § 1 ν.110(Ι)/2004], προβλέπεται ποινή φυλάκισης μέχρι τα οκτώ χρόνια. Ενόψει της συνοπτικής εκδίκασης της υπόθεσης, το Δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ποινή φυλάκισης μέχρι το όριο της δικαιοδοσίας του, δηλαδή τα πέντε έτη. Για το αδίκημα της απόσπασης αγαθών με ψευδείς παραστάσεις (3η Κατηγορία, 5η Κατηγορία) [άρθρο 298 § 1 ΠΚ] όπως και για την απόπειρα απόσπασης αγαθών με ψευδείς παραστάσεις (7η Κατηγορία) [άρθρο 298 § 2 ΠΚ], η προβλεπόμενη στον νόμο ποινή είναι τα πέντε χρόνια φυλάκισης.
Με βάση το άρθρο 29 ΠΚ, το Δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ποινή φυλάκισης λιγότερου χρόνου από αυτήν που προβλέπεται ή, αντί ποινή φυλάκισης, να επιβάλει χρηματική ή άλλη ποινή.
4. Η κυκλοφορία παραχαραγμένων νομισμάτων διαταράσσει τη νομισματική πολιτική και ανάγεται, όσον αφορά τη σοβαρότητα του αδικήματος, σε έγκλημα κατά της εθνικής κυριαρχίας και των κρατικών δικαιωμάτων. Τα νομίσματα έχουν αξία επειδή εκδίδονται από αρμόδιο φορέα και λόγω της εμπιστοσύνης που υπάρχει σε αυτόν. Δεν μπορεί ο καθένας να φτιάχνει τα δικά του νομίσματα ή να κατέχει τέτοια παραχαραγμένα νομίσματα, να τα θέτει σε κυκλοφορία και να συναλλάσσεται με αυτά. Η κυκλοφορία παραχαραγμένων νομισμάτων προσβάλλει την οικονομική σταθερότητα και ασφάλεια, τη δημόσια εμπιστοσύνη στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τη νομιμότητα των νομισμάτων που χρησιμοποιούνται στις συναλλαγές, συμβάλλοντας περαιτέρω και στη διάβρωση της κοινωνικής συνοχής. Προσβάλλει τη δημόσια τάξη. Οι αποδέκτες τέτοιων νομισμάτων, που δεν έχουν πραγματική αξία, υφίστανται εξαπάτηση και οικονομική ζημιά. Επειδή η παραχάραξη νομισμάτων ή η κατοχή και κυκλοφορία παραχαραγμένων νομισμάτων έχει σοβαρότητα, που επηρεάζει το σύνολο της οικονομίας και της κοινωνίας, αντιμετωπίζεται και με ανάλογη αυστηρότητα.
5. Ο χαρακτηρισμός ενός αδικήματος ως σοβαρού δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το ανώτατο όριο της ποινής που μπορεί να επιβληθεί με βάση τον νόμο. Κάθε αδίκημα έχει τη δική του κλίμακα έντασης[1]. Σε μεγάλο βαθμό, η ταξινόμηση του αδικήματος σε επίπεδο έντασης ή σοβαρότητας εξαρτάται και από το σύνολο των περιστάσεων που περιβάλλουν τη διάπραξή του από το συγκεκριμένο πρόσωπο, στη συγκεκριμένη περίπτωση (culpability), καθώς και από το μέγεθος της διακινδύνευσης από την παραβατική συμπεριφορά σε πραγματικό επίπεδο ή και από το εάν προκλήθηκε τελικά βλάβη (harm)[2].
6. Το Δικαστήριο, αφού ταξινομήσει τα αδικήματα ως προς το επίπεδο ένστασης ή σοβαρότητας, και καθορίσει το σημείο εκκίνησης της επιμέτρησης, προβαίνει στην επιμέτρηση της ποινής, συναρτώντας την με τα γεγονότα της υπόθεσης αλλά και τις προσωπικές συνθήκες του κατηγορούμενου, για να καταλήξει στο είδος και έπειτα στην έκταση της ποινής που αρμόζει στην περίπτωση[3]. Σε αυτό το πλαίσιο, δυνατόν να υπάρχουν παράγοντες που είναι ελαφρυντικοί, και επιφέρουν περαιτέρω έκπτωση στην ποινή, ή που είναι επιβαρυντικοί και εμποδίζουν να συμβεί κάτι τέτοιο ή προκαλούν περαιτέρω αύξηση της ποινής.
7. Το βάρος που δίδεται σε κάθε ελαφρυντικό ή επιβαρυντικό παράγοντα δεν είναι το ίδιο σε κάθε υπόθεση ή σταθερό. Η επιμέτρηση δεν γίνεται με αυστηρά ή ακριβή μαθηματικά κριτήρια, αλλά με γνώμονα την αναλογικότητα, η προσέγγιση της οποίας θα πρέπει να γίνεται με διαφάνεια. Η εξατομίκευση της ποινής δεν μπορεί να εξουδετερώνει οποιουσδήποτε από τους σκοπούς της ποινής[4], αλλά και οι σκοποί της ποινής, κατά την επιβολή της, δεν θα πρέπει να αποσυνδέονται από την πραγματική διάσταση της εγκληματικότητας στη συγκεκριμένη περίπτωση.
8. Το Δικαστήριο συνηθέστερα κινείται στα ανώτατα όρια της ποινής, όταν η φύση του εγκλήματος είναι τέτοια που επιβάλλει εξαιρετικά μέτρα αποτροπής χάριν της προστασίας του κοινωνικού συνόλου και παράλληλα το ποινικό μητρώο του κατηγορουμένου είναι βεβαρυμμένο[5]. Γίνεται πάντοτε προσπάθεια αποφυγής της ποινής φυλάκισης, όπου δεν είναι απολύτως αναγκαία. Όπου είναι απολύτως αναγκαία, η έκτασή της περιορίζεται όσο το δυνατόν, για να επιτευχθούν οι σκοποί της.
9. Με βάση τα γεγονότα που εκτέθηκαν, που πληρέστερα καταγράφηκαν στα πρακτικά της διαδικασίας, κατείχες και έθεσες σε κυκλοφορία τρία χαρτονομίσματα των €50, και οι συναλλαγές σου περιορίστηκαν σε μία επιχείρηση. Δεν προκύπτει από οπουδήποτε πως στόχευσες τη συγκεκριμένη επιχείρηση του περιπτέρου ή τις υπαλλήλους του, για κάποιον λόγο. Ο τρόπος δράσης σου, να πας στο ίδιο περίπτερο, την ίδια ημέρα, σε διαφορετικές υπαλλήλους, και στην ίδια υπάλληλο την επόμενη ημέρα, ήταν ενδεικτικός πως δεν είχες κάποιο οργανωμένο σχέδιο εξαπάτησης. Δεν ανήκεις σε εγκληματική ομάδα, ούτε παρουσίασες κάποιαν εγκληματική επιδεξιότητα. Δεν έγινε χρήση βίας ή ειδικών τεχνασμάτων. Παρουσίασες τρία παραχαραγμένα χαρτονομίσματα των €50 με ίδιους αριθμούς στον ίδιο αποδέκτη, και με τρόπο που εύκολα θα μπορούσε να κινήσει τις υποψίες, δηλαδή το να ζητήσεις τρεις φορές, σε σύντομο χρονικό διάστημα, εξαργύρωση χαρτονομισμάτων των €50 από το ίδιο περίπτερο, και μάλιστα τις δύο φορές από την ίδια υπάλληλο. Εγέρθηκαν εξ αρχής οι υποψίες, αν και προσπάθησες να πείσεις για την γνησιότητά τους, και έγινε καταγγελία στην Αστυνομία την 23.09.2024. Δεν διοχετεύθηκαν περαιτέρω τα παραχαραγμένα χαρτονομίσματα στην ευρύτερη αγορά, περιορίστηκε η βλάβη σε συγκεκριμένο αποδέκτη, ο οποίος ασφαλώς υπέστη ζημιά, με την εξαργύρωση των δύο εκ των τριών χαρτονομισμάτων, οι δε υπάλληλοι του περιπτέρου, εργαζόμενες, μπήκαν σε μια δυσάρεστη διαδικασία, να υποστούν την εξαπάτηση αυτή. Εντοπίστηκες μέσω κλειστών κυκλωμάτων παρακολούθησης. Ο τρόπος που έδρασες και το μέγεθος της βλάβης ωθούν το Δικαστήριο να ταξινομήσει τα αδικήματα σε χαμηλό επίπεδο έντασης ή σοβαρότητας, με αναφορά στις προβλεπόμενες ποινές.
10. Με την ταξινόμηση αυτή, για το αδίκημα της κατοχής παραχαραγμένου νομίσματος (1η Κατηγορία) η επιμέτρηση αρχίζει από τους 18 μήνες φυλάκισης. Για το αδίκημα της κυκλοφορίας παραχαραγμένου νομίσματος (2η Κατηγορία, 4η Κατηγορία, 6η Κατηγορία) η επιμέτρηση αρχίζει από τους 24 μήνες φυλάκισης. Για το αδίκημα της απόσπασης αγαθών με ψευδείς παραστάσεις (3η Κατηγορία, 5η Κατηγορία) όπως και για την απόπειρα απόσπασης αγαθών με ψευδείς παραστάσεις (7η Κατηγορία) η επιμέτρηση αρχίζει από τους 15 μήνες φυλάκισης.
11. Παράγοντες που λήφθηκαν υπόψη για σκοπούς ταξινόμησης των αδικημάτων, δεν λαμβάνονται εκ νέου υπόψη ως επιβαρυντικοί ή ως ελαφρυντικοί παράγοντες.
12. Προς όφελός σου, λαμβάνονται υπόψη η απολογία σου και η μεταμέλειά σου, όπως εκφράστηκαν. Λαμβάνονται υπόψη μαζί με τη συνεργασία σου με τις Αρχές, στον βαθμό που μπορεί να ληφθεί υπόψη, υπό τις περιστάσεις, και με δεδομένες τις επιλογές που υπήρχαν.
13. Λαμβάνεται υπόψη το γεγονός πως δεν έχουν προσφερθεί εναντίον σου προηγούμενες καταδίκες.
14. Επίσης, λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές σου συνθήκες, όπως αναφέρθηκαν στην έκθεση του Γραφείου Ευημερίας και στην αγόρευση της συνηγόρου σου. Μεταξύ άλλων, είσαι ηλικίας σήμερα 38 ετών. Έχεις ένα ανήλικο τέκνο που διαμένει στη Βουλγαρία με τη σύζυγό σου. Το τελευταίο χρονικό διάστημα ήσουν άστεγος, χωρίς υποστηρικτικό περιβάλλον στην Κύπρο, άνεργος, λόγοι που σε ώθησαν στη διάπραξη των αδικημάτων. Είχες αποταθεί στις αρμόδιες υπηρεσίες, ωστόσο η αναμονή για την εξέταση του αιτήματός σου ήταν τέτοια που δεν μπόρεσε να σε συγκρατήσει από το να μην παρανομήσεις. Έχεις εργασιακές ικανότητες και πείρα, είχες εργαστεί για πολλά χρόνια ως ελαιοχρωματιστής. Δεν έχεις περιουσία και εισοδήματα.
15. Τέλος, θα επωφεληθείς και έκπτωση στην ποινή λόγω της παραδοχής σου στο Δικαστήριο, που ήταν με την πρώτη δυνατή ευκαιρία. Η άμεση παραδοχή είναι δυνατόν να επιδρά δραστικά στην ποινή. Με βάση τις κατευθυντήριες γραμμές (sentencing guidelines) του Ηνωμένου Βασιλείου, όπως και άλλων δικαιοδοσιών, η επίδραση της παραδοχής στην ποινή, που έχει πλέον ποσοστοποιηθεί, φτάνει μέχρι και κατά το 1/3 (33%) της ποινής.
16. Όταν επιβάλλονται διαφορετικές ποινές σε έναν Κατηγορούμενο, το καθήκον του Δικαστηρίου που επιβάλλει τέτοια ποινή είναι να βεβαιωθεί πως στο σύνολό της η ποινική μεταχείριση δεν είναι υπερβολική, υπερβολικά αυστηρή ή υπερβολικά επιεικής. Με βάση την αρχή της αναλογικότητας, θα πρέπει να ιδωθεί η συνολική ποινή που επιβάλλεται, ώστε να είναι ανάλογη προς την παραβατική συμπεριφορά. Η αρχή αυτή, που συνοψίζεται ως η αρχή της συνολικότητας της ποινής, αναφέρθηκε και σε εγχώρια νομολογία[6].
17. Συνοψίζοντας, το είδος και η έκταση ποινών που θα επιβληθούν έχει καθοριστεί λαμβάνοντας υπόψη τις νόμιμες ποινές, τους σκοπούς των ποινών, τις περιστάσεις διάπραξης των αδικημάτων, τον μεταξύ τους συσχετικό και την ταξινόμηση της παραβατικότητας σε επίπεδο σοβαρότητας, τις αρχές της επιμέτρησης, όλους τους παράγοντες που θα μπορούσαν να επιδράσουν στην ποινή στη συγκεκριμένη περίπτωση, και τον βαθμό στον οποίον θα πρέπει να γίνει αισθητή η ποινική μεταχείριση στο σύνολό της[7].
18. Λόγω της σοβαρότητας των αδικημάτων, για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, δεν θα ήταν αρμόζουσα η χρηματική ποινή ή κάποια εναλλακτική κύρωση. Εξάλλου, αναφέρθηκε πως δεν έχεις πόρους, άρα δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η προσδοκία για ανταπόκριση σε χρηματική ποινή. Ουδεμία άλλη ποινή θα μπορούσε να επιβληθεί, υπό τις περιστάσεις, πλην της ποινής φυλάκισης. Όσα προαναφέρθηκαν, επιδρούν στην έκταση της ποινής φυλάκισης που θα επιβληθεί.
19. Υπάρχει συρροή αδικημάτων του είδους που επιτρέπει στο Δικαστήριο, εάν θα επιβάλει ποινές στις κατηγορίες για την κυκλοφορία παραχαραγμένων νομισμάτων, να μην επιβάλει επιπλέον ποινή για την κατηγορία της κατοχής των ιδίων. Επίσης, με δεδομένο ότι τα γεγονότα όλων των κατηγοριών μπορούν να ιδωθούν σε ενιαίο πλαίσιο έκνομης συμπεριφοράς, οι ποινές που θα επιβληθούν μπορούν να συντρέξουν.
20. Επιβάλλονται οι ακόλουθες ποινές:
2η Κατηγορία (κυκλοφορία παραχαραγμένου νομίσματος): Ποινή φυλάκισης 12 μηνών.
1η Κατηγορία (κατοχή παραχαραγμένου νομίσματος): Λόγω της επιβολής ποινής στην 2η Κατηγορία και της συσχέτισης των γεγονότων, καμία επιπλέον ποινή.
3η Κατηγορία (απόσπαση αγαθών με ψευδείς παραστάσεις): Ποινή φυλάκισης 7 μηνών, συντρέχουσα.
4η Κατηγορία (κυκλοφορία παραχαραγμένου νομίσματος): Ποινή φυλάκισης 12 μηνών, συντρέχουσα.
5η Κατηγορία (απόσπαση αγαθών με ψευδείς παραστάσεις): Ποινή φυλάκισης 7 μηνών, συντρέχουσα.
6η Κατηγορία (κυκλοφορία παραχαραγμένου νομίσματος): Ποινή φυλάκισης 12 μηνών, συντρέχουσα.
7η Κατηγορία (απόπειρα απόσπασης αγαθών με ψευδείς παραστάσεις): Ποινή φυλάκισης 7 μηνών, συντρέχουσα.
21. Όλες οι ποινές φυλάκισης να συντρέχουν.
22. Ιδωμένη εκ νέου αυτή η ποινική μεταχείριση, των 12 μηνών φυλάκισης, είναι σε αναλογία με τη σοβαρότητα των κατηγοριών στο σύνολο του κατηγορητηρίου και τις ανάγκες της ποινής, που πρέπει να επιβληθεί, αλλά και με την πραγματική διάσταση της παραβατικότητας στη συγκεκριμένη περίπτωση. Ο Κατηγορούμενος κατείχε και κυκλοφόρησε, σε διάστημα δύο ημερών, τρία παραχαραγμένα νομίσματα των €50, σε ένα περίπτερο, όπου εξαργύρωσε τα δύο εξ αυτών και επιχείρησε να εξαργυρώσει και το τρίτο, ανεπιτυχώς, παρουσιάζοντάς τα ως γνήσια.
23. Το Δικαστήριο αποφασίζει το ύψος της ποινής, και μετά εξετάζει κατά πόσο συντρέχουν οι προϋποθέσεις που δικαιολογούν την αναστολή της, ή σε περίπτωση που ο Κατηγορούμενος τελεί υπό κράτηση, την αναστολή εκτέλεσης της εναπομείνασας ποινής. Υπήρξε εισήγηση από την κυρία Παπασάββα για εξέταση αυτού του ενδεχόμενου.
24. Η αναστολή δεν είναι μέτρο επιείκειας. Ποινή φυλάκισης με αναστολή είναι ποινή φυλάκισης για όλους τους σκοπούς. Η αναστολή αναβάλλει την εκτέλεση της φυλάκισης αλλά δεν αλλοιώνει τη φύση της[8].
25. Η εξουσία του Δικαστηρίου να αναστείλει την εκτέλεση της ποινής φυλάκισης ρυθμίζεται από τον περί της Υφ' όρων Αναστολής της Εκτελέσεως Ποινής Φυλακίσεως εις Ωρισμένας Περιπτώσεις Νόμος 95/1972. Η εν λόγω εξουσία αφορά οποιαδήποτε ποινή φυλάκισης η οποία δεν υπερβαίνει τα τρία έτη. Με τον τροποποιητικό ν.186(1)/2013, η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου για αναστολή της ποινής φυλάκισης είχε διευρυνθεί, ώστε να μπορεί να αποφασίζεται στη βάση του συνόλου των περιστάσεων της υπόθεσης και των προσωπικών περιστατικών του Κατηγορουμένου.
26. Πρακτικά, το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσον, ισοζυγίζοντας το σύνολο των περιστάσεων, θα μπορούσαν ή έπρεπε, αυτοί οι παράγοντες, να επενεργήσουν φυσιολογικά στο να δοθεί δικαιολογημένα στον Κατηγορούμενο μια «δεύτερη ευκαιρία»[9]. Δεν υπάρχει γενικός κανόνας. Η κάθε υπόθεση κρίνεται στη βάση των δικών της περιστατικών. Θεωρούνται εκ νέου οι συνθήκες διάπραξης του αδικήματος και οι προσωπικές περιστάσεις του Κατηγορούμενου και αποδίδεται κατά κάποιον τρόπο «διπλή βαρύτητα» σ’ αυτούς[10].
27. Είναι απαραίτητο να εξετάζεται κατά πόσο η ποινή, φέρουσα αναστολή, θα αντικατοπτρίζει την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος, εξυπηρετώντας τους πολλαπλούς σκοπούς της ποινής[11].
28. Με δεδομένη την αντικειμενική σοβαρότητα των αδικημάτων, δεν θεωρώ πως όσα αναφέρθηκαν σχετικά με τις προσωπικές σου συνθήκες, μπορούν να οδηγήσουν σε αναστολή της ποινής φυλάκισης, η οποία θα πρέπει να είναι άμεση.
29. Ο χρόνος που τελείς υπό κράτηση, από την 24.09.2024, να προσμετρήσει στον χρόνο φυλάκισης.
30. Οδηγίες διαχείρισης τεκμηρίων προς την Κατηγορούσα αρχή:
· τα πλαστά χαρτονομίσματα να κατασχεθούν και να καταστραφούν.
· Το usb και τα παρειακά να κατασχεθούν και να καταστραφούν επίσης.
(Υπ.) ………………………….
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] Γενικός Εισαγγελέας v. Κυριάκου (2008) 2 ΑΑΔ 562, Ιακώβου ν. Αστυνομίας, ΠΕ 159/2024, 08.11.2024.
[2] Γιαννακού ν. Δημοκρατία, ΠΕ 235/2023, 19.07.2024, Μιχαηλίδης v. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 391, Δημοκρατία v. Κυριάκου κ.ά. (1990) 2 ΑΑΔ 264.
[3] Δημοκρατία ν. Κυριάκου (1990) 2 ΑΑΔ 264, Souilmi v. Αστυνομίας (1992) 2 ΑΑΔ 248, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Πέτρου (1993) 2 ΑΑΔ 9, Λαζάρου ν. Δημοκρατίας (1992) 2 ΑΑΔ 129, Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμης ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 527, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Γεωργίου, ΠΕ 86/2021, 15.02.2022, ECLI:CY:AD:2022:B64, και άλλες.
[4] Θεοχάρους ν. Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 575.
[5] Pernell Geoffrey Michael John v. Κυπριακής Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1998) 2 ΑΑΔ 417, Antoniou v. Police (1983) 2 CLR 319.
[6] και στις Γενικός Εισαγγελέας ν. Ελευθερίου, ΠΕ 46/2023, 16.07.2024, Φραντζίδης ν. Αστυνομίας, ΠΕ 63/2022, 26.10.2022, Χριστοφόρου ν. Δημοκρατίας (2004) 2 ΑΑΔ 443, 447-8, και σε άλλες υποθέσεις.
[7] Γενικός Εισαγγελέας ν. Ελευθερίου, ΠΕ 46/2023, 16.07.2024, Φραντζίδης ν. Αστυνομίας, ΠΕ 63/2022, 26.10.2022, Χριστοφόρου ν. Δημοκρατίας (2004) 2 ΑΑΔ 443, 447-8.
[8] Βασιλειάδης ν. Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 409.
[9] Ξενοφώντος ν. Αστυνομία, ΠΕ 9/2024, 19.07.2024, Χριστοδούλου ν. Αστυνομίας (2010) 2 ΑΑΔ 22.
[10] Ξενοφώντος ν. Αστυνομία, ΠΕ 9/2024, 19.07.2024, Γενικός Εισαγγελέας ν. Καραολή, ΠΕ 230/19, 27.04.2021, ECLI:CY:AD:2021:B177, Γενικός Εισαγγελέας ν. Μυλωνά, ΠΕ 65/2017, 14.12.2018, ECLI:CY:AD:2018:B537, Αριστοδήμου ν. Δημοκρατίας, ΠΕ 121/17, 21.09.2017, ECLI:CY:AD:2017:D311, Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 ΑΑΔ 930, Χριστοδούλου ν. Αστυνομίας (2010) 2 ΑΑΔ 22.
[11] Γενικός Εισαγγελέας ν. Περατικού (1997) 2 ΑΑΔ 373, Σώζου ν. Αστυνομίας (2016) 2 ΑΑΔ 260.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο