ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

 

 

 

Υπόθεση αρ. 6600/2019

 

 

 

 

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΑΦΟΥ

 

 

 

 

ν.

 

 

 

 

Π. Ν.

 

 

____________________

 

Ημερομηνία: 24 Ιανουαρίου 2025

Εμφανίσεις:

Σ. Παπαλαζάρου (κα), για την Κατηγορούσα Αρχή

Κ. Σιαηλής με Π. Σιαηλή (κα), για τον Κατηγορούμενο

Κατηγορούμενος: παρών

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(εκ πρώτης όψεως)

 

1.        Ο Κατηγορούμενος  αντιμετωπίζει τις ακόλουθες κατηγορίες:

 

1^η Κατηγορία: ότι την 28 Αυγούστου 2019, στην Πάφο, συνωμότησε με τρίτο πρόσωπο, που κατονομάζεται, να διαπράξουν κακούργημα, δηλαδή το αδίκημα που αναφέρεται στην 2^η Κατηγορία.

 

2^η Κατηγορία: ότι την 28 Αυγούστου 2019, στην κατοικία που βρίσκεται στην οδό που αναφέρεται, στην Πάφο, μαζί με το τρίτο πρόσωπο, είχαν στην κατοχή τους 200 πλήρη στρατιωτικά φυσίγγια διαμετρήματος 7.62 χιλιοστών, χωρίς άδεια του Επιθεωρητή εκρηκτικών υλών.

 

2.        Ο Κατηγορούμενος δεν παραδέχθηκε τη διάπραξη των αδικημάτων που καταλογίζονται σε αυτόν.

 

3.        Μετά το πέρας της υπόθεσης για της Κατηγορούσας Αρχής, υποβλήθηκε από τους δικηγόρους του Κατηγορούμενου, σύμφωνα με το άρθρο 74(β) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου Κεφ.155, πως δεν αποδείχθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του Κατηγορούμενου, ώστε να υποχρεούται να προβάλει υπεράσπιση.

 

4.        Αμφότερες οι πλευρές αγόρευσαν επί αυτής της εισήγησης και έχω υπόψη μου ό,τι αναφέρθηκε, στην πλήρη του μορφή.

 

Νομικές πτυχές

 

5.        Κατά κανόνα, το Δικαστήριο δεν καταλήγει σε κρίση περί αθωότητας ή ενοχής, εάν δεν ακούσει το σύνολο της μαρτυρίας. Σε περίπτωση που υπάρξει εισήγηση ή διαπίστωση του Δικαστηρίου (χωρίς εισήγηση) ότι η δίκη θα πρέπει να διακοπεί στο στάδιο αυτό, αφενός τέτοια εισήγηση ή διαπίστωση πρέπει να είναι συγκεκριμένη, απαντώντας σε μία εκ των δύο περιπτώσεων που θα εξηγηθούν στη συνέχεια, αφετέρου είναι εισήγηση ή διαπίστωση βασικά πως «δεν υπάρχει υπόθεση» (“no case”).

 

6.        Όπως έχει διαχρονικά νομολογηθεί[1], η διακοπή της δίκης στο στάδιο αυτό και, κατ’ επέκταση η αθώωση του κατηγορούμενου, δικαιολογείται μόνον σε δύο περιπτώσεις, εάν:

 

(α)   δεν στοιχειοθετείται εξ αντικειμένου η υπόθεση της κατηγορίας, λόγω της απουσίας ενός ή περισσοτέρων των συστατικών στοιχείων του εγκλήματος, ή

 

(β)   η μαρτυρία είναι τόσο αντινομική ή στερείται πειστικότητας, σε βαθμό που κανένα λογικό Δικαστήριο δεν θα μπορούσε να βασίσει σε αυτήν την καταδίκη του κατηγορούμενου.

 

7.        Το μέτρο είναι αντικειμενικό. Εξετάζεται εάν, πρώτα απ’ όλα, υφίσταται μαρτυρία, και έπειτα εάν επικαλύπτει τα συστατικά στοιχεία του κάθε αδικήματος. Αυτή είναι η πιο εύκολη περίπτωση.

 

8.        Η πιο σύνθετη περίπτωση είναι να υπάρχει μαρτυρία που επικαλύπτει και τα συστατικά στοιχεία του κάθε αδικήματος. Και πάλι, μπορεί να διακοπεί η δίκη στο στάδιο αυτό, με αναφορά πλέον σε αυτήν την υφιστάμενη μαρτυρία. Θεωρείται στην όψη της, χωρίς να αξιολογείται. Το ίδιο αντικειμενικό κριτήριο επιτάσσει και τότε πως, για να καταδειχθεί αντινομία ή έλλειψη πειστικότητας στη μαρτυρία, χωρίς όμως αξιολόγησή της, στην όψη της και μόνον, θα πρέπει να είναι καταφανώς θεμελιακό το πρόβλημα που αναδεικνύεται σε αυτήν μέσα από την αμφισβήτησή της, δια της αντεξέτασης, ώστε να μην μπορεί, οποιοδήποτε Δικαστήριο, να αντιπαρέλθει, εάν σε ένα επόμενο στάδιο προχωρήσει με την αξιολόγηση της μαρτυρίας αυτής.

 

9.        Το ερώτημα που τίθεται σε αυτό το στάδιο, εάν υφίσταται μαρτυρία, είναι εάν ένα λογικό Δικαστήριο θα μπορούσε να καταδικάσει με βάση αυτήν την συγκεκριμένη μαρτυρία, στο απόγειό της, ώστε να μπορεί να λεχθεί πως υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση, για να απαντηθεί. Εάν στην υφιστάμενη μαρτυρία υπάρχουν ζητήματα αξιοπιστίας της εκδοχής των μαρτύρων σχετικά με τα γεγονότα, από τα οποία εξαρτάται η ισχύς ή η στάθμιση της δύναμης της μαρτυρίας, ή άλλα ζητήματα που καθορίζονται υποκειμενικά, και υπάρχουν στοιχεία στη βάση των οποίων θα μπορούσε να βασιστεί και κρίση ενοχής, η δίκη θα πρέπει να συνεχιστεί, εάν αυτή η μαρτυρία δεν εκθεμελιώθηκε, με συντριπτική αντεξέταση, ώστε να αναδύεται φυσιολογικά η ανάγκη να μην προχωρήσει η υπόθεση, και όχι το αντίθετο. Η λογική επιβάλλει πως, εάν δεν μπορεί να αποδειχθεί μια υπόθεση στη όψη της υφιστάμενης μαρτυρίας, γιατί είναι τόσο πολύ, έκδηλα και αντικειμενικά, αδύναμη η μαρτυρία αυτή, δεν μπορεί να αποδειχθεί και πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, που θα είναι το αποδεικτικό βάρος στη συνέχεια της υπόθεσης.

 

10.     Συναφώς, εάν δεν υφίσταται μαρτυρία που να επικαλύπτει όλα τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος ή εάν υφίσταται μαρτυρία και εκθεμελιώνεται ώστε να μην μπορεί να επιβιώσει σε περίπτωση που συνεχίσει η δίκη, και μπορεί αντικειμενικά να διατυπωθεί πως «δεν υπάρχει υπόθεση», είναι καθήκον του Δικαστηρίου να διακόψει τη δίκη. Η πλευρά του Κατηγορούμενου δεν καλείται να θεραπεύσει ελαττώματα στη μαρτυρία της πλευράς της Κατηγορούσας Αρχής, ούτε να την ενισχύσει, με δική της μαρτυρία.

 

11.     Το Δικαστήριο μπορεί να προχωρά στην εκτίμηση για το εκ πρώτης όψεως με συνοπτική αιτιολόγηση, χωρίς ανάλυση της μαρτυρίας[2].

 

Εξέταση

 

12.     Σύμφωνα με το άρθρο 371 του περί Ποινικού Κώδικα Νόμου Κεφ.154:

 

«Όποιος συνωμοτεί με άλλο να διαπράξει κακούργημα ή να διενεργήσει πράξη σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου η οποία αν διενεργόταν στη Δημοκρατία θα ήταν κακούργημα και η οποία είναι ποινικό αδίκημα σύμφωνα με τους νόμους που ισχύουν στον τόπο όπου σκοπεύεται να διενεργηθεί, είναι ένοχος κακουργήματος…»

 

13.     Για τη στοιχειοθέτηση του αδικήματος του άρθρου 371 ΠΚ, θα πρέπει να αποδειχθούν[3]:

 

(α) Η ύπαρξη δύο ή περισσοτέρων προσώπων που συνεννοούνται και συνενώνουν τις προθέσεις τους, συνάπτοντας συμφωνία·

 

(β) το περιεχόμενο της συμφωνίας τους είναι η διάπραξη κακουργήματος ή η διενέργεια πράξης οπουδήποτε στον κόσμο που, εάν διαπράττονταν στην Δημοκρατία, θα ήταν κακούργημα και είναι ποινικό αδίκημα και στον τόπο που συμφωνήθηκε να εκτελεστεί.

 

14.     Η συμφωνία θα πρέπει να είναι τελειωμένη. Μπορεί να είναι ρητή ή σιωπηρή. Να μαρτυρείται ευθέως ή να συνάγεται φυσιολογικά και λογικά από περιστατική μαρτυρία. Ενέχει τη βούληση, κατ’ επέκταση την πρόθεση για το συμπεφωνημένο αποτέλεσμα.

 

15.     Για να διαπραχθεί το αδίκημα της συνωμοσίας, δεν χρειάζεται να διαπραχθεί και το κακούργημα ή η πράξη που θα τιμωρείτο ως κακούργημα, δηλαδή να εκτελεστεί το περιεχόμενο της συμφωνίας αυτής. Αρκεί η σύναψη της συμφωνίας, με το συγκεκριμένο παράνομο περιεχόμενο, για να στοιχειοθετηθεί το αδίκημα, ακόμα κι αν η συμφωνία μετέπειτα ακυρωθεί ή ματαιωθεί ή η εκτέλεσή της αποτύχει ή ακόμα κι αν εκτελεστεί αλλά υπάρξει αθώωση για το περιεχόμενο κακούργημα.

 

16.     Σύμφωνα με το άρθρο 4(4)(δ) του περί Εκρηκτικών Υλών Νόμου Κεφ.54:

 

«(4)  Πρόσωπο το οποίο –

(α) …

(β) …

(γ) …

(δ) μεταφέρει ή έχει στην κατοχή του·

(ε) …

(στ) …

(ζ) ….. οποιαδήποτε εκρηκτική ύλη χωρίς να είναι κάτοχος άδειας ή έγκρισης (το βάρος απόδειξης της οποίας φέρει ο ίδιος),

είναι ένοχο αδικήματος, και σε περίπτωση καταδίκης του… …»

 

17.     Για να στοιχειοθετηθεί το αδίκημα της κατοχής εκρηκτικών υλών χωρίς άδεια, θα πρέπει να αποδειχθούν τα ακόλουθα:

 

·        η κατοχή·

·        υλών που είναι εκρηκτικές ύλες·

·        χωρίς άδεια ή έγκριση.

 

18.     Η έννοια των «εκρηκτικών υλών» περιλαμβάνεται στην ερμηνευτική διάταξη του νόμου, δηλαδή στο άρθρο 2. Σύμφωνα με αυτό (η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου):

 

«"εκρηκτική ύλη" σημαίvει πυρίτιδα όπλoυ, vιτρoγλυκερίvη, δυvαμίτιδα, βαμβακoπυρίτιδα, εκρηκτική πυρίτιδα, βρovτώδη υδράργυρo ή άλλα μέταλλα, έγχρωμες φλόγες και κάθε άλλη ύλη, είτε παρόμoια με εκείvα πoυ αvαφέρθηκαv πιo πάvω ή όχι, τα oπoία χρησιμoπoιoύvται ή κατασκευάζovται με σκoπό vα παράγoυv πρακτικό απoτέλεσμα με έκρηξη ή πυρoτεχvικό απoτέλεσμα, και περιλαμβάvει φωτειvά σήματα oμίχλης, πυρoτεχvήματα, θρυαλλίδες, ρoυκέττες, καψύλια, πυρoκρoτήρες, φυσίγγια, πυρoμαχικά κάθε περιγραφής, και κάθε πρoσαρμoγή ή παρασκεύασμα με oπoιαδήπoτε εκρηκτική ύλη όπως καθoρίστηκε πιo πάvω·»

 

19.     Αναφέρεται σε ύλες που χρησιμοποιούνται ή κατασκευάζονται με σκοπό να παράγουν πρακτικό αποτέλεσμα με έκρηξη ή πυροτεχνικό αποτέλεσμα. Αναφέρονται ενδεικτικά συγκεκριμένες ύλες. Η έννοια περιλαμβάνει και τα φυσίγγια που (νοουμένου ότι) περιέχουν οποιαδήποτε εκρηκτική ύλη, με την προαναφερόμενη έννοια.

 

20.     Σύμφωνα με την § 5(α) του ιδίου άρθρου, «έχει στην κατοχή του» περιλαμβάνει όχι μόνον το να έχει στη δική του προσωπική κατοχή, αλλά επίσης και να έχει εν γνώσει του στην πραγματική κατοχή ή φύλαξη οποιουδήποτε άλλου προσώπου, ή να έχει οτιδήποτε σε οποιονδήποτε τόπο (είτε που ανήκει σε ή κατέχεται από κάποιον ή όχι) για την χρήση ή το όφελος κάποιου ή οποιουδήποτε άλλου προσώπου και αν υπάρχουν δύο ή περισσότερα πρόσωπα και οποιοδήποτε ή περισσότερα από αυτά με τη γνώση και συναίνεση των υπολοίπων έχει ή έχουν οτιδήποτε στη φύλαξή του ή φύλαξή τους ή κατοχή, αυτό θεωρείται και εκλαμβάνεται ότι βρίσκεται στη φύλαξη και κατοχή καθενός και όλων αυτών·

 

21.     Η κατοχή, η οποία έχει όπως φαίνεται ευρύ νομοθετημένο περιεχόμενο[4], εξυπακούει φυσικό έλεγχο του αντικείμενου, μαζί με γνώση του κατηγορούμενου ότι το έχει στην κατοχή του ή υπό τον έλεγχό του. Δυνατόν κάποιος να κατέχει κάποιο αντικείμενο χωρίς να γνωρίζει ή να αντιλαμβάνεται τη φύση του, αλλά δεν το κατέχει υπό τη νομική έννοια, εκτός κι αν γνωρίζει ότι το έχει. Το θέμα είναι πραγματικό και θα πρέπει να εφαρμόζεται η κοινή λογική. Αν δεν μπορεί να αποδειχθεί η γνώση, δεν αποδεικνύεται ούτε και η κατοχή[5]. Η γνώση μπορεί να αποδειχθεί είτε με άμεση είτε με περιστατική μαρτυρία. Κατά κανόνα, συμπεραίνεται από τα ίδια τα περιστατικά της υπόθεσης[6]. Όταν η γνώση συνάγεται από περιστατική μαρτυρία, η περιστατική μαρτυρία θα πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να μην παραμένει οποιαδήποτε λογική αμφιβολία[7].

 

22.     Σύμφωνα με τη μαρτυρία που παρουσιάστηκε (Τ10), στο πλαίσιο διερεύνησης υπόθεσης της ΥΚΑΝ, την 28.08.2019, μεταξύ των ωρών 17:00-17:40, ο Αστ.2968 Στ. Αντωνίου μαζί με τον Λοχ.3144 Π. Σιμιλλίδη και τους Αστ.2790 Σ. Νεοφύτου και Αστ.1505 Α. Ιωσήφ, κατόπιν δικαστικού εντάλματος έρευνας, διενήργησαν έρευνα στην οικία του τρίτου προσώπου, στην οδό που αναφέρεται, στην Πάφο. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, εντόπισαν μέσα σε κομοδίνο, στο υπνοδωμάτιο του τρίτου προσώπου, ένα χάρτινο κιβώτιο μέσα στο οποίο υπήρχαν άλλα δέκα χάρτινα κιβώτια με 20 στρατιωτικά φυσίγγια στο καθένα, 7.62 χιλιοστών (Τ2). Έγινε επίστηση, χωρίς να δοθεί απάντηση. Έγινε σύλληψη του τρίτου προσώπου και κατά την επίστηση την ώρα της σύλληψης, το πρόσωπο αυτό ανέφερε «ένεν δικά μου τούτα». Μετέφερε το τρίτο πρόσωπο και τα φυσίγγια στα γραφεία της ΥΚΑΝ, τα φυσίγγια παραδόθηκαν στον Αστ.2953 Ν. Χειμώνα. Ο Αστ.2953 Ν. Χειμώνας παρέλαβε τα φυσίγγια από τον Αστ.2968 Στ. Αντωνίου (Τ1). Ο Αστ.4908 Μ. Χρίστου, την 29.08.2019 ώρα 07:35, συνέλαβε το τρίτο πρόσωπο στα κρατητήρια δυνάμει δικαστικού εντάλματος σύλληψης  και κατά την επίστηση, η συλληφθείσα είχε αναφέρει, επίσης, «αφού είπα σας, ένεν δικές μου». Ο Αστ.2790 Σ. Νεοφύτου, την 29.08.2019, έλαβε ανακριτική κατάθεση από το τρίτο πρόσωπο (Τ9, Τ6). Στην ανακριτική κατάθεση το τρίτο πρόσωπο, σε σχέση με τα στρατιωτικά φυσίγγια, ανέφερε πως δεν γνωρίζει σε ποιον ανήκουν, αλλά άφησε να νοηθεί πως ανήκουν στον Κατηγορούμενο που έχει πρόσβαση στην οικία της. Την 11.08.2019 η ίδια είχε φύγει από το σπίτι και είχε πάρει όλα τα ρούχα της γιατί την 09.08.2019 είχε αποφυλακιστεί ο πρώην συμβίος της, Κατηγορούμενος, πήγε να μείνει εκεί, και τσακώθηκαν. Όταν έφυγε εκείνη, άδειασε το κομοδίνο και δεν είχε κάτι άλλο μέσα. Επίσης, άλλαξε τις κλειδαριές, για να μην εισέρχεται ο Κατηγορούμενος. Ωστόσο, όπως γνωρίζει, ο Κατηγορούμενος βρίσκει τρόπο να μπαίνει μέσα στο σπίτι από την πίσω πλευρά, γιατί είναι σπασμένα τα γυαλιά των πορτών. Της το ανέφερε, όπως είπε, και ο ίδιος. Ερωτήθηκε, γιατί, εφόσον έφυγε από την οικία στην οδό που αναφέρθηκε, εντοπίστηκε εκεί κατά τη διενέργεια της έρευνας. Ανέφερε τότε πως κατά το τέλος του μήνα θα μετακόμιζε, είχαν αφήσει κάποια πράγματα και είχε πάει να κάνει μπάνιο τα μωρά της και να ταΐσει τα σκυλιά της. Ανέφερε πως ούτε είδε ούτε άγγιξε το κιβώτιο με τα φυσίγγια. Την 29.09.2019 λήφθηκε και ανακριτική κατάθεση από τον Κατηγορούμενο (Τ5), ο οποίος, σε όλες τις ερωτήσεις, απάντησε πως ό,τι έχει να πει, θα το πει στο Δικαστήριο. Ο Αστ.2953 Ν. Χειμώνας, την 01.09.2019, με τη συγκατάθεση του τρίτου προσώπου, έλαβε παρειακά επιχρίσματα, στην παρουσία της Αστ.3275 Μ. Ευδοκίου (Τ3) και την 01.10.2019 με τη συγκατάθεση του Κατηγορούμενου έλαβε παρειακά επιχρίσματα από τον Κατηγορούμενο (Τ4). Κατατέθηκε έκθεση πραγματογνωμοσύνης από το Ινστιτούτο Νευρολογίας & Γενετικής Κύπρου – Εργαστήριο Δικανικής Γενετικής, (Τ7), στην οποία γίνεται αναφορά πως την 05.09.2019 επιστημονικό προσωπικό του Ινστιτούτου έλαβε από τον Αστ.2194 Γ. Γεωργίου σφραγισμένα τα αντικείμενα με αριθμό αναφοράς 4585/2019 και την 10.10.2019 έλαβε από τον Α/Αστ.1830 Ν. Παπαριστοδήμου σφραγισμένα τα αντικείμενα με αριθμό αναφοράς 5259/2019. Σύμφωνα με την περιγραφή των αντικειμένων, πρόκειται για το κιβώτιο με τα φυσίγγια και τα παρειακά επιχρίσματα του τρίτου προσώπου και του Κατηγορούμενου. Το επιστημονικό συμπέρασμα, που καταγράφηκε στην έκθεση, ήταν πως η ποσότητα/ποιότητα του ανθρώπινου πυρηνικού γενετικού υλικού στο κιβώτιο με τα φυσίγγια ήταν μηδαμινή και δεν ήταν ικανοποιητική για να επιτρέψει να γίνουν περαιτέρω συγκρίσεις με τα δείγματα γενετικού υλικού που απομονώθηκαν στα παρειακά επιχρίσματα του τρίτου προσώπου και του Κατηγορούμενου, επομένως ο Κατηγορούμενος δεν συνδέθηκε γενετικά με το κιβώτιο.

 

23.     Μαρτυρία σχετικά με την ύπαρξη συμφωνίας μεταξύ του Κατηγορούμενου και του τρίτου προσώπου για τη διάπραξη αδικήματος της κατοχής εκρηκτικών υλών χωρίς άδεια, δηλαδή για συνωμοσία, στην οποία αφορά η 1^η Κατηγορία, δεν υφίσταται, ούτε μπορεί να προκύψει από την υφιστάμενη μαρτυρία ενώπιον του Δικαστηρίου ένα τέτοιο συμπέρασμα, στη βάση συγκεκριμένων μαρτυρούμενων γεγονότων.

 

24.     Υπάρχει μαρτυρία πως ό,τι εντοπίστηκε από τον Αστ.2968 Στ. Αντωνίου (Τ10) στην οικία του τρίτου προσώπου, και τυγχάνει περιγραφής και στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης (Τ7), είναι συσκευασμένα πλήρη φυσίγγια που εμπίπτουν στις εκρηκτικές ύλες.

 

25.     Υπάρχει η μαρτυρία του τρίτου προσώπου που επικαλύπτει το συστατικό στοιχείο της κατοχής και της γνώσης από τον Κατηγορούμενο, με τον τρόπο που το πράττει. Ειδικότερα, το τρίτο πρόσωπο έκανε αναφορά στον Κατηγορούμενο, στην ανακριτική της κατάθεση που έδωσε και αναφέρθηκε στο Δικαστήριο μέσω του ΜΚ1. Δεν αξιολογείται η εξ ακοής μαρτυρία σε αυτό το στάδιο.

 

26.     Θεωρώ ότι, επειδή υπάρχει αυτή η μαρτυρία που εμπλέκει τον Κατηγορούμενο στην κατοχή εκρηκτικών υλών, θα πρέπει να συνεχιστεί η δίκη, υπό τις περιστάσεις, για να προβληθεί η υπεράσπιση του Κατηγορούμενου στην 2^η Κατηγορία.

 

Κατάληξη

 

27.     Για τους λόγους που εξηγήθηκαν, δεν υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση για την 1^η Κατηγορία και γι’ αυτό ο Κατηγορούμενος  αθωώνεται στην 1^η Κατηγορία και απαλλάσσεται από αυτήν.

 

28.     Για τους λόγους που εξηγήθηκαν, υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση για την 2^η Κατηγορία και γι’ αυτό ο Κατηγορούμενος καλείται να προβάλει την υπεράσπισή του γι’ αυτήν.

 

[εξηγούνται τα δικαιώματα]

 

(Υπ.) ……………………….

Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ