ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

 

 

Υπόθεση αρ. 794/2025

 

 

 

 

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΑΦΟΥ

 

 

 

 

ν.

 

 

 

 

 

Κ. Π.

 

________________

 

 

Ημερομηνία: 31 Ιανουαρίου 2025

Εμφανίσεις:

Σ. Παπαλαζάρου (κα), για την Κατηγορούσα Αρχή

Αλ. Αλεξάνδρου με Ε. Αλεξάνδρου (κα), για τον Κατηγορούμενο

Κατηγορούμενος: παρών

 

 

Αίτημα κράτησης μέχρι τη δίκη

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(ex tempore)

 

Εισαγωγή

 

1.        Ο Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει κατηγορίες για συνωμοσία προς διάπραξη κακουργήματος, και παράνομη κατοχή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια ελεγχόμενου φαρμάκου τάξης Α, δηλαδή κοκαΐνης βάρους 898 γραμμαρίων.

 

2.        Έχει προηγουμένως παραπεμφθεί σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου που συνεδριάζει την 21.03.2025.

 

3.        Υποβλήθηκε αίτημα για την κράτησή του, μέχρι τη δίκη, το οποίο βασίστηκε στον κίνδυνο φυγοδικίας. Κατατέθηκε προς αυτό το μέχρι στιγμής διαθέσιμο μαρτυρικό υλικό (Τεκμήριο Α). Το αίτημα συνάντησε την ένσταση της πλευράς της Υπεράσπισης. Έχω υπόψη μου την επιχειρηματολογία που αναπτύχθηκε τόσο από την Κατηγορούσα Αρχή, όσο και από την Υπεράσπιση, στην πλήρη της μορφή, περιλαμβανόμενες τις παραπομπές στη νομολογία, την οποία έχω υπόψη μου.

 

Νομικές αρχές

 

4.        Η πρώτη επιλογή του Δικαστηρίου, κατά την εξέταση αιτήματος κράτησης του Κατηγορούμενου, είναι η απόλυση του υπό όρους, απόρροια του συνταγματικώς κατοχυρωμένου δικαιώματος της προσωπικής ελευθερίας του. Η κράτηση αποτελεί μέτρο κατ’ εξαίρεση[1].

 

5.        Η νομολογία έχει αναγνωρίσει τρεις λόγους, ο κάθε ένας από τους οποίους μπορεί από μόνος του να δικαιολογήσει την κράτηση. Ο κίνδυνος φυγοδικίας είναι ένας εξ αυτών. Έχω υπόψη μου τη νομολογία[2] που σχετίζεται με αυτό τον λόγο.

 

6.        Οι παράμετροι στη βάση των οποίων στηρίζεται ο κίνδυνος φυγοδικίας, είναι η σοβαρότητα του αδικήματος και το συνεπαγόμενο ενδεχόμενο αυστηρής τιμωρίας, η πιθανότητα καταδίκης όπως προκύπτει μέσα από το μαρτυρικό υλικό, αλλά και οι προσωπικές συνθήκες του Κατηγορουμένου.

 

7.        Η σοβαρότητα του αδικήματος δεν πρέπει να απομονώνεται ούτε πρέπει κατά την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου να διαφεύγει της προσοχής ότι ο Κατηγορούμενος τεκμαίρεται αθώος και, ως ζήτημα γενικής αρχής, πρέπει να αφήνεται ελεύθερος, εκτός και αν πληρούνται αυστηρά οι προϋποθέσεις κράτησής του. Η σοβαρότητα του αδικήματος δυνατόν να προκύπτει από το ύψος της ποινής αλλά και την ίδια τη φύση των αδικημάτων και την τιμωρία που δυνατόν να υπάρξει, σε περίπτωση καταδίκης.

 

8.        Ο κίνδυνος φυγοδικίας πρέπει να συναρτάται όχι μόνον με τη σοβαρότητα των κατηγοριών, αλλά και με την πιθανολόγηση καταδίκης, ως προκύπτει από την ισχύ του μαρτυρικού υλικού, κρινόμενου στην όψη του. Στο στάδιο αυτό, δεν εξετάζεται η ύπαρξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης, ούτε το Δικαστήριο προβαίνει σε οποιαδήποτε κρίση επί της δεκτότητας ή αξιολόγηση του μαρτυρικού υλικού, ούτε σε τελική διαπίστωση γεγονότων ή εξαγωγή συμπερασμάτων. Πιθανολογεί. Το κριτήριο της πιθανολόγησης καταδίκης είναι σαφώς χαμηλότερο από εκείνο της απόδειξης εκ πρώτης όψεως υπόθεσης. Το Δικαστήριο μπορεί να βασιστεί και σε εξ ακοής μαρτυρία[3]. Αποφασίζει κατά πόσον η πιθανότητα καταδίκης προκύπτει από το σύνολο του μαρτυρικού υλικού εκτιμώμενου στην όψη του, έστω και αν διαπιστώνεται εύλογη προσδοκία αθώωσης. Στην πιθανολόγηση καταδίκης, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και η κατάθεση του Κατηγορούμενου Στην Ιακωβίδης ν. Αστυνομίας, ΠΕ 185/20, 25.11.2020, ECLI:CY:AD:2020:B405, οι ισχυρισμοί του Κατηγορούμενου, που εσφαλμένα δεν λήφθηκαν υπόψη στην πιθανολόγηση καταδίκης, όχι μόνο δεν βρίσκονταν σε σύγκρουση με τις καταθέσεις άλλων μαρτύρων, αλλά κρίθηκαν ότι έδιναν μια πληρέστερη εικόνα των γεγονότων σε σχέση με την κατ' ισχυρισμό εμπλοκή του στα υπό κατηγορία αδικήματα, με αποτέλεσμα η αιτιολογία του Δικαστηρίου να καθίστατο ελλιπής.  Στην Γεωργίου ν. Αστυνομίας, ΠΕ 163/2024, 26.07.2024, όπου το Δικαστήριο έλαβε υπόψη το σύνολο του μαρτυρικού υλικού, εκθέτοντας σφαιρική αντίληψη της μαρτυρίας, αλλά και παραθέτοντας το μέρος της μαρτυρίας εκ του οποίου συνάγονταν η πιθανολόγηση καταδίκης, και επισημαίνοντας ότι στο πλαίσιο της συγκεκριμένης διαδικασίας δεν δύναται να εξετάσει ισχυρισμούς αναφορικά με την αλληλοσυγκρουόμενη εκδοχή των καταθέσεων, δεν κρίθηκε ελλιπής η προσέγγιση. Αντίθετα, αναδύονταν πως ο όποιος σχολιασμός ή παρατηρήσεις επί τούτου στο πλαίσιο της πιθανολόγησης καταδίκης, αναπόφευκτα, θα επηρέαζε ή προκαταλάμβανε θέματα τα οποία ανάγονταν στη δίκη.

 

9.        Η σημασία της ύπαρξης δεσμών με την Κύπρο έγκειται στο ότι δυνατόν να λειτουργούν αποτρεπτικά σε σχέση με την πιθανότητα διαφυγής του Κατηγορουμένου και τη μη εμφάνισή του στη δίκη[4]. Τέτοιοι δεσμοί δεν επενεργούν από μόνοι τους ως ασπίδα ώστε να υπερφαλαγγίσουν τη σοβαρότητα του αδικήματος ή αδικημάτων για τα οποία διώκεται και δεν εξαλείφουν με κάποιον αυτονόητο τρόπο τον κίνδυνο φυγοδικίας. Η παντελής ανυπαρξία πάντως οποιωνδήποτε δεσμών, συνηθέστερα, καθιστά υπαρκτό τον κίνδυνο φυγοδικίας[5].

 

10.     Ό,τι εξετάζεται, είναι η επίπτωση που δυνατόν να έχουν οι προσωπικές αυτές συνθήκες επί του κριτηρίου του κινδύνου μη προσέλευσης στο Δικαστήριο για τη δίκη. Γενικά, εάν ο κίνδυνος φυγοδικίας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με την επιβολή κατάλληλων όρων εγγύησης, δικαιολογείται η κράτηση του υποδίκου.

 

 

Εξέταση

 

11.     Τα αδικήματα που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος είναι αναμφίβολα σοβαρά. Αυτό είναι προφανές από τις προβλεπόμενες στον νόμο ποινές για τα αδικήματα που αντιμετωπίζει, λόγος για τον οποίο θα εκδικαστούν από το Κακουργιοδικείο.

 

12.     Έχω ακούσει όσα ο κύριος Αλεξάνδρου ανέφερε σχετικά με τη «δυναμική της υπόθεσης» και τις πιθανότητες καταδίκης. Δεν θα υπεισέλθω στις λεπτομέρειες της μαρτυρίας. Δεν θα ήταν επιτρεπτό αυτό, να μπω σε διαδικασία αξιολόγησης. Υπάρχει ορατή πιθανότητα καταδίκης, που αναδύεται μέσα από το μαρτυρικό υλικό, θεωρούμενο στην όψη του. Παραπέμπω ενδεικτικά στην κατάθεση του Αστ.495 Γ. Δημητρίου, καθώς και στις καταθέσεις των Αστ.2986 Κ. Λουκά και Αστ.3326 Σ. Νεοκλέους και στις υπόλοιπες καταθέσεις, στις οποίες αναφέρονται τα γεγονότα, μεταξύ άλλων, για το πώς εντοπίστηκε η ποσότητα των ναρκωτικών στην κατοχή του Κατηγορούμενου, καθώς και στην ειδική μαρτυρία με βάση την οποία διαπιστώθηκε το είδος της ελεγχόμενης ουσίας. Έχω υπόψη μου και τις δύο ανακριτικές καταθέσεις του Κατηγορούμενου, περιλαμβανομένων όσων ανέφερε στη δεύτερη του κατάθεση.

 

13.     Η διατύπωση αυτή ή οποιαδήποτε άλλη διατύπωση δεν σχετίζεται με το τεκμήριο της αθωότητας του Κατηγορούμενου, ο οποίος τεκμαίρεται αθώος, και μπορεί να προσδοκά την αθώωσή του. Στη βάση αυτή, αναφέρθηκε πως εργάζεται ως οδηγός ταξί, που μεταφέρει δέματα και πακέτα, θέτοντας φυσικά και την πιθανότητα η εμπλοκή του στη συγκεκριμένη υπόθεση να είναι αποτέλεσμα των κινδύνων που εγγενώς υπάρχουν στην εργασία του, εκ της φύσης της. Δεν αξιολογείται η μαρτυρία, που, για τους σκοπούς της διαδικασίας, δίδει πιθανότητα καταδίκης, όπως άλλωστε και πιθανότητα αθώωσης. Σε περίπτωση καταδίκης, η συνηθέστερη αντιμετώπιση είναι με φυλάκιση, η οποία ενδέχεται να έχει χρονική διάρκεια.

 

14.     Αυτό που με εμποδίζει στο να δεχθώ το αίτημα για την κράτηση του Κατηγορούμενου μέχρι τη δίκη του είναι το ότι δεν έχω πειστεί για την ύπαρξη κινδύνου φυγοδικίας, στη βάση των προσωπικών συνθηκών του Κατηγορούμενου. Ο Κατηγορούμενος είναι Κύπριος υπήκοος, διαμένει μόνιμα στην Κύπρο, όπως και η οικογένειά του, εργάζεται στην Κύπρο· έχει δεσμούς με την Κύπρο, χωρίς παράλληλα να συνδέεται με οποιαδήποτε άλλη χώρα. Πρόσθετα, έχει και κάποιους έντονους ισχυρισμούς σε σχέση με τον τρόπο εμπλοκής του στην υπόθεση. Δεν είχεi οποτεδήποτε προηγούμενη εμπλοκή με τη Δικαιοσύνη, δεν είναι άτομο γενικά με εγκληματικές ενέργειες. Δεν προκύπτει από οπουδήποτε πως, επειδή η υπόθεση που αντιμετωπίζει έχει σοβαρότητα, θα ωθηθεί, εξ αυτής και μόνον, υπό το σύνολο και των λοιπών περιστάσεων, περιλαμβανομένης της συνεργασίας και της στάσης του Κατηγορούμενου, να αποφύγει την εκδίκαση της υπόθεσης, δηλαδή να φυγοδικήσει. Ευλόγως, μπορεί να έχει και λόγους να θέλει να αντιμετωπίσει αυτή τη δίκη, για να προβάλει τις θέσεις του, και να διαφανεί η αλήθεια.

 

15.     Σε κάθε περίπτωση, η παρουσία του Κατηγορούμενου στη δίκη του, σε αυτό το στάδιο, με τα επί του παρόντος δεδομένα, μπορεί να εξασφαλιστεί με κατάλληλους όρους.

 

16.     Για τους λόγους που αναφέρθηκαν, κρίνεται πως δεν είναι περίπτωση αυτή στην οποία το Δικαστήριο θα ασκούσε τη διακριτική του ευχέρεια υπέρ της κράτησης του Κατηγορούμενου, και γι’ αυτό το αίτημα για την κράτηση του Κατηγορούμενου μέχρι τη δίκη του δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό, και απορρίπτεται.

 

[τίθενται όροι, κατόπιν συζήτησής τους]

 

(Υπ.) ………………………….

Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

 

Πιστό Αντίγραφο

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ