ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Λ. Χατζηξενοφώντος, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 1687/2021
ΓΕΝΙΚΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
v.
Α. Ν.
Κατηγορούμενος
Ημερομηνία: 31/01/2025
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κος Γ. Γεωργίου μαζί με κο Σ. Σάββα
Για τον Κατηγορούμενο: κος Μ. Βασιλειάδης μαζί με κα Θ. Βασιλειάδη
Κατηγορούμενος παρών
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ο Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει την κατηγορία που αφορά την εκτέλεση οικοδομικών εργασιών χωρίς να εξασφαλιστεί εκ των προτέρων πολεοδομική άδεια για το σκοπό αυτό από την αρμόδια αρχή κατά παράβαση των άρθρων 1, 2, 4, 18, 18Α, 20, 21, 23 και 87 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμος του 1972 (Ν. 90/1972) και του άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος, ως αυτές τροποποιήθηκαν στις 23/10/2024, ο Κατηγορούμενος κατηγορείται ότι:
«……κατά ή περί τον Φεβρουάριο του 2020 και ή προηγουμένως και ή μεταγενέστερα και μέχρι σήμερα στην Κοινότητα Ίνεια της Επαρχίας Πάφου, στην τοποθεσία Μιρτής, Παναγιά του Βλου, εντός του τεμαχίου [ ], το οποίο εμπίπτει στη Ζώνη Προστασίας Δα2 και σε περιοχή εξαιρετικής Φυσικής Καλλονής και εντός του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου ΝΑΤΟΥΡΑ 2000, ενώ ήταν και είναι εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του ειρημένου τεμαχίου και/ή κάτοχος και/ή το πρόσωπο που είχε και έχει τον έλεγχο και τη διαχείριση του ειρημένου τεμαχίου, προέβηκε στην εκτέλεση οικοδομικών εργασιών εντός αυτού ήτοι εκτέλεσε και ή επέτρεψε να διενεργηθούν εκτεταμένες χωματουργικές εργασίες, εκσκαφές, μετακίνηση όγκων χωμάτων και βράχων, δημιουργία πλατώματος επί επιχωμάτωσης και ανέγερση παράνομης ισόγειας πέτρινης οικοδομής με περίφραξη χωρίς την εξασφάλιση Άδειας από την αρμόδια αρχή».
Η Κατηγορούσα Αρχή προς απόδειξη της κατηγορίας παρουσίασε 2 μάρτυρες, τον κ. Α. Δημητρίου (Μ.Κ.1) και την κα Ό. Σωτηρίου (Μ.Κ.2). Μετά που ο Κατηγορούμενος κρίθηκε εκ πρώτης όψεως ένοχος και κλήθηκε σε απολογία στην κατηγορία που αντιμετωπίζει, επέλεξε να καταθέσει ενόρκως και κάλεσε τον κο Γ. Τζίβικο, πρώην κοινοτάρχη της κοινότητας Ίνειας (Μ.Υ.1) και τον κο Ν. Εφραίμ, τοπογράφο (Μ.Υ.2), ως μάρτυρες υπεράσπισης.
Περαιτέρω δηλώθηκε ως παραδεκτό το πιο κάτω γεγονός, το οποίο εγκρίθηκε από το Δικαστήριο δυνάμει του άρθρου 19 του Περί Αποδείξεως Νόμου, Κεφ. 9:
Οι αγορεύσεις του συνηγόρου της Κατηγορούσας Αρχής και του συνηγόρου του Κατηγορούμενου έχουν μελετηθεί και τις έχω κατά νου. Δεν θεωρώ σκόπιμη την παράθεση τους. Αναφορά στο περιεχόμενο τους θα γίνει όπου κρίνεται αναγκαίο.
Β. ΜΑΡΤΥΡΙΑ
Το πλήρες περιεχόμενο της μαρτυρίας βρίσκεται καταγεγραμμένο στα πρακτικά της υπόθεσης και μαζί με το περιεχόμενο των τεκμηρίων έχει μελετηθεί και λαμβάνεται υπόψη στο σύνολό του. Δεν θα προβώ σε εκτενή και λεπτομερή παράθεση της μαρτυρίας, αλλά θα περιοριστώ στα ουσιώδη σημεία της μαρτυρίας εκάστου μάρτυρα (βλ. Καννάουρου κ.ά ν. Σταδιώτη κ.ά. (1990) 1 ΑΑΔ 35).
Μ.Κ.1
Ο ίδιος ενεπλάκη στην παρούσα υπόθεση όταν εκτύπωσε σχετικές αεροφωτογραφίες του τεμαχίου [ ], όπου παρουσιάζεται η εξέλιξη ενός οικοδομήματος επί του ακινήτου, και απέστειλε αυτές στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως Πάφου. Προς τούτο κατέθεσε στο Δικαστήριο το Τεκμήριο 2, όπου αποτελείται από το αρχικό κτηματικό σχέδιο της περιοχής, το οποίο προέκυψε κατά τη γενική χωρομετρία όπου πραγματοποιήθηκε στην περιοχή τον Ιούλιο μέχρι τον Αύγουστο του 1924, και πέντε αεροφωτογραφίες που απεικονίζουν το ακίνητο κατά τον Μάιο του 2023, τον Μάιο του 2022, τον Μάιο του 2021, τον Ιούνιο του 2019 και τον Φεβρουάριο του 2019. Κατέθεσε επίσης το Τεκμήριο 3, το οποίο αποτελείται από δύο αεροφωτογραφίες για τα έτη 1963 και 2014, στις οποίες παρουσιάζεται το τεμάχιο [ ].
Ο Μ.Κ.1 αναφερόμενος στο Τεκμήριο 2, υπέδειξε στο Δικαστήριο το τεμάχιο [ ] στο κτηματικό σχέδιο, και ανέφερε ότι όπου παρουσιάζονται οι αναγραφές «HUT» αφορούν κτηνοτροφικά καταφύγια, σαν μικρές καλύβες, τις οποίες χρησιμοποιούσαν οι βοσκοί για την προστασία τους, τα λεγόμενα «στιάδια» ή «στεγάδια ή «σκιάδια». Εξήγησε ότι κατά την γενική χωρομετρία τον Ιούλιο με Αύγουστο του 1924 έγινε καταγραφή τέτοιων υποστατικών, τα οποία αποτυπώθηκαν επί του κτηματικού σχεδίου με την εν λόγω κωδικοποίηση. Στο τεμάχιο [ ] δεν καταγράφηκε το έτος 1924 να υπήρχε οποιοδήποτε υποστατικό επί αυτού. Αναφερόμενος στην αεροφωτογραφία με ενδεικτική ημερομηνία τον Φεβρουάριο του 2019, εξήγησε ότι διαφαίνεται να έγιναν χωματουργικές εργασίες εντός των ορίων του εν λόγω ακινήτου και διαγράφεται κάποια βάση για κάποιο οικοδόμημα. Αναφερόμενος στις διαχρονικές αεροφωτογραφίες από τον Φεβρουάριο του 2019 μέχρι τον Μάιο του 2023, εξήγησε ότι εντός του τεμαχίου [ ] ανεγέρθηκε ένα συγκεκριμένο οικοδόμημα, του οποίου η ανέγερση φαίνεται να ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2019 και να ολοκληρώθηκε πλήρως τον Μάιο του 2023.
Αναφερόμενος στο Τεκμήριο 3, εξήγησε ότι τα όρια του τεμαχίου [ ] παρουσιάζονται με κίτρινο χρώμα, και εντός των ορίων με μπλε διαγράμμιση παρουσιάζεται ένα συγκεκριμένο υποστατικό, το οποίο στην αεροφωτογραφία του έτους 1963 φαίνεται ότι ήταν ήδη κτισμένο. Ο Μ.Κ.1 εξήγησε ότι δεν υπάρχει ένδειξη πότε ανεγέρθηκε το εν λόγω υποστατικό, γιατί η πρώτη καταγραφή έγινε το έτος 1924 και μέχρι το έτος 1963 δεν υπάρχει άλλη καταγραφή. Επομένως το εν λόγω υποστατικό μπορεί να ανεγέρθηκε οποτεδήποτε μεταξύ των δύο ημερομηνιών. Συνέχισε αναφέροντας ότι με κόκκινη διαγράμμιση παρουσιάζεται η θέση του σημερινού νέου οικοδομήματος, το οποίο διαφέρει από την θέση του παλιού οικοδομήματος (που υποδεικνύεται με μπλε διαγράμμιση). Σημείωσε ότι το παλιό οικοδόμημα δεν υφίσταται σήμερα. Η αεροφωτογραφία με ενδεικτική ημερομηνία έτους 2014 (2η σελίδα Τεκμηρίου 3) παρουσιάζει με κίτρινη διαγράμμιση τα όρια του τεμαχίου [ ], με κόκκινη διαγράμμιση την θέση του σημερινού οικοδομήματος και με μπλε διαγράμμιση τα ερείπια του παλιού οικοδομήματος, το οποίο εμφανίζεται στην αεροφωτογραφία με ενδεικτική ημερομηνία το έτος 1963. Καταλήγοντας ανέφερε ότι κατά το έτος 2014 δεν υπήρχε το σημερινό οικοδόμημα το οποίο υπάρχει εντός του ακινήτου.
Όταν κατά την αντεξέταση του υποδείχθηκε το Τεκμήριο 14 ανέφερε ότι δεν είχε υπόψιν του την εν λόγω επιστολή, δεν την χειρίστηκε ο ίδιος, και δεν γνωρίζει αν απαντήθηκε από άλλο συνάδελφο του. Κατά την αντεξέταση του ερωτήθηκε αν τέθηκε ζήτημα στο παρελθόν για την ύπαρξη «στιαδίου» ή «στεγαδίου» εντός του ακινήτου. Ο Μ.Κ.1 απάντησε ότι δεν τέθηκε τέτοιο ζήτημα για το εν λόγω ακίνητο. Όταν του υποδείχθηκε από τον συνήγορο του Κατηγορούμενο η επιστολή ημερομηνίας 27/10/2020 (Τεκμήριο 4), την οποία αναγνώρισε ως επιστολή που υπέγραψε ο ίδιος, συμφώνησε ότι αφορά το τεμάχιο [ ]. Απαντώντας σε διάφορες ερωτήσεις για την εν λόγω επιστολή, ανέφερε ότι το Τεκμήριο 4 δεν συσχετίζεται με το Τεκμήριο 14, και σίγουρα το Τεκμήριο 4 δεν είναι η απάντηση στο Τεκμήριο 14. Ως ανέφερε το Τεκμήριο 4 πραγματεύεται άλλο ζήτημα, και συγκεκριμένα κατά πόσον εντός των τεμαχίων [ ] διαφαίνεται στο κτηματικό μητρώο η ύπαρξη στεγαδίου. Αντίθετα με το Τεκμήριο 14 ζητούνται αεροφωτογραφίες για τα τεμάχια [ ] για διάφορες χρονικές περιόδους με σκοπό να διαπιστωθεί η ύπαρξη παλιών στεγαδίων. Εξήγησε ότι η επί τόπου κατάσταση ενός ακινήτου δεν σημαίνει απαραίτητα ότι συνδέεται με το κτηματικό μητρώο, και αναφερόμενος στο τεμάχιο [ ] επανέλαβε ότι δεν είχε καταγραφεί οποιοδήποτε στιάδιο στο κτηματικό μητρώο το έτος 1924.
Στην αεροφωτογραφία με ενδεικτική ημερομηνία το έτος 1963 (Τεκμήριο 3) φαίνεται εντός του ακινήτου ένα υποστατικό, που μπορεί να οικοδομήθηκε οποτεδήποτε μεταξύ των ετών 1924 μέχρι 1963. Εξήγησε ότι η εν λόγω θέση του δεν έρχεται σε αντίφαση με την απαντητική του επιστολή Τεκμήριο 4, καθώς η εν λόγω επιστολή απαντούσε για τα εγγεγραμμένα οικοδομήματα, αν δηλαδή είχε καταγραφεί κατά την γενική χωρομετρία κάποιο στιάδιο επί του ακινήτου. Όπως εξήγησε, αν είχε καταγραφεί, τότε θα παρουσιάζετο στον τίτλο ιδιοκτησίας του ακινήτου. Μέσω της αεροφωτογραφίας του έτους 1963 φαίνεται να υπάρχει κάποιο οικοδόμημα, όμως δεν μπορεί να γνωρίζει τι ήταν αυτό.
Κατά την αντεξέταση όταν του υποδείχθηκε το Τεκμήριο 3, ερωτήθηκε αν δίπλα από το κόκκινο περίγραμμα, ως παρουσιάστηκε στην αεροφωτογραφία του έτους 1963 παρουσιάζεται και ένα άλλο στιάδιο, ο Μ.Κ.1 ανέφερε ότι πολύ πιθανόν να υπήρχε και ένα πιο μικρό υποστατικό, αλλά δεν θα μπορούσε να ήταν σίγουρος. Αυτό που μπορούσε να αναφέρει είναι ότι στην αεροφωτογραφία του έτους 2014 (Τεκμήριο 3) παρουσιάζονται τα ερείπια του οικοδομήματος που υποδείχθηκε με μπλε διαγράμμιση, εξηγώντας ότι φαίνονται οι τοίχοι αυτού χωρίς στέγη. Απαντώντας τι στοιχεία θα χρειάζονταν για να αποδειχθεί ένα εγγεγραμμένο στιάδιο, εξήγησε ότι το ιστορικό εγγραφής δεν εμπίπτει εντός της αρμοδιότητας του Κλάδου Χωρομετρίας, εικάζει όμως ότι αν ήταν εγγεγραμμένο, στον τίτλο ιδιοκτησίας του ακινήτου θα γινόταν σχετική αναφορά στην περιγραφή του ακινήτου.
Ανέφερε ότι τον Ιούνιο του 2019 ξεκίνησε η οικοδόμηση ενός νέου οικοδομήματος, σε διαφορετική θέση, ως υποδεικνύεται με κόκκινη διαγράμμιση στο Τεκμήριο 3. Όταν του υποβλήθηκε ότι δεν κτίστηκε σε διαφορετική θέση, και πρόκειτο για λανθασμένο σχεδιασμό, ο Μ.Κ.1 διαφώνησε και ανέφερε ότι είχε την δυνατότητα το γραφείο του να αποτυπώσει και να αποδώσει την θέση του κάθε οικοδομήματος στο σχέδιο έχοντας μόνο 10 εκατοστά απόκλιση.
Μ.Κ.2
Η κα Όλγα Σωτηρίου, τεχνικός μηχανικός στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως στον Έλεγχο Ανάπτυξης στον Επαρχιακό Οργανισμό Αυτοδιοίκησης Πάφου, Μ.Κ.2, ανέφερε τα ακόλουθα στα πλαίσια της κυρίως εξέτασης της.
Αναφέρθηκε στην ανέγερση του επίδικου υποστατικού εντός του ακινήτου χωρίς να υπάρχει πολεοδομική άδεια. Εξήγησε ότι το ακίνητο ενέπιπτε μέχρι τις 31/08/2023 στην ζώνη προστασίας Δα2, προς τούτο κατέθεσε το Τεκμήριο 5 στον οποίο χάρτη χρωματίστηκε το υπό κρίση ακίνητο με κόκκινο χρώμα, και από την 01/09/2023 εμπίπτει στην ζώνη προστασίας Δα1 – Ζώνη προστασίας Τοπίο Ακάμα. Ως ανέφερε η εν λόγω περιοχή έχει ενταχθεί στο ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο Natura 2000 ως τοπίο και ως στόχος κοινοτικής σημασίας Χερσόνησος Ακάμα και ως ζώνη ειδικής προστασίας Χερσόνησος Ακάμα. Προς τούτο κατέθεσε το Τεκμήριο 6, στον οποίο χάρτη χρωματίστηκε το ακίνητο με κόκκινο χρώμα. Τα εν λόγω τεκμήρια αποτελούν χάρτες των πολεοδομικών ζωνών και χάρτες των ζωνών προστασίας. Αναφερόμενη στο Τεκμήριο 5 εξήγησε ότι αφορά την ζώνη προστασίας, η οποία είναι απόλυτη προστασία περιβάλλοντος και δεν επιτρέπεται καμία ανάπτυξη. Κατέθεσε περαιτέρω χάρτη στον οποίο υποδεικνύεται ότι το τεμάχιο [ ] εμπίπτει στη Χερσόνησο Ακάμα Προτεινόμενη Περιοχή «Φύση 2000» (Τεκμήριο 7), στην οποία απαιτείται απόλυτη προστασία του τοπίου της φύσης και του περιβάλλοντος.
Τον Ιούνιο του 2020 κατόπιν γραπτής καταγγελίας από διάφορες οικολογικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις προς τον Υπουργό Εσωτερικών (Τεκμήριο 8), η πολεοδομική αρχή ξεκίνησε τη διερεύνηση για τυχόν κατασκευές εντός του τεμαχίου []. Η Μ.Κ.2 κατέθεσε επιστολή ημερομηνίας 18/05/2020 της Υπηρεσίας Θήρας και Πανίδας προς τον Έπαρχό Πάφου και τον Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως στην οποία αναφέρεται ότι είχαν διαπιστώσει την κατασκευή υποστατικού και περίφραξής, χάραξης δρόμου καθώς και σημαντική αλλοίωση του βιότοπου με την χρήση εσκαφέα εντός της περιοχής του δικτύου Natura 2000 «Ζώνη Ειδικής Προστασίας Χερσόνησου Ακαμά», και εξέδωσαν σχετικό εξώδικο ύψους €2,000 στον ιδιοκτήτη του ακινήτου (Τεκμήριο 9). Στην εν λόγω επιστολή επισυνάφθηκαν φωτογραφίες από την επιτόπια επιθεώρηση του εν λόγω ακινήτου στην οποία όπως ανέφερε διαφαίνεται ότι είχε μετακινηθεί όγκος χωμάτων και βράχων, με αποτέλεσμα να υπάρχει αλλοίωση του τοπίου.
Στις 04/06/2020 έγινε επιτόπια έρευνα από το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως στο τεμάχιο [ ], στην οποία ήταν παρούσα και η ίδια, κατά την οποία διαπιστώθηκε ότι υπάρχει υποστατικό εντός του ακινήτου, και συγκεκριμένα πετρόκτιστη κατοικία, χωρίς παράθυρα σε ένα τμήμα, καθώς και περίφραξη του ακινήτου. Επίσης διαπιστώθηκε ότι εκτελέστηκαν χωματουργικές εργασίες, εκσκαφές, μετακίνηση όγκου χωμάτων και βράχων. Προς τούτο κατέθεσε σχετικές φωτογραφίες από την επιτόπια έρευνα (Τεκμήριο 10). Αναφερόμενη στις φωτογραφίες των Τεκμηρίων 9 και 10 ανέφερε ότι πρόκειται για την ίδια κατοικία.
Λόγω του ότι η ανέγερση της εν λόγω κατοικίας έγινε χωρίς την εξασφάλιση οποιασδήποτε άδειας, στις 23/06/2020 το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως Πάφου απέστειλε διπλοσυστημένη επιστολή στον Κατηγορούμενο με την οποία τον ενημέρωνε για την ανέγερση της ισόγειας πέτρινης οικοδομής και περίφραξης εντός του ακινήτου, χωρίς την έκδοση πολεοδομικής άδειας και άδεια οικοδομής, με την οποία τον καλούσαν να τερματίσει τις οποιεσδήποτε εργασίες εντός του ακινήτου (Τεκμήριο 11). Όπως ανέφερε, ο ιδιοκτήτης του τεμαχίου δεν παρέλαβε την διπλοσυστημένη επιστολή.
Μετά την καταχώρηση της υπό κρίση υπόθεσης, έγινε επιτόπια έρευνα του ακινήτου στις 19/07/2023, στην παρουσία της. Η Μ.Κ.2 κατέθεσε ως Τεκμήριο 13 φωτογραφίες από την εν λόγω επιτόπια έρευνα. Στην επιτόπια έρευνα διαπιστώθηκε η ολοκλήρωση της περίφραξης ολόκληρου του τεμαχίου, η τοποθέτηση πορτο-παραθύρων, και η κατασκευή ξύλινης ακάλυπτης πέργολας. Σχολιάζοντας την φωτογραφία στην σελίδα 3 του Τεκμηρίου 13 ανέφερε ότι το ακίνητο καλύπτεται από κύκλωμα παρακολούθησης. Ανέφερε ότι η κατοικία που παρουσιάζεται στο Τεκμήριο 10 είναι η ίδια με την κατοικία που φαίνεται στο Τεκμήριο 13 και είναι βέβαιη ότι είναι το ακίνητο του Κατηγορούμενου. Εξήγησε ότι στον πρώτο επιτόπιο έλεγχο στις 04/09/2020 δεν υπήρχαν παράθυρα στο οικοδόμημα, ενώ στον δεύτερο επιτόπιο έλεγχο στις 19/07/2023 υπήρχαν, και επίσης φυτεύτηκαν δέντρα. Δεν εξασφαλίστηκε οποιαδήποτε άδεια από την αρμόδια αρχή για τις ενέργειες αυτές, γεγονός για το οποίο αν είχε υποβληθεί οποιαδήποτε αίτηση θα το γνώριζε η ίδια, αφού θα πραγματοποιείτο σχετική έρευνα στο αρχείο του τμήματος στο οποίο εργοδοτείται.
Δεν γνώριζε να απαντήσει αν ο ιδιοκτήτης θα μπορούσε να δενδροφυτεύσει εντός του ακινήτου, αφού αρμόδια αρχή είναι το Τμήμα Γεωργίας και Περιβάλλοντος. Κατά την αντεξέταση της υποβλήθηκε ότι ο Κατηγορούμενος εξασφάλισε άδεια υδροληψίας επί του ακινήτου και προς τούτο κατατέθηκαν τα Τεκμήρια 15 και 16.
Κατά την αντεξέταση της υποδείχθηκε το Τεκμήριο 5 στην οποία γίνεται αναφορά στην πολεοδομική ζώνη Δα2, οπου ως συμφώνησε αφορά την ζώνη προστασίας που ίσχυε πριν το 2023. Ανέφερε ότι η ζώνη προστασίας Natura είχε τεθεί από το 2009 και σε αυτή την ζώνη δεν επιτρέπεται καμία ανάπτυξη. Για να εξετάζετο οποιοδήποτε αίτημα ανάπτυξης θα χρειαζόταν να υποβληθούν προκαταρτικές απόψεις, όπου θα εξετάζετο αν το ακίνητο διαθέτει προσπέλαση και αν βρίσκεται σε ζώνη προστασίας. Πριν την αλλαγή ζώνης το έτος 2023, εάν ένας ιδιοκτήτης ακινήτου στην περιοχή του Ακάμα αν ήθελε να πράξει οτιδήποτε συγκεκριμένο εντός αυτού όφειλε να καταθέσει αίτηση στην Πολεοδομία σχετικά με την λήψη προκαταρτικών απόψεων στα ερωτήματα του που θα αφορούσαν την ανάπτυξη στην οποία ήθελε να προβεί, και αφού το ζήτημα θα εξετάζετο από το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως θα απαντούσαν στο εν λόγω ερώτημα. Επισήμανε ότι η περιοχή αποτελεί απόλυτη προστασία της φύσης, και συνεπώς δεν επιτρέπεται καμία ανάπτυξη. Σχετικά με το ζήτημα της διάτρησης, και κατά πόσο θεωρείται ανάπτυξη, απάντησε ότι η αρμόδια αρχή για το εν λόγω ζήτημα είναι η Επαρχιακή Διοίκηση Πάφου, και κάτι τέτοιο δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα του τμήματος της και επομένως δεν γνώριζε να απαντήσει.
Κατά την αντεξέταση της ανέφερε ότι δεν γνώριζε αν εντός του ακινήτου υπήρχε στιάδιο. Εξήγησε ότι αν υπήρχε στιάδιο και ο ιδιοκτήτης προέβαινε σε βελτίωση αυτού, έπρεπε να υποβληθεί πολεοδομική αίτηση για προσθηκο-μετατροπές στο υφιστάμενο στιάδιο ή να ζητηθούν προκαταρτικές απόψεις ή να υποβληθούν τα σχέδια της προτεινόμενης ανάπτυξης.
Η ίδια εργάζεται 15 χρόνια στην εν λόγω υπηρεσία και γνωρίζει από την πείρα της ότι για πολλές παράνομες οικοδομές εξασφαλίστηκε διάταγμα κατεδάφισης. Ερωτώμενη αν θα ζητούσαν διάταγμα κατεδάφισης των στιαδίων του Ακάμα, απάντησε ότι στην ειδοποίηση υποβολής ζήτησαν τερματισμό εργασιών και κατεδάφιση παράνομων υποστατικών. Εξήγησε ότι δεν είναι η πολιτική του γραφείου τους να κατεδαφίσουν τα στιάδια, αλλά όταν υπάρχουν τέτοια ο ιδιοκτήτης πρέπει να ενημερώσει τι υπάρχει εντός του ακινήτου του και να υποβάλει αίτηση στον Κλάδο Διατήρησης του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και τότε θα αποφασιστεί αν το οικοδόμημα θα κηρυχθεί διατηρητέο. Αναφερόμενη στο υπό κρίση ακίνητο εξήγησε ότι δεν υπήρχαν στοιχεία ότι υπήρχε στιάδιο και δεν γνώριζε τι ανέφερε ο Μ.Κ.1 στην μαρτυρία του σχετικά με την ύπαρξη στιαδίων. Σε σχετική υποβολή ότι ο κοινοτάρχης της Ίνειας βεβαίωσε ότι στο υπό κρίση ακίνητο υπήρχε παλιό στιάδιο πέραν των 70 ετών (Τεκμήριο 17), απάντησε ότι δεν είχε υπόψη της την εν λόγω βεβαίωση.
Συμφώνησε ότι δεν μπορεί να γνωρίζει ποια ήταν η κατάσταση του ακινήτου πριν το έτος 2020, αφού δεν είχε επισκεφθεί το ακίνητο η ίδια. Ωστόσο κατά την επιτόπια εξέταση κατά το έτος 2020 δεν είδε οτιδήποτε που να υποδεικνύει την ύπαρξη στιαδίου. Σε σχετική υποβολή ότι ο λόγος που δεν είδε κάτι ήταν γιατί βελτιώθηκε το στιάδιο για να μην γκρεμιστεί με την πάροδο των χρόνων, απάντησε ότι το στιάδιο αποτελεί ξερολιθική κατασκευή, πέτρες πάνω σε πέτρες, χωρίς να χυθεί τσιμέντο σε αυτές, χωρίς παράθυρα, παρά μόνο ένα μικρό άνοιγμα και πόρτα, εξηγώντας ότι ο σκοπός των στιαδίων ήταν για να στεγάζουν τους κτηνοτρόφους. Ανέφερε ωστόσο ότι η επίδικη οικοδομή ως παρουσιάζεται σήμερα δεν μπορεί να θεωρεί ως στιάδιο.
Στην θέση του ευπαίδευτου συνηγόρου του Κατηγορούμενου ότι ο Κατηγορούμενος προέβη σε μια μικρή τροποποίηση επί του στιαδίου για να μπορεί να περιποιείται το χωράφι του, ανέφερε ότι δεν υπάρχουν ούτε στοιχεία ούτε σχέδια, ούτε υποβλήθηκε οποιαδήποτε αίτηση. Επανέλαβε ότι έπρεπε να υποβληθεί αίτηση πριν να προχωρήσει σε οποιαδήποτε ανάπτυξη.
Σχολιάζοντας το Τεκμήριο 2, την αεροφωτογραφία με ενδεικτική ημερομηνίας Ιούνιο του 2019, ανέφερε ότι φαίνεται να υπάρχουν κάποιες κατασκευές επί του τεμαχίου [ ], να εκτελέστηκαν χωματουργικές εργασίες και να χαράκτηκε δρόμος. Σχετικά με τις χωματουργικές εργασίες εξήγησε ότι φαίνεται ότι εκτελέστηκαν αφού η κλίση των γειτονικών τεμαχίων είναι διαφορετική. Η υψομετρική διαφορά που υπάρχει με τα γειτονικά τεμάχια υποδηλώνει ότι έγινε εκσκαφή στο υπό κρίση ακίνητο. Ερωτώμενη συγκεκριμένα για το τι υπάρχει εντός του κίτρινου κύκλου απάντησε ότι φαίνονται δυο κατασκευές. Τα έτη 2020 και 2023 στην επιτόπια εξέταση υπήρχε μόνο μια κατασκευή, η οποία πρόκειται για ισόγεια κατοικία η οποία λειτουργεί ως κατοικία.
Κατηγορούμενος
Ο Κατηγορούμενος υιοθέτησε δυνάμει του άρθρου 25 του Κεφ. 9 τη γραπτή δήλωση του (Έγγραφο Α), ως μέρος της κυρίως εξέτασης του. Σε αυτήν αναφέρει ότι το τεμάχιο [ ] άνηκε στον παππού του, και μεταβιβάστηκε στον ίδιο δυνάμει δωρεάς το έτος 2007. Μέσα στο εν λόγω τεμάχιο υπήρχαν δύο πέτρινα στεγάδια, τα οποία χρησιμοποιούσε ο παππούς του, ο οποίος ήταν κτηνοτρόφος, για να διαμένει εκεί. Όταν ο Κατηγορούμενος απέκτησε το εν λόγω ακίνητο, επιδιόρθωσε και επισκεύασε το υφιστάμενο μεγαλύτερο στιάδιο, χρησιμοποιώντας τις υφιστάμενες πέτρες και επιδιόρθωσε την στέγη του η οποία είχε καταστραφεί, για να μπορεί να χρησιμοποιηθεί όπως προηγουμένως, κάνοντας και κάποιες βελτιώσεις σταθεροποίησης. Εξασφάλισε άδεια υδροληψίας (Τεκμήριο 15), και προχώρησε στην ανόρυξη διάτρησης. Ανέφερε ότι φύτευσε 100 περίπου δέντρα στο εν λόγω ακίνητο και ο Κυπριακός Οργανισμός Αγροτικών Πληρωμών επιδοτεί την εν λόγω φυτεία ως βιολογική καλλιέργεια (Τεκμήρια 20-22). Περίφραξε το ακίνητο για να προστατευτούν τα δέντρα από τα κοπάδια που υπάρχουν στην περιοχή αλλά και από τους κυνηγούς. Για την περίφραξη αποτάθηκε για να εξασφαλίσει άδεια από την Επαρχιακή Διοίκηση Πάφου (Τεκμήριο 23). Πριν την περίφραξη του ακινήτου κάλεσε τοπογράφο για την οριοθέτηση του τεμαχίου. Ο τοπογράφος του χορήγησε αεροφωτογραφίες προηγούμενων χρόνων, στις οποίες παρουσιάζονται τα δύο στεγάδια. Ανέφερε ότι στην ίδια περιοχή υπάρχουν και άλλα τεμάχια τα οποία περιφράχθηκαν και φυτεύτηκαν δέντρα.
Ανέφερε περαιτέρω ότι δεν έχει προβεί σε επιχωματώσεις, ούτε σε μετακίνηση όγκων χωμάτων και πετρών. Το μόνο που έκανε ήταν να καλλιεργήσει μέρος του ακινήτου φυτεύοντας δέντρα που συνάδουν με τον περιβάλλοντα χώρα. Κατά την καλλιέργεια μετέφερε στην άκρη του τεμαχίου τις πέτρες που εμπόδιζαν. Για την εν λόγω εργασία του επιβληθεί εξώδικο πρόστιμο ύψους €2,000 από την Υπηρεσία Θήρας και Πανίδας (Τεκμήριο 18), το οποίο αποπλήρωσε στις 22/05/2020 (Τεκμήριο 19).
Ανέφερε περαιτέρω ότι οι φωτογραφίες του ακινήτου του, οι οποίες κατατέθηκαν από την Κατηγορούσα Αρχή λήφθηκαν παράνομα, αφού δεν ενέκρινε ο ίδιος να εισέλθει κάποιος εντός του ακινήτου του.
Κατά την αντεξέταση του ανέφερε ότι επισκεύασε και επιδιόρθωσε το υφιστάμενο στιάδιο το 2019. Όταν του υποδείχθηκαν οι φωτογραφίες στο Τεκμήριο 9 και ερωτήθηκε αν οι επιδιορθώσεις στις οποίες προέβη στο στιάδιο είναι ως φαίνονται στις εν λόγω φωτογραφίες, ανέφερε ότι μόνο το στιάδιο αναγνωρίζει. Στο Τεκμήριο 10 αναγνώρισε περαιτέρω το στιάδιο το οποίο ως ανέφερε επιδιόρθωσε. Όταν του υποδείχθηκαν οι φωτογραφίες του Τεκμηρίου 13 συμφώνησε ότι είναι ημερομηνίας 19/07/2023, αναφέροντας ότι μετά την πληρωμή του εξώδικου αλλά και από την ημερομηνία καταχώρησης της παρούσας υπόθεσης συνέχισε να αναπτύσσει το ακίνητο για να προστατέψει τις ελιές που βρίσκονταν στο ακίνητο από τους βοσκούς και τους κυνηγούς, αναφέροντας μάλιστα ότι δεν του ζήτησε κάποιος αρμόδιος να σταματήσει τις εργασίες γιατί παρανομούσε. Ο ίδιος δεν θεωρούσε παράνομη την πράξη του να περιφράξει το ακίνητο του, αναφέροντας μάλιστα ότι ήταν «υπόχρεος» να επιδιορθώσει το στιάδιο γιατί είχε ζήσει σε αυτό.
Αρνήθηκε ότι επέτρεψε να γίνουν επιχωματώσεις, μετακίνηση χωμάτων και πετρών, αναφέροντας ότι το μόνο που έκανε ήταν να καλλιεργήσει το χωράφι και να αφαιρέσει πέτρες, τις οποίες τοποθέτησε κοντά «στους όχτους του χωραφιού». Όταν του υποδείχθηκε η πρώτη φωτογραφία του Τεκμηρίου 9 δεν αναγνώρισε ότι η εν λόγω φωτογραφία αφορά το τεμάχιο του, ερωτώντας μάλιστα «ποιος επήρε τον εσκαφέα, που βρήκα εγώ τούτο το πράγμα». Αρνήθηκε ότι ανέγειρε νέα οικοδομή, αναφέροντας ότι έκτισε πάνω στα θεμέλια του παλιού (μεγάλου) στιάδιου, ενώ το μικρό στιάδιο κατεδαφίστηκε. Υπέδειξε στο Τεκμήριο 3, στην αεροφωτογραφία του έτους 1963, ότι με μπλε διαγράμμιση παρουσιαζόταν το μικρό στιάδιο, και με κόκκινη διαγράμμιση το μεγαλύτερο στιάδιο. Γνώριζε ότι σε περιοχές Natura δεν επιτρέπεται καμία ανάπτυξη. Ανέφερε όμως ότι σε γειτονικό τεμάχιο δόθηκε άδεια περίφραξης και μάλιστα άλλα στιάδια στην περιοχή επιδιορθώθηκαν και είναι περιφραγμένα.
Μ.Υ.1
Ο κος Γιάγκος Τσίβικος (Μ.Υ.1), πρώην Κοινοτάρχης της κοινότητας Ίνεας από την 01/01/2012, και νυν Αντιδήμαρχός Ίνειας, στην κυρίως εξέταση του ανέφερε ότι γνωρίζει τον Κατηγορούμενο γιατί είναι συγχωριανός του και γνωρίζει το ακίνητο του Κατηγορούμενου, το οποίο επισκέφθηκε πριν από 5-6 χρόνια.
Ανέφερε ότι στο ακίνητο του Κατηγορούμενου υπήρχαν δύο στιάδια, ένα μεγάλο και ένα βοηθητικό, τα οποία χρησιμοποιούσε ο παππούς του Κατηγορούμενου, αφού διέμενε εκεί μαζί με τα ζώα του. Ανέφερε ότι γνώριζε τον παππού του Κατηγορούμενου, ο οποίος έχει αποβιώσει πριν από 20 -25 χρόνια. Αναφερόμενος στην κοινότητα της Ίνειας εξήγησε ότι διαθέτει πέραν των 250 στεγαδίων, όπου έμεναν οι κάτοικοι που ασχολούνταν με την γεωκτηνοτροφία. Αναγνώρισε το Τεκμήριο 17 ως έγγραφο το οποίο έκδωσε και υπέγραψε ο ίδιος. Κατά την αντεξέταση του ανέφερε ότι τα όσα αναφέρονται στην βεβαίωση του Τεκμήριο 17 προέρχονται από προσωπική του γνώση, γιατί μεγάλωσε και έζησε στα στιάδια. Όταν του υποδείχθηκε ότι στο Τεκμήριο 17 γίνεται αναφορά σε ένα στιάδιο και όχι σε δύο στιάδια, ανέφερε ότι στο τεμάχιο [ ] υπήρχε στιάδιο με βοηθητικό στιάδιο δίπλα για τα ζώα. Δεν διατηρούσε η κοινότητα Ίνειας κάποιο μητρώο για τα στιάδια, αλλά σε μια προσπάθεια του ιδίου με το Τμήμα Διατήρησης του Τμήματος Πολεοδομίας κατέγραψαν 120 στιάδια. Ανέφερε ότι τα στιάδια είναι η ιστορία και ο πολιτισμός της κοινότητας τους και προσπάθεια του ήταν να εξασφαλίσει κάποιο κονδύλι από το κράτος για την επιδιόρθωση των στιαδίων.
Αναφερόμενος στην επίσκεψη που έκανε πριν από 5-6 χρόνια στο ακίνητο του Κατηγορούμενου ανέφερε ότι υπήρχε ένα μισογκρεμισμένο στιάδι. Όταν ερωτήθηκε αν υπήρχε ένα ή δύο απάντησε ότι θεωρούσε ότι ήταν ένα στιάδιο, αφού το βοηθητικό στιάδιο, το οποίο χρησιμοποιείτο σαν μάντρα για τα ζώα, ήταν σχεδόν ενωμένο με το μεγάλο στιάδιο. Όταν του υποδείχθηκε το Τεκμήριο 3, η αεροφωτογραφία του έτους 2014, ανέφερε ότι δεν γνωρίζει αν έγινε κάποια νέα κατασκευή, αλλά με μπλε διαγράμμιση φαίνεται ότι υπάρχει ένα μισοχαλασμένο στιάδιο, που είναι αυτό που γνώριζε και ο ίδιος. Εξήγησε ότι όταν ο ίδιος επισκέφθηκε το ακίνητο από το στιάδιο έλειπε η στέγη του, και οι τοίχοι ήταν μισογκρεμισμένοι, γύρω στο ένα μέτρο ύψος.
Κατά την αντεξέταση του συμφώνησε ότι μέλη της οικογενείας του έχουν στιάδια, τα οποία έχουν επιδιορθώσει. Ανέφερε συγκεκριμένα ότι έγιναν «εργασίες κτίστη που βάση και τον Περί Οικοδομών Νόμο, που ήταν προγενέστερος του Περί Πολεοδομίας Νόμου δεν χρειάζονταν ούτε άδειες οικοδομής». Ήταν θέση του ιδίου ότι αν ο τοίχος ενός στιαδίου, ή μιας μάντρας χαλούσε, θα επιδιορθώνετο. Ανέφερε ότι τα μέλη της οικογενείας του για τα εν λόγω ζήτημα αντιμετωπίζουν θέματα με την αρμόδια αρχή. Αναφερόμενος γενικά, εξήγησε ότι μερικοί ιδιοκτήτες στιαδίων έχουν συντηρήσει υφιστάμενα στιάδια γιατί τα χρησιμοποιούν ως γεωργικές αποθήκες. Ο ίδιος έχει εκδώσει ανάλογες βεβαιώσεις με το Τεκμήριο 17 σε άλλα άτομα όπου γνωρίζει προσωπικά ότι υπήρχαν στα ακίνητα τους στιάδια. Γνώριζε τους περιορισμούς για τις περιοχές Natura αναφέροντας ότι η κοινότητα Ίνειας βρίσκεται σε δικαστική διαμάχη στο Ανώτατο Δικαστήριο αφού αμφισβητεί ότι οι εν λόγω περιοχές εμπίπτουν εντός της περιοχής Natura. Αναφερόμενος στο Τεκμήριο 24, το οποίο κατατέθηκε στην κυρίως εξέταση του, εξήγησε ότι είχε αποστείλει ο ίδιος αρχικά επιστολή στο Υπουργείο Εσωτερικών, αφού είχαν αποκόψει την επίδοση από ιδιοκτήτες στιαδίων λόγω του ότι συντήρησαν αυτά.
Αρνήθηκε ότι το ακίνητο της οικογενείας του γειτνιάζει με το ακίνητο του Κατηγορούμενου. Ήταν η θέση του ότι η παρουσία του στο Δικαστήριο ήταν γιατί εκπροσωπούσε όλους τους ιδιοκτήτες στιαδίων («Εδώ εκπροσωπώ 250 άτομα που έχουν στιγάδια»).
Μ.Υ.2
Ο κ. Ν. Εφραίμ, τοπογράφος μηχανικός (Μ.Υ.2) ανέφερε στην κυρίως εξέταση του ότι γνωρίζει τον Κατηγορούμενο, αφού είναι κάτοικος της περιοχής όπου διαμένει, και ο οποίος του ανέφερε να οριοθετήσει το ακίνητο του στην περιοχή Ίνειας. Ο ίδιος επισκέφθηκε το ακίνητο το 2019 και εντός του ακινήτου υπήρχε ένα κατασκεύασμα, όπου δεν ήταν ολοκληρωμένη κατασκευή, είχε περιτοιχίσματα περίπου 1.5 – 2 μέτρα ύψος στην μια πλευρά, και στην άλλη πλευρά ήταν γύρω στο 0.5 – 1 μέτρο ύψος. Αναφερόμενος στο Τεκμήριο 3, ανέφερε ότι κάποιος που χειρίζεται ένα σχεδιαστικό πρόγραμμα μπορεί να τοποθετήσει οποιοδήποτε σχήμα σε οποιαδήποτε θέση.
Κατά την αντεξέταση του ανέφερε ότι η οριοθέτηση την οποία έκανε στο ακίνητο του Κατηγορούμενου ήταν προσεγγιστική. Στην αντεξέταση του ανέφερε ότι όταν πήγε στο ακίνητο υπήρχε ένα χαλασμένο υπόστεγο, όπως το χαρακτήρισε, πετρόκτιστο, με τοίχους χαλασμένους. Δίπλα από αυτό υπήρχε «κάτι άλλο σε περιτοιχίσματα» το οποίο δεν μπορούσε να διευκρινίσει τι ήταν, αναφέροντας ότι τα δύο οικοδομήματα ήταν κοντά μεταξύ τους.
Γ. ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Πέραν από τα αυστηρώς παραδεκτά γεγονότα είναι επιτρεπτή και η εξαγωγή ευρημάτων, χωρίς να αξιολογηθούν σχετικά οι μάρτυρες, επί γεγονότων που εμφανίζονται μη αμφισβητούμενα δια των χειρισμών των διαδίκων κατά την ακρόαση (βλ. Κυριακίδης ν Τράπεζα Πειραιώς (Κύπρου) Λτδ, Πολιτική Έφεση αρ. 185/2012, 19/04/2018).
Προτού προχωρήσω με την αξιολόγηση της μαρτυρίας, παραθέτω τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα ενώπιον του Δικαστηρίου όπως προέκυψαν από την προσκομισθείσα μαρτυρία:
· Το ακίνητο με αριθμό εγγραφής [ ] στην τοποθεσία Μιρτής στην Ίνεια της επαρχίας Πάφου ανήκει στον Κατηγορούμενο από το 2007, και ο Κατηγορούμενος είχε από το 2007 τον έλεγχο του εν λόγω ακινήτου.
· Το τεμάχιο [ ] ενέπιπτε μέχρι τις 31/08/2023 στην ζώνη προστασίας Δα2, και από την 01/09/2023 εμπίπτει στην ζώνη προστασίας Δα1 – Ζώνη Προστασίας Τοπίο Ακάμα. Η εν λόγω περιοχή έχει ενταχθεί στο ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο Natura 2000 ως τοπίο και ως στόχος κοινοτικής σημασίας Χερσόνησος Ακάμα και ως ζώνη ειδικής προστασίας Χερσόνησος Ακάμα και το τεμάχιο [ ] εμπίπτει στη Χερσόνησο Ακάμα Προτεινόμενη Περιοχή «Φύση 2000» στην οποία απαιτείται απόλυτη προστασία του τοπίου της φύσης και του περιβάλλοντος.
· Κατά τον Ιούλιο με Αύγουστο του 1924, έγινε η γενική χωρομετρία στην περιοχή και καταγράφηκαν στο κτηματικό μητρώο τα κτηνοτροφικά καταφύγια τα οποία χρησιμοποιούνταν για την προστασία των βοσκών, τα λεγόμενα στιάδια. Ωστόσο δεν έγινε τέτοια καταγραφή, για την ύπαρξη στιαδίου ή οποιουδήποτε υποστατικού, στο τεμάχιο [ ] . Μεταξύ των ετών 1924 μέχρι 1963 είχε ανεγερθεί εντός του τεμαχίου [ ] ένα στιάδιο, ωστόσο το εν λόγω οικοδόμημα δεν είχε καταγραφεί στο κτηματικό μητρώο κατά την γενική χωρομετρία.
· Το στιάδιο κατά το έτος 2019 ήταν μισογκρεμισμένο και δεν είχε σκεπή.
- Ο Κατηγορούμενος περιέφραξε το τεμάχιο [ ] .
- Ο Κατηγορούμενος καλλιέργησε μέρος του τεμαχίου [ ] και μετέφερε στην άκρη του τεμαχίου τις πέτρες που εμπόδιζαν.
- Στις 22/05/2020 ο Κατηγορούμενος αποπλήρωσε εξώδικο ύψους €2,000 το οποίο εκδόθηκε από την Υπηρεσία Θήρας και Πανίδας, σχετικά με κάποιες ενέργειες που εκτελέστηκαν εντός του τεμαχίου [ ].
- Για τις εργασίες που εκτελέστηκαν εντός του τεμαχίου [ ] δεν εξασφαλίστηκε οποιαδήποτε άδεια από την αρμόδια αρχή.
- Ο Κατηγορούμενος εξασφάλισε άδεια υδροληψίας για το ακίνητο, προχώρησε στην ανόρυξη διάτρησης και φύτεψε δέντρα στο τεμάχιο [ ] και προς τούτο εξασφάλισε σχετική επιδότηση από τον Κυπριακό Οργανισμό Αγροτικών Πληρωμών.
Για όλα τα πιο πάνω προβαίνω σε σχετικά ευρήματα.
Το αμφισβητούμενο ζήτημα, το οποίο είναι και η ουσία αυτής της υπόθεσης, είναι κατά πόσον ο Κατηγορούμενος επιδιόρθωσε το υφιστάμενο στιάδιο που υπήρχε εντός του τεμαχίου [ ], ή εάν προέβη στην ανέγερση μιας πετρόκτιστης ισόγειας κατοικίας, σε διαφορετικό σημείο από αυτό που ήταν οικοδομημένο το στιάδιο.
Δ. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Έχω παρακολουθήσει με προσοχή όλους τους μάρτυρες που κατέθεσαν ενώπιον του Δικαστηρίου και είμαι σε θέση να αξιολογήσω την μαρτυρία τους, έχοντας την ευκαιρία να παρακολουθήσω τις αντιδράσεις τους, φυσικές ή αφύσικες, τον τρόπο που απαντούσαν, τη νευρικότητα ή την επιφυλακτικότητά τους, ή την ιδιοσυγκρασία που εκδήλωσαν, λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές που έχει καθιερώσει η σχετική νομολογία (βλ. Αυξεντίου v. Διγκλη (2007) 1 ΑΑΔ 1367, Χάρης Χρίστου v. Ευγενείας Khoreva (2002) 1 AAΔ.454, Παπαδοπούλου v Αστυνομίας (2007) 2 ΑΑΔ 173).
Είναι καλά γνωστό ότι η μαρτυρία που παρουσιάζεται απ' όλες τις πλευρές στο Δικαστήριο, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται μικροσκοπικά, αλλά μέσα στο συνολικό της πλαίσιο, με όλα τα πιθανά επακόλουθα που μπορεί να επιφέρει. Έτσι στην αξιολόγηση της μαρτυρίας που παρουσιάζεται, το Δικαστήριο, που έχει την ευκαιρία να ακούσει και να παρακολουθήσει τους μάρτυρες που καταθέτουν, έχει τη διακριτική ευχέρεια να αποδεχθεί ολόκληρη ή μέρος της μαρτυρίας ενός μάρτυρα και να ενεργήσει ανάλογα (βλ. Κωνσταντίνου ν Αστυνομίας (1989) 2 ΑΑΔ 109).
Σημειώνεται ότι η αξιολόγηση δεν έχει περιοριστεί στην ατομική κρίση της αξιοπιστίας του κάθε μάρτυρα αλλά συσχετίστηκε, τέθηκε σε αντιπαράθεση και διερευνήθηκε με την αντικειμενική υπόσταση των εκατέρωθεν θέσεων (βλ. Στυλιανίδης v Χατζηπιέρα (1992) 1 ΑΑΔ 1056 και Mustafa v Κακουρή κ.α (2002) 1 ΑΑΔ 165).
Μ.Κ.1
Ο Μ.Κ.1 μου έκανε καλή εντύπωση από το εδώλιο του μάρτυρα και κρίνω ότι προσήλθε στο Δικαστήριο για να πει την αλήθεια και να αναφέρει την δική του εμπλοκή στην υπόθεση. Ο ίδιος προμήθευσε το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως Πάφου με αεροφωτογραφίες του τεμαχίου [ ] , διαφορετικών ημερομηνιών. Εμπλοκή είχε επίσης μέσω της επιστολής ημερομηνίας 27/10/2020 (Τεκμήριο 4) την οποία υπογραφεί ο ίδιος.
Καθ' όλη τη διάρκεια της μαρτυρίας του ήταν σταθερός στις απαντήσεις του και σε κανένα σημείο δεν έχει κλονιστεί η μαρτυρία του, ούτε διαφοροποιηθεί κατά το στάδιο της αντεξέτασης. Αντίθετα ο μάρτυρας κάλυψε με ευθύτητα, σαφήνεια και ειλικρίνεια κάθε σημείο και κάθε πτυχή που του τέθηκε. Απάντησε όλες τις ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν χωρίς να έχει οποιαδήποτε δυσκολία και χωρίς οποιαδήποτε αμφιταλάντευση. Ήταν απόλυτα ακριβής και συγκεκριμένος στις τοποθετήσεις του και, όπου χρειαζόταν, έδιδε κάθε λεπτομέρεια ή σχετική διευκρίνιση.
Η θέση του συνηγόρου του Κατηγορούμενου ήταν ότι ο Μ.Κ.1 ψεύδετο όταν ανέφερε ότι ο ίδιος προσωπικά δεν είχε κληθεί προηγουμένως να αποφανθεί αν υπήρχε στιάδιο στο τεμάχιο [ ]. Η θέση αυτή του κου Βασιλιάδη στηρίζετο στο ότι ο Μ.Κ.1 υπέγραψε την επιστολή ημερομηνίας 27/10/2020 (Τεκμήριο 4), που ήταν η απάντηση του ιδίου στην επιστολή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Πάφου ημερομηνίας 17/06/2020 (Τεκμήριο 14), με την οποία ζητούνταν αεροφωτογραφίες του τεμαχίου [ ] για να διαπιστωθεί η ύπαρξη στιαδίου. Η θέση του Μ.Κ.1 κατά την αντεξέταση του ήταν ότι το Τεκμήριο 4 δεν ήταν απάντηση στην επιστολή Τεκμήριο 14, και ο ίδιος δεν είχε χειριστεί το Τεκμήριο 4.
Αυτό που προκύπτει από την έγγραφη μαρτυρία είναι τα ακόλουθα, τα οποία θα παραθέσω χρονικά. Η κα Δ. Αγραφιώτη, εκ μέρους του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Πάφου, ζήτησε από τον Επαρχιακό Κτηματολογικό Λειτουργό Πάφου να την προμηθεύσουν με αεροφωτογραφίες του τεμαχίου [ ] για να διαπιστωθεί η ύπαρξη στιαδίων (Τεκμήριο 14). Η ίδια κυρία έστειλε μια δεύτερη επιστολή στον ίδιο παραλήπτη ημερομηνίας 16/07/2020 (και η οποία επισυνάπτεται στο Τεκμήριο 12), με την οποία ζητούσε να της παραθέσουν ιστορικό του τεμαχίου [ ] ώστε να διαπιστωθεί αν εντός του τεμαχίου [ ] υπήρχε στιάδιο. Ο Μ.Κ.1 υπογράφει την επιστολή Τεκμήριο 4 στην οποία απαντά στην επιστολή ημερομηνίας 16/07/2020 (Τεκμήριο 12), άλλωστε αυτό αναγράφεται ξεκάθαρα στην πρώτη γραμμή του Τεκμηρίου 4, και ενημερώνει το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως Πάφου ότι μετά από σχετική έρευνα που έγινε στο κτηματικό μητρώο δεν ανευρέθηκε οποιοδήποτε στοιχείο σχετικά με την ύπαρξη στιαδίου.
Επομένως η θέση του Μ.Κ.1 ότι το Τεκμήριο 4 δεν είναι η απάντηση στο Τεκμήριο 14 επιβεβαιώνεται από την έγγραφη μαρτυρία ως αναλύθηκε ανωτέρω. Η απάντηση στο Τεκμήριο 14 είναι η επιστολή ημερομηνίας 16/07/2020 η οποία επισυνάπτεται στο Τεκμήριο 12. Αυτό που ο Μ.Κ.1 ξεκαθάρισε στην αντεξέταση του είναι ότι είναι διαφορετικό αν όντως υπήρχε κάποιο στιάδιο στο τεμάχιο [ ] και διαφορετικό αν το στιάδιο ήταν εγγεγραμμένο στο κτηματικό μητρώο, που στην υπό κρίση περίπτωση απαντάται αρνητικά. Επομένως η θέση του Μ.Κ.1, που ως προωθήθηκε κατά την αντεξέταση του ήταν ότι δεν κλήθηκε προηγουμένως να διερευνήσει αν στο τεμάχιο [ ] υπήρχε οποιοδήποτε στιάδιο, επιβεβαιώνεται αφού με το Τεκμήριο 4 απαντά αν υπήρχε εγγεγραμμένο στιάδιο στο κτηματικό μητρώο, και όχι αν υπήρχε το εν λόγω οικοδόμημα στο ακίνητο.
Έχοντας εξετάσει με προσοχή τη μαρτυρία του Μ.Κ.1, χωρίς κανένα ενδοιασμό, τη θεωρώ ως απόλυτα αξιόπιστη και επομένως την αποδέχομαι.
Μ.Κ.2
Η Μ.Κ.2 άφησε πολύ καλές εντυπώσεις στο Δικαστήριο ως μάρτυρας της αληθείας. Με άνεση, θετικότητα και σαφήνεια κατέθεσε σχετικά με ζητήματα που ενέπιπταν στη γνώση της. Απαντούσε με ευθύτητα και ειλικρίνεια, χωρίς σε οποιαδήποτε στιγμή να διακρίνω οποιαδήποτε πρόθεση ή προσπάθεια της να παραποιήσει την αλήθεια. Ούτε άλλωστε υποβλήθηκε στην μάρτυρα ότι είχε σχετικό λόγο ή κίνητρο να το πράξει. Κατά την αντεξέταση της δεν περιέπεσε σε οποιαδήποτε αντίφαση, ούτε και κλονίστηκε καθ' οιονδήποτε τρόπο η αξιοπιστία της και κρίνω ότι ενέργησε αμερόληπτα και αντικειμενικά.
Ένεκα των ανωτέρω, αποδέχομαι την μαρτυρία της Μ.Κ.2 ως απόλυτα αξιόπιστη. Ωστόσο, σημειώνω ότι δεν θα δοθεί καμία βαρύτητα στο Τεκμήριο 8, το οποίο κατέθεσε η Μ.Κ.2, αφού καμία αναφορά γίνεται στο εν λόγω έγγραφο για το τεμάχιο [ ] και δεν έχει υποδειχθεί η σχετικότητα με το υπό κρίση τεμάχιο. Δεν παραβλέπω ότι ούτε στο Τεκμήριο 9 γίνεται αναφορά στο τεμάχιο [ ], ωστόσο γίνεται αναφορά στο εξώδικο πρόστιμο €2,000 που εκδόθηκε στον ιδιοκτήτη του ακινήτου αφού διαπιστώθηκε κατασκευή υποστατικού και περίφραξης, χάραξης δρόμου καθώς και σημαντική αλλοίωση του βιότοπου με τη χρήση εσκαφέα, και που ως ο ίδιος ο Κατηγορούμενος αναφέρθηκε στην μαρτυρία του αποπλήρωσε το εν λόγω εξώδικο το οποίο αφορά το τεμάχιο [ ].
Κατηγορούμενος
Αξιολογώντας την μαρτυρία του Κατηγορούμενου, οφείλω να ομολογήσω ότι δεν με έπεισε για την γνησιότητα των όσων ανέφερε. Παρακολουθώντας τον να καταθέτει από το εδώλιο του μάρτυρα και παρατηρώντας τη γενικότερη στάση και συμπεριφορά του, τον τρόπο και το ύφος της μαρτυρίας του, σχημάτισα την εντύπωση ότι δεν προσήλθε στο Δικαστήριο για να αναφέρει όλα όσα πραγματικά διαδραματίσθηκαν. Εξηγώ.
Στην μαρτυρία του υπέπεσε σε αντιφάσεις οι οποίες δημιουργούν ρήγματα στην μαρτυρία του. Στην γραπτή του δήλωση προέβαλε την θέση ότι επιδιόρθωσε και επισκεύασε το υφιστάμενο μεγαλύτερο στιάδιο, χρησιμοποιώντας τις υφιστάμενες πέτρες και επιδιόρθωσε την στέγη του η οποία είχε καταστραφεί, κάνοντας μάλιστα κάποιες βελτιώσεις σταθεροποίησης. Αρνήθηκε ότι είχε προβεί σε επιχωματώσεις, ή σε μετακίνηση όγκων χωμάτων και πετρών. Στην συνέχεια όμως της μαρτυρίας του ανέφερε ότι καλλιέργησε μέρος του ακινήτου, φύτεψε δέντρα και κατά την καλλιέργεια μετέφερε στην άκρη του τεμαχίου τις πέτρες που εμπόδιζαν. Πρόκειται δηλαδή για δύο αντιφατικές θέσεις σχετικά με την μετακίνηση πετρών. Περαιτέρω, η θέση του ότι επιδιόρθωσε το υφιστάμενο στιάδιο, χρησιμοποιώντας μάλιστα τις υφιστάμενες πέτρες, διαψεύδεται από την ενώπιον μου μαρτυρία. Συγκεκριμένα στο Τεκμήριο 3, στην αεροφωτογραφία με ενδεικτική ημερομηνία το έτος 1963 φαίνονται τα ερείπια του παλιού στιαδίου με μπλε διαγράμμιση. Αυτά φαίνονται στο ίδιο τεκμήριο στην αεροφωτογραφία με ενδεικτική ημερομηνία το έτος 2014. Το νέο οικοδόμημα, η θέση του οποίου παρουσιάζεται με κόκκινη διαγράμμιση στο Τεκμήριο 3, ξεκάθαρα παρουσιάζεται ως ένα πολύ πιο μεγάλο οικοδόμημα, όπου ως θέμα κοινής λογικής οι υφιστάμενες πέτρες από το μισογκρεμισμένο στιάδιο δεν θα αρκούσαν για την επιδιόρθωση του. Άλλωστε αυτό που φαίνεται στα Τεκμήρια 10 και 13, είναι μια πετρόκτιστη οικοδομή, με παράθυρα και πόρτες, ξύλινη πέργολα, που δεν μπορεί να νοηθεί ότι ο σκοπός της είναι για την χρήση της ως καλύβα αποκλειστικά για σκοπούς εξυπηρέτησης γεωργικών ή κτηνοτροφικών εργασιών.
Η θέση που προέβαλε κατά την αντεξέταση του ότι μετά την καταχώρηση της υπό κρίση υπόθεσης, αλλά και την πληρωμή του εξώδικου, συνέχισε να αναπτύσσει το ακίνητο του γιατί δεν του ζήτησε κάποιος αρμόδιος να σταματήσει τις εν λόγω εργασίες γιατί παρανομούσε, αντιστρατεύεται στην κοινή λογική. Ως έχει νομολογηθεί, οι διαπιστώσεις ενός Δικαστηρίου οφείλουν να απορρέουν από την ορθή αξιολόγηση της μαρτυρίας ως αποτέλεσμα της ανθρώπινης εμπειρίας που εν πολλοίς είναι και οδηγός ως προς τη λογική των πραγμάτων (βλ. Θεοφάνους Θεόδωρος Κώστας ν Δημοκρατίας (2015) 2 ΑΑΔ 161). Από μόνη της η καταχώρηση της υπό κρίση υπόθεσης, στην οποία ο Κατηγορούμενος εκπροσωπείτο από δικηγόρο και εμφανίζετο ενώπιον του Δικαστηρίου, ήταν το αίτημα «κάποιου αρμόδιου» ως ο ίδιος χαρακτήρισε, να σταματήσει τις εργασίες στο ακίνητο.
Άλλο ένα σημείο που προσβάλλει την αξιοπιστία του είναι ότι δεν θεωρούσε την πράξη του να περιφράξει το ακίνητο παράνομη, αλλά από την άλλη ο ίδιος, ως ήταν η θέση του, υπέβαλε αίτηση στην Επαρχιακή Διοίκηση Πάφου τον Σεπτέμβριο του 2021 για να εξασφαλίσει άδεια περίφραξης του ακινήτου. Ποιος ο λόγος να καταχωρούσε την εν λόγω αίτηση αν ο ίδιος δεν θεωρούσε την ήδη περίφραξη του ακινήτου παράνομη?
Περαιτέρω, παρά το ότι γνώριζε ότι το τεμάχιο [ ] εμπίπτει εντός περιοχής Natura όπου δεν επιτρέπεται καμία ανάπτυξη, εντούτοις αναφέρθηκε σε γειτονικά τεμάχια όπου δόθηκε άδεια περίφραξης τους και επιδιορθώθηκαν τα στιάδια που υπήρχαν, στην προσπάθεια του να δικαιολογήσει τις πράξεις του.
Ήταν εμφανής η προσπάθεια του Κατηγορούμενου να αποφύγει το αποτέλεσμα των δικών του πράξεων, και κατέφευγε σε ψεύδη ή ανακριβείς προς εξυπηρέτηση δικών του συμφερόντων. Ενδεικτικά παραπέμπω όταν του υποδείχθηκε κατά την αντεξέταση του το Τεκμήριο 9, και ενώ αναγνώρισε το ακίνητο στην δεύτερη φωτογραφία δεν αναγνώρισε στην πρώτη φωτογραφία ότι αφορά το τεμάχιο του, ερωτώντας με έντονη υπερβολή, «ποιος πήρε τον εσκαφέα, που βρήκα εγώ τούτο το πράμα».
Για όλους τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω πιο πάνω, σε συνδυασμό με την γενικότερη εντύπωση που σχημάτισα για τον Κατηγορούμενο, η αξιοπιστία του έχει πληγεί καίρια και δεν μου επιτρέπεται να αποδώσω βαρύτητα στη μαρτυρία του η οποία απορρίπτεται στην ολότητα της ως καθ’ όλα αναξιόπιστη.
Τέλος, σχετικά με την θέση του ότι οι φωτογραφίες του ακινήτου του λήφθηκαν παράνομα γιατί δεν ενέκρινε ο ίδιος να εισέλθει κάποιος εντός του ακινήτου του, με κάθε σεβασμό η θέση του δεν μπορεί να εξεταστεί σε αυτό το στάδιο. Αν όντως ήταν αυτή η θέση του Κατηγορούμενου, κατά την επιχείρηση της κατάθεσης των εν λόγω φωτογραφιών, θα έπρεπε να εγερθεί ένσταση από την υπεράσπιση και να εξεταστεί το εν λόγω ζήτημα σε εκείνο το στάδιο με την ορθή διαδικασία. Η παρείσδυση των εν λόγω τεκμηρίων, εν απουσία ένστασης την στιγμή που επιχειρήθηκαν να κατατεθούν, δεν επιτρέπουν στο Δικαστήριο στο παρόν στάδιο να εξετάσει το εν λόγω ζήτημα.
Μ.Υ.1
Βλέποντας τον Μ.Υ.1 από το εδώλιο του μάρτυρα, αλλά και αξιολογώντας τα όσα ανέφερε, κρίνω ότι η μαρτυρία του είχε σκοπό να βοηθήσει τον Κατηγορούμενο, με αποτέλεσμα να αποτύχει να καταθέσει με αντικειμενικότητα. Όπως ο ίδιος ανέφερε, μέλη της οικογενείας του είχαν και αυτοί στιάδια, τα οποία έχουν επιδιορθώσει, και αντιμετωπίζουν θέματα με την αρμόδια αρχή. Το ύφος και ο τρόπος της μαρτυρίας του υποδείκνυε ότι είχε κάθε συμφέρον να παρουσιάσει μια συγκεκριμένη εκδοχή γεγονότων, αφού πολύ πιθανόν το αποτέλεσμα την παρούσας διαδικασίας να επηρέαζε μέλη της οικογενείας του.
Άλλωστε, η κρίση αυτή του Δικαστηρίου, επιβεβαιώνεται και από την θέση που εξέφρασε ο Μ.Υ.1 ότι η παρουσία του στο Δικαστήριο, στην υπό κρίση υπόθεση, ήταν γιατί εκπροσωπούσε 250 άτομα που έχουν στιάδια, που ως ήταν μάλιστα η δική του κρίση και άποψη, δεν χρειαζόταν κάποια άδεια για να επιδιορθώσουν τα στιάδια τους. Μάλιστα παρουσιάστηκε έντονα δυσαρεστημένος με την απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών να αποκόψει επιδοτήσεις από ιδιοκτήτες στιαδίων επειδή συντήρησαν αυτά, και μάλιστα ο ίδιος απέστειλε σχετική επιστολή για το θέμα.
Ακριβώς λόγω της δικής του θέσης ότι δεν χρειαζόταν κάποια άδεια για να επιδιορθωθούν τα στιάδια, αφού ως ο ίδιος υπερήφανα τόνισε κατά την μαρτυρία του, τα στιάδια είναι ο πολιτισμός και η ιστορία της κοινότητας Ίνειας, κρίνω ότι δεν κατάφερε να αποτυπώσει την αλήθεια στο Δικαστήριο, αλλά προσάρμοσε τα όσα ανέφερε με σκοπό να βοηθήσει όχι μόνο τον Κατηγορούμενο, αλλά και όλους τους ιδιοκτήτες στιαδίων της κοινότητας τους.
Τέλος, δεν μπορώ να παραβλέψω την αντίφαση στην οποία υπέπεσε, και συγκεκριμένα στην αναφορά του κατά την αντεξέταση του ότι κατά την επίσκεψη του στο τεμάχιο [ ] πριν από 5-6 χρόνια είδε ένα μισογκρεμισμένο στιάδιο, θέση την οποία αποτυπώνει στην βεβαίωση του Τεκμήριο 17, ενώ στην κυρίως εξέταση του αναφέρθηκε σε δύο στιάδια. Όταν του υποδείχθηκε η εν λόγω αντίφαση κατά την αντεξέταση του ανέφερε ότι για τον ίδιο το βοηθητικό στιάδιο συμπεριλαμβάνεται στο μεγάλο. Η αντίφαση αυτή δεν επιτρέπει στο Δικαστήριο να προσδώσει οποιαδήποτε βαρύτητα στο Τεκμήριο 17.
Ως εκ των ανωτέρω διαπιστώσεων, καμία βαρύτητα δεν μπορεί να δοθεί στην μαρτυρία του, η οποία κρίνεται ως καθόλα αναξιόπιστη.
Μ.Υ.2
Ο Μ.Υ.2 μου έκανε καλή εντύπωση, και κρίνω ότι προσήλθε να αναφέρει στο Δικαστήριο όλα όσα γνωρίζει, ξεκαθαρίζοντας με αμεσότητα και σταθερό λόγο την περιορισμένη εμπλοκή του. Ο ίδιος κλήθηκε από τον Κατηγορούμενο να οριοθετήσει το τεμάχιο [ ], και ανέφερε αντικειμενικά και αμερόληπτα τι είδε όταν πήγε στο τεμάχιο [ ]. Σε κανένα σημείο της μαρτυρίας του δεν διαπίστωσα οποιεσδήποτε αντιφάσεις, οι οποίες να δημιουργούν ρήγματα στα όσα ανάφερε και ως εκ τούτου κρίνω ότι μπορώ να βασιστώ στην μαρτυρία του μάρτυρα αυτού, για αυτό την αποδέχομαι στην ολότητα της.
Ε. ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
Λαμβάνοντας υπόψη την πιο πάνω αξιολόγηση της μαρτυρίας που τέθηκε ενώπιον μου καθώς και τα τεκμήρια που κατατέθηκαν, τα κάτωθι αποτελούν τα ευρήματα πραγματικών γεγονότων της παρούσας υπόθεσης:
Στο τεμάχιο [ ] το έτος 2019 υπήρχαν δύο μισογκρεμισμένα στιάδια, χωρίς σκεπή, σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους. Ο Κατηγορούμενος χωρίς να εξασφαλίσει πολεοδομική άδεια και άδεια οικοδομής από την αρμόδια αρχή, από τον Φεβρουάριο του 2019 μέχρι τον Μάιο του 2023 εκτέλεσε διάφορες εργασίες εντός του τεμαχίου [ ]. Συγκεκριμένα, τον Φεβρουάριο του 2019 προέβη σε χωματουργικές εργασίες εντός των ορίων του τεμαχίου [ ]. Αυτό άλλωστε επιβεβαιώνεται και από την πραγματική μαρτυρία που υπάρχει ενώπιον του Δικαστηρίου, και συγκεκριμένα την αεροφωτογραφία με ενδεικτική ημερομηνία τον Φεβρουάριο του 2019 (Τεκμήριο 2). Τον Ιούνιο του 2019 ξεκίνησε η ανέγερση ενός οικοδομήματος εντός του τεμαχίου [ ], σε διαφορετική τοποθεσία από τα ερείπια του μεγάλου στιαδίου που υπήρχε εντός του τεμαχίου, το οποίο οικοδόμημα ολοκληρώθηκε πλήρως τον Μάιο του 2023. Η εξέλιξη των εργασιών που πραγματοποιήθηκαν υποστηρίζεται από την πραγματική μαρτυρία που έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου, και συγκεκριμένα τις φωτογραφίες των Τεκμηρίων 2, 10,13. Συγκεκριμένα ανεγέρθηκε ισόγεια πετρόκτιστη κατοικία και κατασκευάστηκε ξύλινη ακάλυπτη πέργολα, περιφράχθηκε το ακίνητο, εκτελέστηκαν χωματουργικές εργασίες, εκσκαφές, μετακίνηση όγκου χωμάτων και βράχων. Στις 04/06/2020 και 19/07/2023 δεν υπήρχε εντός του τεμαχίου [ ] οποιοδήποτε μισογκρεμισμένο οικοδόμημα, που να παραπέμπει στην ύπαρξη στιαδίου.
Στις 23/06/2020 το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως Πάφου απέστειλε διπλοσυστημένη επιστολή στον Κατηγορούμενο με την οποία τον ενημέρωνε για την ανέγερση της ισόγειας πέτρινης οικοδομής και περίφραξης εντός του τεμαχίου [ ], χωρίς να εξασφαλιστεί σχετική πολεοδομικής άδειας και άδεια οικοδομής, με την οποία τον καλούσαν να τερματίσει τις οποιεσδήποτε εργασίες εντός του ακινήτου (Τεκμήριο 11). Ο Κατηγορούμενος δεν παρέλαβε την διπλοσυστημένη επιστολή.
ΣΤ.ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Το άρθρο 21 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμος του 1972 (Ν. 90/1972) απαγορεύει την έναρξη οποιασδήποτε ανάπτυξης ακίνητης ιδιοκτησίας, χωρίς την εξασφάλιση πολεοδομικής άδειας από την αρμόδια πολεοδομική αρχή με την οποία να εξουσιοδοτείται η εν λόγω ανάπτυξη.
Ερμηνεία του ορισμού «ανάπτυξη» παρέχεται μέσα από το άρθρο 20(1) του Ν. 90/1972, το οποίο ρητά προνοεί τα ακόλουθα:
«(1) Εν τω παρόντι Νόμω, εκτός εάν άλλως προκύπτη εκ του κειμένου, “ανάπτυξις” σημαίνει, τηρουμένων των επομένων διατάξεων του παρόντος άρθρου, την εκτέλεσιν οικοδομικών, μηχανικών, μεταλλευτικών ή άλλων εργασιών εντός, επί, ύπερθεν ή κάτωθεν ακινήτου ιδιοκτησίας ή την εκτέλεσιν οιασδήποτε ουσιώδους μεταβολής εν τη χρήσει οιασδήποτε οικοδομής ή άλλης ακινήτου ιδιοκτησίας.»
Στο ορισμό «οικοδομικές εργασίες» περιλαμβάνεται η κατεδάφιση κτηρίου, οι επανοικοδομικές εργασίες, οι μετατροπές, προσθήκες, επιδιόρθωση οικοδομής και άλλες εργασίες οι οποίες εκτελούνται από οικοδόμο. Ως «οικοδομή» περιλαμβάνονται όλα τα οικοδομήματα από οποιοδήποτε υλικό, τροχόσπιτο, σκηνή, αλλά δεν περιλαμβάνονται μηχανήματα ή μηχανικές εγκαταστάσεις εντός της οικοδομής (βλ. άρθρο 2 του Ν. 90/1972).
Στην υπόθεση Αρχή Τηλεπικοινωνίων Κύπρου ν Δήμου Αγλαντζιάς (2006) 2 ΑΑΔ 291, το Ανώτατο Δικαστήριο εξετάζοντας κατά πόσο μια κατασκευή θεωρείται «οικοδομή» στα πλαίσια του Περί Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ. 96, ανέφερε ότι το θέμα πραγματικό και λαμβάνονται υπ' όψιν όλα τα συναφή γεγονότα, όπως το σχήμα και το μέγεθος της κατασκευής, τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, ο τρόπος κατασκευής της οικοδομής, κατά πόσο είναι προσαρτημένη στην λοιπή οικοδομή, η σχέση της οικοδομής με τα υπόλοιπα κατασκευάσματα και τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει η χρήση της οικοδομής. Στην εν λόγω υπόθεση οι εφεσείοντες κατασκεύασαν μεταλλικές βάσεις τις οποίες στερέωσαν στην οροφή με βίδες. Επί των βάσεων στερέωσαν το προκατασκευασμένο δωμάτιο εντός του οποίου τοποθέτησαν τον εξοπλισμό. Επειδή το δωμάτιο περικλείει και οριοθετεί χώρο, βρισκόταν εντός της εννοίας του Άρθρου 2 του Κεφ. 96. Το γεγονός ότι μπορούσε εύκολα ή δύσκολα να αποσπαστεί, δεν συνιστά ουσιώδες στοιχείο. Σημασία δεν έχει επίσης, ούτε και η πρόθεση ή μη των εφεσειόντων να διατηρήσουν το συγκεκριμένο δωμάτιο μόνιμα ή για κάποιο χρονικό διάστημα μόνο.
Σύμφωνα με το άρθρο 87(2)(α) του Ν. 90/1972 οποιοσδήποτε προβεί στην έναρξη οποιασδήποτε ανάπτυξης ή εκτελεί οποιασδήποτε πράξη ή ενεργεί ή επιτρέπει την εκτέλεση οιασδήποτε ανάπτυξης ή πράξης κατά παράβαση του νόμου αυτού ή οποιουδήποτε «Κανονισμού, Διατάγματος, ειδοποιήσεως ή σχεδίου εκδοθέντος ή γενομένου δυνάμει του παρόντος Νόμου» είναι ένοχος αδικήματος και σε περίπτωση καταδίκης του υπόκειται σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τους 6 μήνες ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις Λ.Κ. 500 ή και στις δύο αυτές ποινές.
Οι διατάξεις του άρθρου 87(2) εφαρμόζονται σε οποιοδήποτε πρόσωπο έχει τον έλεγχο της εν λόγω ακίνητης ιδιοκτησίας (βλ. άρθρο 87(3)).
Από το λεκτικό του πιο πάνω νομοθετήματος, προκύπτει ότι τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος είναι τα ακόλουθα:
α. Άτομο που έχει τον έλεγχο ενός ακινήτου,
β. να προβεί στην έναρξη οποιασδήποτε ανάπτυξης ή να εκτελέσει οποιαδήποτε πράξη ή ενέργεια ή να επιτρέψει την εκτέλεση οποιασδήποτε ανάπτυξης,
γ. στο συγκεκριμένο ακίνητο,
δ. χωρίς την εκ των προτέρων εξασφάλιση πολεοδομικής άδειας από την αρμόδια πολεοδομική αρχή.
Ζ. ΒΑΡΟΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ
Σε όλες τις ποινικές υποθέσεις, το βάρος της απόδειξης σωρευτικής συνύπαρξης όλων των συστατικών στοιχείων του αδικήματος το έχει η Kατηγορούσα Aρχή, με υψηλότατο επίπεδο απόδειξης, δηλαδή πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Εναπόκειται στην Κατηγορούσα Αρχή να παρουσιάσει μαρτυρία που να είναι και αξιόπιστη και σαφής (βλ. Φλουρής v. Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ 401).
Η Κατηγορούσα Αρχή θα πρέπει να αποδείξει, με αποδεκτή μαρτυρία, την ύπαρξη κάθε συστατικού στοιχείου της κατηγορίας και δεν επιτρέπονται υποθέσεις ως προς την ύπαρξη γεγονότων, όσο εύλογες και εάν είναι (βλ. Sener Erbekci v. Δημοκρατίας (2005) 2 Α.Α.Δ 434). Όσα ερωτηματικά και αν η συμπεριφορά του κατηγορούμενου εγείρει, δεν είναι δυνατόν να καταδικαστεί μετά την απόρριψη της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής (βλ. Γενικός Εισαγγελέας v. Ανδρέα Ευριπίδου (2002) 2 Α.Α.Δ 246). Εάν στο τέλος της υπόθεσης μείνει έστω και η παραμικρή αμφιβολία στο μυαλό του Δικαστηρίου για την ενοχή του Κατηγορούμενου, τότε αυτό θα πρέπει να αποφασισθεί υπέρ του και να απαλλαγεί της κατηγορίας.
Η πεμπτουσία της ποινικής δίκης είναι η θεμελιακή αρχή ότι η καταδίκη είναι επιτρεπτή μόνο όταν αναδύεται, ασφαλής, ως αποτέλεσμα κρυστάλλινης και χωρίς λογική αμφιβολία δικανικής πεποίθησης (βλ. ΧΧ ΧΧ ν Αστυνομίας, Ποινική Έφεση αρ. 294/2018, ημερομηνίας 19/11/2019, ECLI:CY:AD:2019:B474).
Η. ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ
Προτού εξετάσω κατά πόσον έχει αποδείξει η Κατηγορούσα Αρχή την υπόθεση της πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, κρίνω ορθό να ασχοληθώ σε αυτό το στάδιο με την θέση της υπεράσπισης ως προωθήθηκε με την αγόρευση της, για το ζήτημα της αρμοδιότητας του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας να προωθεί την υπό κρίση υπόθεση, αλλά και για το ζήτημα της πολλαπλότητας της κατηγορίας.
Σημειώνεται ότι το παρόν Δικαστήριο εξέτασε και τα δύο ζητήματα στα πλαίσια της ενδιάμεσης απόφασης του ημερομηνίας 26/11/2024 στο στάδιο του εκ πρώτης όψεως. Σύμφωνα με την υπόθεση Ιωάννης Ανδρονίκου ν Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 486, αποτελεί γενικό κανόνα ότι το Δικαστήριο στην ποινική δίκη έχει δικαίωμα να αναψηλαφήσει όλη τη μαρτυρία, να προβεί σε τελικά ευρήματα και να υπαγάγει τα ευρήματα αυτά στις νομικές αρχές που ισχύουν για τις συγκεκριμένες κατηγορίες. Εάν ενδιαμέσως, είτε στο εκ πρώτης όψεως στάδιο, αποφασίζονται θέσεις που είναι εναντίον του Κατηγορούμενου, μπορούν να επαναξιολογηθούν τα ίδια ζητήματα στο τέλος της δίκης όταν το Δικαστήριο αξιολογήσει τελεσίδικα όλη τη μαρτυρία, υπό το φως της ολότητας ων δεδομένων ενώπιον του Δικαστηρίου.
Έχοντας υπόψη μου την αξιολόγηση της μαρτυρίας αλλά και όλα τα δεδομένα που υπάρχουν ενώπιον του Δικαστηρίου, ως έχουν καταγραφεί ανωτέρω, θα προχωρήσω με την εξέταση των εν λόγω ζητημάτων.
i. Προώθηση Υπόθεση από τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας
Η θέση της υπεράσπισης είναι ότι το κατηγορητήριο αφορά την εκτέλεση οικοδομικών εργασιών, και επομένως θα πρέπει να έχει εφαρμογή ο περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμος (ΚΕΦ.96), όπου σύμφωνα με το άρθρο 2, αρμόδια αρχή «σημαίνει τον Διευθυντή Αδειοδότησης της Ανάπτυξης εκάστου Επαρχιακού Οργανισμού Αυτοδιοίκησης, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 του περί Επαρχιακών Οργανισμών Αυτοδιοίκησης Νόμουσημαίνει τον Διευθυντή Αδειοδότησης».
Το ζήτημα της κατ' ισχυρισμόν αναρμοδιότητας του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας να εγείρει και να προωθεί την παρούσα ποινική δίωξη δίδεται από το Άρθρο 113(2) του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σύμφωνα με το Άρθρο 113(2) του Συντάγματος, ο Γενικός Εισαγγελέας είναι ο Νομικός Σύμβουλος της Δημοκρατίας και έχει την εξουσία, κατά την κρίση του, προς το δημόσιο συμφέρον να κινεί, να διεξαγάγει, να επιλαμβάνεται, να συνεχίζει ή να διακόπτει οποιαδήποτε διαδικασία ή να διατάσσει τη δίωξη οποιουδήποτε προσώπου για οποιοδήποτε αδίκημα.
Προς επίρρωση της θέσης μου παραπέμπω στο ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση του Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (όπως ήταν τότε), κ.Πική, στην κλασική απόφαση Ttofinis v. Theocharides (1983) 2 C.L.R. 363, σελ. 368-369:
«There is nothing in the Constitution neutralising the position at common law as regards private prosecutions. On the contrary, Article 113.2 is an empowering enactment conferring wide powers upon the Attorney-General with regard to prosecution, in addition and not in derogation of those vesting in other persons or authorities».
Όπως τονίστηκε στην απόφαση Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν Ανδρέα Ευσταθίου (2009) 2 ΑΑΔ 501, όλες οι ποινικές διώξεις που εγείρονται στο όνομα του Γενικού Εισαγγελέα, στην πραγματικότητα εγείρονται εκ μέρους της Δημοκρατίας, του κράτους και του λαού, εξ ονόματος του οποίου ο Γενικός Εισαγγελέας αναλαμβάνει για το δημόσιο συμφέρον τη δίωξη των εγκληματικών στοιχείων ώστε να διατηρείται η έννομη τάξη στη Δημοκρατία. Αυτή την εξουσία, του την έχει εμπιστευθεί το ίδιο το Σύνταγμα, για να ασκεί εκ μέρους της Δημοκρατίας.
Δεν αποδέχομαι την εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου του Κατηγορούμενου ότι ο Γενικός Εισαγγελέας καθίσταται αναρμόδιος να προχωρήσει σε καταχώρηση ποινικής υπόθεσης καθότι τέτοια ερμηνεία θα αποτελούσε λανθασμένη ερμηνεία των προνοιών του Άρθρου 113 του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας και των εξουσιών αλλά και αρμοδιοτήτων που δίδονται στον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας από το άρθρο αυτό.
ii. Πολλαπλότητα Κατηγορίας
Σχετικά με την εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου του Κατηγορούμενου, ότι υπάρχει πολλαπλότητα στη κατηγορία, καθ’ ότι στην ίδια κατηγορία γίνεται αναφορά σε επτά διαφορετικά αδικήματα, με αποτέλεσμα να προκαλείται ασάφεια και σύγχυση ως προς το ποιες ακριβώς κατηγορίες αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος και ποια είναι η αρμόδια αρχή, σημειώνονται τα ακόλουθα:
Είναι αυστηρός ο κανόνας ότι η κατηγορία δεν πρέπει να περιέχει περισσότερο από ένα αδίκημα, για να γνωρίζει η υπεράσπιση επακριβώς τι είναι αυτό που αντιμετωπίζει και για να παρέχεται η δυνατότητα διακρίβωσης προηγούμενης καταδίκης ή αθώωσης autrefois convict ή acquit για το ίδιο αδίκημα σε περίπτωση μεταγενέστερης κατηγορίας. Αλλιώς ενδέχεται να επηρεαστεί δυσμενώς ο κατηγορούμενος.
Όπως λέχθηκε στην υπόθεση Ακκελίδου ν Αστυνομίας (2005) 2 ΑΑΔ 249 η πολλαπλότητα ορίζεται ως η συμπερίληψη στην ίδια κατηγορία πέραν του ενός αδικήματος. Το κατά πόσο η ποινική διάταξη αποβλέπει στη δημιουργία μόνο ενός αδικήματος ή περισσοτέρων, είναι ζήτημα ερμηνείας, με πρακτική μάλλον παρά με αναλυτική διάθεση, υπό το φως της κοινής λογικής και του τι είναι δίκαιο υπό τις περιστάσεις.
Σχετικό επίσης είναι το άρθρο 39(δ) του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, το οποίο επιτρέπει την διατύπωση διαζευκτικών πράξεων, παραλείψεων, προθέσεων ή άλλα ζητήματα που συνιστούν τη διάζευξη στο υπό κρίση νομοθέτημα.
Διαφορετικά αδικήματα είναι όταν για το καθένα προβλέπεται διαφορετική πράξη. Όταν όμως η πράξη είναι βασικά του ίδιου είδους, αλλά διαφέρει στη μορφή της, τότε υπάρχει μόνο ένα αδίκημα. Το γεγονός ότι ένα αδίκημα μπορεί να διαπράττεται με περισσότερους από ένα τρόπο, είτε ως προς την αντικειμενική υπόσταση είτε ως προς την υποκειμενική, δεν σημαίνει ότι πρόκειται για διαφορετικά αδικήματα. Σε τέτοια περίπτωση επιτρέπονται στην ίδια κατηγορία οι διαζεύξεις ή η εξειδίκευση των διαφορετικών πράξεων μέσω των λεπτομερειών της κατηγορίας.
Περαιτέρω, στην υπόθεση Ανδρονίκου ν Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 486, με αναφορά στην Παπαδόπουλος ν Δημοκρατίας (2006) 2 ΑΑΔ 111, τονίστηκε ότι το κατηγορούμενο πρόσωπο πρέπει να παραπλανείται κατά ουσιώδη τρόπο στην έγερση της υπεράσπισης του εξ αιτίας της πολλαπλότητας για να έχει αυτή οποιαδήποτε επίπτωση.
Κρίνω ότι όσα περιλήφθηκαν στις λεπτομέρειες της κατηγορίας αποτελούν διαφορετικές ενέργειες στις οποίες προέβη ο Κατηγορούμενος, οι οποίες όμως αφορούν πράξη του ίδιου είδους, ήτοι την εκτέλεση ανάπτυξης χωρίς την εξασφάλιση εκ των προτέρων πολεοδομικής άδειας για τον σκοπό αυτό. Δεν πρόκειται για διαφορετικά αδικήματα τα οποία συμπεριλήφθηκαν σε μια κατηγορία υπό μορφή πολλαπλότητας. Σημειώνω μάλιστα ότι δεν έχει τεθεί οποιαδήποτε θέση από την υπεράσπιση περί δυσμενή επηρεασμού του Κατηγορούμενου και παραπλάνησης του, με τρόπο ώστε να μην γνωρίζει τι είναι αυτό που αντιμετωπίζει. Εν αντιθέσει, κατά την αντεξέταση των μαρτύρων κατηγορίας διαφάνηκε ότι η υπεράσπιση είχε σαφή εικόνα της κατηγορίας που αντιμετωπίζει ο Κατηγορούμενος, ως αυτή εξειδικεύεται στις λεπτομέρειες του κατηγορητηρίου.
Επομένως, ούτε αυτή η θέση της υπεράσπισης γίνεται αποδεκτή.
Θ. ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Έχοντας υπόψιν τα αδιαμφησβήτητα γεγονότα, τα ευρήματα του Δικαστηρίου στα οποία κατέληξα, το σύνολο της έγγραφης μαρτυρίας που έχει τεθεί ενώπιον μου και την οποία αποδέχθηκα, καθώς και τη δια ζώσης μαρτυρία που έχω κάνει αποδεκτή, και αντλώντας καθοδήγηση από τις αρχές της νομολογίας που αφορούν το υπό κρίση αδίκημα, έχοντας πάντα κατά νου ότι το βάρος απόδειξης βρίσκεται τους ώμους της Κατηγορούσας Αρχής προχωρώ να εξετάσω κατά πόσο η Κατηγορούσα Αρχή απέδειξε την ενοχή του Κατηγορούμενου πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.
Ο Κατηγορούμενος από το 2007 μέχρι και σήμερα είναι ο ιδιοκτήτης του τεμαχίου [ ] και έχει τον έλεγχο αυτού. Έχει προσφερθεί αξιόπιστη μαρτυρία από την Κατηγορούσα Αρχή με την οποία αποδεικνύεται ότι ο Κατηγορούμενος ανήγειρε στο τεμάχιο [ ] ισόγεια πετρόκτιστη κατοικία και κατασκευάστηκε ξύλινη ακάλυπτη πέργολα, περιέφραξε το ακίνητο, και εκτελέστηκαν χωματουργικές εργασίες, εκσκαφές, μετακίνηση όγκου χωμάτων και βράχων. Σημειώνεται ότι για τις εργασίες αυτές ο Κατηγορούμενος δεν εξασφάλισε πολεοδομική άδεια από την αρμόδια αρχή και η πετρόκτιστη κατοικία ανεγέρθηκε σε διαφορετικό σημείο από το σημείο όπου υπήρχε μισογκρεμισμένο στιάδιο.
Το ερώτημα είναι κατά πόσον οι πιο πάνω εργασίες και ενέργειες αποτελούν «ανάπτυξη» σύμφωνα με το άρθρο 20 του Ν. 90/1972. Κρίνω ότι το ερώτημα αυτό απαντάται θετικά, και εξηγώ. Η ανέγερση πετρόκτιστης κατοικίας αποτελεί οικοδομική εργασία. Η περίφραξη του ακινήτου, έχοντας κατά νου τον τρόπο της περίφραξης, όπως παρουσιάζεται από την πραγματική μαρτυρία ενώπιον μου, όπου η βάση της περίφραξης είναι προσαρμοσμένη στο έδαφος επίσης αποτελεί οικοδομική εργασία. Περαιτέρω, οι χωματουργικές εργασίες, οι εκσκαφές, και η μετακίνηση όγκων χωμάτων και βράχων αποτελούν είδος οικοδομικών εργασιών που εκτελέστηκαν επί του ακινήτου, και συνεπώς καλύπτονται κάτω από την αναλυτική ερμηνεία που δίδεται για τον όρο ανάπτυξη. Η δε διεξαγωγή τέτοιων εργασιών οδηγούν σε ανάπτυξη του ακινήτου εντός του οποίου πραγματοποιούνται εφόσον διαφοροποιούν την αρχική του κατάσταση.
Ως εκ των ανωτέρω, αποτελεί κατάληξη του Δικαστηρίου ότι η Κατηγορούσα Αρχή πέτυχε να αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας την υπό κρίση κατηγορία, και συνακόλουθα ο Κατηγορούμενος κρίνεται ένοχος στην εν λόγω κατηγορία.
Περαιτέρω επιθυμώ να τονίσω τα ακόλουθα, προς ολοκλήρωση του σκεπτικού του Δικαστηρίου.
I. Natura 2000
Η ιδιαιτερότητα της παρούσας υπόθεσης είναι ότι το τεμάχιο [ ] εμπίπτει εντός της περιοχής του δικτύου Natura 2000. Η ένταξη μιας περιοχής στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Natura 2000 δεν διαφοροποιεί το πολεοδομικό καθεστώς και ούτε συνιστά στέρηση της ιδιοκτησίας ή αδρανοποίηση της. Ωστόσο ο πολεοδομικός σχεδιασμός ανάγεται στην ρυθμιστική εξουσία του Κράτους και η οικοδομική ανάπτυξη είναι αλληλένδετη με τον πολεοδομικό σχεδιασμό. Οι πολεοδομικές ζώνες προδιαγραφούν τους όρους ανάπτυξης της περιοχής, και συνιστά μέσο για τη διαφύλαξη του χαρακτήρα της περιοχής και προδιαγραφή των όρων για μελλοντική της ανάπτυξη. Αποτελεί μέτρο για την εναρμόνιση της ανάπτυξης με το περιβάλλον, χάριν του κοινού συμφέροντος στη διαφύλαξη των αγαθών της φύσης και της ποιότητας ζωής που αρμόζει στον άνθρωπο (βλ. Δημητριάδη Ανθή Δημήτρη ν Υπουργικού Συμβουλίου και άλλων (1996) 3 ΑΑΔ 85).
Το τοπίο της περιοχής Ακάμα διακρίνεται για την φυσική του καλλονή και χαρακτηρίζεται από ιδιαιτερότητες που του προσδίδουν ξεχωριστό χαρακτήρα, ως ιδιαίτερο τμήμα της περιβαλλοντικής κληρονομίας της Κύπρου. Οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν σκοπούν στην προστασία και διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος.
Σε κάθε περίπτωση όμως, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, η ένταξη μιας περιοχής στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Natura 2000 δεν συνιστά στέρηση της ιδιοκτησίας ή αδρανοποίηση της. Εκείνο που συμβαίνει είναι ότι σε περίπτωση που ο ιδιοκτήτης επιθυμεί την ανάπτυξη της ιδιοκτησίας του θα πρέπει να υποβάλει σχετική αίτηση και θα πρέπει να γίνεται διαβούλευση με το Τμήμα Περιβάλλοντος, βάσει των προνοιών του άρθρου 16 του περί Προστασίας και Διαχείρισης της Φύσης και της Άγριας Ζωής Νόμου του 2003 (Ν. 153(I)/2003), ώστε να εκτιμώνται μετά από μελέτη οι επιπτώσεις στο περιβάλλον. Κάτι τέτοιο δεν έγινε στην παρούσα.
II. Επιδιόρθωση Υφιστάμενου Στιαδίου
Για σκοπούς πληρότητας, αναφέρω ότι ακόμη και αν το Δικαστήριο αποδεχόταν την εκδοχή του Κατηγορούμενου, περί επιδιόρθωσης του υφιστάμενου στιαδίου, το οποίο ήταν χωρίς στέγη, με μισογκρεμισμένος τοίχους, χρησιμοποιώντας μάλιστα τις υφιστάμενες πέτρες αυτού, και πάλι η απόφαση του Δικαστηρίου δεν θα διαφοροποιείτο. Η επιδιόρθωση μιας οικοδομής εμπίπτει εντός του ορισμού οικοδομικές εργασίες (άρθρο 2) με αποτέλεσμα να εκτελείται ανάπτυξη ενός ακινήτου (άρθρου 20). Για μια τέτοια ενέργεια και πάλι θα έπρεπε να εξασφαλιστεί πολεοδομική άδεια από τον ιδιοκτήτη του ακινήτου.
Των πιο πάνω λεχθέντων, η Κατηγορούσα Αρχή έχει αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας την υπό κρίση κατηγορία, και συνακόλουθα ο Κατηγορούμενος κρίνεται ένοχος στην εν λόγω κατηγορία.
(Υπογρ.)……………………………….
Λ. Χατζηξενοφώντος, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο