ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

 

 

 

Υπόθεση αρ. 6600/2019

 

 

 

 

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΑΦΟΥ

 

 

 

 

ν.

 

 

 

 

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΕΟΚΛΕΟΥΣ

 

 

____________________

 

Ημερομηνία: 05 Μαρτίου 2025

Εμφανίσεις:

Σ. Παπαλαζάρου (κα), για την Κατηγορούσα Αρχή

Κ. Σιαηλής, για τον Κατηγορούμενο

Κατηγορούμενος: παρών

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(ex tempore)

 

Η κατηγορία

 

1.        Ο Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει την κατηγορία ότι την 28 Αυγούστου 2019, στην κατοικία που βρίσκεται στην οδό που αναφέρεται στις λεπτομέρειες του αδικήματος, στην Πάφο, μαζί με τρίτο πρόσωπο, που κατονομάζεται, είχαν στην κατοχή τους 200 πλήρη στρατιωτικά φυσίγγια διαμετρήματος 7.62 χιλιοστών, χωρίς άδεια του Επιθεωρητή εκρηκτικών υλών, κατά το άρθρο 4(4)(δ) του περί Εκρηκτικών Υλών Νόμου Κεφ.54.

 

Διαδικασία

 

2.        Για την απόδειξη της υπόθεσης της Κατηγορούσας Αρχής, παρουσιάστηκε η μαρτυρία του Αστ. 2952 Ν. Χειμώνα (ΜΚ1), ο οποίος κατέθεσε περαιτέρω έγγραφη μαρτυρία, τα Τ1 – Τ10. Ήταν επιλογή της πλευράς του Κατηγορούμενου να μην αντεξεταστεί.

 

3.        Το Δικαστήριο κάλεσε τον Κατηγορούμενο να προβάλει την υπεράσπισή του για τη συγκεκριμένη κατηγορία, για τους λόγους που εξηγούνται στην ενδιάμεση απόφασή του, ημερομηνίας 24.01.2025. Ο Κατηγορούμενος άσκησε το δικαίωμα της σιωπής. Δεν προσκομίστηκε μαρτυρία από πλευράς του Κατηγορούμενου.

 

4.        Μετά το πέρας της ακρόασης, αμφότερες οι πλευρές αγόρευσαν, και έχω υπόψη μου ό,τι αναφέρθηκε, στην πλήρη του μορφή.

 

5.        Το Δικαστήριο πρώτα αξιολογεί τη μαρτυρία και εφόσον την αποδεχθεί ως καλή και αξιόπιστη μαρτυρία καταλήγει σε ευρήματα ως προς τα γεγονότα, και στη συνέχεια, εφόσον μπορεί να προχωρήσει σε περαιτέρω εξέταση της υπόθεσης, εξετάζει εάν η τελικά διαπιστωθείσα πραγματική βάση, αναγόμενη στη νομική βάση, αποδεικνύει στον απαιτούμενο βαθμό το υπό εκδίκαση αδίκημα.

 

Μαρτυρία

 

6.        Παρεμβάλλεται πως η αξιολόγηση της μαρτυρίας ενός μάρτυρα, ως καθοδηγεί η νομολογία[1], γίνεται με βάση το περιεχόμενό της, την ποιότητα και την πειστικότητά της, σε συνάρτηση με την υπόλοιπη μαρτυρία και την αντικειμενική όψη των πραγμάτων. Δυνατόν να λαμβάνονται υπόψη διάφοροι παράγοντες, που δεν εκτίθενται εκ προοιμίου ή εξαντλητικά, όπως η αμεσότητα στις απαντήσεις, η συνοχή και η λογική συνέχειά τους, η απουσία ουσιωδών αντιφάσεων ή υπερβολών, η πιθανότητα όπως κάποια εκδοχή ως προς τα πράγματα να επηρεάζεται από την ευκαιρία γνώσης των γεγονότων ή από το προσωπικό συμφέρον ή την επιθυμία ή από τη μνήμη. Το Δικαστήριο είχε την ευκαιρία να δει και τη συμπεριφορά των μαρτύρων στο εδώλιο του μάρτυρα.  Η εκδοχή του κάθε μάρτυρα δεν προσεγγίζεται μικροσκοπικά, με εστίαση απλώς στις λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν ή τη σειρά τους, αλλά ως ένα σύνολο, μέσα στη ζωντανή ατμόσφαιρα της προφορικής δίκης, με όσα την περιστοιχίζουν, στην οποία ο προφορικός λόγος των μαρτύρων μπορεί να μην είναι σε τέλεια γλώσσα ή καλά συνταγμένος και εκφρασμένος, ή απόλυτα ακριβής. Το Δικαστήριο μπορεί να δεχθεί μέρος της μαρτυρίας ενός μάρτυρα και να απορρίψει άλλο, εάν κάτι τέτοιο δικαιολογείται, χωρίς ωστόσο να υπάρχει η δυνατότητα να δέχεται ή να απορρίπτει συστηματικά σημεία της μαρτυρίας κατά το δοκούν ή με επιλεκτικότητα που να παραπέμπει σε κατάτμηση και χρησιμοποίηση της μαρτυρίας, για να υποστηριχθεί συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Η αναφορά του Δικαστηρίου σε αξιοπιστία της μαρτυρίας, στο πλαίσιο συγκεκριμένης υπόθεσης, δεν απευθύνεται στο άτομο, την εντιμότητά του ή την ειλικρίνειά του ως γενικότερα χαρακτηριστικά του.

 

7.        Ο ΜΚ1 κατέθεσε ό,τι γνωρίζει, βασιζόμενος στα έγγραφα που έχει στην κατοχή του, και περιέχονται στον ανακριτικό φάκελο της Αστυνομίας. Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, δεν αντεξετάστηκε[2]. Δηλώθηκαν και εγκρίθηκαν ως παραδεκτά γεγονότα πως το περιεχόμενο του Τ8 είναι αληθές, εκτός από την φράση «αφού είπα σας έννεν δικές μου», ότι το περιεχόμενο του Τ9 είναι αληθές, και ότι οι ενέργειες που αναφέρονται στο Τ10 είναι αληθείς, εκτός από την φράση «έννεν δικά μου τούτα», ως αναγράφεται.

 

8.        Από τα γεγονότα που κατέθεσε ο ΜΚ1 σε συνάρτηση με τα παραδεκτά γεγονότα, προκύπτει, συνοπτικά, ότι: στο πλαίσιο διερεύνησης υπόθεσης της ΥΚΑΝ, την 28.08.2019, μέλη της Αστυνομίας, κατόπιν δικαστικού εντάλματος έρευνας, διενήργησαν έρευνα στην οικία του τρίτου προσώπου, και εντόπισαν, μέσα σε κομοδίνο, στο υπνοδωμάτιο του τρίτου προσώπου, ένα χάρτινο κιβώτιο μέσα στο οποίο υπήρχαν άλλα δέκα χάρτινα κιβώτια με 20 στρατιωτικά φυσίγγια στο καθένα, 7.62 χιλιοστών (Τ1, Τ2). Το τρίτο πρόσωπο ανέφερε πως δεν είναι δικά της (Τ8), ενώ στην ανακριτική της κατάθεση, την 29.08.2019 (Τ6, Τ9), ανέφερε πως δεν γνωρίζει σε ποιον ανήκουν. Αν και το τρίτο πρόσωπο ανέφερε πως δεν γνωρίζει σε ποιον ανήκουν τα φυσίγγια που βρέθηκαν στην οικία της, άφησε να νοηθεί πως ανήκουν στον Κατηγορούμενο, που έχει πρόσβαση στην οικία της. Είπε πως την 11.08.2019 η ίδια είχε φύγει από το σπίτι και είχε πάρει όλα τα ρούχα της γιατί την 09.08.2019 είχε αποφυλακιστεί ο πρώην συμβίος της, ο Κατηγορούμενος, πήγε να μείνει εκεί, και τσακώθηκαν. Όταν έφυγε εκείνη, άδειασε το κομοδίνο και δεν είχε κάτι άλλο μέσα. Επίσης, άλλαξε τις κλειδαριές, για να μην εισέρχεται ο Κατηγορούμενος. Ωστόσο, όπως γνωρίζει, ο Κατηγορούμενος βρίσκει τρόπο να μπαίνει μέσα στο σπίτι από την πίσω πλευρά, γιατί είναι σπασμένα τα γυαλιά των πορτών. Της το ανέφερε, όπως είπε, και ο ίδιος. Ερωτήθηκε από τον ανακριτή, γιατί, εφόσον έφυγε από την οικία στην οδό που αναφέρθηκε, εντοπίστηκε εκεί κατά τη διενέργεια της έρευνας. Ανέφερε, τότε, πως κατά το τέλος του μήνα θα μετακόμιζε, είχαν αφήσει κάποια πράγματα και είχε πάει να κάνει μπάνιο τα μωρά της και να ταΐσει τα σκυλιά της. Ανέφερε πως ούτε η ίδια είδε ούτε άγγιξε το κιβώτιο με τα φυσίγγια. Την 29.09.2019 λήφθηκε και ανακριτική κατάθεση από τον Κατηγορούμενο (Τ5), ο οποίος, σε όλες τις ερωτήσεις, απάντησε πως ό,τι έχει να πει, θα το πει στο Δικαστήριο. Το τρίτο πρόσωπο και ο Κατηγορούμενος δεν συνδέθηκαν γενετικά με το κιβώτιο που περιείχε τα φυσίγγια (Τ3, Τ4, Τ7).

 

9.        Αν και οι ερευνητικές διαδικασίες που έγιναν από την Αστυνομία είναι σαφείς, όπως και η μαρτυρία του ΜΚ1 σχετικά με αυτές, περιλαμβανομένης της λήψης κατάθεσης από το τρίτο πρόσωπο (Τ6), το περιεχόμενο του Τ6, δηλαδή οι δηλώσεις του τρίτου προσώπου, είναι εκείνη η μαρτυρία που εμπλέκει τον Κατηγορούμενο στο υπό εκδίκαση αδίκημα, και είναι εξ ακοής μαρτυρία. Δεν επιβάλλεται η αποδοχή του περιεχομένου του Τ6 ως γεγονός[3]. Δεν επιβάλλεται ακόμα κι αν ο ΜΚ1, που προσκόμισε το Τ6, δεν δέχθηκε οποιαδήποτε υποβολή σχετικά με τη θέση του Κατηγορούμενου για το περιεχόμενο του Τ6, έχοντας υπόψη τη φύση της μαρτυρίας αυτής του ΜΚ1 και ˗ πλέον κατά την ολοκλήρωση της δίκης ˗ και το ουσιαστικό περιεχόμενο του Τ6, σε συνάρτηση με την υπόλοιπη μαρτυρία.

 

10.     Στη βάση και των κριτηρίων που μη εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 27 του περί Αποδείξεως Νόμου Κεφ.9, σημειώνεται, πρώτα απ’ όλα, πως δεν διαφαίνεται, από οπουδήποτε, πως δεν μπορούσε να προσκομιστεί η μαρτυρία αυτού του τρίτου προσώπου. Δεν προβλήθηκε οποιοσδήποτε λόγος για τη μη προσκόμισή της. Συνάγεται, αναπόδραστα, πως ήταν εφικτό να προσκομιστεί. Έπειτα, θα ήταν και εύλογο να κλητευθεί στη διαδικασία απόδειξης το τρίτο αυτό πρόσωπο, εφόσον τα λεγόμενά της ήταν και αυτά που ενέπλεκαν τον Κατηγορούμενο στην υπόθεση, χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε άλλη σχετική μαρτυρία, άμεση ή περιστατική, που να δίδει σε αυτά τα λεγόμενα ευρύτερα ρεαλιστική βάση.

 

11.     Η παράμετρος του ότι το Τ6 δεν είναι η καλύτερη δυνατή μαρτυρία που μπορούσε να προσκομίσει η Κατηγορούσα Αρχή για την σύνδεση του Κατηγορούμενου με το αδίκημα, έχει σημασία, υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης, διότι, ταυτόχρονα, το ίδιο το περιεχόμενο των δηλώσεων του τρίτου προσώπου στο Τ6 έχει ουσιαστικές αδυναμίες. Δεν αναφέρεται σε σαφή γεγονότα και χρόνους. Το τρίτο πρόσωπο, ευρισκόμενο σε δύσκολη θέση, ως ύποπτη για τη διάπραξη του ίδιου αδικήματος, εφόσον εντοπίστηκαν φυσίγγια στη δική της οικία και στην παρουσία της, είχε κάθε λόγο να πει πως δεν είναι δικά της και να εμπλέξει οποιονδήποτε άλλον, περιλαμβανομένου του Κατηγορούμενου. Όπως η ίδια κατέθεσε, είχαν χωρίσει με τον Κατηγορούμενο, και υπήρχε αρνητικό κλίμα μεταξύ τους, είχαν τσακωθεί, ώστε να μπει και στη διαδικασία, το τρίτο πρόσωπο, να αλλάξει κλειδαριές. Ενώ είπε πως έφυγε από το σπίτι, γιατί επέστρεψε ο Κατηγορούμενος με τον οποίο τσακώθηκαν, άλλαξε και κλειδαριές, για να μην μπορεί να εισέλθει ο Κατηγορούμενος, στο σπίτι από το οποίο εκείνη στο μεταξύ είχε φύγει. Ενώ ανέφερε πως είχε μαζέψει όλα τα πράγματά της και είχε φύγει από το σπίτι, η ίδια ήταν στο σπίτι κατά την έρευνα, λέγοντας πως δεν μετακόμισε πλήρως, και ότι πήγε εκεί για λόγους που, σε έναν τρίτο παρατηρητή, φαίνονται επιφανειακοί, ήτοι να κάνει μπάνιο τα μωρά και να ταΐσει τα σκυλιά.

 

12.     Εκτός από το ότι τα λεγόμενα του τρίτου προσώπου, στο Τ6, δεν έχουν εσωτερική λογική συνοχή, το τρίτο πρόσωπο, επίσης, δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένα γεγονότα που είδε ή άκουσε και γνωρίζει με ιδία γνώση. Εξάγει ιδία συμπεράσματα, στα οποία κατέληξε σε σχέση με την είσοδο του Κατηγορούμενου στην οικία της, από σπασμένα τζάμια, χωρίς περαιτέρω πραγματική θεμελίωση της υποψίας της ότι ο Κατηγορούμενος εξακολουθεί να εισέρχεται στην οικία της από σπασμένα τζάμια, την θραύση των οποίων εντόπισε σε συγκεκριμένο χρόνο, υπό συγκεκριμένες πραγματικές συνθήκες. Χρησιμοποιεί, γενικά και αφηρημένα, μη αυτούσια μεταφερόμενα, λεγόμενα του ίδιου του Κατηγορούμενου σε αυτήν, ότι της παραδέχθηκε πως εισέρχεται στην οικία της παρά τη δική της απαγόρευση, δίδοντας, σε εκείνα τα σημεία, περαιτέρω βαθμό στην εξ ακοής μαρτυρία.

 

13.     Οι δηλώσεις του τρίτου προσώπου, ως περιέχονται στο Τ6, καταληκτικά, δεν είναι αξιόπιστες. Δεν εκφράζουν αληθινά γεγονότα, για να μπορούν να βασίσουν δικαστικά ευρήματα.

 

14.     Η μη αποδοχής του περιεχομένου του Τ6 ως μαρτυρίας, σημαίνει πως, με τα υπόλοιπα που συνομολογούνται από τη μαρτυρία του ΜΚ1, δηλαδή σχετικά με τις ανακριτικές ενέργειες της Αστυνομίας, δεν μπορεί να αποδειχθεί ως γεγονός η κατοχή ή και η γνώση της κατοχής των φυσιγγίων από τον Κατηγορούμενο· κατ’ επέκταση η σύνδεση του Κατηγορούμενου με το υπό εκδίκαση αδίκημα.

 

15.     Η απουσία κατάλληλης μαρτυρίας για την απόδειξη αυτού του γεγονότος, καθιστά αδύνατη και την απόδειξη του υπό εξέταση αδικήματος από την Κατηγορούσα Αρχή, κατά τρόπο ώστε να προκύπτει ως περιττή οποιαδήποτε επιπλέον ανάλυση.

 

Κατάληξη

 

16.     Για τους λόγους που εξηγήθηκαν, ο Κατηγορούμενος αθωώνεται και απαλλάσσεται από την κατηγορία που αντιμετωπίζει.

 

17.     Τα τεκμήρια, λόγω της εκκρεμότητας άλλης υπόθεσης εναντίον του τρίτου προσώπου, να επιστραφούν στην Κατηγορούσα Αρχή, για να γίνει χρήση τους στην άλλη υπόθεση.

 

18.     Έξοδα €30 να πληρωθούν από τη Δημοκρατία.

 

 

(Υπ.) ……………………….

Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ