
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Υπόθεση αρ. 7139/2019
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΑΦΟΥ
v.
M. T.
__________________________
Ημερομηνία: 06 Μαρτίου 2025
Εμφανίσεις:
Σ. Παπαλαζάρου (κα), για την Κατηγορούσα Αρχή
Π. Σιαηλή (κα), για την Κατηγορούμενη
Κατηγορούμενη: παρούσα
ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΟΙΝΗΣ
(ex tempore)
1. M. T.[1], κατόπιν της δικής σου ομολογίας ενοχής, το Δικαστήριο θα πρέπει να επιβάλει ποινή σε μία κατηγορία, ότι την 12 Οκτωβρίου 2019, στην Πάφο, αποδέχθηκες η κατακρατούσες περιουσία που γνώριζες ότι κλάπηκε ή αποκτήθηκε με τρόπο και υπό περιστάσεις που συνιστούν κακούργημα, δηλαδή μία χρυσή βέρα, ένα μικρό χρυσό μενταγιόν καρδούλα και κλειδί, καθώς και μία χρυσή καρφίτσα με λογότυπο «να ζήσεις» μαζί με μικρό μάτι σταυρό και καρδούλα, άγνωστης αξίας.
Η κλεπταποδοχή είναι ποινικό αδίκημα με βάση τον περί Ποινικού Κώδικα Νόμο Κεφ.154 [άρθρο 306(α), ο οποίος προβλέπει την ανώτατη ποινή, μέχρι τα πέντε χρόνια φυλάκισης. Με βάση το άρθρο 29 ΠΚ, το Δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ποινή φυλάκισης λιγότερου χρόνου ή, αντί ποινής φυλάκισης, να επιβάλει χρηματική ποινή ή και οποιαδήποτε άλλη ποινή.
2. Συμφωνήθηκε να ληφθεί υπόψη, στο πλαίσιο αυτής της υπόθεσης, η υπόθεση 9505/2023 Ε.Δ. Πάφου, στην οποία αντιμετωπίζεις πέντε κατηγορίες σχετικές με την παράνομη κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξης Α, δηλαδή κοκαΐνης, βάρους 3,41 γραμμαρίων, ιχνών κοκαΐνης και κάνναβης, και χρήσης κοκαΐνης, αδικήματα που διαπράχθηκαν μεταξύ άγνωστης ημερομηνίας και της 20.10.2022. Επίσης, η υπόθεση 2875/2024 Ε.Δ. Πάφου, που αφορά αδικήματα για παράνομη κατοχή και χρήση μεθαμφεταμίνης βάρους 0,02 γραμμαρίων, που διαπράχθηκαν την 05.07.2022.
3. Οι ποινές που επιβάλλει το Δικαστήριο πρέπει να είναι ανάλογες με τη σοβαρότητα των αδικημάτων που διαπράχθηκαν.
4. Ο χαρακτηρισμός ενός αδικήματος ως σοβαρού δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το ανώτατο όριο της ποινής που μπορεί να επιβληθεί με βάση τον νόμο. Εκείνος είναι ένας σημαντικός δείκτης της σοβαρότητας. Κάθε αδίκημα τοποθετείται σε κλίμακα έντασης[2]. Σε μεγάλο βαθμό, η ταξινόμηση του αδικήματος σε επίπεδο σοβαρότητας εξαρτάται και από το σύνολο των περιστάσεων που περιβάλλουν τη διάπραξή του από το συγκεκριμένο πρόσωπο, στη συγκεκριμένη περίπτωση (culpability), καθώς και από το μέγεθος της βλάβης που προκλήθηκε ή κινδύνευσε να προκληθεί από την παραβατική του συμπεριφορά σε πραγματικό επίπεδο (harm)[3].
5. Το Δικαστήριο, αφού ταξινομήσει τα αδικήματα ως προς το επίπεδο έντασης ή σοβαρότητάς τους, και καθορίσει το σημείο εκκίνησης της επιμέτρησης, προβαίνει στην επιμέτρηση της ποινής, συναρτώντας την με τα γεγονότα της υπόθεσης αλλά και τις προσωπικές συνθήκες του κατηγορούμενου, για να καταλήξει στο είδος και έπειτα στην έκταση της ποινής που αρμόζει στην περίπτωση[4]. Σε αυτό το πλαίσιο, δυνατόν να υπάρχουν παράγοντες που είναι ελαφρυντικοί, και επιφέρουν περαιτέρω έκπτωση στην ποινή, αλλά και παράγοντες που είναι επιβαρυντικοί και εμποδίζουν να συμβεί κάτι τέτοιο ή που προκαλούν περαιτέρω αύξηση της ποινής. Το βάρος που δίδεται σε κάθε ελαφρυντικό ή επιβαρυντικό παράγοντα δεν είναι το ίδιο σε κάθε υπόθεση ή σταθερό. Η επιμέτρηση δεν γίνεται με αυστηρά ή με ακριβή μαθηματικά κριτήρια, αλλά γίνεται με γνώμονα την αναλογικότητα, η προσέγγιση της οποίας θα πρέπει να γίνεται με διαφανή τρόπο. Η εξατομίκευση της ποινής δεν μπορεί να εξουδετερώνει οποιουσδήποτε από τους σκοπούς της ποινής[5], αλλά και οι σκοποί της ποινής, κατά την επιβολή της, δεν θα πρέπει να αποσυνδέονται από την πραγματική διάσταση της εγκληματικότητας στην κάθε συγκεκριμένη περίπτωση.
6. Το Δικαστήριο, συνηθέστερα, κινείται στα ανώτατα όρια της ποινής, όταν η φύση του εγκλήματος είναι τέτοια, ώστε να επιβάλλονται εξαιρετικά μέτρα αποτροπής, χάριν της προστασίας του κοινωνικού συνόλου, και παράλληλα το ποινικό μητρώο του κατηγορουμένου είναι βεβαρημένο[6]. Γίνεται πάντοτε προσπάθεια αποφυγής της ποινής φυλάκισης, όπου δεν είναι απολύτως αναγκαία.
7. Όταν το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη και άλλα αδικήματα, μπορεί να επιβάλει μεγαλύτερη ποινή στις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο, από εκείνην που θα επέβαλλε αν είχε ενώπιό του μόνο τις κατηγορίες που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο[7].
8. Τα γεγονότα που εκτέθηκαν σχετικά με την παρούσα υπόθεση έχουν πληρέστερα καταγραφεί στα πρακτικά της διαδικασίας. Εξ αυτών των γεγονότων, σημειώνεται πως δεν είχες κάποιο επάγγελμα, κοινωνικό ρόλο ή αξίωμα το οποίο να καταχράστηκες, δεχόμενη τα αντικείμενα που αναφέρονται στις λεπτομέρειες του αδικήματος της κλεπταποδοχής. Ούτε συμμετείχες σε κάποιαν εγκληματική οργάνωση και δεν πρόκειται για κλεπταποδοχή που απαιτεί εξειδίκευση και επιδεξιότητες. Δεν έλαβες τα αντικείμενα αυτά για να τα μεταπωλήσεις ή για να τα εξαργυρώσεις. Δεν υπήρχε προσχεδιασμός και τα αντικείμενα δεν αναφέρθηκε πως έχουν μεγάλη χρηματική αξία. Υπάρχουν στοιχεία επιπολαιότητας στη διάπραξη του εν λόγω αδικήματος. Εκ των γεγονότων που σχετίζονται με τις υποθέσεις που αφορούν τις ελεγχόμενες ουσίες, καθοριστικό, για την ποινική μεταχείριση είναι πως κατείχες μικρή ποσότητα κοκαΐνης και πολύ μικρή ποσότητα μεθαμφεταμίνης, υπό τις περιστάσεις που αναφέρθηκαν από την Κατηγορούσα Αρχή, για αποκλειστικά προσωπική χρήση, καθότι, κατά τον υπό αναφορά χρόνο, το 2022, είχες περιπέσει στην χρήση ναρκωτικών, με εθισμό. Δεν μετέχεις σε κάποια εγκληματική οργάνωση, ούτε διακινείς ναρκωτικά, δεν υπήρξε βία, ούτε θυματοποίηση άλλων ατόμων και γενικότερα δεν ισχύουν παράγοντες που με βάση τον ν.29/1977 καθιστούν τα αδικήματα «ιδιαίτερα σοβαρά» και ισχύουν ορισμένοι εκ των παραγόντων που τα καθιστούν «λιγότερο σοβαρά». Λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο διάπραξης των αδικημάτων σε συνάρτηση με το επίπεδο βλάβης ή διακινδύνευσης σε πραγματικό χρόνο, τα αδικήματα ταξινομούνται σε επίπεδο έντασης ή σοβαρότητας χαμηλό, για τους σκοπούς της διαδικασίας, και το Δικαστήριο συνεχίζει την επιμέτρηση από το σημείο των 15 μηνών φυλάκισης ή και των €1.500[8]. Πρόσθετα, λαμβάνονται υπόψη τα ακόλουθα:
8.1. Η απολογία και η εκφρασμένη μεταμέλειά σου όσον αφορά την κλεπταποδοχή και η συνεργασία σου όσον αφορά τα αδικήματα που σχετίζονται με τις ελεγχόμενες ουσίες, υπό τις συνθήκες που υπήρξαν.
8.2. Το γεγονός πως δεν προσφέρθηκαν ως διαθέσιμες εναντίον σου προηγούμενες καταδίκες.
8.3. Οι προσωπικές σου συνθήκες, όπως αυτές αναφέρθηκαν από τη συνήγορό σου και όπως περιγράφονται στην έκθεση που προσκομίστηκε (Τεκμήριο Γ). Κατά τη διάπραξη του αδικήματος της κλεπταποδοχής, ήσουν μία νεαρή κοπέλα, 23 περίπου ετών. Σήμερα είσαι περίπου 30 ετών, μητέρα ενός παιδιού που γεννήθηκε την 10.11.2023 (Τεκμήριο Α), και έχεις διαφορετική ζωή, κοινωνικό ρόλο και ευθύνες, καταφέρνοντας να αντιμετωπίσεις και την εξάρτησή του στις ναρκωτικές ουσίες, και να προχωρήσεις μπροστά. Αναφέρθηκαν οι δύσκολες συνθήκες υπό τις οποίες μεγάλωσες, όσον αφορά την πατρική σου οικογένεια, το γεγονός ότι ήρθες στην Κύπρο προ ετών, εργάστηκες σε διάφορες εργασίες και ότι αυτή την στιγμή δεν εργάζεσαι λόγω της γέννησης του παιδιού σου. Αναφέρθηκαν, επίσης, τα προβλήματα υγείας που παρουσίασε το παιδί σου, λόγω προωρότητας (Τεκμήριο Β), που επηρέασαν τον τρόπο σκέψης και ζωής σου, για να βελτιωθεί προς το καλύτερο.
8.4. Η πάροδος του χρόνου από τη διάπραξη του αδικήματος της κλεπταποδοχής, το 2019, και από τη διάπραξη των αδικημάτων που σχετίζονται με τις ελεγχόμενες ουσίες, το 2022, η οποία είχε επίδραση τόσο στις προσωπικές σου συνθήκες αλλά και στους σκοπούς της ποινικής μεταχείρισης, λαμβάνοντας υπόψη και τη φύση των αδικημάτων και τις περιστάσεις διάπραξής τους.
8.5. Η παραδοχή σου στο Δικαστήριο δεν ήταν άμεση, όσον αφορά την κλεπταποδοχή. Η ελαφρυντική επίδραση που έχει η παραδοχή σου, έστω σε αυτό το στάδιο, σε χαμηλότερο βαθμό υπό τις περιστάσεις, υφίσταται, γιατί περισώζεται ακόμα πολύτιμος δικαστικός χρόνος, έχοντας υπόψη και την έκταση της μαρτυρίας σε συνάρτηση με τη φύση των υποθέσεων, αλλά έχοντας υπόψη πως και η παραδοχή σου στην υπόθεση 9505/2023 Ε.Δ. Πάφου και στην υπόθεση 2875/2024 Ε.Δ. Πάφου ήταν πιο άμεση.
9. Όταν επιβάλλονται διαφορετικές ποινές σε έναν Κατηγορούμενο ή ακόμα κι όταν λαμβάνονται υπόψη άλλες υποθέσεις στο πλαίσιο μίας υπόθεσης, το καθήκον του Δικαστηρίου, που επιβάλλει τέτοια ποινή, είναι να βεβαιωθεί πως στο σύνολό της η ποινική μεταχείριση δεν είναι υπερβολική. Με βάση την αρχή της αναλογικότητας, θα πρέπει να ιδωθεί η συνολική ποινή που επιβάλλεται, ώστε να είναι ανάλογη προς την εγκληματική συμπεριφορά[9].
10. Συνοψίζοντας, το είδος και η έκταση της ποινής που θα επιβληθεί έχει καθοριστεί λαμβάνοντας υπόψη τη νόμιμη, τους σκοπούς των ποινών, τις περιστάσεις διάπραξης του αδικήματος, την ταξινόμηση της παραβατικότητας σε επίπεδο έντασης ή σοβαρότητας, τις αρχές της επιμέτρησης, όλους τους παράγοντες που θα μπορούσαν να επιδράσουν στην ποινή στη συγκεκριμένη περίπτωση, και τον βαθμό στον οποίον θα πρέπει να γίνει αισθητή η ποινική μεταχείριση στο σύνολό της[10].
11. Σύμφωνα με τα άρθρα 2 και 3 του περί της Προστασίας Ανήλικων Τέκνων Καταδικασθεισών ή Ύποπτων Μητέρων Νόμου 33(I)/2005:
«μητέρα» σημαίνει έγκυο ή και μητέρα ανήλικου τέκνου ηλικίας μέχρι τριών ετών.
«3.(1) Παρά τις διατάξεις οποιουδήποτε άλλου νόμου, όπου σε νόμο προβλέπεται ποινή στερητική της ελευθερίας για οποιοδήποτε αδίκημα, η εν λόγω ποινή δεν επιβάλλεται σε μητέρα, αν δε συντρέχουν στη δεδομένη περίπτωση όλες οι πιο κάτω προϋποθέσεις:
(α)Το αδίκημα είναι κακούργημα ή είναι πλημμέλημα το οποίο κρίνεται από το δικαστήριο ως σοβαρό λαμβανομένης υπόψη της φύσης του αδικήματος σε συνδυασμό με τις περιστάσεις της υπόθεσης,
(β)το αδίκημα διαπράχθηκε με τη χρήση βίας κατά του ατόμου και λαμβανομένων υπόψη των περιστάσεων της υπόθεσης το δικαστήριο κρίνει ότι η μητέρα αποτελεί άμεσο ή και συνεχιζόμενο κίνδυνο για την κοινωνία, και
(γ) το δικαστήριο κρίνει, λαμβανομένων υπόψη των περιστάσεων της υπόθεσης, ότι δεδομένου του άμεσου ή και συνεχιζόμενου κινδύνου που η μητέρα αποτελεί για την κοινωνία, είναι ανεπαρκής για την προστασία της κοινωνίας, κάθε άλλη ποινή, κύρωση, ή μέτρο που το δικαστήριο δύναται να επιβάλει για το αδίκημα δυνάμει οποιουδήποτε εκάστοτε σε ισχύ νόμου, περιλαμβανομένης της προσφοράς κοινοτικής εργασίας, και δε δικαιολογείται επίσης η έκδοση διατάγματος αναστολής ποινής φυλάκισης κατά τα διαλαμβανόμενα σε οποιοδήποτε εκάστοτε σε ισχύ νόμο.»
12. Συναφώς, δεν αμφισβητείται πως είσαι μητέρα και πως επωφελείσαι του προαναφερόμενου νόμου, όσον αφορά το αδίκημα της κλεπταποδοχής. Το αδίκημα της κλεπταποδοχής είναι μεν σοβαρό, αλλά δεν ενυπάρχει βία στη διάπραξή του, και δεν προκύπτει από οπουδήποτε κίνδυνος για το κοινωνικό σύνολο από εσένα. Το Δικαστήριο δεν νομιμοποιείται να σου επιβάλει ποινή φυλάκισης για την κλεπταποδοχή, υπό τις περιστάσεις.
13. Στην Makuetche v. Αστυνομίας, ΠΕ 149/2021, ημερομηνίας 27.09.2021, που το πρωτόδικο Δικαστήριο επέβαλε ποινή φυλάκισης για αδίκημα πλαστοπροσωπίας, ενώ η εφεσείουσα ενέπιπτε στον προαναφερόμενο νόμο, παραμερίστηκε η ποινή και, με δεδομένο ότι η εφεσείουσα είχε παραμείνει υπό κράτηση για κάποιο χρονικό διάστημα, δεν αντικαταστάθηκε η παραμερισθείσα ποινή με άλλην, θεωρώντας ότι υπήρξε επαρκής τιμωρία. Το χρονικό διάστημα ήταν λίγες ημέρες. Ερμηνεία του νόμου ότι αναφέρεται σε άμεση ποινή φυλάκισης δεν στηρίζεται στο γράμμα του (βλ. και Re Κωνσταντίνου, Πολιτική Αίτηση 21/2018, ημερομηνίας 03.04.2018, ECLI:CY:AD:2018:D152), ενώ η ποινή φυλάκισης ουδέποτε επιβάλλεται με την προοπτική να ανασταλεί.
14. Εξάλλου, και ο εν λόγω νόμος να μην ίσχυε, ή να ισχύει κάποια διαφορετική ερμηνεία από τη μέχρι στιγμής υφιστάμενη, υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης, λόγω και της παρόδου αρκετών ετών από τη διάπραξη του αδικήματος της κλεπταποδοχής και του τρόπου που επενεργεί γενικότερα ο χρόνος στα πρόσωπα που είναι σε νεαρές ηλικίες, η ποινή φυλάκισης μπορεί ούτως ή άλλως να αποφευχθεί και γι’ αυτό τον λόγο, και εφόσον μπορεί να αποφευχθεί, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως η αρμόζουσα η ποινή.
15. Όσον αφορά τα αδικήματα που σχετίζονται με την κατοχή και χρήση μικρής ποσότητας κοκαΐνης και μεθαμφεταμίνης, για προσωπική χρήση, λόγω εθισμού, με δεδομένη και την προσωπική εξέλιξη που υπήρξε, το Δικαστήριο δεν θα προσανατολίζονταν σε επιβολή ποινής φυλάκισης, ακόμα κι αν ο προαναφερόμενος νόμος δεν εφαρμόζεται σε σχέση με αδικήματα που διαπράχθηκαν κατά τον ν.29/77.
16. Αρμόζουσα, υπό όλες τις περιστάσεις, είναι η χρηματική ποινή. Όλα τα προαναφερόμενα επιδρούν στην έκτασή της, στον βαθμό που μπορούν να επιδράσουν. Έπειτα, για τον συνυπολογισμό των υποθέσεων 9505/2023 Ε.Δ. Πάφου και 2875/2024 Ε.Δ. Πάφου, υπάρχει επαύξηση κατά 10%, λαμβάνοντας υπόψη ότι και οι δύο υποθέσεις που σχετίζονται με τις ελεγχόμενες ουσίες είναι σε μικρές ποσότητες, σε χρονική εγγύτητα, και μπορούν να θεωρηθούν ως σε ενιαίο πλαίσιο έκνομης συμπεριφοράς.
17. Επιβάλλεται η ακόλουθη ποινή:
1η Κατηγορία: Χρηματική ποινή €750.
18. Λαμβάνοντας υπόψη τις οικονομικές συνθήκες που αναφέρθηκαν, εκδίδεται διάταγμα με το οποίο επιτρέπεται η πληρωμή της χρηματικής ποινής με μηνιαίες δόσεις ύψους €50 η κάθε μία, αρχίζοντας από την 02.04.2025 και ακολούθως την πρώτη εργάσιμη ημέρα κάθε μήνα, μέχρι εξόφλησης.
19. Οδηγίες διαχείρισης τεκμηρίων:
· Τα αντικείμενα που αναφέρονται στις λεπτομέρειες της κατηγορίας στην υπόθεση 7139/2019 Ε.Δ. Πάφου να επιστραφούν σε νόμιμους δικαιούχους, εάν εντοπιστούν σε εύλογο χρόνο.
· Η ελεγχόμενη ουσία και τα κατασχεθέντα αντικείμενα στην υπόθεση 9505/2023 Ε.Δ. Πάφου να παραμείνουν στην κατοχή της Αστυνομίας, λόγω της εκκρεμότητας της υπόθεσης για άλλα πρόσωπα.
· Η ελεγχόμενη ουσία στην υπόθεση και 2875/2024 Ε.Δ. Πάφου να κατασχεθεί και να καταστραφεί.
[Λήφθηκαν υπόψη σε αυτή την υπόθεση η υπόθεση 9505/2023 Ε.Δ. Πάφου και η υπόθεση 2875/2024 Ε.Δ. Πάφου]
(Υπ.) ……………………….
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] Η χρήση ενικού είναι για τους σκοπούς της διαδικασίας.
[2] Γενικός Εισαγγελέας v. Κυριάκου (2008) 2 ΑΑΔ 562, Ιακώβου ν. Αστυνομίας, ΠΕ 159/2024, 08.11.2024.
[3] Γιαννακού ν. Δημοκρατία, ΠΕ 235/2023, 19.07.2024, Μιχαηλίδης v. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 391, Δημοκρατία v. Κυριάκου κ.ά. (1990) 2 ΑΑΔ 264.
[4] Δημοκρατία ν. Κυριάκου (1990) 2 ΑΑΔ 264, Souilmi v. Αστυνομίας (1992) 2 ΑΑΔ 248, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Πέτρου (1993) 2 ΑΑΔ 9, Λαζάρου ν. Δημοκρατίας (1992) 2 ΑΑΔ 129, Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632, Βραχίμης ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 527, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Γεωργίου, ΠΕ 86/2021, 15.02.2022, ECLI:CY:AD:2022:B64, και άλλες.
[5] Θεοχάρους ν. Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 575.
[6] Pernell Geoffrey Michael John v. Κυπριακής Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1998) 2 ΑΑΔ 417, Antoniou v. Police (1983) 2 CLR 319.
[7] Ξενοφώντος ν. Αστυνομία, ΠΕ 9/2024, 19.07.2024, Ιωάννου ν. Δημοκρατίας (2005) 2 ΑΑΔ 598.
[8] Σε αναλογία με την ανώτατη προβλεπόμενη ποινή για τα πλημμελήματα.
[9] και στις Γενικός Εισαγγελέας ν. Ελευθερίου, ΠΕ 46/2023, 16.07.2024, Φραντζίδης ν. Αστυνομίας, ΠΕ 63/2022, 26.10.2022, Χριστοφόρου ν. Δημοκρατίας (2004) 2 ΑΑΔ 443, 447-8, και σε άλλες υποθέσεις.
[10] Γενικός Εισαγγελέας ν. Ελευθερίου, ΠΕ 46/2023, 16.07.2024, Φραντζίδης ν. Αστυνομίας, ΠΕ 63/2022, 26.10.2022, Χριστοφόρου ν. Δημοκρατίας (2004) 2 ΑΑΔ 443, 447-8.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο