ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

 

 

 

 

Υπόθεση αρ. 904/2025

 

 

 

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΑΦΟΥ

 

 

 

 

 

v.

 

 

 

 

 

 

1.        Α. Α.

2.        Δ. Σ.

 

 

_____________

 

Ημερομηνία: 10 Μαρτίου 2025

Εμφανίσεις:

Σ. Παπαλαζάρου (κα), για την Κατηγορούσα Αρχή

Γ. Λεοντίου, για τον Κατηγορούμενο 1

Γ. Σιαηλής, για τον Κατηγορούμενο 2

 

Αίτημα για έκδοση διατάγματος απαγόρευσης εισόδου σε αθλητικούς χώρους

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Το αίτημα

 

1.        Οι Κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν, μεταξύ άλλων, κατηγορία για επίθεση μέσα στην αμέσως γειτνιάζουσα περιοχή αθλητικού χώρου, κατά τα άρθρα 2 και 59 του περί της Πρόληψης και της Καταστολής της Βίας στους Αθλητικούς Χώρους Νόμου 48(I)/2008. Ειδικότερα, κατηγορούνται ότι, την 08.02.2025, έξω από το Κοινοτικό Στάδιο Γιόλου, στην αμέσως γειτνιάζουσα περιοχή από τον αθλητικό χώρο, επιτέθηκαν εναντίον του Σ. Θ., επίθεση που συνδέονταν με αθλητικό γεγονός, δηλαδή με τον ποδοσφαιρικό αγώνα αγροτικού πρωταθλήματος των ομάδων Γιόλους – Αναρίτας.

 

2.        Οι Κατηγορούμενοι, που τελούσαν υπό κράτηση μετά τη σύλληψή τους βάσει διατάγματος προσωποκράτησης, είχαν προσαχθεί στο Δικαστήριο την 12.02.2025, αυθημερόν της καταχώρισης της υπόθεσης, και δεν παραδέχθηκαν τη διάπραξη αυτού του αδικήματος.

 

3.        Η Κατηγορούσα Αρχή ζήτησε προφορικά όπως, πέραν της προσωπικής εγγύησης για την εξασφάλιση της παρουσίας των Κατηγορούμενων στη δίκη, μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης, εκδοθεί και διάταγμα δυνάμει του άρθρου 73 § 3 του νόμου, με το οποίο να απαγορεύεται η είσοδος των Κατηγορούμενων σε αθλητικούς χώρους.

 

4.        Το αίτημα αυτό προσέκρουσε σε ένσταση της πλευράς των Κατηγορούμενων. Ζητήθηκε από το Δικαστήριο, για την ακρόαση του αιτήματος, να προσαχθεί και το μαρτυρικό υλικό της υπόθεσης, ή άλλη σχετική μαρτυρία, όπως και έγινε. Η Κατηγορούσα Αρχή κατέθεσε το μέχρι στιγμής διαθέσιμο μαρτυρικό υλικό (Τεκμήριο Α). Ακούστηκε εκατέρωθεν επιχειρηματολογία στη βάση του διαθέσιμου μαρτυρικού υλικού.

 

Η επιχειρηματολογία

 

5.        Η κυρία Παπαλαζάρου ανέφερε, στη βάση του μαρτυρικού υλικού που προσκόμισε (Τεκμήριο Α), και στο οποίο παρέπεμψε το Δικαστήριο, πως ο νομοθέτης, στην προσπάθειά του να απαλείψει το φαινόμενο της βίας στα γήπεδα, έχει προνοήσει για τον αποκλεισμό ατόμων επιρρεπών στη βία κατά τη λήξη ή τη διάρκεια των αγώνων. Το γεγονός ότι πρόκειται για αγροτικό ποδόσφαιρο, όπως ανέφερε, δεν έχει σημασία. Υπάρχει μαρτυρία που, στην όψη της και μόνο, δείχνει ότι οι Κατηγορούμενοι κτύπησαν έναν ποδοσφαιριστή. Η συμπεριφορά τους αυτή δεν θα πρέπει να γίνει ανεκτή και θα πρέπει να προστατευτούν, και οι ίδιοι, αλλά και οι παραπονούμενοι. Δεν μπορούν, οι Κατηγορούμενοι, όπως φαίνεται, να οριοθετήσουν τους εαυτούς τους, εφόσον σε ένα αγροτικό πρωτάθλημα δεν συγκρατήθηκαν. Θα πρέπει, γι’ αυτό, όπως ανέφερε, να τους απαγορευθεί να εισέρχονται σε αθλητικούς χώρους, καθότι κινδυνεύει τόσο το άθλημα όσο και οι ίδιοι, εάν τους επιτραπεί η είσοδος ξανά στα γήπεδα.

 

6.        Ο κύριος Λεοντίου, εκ μέρους του Κατηγορούμενου 1, ανέφερε πως πρόκειται για ένα πολύ δραστικό διάταγμα που, εάν εκδοθεί, θα απαγορεύσει την είσοδο στους αθλητικούς χώρους για αδιευκρίνιστο και κατά τεκμήριο μεγάλο χρονικό διάστημα. Θα πρέπει να υπάρχει η απαραίτητη αιτιολογία, βασιζόμενη σε ισχυρή πεποίθηση ότι χρειάζεται τέτοιος αποκλεισμός. Εξέφρασε την άποψη πως δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις έκδοσης του αιτούμενου διατάγματος. Υπάρχουν μεν οι καταθέσεις του παραπονούμενου και κάποιου άλλου προσώπου που ισχυρίζονται πως κτυπήθηκαν από τους Κατηγορούμενους, θέτοντας το ερώτημα εάν είναι αρκετές αυτές, για την έκδοση τέτοιου διατάγματος, ή εάν θα πρέπει να διερευνηθούν και οι πραγματικές προϋποθέσεις του νόμου. Ανέφερε, επίσης, πως το κατ’ ισχυρισμό επεισόδιο έγινε έξω από το γήπεδο. Ανατρέχοντας στην ερμηνεία του νόμου που επεξηγεί τι είναι «αθλητικός χώρος», είπε, δεν καλύπτεται η περίπτωση. Επίσης, δεν πρόκειται για «αμέσως γειτνιάζουσα περιοχή». Δεν υπάρχει μαρτυρία η οποία να τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου που να αναφέρει ότι οι Κατηγορούμενοι διέπραξαν αδίκημα στη γειτνιάζουσα περιοχή. Αλλά η αναφορά είναι για ένα επεισόδιο έξω από το γήπεδο. Επίσης, στο άρθρο 73 § 3, όπως έθιξε, αναφέρεται σε δυνατότητα του Δικαστηρίου, αν κρίνει αυτό «σκόπιμο». Με βάση τα όσα έχουν εκτεθεί, δεν μπορεί να θεωρηθεί «σκόπιμο» να εκδοθεί τέτοιο διάταγμα επειδή κάποιος ισχυρίζεται πως του επιτέθηκαν οι Κατηγορούμενοι έξω από το γήπεδο. Είναι, όπως έθιξε, καταχρηστικό το αίτημα. Στο άρθρο 39(β) του νόμου, είπε επίσης, γίνεται αναφορά στην κάρτα φιλάθλου, που ισχύει τα τελευταία χρόνια. Με βάση αυτήν, ανέφερε, ένα πρόσωπο μπορεί να επέλθει στους αγωνιστικούς χώρους, επιδεικνύοντας την κάρτα φιλάθλου, αν υπάρχει κάτι μεμπτό δεν θα του επιτραπεί η είσοδος. Ο νομοθέτης έβαλε αυτή την πρόνοια για να αποτρέψει κάποιες καταστάσεις. Είναι αρκετό αυτό από μόνο του, είπε, για να πείσει το Δικαστήριο ότι το αίτημα είναι καταχρηστικό και σε καμία περίπτωση μπορεί να στοιχειοθετηθεί. Επίσης, ανέφερε, υπάρχει το τεκμήριο αθωότητας.

 

7.        Ο κύριος Σιαηλής, εκ μέρους του Κατηγορούμενου 2, ανέφερε πως πολύ καταχρηστικά η Κατηγορούσα Αρχή ζητά τέτοια απαγόρευση. Ο νόμος θεσπίστηκε, όπως είπε, έχοντας υπόψη τα γήπεδα της ΚΟΠ, όχι της Γιόλου. Αμέσως πίσω από το γήπεδο, υπάρχουν τρεις οικίες, θέτοντας το ερώτημα εάν είναι αγωνιστικός χώρος το σπίτι του καθενός. Έτσι είναι, ανέφερε, όλα σχεδόν τα στάδια της Πάφου, στην ύπαιθρο. Δεν μπορούμε γι’ αυτό να πούμε πως είναι αγωνιστικός χώρος. Ποιος θα ελέγξει «αγωνιστικούς χώρους», διερωτήθηκε. Δεν υπάρχει εισιτήριο στα αγροτικά πρωταθλήματα, υπάρχει εθελοντική εισφορά, δεν υπάρχει αστυνόμευση των αγώνων. Προφανώς, ο λόγος που ζητείται το διάταγμα, και δεν είναι τυχαία που μπήκε σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης και έγινε ολόκληρο θέμα, ανέφερε, είναι η προσπάθεια ποινικοποίησης και των αδικημάτων, που φέρονται να διαπράττονται έξω από αθλητικό χώρο. Εάν οι παραπονούμενοι δέχονταν κτυπήματα, είπε, θα ήταν επίθεση με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης. Δεν υπάρχει, όμως, μαρτυρία για βλάβη. Για να διευκολύνει την Κατηγορούσα Αρχή, είπε, θα δέχονταν, για οποιοδήποτε παιχνίδι της Αναρίτας, να υπάρχει απαγόρευση. Που έτσι και αλλιώς, ο πελάτης του δεν είναι φανατικός του αγροτικού ποδοσφαίρου, αλλά να στερηθεί την είσοδο, για τέσσερα χρόνια, νέος άνθρωπος, πάει πολύ. Θα το δέχονταν, είπε, αν ήταν πιο σοβαρές οι κατηγορίες. Όλα τα γήπεδα, αν ίσχυαν αυτά που λέει η Κατηγορούσα Αρχή, έθιξε, θα είχαν μόνον 100 φιλάθλους.

 

Εξέταση

 

8.        Από τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, στο Τεκμήριο Α, εξ όψεως, προκύπτουν τα εξής:

 

8.1.                Στο πρωτάθλημα ΠΟΑΣΠ 2024-2025, στον αγώνα Ποσειδώνας Γιόλου ν. Α.Σ. Αναρίτας, που διεξήχθη την 08.02.2025 στο Κοινοτικό στάδιο Γιόλου, το σκορ διαμορφώθηκε, στο τέλος του αγώνα, να είναι 6 – 0.

 

8.2.                Την 08.02.2025, ώρα 20:40, καταγγέλθηκε στην Αστυνομία από τον παραπονούμενο, ποδοσφαιριστή στην ομάδα Α.Σ. Αναρίτας πως, όταν τελείωσε το παιχνίδι, γύρω στις 17:00, στέκονταν έξω από το αυτοκίνητο του αδελφού του μαζί με τον φίλο του Α.Κ. και περίμεναν τον δίδυμο αδελφό του, που είναι και εκείνος ποδοσφαιριστής, στην ίδια ομάδα, και έπαιζε μαζί τους. Τον περίμεναν για να ανοίξει το αυτοκίνητο και να φύγουν. Την ίδια στιγμή, πλησίασαν δύο άγνωστα πρόσωπα. Τους ακολουθούσαν κι άλλοι, αλλά μόνον οι δύο προσέγγισαν. Ο ένας τον ρώτησε απειλητικά «εσού είπες για τον αρφό μου;». Του απάντησε «τι είπα για τον αρφό σου, εν είπα κάτι». Εκείνος συνέχισε με το ίδιο ύφος «εσύ του είπες να φκάλει καρκίνο;». Του απάντησε πως δεν είπε κάτι τέτοιο για τον αδελφό του. Δεν πρόλαβε να τελειώσει την κουβέντα του και ο άλλος, που ήταν μαζί του, από το πλάι, τον κτύπησε με γροθιές στο κεφάλι, μπροστά και πίσω. Δεν θυμάται πόσες γροθιές δέχθηκε, αλλά θυμάται ότι ήταν από το δεύτερο άτομο. Έμεινε στο σημείο και είδε πως εκείνος που του κτύπησε έφυγε από το μέρος περπατητός και ο άλλος που του μιλούσε έμεινε εκεί ακόμα λίγο. Μάλιστα, είπε να μην καλέσει κάποιος ασθενοφόρο γιατί δεν χρειάζεται. Παρόλα αυτά κλήθηκε ασθενοφόρο, που τον μετέφερε στο νοσοκομείο, όπου έτυχε περίθαλψης. Συζητώντας το περιστατικό και με τους φίλους του, αναφέρθηκαν τα ονόματα των Κατηγορούμενων, ως τα πρόσωπα που έλαβα μέρος στο επεισόδιο. Ανέφερε, ο παραπονούμενος, πως δεν έχει ιδέα για ποιο πράγμα τον ερωτάτο, ούτε γνωρίζει τον αδελφό κάποιου από αυτούς.

 

8.3.                Σε κατάθεση που έδωσε ο Α.Κ. την 08.02.2025 ώρα 21:55, ανέφερε, επίσης, ότι ο φίλος του, παραπονούμενος, κτυπήθηκε μετά το τέλος του αγώνα από δύο πρόσωπα. Ο ένας, που περιέγραψε ως άτομο λεπτής σωματικής διάπλασης, ξανθό με κόκκινα μούσια, ζήτησε τον λόγο γιατί, όπως κατάλαβε, κατά τη διάρκεια του αγώνα κάποιος εξύβρισε τον αδελφό του και νόμιζε πως ήταν ο παραπονούμενος. Πριν προλάβει να του εξηγήσει ότι δεν εξύβρισε οποιονδήποτε, ο άλλος, που ήταν μαζί του, λίγο πιο εύσωμος, του επιτέθηκε και τον κτύπησε με γροθιές στο πίσω μέρος του κεφαλιού και στα χείλη. Ρώτησε άλλους, που ήταν εκεί, ποιοι ήταν οι νεαροί, και του ανέφεραν τα ονόματα των Κατηγορούμενων. Τους είδε και από φωτογραφίες που είχαν αναρτημένες στο Facebook και τους αναγνώρισε. Την ώρα που κτυπούσε ο Κατηγορούμενος 1 τον παραπονούμενο, ο ίδιος προσπάθησε να πάει κοντά στον φίλο του, για να τον βοηθήσει, και ο Κατηγορούμενος 2 μπήκε μπροστά και τον ανέκοψε.

 

8.4.                Με βάση την ιατρική έκθεση, την 08.02.202 ώρα 18:00, στις πρώτες βοήθειες του Γενικού Νοσοκομείο Πάφου, προσήλθε ο παραπονούμενος λόγω αναφερόμενης από τον ίδιο επίθεσης με χρήση σωματικής βίας. Ανέφερε κεφαλαλγία και κακή στήριξη οδόντων (δύο τομείς) κάτω γνάθου. Έφερε οίδημα και εκδορά άνω και κάτω χείλους στόματος. Εισήχθη στη χειρουργική κλινική για παρακολούθηση, αφού υποβλήθηκε σε αιματολογικό, βιοχημικό, ακτινολογικό και τομογραφικό έλεγχο.

 

8.5.                Στη βάση της καταγγελίας που έγινε, συνελήφθησαν οι Κατηγορούμενοι την 09.02.2025. Στην ανακριτική του κατάθεση, ο Κατηγορούμενος 1, απάντησε, σε όλες τις ερωτήσεις, πως ό,τι έχει να πει, θα το πει στο Δικαστήριο. Ο Κατηγορούμενος 2, στη δική του ανακριτική κατάθεση, ανέφερε πως γνωρίζει τον Κατηγορούμενο 1, αλλά δεν είναι φίλοι. Δεν γνωρίζει τον παραπονούμενο και τον φίλο του. Στην υποβολή ότι μετά τη λήξη του αγώνα κτύπησε τον παραπονούμενο, αρνήθηκε αυτή την εκδοχή, λέγοντας πως μετά το τέλος του αγώνα, καθώς έβγαιναν από το γήπεδο και πήγαιναν προς τα αυτοκίνητα, κάποιος ποδοσφαιριστής που ήταν μαζί με κάποιον φίλο του, τους οποίους δεν γνωρίζει προσωπικά, έβρισε αόριστα τους Γιολίτες με την φράση «μακάρι να πιάσετε ούλλοι καρκίνο» και ο ίδιος του είπε πως δεν είναι σωστά αυτά που λέει γιατί όλοι έχουν κάποιο δικό τους που πάσχει από καρκίνο. Καθώς μιλούσαν, γύρισε για να φύγει, από την αντίθετη κατεύθυνση. Τότε είδε τον φίλο του ποδοσφαιριστή να φωνάζει «εεε» και να έρχεται προς το μέρος του τρέχοντας, με αποτέλεσμα να δώσει πάνω του. Αμέσως, γύρισε το κεφάλι του πίσω και είδε ότι ο ποδοσφαιριστής που έβριζε ήταν κτυπημένος, αφού έτρεχε αίμα από το πρόσωπό του. Στη συνέχεια, παρέμεινε στο μέρος για να βοηθήσει και είπε σε κάποιους να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο. Έπειτα, έφυγε. Δεν είχε εμπλοκή σε οτιδήποτε.

 

8.6.                Την 11.02.2025, ο παραπονούμενος αναγνώρισε τον Κατηγορούμενο 1 ως το άτομο που τον κτύπησε και τον Κατηγορούμενο 2 ως το άτομο που τον πλησίασε και του μιλούσε και στη συνέχεια παρεμπόδισε τον φίλο του να τον βοηθήσει.

 

9.    Στην ερμηνευτική διάταξη του ν.48(Ι)/2008, ο «αγώνας» σημαίνει αθλητικό αγώνα που διεξάγεται σύμφωνα με τους κανόνες της οικείας εθνικής ή διεθνούς ομοσπονδίας και περιλαμβάνει αθλητικό αγώνα που διεξάγεται στα πλαίσια πρωταθλήματος ή πρωταθλήματος κυπέλλου και αθλητικές συναντήσεις. «Αγωνιστικός χώρος» σημαίνει τον χώρο όπου, με βάση τους κανονισμούς παιδιάς του αντίστοιχου αθλήματος, διεξάγεται ο αγώνας και περιλαμβάνει τον χώρο που έχει ειδικά περιφραχθεί προς τον σκοπό αυτό. Ο «αθλητικός χώρος» έχει, επίσης, ευρεία έννοια, και σημαίνει οποιονδήποτε περιφραγμένο χώρο στον οποίο διεξάγονται αγώνες ή εκδηλώσεις, όπως κλειστά και ανοικτά στάδια, γήπεδα, αθλητικά κέντρα, αθλητικές πισίνες, και περιλαμβάνει τον αγωνιστικό χώρο, τις κερκίδες, τους διαδρόμους, τα εστιατόρια, τα κυλικεία ή άλλους χώρους που περιβάλλουν τον αγωνιστικό χώρο και περιλαμβάνονται στον περιφραγμένο χώρο. Η «αμέσως γειτνιάζουσα περιοχή» σημαίνει την περιοχή που περιβάλλει τις εγκαταστάσεις αθλητικού χώρου και εκτείνεται περιμετρικά σε απόσταση πεντακοσίων μέτρων από τον περιφραγμένο αθλητικό χώρο. Η μέγιστη απόσταση των πεντακοσίων μέτρων, στην οποία μπορεί να εκτείνεται η περίμετρος του αθλητικού χώρου, για να εμπίπτει στον νόμο, δεν είναι καθοριστική της έκτασης περιμέτρου για την εννοιολογική οριοθέτηση του αθλητικού χώρου, με τρόπο διαφορετικό από αυτόν που ορίζει ο νόμος. Δεν εξαιρείται από τις πρόνοιες του νόμου το «αγροτικό» ποδόσφαιρο, ούτε η ΠΟΑΣΠ από την έννοια της «ομοσπονδίας», ασχέτως των υπόλοιπων παραμέτρων που αναφέρονται στη δυνατότητα εφαρμογής όλων των προβλεπόμενων μέτρων, για την πρόληψη της βίας.

 

10.     Σύμφωνα με το άρθρο 59 του νόμου, οποιοδήποτε πρόσωπο συμμετέχει σε συμπλοκή ή επίθεση με οποιοδήποτε τρόπο εναντίον οποιουδήποτε προσώπου και η επίθεση ή συμπλοκή οφείλεται ή συνδέεται με αγώνα ή εκδήλωση είναι ένοχο πλημμελήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα τρία έτη ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις πέντε χιλιάδες ευρώ ή και στις δύο αυτές ποινές.

 

11.     Το Δικαστήριο, σε αυτό το στάδιο, δεν εξετάζει την αξιοπιστία της μαρτυρίας ή τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος αυτού, και δεν προσεγγίζει την υπόθεση κατά τρόπο ώστε να προδικάζει οποιοδήποτε εκ των ζητημάτων έχουν εγερθεί με την επιχειρηματολογία, μεταξύ των οποίων και όσα προκύπτουν από την έννοια της σύνδεσης της επίθεσης με τον αθλητικό αγώνα, εάν είναι τοπική ή ουσιαστική, αν υπάρχει άμεσα ή έμμεσα.

 

12.     Το άρθρο 73 του νόμου δίδει τη δυνατότητα επιβολής, πρόσθετα με οποιαδήποτε άλλη ποινή, ποινής αποκλεισμού από αγώνα ή εκδήλωση, ή απαγόρευσης εισόδου σε αθλητικούς χώρους. Πρόκειται για ποινή πιο ισχυρή από άλλες. Η § 3 δίδει τη δυνατότητα έκδοσης όμοιας φύσης προσωρινού διατάγματος αποκλεισμού, γενικού ή ειδικού, εκκρεμούσης της υπόθεσης, εάν είναι «σκόπιμο». Ο σκοπός συνυφαίνεται, αναγκαστικά, με την πρόληψη, κατ’ επέκταση με εύλογα δικαιολογημένο κίνδυνο διάπραξης αδικημάτων αθλητικής βίας, μέχρι τη δίκη, που μπορεί να ελεγχθεί με την έκδοση τέτοιου διατάγματος.

 

13.     Η δραστικότητα του διατάγματος αυτού στον περιορισμό του δικαιώματος της ελεύθερης ειρηνικής συνάθροισης[1] ή άλλων δικαιωμάτων, προϋποθέτει την προσεκτική εξέταση των δεδομένων που έχει ενώπιον του το Δικαστήριο, ώστε τέτοιο διάταγμα να είναι αναγκαίο, για νόμιμο σκοπό, όπως για τη διασφάλιση της δημόσιας ασφάλειας ή της δημόσιας τάξης ή των δικαιωμάτων άλλων ατόμων, αλλά και εντός του πλαισίου της αναλογικότητας. Τέτοιας φύσης διατάγματα δεν εκδίδονται με αυτοματισμό, χωρίς όμως να σημαίνει και ότι ο κίνδυνος πρέπει να αποδεικνύεται σε επίπεδο πέραν της εύλογης πιθανολόγησης. Έπειτα, σε περίπτωση έκδοσής τους, τέτοια διατάγματα, που θα μπορούσαν να επιβληθούν και ως ποινή, θα πρέπει να καθορίζουν τη διάρκεια χρονικής ισχύος τους, ή να επανεξετάζονται εάν η εκκρεμοδικία είναι χρονικά παρατεταμένη, σε συνάρτηση με το ίδιο «σκοπό».

 

14.     Η σοβαρότητα και οι συνθήκες που φέρονται ως οι συνθήκες διάπραξης των υπό εκδίκαση αδικημάτων, ως προκύπτουν στην όψη της μαρτυρίας, είναι μία παράμετρος από την οποία δεν αποκλείεται να αναδύεται εύλογος φόβος και κίνδυνος άσκησης ή επανάληψης αθλητικής βίας. Η ύπαρξη περισσότερων προηγούμενων επεισοδίων βίας, που διαφαίνονται είτε μέσα από περισσότερες κατηγορίες ή εκκρεμείς υποθέσεις είτε μέσα από προηγούμενες καταδίκες, σε συνάρτηση με την ένταση ή τη συχνότητά τους, είναι μία άλλη παράμετρος. Στοιχεία από τα οποία να αντλούνται πληροφορίες για τον χαρακτήρα και τις τάσεις του κατηγορούμενου, επίσης, έχουν σημασία[2], όπως και οι περιστάσεις που στο μεταξύ διαμορφώνονται με την ύπαρξη καταγγελίας και της ποινικής υπόθεσης.

 

15.     Η δραστικότητα ενός τέτοιου περιοριστικού μέτρου επιβάλλει όπως ο κίνδυνος που αναδύεται από τα ενώπιον του Δικαστηρίου δεδομένα ανάγεται σε επίπεδο ισχυρής εντύπωσης, όπως, με αναλογία δικαίου[3], ισχύει στην περίπτωση περιορισμού της προσωπικής ελευθερίας εκκρεμούσης της δίκης, στη βάση του κινδύνου διάπραξης αδικημάτων μέχρι τη δίκη. Η αναγωγή σε αυτό τον βαθμό δημιουργεί την επιμέρους προϋπόθεση της συγκεκριμενοποίησης του κινδύνου, παρά της γενικευμένης, αφηρημένης και αόριστης αίσθησής του[4]. Το διάταγμα δεν εκδίδεται για σκοπούς γενικής πρόληψης.

 

 

16.     Έπειτα, ακόμα και όταν διαφανεί πως τέτοιο διάταγμα είναι ένα κατάλληλο προληπτικό μέτρο, θα πρέπει να μην υπάρχει άλλο μέτρο, ηπιότερο, για να επιτευχθεί ο ίδιος σκοπός.

 

17.     Οι διατυπώσεις που γίνονται στο πλαίσιο εξέτασης του αιτήματος για έκδοση τέτοιας φύσης διατάγματος δεν παραβιάζουν εκ προοιμίου το τεκμήριο της αθωότητας, αλλά και η προσέγγιση που γίνεται για την αξιολόγηση των δεδομένων για την έκδοσή του δεν θα πρέπει να αφήνει εκτός υπολογισμού, ακριβώς, πως ο κατηγορούμενος απολαμβάνει το τεκμήριο της αθωότητας, έναντι στο οποίο μπορεί, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, με την στάθμιση όλων των δεδομένων, το διάταγμα αποκλεισμού να καθίσταται ένα δυσανάλογο μέτρο ή ως μια πρώιμη τιμωρία ή ποινή. Συναφώς, και η εκδοχή του κατηγορούμενου για τα υπό εκδίκαση αδικήματα, όπου υφίσταται, είναι αναγκαίο να λαμβάνεται υπόψη.

 

18.     Το διάταγμα που ζητείται με βάση το άρθρο 73 § 3, στην προκειμένη περίπτωση, είναι ευρείας έκτασης διάταγμα αποκλεισμού (banning order), να απαγορευθεί απόλυτα στους Κατηγορούμενους η είσοδος γενικά στους αθλητικούς χώρους, χωρίς κατ’ ανάγκη να διεξάγεται αγώνας, οποιασδήποτε ομάδας, σε οποιοδήποτε άθλημα. Σε έναν αθλητικό χώρο, μπορεί να εισέλθει οποιοσδήποτε, για να παρακολουθήσει αγώνα σε οποιοδήποτε άθλημα, για να αθληθεί, και για οποιονδήποτε άλλο λόγο για τον οποίο υφίσταται και λειτουργεί ένας αθλητικός χώρος, ως εννοιοδοτείται στον νόμο.

 

19.     Έχω υπόψη τα γεγονότα που ανάγονται στο υπό εκδίκαση αδίκημα με βάση τον συγκεκριμένο νόμο, μέσα από την όψη της μαρτυρίας, περιλαμβανομένης της ουσιαστικής εκδοχής του Κατηγορούμενου 2, και τις πιθανότητες καταδίκης ή και αθώωσης, ως εκ πρώτης όψεως διαμορφώνονται για τον Κατηγορούμενο 1 και για τον Κατηγορούμενο 2, με διαφορετικό τρόπο. Επίσης, τον τρόπο που φέρεται να εκτυλίχθηκε το περιστατικό στον χώρο έξω από το γήπεδο, με αφορμή την κατ’ ισχυρισμό πρόκληση με την αναφορά στην προσβολή άλλου ατόμου ή άλλων ατόμων από καρκίνο, την εμπλοκή του διαπροσωπικού στοιχείου τη δεδομένη χρονική στιγμή, και ότι δεν φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, να επρόκειτο για επεισόδιο εκτεταμένης έντασης ή χουλιγκανισμού ή ανεξέλεγκτου οπαδικού αισθήματος· σε συνάρτηση με το γεγονός ότι προηγήθηκε ένας αγώνας χωρίς έκτροπα από πλευράς οποιουδήποτε εκ των Κατηγορούμενων, και, εκ πρώτης όψεως, χωρίς τη συνεισφορά παράλληλων προληπτικών μέτρων ασφαλείας στον χώρο. Δεν προκύπτει από οπουδήποτε οι Κατηγορούμενοι να είναι άτομα που δεν μπορούν να ελέγξουν τα οπαδικά τους συναισθήματα για το ποδόσφαιρο σε γενικότερη βάση (“football disorder”) και σε βαθμό που να καθιστά αναγκαία μια δραστική παρέμβαση. Επίσης, έχω υπόψη μου την αρκετά νεαρότερη ηλικία (19 ετών) του Κατηγορούμενου 1, που φέρεται ως το πρόσωπο που κτύπησε τον παραπονούμενο, συγκριτικά με τον Κατηγορούμενο 2 (27 ετών), που φέρεται ως το πρόσωπο που επιχείρησε να νουθετήσει τον ποδοσφαιριστή να μην εύχεται να νοσήσουν άλλοι άνθρωποι, που όπως είναι κατανοητό ήταν ποδοσφαιριστής της αντίπαλης ομάδας, μετά από έναν αγώνα με βαρύ σκορ 6-0, χωρίς αντίληψη του ότι κάτι τέτοιο ενδεχομένως να μπορούσε να επενεργήσει προκλητικά σε άτομα της ηττημένης ομάδας, στον δεδομένο χωρόχρονο και με την ταυτόχρονη παρουσία και άλλων ατόμων. Έχω υπόψη μου και τη μαρτυρία που δεν δίδει εκ πρώτης όψεως διάσταση οργανωμένης ομάδας των δύο Κατηγορούμενων. Περαιτέρω, το γεγονός ότι δεν παρουσιάστηκαν άλλα κρούσματα αθλητικής ή οπαδικής ή άλλου είδους βίας που να καταλογίζονται στους Κατηγορούμενους, στην Κύπρο ή εκτός Κύπρου, εναντίον του παραπονούμενου ή γενικά, ή άλλες καταδίκες για παρόμοιας ή και για οποιασδήποτε φύσης αδικήματα, αλλά ούτε στοιχεία που να καταδεικνύουν άτομα με χαρακτηριστικά βίαιης ή έκνομης συμπεριφοράς, ή με τάση ή ροπή προς τη βία ή το έγκλημα, που να συνθέτουν επικινδυνότητα για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια ή για τα δικαιώματα των άλλων[5]. Ακόμη, το γεγονός ότι δεν δόθηκε και θα πρέπει να δοθεί η ευκαιρία να ιδωθεί η συμπεριφορά των Κατηγορούμενων, ιδίως του Κατηγορούμενου 1, και υπό το πρίσμα της εναντίον τους ποινικής υπόθεσης και της άμεσης έκθεσής τους στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης.

 

20.     Βάσει αυτών των παρατηρήσεων, δεν θεωρώ πως η υπόθεση αυτή είναι κατάλληλη για την έκδοση του ευρείας έκτασης αιτούμενου διατάγματος με βάση το άρθρο 73 § 3 του νόμου. Υπάρχει η δυνατότητα επιβολής ηπιότερων όρων, ως εύλογων όρων, στη βάση του δεδομένου πως εκκρεμεί εναντίον των Κατηγορούμενων υπόθεση συνδεόμενη με αθλητική βία, που έχει σοβαρότητα.

 

21.     Για τους λόγους που εξηγούνται, το αίτημα για έκδοση γενικού διατάγματος αποκλεισμού των Κατηγορούμενων από τους αθλητικούς χώρους με βάση το άρθρο 73 § 3 του νόμου, με τα επί του παρόντος δεδομένα, δεν μπορεί να εγκριθεί, και γι’ αυτό απορρίπτεται. Τίθενται οι ακόλουθοι όροι:

 

(α) Δεν επιτρέπεται στους Κατηγορούμενους η άσκηση οποιασδήποτε μορφής βίας, εντός οποιουδήποτε αθλητικού χώρου ή σε περιοχή αμέσως γειτνιάζουσα με αθλητικό χώρο.

 

(β) Μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης, οι Κατηγορούμενοι, το αργότερο τρεις ώρες πριν από τη μετάβασή τους σε οποιονδήποτε αθλητικό αγώνα ποδοσφαίρου, σε οποιονδήποτε αθλητικό χώρο εντός της Κυπριακής Δημοκρατίας, να ενημερώνουν, προσωπικά ή μέσω των δικηγόρων τους ή άλλων προσώπων, τηλεφωνικώς ή δια ζώσης, τον Αστυνομικό Σταθμό Στρουμπιού.

 

(Υπ.) ………………………..

Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ