ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΑΦΟΥ ν. Χ. Π., Υπόθεση αρ. 2214/2024, 21/3/2025
print
Τίτλος:
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΑΦΟΥ ν. Χ. Π., Υπόθεση αρ. 2214/2024, 21/3/2025

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

 

 

 

 

Υπόθεση αρ. 2214/2024

 

 

 

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΑΦΟΥ

 

 

 

 

v.

 

 

 

 

 

 

 

Χ. Π.

 

__________________________

 

 

Ημερομηνία: 21 Μαρτίου 2025

Εμφανίσεις:

Σ. Χρυσοστόμου, για την Κατηγορούσα Αρχή

Ε. Κορακίδης, για Κατηγορούμενο

 

Κατηγορούμενος: παρών

 

 

 

ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΟΙΝΗΣ

(ex tempore)

 

 

 

1.        Χ. Π[1], κατόπιν ομολογίας ενοχής, το Δικαστήριο θα πρέπει να επιβάλει ποινή στην κατηγορία που περιέχεται στο κατηγορητήριο και αφορά την παράνομη εργοδότηση των δύο κατονομαζόμενων προσώπων.

 

2.        Η παράνομη εργοδότηση αλλοδαπού είναι ποινικό αδίκημα με βάση τον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμο Κεφ.105, ο οποίος προβλέπει και ποινές.

 

3.        Ειδικότερα, για το αδίκημα της παράνομης εργοδότησης, κατά το άρθρο 14Β Κεφ.105, η μέγιστη ποινή που μπορεί να επιβάλει το Δικαστήριο είναι τα πέντε χρόνια φυλάκισης ή και οι €20.000. Το Δικαστήριο μπορεί, πρόσθετα, να εκδώσει ορισμένα διατάγματα. Ο νομοθέτης, με τον τροποποιητικό ν.46(Ι)/2021, είχε αυξήσει την προβλεπόμενη ποινή για το άρθρο 14Β, που μέχρι τότε ήταν η φυλάκιση μέχρι τα τρία χρόνια ή και η χρηματική ποινή μέχρι τις Λ.Κ.5.000,00. Η επαύξηση του αξιοποίνου ήταν της έκτασης που δίδει ξεκάθαρα το μήνυμα, ότι απαιτείται η επιβολή αυστηρότερων ποινών για την παράβασή του.

 

Με βάση το άρθρο 29 ΠΚ, το Δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ποινή φυλάκισης λιγότερου χρόνου ή αντί ποινής φυλάκισης, να επιβάλει χρηματική ποινή, διατηρούμενης της δυνατότητας επιβολής εναλλακτικών ποινών.

 

4.        Οι ποινές που επιβάλλει το Δικαστήριο, σε κάθε περίπτωση, πρέπει να είναι ανάλογες με τη σοβαρότητα των αδικημάτων που διαπράττονται. Η επιμέτρηση αρχίζει από τη μέγιστη προβλεπόμενη στον νόμο ποινή, αλλά κάθε αδίκημα έχει τη δική του κλίμακα έντασης ή σοβαρότητας[2]. Σε μεγάλο βαθμό, η ταξινόμηση του αδικήματος σε επίπεδο σοβαρότητας εξαρτάται και από το σύνολο των περιστάσεων που περιβάλλουν τη διάπραξή του από το συγκεκριμένο πρόσωπο, στη συγκεκριμένη περίπτωση (culpability), καθώς και από το μέγεθος της βλάβης που προκλήθηκε ή κινδύνευσε να προκληθεί από την παραβατική συμπεριφορά σε πραγματικό επίπεδο (harm)[3]. Το Δικαστήριο, αφού ταξινομήσει το κάθε αδίκημα ως προς το επίπεδο σοβαρότητάς του σε πραγματικό χρόνο, συνεχίζει την επιμέτρηση, λαμβάνοντας υπόψη πρόσθετους παράγοντες που δυνατόν να υπάρχουν και να επιδρούν ελαφρυντικά ή επιβαρυντικά, διαμορφώνοντας ανάλογα την ποινή. Το βάρος που δίδεται σε κάθε ελαφρυντικό ή επιβαρυντικό παράγοντα δεν είναι το ίδιο σε κάθε υπόθεση ή σταθερό. Η επιμέτρηση δεν γίνεται με αυστηρά ή με ακριβή μαθηματικά κριτήρια, αλλά γίνεται με γνώμονα την αναλογικότητα, η προσέγγιση της οποίας θα πρέπει να γίνεται με διαφανή τρόπο. Η εξατομίκευση της ποινής, που είναι καθήκον του Δικαστηρίου, δεν μπορεί να εξουδετερώνει οποιουσδήποτε από τους σκοπούς της ποινής[4], αλλά και οι σκοποί της ποινής, κατά την επιβολή της, δεν θα πρέπει να αποσυνδέονται από την πραγματική διάσταση της εγκληματικότητας στην κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Στα ανώτατα επίπεδα ποινής καταλήγει να κινείται το Δικαστήριο όταν η φύση του εγκλήματος είναι τέτοια, ώστε να επιβάλλει εξαιρετικά μέτρα αποτροπής, χάριν της προστασίας του κοινωνικού συνόλου, και παράλληλα το ποινικό μητρώο του κατηγορουμένου είναι βεβαρημένο[5]. Γίνεται πάντοτε προσπάθεια αποφυγής της ποινής φυλάκισης, όπου δεν είναι απολύτως αναγκαία. Όπου είναι απολύτως αναγκαία, η έκτασή της περιορίζεται όσο το δυνατόν για να εξυπηρετηθούν οι σκοποί για τους οποίους επιβάλλεται.

 

5.        Τα γεγονότα που εκτέθηκαν από την Κατηγορούσα Αρχή και από την πλευρά της υπεράσπισης είναι όπως πληρέστερα αναφέρονται στα πρακτικά της διαδικασίας. Εξ αυτών των γεγονότων, σημειώνονται τα εξής: Τα δύο πρόσωπα ήταν πρόσωπα η παραμονή των οποίων κατέστη εκ των υστέρων παράνομη στην Κύπρο, με τρόπο που δεν θα ήταν εύκολο να εξακριβωθεί από τον καθένα, εφόσον υπήρξαν αιτήσεις, προσφυγές, επιδόσεις, περαιτέρω αιτήσεις, αποφάσεις, και άλλες επιδόσεις. Εργάζονταν σε άλλους χώρους και προτάθηκαν από προηγούμενους εργοδότες και παρουσιάστηκαν ως νόμιμοι. Παρουσίασαν αποδείξεις εγγραφής τους ως αλλοδαποί και ανέφεραν και όνομα δικηγόρων που θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν τη νομιμότητά τους, όπως οι εν λόγω δικηγόροι έπραξαν. Δεν εργάστηκαν κρυφά και μάλιστα ελέγχονταν η επιχείρηση ως προς τη νομιμότητα της εργοδότησης. Δεν υπήρχαν σημάδια ότι δεν δικαιούνταν να εργαστούν, μέχρι που μετέβη η Αστυνομία την 09.05.2024 στο υποστατικό με τον τρόπο που αναφέρθηκε κατά την έκθεση των γεγονότων. Ακόμα και τότε, όταν υπήρξε επικοινωνία με τους δικηγόρους που φέρονταν ως οι δικηγόροι που μπορούσαν να επιβεβαιώσουν τη νομιμότητα, αφέθηκε να νοηθεί ότι ήταν λάθος. Σχετικά είναι τα Τεκμήρια Α και Β. Οι αλλοδαποί δεν διώχθηκαν, αλλά κρίθηκε πως θα πρέπει να ακολουθηθεί η οδός της απέλασής τους. Συνεργάστηκες άμεσα με τις αρχές, αναφέροντας πως δεν μπορούσες να γνωρίζεις το καθεστώς τους, και ότι ενήργησες με πρόθεση τη νομιμότητα, με βάση τα προαναφερόμενα, αλλά και εγγράφοντας και τα δύο πρόσωπα στις κοινωνικές ασφαλίσεις, χωρίς ενημέρωση από κάποια αρμόδια αρχή για το καθεστώς αυτών των δύο προσώπων. Είσαι επιχειρηματίας, όπως είναι κατανοητό, μικρής, προσωπικής επιχείρησης, και η παροχή εργασίας στα δύο πρόσωπα δεν ενείχε το στοιχείο της εκμετάλλευσης της παράνομης εργασίας ή των ανθρώπων αλλοδαπής καταγωγής, για τη μεγιστοποίηση του κέρδους. Βεβαίως, θα έπρεπε, ως πλέον κατανοείς, να είσαι ακόμα πιο προσεκτικός στον έλεγχο των ατόμων που προσλαμβάνονται, ακόμα κι από αυτές τις συνθήκες, που δυστυχώς δεν παρέχουν κατάλληλη προστασία σε όλους τους επιχειρηματίες. Η παράνομη προσφορά εργασίας, οποιασδήποτε φύσης, ασχέτως της πρόθεσης πρόκλησης βλάβης, εκ του αποτελέσματος, πλήττει την απασχόληση των νόμιμα διαμενόντων και έχει διάφορες οικονομικοκοινωνικές προεκτάσεις. Ο τρόπος που ενήργησες εν πάση περιπτώσει, που εμπεριέχει έντονα το στοιχείο της παραπλάνησης σου, δεν υποδηλώνει οργανωμένη δράση, για να πλήξεις τη νόμιμη εργασία γενικότερα. Το αδίκημα που διέπραξες δεν είναι το χειρότερο του είδους του και είναι σε πλαίσιο χαμηλού επίπεδο έντασης ή σοβαρότητας. Με βάση την προαναφερόμενη ταξινόμηση, η επιμέτρηση συνεχίζει από τους 15 μήνες φυλάκισης ή και τις €5.000. Το Δικαστήριο διατηρεί τη δυνατότητα να επιβάλει οποιαδήποτε άλλη ποινή.

 

6.        Οι παράγοντες που προσφέρονται για μετριασμό συμβάλλουν και στη διαμόρφωση της κρίσης ως προς το είδος της ποινής ή της ποινικής μεταχείρισης που είναι κατάλληλη στην περίπτωση. Παράγοντες που έχουν ήδη ληφθεί υπόψη για σκοπούς ταξινόμησης του αδικήματος σε επίπεδο σοβαρότητας, δεν λαμβάνονται εκ νέου υπόψη.

 

7.        Πρόσθετα, λαμβάνονται υπόψη τα ακόλουθα:

 

7.1.       Η απολογία σε συνάρτηση με τη συνεργασία με τις Αρχές, στον βαθμό που υπήρχε, και υπό τις περιστάσεις που υπήρξε.

 

7.2.       Το λευκό ποινικό μητρώο και ο έντιμος βίος χωρίς εμπλοκή με τη δικαιοσύνη.

 

7.3.       Οι προσωπικές συνθήκες, όπως εκτέθηκαν. Είσαι νεαρός οικογενειάρχης, με παιδί τριών ετών.

 

7.4.       Η παραδοχή στο Δικαστήριο, στο στάδιο που έγινε, που είναι σχετικά άμεση.

 

8.        Το είδος και η έκταση της ποινής που θα επιβληθεί έχουν καθοριστεί, λαμβάνοντας υπόψη τη νόμιμη ποινή, τους σκοπούς του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου Κεφ.105 και των ποινών, τις περιστάσεις διάπραξης του αδικήματος, την ταξινόμηση της παραβατικότητας σε επίπεδο σοβαρότητας, τις αρχές της επιμέτρησης, όλους τους παράγοντες που θα μπορούσαν να επιδράσουν στην ποινή, τη νομολογία και τον διαχωρισμό που έχει καθιερώσει ως προς την αντιμετώπιση της παράνομης εργασίας όταν υπάρχει νόμιμη παραμονή στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας και όταν δεν υπάρχει, αλλά και τις ιδιαιτερότητες και διαφοροποιήσεις της παρούσας υπόθεσης[6], και τον βαθμό στον οποίον θα πρέπει να γίνει αισθητή η ποινική μεταχείριση στο σύνολό της[7].

 

9.        Ως προς το είδος της ποινής, κρίνεται πως δεν είναι απολύτως αναγκαία, μπορεί να αποφευχθεί και δεν είναι αρμόζουσα η ποινή φυλάκισης, υπό το σύνολο των περιστάσεων. Εάν το Δικαστήριο επιβάλει αμιγώς χρηματική ποινή, με βάση τη μέγιστη στον νόμο προβλεπόμενη χρηματική ποινή, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση της επιχείρησης, τέτοια ποινή, θα ήταν εξοντωτική, ενώ η απουσία προηγούμενων καταδικών δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει την εξάντληση της αυστηρότητας του Δικαστηρίου στην περίπτωση αυτή. Εξάλλου, σε τέτοιας φύσης αδικήματα, πέραν της τιμωρίας, στο πλαίσιο της πρόληψης αλλά και της αναμόρφωσης, έχει σημασία και η διασφάλιση της νομιμότητας, ώστε να βοηθά η δέσμευση για ένα χρονικό διάστημα πως θα τηρείται ο συγκεκριμένος νόμος. Θα επιβληθεί μεν μικρότερη χρηματική ποινή, αλλά μαζί με την επιβολή εγγύησης, το ύψος της οποίας έχει καθοριστεί με βάση το ύψος της συνολικής χρηματικής ποινής που θα μπορούσε να επιβληθεί και αυτής που θα επιβληθεί, με βάση την επιμέτρηση, και η χρονική διάρκεια της οποίας έχει καθοριστεί λαμβάνοντας υπόψη τη φύση της χρονικής δέσμευσης σε συνάρτηση με το χρονικό διάστημα που χρειάζεται για να διασφαλιστεί η νομιμότητα.

 

10.     Επιβάλλονται οι ακόλουθες ποινές:

 

1η Κατηγορία: Χρηματική ποινή ύψους €500. Επιπλέον, να υπογραφθεί εγγύηση ύψους €2.000 για την τήρηση του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου Κεφ.105, για περίοδο δύο ετών από σήμερα.

 

11.     Εξηγείται ότι: με την επιβολή εγγύησης, δόθηκε ουσιαστικά αναστολή εκτέλεσης μέρους της χρηματικής ποινής. Εάν, εντός της περιόδου που αναφέρθηκε, υπάρξει οποιαδήποτε παράβαση του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου Κεφ.105, τότε, το Δικαστήριο, πέρα από την επιβολή οποιασδήποτε άλλης ποινής, δυνατόν να διατάξει και την πληρωμή του ποσού της εγγύησης ή μέρους της. Θα πρέπει γι’ αυτό να είστε ιδιαίτερα προσεκτικός και να φροντίσετε να λάβετε γνώση του τι προνοεί ο νόμος.

 

 

(Υπ.) ……………………….

Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

Πιστό Αντίγραφο

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ



[1] Εξηγείται η χρήση ενικού, για τους σκοπούς της διαδικσίας.

[2] Γενικός Εισαγγελέας v. Κυριάκου (2008) 2 ΑΑΔ 562, Ιακώβου ν. Αστυνομίας, ΠΕ 159/2024, 08.11.2024.

[3] Γιαννακού ν. Δημοκρατία, ΠΕ 235/2023, 19.07.2024, Μιχαηλίδης v. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 391, Δημοκρατία v. Κυριάκου κ.ά. (1990) 2 ΑΑΔ 264.

[4] Θεοχάρους ν. Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 575.

[5] Pernell Geoffrey Michael John v. Κυπριακής Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1998) 2 ΑΑΔ 417, Antoniou v. Police (1983) 2 CLR 319.

[6] Nazari v. Αστυνομίας (1996) 2 ΑΑΔ 231, Qinlong v. Αστυνομίας (2006) 2 ΑΑΔ 501, Σαφειρίδου ν. Αστυνομίας, ΠΕ28/2022, 21.03.2022, ECLI:CY:AD:2022:B123.

[7] Γενικός Εισαγγελέας ν. Ελευθερίου, ΠΕ 46/2023, 16.07.2024, Φραντζίδης ν. Αστυνομίας, ΠΕ 63/2022, 26.10.2022, Χριστοφόρου ν. Δημοκρατίας (2004) 2 ΑΑΔ 443, 447-8.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο