
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Υπόθεση αρ. 2015/2025
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΑΦΟΥ
v.
Α. Α.
__________________________
Ημερομηνία: 28 Απριλίου 2025
Εμφανίσεις:
Σ. Χρυσοστόμου, για την Κατηγορούσα Αρχή
Κ. Σιαηλής, για τον Κατηγορούμενο
Κατηγορούμενος: παρών
ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΟΙΝΗΣ
(ex tempore)
1. Αντρέα Αρέστη, κατόπιν ομολογίας ενοχής, το Δικαστήριο θα πρέπει να επιβάλει ποινές στις κατηγορίες που περιέχονται στο κατηγορητήριο. Όλες σχετίζονται με το ίδιο περιστατικό, και συνοψίζονται στο ότι την 14 Απριλίου 2025 επιτέθηκες στον Α/Αστ.3136 Κ. Παύλου, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, προκαλώντας του πραγματική σωματική βλάβη, στο πλαίσιο αντίστασης που πρόβαλες στη νόμιμη σύλληψή σου και προκειμένου να τον παρεμποδίσεις στο να πράξει το καθήκον του, ενώ προκάλεσες και κακόβουλη ζημιά στην πίσω δεξιά πόρτα του αστυνομικού οχήματος που περιγράφεται. Επίσης, είχες στην κατοχή σου μικρή ποσότητα κοκαΐνης (0,5 γρ.), παράνομα.
2. Η επίθεση κατά οργάνου τήρησης της τάξης κατά την κανονική εκτέλεση του καθήκοντός του, η επίθεση που προκαλεί πραγματική σωματική βλάβη, η εσκεμμένη παρεμπόδιση κατά αστυνομικού οργάνου τήρησης της τάξης κατά τη δέουσα εκτέλεση του καθήκοντός του, η αντίσταση κατά της νόμιμης σύλληψης και η κακόβουλη ζημιά είναι ξεχωριστά ποινικά αδικήματα με βάση τον περί Ποινικού Κώδικα Νόμο Κεφ.154 [ΠΚ]. Η κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξης Α, όπως είναι η κοκαΐνη, χωρίς άδεια του Υπουργού Υγείας είναι, επίσης, ποινικό αδίκημα με βάση τον περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμο [ν.29/77]. Οι νόμοι αυτοί προβλέπουν και τις ποινές.
3. Για το αδίκημα της επίθεσης κατά οργάνου τήρησης της τάξης κατά την κανονική εκτέλεση των καθηκόντων του (1η Κατηγορία), κατά το άρθρο 244(β) ΠΚ, όπως και για το αδίκημα της εσκεμμένης παρεμπόδισης κατά αστυνομικού οργάνου τήρησης της τάξης κατά τη δέουσα εκτέλεση του καθήκοντός του (3η Κατηγορία), στην ίδια νομική βάση, όπως και για το αδίκημα της αντίστασης κατά της νόμιμης σύλληψης (4η Κατηγορία), κατά το άρθρο 244(α) ΠΚ, η ανώτατη προβλεπόμενη ποινή είναι η φυλάκιση μέχρι τα δύο χρόνια. Ίδια ποινή προβλέπεται και για την κακόβουλη βλάβη (5η Κατηγορία), κατά το άρθρο 324 § 1 ΠΚ, ή και χρηματική ποινή μέχρι τις Λ.Κ.1.500, που αντιστοιχεί σε €2.562,90. Για την επίθεση που προκαλεί πραγματική σωματική βλάβη (2η Κατηγορία), κατά το άρθρο 243 ΠΚ, η προβλεπόμενη ποινή είναι αυστηρότερη, μέχρι και τα τρία χρόνια φυλάκισης. Για την κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξης Α, όπως είναι η κοκαΐνη, χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας (6η Κατηγορία), κατά το άρθρο 6 § 2 ν.29/77, με βάση το άρθρο 30 § 1 και τον Τρίτο Πίνακα, η προβλεπόμενη στον νόμο ποινή είναι μέχρι τα 12 χρόνια φυλάκιση ή και χρηματική ποινή. Με βάση το άρθρο 29 ΠΚ, το Δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ποινή φυλάκισης λιγότερου χρόνου ή, αντί ποινής φυλάκισης, να επιβάλει χρηματική ποινή.
4. Οι ποινές που επιβάλλει το Δικαστήριο πρέπει να είναι ανάλογες με τη σοβαρότητα των αδικημάτων που διαπράχθηκαν. Ο χαρακτηρισμός ενός αδικήματος ως σοβαρού δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το ανώτατο όριο της ποινής που μπορεί να επιβληθεί με βάση τον νόμο. Εκείνος είναι ένας σημαντικός δείκτης της σοβαρότητας, από τον οποίο εκκινεί η διαδικασία της επιμέτρησης. Ο νόμος προβλέπει, στο γενικό νομοθετικό επίπεδο, τις ανώτατες ποινές για κάθε αδίκημα. Είναι αποκλειστικά έργο του Δικαστηρίου η επιμέτρηση και η επιβολή ποινής σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Σε πραγματικό χρόνο, δεν είναι κάθε αδίκημα το χειρότερο του είδους του. Κάθε αδίκημα έχει τη δική του κλίμακα έντασης ή σοβαρότητας[1]. Επομένως, σε μεγάλο βαθμό, η ταξινόμηση του αδικήματος σε επίπεδο έντασης ή σοβαρότητας εξαρτάται, αντικειμενικά, από το σύνολο των περιστάσεων που περιβάλλουν τη διάπραξή του στη συγκεκριμένη περίπτωση (culpability), καθώς και από το μέγεθος της βλάβης που προκλήθηκε ή κινδύνευσε να προκληθεί από την παραβατική συμπεριφορά σε πραγματικό επίπεδο (harm)[2]. Το Δικαστήριο, αφού ταξινομήσει τα αδικήματα ως προς το επίπεδο ένστασης ή σοβαρότητάς τους σε πραγματικό χρόνο, συνεχίζει την επιμέτρηση της ποινής, λαμβάνοντας πρόσθετα υπόψη τυχόν άλλους παράγοντες, πιο υποκειμενικούς, ελαφρυντικούς, που επιφέρουν περαιτέρω έκπτωση στην ποινή, ή επιβαρυντικούς, που εμποδίζουν να συμβεί κάτι τέτοιο ή που προκαλούν επαύξηση της ποινής, στην κλίμακα στην οποία κινείται με βάση τον νόμο. Το βάρος που δίδεται σε κάθε ελαφρυντικό ή επιβαρυντικό παράγοντα δεν είναι το ίδιο σε κάθε υπόθεση ή σταθερό. Η επιμέτρηση δεν γίνεται με τυχαίους υπολογισμούς, αλλά ούτε με αυστηρά ή ακριβή μαθηματικά κριτήρια· γίνεται με γνώμονα την αναλογικότητα, η προσέγγιση της οποίας θα πρέπει να γίνεται με όσο το δυνατόν διαφανή τρόπο. Όλη αυτή η εξατομίκευση της ποινής, που είναι καθήκον του Δικαστηρίου, δεν μπορεί να εξουδετερώνει οποιουσδήποτε από τους σκοπούς της ποινής[3], αλλά και οι σκοποί της ποινής, κατά την επιβολή της, δεν θα πρέπει να αποσυνδέονται από την πραγματική διάσταση της εγκληματικότητας στην κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Το Δικαστήριο, συνηθέστερα, καταλήγει να κινείται στα ανώτατα όρια της ποινής, όταν η φύση του εγκλήματος είναι τέτοια, ώστε να επιβάλλει εξαιρετικά μέτρα αποτροπής, χάριν της προστασίας του κοινωνικού συνόλου, και παράλληλα το ποινικό μητρώο του κατηγορουμένου είναι βεβαρημένο[4]. Γίνεται πάντοτε προσπάθεια αποφυγής της ποινής φυλάκισης, όπου δεν είναι απολύτως αναγκαία. Όπου είναι αναγκαία, η έκτασής της περιορίζεται όσο το δυνατόν, για να εξυπηρετούνται οι σκοποί της ποινής.
5. Τα γεγονότα που ανάγονται στα αδικήματα είναι τα εξής: Την 14.04.2024, ώρα 20:00, ο Α/Αστ.3136 Κ. Παύλου έλαβε εντολή για μετάβαση στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, στη Γεροσκήπου, κατόπιν καταγγελίας ότι διαταράχθηκε η θεία λειτουργία από άνδρα που συμπεριφέρονταν επικίνδυνα. Όταν μετέβησαν στον χώρο τα μέλη της Αστυνομίας, υποδείχθηκε το πρόσωπό σου ως ο δράστης του επεισοδίου στην εκκλησία. Ο Α/Αστ.3136 σε πλησίασε, έδειξε την Αστυνομική του ταυτότητα, καθότι ήταν με πολιτική περιβολή, και πληροφόρησε για τους σκοπούς της παρουσίας του, και συγκεκριμένα ότι ήθελε να διαπιστώσει τα στοιχεία σου. Στη συνομιλία που είχε μαζί σου, διαπίστωσε πως είχες συμπεριφορά που φάνηκε στον ίδιο αλλοπρόσαλλη, φώναζες, στην παρουσία του, για «γραμματείς και φαρισαίους», ότι είναι όλοι «αμαρτωλοί», με τάσεις επιθετικότητας απέναντί του. Λόγω της συμπεριφοράς αυτής, και με δεδομένη την καταγγελία για το επεισόδιο που προηγήθηκε στην εκκλησία, για σκοπούς προστασίας σου, αλλά και των υπολοίπων στον χώρο, επειδή υπήρχε εύλογη υποψία ότι έφερες ύποπτο αντικείμενο, ο Α/Αστ.3136 σε πληροφόρησε, εξηγώντας σχετικά, ότι προτίθεται να διενεργήσει σωματική έρευνα. Αρνήθηκες να συμμορφωθείς, και άρπαξες ένα γυάλινο ποτήρι από το τραπέζι που ήταν μπροστά σου, με σκοπό να τον κτυπήσεις, αφού το γύρισες προς το μέρος του. Ο Α/Αστ.3136 κατάφερε να αποφύγει το κτύπημα και να σε ακινητοποιήσει, προβαίνοντας σε σύλληψή σου. Σε αυτή την προσπάθεια, με δεδομένο ότι συνέχισες να αντιστέκεσαι σθεναρά, πέσατε και οι δύο στο έδαφος, ενώ ο Α/Αστ.3136 τραυματίστηκε στο αριστερό χέρι. Κατά τη μεταφορά στον σταθμό, με το υπηρεσιακό όχημα ΜΡΜ220, κλωτσούσες επανειλημμένα τη δεξιά πισινή πόρτα του οχήματος, προκαλώντας και στο όχημα ζημιά. Ο Α/Αστ.3136, αργότερα, εξετάστηκε από ιατρό του Γενικού Νοσοκομείου Πάφου, που διαπίστωσε εκδορές ραχιαίας επιφάνειας άκρας χειρός, υπογράφοντας σχετική ιατρική έκθεση. Σε ό,τι αφορά την 6η Κατηγορία, κατά την έρευνα, όταν κατέστη εφικτή, εντός τσάντας μέσης που φορούσες, εντοπίστηκε ένα πλαστικό κλειστό διαφανές δοχείο μέσα στο οποίο υπήρχαν δύο νάιλον συσκευασίες με άσπρη ουσία, που ήταν, όπως διαπιστώθηκε, κοκαΐνη.
6. Το σοβαρότερο από τα αδικήματα που αντιμετωπίζεις, του κοινού ΠΚ, είναι η επίθεση που προκαλεί πραγματική σωματική βλάβη. Η χρήση βίας κατά άλλου προσώπου θίγει την αξιοπρέπειά του, την προσωπικότητά του και τη σωματική του ακεραιότητα[5]. Ο Αστυνομικός που ενεργεί στο πλαίσιο της υπηρεσίας του εκπροσωπεί το Κράτος, και έχει την ευθύνη να επιβάλλει τον νόμο, να προστατεύει τους πολίτες και να διασφαλίζει τη δημόσια τάξη. Για τους σκοπούς άσκησης των καθηκόντων του, εκπαιδεύεται και γνωρίζει εκ των προτέρων πως μπορεί να μην έχει να κάνει με ευγενικό κόσμο. Δεν είναι μεν ευάλωτο πρόσωπο, κι η διενέργεια σύλληψης ή έρευνας είναι γνωστό, κατ’ επέκταση και ως ένα βαθμό αναμενόμενο, ότι μπορούν να προκαλέσουν αντίδραση, ιδίως από άτομα που έχουν να κρύψουν κάτι ή που είναι υπό την επήρεια ουσιών (ναρκωτικών ή αλκοόλ) ή που υποφέρουν από ψυχιατρικά προβλήματα. Η ετοιμότητα ή η ικανότητα ενός πολίτη, ή του Αστυνομικού, να αντιμετωπίζει τη βία δεν μετριάζει την απαξία της βίαιης συμπεριφοράς. Η επίθεση σε Αστυνομικό εν ώρα καθήκοντος, και μάλιστα κατά τρόπο που προκαλείται σε αυτόν πραγματική σωματική βλάβη, δεν προσβάλλει μόνον την αξιοπρέπεια, την προσωπικότητα και τη σωματική ακεραιότητα του συγκεκριμένου ανθρώπου, αλλά, πρόσθετα, την ίδια την έννομη τάξη και το κύρος του Κράτους. Γενόμενη, κάθε επίθεση, σε δημόσιο χώρο[6], συχνότερα δε οι επιθέσεις εναντίον Αστυνομικών, συνιστά και έντονη εκδήλωση απαξίωσης, που ενθαρρύνει, επιπλέον, την ανομία, την αναρχία, και την υπονόμευση της δημόσιας ασφάλειας. Η αντιμετώπιση των επιθέσεων θα πρέπει να είναι ανάλογη και με την έκταση της χρήσης της βίας, τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν, τις σωματικές βλάβες που προκλήθηκαν, το προβλεπτό αυτών, και τις επιπτώσεις τους στο θύμα[7]. Το επεισόδιο με το Α/Αστ.3136 διήρκησε χρονικά μερικά λεπτά. Ήταν, όπως είναι κατανοητό, και υπό τη δική σου συναισθηματική φόρτιση, που ήταν παρατεταμένη εκείνο το βράδυ. Είχε προηγηθεί άλλο επεισόδιο, μέσα στην εκκλησία, ενώ συνέχισες να αντιδράς βίαια και κατά τη μεταφορά σου στον σταθμό. Δεν υπήρχε εγκληματική οργάνωση και προσχεδιασμός ή συγκεκριμένη στόχευση στο μέλος της Αστυνομίας, υπάρχουν στοιχεία παρορμητικότητας και απερισκεψίας στην πράξη σου. Χρησιμοποιήθηκε ένα γυάλινο ποτήρι. Θα μπορούσες να είχες προκαλέσει σοβαρότερο τραυματισμό στον Α/Αστ.3136, αλλά και στον εαυτό σου. Οι τραυματισμοί του Αστυνομικού δεν ήταν τελικά σοβαροί, εφόσον κατάφερε να σε αφοπλίσει και να σε συλλάβει· ήταν εκδορές, που δεν αναφέρθηκε πως δημιούργησαν περαιτέρω πρόβλημα στην υγεία του, ή ταλαιπωρία. Δεν προκλήθηκαν άμεσα από την χρήση του γυάλινου ποτηριού ως επιθετικού όπλου, εφόσον δεν κατάφερες κτύπημα, αλλά ήταν το αποτέλεσμα της επίθεσης, κατά τη διάρκεια της προσπάθειας αφοπλισμού και σύλληψης, την πτώση στο έδαφος και την εξακολούθηση της δικής σου αντίστασης. Επιπλέον, υπήρξε η αναστάτωση από όλο το επεισόδιο. Για το σοβαρότερο από τα αδικήματα του κοινού ΠΚ, της επίθεσης που προκαλεί πραγματική σωματική βλάβη, η ταξινόμηση, συνδυάζοντας όλα τα δεδομένα, μη παραβλέποντας τη θεσμική ιδιότητα του θύματος, το σύνολο του τρόπου δράσης, και λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση στην οποία βρισκόσουν αλλά και την έκταση της βλάβης, κινούμαι στα όρια του χαμηλού επίπεδο σοβαρότητας, ώστε η επιμέτρηση να συνεχίζει από τους εννέα μήνες φυλάκισης, με βάση πάντοτε την προβλεπόμενη στον νόμο ποινή.
7. Όσον αφορά το αδίκημα που σχετίζεται με τα ναρκωτικά, λαμβάνεται υπόψη πως δεν συντρέχουν οι περισσότεροι από τους επιβαρυντικούς παράγοντες, εκ των όσων προβλέπονται στο άρθρο 30 ν.29/77, για σκοπούς ταξινόμησης. Δεν ανήκεις σε οργανωμένη ομάδα εγκληματιών και δεν υπήρξε ομαδική δράση, δεν έχεις γενικά οργανωμένες εγκληματικές δραστηριότητες˙ δεν υπήρξε χρήση πυροβόλων όπλων˙ δεν κατέχεις δημόσιο αξίωμα ή θέση και το αδίκημα το οποίο διαπράχθηκε και σχετίζεται με τα ναρκωτικά δεν σχετίζεται και εκείνο με αξίωμα ή θέση˙ δεν θυματοποίησες ούτε εκμεταλλεύτηκες ανήλικους ή πάσχοντες. Χρησιμοποιήθηκε βαθμός βίας, για να αποτρέψεις τον έλεγχο και τον εντοπισμό της ουσίας από μέλος της Αστυνομίας, την οποία βρέθηκες να κατέχεις και έξω από εκκλησία, όπου ήταν συναθροισμένοι πολίτες, για θρησκευτική λειτουργία. Ήταν πολύ μικρή η ποσότητα, με σκοπό τη δική σου χρήση, χωρίς διακίνηση, καθότι είσαι χρόνιος χρήστης τέτοιων ουσιών. Συντρέχουν και ορισμένοι παράγοντες, εκ των προβλεπόμενων στον νόμο, που καθιστούν τα αδικήματα «λιγότερο σοβαρά». Συναρτώντας όλους τους νόμιμους παράγοντες, με ιδιαίτερη έμφαση στην ποσότητα και τον προορισμό της ουσίας για προσωπική χρήση, η ταξινόμηση του εν λόγω αδικήματος, υπό το σύνολο των περιστάσεων, θα παραμείνει μέσα στα όρια του χαμηλού επιπέδου έντασης ή σοβαρότητας.
8. Παράγοντες που λήφθηκαν υπόψη κατά την ταξινόμηση, για τους σκοπούς της, δεν προσμετρούν διπλά. Δεν έχει οτιδήποτε λαμβάνεται υπόψη αυτοτελή ελαφρυντική επίδραση. Λαμβάνονται υπόψη τα ακόλουθα:
1.1. Υπάρχουν προηγούμενες καταδίκες. Ειδικότερα, αναφέρθηκαν οι ακόλουθες υποθέσεις:
- Υπόθεση 3246/2005 Ε.Δ. Πάφου, για μεταφορά εκρηκτικών υλών, που διαπράχθηκε την 29.01.2004. Λήφθηκε υπόψη στην 3048/2007 Ε.Δ. Πάφου.
- Υπόθεση 9462/2005 Ε.Δ. Πάφου, για επιθέσεις προκαλούσες πραγματική σωματική βλάβη, εσκεμμένη παρεμπόδιση οργάνου τήρησης της τάξης κατά τη δέουσα εκτέλεση των καθηκόντων του, και ανησυχία, που διαπράχθηκαν την 02.06.2005. Λήφθηκε υπόψη στην 3048/2007 Ε.Δ. Πάφου.
- Υπόθεση 4016/2007 Ε.Δ. Πάφου, για εσκεμμένη παρεμπόδιση οργάνου τήρησης της τάξης κατά τη δέουσα εκτέλεση των καθηκόντων του, που διαπράχθηκε την 29.03.2007. Λήφθηκε υπόψη στην 3048/2007 Ε.Δ. Πάφου.
- Υπόθεση 3048/2007 Ε.Δ. Πάφου, για εμπρησμό, που διαπράχθηκε την 04.04.2007. Στο πλαίσιο αυτής, λήφθηκαν υπόψη οι προαναφερόμενες υποθέσεις. Είχε επιβληθεί ποινή φυλάκισης 2 ½ ετών. Αναφέρεται «προεδρική μείωση ¼».
- Υπόθεση 10767/2007 Ε.Δ. Πάφου, για παράνομη κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξης Β, που διαπράχθηκε την 06.05.2006. Λήφθηκε υπόψη στην 2434/2007 Ε.Δ. Πάφου.
- Υπόθεση 2434/2007 Ε.Δ. Πάφου, για εμπρησμό, που διαπράχθηκε την 15.03.2007. Λήφθηκε υπόψη η προαναφερόμενη υπόθεση. Επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 2 ½ ετών. Αναφέρεται «προεδρική μείωση ¼».
- Υπόθεση 456/2021 Ε.Δ. Πάφου, για συνωμοσία προς διάπραξη κακουργήματος, διάρρηξη καταστήματος και κλοπή, που διαπράχθηκαν την 24.06.2016. Επιβλήθηκαν, την 13.12.2021, συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 9 μηνών και 6 μηνών, αντίστοιχα, με αναστολή τριών ετών.
- Υπόθεση 337/2024 Ε.Δ. Πάφου, για βία στην οικογένεια, δημόσια εξύβριση, ανυπακοή σε νόμιμες διαταγές, ανησυχία, κοινή οχληρία, κακόβουλη βλάβη, αντίσταση κατά νόμιμης σύλληψης, και συναφή αδικήματα, που διαπράχθηκαν την 21.12.2023 μέχρι την 03.01.2024. Επιβλήθηκαν, την 21.06.2024, συντρέχουσες ποινές φυλάκισης με μεγαλύτερη εκείνη των 14 μηνών, από 10.01.2024. Αναφέρεται ως ημερομηνία αποφυλάκισης η 13.12.2024.
Οι προηγούμενες καταδίκες για τη διάπραξη ίδιας ή παρόμοιας φύσης αδικημάτων, που ενέχουν βία, έχει πρόσθετη σημασία, εφόσον τείνει να μειώσει σε κάποιο βαθμό την επιείκεια που μπορεί να επιδειχθεί[8]. Δυνατόν, εάν είναι βεβαρημένο το ποινικό μητρώο, να εξαντλεί την ελαφρυντική επίδραση των ελαφρυντικών παραγόντων. Ωστόσο, υπάρχει πάντοτε κατά νου πως υπήρξε ήδη καταδίκη για τα αδικήματα αυτά και η επιβάρυνση δεν θα πρέπει να είναι στην έκταση που να έχει το νόημα εκ νέου καταδίκης.
1.2. Η εκφρασθείσα απολογία και μεταμέλεια έχουν σημασία σε τέτοιας φύσης αδικήματα, βίας εναντίον άλλων προσώπων, ιδίως εάν απευθύνονται στα θύματα, εάν είναι ειλικρινείς, και συνοδεύονται από ή δημιουργούν τη βάσιμη υπόσχεση πως θα γίνει προσπάθεια να μην επαναληφθεί τέτοια συμπεριφορά. Λόγω και της ύπαρξης προηγούμενης εμπλοκής με τη δικαιοσύνη, για παρόμοιας φύσης αδικήματα, σε συνάρτηση και με την χρήση ναρκωτικών ουσιών, που είναι δυνατόν να εξωθεί σε βίαιη συμπεριφορά, υπάρχει δυσκολία στο να δοθεί πίστη σε κάποια προσπάθεια να επιτευχθεί αλλαγή, ως προς την οποία, εξάλλου, δεν δόθηκαν και συγκεκριμένες λεπτομέρειες ή παράμετροι.
1.3. Υπολογίζεται, από τις ενώπιον του Δικαστηρίου υποθέσεις, ότι τα αδικήματα που ενέχουν βία εναντίον άλλων προσώπων, όπως και Αστυνομικών κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, παρουσιάζουν αυξητική τάση, που προβληματίζει, προς διάφορες κατευθύνσεις. Αυτή η παρατήρηση δεν θα πρέπει να ενθαρρύνει δυσανάλογη αυστηρότητα, ωστόσο, όπου υπάρχει τέτοια αυξητική τάση, οδηγεί σε ποινές στις οποίες να είναι έκδηλο το στοιχείο της αποτροπής. Σε τέτοιες περιπτώσεις, και εφόσον η κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο εκάστοτε δράστης κατά τη διάπραξη των αδικημάτων λήφθηκε υπόψη και για σκοπούς ταξινόμησης, οι περαιτέρω προσωπικές συνθήκες, δεν δίδουν ουσιαστική δραστική επίδραση. Λαμβάνονται, εν πάση περιπτώσει, υπόψη, όσα πρόσθετα αναφέρθηκαν για το πρόσωπό σου, στο μέτρο του εφικτού. Ανάμεσα σε όσα αναφέρθηκαν, σημειώνεται και πως είσαι ηλικίας 41 ετών. Είσαι χρόνιος χρήστης ουσιών, πρόσφατα αποφυλακίστηκες, δεν κατάφερες ακόμα να απεξαρτηθείς. Λόγω των σχέσεων με τη μητέρα σου, δεν έχεις τόπο διαμονής. Ο πατέρας σου ήταν για χρόνια στις κεντρικές φυλακές, μετά την αποφυλάκισή του βρίσκεται σε στέγη ηλικιωμένων. Είσαι άνεργος, χωρίς κοινωνική στήριξη. Είσαι ακόμα μια παραγωγική ηλικία, στην οποία μπορείς να επιτύχεις νέα πράγματα στη ζωή σου, να καταφέρεις να είσαι υγιής, ευτυχισμένος, και χρήσιμος στο κοινωνικό σύνολο, μακριά από τον κόσμο της παρανομίας και από τους παράγοντες που σε ωθούν σε αυτόν.
1.4. Με βάση τις κατευθυντήριες οδηγίες του Ηνωμένου Βασιλείου για την επιβολή ποινών, η παραδοχή με την πρώτη δυνατή ευκαιρία είναι δυνατόν να επιφέρει, διακριτά από τους ελαφρυντικούς παράγοντες, έκπτωση στην ποινή, μέχρι και το ένα τρίτο, ποσοστό που αναφέρεται με τον τρόπο αυτό, για να καταδειχθεί η σημασία της έγκαιρης παραδοχής στο Δικαστήριο. Σημασία που αναγνωρίζεται και από την εγχώρια νομολογία. Στην προκειμένη περίπτωση, έγινε μεν αρχικά μη παραδοχή, ωστόσο έγινε και αλλαγή απάντηση σε άμεσο χρόνο, όταν μελετήθηκε το μαρτυρικό υλικό. Θα δοθεί η έκπτωση στην ποινή λόγω αυτής της παραδοχής στο Δικαστήριο, που θα θεωρηθεί άμεση, δίδοντας γι’ αυτό τη μέγιστη ελαφρυντική επίδραση (33%).
2. Με βάση την αρχή της αναλογικότητας, θα πρέπει να ιδωθεί η συνολική ποινή, ώστε να είναι, στο σύνολό της, ανάλογη προς την εγκληματική συμπεριφορά.
3. Συνοψίζοντας, το είδος και η έκταση της ποινής που θα επιβληθεί καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη τη νόμιμη ποινή για κάθε αδίκημα, τους σκοπούς των ποινών, τις περιστάσεις διάπραξης των αδικημάτων, την ταξινόμηση της παραβατικότητας σε επίπεδο σοβαρότητας, τις αρχές της επιμέτρησης, όλους τους παράγοντες που θα μπορούσαν να επιδράσουν στην ποινή στη συγκεκριμένη περίπτωση, την αρχή της αναλογικότητας και τον βαθμό στον οποίον θα πρέπει να γίνει αισθητή η ποινική μεταχείριση στο σύνολό της[9].
4. Στη Yeates v. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 320, προ 25 ετών, οι εφεσείοντες, ηλικίας 30 και 31 ετών, μέλη του Βρετανικού Στρατού, με λευκό ποινικό μητρώο, φιλήσυχοι πολίτες μέχρι τη διάπραξη των αδικημάτων που απασχόλησαν, δημιούργησαν επεισόδιο, κάτω από την επήρεια οινοπνεύματος, στη «γιορτή του κρασιού», στη Λεμεσό. Οδηγήθηκαν στον Αστυνομικό Σταθμό Λεμεσού για τη λήψη των στοιχείων τους. Εκεί, αντέδρασαν αρνητικά και επιτέθηκαν εναντίον του Αστυνομικού που ζήτησε τα στοιχεία τους. Ο πρώτος εφεσείων τον λάκτισε, ενώ κι οι δύο μαζί τον έριξαν στο δάπεδο και τον ακινητοποίησαν. Την ίδια τύχη είχε κι άλλος Αστυνομικός, που τους γνωστοποίησε ότι ήταν υπό σύλληψη. Χρειάσθηκε η παρέμβαση και άλλων Αστυνομικών, για να καθηλώσουν τους εφεσείοντες. Ο δεύτερος εφεσείων εξύβρισε με αισχρή φράση τους Αστυνομικούς. Ως αποτέλεσμα των πράξεων των εφεσειόντων, προσάφθηκαν εναντίον τους κατηγορίες και τους επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης, μεταξύ άλλων, για την επίθεση με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης, κατηγορία στην οποία επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης δύο μηνών. Εφεσίβαλαν τις ποινές φυλάκισης, υποστηρίζοντας ότι η καταδίκη τους σε φυλάκιση επάγεται την απόλυση τους από τις τάξεις του Βρετανικού Στρατού, παράγοντας στον οποίο δεν είχε αποδοθεί η πρέπουσα βαρύτητα από το πρωτόδικο Δικαστήριο στην επιλογή της φύσης της ποινής που ενδεικνυόταν. Το εφετείο, με παραπομπή και στη Zak & others v. Aστυνομίας (1990) 2 ΑΑΔ 6, και αναφορά στη νομολογία που αναγνωρίζει βασικά τη μέθη και ως μετριαστικό παράγοντα, αντικατέστησε τις ποινές φυλάκισης με χρηματικές ποινές, για το προαναφερόμενο αδίκημα, ύψους Λ.Κ.300. Κύριο κοινό των υποθέσεων εκείνων ήταν ότι οι δράστες ήταν υπό κατάσταση μέθης, ενώ είχε σημασία το λευκό τους ποινικό μητρώο, σε συνάρτηση με τις προσωπικές τους περιστάσεις και την επίδραση της φυλάκισης στην σταδιοδρομία τους. Εδώ δεν ισχύουν τέτοιοι παράγοντες, η επίθεση έγινε με επιχειρούμενη χρήση γυάλινου ποτηριού, δημόσια, με συναισθηματική φόρτιση μεν αλλά συνειδητά, προκειμένου να μην διενεργηθεί η έρευνα και να μην εντοπιστεί η κοκαΐνη, υπάρχει βεβαρημένο ποινικό μητρώο, ενώ παρήλθαν και αρκετά χρόνια από τις υπό αναφορά υποθέσεις.
5. Στη Γρηγορίου ν. Δημοκρατίας (Αρ.1) (2001) 2 ΑΑΑ 299, ο εφεσείων, ο οποίος βρισκόταν στην αίθουσα του Δικαστηρίου Πάφου για να του επιβληθεί ποινή σε άλλη υπόθεση, άρχισε να παραφέρεται με αναφορές στους δικαστές της υπόθεσης, στον ανώτερο δικηγόρο που εκπροσωπούσε τη Δημοκρατία αλλά και στη διαδικασία γενικότερα. Στη συνέχεια, επιτέθηκε κατά του δικηγόρου της Δημοκρατίας, κτυπώντας τον στο πίσω μέρος της κεφαλής και κλωτσώντας τον στην πλάτη. Διαπιστώθηκαν μικροεκχυμώσεις στην κάτω ινιακή περιοχή του τριχωτού της κεφαλής, κάκωση της κεφαλής όπως και ελαφρά εγκεφαλική διάσειση, σε σχέση με την οποία ο δικηγόρος της Δημοκρατίας παραπονέθηκε για ζαλάδα, κεφαλαλγία και αμνησία του συμβάντος. Ο Κατηγορούμενος παραδέχθηκε την ενοχή. Εξέφρασε τη λύπη του και ο παραπονούμενος τον συγχώρεσε. Η ποινή φυλάκισης που του επιβλήθηκε πρωτόδικα στην κατηγορία της επίθεσης προκαλούσας πραγματική σωματική βλάβη, των 12 μηνών, μειώθηκε κατ’ έφεση στους έξι μήνες. Ο εφεσείων ήταν άτομο με πολλαπλά προβλήματα και με βεβαρημένο ιστορικό ψυχικής διαταραχής, χωρίς υψηλό όριο αντοχής. Πέρασαν, επίσης, πολλά χρόνια από τα γεγονότα και αυτής της υπόθεσης, η οποία αφορούσε, επίσης, λειτουργό του νόμου, που υπέστη λίγο σοβαρότερη σωματική βλάβη, επίσης χωρίς επίδραση στην καθημερινότητά του, σε χώρο που θα μπορούσε να θεωρηθεί δημόσιος αλλά υπό διαφορετικές περιστάσεις, και με κάπως διαφορετικά τα δεδομένα που συνέθεταν και τη ψυχική υγεία του εφεσείοντος.
6. Στη νεότερη Κλεοβούλου ν. Αστυνομίας, ΠΕ 141/2023, 20.10.2023, για το ίδιο αδίκημα, της επίθεσης με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης, επικυρώθηκε η ποινή των έξι μηνών φυλάκισης. Το αδίκημα είχε διαπραχθεί στο πλαίσιο μαζικής εκδήλωσης διαμαρτυρίας, από κουκουλοφόρους, συνυπήρχε με οχλαγωγία, υπήρχε προσχεδιασμός, ο δράστης είχε ηγετικό ρόλο, υπήρχε στόχευση στο να πληγούν ανθρώπινα δικαιώματα. Οι σωματικές βλάβες δεν ήταν σοβαρές. Η ποινή επιβλήθηκε μετά από ακροαματική διαδικασία, συνεπώς είχε παρέλθει και χρονικό διάστημα έξι ετών. Δεν υπήρχαν προηγούμενες καταδίκες. Ήταν ακόμα μία υπόθεση στην οποία είχε επαναληφθεί, μεταξύ άλλων, και πως οι προηγούμενες αποφάσεις του Εφετείου είναι ενδεικτικές του μέτρου τιμωρίας σε παρόμοιας φύσης αδικήματα, χωρίς να αποτελούν σταθερό δείκτη καθορισμού ποινής, καθότι η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε περίπτωση είναι αλληλένδετη με τα χαρακτηριστικά των γεγονότων που την συνθέτουν και με τις ιδιαιτερότητες των συνθηκών του παραβάτη[10]. Εδώ δεν υπάρχουν τα ίδια, αλλά υπάρχουν διαφορετικά και διαφορετικής έκτασης επιβαρυντικά στοιχεία, που συνυπάρχουν με προηγούμενες καταδίκες, ενώ έγινε και άμεση παραδοχή. Τα αδικήματα είναι και εδώ σοβαρά, όχι γιατί η βία έχει κίνητρο την προκατάληψη ή την μισαλλοδοξία, όπως στην Κλεοβούλου (ανωτέρω) και με βάση το άρθρο 35 ΠΚ, αλλά γιατί στρέφεται δημόσια, έξω από εκκλησία, εναντίον της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, που εκπροσωπεί το μέλος της Αστυνομίας, που κλήθηκε για να παρέχει προστασία στους πολίτες, κατά την κανονική άσκηση των καθηκόντων του. Υπάρχει η πρόσθετη απαξία εκ της ιδιότητας του θύματος, που συνυπάρχει με το βεβαρημένο ποινικό μητρώο. Κανένα μέγεθος δεν είναι απόλυτα συγκρίσιμο. Ούτε και της φόρτισης που ερείδεται στη μαζικότητα και τα εθνικόφρονα συναισθήματα με τη φόρτιση που ερείδεται σε άλλες προσωπικές καταστάσεις. Στην Κλεοβούλου (ανωτέρω), λήφθηκε υπόψη, μετριαστικά, και η πάροδος του χρόνου, για όλα τα αδικήματα, σε συνάρτηση βεβαίως με το γεγονός πως δεν επήλθε αλλαγή στις προσωπικές συνθήκες του κατηγορούμενου, αλλά και το ότι δεν είχαν διωχθεί ποινικά άλλα άτομα που μετείχαν στην ίδια εκδήλωση, ιδίως όσον αφορά το αδίκημα της οχλαγωγίας. Επίσης, εκεί υπήρχε πιθανότητα επίδρασης στη δικηγορική καριέρα του κατηγορούμενου, που δεν είχε προηγούμενες καταδίκες και εμπλοκή με εγκληματικές ενέργειες. Οι έξι μήνες αντανακλούσαν το σύνολο της ποινικής μεταχείρισης για το συγκεκριμένο επεισόδιο.
7. Αναφέρεται και η Λούπης ν. Αστυνομίας (1998) 2 ΑΑΔ 27. Εκεί η επίθεση με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης ήταν εναντίον πρώην συντρόφου, όχι προσώπου εφαρμογής ή επιβολής του νόμου. Η παραπονούμενη αρνήθηκε να συναινέσει σε ερωτική πράξη, ενώ είχε δώσει εντύπωση στον κατηγορούμενο πως είχαν αναθερμανθεί οι σχέσεις τους, στοιχείο που θεωρήθηκε τότε ως πρόκληση, στο πλαίσιο λειτουργίας των ανθρώπινων σχέσεων. Η σωματική βλάβη συνίστατο σε σφίξιμο του λαιμού, που, από το σοκ, προκάλεσε απώλεια αισθήσεων. Ο κατηγορούμενος είχε καλέσει ο ίδιος ιατρική βοήθεια και παραδέχθηκε άμεσα. Επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης οκτώ μηνών, με έμφαση στο γεγονός πως ο κατηγορούμενος ήταν άτομο επιρρεπές σε τέτοια εγκλήματα, αφού είχε δύο προηγούμενες καταδίκες, προ ετών, για απαγωγή θήλεως κάτω των 16 και για απόπειρα φόνου. Βεβαίως, στην προγενέστερη Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Αεροπόρου (1997) 2 ΑΑΔ 17, όπου το αδίκημα διαπράχθηκε στον Κεντρικό Αστυνομικό Σταθμό Λεμεσού, που χαρακτηρίστηκε ως «ευαίσθητος χώρος», όπου ο εφεσίβλητος και ο παραπονούμενος τελούσαν υπό νόμιμη κράτηση ως ύποπτοι για τη διάπραξη ποινικών αδικημάτων, και ο παραπονούμενος, στην προσπάθεια του να αποφύγει το κτύπημα (χαστούκι) του εφεσίβλητου, προωθήθηκε προς τα πίσω και κτύπησε το πίσω μέρος της κεφαλής του σε κάγκελο του κελιού, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί καρούμπαλο, με παραδοχή στο τέλος της δίκης, λαμβανομένου υπόψη του στοιχείου της πρόκλησης, και με δύο προηγούμενες καταδίκες του 1992, η μία εκ των οποίων επίθεση με πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης ενάμισι μηνός.
8. Για κοινή επίθεση, που είναι αδίκημα χαμηλότερης σοβαρότητας, με βάση την επαπειλούμενη ποινή, στη Βασιλειάδης ν. Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 409, επίσης προ ετών, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης τριών μηνών στην εν λόγω κατηγορία, ενώ είχε ενεργοποιηθεί και προηγούμενη ανασταλείσα ποινή έξι μηνών. Υπήρχε ομολογία ενοχής και επιβάρυνση με προηγούμενες καταδίκες, για ίδιας φύσης αδικήματα.
9. Γενικά, μέσα από την εγχώρια νομολογία, μπορεί να διακριθεί ένα ευρύ πλαίσιο ποινών για επιθέσεις, όπως και για την επίθεση με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης σε άλλα πρόσωπα, περιλαμβανομένων προσώπων που σχετίζονται με την εφαρμογή ή την επιβολή του νόμου, για διάφορες περιπτώσεις. Με την παραμετροποίηση που έγινε, προκύπτει ένα πλαίσιο ποινών από €500 έως και οκτώ μήνες φυλάκισης, όπου, σε κάπως πιο σοβαρές περιπτώσεις, στις οποίες συγκαταλέγονται και οι επιθέσεις εναντίον εκπροσώπων της εφαρμογής ή επιβολής του νόμου, κατά τη δημόσια εκτέλεση των καθηκόντων τους, όπως και οι επιθέσεις μισαλλοδοξίας, όταν οι σωματικές βλάβες δεν είναι σοβαρές, αλλά και όταν υπάρχει επιβάρυνση του ποινικού μητρώου που δείχνει ροπή σε όμοιας ή παρόμοιας φύσης αδικήματα, συνυπάρχουσα με άμεση παραδοχή (ή αντίστοιχα μη άμεση παραδοχή και καθυστέρηση, συνυπάρχουσα με λευκό ποινικό μητρώο και πιθανή επίδραση στην καριέρα του κατηγορούμενου), η κίνηση τείνει να είναι λογική στα ανώτατα επίπεδα αυτού του πλαισίου.
10. Στην προκειμένη περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση του αδικήματος ιδίως της 2ης Κατηγορίας, κρίνεται ως αρμόζουσα η ποινή φυλάκισης. Όλα τα προαναφερόμενα, επιδρούν στην έκτασή της.
11. Η επιβολή ποινής φυλάκισης στη 2η Κατηγορία, λαμβανομένης υπόψη της ιδιότητας του θύματος ως επιβαρυντικού στοιχείου, εξαντλεί την απαξία της 1ης Κατηγορίας, της 3ης Κατηγορίας και της 4ης Κατηγορίας. Όσον αφορά τη 6η Κατηγορία, εάν ήταν μόνη της στο Κατηγορητήριο, το Δικαστήριο δεν θα προσανατολίζονταν στην επιβολή ποινής φυλάκισης, λόγω της μικρής ποσότητας της ναρκωτικής ουσίας. Ομοίως, όσον αφορά την 5η Κατηγορία. Λαμβάνοντας υπόψη την επιβολή ποινής φυλάκισης στη 2η Κατηγορία, έχοντας υπόψη και ότι υπήρξε ήδη κράτηση για 13 ημέρες, δεν θα επιβληθεί επιπλέον ποινή στην 5η Κατηγορία και στην 6η Κατηγορία.
12. Επιβάλλονται οι ακόλουθες ποινές:
2η Κατηγορία: Ποινή φυλάκισης έξι μηνών.
1η Κατηγορία: Καμία επιπλέον ποινή.
3η Κατηγορία: Καμία επιπλέον ποινή.
4η Κατηγορία: Καμία επιπλέον ποινή.
5η Κατηγορία: Καμία επιπλέον ποινή.
6η Κατηγορία: Καμία επιπλέον ποινή.
13. Η συνολική ποινή είναι η φυλάκιση έξι μηνών. Ιδωμένη εκ νέου η ποινή, για σκοπούς αναλογικότητας, είναι στο ένα έκτο της προβλεπόμενης στον νόμο ποινής για το αδίκημα της επίθεσης με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης. Απαντά στο γεγονός ότι ο Κατηγορούμενος, την 14 Απριλίου του 2025, επιτέθηκε σε άλλο πρόσωπο, ειδικότερα σε Αστυνομικό, κατά την κανονική και δημόσια εκτέλεση των καθηκόντων του, για την προστασία των πολιτών, έπειτα από καταγγελία που είχε προηγηθεί για τη διατάραξη της θείας λειτουργίας στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής από τον Κατηγορούμενο. Πρόταξε στον Αστυνομικό γυάλινο ποτήρι ως όπλο, αφοπλίστηκε από τον Αστυνομικό, και έπειτα, στο πλαίσιο σθεναρής αντίστασης στη σύλληψή του, και προκειμένου να παρεμποδίσει και την έρευνά του, εφόσον είχε στην κατοχή του παράνομα μικρή ποσότητα κοκαΐνης, προκλήθηκε πτώση στο έδαφος και εν τέλει πραγματική σωματική βλάβη στο μέλος της Αστυνομίας, μικρής έκτασης. Ο τραυματισμός οδήγησε στον Αστυνομικό στο ΤΑΕΠ μετά το επεισόδιο, αλλά δεν προκάλεσε περαιτέρω ταλαιπωρία στην καθημερινότητά του. Κατά τη μεταφορά του στον σταθμό, ο Κατηγορούμενος, έχοντας παρατεταμένα βίαιη συμπεριφορά, πρόσθετα, προκάλεσε και βλάβη στο όχημα της Αστυνομίας. Λήφθηκε υπόψη η θεσμική ιδιότητα του θύματος, σε συνάρτηση με τον όλο τρόπο δράσης, αλλά και η μικρή έκταση της σωματικής βλάβης. Ενώ λήφθηκαν υπόψη υποκειμενικοί ελαφρυντικοί παράγοντες, υπάρχει παράλληλα βεβαρημένο ποινικό μητρώο με παρόμοιας φύσης αδικήματα, που δείχνει ροπή σε τέτοιας φύσης αδικήματα, και που εμπόδισε την περαιτέρω ελάφρυνση, πλην της έκπτωσης που επέφερε η άμεση παραδοχή στο Δικαστήριο.
14. Δεν θεωρώ πως συντρέχει λόγος αναστολής εκτέλεσης της ποινής φυλάκισης σε αδίκημα που ενέχει βία έναντι άλλου προσώπου και επιπλέον με την ύπαρξη βεβαρημένου ποινικού μητρώου με καταδίκες για αδικήματα βίας στο πρόσφατο παρελθόν. Η ποινή φυλάκισης να είναι άμεση.
15. Να προσμετρήσει ο χρόνος κράτησης στο πλαίσιο αυτής της υπόθεσης, από την 15.04.2025.
16. Οδηγίες διαχείρισης τεκμηρίων:
· Η ναρκωτική ουσία να κατασχεθεί και να καταστραφεί.
(Υπ.) ……………………….
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] Γενικός Εισαγγελέας v. Κυριάκου (2008) 2 ΑΑΔ 562, Ιακώβου ν. Αστυνομίας, ΠΕ 159/2024, 08.11.2024.
[2] Γιαννακού ν. Δημοκρατία, ΠΕ 235/2023, 19.07.2024, Μιχαηλίδης v. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 391, Δημοκρατία v. Κυριάκου κ.ά. (1990) 2 ΑΑΔ 264.
[3] Θεοχάρους ν. Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 575.
[4] Pernell Geoffrey Michael John v. Κυπριακής Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1998) 2 ΑΑΔ 417, Antoniou v. Police (1983) 2 CLR 319.
[5] ΓΕ ν Τόκκαλου (2001) 2 ΑΑΔ 95, Θεοχάρους ν Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 575, 580.
[6] Ιωάννου ν Αστυνομίας (1998) 2 ΑΑΔ 327, Ευθυμίου ν Αστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 581.
[7] ΓΕ ν Evans (2005) 2 ΑΑΔ 639, Σακαρίδης κ.α. ν Αστυνομίας (2011) 2 ΑΑΔ 272, Πισκόπου ν Δημοκρατίας (1999) 2 ΑΑΔ 342.
[8] Τόκκαλλου ν. Αστυνομίας, ΠΕ 264/2023, 19.07.2024, Γενικός Εισαγγελέας ν. Ανδρέα Αεροπόρου (1997) 2 ΑΑΔ 17.
[9] Γενικός Εισαγγελέας ν. Ελευθερίου, ΠΕ 46/2023, 16.07.2024, Φραντζίδης ν. Αστυνομίας, ΠΕ 63/2022, 26.10.2022, Χριστοφόρου ν. Δημοκρατίας (2004) 2 ΑΑΔ 443, 447-8.
[10] Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (2003) 2 ΑΑΔ 123, Σάμπη ν. Δημοκρατίας (2012) 2 ΑΑΔ 100, Μαυρόλουκα ν. Δημοκρατίας (2015) 2 ΑΑΔ 30 και Παναγή ν. Δημοκρατίας, ΠΕ 45/2016, 23.11.2018, ECLI:CY:AD:2018:B510.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο