ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Σ. Συμεού, Ε.Δ
Aρ. Υπόθεσης: 7814/19
Αστυνομικός Διευθυντής Πάφου
- ν -
1. PETRA BENESOVA
2. JAROSLAV HROCH
Ημερομηνία: 20/03/25
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα. E. Μανώλη
Για τους Κατηγορούμενους 1 και 2: κ. Ν. Μάντης
Κατηγορούμενοι 1 και 2 : παρόντες
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 αντιμετωπίζουν από κοινού τρείς κατηγορίες και πιο συγκεκριμένα την κατηγορία της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος (1η κατηγορία), την κατηγορία της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β ήτοι κάνναβης βάρους 83,13 γραμμαρίων (2η κατηγορία) καθώς και την κατηγορία της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β ήτοι κάνναβης βάρους 83,13 γραμμαρίων με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα (3η κατηγορία). Σημειώνεται ότι η 1η Κατηγορούμενη αντιμετωπίζει επιπλέον και την κατηγορία της παράνομης χρήσης ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β, δηλαδή ότι κάπνισε κάνναβη (4η κατηγορία).
Η Κατηγορούσα Αρχή για να αποδείξει την υπόθεση της κάλεσε μόνο δύο μάρτυρες κατηγορίας, δηλαδή τον εξεταστή της υπόθεσης – ΜΚ1- καθώς και την χημικό η οποία εξέτασε την κάνναβη που ανευρέθηκε στην κατοχή των Κατηγορουμένων – ΜΚ2- και η οποία εργάζεται στο Γενικό Χημείο του Κράτους. Τονίζεται ότι η νομιμότητα της διακίνησης των τεκμηρίων από την παραλαβή τους μέχρι και την παρουσία τους στο Δικαστήριο δεν αμφισβητήθηκε από την Υπεράσπιση. Περαιτέρω σημειώνεται ότι κατά την ακροαματική διαδικασία κατατέθηκαν στο Δικαστήριο συνολικά 21 Τεκμήρια, εκ των τα Τεκμήρια 3 - 9 αφορούν και σχετίζονται με τις ναρκωτικές ουσίες οι οποίες εντοπίστηκαν στην κατοχή των Κατηγορουμένων, ενώ τα υπόλοιπα τεκμήρια αφορούν σε έγγραφα, επιστημονικές εκθέσεις και φωτογραφίες.
Με βάση τη μαρτυρία η οποία έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου και δεν αμφισβητήθηκε, προκύπτει ότι η ποσότητα της κάνναβης που εντοπίστηκε στην κατοχή των Κατηγορουμένων συνολικού βάρους 83,13 γραμμαρίων είναι πράσινη ξηρή φυτική ύλη στην οποία εντοπίζεται η δραστική ψυχοτρόπα ουσία Δ.9 Τετραυδροκανναβινόλη (Δ.9 ΤΗC) καθώς και ότι η ποσότητα βάρους 73,89 γραμμαρίων αποτελείται από φύλλα του φυτού κάνναβης και δεν προέρχεται από τις ανθοφόρες περιοχές, σε αντίθεση με την ποσότητα βάρους 9,74 γραμμαρίων η οποία είναι πράσινη ξηρή φυτική ύλη η οποία προέρχεται από ανθοφόρες περιοχές. Επίσης αποτελεί αναντίλεκτο γεγονός ότι η ποσότητα των 9,74 γραμμαρίων εντοπίστηκε στην κατοχή των Κατηγορουμένων διαχωρισμένη σε οκτώ μικρά σακουλάκια τα οποία εμπεριείχαν ποσότητες βάρους 0,72 γραμμαρίων μέχρι και 1,48 γραμμαρίων ως αυτές καταγράφονται επί του Τεκμηρίου 15. Περαιτέρω σημειώνεται ότι σύμφωνα με την μαρτυρία η οποία τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου η ποσότητα 73,89 γραμμαρίων που αφορά στα φύλλα του φυτού κάνναβης που εντοπίστηκε στην κατοχή των Κατηγορουμένων, περιλαμβάνει κατά πολύ χαμηλότερη σε ποσοστά την δραστική ουσία Δ.9 ΤΗC σε αντίθεση με την ποσότητα των 9,73 γραμμαρίων η οποία προέρχεται από τις ανθοφόρες περιοχές του φυτού και η οποία είναι αυτή που συνήθως διακινείται στην αγορά αλλά και καπνίζεται. Σε ότι αφορά την ποσότητα η οποία αποτελείται από τα φύλλα του φυτού της κάνναβης, σύμφωνα με την μαρτυρία η οποία τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου εκ μέρους της Κατηγορούσας Αρχής, σπανίως εντοπίζεται να κυκλοφορεί στην αγορά παρά το γεγονός ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί δηλαδή να καπνιστεί, αφού εμπεριέχει χαμηλό ποσοστό δραστικής ουσίας Δ.9 THC.
Υπό το φως των ανωτέρω λεχθέντων, συνεπάγεται ότι αυτό που καλείται το Δικαστήριο στην προκειμένη περίπτωση να εξετάσει, είναι το κατά πόσο η συνολική ποσότητα βάρους 83,13 γραμμαρίων βρισκόταν στην κατοχή των Κατηγορουμένων με σκοπό να την προμηθεύσουν σε άλλα τρίτα πρόσωπα ή την κατείχαν για δική τους αποκλειστική και μόνο χρήση.
Μετά το κλείσιμο της υπόθεσης για την Κατηγορούσα Αρχή, το Δικαστήριο εξέτασε το κατά πόσο αποδείχθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον των Κατηγορούμενων αναφορικά με όλες τις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν και αφού αποφασίστηκε ότι και οι δύο θα πρέπει να κληθούν σε απολογία για όλες τις κατηγορίες που αντιμετώπιζαν, στην συνέχεια τους επεξηγήθηκαν τα δικαιώματα τους. Οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 επέλεξαν να καταθέσουν ενόρκως ενώ δεν κάλεσαν μάρτυρες προς υπεράσπιση τους.
ΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Πέραν της διακίνησης των τεκμηρίων, ως παραδεκτό γεγονός δηλώθηκε και η έκθεση του Ινστιτούτου Νευρολογίας και Γενετικής, Τεκμήριο 16, σύμφωνα με την οποία η εξέταση των τεκμηρίων τα οποία αποστάλθηκαν για εξέταση κατέδειξε ότι σε συγκεκριμένα τεκμήρια που αφορούν τις ναρκωτικές ουσίες οι οποίες εντοπίστηκαν στην κατοχή των Κατηγορουμένων 1 και 2 εντοπίστηκε και το γενετικό τους υλικό.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΣΑΣ ΑΡΧΗΣ
Πρώτος για την Κατηγορούσα Αρχή κλήθηκε και κατέθεσε ο εξεταστής της υπόθεσης ο οποίος κατά την μαρτυρία του πέραν της δικής του κατάθεσης την οποία κατέθεσε και υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασης του, κατέθεσε και σειρά τεκμηρίων τα οποία είτε αφορούσαν τις ενέργειες της αστυνομίας σχετικά με την διερεύνηση της υπόθεσης είτε των εντοπισμών των ναρκωτικών ουσιών στην οικία των Κατηγορουμένων 1 και 2.
Ο ΜΚ1 κατά την αντεξέταση του, ερωτώμενος από την πλευρά της Υπεράσπισης κατά πόσο εξασφάλισε οποιουδήποτε είδους μαρτυρία ότι οι Κατηγορούμενοι κατείχαν τις ναρκωτικές ουσίες που εντοπίστηκαν στην κατοχή τους με σκοπό να τις προμηθεύσουν σε άλλα τρίτα πρόσωπα απάντησε αρνητικά, ενώ παράλληλα συμφώνησε με την θέση της Υπεράσπισης ότι η ποσότητα της κάνναβης η οποία εντοπίστηκε και προέρχεται από τις ανθοφόρες περιοχές του φυτού της κάνναβης αφορά μόνο στα 9,73 γραμμάρια της συνολικής ποσότητας των 83,13 γραμμαρίων, ενώ η υπόλοιπη ποσότητα αποτελείτο από φύλλα. Ερωτώμενος επίσης ο ΜΚ1 κατά πόσο με βάση την εμπειρία του γνωρίζει αν καπνίζονται τα φύλλα του φυτού της κάνναβης και αν αυτά προσφέρονται προς πώληση στην αγορά, ο ΜΚ1 απαντώντας ανέφερε, ότι αυτό που ο ίδιος γνωρίζει από την εμπειρία του είναι ότι προς πώληση προσφέρεται μόνο η φούντα, δηλαδή ο ανθός του φυτού, σε αντίθεση με τα φύλλα τα οποία δεν προσφέρονται συνήθως προς πώληση. Κατά την αντεξέταση του του ΜΚ1 του υποβλήθηκε επίσης από την Υπεράσπιση η θέση, ότι οι Κατηγορούμενοι δεν είχαν οποιαδήποτε πρόθεση να πωλήσουν είτε τα φύλλα είτε τον ανθό του φυτού της κάνναβης τα οποία κατείχαν αλλά και ότι σε σχέση με τα φύλλα του φυτού που εντοπίστηκαν, πρόθεση της 1ης Κατηγορουμένης ήταν να τα επεξεργαστεί με σκοπό να παράξει λάδι κάνναβης. Ο ΜΚ1 απαντώντας ανέφερε ότι δεν γνωρίζει τον λόγο για τον οποίο οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 κατείχαν τα συγκεκριμένα φύλλα. Αναφορικά με την ποσότητα των 9,73 γραμμαρίων τα οποία εντοπίστηκαν στην κατοχή των Κατηγορουμένων διαχωρισμένα σε οκτώ μικρότερες ποσότητες, ο ΜΚ1 αντεξεταζόμενος ανέφερε επίσης ότι η 1η Κατηγορούμενη κατά τον εντοπισμό τους από την αστυνομία, τους ανέφερε ότι τα είχε αγοράσει κατ’ αυτόν ακριβώς τον τρόπο δίδοντας έτσι την δική της εξήγηση σχετικά με τον λόγο που ήταν διαχωρισμένα σε οκτώ μικρότερες συσκευασίες και ποσότητες.
Επόμενη μάρτυρας για την Κατηγορούσα Αρχή κλήθηκε και κατέθεσε η χημικός η οποία εξέτασε ποσοτικά αλλά όχι ποιοτικά όπως υπέδειξε κατά την μαρτυρία της, τις ναρκωτικές ουσίες οι οποίες εντοπίστηκαν στην κατοχή των Κατηγορουμένων 1 και 2 και αποστάλθηκαν στο Γενικό Χημείο του Κράτους για εξέταση. Η ΜΚ2 η οποία εργάζεται στο Γενικό Κρατικό Χημείο κατά την κυρίως εξέταση της κατέθεσε το Τεκμήριο 18 στο οποίο περιγράφονται τα προσόντα και η εμπειρία της, τα οποία σημειώνεται ότι δεν αμφισβητήθηκαν από την Υπεράσπιση. Περαιτέρω η ΜΚ2 κατά την κυρίως εξέταση της υιοθέτησε την έκθεση που ετοίμασε Τεκμήριο 15 ενώ παράλληλα κατέθεσε και το Τεκμήριο 19 θέλοντας έτσι να υποδείξει έτσι ότι στα διάφορα μέρη του φυτού της κάνναβης εντοπίζεται η δραστική ψυχοτρόπα ουσία Δ.9 ΤΗC η οποία χρησιμοποιείται κυρίως για σκοπούς διασκέδασης με την ονομασία Τετραυδροκανναβινόλη. Σύμφωνα με την ΜΚ2 η ουσία αυτή σύμφωνα με την εμπειρία της αλλά και από μελέτες τις οποίες γνωρίζει, δεν εντοπίζεται στα στελέχη του φυτού της κάνναβης σε ίδια ποσοστά, αφού όπως υποστήριξε οι ανθοφόρες περιοχές του φυτού περιλαμβάνουν μεγαλύτερα ποσοστά της συγκεκριμένης δραστικής ψυχοτρόπας ουσίας τα οποία ανέρχονται σε ποσοστά της τάξεως του 10 – 12%, σε αντίθεση με τα φύλλα του φυτού όπου τα ποσοστά ανέρχονται σε αυτά της τάξης του 1 – 2 %. Σχετικά με τα κλαδιά του φυτού της κάνναβης, η ΜΚ2 ανέφερε ότι σε αυτά περιλαμβάνεται η εν λόγω δραστική ουσία σε ακόμη μικρότερα ποσοστά ακόμη και από τα φύλλα του φυτού, δηλαδή σε ποσοστά της τάξης του 0,1 – 0,3 %.
Ως εκ τούτου σύμφωνα με την ΜΚ2 και τα φύλλα του φυτού της κάνναβης περιλαμβάνουν δραστική ουσία και επομένως μπορούν να χρησιμοποιηθούν, δηλαδή κάποιος εφόσον το επιθυμεί μπορεί να τα καπνίσει, υποστηρίζοντας παράλληλα ότι αυτό που συνήθως κυκλοφορεί στην αγορά είναι ο ανθός του φυτού ο οποίος και περιλαμβάνει μεγαλύτερο ποσοστό της δραστικής ουσίας. Επίσης υποστήριξε ότι αυτό που συνήθως εντοπίζεται και αποστέλλεται από την αστυνομία για εξέταση στο χημείο, είναι οι ανθοφόρες περιοχές του φυτού ή σε κάποιες περιπτώσεις και τα φύλλα του φυτού που βρίσκονται πολύ κοντά στις ανθοφόρες περιοχές και τα οποία περιλαμβάνουν μεγαλύτερο ποσοστό δραστικής ουσίας. Σε ότι αφορά βεβαίως την συγκεκριμένη περίπτωση, η ΜΚ2 υπέδειξε ότι δεν ήταν σε θέση να αναφέρει κατά πόσο τα φύλλα τα οποία εντοπίστηκαν στην κατοχή των Κατηγορουμένων 1 και 2 βρισκόντουσαν πλησίον των ανθοφόρων περιοχών του φυτού της κάνναβης και επομένως το κατά πόσο περιείχαν αυξημένη δραστική ουσία σε ποσοστά σε σχέση με τα φύλλα τα οποία δεν βρίσκονται πλησίον των ανθών.
Η ΜΚ2 αντεξεταζόμενη από την Υπεράσπιση κλήθηκε να απαντήσει και τελικά να συμφωνήσει με την θέση η οποία υποβλήθηκε από την Υπεράσπιση, ότι όντως σπανίως καλείται υπό την ιδιότητα της ως χημικός στο Κρατικό Χημείο που εργάζεται, να εξετάσει φύλλα από το φυτό της κάνναβης καθότι στις πλείστες εκ των περιπτώσεων αυτά που εντοπίζονται στην αγορά και αποστέλλονται από την αστυνομία για εξέταση είναι οι ανθοφόρες περιοχές των φυτών. Επίσης ερωτώμενη από την Υπεράσπιση για το κατά πόσο εξέτασε τα ποσοστά της δραστικής ουσίας τα οποία περιλαμβάνονται τόσο στα άνθη όσο και στα φύλλα του φυτού της κάνναβης που της είχαν αποσταλεί, η ΜΚ2 εξήγησε ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν εξέτασε ποιοτικά τα τεκμήρια τα οποία παρέλαβε γιατί κάτι τέτοιο δεν της είχε ζητηθεί και ως εκ τούτου δεν μπορεί να υποδείξει με ασφάλεια τα ποσοστά της δραστικής ουσίας τα οποία περιλαμβάνονταν σε αυτά. Αυτό που σύμφωνα με την ΜΚ2 ήταν επιφορτισμένη στην συγκεκριμένη περίπτωση να πράξει, αφορούσε τον εντοπισμό του ποσοτικού ελέγχου των συγκεκριμένων τεκμηρίων που της αποστάλθηκαν, υποστηρίζοντας βεβαίως ότι η ίδια θεωρεί ότι τα συγκεκριμένα φύλλα κάνναβης που παρέλαβε είχαν πολύ χαμηλά ποσοστά συγκέντρωσης της συγκεκριμένης δραστικής ψυχοτρόπας ουσίας.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΩΝ 1 και 2
Από την αντίπερα όχθη οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 κατέθεσαν ενόρκως αναφέροντας τις δικές τους θέσεις σχετικά με τους λόγους για τους οποίους αγόρασαν και κατείχαν τις συγκεκριμένες ναρκωτικές ουσίες. Αποτέλεσε βασική θέση της Υπερασπιστικής γραμμής και των δύο Κατηγορουμένων ότι σε καμία απολύτως περίπτωση δεν κατείχαν την επίδικη ποσότητα κάνναβης με σκοπό την προμήθεια της σε άλλα τρίτα πρόσωπα, ενώ σε ότι αφορά την ποσότητα των 83,13 γραμμαρίων, η 1η Κατηγορουμένη ισχυρίστηκε ότι το πρόσωπο από το οποίο είχε αγοράσει τα συγκεκριμένα ναρκωτικά, δηλαδή την κάνναβη βάρους 9,73 γραμμαρίων η οποία ήταν χωρισμένη σε διάφορες μικρότερες ποσότητες, αυτός της πρόσφερε και τα φύλλα του φυτού της κάνναβης τα οποία η ίδια τα ήθελε με σκοπό να φτιάξει λάδι κάνναβης ούτως ώστε να το χρησιμοποιήσει για δική της χρήση και να απαλύνει τους πόνους στο σώμα της οι οποίοι της προκαλούνταν από τα διάφορα προβλήματα υγείας τα οποία αντιμετωπίζει. Σχετικά με τις ναρκωτικές ουσίες η 1η Κατηγορούμενη υπέδειξε στο Δικαστήριο, ότι η ίδια κατά τον επίδικο χρόνο ήταν χρήστης ναρκωτικών και έτσι αποφάσισε να αγοράσει την συγκεκριμένη ποσότητα κάνναβης, ήτοι αυτήν των 9,73 γραμμαρίων, για να μην χρειάζεται να πηγαίνει και να έρχεται συνέχεια στην Πάφο για να αγοράζει ναρκωτικά, αφού διαμένει στο χωρίο Μανδριά το οποίο βρίσκεται σε αρκετή απόσταση από την πόλη. Επίσης εξήγησε κατά την μαρτυρία της, ότι η ίδια κατά τον επίδικο χρόνο ήταν χρήστης κάνναβης και ότι τα ναρκωτικά αυτά τα χρησιμοποιούσε με σκοπό να καταπραΰνει το άγχος και το στρες που την ταλαιπωρούσε αποφεύγοντας έτσι να καταναλώνει αλκοολούχα ποτά με σκοπό να χαλαρώνει. Σε ότι αφορά την ποσότητα 9,73 γραμμαρίων, η 1η Κατηγορουμένη εξήγησε τον τρόπο που η ίδια θα τα χρησιμοποιούσε, υποστηρίζοντας ότι όταν ήθελε να καπνίσει κάνναβη την αναμίγνυε με ποσότητα καπνού και την κάπνιζε. Επίσης υποστήριξε ενόρκως, ότι ο 2ος Κατηγορούμενος δεν γνώριζε αρχικά για την αγορά των επίδικων ναρκωτικών ουσιών αλλά στην συνέχεια το αντιλήφθηκε και ήταν εις γνώση του αφού διέμεναν στο ίδιο σπίτι. Αναφορικά με τα φύλλα τα οποία της είχε ουσιαστικά χαρίσει το πρόσωπο από το οποίο εμπορεύθηκε την κάνναβη βάρους 9,73 γραμμαρίων, η 1η Κατηγορούμενη εξήγησε στο Δικαστήριο τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες της δόθηκαν από το συγκεκριμένο άτομο καθώς το πως αυτά ήταν συσκευασμένα. Η 1η Κατηγορουμένη ανέφερε επίσης ότι η ίδια αγόρασε την ποσότητα της κάνναβης βάρους 9,73 γραμμαρίων στην τιμή των 100 ευρώ την οποία και θεώρησε ως μια πολύ καλή προσφορά. Σε ότι αφορά τα φύλλα κάνναβης, η 1η Κατηγορουμένη εξήγησε ότι η πρόθεση της ήταν να τα βράσει αναμιγνύοντας τα είτε με ελαιόλαδο είτε με λάδι καρύδας, ούτως ώστε να παράξει το λάδι κάνναβης. Τις πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο παραγωγής του συγκεκριμένου λαδιού, η 1η Κατηγορουμένη ισχυρίστηκε ότι τις είχε πάρει από το διαδίκτυο.
Συγκλίνουσες ήταν και οι θέσεις του 2ου Κατηγορουμένου κατά την μαρτυρία του σε σχέση με τις θέσεις που υποστηρίχθηκαν ενόρκως και από την 1η Κατηγορουμένη, αφού και ο ίδιος υποστήριξε με σθεναρότητα την θέση ότι σε καμία απολύτως περίπτωση δεν είχαν στη κατοχή τους την επίδικη ποσότητα κάνναβης με σκοπό να την προμηθεύσουν σε άλλα τρίτα πρόσωπα. Ο ίδιος ο 2ος Κατηγορούμενος κατά την κυρίως εξέταση του, υπέδειξε κατηγορηματικά ότι τα φύλλα τα οποία βρισκόντουσαν στην κατοχή τους ουδεμία χρησιμότητα δεν μπορούσαν να έχουν και ότι ουσιαστικά ήταν παντελώς άχρηστα αφού ούτε μπορούν να πωληθούν στην αγορά αλλά ούτε και να καπνιστούν. Ειδικότερα ο 2ος Κατηγορούμενος αναφερόμενος σε προηγουμένη εμπλοκή δική του με ναρκωτικές ουσίες, υπέδειξε κατά την μαρτυρία του ότι το γεγονός αυτό το γνωρίζει καθότι υπήρξε χρήστης ναρκωτικών ουσιών στο παρελθόν και ότι μάλιστα είχε καταδικαστεί και από Δικαστήριο άλλης χώρας για υπόθεση κατοχής ναρκωτικών ουσιών βάρους 400 γραμμαρίων. Σε ότι αφορά την αγορά των επίδικων ναρκωτικών από την 1η Κατηγορουμένη, ο ίδιος ανάφερε ότι δεν γνώριζε αρχικά ότι είχε αγοραστεί η συγκεκριμένη ποσότητα αλλά παραδέχθηκε ότι όταν το είχε αντιληφθεί εμμέσως πλην σαφώς συναίνεσε στην κατοχή τους. Επίσης υπέδειξε κατηγορηματικά ότι αυτό που γνώριζε σχετικά με τα φύλλα τα οποία κατείχαν, ήταν ότι η 1η Κατηγορουμένη ήθελε να τα χρησιμοποιήσει με σκοπό να παράξει λάδι για δική της και μόνο χρήση.
Τόσο ο 1ος Κατηγορούμενος όσο και η 2η Κατηγορούμενη κατά την αντεξέταση τους αμφισβητήθηκαν έντονα από την Κατηγορούσα Αρχή για τον σκοπό που κατείχαν τις ναρκωτικές ουσίες, αφού αποτέλεσε βασική θέση της εκπροσώπου της, ότι και οι δύο Κατηγορούμενοι είχαν πρόθεση να τα προμηθεύσουν σε τρίτα πρόσωπα και ότι ο σκοπός τους δεν ήταν μόνο για δική τους χρήση. Οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 από την πλευρά τους διαφώνησαν δίδοντας παράλληλα τους δικούς τους ισχυρισμούς και θέσεις τόσο αναφορικά με την αγορά των συγκεκριμένων ναρκωτικών ουσιών όσο και για τον τρόπο της χρήσης τους εμμένοντας στις ίδιες ουσιαστικά θέσεις τις οποίες προέβαλαν και στις ανακριτικές τους καταθέσεις αλλά και στις γραπτές τους δηλώσεις.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω μέσα από την ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης, τους μάρτυρες που κατέθεσαν ενώπιον μου. Θα προχωρήσω στην συνέχεια στην παράθεση και αξιολόγηση της μαρτυρίας με κριτήρια, μεταξύ άλλων, την ύπαρξη προσωπικού συμφέροντος στην υπόθεση ,την ακεραιότητα και την ειλικρίνεια τους, τους λόγους που είχαν για να πιστεύουν ή να θυμούνται αυτά για τα οποία κατέθεσαν την φυσικότητα, ευθύτητα και την αμεσότητα των απαντήσεων τους (Ζαμπάς v. Α & G Tsiarkezos Constructions Ltd 1998 1 Α.Α.Δ 820).
Επίσης έχει κριθεί νομολογιακά ότι όταν ένας μάρτυρας κριθεί αξιόπιστος, το Δικαστήριο μπορεί να αποδεχθεί μέρος της μαρτυρίας του και να απορρίψει άλλο (Shahin Mohamed v.Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 266, 268 και Ιωσηφίδη v. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση 243/12, ημερομηνίας 02.05.14).
Η μαρτυρία των μαρτύρων της Κατηγορούσας Αρχής δεν έχει αμφισβητηθεί επί της ουσίας της από την Υπεράσπιση. Εξάλλου δεν παραγνωρίζω τις θέσεις των ΜΚ1 και ΜΚ2 αναφορικά με το γεγονός ότι κατά την συνήθη πορεία των πραγμάτων αυτό που προκύπτει ως αναφέρθηκε από τους ίδιους μέσα από την εμπειρία τους στον τομέα της εργασίας που έκαστος από τους δύο κατέχει, δηλαδή του εξεταστή της υπόθεσης από την εμπειρία του ως αστυνομικός στον κλάδο της Υ.Κ.Α.Ν καθώς και της ΜΚ2 στο Γενικό Χημείο του Κράτους στο οποίο εργάζεται ως χημικός και εξετάζει όπως ανέφερε συνεχώς τεκμήρια που σχετίζονται με ναρκωτικές ουσίες και πιο συγκεκριμένα κάνναβη, όπως και εν προκειμένω, αυτό που συνήθως κυκλοφορεί στην αγορά, πωλείται αλλά και αγοράζεται είναι ο ανθός του φυτού της κάνναβης και όχι τα φύλλα του, παρόλο που και αυτά περιέχουν μικρότερο ποσοστό δραστικής ουσίας και μπορούν να καπνιστούν αν κάποιος το επιθυμεί. Σύμφωνα με την ΜΚ2 μάλιστα τα φύλλα του φυτού συνήθως δεν προσφέρονται για σκοπούς διασκέδασης.
Σε ότι αφορά την μαρτυρία της ΜΚ2 νοείται ότι αυτή δόθηκε ως μαρτυρία πραγματογνώμονα με βάση την ειδικότητα, τα προσόντα και την εμπειρία την οποία αυτή φάνηκε ότι κατέχει. Ως ανωτέρω εξήγησα ούτε τα προσόντα ούτε και η εμπειρία της ΜΚ2 αμφισβητήθηκαν.
Η πραγματογνωμοσύνη είναι το αποτέλεσμα πείρας ή εκπαίδευσης (βλ. Χ”Ξενοφώντος κ.α. ν. Αστυνομίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 316). Μαρτυρία μπορεί να γίνει αποδεκτή ως μαρτυρία πραγματογνώμονα όταν προέρχεται από επιστήμονα στα πλαίσια της επιστήμης του. Κάποιος μπορεί να θεωρηθεί ως πραγματογνώμονας χωρίς κατ΄ ανάγκη να κατέχει τα απαραίτητα ακαδημαϊκά προσόντα εάν έχει μεγάλη πείρα επί του θέματος (βλ. Ηλιάδη και Σάντη Το Δίκαιο της Απόδειξης – Δικονομικές και Ουσιαστικές Πτυχές, σελ. 575-587). Για να καταθέσει κάποιος ως πραγματογνώμονας πρέπει να αποδείξει ότι κατέχει τα προσόντα γι΄ αυτό.
Έχοντας κατά νου τις ανωτέρω καλά καθιερωμένες Νομολογιακές Αρχές για το πως το Δικαστήριο θα πρέπει να αντικρίζει την μαρτυρία η οποία δόθηκε από πραγματογνώμονα, στην συγκεκριμένη περίπτωση κρίνω ότι η μαρτυρία της ΜΚ2 γίνεται αποδεκτή από το Δικαστήριο ως μαρτυρία πραγματογνώμονα χημικού αφής στιγμής προερχόταν από τα πλαίσια της επιστήμης την οποία ασκεί και κατέχει. Η ΜΚ2 κατόρθωσε μέσα από τις τοποθετήσεις της να εφοδιάσει το Δικαστήριο με τις απαραίτητες γνώσεις και πληροφορίες σχετικά με το αντικείμενο το οποίο εργάζεται, ήτοι την εξέταση εν προκειμένω των τεκμηρίων της υπόθεσης αναφορικά με την δραστική ουσία Δ.9 THC αλλά και τα ποσοστά κατανομής της σε ένα φυτό κάνναβης.
Από την αντίπερα όχθη έχοντας κατά νου την μαρτυρία που δόθηκε από τους Κατηγορούμενους κρίνω ότι τόσο η 1η Κατηγορουμένη όσο και ο 2ος Κατηγορούμενος άφησαν θετική εντύπωση στο Δικαστήριο δίδοντας πειστικές και τεκμηριωμένες απαντήσεις σχετικά με τους λόγους που κατείχαν την συγκεκριμένη ποσότητα κάνναβης. Σχετικά με την κατοχή των φύλλων της κάνναβης, η εκδοχή της 1ης Κατηγορουμένης τόσο αναφορικά με τους λόγους τους οποίους αποδέχθηκε να παραλάβει από το πρόσωπο που την είχε προμηθεύσει τα φύλλα όσο και για τους λόγους που αυτή τα κατείχε, δεν κλονίστηκε κατά την αντεξέταση της, εφόσον με σαφήνεια και σταθερότητα εξήγησε ότι η ίδια ήθελε να τα χρησιμοποιήσει με τον τρόπο που υπέδειξε για να παράξει λάδι. Εξάλλου η μαρτυρία τόσο της 1ης Κατηγορουμένης όσο και του 2ου Κατηγορούμενου ότι κατά την συνήθη πορεία των πραγμάτων τα φύλλα της κάνναβης δεν κυκλοφορούν στην αγορά παρά το γεγονός ότι μπορούν να καπνιστούν, δεν αντικρούεται από την μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής ως αυτή τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου και την οποία ανωτέρω έχω αναλύσει. Τουναντίον την υποστηρίζουν.
Έχω επίσης εξετάσει και έχω αντιπαραβάλει την προφορική μαρτυρία των Κατηγορουμένων 1 και 2 με τα όσα οι ίδιοι ανέφεραν τόσο στις αρχικές γραπτές τους καταθέσεις όσο και στις γραπτές τους δηλώσεις που κατέθεσαν στο Δικαστήριο για σκοπούς της κυρίως εξέτασης τους, και δεν έχω εντοπίσει να υπάρχει οποιαδήποτε ουσιώδη αντίφαση η οποία να μπορεί να πλήξει καίρια και την αξιοπιστία τους. Τουναντίον αυτό που διαπίστωσα ήταν ότι οι Κατηγορούμενοι ήταν σταθεροί στην θέση τους εμμένοντας κατηγορηματικά στον ισχυρισμό τους ότι η κατοχή της συγκεκριμένης ποσότητας κατείχετο για δική τους αποκλειστική και μόνο χρήση.
Τόσο η 1η Κατηγορουμένη όσο και ο 2ος Κατηγορούμενος απαντούσαν σε όλες τις ερωτήσεις που τους τέθηκαν με αμεσότητα, ευθύτητα και χωρίς κανένα απολύτως δισταγμό. Η δε 1η Κατηγορουμένη ήταν ιδιαίτερα συγκεκριμένη για τον τρόπο που αγόρασε τις συγκεκριμένες ναρκωτικές ουσίες καθώς και για τον τρόπο που η ίδια θα κάπνιζε την κάνναβη. Περαιτέρω υπέδειξε στο Δικαστήριο τους λόγους που είχε δεχτεί να παραλάβει τα συγκεκριμένα φύλλα κάνναβης από το πρόσωπο που της είχε πωλήσει τα ναρκωτικά, ενώ η θέση της ότι η ίδια θεώρησε ότι επρόκειτο για μια καλή προσφορά με βάση την τιμή που τα αγόρασε, επίσης δεν κλονίστηκε κατά την αντεξέταση της. Ούτε και η θέση της 1ης Κατηγορουμένης ότι είχε αγοράσει κατανεμημένη την κάνναβη βάρους 9,73 γραμμαρίων σε οκτώ μικρότερες συσκευασίες έχει κλονιστεί.
Είναι λοιπόν φανερό ότι τις πιο πάνω θέσεις τόσο της 1ης όσο και του 2ου Κατηγορούμενου συμπεριλαμβανομένου και τις θέσης τους ότι σε καμία απολύτως περίπτωση δεν είχαν πρόθεση να προμηθεύσουν την συγκεκριμένη ποσότητα σε τρίτα πρόσωπα, η Κατηγορούσα Αρχή δεν κατόρθωσε μέσα από την αντεξέταση ούτε να τις κλονίσει αλλά ούτε και να τις εξουδετερώσει. Εξάλλου δεν παραγνωρίζω και την θέση του εξεταστή της υπόθεσης, ΜΚ1, ότι δεν εντοπίστηκε οποιουδήποτε είδους μαρτυρία η οποία να συγκλίνει με την θέση ότι οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 προτίθεντο να προβούν στην πώληση της συγκεκριμένης ποσότητας παρά το γεγονός ότι η ποσότητα που βρισκόταν στην κατοχή τους υπερβαίνει το τεκμήριο του Νόμου.
Συνακόλουθα, η μαρτυρία τόσο της 1ης όσο και του 2ου Κατηγορούμενου γίνεται αποδεκτή από το Δικαστήριο στο σύνολο της με εξαίρεση τα σημεία τα οποία περιλαμβάνονται στις γραπτές τους δηλώσεις, Τεκμήρια 19 και 20 στα οποία οι Κατηγορούμενοι αναφέρουν την γνώμη τους αναφορικά με τα διαφορετικά ποσοστά της δραστικής ουσίας στην οποία περιλαμβάνονται στα στελέχη του φυτού της κάνναβης αλλά και στους σκοπούς του νομοθέτη. Και αυτό γιατί η μαρτυρία γνώμης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή αφής στιγμής οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 κατέθεσαν στο Δικαστήριο ως μάρτυρες γεγονότων και όχι υπό την ιδιότητα τους ως εμπειρογνώμονες.
ΕΥΡΗΜΑΤΑ
Υπό το φως της πιο πάνω αξιολόγησης καταλήγω στα ακόλουθα ευρήματα :
Την 05/12/19 μετά από την εξασφάλιση δικαστικού εντάλματος έρευνας ο ΜΚ1 μαζί με άλλους άνδρες της ΥΚΑΝ Πάφου, διενήργησαν έρευνα στην κατοικία των Κατηγορουμένων 1 και 2 η οποία βρίσκεται στην οδό Αγίας Ειρήνης και πιο συγκεκριμένα στο συγκρότημα διαμερισμάτων ΧΧΧΧΧΧΧ ΧΧΧΧΧΧΧΧ της Επαρχίας Πάφου. Κατά την είσοδο των μελών της αστυνομίας στην κατοικία των Κατηγορουμένων και μετά από την ενημέρωση τους ότι εκκρεμεί δικαστικό ένταλμα έρευνας της κατοικίας τους, η 1η Κατηγορούμενη ανέφερε στον ΜΚ1 στην αγγλική γλώσσα «Ι have little cannabis for me» ενώ ο 2ος Κατηγορούμενος ανέφερε «οκ». Τότε ο ΜΚ1 πληροφόρησε την 1η Κατηγορουμένη για τα δικαιώματα της ενώ η ίδια τον οδήγησε στο υπνοδωμάτιο του διαμερίσματος τους, όπου και του υπέδειξε μέσα σε πλαστικό κουτί σε ερμάρι τα Τεκμήρια 3 – 9, δηλαδή την κάνναβη που είχαν στην κατοχή τους. Αμέσως ο ΜΚ1 πληροφόρησε τους Κατηγορούμενους 1 και 2 ότι η ποσότητα πράσινης ξηρής φυτικής ύλης, τα φύλλα και τα στελέχη του φυτού απαγορεύεται η κατοχή και χρήση τους και τότε η 1η Κατηγορουμένη του απάντησε « Its mine» ενώ ο 2ος Κατηγορούμενος «its rubbish». Ακολούθως οι Κατηγορούμενοι 1 λαο 2 συνελήφθησαν για το αυτόφωρο αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β και τέθηκαν υπό κράτηση αφού μεταφέρθηκαν στα γραφεία της ΥΚΑΝ Πάφου για ανάκριση. Οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 ενημερώθηκαν για τα δικαιώματα τους και αφού υπέγραψαν τα σχετικά έντυπα στην παρουσία τους συσκευάστηκαν όλα τα Τεκμήρια που εντοπίστηκαν στην κατοικία τους τα οποία υπεγράφησαν τόσο από τον ΜΚ1 όσο και από τους ίδιους. Οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 ανακρίθηκαν γραπτώς προβάλλοντας τους ισχυρισμούς τους σχετικά με την κατοχή των ναρκωτικών ουσιών ενώ τα τεκμήρια αποστάλθηκαν για σκοπούς εξέτασης τόσο στο Γενικό Χημείο του Κράτους όσο και στο Ι.Γ.Ν. Σύμφωνα με το Τεκμήριο 15 πράσινη ξηρή φυτική ύλη η οποία εντοπίστηκε είναι κάνναβη ενώ σε ότι αφορά την ποσότητα βάρους 42,18 και 31,21 γραμμαρίων αποτελείται από φύλλα του φυτού κάνναβης η οποία περιέχει χαμηλά ποσοστά δραστικής ουσίας Δ.9 ΤΗC. Σχετικά με την ποσότητα ξηρής φυτικής ύλης την οποία κατείχαν οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 σε οκτώ (8) διαφορετικές συσκευασίες με βάρος από 0,72 – 1,48 ήτοι σύνολο 9,73 γραμμαρίων τα οποία προσφέρονται για πώληση σε αντίθεση με τα φύλα τα οποία συνήθως δεν πωλούνται στην αγορά αλλά μπορούν να καπνιστούν.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ ΑΔΙΚΗΜΑΤΩΝ 3ης ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ
Η τρίτη κατηγορία που αφορά στο αδίκημα της κατοχής με σκοπό την προμήθεια ρυθμίζεται από το άρθρο 6(3) του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου, Ν. 29/77, όπως τροποποιήθηκε, από τώρα και στο εξής «ο Νόμος». Το άρθρο 6(3) του Νόμου προνοεί τα ακόλουθα:
«Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 32 του παρόντος Νόμου, αποτελεί αδίκημα δι’ οιονδήποτε πρόσωπον να αγοράζει ή προμηθεύεται ή να έχη εν τη κατοχή αυτού ελεγχόμενον φάρμακον νομίμως ή μη προς τον σκοπόν όπως προμηθεύση τούτο εις έτερον πρόσωπον κατά παράβασιν του άρθρου 5(1) του παρόντος Νόμου».
Όσον αφορά στο πρώτο συστατικό στοιχείο της κατοχής της κάνναβης σε σχέση με το αδίκημα της 3ης κατηγορίας αυτό δεν έχει αμφισβητηθεί. Σε ότι τώρα αφορά την πρόθεση προμήθειας ο Νόμος δημιουργεί μαχητό τεκμήριο εφόσον αποδειχθεί ότι η ποσότητα που παράνομα κατέχεται, καλλιεργείται ή μεταφέρεται υπερβαίνει συγκεκριμένη ποσότητα που καθορίζεται στις δύο στήλες του άρθρου 30Α του Νόμου. Ιδιαίτερα για την παράνομη κατοχή ποσότητας κάνναβης τεκμαίρεται ότι η κατοχή των τριάντα (30) ή περισσοτέρων γραμμαρίων κάνναβης κατέχονται με σκοπό την προμήθεια τους σε τρίτο πρόσωπο εκτός αν ο Κατηγορούμενος ικανοποιήσει το Δικαστήριο για το αντίθετο. Είναι, επίσης, νομολογημένο ότι όπου μεταφέρεται αποδεικτικό βάρος στον Κατηγορούμενο εξαιτίας μαχητού τεκμηρίου, τότε, το βάρος αυτό αποσείεται με απόδειξη γεγονότων στην βάση του ισοζυγίου των πιθανοτήτων (Βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (1985) 2 ΑΑΔ 97, Χριστοφόρου ν. Αστυνομίας (1990) 2 ΑΑΔ 250 όπως επίσης και το σύγγραμμα Blackstone’s Criminal Practice 2003 σελ. 2006-7, Παρ. F3.19). Σχετική είναι και η υπόθεση Hurbanek κα v. Αστυνομίας (2007) 2 ΑΑΔ 524 στην οποία τονίσθηκε ότι στην περίπτωση του τεκμηρίου που αναφύεται από το άρθρο 30Α του Νόμου και όταν διαπιστώνεται ότι ο Κατηγορούμενος κατείχε ναρκωτικά πέραν της καθορισθείσας από τον Νόμο ποσότητας αυτός δέον να καταδείξει σε επίπεδο πιθανολόγησης ή εύλογης αμφιβολίας πως δεν τα κατείχε με σκοπό να τα προμηθεύσει σε άλλο πρόσωπο.
Στην υπόθεση Νίκος Μαυρίκιου ν. Αστυνομίας (2007) 2 ΑΑΔ 359 ο εφεσείων αντιμετώπιζε ενώπιον του Κακουργιοδικείου Λεμεσού, μεταξύ άλλων, κατηγορία για κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, ήτοι 6.341,3376 γραμμαρίων κάνναβης από τα οποία δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη, και κατηγορία για κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο της πιο πάνω ποσότητας. Ο εφεσείων παραδέχτηκε όλες τις κατηγορίες πλην εκείνης της κατοχής με σκοπό την προμήθεια η οποία ακούσθηκε. Με την έφεση αμφισβητήθηκε η ορθότητα της κατά πλειοψηφία καταδίκης του στην κατηγορία της κατοχής με σκοπό την προμήθεια καθώς και η δωδεκαετής ποινή φυλάκισης που του επιβλήθηκε σε αυτήν.
Κατά την ακρόαση της υπόθεσης δεν προσφέρθηκε μαρτυρία από πλευράς της Κατηγορούσας Αρχής. Τα γεγονότα πριν και μετά την ανεύρεση των ναρκωτικών τα οποία τελικά έγιναν ευρήματα και οδήγησαν στην καταδίκη δηλώθηκαν από τους συνηγόρους ως παραδεκτά και εγκρίθηκαν από το Δικαστήριο σύμφωνα με τον Περί Αποδείξεως Νόμο, Κεφ. 9, όπως τροποποιήθηκε. Ούτε και η Υπεράσπιση κάλεσε μάρτυρες. Ο δε εφεσείων είχε περιορισθεί σε ανώμοτη δήλωση.
Με την απόρριψη της ανώμοτης δήλωσης του Κατηγορούμενου το Κακουργιοδικείο στη βάση των ευρημάτων του, που ήταν τα παραδεχτά γεγονότα, και αφού προηγουμένως επισήμανε το νομολογιακά αποδεκτό ότι η κατοχή μεγάλης ποσότητας ναρκωτικών μπορεί να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι αυτά προορίζονται για προμήθεια σε άλλα πρόσωπα, όπως και το άρθρο 30Α του Νόμου, κατέληξε ότι:-
«Στην κρινόμενη υπόθεση όπου η ποσότητα των ναρκωτικών είναι σύμφωνα με τα παραδεκτά γεγονότα και τα ευρήματα μας 6341,3376 γρ. κάνναβης, σε συνδυασμό με τα περιστατικά της υπόθεσης, ιδιαίτερα με τον τρόπο με τον οποίο ήταν συσκευασμένα καθώς και τις ανευρεθείσες ζυγαριές και άλλα αντικείμενα όπως νάιλον σακούλια, κουτιά από νάιλον διαφανή μεμβράνη (Sanitas), ρολά από νάιλον διαφανή σακούλια, τσάντες, σακούλι που περιείχε 3 πλαστικά γάντια, μέχρι ακόμη και ένα μαρκαδόρο ... πρόθεση του Κατηγορουμένου ήταν να τα προμηθεύσει σε τρίτους ή τρίτον.
Εξάλλου η ποσότητα, την οποία παραδέχθη ότι ήταν στην κατοχή του, υπερβαίνει κατά πολύ την ποσότητα που καθορίζεται από το άρθρο 30Α του πιο πάνω Νόμου οπότε τεκμαίρεται ότι ο Κατηγορούμενος κατείχε τα εν λόγω ναρκωτικά με σκοπό την προμήθεια τους σε τρίτα πρόσωπα. Να επισημάνουμε ότι ο Κατηγορούμενος δεν έχει ικανοποιήσει το Δικαστήριο για το αντίθετο».
Η ορθότητα της καταδίκης αμφισβητήθηκε με έντεκα λόγους έφεσης οι οποίες αφορούν σε δύο κατηγορίες ζητημάτων. Με την πρώτη καταλογίζεται στο Κακουργιοδικείο ότι παρέλειψε να ερμηνεύσει και εφαρμόσει το άρθρο 30Α του Νόμου κατά τρόπο που συνάδει με το συνταγματικά καθιερωμένο τεκμήριο της αθωότητας - άρθρο 6(2) της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως διά την Προάσπισιν των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών το οποίο κυρώθηκε με το Νόμο 39/62 - και το άρθρο 12.4 του Συντάγματος. Με αναφορά σε Κυπριακή και ξένη Νομολογία ο συνήγορος του εφεσείοντα αφού επανέλαβε την γνωστή αρχή ότι σε ποινικές υποθέσεις το βάρος απόδειξης της υπόθεσης μέχρι τέλους της διαδικασίας βαρύνει την Κατηγορούσα Αρχή και δεν μπορεί να μετατεθεί στους ώμους του κατηγορουμένου εισηγήθηκε ότι η διατύπωση του άρθρου 30Α του Νόμου δημιουργεί τεκμήριο και εναποθέτει στους ώμους του κατηγορουμένου βάρος απόδειξης ότι δεν είχε πρόθεση προμήθειας της απαγορευμένης ουσίας. Πρόσθεσε ότι το Κακουργιοδικείο αντί να προβληματιστεί αν με τη δημιουργία του τεκμηρίου παραβιάζεται το άρθρο 12.4 του Συντάγματος θεώρησε την ποσότητα των ναρκωτικών ουσιαστικό χαρακτηριστικό και καταδίκασε τον εφεσείοντα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο συμφώνησε με τον συνήγορο του εφεσείοντα ότι σε ποινικές υποθέσεις η δημιουργία μαχητού τεκμηρίου δεν μπορεί κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να μεταθέσει το βάρος απόδειξης στον κατηγορούμενο. Έκανε και αναφορά στην υπόθεση Σκούλλου ν. Δημοκρατίας (2000) 2 ΑΑΔ 87 παραθέτοντας το ακόλουθο απόσπασμα από τις σελίδες 96-97 της πιο πάνω απόφασης:
«Άποψή μας είναι ότι η δημιουργία μαχητού τεκμηρίου μπορεί να συμβιβασθεί με το θεμελιώδες τεκμήριο της αθωότητος, εφόσον -
(α) τα συμπεράσματα, τα οποία προκύπτουν από την απόδειξη γεγονότων, συναρτώνται άμεσα και αποτελούν φυσιολογικό επακόλουθο των γεγονότων αυτών, οπόταν, με την καθιέρωσή τους, ιχνηλατείται αυτό που φυσιολογικά προκύπτει και όχι ανεξάρτητο μη τεκμηριωθέν γεγονός?
(β) το αποδεικτικό βάρος, το οποίο εναποτίθεται στον κατηγορούμενο για την απόσεισή τους (των επίμαχων συμπερασμάτων), δεν εκτείνεται πέραν της δημιουργίας λογικής αμφιβολίας για την ύπαρξη των φυσιολογικών επακόλουθων? και
(γ) το βάρος απόδειξης της κατηγορίας - (το αποδεικτικό βάρος) - παραμένει στους ώμους της Κατηγορούσας Αρχής καθ’ όλη τη διάρκεια της δίκης και δε μετατίθεται, με τη δημιουργία μαχητού τεκμηρίου, οποιοδήποτε μέρος του».
Όμως, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν συμφώνησε ότι στην προκείμενη περίπτωση το εύρημα για την πρόθεση του εφεσείοντα για προμήθεια των ναρκωτικών σε τρίτο και, κατ’ ακολουθία, η ενοχή του προέκυψαν ως αποτέλεσμα εφαρμογής του άρθρου 30Α του Νόμου, ώστε να παρίσταται ανάγκη εξέτασης της συνταγματικότητάς του υπό το φως όλων όσων ενώπιόν του συζητήθηκαν. Κρίθηκε ότι η καταδίκη του εφεσείοντα κρίθηκε στη βάση του συνόλου της περιστατικής μαρτυρίας η οποία υπήρχε ενώπιον του Κακουργιοδικείου. Η κατάληξη του Κακουργιοδικείου είχε ως βάση τα όσα το ίδιο είχε εξειδικεύσει και τα οποία πιο πάνω παρατέθηκαν και τα οποία εξεταζόμενα δεν δημιουργούσαν οποιαδήποτε αμφιβολία ότι μοναδικός σκοπός του εφεσείοντα ήταν η προμήθεια των ναρκωτικών σε τρίτους. Η παράγραφος της απόφασης, στην οποία ο συνήγορος του εφεσείοντα παρέπεμψε το Εφετείο και, ιδιαίτερα, η χρησιμοποίηση της φράσης ότι «... ο κατηγορούμενος δεν έχει ικανοποιήσει το Δικαστήριο για το αντίθετο», κρίθηκε ότι δεν ήταν η αποφασίζουσα την ενοχή του, ώστε να τίθεται θέμα εξέτασης της συνταγματικότητας του άρθρου 30Α του Νόμου. Κρίθηκε ότι η παράγραφος εκείνη, όπως και η καταληκτική φράση, παρουσίαζε πρόβλημα φραστικό, όμως, όχι και ουσιαστικό, αφού ακολουθούσε την κατάληξη της ενοχής και, προφανώς, είχε προστεθεί για να ενισχύσει τα ήδη διαπιστωθέντα, χωρίς όμως να επηρεάζει την καθόλα εξ’ άλλων λόγων αναπόφευκτη διαπίστωση της πρόθεσης για προμήθεια.
Στην υπόθεση Hurbanek (βλ. ανωτέρω) η Αστυνομία διενήργησε έρευνα στο διαμέρισμα των εφεσειόντων στη Λάρνακα όπου βρήκε σε νάϋλον τσάντα 40.0148 γραμμάρια κάνναβης, σε εφημερίδα 16.7980 γραμμάρια κάνναβης και σε πέντε σακουλάκια 2.3785, 3.2288, 3.7109, 0.6335 και 0.6542 γραμμάρια κάνναβης αντίστοιχα. Ο εφεσείων κατέθεσε ενόρκως ενώπιον του Δικαστηρίου ότι ήταν περιστασιακός χρήστης κάνναβης και πως ο ίδιος είχε φυτέψει τρία φυτά σε γλάστρες που βρέθηκαν στο διαμέρισμα.
Με τις εφέσεις συζητήθηκε, μεταξύ άλλων, η καταδίκη του εφεσείοντα στην κατηγορία της κατοχής με σκοπό την προμήθεια της παράνομης ουσίας. Ο δικηγόρος των εφεσειόντων εισηγήθηκε πως η ποσότητα της κάνναβης που βρέθηκε ήταν πολύ μικρή και ο εφεσείων έδωσε πλήρη εξήγηση ως προς την χρήση της, ότι, δηλαδή, ήταν για δική του χρήση ως περιστασιακός χρήστης.
Λέχθηκε από το Εφετείο ότι ο εφεσείων δεν ανέτρεψε το μαχητό τεκμήριο το οποίο δημιουργεί το άρθρο 30Α του Νόμου στην βάση του οποίου κατηγορούμενος που διαπιστώνεται πως κατέχει παράνομη ουσία πέραν της καθορισμένης ποσότητας δέον να δείξει πως δεν την κατείχε με σκοπό την προμήθειά της σε άλλα πρόσωπα. Αποφασιστικά για το Εφετείο ήταν τα ακόλουθα. Ο ίδιος ο εφεσείων ισχυρίστηκε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου πως η συχνότητα με την οποία κάπνιζε δεν ήταν σταθερή, είπε, μάλιστα, πως αυτό μπορεί να συνέβαινε κατά περιόδους και κάθε 6 μήνες. Ορθά, λοιπόν, διερωτήθηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο προς τι να φυλάσσεται τόση ποσότητα, 67 και πλέον γραμμάρια, στο διαμέρισμα για τέτοια μόνο χρήση. Επισήμανε, επίσης, και το γεγονός πως η κάνναβη βρέθηκε σε διαφορετικά μέρη του διαμερίσματος και ιδιαίτερα ξεχωριστά τοποθετημένη σε μικρές ποσότητες σε νάυλον σακουλάκια.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Στην προκειμένη περίπτωση μπορεί η ανευρεθείσα ποσότητα κάνναβης να εμπίπτει εντός του άρθρου 30Α του Νόμου, το μαχητό, όμως, τεκμήριο το οποίο δημιουργεί το εν λόγω άρθρο δεν μπορεί να λειτουργήσει με τρόπο ώστε να εναποθέτει στους Κατηγορούμενους 1 και 2 το βάρος να αποδείξουν ότι δεν είχαν την κάνναβη στην κατοχή τους με σκοπό την προμήθεια. Κάτι τέτοιο δεν θα ήταν συμβατό με το τεκμήριο της αθωότητας το οποίο κατοχυρώνεται από το άρθρο 12.4. του Συντάγματος. Επομένως, δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι απλά και μόνο επειδή η ποσότητα της ανευρεθείσας κάνναβης ξεπερνά το ποσό των 30 γραμμαρίων αυτόματα η Υπεράσπιση έχει το βάρος να αποδείξει ότι οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 δεν κατείχαν αυτήν την ποσότητα με σκοπό την προμήθεια. Το βάρος απόδειξης παραμένει στους ώμους της Κατηγορούσας Αρχής να αποδείξει ότι οι Κατηγορούμενοι κατείχαν την ανευρεθείσα ποσότητα με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο.
Η ποσότητα κάνναβης που βρέθηκε στην κατοχή των Κατηγορουμένων μπορεί φαινομενικά να είναι μεγαλύτερη από το τεκμήριο του Νόμου, από την άλλη όμως αν αναλογιστεί κανείς ότι σύμφωνα και με την μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής μόνο τα 9,73 γραμμάρια από τα 83,13 που κατείχαν οι Κατηγορούμενοι προσφέρονταν για πώληση στην αγορά ή έστω μπορούσαν να καπνιστούν δεν είναι δυνατό εν προκειμένω να εξαχθεί με ασφάλεια εκ πρώτης όψεως συμπέρασμα ότι οι Κατηγορούμενοι κατείχαν αυτή την ποσότητα με σκοπό να την προμηθεύσουν σε τρίτα πρόσωπα με δεδομένο συν τοις άλλοις ότι οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 ήταν χρήστες. Επιπλέον τονίζεται ότι καμία απολύτως μαρτυρία δεν παρουσιάστηκε εκ μέρους της Κατηγορούσας Αρχής για την ποσότητα που οι Κατηγορούμενοι ως χρήστες χρειάζονταν κάθε φορά για την δόση τους αλλά ούτε και ακόμη ότι τα φύλλα κάνναβης τα οποία κατείχαν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ή ακόμη και να πωληθούν ούτως ώστε έτσι να διαφανεί ότι η συνολική ποσότητα των 83,13 γραμμαρίων αποτελούσαν μεγάλη ποσότητα για τους Κατηγορούμενους για σκοπούς χρήσης και συνεπώς η ανευρεθείσα κάνναβη κατείχετο για σκοπούς και μόνο προμήθειας. Σημειώνεται μάλιστα ότι από την πλευρά της Κατηγορούσας Αρχής καμία απολύτως μαρτυρία δεν έχει παρουσιαστεί που να συνηγορεί περί του αντιθέτου πλην μόνο του ότι η ποσότητα των 9,73 γραμμαρίων ήταν διαχωρισμένη σε μικρότερες ποσότητες, ήτοι σε οκτώ σακουλάκια, για την οποία βεβαίως και δόθηκε ικανοποιητική μαρτυρία ως έκρινα εκ μέρους των Κατηγορουμένων σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα. Τίποτα περισσότερο δεν έχει τεθεί πλην αυτού του σημείου από την Κατηγορούσα Αρχή που να συνηγορεί περί του αντιθέτου.
Εφόσον λοιπόν στην κρινόμενη περίπτωση αποδέχθηκα ως γνήσια και αληθινή την θέση των Κατηγορουμένων και γενικότερα το περιεχόμενο της μαρτυρίας τους σε σχέση με ότι τα 83,13 γραμμάρια κάνναβης ότι δηλαδή δεν τα κατείχαν με σκοπό να τα προμηθεύσουν σε τρίτα πρόσωπα αλλά ότι μόνο αυτά βρισκόντουσαν στην κατοχή τους αφού προηγουμένως τα είχε αγοράσει η 1η Κατηγορουμένη για δική τους αποκλειστική και μόνο χρήση και για τους σκοπούς τους οποίους αποδέχθηκα σχετικά με τα φύλα της κάνναβης που της είχε δώσει το πρόσωπο που της τα είχε προμηθεύσει, προκύπτει ότι τόσο η 1η όσο και ο 2ος Κατηγορούμενος έχουν επιτύχει να ανατρέψουν το μαχητό τεκμήριο του Νόμου παρά την ποσότητα της κάνναβης που αυτοί κατείχαν.
Υπό το φως των πιο πάνω οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 αθωώνονται και απαλλάσσονται στην 3η κατηγορία που αντιμετωπίζουν.
Σχετικά με την κατηγορία της συνομωσίας είναι κοινά αποδεκτό ότι η 1η Κατηγορουμένη αγόρασε και στην συνέχεια ο 2ος Κατηγορούμενος αποδέχτηκε ως και ο ίδιος εξήγησε κατά την μαρτυρία του, τόσο την συγκεκριμένη αγορά της επίδικης ποσότητας κάνναβης όσο και την κατοχή της παρόλο που αρχικά δεν ήταν εις γνώση του η εξ’ αρχής η συγκεκριμένη ενέργεια της Κατηγορουμένης. Συνεπώς προκύπτει ότι υπήρξε συμφωνία και συναίνεση του 2ου Κατηγορούμενου ως προς την πραγμάτωση του σκοπού, ήτοι της κατοχής της συγκεκριμένης ποσότητας της κάνναβης.
Σε ότι αφορά την 4η κατηγορία η οποία έγκειται στην χρήση ναρκωτικών ουσιών Τάξεως Β η 2η Κατηγορουμένη παραδέχτηκε στην ανακριτική της κατάθεση ότι την 2/12/19 προέβηκε σε χρήση ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β, δηλαδή κάνναβης.
Αναφορικά με την 2η κατηγορία, οι Κατηγορούμενοι ουδέποτε αρνήθηκαν την κατοχή κάνναβης βάρους 83,13 γραμμαρίων. Το ότι υποστήριξαν στο Δικαστήριο ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό, αφού δεν ήταν η αμφισβήτηση της κατοχής της συγκεκριμένης ποσότητας αλλά ο σκοπός της κατοχής της, ήτοι ότι δεν την κατείχαν για προμήθεια σε άλλα τρίτα πρόσωπα, θέση η οποία έγινε αποδεκτή από το Δικαστήριο και οι Κατηγορούμενοι αθωώθηκαν στην σχετική κατηγορία που αντιμετώπιζαν.
Υπό το φως των πιο πάνω κρίνω ότι η Κατηγορούσα Αρχή πέτυχε να αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας την 1η και την 2η κατηγορία αναφορικά και με τους δύο Κατηγορούμενους καθώς και την 4η κατηγορία σε σχέση με την 1η Κατηγορούμενη.
(Υπ.) ……………………………
Σ. Συμεού, Ε. Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο