ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Λ. Χατζηξενοφώντος, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 1315/2022
ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΛΙΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ, ΜΕΣΩ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
εναντίον
1. Μ. Γ.
2. Α. Α.
Κατηγορούμενοι
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 24/03/2025
Εμφανίσεις:
Για Κατηγορούσα Αρχή: κος Χρ. Μενελάου
Για Κατηγορούμενους 1 και 2: κος Γ. Ηλιάδης
Κατηγορούμενοι 1 και 2 παρόντες
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Α. Εισαγωγή
Οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 με βάση το κατηγορητήριο αντιμετωπίζουν τις ακόλουθες κατηγορίες που αφορούν:
· Το αδίκημα της αλιείας με χρήση ψαροντούφεκων σε συνδυασμό με υποβρύχια αναπνευστική συσκευή (πρώτη κατηγορία)∙
· Το αδίκημα της ταυτόχρονης κατοχής και μεταφοράς υποβρύχιας βοηθητικής συσκευής κατάδυσης και ψαροντούφεκου σε σκάφος (δεύτερη κατηγορία)∙
· Το αδίκημα της αλιείας και συλλογής θαλάσσιων οργανισμών σε συνδυασμό με υποβρύχια κατάδυση με βοηθητικές συσκευές (τρίτη κατηγορία)∙
· Το αδίκημα της κατοχής ψαριών προερχόμενα από ερασιτεχνική αλιεία από τα οποία δεν έχει αποκοπεί ο άνω λοβός του ουραίου πτερυγίου (τέταρτη κατηγορία)∙ και
· Το αδίκημα της ερασιτεχνικής αλιείας αλιευμάτων που ξεπερνούσαν την επιτρεπόμενη ποσότητα των 10 κιλών συνολικά ανά αλιευτική εξόρμηση και ανά εικοσιτετράωρο (πέμπτη κατηγορία).
Περαιτέρω ο Κατηγορούμενος 1 αντιμετωπίζει και τις πιο κάτω κατηγορίες στην βάση του παρόντος κατηγορητηρίου:
· Το αδίκημα της οδήγησης και διέλευσης πλωτού μέσου μεταξύ της 1η Ιουνίου και της 30ης Σεπτεμβρίου μέσα στην θαλάσσια περιοχή Λάρας, χωρίς την προηγούμενη εξασφάλιση γραπτής άδειας από την Διευθύντρια Τμήματος Αλιείας και Θαλασσιών ερευνών του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος (έκτη κατηγορία)∙ και
· Το αδίκημα της παρεμπόδισης επιθεωρητή αλιείας στην εκτέλεση των νόμιμων καθηκόντων του και παράλειψη συμμόρφωσης με τις οδηγίες και εντολές του (έβδομη κατηγορία).
Οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 αρνήθηκαν τις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν και η υπόθεση προχώρησε σε ακροαματική διαδικασία. Προς απόδειξη των κατηγοριών η Κατηγορούσα Αρχή παρουσίασε μαρτυρία από τον κ. Α. Παναγόπουλο, επιθεωρητή του Τμήματος Αλιείας και Θαλασσιών Ερευνών (στο εξής «ΤΑΘΕ») (Μ.Κ.1), τον Γ. Ιωάννου, λειτουργό του ΤΑΘΕ (Μ.Κ.2), και τον Α. Αναστασίου, παρκοφύλακα στο ΤΑΘΕ (Μ.Κ.3). Οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 μετά που κρίθηκαν εκ πρώτης όψεως ένοχοι και κλήθηκαν σε απολογία στις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν, επέλεξαν να καταθέσουν ενόρκως και κάλεσαν τον κο Κ. Φυρίλλα (Μ.Υ.1) ως μάρτυρα υπεράσπισης.
Οι αγορεύσεις του συνηγόρου της Κατηγορούσας Αρχής και του συνηγόρου των Κατηγορούμενων 1 και 2 έχουν μελετηθεί και τις έχω κατά νου. Δεν θεωρώ σκόπιμη την παράθεση τους. Αναφορά στο περιεχόμενο τους θα γίνει εκεί και όπου κρίνεται αναγκαίο.
Β. Μαρτυρία
Το πλήρες περιεχόμενο της μαρτυρίας βρίσκεται καταγεγραμμένο στα πρακτικά της υπόθεσης και μαζί με το περιεχόμενο των τεκμηρίων έχει μελετηθεί και λαμβάνεται υπόψη στο σύνολό του. Δεν θα προβώ σε εκτενή και λεπτομερή παράθεση της μαρτυρίας, αλλά θα περιοριστώ στα ουσιώδη σημεία της μαρτυρίας εκάστου μάρτυρα (βλ. Καννάουρου κ.ά ν. Σταδιώτη κ.ά. (1990) 1 ΑΑΔ 35).
Μάρτυρες Κατηγορίας – Μ.Κ.1, Μ.Κ.2, Μ.Κ.3
Η μαρτυρία των μαρτύρων κατηγορίας κυλά ουσιαστικά πάνω στις ίδιες γραμμές και προς τούτο θα συνοψίσω την μαρτυρία τους.
Ο Μ.Κ.2 στις 10/08/2021 βρισκόταν στην παραλία του Νότιου Κόλπου Λάρας, και γύρω στις 07.45 είδε σκάφος, στο οποίο επενέβαινε ένα άτομο προερχόμενο από το λιμάνι του Αγίου Γεωργίου Πέγειας, να εισέρχεται εντός του κόλπου στην θαλάσσια περιοχή Λάρας και να κατευθύνεται προς το δεξιό μέρος του. Το σκάφος είχε αριθμούς εγγραφής [ ]. Αφού το σκάφος προσέγγισε την ακτή παρέλαβε ένα άτομο, το οποίο είχε σταθμεύσει το αυτοκίνητο του στο άνω μέρος του κόλπου και κατέβηκε από το μονοπάτι κάτω στην παραλία. O Μ.Κ.2 δεν μπορούσε να διακρίνει τα χαρακτηριστικά του ατόμου αυτού. Γύρω στις 07.55 ο Μ.Κ.2 ενημέρωσε για το περιστατικό τον Μ.Κ.1 και ζήτησε εάν υπάρχει περιπολία με σκάφος της ναυτικής υπηρεσίας του ΤΑΘΕ στην περιοχή. Ο Μ.Κ.1 τον ενημέρωσε ότι δεν υπήρχε διαθέσιμο σκάφος. Γύρω στις 09.30 έφθασαν οι παρκοφύλακες (Κ. Χριστοδούλου και ο Μ.Κ.3) στην περιοχή που βρισκόταν ο Μ.Κ.2, ο οποίος τους ενημέρωσε για το περιστατικό και τους είπε να πάνε στο σημείο όπου βρισκόταν το αυτοκίνητο του ατόμου που κατέβηκε κάτω στην παραλία και ανέβηκε στο σκάφος, για να σημειώσουν τους αριθμούς εγγραφής του. Στην συνέχεια τον ενημέρωσαν ότι ήταν αυτοκίνητο μάρκας Subaru Forester με αριθμούς εγγραφής [ ]. Ο Μ.Κ.2 ενημέρωσε τον Μ.Κ.1 για τους αριθμούς εγγραφής όπου διαπιστώθηκε ότι το όχημα άνηκε στον Κατηγορούμενο 1.
Γύρω στις 13.00 ο Μ.Κ.2 βρισκόταν στον Άγιο Γεώργιο και ενημερώθηκε από τον Μ.Κ.1 ότι το εν λόγω σκάφος κατευθυνόταν προς τον Άγιο Γεώργιο. Ο ίδιος ενημέρωσε τους παρκοφύλακες για να μεταβούν στο σημείο όπου ήταν σταθμευμένο το όχημα μάρκας Subaru Forester. Στην συνέχεια οι παρκοφύλακες τον ενημέρωσαν ότι το σκάφος, με αριθμούς εγγραφής [ ], εισήλθε εντός του Νότιου Κόλπου Λάρας περί τις 13.00 - 13.45 και σε αυτό επενέβαιναν δύο άτομα, από τα οποία το ένα κατέβηκε στην ακτή και επιβιβάστηκε στο αυτοκίνητο μάρκας Subaru Forester με αριθμούς εγγραφής [ ] και έφυγε. Ο Μ.Κ.2 ζήτησε από τους παρκοφύλακες να παρακολουθούν το όχημα διακριτικά και να τον ενημερώσουν για την κατεύθυνση του. Οι παρκοφύλακες ενημέρωσαν τον Μ.Κ.2 ότι το όχημα κινείτο με μεγάλη ταχύτητα προς τον Άγιο Γεώργιο, ενώ το σκάφος κινείτο παράλληλα με την ακτή με κατεύθυνση προς το λιμάνι του Άγιου Γεωργίου. Στην συνέχεια οι παρκοφύλακες ενημέρωσαν τον Μ.Κ.2 ότι έχασαν από το οπτικό τους πεδίο το εν λόγω αυτοκίνητο και ο Μ.Κ.2 κατευθύνθηκε προς το λιμάνι του Αγίου Γεωργίου όπου ο ίδιος εντόπισε μετά από λίγο το σκάφος να καταφθάνει και να σταθμεύει έξω από το λιμάνι.
Παράλληλα οι παρκοφύλακες παρακολουθούσαν το σκάφος το οποίο κατευθύνετο προς τον λιμανάκι Αγίου Γεωργίου Πέγειας και το είδαν που σταμάτησε κοντά από το λιμανάκι. Στην συνέχεια το σκάφος συνέχισε την πορεία του προς τις θαλασσινές σπηλιές και οι παρακοφύλακες συνέχισαν να το παρακολουθούν από την ακτή. Κοντά στην ταβέρνα ο Γιαλός, το σκάφος [ ] προσέγγισε την ακτή και εκεί βρισκόταν το όχημα [ ] στο οποίο επενέβαινε ένα άτομο. Στο σκάφος, όπως ανέφερε ο Μ.Κ.3, επίσης βρισκόταν ένα άτομο. Το άτομο από το σκάφος παρέδωσε στο άτομο που ήταν στο όχημα μια τσάντα και μια παγωνιέρα. Οι παρκοφύλακες πήγαν εκεί και ενημέρωσαν τον οδηγό του οχήματος, που ήταν ο Κατηγορούμενος 2, ότι ήταν από το ΤΑΘΕ και θα διενεργούσαν έλεγχο. Ο Κατηγορούμενος 2 απάντησε «ου παναγία μου αφήστε με ρε παιθκιά», μπήκε στο όχημα και απομακρύνθηκε. Το άτομο που βρισκόταν στο σκάφος δεν απομακρύνθηκε και παρακολουθούσε από κοντά. Όταν έφυγε ο Κατηγορούμενος 2 με το όχημα, έφυγε και το σκάφος. Οι παρκοφύλακες παρέλαβαν την τσάντα, όπου υπήρχαν μέσα ψαροντούφεκα, και την παγωνιέρα, όπου υπήρχε μέσα μεγάλη ποσότητα ψαριών. Ενημέρωσαν τον Μ.Κ.2 και μετέβηκαν στο λιμανάκι Αγίου Γεωργίου για να του παραδώσουν την τσάντα και την παγωνιέρα.
Ο Μ.Κ.2 ενημερώθηκε από τον Τομέα Ελέγχου ότι το άτομο που οδηγούσε το αυτοκίνητο Subaru Forester θα έφθανε στο λιμάνι με κόκκινο διπλοκάμπινο με αριθμούς εγγραφής [ ], στο οποίο θα σύρετο τρόλεϊ, για να φορτώσει το σκάφος, όπως και έγινε. Ο Μ.Κ. 2 μετέβηκε στο λιμάνι του Αγίου Γεωργίου κατά τις 14.00 και είδε το όχημα με αριθμούς εγγραφής [ ] στο οποίο σύρετο τρόλεϊ, να οδηγείται από τον Κατηγορούμενο 2. Επίσης ο Μ.Κ.2 είδε το σκάφος με αριθμούς εγγραφής [ ] να οδηγείτο από τον Κατηγορούμενο 1 όταν έφτασε στο λιμάνι. Το εν λόγω σκάφος ήταν ιδιοκτησίας του Κατηγορούμενου 1. Στο λιμανάκι ήταν και οι παρκοφύλακες όπου παρέδωσαν στον Μ.Κ.2 την τσάντα και την παγωνιέρα. Αφού οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 φόρτωσαν το σκάφος στο τρόλεϊ, ο Μ.Κ.2 τους ενημέρωσε ότι είναι υπάλληλος του ΤΑΘΕ και τους ζήτησε να σταθμεύσουν για να κάνουν έλεγχο στο σκάφος. Στο λιμανάκι του Αγίου Γεωργίου κατέφθασε και ο Μ.Κ.1.
Εντός του σκάφους εντοπίστηκαν στολή κατάδυσής (το πάνω μέρος), ένα ζευγάρι πέδιλα θαλάσσης, τέσσερεις βέργες ψαροντούφεκου, δύο μάσκες θαλάσσης, δύο ζώνες βαρών, ένας αντισταθμιστής πλευστότητας (BCD) και δύο ρυθμιστές (Regulators). Εντός της παγωνιέρας υπήρχαν τα ακόλουθα ψάρια: 2 ορφοί, 2 φαγκριά, 1 πίγγα και 4 στήρες, τα οποία συνολικά ζύγιζαν 29,50 κιλά, και εντός της τσάντας υπήρχαν δύο ψαροντούφεκα. Από τα ψάρια δεν είχε αποκοπεί ο άνω λοβός του ουραίου πτερυγίου. Σε σχετική υποβολή προς τον Μ.Κ. 2 ότι ο Κατηγορούμενος 1 αγόρασε τα ψάρια από επαγγελματίες ψαράδες, ο Μ.Κ.2 ανέφερε ότι την επίδικη ημέρα δεν του είπαν κάτι τέτοιο οι Κατηγορούμενοι 1 και 2.
Επίσης ζήτησαν από τον Κατηγορούμενο 1 να τους παραδώσει το ρολόι – υπολογιστή κατάδυσης που φορούσε, αλλά αυτός αρνήθηκε αναφέροντας στον Μ.Κ.1 ότι ήταν ρολόι δώρο από την σύζυγο του και δεν ήθελε να το δώσει. Ο Μ.Κ.2 αναφερόμενος στον υπολογιστή καταδύσεων εξήγησε ότι είναι απαραίτητο εξάρτημα για να παρακολουθείται η κατάδυση, το βάθος που βρίσκεται, να αποθηκεύει τις βουτιές και στα πόσα μέτρα έγιναν. Ο Μ.Κ.2 ανέφερε ότι είναι 100% βέβαιος ότι το ρολόι που φορούσε ο Κατηγορούμενος 1 την ουσιώδη ημέρα ήταν υπολογιστής καταδύσεων και 99% σίγουρος ότι ήταν μάρκας Suunto, έχοντας μάλιστα υπόψιν του 2-3 μοντέλα που έμοιαζαν. Οι Μ.Κ.1 και Μ.Κ.2 δεν φωτογράφησαν το ρολόι του Κατηγορούμενου 1. Ο Μ.Κ.1 ενημέρωσε τους Κατηγορούμενους 1 και 2 ότι θα καταγγέλλονταν και πως τα αλιευτικά εργαλεία και τα αλιεύματα θα γίνονταν κατάσχεση.
Δεν υπήρχε άλλο άτομο στο λιμάνι πέραν των υπαλλήλων του ΤΑΘΕ και των Κατηγορούμενων 1 και 2.
Ο Μ.Κ.1 παρέδωσε στους Κατηγορούμενους 1 και 2 τα σχετικά έντυπα ενημέρωσης αδικήματος με τα οποία τους καλούσε να προσέλθουν για κατάθεση στο ΤΑΘΕ (Τεκμήρια 2 και 3). Οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 υπέγραψαν τα εν λόγω έντυπα. Ο Μ.Κ.1 τους παρέδωσε επίσης έντυπο παραλαβής τεκμηρίων όπου σε αυτό καταγράφηκαν όλα τα αντικείμενα και αλιεύματα τα οποία κατασχέθηκαν (Τεκμήριο 4), το οποίο υπογράφηκε από τον Κατηγορούμενο 1. Στις 18/08/2021 λήφθηκε ανακριτική κατάθεση από τους Κατηγορούμενους 1 και 2, οι οποίοι αρνήθηκαν ενοχή (Τεκμήρια 6 και 7). Αναφορά στο περιεχόμενο των καταθέσεων των Κατηγορούμενων 1 και 2 θα προβώ όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο πιο κάτω στην απόφαση μου.
Μετά την λήψη των εν λόγω καταθέσεων αποστάλθηκαν τα έντυπα ενημέρωσης αδικήματος μαζί με τις καταθέσεις των Κατηγορούμενων 1 και 2 στην Διευθύντρια του ΤΑΘΕ, για να καθορίσει το ύψος του εξώδικου πρόστιμου. Ο Μ.Κ.1 κατέθεσε την ειδοποίηση ενημέρωσης αδικήματος για τον Κατηγορούμενο 1 και την ειδοποίηση ενημέρωσης αδικήματος για τον Κατηγορούμενο 2, με τις οποίες η Διευθύντρια επέβαλε σε έκαστο κατηγορούμενο πρόστιμο ύψους €8,500 (Τεκμήρια 8 και 9). Προς τούτο ο Μ.Κ.1 παρέδωσε στους Κατηγορούμενους 1 και 2 επιστολές με τις οποίες τους ενημέρωσε για το εξώδικο πρόστιμο το οποίο τους επιβλήθηκε και τους καλούσαν να αποπληρώσουν το εξώδικο πρόστιμο εντός 15 ημέρων (Τεκμήριο 10 και 11), επιστολές τις οποίες οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 υπέγραψαν ότι παρέλαβαν. Το ποσό του εξώδικου πρόστιμου δεν αποπληρώθηκε από τους Κατηγορούμενους 1 και 2. O M.K.1 στα πλαίσια της εργασίας του στις 29/10/2021 ετοίμασε συνοπτική έκθεση με τα γεγονότα που εξελίχθηκαν και κατέθεσε αυτή ως Τεκμήριο 12.
Οι μάρτυρες κατηγορίας ανέφεραν ότι κατά τον έλεγχο που διενήργησαν στο σκάφος δεν βρήκαν φιάλες οξυγόνου, ούτε είδαν τους Κατηγορούμενους 1 και 2 να ψαρεύουν με την χρήση φιαλών οξυγόνου. Όπως ανέφεραν οι Μ.Κ.1 και Μ.Κ.2, πιθανολογούν ότι οι Κατηγορούμενοι αλίευαν με υποβρύχιες αναπνευστικές συσκευές γιατί βρέθηκε στο σκάφος ο υπόλοιπος εξοπλισμός κατάδυσης βρεγμένος (BCD και Regulators, στολές, μάσκες, πέδιλα) και γιατί οι Κατηγορούμενοι επέλεξαν να κατεβάσουν από το σκάφος τα ψαροντούφεκα, μέσα σε τσάντα, στην περιοχή Γιαλός. Πιθανολογούν οι Μ.Κ.1 και Μ.Κ.2 ότι ο Κατηγορούμενος 1 έριξε τις φιάλες οξυγόνου στην θάλασσα, χωρίς να δουν όμως κάτι τέτοιο, αναφέροντας ότι ο Κατηγορούμενος 1 λόγω της πολυετή εμπειρίας του γνώριζε τι θα έπρεπε να κάνει για να αποφύγει των ποινικών ευθυνών του. Αναφερόμενοι και οι δύο μάρτυρες στα BCD και τα Regulators που ανευρέθηκαν, εξήγησαν ότι τα εξαρτήματα αυτά χρησιμοποιούνται στην αυτόνομη κατάδυση, δηλαδή στην κατάδυση με χρήση αναπνευστικών συσκευών, και είναι αχρείαστα πάνω στο σκάφος όταν γίνεται ελεύθερη κατάδυση.
Σχετικά με την θαλάσσια περιοχή της Λάρας, οι Μ.Κ.1 και Μ.Κ.2 ανέφεραν ότι απαγορεύεται το ψάρεμα και η διέλευση σκαφών από την περιοχή Άσπρος Ποταμός στην Πέγεια, μέχρι το φαράγγι του Κουτσούφι, και η περιοχή της Λάρας βρίσκεται στο κέντρο της απαγορευμένης περιοχής. Στην θαλάσσια περιοχή της Λάρας δεν υπάρχουν σηματοδοτημένα όρια ή μπάλες. Ο Μ.Κ.2 εξήγησε ότι υπάρχουν πινακίδες κατά μήκους της ακτογραμμής που δείχνουν τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται στην εν λόγω θαλάσσια περιοχή, σημειώνοντας ότι στο σημείο που στάθμευσε το όχημα Subaru Forester υπήρχαν πινακίδες. Ανέφεραν ότι ο μόνος τρόπος να εισέλθει ένα σκάφος εντός της θαλάσσιας περιοχής της Λάρας είναι μετά από γραπτή έγκριση της Διευθύντριας του ΤΑΘΕ. Όπως ανέφεραν, οι Κατηγορούμενοι δεν είχαν σχετική άδεια από την Διευθύντρια στις 10/08/2021 και δεν υπήρχε άλλο σκάφος στην θαλάσσια περιοχή της Λάρας. Προς τούτο ο Μ.Κ.2 ανέφερε ότι βρισκόταν στην περιοχή από πολύ νωρίς, πριν καν ξημερώσει, και αν υπήρχε άλλο σκάφος στην περιοχή θα το έβλεπε.
Ο Μ.Κ.2 ανέφερε ότι ο Κατηγορούμενος 1 κατέχει άδεια ερασιτεχνικής αλιείας και με σκάφος και με ψαροντούφεκο (Τεκμήρια 14 και 15), καταθέτοντας ως Τεκμήριο 16 τους όρους άδειας ερασιτεχνικής αλιείας που συνοδεύουν τα Τεκμήρια 14 και 15.
Κατηγορούμενος 1
Η εκδοχή που προώθησε ο Κατηγορούμενος 1 τόσο κατά την κατάθεση του (Τεκμήριο 6) όσο και κατά την μαρτυρία του ενώπιον του Δικαστηρίου ήταν ότι στις 10/08/2021 πήγε με τον φίλο του, Κ. Φυρίλλα (Μ.Υ.1), για ελεύθερο ψάρεμα, χωρίς να έχουν μαζί τους φιάλες οξυγόνου. Ο Κατηγορούμενος 1 ανέφερε ότι κατείχε σχετική άδεια ερασιτεχνικής αλιείας και με σκάφος και με ψαροντούφεκο (Τεκμήρια 14 και 15). Τα ψάρια που ανευρέθηκαν στις 10/08/2021 δεν τα είχαν ψαρέψει οι ίδιοι, αφού τα αγόρασαν από επαγγελματίες ψαράδες για να κάνουν «φάρσα» στους φίλους τους ότι είχαν ψαρέψει πολλά ψάρια. Ανέφερε ότι από τα ψάρια δεν είχε αποκοπεί ο άνω λοβός του ουραίου πτερυγίου. Τα ψάρια που αγόρασε την προηγούμενη ημέρα, δηλαδή στις 09/08/2021, τα τοποθέτησε σε παγωνιέρα με πάγο και τα πήρε μαζί του στο σκάφος. Στις 10/08/2021 γύρω στις 06.30 αγόρασε και τα υπόλοιπα ψάρια από τρεις διαφορετικούς ψαράδες και τα τοποθέτησε στην ίδια παγωνιέρα. Μετά που αγόρασε τα ψάρια κατευθύνθηκε στον Νότιο Κόλπο Λάρας για να παραλάβει τον Μ.Υ.1 από την ακτή.
Αντεξεταζόμενος ανέφερε ότι στις 10/08/2021 είχε χρήματα μαζί του στο σκάφος για να αγοράσει τα ψάρια, περί τις €2,000. Ο Κατηγορούμενος 1 κατέθεσε σχετικά τιμολόγια πώλησης των ψαριών ημερομηνίας 09/08/2021 και 10/08/2021 (Τεκμήριο 19) και ανέφερε ότι είχε λάβει από τους ψαράδες τις σχετικές αποδείξεις πληρωμής/ τιμολόγια ενώ βρισκόταν στην θάλασσα στις 10/08/2021. Αντεξεταζόμενος σχετικά με τα τιμολόγια πώλησης των ψαριών (Τεκμήριο 19), ήταν η θέση του ότι δεν τα είχε δείξει κατά τον έλεγχο στους Μ.Κ.1 και Μ.Κ.2 γιατί δεν του τα είχαν ζητήσει. Αναφερόμενος στην συγκεκριμένη ημέρα ήταν η θέση του ότι είχε βουτήξει στην θάλασσα με την στολή κατάδυσης του αλλά δεν είχε καταφέρει να αλιεύσει.
Κατά τις 12.00 ο Κατηγορούμενος 1 είχε ζητήσει τηλεφωνικώς από τον Κατηγορούμενο 2, ο οποίος είναι φίλος του, να μεταβεί σε συγκεκριμένη περιοχή για να παραλάβει τα ψάρια που είχε στην παγωνιέρα, γιατί ο ίδιος θα συνέχιζε το ψάρεμα του και θα αργούσε, έτσι ώστε να μην υπήρχε κίνδυνος να χαλάσουν τα ψάρια. Ο Κατηγορούμενος 1 συμφώνησε ότι άφησε στον Κατηγορούμενο 2 στην παραλία στην περιοχή Γιαλός μια τσάντα, στην οποία υπήρχαν δύο ψαροντούφεκα, και μια παγωνιέρα στην οποία υπήρχαν τα ψάρια.
Ο Κατηγορούμενος 1 αρνήθηκε ότι την ουσιώδη ημερομηνία αλίευε με ψαροντούφεκο σε συνδυασμό με φιάλες οξυγόνου και ήταν η θέση του ότι το BCD και τα Regulators βρίσκονται πάντα στην βάρκα του, η οποία είναι ανοικτού τύπου, και έχει ειδική θήκη στα βάρκα όπου τοποθετεί τα εν λόγω αντικείμενα μαζί με τις στολές του. Κατέθεσε ως Τεκμήριο 22 φωτογραφία της θήκης στην βάρκα του, που ως ανέφερε είναι ένα ανοικτό κιβώτιο και όταν τελειώνει από την κάθε κατάδυση του τοποθετεί την στολή μαζί με τα εν λόγω εξαρτήματα βρεγμένα στο εν λόγω κιβώτιο. Ο ίδιος εκτός από καταδύσεις για δική του ευχαρίστηση, κάνει και διάφορες εργασίες για τις οποίες χρειάζεται να χρησιμοποιηθούν φιάλες οξυγόνου, όπως η ανεύρεση δικτύων των ψαράδων ή άγκυρες ή να ξεμπλοκάρει προπέλες από διάφορα σκάφη, και προς τούτο τα εν λόγω εργαλεία είναι πάντοτε στο σκάφος του. Όπως εξήγησε για να βγάζει άγκυρες έχει εκπαιδευτεί και κατέχει την άδεια «Advances Open Water» (Τεκμήριο 20). Λόγω του βάρους των φιαλών οξυγόνου και του χώρου που λαμβάνουν στην βάρκα δεν τις μεταφέρει πάντα μαζί του και τις φυλάει στην αποθήκη του.
Σχετικά με την κατηγορία ότι είχε εισέλθει εντός της θαλάσσιας προστατευόμενης περιοχής της Λάρας απάντησε ότι δεν γνώριζε ότι απαγορεύεται αφού δεν είχε κάποια ταμπέλα ή σημαδούρα που να ορίζει τέτοια απαγόρευση. Επίσης ο Κατηγορούμενος 1 ανέφερε ότι μόνο τον Μάιο και τον Οκτώβριο δεν δικαιούται άτομο να διέλθει με σκάφος στην θαλάσσια περιοχή της Λάρας, παραπέμποντας στους κανονισμούς που συνοδεύουν τα Τεκμήρια 14 και 15. Επίσης ήταν η θέση του ότι στις 10/08/2021 στο GPS του δεν υπήρχε ένδειξη απαγόρευσης διέλευσης στην εν λόγω θαλάσσια περιοχή, αλλά αντίθετα υπήρχε ενημέρωση ότι επιτρέπεται η αγκυροβόληση στην περιοχή Λάρας. Εξήγησε όμως ότι ο λόγος που μετέβηκε στην περιοχή ήταν γιατί ο χειριστής ενός σκάφους που βρισκόταν στην περιοχή του έκανε νόημα με το σωσίβιο του ότι χρειαζόταν βοήθεια γιατί το σκάφος του δεν ξεκινούσε, και προς τούτο μετέβηκε στην περιοχή για να τον βοηθήσει. Στην συνέχεια παρέλαβε τον φίλο του Μ.Υ.1 από την ακτή με σκοπό το ελεύθερο ψάρεμα, και από το ίδιο σημείο αργότερα, ο Μ.Υ.1 αποβιβάστηκε από το σκάφος.
Αντεξεταζόμενος για το ρολόι που φορούσε την εν λόγω ημερομηνία ανέφερε ότι δεν γνωρίζει τι είναι ο υπολογιστής καταδύσεων, και ότι αυτό που του ζητήθηκε να δώσει κατά τον έλεγχο ήταν το ρολόι του, όπου ήταν δώρο από τη γυναίκα του, και δεν ήθελε να τους το δώσει.
Κατά την αντεξέταση του ανέφερε ότι εδώ και 40 χρόνια ψαρεύει με την χρήση ψαροντούφεκου, και συμφώνησε ότι είναι έμπειρος ψαράς, και ότι το σκάφος με αριθμούς εγγραφής [ ] και το όχημα με αριθμούς εγγραφής [ ], κατά την ουσιώδη ημέρα, ανήκαν στον ίδιο.
Κατηγορούμενος 2
Ο Κατηγορούμενος 2 τόσο στην κατάθεση του (Τεκμήριο 7) όσο και στην μαρτυρία του πρόβαλε την θέση ότι δεν βρισκόταν στο σκάφος μαζί με τον Κατηγορούμενο 1 και τον Μ.Υ.1, ούτε αλίευσε. Ανέφερε ότι λόγω ψυχικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή που δεν του επιτρέπει να ψαρεύει. Του ιδίου του είχε τηλεφωνήσει ο Κατηγορούμενος 1 περί τις 12.30 και του ζήτησε να παραλάβει τα ψάρια για να τα πάρει στο ψυγείο στην ταβέρνα ιδιοκτησίας του Κατηγορούμενου 1 για να μην χαλάσουν. Όταν πήγε για να παραλάβει τα ψάρια στην περιοχή Γιαλός, δύο άτομα του ΤΑΘΕ του ανέφεραν να μην τα παραλάβει και αυτός άφησε την παγωνιέρα και έφυγε. Μετά το εν λόγω περιστατικό, ο ίδιος τηλεφώνησε στον Κατηγορούμενο 1 και τον ενημέρωσε ότι τους κατηγορούσε το ΤΑΘΕ. Όταν ο Κατηγορούμενος 1 έφθασε με το σκάφος στο λιμανάκι του Αγίου Γεωργίου τον βοήθησε για να βγάλουν το σκάφος από την θάλασσα.
M.Y.1
O Κ. Φυρίλλας ανέφερε στην κυρίως εξέταση του ότι στις 10/08/2021 είχε πάει για ελεύθερο ψάρεμα με τον Κατηγορούμενο 1, χωρίς αναπνευστικές συσκευές. Ο ίδιος λόγω ιατρικού προβλήματος δεν θα έμπαινε στην θάλασσα, αλλά θα οδηγούσε την βάρκα του Κατηγορούμενου 1. Ανέφερε ότι ο Κατηγορούμενος 1 δεν κατάφερε να αλιεύσει ψάρια εκείνη την ημέρα με το ψαροντούφεκο, σημειώνοντας ότι στο σκάφος δεν υπήρχαν φιάλες οξυγόνου.
Αναφερόμενος στα όσα διαδραματίστηκαν στις 10/08/2021, ανέφερε ότι ξεκίνησε ο ίδιος από την Λευκωσία, όπου είναι ο τόπος διαμονής του, μαζί με την σύζυγο του για να πάνε στο σπίτι του Κατηγορούμενου 1. Κατέφθασαν στο σπίτι του Κατηγορούμενου 1 γύρω στις 05.00. Εκεί οδήγησε το όχημα του Κατηγορούμενου 1 τύπου Subaru Forester και πήγε στο οικόπεδο κοντά στο λιμάνι του Αγίου Γεωργίου, όπου ήταν παρκαρισμένο το άλλο όχημα του Κατηγορούμενου 1, ένα διπλοκάμπινο μάρκας Toyota χρώματος κόκκινο στο οποίο υπήρχε συρόμενο τρόλεϊ για να μεταφέρεται το σκάφος. Ο Μ.Υ.1 οδήγησε το εν λόγω όχημα για να μεταφέρουν την βάρκα στο λιμάνι και στην συνέχεια οδήγησε το εν λόγω όχημα και το πάρκαρε πίσω στο οικόπεδο. Ο ίδιος οδήγησε με το όχημα τύπου Subaru Forester στην περιοχή Λάρας, από όπου και επιβιβάστηκε στο σκάφος, και συγκεκριμένα από τον πρώτο κόλπο, τον λεγόμενο «γρεμό του Τίλα». Εξήγησε ότι ο λόγος που οδήγησε με το εν λόγω όχημα στην περιοχή Λάρας ήταν γιατί η ώρα 13.00 είχε υποχρέωση στην Πόλη Χρυσοχούς, και επομένως δεν θα μπορούσε να καθυστερήσει. Από την περιοχή της Λάρας, επιβιβάστηκε ο ίδιος στο σκάφος του Κατηγορούμενου 1 και αποβιβάστηκε στο ίδιο σημείο ώρα 12.00.
Μετά που αποβιβάστηκε από το σκάφος πήγε στο οικόπεδο κοντά στο λιμάνι του Αγίου Γεωργίου, όπου τον περίμενε η σύζυγος του και ο Κατηγορούμενος 2 για να του δώσει τα κλειδιά του διπλοκάμπινου και του Subaru Forester. Δεν γνώριζε τι έκανε μετά ο Κατηγορούμενος 2. Αντεξεταζόμενος συμφώνησε ότι ο Κατηγορούμενος 1 επικοινώνησε τηλεφωνικώς με τον Κατηγορούμενο 2.
Αναφερόμενος στον Κατηγορούμενο 2 είπε ότι δεν ήταν στο σκάφος μαζί τους, και τον είδε μετά που βγήκε έξω από την θάλασσα και βρέθηκαν στο οικόπεδο πάνω από το λιμάνι του Αγίου Γεωργίου. Για την θαλάσσια περιοχή Λάρας ανέφερε ότι επιτρέπεται και η διέλευση και η αγκυροβόληση εκτός από τους μήνες Μάιο και Οκτώβριο, και οι ναυτικοί χάρτες δείχνουν ότι στην εν λόγω περιοχή επιτρέπεται η αγκυροβόληση. Αναφερόμενος στην συγκεκριμένη ημέρα είπε ότι ο Κατηγορούμενος 1 προσπάθησε να βοηθήσει ένα άλλο άτομο που είχε μηχανική βλάβη η βάρκα του και για αυτό πήγε σε εκείνη την περιοχή, και ο ίδιος έβλεπε από την στεριά τις δύο βάρκες να βρίσκονται δίπλα δίπλα.
Γ. Βάρος Απόδειξης
Σε όλες τις ποινικές υποθέσεις, το βάρος της απόδειξης σωρευτικής συνύπαρξης όλων των συστατικών στοιχείων του αδικήματος το έχει η Kατηγορούσα Aρχή, με υψηλότατο επίπεδο απόδειξης, δηλαδή πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Εναπόκειται στην Κατηγορούσα Αρχή να παρουσιάσει μαρτυρία που να είναι και αξιόπιστη και σαφής (βλ. Φλουρής v. Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ 401).
Η Κατηγορούσα Αρχή θα πρέπει να αποδείξει, με αποδεκτή μαρτυρία, την ύπαρξη κάθε συστατικού στοιχείου της κατηγορίας και δεν επιτρέπονται υποθέσεις ως προς την ύπαρξη γεγονότων, όσο εύλογες και εάν είναι (βλ. Sener Erbekci v. Δημοκρατίας (2005) 2 Α.Α.Δ 434). Όσα ερωτηματικά και αν η συμπεριφορά του κατηγορούμενου εγείρει, δεν είναι δυνατόν να καταδικαστεί μετά την απόρριψη της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής (βλ. Γενικός Εισαγγελέας v. Ανδρέα Ευριπίδου (2002) 2 Α.Α.Δ 246). Η υπεράσπιση σε καμία περίπτωση φέρει βάρος απόδειξης της αθωότητας του κατηγορούμενου ή συμπλήρωσης τυχόν κενών στην μαρτυρία της κατηγορούσας αρχής. Εάν στο τέλος της υπόθεσης μείνει έστω και η παραμικρή αμφιβολία στο μυαλό του Δικαστηρίου για την ενοχή του Κατηγορούμενου, τότε αυτό θα πρέπει να αποφασισθεί υπέρ του και να απαλλαγεί της κατηγορίας.
Η πεμπτουσία της ποινικής δίκης είναι η θεμελιακή αρχή ότι η καταδίκη είναι επιτρεπτή μόνο όταν αναδύεται, ασφαλής, ως αποτέλεσμα κρυστάλλινης και χωρίς λογική αμφιβολία δικανικής πεποίθησης (βλ. ΧΧ ΧΧ ν Αστυνομίας, Ποινική Έφεση αρ. 294/2018, ημερομηνίας 19/11/2019, ECLI:CY:AD:2019:B474).
Δ. Αξιολόγηση Μαρτυρίας
Με δεδομένη την πιο πάνω αρχή προχωρώ να αξιολογήσω την ενώπιον μου τεθείσα μαρτυρία έχοντας κατά νου τις νομολογιακές αρχές που διέπουν την αξιολόγηση μαρτυρίας.
Έχω παρακολουθήσει με προσοχή όλους τους μάρτυρες που κατέθεσαν ενώπιον του Δικαστηρίου και είμαι σε θέση να αξιολογήσω την μαρτυρία τους, έχοντας την ευκαιρία να παρακολουθήσω τις αντιδράσεις τους, φυσικές ή αφύσικες, τον τρόπο που απαντούσαν, τη νευρικότητα ή την επιφυλακτικότητά τους, ή την ιδιοσυγκρασία που εκδήλωσαν, λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές που έχει καθιερώσει η σχετική νομολογία (βλ. Αυξεντίου v. Διγκλη (2007) 1 ΑΑΔ 1367, Χάρης Χρίστου v. Ευγενείας Khoreva (2002) 1 AAΔ 454, Παπαδοπούλου v Αστυνομίας (2007) 2 ΑΑΔ 173).
Είναι καλά γνωστό ότι η μαρτυρία που παρουσιάζεται απ' όλες τις πλευρές στο Δικαστήριο, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται μικροσκοπικά, αλλά μέσα στο συνολικό της πλαίσιο, με όλα τα πιθανά επακόλουθα που μπορεί να επιφέρει. Έτσι στην αξιολόγηση της μαρτυρίας που παρουσιάζεται, το Δικαστήριο, που έχει την ευκαιρία να ακούσει και να παρακολουθήσει τους μάρτυρες που καταθέτουν, έχει τη διακριτική ευχέρεια να αποδεχθεί ολόκληρη ή μέρος της μαρτυρίας ενός μάρτυρα και να ενεργήσει ανάλογα (βλ. Κωνσταντίνου ν Αστυνομίας (1989) 2 ΑΑΔ 109).
Σημειώνεται ότι η αξιολόγηση δεν έχει περιοριστεί στην ατομική κρίση της αξιοπιστίας του κάθε μάρτυρα αλλά συσχετίστηκε, τέθηκε σε αντιπαράθεση και διερευνήθηκε με την αντικειμενική υπόσταση των εκατέρωθεν θέσεων (βλ. Στυλιανίδης v Χατζηπιέρα (1992) 1 ΑΑΔ 1056 και Mustafa v Κακουρή κ.α (2002) 1 ΑΑΔ 165).
Μ.Κ.1
Ο Μ.Κ.1 θεωρώ ότι κατέθεσε αντικειμενικά και αμερόληπτα και αποδέχομαι την μαρτυρία του ως αληθή και αξιόπιστη υπό την ιδιότητα του ως επιθεωρητής του ΤΑΘΕ, η οποία μαρτυρία περιστρέφεται γύρω από τις ενέργειες τις οποίες έλαβε αυτός, αλλά και άλλοι συνάδελφοι του, συμμετέχοντας στην διερεύνηση της υπόθεσης. Κατά την αντεξέταση του απαντούσε αυθόρμητα και με αμεσότητα και ο λόγος του ήταν σταθερός. Η εικόνα που αποκόμισα από τον μάρτυρα είναι ότι πρόκειται για πρόσωπο το οποίο στα πλαίσια των καθηκόντων του διερεύνησε την υπό κρίση υπόθεση και ανέφερε με ειλικρίνεια όλα όσα γνώριζε για το υπό κρίση περιστατικό. Σε κανένα σημείο της μαρτυρίας του δεν διαπίστωσα οποιεσδήποτε αντιφάσεις, οι οποίες να δημιουργούν ρήγματα στα όσα ανάφερε, ή οποιοδήποτε εκδικητικό κίνητρο εναντίον των Κατηγορούμενων και ως εκ τούτου κρίνω ότι μπορώ να βασιστώ στην μαρτυρία του μάρτυρα αυτού, για αυτό την αποδέχομαι στην ολότητα της.
Ως εκ των ανωτέρω αποδέχομαι την μαρτυρία του στο σύνολο της ως αξιόπιστη.
Μ.Κ.2
Ο Μ.Κ.2 άφησε πολύ καλές εντυπώσεις στο Δικαστήριο ως μάρτυρας της αληθείας. Με άνεση, θετικότητα και σαφήνεια κατέθεσε σχετικά με ζητήματα που ενέπιπταν στη γνώση του υπό την ιδιότητα του και την εμπλοκή του στην υπόθεση. Απαντούσε με ευθύτητα και ειλικρίνεια χωρίς σε οποιαδήποτε στιγμή να διακρίνω οποιαδήποτε πρόθεση ή προσπάθεια του να παραποιήσει την αλήθεια. Κατά την αντεξέταση του δεν περιέπεσε σε οποιαδήποτε αντίφαση, ούτε και κλονίστηκε καθ' οιονδήποτε τρόπο η αξιοπιστία του και κρίνω ότι ενέργησε αμερόληπτα και αντικειμενικά. Σε σχέση με τις εξ ακοής αναφορές στις οποίες προέβη, και συγκριμένα στην επικοινωνία που είχε με τον Μ.Κ.3, οι εν λόγω εξ ακοής αναφορές του γίνονται αποδεκτές από το Δικαστήριο, εφόσον στη συνέχεια τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου η άμεση μαρτυρία του Μ.Κ.3.
Σημειώνεται ότι η πλευρά της Υπεράσπισης προσπάθησε να θίξει την αξιοπιστία του Μ.Κ.2 μέσω του Τεκμηρίου 23 (απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερομηνίας 19/04/2016 στα πλαίσια της υπόθεσης αρ. 22313/2013). Συγκεκριμένα το Τεκμήριο 23 κατατέθηκε στα πλαίσια της μαρτυρίας του Κατηγορούμενου 1 για να υποδειχθεί ότι ο Μ.Κ.2 ψεύδετο όταν ανέφερε στην αντεξέταση του ότι δεν ετοίμασε οποιαδήποτε άλλη κατάθεση στα πλαίσια της εργασίας του. Με κάθε σεβασμό προς τον ευπαίδευτο συνήγορο των Κατηγορούμενων, δεν μπορεί να προσδοθεί οποιαδήποτε βαρύτητα στο Τεκμήριο 23 στο οποίο γίνεται μια γενική αναφορά στην μαρτυρία κάποιου «Γ. Ιωάννου, Λειτουργός του Τμήματος Αλιείας και Θαλάσσιων Ερευνών». Καμία μαρτυρία δεν έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου ότι ο Μ.Κ.2 ήταν μάρτυρας κατηγορίας στα πλαίσια της υπόθεσης αρ. 22313/2013 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, ούτε τέθηκε στον Μ.Κ.2 η θέση αυτή κατά την αντεξέταση του ώστε να έχει την δυνατότητα να απαντήσει (βλ. Pal κ.α. ν Δημοκρατίας (2010) 2 ΑΑΔ 551). Επίσης δεν παραβλέπω ότι πουθενά στο Τεκμήριο 23 δεν γίνεται αναφορά στην ετοιμασία και υιοθέτηση γραπτής κατάθεσης από τον «Γ. Ιωάννου». Ένεκα των ανωτέρω, αποδέχομαι την μαρτυρία του Μ.Κ.2 ως απόλυτα αξιόπιστη.
Μ.Κ. 3
Εξετάζοντας τη μαρτυρία του Μ.Κ.3 διαπίστωσα ότι με σαφή και θετικό τρόπο περιέγραψε όλα όσα είδε και έπραξε. Κρίνω ότι ο Μ.Κ.3 ήρθε στο Δικαστήριο για να καταθέσει με ειλικρίνεια τα γεγονότα όπως τα έζησε. Κατά την αντεξέταση του παρέμεινε σταθερός στις θέσεις του και δεν διέκρινα ότι είχε οποιοδήποτε λόγο για να βλάψει τους Κατηγορούμενους. Σημειώνεται ότι η μαρτυρία του αξιολογήθηκε υπό το πρίσμα και της μαρτυρίας των Μ.Κ.1 και Μ.Κ.2 και δεν έχουν διαπιστωθεί οποιεσδήποτε διιστάμενες εκδοχές στην μαρτυρία τους. Στην υπόθεση Ομήρου v. Δημοκρατίας (2001) 2 ΑΑΔ 506 τονίστηκε ότι η αξιολόγηση της μαρτυρίας κάθε μάρτυρα, δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στην ατομική κρίση της αξιοπιστίας του ξεχωριστά, αλλά πρέπει να γίνεται με βάση το περιεχόμενο της και τη σύγκριση της με την υπόλοιπη μαρτυρία. Τέλος το γεγονός ότι ο Μ.Κ. 3 κατά την αντεξέταση του δεν ήταν σε θέση να θυμηθεί τις συγκεκριμένες ώρες που έλαβαν χώρα τα περιστατικά τα οποία περιέγραψε, δεν προσβάλει με οποιοδήποτε τρόπο την αξιοπιστία του. Αντίθετα, θα έλεγα ότι ενδυναμώνει την μαρτυρία του γιατί δεικνύει έλλειψη προσχεδιασμού.
Κατ΄ ακολουθία της πιο πάνω αξιολόγησης, είναι η κατάληξη μου ότι ο Μ.Κ.3 ήταν ένας απόλυτα ειλικρινής και αξιόπιστος μάρτυρας, ο οποίος ήρθε να πει στο Δικαστήριο με απλότητα τα γεγονότα που ήταν εις γνώση του και, επομένως, η μαρτυρία του γίνεται στο σύνολο της αποδεκτή.
Κατηγορούμενος 1
Αξιολογώντας την μαρτυρία του Κατηγορούμενου, οφείλω να ομολογήσω ότι δεν με έπεισε για την γνησιότητα των όσων ανέφερε. Παρακολουθώντας τον να καταθέτει από το εδώλιο του μάρτυρα και παρατηρώντας τη γενικότερη στάση και συμπεριφορά του, τον τρόπο και το ύφος της μαρτυρίας του, σχημάτισα την εντύπωση ότι δεν προσήλθε στο Δικαστήριο για να αναφέρει όλα όσα πραγματικά διαδραματίσθηκαν.
Στην μαρτυρία του υπέπεσε σε αντιφάσεις οι οποίες δημιουργούν ρήγματα στην μαρτυρία του. Μάλιστα κάποιες εξηγήσεις που έδωσε ο ίδιος έρχονται σε αντίθεση με την αδιαμφησβήτητη μαρτυρία που έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου. Περαιτέρω, οι θέσεις του Κατηγορούμενου 1 αντιπαραβλήθηκαν και με την μαρτυρία του Μ.Υ.1, τον οποίον η Υπεράσπιση παρουσίασε προς υποστήριξη των θέσεων του Κατηγορούμενου 1, και που ως θα εξηγήσω στην συνέχεια οι θέσεις που παρουσιάστηκαν από τους δύο αυτούς μάρτυρες είναι αντιφατικές με αποτέλεσμα να πλήττεται η αξιοπιστία και των δύο και να μην μπορεί να δοθεί καμία βαρύτητα στην μαρτυρία τους από το Δικαστήριο (βλ. Ομήρου v Δημοκρατίας (2001) 2 ΑΑΔ 506). Εξηγώ.
Διιστάμενες και συγκεχυμένες εκδοχές παρουσίασε σχετικά με τον τρόπο που εξελίχθηκαν τα γεγονότα το πρωινό στις 10/08/2021 και μετάβηκε από το σπίτι του στο λιμάνι του Αγίου Γεωργίου. Ήταν η θέση του ότι γύρω στις 05.00 κατέφθασε στο σπίτι του ο Μ.Υ.1, ο οποίος διανυκτέρευσε στην Πόλη Χρυσοχούς την προηγούμενη ημέρα. Διαφορετική ήταν η θέση του Μ.Υ.1 ο οποίος ανέφερε ότι το προηγούμενο βράδυ ήταν στο σπίτι του στην Λευκωσία, και από εκεί πήγε στο σπίτι του Κατηγορούμενου 1. Κατά την αντεξέταση του ο Κατηγορούμενος 1 ανέφερε από την μια, ότι από το σπίτι του στο οικόπεδο κοντά στο λιμάνι του Αγίου Γεωργίου επενέβαιναν μαζί με τον Μ.Υ.1 στο όχημα του με αριθμούς εγγραφής [ ], ενώ στην συνέχεια της αντεξέτασης του ανέφερε ότι πήγαν με δύο διαφορετικά οχήματα από το σπίτι του στο προαναφερόμενο οικόπεδο.
Αντιφατική ήταν η θέση του ως προς το ρολόι που φορούσε εκείνη την ημέρα. Στην κυρίως εξέταση του προώθησε την εκδοχή ότι δεν γνώριζε τι είναι οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές καταδύσεων, ενώ στην αντεξέταση του ανέφερε ακριβώς το αντίθετο, αναφέροντας ότι εκείνο που φορούσε την επίδικη ημέρα ήταν ένα κανονικό ρολόι.
Αυτό που επίσης δεν μπορώ να παραβλέψω είναι την εντελώς αντιφατική θέση του Κατηγορούμενου 1 με του Μ.Υ.1 για τα ψάρια. Ο Κατηγορούμενος 1 ανέφερε ότι τα ψάρια που αγόρασε την προηγούμενη ημέρα τα έβαλε σε παγωνιέρα την οποία τοποθέτησε στο σκάφος το πρωί, και όταν στην συνέχεια αγόρασε τα υπόλοιπα ψάρια στις 10/08/2021, τα τοποθέτησε και αυτά στην παγωνιέρα. Αντίθετη ήταν η εκδοχή του Μ.Υ.1, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι το πρωί που βοήθησε τον Κατηγορούμενο 1 να μπει το σκάφος στην θάλασσα, και έλεγξαν την μπαταρία της βάρκας, ο ίδιος άνοιξε την παγωνιέρα που υπήρχε εντός του σκάφους και δεν υπήρχαν ψάρια σε αυτή παρά μόνο πάγος και ροφήματα για να καταναλώσουν. Ενώ μετά που επιβιβάστηκε στην βάρκα από τον γκρεμό του Τίλα, στην παγωνιέρα υπήρχαν ψάρια τα οποία ο Κατηγορούμενος 1 είχε αγοράσει το πρωί, πριν ο ίδιος να επιβιβαστεί στο σκάφος. Αντεξεταζόμενος ο Μ.Υ.1 ανέφερε ότι μέχρι να βοηθήσει τον Κατηγορούμενο 1 να μπει μέσα στην θάλασσα με το σκάφος, ο Κατηγορούμενος 1 δεν είχε ψάρια μαζί του και εκτιμά ότι ο Κατηγορούμενος 1 αγόρασε τα ψάρια μετά που μπήκε στη θάλασσα το σκάφος και πριν να παραλάβει τον ίδιο από τον γκρεμό του Τίλα.
Περαιτέρω, δεν μπορεί να γίνει κατανοητό γιατί ο Κατηγορούμενος 1 δεν έδωσε την παγωνιέρα με τα ψάρια στον Μ.Υ.1 η ώρα 12.00, που ως ήταν η θέση του Μ.Υ.1 αποβιβάστηκε από την βάρκα στον Νότιο Κόλπο Λάρας, και ο οποίος θα συναντιόταν με τον Κατηγορούμενο 2 για να του δώσει τα κλειδιά του οχήματος, αλλά αντ’ αυτού μετά που αποβιβάστηκε ο Μ.Υ.1 από το σκάφος, ο Κατηγορούμενος 1 μετέβηκε στις θαλασσινές σπηλιές για να αφήσει την παγωνιέρα, αλλά και τα ψαροντούφεκα στον Κατηγορούμενο 2, την ίδια ώρα περίπου. Περαιτέρω η εξήγηση που έδωσε ο Κατηγορούμενος 1 για τον λόγο που κατέβασε την παγωνιέρα από το σκάφος, και συγκεκριμένα ότι ο ίδιος θα έμενε και άλλη ώρα με το σκάφος στην θάλασσα και δεν ήθελε να χαλάσουν τα ψάρια, αντιστρατεύεται με την θέση των μαρτύρων κατηγορίας, η οποία έγινε αποδεκτή από το Δικαστήριο, αλλά και δεν αμφισβητήθηκε κατά την αντεξέταση τους, ότι ο Κατηγορούμενος 1 κατέφθασε με το σκάφος στο λιμάνι του Αγίου Γεωργίου περί τις 14.00. Τα ψάρια ήταν σε παγωνιέρα με πάγο όπως ανέφερε. Περαιτέρω, δεν δόθηκε οποιαδήποτε εξήγηση γιατί να δώσει στον Κατηγορούμενο 2 την τσάντα με τα ψαροντούφεκα, και να μην αφήσει να τα κατεβάσει αυτά ο ίδιος από την βάρκα μετά από ενάμιση ώρα περίπου.
Σχετικά με το κιβώτιο στο οποίο τοποθετεί τα BCD και τα Regulators, ενώ στην κυρίως εξέταση του ανέφερε ότι είναι ανοικτό κιβώτιο, στην αντεξέταση του διαφοροποίησε την θέση του αναφέροντας ότι το εν λόγω κιβώτιο μπορεί να κλείσει, όπως άλλωστε διαφαίνεται και στο Τεκμήριο 22, όμως στις 10/08/2021 το εν λόγω κιβώτιο είχε χαλάσει το καπάκι του και ήταν ανοιχτό. Αν ευσταθεί η εκδοχή που ανέφερε στην αντεξέταση του, θα ήταν κάτι που θα αναμένετο να αναφέρει στην κυρίως εξέταση του με την κατάθεση του Τεκμηρίου 22, δεδομένης της σημασίας του αν ήταν βρεγμένα τα BCD και τα Regulators, όπως διαφάνηκε από την μαρτυρία του Μ.Κ.2.
Παρά το ότι με την αντεξέταση του δεν αμφισβητήθηκε η θέση ότι βοηθά άλλα σκάφη με τις άγκυρες τους ή για να ξεμπλοκάρει προπέλες ή για να βρει δίκτυα των ψαράδων, η θέση που πρόβαλε ότι έχει πάνω στην βάρκα πάντα τα BCD και τα Regulators για αυτό τον σκοπό, αλλά όχι τις φιάλες οξυγόνου λόγω βάρους και χωρητικότητας αντιστρατεύεται στην κοινή λογική. Έχοντας ως δεδομένο ότι τα BCD και τα Regulators είναι αχρείαστα από μόνα τους, γιατί να υπήρχαν αυτά πάντα όπως τόνισε στο σκάφος του, και όχι οι φιάλες οξυγόνου, που χωρίς αυτές δεν θα μπορούσε να προβεί στις προαναφερόμενες εργασίες. Ως έχει νομολογηθεί, οι διαπιστώσεις ενός Δικαστηρίου οφείλουν να απορρέουν από την ορθή αξιολόγηση της μαρτυρίας ως αποτέλεσμα της ανθρώπινης εμπειρίας που εν πολλοίς είναι και οδηγός ως προς τη λογική των πραγμάτων (βλ. Θεοφάνους Θεόδωρος Κώστας ν Δημοκρατίας (2015) 2 ΑΑΔ 161).
Περαιτέρω, δεν μπορεί να γίνει ούτε κατανοητό ούτε πιστευτό από το Δικαστήριο η θέση του ότι ενώ είχε μαζί του τα τιμολόγια αγοράς των ψαριών εκείνη την ημέρα, δεν τα έδωσε στους λειτουργούς του ΤΑΘΕ γιατί δεν του τα ζήτησαν. Ο Μ.Κ.1 ανέφερε στον Κατηγορούμενο 1 ότι θα τον κατηγορούσε. Θα ήταν απολύτως λογικό και κατανοητό να ήθελε ο Κατηγορούμενος 1 να τους εξηγήσει ότι δεν προέβη σε οποιοδήποτε αδίκημα, και μάλιστα από την στιγμή που είχε σχετικά δικαιολογητικά να τους το αποδείξει.
Ως εκ των ανωτέρω διαπιστώσεων, καμία βαρύτητα δεν μπορεί να δοθεί στην μαρτυρία του Κατηγορούμενου 1, η οποία κρίνεται ως καθόλα αναξιόπιστη.
Κατηγορούμενος 2
Ούτε ο Κατηγορούμενος 2 άφησε θετικές εντυπώσεις στο Δικαστήριο ως μάρτυρας της αλήθειας. Η μαρτυρία του διακατέχετο από υπερβολή, ενώ συν της άλλης υπέπεσε σε μια σειρά αντιφάσεων οι οποίες κλόνισαν την αξιοπιστία του.
Συγκεχυμένες και αντικρουόμενες εκδοχές πρόβαλε για την διαδρομή που ακολούθησε όταν του τηλεφώνησε ο Κατηγορούμενος 1 για να παραλάβει τα ψάρια. Ανέφερε ότι ο ίδιος βρισκόταν στην περιοχή Coral Bay όταν του τηλεφώνησε ο Κατηγορούμενος 1 με το όχημα του μάρκας Mazda. Σε κάποιο σημείο της αντεξέτασης του ανέφερε ότι ο ίδιος πήγε στον οικόπεδο κοντά στο λιμάνι του Αγίου Γεωργίου για να πάρει το αυτοκίνητο του Κατηγορούμενου 1 (όχημα τύπου Subaru Forester), γιατί λόγω της μυρωδιάς δεν ήθελε να βάλει τα ψάρια στο δικό του όχημα. Στην συνέχεια της αντεξέτασης του ανέφερε ότι αρχικά πήγε στην περιοχή Γιαλός με το δικό του όχημα, αλλά επειδή τα ψάρια θα μύριζαν και δεν ήθελε να τα βάλει στο όχημα του, πήγε στο οικόπεδο κοντά στο λιμανάκι, και πήρε το όχημα τύπου Subaru Forester, το οποίο του είχε φέρει ο Μ.Υ.1 στο οικόπεδο. Αντεξεταζόμενος στην συνέχεια ανέφερε ότι όταν ο Κατηγορούμενος 1 του τηλεφώνησε να παραλάβει τα ψάρια, ο ίδιος του είπε ότι δεν επιθυμούσε να βάλει στο όχημα του τα ψάρια λόγω της μυρωδιάς, και τότε ο Κατηγορούμενος 1 του είπε να πάει στο οικόπεδο και εκεί θα ερχόταν ο Μ.Υ.1 να του φέρει το όχημα Subaru Forester.
Δεν παραβλέπω ότι αντίθετη ήταν η εκδοχή του Κατηγορούμενου 1 για το εν λόγω ζήτημα, ο οποίος ανέφερε ότι δεν γνώριζε πως ο Κατηγορούμενος 2 μετέβηκε στην περιοχή Γιαλός, αναφέροντας μάλιστα ότι ο Μ.Υ.1 συναντήθηκε με τον Κατηγορούμενο 2 στην περιοχή Γιαλός για να του παραδώσει το όχημα τύπου Subaru Forester, και όχι στο οικόπεδο κοντά στο λιμανάκι ως ήταν η θέση που πρόβαλε ο Κατηγορούμενος 1.
Κατά την αντεξέταση του ενώ αρχικά ανέφερε ότι τα δύο άτομα που του είπαν να μην παραλάβει την παγωνιέρα δεν τον ενημέρωσαν ότι ήταν από το ΤΑΘΕ, στην συνέχεια της αντεξέτασης του ανέφερε ότι του είπαν ότι ήταν από το εν λόγω τμήμα. Περαιτέρω, η θέση του ότι όταν οι παρκοφύλακες του είπαν να μην παραλάβει την παγωνιέρα αυτός έφυγε χωρίς να ρωτήσει κάτι, αντιστρατεύεται στην κοινή λογική. Θα αναμένετο τουλάχιστον να ρωτήσει τον λόγο ή να προβεί σε κάποια συζήτηση με τους παρκοφύλακες.
Ως εκ των ανωτέρω δεν μπορεί να προσδοθεί οποιαδήποτε βαρύτητα στη μαρτυρία του Κατηγορούμενου 2 η οποία κρίνεται ως καθ’ όλα αναξιόπιστη.
Μ.Υ.1
Από τον τρόπο και το ύφος της μαρτυρίας του Μ.Υ.1 διαφάνηκε μια έντονη προσπάθεια του ίδιου να παραποιήσει την αλήθεια για να υποστηρίξει τα όσα ανέφεραν οι Κατηγορούμενοι 1 και 2. Όπως ο ίδιος ανέφερε, είναι αδελφικοί φίλοι με τον Κατηγορούμενο 1 για περίπου 6-7 χρόνια. Βλέποντας τον Μ.Υ.1 από το εδώλιο του μάρτυρα, αλλά και αξιολογώντας τα όσα ανέφερε, κρίνω ότι απέτυχε να καταθέσει με αντικειμενικότητα.
Εκτός των αντιφάσεων του Μ.Υ.1 με τον Κατηγορούμενο 1 ως εκτέθηκαν ανωτέρω, και κατά την δική του μαρτυρία υπέπεσε σε αντιφάσεις επί ουσιώδη σημείων. Όπως για παράδειγμα αναφορικά με την τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο Κατηγορούμενος 1 με τον Κατηγορούμενο 2. Κατά την αντεξέταση του πρόβαλε αντιφατικές εκδοχές. Από την μια ανέφερε ότι άκουσε την τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν, στην οποία ο Κατηγορούμενος 1 ζήτησε από τον Κατηγορούμενο 2 να τον βοηθήσει να βγάλει τα ψάρια από την βάρκα και να τον βοηθήσει να βγάλει το σκάφος έξω από την θάλασσα, ενώ σε άλλο σημείο της αντεξέτασης του, είπε ότι δεν άκουσε στην τηλεφωνική τους επικοινωνία να λένε για τα ψάρια, παρά μόνο για να τον βοηθήσει να βγάλουν την βάρκα έξω από την θάλασσα.
Σε αρκετά σημεία της μαρτυρίας του Μ.Υ.1 διαφάνηκε μια έντονη υπερβολή, παραθέτοντας αχρείαστες λεπτομέρειες, μόνο και μόνο για να στηρίξει την εκδοχή που προωθούσε.
Ενώ στην μαρτυρία του ο Μ.Υ.1 προσέφερε μαρτυρία για τα γεγονότα της υπόθεσης, στις αγορεύσεις του συνηγόρου των Κατηγορούμενων παρουσιάζεται ως εμπειρογνώμονας μάρτυρας, σε σχέση με τα όσα ανέφερε για το αν οι φιάλες οξυγόνου, μετά που θα χρησιμοποιηθούν, βυθίζονται ή επιπλέουν. Όπως έχει νομολογηθεί η πραγματογνωμοσύνη μπορεί να είναι το αποτέλεσμα μελέτης, πείρας ή εκπαίδευσης (Χατζηξενοφώντος και Άλλης ν Αστυνομίας (2013) 2 ΑΑΔ 316). Ωστόσο, το γεγονός ότι κάποιο μέρος ονομάζει κάποιο μάρτυρα ως εμπειρογνώμονα, αυτό δεν δεσμεύει το Δικαστήριο να κρίνει τον εν λόγω μάρτυρα ως τέτοιο. Σύμφωνα με τη νομολογία, το Δικαστήριο αποφασίζει κατά πόσο ένας μάρτυρας είναι ικανός να δώσει μαρτυρία ως εμπειρογνώμονας. Για την εξακρίβωση τούτου, πρέπει να απαντηθούν δύο ερωτήματα: Πρώτο, κατά πόσο το αντικείμενο της εμπειρογνωμοσύνης του εμπίπτει στην κατηγορία των θεμάτων εκείνων για τα οποία επιτρέπεται να δοθεί μαρτυρία πραγματογνώμονα και δεύτερο, κατά πόσο ο μάρτυρας έχει αποκτήσει είτε κατόπιν σπουδών είτε λόγω εμπειρίας επαρκή γνώση του αντικειμένου ώστε η γνώμη του να καθίσταται πολύτιμη (of value) στην επίλυση των επίδικων θεμάτων (βλ. μεταξύ άλλων, R. v Bonython [1984] 38 S.A.S.R. 45 και R. v Henderson [2010] EWCA 1269). Το βάρος απόδειξης ότι ο μάρτυρας είναι όντως πραγματογνώμονας στο πεδίο που κλήθηκε να δώσει μαρτυρία βαραίνει το μέρος που τον καλεί.
Στην υπό κρίση υπόθεση, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο Μ.Υ.1 ήταν μάρτυρας γεγονότων, και κανένα υπόβαθρο δεν είχε τεθεί από την Υπεράσπιση για να παρουσιάσει αυτόν ως πραγματογνώμονα. Επομένως τα όσα ανέφερε σχετικά με τις φιάλες οξυγόνου μετά την χρήση τους δεν γίνονται αποδεκτά από το Δικαστήριο.
Για τους πιο πάνω λόγους δεν μπορώ να στηριχθώ στην μαρτυρία του Μ.Υ.1 την οποία και απορρίπτω.
Ε. Ευρήματα Δικαστηρίου
Έχοντας υπόψη μου τα μη αμφισβητούμενα γεγονότα και έγγραφα και την τεθείσα ενώπιον μου αποδεκτή έγγραφη και δια ζώσης μαρτυρία καταλήγω στα ακόλουθα ευρήματα που αφορούν την υπό εξέταση υπόθεση:
Στις 10/08/2021 περί ώρα 07.45 το σκάφος με αριθμούς εγγραφής [ ] , ιδιοκτησίας του Κατηγορούμενου 1, στο οποίο επενέβαινε ο Κατηγορούμενος 1, προερχόμενο από το λιμάνι του Αγίου Γεωργίου Πέγειας, εισήλθε εντός της θαλάσσιας περιοχής Λάρας, εντός του νότιου κόλπου, και κατευθύνθηκε προς το δεξιό μέρος του κόλπου. Το σκάφος προσέγγισε την ακτή και παρέλαβε ένα άτομο. Το εν λόγω άτομο είχε σταθμεύσει το αυτοκίνητο μάρκας Subaru Forester με αριθμούς εγγραφής [ ], ιδιοκτησίας του Κατηγορούμενου 1, στο άνω μέρος του κόλπου και κατέβηκε από το μονοπάτι κάτω στην παραλία και στην συνέχεια ανέβηκε πάνω στο σκάφος.
Γύρω στις 13.00 - 13.45 το σκάφος, με αριθμούς εγγραφής [ ], εισήλθε εντός του Νότιου Κόλπου Λάρας και σε αυτό επενέβαιναν δύο άτομα, από τα οποία το ένα κατέβηκε στην ακτή και επιβιβάστηκε στο αυτοκίνητο μάρκας Subaru Forester με αριθμούς εγγραφής [ ] και έφυγε. Οι παρκοφύλακες παρακολουθούσαν το εν λόγω όχημα, το οποίο κινείτο με μεγάλη ταχύτητα προς τον Άγιο Γεώργιο, ενώ το σκάφος κινείτο παράλληλα με την ακτή με κατεύθυνση προς το λιμάνι του Άγιου Γεωργίου. Σε κάποιο σημείο του δρόμου οι παρκοφύλακες έχασαν από το οπτικό τους πεδίο το εν λόγω αυτοκίνητο. Το σκάφος κατέφθασε στο λιμάνι του Αγίου Γεωργίου και κατευθυνόταν προς τις Θαλασσινές Σπηλιές. Στο σημείο που βρίσκεται το εστιατόριο Γιαλός, ο Κατηγορούμενος 1 που βρισκόταν πάνω στο σκάφος παρέδωσε μια παγωνιέρα και μια τσάντα στο Κατηγορούμενο 2 που βρισκόταν στο αυτοκίνητο μάρκας Subaru Forester. Οι παρκοφύλακες τους φώναξαν «Τμήμα Αλιείας έλεγχος» και τότε ο Κατηγορούμενος 2, τους απάντησε «ου παναγία μου αφήστε με ρε παιθκιά» και μπήκε στο αυτοκίνητο και έφυγε. Ο Κατηγορούμενος 2 άφησε εκεί την παγωνιέρα και την τσάντα, ενώ το σκάφος έμεινε για λίγο στην περιοχή και ακολούθως κατευθύνθηκε προς την περιοχή Άγιος Γεώργιος. Οι παρκοφύλακες πήραν μαζί τους την τσάντα και την παγωνιέρα και την πήραν στο λιμάνι του Αγίου Γεωργίου. Εντός της παγωνιέρας υπήρχαν τα ακόλουθα ψάρια: 2 ορφοί, 2 φαγκριά, 1 πίγγα και 4 στήρες, συνολικού βάρους 29,50 κιλών , και εντός της τσάντας δύο ψαροντούφεκα. Από τα ψάρια δεν είχε αποκοπεί ο άνω λοβός του ουραίου πτερυγίου.
Στο λιμάνι κατέφθασε ένα κόκκινο διπλοκάμπινο με αριθμούς εγγραφής [ ] με τρόλεϊ, για να φορτώσει το σκάφος, το οποίο όχημα οδηγείτο από τον Κατηγορούμενο 2. Το σκάφος με αριθμούς εγγραφής [ ] οδηγείτο από τον Κατηγορούμενο 1 όταν έφτασε στο λιμάνι περί τις 14.00. Αφού οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 φόρτωσαν το σκάφος στο τρόλεϊ, ο Μ.Κ.2 τους ενημέρωσε ότι είναι υπάλληλος τους ΤΑΘΕ και τους ζήτησε να σταθμεύσουν για να κάνουν έλεγχο στο σκάφος. Εντός του σκάφους εντοπίστηκαν στολή κατάδυσής, πέδιλα, μάσκες, ζώνες βαρών, 1 BCD και 2 Regulators τα οποία ήταν βρεγμένα. Τα BCD και τα Regulators χρησιμοποιούνται αποκλειστικά στην αυτόνομη κατάδυση, δηλαδή στην κατάδυση με χρήση αναπνευστικών συσκευών. Δεν εντοπίστηκαν κατά τον έλεγχο φιάλες οξυγόνου, ούτε είδε κάποιος τους Κατηγορούμενους 1 και 2 να αλιεύουν με την χρήση φιαλών οξυγόνου. Δεν υπήρχε άλλο άτομο στο λιμάνι πέραν των υπαλλήλων του ΤΑΘΕ και των Κατηγορούμενων 1 και 2. Οι Μ.Κ.1 και Μ.Κ.2 ζήτησαν από τον Κατηγορούμενο 1 να τους παραδώσει το ρολόι – υπολογιστή κατάδυσης που φορούσε, αλλά αυτός αρνήθηκε.
Ο Κατηγορούμενος 1 κατέχει άδεια ερασιτεχνικής αλιείας και με σκάφος και με ψαροντούφεκο (Τεκμήρια 14 και 15). Ο Κατηγορούμενος 1 την ουσιώδη ημέρα δεν είχε οποιαδήποτε άδεια για να εισέλθει στην θαλάσσια περιοχή Λάρας από την Διευθύντρια του ΤΑΘΕ και στην θαλάσσια περιοχή Λάρας δεν υπήρχε οποιοδήποτε άλλο σκάφος.
Στις 18/08/2021 λήφθηκε ανακριτική κατάθεση από τους Κατηγορούμενους 1 και 2, οι οποίοι αρνήθηκαν ενοχή (Τεκμήρια 6 και 7). Μετά την λήψη των εν λόγω καταθέσεων αποστάλθηκαν τα έντυπα ενημέρωσης αδικήματος μαζί με τις καταθέσεις των Κατηγορούμενων 1 και 2 στην Διευθύντρια του ΤΑΘΕ, για να καθορίσει το ύψος του εξώδικου πρόστιμου. Η Διευθύντρια επέβαλε σε έκαστο κατηγορούμενο πρόστιμο ύψους €8,500 (Τεκμήρια 8 και 9) και προς τούτο παραδόθηκαν σχετικές επιστολές στους Κατηγορούμενους 1 και 2 (Τεκμήρια 10 και 11). Το ποσό του εξώδικου πρόστιμου δεν αποπληρώθηκε από τους Κατηγορούμενους 1 και 2.
ΣΤ.Νομική Πτυχή
Το κύριο στοιχείων των κατηγοριών 1 και 2 όπως φαίνεται και από τις λεπτομέρειες τους, είναι η αλιεία με την χρήση ψαροντούφεκων σε συνδυασμό με υποβρύχιες αναπνευστικές συσκευές (άρθρο 5(δ) του περί Αλιείας Νόμου (Κεφ. 135)) ή η ταυτόχρονη κατοχή/μεταφορά υποβρύχιων αναπνευστικών συσκευών και ψαροντούφεκων στο σκάφος (Κανονισμός 17(3)(γ)(i) των Περί Αλιείας Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 273/90), ως έχουν τροποποιηθεί με την Κ.Δ.Π. 416/2019). Επομένως για σκοπούς των εν λόγω κατηγοριών εκείνο που θα πρέπει να εξεταστεί πρώτα, είναι το αν έχει αποδειχθεί πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας το κοινό αυτό στοιχείο, ήτοι η ύπαρξη υποβρύχιων αναπνευστικών συσκευών την συγκεκριμένη ημέρα.
Η απάντηση στο πιο πάνω ερώτημα είναι καθοριστική και για την 3η κατηγορία, αυτή της συλλογής θαλάσσιων οργανισμών σε συνδυασμό με υποβρύχια κατάδυση με βοηθητικές συσκευές (Κανονισμός 17(3)(α) των Περί Αλιείας Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 273/90), ως έχουν τροποποιηθεί με την Κ.Δ.Π. 416/2019).
Με την 4η κατηγορία αποδίδεται στους Κατηγορούμενους 1 και 2 η κατοχή ψαριών προερχόμενα από ερασιτεχνική αλιεία από τα οποία δεν είχε αποκοπεί ο άνω λοβός του ουραίου πτερυγίου. Σχετικός είναι ο Κανονισμός 17Β(1) των Περί Αλιείας Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 273/90), ως έχουν τροποποιηθεί με την Κ.Δ.Π. 416/2019, όπου απαγορεύει την κατοχή ψαριών ερασιτεχνικής αλιείας από τα οποία δεν έχει αποκοπεί ο άνω λοβός του ουραίου πτερυγίου.
Αναφορικά με την 5η κατηγορία, όπως προνοείται στον Κανονισμό 17Β(1)(ε)(i) των Περί Αλιείας Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 273/90), ως έχουν τροποποιηθεί με την Κ.Δ.Π. 416/2019, απαγορεύεται η ερασιτεχνική αλιεία, ανά αλιευτική εξόρμηση και ανά εικοσιτετράωρο, αλιευμάτων που υπερβαίνουν τα 10 κιλά συνολικά ή 5 κιλά και 1 άτομο ανεξαρτήτως βάρους κατά την άσκηση αλιείας με σκάφος, ανεξαρτήτως του συνολικού αριθμού αδειούχων αλιέων που επιβαίνουν επί του συγκεκριμένου σκάφους.
Όπως προκύπτει από τα προαναφερόμενα, για τις κατηγορίες 4 και 5, απαραίτητη προϋπόθεση και συστατικό στοιχείο των εν λόγω αδικημάτων είναι η ερασιτεχνική αλιεία.
Η 6η κατηγορία αφορά την οδήγηση και/ή διέλευση πλωτού μέσου στην θαλάσσια περιοχή της Λάρας. Ο Κανονισμός 14 των Περί Αλιείας Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 273/90), απαγορεύει σε οποιοδήποτε πρόσωπο μεταξύ της 1ης Ιουνίου και της 30ης Σεπτεμβρίου κάθε έτους, μέσα στην θαλάσσια περιοχή της Λάρας να οδηγεί ή να αγκυροβολεί ή να ανέχεται άλλο να οδηγεί ή να αγκυροβολεί οποιοδήποτε πλωτό μέσο για οποιοδήποτε λόγο ή να αλιεύει με οποιοδήποτε τρόπο (με εξαίρεση την αλιεία με τη χρήση καλαμιού) εκτός αν έχει εξασφαλίσει προηγουμένως γραπτή άδεια από το Διευθυντή της Υπηρεσίας Αλιείας και νοουμένου ότι τηρεί πιστά οποιουσδήποτε όρους που δυνατόν να αναγράφονται σ’ αυτή.
Ο Υπουργός Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, ασκώντας τις εξουσίες που του παρέχονται από το άρθρο 5Α του Περί Αλιείας Νόμου, εξέδωσε το περί Απαγόρευσης της Διέλευσης Σκαφών στην Θαλάσσιας Προστατευόμενη Περιοχή της Λάρας Διάταγμα του 2018 (ΚΔΠ 234/2018) στο οποίο αναφέρεται ότι η διέλευση και η αγκυροβόληση σκάφους, που οδηγείτο από οποιοδήποτε πρόσωπο, απαγορεύεται το Μάιο και τον Οκτώβριο εκάστου έτους στην θαλάσσια περιοχή της Λάρας, εκτός αν έχει εξασφαλίσει προηγουμένως γραπτή άδεια από το Διευθυντή του ΤΑΘΕ και νοουμένου ότι τηρεί πιστά οποιουσδήποτε όρους που δυνατόν να αναγράφονται σ’ αυτή.
Τέλος, με την 7η κατηγορία αποδίδεται στον Κατηγορούμενο 1 ότι αρνήθηκε να συμμορφωθεί με οδηγία επιθεωρητή αλιείας αφού αρνήθηκε και παρέλειψε να παραδώσει τον υπολογιστή κατάδυσης (ρολόι) που φορούσε. Το άρθρο 6 του περί της Εφαρμογής Κοινοτικών Αποφάσεων και Κοινοτικών Κανονισμών που αφορούν θέματα Αλιείας Νόμος του 2006 (134(I)/2006) επιτρέπει στον επιθεωρητή ή λειτουργό του ΤΑΘΕ, με σκοπό την διακρίβωση της εκπλήρωσης οποιασδήποτε υποχρέωσης ή όταν έχει εύλογες αιτίες να υποψιάζεται ότι έχει διαπραχθεί αδίκημα έχει εξουσία σε εύλογο χρόνο, να:
o να κατακρατεί ή δεσμεύει, για όσο χρόνο κρίνει αναγκαίο, οτιδήποτε για το οποίο έχει εύλογη αιτία να πιστεύει ότι είναι σχετικό αλιευτικό εργαλείο ή σχετικό εξοπλισμό ή σχετικό προϊόν, αναφορικά με το οποίο έχει εύλογη αιτία να πιστεύει ότι έχει παραβιασθεί ή δύναται να παραβιασθεί ή ότι δεν έχει τύχει συμμόρφωσης οποιαδήποτε διάταξη του παρόντος Νόμου ή εκδιδόμενου δυνάμει αυτού διατάγματος ή Κοινοτικού Κανονισμού ή Κοινοτικής Απόφασης, και να διατάζει να παραμείνει ή μεταφερθεί το σχετικό μεταφορικό μέσο ή το σχετικό προϊόν σε οποιοδήποτε μέρος θα υποδείξει (άρθρο 6(1)(δ)),
o να κατακρατεί ή να δεσμεύει μεταφορικό μέσο ή αλιευτικό εργαλείο ή εξοπλισμό ή σχετικό προϊόν (άρθρο 6(4)).
Σύμφωνα με το άρθρο 6(8) του περί της Εφαρμογής Κοινοτικών Αποφάσεων και Κοινοτικών Κανονισμών που αφορούν θέματα Αλιείας Νόμος του 2006 (134(I)/2006), ως ίσχυε κατά τους ουσιώδεις χρόνους, πρόσωπο διαπράττει ποινικό αδίκημα όταν σκόπιμα παρεμποδίζει επιθεωρητή από την άσκηση των εξουσιών που του χορηγεί το παρόν άρθρο ή παραλείπει να συμμορφωθεί με οποιαδήποτε οδηγία ή εντολή επιθεωρητή, η οποία δίδεται με βάση τον παρόντα Νόμο, και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις τρεις χιλιάδες λίρες ή σε αμφότερες τις ποινές.
Ζ. Κατάληξη – Συμπεράσματα
Όπως είναι καλά γνωστό, καταδίκη στη βάση περιστατικής μαρτυρίας μπορεί μόνο να καταστεί ασφαλής αν η περιστατική μαρτυρία όχι μόνο οδηγεί σε συμπέρασμα ενοχής αλλά και δεν οδηγεί σε οποιοδήποτε άλλο συμπέρασμα. Όπως χαρακτηριστικά το έθεσε το Ανώτατο Δικαστήριο στην απόφαση Alibrahim Muhy Iddin ν. Δημοκρατία, Ποινική Έφεση Αρ. 47/2014, 29/2/2016:
«Η προσαχθείσα μαρτυρία πρέπει να εξετάζεται στο σύνολο της και δεν είναι ορθό να απομονώνονται επιμέρους στοιχεία (Ιωάννου κ.α. ν. Δημοκρατία (2001) 2 Α.Α.Δ. 195, Τσιβιτανίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας (2011) 2 Α.Α.Δ. 166 και Ξυδιάς ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 807). Τα δε γεγονότα τα οποία την συνιστούν θα πρέπει να αποδεικνύονται, όπως και κάθε άλλο πρωτογενές γεγονός. Η ενοχή του κατηγορουμένου θα πρέπει να προκύπτει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, το δε υλικό που συνθέτει η περιστατική μαρτυρία θα πρέπει να συνάδει συμπερασματικά με την ενοχή του κατηγορουμένου ώστε να δικαιολογεί και την καταδίκη. Η δε αιτιώδης σχέση μεταξύ της περιστατικής μαρτυρίας και της ενοχής του κατηγορουμένου, θα πρέπει να είναι άμεση αφενός, και, αφετέρου, να μην μπορεί να συμβιβαστεί με άλλη λογική ερμηνεία (Fournides v. Republic (1986) 2 C.L.R. 73, 79 και Μιχαηλίδης ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 172)».
Πολύ σχετικές είναι επίσης και οι αποφάσεις Παφίτης άλλος ν. Δημοκρατίας (1990) 2 Α.Α.Δ. 102 και Πατατάρης ν. Αστυνομίας, (1993) 2 Α.Α.Δ. 58.
Όπως τονίστηκε στην υπόθεση Μαμαλικόπουλος ν Δημοκρατίας, Ποινικές Εφέσεις αρ. 25/14, 29,14, ημερομηνίας 20/09/2018, η υπεράσπιση αρκεί να δώσει εξήγηση που να εισηγείται μια διαζευκτική θεωρία η οποία να είναι πιθανή και να συνάδει με τη μαρτυρία (Ayres v. The Republic (1971) 2 CLR 40) ή, με άλλα λόγια, μια εξήγηση ικανή να προκαλέσει εύλογη, έστω υποβόσκουσα αμφιβολία (lurking doubt), χωρίς να είναι ανάγκη η εξήγηση αυτή να γίνει δεκτή από το δικαστήριο ως αληθινή (Woolmington (ανωτ.), Αttorney General v. Hassan (1971)2 CLR 316, R. V Murtagh and Kennedy, 39, Cr. App. R. 72, 83, Koutras v The Republic (1976) 2 CLR 13, Fournaris v. The Republic (1978) 2 CLR 20). Η αποτυχία της υπεράσπισης είναι μοιραία μόνο στο βαθμό που η υπόθεση της κατηγορούσας αρχής παραμένει ακλόνητη και επαρκώς ισχυρή στο τέλος ώστε να οδηγήσει σε καταδίκη (Kafalos v. The Queen 19 CLR 121).
Έτσι το καταληκτικό ερώτημα είναι κατά πόσο, με δεδομένη την απόρριψη των εξηγήσεων που έδωσαν οι Κατηγορούμενοι 1 και 2, η υπόθεση της Κατηγορούσας Αρχής ήταν ικανή να οδηγήσει σε καταδίκη. Υπάρχουν κενά ή εύλογες αμφιβολίες, έστω και υποβόσκουσα αμφιβολία, ή προκύπτουν άλλα εύλογα πιθανά σενάρια από το μαρτυρικό υλικό;
Έχοντας κατά νου όλα τα πιο πάνω επισημαίνω τα ακόλουθα:
(1)Τα στοιχεία που σύμφωνα με την Κατηγορούσα Αρχή αποδεικνύουν πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας την ενοχή ενός έκαστου των Κατηγορουμένων είναι:
α) Η ανεύρεση αλιευτικού εξοπλισμού, ως αυτός αναγράφεται στο Τεκμήριο 4∙
β) Η ανεύρεση ψαριών, ως αναφέρεται στο Τεκμήριο 4∙
γ) Η ανεύρεση των BCD και των Regulators στο σκάφος, και τα οποία ήταν βρεγμένα∙
δ) Η παραδοχή του Κατηγορούμενου 1 ότι είναι έμπειρος ψαράς και ότι κατέχει και χρησιμοποιεί φιάλες οξυγόνου∙
ε) Η άρνηση παράδοσης του ρολογιού κατάδυσης του Κατηγορούμενου 1 προς τους Μ.Κ.1 και Μ.Κ.2∙ και
ζ) Οι γνώσεις και η εμπειρία του Κατηγορούμενου 1 σχετικά με το ψάρεμα και την χρήση ψαροντούφεκου.
(2) Εκδοχή των Κατηγορουμένων
Η εξήγηση που οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 έδωσαν στις γραπτές καταθέσεις τους στο ΤΑΘΕ για όλα τα πιο πάνω, αλλά και στην μαρτυρία τους ενώπιον του Δικαστηρίου, παρατίθεται πιο πάνω. Υπενθυμίζω ότι κατά την αξιολόγηση της μαρτυρίας τους αυτοί κρίθηκαν αναξιόπιστοι.
Μεταξύ της αποδοχής της θέσης ενός κατηγορούμενου, που προϋποθέτει, κατά κανόνα, κρίση ότι αυτός είναι αξιόπιστος και της κατάληξης ότι η θέση του είναι ψευδής, που προϋποθέτει κρίση ότι αυτός είναι αναξιόπιστος και επιπλέον άλλη αξιόπιστη μαρτυρία που αποδεικνύει ότι η εκδοχή του είναι ψευδής, υπάρχει και ενδιάμεση κατάληξη, όταν ο κατηγορούμενος δεν κρίνεται αξιόπιστος ώστε η θέση του να γίνει αποδεχτή, αλλά δεν αποκλείεται να είναι και αληθινή. Τέτοια είναι η περίπτωση όταν η θέση δεν είναι πειστική, αλλά δεν αποκλείεται να ανταποκρίνεται στην αλήθεια, αφού δεν υπάρχει και άλλη αξιόπιστη μαρτυρία που να την καταρρίπτει (βλ. Δημοκρατίας ν Περδίκη, Ποινικές Εφέσεις 98/2020, 140/2020 και 142/2020 ημερομηνίας 27/05/2021).
Σχετικά με τις κατηγορίες 1 μέχρι 3 επισημαίνω ότι δεν ανευρέθηκαν φιάλες οξυγόνου, και κανένας δεν είδε τους Κατηγορούμενους να αλιεύουν ή να βρίσκονται στην θάλασσα έχοντας μαζί τους φιάλες οξυγόνου. Όπως ξεκάθαρα ανέφεραν οι μάρτυρες κατηγορίας «πιθανολογούν» ότι ο Κατηγορούμενος 1 αλίευε με ψαροντούφεκο με την χρήση υποβρύχιων αναπνευστικών συσκευών γιατί ανευρέθηκαν στο σκάφος τα BCD και τα Regulators βρεγμένα, τα οποία δεν έχουν οποιαδήποτε χρησιμότητα χωρίς τις φιάλες. Περαιτέρω εικάζουν ότι ο Κατηγορούμενος 1 έριξε τις φιάλες στην θάλασσα για να μην ανευρεθούν, όταν αυτός έγινε αντιληπτός από το ΤΑΘΕ.
Όπως έχει νομολογηθεί δεν επιτρέπονται υποθέσεις ως προς την ύπαρξη γεγονότων, όσο εύλογες και εάν είναι (βλ. Sener Erbekci v. Δημοκρατίας (2005) 2 Α.Α.Δ 434). Δεν υιοθετώ, ούτε δύναμαι να υιοθετήσω, τον συλλογισμό των μαρτύρων κατηγορίας ότι οι φιάλες οξυγόνου ρίχθηκαν στην θάλασσα, όταν αυτός ο συλλογισμός δεν αποδεικνύεται με άλλη αξιόπιστη μαρτυρία ενώπιον του Δικαστηρίου. Υπό το φως των πιο πάνω κρίνω ότι η προσκομισθείσα μαρτυρία δεν οδηγεί με ασφάλεια και στο βαθμό που απαιτείται σε ποινικές υποθέσεις στο συμπέρασμα, ότι οι Κατηγορούμενοι, την συγκεκριμένη ημέρα, αλίευαν σε συνδυασμό με υποβρύχιες αναπνευστικές συσκευές ή μετέφεραν αυτές στο σκάφος, αποκλειομένου οποιουδήποτε άλλου λογικού συμπεράσματος. Η απλή εικασία των Μ.Κ.1 και Μ.Κ.2, όσο εύλογη και να είναι, δεν μπορεί να οδηγήσει με ασφάλεια στην καταδίκη των Κατηγορούμενων.
Αναφορικά με τις κατηγορίες 4 και 5, και συγκεκριμένα ότι οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 ασκούσαν ερασιτεχνική αλιεία είναι η κρίση μου ότι τα ψάρια τα οποία εντοπίστηκαν στην παγωνιέρα, και τα οποία αδιαμφισβήτητα βρίσκονταν στο σκάφος του Κατηγορούμενου 1 και από τα οποία όπως επίσης είναι παραδεκτό δεν είχε αποκοπεί ο άνω λοβός του ουραίου πτερυγίου και ανέρχονταν συνολικά στα 29.50 κιλά, δεν φέρουν κανένα αναγνωριστικό στοιχείο που να υποδεικνύει ότι αλιεύτηκαν με ψαροντούφεκο και επομένως να καθιστά δυνατή την σύνδεση τους με τους Κατηγορούμενους. Περαιτέρω η παράλειψη κλήτευσης των ψαράδων που εξέδωσαν τα τιμολόγια (Τεκμήρια 19), όπως άλλωστε θα μπορούσε να γίνει σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 26(1) του περί Αποδείξεως Νόμου, Κεφ.9, ή η παράλειψη προσκόμισης μαρτυρίας γραφολόγου που να αποδεικνύει ότι τα εν λόγω τιμολόγια ήταν υστερο-κατασκευασμένα ή ψευδείς, είναι ενδεικτική του χαμηλού βαθμού ποιότητας της εικόνας που παρουσιάζει η περιστατική μαρτυρία στην παρούσα υπόθεση. Δεν έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου άλλη αξιόπιστη μαρτυρία που να αποδεικνύει ότι η εκδοχή του Κατηγορούμενου 1 ότι αγόρασε τα ψάρια είναι ψευδής, παρά το ότι το Δικαστήριο έκρινε αναξιόπιστο τον Κατηγορούμενο 1 και δεν απέδωσε οποιαδήποτε βαρύτητα στην μαρτυρία του (βλ. Δημοκρατίας ν Περδίκη, ανωτέρω).
Στην προκειμένη περίπτωση η περιστατική μαρτυρία δεν είναι τέτοιας φύσης ώστε το Δικαστήριο να οδηγηθεί με ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι οι Κατηγορούμενοι την συγκεκριμένη ημέρα αλίευσαν. Δεν υπάρχει η σύνδεση των κρίκων αλυσίδας περιστατικής μαρτυρίας που απαιτεί και καθορίζει η νομολογία για να καταλήξει το Δικαστήριο με ασφάλεια σε συμπέρασμα ενοχής και να καταδικάσει τους Κατηγορούμενους. Επαναλαμβάνω ότι αυτό ενδεχομένως να μπορούσε να αποδειχθεί αν διαφαίνετο, είτε μέσω της μαρτυρίας των μαρτύρων κατηγορίας είτε μέσω φωτογραφίας των ψαριών, ότι τα ψάρια που ανευρέθηκαν είχαν θανατωθεί με ψαροντούφεκο.
Επομένως η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας την ενοχή των Κατηγορούμενων στις κατηγορίες 1 μέχρι 5, και οι Κατηγορούμενοι 1 και 2 απαλλάσσονται και αθωώνονται στις κατηγορίες 1, 2, 3, 4 και 5.
Ωστόσο, με βάση την αποδεκτή αλλά και παραδεκτή από πλευράς Κατηγορούμενου 1 μαρτυρία, έχω καταλήξει σε εύρημα ότι Κατηγορούμενος 1 στις 10/08/2021 οδήγησε το σκάφος του εντός της θαλάσσιας περιοχής Λάρας χωρίς να έχει εξασφαλίσει γραπτή άδεια από την Διευθύντρια του ΤΑΘΕ. Υπενθυμίζεται ότι το Δικαστήριο δεν αποδέχθηκε τον ισχυρισμό του Κατηγορούμενου 1 ότι εισήλθε στην εν λόγω θαλάσσια περιοχή για να βοηθήσει ένα άλλο σκάφος το οποίο αντιμετώπιζε μηχανική βλάβη. Όπως διαφάνηκε και από την μαρτυρία του Κατηγορούμενου 1, αλλά και από τις αγορεύσεις του συνηγόρου του, η διαφορά έγκειται στο ότι στο Τεκμήριο 16, όπου είναι οι όροι άδειας αλιείας που συνοδεύουν τα Τεκμήρια 14 και 15, γίνεται αναφορά στον Κανονισμό 14 της ΚΔΠ 234/2018, με τον οποία απαγορεύεται η διέλευση από την θαλάσσια περιοχή της Λάρας τον Μάιο και τον Οκτώβριο έκαστου έτους.
Σύμφωνα με το άρθρο 13(1)(β) του περί Αλιείας Νόμου η άδεια αλιείας δύναται να αναγράφει οποιουσδήποτε όρους υπό τους οποίους αυτή χορηγείται και με τους οποίους ο κάτοχος της και το σκάφος σε σχέση με το οποίο χορηγείται πρέπει να συμμορφώνονται. Η λέξη «δύναται» την οποία έθεσε ο Νομοθέτης εν τη σοφία του στο εν λόγω άρθρο δεν είναι τυχαία. Τόσο η άδεια αλιείας όσο και το συνοδευτικό έγγραφο στο οποίο να αναγράφονται οι όροι αδειών αλιείας δεν χρειάζεται να αναφέρουν όλους τους σχετικούς νόμους και κανονισμούς που διέπουν την άδεια. Ο κάθε κάτοχος άδειας αλιείας οφείλει να γνωρίζει την ισχύουσα νομοθεσία. Αυτό αναφέρεται ξεκάθαρα στο Τεκμήριο 16. Άλλωστε στο ίδιο το Τεκμήριο 16, στην πρώτη παράγραφο, αναγράφεται ότι στο «παρόν έντυπο δίδονται οι ισχύοντες Όροι Αλιείας (ΟΑ) των ερασιτεχνικών αδειών αλιείας και κάποιες βασικές πρόνοιες της νομοθεσίας σχετικές με την ερασιτεχνική αλιεία».
Ο Κανονισμός 14 των Περί Αλιείας Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 273/90), απαγορεύει σε οποιοδήποτε πρόσωπο μεταξύ της 1ης Ιουνίου και της 30ης Σεπτεμβρίου κάθε έτους, μέσα στην θαλάσσια περιοχή της Λάρας να οδηγεί ή να αγκυροβολεί ή να ανέχεται άλλο να οδηγεί ή να αγκυροβολεί οποιοδήποτε πλωτό μέσο για οποιοδήποτε λόγο ή να αλιεύει με οποιοδήποτε τρόπο (με εξαίρεση την αλιεία με τη χρήση καλαμιού) εκτός αν έχει εξασφαλίσει προηγουμένως γραπτή άδεια από το Διευθυντή της Υπηρεσίας Αλιείας και νοουμένου ότι τηρεί πιστά οποιουσδήποτε όρους που δυνατόν να αναγράφονται σ’ αυτή.
Ο εν λόγω κανονισμός δεν καταργήθηκε ή τροποποιήθηκε με την ΚΔΠ 234/2018.
Ως εκ των ανωτέρω, εφαρμόζοντας συνδυαστικά την ΚΠΔ 234/2018 και την Κ.Δ.Π. 273/90 απαγορεύεται η διέλευση και η αγκυροβόληση σκάφους, που οδηγείτο από οποιοδήποτε πρόσωπο, από το Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο έκαστου έτους στην θαλάσσια περιοχή της Λάρας, εκτός αν έχει εξασφαλίσει προηγουμένως γραπτή άδεια από το Διευθυντή του ΤΑΘΕ και νοουμένου ότι τηρεί πιστά οποιουσδήποτε όρους που δυνατόν να αναγράφονται σ’ αυτή.
Σύμφωνα και με τα ευρήματα του Δικαστηρίου ως έχουν παραταθεί ανωτέρω, κρίνω ότι η Κατηγορούσα Αρχή απέδειξε πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας την ενοχή του Κατηγορούμενου 1 στην κατηγορία 6.
Σχετικά με την 7η κατηγορία, σύμφωνα με το εύρημα του Δικαστηρίου ο Κατηγορούμενος 1 κατά την ουσιώδη ημέρα φορούσε ρολόι – υπολογιστή καταδύσεων, και αρνήθηκε να παραδώσει αυτό στους Μ.Κ.1 και Μ.Κ.2 όταν του ζητήθηκε. Σύμφωνα με το εν λόγω εύρημα του Δικαστηρίου η Κατηγορούσα Αρχή απέδειξε πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας την ενοχή του Κατηγορούμενου 1 στην κατηγορία 7, ήτοι ότι παρέλειψε και/ή αρνήθηκε να συμμορφωθεί με οδηγία και/ή εντολή του επιθεωρητή αλιείας, Μ.Κ.1.
Όσον αφορά τα έξοδα της υπόθεσης σε σχέση με τον αθωωθέντα Κατηγορούμενο 2, λόγω του ότι η παρούσα υπόθεση έχει καταχωρηθεί από την Διευθύντρια του ΤΑΘΕ, μέσω του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, σύμφωνα με τα άρθρα 167, 168 και 169 της Ποινικής Δικονομίας, Κεφ. 155, όπως ερμηνεύθηκαν από τη νομολογία, τα δικαστήρια δεν έχουν εξουσία να επιδικάζουν έξοδα σε αθωωθέντα κατηγορούμενο, πληρωτέα από το Δημόσιο Ταμείο (βλ. Θωμά Θάσος ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 465). Επομένως δεν επιδικάζονται έξοδα προς όφελος του Κατηγορούμενου 2.
Όσον αφορά το θέμα εξόδων σε σχέση με τον καταδικασθέντα Κατηγορούμενο 1, στις κατηγορίες 6 και 7, αυτό θα το επιληφθώ στο κατάλληλο στάδιο που είναι αυτό της ποινής.
(Υπογρ.)……………………………….
Λ. Χατζηξενοφώντος, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο