
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Υπόθεση αρ. 2474/2023
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΑΦΟΥ
v.
G. A.
_______________
Ημερομηνία: 03 Ιουνίου 2025
Εμφανίσεις:
Σ. Παπαλαζάρου (κα), για Κατηγορούσα Αρχή
Κ. Σιαηλής, για Κατηγορούμενο
Κατηγορούμενος: παρών
ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΟΙΝΗΣ
1. G. A., κατόπιν ομολογίας ενοχής, θα πρέπει να επιβληθεί ποινή στις κατηγορίες που περιέχονται στο κατηγορητήριο, ειδικότερα:
1η Κατηγορία, 2η Κατηγορία και 3η Κατηγορία: ότι την 25 Σεπτεμβρίου του 2014, στην Πάφο, συνωμότησες με το πρόσωπο που κατονομάζεται για να διαπράξετε διάρρηξη κατοικίας, και ότι την διαπράξατε, δηλαδή διαρρήξατε και εισήλθατε στην κατοικία του προσώπου που αναφέρεται και διαπράξατε μέσα σε αυτήν κακούργημα, δηλαδή κλέψατε το χρηματικό ποσό των €1.780 και £240 (στερλίνες) σε διάφορα χαρτονομίσματα, ρούχα, δύο tablets Samsung Galaxy και ένα iPad Air, ένα κινητό τηλέφωνο Samsung Galaxy, δύο ταξιδιωτικές τσάντες, διάφορα καλλυντικά, κοσμήματα και χρυσαφικά, όλα συνολικής αξίας €2.800 και £2.360 (στερλίνες), περιουσία του προσώπου που αναφέρεται.
4η Κατηγορία, 5η Κατηγορία, 6η Κατηγορία και 7η Κατηγορία: ότι τις 24 με 25 Σεπτεμβρίου του 2014, στην Πάφο, συνωμότησες με το πρόσωπο που κατονομάζεται για να διαπράξετε κλοπές και ότι τις διαπράξατε, δηλαδή κλέψατε από το Κοινοτικό Κέντρο Ευημερία «Άνασσα» ένα κινητό τηλέφωνο μάρκας Samsung S2 αξίας €100, ιδιοκτησίας του προσώπου που αναφέρεται, ένα κινητό τηλέφωνο Nokia C3 αξίας €40, ιδιοκτησίας άλλου προσώπου που αναφέρεται, ενώ από το ανθοπωλείο που βρίσκεται στην οδό Ελευθέριου Βενιζέλου κλέψατε ένα κινητό i-phone αξίας €400, ιδιοκτησίας του προσώπου που αναφέρεται.
2. Η συνωμοσία προς διάπραξη διάρρηξης κατοικίας (1η Κατηγορία) είναι ποινικό αδίκημα με βάση τον περί Ποινικού Κώδικα Νόμο Κεφ.154 [ΠΚ], που τιμωρείται, κατά το άρθρο 371 ΠΚ, με φυλάκιση μέχρι τα επτά έτη, όπως και η διάρρηξη κατοικίας (2η Κατηγορία), κατά το άρθρο 292(α) ΠΚ. Η κλοπή από κατοικία (3η Κατηγορία) τιμωρείται, κατά το άρθρο 266(β) ΠΚ, με ποινή φυλάκισης μέχρι πέντε ετών. Η συνωμοσία προς διάπραξη κλοπής (4η Κατηγορία) τιμωρείται, κατά το άρθρο 371 ΠΚ με φυλάκιση μέχρι τα τρία χρόνια, όπως και η κοινή κλοπή (5η Κατηγορία, 6η Κατηγορία, 7η Κατηγορία), κατά το άρθρο 262 ΠΚ.
3. Οι ποινές που επιβάλλει το Δικαστήριο πρέπει να είναι ανάλογες με τη σοβαρότητα των αδικημάτων που διαπράχθηκαν. Ο χαρακτηρισμός ενός αδικήματος ως σοβαρού δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το ανώτατο όριο της ποινής που μπορεί να επιβληθεί με βάση τον νόμο. Εκείνος είναι ένας σημαντικός δείκτης της σοβαρότητας, από τον οποίο εκκινεί η επιμέτρηση. Κάθε αδίκημα έχει τη δική του κλίμακα έντασης ή σοβαρότητας[1]. Επομένως, σε μεγάλο βαθμό, η ταξινόμηση του αδικήματος σε επίπεδο έντασης ή σοβαρότητας εξαρτάται, αντικειμενικά, από το σύνολο των περιστάσεων που περιβάλλουν τη διάπραξή του στη συγκεκριμένη περίπτωση και συνθέτουν την υπαιτιότητα (culpability), καθώς και από το μέγεθος της βλάβης που προκλήθηκε ή κινδύνευσε να προκληθεί από την παραβατική συμπεριφορά σε πραγματικό χρόνο (harm)[2]. Το Δικαστήριο, αφού ταξινομήσει τα αδικήματα ως προς το επίπεδο ένστασης ή σοβαρότητάς τους, συνεχίζει την επιμέτρηση της ποινής, λαμβάνοντας πρόσθετα υπόψη τυχόν άλλους παράγοντες, πιο υποκειμενικούς, ελαφρυντικούς, που επιφέρουν περαιτέρω έκπτωση στην ποινή, ή επιβαρυντικούς, που εμποδίζουν να συμβεί κάτι τέτοιο ή που προκαλούν επαύξηση της ποινής, στην κλίμακα στην οποία κινείται. Το βάρος που δίδεται σε κάθε ελαφρυντικό ή επιβαρυντικό παράγοντα δεν είναι το ίδιο σε κάθε υπόθεση ή σταθερό. Η επιμέτρηση δεν γίνεται με τυχαίους ή απλώς αφηρημένους ενστικτώδεις υπολογισμούς, αλλά ούτε με αυστηρά ή ακριβή μαθηματικά κριτήρια· γίνεται με γνώμονα την αναλογικότητα, η προσέγγιση της οποίας θα πρέπει να γίνεται με όσο το δυνατόν διαφανή τρόπο. Όλη αυτή η εξατομίκευση της ποινής, που είναι καθήκον του Δικαστηρίου, δεν μπορεί να εξουδετερώνει οποιουσδήποτε από τους σκοπούς της ποινής[3], αλλά και οι σκοποί της ποινής, κατά την επιβολή της, δεν θα πρέπει να αποσυνδέονται από την πραγματική διάσταση της εγκληματικότητας στην κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Το Δικαστήριο, συνηθέστερα, καταλήγει να κινείται στα ανώτατα όρια της ποινής, όταν η φύση του εγκλήματος είναι τέτοια, ώστε να επιβάλλει εξαιρετικά μέτρα αποτροπής, χάριν της προστασίας του κοινωνικού συνόλου, και παράλληλα το ποινικό μητρώο του κατηγορουμένου είναι βεβαρημένο[4]. Γίνεται πάντοτε προσπάθεια αποφυγής της ποινής φυλάκισης, όπου δεν είναι απολύτως αναγκαία. Όπου είναι αναγκαία, η έκτασής της περιορίζεται όσο το δυνατόν, για να εξυπηρετούνται οι σκοποί της ποινής.
4. Τα γεγονότα πληρέστερα είναι καταγεγραμμένα στα πρακτικά της διαδικασίας. Την 24.09.2014 λήφθηκε πληροφορία ότι στην οδό Κινύρας υπήρχαν άτομα που μετείχαν σε διαρρήξεις. Είχε καταγγελθεί την ίδια ημέρα, από το πρόσωπο που αναφέρεται στην τρίτη κατηγορία, διάρρηξη κατοικίας και κλοπή από αυτήν, των αντικειμένων που έτυχαν περιγραφής προηγουμένως. Την 24.09.2014, επίσης, πρόσωπα που βρίσκονταν στο «Άνασσα», είχαν τοποθετήσει τα κινητά τους τηλέφωνα στον πάγκο υποδοχής, εισήλθαν δύο άντρες και τα είχαν πάρει, έγιναν καταγγελίες. Βρέθηκαν αντικείμενα στην κατοχή σου, που εκ των υστέρων αναγνωρίστηκαν. Καταχωρίστηκε αρχικά υπόθεση το 2014, επιδόθηκε και είχε ροή στο Ε.Δ Πάφου. Έφυγες από την Κύπρο με δική σου θέληση και χωρίς να δικαστείς. Λόγω της αδυναμίας εκτέλεσης του εντάλματος σύλληψης, η υπόθεση αναστάλθηκε το 2015. Εντοπίστηκες το 2023 στην Κυπριακή Δημοκρατία, οπότε επανακαταχωρίστηκε η υπόθεση. Αναφορικά με τα αντικείμενα των κατηγοριών, ορισμένα εξ αυτών είχαν εντοπιστεί και είχαν δοθεί από τότε στους ιδιοκτήτες τους.
5. Το σοβαρότερο αδίκημα είναι η διάρρηξη κατοικίας με ταυτόχρονη διάπραξη κακουργήματος εντός αυτής. Πρόκειται για προσβολή του πυρήνα της ιδιωτικής ζωής, της ασφάλειας της οικίας και του αισθήματος προστασίας των ενοίκων. Επιπλέον, οι επαναλαμβανόμενες κλοπές από προσβάσιμους χώρους καταδεικνύουν εμμονική παραβατική συμπεριφορά και περιφρόνηση των δικαιωμάτων τρίτων, που είχε επιδειχθεί εκείνο το χρονικό διάστημα. Δεν διαπιστώνεται υψηλός βαθμός σχεδιασμού ή προετοιμασίας. Η διάρρηξη έγινε με παραβίαση, χωρίς χρήση φυσικής βίας πέραν αυτής που απαιτήθηκε για την παραβίαση και χωρίς χρήση όπλου. Δεν παρατηρείται ιδιαίτερη επιδεξιότητα, αλλά μάλλον παρορμητική και περιστασιακή δράση. Δεν υπήρξε στοχοποίηση συγκεκριμένων προσώπων, ούτε είχαν ληφθεί μέτρα προστασίας, γεγονός που ενισχύει την άποψη περί έλλειψης σοβαρού προσχεδιασμού. Ήσουν χρήστης σκληρών ναρκωτικών και, όπως αναφέρθηκε, προκειμένου να εξασφαλίσεις τη δόση σου, θα μπορούσες να προχωρήσεις σε οποιαδήποτε πράξη, υπό την επήρεια στέρησης. Το γεγονός αυτό, αν και δεν δικαιολογεί ούτε μειώνει τη σοβαρότητα των αδικημάτων, συνιστά κρίσιμο στοιχείο για την κατανόηση του πλαισίου. Σε όλα τα αδικήματα εμπλέκεται και δεύτερο πρόσωπο, χωρίς όμως ενδείξεις ότι είχες ηγετικό ρόλο ή συμμετείχες σε οργανωμένη εγκληματική ομάδα. Η εγκληματική δραστηριότητα εκτείνεται σε διάστημα δύο ημερών, κατά τις οποίες φαίνεται ότι τελούσες υπό ανεξέλεγκτη κατάσταση. Η συνολική αξία της κλαπείσας περιουσίας δεν είναι αμελητέα, ιδίως όσον αφορά την κατοικία του προσώπου που σχετίζεται με τη δεύτερη και τρίτη κατηγορία, ανεξαρτήτως του δικού σου οφέλους. Οι υπόλοιπες κλοπές αφορούν κινητά αντικείμενα μικρότερης αξίας. Αν και δεν παρασχέθηκαν πλήρη στοιχεία, η συνολική ζημιά δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλη. Ζημιά και ταλαιπωρία υπέστησαν τέσσερα πρόσωπα, αλλοδαπής καταγωγής, μέρος της οποίας αποκαταστάθηκε μέσω επιστροφής κλοπιμαίων. Λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο και την έκταση της δράσης, και την έκταση της ζημιάς, σε συνδυασμό με τις σχετικές νομικές διατάξεις και το εύρος εφαρμογής τους, τα αδικήματα κατατάσσονται στα όρια της χαμηλής σοβαρότητας για τους σκοπούς της επιμέτρησης της ποινής. Ως εκ τούτου, για τη συνωμοσία προς διάρρηξη κατοικίας (1η Κατηγορία) και τη διάρρηξη κατοικίας (2η Κατηγορία), η επιμέτρηση συνεχίζει από 21 μήνες φυλάκισης ή ανάλογη ποινή. Για την κλοπή από κατοικία (3η Κατηγορία), η επιμέτρηση συνεχίζει από 15 μήνες φυλάκισης ή άλλη ανάλογη ποινή. Για τη συνωμοσία προς κλοπή (4η Κατηγορία) και τις λοιπές κοινές κλοπές (5η, 6η, και 7η Κατηγορία), η επιμέτρηση συνεχίζει από τους εννέα μήνες φυλάκισης ή ανάλογη ποινή.
6. Παράγοντες που λήφθηκαν υπόψη κατά την ταξινόμηση, για τους σκοπούς της, δεν προσμετρούν διπλά. Δεν έχει οτιδήποτε λαμβάνεται υπόψη αυτοτελή ελαφρυντική επίδραση. Λαμβάνονται υπόψη, πρόσθετα, τα ακόλουθα:
6.1. Η πάροδος του χρόνου από το 2014: Η καθυστέρηση οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στη δυσχέρεια εντοπισμού σου. Ενόσω άλλη ποινική διαδικασία εκκρεμούσε, απέφυγες τη δικαιοσύνη, γεγονός που αποκλείει οποιοδήποτε όφελος από τη φυγοδικία. Εντούτοις, η πάροδος του χρόνου συνεκτιμάται κατά το μέτρο που επηρεάζει τους σκοπούς της ποινής πολλά έτη μετά τη διάπραξη των αδικημάτων, τις αλλαγές στις προσωπικές σου συνθήκες, και τη φύση των τελεσθέντων αδικημάτων, τα οποία, ως εκ της φύσης τους, διατηρούν τη σύνδεσή τους με τους σκοπούς της ποινής.
6.2. Λίγους μήνες πριν από τη διάπραξη των αδικημάτων, εκτός από τη μακρόχρονη εξάρτησή σου από σκληρά ναρκωτικά –παράγοντας που ήδη συνεκτιμήθηκε κατά την κατάταξη των αδικημάτων– είχες διαγνωστεί με μεταστατικό καρκίνο και υποβαλλόσουν σε χημειοθεραπεία, γεγονός που επιβάρυνε περαιτέρω τη σωματική και ψυχική σου κατάσταση. Επιπλέον, λόγω της κατάστασής σου, τελούσες σε αδυναμία εργασίας (Τεκμήριο Α). Κατά την περίοδο 2012–2015, όπως προκύπτει από την ποινική απόφαση της 12.02.2024 (υπόθεση 9044/2023, Ε.Δ. Πάφου), είχες εμπλακεί σε άλλα αδικήματα κατά της περιουσίας (Τεκμήριο Β). Ακολούθησε χρονικό διάστημα οκτώ ετών κατά το οποίο παρέμενες άφαντος. Όταν εντοπίστηκες, είχες ήδη δρομολογήσει διαφορετικά τη ζωή σου. Μέχρι σήμερα, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν, έχεις επιτύχει πρόοδο, περιλαμβανομένης της απεξάρτησης από τα ναρκωτικά.
6.3. Δεν κατατέθηκαν στοιχεία για προηγούμενες καταδίκες, πλην της ποινής που εκτίεις στην υπόθεση 9044/2023 Ε.Δ. Πάφου, διάρκειας τριών ετών, με έναρξη εκτέλεσης την 16.10.2023. Από το 2015 και έπειτα δεν προκύπτει εμπλοκή σε νέα εγκληματική δραστηριότητα, στοιχείο που αξιολογείται θετικά. Ωστόσο, η σημασία του είναι περιορισμένη, λόγω της φύσης και της σοβαρότητας των αδικημάτων, τα οποία παραμένουν διαχρονικά σε έξαρση.
6.4. Η παραδοχή ενοχής δεν έγινε με την πρώτη δυνατή ευκαιρία ώστε να επιφέρει τη μέγιστη ελαφρυντική επίδραση. Παρόλα αυτά, λαμβάνεται υπόψη το γεγονός της παραδοχής, στο στάδιο που έλαβε χώρα, καθόσον συνεισέφερε σε εξοικονόμηση δικαστικού χρόνου (20%).
7. Καθήκον του Δικαστηρίου κατά την επιμέτρηση της ποινής είναι να διασφαλίσει ότι η συνολική ποινική μεταχείριση δεν είναι δυσανάλογη – ούτε υπερβολικά αυστηρή ούτε υπερβολικά επιεικής. Βάσει της αρχής της αναλογικότητας, η συνολική ποινή που επιβάλλεται πρέπει να ανταποκρίνεται στην εγκληματική συμπεριφορά στο σύνολό της. Η αρχή της συνολικότητας (totality principle) προέρχεται από το κοινοδίκαιο, έχει υιοθετηθεί νομοθετικά σε ορισμένες δικαιοδοσίες και έχει εκφραστεί με διάφορες παραλλαγές. Εφαρμόζεται όταν ένας κατηγορούμενος αντιμετωπίζει πολλαπλές καταδίκες, και συγκεκριμένα: (i) όταν καταδικάζεται ταυτόχρονα για περισσότερα από ένα αδικήματα, (ii) όταν εκτίει ήδη ποινή φυλάκισης και καταδικάζεται για ξεχωριστό αδίκημα ή αδικήματα, και (iii) όταν καταδικάζεται για αδίκημα που διαπράχθηκε πριν ή κατά την έκτιση προηγούμενης ποινής. Πιο σύνθετες είναι οι περιπτώσεις όπου: τα αδικήματα διαπράχθηκαν σε ευρύτερο χρονικό διάστημα, διαπράχθηκαν σε διαφορετικές δικαιοδοσίες, έχει εκτιθεί μέρος ή το σύνολο προηγούμενης ποινής, ή τα αδικήματα διαφέρουν ποιοτικά ως προς τη φύση ή τη βαρύτητα. Σε όλες τις πιο πάνω περιπτώσεις, η αρχή της συνολικότητας παραμένει εφαρμόσιμη. Σκοπός της είναι η εξασφάλιση ότι η συνολική ποινή που επιβάλλεται είναι δίκαιη και κατάλληλη, αντανακλώντας το πραγματικό αξιόποινο της συνολικής συμπεριφοράς του δράστη, ανεξαρτήτως του αριθμού των πράξεων ή της τυπικής κατάταξης των αδικημάτων. Κατά συνέπεια, η εφαρμογή της αρχής συνεπάγεται αναγκαία προσαρμογή της συνολικής ποινής στο πλαίσιο της αρχής της αναλογικότητας, μέσω τεχνικών μείωσής της. Ωστόσο, η εφαρμογή αυτή δεν θα πρέπει να δημιουργεί την εντύπωση ότι ένας υπότροπος ή κατ’ εξακολούθηση παραβάτης αντιμετωπίζεται ευνοϊκότερα από έναν δράστη μεμονωμένου αδικήματος. Η αρχή της συνολικότητας εφαρμόζεται κατά το τελευταίο στάδιο της ποινικής επιμέτρησης – το σημείο όπου το Δικαστήριο «κάνει ένα βήμα πίσω», προκειμένου να εξετάσει από απόσταση και με συνολική ματιά όλα τα συναφή δεδομένα.
8. Παρά τη χρονική απόσταση από την τέλεση των αδικημάτων, η επαναφορά τους ενώπιον της δικαιοσύνης δεν αναιρεί την ανάγκη για ουσιαστική ποινική ανταπόκριση. Τα αδικήματα αφορούν στην παραβίαση της ιδιωτικής ζωής και στην ευθεία προσβολή εννόμων αγαθών πολιτών. Η επιβολή μη στερητικής της ελευθερίας ποινής, υπό τις περιστάσεις, θα υπονόμευε τη βαρύτητα του δικαιϊκού συστήματος και θα έστελνε λανθασμένα κοινωνικά μηνύματα ανοχής απέναντι σε τέτοια αδικήματα. Λαμβανομένης υπόψη της φύσης και του όγκου της εγκληματικής δραστηριότητας, σε συνδυασμό με τη διαπιστωμένη ακαταλληλότητα οποιασδήποτε εναλλακτικής ποινής και το γεγονός ότι ήδη εκτίεις ποινή φυλάκισης, η επιβολή ποινής στερητικής της ελευθερίας κρίνεται ως η μόνη ενδεδειγμένη. Τα στοιχεία που έχουν τεθεί υπόψη επιδρούν καθοριστικά στην έκταση της ποινής.
9. Περαιτέρω, δεν θα επιβληθούν ξεχωριστές ποινές για τις κατηγορίες που αφορούν συνωμοσία (1η και 4η Κατηγορία). Η επιλογή να μην επιβληθούν διακριτές ποινές στις κατηγορίες συνωμοσίας βασίζεται στο γεγονός ότι τα επόμενα τετελεσμένα αδικήματα εξαντλούν την ποινική απαξία της συμπεριφοράς. Η ποινική ευθύνη για τη διάρρηξη και κλοπή ενσωματώνει τον προπαρασκευαστικό χαρακτήρα της συνωμοσίας, καθιστώντας την αυτοτελή ποινική κύρωση περιττή στο συγκεκριμένο πλαίσιο. Πρόκειται για εφαρμογή της αρχής της απορρόφησης, σύμφωνα με την οποία αποφεύγεται ο τεχνητός πολλαπλασιασμός της ποινής.
10. Ομοίως, δεν θα επιβληθεί διακριτή ποινή για την κλοπή από την κατοικία (3η Κατηγορία), εφόσον επιβάλλεται ποινή για τη διάρρηξη της ίδιας κατοικίας με ταυτόχρονη διάπραξη κακουργήματος (2η Κατηγορία), γεγονός που περιλαμβάνει και την πράξη της κλοπής.
11. Συνεπώς, ποινές θα επιβληθούν στις ακόλουθες κατηγορίες: 2η Κατηγορία (διάρρηξη κατοικίας και διάπραξη κακουργήματος), 5η, 6η και 7η Κατηγορία (κοινές κλοπές κινητών πραγμάτων).
12. Η συρροή των αδικημάτων είναι τέτοιας φύσης, ώστε οι ποινές να μπορούν να αφεθούν να συντρέξουν (concurrent sentences), σύμφωνα με τις αρχές που διέπουν τη συντρέχουσα εκτέλεση ποινών.
13. Επιβάλλονται οι ακόλουθες ποινές:
1η Κατηγορία: καμία ποινή
2η Κατηγορία: ποινή φυλάκισης 12 μηνών.
3η Κατηγορία: καμία ποινή
4η Κατηγορία: καμία ποινή
5η Κατηγορία: ποινή φυλάκισης 5 μηνών, συντρέχουσα.
6η Κατηγορία: ποινή φυλάκισης 5 μηνών, συντρέχουσα.
7η Κατηγορία: ποινή φυλάκισης 5 μηνών, συντρέχουσα.
14. Όλες οι ποινές φυλάκισης να συντρέχουν μεταξύ τους.
15. Στο σύνολό της, η ποινική μεταχείριση, είναι στο ένα έτος. Απαντά στο γεγονός πως ο Κατηγορούμενος, ηλικίας σήμερα περίπου 50 ετών, το 2014, δηλαδή προ πολλών ετών, σε χρονικό διάστημα δύο διαδοχικών ημερών, μαζί με άλλο πρόσωπο, διέρρηξαν κατοικία ενός τρίτου προσώπου και έκλεψαν μέσα από αυτήν περιουσία, και έκλεψαν και από δύο άλλους χώρους που επισκέφθηκαν κινητά τηλέφωνα, περιουσία συνολικής αξίας που δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλη, θυματοποιώντας τέσσερα διαφορετικά πρόσωπα, αλλοδαπής καταγωγής, που υπέστησαν ζημιά και ταλαιπωρία. Μέρος της περιουσίας που εντοπίστηκε επιστράφηκε στους δικαιούχους. Ο Κατηγορούμενος κατά τον χρόνο διάπραξης των αδικημάτων ήταν χρήστης σκληρών ναρκωτικών με πρόσθετα προβλήματα υγείας (μεταστατικό καρκίνο). Το 2015 εγκατέλειψε την Κύπρο και εντοπίστηκε το 2023, έχοντας, στο μεταξύ, καταφέρει να απεξαρτηθεί, να ξεπεράσει τα σοβαρά προβλήματα, και να δρομολογήσει τη ζωή του, μέχρι που επιβλήθηκε σε αυτόν άμεση ποινή φυλάκισης στην υπόθεση 9044/2023 Ε.Δ. Πάφου, για αδικήματα ίδιας φύσης που διέπραξε την ίδια περίοδο, 2012-2015, υπό όμοιες συνθήκες. Το Δικαστήριο έλαβε υπόψη ότι ο Κατηγορούμενος δεν ενήργησε στο πλαίσιο οργανωμένου κυκλώματος, ούτε επιδείχθηκε άλλου είδους συστηματικότητα, επαγγελματισμός ή σχεδιασμός. Οι πράξεις ήταν αποτέλεσμα προσωπικής εξαθλίωσης και όχι συνειδητής, επαναλαμβανόμενης εγκληματικής σταδιοδρομίας με σκοπό το οικονομικό όφελος. Οι ποινές στις οποίες κατέληξε η επιμέτρηση δεν αποκλίνουν ουσιωδώς από το πλαίσιο που έθεσε και η πολύ πρόσφατη Γενικός Εισαγγελέας ν. Ηρακλέους, ΠΕ 264/2024, 20.05.2025, για τις ποινές ως προς τις οποίες είναι όμοια ή όμοιας απαξίας αδικήματα, και υπό τις εδώ διαφοροποιούμενες περιστάσεις.
16. Εκτίεται ήδη ποινή φυλάκισης στην υπόθεση 9044/2023 Ε.Δ. Πάφου, με έναρξη την 16.10.2023, για αδικήματα που δύνανται να ενταχθούν σε ένα ενιαίο πλαίσιο έκνομης συμπεριφοράς, δηλαδή εγκλήματα κατά της περιουσίας, τελεσθέντα στην ίδια, ευρύτερα προσδιοριζόμενη χρονική περίοδο, με κοινά χαρακτηριστικά, την εξάρτηση από ναρκωτικές ουσίες και την επακόλουθη εγκληματική δραστηριότητα για την εξασφάλιση δόσης. Έξω από το πλαίσιο αυτό της εξάρτησης από τις ναρκωτικές ουσίες, δεν προκύπτει από οπουδήποτε να υπάρχει επικινδυνότητα, που να ερείδεται σε άλλες προφανείς αιτίες.
17. Τα αδικήματα της παρούσας υπόθεσης θα μπορούσαν να είχαν συνεκτιμηθεί κατά την επιβολή της ποινής στη σοβαρότερη υπόθεση 9044/2023 Ε.Δ. Πάφου. Όλες οι κατηγορίες που αφορούν στον Κατηγορούμενο θα μπορούσαν να είχαν περιληφθεί στο ίδιο κατηγορητήριο. Η καταχώριση ξεχωριστών ποινικών υποθέσεων προκάλεσε πρόσθετη ταλαιπωρία. Υπάρχει η δυνατότητα να εξεταστεί εκ των υστέρων η εφαρμογή της αρχής της συνολικότητας, γεγονός που υποστηρίζεται σε κάποιο βαθμό και από εγχώρια νομολογία[5]. Αν όλες οι υποθέσεις είχαν συνεκτιμηθεί κατά την έκδοση της ποινής στην 9044/2023 Ε.Δ. Πάφου, είναι αβέβαιο ποια ποινή θα επιβαλλόταν[6]. Πιθανολογείται, πάντως, ως λογικό επακόλουθο, ότι η ποινή για το σύνολο της εγκληματικής δράσης δεν θα ήταν στο σύνολό της αυστηρότερη από την ποινή των 36 μηνών (τριών ετών) που τελικώς επιβλήθηκε στη σοβαρότερη κατηγορία εκείνης της υπόθεσης. Εκεί τα κλοπιμαία, κατόπιν διάρρηξης, ήταν περιουσία πολλαπλάσιας αξίας.
18. Δεν υφίσταται άκαμπτος κανόνας ή περιορισμός ως προς τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να εφαρμοστεί η δυνατότητα συνεκτίμησης προηγούμενης καταδίκης, όταν τίθεται ζήτημα συνολικής ποινικής μεταχείρισης. Δηλαδή, ως προς την ακολουθητέα μεθοδολογία. Έναντι στο να εφαρμοστεί μειωμένη (με ανασφαλές μέτρο ως προς τη μείωση) αυτοτελής διαδοχική ποινή, είναι προτιμότερο η μείωση να επέρχεται δια της επιβολής συντρέχουσας ποινής που να συνεκτίεται εξ αδιαιρέτου με την υφιστάμενη ποινή, μερικώς ή πλήρως. Ο καθορισμός του χρόνου έκτισης της ποινής αναδρομικά είναι πρακτικός μηχανισμός εφαρμογής της πλήρους συνδρομής των περισσότερων ποινών σε διαφορετικές υποθέσεις[7]. Πληρέστερη εφαρμογή της αρχής της συνολικότητας υπάρχει στην τελευταία περίπτωση, λαμβανομένων υπόψη και των νόμιμων δικαιωμάτων που σχετίζονται και με την έκτιση της ποινής, ως συνολικής ποινής.
19. Η συντρέχουσα εκτέλεση των ποινών της παρούσας υπόθεσης με την ήδη εκτιόμενη ποινή στην υπόθεση 9044/2023 αποτελεί δίκαιη και αναλογική προσέγγιση, η οποία αποτρέπει την επιβολή υπερβολικά τιμωρητικής ποινής για γεγονότα που, κατά την ουσία τους, ανήκουν σε ενιαίο εγκληματικό πλαίσιο. Το Δικαστήριο συνεκτιμά τη συνολική εγκληματική εικόνα του Κατηγορουμένου και επιλέγει να επιβάλει μια ποινή που είναι επαρκής για να εξυπηρετεί τόσο τους σκοπούς της γενικής και ειδικής πρόληψης όσο και της κοινωνικής επανένταξης, χωρίς υπέρβαση της αναγκαίας ποινικής αυστηρότητας.
20. Η τελική ποινική μεταχείριση αποτελεί προϊόν στάθμισης όλων των διαθέσιμων παραμέτρων της υπόθεσης. Δεν αντανακλά μόνο την ανάγκη της ποινής να απαντήσει στην εγκληματική συμπεριφορά, αλλά και την υποχρέωση του Δικαστηρίου να αποδώσει μια δίκαιη και εξατομικευμένη ποινή, που να ενσωματώνει τόσο την ευθύνη του Κατηγορουμένου, όσο και την κοινωνική προοπτική της αναμόρφωσής του.
21. Οι ποινές φυλάκισης που επιβλήθηκαν σε αυτή την υπόθεση να εκτελεστούν άμεσα και να συντρέχουν και με την ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε και εκτίεται στην υπόθεση 9044/2023 Ε.Δ. Πάφου, με έναρξη από την 16.10.2023, ημερομηνία που ο Κατηγορούμενος τελεί υπό κράτηση στην 9044/2023 Ε.Δ. Πάφου.
22. Οδηγίες διαχείρισης τεκμηρίων:
· Παρειακά επιχρίσματα και αποτυπώματα να κατασχεθούν και να καταστραφούν.
(Υπ.) ……………………….
Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
[1] Γενικός Εισαγγελέας v. Κυριάκου (2008) 2 ΑΑΔ 562, Ιακώβου ν. Αστυνομίας, ΠΕ 159/2024, 08.11.2024.
[2] Γιαννακού ν. Δημοκρατία, ΠΕ 235/2023, 19.07.2024, Μιχαηλίδης v. Δημοκρατίας (1991) 2 ΑΑΔ 391, Δημοκρατία v. Κυριάκου κ.ά. (1990) 2 ΑΑΔ 264.
[3] Θεοχάρους ν. Αστυνομίας (2008) 2 ΑΑΔ 575.
[4] Pernell Geoffrey Michael John v. Κυπριακής Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1998) 2 ΑΑΔ 417, Antoniou v. Police (1983) 2 CLR 319.
[5] Βέλιου ν. Αστυνομίας (2013) 2 ΑΑΔ 76, Παρερέ ν. Αστυνομίας (2013) 2 ΑΑΔ 257.
[6] DJionis v. The Police (1984) 2 C.L.R. 59, 64, Varnava v. Police (1984) 2 C.L.R. 349, Παναγή ν. Δημοκρατίας (1993) 2 ΑΑΔ 47 και Παναγιώτου (Αντάρτης) ν. Δημοκρατίας (1997) 2 ΑΑΔ 138, 143, 144.
[7] Βλ. Αυστραλιανή Baghdadi [2012] NSWCCA 212.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο