ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Λ. Χατζηξενοφώντος, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 3530/2024
Μ.Π
v
Α.Π
Κατηγορούμενος
Ημερομηνία: 16/05/2025
Για τον Παραπονούμενο: κος Γ. Ηλιάδης
Για τον Κατηγορούμενο: κος Α. Χουβαρτάς
Κατηγορούμενος παρών
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ο Κατηγορούμενος αντιμετωπίζει συνολικά 3 κατηγορίες που αφορούν την πράξη καταδολίευσης εξ αποφάσεως πιστωτή.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες των κατηγοριών, ο Κατηγορούμενος ήταν εκ δικαστικής αποφάσεως οφειλέτης χρέους δυνάμει αποφάσεως του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου στην Αγωγή με αριθμό 3641/2013 και ενώ στις 22/04/2024 στα πλαίσια της εν λόγω αγωγής διατάχθηκε από το αναφερόμενο Δικαστήριο να καταβάλλει στον Παραπονούμενο / εκ δικαστικής απόφασης πιστωτή του, το ποσό των €150 μηνιαίως από 22/05/2024 και την 22η ημέρα κάθε επόμενου μήνα μέχρι τελείας εξόφλησης, παρέλειψε και εξακολουθεί να παραλείπει να καταβάλει το ποσό της αναφερόμενης δόσης για την περίοδο από 22/05/2024 μέχρι 22/07/2024, αμφότερων των ημερομηνιών περιλαμβανομένων.
Ο Παραπονούμενος προς απόδειξη των κατηγοριών προσέφερε μαρτυρία ο ίδιος. Μετά που ο Κατηγορούμενος κρίθηκε εκ πρώτης όψεως ένοχος και κλήθηκε σε απολογία στην κατηγορία που αντιμετωπίζει, επέλεξε να καταθέσει ενόρκως.
Δηλώθηκε ως παραδεκτό γεγονός ότι στα πλαίσια της Αγωγής υπ’ αριθμό 3641/2013 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου εκδόθηκε διάταγμα ημερομηνίας 22/04/2024, με το οποίο διατάσσετο ο Εναγόμενος 1 να καταβάλλει στον Ενάγοντα το εξ αποφάσεως χρέος με μηνιαίες δόσεις των €150 από 22/05/2024 και ακολούθως την 22η ημέρα κάθε επόμενου μήνα μέχρι εξόφλησης.
Περαιτέρω, κατατέθηκαν από κοινού τα ακόλουθα έγγραφα ως προς την αλήθεια του περιεχομένου τους:
· Πιστό αντίγραφο του διατάγματος ημερομηνίας 22/04/2024 στα πλαίσια της Αγωγής υπ’ αριθμό 3641/2013 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου (βλ. Τεκμήριο 1)∙ και
· Η απόφαση ημερομηνίας 22/04/2024 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου στα πλαίσια της Αγωγής υπ’ αριθμό 3641/2013 στην αίτηση έρευνας ημερομηνίας 20/09/2022 (βλ. Τεκμήριο 2).
Β. ΜΑΡΤΥΡΙΑ
Το πλήρες περιεχόμενο της μαρτυρίας βρίσκεται καταγεγραμμένο στα πρακτικά της υπόθεσης και μαζί με το περιεχόμενο των τεκμηρίων έχει μελετηθεί και λαμβάνεται υπόψη στο σύνολό του. Δεν θα προβώ σε εκτενή και λεπτομερή παράθεση της μαρτυρίας, αλλά θα περιοριστώ στα ουσιώδη σημεία της μαρτυρίας εκάστου μάρτυρα (βλ. Καννάουρου κ.ά ν. Σταδιώτη κ.ά. (1990) 1 ΑΑΔ 35).
Παραπονούμενος
Ο Παραπονούμενος ανέφερε ότι ο Κατηγορούμενος δεν κατέβαλε τις μηνιαίες δόσεις από 22/05/2024 μέχρι και 22/07/2024, αλλά ούτε και οποιαδήποτε άλλη μηναία δόση. Στα πλαίσια της αγωγής ο Παραπονούμενος διατάχθηκε να καταβάλει μηνιαίως το ποσό των €175 προς τον Εναγόμενο 2 στην αγωγή, σύμφωνα με διάταγμα που εκδόθηκε στα πλαίσια αίτησης μηνιαίων δόσεων, διάταγμα με το οποίο ο Παραπονούμενος συμμορφώνεται. Αντεξεταζόμενος ανέφερε ότι ο Κατηγορούμενος έχει 3 παιδιά, και το μικρότερο νομίζει είναι ηλικίας 3 χρονών.
Κατηγορούμενος
Ο Κατηγορούμενος κατά την κυρίως εξέταση του ανέφερε ότι είναι 71 ετών, δεν μπορεί να εργαστεί και το μοναδικό εισόδημα του είναι η σύνταξη που λαμβάνει περί τα €461 το μήνα. Έχει 3 παιδιά και το μικρότερο είναι ηλικίας 3 ετών. Κατά την κυρίως εξέταση του κατέθεσε τα ακόλουθα έγγραφα:
· Βεβαίωση λήψης σύνταξης ύψους €461,77 για την περίοδο από 01/02/2023 μέχρι 28/02/2023 (βλ. Τεκμήριο 3)∙
· Ιατρικό σημείωμα ημερομηνίας 07/11/2024 στο οποίο αναφέρεται ότι ο Κατηγορούμενος υποβλήθηκε σε πολλαπλές αποτυχημένες επεμβάσεις σπονδυλικής στήλης και προς τούτο του τοποθετήθηκε ενδοραχιαία συνεχής χορήγηση φαρμάκων (οπιοειδή) (βλ. Τεκμήριο 4)∙
· Ιατρική βεβαίωση ημερομηνίας 20/05/2024 στην οποία αναφέρεται ότι ο Κατηγορούμενος λόγω χειρουργικής επέμβασης στην σπονδυλική στήλη παρουσιάζει δυσκολία στην βάδιση και είναι ανίκανος για εργασία και καθίσταται ανίκανος να εργασθεί ξανά (βλ. Τεκμήριο 5)∙ και
· Ιατρικό σημείωμα ημερομηνίας 20/07/2024 στο οποίο αναφέρεται η ιατρική κατάσταση του Κατηγορούμενου και το γεγονός ότι είναι μόνιμα ανίκανος για να εργαστεί (βλ. Τεκμήριο 6).
Ανέφερε ότι καταβάλει ενοίκιο ύψους €150 τον μήνα για το σπίτι στο οποίο διαμένει, το οποίο ενοικιάζει από την πρώην σύζυγο του, τα έξοδα διαβίωσης του ανήλικου τέκνου του αλλά και καταβάλει έξοδα για την αγορά των φαρμάκων του. Αντεξεταζόμενος συμφώνησε ότι οφείλει στον Παραπονούμενο το εξ αποφάσεως χρέος αλλά δεν έχει χρήματα για να το εξοφλήσει, παρά μόνο την σύνταξη που λαμβάνει κάθε μήνα ύψους €461. Η τωρινή του σύζυγος εργάζεται με μερική απασχόληση και λαμβάνει €500 μηνιαίως και ένεκα της δεινής οικονομικής τους κατάστασης δεν αποπληρώνει τους λογαριασμούς προς την υδατοπρομήθεια.
Ανέφερε ότι δεν καπνίζει στο παρόν στάδιο, και σχολίασε την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου ημερομηνίας 22/04/2024 στα πλαίσια της αίτησης μηνιαίων δόσεων αναφέροντας ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου έκανε λάθος όταν κατέληξε ότι ο ίδιος την εν λόγω περίοδο κάπνιζε. Ο ίδιος ήθελε να εφεσιβάλει την εν λόγω απόφαση αλλά δεν είχε χρήματα για να πληρώσει τον δικηγόρο του.
Ο ίδιος δεν έλαβε διαβήματα είτε για να τροποποιήσει την απόφαση του δικαστηρίου ημερομηνίας 22/04/2024 είτε για να ακυρώσει το διάταγμα ημερομηνίας 22/04/2024 καθ’ ότι δεν είχε χρήματα για να καταβάλει στον δικηγόρο του για να προωθήσει τις ανάλογες διαδικασίες.
Συμφώνησε κατά την αντεξέταση του ότι από τις 22/04/2024 μέχρι σήμερα δεν άλλαξαν τα οικονομικά του δεδομένα και λάμβανε και λαμβάνει το ίδιο ποσό, ήτοι €461 μηνιαίως, χωρίς να έχει οποιοδήποτε άλλο εισόδημα.
Γ. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Έχω παρακολουθήσει με προσοχή όλους τους μάρτυρες που κατέθεσαν ενώπιον του Δικαστηρίου και είμαι σε θέση να αξιολογήσω την μαρτυρία τους, έχοντας την ευκαιρία να παρακολουθήσω τις αντιδράσεις τους, φυσικές ή αφύσικες, τον τρόπο που απαντούσαν, τη νευρικότητα ή την επιφυλακτικότητά τους, ή την ιδιοσυγκρασία που εκδήλωσαν, λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές που έχει καθιερώσει η σχετική νομολογία (βλ. Αυξεντίου v. Διγκλη (2007) 1 ΑΑΔ 1367, Χάρης Χρίστου v. Ευγενείας Khoreva (2002) 1 AAΔ.454, Παπαδοπούλου v Αστυνομίας (2007) 2 ΑΑΔ 173).
Είναι καλά γνωστό ότι η μαρτυρία που παρουσιάζεται απ' όλες τις πλευρές στο Δικαστήριο, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται μικροσκοπικά, αλλά μέσα στο συνολικό της πλαίσιο, με όλα τα πιθανά επακόλουθα που μπορεί να επιφέρει. Έτσι στην αξιολόγηση της μαρτυρίας που παρουσιάζεται, το Δικαστήριο, που έχει την ευκαιρία να ακούσει και να παρακολουθήσει τους μάρτυρες που καταθέτουν, έχει τη διακριτική ευχέρεια να αποδεχθεί ολόκληρη ή μέρος της μαρτυρίας ενός μάρτυρα και να ενεργήσει ανάλογα (βλ. Κωνσταντίνου ν Αστυνομίας (1989) 2 ΑΑΔ 109).
Σημειώνεται ότι η αξιολόγηση δεν έχει περιοριστεί στην ατομική κρίση της αξιοπιστίας του κάθε μάρτυρα αλλά συσχετίστηκε, τέθηκε σε αντιπαράθεση και διερευνήθηκε με την αντικειμενική υπόσταση των εκατέρωθεν θέσεων (βλ. Στυλιανίδης v Χατζηπιέρα (1992) 1 ΑΑΔ 1056 και Mustafa v Κακουρή κ.α (2002) 1 ΑΑΔ 165).
Παραπονούμενος
Ο Παραπονούμενος μου έκανε καλή εντύπωση από το εδώλιο του μάρτυρα και κρίνω ότι προσήλθε στο Δικαστήριο για να πει την αλήθεια. Καθ' όλη τη διάρκεια της μαρτυρίας του ήταν σταθερός στις απαντήσεις του και σε κανένα σημείο δεν έχει κλονιστεί η μαρτυρία του, ούτε διαφοροποιηθεί κατά το στάδιο της αντεξέτασης. Αντίθετα ο μάρτυρας κάλυψε με ευθύτητα, σαφήνεια και ειλικρίνεια κάθε σημείο και κάθε πτυχή που του τέθηκε. Αυτό που σημειώνεται, είναι ότι η μαρτυρία του Παραπονούμενου, η οποία δεν ήταν άλλη εκτός από το ότι ο Κατηγορούμενος δεν κατέλαβε τις 3 μηνιαίες δόσεις ως αναγράφονται στο Κατηγορητήριο, στην ουσία αποτελεί αδιαμφησβήτητο γεγονός όπως διαφάνηκε από την μαρτυρία του Κατηγορούμενου.
Ως εκ των ανωτέρω και χωρίς κανένα ενδοιασμό, θεωρώ την μαρτυρία του Παραπονούμενου ως απόλυτα αξιόπιστη και επομένως την αποδέχομαι.
Κατηγορούμενος
Ο Κατηγορούμενος, παρά το ότι απαντούσε με υπερβολή σε αρκετά σημεία κατά την αντεξέταση του, κρίνω ότι προσήλθε στο Δικαστήριο για να αναφέρει την αλήθεια. Με την μαρτυρία του παραδέχθηκε ότι δεν κατέβαλε στον Παραπονούμενο τις επίδικες 3 δόσεις, επικαλούμενος οικονομική αδυναμία. Φυσικά αυτό είναι η δική του κρίση και συναίσθηση ως προς την οικονομική του κατάσταση, και που ως θα αναλυθεί κατωτέρω θα αξιολογηθεί στα πλαίσια της υπεράσπισης που μπορεί να εγείρει ο Κατηγορούμενος σύμφωνα με το άρθρο 3(4) του Νόμου.
Δ. ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραδεκτά γεγονότα, τα μη αμφισβητούμενα γεγονότα ως εμφανίζονται δια των χειρισμών των διαδίκων κατά την ακρόαση (βλ. Κυριακίδης ν Τράπεζα Πειραιώς (Κύπρου) Λτδ, Πολιτική Έφεση αρ. 185/2012, 19/04/2018), την πιο πάνω αξιολόγηση της μαρτυρίας που τέθηκε ενώπιον μου καθώς και τα τεκμήρια που κατατέθηκαν, τα κάτωθι αποτελούν τα ευρήματα πραγματικών γεγονότων της παρούσας υπόθεσης:
- Στις 09/12/2019 εκδόθηκε απόφαση υπέρ του Παραπονούμενου και εναντίον του Κατηγορούμενου στα πλαίσια της Αγωγής υπ’ αριθμό 3641/2013 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου για το συνολικό ποσό των €5,073.35 πλέον τόκο, πλέον έξοδα της αγωγής που υπολογίσθηκαν από τον Πρωτοκολλητή και εγκρίθηκαν από το Δικαστήριο στο ποσό των €6,686.00 πλέον τόκους επί των εξόδων (βλ. Τεκμήριο 2).
- Ο Κατηγορούμενος δεν εξόφλησε το εξ αποφάσεως χρέος.
- Στα πλαίσια της Αγωγής υπ’ αριθμό 3641/2013 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου εκδόθηκε απόφαση ημερομηνίας 22/04/2024 στα πλαίσια αίτησης έρευνας, με την οποία κλήθηκε ο Κατηγορούμενος να καταβάλει το ποσό των €150 μηνιαίως από 22/05/2024 και ακολούθως την 22η ημέρα κάθε επόμενου μήνα μέχρι εξόφλησης.
· Ο Κατηγορούμενος δεν κατέβαλε τις μηνιαίες δόσεις από 22/05/2024 μέχρι 22/07/2024.
· Ο Κατηγορούμενος δεν προώθησε οποιαδήποτε διαδικασία για να τροποποιηθεί ή να ανασταλεί το διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου με το οποίο διατάχθηκε να καταβάλλει το ποσό των €150 μηνιαίως στον Παραπονούμενο.
· Ο Κατηγορούμενος δεν εφεσίβαλε την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου ημερομηνίας 22/04/2024 στα πλαίσια της Αγωγής υπ’ αριθμό υπ’ αριθμό 3641/2013.
· Ο Κατηγορούμενος παρουσιάζει διάφορα προβλήματα υγείας, έχει υποβληθεί σε διάφορες χειρουργικές επεμβάσεις, και προς τούτο του τοποθετήθηκε ενδοραχιαία συνεχής χορήγηση φαρμάκων (οπιοειδή).
· Τα εισοδήματα του Κατηγορούμενου από τις 22/04/2024 μέχρι και την ημερομηνία της αντεξέτασης του στα πλαίσια της υπό κρίση διαδικασίας παρέμειναν τα ίδια, ήτοι €461,77 μηνιαίως από σύνταξη που λαμβάνει.
Ε. ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Σύμφωνα με το άρθρο 3(1)(γ) του περί Καταδολίευσης των εκ Δικαστικής Αποφάσεως Πιστωτών Νόμος του 2008 (Ν. 60(I)/2008) οποιοσδήποτε εκ δικαστικής αποφάσεως οφειλέτης χρέους παραλείψει να καταβάλει προς τον εκ δικαστικής αποφάσεως πιστωτή το ποσό οποιασδήποτε δόσης κατά την ημερομηνία πληρωμής που είχε διαταχθεί από το Δικαστήριο κατά την έκδοση διατάγματος πληρωμής εκ δικαστικής αποφάσεως χρέους με δόσεις, για λόγο άλλο από οικονομική ή φυσική αδυναμία, συνιστά ποινικό αδίκημα.
Στην υπόθεση Νικολάου v. CITI PRINCIPAL INVESTMETNS LTD (2016) 2 ΑΑΔ 1346, αποφασίστηκε ότι η αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος του άρθρου 3(1)(γ) στοιχειοθετείται με την προσαγωγή αδιαμφησβήτητης μαρτυρίας ότι ο κατηγορούμενος, (α) είναι εκ δικαστικής αποφάσεως οφειλέτης με πιστωτή τον παραπονούμενο, (β) δεν έχει εξοφλήσει το χρέος του, (γ) αποδέχθηκε να εξοφλήσει το χρέος του με μηνιαίες δόσεις και στην βάση αυτού εκδόθηκε σχετικό διάταγμα και (δ) παρέλειψε να καταβάλει οποιαδήποτε δόση κατά την ημερομηνία πληρωμής που είχε διαταχθεί από το Δικαστήριο.
Στην υπόθεση Προδρόμου v Τράπεζα Κύπρου Δημόσιας Εταιρείας Λτδ (2014) 2 ΑΑΔ 108, το Ανώτατο Δικαστήριο τόνισε ότι το μόνο που ενδιαφέρει είναι η διαπίστωση της παράλειψης καταβολής των δόσεων και το γεγονός ότι ακόμα δεν είχαν πληρωθεί κατά τον ουσιώδη χρόνο, και όχι το υπόλοιπο του εξ αποφάσεως χρέους. Στις περιπτώσεις αυτές το ουσιώδες δεν είναι η διακρίβωση του χρέους, εφόσον αυτό προκύπτει από δικαστική απόφαση.
Σύμφωνα με το Άρθρο 3(4) του ίδιου νόμου αποτελεί υπεράσπιση για τον κατηγορούμενο αν αποδείξει ότι:
«α) έχει συμμορφωθεί με το διάταγμα πληρωμής εκ δικαστικής αποφάσεως χρέους με δόσεις ή
β) ότι έχει μεταβληθεί η οικονομική του κατάσταση από την ημερομηνία έκδοσης του εν λόγω διατάγματος ή
γ) ότι έχει υποβάλει αίτηση στο Δικαστήριο για τροποποίηση ή αναστολή του διατάγματος την οποία έχει επιδώσει στον εκ δικαστικής αποφάσεως πιστωτή, πριν από την επίδοση του κατηγορητηρίου σ' αυτόν».
Όπως έχει νομολοηθεί το βάρος απόδειξης για τη στοιχειοθέτηση της υποκειμενικής υπόστασης του αδικήματος, για την οποία ο Νόμος αναγνωρίζει στον οφειλέτη την υπεράσπιση της οικονομικής ή φυσικής αδυναμίας, το φέρει ο τελευταίος στο επίπεδο του ισοζυγίου των πιθανοτήτων, εφόσον κάτι τέτοιο εμπίπτει στην αποκλειστική γνώση του οφειλέτη (βλ. Ζίττης ν ΣΕΔΙΠΕΓ Λύσης Λτδ (2016) 2 ΑΑΔ 247).
Στην υπόθεση Δώρος Ασιηκάλης ν Αφροδίτη Κλαγγίδη, Ποινική Έφεση αρ. 226/2021, ημερομηνίας 27/11/2023 λέχθηκε ότι η φυσική ή οικονομική αδυναμία, την οποία πρέπει να αποδείξει ο οφειλέτης, συνδέεται με τις υπερασπίσεις οι οποίες μπορούν να προβληθούν στα πλαίσια του άρθρου 3(4)(γ) του σχετικού Νόμου. Στην εν λόγω υπόθεση η εφεσίβλητη ήταν άνεργη. Κρίθηκε ότι λανθασμένα το Πρωτόδικο Δικαστήριο προέβη σε εύρημα ότι η εφεσίβλητη είχε αποσείσει το βάρος απόδειξης για φυσική ή οικονομική αδυναμία να καταβάλει τις επίδικες μηνιαίες δόσεις χωρίς αξιολόγηση που να οδηγεί σε εύρημα οικονομικής αδυναμίας που να συνδέεται με τη μεταβολή της οικονομικής της κατάστασης από την ημερομηνία έκδοσης του εν λόγω διατάγματος ή σε εύρημα ότι αποτάθηκε στο Δικαστήριο για να μειώσει το ποσό ή να αναστείλει το διάταγμα μηνιαίων δόσεων.
ΣΤ.ΒΑΡΟΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ
Σε όλες τις ποινικές υποθέσεις, το βάρος της απόδειξης σωρευτικής συνύπαρξης όλων των συστατικών στοιχείων του αδικήματος το έχει η Kατηγορούσα Aρχή, με υψηλότατο επίπεδο απόδειξης, δηλαδή πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Εναπόκειται στην Κατηγορούσα Αρχή να παρουσιάσει μαρτυρία που να είναι και αξιόπιστη και σαφής (βλ. Φλουρής v. Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ 401).
Η Κατηγορούσα Αρχή θα πρέπει να αποδείξει, με αποδεκτή μαρτυρία, την ύπαρξη κάθε συστατικού στοιχείου της κατηγορίας και δεν επιτρέπονται υποθέσεις ως προς την ύπαρξη γεγονότων, όσο εύλογες και εάν είναι (βλ. Sener Erbekci v. Δημοκρατίας (2005) 2 Α.Α.Δ 434). Όσα ερωτηματικά και αν η συμπεριφορά του κατηγορούμενου εγείρει, δεν είναι δυνατόν να καταδικαστεί μετά την απόρριψη της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής (βλ. Γενικός Εισαγγελέας v. Ανδρέα Ευριπίδου (2002) 2 Α.Α.Δ 246). Εάν στο τέλος της υπόθεσης μείνει έστω και η παραμικρή αμφιβολία στο μυαλό του Δικαστηρίου για την ενοχή του Κατηγορούμενου, τότε αυτό θα πρέπει να αποφασισθεί υπέρ του και να απαλλαγεί της κατηγορίας.
Η πεμπτουσία της ποινικής δίκης είναι η θεμελιακή αρχή ότι η καταδίκη είναι επιτρεπτή μόνο όταν αναδύεται, ασφαλής, ως αποτέλεσμα κρυστάλλινης και χωρίς λογική αμφιβολία δικανικής πεποίθησης (βλ. ΧΧ ΧΧ ν Αστυνομίας, Ποινική Έφεση αρ. 294/2018, ημερομηνίας 19/11/2019, ECLI:CY:AD:2019:B474).
Ζ. ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Έχοντας υπόψιν τα αδιαμφησβήτητα γεγονότα, τα ευρήματα του Δικαστηρίου στα οποία κατέληξα, στο σύνολο της έγγραφης μαρτυρίας που έχει τεθεί ενώπιον μου και την οποία αποδέχθηκα, καθώς και τη δια ζώσης μαρτυρία που έχω κάνει αποδεκτή,
καταλήγω ότι ο Παραπονούμενος πέτυχε να αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας όλα τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος του άρθρου 3 (1) (γ) του Νόμου σε όλες τις κατηγορίες. Συγκεκριμένα έχει αποδειχθεί ότι ο Κατηγορούμενος είναι εκ δικαστικής αποφάσεως οφειλέτης με πιστωτή τον Παραπονούμενο, ότι το χρέος δεν έχει εξοφληθεί, ότι εναντίον του εκδόθηκε διάταγμα αποπληρωμής του εξ’ αποφάσεως χρέους του με μηνιαίες δόσεις, και ότι παρέλειψε να καταβάλει τις δόσεις που αναφέρονται στις λεπτομέρειες των κατηγοριών αρ.1 έως και αρ.3 ήτοι για την περίοδο από 22/05/2024 μέχρι και 22/07/2024 αμφότερων συμπεριλαμβανομένων, όταν αυτές κατέστησαν πληρωτέες.
Επομένως το ερώτημα που προκύπτει είναι κατά πόσον ο Κατηγορούμενος έχει αποσείσει το βάρος απόδειξης ότι υφίσταται μια από τις υπερασπίσεις του άρθρου 3(4) του Νόμου 60(1)/2008.
Σχετικά με την υπεράσπιση της μεταβολής της οικονομικής κατάστασης του Κατηγορούμενου από την ημερομηνία έκδοσης του εν λόγω διατάγματος σημειώνονται τα ακόλουθα. Καμία μαρτυρία δεν προσκομίστηκε από τον Κατηγορούμενο όπου να υποδεικνύεται η μεταβολή της οικονομικής κατάστασης του από την ημερομηνία έκδοσης του διατάγματος πληρωμής του εκ δικαστικής αποφάσεως χρέους με δόσεις, δηλαδή στις 22/04/2024, μέχρι και σήμερα. Αντίθετα η μαρτυρία που προσκομίστηκε υποδηλώνει το αντίθετο. Ο Κατηγορούμενος κατά την αντεξέταση του ανέφερε ότι η οικονομική του κατάσταση παρέμεινε η ίδια από τις 22/04/2024, και το μόνο εισόδημα που λαμβάνει είναι η μηνιαία σύνταξη του, όπως λάμβανε και στις 22/04/2024.
Επιπλέον ο ίδιος ο Κατηγορούμενος αρνήθηκε κατά την αντεξέταση του ότι προώθησε οποιαδήποτε διαδικασία για τροποποίηση ή αναστολή του διατάγματος μηνιαίων δόσεων.
Ως εκ των ανωτέρω, ο Κατηγορούμενος απέτυχε να αποδείξει στο ισοζύγιο των πιθανοτήτων την υπεράσπιση της οικονομικής αδυναμίας, που ως τονίστηκε στην υπόθεση Δώρος Ασιηκάλης ν Αφροδίτη Κλαγγίδη, (ανωτέρω) συνδέεται με τις υπερασπίσεις οι οποίες μπορούν να προβληθούν στα πλαίσια του άρθρου 3(4) του σχετικού Νόμου.
Συνακόλουθα, ο Κατηγορούμενος κρίνεται ένοχος σε όλες τις κατηγορίες.
(Υπογρ.)……………………………….
Λ. Χατζηξενοφώντος, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο