ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

 

 

Αίτηση Έκδοσης αρ. 3 / 2025

 

 

 

Αναφορικά με τον περί Έκδοσης Φυγοδίκων Νόμο 97/1970

 

και

 

 

Αναφορικά με τον περί της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Έκδοσης Φυγοδίκων (Κυρωτικό) Νόμο 95/1970

 

 

και

 

 

Αναφορικά με την αίτηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας για την έκδοση του E. E. ημερομηνίας γέννησης [], κάτοχος διαβατηρίου Ρωσίας υπ’ αριθμό []

 

 

_________________

 

 

Ημερομηνία: 02 Σεπτεμβρίου 2025

Εμφανίσεις:

Σ. Σοφοκλέους για τον Γενικό Εισαγγελέα

Α. Αλεξάνδρου με Κ. Μενοίκου (κα) για τον εκζητούμενο

Εκζητούμενος: παρών

Αιτήματα για επέκταση του χρόνου κράτησης / απόλυση υπό όρους

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

1.            Ο εκζητούμενος συνελήφθη την 04.08.2025 ώρα 20:43 κατόπιν έκδοσης προσωρινού εντάλματος σύλληψης, το οποίο είχε εκδοθεί από Πρόεδρο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου την 14.02.2025 ώρα 12:45.

 

2.            Όπως προκύπτει από τον όρκο που συνοδεύει το προσωρινό ένταλμα σύλληψης, ο εκζητούμενος ζητείται από τις ρωσικές Αρχές δυνάμει εντάλματος σύλληψης, το οποίο εκδόθηκε την 23.07.2021, για αδίκημα σεξουαλικής φύσης που φέρεται να διαπράχθηκε την 18.02.2020 στη Ρωσία, κατά παράβαση του ρωσικού ποινικού κώδικα [άρθρο 132 § 1 – βίαιη σεξουαλική πράξη]. Συγκεκριμένα την 18.02.2020, ενώ βρισκόταν σε όχημα μαζί με γυναίκα που κατονομάζεται, της έβγαλε βίαια τα ρούχα και την απείλησε αρπάζοντάς την από τα μαλλιά, ενώ στη συνέχεια προέβη στην περιγραφόμενη σεξουαλική πράξη της χωρίς τη θέλησή της. Το αδίκημα, με βάση τη ρωσική νομοθεσία, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης από τα 3 μέχρι τα 6 έτη, ενώ η συμπεριφορά συνιστά ποινικό αδίκημα και με βάση την εγχώρια νομοθεσία, εφόσον με βάση το άρθρο 144 ΠΚ ο βιασμός τιμωρείται με δια βίου φυλάκιση.

 

3.            Την 05.08.2025 ο εκζητούμενος προσήχθη ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, το οποίο επιλήφθηκε της υπόθεσης (με διαφορετική σύνθεση). Ζητήθηκε χρόνος εκ μέρους του συνηγόρου για τον Γενικό Εισαγγελέα προκειμένου να παραλειφθούν τα απαιτούμενα έγγραφα, ως προνοείται στο άρθρο 16 § 4 του περί της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Έκδοσης Φυγοδίκων (Κυρωτικού) Νόμου 95/1970 καθώς και η απαιτούμενη εξουσιοδότηση για την έναρξη της διαδικασίας έκδοσης βάσει του άρθρου 7 του περί Έκδοσης Φυγοδίκων Νόμου 97/1970. Υπήρξε τότε και αίτημα για την κράτηση του εκζητούμενου. Η υπόθεση παρέμεινε την 06.08.2025 για να ολοκληρωθεί η ακρόαση του αιτήματος κράτησης. Το Δικαστήριο, με απόφαση που εξέδωσε την 08.08.2025, όρισε την υπόθεση για ακρόαση την 01.09.2025 ώρα 09:00 και ενέκρινε το αίτημα για την προσωρινή κράτηση του εκζητούμενου μέχρι τότε, για τους λόγους που εξήγησε στην απόφασή του, που σχετίζονται με τον κίνδυνο φυγοδικίας.

 

4.            Την 01.09.2025, ημερομηνία κατά την οποία η υπόθεση ήταν ορισμένη για ακρόαση, το Δικαστήριο (με την παρούσα σύνθεση) επιλήφθηκε της υπόθεσης. Δεν υπήρχαν είτε τα απαιτούμενα έγγραφα είτε η προβλεπόμενη εξουσιοδότηση για να μπορεί να μπορεί να αρχίσει η ακροαματική διαδικασία. Ο συνήγορος από πλευράς Γενικού Εισαγγελέα ζήτησε όπως η υπόθεση παραμείνει την 12.09.2025 για να εξασφαλιστούν τα έγγραφα και η απαιτούμενη εξουσιοδότηση και για να προγραμματιστεί τότε η ακρόαση της υπόθεσης· στο μεταξύ ο εκζητούμενος να παραμείνει υπό κράτηση.

 

5.            Η εξέλιξη αυτή, ιδίως όσον αφορά το αίτημα για συνέχιση της κράτησης, προκάλεσε την ένσταση από πλευράς εκζητούμενου. Υπήρξε αντίστοιχο αίτημα για την απόλυση του εκζητούμενου υπό όρους. Ο συνήγορος του εκζητούμενου υπέδειξε πως είχε γίνει, κατά τη δική του γνώμη, λάθος από την πλευρά του Δικαστηρίου που είχε αρχικά επιληφθεί της υπόθεσης, εφόσον δεν όρισε πρώτα την υπόθεση στο χρονικό διάστημα των 18 ημερών, για να ληφθούν τα έγγραφα και η εξουσιοδότηση, ούτε αποφάσισε την επέκταση πέραν του 18ημέρου, σύμφωνα με τους προαναφερόμενους νόμους. Έπειτα επιλήφθηκε του αιτήματος κράτησης και στο κείμενο της απόφασής του για το αίτημα κράτησης την όρισε απευθείας για ακρόαση την 01.09.2025, ημερομηνία που υπερβαίνει κατά πολύ τις 18 ημέρες. Ενώ η υπόθεση είναι ορισμένη για ακρόαση, δεν υπάρχει ετοιμότητα, αλλά ζητείται εξάντληση του χρόνου που προβλέπεται για την αποστολή των απαιτούμενων εγγράφων και της εξουσιοδότησης. Αυτό συμβαίνει χωρίς, κατά τη γνώμη της πλευράς του εκζητούμενου, να αιτιολογείται τέτοιο αίτημα, δηλαδή η επέκταση στις 40 ημέρες, με συγκεκριμένο τρόπο (Τεκμήρια Α, Β, Γ)· λαμβάνοντας υπόψη πως οι προθεσμίες, όπως ανέφερε ο κύριος Αλεξάνδρου, οι οποίες τέθηκαν και σε μία εποχή που δεν υπήρχαν οι σύγχρονες δυνατότητες επικοινωνίας – συνθήκη που καταδεικνύει την ανάγκη για αμεσότητα – δεν επεκτείνονται με κάποιον αυτονόητο ή αυτόματο τρόπο. Κατά τη θέση του κυρίου Αλεξάνδρου, θα πρέπει ο εκζητούμενος να αφεθεί ελεύθερος με όρους, τους οποίους εισηγήθηκε. Θεωρεί δε διαφοροποιητικό γεγονός την – κατά τη θέση του – «ολιγωρία» των Αρχών ως προς το να ενεργήσουν άμεσα μέχρι και την ακρόαση της υπόθεσης, συνθήκη που δημιουργεί ή και με αδιαφορία εάν θα προκληθεί αχρείαστη παράταση της κράτησης του εκζητούμενου. Ως προς την κράτηση θεωρεί επίσης ότι δεν πληρούνται γενικά οι απαιτούμενες προϋποθέσεις. Ανέπτυξε σχετική επιχειρηματολογία, εστιάζοντας και στο γεγονός πως δεν πρόκειται για πολύ σοβαρό αδίκημα στη ρωσική νομοθεσία αυτό που φέρεται να έγινε προ ετών, ότι ο εκζητούμενος έχει μόνιμους δεσμούς με τη Δημοκρατία, όπου διαμένει με την οικογένειά του και εργάζεται με σταθερότητα τα τελευταία έξι χρόνια, και ότι αντιμετωπίζει και πρόβλημα υγείας, που δεν τέθηκε εξ αρχής (Τεκμήριο Δ).

 

6.            Από την πλευρά του ο συνήγορος από πλευράς Γενικού Εισαγγελέα αντέτεινε πως δεν υπήρξε «ολιγωρία», εφόσον υπήρξε ενημέρωση και γίνονται οι σχετικές ενέργειες για τη μετάφραση και την αποστολή των εγγράφων και για την ετοιμασία της απαιτούμενης εξουσιοδότησης, ενώ το ζήτημα της κράτησης στη βάση του κινδύνου φυγοδικίας ήδη αποφασίστηκε δικαστικά και δεν υπάρχει διαφοροποίηση. Η δε επέκταση του χρόνου στις 40 ημέρες είναι μία νομοθετημένη δυνατότητα.

 

7.            Σύμφωνα με το άρθρο 16 §§ 4,5 ν. 95/1970 (απόδοση στη δημοτική):

 

4. Η προσωρινή σύλληψη μπορεί να τερματιστεί, εάν μέσα σε προθεσμία δεκαοκτώ ημερών από τη σύλληψη το Κράτος προς το οποίο υποβλήθηκε το αίτημα δεν λάβει την αίτηση έκδοσης και τα δικαιολογητικά που προβλέπονται στο άρθρο 12. Σε κάθε περίπτωση η προσωρινή σύλληψη αυτή δεν μπορεί να υπερβεί τις σαράντα ημέρες από τη χρονική στιγμή της σύλληψης. Ο καταζητούμενος μπορεί οποτεδήποτε να αφεθεί προσωρινά ελεύθερος, με την επιφύλαξη όμως λήψης από το Κράτος που ζήτησε την έκδοση των μέτρων που θεωρούνται αναγκαία για να αποτραπεί η απόδρασή του.

 

5. Η αποφυλάκιση δεν αποκλείει νέα σύλληψη και έκδοση, εάν η αίτηση έκδοσης υποβληθεί μεταγενέστερα.

 

 

8.            Τα δικαιολογητικά που απαιτούνται με βάση το άρθρο 12, στο οποίο παραπέμπει το άρθρο 16 § 4 ν.95/1970, είναι τα εξής (απόδοση στη δημοτική):

 

1. Η αίτηση πρέπει να διατυπώνεται εγγράφως και να υποβάλλεται μέσω της διπλωματικής οδού. Με απευθείας συμφωνία μεταξύ δύο ή περισσότερων Κρατών μπορεί να καθοριστεί διαφορετικός τρόπος υποβολής.

 

2. Για την υποστήριξη της αίτησης πρέπει να προσκομίζονται:

 

(α) το πρωτότυπο ή επίσημο αντίγραφο είτε εκτελεστής καταδικαστικής απόφασης είτε εντάλματος σύλληψης ή άλλης πράξης που έχει την ίδια ισχύ και εκδίδεται σύμφωνα με τις διατυπώσεις που προβλέπει η νομοθεσία του αιτούντος Κράτους·

 

(β) έκθεση των πράξεων για τις οποίες ζητείται η έκδοση, με αναφορά στον τόπο και χρόνο τέλεσης, τον νομικό χαρακτηρισμό και τις σχετικές νομοθετικές διατάξεις, οι οποίες πρέπει να παρατίθενται όσο το δυνατόν ακριβέστερα·

 

(γ) αντίγραφο των εφαρμοστέων διατάξεων ή, αν αυτό δεν είναι εφικτό, δήλωση του ισχύοντος δικαίου, καθώς και ο όσο το δυνατόν ακριβέστερος προσδιορισμός του καταζητούμενου ατόμου και κάθε άλλη πληροφορία που μπορεί να καθορίσει την ταυτότητα και την ιθαγένειά του.

 

 

9.            Σύμφωνα με το άρθρο 7 ν. 97/1970 (απόδοση στη δημοτική):

 

(1) Με την επιφύλαξη των διατάξεων του παρόντος Νόμου που αφορούν τα προσωρινά εντάλματα, οι λοιπές διατάξεις του Νόμου αυτού εφαρμόζονται σε οποιοδήποτε πρόσωπο μόνο κατόπιν εντολής του Υπουργού (η οποία στον παρόντα Νόμο αναφέρεται ως «εξουσιοδότηση για έναρξη της διαδικασίας έκδοσης»), που εκδίδεται μετά από αίτηση έκδοσης υποβληθείσα από Κράτος που έχει συνάψει συνθήκη έκδοσης με τη Δημοκρατία ή από καθορισμένη χώρα της Κοινοπολιτείας, στο οποίο Κράτος ή χώρα το πρόσωπο αυτό διώκεται ή έχει καταδικαστεί. Η αίτηση έκδοσης μπορεί να υποβληθεί είτε στον Υπουργό Εξωτερικών μέσω του διπλωματικού εκπροσώπου του εν λόγω Κράτους ή χώρας είτε από την κυβέρνηση του Κράτους ή της χώρας αυτής προς τον διαπιστευμένο στη Δημοκρατία διπλωματικό εκπρόσωπό της.

 

(2) Κάθε αίτηση που υποβάλλεται για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου από Κράτος που έχει συνάψει συνθήκη έκδοσης με τη Δημοκρατία ή από καθορισμένη χώρα της Κοινοπολιτείας πρέπει να συνοδεύεται:

 

(α) στην περίπτωση προσώπου που διώκεται για κάποιο αδίκημα, από το ένταλμα σύλληψής του, εκδοθέν στο εν λόγω Κράτος ή χώρα·

 

(β) στην περίπτωση προσώπου που καταζητείται για την έκτιση επιβληθείσας ποινής, από το πρωτότυπο της καταδικαστικής απόφασης και της επιβληθείσας ποινής στο εν λόγω Κράτος ή χώρα, καθώς και από έκθεση που να δείχνει το μέρος της ποινής που τυχόν έχει ήδη εκτιθεί.

 

Σε κάθε περίπτωση η αίτηση πρέπει να συνοδεύεται από στοιχεία που αφορούν στο πρόσωπο του οποίου ζητείται η έκδοση, από έκθεση για τα πραγματικά περιστατικά και τη νομοθεσία βάσει των οποίων διώκεται ή έχει καταδικαστεί, καθώς και από αποδεικτικά στοιχεία επαρκή για την έκδοση εντάλματος σύλληψής του σύμφωνα με το άρθρο 8.

 

(3) Με τη λήψη της αίτησης έκδοσης ο Υπουργός μπορεί να εκδώσει εξουσιοδότηση για έναρξη της διαδικασίας έκδοσης, εκτός αν κρίνει ότι δεν είναι νομικά δυνατό να εκδοθεί διάταγμα έκδοσης για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ή ότι στην πραγματικότητα δεν θα ήταν δυνατό να εκδοθεί τέτοιο διάταγμα σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου.

 

 

10.         Σύμφωνα με το άρθρο 9 ν.97/1970 (απόδοση στη δημοτική):

 

9.-(1) Κάθε πρόσωπο που συλλαμβάνεται κατόπιν εντάλματος εκδοθέντος σύμφωνα με το άρθρο 8, πρέπει να προσαχθεί το ταχύτερο δυνατόν (εκτός αν έχει προηγουμένως αφεθεί ελεύθερο δυνάμει του εδαφίου (3) του εν λόγω άρθρου) ενώπιον δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου που αναφέρεται στο ένταλμα (το οποίο στον παρόντα Νόμο καλείται «το Δικαστήριο που επιλαμβάνεται της έκδοσης»).

 

(2) Όσον αφορά τη διαδικασία που διεξάγεται δυνάμει του παρόντος άρθρου, το Δικαστήριο που επιλαμβάνεται της έκδοσης διαθέτει, όσο το δυνατόν πλησιέστερα, την ίδια διαδικασία και τις ίδιες εξουσίες όπως και ο δικαστής που διεξάγει προανάκριση, περιλαμβανομένης της εξουσίας για προφυλάκιση ή απόλυση με εγγύηση του προσώπου του οποίου ζητείται η έκδοση.

 

(3) Όσον αφορά τη διαδικασία που διεξάγεται δυνάμει του παρόντος άρθρου, το Δικαστήριο που επιλαμβάνεται της έκδοσης έχει τις ίδιες εξουσίες, περιλαμβανομένης της εξουσίας να αναβάλει την εκδίκαση της υπόθεσης και εν τω μεταξύ να διατάξει την προφυλάκιση ή την απόλυση με εγγύηση του συλληφθέντος δυνάμει του εντάλματος προσώπου. Η δίκη διεξάγεται, όσο είναι δυνατόν, με τον ίδιο τρόπο όπως αν επρόκειτο για συνοπτική εκδίκαση αδικήματος που φέρεται ότι διαπράχθηκε από το εν λόγω πρόσωπο.

 

(4) Σε περίπτωση που δεν παρασχεθεί εξουσιοδότηση για την έναρξη της διαδικασίας της έκδοσης και το πρόσωπο τελεί υπό κράτηση δυνάμει προσωρινού εντάλματος, το Δικαστήριο που επιλαμβάνεται της έκδοσης μπορεί να καθορίσει εύλογη προθεσμία (την οποία κοινοποιεί στον Υπουργό) για την έκδοση της εξουσιοδότησης αυτής. Αν η προθεσμία παρέλθει άπρακτη, ο συλληφθείς πρέπει να αφεθεί ελεύθερος.

 

(5) Εφόσον παρασχεθεί εξουσιοδότηση για την έναρξη της διαδικασίας έκδοσης και το Δικαστήριο που επιλαμβάνεται της έκδοσης ικανοποιηθεί, με βάση τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίσθηκαν υπέρ ή κατά της αίτησης έκδοσης, ότι το αδίκημα στο οποίο αφορά η εξουσιοδότηση είναι αδίκημα για το οποίο μπορεί νομίμως να ζητηθεί έκδοση, και επιπλέον ικανοποιηθεί ότι:

 

(α) στην περίπτωση προσώπου που διώκεται για τη διάπραξη του εν λόγω αδικήματος, τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίσθηκαν είναι επαρκή ώστε να δικαιολογούν την παραπομπή του σε δίκη για το αδίκημα αυτό, εάν αυτό είχε διαπραχθεί εντός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου·

 

(β) στην περίπτωση προσώπου που καταζητείται για την έκτιση ποινής που του επιβλήθηκε για το εν λόγω αδίκημα, ότι πράγματι έχει καταδικαστεί και ότι παρανόμως παραμένει ελεύθερο,

τότε το Δικαστήριο διατάσσει την προφυλάκισή του μέχρι να ολοκληρωθεί η έκδοση, εκτός αν η έκδοση απαγορεύεται από άλλη διάταξη του παρόντος Νόμου. Στην αντίθετη περίπτωση, το Δικαστήριο διατάσσει την απόλυση του προσώπου για το οποίο ζητήθηκε η έκδοση.

 

 

11.         Σύμφωνα με το άρθρο 10 ν. 97/1970 (με απόδοση στη δημοτική):

 

(1) Σε κάθε περίπτωση που το Δικαστήριο διατάσσει την κράτηση του εκζητούμενου προσώπου δυνάμει του άρθρου 9, οφείλει να τον ενημερώσει αμέσως, σε γλώσσα που κατανοεί, για το δικαίωμά του να υποβάλει αίτηση για έκδοση διατάγματος habeas corpus, και παράλληλα να κοινοποιήσει αμελλητί την απόφαση αυτή στον Υπουργό.

 

(2) Πρόσωπο του οποίου διατάχθηκε η κράτηση σύμφωνα με το άρθρο 9 δεν μπορεί να αποδοθεί στο Κράτος ή τη χώρα που ζήτησε την έκδοσή του—

 

(α) σε κάθε περίπτωση, πριν παρέλθουν δεκαπέντε (15) ημέρες από την ημέρα έκδοσης του διατάγματος έκδοσης·

 

(β) σε περίπτωση που υποβληθεί αίτηση habeas corpus, όσο εκκρεμεί η εξέτασή της.

 

(3) Το Ανώτατο Δικαστήριο, εξετάζοντας μια τέτοια αίτηση, δύναται, χωρίς να θίγεται οποιαδήποτε άλλη δικαιοδοσία του, να διατάξει την αποφυλάκιση του εκζητούμενου, εάν κρίνει ότι—

 

(α) λόγω της ασήμαντης φύσης του αδικήματος για το οποίο διώκεται ή έχει καταδικαστεί· ή

 

(β) λόγω της παρέλευσης μακρού χρόνου από τη διάπραξη του αδικήματος ή, αναλόγως της περίπτωσης, από την καταδίκη και την καταζήτησή του για έκτιση ποινής· ή

 

(γ) λόγω του ότι η κατηγορία δεν ασκήθηκε καλόπιστα ή προς το συμφέρον της δικαιοσύνης,

 

η απόδοσή του θα συνιστούσε, λαμβανομένων υπόψη όλων των περιστάσεων, άδικο ή καταπιεστικό μέτρο.

 

(4) Το Ανώτατο Δικαστήριο, εξετάζοντας οποιαδήποτε τέτοια αίτηση, δύναται να δεχθεί συμπληρωματικά αποδεικτικά στοιχεία, σχετικά είτε με την άσκηση της δικαιοδοσίας του βάσει του άρθρου 4, είτε με την άσκηση της δικαιοδοσίας του βάσει της παραγράφου (3) του παρόντος άρθρου.

 

(5) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, η διαδικασία εξέτασης αίτησης habeas corpus λογίζεται ότι εκκρεμεί μέχρι να εκδικαστεί οποιαδήποτε έφεση που τυχόν ασκήθηκε εναντίον της απόφασης επ’ αυτής ή μέχρι να παρέλθει άπρακτη η προθεσμία για άσκηση έφεσης ή, όπου απαιτείται άδεια για την άσκησή της, μέχρι να παρέλθει η προθεσμία για την υποβολή αίτησης παροχής τέτοιας άδειας.

 

 

12.         Το εφαρμοστέο πλαίσιο που προκύπτει από την παράθεση των προαναφερόμενων διατάξεων είναι, στη σύνοψή του, πως κατά το άρθρο 16 § 4 ν. 95/1970, η προσωρινή σύλληψη μπορεί να τερματιστεί εάν εντός 18 ημερών από τη σύλληψη δεν περιέλθει η αίτηση έκδοσης με τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά· σε κάθε περίπτωση όμως η προσωρινή κράτηση δεν μπορεί να υπερβεί τις 40 ημέρες. Παράλληλα το άρθρο 9 § 4 ν. 97/1970 ορίζει ότι εάν δεν έχει παρασχεθεί εξουσιοδότηση και ο εκζητούμενος κρατείται με προσωρινό ένταλμα, το Δικαστήριο τάσσει εύλογη προθεσμία και εάν αυτή παρέλθει άπρακτη, διατάσσει την απόλυση του εκζητούμενου. Πρόκειται για σαφείς χρονικές και διαδικαστικές δικλείδες, οι οποίες αποκλείουν τον κίνδυνο αυθαίρετης ή αόριστης κράτησης.

 

13.         Σχετικά με τη φύση του 18ημέρου, η παρέλευσή του χωρίς αποστολή εγγράφων δεν συνεπάγεται αυτοδίκαιη λήξη της κράτησης, η οποία έχει κριθεί ως αναγκαία. Η διάταξη του άρθρου 16 § 4 ν. 95/1970 δεν καθιερώνει υποχρεωτική αποφυλάκιση· απλώς προβλέπει ότι δύναται να τερματιστεί η κράτηση, ενώ παράλληλα προβλέπει ρητά ανώτατη προθεσμία 40 ημερών. Το δεσμευτικό όριο είναι το 40ήμερο και όχι το 18ήμερο. Το Δικαστήριο δεν υποχρεούται να ορίσει δικάσιμο εντός 18 ημερών ή αμέσως μετά τη λήξη του 18ημέρου, αλλά να εξασφαλίσει ότι η κράτηση δεν υπερβαίνει τις 40 ημέρες και ότι στο μεσοδιάστημα υπάρχει δέουσα επιμέλεια για την ολοκλήρωση της διαδικασίας.

 

14.         Σε σχέση με τη δέουσα επιμέλεια, η αλληλογραφία του Κράτους έκδοσης καταδεικνύει ότι από τις 07.08.2025 ζητήθηκε ρητά η αξιοποίηση της μέγιστης προθεσμίας των 40 ημερών λόγω των αναγκαίων μεταφράσεων. Επιπλέον, στις 30.08.2025 διαβιβάστηκαν ήδη τα έγγραφα ανεπίσημα και γνωστοποιήθηκε η αποστολή των πρωτοτύπων μέσω της διπλωματικής οδού. Το σύνολο αυτών των ενεργειών δεν αφήνει να υπερισχύει ο ισχυρισμός περί «ολιγωρίας». Αντίθετα, επιβεβαιώνει ότι οι αρμόδιες Αρχές ενεργούν με δέουσα ταχύτητα και επιμέλεια.

 

15.         Οι δεσμοί του εκζητούμενου με τη Δημοκρατία και τα προβλήματα υγείας είχαν τεθεί ή θα μπορούσαν να τεθούν κατά την αρχική συζήτηση της προσωρινής κράτησης, από την οποία δεν παρήλθε μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν προκύπτει νεότερο στοιχείο που να διαφοροποιεί την κατάσταση. Οι δεσμοί του εκζητούμενου με τη Δημοκρατία παραμένουν πάντως μη ισχυροί. Ως τέτοιοι δεν μπορούν, αντιπαραβαλλόμενοι με τη σοβαρότητα της συνθήκης του αιτήματος έκδοσης με σκοπό την ποινική δίωξη στη Ρωσία για σοβαρό ποινικό αδίκημα, να δημιουργήσουν μία υπερέχουσα πιθανότητα έναντι του κινδύνου διαφυγής. Αντικειμενικά, ο εκζητούμενος μπορεί, εάν επιθυμεί, να εγκαταλείψει την Κυπριακή Δημοκρατία· τουλάχιστον δεν υπάρχουν στοιχεία που να αναιρούν την ικανότητα, αντικειμενικά.

 

16.         Παρεμβάλλεται πως η μεσολάβηση της αλλαγής στην εκπροσώπηση του εκζητούμενου δεν συνιστά διαφοροποιητικό στοιχείο ούτε ό,τι άφησε να καταστεί κατανοητό πως θα χειρίζονταν διαφορετικά το όλο ζήτημα, παρόλο που είναι κατανοητή η διάσταση που δόθηκε από τον κύριο Αλεξάνδρου. Έπειτα το Δικαστήριο δεν επιτρέπεται να ενεργεί ως εφετείο επειδή απλώς λειτουργεί με διαφορετική σύνθεση, χωρίς από την άλλη να επιτρέπεται να εξετάζει ζήτημα επέκτασης της κράτησης σε οποιοδήποτε στάδιο με αυτοματισμό, ιδίως όταν υφίστανται είτε αιτήματα είτε στοιχεία που να συνηγορούν προς μία διαφορετική κατεύθυνση· κάθε προσέγγιση είναι με δεδομένα αφενός τη δέσμευση από την υφιστάμενη δικαστική απόφαση αφετέρου την ύπαρξη συγκεκριμένου ένδικου μέσου στις περιπτώσεις όπου επιβάλλεται κράτηση σύμφωνα με το άρθρο 9 ν. 97/1970, με εύρος στην εφαρμογή[1].

 

17.         Όσον αφορά την υγεία του εκζητούμενου, πέραν του ότι τα σχετικά στοιχεία (Τεκμήριο Δ) θα μπορούσαν να είχαν τεθεί εξ αρχής, καθότι είναι παλαιάς χρονολογίας το έντυπο που προσκομίστηκε, σε κάθε περίπτωση, θεωρούμενα έστω σε αυτό το στάδιο, δεν δεικνύουν υφιστάμενη στο παρόν πάθηση και τέτοιας σοβαρότητας που να καθιστά αντικειμενικά ανέφικτη είτε τη φυγοδικία, που έκρινε ήδη το Δικαστήριο προ μερικών ημερών, είτε την εξακολούθηση της κράτησης· η κράτηση μπορεί να υφίσταται ως συνθήκη ακόμα και για σοβαρότερα προβλήματα υγείας, εάν αυτά μπορούν να αντιμετωπίζονται[2].

 

18.         Ως προς τους ισχυρισμούς για τη σοβαρότητα του αδικήματος, επίσης ήταν σχετικοί με την αρχική εξέταση του αιτήματος κράτησης. Σε κάθε περίπτωση, η κατηγορία για βίαιη σεξουαλική πράξη φαίνεται, στην όψη των μέχρι στιγμής δεδομένων, να αντιστοιχεί κατά το κυπριακό δίκαιο σε βιασμό (άρθρο 144 ΠΚ), το οποίο επαπειλείται με ποινή δια βίου φυλάκισης. Η διαφορετική ποινική κλίμακα στο ρωσικό δίκαιο δεν προκύπτει ως σχετική, με την έννοια ότι για τους σκοπούς της έκδοσης αρκεί η διττή αξιόποινη φύση, ενώ η απαξία του αδικήματος κατά το ημεδαπό δίκαιο είναι ιδιαίτερα υψηλή.

 

19.         Ο δε χρόνος που παρήλθε από τη διάπραξη του αδικήματος στη Ρωσία, σύμφωνα με τα υφιστάμενα στοιχεία, θέμα που επίσης μπορούσε να τεθεί κατά την αρχική εξέταση του αιτήματος κράτησης, φαίνεται πως αφορούσε, στο μεγαλύτερο μέρος του, την προσπάθεια εκτέλεσης του ρωσικού εντάλματος σύλληψης. Σε κάθε περίπτωση δεν εκλαμβάνεται, με τα υφιστάμενα στοιχεία, ότι είναι της έκτασης που είτε επιδρά στην απαξία ενός αδικήματος σεξουαλικής φύσης είτε καθιστά τη σύλληψη και κράτηση του εκζητούμενου καταπιεστικό ή άδικο ή κακόπιστο μέτρο, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση και τη σοβαρότητα αλλά και τον χρόνο διάπραξης του αδικήματος που του καταλογίζεται. Δεν υφίστανται τουλάχιστον πρόσθετα στοιχεία που να οδηγούν προς μία τέτοια κατεύθυνση, στοιχεία που είτε να έχουν προσκομιστεί είτε το Δικαστήριο να μπορεί να αντλήσει prοprio motu.

 

20.         Αναφέρθηκε ήδη και πως δεν υπάρχει και ουσιώδης διαφοροποίηση ως προς ό,τι ήδη αποφασίστηκε από το Δικαστήριο την 08.08.2025 σχετικά με τον κίνδυνο φυγοδικίας. Οι δε όροι που προτάθηκαν από την πλευρά του εκζητούμενου (τοποθέτηση στο stop list, παράδοση ταξιδιωτικών εγγράφων, τακτική εμφάνιση σε αστυνομικό Σταθμό, απαγόρευση διέλευσης οδοφραγμάτων που οδηγούν σε μη ελεγχόμενες περιοχές, υπογραφή προσωπικής εγγύησης) δεν κρίθηκαν ως επαρκείς κατά την αρχική εξέταση του αιτήματος κράτησης, λόγος για τον οποίον το Δικαστήριο είχε επιβάλει την κράτηση ως αναγκαίο μέτρο. Δεν παρήλθε αρκετός καιρός από την 08.08.2025 που είχε εκδοθεί η προηγούμενη απόφαση επί του θέματος και δεν υπάρχουν στοιχεία που να οδηγούν σε κάποια διαφορετική προσέγγιση.

 

21.         Η παράταση της κράτησης πέραν του 18ημέρου και μέχρι την 12.09.2025, ως το αίτημα του συνηγόρου της πλευράς του Γενικού Εισαγγελέα, στηρίζεται σε αντικειμενικά δεδομένα: α) το αίτημα του Κράτους έκδοσης για αξιοποίηση του 40ημέρου για τον προαναφερόμενο λόγο που το δικαιολογεί, β) την ήδη μερική αποστολή των εγγράφων με ανεπίσημο τρόπο για διάσωση χρόνου μέχρι την παραλαβή τους με τη διπλωματική οδό και γ) την αναγκαιότητα διεξαγωγής του προβλεπόμενου στον νόμο ελέγχου από τον Υπουργό προς πιθανή έκδοση εξουσιοδότησης, σύμφωνα με το άρθρο 7 ν. 97/1970, ή και όχι, διαδικασία που απαιτεί επίσης χρόνο. Αυτά τα δεδομένα καθιστούν τη συνέχιση της κράτησης, στο πλαίσιο της προσωρινής σύλληψης, θεμιτή αλλά και επιβεβλημένη, στη στάθμιση αφενός του δικαιώματος της ατομικής ελευθερίας του εκζητούμενου αφετέρου στη διεξαγωγή της προβλεπόμενης στον νόμο διαδικασίας προς το συμφέρον της Δικαιοσύνης.

 

22.         Η προθεσμία έκδοσης της εξουσιοδότησης του άρθρου 7 ν. 97/1970 που δεν εξαντλεί το 40ήμερο του άρθρου 16 § 4 ν. 95/1970 προκύπτει, με τη συνεφαρμογή των διατάξεων, ως εύλογη. Η 12^η Σεπτεμβρίου του 2025, ημερομηνία που προτάθηκε από την πλευρά του Γενικού Εισαγγελέα, είναι εντός του 40ημέρου.

 

23.         Στη βάση όσων εξηγήθηκαν:

 

Η ακρόαση της υπόθεσης αναγκαστικά αναβάλλεται εφόσον δεν υπάρχουν έγγραφα από το Κράτος έκδοσης και σχετική εξουσιοδότηση για την έναρξη διαδικασίας έκδοσης του εκζητούμενου.

 

Τάσσεται προθεσμία έως την 12.09.2025 ώρα 10:00 για την έκδοση ή μη της εξουσιοδότησης του άρθρου 7 ν. 97/1970. Ο εκζητούμενος να παραμείνει υπό κράτηση έως τότε. Σε περίπτωση που δεν εκδοθεί η εξουσιοδότηση μέχρι την ανωτέρω προθεσμία, ο εκζητούμενος να αφεθεί ελεύθερος.

 

Να ενημερωθεί η αρμόδια Αρχή για την προθεσμία που έχει τεθεί.

 

Ενημέρωση προς τον εκζητούμενο: με βάση το άρθρο 10 ν.97/1970, έχετε το δικαίωμα υποβολής αίτησης habeas corpus, για την αποφυλάκισή σας, εάν θεωρείτε ότι η κράτησή σας στο πλαίσιο της προσωρινής σύλληψης δεν είναι νόμιμη και ότι πληρούνται οι απαιτούμενες προϋποθέσεις. Για τον σκοπό αυτό μπορείτε να συμβουλευτείτε τον δικηγόρο σας. Η ενημέρωση γίνεται με βάση τον νόμο.

 

Η υπόθεση να τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου για έλεγχο και σε περίπτωση που υφίσταται η σχετική εξουσιοδότηση για προγραμματισμό της Ακρόασής της την 12.09.2025 ώρα 10:00. Εκδίδεται διάταγμα προσαγωγής.

 

Να ενημερωθεί η αρμόδια Αρχή για τη δικάσιμο.

 

(Υπ.) ……………………….

Χρ. Μίτλεττον, Ε.Δ.

 

Πιστό Αντίγραφο

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ