ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΦΟΥ
EΝΩΠΙΟΝ: Λ. Μάρκου, Π.Ε.Δ.
Ν. Φακοντής, Ε.Δ.
Θ. Συμεωνίδης, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 5085/2025
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
v
D. T. A
Κατηγορούμενη
Ημερομηνία: 27.11.25
Εμφανίσεις:
Για Δημοκρατία: κ. Α. Χατζηκύρου
Για κατηγορούμενη: κ. Α. Κληρίδης
Κατηγορούμενη παρούσα
ΠΟΙΝΗ
Η κατηγορούμενη κρίθηκε ένοχη, κατόπιν δικής της παραδοχής, για τη διάπραξη του αδικήματος της παράνομης εισαγωγής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β΄, και συγκεκριμένα 20 κιλών και 400,2 γραμμαρίων κάνναβης (κατηγορία 2), της παράνομης κατοχής και της κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα της προαναφορόμενης ποσότητας κάνναβης (κατηγορίες 3 και 4 αντίστοιχα), κατά παράβαση των προνοιών του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 (εφεξής ο «Νόμος»). Επίσης, παραδέχτηκε και τη διάπραξη του αδικήματος της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, ήτοι ότι απέκτησε το χρηματικό ποσό των 5000 δολαρίων Αμερικής, ενώ γνώριζε ότι αποτελούσε έσοδο από παράνομες δραστηριότητες, κατά παράβαση του περί της Παρεμπόδισης και Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Δραστηριότητες Νόμος του 2007 (Ν. 188(I)/2007) (κατηγορία 5).
Τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη των αδικημάτων έχουν εκτεθεί από την Κατηγορούσα Αρχή και περιλαμβάνονται σε κείμενο γεγονότων το οποίο έχει κατατεθεί στο Δικαστήριο και σημειωθεί ως “Έγγραφο Α”. Συνοπτικά, την 10.08.25, η κατηγορούμενη, η οποία κατάγεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, έφθασε από το Μάντσεστερ του Ηνωμένου Βασιλείου στο αεροδρόμιο Πάφου και αφού παρέλαβε δύο μεγάλες ταξιδιωτικές βαλίτσες από τον ιμάντα αποσκευών, κινήθηκε προς την έξοδο της αίθουσας αφίξεων του αεροδρομίου, κατευθυνόμενη προς την πράσινη δίοδο-έξοδο στην οποία αναγράφεται “Ουδέν προς δήλωση” αποφεύγοντας τον τελωνειακό έλεγχο. Ενόψει του ότι η συμπεριφορά της κίνησε υποψίες, της ζητήθηκε αρχικά να τοποθετήσει τις αποσκευές της στην ακτινοδιαγνωστική μηχανή για τελωνειακό έλεγχο και έπειτα, αφού επιστήθηκε η προσοχή της στο Νόμο διενεργήθηκε και φυσικός έλεγχος των αποσκευών. Κατά τον έλεγχο διαπιστώθηκε ότι εντός των δύο ταξιδιωτικών βαλιτσών υπήρχαν διάφορες ομοιογενείς συσκευασίες, κλειστές αεροστεγώς. Οι συσκευασίες περιείχαν κάνναβη συνολικού βάρους 20 κιλών και 400,2 γραμμαρίων. Αφού πληροφορήθηκε σχετικώς και επιστήθηκε εκ νέου η προσοχή της στο Νόμο, η κατηγορούμενη δεν απάντησε οτιδήποτε. Συνελήφθη για αυτόφωρα αδικήματα και μεταφέρθηκε στα γραφεία της ΥΚΑΝ Πάφου. Εκεί συνελήφθη εκ νέου δυνάμει εντάλματος σύλληψης, και της λήφθηκε ανακριτική κατάθεση. Ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι λόγω της δύσκολης οικονομικής της κατάστασης, δέχθηκε να μεταφέρει τις δύο βαλίτσες από το Μάντσεστερ στην Κύπρο. Για τη μεταφορά αυτή έλαβε, μέσω ηλεκτρονικής μεταφοράς χρημάτων, το ποσό των Δολαρίων Αμερικής 5000 και θα λάμβανε ακόμη 5000 όταν θα επέστρεφε στην Αμερική. Το πρόσωπο το οποίο την προσέγγισε για να κάνει τη μεταφορά είναι άτομο Αμερικανικής καταγωγής και το οποίο γνωρίζει μόνο μέσω της πλατφόρμας κοινωνικής δικτύωσης. Κατόπιν οδηγιών του, η κατηγορούμενη μετέβη από τη Μαδρίτη στο Μάντσεστερ, όπου ένα άγνωστο πρόσωπο, της έδωσε τις 2 βαλίτσες. Η ίδια δεν γνώριζε το περιεχόμενο των δύο βαλιτσών, ούτε σε ποιον θα παρέδιδε τις βαλίτσες στην Κύπρο καθότι ανέμενε ότι θα λάμβανε σχετικές οδηγίες μετά την άφιξή της. Δεν είχε αγοράσει εισιτήριο για επιστροφή της στην Αμερική, ούτε είχε κάνει διευθετήσεις για τον τόπο διαμονής της στην Κύπρο. Η κατηγορούμενη δεν επιβαρύνεται με προηγούμενες καταδίκες.
Η προβλεπόμενη από τον νόμο ανώτατη ποινή είναι ενδεικτική της σοβαρότητας που προσδίδει ο Νομοθέτης στο εκάστοτε αδίκημα και αποτελεί την αφετηρία από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή που θα επιβληθεί στην κατηγορούμενη[1].
Σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου, το αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β’ επισύρει ποινή φυλάκισης μέχρι και 8 χρόνια, ενώ τα αδικήματα της εισαγωγής ελεγχόμενου φαρμάκου στη Δημοκρατία καθώς και της κατοχής του με σκοπό την προμήθεια σε τρίτα πρόσωπα επισύρουν μέχρι και δια βίου φυλάκιση. Το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες τιμωρείται με ποινή φυλάκισης μέχρι και 14 έτη.
Αναμφίβολα τα αδικήματα που έχει διαπράξει η κατηγορούμενη είναι πολύ σοβαρά. Το ανώτατο όριο της προβλεπόμενης ποινής αντανακλά την αγωνία της κοινωνίας για τη διαρκώς αυξανόμενη συχνότητα διάπραξης τέτοιου είδους αδικημάτων, τα οποία έχουν λάβει ανησυχητικές διαστάσεις και αποτελούν επικίνδυνη πληγή στο σώμα ολόκληρης της κοινωνίας, επηρεάζοντας όχι μόνο το πρόσωπο που τα διαπράττει αλλά και το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο κινείται, φθείροντας έτσι τον κοινωνικό ιστό[2]. Τα Δικαστήρια έχουν καθήκον να συνδράμουν, έστω κατασταλτικά, στον πόλεμο εναντίον των ναρκωτικών με τις ποινές που καλούνται να επιβάλουν. Η αυξανόμενη χρήση ναρκωτικών και οι δυσμενείς επιπτώσεις τους, ιδίως στη νεολαία, καθιστούν την αποτροπή κυρίαρχο παράγοντα στον καθορισμό της ποινής[3].
Όπως λέχθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Bora ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 79/2017, ημερ. 13.3.2018, ECLI:CY:AD:2018:B110:
«Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών.»
Επίσης, στην υπόθεση Κλεομένης v. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350 αναφέρθηκαν τα εξής:
«Αν και πιστεύουμε ότι επαναλαμβάνουμε εαυτούς και τα τετριμμένα, κρίνουμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε την κατ' επανάληψη επισήμανση της νομολογίας μας «πως τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας, πληγές οι οποίες δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε από τη συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν, αλλά επιδεινώνονται ραγδαία. Και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες είναι πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Είναι πραγματικά λυπηρό, οδυνηρό και τραγικό να διαπιστώνουμε πως η απώλεια ζωών, νέων κυρίως ανθρώπων, έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και πως η λίστα των νέων που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιτάσσει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών και καθιστά την αυστηρή μεταχείριση των παραβατών επιτακτική».
Το είδος, η ποσότητα των ναρκωτικών καθώς, επίσης, και ο σκοπός για τον οποίο αυτά κατέχονται, συγκαταλέγονται ανάμεσα στους παράγοντες οι οποίοι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στον καθορισμό της ποινής. Στις περιπτώσεις όπου η κατοχή συνοδεύεται από πρόθεση προμήθειας σε άλλα πρόσωπα τότε η ποινή αναπόφευκτα καθίσταται πιο αυστηρή, λαμβανομένου υπόψη και του βαθμού ανάμειξης του εκάστοτε κατηγορούμενου στην αλυσίδα διακίνησης των ναρκωτικών[4]. Σχετικά είναι και τα όσα αναφέρονται στο εδάφιο (4) του άρθρου 30 του Νόμου, όπου παρατίθενται διάφοροι παράγοντες που καθιστούν ένα αδίκημα που σχετίζεται με την κατοχή και χρήση απαγορευμένων ουσιών ιδιαίτερα ή λιγότερο σοβαρό, με ανάλογο αντίκτυπο στην ποινή που καλείται το Δικαστήριο να επιβάλει.
Σειρά προηγούμενων αποφάσεων του Ανώτατου Δικαστηρίου, στο πλαίσιο των οποίων επικυρώθηκαν ή επιβλήθηκαν ποινές σε αδικήματα παρόμοιας φύσης με τα υπό κρίση αδικήματα, καταδεικνύει την αυστηρότητα με την οποία καλείται το Δικαστήριο να τα αντιμετωπίσει. Παραπέμπουμε ενδεικτικά στις εξής αποφάσεις:
Στην υπόθεση Φραγκίσκου ν. Δημοκρατίας (2015) 2Β ΑΑΔ 833, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 12 ετών που επιβλήθηκε σε 40χρονο, μετά από παραδοχή για το αδίκημα της κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα κάνναβης βάρους 20 κιλών και 401 γραμμαρίων. Χαρακτηρίστηκε ως αυστηρή αλλά όχι έκδηλα υπερβολική.
Στην υπόθεση Παύλου ν Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 44/16 ημερ. 4/4/19, ECLI:CY:AD:2019:B130, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 9 ετών στην κατηγορία της παράνομης κατοχής με σκοπό την προμήθεια ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β (11 κιλά και 454,9473 γραμμαρίων κάνναβης) σε κατηγορούμενο ηλικίας 23 ετών, λευκού ποινικού μητρώου μετά από άμεση παραδοχή και συνεργασία με την Αστυνομία.
Στην υπόθεση Ανδρέου ν. Δημοκρατίας Ποινική Έφεση Αρ. 34/2017 ημερ. 18/09/19, ECLI:CY:AD:2019:B377, επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο η επιβληθείσα ποινή των 12 ετών μετά από ακρόαση στο αδίκημα της κατοχής με σκοπό την προμήθεια 22 κιλών και 921,9 γραμμαρίων κάνναβης και 1,253 γραμμάρια ρητίνη κάνναβης.
Στην υπόθεση Μαυρούδης ν. Δημοκρατίας Ποιν. Έφεση 112/21, ημερ. 19.12.22, ECLI:CY:AD:2022:B485, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 13 ετών που επιβλήθηκε σε 33χρονο, λευκού ποινικού μητρώου, με δύο ανήλικα τέκνα και οικονομικά προβλήματα, ο οποίος καταδικάστηκε, κατόπιν παραδοχής, σε αδικήματα εισαγωγής και κατοχής με σκοπό την προμήθεια κάνναβης συνολικού βάρους 24 κιλών και 939 γραμμαρίων. Παρέλαβε τη βαλίτσα με τα ναρκωτικά κλειδωμένη από την Αθήνα και τη μετέφερε στην Κύπρο έναντι αμοιβής Ευρώ 1000.
Στην υπόθεση Λαζάρου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 633, κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας, επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 13 ετών σε κάθε μια από τις κατηγορίες εισαγωγής και κατοχής ναρκωτικών, ήτοι 9 κιλών και 803,9 γραμμαρίων φυτικής κάνναβης, στον εφεσείοντα Λαζάρου, ο οποίος χαρακτηρίστηκε ως ο ιθύνων νους της όλης παράνομης επιχείρησης. Η ίδια ποινή επιβλήθηκε πρωτόδικα και σε συγκατηγορούμενή του, η οποία μετέφερε τα ναρκωτικά από το εξωτερικό έναντι χρηματικής αμοιβής ύψους €3.500. Η ποινή του Λαζάρου επικυρώθηκε κατ' έφεση, ενώ η ποινή της συγκατηγορούμενής του μειώθηκε σε 9 έτη σε κάθε μια από τις πιο πάνω κατηγορίες. Η επέμβαση του Εφετείου κρίθηκε επιβεβλημένη ενόψει του περιορισμένου ρόλου που αυτή διαδραμάτισε και σε συσχετισμό με τις προσωπικές περιστάσεις της. Αναφορικά με το ρόλο, το Ανώτατο Δικαστήριο σημείωσε ότι, σε αντίθεση με τον Λαζάρου, για λογαριασμό του οποίου είχαν εισαχθεί τα ναρκωτικά, η συγκατηγορούμενή του ήταν ο μεταφορέας. Οσον αφορά τις προσωπικές συνθήκες της, λήφθηκαν υπόψη η προβληματική υγεία της, ως αποτέλεσμα της οποίας λάμβανε φαρμακευτική αγωγή τα τελευταία είκοσι χρόνια, το γεγονός ότι μεγάλωσε σε κρατικό ίδρυμα στο οποίο τοποθετήθηκε όταν ήταν έξι περίπου χρόνων, καθώς επίσης και το γεγονός ότι είναι μητέρα δύο παιδιών.
Τονίζεται ότι προηγούμενες αποφάσεις είναι απλώς ενδεικτικές του μέτρου τιμωρίας και των παραμέτρων που λαμβάνονται υπόψη στον καθορισμό της ποινής, χωρίς να έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα, εφόσον η ποινή που επιβάλλεται σε κάθε υπόθεση είναι αλληλένδετη των γεγονότων που την συνθέτουν και των συνθηκών του εκάστοτε παραβάτη[5].
Σε ότι αφορά το ποινικό αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, στην υπόθεση Θεοφάνους ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 298/2018, 27/06/2019, επισημάνθηκε ότι, αυτό «συνίσταται στη χρήση/απόλαυση από τον αδικοπραγούντα των καρπών της παρανομίας του. Ό,τι έχει σημασία, για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής, είναι το είδος και το ύψος των καρπών της παρανομίας που απόλαυσε ο αδικοπραγήσας ως αποτέλεσμα της παράνομης δραστηριότητας του. Είναι αυτή την απόλαυση που έχει στο επίκεντρο του το υπό αναφορά αυτοτελές αδίκημα, και αυτό για πρόληψη ή πάταξη της παρανομίας με την πρόβλεψη αυστηρών ποινών αναφορικά με την απόλαυση των καρπών της.»[6].
Η κάθε υπόθεση κρίνεται με βάση τα δικά της περιστατικά. Κατά την επιμέτρηση της ποινής, το Δικαστήριο οφείλει να εξισορροπεί δίκαια τη διαφύλαξη της ευνομούμενης πολιτείας από τη μία και την ορθή μεταχείριση κάθε κατηγορούμενου από την άλλη, μέσω της διαδικασίας εξατομίκευσης της ποινής του[7]. Στόχος του Δικαστηρίου είναι η ποινή που θα επιβληθεί να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου παραβάτη, συνεκτιμώντας προς τούτο, τη φύση και τη σοβαρότητα του αδικήματος, τις περιστάσεις διάπραξης του αλλά και τις προσωπικές περιστάσεις του ίδιου του κατηγορούμενου, χωρίς όμως η διεργασία αυτή να εξουδετερώνει τη σοβαρότητα του αδικήματος ή το στοιχείο της αποτροπής.
Με σκοπό τον μετριασμό της ποινής που θα επιβληθεί στην κατηγορούμενη, έχει αγορεύσει ενώπιον του Δικαστηρίου ο ευπαίδευτος συνήγορός της, καταθέτοντας παράλληλα και πολυσέλιδο γραπτό κείμενο αγορεύσεων. Έχουμε ακούσει με ιδιαίτερη προσοχή τα όσα έχει αναφέρει και τα έχουμε αποτιμήσει. Προς αποφυγή αχρείαστης επιβάρυνσης της παρούσας απόφασης, δεν κρίνουμε σκόπιμο να τα επαναλάβουμε, εφόσον θα αναφέρουμε στα διάφορα σημεία που έχει, μέσω της αγόρευσής του, επισημάνει πιο κάτω.
Για σκοπούς διαβάθμισης της βαρύτητας της ποινικής ευθύνης της κατηγορούμενης έχουμε θέσει υπόψη μας όλα τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη των υπό κρίση αδικημάτων, ως αυτά έχουν εκτεθεί από την Κατηγορούσα Αρχή. Ειδικότερα, λαμβάνουμε υπόψη μας τη μεγάλη ποσότητα των ναρκωτικών ουσιών που βρέθηκαν στην κατοχή της (20 κιλά και 400,2 γραμμάρια) σε συνάρτηση με την κατηγορία ταξινόμησης τους, ήτοι ότι επρόκειτο για ελεγχόμενο φάρμακο Τάξεως Β΄ και όχι για σκληρότερα ναρκωτικά καθώς και τον ρόλο που η κατηγορούμενη διαδραμάτισε στην αλυσίδα διακίνησης των συγκεκριμένων ναρκωτικών στην Κύπρο. Η κατηγορούμενη φαίνεται να ενεπλάκη στην όλη επιχείρηση μόνο ως μεταφορέας για να εισπράξει μία σχετικά μικρή αμοιβή (έλαβε 5000 δολάρια Αμερικής προκαταβολικά και ανέμενε να λάβει άλλα 5000 δολάρια κατά την επιστροφή της), χωρίς να έχει οποιαδήποτε ανάμειξη στην οργάνωση της όλης επιχείρησης[8]. Αν και ο περιορισμένος ρόλος της λαμβάνεται υπόψη από το Δικαστήριο, επισημαίνεται ότι η εμπλοκή της δεν παύει να συνιστά ένα σημαντικό κρίκο στην αλυσίδα της εισαγωγής των ναρκωτικών στη χώρα μας. Με σκοπό το οικονομικό όφελος, η κατηγορούμενη ανέλαβε να μεταφέρει τις δύο βαλίτσες οι οποίες περιείχαν μια μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών και να τις εισάξει στη Δημοκρατία ενώ, εάν δεν γινόταν ο σχετικός έλεγχος στο αεροδρόμιο, αυτά θα διοχετευόταν στην αγορά, με καταστροφικές συνέπειες για τους χρήστες και για την κοινωνία γενικότερα[9].
Προς όφελος της κατηγορούμενης επενεργεί, σαφώς, η άμεση παραδοχή της στο Δικαστήριο καθώς και η συνεργασία της με την αστυνομία. Αν και σε περιπτώσεις όπως η παρούσα όπου η σύλληψη διενεργείται επ’ αυτοφώρω η σημασία της παραδοχής αμβλύνεται σε κάποιο βαθμό, εντούτοις συνεχίζει να αποτελεί ένδειξη της μεταμέλειας της και στοιχείο που εξυπηρετεί τους σκοπούς της δικαιοσύνης, καθότι εξοικονομήθηκε έτσι πολύτιμος δικαστικός χρόνος και δημόσιο χρήμα, το οποίο θα σπαταλείτο εάν η παρούσα υπόθεση οδηγείτο σε πλήρη ακρόαση. Λόγω της άμεσης παραδοχής της και της συνεργασίας της με τις αρχές, η κατηγορούμενη θα λάβει σημαντική μείωση στην ποινή που διαφορετικά θα της επιβαλλόταν[10].
Μετριαστικά προς τη θέση της προσμετρά το λευκό της ποινικό μητρώο, ένδειξη της καλής της διαγωγής πριν τη διάπραξη των υπό κρίση αδικημάτων[11], καθώς και το σχετικά νεαρό της ηλικίας της[12] κατά το χρόνο διάπραξης των αδικημάτων (είναι μόλις 26 ετών).
Οι προσωπικές περιστάσεις της κατηγορούμενης εκτίθενται στην Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας ημερομηνίας 18.11.25 που έχει ετοιμαστεί για αυτό το σκοπό, ενώ λαμβάνουμε υπόψη και τα όσα, συμπληρωματικά, ανέφερε επί τούτων στο Δικαστήριο ο ευπαίδευτος συνήγορός της. Συνοπτικά, η κατηγορούμενη κατάγεται από Αμερική, προέρχεται από πολυμελή οικογένεια, χαμηλού κοινωνικοοικονομικού επιπέδου, με διαζευγμένους γονείς. Σε νεαρή ηλικία, σύναψε σχέση και απέκτησε ένα αγόρι, το οποίο είναι ηλικίας 10 ετών και διαμένει με τον πατέρα του. Αργότερα, απέκτησε ένα κοριτσάκι αγνώστου πατρός, το οποίο είναι σήμερα ηλικίας 6 ετών και διαμένει με τη μητέρα της κατηγορούμενης και τις τρεις αδελφές της. Η κατηγορούμενη δεν γνώρισε ποτέ τον πατέρα της, επειδή αυτός τους είχε εγκαταλείψει και έπειτα αυτοκτόνησε. Σε νεαρή ηλικία, η κατηγορούμενη έπεσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. Λόγω του ότι η μητέρα της δεν μπορούσε να της παρέχει το απαραίτητο υποστηρικτικό περιβάλλον, η κατηγορούμενη διέμενε με τη γιαγιά της μέχρι την ηλικία των 12 ετών, όταν και η γιαγιά της απεβίωσε. Έπειτα διέμενε σε ξενώνες για ανήλικους και σε ανάδοχες οικογένειες, όπου και πάλι αναφέρει ότι βρέθηκε αντιμέτωπη με κακοποιητικές συμπεριφορές. Ολοκλήρωσε τη φοίτησή της στο δημοτικό και το γυμνάσιο. Όταν ήταν 16 ετών, παρέμεινε άστεγη και εκείνο το διάστημα, κάποιο πρόσωπο, την εκμεταλλεύτηκε, ως ισχυρίστηκε, και την εξώθησε στην πορνεία. Εργάστηκε ως ιερόδουλη για κάποια χρόνια. Αφού απέκτησε την κόρη της, κατάφερε να εξεύρει εργασία ως φρουρός ασφαλείας αλλά απώλεσε την εργασία της περί τον Ιούλιο του 2025. Λόγω των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετώπιζε, σε συνάρτηση και με το γεγονός ότι η θυγατέρα της επρόκειτο φέτος να ξεκινήσει το σχολείο, αποδέχτηκε να διαπράξει τα υπό κρίση αδικήματα με οικονομικό αντάλλαγμα.
Οι ιδιάζουσες προσωπικές περιστάσεις της κατηγορούμενης, περιλαμβανομένων και των επιπτώσεων που τυχόν ποινή φυλάκισης θα έχει στα ανήλικα παιδιά της (κυρίως στην 6χρονη κόρη της) σαφώς, λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο και επιδρούν στον καθορισμό της ποινής που θα της επιβληθεί, χωρίς όμως, ενόψει της σοβαρότητας των υπό κρίση αδικημάτων, να δύνανται να επηρεάσουν δραστικά το είδος ή το ύψος της. Σύμφωνα με τη νομολογία μας, οι προσωπικές περιστάσεις ενός κατηγορούμενου σε αδικήματα υψηλής σοβαρότητας είναι δευτερεύουσας σημασίας. Οι δε επιπτώσεις της φυλάκισης στην οικογένεια του κατηγορούμενου συγκαταλέγονται, μεταξύ των ελαφρυντικών περιστάσεων, πλην όμως αυτές δεν είναι αποφασιστικής σημασίας στον καθορισμό του είδους της ποινής που θα επιβληθεί[13].
Ως η εισήγηση του συνηγόρου Υπεράσπισης, λαμβάνουμε υπόψη μας τις ιδιαίτερα επαχθείς επιπτώσεις που τυχόν ποινή φυλάκισης θα έχει στην ίδια την κατηγορούμενη και ειδικότερα το ορατό ενδεχόμενο να της αποστερηθεί, πρακτικά, λόγω του ότι κατάγεται από την Αμερική, η δυνατότητα να δέχεται επισκέψεις από μέλη της οικογένειά της ή να επικοινωνεί εύκολα και σε τακτά διαστήματα μαζί τους (και ειδικότερα να έρχεται σε επαφή με τα ανήλικα παιδιά της) και με επακόλουθο την αποστέρηση ψυχολογικής και οικονομικής στήριξης κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού της. Περαιτέρω, ως αναφέρθηκε από την Υπεράσπιση και δεν αμφισβητήθηκε από την Κατηγορούσα Αρχή, λόγω του ότι πρόκειται για άτομο χωρίς δεσμούς με την Κύπρο, δεν αναμένεται, υπό την παρούσα κατάσταση πραγμάτων, να της δοθεί σε βάθος χρόνου, το δικαίωμα να μεταφερθεί σε Ανοικτή Φυλακή, όπως άλλοι κρατούμενοι, να λαμβάνει ολιγόωρες άδειες ή να απολυθεί με όρους από το Συμβούλιο Αποφυλάκισης, στοιχείο που καθιστά το χρόνο του εγκλεισμού ιδιαίτερα δυσμενή και οδυνηρό για την ίδια.
Σε σχέση με την εκτενή αναφορά που γίνεται στη γραπτή αγόρευση του συνηγόρου Υπεράσπισης στο ζήτημα του υπερπληθυσμού των Φυλακών, σημειώνουμε ότι η παρατήρηση του φαινομένου γενικότερα στις Φυλακές, δεν συνεπάγεται και παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της κατηγορούμενης σε ατομικό επίπεδο, ούτε έχει καταδειχθεί, εν προκειμένω, ότι οι συνθήκες κράτησής είναι τέτοιες ώστε να συνιστούν παραβίαση του Άρθρου 3 της ΕΣΔΑ και του αντίστοιχου Άρθρου 8 του Συντάγματος. Αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για ζήτημα το οποίο χειρίζονται (και καλούνται να επιλύσουν άμεσα) οι αρμόδιες αρχές του κράτους μέσω της βελτίωσης των συνθηκών κράτησης σε συλλογικό επίπεδο και της καθιέρωσης κατάλληλου μηχανισμού προσφυγής για τυχόν παραβάσεις τέτοιου είδους[14], αλλά δεν θεωρούμε, εν προκειμένω, ότι αποτελεί στοιχείο δυνάμενο να επηρεάσει, άνευ έτερου, την ποινή που θα πρέπει να επιβληθεί.
Συνεκτιμώντας, λοιπόν, τη φύση και τη σοβαρότητα των αδικημάτων που έχει διαπράξει η κατηγορούμενη, τις συνθήκες διάπραξής τους αλλά και τους μετριαστικούς παράγοντες που λειτουργούν προς όφελός της, κρίνουμε ότι ποινή άλλη από αυτή της στερητικής της ελευθερίας της δεν θα ήταν αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις. Οι μετριαστικοί παράγοντες που επενεργούν προς όφελός της δεν δύνανται να επηρεάσουν τον είδος της ποινής που θα της επιβληθεί, θα επηρεάσουν, όμως, το ύψος της.
Επιβάλλεται στην κατηγορούμενη, για την κατηγορία 2 ποινή φυλάκισης 11 ετών, για την κατηγορία 4 ποινή φυλάκισης 11 ετών και για την κατηγορία 5 ποινή φυλάκισης 3 ετών.
Εφόσον τα γεγονότα που συνθέτουν το αδίκημα που αφορά στην κατηγορία 3 ταυτίζονται με τα γεγονότα που αφορούν στις κατηγορίες 2 και 4, δεν κρίνουμε σκόπιμο να επιβάλουμε οποιαδήποτε ποινή στην εν λόγω κατηγορία.
Λόγω του χρονικού και θεματικού συσχετισμού των αδικημάτων που έχει διαπράξει η κατηγορούμενη, οι ποινές φυλάκισης που της έχουν επιβληθεί σήμερα να συντρέχουν και η περίοδος έκτισης της να μειωθεί κατά την περίοδο που η ίδια τελεί σε προφυλάκιση στο πλαίσιο της παρούσας υπόθεσης, ήτοι από τις 19.08.25.
Δεν ζητήθηκε οποιαδήποτε οδηγία του Δικαστηρίου ως προς τη διαχείριση τεκμηρίων, εφόσον, ως ανέφερε ο εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής (χωρίς ένσταση από μέρους της Υπεράσπισης), αυτά θα τύχουν διαχείρισης από την Αστυνομία με βάση οδηγίες που θα δοθούν από την Νομική Υπηρεσία.
Έξοδα διερμηνέα να καταβληθούν από τη Δημοκρατία.
(Υπ.)………………………..
Λ. Μάρκου, Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ………………………..
Ν. Φακοντής, Ε.Δ.
(Υπ.)………………………..
Θ. Συμεωνίδης, Ε.Δ.
Πιστό Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
[1] Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632
[2] Σίμκαση ν. Αστυνομίας (1995) 2 Α.Α.Δ. 22 και Χατζημάρκου ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 482
[3] Ξυδάς ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 807
[4] Valdez κ.α. ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση 144/16, ημερ. 21.02.2017, ECLI:CY:AD:2017:B57, Γενικός Εισαγγελέας v. Sak (2005) 2 ΑΑΔ 377 και Τρύφωνος v. Αστυνομίας (2009) 2 ΑΑΔ 197
[5] Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας (2000) 2 Α.Α.Δ 1
[6] βλ. επίσης, Μαληκκίδης v. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 40/2015, 25/11/2016
[7] Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 930
[8] Στη Valtez (πιο πάνω), το Εφετείο αναφέρθηκε στο Drug Offences Guideline, που εξεδόθη το Μάρτιο του 2011 από το Sentencing Guideline, σύμφωνα με την οποία οι αδικοπραγούντες διαχωρίζονται σε κατηγορίες, με στόχο την ομοιομορφία στις ποινές. Αφού παρέπεμψε στο σκεπτικό της αγγλικής υπόθεσης Regina v. Christiana Boakye a.o. (2012) EWCA Cr.838 κατέληξε “ότι το Δικαστήριο πρέπει να διαχωρίσει σε τι είδους μεταφορείς ναρκωτικών θα επιβάλει ποινή, όχι αυστηρά με το να «κατατάξει» σε κατηγορίες ή υποκατηγορίες αλλά να διακρίνει κάποια χαρακτηριστικά του δράστη που καθορίζουν αφενός το βαθμό υπαιτιότητας του και αφετέρου το είδος και την ποσότητα των ναρκωτικών που μεταφέρει.”
[9] Όμοια προσέγγιση ακολουθήθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ v. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 112/2021, 19/12/2022, ECLI:CY:AD:2022:B485
[10] Χαρτούμπαλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 28
[11] βλ. ενδεικτικά Κολοκασίδης ν. Δημοκρατίας (1994) 2 Α.Α.Δ. 132 και Χαραλάμπους ν. Αστυνομίας (1994) 2 Α.Α.Δ. 14
[12] βλ. άρθρο 30(4)(β)(i) του Νόμου
[13] Domotov κ.α. ν. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 328 και Μακρή ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση 33/12 ημερ. 15.01.13
[14] Βλ. κατ’ αναλογία τα όσα λέχθηκαν επί τούτου από το Εφετείο στην υπόθεση SHIMON MISTRIEL AYKOUT v. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ.: 237/2024, 10/10/2024
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο