ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚIΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

 

Ενώπιον:      Λ.Σ. Καμμίτση, Προέδρου και

                        Σπ. Σπυριδάκι και Κ. Φραγκούδη, Παρέδρων

Αίτηση Αρ.: Ε57/22

(i-justice)

Μεταξύ:

Μαρούλας Δημητρίου άλλως Μαρίας Δημητρίου, από το Γέρι [   ]

Αιτήτριας

και

 

Στυλιανού Αλκιβιάδη από την Κακοπετριά [   ]

Καθ’ ου η Αίτηση

---------------------------------------------------------------------------------------

31.5.2024

Για την Αιτήτρια: κ. Δ. Κακουλλής

Για τον Καθ’ ου η Αίτηση: κα. Ε. Δρυμιώτη για κ. Στέλιο Δ. Δρυμιώτη

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Η υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση καταχωρήθηκε την 6.6.2022 και μ’ αυτήν η Αιτήτρια εξαιτείται ως ακολούθως:

 

1.         Διάταγμα έξωσης και/ή ανάληψης ελεύθερης και κενής κατοχής της ανωγείου οικίας καιIή διαμερίσματος και/ή υποστατικού που ευρίσκεται στην οδό Θεμιστοκλή Βασιλείου 6, στην Κακοπετριά, εναντίον του Καθ' ου η Αίτηση και/ή των υπηρετών του και/ή των αντιπροσώπων του, καθ' ότι:

(α)      καθυστερεί την πληρωμή νομίμως οφειλόμενου και/ή οφειλόμενων ενοικίων και/ή

(β)      λόγω της παραβίασης της συμφωνίας ενοικίασης η οποία συνίσταται στην παράνομη και/ή χωρίς άδεια από τις αρμόδιες αρχές και την Αιτήτρια υπενοικίασης της ανωγείου οικίας ως τουριστικού καταλύματος και/ή τουριστικής μονάδας και/ή ενοικίασης της, καιIή

(γ)      λόγω των ζημιών που προκάλεσε στην ανώγειο οικία καθώς και στον εξοπλισμό και την επίπλωση της

 

2.       Το ποσό των €1000.00 το οποίο αποτελεί το ενοίκιο της ανωγείου οικίας για την περίοδο από 1/8/2018 μέχρι 31/09/2019 και/ή για δεδουλευμένα ενοίκια και/ή μη πληρωμή ενοικίων ως η συμφωνία των διαδίκων.

και/ ή

Το ποσό των €2,74 την ημέρα από την 01/10/2019, ημερομηνία τερματισμού της ενοικίασης, μέχρι εκκένωσης και παράδοσης ελεύθερης και κενής κατοχής της ανωγείου οικίας ως αποζημιώσεις και/ή ενδιάμεσα κέρδη (mesne profits) εναντίον του Καθ' ου η αίτηση.

3.       Τόκο και/ή νόμιμο τόκο, πλέον έξοδα επίδοσης

4.       Δικηγορικά και/ή άλλα έξοδα.

 

Η Αιτήτρια ισχυρίζεται ότι είναι νόμιμη κάτοχος του ακινήτου και/ή διαμερίσματος και/ή της ανωγείου οικίας, η οποία βρίσκεται στην οδό Θεμιστοκλή Βασιλείου 6, στην Κακοπετριά, δυνάμει Πωλητηρίου Εγγράφου και/ή συμφωνίας ημερομηνίας 25.5.2014. Το επίδικο έχει ανεγερθεί πριν από το έτος 2000. Κατά ή περί το Σεπτέμβριο 2017, οι διάδικοι συμφώνησαν όπως η Αιτήτρια ενοικιάσει το επίδικο υποστατικό στον Καθ’ ου η Αίτηση, για την περίοδο από 1.102017 μέχρι 30.9.2018, έναντι του ποσού των €1.000 ετήσια. Λόγω της αναφερόμενης ενοικίασης, η Αιτήτρια μετέφερε τα προσωπικά της αντικείμενα και τον εξοπλισμό που διατηρούσε στο επίδικο, στην ισόγεια οικία, πλην δύο ερμαριών, ενός κρεβατιού, ενός ψυγείου, ενός τραπεζιού και έξι καρεκλών, τα οποία παρέμειναν στην ανώγειο οικία.

 

Επίσης, οι διάδικοι είχαν συμφωνήσει ότι θα υπογραφόταν συμβόλαιο για την αναφερόμενη ενοικίαση, το οποίο θα ετοίμαζε η Αιτήτρια. Η Αιτήτρια, διά αντιπροσώπου της, παρέδωσε στον Καθ' ου η Αίτηση συμβόλαιο ενοικίασης της ανωγείου οικίας, προκειμένου να το μελετήσει. Ο Καθ’ ου η Αίτηση τελικά δεν το υπέγραψε. Η προφορική συμφωνία των διαδίκων για την ενοικίαση του επίδικου, μεταξύ άλλων περιλάμβανε και τους ακόλουθους όρους και/ή είχαν συμφωνηθεί και/ή η συμφωνία τους προέβλεπε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:

 

(α)     η περίοδος ενοικίασης θα άρχιζε την 1.10.2017 και θα τερματιζόταν την 30.9.2018,

(β)     ως ενοίκιο για την ως άνω περίοδο είχε συμφωνηθεί το ποσό των €1.000.- το όποιο θα καταβαλλόταν ως εξής:

(i)      το ποσό των €500.- ως προκαταβολή,

(ii)     το υπόλοιπο ποσό των €500.- θα καταβαλλόταν μέχρι την 31.1.2018

 

(γ)     η ανώγειος οικία θα χρησιμοποιείτο αποκλειστικά και μόνο από τον Καθ' ου η Αίτηση σύμφωνα με τους όρους της Άδειας Οικοδομής και ότι δεν θα είχε το δικαίωμα να την υπενοικιάσει ή να παραχωρήσει την άδεια χρήσης της, χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση της Αιτήτριας,

(δ)     απαγορεύεται η καθυστέρηση της πληρωμής οποιασδήποτε δόσης του συμφωνηθέντος ενοικίου.

 

Η Αιτήτρια, με επιστολή του δικηγόρου της ημερομηνίας 18.2.2019, τερμάτισε τη συμφωνία ενοικίασης λόγω της παράλειψης του Καθ’ ου η Αίτηση να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό ενοικίου από 1.10.2018 μέχρι 19.3.2029 (ημερομηνία τερματισμού της ενοικίασης) [αντιλαμβάνομαι η αναφορά είναι στο έτος 2019], λόγω της παράνομης και/ή χωρίς άδεια από τις αρμόδιες Αρχές, υπενοικίασης και/ή ενοικίασης της ανωγείου οικίας ως τουριστικού καταλύματος και/ή τουριστικής μονάδας και λόγω των ζημιών τις οποίες προκάλεσε στην ανώγειο οικία και/ή στον εξοπλισμό και στην επίπλωση της. Η Αιτήτρια δικογραφεί ότι λόγω της λήξης της πρώτης συμφωνίας ενοικίασης, καθώς και του αναφερόμενου τερματισμού της από την Αιτήτρια, ο Καθ' ου η Αίτηση έχει καταστεί θέσμιος ενοικιαστής.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση, παρά τον τερματισμό της συμφωνίας ενοικίασης, αρνείται να παραδώσει το επίδικο υποστατικό στην Αιτήτρια και ούτε κατέβαλε τη δόση ενοικίου ως αναφέρεται πιο πάνω το οποίο οφείλει μέχρι και σήμερα, ούτε οποιοδήποτε ποσό για ενδιάμεσα οφέλη από την 1.10.2019 μέχρι και σήμερα. Χωρίς επηρεασμό των πιο πάνω, είναι η θέση της Αιτήτριας ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση χρησιμοποιεί την ανώγειο οικία κατά τρόπο που παραβιάζει την νομοθεσία και/ή διαπράττοντας ποινικό αδίκημα λόγω της ενοικίασης και/ή υπενοικίασης της ως τουριστικού καταλύματος και/ή ως τουριστικής μονάδας.

 

Απάντηση:

Απάντηση εκ μέρους του Καθ’ ου η Αίτηση καταχωρήθηκε την 19.9.2022 και μ’ αυτήν ο Καθ' ου η Αίτηση αρνείται και απορρίπτει την ιδιότητα της Αιτήτριας. Ισχυρίζεται ότι η Αιτήτρια δεν νομιμοποιείται όπως προχωρήσει στην παρούσα διαδικασία, η παρούσα Αίτηση είναι απαράδεκτη και άνευ αντικειμένου και θα πρέπει να απορριφθεί. Η ιδιοκτησία του επίδικου, καθώς και οι ισχυριζόμενες συμφωνίες μεταξύ των διαδίκων που αφορούν το επίδικο, αποτελούν αντικείμενο της Αγωγής αρ. 2789/2018, Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, στην οποία οι ισχυρισμοί της Αιτήτριας στην παρούσα Αίτηση αμφισβητούνται και/ή δεν έχουν ξεκαθαριστεί και/ή αποτελούν αντικείμενο διαφοράς μεταξύ των διαδίκων. Ως εκ τούτου, η παρούσα πάσχει και θα πρέπει να απορριφθεί.

 

Είναι η θέση του Καθ' ου η αίτηση, ότι η Αιτήτρια, δυνάμει συμφωνίας, η οποία εκ των υστέρων έχει ακυρωθεί και/ή διαφοροποιηθεί και/ή τροποποιηθεί και/ή είναι άκυρη και/ή ακυρώσιμη, είχε συμφωνήσει να ανταλλάξει μία οικία της στο Παραλίμνι, με το μερίδιο ακινήτου στην Κακοπετριά, ιδιοκτησίας του Καθ’ ου η Αίτηση. Το εν λόγω ακίνητο ιδιοκτησίας του Καθ' ου η Αίτηση, είναι μία ενιαία, διώροφη οικία, με ισόγειο και ανώγειο, στον ίδιο τίτλο ιδιοκτησίας, τα οποία επικοινωνούν μεταξύ τους, η χρήση των δύο ορόφων είναι ενιαία και κοινή και αποτελούν ενιαίο σύνολο, σύμφωνα με τον επ’ ονόματι του Καθ’ ου η Αίτηση Τίτλο Ιδιοκτησίας. Οι σχετικές με το ακίνητο συμφωνίες, έχουν ακυρωθεί και/ή τροποποιηθεί και το ακίνητο επεστράφη και παραδόθηκε ολόκληρο στον Καθ' ου η Αίτηση, ο οποίος ήταν και είναι, ο νόμιμος ιδιοκτήτης.

 

Με επιφύλαξη των ανωτέρω, η συμφωνία δια της οποίας είχε συμφωνηθεί η ανταλλαγή και την οποίαν επικαλείται η Αιτήτρια, προέβλεπε ότι ο Καθ' ου η Αίτηση θα παρέμενε ιδιοκτήτης του ½ του όλου ακινήτου, ως εκ τούτου θα ήταν συνιδιοκτήτης, ακόμη και εάν υλοποιείτο η αρχική συμφωνία.

 

Μετά την ακύρωση των συμφωνιών μεταξύ των μερών, η Αιτήτρια δια της Αγωγής της υπ’ αρ. 2789/2018 και με διάφορες διαδικασίες, επιχειρεί να αποστερήσει το εν λόγω ακίνητο από τον νόμιμο ιδιοκτήτη του, ούτως ώστε να ασκήσει πίεση, με σκοπό να επιλυθούν οι διαφορές των μερών ως η ίδια επιθυμεί και με τρόπο άδικο και καταπιεστικό προς τον Καθ' ου η Αίτηση.

 

Για τον ίδιο λόγο, η Αιτήτρια καταχώρησε και την παρούσα Αίτηση, καταχρηστικά και/ή καταπιεστικά και/ή εκδικητικά. Περαιτέρω, η Αιτήτρια εμποδίζεται και/ή δεν της επιτρέπεται και/ή έχει υπαναχωρήσει (estopped) και/ή δεν δικαιούται στην έγερση της παρούσης Αιτήσεως και/ή στις αιτούμενες θεραπείες λόγω των προηγούμενων πράξεων της και/ή προηγούμενων και/ή υφιστάμενων διαδικασιών και/ή λόγω της συμπεριφοράς της και/ή λόγω των ισχυρισμών της σε άλλες διαδικασίες, οι οποίοι αντιτίθενται στην παρούσα και/ή την εμποδίζουν από την έγερση της παρούσης (ESTOPPEL).

 

Με την επιφύλαξη των ανωτέρω, μετά την απαγόρευση της εισόδου στον Καθ’ ου η Αίτηση στο ισόγειο της οικίας, του έχει αποκοπεί και/ή αποστερηθεί η ελεύθερη πρόσβαση και στο ανώγειο της οικίας. Ως εκ των ανωτέρω, ο Καθ' ου η Αίτηση απορρίπτει τις αιτούμενες θεραπείες και τις λεπτομέρειες ενοικίασης. Ισχυρίζεται ότι είναι ο νόμιμος ιδιοκτήτης του επίδικου υποστατικού και οι συμφωνίες στις οποίες αναφέρεται η Αιτήτρια στην Αίτησή της, έχουν ακυρωθεί και/ή τροποποιηθεί. Με επιφύλαξη των ανωτέρω και των ως άνω ενστάσεων του Καθ’ ου η Αίτηση, οποιαδήποτε συμφωνία έγινε μεταξύ των μερών για οποιοδήποτε ποσό και/ή οποιοδήποτε ποσό δόθηκε εκ μέρους του Καθ’ ου η Αίτηση αναφορικά με το ακίνητο, δόθηκε στα πλαίσια της ακύρωσης των εν λόγω συμφωνιών και μέχρι την οριστική ακύρωση και/ή υλοποίηση της ακυρώσεως και/ή την επίλυσην των διαφορών και/ή θεμάτων που προέκυψαν μεταξύ των μερών στα πλαίσια της εν λόγω ακύρωσης. Ο Καθ' ου η Αίτηση αρνείται και/ή απορρίπτει ότι έγινε οποιαδήποτε συμφωνία με τους όρους τους οποίους ισχυρίζεται η Αιτήτρια. Ουδέν περαιτέρω συμφωνήθηκε μεταξύ των μερών μετά την ακύρωση των συμφωνιών και μετά την έγερση Δικαστικών διαδικασιών εκ μέρους της Αιτήτριας και η όλη διαφορά, η οποία αφορά το ακίνητο, δεν έχει επιλυθεί.

 

Ο Καθ' ου η Αίτηση αρνείται και/ή απορρίπτει ότι υπήρξε παράνομη ενοικίαση και/ή υπενοικίαση του εν λόγω υποστατικού και/ή ότι υπήρξε λήξη και/ή τερματισμός οποιασδήποτε ενοικίασης. Επιπλέον, αρνείται και απορρίπτει ότι προκάλεσε οποιαδήποτε ζημία σε έπιπλα και/ή εξοπλισμό της Αιτήτριας και/ή ότι υπήρξαν και/ή υπάρχουν έπιπλα και/ή εξοπλισμός τα οποία ανήκουν στην Αιτήτρια, στο επίδικο ακίνητο και/ή ότι η Αιτήτρια δικαιούται σε οποιεσδήποτε αποζημιώσεις.

 

Ανταπάντηση:

Το δικόγραφο της Αιτήτριας καταχωρήθηκε την 20.10.2022 και μ’ αυτό αρνείται όλους και έναν έκαστο χωριστά τους αναφερόμενους στην Απάντηση, εκτός όπου ρητά προβαίνει σε παραδοχή. Ισχυρίζεται ότι, ο Καθ’ ου η Αίτηση στην ένορκο δήλωση που συνοδεύει την ένσταση του ημερομηνίας 26.1.2018, την οποία καταχώρησε στα πλαίσια της Αγωγής αρ. 2789/2018, μεταξύ άλλων ανέφερε:

 

(i)      ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στο οποίο ηγέρθη από την Αιτήτρια η Αγωγή αρ. 2789/2018, στερείται αρμοδιότητας να την εκδικάσει, γιατί η επίδικη οικία εμπίπτει στις πρόνοιες του περί Ενοικιοστασίου Νόμου και συνεπώς, αρμόδιο δικαστήριο είναι το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων,

(ii)     ότι η επίδικη οικία καλύπτεται από τους περί Ενοικιοστασίου Νόμους,

(iii)    ότι ενοικίασε την επίδικη οικία από την Ενάγουσα έναντι του ετησίου ενοικίου των €1.000,

(iν)    ότι κατέβαλε το πρώτο ενοίκιο με δύο επιταγές των €500.-,

(ν)     ότι θα συνεχίσει να καταβάλλει το ποσό των €1000.- κατά το τέλος εκάστου έτους ενοικιάσεως και ότι είναι θέσμιος ενοικιαστής.

 

Η Αιτήτρια αποδέχεται μόνο την καταχώρηση και εκκρεμοδικία της Αγωγής αρ. 2789/2018 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. Με την αναφερόμενη Αγωγή, αξιώνει την εφαρμογή της αναφερόμενης στην παράγραφο 3 της Απάντησης, συμφωνίας των διαδίκων, η οποία υφίσταται ως είχε αρχικά συναφθεί και/ή η οποία ουδέποτε ακυρώθηκε και/ή τροποποιήθηκε και/ή άλλως πως και σύμφωνα με την οποία, η Αιτήτρια θα έχει την αποκλειστική κατοχή αμφοτέρων των οικιών και ότι με την παρούσα, αξιώνει την έξωση του Αιτητή από την ανώγειο οικία, για τους λόγους που αναφέρονται στην Αίτηση της.

 

Οι ισχυρισμοί του Καθ’ ου η Αίτηση είναι αντιφατικοί, καθ’ ότι ισχυρίζεται ταυτόχρονα ότι η συμφωνία του με την Αιτήτρια τροποποιήθηκε και συνεπώς, ισχύει η τροποποιημένη συμφωνία των διαδίκων, ότι η συμφωνία των διαδίκων είναι άκυρη και/ή ακυρώσιμη, ότι η συμφωνία των διαδίκων είναι άκυρη και συνεπώς ουδέν ισχύει. Περαιτέρω οι εν λόγω ισχυρισμοί του Καθ’ ου η Αίτηση, είναι κάθετα συγκρουόμενοι με τα όσα δήλωσε ενόρκως στην Αγωγή αρ. 2789/2018.

 

Η Αιτήτρια ισχυρίζεται ότι, το επίδικο ακίνητο, σύμφωνα με τη συμφωνία των διαδίκων ημερομηνίας 25.5.2014, πέρασε στην νόμιμη κατοχή της, ότι η ανώγεια και η ισόγεια οικία διαθέτουν χωριστές εισόδους και είναι αυτοτελείς, ότι ο ισχυρισμός πως η συμφωνία προέβλεπε ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση θα παρέμεινε ιδιοκτήτης του ½ της ισογείου οικίας και της επίδικης ανωγείου οικίας, είναι αναληθής και/ή δεν ανταποκρίνεται στο γράμμα της συμφωνίας των διαδίκων. Στα πλαίσια της Αγωγής αρ. 2789/2018, αποδόθηκε στην Αιτήτρια η ισόγειος οικία και απαγορεύθηκε η είσοδος του Καθ' ου η Αίτηση σ’ αυτήν.

 

Ιστορικό:

            Στην παρούσα υπόθεση καταχωρήθηκε Κλήση για Οδηγίες, σύμφωνα με τη Διαταγή 30 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, ως αυτοί ίσχυαν μέχρι την 31.8.2023. Το Δικαστήριο εξέδωσε Διατάγματα εκατέρωθεν για την αποκάλυψη εγγράφων, με τα οποία συμμορφώθηκαν και οι δύο πλευρές. Δόθηκαν επίσης οδηγίες για την καταχώρηση μαρτυρίας υπό τη μορφή ενόρκων δηλώσεων, εφόσον κρίθηκε ότι η υπόθεση είναι Ταχείας Εκδίκασης.

 

Το Δικαστήριο δεν άκουσε προφορική μαρτυρία. Καταχωρήθηκαν οι γραπτές αγορεύσεις των συνηγόρων και η Απόφαση επιφυλάχθηκε την 29.3.2024 για να εκδοθεί σήμερα.

 

Μαρτυρία:

Αιτητρίας:

Γραπτή μαρτυρία για την πλευρά της Αιτήτριας, καταχώρισε ο κ. Κυριάκος Δημητρίου. Ο κ. Δημητρίου κατέθεσε ότι είναι ο σύζυγος της Αιτήτριας και γνωρίζει πολύ καλά τα γεγονότα της υπόθεσης. Η Αιτήτρια είναι νόμιμη κάτοχος του ακινήτου και/ή διαμερίσματος και/ή της ανωγείου οικίας, η οποία βρίσκεται στην οδό Θεμιστοκλή Βασιλείου 6, στην Κακοπετριά, δυνάμει πωλητηρίου εγγράφου και/ή συμφωνίας ημερομηνίας 25.5 2014. Το ακίνητο έχει ανεγερθεί πριν από το έτος 2000.

 

Ο μάρτυρας, εκ μέρους και με εξουσιοδότηση της Αιτήτριας, περί το Σεπτέμβριο 2017, συμφώνησε εκ μέρους της Αιτήτριας, όπως η τελευταία ενοικιάσει την ανώγειο οικία στον Καθ’ ου η Αίτηση, για την περίοδο από 1.10.2017 μέχρι 30.9.2018, έναντι του ποσού των €1.000 ετησίως. Λόγω της αναφερόμενης ενοικίασης, η Αιτήτρια με τη βοήθεια του συζύγου της, μετέφερε στην ισόγειο οικία, τα προσωπικά της αντικείμενα και τον εξοπλισμό που διατηρούσε στην ανώγειο οικία, πλην δύο ερμαριών, ενός κρεβατιού, ενός ψυγείου, ενός τραπεζιού και έξι καρεκλών, τα οποία παρέμειναν στην ανώγειο οικία. Ο κ. Δημητρίου κατέθεσε ότι είχε συμφωνήσει εκ μέρους της Αιτήτριας, με τον Καθ’ ου η Αίτηση, πως θα υπογραφόταν συμβόλαιο για την αναφερόμενη ενοικίαση, το οποίο θα ετοίμαζε η Αιτήτρια. Εκ μέρους της Αιτήτριας, παρέδωσε στον Καθ' ου η Αίτηση, συμβόλαιο ενοικίασης της ανωγείου οικίας, προκειμένου να το μελετήσει, το οποίο ο Καθ’ ου η Αίτηση, τελικά, δεν υπέγραψε.

 

Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι, η προφορική συμφωνία των διαδίκων για την ενοικίαση της ανωγείου οικίας, μεταξύ άλλων, περιλάμβανε και τους ακόλουθους όρους και/ή είχαν συμφωνηθεί και/ή η συμφωνία τους προέβλεπε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:

(α)     η περίοδος ενοικίασης θα άρχιζε την 1.10.2017 και θα τερματιζόταν την 30.9.2018,

(β)     ως ενοίκιο για την ως άνω περίοδο είχε συμφωνηθεί το ποσό των €1.000 το όποιο θα καταβαλλόταν ως εξής: το ποσό των €500.- ως προκαταβολή και το υπόλοιπο ποσό εκ €500.- θα καταβαλλόταν μέχρι την 31.1.2018,

(γ)     η ανώγεια οικία θα χρησιμοποιείτο αποκλειστικά και μόνον από τον Καθ’ ου η Αίτηση, σύμφωνα με τους όρους της Άδειας Οικοδομής και δεν θα είχε το δικαίωμα να την υπενοικιάσει ή να παραχωρήσει την άδεια χρήσης της, χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση της Αιτήτριας,

(δ)     απαγορεύεται η καθυστέρηση της πληρωμής οποιασδήποτε δόσης του συμφωνηθέντος ενοικίου.

 

Η Αιτήτρια, με επιστολή του δικηγόρου της ημερομηνίας 18.2.2019, τερμάτισε τη συμφωνία ενοικίασης της ανωγείου οικίας, λόγω της παράλειψης του Καθ' ου η Αίτηση να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό ενοικίου από 1.10.2018 μέχρι την 19.3.2019, οπότε τερματίστηκε η ενοικίαση, λόγω της παράνομης και/ή χωρίς άδεια από τις αρμόδιες Αρχές, υπενοικίασης και/ή ενοικίασης της ανωγείου οικίας ως τουριστικού καταλύματος και/ή τουριστικής μονάδας και λόγω των ζημιών τις οποίες προκάλεσε στην ανώγειο οικία και/ή στον εξοπλισμό και στην επίπλωση της.

 

Ο μάρτυρας υποστήριξε ότι, λόγω της λήξης της πρώτης συμφωνίας ενοικίασης, καθώς και του αναφερόμενου τερματισμού της από την Αιτήτρια, ο Καθ' ου η Αίτηση έχει καταστεί θέσμιος ενοικιαστής. Ο Καθ’ ου η Αίτηση παρέλειψε να καταβάλει το ποσό των €1.000 για την περίοδο από 1.10.2018 μέχρι 31.9.2019. Χωρίς τη γραπτή ή άλλη συγκατάθεση της Αιτήτριας και κατά παράβαση ρητού όρου της συμφωνίας των διαδίκων, παράνομα και χωρίς άδεια από τις αρμόδιες Αρχές, ο Καθ’ ου η Αίτηση προέβη και συνεχίζει να προβαίνει, στην υπενοικίαση της ανωγείου οικίας, ως τουριστικού καταλύματος ή τουριστικής μονάδας και επιπλέον, προκάλεσε ζημιές στα έπιπλα της Αιτήτριας τα οποία βρίσκονταν εντός της ανωγείου οικίας.

 

Ο Μ.Α.1 υποστήριξε ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση, στην ένορκο δήλωση του που συνοδεύει την ένσταση του ημερομηνίας 26.6.2018, προς αντίκρουσην της ενδιάμεσης αίτησης της Αιτήτριας ημερομηνίας 8.7.2019 την οποία καταχώρησε στα πλαίσια της Αγωγής, μεταξύ άλλων ανέφερε:

 

(i)      ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, ενώπιον του οποίου ηγέρθη από την Αιτήτρια η Αγωγή αρ. 2789/2018, στερείται αρμοδιότητας να την εκδικάσει επειδή η επίδικη οικία εμπίπτει στις πρόνοιες του περί Ενοικιοστασίου Νόμου και συνεπώς, αρμόδιο Δικαστήριο είναι το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων,

(ii)     ότι η επίδικη οικία καλύπτεται από τους περί Ενοικιοστασίου Νόμους,

(iii)    ότι ενοικίασε την επίδικη οικία από την Ενάγουσα έναντι του ετησίου ενοικίου των €1000.-,

(iν)    ότι κατέβαλε το πρώτο ενοίκιο με δύο επιταγές των €500.-,

(ν)     ότι θα συνεχίσει να καταβάλλει το ποσό των €1000.- κατά το τέλος εκάστου έτους ενοικιάσεως και ότι είναι θέσμιος ενοικιαστής.

 

            Είναι η θέση του μάρτυρα, ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση επικαλείται κατά το δοκούν την καθ’ ύλην αρμοδιότητα των Δικαστηρίων.

 

Καθ’ ου η Αίτηση:

            Γραπτή μαρτυρία για την πλευρά του, κατέθεσε ο ίδιος ο Καθ’ ου η Αίτηση, κ. Στυλιανός Αλκιβιάδης. Απορρίπτει ότι η Αιτήτρια ήταν ή είναι, η νόμιμη κάτοχος της ανωγείου οικίας στην οδό Θεμιστοκλή Βασιλείου 6, στην Κακοπετριά, ως αυτή και ο σύζυγός της ισχυρίζονται. Ο ίδιος ήταν ο νόμιμος ιδιοκτήτης της εν λόγω οικίας, η οποία έχει πλέον εκποιηθεί από τους δανειστές του και πωληθεί σε νέο ιδιοκτήτη. Η Αιτήτρια δεν νομιμοποιείται όπως προχωρήσει στην παρούσα διαδικασία και η Αίτηση είναι απαράδεκτη και άνευ αντικειμένου και θα πρέπει να απορριφθεί. Κατά τον επίδικο χρόνο, ο ίδιος ήταν ο νόμιμος ιδιοκτήτης του επίδικου υποστατικού και η συμφωνία στην οποία αναφέρεται η Αιτήτρια ως Τεκμήριο 1, έχει ακυρωθεί και/ή τροποποιηθεί, γεγονός που προκύπτει και από τη μεταγενέστερη αλλαγή ιδιοκτησίας του ακινήτου.

 

Περαιτέρω και άνευ βλάβης των ανωτέρω, η ιδιοκτησία και η κατοχή του εν λόγω ακινήτου, καθώς και οι ισχυριζόμενες συμφωνίες μεταξύ των διαδίκων που αφορούν το ακίνητο, αποτελούν αντικείμενο και επίδικο θέμα της Αγωγής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας υπ’ αρ. 2789/2018, η οποία εξακολουθεί να εκκρεμεί και στην οποία οι ισχυρισμοί της Αιτήτριας στην παρούσα Αίτηση, αμφισβητούνται και/ή δεν έχουν ξεκαθαριστεί και/ή αποτελούν αντικείμενο διαφοράς, ως εκ τούτου η παρούσα πάσχει και θα πρέπει να απορριφθεί. Είναι η θέση του Καθ’ ου η Αίτηση, πως η παρούσα ασκείται καταχρηστικά και/ή καταπιεστικά και/ή εκδικητικά και για σκοπούς πιέσεως του στην ως άνω Αγωγή και αυτό καταδεικνύεται και από το γεγονός ότι η παρούσα ηγέρθη την 6.6.2022, ενώ η Αγωγή εκκρεμεί από την 11.10.2018.

 

Ο ίδιος ουδέποτε έχει διαφοροποιήσει τους ισχυρισμούς του και επαναλαμβάνει τα όσα αναφέρει στην Αγωγή. Ο σύζυγος της Αιτήτριας, με τη Γραπτή Μαρτυρία του, έχει παραποιήσει και/ή αποκρύψει και/ή χρησιμοποιήσει επιλεκτικά τους ισχυρισμούς του Καθ’ ου η Αίτηση στην ως άνω Αγωγή, για να δικαιολογήσει την έγερση της παρούσης υποθέσεως. Είναι η θέση του κ. Αλκιβιάδη, ότι η Αιτήτρια, δυνάμει της συμφωνίας την οποία παραθέτει η Αιτήτρια ως Τεκμήριο 1, η οποία εκ των υστέρων έχει ακυρωθεί και/ή διαφοροποιηθεί και/ή τροποποιηθεί και/ή είναι άκυρη και/ή ακυρώσιμη, συμφώνως με τα όσα αναφέρει ο ίδιος στην Αγωγή, είχε συμφωνήσει να ανταλλάξει μίαν οικία της στο Παραλίμνι με το ½  μερίδιο του ακινήτου του Καθ’ ου η Αίτηση στην Κακοπετριά, το οποίο είναι το επίδικο ακίνητο.

 

Το εν λόγω ακίνητο, ήταν ιδιοκτησίας του και είναι μία ενιαία διώροφη οικία, με ισόγειο και ανώγειο, στον ίδιο τίτλο ιδιοκτησίας, τα οποία επικοινωνούν μεταξύ τους, η χρήση των δύο ορόφων είναι ενιαία και κοινή και αποτελούν ενιαίο σύνολο, σύμφωνα με τον τίτλο ιδιοκτησίας. Οι σχετικές με το ακίνητο συμφωνίες, έχουν ακυρωθεί και/ή τροποποιηθεί, για τους λόγους οι οποίοι αναφέρονται από τον Καθ’ ου η Αίτηση στην ως άνω Αγωγή, της οποίας αποτελούν αντικείμενο και το ακίνητο επιστράφηκε και παραδόθηκε ολόκληρο στον Καθ’ ου η Αίτηση, γεγονός το οποίο η Αιτήτρια αποκρύβει εντέχνως και/ή σκοπίμως και/ή κακόπιστα. Ο κ. Αλκιβιάδης κατέθεσε ότι, δια της νέας συμφωνίας μεταξύ του ιδίου και της Αιτήτριας, συμφωνήθηκε όπως η συμφωνία ανταλλαγής ακυρωθεί, επιστραφούν οι δύο κατοικίες στους αρχικούς ιδιοκτήτες και ο κ. Αλκιβιάδης θα φρόντιζε να απαλλάξει την οικία της Εναγούσης από υποθήκη που είχε ως επιβάρυνση για δάνειο που είχε συνάψει ο ίδιος, με την έγκριση και συγκατάθεση της. Μέχρι δε την εξάλειψη της υποθήκης, θα κατέβαλλε υπό μορφήν ενοικίου και/ή ως συνεισφορά του για την υποθήκη ή άλλως πως, το ποσό των €1.000.00 προς την Ενάγουσα, για την οικία στην Κακοπετριά που του είχε επιστραφεί.

 

Ο μάρτυρας προχώρησε και κατέθεσε ότι, εν πάση περιπτώσει, η συμφωνία την οποία παραθέτει η Αιτήτρια ως Τεκμήριο 1 και δια της οποίας είχε συμφωνηθεί η ανταλλαγή ακινήτων, προέβλεπε ότι ο ίδιος θα παρέμενε ιδιοκτήτης του ½ του όλου ακινήτου, ως εκ τούτου θα ήταν συνιδιοκτήτης ακόμη και εάν υλοποιείτο η αρχική συμφωνία.

 

Μετά την ακύρωση των μεταξύ των συμφωνιών, για λόγους που αφορούν την υλοποίηση της εν λόγω ακυρώσεως και άλλες διαφορές οι οποίες προέκυψαν μεταξύ των μερών λόγω της ακυρώσεως, η Αιτήτρια δια της Αγωγής της υπ’ αρ. 2789/2018 και με διάφορες διαδικασίες, επιχείρησε να αποστερήσει από τον Καθ’ ου η Αίτηση το εν λόγω ακίνητο, ούτως ώστε να ασκήσει πίεση, με σκοπό να επιλυθούν οι διαφορές τους ως η ίδια επιθυμεί, με τρόπο άδικο και καταπιεστικό προς τον Καθ’ ου η Αίτηση, καταχρηστικά και/ή καταπιεστικά και/ή εκδικητικά. Στα πλαίσια της Αγωγής υπ’ αρ. 2789/2018, η Αιτήτρια αρχικά επιχείρησε, με την καταχώρηση αιτήσεως, να του απαγορεύσει να εισέρχεται στην επίδικη οικία (ισόγειο και ανώγειο) και, λόγω του ότι διεπίστωσε ότι το εν λόγω αίτημα θα αποτύγχανε, προχώρησε με τροποποίηση της Αγωγής της και με νέα αίτηση, δια της οποίας τελικώς αιτήθηκε και πέτυχε, με σχετικό Διάταγμα, την απαγόρευση της εισόδου του κ. Αλκιβιάδη στο ισόγειο της οικίας.

 

Υποστήριξε ότι οι ισχυρισμοί του στο Τεκμήριο 5 της μαρτυρίας του συζύγου της Αιτήτριας, τους οποίους ο Καθ’ ου η Αίτηση ουδέποτε έχει διαφοροποιήσει, είχαν τεθεί κατά τη διαδικασία την οποία ήγειρε η Αιτήτρια προκειμένου να του απαγορεύσει την είσοδο στο ισόγειο της οικίας, γεγονός που αποκρύβει και τους χρησιμοποιεί παραπλανητικά. Στο δικό του Τεκμήριο 3, παρατίθενται όλες οι σχετικές διαδικασίες.

Ήταν πάντοτε ο ισχυρισμός του ότι η οικία είναι μία και ενιαία και ότι αυτή του παραδόθηκε, με τη συμφωνία ότι μέχρι να ξεκαθάριζε το θέμα της υποθήκης και με απώτερο στόχο την υλοποίηση της ακύρωσης της ως άνω συμφωνίας, θα κατέβαλλε ετήσιο ποσό εκ €1.000,00. Οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί της Αιτήτριας και του συζύγου της, αποτελούν εκ των υστέρων σκέψεις. Εν πάση περιπτώσει και επιφυλαττομένων των ανωτέρω, η επικαλούμενη από την Αιτήτρια συμφωνία, προέβλεπε ότι ο κ. Αλκιβιάδης θα παρέμενε ιδιοκτήτης του ½ του όλου ακινήτου και περαιτέρω, μετά την απαγόρευση της εισόδου του στο ισόγειο της οικίας, του είχε αποκοπεί και/ή αποστερηθεί, η ελεύθερη πρόσβαση και στο ανώγειο της οικίας.

 

Ουδέν περαιτέρω συμφωνήθηκε μεταξύ των μερών, μετά την ακύρωση των συμφωνιών και μετά την έγερση Δικαστικών διαδικασιών εκ μέρους της Αιτήτριας και η όλη διαφορά, η οποία αφορά το ακίνητο, δεν έχει επιλυθεί. Δεν υπήρξε οποιαδήποτε συμφωνία και/ή ενοικίαση με τους όρους τους οποίους αναφέρουν η Αιτήτρια και ο σύζυγός της, ούτε του δόθηκε ή συμφωνήθηκε ποτέ το Τεκμήριο 2 της Αιτήτριας, ή οτιδήποτε σχετικό, το οποίο αποτελεί εκ των υστέρων σκέψη της Αιτήτριας και του συζύγου της.

 

Περαιτέρω, ο Καθ’ ου η Αίτηση απορρίπτει ότι υπήρξε παράνομη ενοικίαση και/ή υπενοικίαση του εν λόγω υποστατικού και/ή ότι υπήρξε λήξη και/ή τερματισμός οποιασδήποτε ενοικίασης και οι ισχυρισμοί αυτοί τίθενται παραπλανητικά, για όλους τους ως άνω αναφερόμενους λόγους. Αρνείται και απορρίπτει ότι προκάλεσε οποιαδήποτε ζημιά σε έπιπλα και/ή εξοπλισμό της Αιτήτριας και/ή ότι υπήρξαν και/ή υπάρχουν έπιπλα και/ή εξοπλισμός στο επίδικο ακίνητο τα οποία να ανήκουν στην Αιτήτρια και/ή ότι η Αιτήτρια δικαιούται σε οποιεσδήποτε αποζημιώσεις, γεγονός για το οποίο ο ίδιος έχει απαντήσει δεόντως και λεπτομερώς στα πλαίσια της ως άνω Αγωγής.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση αρνείται επίσης ότι επικαλείται τη δικαιοδοσία των Δικαστηρίων κατά το δοκούν. Θεωρεί προφανές ότι επικαλέστηκε τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου στα πλαίσια της Αγωγής, δεδομένου του ισχυρισμού του ότι κατέβαλλε κατά το χρόνο που έθεσε τον εν λόγω ισχυρισμό, ενοίκιο για το ½  της επίδικης οικίας και θα το κατέβαλλε μέχρι την υλοποίηση της ακύρωσης της συμφωνίας μεταξύ των μερών, γεγονός το οποίο η Αιτήτρια αρνήθηκε και προχώρησε τη διαδικασία στα πλαίσια της Αγωγής, η οποία ηγέρθη την 11.10.2018, ακυρώνοντας οριστικά την οποιαδήποτε συμφωνία περί καταβολής οποιουδήποτε ποσού υπό μορφήν ενοικίου. Σημειώνουμε ότι οι προαναφερθέντες ισχυρισμοί δεν έχουν τύχει άρνησης από την πλευρά της Αιτήτριας.

 

Η Αιτήτρια δεν δικαιούται να προχωρεί στην παρούσα διαδικασία, δεδομένων των ισχυρισμών της στην Αγωγή και δεδομένου του γεγονότος ότι, οι όποιοι ισχυρισμοί και οι όποιες συμφωνίες, αποτελούν επίδικο θέμα στην Αγωγή, την οποία εξακολουθεί να προωθεί. Η Αιτήτρια εμποδίζεται και/ή δεν της επιτρέπεται και/ή έχει υπαναχωρήσει (estopped) και/ή δεν δικαιούται στην έγερση της παρούσης Αιτήσεως και/ή στις αιτούμενες θεραπείες, λόγω των προηγούμενων πράξεων της και/ή προηγούμενων και/ή υφιστάμενων διαδικασιών και/ή λόγω της συμπεριφοράς της και/ή λόγω των ισχυρισμών της στην ως άνω Αγωγή, οι οποίοι αντιτίθενται στην παρούσα και/ή την εμποδίζουν από την έγερση της παρούσης (ESTOPPEL).

 

Πραγματικά γεγονότα:

            Από το σύνολο των δικογράφων, των παραδοχών και του ενώπιον μας αποδεκτού μαρτυρικού υλικού, βρίσκουμε ότι τα πραγματικά γεγονότα είναι τα ακόλουθα:

 

            Την 4.8.2010, ο Καθ’ ου η Αίτηση ενεγράφη ως ιδιοκτήτης του όλου μεριδίου ενός κτήματος με αρ. εγγραφής 0/7431, Φ/Σχ. 37/210104, Τμήμα 1, Τεμάχιο 298, εντός του χωρίου Κακοπετριά, Επαρχία Λευκωσίας, δηλαδή εντός ελεγχόμενης περιοχής εν τη εννοία του άρθρου 2 του περί Ενοικιοστασίου Νόμου και υπό το φως της Κ.Δ.Π. 519/2007, το οποίο αποτελείται από μία διώροφη κατοικία και αυλή (Τεκμήριο 1 στην ένορκο δήλωση του Καθ’ ου η Αίτηση). Η οικοδομή είναι διατηρητέα και ούτως τεκμαίρεται ότι συμπληρώθηκε πριν την 31.12.1999. Δεν έχουν κατατεθεί ενώπιον μας ξεχωριστοί τίτλοι ιδιοκτησίας για το ανώγειο και το ισόγειο της εν λόγω διώροφης οικίας. Ο ισχυρισμός της Αιτήτριας ότι πρόκειται για αυτοτελείς οικοδομές και/ή οικίες, καταρρίπτεται. Πέραν του ισχυρισμού της, δεν έχει προσκομιστεί εκ μέρους της, ικανοποιητική περί τούτου, μαρτυρία.

 

Δεν έχει προσκομιστεί μαρτυρία από πλευράς της Αιτήτριας, ούτε υπάρχει σχετική δικογράφηση, ότι η διώροφη κατοικία και/ή η ανώγειος κατοικία η οποία αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας Αίτησης, βρισκόταν υπό ενοικίαση ή προσφερόταν προς ενοικίασην, κατά την 31.12.1999. Αυτή η παράλειψη αποτελεί θανάσιμο πλήγμα για την υπόθεση της Αιτήτριας, εφόσον αφορά σ’ αυτή τούτη την καθ’ ύλην αρμοδιότητα του παρόντος Δικαστηρίου να εκδικάσει την παρούσα υπόθεση. Βλέπετε σχετικά την αυθεντία Κωστάκης Φυσεντζίδης v. K & C SNOOKER & POOL ENTERTAINMENT, Πολιτική Έφεση Αρ. 30/19, Απόφαση ημερομηνίας 1.6.2020, ECLI:CY:AD:2020:A171.

 

            Περαιτέρω, το πιο πάνω ακίνητο, ενεγράφη επ’ ονόματι τρίτου προσώπου, της εταιρείας J. & D. DYNAMIC ENTERPRISES LTD, την 20.11.2023 (Τεκμήριο 2 στην ένορκο δήλωση του Καθ’ ου η Αίτηση) και σήμερα δεν είναι εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια μήτε η Αιτήτρια, μήτε ο Καθ’ ου η Αίτηση. Το γεγονός αυτό, το οποίο δεν αμφισβητήθηκε, ενώ η Αιτήτρια αναφέρεται σ’ αυτό στο τελευταίο δικόγραφο της στην Αγωγή (βλέπετε πιο κάτω) και στην αγόρευση του δικηγόρου της στην παρούσα, αποτελεί επίσης πλήγμα για την υπόθεση της Αιτήτριας, εφόσον σαφώς δεν δικαιούται στην κατοχή του επίδικου ακινήτου, ώστε να απαιτεί την έκδοση Διατάγματος έξωσης, εφόσον δεν δικαιούται στην ιδιοκτησία. Στην κατοχή δικαιούται ο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του. Βλέπετε σχετικά και πιο κάτω. Εάν δεν δικαιούται στην κατοχή, ασφαλώς δεν δικαιούται και στους καρπούς, άνευ ετέρου, δηλαδή στα ενοίκια.

 

Περαιτέρω, η Αιτήτρια δεν έχει προσκομίσει μαρτυρία αναφορικά με την κατάθεση στο Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο, του Πωλητηρίου Εγγράφου, ώστε να τυγχάνουν εφαρμογής σχετικές Νομοθετικές πρόνοιες, οι οποίες συνδέονται με τον ορισμό του «ιδιοκτήτη» στον περί Ενοικιοστασίου Νόμο. Δεν έχει επίσης προσκομίσει μαρτυρία κατά πόσον τα μέρη συμμορφώθηκαν με τις πρόνοιες του Πωλητηρίου Εγγράφου, ώστε αυτό να είναι ακόμα σε ισχύ και/ή να ήταν σε ισχύ κατά πάντα ουσιώδη για την παρούσα υπόθεση χρόνο. Για τέτοια δικαιώματα, εάν υπάρχουν, θα αποφασίσει το αρμόδιο Επαρχιακό Δικαστήριο.

 

Το Δικαστήριο θα προχωρήσει στην εξέταση ολοκλήρου της μαρτυρίας ώστε να καταλήξει στην ετυμηγορία του, σε περίπτωση που τα πιο πάνω ευρήματα ανατραπούν κατ’ Έφεσην.

 

            Μεταξύ των μερών, συνομολογήθηκε Πωλητήριο Έγγραφο, την 25.5.2014, με το οποίο η Αιτήτρια συμφώνησε να μεταβιβάσει στον Καθ’ ου η Αίτηση το 1/3 εκ των 2/3 ενός οικοπέδου στο Παραλίμνι και ο Καθ’ ου η Αίτηση συμφώνησε να μεταβιβάσει ταυτόχρονα στην Αιτήτρια, την πιο πάνω περιγραφόμενη διώροφη κατοικία του στην Κακοπετριά, το ½ μερίδιο αυτής, όπως συμπληρώθηκε χειρόγραφα και αφού διεγράφη η τυπωμένη λέξη «ΟΛΟ» (Τεκμήριο 1 στην ένορκο δήλωση της Αιτήτριας).

 

            Ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέβαλε στην Αιτήτρια το ποσό των €500.- την 1.8.2018, δι’ επιταγής επί της Ελληνικής Τράπεζας και το ποσό των €500.- την 30.12.2018, δι’ επιταγής επί της Ελληνικής Τράπεζας (Τεκμήριο 3 στην ένορκο δήλωση της Αιτήτριας). Υπήρξε κοινό έδαφος ότι το ποσό αυτό πληρώθηκε στην Αιτήτρια ως ενοίκιο για το έτος 1.8.2017 – 31.7.2018 και/ή λόγω μη τήρησης και/ή ακύρωσης του Πωλητηρίου Εγγράφου και η μαρτυρία αυτή δεν αντικρούστηκε.

 

Περαιτέρω, ο Καθ’ ου η Αίτηση ισχυρίστηκε ότι το Πωλητήριο Έγγραφο έχει ακυρωθεί και/ή τροποποιηθεί, γεγονός που προκύπτει και από τη μεταγενέστερη αλλαγή ιδιοκτησίας του ακινήτου. Αναφορικά με την αλλαγή ιδιοκτησίας, η πλευρά της Αιτήτριας δεν έθεσε οποιαδήποτε μαρτυρία ενώπιον του Δικαστηρίου. Το Δικαστήριο διαπιστώνει επίσης ότι, ο ισχυρισμός του Καθ’ ου η Αίτηση πως η ιδιοκτησία και η κατοχή του ακινήτου, καθώς και οι ισχυριζόμενες συμφωνίες μεταξύ των διαδίκων που αφορούν το ακίνητο, αποτελούν αντικείμενο και επίδικο θέμα της Αγωγής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας υπ’ αρ. 2789/2018, η οποία εξακολουθεί να εκκρεμεί. Βλέπετε σχετικά και πιο κάτω.

 

            Η Αιτήτρια καταχώρισε την Πολιτική Αγωγή αρ. 2789/2018, ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση, την 11.10.2018 (Τεκμήριο 3 στην ένορκο δήλωση του Καθ’ ου η Αίτηση), με την οποία εξαιτείται ως ακολούθως:

«(Α)    Γενικές και/ή ειδικές και/ή τιμωρητικές αποζημιώσεις για ζημιές τις οποίες έχει υποστεί από τον Εναγόμενο λόγω παραβίασης του όρου και/ή όρων του πωλητηρίου εγγράφου ημερ. 25/5/2014 και/ή παράνομων ενεργειών του και συγκεκριμένα, ο Εναγόμενος σε άγνωστη ημερομηνία και/ή κατά/ή περί και/ή μεταξύ της περιόδου Σεπτεμβρίου του 2017 – Οκτωβρίου 2018, αντισυμβατικά και/ή παράνομα εισήλθε στην οικία με τα πιο κάτω στοιχεία και περιγραφή:

 

ΕΠΑΡΧΙΑ:	Λευκωσία
ΔΗΜΟΣ / ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ:	Κακοπετριά
ΕΝΟΡΙΑ:	00
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ:	Μέσα στο Χωριό
ΑΡ. ΕΓΓΡΑΦΗΣ:	0/7431
Φ/ΣΧΕΔΙΟ:	37/210104
ΑΡ. ΤΕΜ.:	298
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:	Διώροφη κατοικίας
ΟΔΟΣ:	Θεμιστοκλή Βασιλείου 6 - Κακοπετριά

 

της οποίας η κατοχή σύμφωνα με την αναφερόμενη συμφωνία των διαδίκων ανήκε αποκλειστικά και/ή συμβατικά και/ή διαφορετικά στην Ενάγουσα.

 

(Β)     Γενικές και/ή παραδειγματικές και/ή τιμωρητικές αποζημιώσεις εναντίον του Εναγομένου, για πρόκληση κακόβουλης ζημιάς σε περιουσιακά στοιχεία της Ενάγουσας και/ή της οικογένειας της και τα οποία ευρίσκονταν εντός της πιο πάνω οικίας και τα οποία ο Εναγόμενος και/ή οι υπάλληλοι του παράνομα μετακίνησε εκτός της οικίας και/ή σε ακατάλληλο χώρο με αποτέλεσμα να υποστούν ζημιές και/ή να καταστραφούν και/ή να απωλεσθούν.

(Γ)      Γενικές και/ή παραδειγματικές και/ή τιμωρητικές αποζημιώσεις εναντίον του Εναγομένου, λόγω της αποστέρησης και/ή παρεμπόδισης της Ενάγουσας να εισέρχεται εντός της ως άνω οικίας και/ή να την χρησιμοποιεί και/ή να την εκμεταλλεύεται.

(Δ)     Απόφαση και/ή Διάταγμα με το οποίο να απαγορεύεται στον Εναγόμενο και/ή στους υπαλλήλους του, να επεμβαίνουν στην ως άνω οικία κατά τρόπο με τον οποίον θα εμποδίζεται η Ενάγουσα να ασκεί απρόσκοπτα και ελεύθερα την άσκηση του συμβατικού της δικαιώματος χρήσης της ως άνω οικίας.

(Ε)     Οιανδήποτε άλλη θεραπεία το Δικαστήριο κρίνει εύλογη και δίκαιη υπό τις περιστάσεις.

(ΣΤ)    Δικηγορικά έξοδα πλέον ΦΠΑ.»

           

Η Αιτήτρια καταχώρισε στα πλαίσια της πιο πάνω Αγωγής, την ίδια ημέρα, μονομερή αίτηση για την έκδοση προσωρινών Διαταγμάτων: απαγορεύοντος στον Καθ’ ου η Αίτηση στην παρούσα, να εισέρχεται παράνομα στην πιο πάνω διώροφη οικία και/ή να παρεμποδίζει την Αιτήτρια στην παρούσα, από την απρόσκοπτη άσκηση του δικαιώματος χρήσης της οικίας, σύμφωνα με τους όρους του πωλητηρίου εγγράφου ημερομηνίας 25.5.2014, το οποίο είχε συνάψει με τον Καθ’ ου η Αίτηση και διατάττον τον Καθ’ ου η Αίτηση όπως παύσει να επεμβαίνει με οποιοδήποτε τρόπο στην οικία και/ή να παρεμποδίζει την Αιτήτρια από την άσκηση του δικαιώματος χρήσης της.

Ο Καθ’ ου η Αίτηση καταχώρησε ένσταση την 23.11.2018. Μεταξύ των λόγων ένστασης, περιλαμβάνονται ότι την κατοχή του κτήματος έχει νόμιμα ο Καθ’ ου η Αίτηση, δυνάμει συμφωνίας και έναντι καταβολής ενοικίου προς την Αιτήτρια και ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο είναι αναρμόδιο αφού το επίδικο καλύπτεται από τον περί Ενοικιοστασίου Νόμο. Μεταξύ άλλων, στην ένορκο δήλωση του Καθ’ ου η Αίτηση που συνόδευε την ένσταση, ανέφερε ότι η επίδικη οικία, καλύπτεται από τον περί Ενοικιοστασίου Νόμο και είναι εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης αυτής, νόμιμος κάτοχος και/ή θέσμιος ενοικιαστής της.

 

Η Αιτήτρια απηύθυνε επιστολή στον Καθ’ ου η Αίτηση, μέσω του δικηγόρου της, ημερομηνίας 10.1.2019, αναφορικά με την ενοικίαση της ανωγείου κατοικίας στην οδό Θ. Βασιλείου 6, στην Κακοπετριά, με την οποία τον κάλεσε όπως εντός 21 ημερών από τη λήψη της, καταβάλει €500.- για τη δόση Αυγούστου 2018 και €500.- για τη δόση Δεκεμβρίου 2018, για την ενοικίαση της οικίας (Τεκμήριο 4 στην ένορκο δήλωση της Αιτήτριας).

 

            Η Αιτήτρια ως Ενάγουσα στην Αγωγή, τροποποίησε την οπισθογράφηση του Κλητηρίου Εντάλματος στις 17.1.2019 και αξιώνει ως ακολούθως (αναφορικά με την ισόγεια οικία):

«(Α)    Γενικές και/ή ειδικές και/ή τιμωρητικές αποζημιώσεις για ζημιές τις οποίες έχει υποστεί από τον Εναγόμενο λόγω παραβίασης του όρου και/ή όρων του πωλητηρίου εγγράφου ημερ. 25/5/2014 και/ή παράνομων ενεργειών του και συγκεκριμένα, ο Εναγόμενος σε άγνωστη ημερομηνία και/ή κατά/ή περί και/ή μεταξύ της περιόδου Σεπτεμβρίου του 2017 – Οκτωβρίου 2018, αντισυμβατικά και/ή παράνομα εισήλθε στην ισόγεια και ανώγεια οικία και/ή διαμέρισμα, κτίριο και/ή οικοδομή με τα πιο κάτω στοιχεία και περιγραφή:

 

ΕΠΑΡΧΙΑ:	Λευκωσία
ΔΗΜΟΣ / ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ:	Κακοπετριά
ΕΝΟΡΙΑ:	00
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ:	Μέσα στο Χωριό
ΑΡ. ΕΓΓΡΑΦΗΣ:	0/7431
Φ/ΣΧΕΔΙΟ:	37/210104
ΑΡ. ΤΕΜ.:	298
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:	Διώροφη κατοικίας
ΟΔΟΣ:	Θεμιστοκλή Βασιλείου 6 - Κακοπετριά

 

του οποίου η κατοχή σύμφωνα με την αναφερόμενη συμφωνία των διαδίκων ανήκει αποκλειστικά και/ή συμβατικά και/ή διαφορετικά στην Ενάγουσα.

 

(Β)     Γενικές και/ή παραδειγματικές και/ή τιμωρητικές αποζημιώσεις εναντίον του Εναγομένου, λόγω της απώλειας χρήσης της ως άνω περιγραφόμενης ισογείου οικίας και/ή της απώλειας της ενοικιαστικής αξίας και/ή διαφορετικά.

(Γ)      Το ποσό των €1000- ετησίως πλέον τόκων ως ειδικές αποζημιώσεις εναντίον του Εναγομένου, λόγω της απώλειας χρήσης της ως άνω περιγραφόμενης ισογείου οικίας και/ή της απώλειας της ενοικιαστικής της αξίας και/ή διαφορετικά.

(Δ)     Το ποσό των €15.000.00- ως ειδικές αποζημιώσεις εναντίον του Εναγομένου, για την απώλεια και/ή κλοπή κινητών αντικειμένων και/ή κινητής περιουσίας της Ενάγουσας και/ή της οικογένειας της και η οποία ευρίσκεται εντός της ως άνω περιγραφόμενης ισογείου οικίας, από υπαιτιότητα και/ή λόγω πράξεων και/ή ενεργειών του Εναγομένου.

(Ε)     Το ποσό των €5.000.00- ως ειδικές αποζημιώσεις εναντίον του Εναγομένου, για ζημιές οι οποίες προκλήθηκαν σε κινητά αντικείμενα και/ή κινητή περιουσία της Ενάγουσας και/ή της οικογένειας της και η οποία ευρίσκετο εντός της ως άνω περιγραφόμενης ισογείου οικίας, από υπαιτιότητα και/ή λόγω πράξεων και/ή ενεργειών του Εναγόμενου.

(ΣΤ)    Γενικές και/ή παραδειγματικές και/ή τιμωρητικές αποζημιώσεις εναντίον του Εναγόμενου, για πρόκληση ζημιάς και/ή κακόβουλης ζημιάς σε περιουσιακά στοιχεία της Ενάγουσας και/ή της οικογένειας της και τα οποία ευρίσκονταν εντός της ως άνω περιγραφόμενης ισογείου οικίας και τα οποία ο Εναγόμενος και/ή οι υπάλληλοι του και/ή οι αντιπρόσωποι του μετακίνησαν παράνομα εκτός της οικίας και/ή σε ακατάλληλο χώρο με αποτέλεσμα να υποστούν ζημιές και/ή να καταστραφούν και/ή να απωλεσθούν και/ή να κλαπούν.

(Ζ)      Γενικές και/ή παραδειγματικές και/ή τιμωρητικές αποζημιώσεις εναντίον του Εναγόμενου, λόγω της αποστέρησης και/ή παρεμπόδισης της Ενάγουσας να εισέρχεται στο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ και/ή να το χρησιμοποιεί και/ή να το εκμετελλεύεται.

(Η)     Απόφαση και/ή Διάταγμα με το οποίο να απαγορεύεται στον Εναγόμενο και/ή στους υπαλλήλους του, να επεμβαίνουν στην ως άνω περιγραφόμενης ισόγειο οικία κατά τρόπο με τον οποίο να εμποδίζεται η Ενάγουσα να ασκεί απρόσκοπτα και ελεύθερα την άσκηση του συμβατικού της δικαιώματος για τη χρήσης της.

(Θ)     Οποιανδήποτε άλλη θεραπεία το Δικαστήριο κρίνει εύλογη και δίκαιη υπό τις περιστάσεις.

(Ι)       Δικηγορικά έξοδα πλέον ΦΠΑ.»

 

Η Αιτήτρια καταχώρισε, στα πλαίσια της πιο πάνω Αγωγής, την ίδια ημέρα, αίτηση δια κλήσεως για την έκδοση προσωρινών Διαταγμάτων, απαγορεύοντος στον Καθ’ ου η Αίτηση στην παρούσα, να εισέρχεται παράνομα στην ισόγεια οικία και/ή να παρεμποδίζει την Αιτήτρια στην παρούσα, από την απρόσκοπτη άσκηση του δικαιώματος χρήσης της οικίας, σύμφωνα με τους όρους του πωλητηρίου εγγράφου ημερομηνίας 25.5.2014, το οποίο είχε συνάψει με τον Καθ’ ου η Αίτηση, διατάττον τον Καθ’ ου η Αίτηση να παύσει να επεμβαίνει στην ισόγειο οικία και/ή να παρεμποδίζει την Αιτήτρια από την άσκηση του δικαιώματος χρήσης της και διατάττον τον Καθ’ ου η Αίτηση να μεταφέρει τον εξοπλισμό της ισογείου οικίας και τα προσωπικά αντικείμενα της Αιτήτριας, εντός αυτής.

 

Η Αιτήτρια μέσω του δικηγόρου της, απηύθυνε επιστολή στον Καθ’ ου η Αίτηση, ημερομηνίας 18.2.2019, αναφορικά με την ενοικίαση της ανωγείου κατοικίας στην οδό Θ. Βασιλείου 6, στην Κακοπετριά, με την οποία τον ειδοποίησε ότι, λόγω της άρνησης του να υπογράψει το συμβόλαιο ενοικίασης, της παράνομης και/ή χωρίς άδεια από τις αρμόδιες Αρχές υπενοικίασης της οικίας ως τουριστικού καταλύματος και/ή τουριστικής μονάδας, των ζημιών που προκάλεσε στον εξοπλισμό και/ή την επίπλωση της και την παράλειψη του να καταβάλει το ενοίκιο ως η συμφωνία του με την Αιτήτρια, η ενοικίασης της ανωγείου οικίας τερματίζεται. Ο Καθ’ ου η Αίτηση κλήθηκε όπως παραδώσει την κατοχή της οικίας εντός ενός μηνός από τη λήψη της επιστολής. Η επιστολή επιδόθηκε στον Καθ’ ου η Αίτηση την 6.3.2019, δια της επίδοσης της σε τρίτο πρόσωπο, στο γραφείο του (Τεκμήριο 4 στην ένορκο δήλωση της Αιτήτριας). Ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν κλήθηκε να καταβάλει τα οφειλόμενα ποσά.   

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση καταχώρησε ένσταση την 26.6.2019 στην πιο πάνω αναφερόμενη αίτηση δια κλήσεως της Αιτήτριας στην Αγωγή (Τεκμήριο 5 στην ένορκο δήλωση της Αιτήτριας). Μεταξύ των λόγων ένστασης, περιλαμβάνονται ότι την κατοχή του κτήματος έχει νόμιμα ο Καθ’ ου η Αίτηση, δυνάμει συμφωνίας και έναντι καταβολής ενοικίου προς την Αιτήτρια και ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο είναι αναρμόδιο αφού το επίδικο καλύπτεται από τον περί Ενοικιοστασίου Νόμο. Μεταξύ άλλων, στην ένορκο δήλωση του Καθ’ ου η Αίτηση που συνόδευε την ένσταση, ανέφερε ότι η επίδικη οικία, καλύπτεται από τον περί Ενοικιοστασίου Νόμο και είναι εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης αυτής, νόμιμος κάτοχος και/ή θέσμιος ενοικιαστής της, όπως και θα παρέμενε συνιδιοκτήτης κατά ½ μερίδιο, ακόμη και εάν υλοποιείτο η αρχική συμφωνία.

 

            Εκδόθηκαν Διατάγματα από το Επαρχιακό Δικαστήριο, την 5.2.2020, στα πλαίσια της Αγωγή αρ. 2789/18. Τα Διατάγματα αφορούν την ισόγεια οικία. Στις 2.5.2022, η Αιτήτρια ως Ενάγουσα, καταχώρησε Έκθεση Απαίτησης στην πιο πάνω Αγωγή, με την οποία αξιώνει εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση ως Εναγομένου, ως ακολούθως:

«(Α)   Εκπλήρωση των όρων της ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ, σύμφωνα με την παράγραφο 4 και/ή 4(α) και ή 7 πιο πάνω, και συγκεκριμένα:

(α)      την ανταλλαγή των ακινήτων σύμφωνα με τα πιο πάνω και ειδικά με την παράγραφο 4 (α) και 7 (α) πιο πάνω,

(β)      την καταβολή του ποσού των €50.000- πλέον τόκου 9% και / ή νόμιμου τόκου από 26/5/2014 μέχρι την υλοποίηση της ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ και / ή εκδίκασης της παρούσης υπόθεσης, σύμφωνα με τα πιο πάνω και ειδικά με τα αναφερόμενα στην παράγραφο 4 (α) και/ή 7 πιο πάνω,

 

(Β) (α)          Απώλεια χρήσης της ισογείου οικίας προς €1200-μηνιαία, από τον Σεπτέμβριο του 2017 μέχρι και την παράδοση της ισογείου οικίας σε κατάσταση που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την Ενάγουσα και/ή

(β)      γενικές και/ή τιμωρητικές αποζημιώσεις λόγω αποστέρησης της χρήσης της ισογείου οικίας.

 

(Γ)      Ποσό €4.250.00- σύμφωνα με την παράγραφο 13 * πιο πάνω.

(Δ)     Ποσό €5.930.00- σύμφωνα με την παράγραφο 17 ** πιο πάνω.

(Ε)     Γενικές και/ή τιμωρητικές αποζημιώσεις λόγω παραβίασης της ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ.

(Ζ)      Δικηγορικά έξοδα και έξοδα επίδοσης.»

 

[* αφορά στην ισόγειο οικία]

[** αφορά στην ισόγειο οικία]

[υπογράμμιση του Δικαστηρίου]

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση καταχώρισε Υπεράσπιση και Ανταπαίτηση την 31.10.2022 και μ’ αυτήν, μεταξύ άλλων, εγείρει προδικαστική ένσταση ότι η Αγωγή είναι παράτυπη και/ή έχει εγερθεί και/ή καταχωρηθεί σε μη αρμόδιο Δικαστήριο, καθότι η επίδικη οικία εμπίπτει στις πρόνοιες του περί Ενοικιοστασίου Νόμου και αρμόδιο Δικαστήριο είναι το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων. Ο Καθ’ ου η Αίτηση ανταπαιτεί ως ακολούθως:

 

«(Α)    Απόφαση και/ή Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι το Πωλητήριο Έγγραφο και/ή Συμφωνία μεταξύ των διαδίκων έχει ακυρωθεί και/ή είναι άκυρη.

(Β)     €10.000,00 ποσόν τον οποίον έχει καταβληθεί από τον Εναγόμενο σε εργασίες αποκαταστάσεως και/ή ανακαινίσεως και/ή βελτιώσεως της οικίας της Εναγούσης και/ή προς όφελος της Εναγούσης και/ή ως αδικαιολόγητος πλουτισμός.

(Γ)      Ειδικές Αποζημιώσεις λόγω απώλειας χρήσης και/ή της ενοικιαστικής αξίας της οικίας του Εναγομένου.

(Δ)     Γενικές και/ή παραδειγματικές και/ή τιμωρητικές αποζημιώσεις λόγω της αποστέρησης της ιδιοκτησίας και/ή της απώλειας της ιδιοκτησίας και/ή της χρήσης της ιδιοκτησίας του Εναγομένου.

(Ε)     Έξοδα πλέον Φ.Π.Α.»

 

Η Αιτήτρια στην παρούσα, καταχώρησε στα πλαίσια της Αγωγής, Απάντηση στην Υπεράσπιση και Υπεράσπιση στην Ανταπαίτηση, την 22.12.2022. Στην παράγραφο 2 αυτής, δικογραφεί ως ακολούθως:

 

«2.     Η Ενάγουσα επαναλαμβάνει το περιεχόμενο της Έκθεσης Απαιτήσεως της, απορρίπτει την παράγραφο 2 της Υπεράσπισης και Ανταπαίτησης και περαιτέρω αναφέρει ότι η προδικαστική ένσταση του Εναγόμενου είναι αβάσιμη και καταχρηστική καθ’ ότι:

 

(α)      η βάση της παρούσας αγωγής στηρίζεται στο πωλητήριο έγγραφο ημερ. 25/5/2014 στο εξής καλούμενη ως η «ΕΠΙΔΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ», του οποίου οι όροι και/ή οι πρόνοιες του καταγράφονται στην παράγραφο 4 της Έκθεσης Απαιτήσεως και συνεπώς δεν μπορεί η αρμοδιότητα να ανήκει στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων,

(β)      ο εναγόμενος ενώ στην παρούσα υπόθεση ισχυρίζεται ότι το παρόν Δικαστήριο είναι αναρμόδιο προκειμένου να επιληφθεί της παρούσας και ότι η αρμοδιότητα ανήκει στο Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων, στην αίτηση αριθ. Ε 57/2022 του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων την οποίαν κατέθεσε η Ενάγουσα εναντίον του Εναγόμενου με αίτημα την έξωση και την καταβολή οφειλόμενων ενοικίων της ανωγείου οικίας του επίδικου ακινήτου στην Κακοπετριά (στο εξής καλούμενο ως το ΕΠΙΔΙΚΟ ΑΚΙΝΗΤΟ), ήγειρε προδικαστική ένσταση ισχυριζόμενος ότι η αρμοδιότητα εκδίκασης της εν λόγω αίτησης ανήκει στο παρόν Δικαστήριο.

(γ)      περαιτέρω και χωρίς επηρεασμό των πιο πάνω, επισημαίνεται ότι ενώ ο Εναγόμενος με την προδικαστική του ένσταση ισχυρίζεται ότι το παρόν Δικαστήριο στερείται αρμοδιότητας προκειμένου να εκδικάσει την παρούσα, γιατί το ΕΠΙΔΙΚΟ ΥΠΟΣΤΑΤΙΚΟ έχει ενοικιαστεί σ’ αυτόν, ταυτόχρονα και/ή παράλληλα ισχυρίζεται:

 

(α)      στην παράγραφο 15 της Υπεράσπισης και Ανταπαίτησης ότι δεν υπήρξε οποιαδήποτε συμφωνία ενοικίασης μεταξύ των διαδίκων και

(β)      στην παράγραφο 17 ότι η Ενάγουσα παρέδωσε σ’ αυτόν το ΕΠΙΔΙΚΟ ΑΚΙΝΗΤΟ,

με αποτέλεσμα οι δύο ισχυρισμοί του να καθίστανται αντιφατικοί κα/ή αλληλοσυγκρουόμενοι, καθ’ ότι δεν μπορούν να ισχύουν παράλληλα και οι δύο.»

 

Τα πιο πάνω έγγραφα αποτελούν μέρος του Τεκμηρίου 3 στην ένορκο δήλωση του Καθ’ ου η Αίτηση.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν έχει καταβάλει οποιαδήποτε άλλα χρήματα στην Αιτήτρια. Η κυρίως Αίτηση καταχωρήθηκε την 6.6.2022. Δεν έχει κατατεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου η ένορκος δήλωση επίδοσης της κυρίως Αίτησης στον Καθ’ ου η Αίτηση, δια της ανάρτησης της στον ηλεκτρονικό φάκελο. Η Αιτήτρια δεν είναι ιδιοκτήτρια της διώροφης οικίας. Δεν έχουν κατατεθεί ενώπιον μας ξεχωριστοί τίτλοι ιδιοκτησίας. Το ακίνητο εμφανίζεται ως ενιαίο. Η Αγωγή αφορά στην ισόγειο οικία και η κυρίως Αίτηση στην παρούσα, στην ανώγειο οικία. Δεν έχει ενώπιον μας αποδειχθεί ικανοποιητικά, το δικαίωμα της Αιτήτριας ως ιδιοκτήτριας κατά τον ουσιώδη ή οποιοδήποτε χρόνο, η ύπαρξη ενοικίασης μεταξύ των μερών, έστω προφορικής, το καθεστώς του Καθ’ ου η Αίτηση ως ενοικιαστή και δη θέσμιου ενοικιαστή, η οφειλή του Καθ’ ου η Αίτηση προς την Αιτήτρια οποιουδήποτε ποσού ως ενοικίου, η παράνομη υπενοικίαση της διώροφης οικίας ή μέρους αυτής, ή άλλος λόγος έξωσης για τον οποίο να έχει σταλεί ειδοποίηση σύμφωνα με τον Νόμο.

 

Το Ανώτατο Δικαστήριο, στην αυθεντία Νεοφύτου v. Τσιαππαρή (2007) 1(Α) Α.Α.Δ. 14, επικύρωσε τη θέση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι, θέμα που δεν συμπεριλήφθηκε σε επιστολή που εστάλη με βάση το άρθρο 11(2) του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, δεν μπορούσε να εγερθεί στην Αίτηση.

 

Με την κυρίως Αίτηση, η Αιτήτρια εξαιτείται την έκδοση Διατάγματος έξωσης λόγω: καθυστερημένων ενοικίων, της παραβίασης της συμφωνίας ενοικίασης η οποία συνίσταται στην παράνομη και/ή χωρίς άδεια από τις αρμόδιες Αρχές και την Αιτήτρια υπενοικίασης της ανωγείου οικίας ως τουριστικού καταλύματος και/ή τουριστικής μονάδας και/ή ενοικίασης της και των ζημιών που προκάλεσε ο Καθ’ ου η Αίτηση στην ανώγειο οικία καθώς και στον εξοπλισμό και την επίπλωση της. Για το τρίτο, δεν έχουν δικογραφηθεί, ούτε αποδειχθεί Λεπτομέρειες ζημιών και δεν έχει αποσταλεί κατάλληλη ειδοποίηση ώστε να ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις του αντίστοιχου λόγου έξωσης (άρθρο 11(1)(γ) του περί Ενοικιοστασίου Νόμου). Για το πρώτο, δεν έχουν ικανοποιηθεί οι προϋποθέσεις για τους λόγους που εξηγούνται σ’ αυτό το μέρος της Απόφασης, αλλά και πιο κάτω. Για το δεύτερο, δηλαδή την υπενοικίαση, πέραν της απουσίας αποστολής σχετικής, κατάλληλης, ειδοποίησης, δεν έχουν παρατεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου ικανοποιητικά στοιχεία ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις των αντίστοιχων λόγων έξωσης (άρθρο 11(1)(δ) ή (ε)).

 

Με την αγόρευση του ευπαιδεύτου συνηγόρου της Αιτήτριας, η τελευταία περιόρισε τις απαιτήσεις της, λόγω της εκποίησης του επίδικου ακινήτου και της εγγραφής του σε τρίτο πρόσωπο, ως εξής:

 

(α)     Απέσυρε την απαίτηση της υπό στοιχείο (Α)(1),

(β)     περιόρισε την απαίτηση της στην καταβολή του ποσού των €1.000 σύμφωνα με την παράγραφο (Α)(2) και

(γ)     περιόρισε την απαίτηση της υπό (Α)(3) στη διεκδίκηση αποζημιώσεων ή ενδιαμέσων κερδών, για την περίοδο από 1.10.2019 μέχρι 20.11.2023, ημερομηνία κατά την οποία εκποιήθηκε το επίδικο ακίνητο και επιφύλαξε τα δικαιώματα της έναντι των νέων ιδιοκτητών του ακινήτου.

 

Το Δικαστήριο εξετάζει την πλήρωση των προϋποθέσεων του Νόμου κατά την καταχώριση της υπόθεσης, ανεξάρτητα από την μετέπειτα απόσυρση αξιώσεων, ώστε να διαπιστωθεί εάν η Αιτήτρια είχε το δικαίωμα να απαιτεί αυτά που απαιτούσε, κατά το χρόνο καταχώρισης της υπόθεσης.

 

Νομική πτυχή:

Ιδιοκτήτες και εγγεγραμμένοι ιδιοκτήτες:

            Το άρθρο 2 του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν.23/83 όπως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, προνοεί ως ακολούθως:

 

« ‘ιδιοκτήτης’ περιλαμβάνει εν σχέσει προς οιονδήποτε ακίνητον παν φυσικόν ή νομικόν πρόσωπον, πλην του ενοικιαστού, το οποίο δικαιούται ή θα εδικαιούτο, άνευ των διατάξεων του παρόντος Νόμου, εις κατοχήν ακινήτου, και εν περιπτώσει υπενοικιάσεως, ενοικιαστήν όστις υπενοικιάζει το ακίνητον ή οιονδήποτε μέρος αυτού.»

 

            Στο σύγγραμμα Megarry’s The Rent Acts, 10η έκδοση, Τόμος 1, στη σελίδα 173, με αναφορά στην αντίστοιχη Αγγλική Νομοθεσία, αναφέρονται τα εξής:

 

“Definitions – (a) General. Under these provisions the words ‘landlord’ and ‘tenant’ are defined in wide terms. Except where the context otherwise requires, they include persons deriving title under the original landlord and tenant respectively, such as the personal representative of the landlord; and the terms ‘original landlord’ is capable of referring to or including the immediate predecessor of the present landlord, even if there have been previous landlords. ‘Landlord’ also includes any person (other than the tenant) who is or would but for the Acts be entitled to possession of the dwelling-house; and ‘tenant’ also usually (but not invariably) includes ‘sub-tenant’. A person whose title as landlord the tenant is estopped from denying may thus be a ‘landlord’ within the definition; and a person holding over from a tenancy which determined before the Acts applied to the premises may be a ‘tenant’. Yet although in general there is reciprocity between the terms ‘landlord’ and ‘tenant’, the definition of one is not an infallible guide to the meaning of the other.”

 

Η αντίστοιχη πρόνοια στην Αγγλική νομοθεσία Increase of Rent and Mortgage Interest (Restrictions) Act 1920 απαντάται στα εδάφια (f) και (g) του section 12(1). Το εδάφιο (g) είναι πανομοιότυπο με τον ορισμό του «ιδιοκτήτη» καθώς και του «ενοικιαστή» στο άρθρο 2, ενώ δεν υπάρχει αντίστοιχος ορισμός ως το εδάφιο (f) στον περί Ενοικιοστασίου Νόμο:

 

“(f) The expressions ‘landlord’, ‘tenant’, ‘mortgagee’, and ‘mortgagor’ include any person from time to time deriving title under the original landlord, tenant, mortgagee or mortgagor;”

“(g) “The expression ‘landlord’ also includes in relation to any dwelling house any person, other than the tenant, who is or would but for this Act be entitled to possession of the dwelling-house, and the expressions ‘tenant and tenancy’ include sub-tenant and sub-tenancy, and the expression ‘let’ includes sub-let; ….”

 

Η μεταγενέστερη Αγγλική Νομοθεσία Rent and Mortgage Interest Restrictions (Amendment) Act, 1933, το άρθρο 3(1) της οποίας, μαζί με το Schedule 1, αναπαράγονται στο άρθρο 11(1) του περί Ενοικιοστασίου Νόμου και αφορούν τους λόγους έξωσης θέσμιου ενοικιαστή, δεν περιλαμβάνει άλλη ερμηνεία του όρου «ιδιοκτήτης» (landlord). Το Αγγλικό Court of Appeal στην αυθεντία Dudley and District Benefit Building Society v. Emerson and Another (1949) 2 All E.R. 252, έλαβε υπόψη και τα δύο νομοθετήματα μαζί, δηλαδή του 1920 και του 1933, για να καταλήξει σε εύρημα κατά πόσον ενυπόθηκος πιστωτής εδύνατο να θεωρηθεί «ιδιοκτήτης» για σκοπούς της νομοθεσίας που προστάτευε τους θέσμιους ενοικιαστές, ούτως ώστε κατ’ επέκτασην να δύναται ο κάτοχος υποστατικού ο οποίος πήρε την κατοχή από τον ενυπόθηκο δανειστή, να θεωρηθεί ότι προστατεύεται από τον Νόμο ως θέσμιος ενοικιαστής. Η κρίση του έντιμου Δικαστή Evershed, στη σελίδα 256 γράμματα Α και Β, και σελίδα 257 γράμματα C και D, αντίστοιχα, έχει ως εξής:

 

“In other words, it appears to me that the general conception – which I, of course, entirely accept – that the Acts are designed to protect occupants of dwelling-houses within the Acts against eviction must be qualified to the extent that the protection afforded is against eviction at the suit of the persons who may fairly and properly be described as landlords of the occupants.”

…………

“It would appear, therefore, more than possible that this addition by s.12(1)(g) to the definition of ‘landlord’ was put in (and, I think, something would have had to be put in) to make the word ‘landlord’, where a statutory tenancy has been created, apply in the relationship being then dealt with by the Acts between the person who would be entitled to possession apart from the Acts and the statutory tenant.”

 

Στην προκείμενη περίπτωση, η Αιτήτρια ουδέποτε υπήρξε εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια της διώροφης οικίας. Η καταχώρηση του Πωλητηρίου Εγγράφου ημερομηνίας 25.5.2014 στο Επαρχιακό Κτηματολόγιο Λευκωσίας, δεν έχει αποδειχθεί ενώπιον μας και τόσο το γεγονός, όσο και οι επιπτώσεις του στα δικαιώματα των μερών, θα αποφασιστούν από το Επαρχιακό Δικαστήριο. Το παρόν Δικαστήριο, επί των ενώπιον του επιδίκων θεμάτων, βρίσκει ότι η Αιτήτρια δεν ήταν και δεν είναι, η εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια της διώροφης οικίας αλλά ήταν και είναι, άλλα πρόσωπα. Βλέπετε σχετικά και πιο κάτω.

 

Τίτλος ιδιοκτησίας:

Το Δικαστήριο δεν αμφισβητεί τους Τίτλους Ιδιοκτησίας, οι οποίοι έχουν κατατεθεί ενώπιον του. Βλέπετε σχετικά το άρθρο 35 του περί Αποδείξεις Νόμου, Κεφ. 9 ως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα και τα άρθρα 52 και 40 του περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου, Κεφ. 224 ως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα [1].

Ο τίτλος ιδιοκτησίας συνιστά εκ πρώτης όψεως μαρτυρία ιδιοκτησίας κτήματος. Βλέπετε σχετικά την αυθεντία Thomas Antoni Theodorou v.  Christos Theori Hadji Antoni, (1961) 1 C.L.R. 203, όπου στη σελίδα 208, ο έντιμος Δικαστής Zekia, είπε:

 

“The certificate of registration, as it has been stated by the Supreme Court over and over again is prima facie evidence of ownership. A person who claims to defeat the tile or part thereof of a holder has either to establish that the registration was effected in the name of the holder by mistake or error, or that, where there is room for acquisition of a prescriptive right, the holder of such certificate has lost his right over the land as it has been adversely possessed by such person.”

 

Η πιο πάνω θέση επαναλήφθηκε με αναφορά στην απόφαση του Δικαστή Zekia, στην αυθεντία Myrofora Nicou Socratous v. Nicolas Michael Mezou, (1975) 1 C.L.R. 62, στη σελίδα 82, καθώς και στην αυθεντία Χρυσοστόμου v. Φράγκου κ.ά., (2000) 1(Α) Α.Α.Δ. 622, στη σελίδα 629 της απόφασης του έντιμου Προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κ. Γ.Μ. Πική.

 

Στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Ιωάννου  v. Κωνσταντίνου κ.ά., (1999) 1(Β) Α.Α.Δ. 749, ο έντιμος Πρόεδρος κ. Γ.Μ. Πικής, αποφάνθηκε ότι το άρθρο 50 [2] του Κεφ. 224, προβλέπει ότι αυθεντικός οδηγός της ιδιοκτησίας αποτελεί ο συσχετισμός του τεμαχίου προς το κτηματολογικό σχέδιο και όχι το πιστοποιητικό εγγραφής. Το τελευταίο συνιστά την εκ πρώτης όψεως απόδειξη της (στη σελίδα 757).

 

Σχετική είναι και αυθεντία Γεώργιος Πασχάλη Σουρκούνη κ.ά. v. Ελένης Δημήτρη Κουμή Βαρβέλη, Πολιτική Έφεση Αρ. 234/2015, Απόφαση ημερομηνίας 30.4.2024, όπου το Ανώτατο Δικαστήριο στη Δευτεροβάθμια Δικαιοδοσία του, ασχολήθηκε με το ζήτημα τίτλων ακίνητης ιδιοκτησίας.

 

Από τα ενώπιον μας τεθέντα και στα πλαίσια των ενώπιον μας επιδίκων θεμάτων και της αρμοδιότητας του παρόντος Δικαστηρίου, κρίνουμε ότι η Αιτήτρια δεν είναι ή ήταν κατά πάντα ουσιώδη προς την παρούσα Αίτηση χρόνο, εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια του επίδικου ακινήτου και δεν είναι ή ήταν κατά πάντα ουσιώδη προς την παρούσα Αίτηση χρόνο, πρόσωπο δικαιούμενο στην κατοχή του επίδικου ακινήτου.

 

Έξωση για καθυστερημένα ενοίκια:

Σύμφωνα με το άρθρο 11(1) του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν.23/83 ως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, απαγορεύεται η ανάκτηση κατοχής ακινήτου που καλύπτεται από τον Νόμο, σαν κανόνας και μόνο κατ’ εξαίρεσην επιτρέπεται στις συγκεκριμένες περιπτώσεις που αναφέρονται σ’ αυτό το άρθρο, περιλαμβανομένης της οφειλής ενοικίου που κατέστη πληρωτέο [3]. Οι προϋποθέσεις είναι οι ακόλουθες και πρέπει να ικανοποιηθούν σωρευτικά:

 

α)       Το επίδικο να ευρίσκεται εντός των ορίων ελεγχόμενης περιοχής.

β)       Το επίδικο να είχε συμπληρωθεί μέχρι την 31.12.1999.

γ)       Ο Καθ’ ου η Αίτηση να είναι θέσμιος ενοικιαστής.

δ)       Να έχει σταλεί γραπτή ειδοποίηση απαιτήσεως του ενοικίου στον Καθ’ ου η Αίτηση εκ μέρους της Αιτήτριας, σύμφωνα με τον Νόμο.

ε)        Είκοσι μία μέρες μετά την επίδοση της γραπτής ειδοποίησης να οφείλεται ενοίκιο ή μέρος αυτού και το ρηθέν ποσό να μην έχει προσφερθεί.

στ)      Την ημέρα καταχώρισης της Αίτησης να οφείλεται ενοίκιο ή μέρος αυτού και το εν λόγω ποσό να είναι νομίμως οφειλόμενο. Βλέπετε Megarry’s The Rent Acts, 10η έκδοση, Τόμος 1, σελίδα 267: “Rent is ‘lawfully due’ as soon as the proper date for payment has arrived”.

(ζ)       Εντός δεκατεσσάρων ημερών από την επίδοση της Αιτήσεως στον Καθ’ ου η Αίτηση, να μην έχουν καταβληθεί τα οφειλόμενα ενοίκια.

(η)      Ή εάν αυτά έχουν καταβληθεί, ο ενοικιαστής διαρκούσης της ενοικιάσεως δεν καταβάλλει συστηματικά το νομίμως οφειλόμενο ενοίκιο.

 

Δυνάμει του άρθρου 2 του περί Ενοικιοστασίου (Τροποποιητικού) Νόμου του 2020 (Ν.3(Ι)/20), προστέθηκαν στην παράγραφο (α) του εδαφίου 1 του άρθρου 11, δύο νέες υποπαράγραφοι:

 

«(ii)    απάντηση σε καταχωριζόμενη δυνάμει της υποπαραγράφου (i) αίτηση για ανάκτηση κατοχής γίνεται δεκτή για καταχώριση από το Γραμματέα του Δικαστηρίου μόνο σε περίπτωση που η απάντηση συνοδεύεται είτε από απόδειξη του λογιστηρίου του Δικαστηρίου ότι έχει κατατεθεί στο Δικαστήριο το αναφερόμενο στην αίτηση οφειλόμενο ποσό ως καθυστερημένα ενοίκια κατά την ημερομηνία καταχώρισης αυτής είτε από απόδειξη είσπραξης του ενοικίου εκδοθείσα υπό του ιδιοκτήτη ή αντιπροσώπου αυτού ή από απόδειξη κατάθεσης χρηματοπιστωτικού ιδρύματος προς όφελος του ιδιοκτήτη ή αντιπροσώπου αυτού:

Νοείται ότι η απόφαση του Γραμματέα για αποδοχή ή απόρριψη της καταχώρισης της απάντησης τίθεται εντός τριών (3) ημερών ενώπιον του Δικαστηρίου προς τελεσίδικη έγκριση ή απόρριψη, η δε απόφαση του Δικαστηρίου δεν υπόκειται σε έφεση»

«(iii)    σε περίπτωση έκδοσης διατάγματος έξωσης μετά από αίτηση του ιδιοκτήτη ως ανωτέρω, το Δικαστήριο δύναται να καθορίσει το χρόνο συμμόρφωσης με το διάταγμα έξωσης ο οποίος δεν δύναται να είναι μικρότερος των ενενήντα (90) ημερών.»

 

Σύμφωνα με την ενώπιον μας μαρτυρία, δεν πληρούνται όλες οι πιο πάνω προϋποθέσεις.

 

Απόφαση:

Για όλους τους πιο πάνω λόγους και με τη σύμφωνο γνώμη των Παρέδρων, η Αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ του Καθ’ ου η Αίτηση και εναντίον της Αιτήτριας, όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Γραμματέα και εγκριθούν από το Δικαστήριο, στην κλίμακα €500 - €2.000.

 

 

(Υπ.) ………………………………….

                                                                               Λ. Σ. Καμμίτση             

Πρόεδρος                 

Πιστό Αντίγραφο

 

Γραμματέας

 

ΛΣΚ/ΕΠ