
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Λ.Σ. Καμμίτση, Προέδρου και
Μ. Μαύρου και Κ. Φραγκούδη, Παρέδρων
Αίτηση Αρ.: Ε114/20
Μεταξύ:
1. Χριστιάνας Χατζηλοή, [ ], Αρχάγγελος
2. Ιωάννας Χρίστου, [ ], Άγιοι Τριμυθιάς
3. Αλεξάνδρας Σκουρίδου, [ ], Άγιοι Τριμυθιάς
Αιτητριών
και
Ελένης Γεωργιάδου, [ ], Στρόβολος
Καθ’ ης η Αίτηση
--------------------------------------------------------------------------------------
31.5.2024
Για τις Αιτήτριες 1, 2 και 3: κα. Σ. Θεμιστοκλέους
Η Καθ’ ης η Αίτηση εμφανίστηκε προσωπικά
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση, καταχωρίστηκε την 6.11.2020 και μ’ αυτήν οι Αιτήτριες 1, 2 και 3, εξαιτούνται ως ακολούθως:
«1) Διάταγμα και/ή Απόφαση του Δικαστηρίου διατάσσον την Καθ’ ης η Αίτηση, τους εξαρτώμενους και/ή τους υπηρέτες και/ή τους αντιπροσώπους αυτής και/ή κατόχους όπως εκκενώσουν και παραδώσουν εις τις Αιτήτριες ελευθέρα κατοχή της κατοικίας επί της οδού Αδαμάντιου Κοραή 8, στο Στρόβολο, λόγω παράλειψης πληρωμής ενοικίων.
2) Εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση απόφαση δια €7.770 καθυστερημένα ενοίκια από Μάρτιο 2019 μέχρι και Νοέμβριο 2020.
3) Εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση απόφαση για €370,00 μηνιαίως ως αποζημιώσεις και/ή ενδιάμεσα κέρδη και/ή ενδιάμεσα οφέλη από της καταχώρησης της παρούσης Αίτησης, μέχρι παράδοσης ελεύθερης κατοχής της επίδικης κατοικίας στις Αιτήτριες.
4) Εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση έξοδα με νόμιμο τόκο πλέον Φ.Π.Α.
5) Οποιαδήποτε άλλη θεραπεία το Δικαστήριο ήθελε κρίνει δίκαιη και εύλογη υπό τις περιστάσεις.»
Οι Αιτήτριες 1, 2 και 3 ισχυρίζονται ότι, από την 13.12.2018, είναι οι εγγεγραμμένες ιδιοκτήτριες κατά ίσα μερίδια, της οικίας επί της οδού Κοραή 8, στο Στρόβολο Λευκωσίας (εν τοις εφεξής «η επίδικη οικία»). Η Καθ’ ης η Αίτηση ενοικίασε για πρώτη φορά την επίδικη οικία, δυνάμει ενοικιαστηρίου εγγράφου ημερομηνίας 1.4.2010, για περίοδο 2 ετών, από την προηγούμενη ιδιοκτήτρια του ακινήτου, κα. Ειρήνη Λαγκαδά, η οποία απεβίωσε την 25.2.2019, έναντι ενοικίου €370,00 μηνιαίως, ισχυρισμοί που είναι παραδεκτοί. Η ενοικίαση ανανεώθηκε αυτόματα για ακόμα δύο έτη και το Σεπτέμβριο 2015, υπογράφηκε νέο ενοικιαστήριο έγγραφο, για περίοδο 5 χρόνων, ισχυρισμός επίσης παραδεκτός.
Οι Αιτήτριες δικογραφούν ότι μέχρι και το Φεβρουάριο 2019, ένα μέρος του ενοικίου καταβαλλόταν από το Γραφείο Ευημερίας, αφού η Καθ’ ης η Αίτηση ήταν λήπτρια βοηθήματος. Την 10.6.2019, οι Αιτήτριες απέστειλαν προς το Γραφείο Ευημερίας, επιστολή με την οποία ενημέρωσαν την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της επίδικης οικίας και το θάνατο της πρώην ιδιοκτήτριας. Το Γραφείο Ευημερίας ζήτησε από την Καθ’ ης η Αίτηση να παρουσιάσει νέο ενοικιαστήριο έγγραφο. Την 17.10.2019, η Καθ’ ης η Αίτηση κατέθεσε στο Γραφείο Ευημερίας, απόσπασμα και/ή μέρος ενοικιαστηρίου εγγράφου με ημερομηνία 1.9.2015, το οποίο δεν μονογραφήθηκε και/ή υπογράφηκε δεόντως. Για τον πιο πάνω λόγο, το ενοικιαστήριο έγγραφο είναι άκυρο και η ενοικίαση κατέστη περιοδική.
Οι Αιτήτριες αναγκάστηκαν, με επιστολή της δικηγόρου τους, να ζητήσουν από το Γραφείο Ευημερίας φωτοαντίγραφα των πιο πάνω ενοικιαστηρίων εγγράφων, αφού η Καθ’ ης η Αίτηση αρνείτο να τους δώσει φωτοαντίγραφα για να μην μπορούν να λάβουν Δικαστικά μέτρα εναντίον της.
Η Καθ’ ης η Αίτηση καθυστερεί την πληρωμή των ενοικίων από το Μάρτιο 2019 μέχρι και τον Νοέμβριο 2020, τα οποία ανέρχονται στο ποσό των €7.770. Κατά ή περί την 9.3.2020, οι Αιτήτριες απηύθυναν δικηγορική ειδοποίηση στην Καθ’ ης η Αίτηση με την οποία απαιτούσαν την πληρωμή εντός μιας εβδομάδας από την παραλαβή της, του ποσού των €4.440 που αφορούσε καθυστερημένα ενοίκια για τους μήνες Μάρτιο 2019 μέχρι και Μάρτιο 2020. Η εν λόγω επιστολή παραλήφθηκε από την Καθ’ ης η Αίτηση στις 2.4.2020. Αρνήθηκε την καταβολή των ενοικίων με απαντητική επιστολή του δικηγόρου της, προβάλλοντας αβάσιμες και ανυπόστατες δικαιολογίες.
Οι Αιτήτριες δικογραφούν ότι, αφού έλαβαν φωτοαντίγραφα των πιο πάνω ενοικιαστηρίων εγγράφων και/ή μέρος αυτών, απέστειλαν στην Καθ’ ης η Αίτηση δικηγορική επιστολή ημερομηνίας 17.7.2020, παραληφθείσα την 29.7.2020, δια της οποίας τερμάτιζαν την ενοικίαση και καλούσαν την Καθ’ ης η Αίτηση να καταβάλει όλα τα οφειλόμενα ενοίκια. Περαιτέρω, δια διπλοσυστημένης επιστολής της δικηγόρου τους ημερομηνίας 21.8.2020, ζήτησαν από την Καθ’ ης η Αίτηση να παραδώσει την κατοχή της επίδικης κατοικίας κατά τη λήξη της ενοικιαστικής περιόδου, ήτοι την 1.9.2020 και να καταβάλει τα καθυστερημένα ενοίκια των μηνών Μαρτίου 2019 μέχρι και Αυγούστου 2020. Μη συμμόρφωση με τα πιο πάνω και με την πάροδο ενός μηνός από τη λήψη της ειδοποίησης, οι Αιτήτριες προειδοποιούσαν για λήψη Δικαστικών μέτρων.
Η Καθ’ ης η Αίτηση κατέστη θέσμια ενοικιάστρια. Το ενοίκιο κατά το χρόνο της λήξης και/ή τερματισμού της ενοικίασης, ανερχόταν στο ποσό των €370,00 μηνιαίως, προπληρωτέο την πρώτη ημέρα εκάστου μηνός. Μέχρι την καταχώρηση της παρούσης Αίτησης, η Καθ’ ης η Αίτηση παραλείπει να παραδώσει ελεύθερη και κενή κατοχή της επίδικης οικίας. Επίσης, δεν κατέβαλε οιοδήποτε ποσό από τα οφειλόμενα ενοίκια και εξακολουθεί να οφείλει το ποσό των €7.770 για τους μήνες από Μάρτιο 2019 μέχρι και Νοέμβριο 2020.
Απάντηση:
Η Καθ’ ης η Αίτηση καταχώρισε Απάντηση μέσω δικηγόρου, την 27.11.2020 και μ’ αυτήν απορρίπτει όλους τους ισχυρισμούς και τον κάθε ένα ξεχωριστά, εκτός εάν γίνεται ειδική αναφορά. Η Καθ’ ης η Αίτηση προβαίνει σε ορισμένες παραδοχές, τις οποίες σημειώνουμε πιο πάνω. Δικογραφεί επίσης, ότι ενοικίασε την οικία στην οδό Αδαμάντιου Κοραή 8, Στρόβολος, από το έτος 2007, υπογράφοντας έκτοτε τέσσερα ενοικιαστήρια έγγραφα, του τελευταίου λήξαντος την 1.9.2020.
Η επίδικη οικία είναι δύο υπνοδωματίων και στην εφαπτομένη οικία επί του ίδιου οικοπέδου, διέμενε η ιδιοκτήτρια, η οποία ήταν υπερήλικη και την οποία φρόντιζε νυχθημερόν η Καθ’ ης η Αίτησης, αμισθί. Η πρώτη ενοικίαση ήταν δυνάμει ενοικιαστηρίου εγγράφου ημερομηνίας 1.4.2007, για δύο έτη, ήτοι από 1.4.2007 μέχρι 1.4.2009, οπότε κατέστη θέσμια ενοικιάστρια. Το δεύτερο συμβόλαιο ενοικιάσεως ήταν από 1.4.2010, για δυο περαιτέρω έτη και μετέπειτα υπεγράφησαν άλλα δύο ενοικιαστήρια έγγραφα.
Η Καθ’ ης η Αίτηση, επειδή ήταν και είναι δυσπραγούσα και ασθενούσα, ελάμβανε βοήθημα για την πληρωμή του ενοικίου από τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, ως επιβεβαιώνεται από συστημένη επιστολή του ειρημένου Γραφείου, ημερομηνίας 26.8.2019. Μετά το θάνατο της νόμιμου ιδιοκτήτριας, κας. Ειρήνης Λαγκαδά, στις 25.2.2019, το Γραφείο Ευημερίας ανέστειλε την παροχή βοηθήματος ενοικίου στην Καθ’ ης η Αίτησης καθ' ότι:
α) Η Καθ’ ης η Αίτησης παρουσίασε δύο διαθήκες με το ίδιο περιεχόμενο μια με ημερομηνία 19.5.2014 και μία με ημερομηνία 27.6.2017, σύμφωνα με τις οποίες άφηνε την περιουσία της σε 4 κληροδόχους. Την επίδικη οικία που ενοικίαζε και στην οποία διέμενε η αποβιώσασα, την κληροδότησε στην Καθ’ ης η Αίτηση, καθ' ότι, ως ανέφερε, φρόντιζε την ιδιοκτήτρια η οποία είχε έξι τέκνα, ήταν διαζευγμένη και είχε και πρόβλημα υγείας.
β) Ενώ ο δικηγόρος και εκτελεστής της Διαθήκης, κατέθεσε τη Διαθήκη στο Πρωτοκολλητείο Λευκωσίας και έλαβε αριθμό 37/19 και ενώ επιχείρησε να καταθέσει Έγγραφα Διαχειρίσεως, είχε πληροφορηθεί ότι υπάρχει έτερα διαθήκη ημερομηνίας 5.9.2018, όταν η αποβιώσασα ήταν σε ηλικία 94 ετών και άφησε ως μόνη κληροδόχο την Αιτήτρια 2 (84 ετών), η οποία ουδεμία συγγενική ή άλλη σχέση είχε με τη θανούσα, πλην ότι της καθάριζε την οικία που διέμενε, δύο ώρες την ημέρα επ' αμοιβή.
γ) Για τη μη εγκυρότητα της διαθήκης, καταχωρήθηκε Ανακοπή και μετέπειτα η υπ' αρ. 1272/19 Αγωγή στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας.
Η Καθ’ ης η Αίτηση ισχυρίζεται ότι το Γραφείο Ευημερίας έλαβε αντίγραφο ολόκληρου του ενοικιαστηρίου εγγράφου, αμέσως μετά την υπογραφή αυτού, με ημερομηνία 1.9.2015 και όχι 17.10.2019 και γι' αυτό ακριβώς το λόγο, κατέβαλλε επίδομα ενοικίου από την ημερομηνία αυτή. Εν πάση περιπτώσει, υπάρχει πλήρης αντίφαση της παραγράφου 2 των Λεπτομερειών στην Αίτηση, όπου παραδέχονται την ενοικίαση για τα πέντε έτη, ήτοι μέχρι του Σεπτεμβρίου 2020, ενώ στην παράγραφο 4 ισχυρίζονται ότι το ενοικιαστήριο έγγραφο είναι άκυρο και η ενοικίαση περιοδική.
Οι Αιτήτριες είναι και οι τρεις συγγενείς και ο φερόμενος εκτελεστής της Διαθήκης και φερόμενος ως Εναγόμενος στην ως άνω Αγωγή αρ. 1472/2017, ήτοι: η Αιτήτρια 1 είναι εγγονή της Αιτήτριας 2 και θυγατέρα του εκτελεστή της φερόμενης διαθήκης και Εναγομένου στην προειρημένη αγωγή, η Αιτήτρια 2 είναι η φερόμενη κληροδόχος της διαθήκης και η Αιτήτρια 3 είναι θυγατέρα της Αιτήτριας 2. Αυτοί οι ισχυρισμοί είναι παραδεκτοί από τις Αιτήτριες.
Η Καθ’ ης η Αίτηση υποστηρίζει ότι οι Αιτήτριες, ενώ ήταν σε γνώση τους η φερόμενη Διαθήκη, δυνάμει της οποίας η οικία και όλη η περιουσία κληροδοτείτο στην Αιτήτρια 2, παρά ταύτα προέβησαν σε αγορά της οικίας έναντι του ποσού των €480.000 και κατέβαλαν επίσης μεταβιβαστικά δικαιώματα €9.450, σύμφωνα με δήλωση πωλήσεως αρ. Π3533/18. Η μεταβίβαση του ακινήτου έγινε στις 6.8.2018, όχι με τη φυσική παρουσία της ιδιοκτήτριας αλλά με χρήση Πληρεξουσίου, που όριζε ως αντιπρόσωπο της την Αιτήτρια 2 και κληροδόχο όλης της περιουσίας, σύμφωνα με τη φερόμενη Διαθήκη. Η ιδιοκτήτρια, 94 ετών, απεβίωσε μετά από επτά μήνες που «υπέγραψε τη Διαθήκη» και υπάρχει σωρεία μαρτυριών από γείτονες και ιατρούς, ως και από φωτογραφίες, ότι δεν είχε σώας τα φρένας και είχε κτυπηθεί στο κεφάλι λόγω πτώσεως της.
Η Καθ’ ης η Αίτηση ισχυρίζεται ότι η φερόμενη Πληρεξούσια Αντιπρόσωπος, η οποία αγόρασε το ακίνητο που βρίσκεται η οικία, πλήρωσε το ποσό των €480.000, το οποίο είσπραξε μετά το θάνατο της ιδιοκτήτριας. Το ποσό δεν ανευρέθη, ούτε και διαφαίνεται που κατατέθηκε, ή που έχει πληρωθεί από την Πληρεξούσια Αντιπρόσωπο, η οποία συγχρόνως πλήρωσε το ποσό ως αγοράστρια και το εισέπραξε ως Πληρεξούσια Αντιπρόσωπος. Η Καθ’ ης η Αίτηση δικογραφεί ότι, για τις ως άνω παράνομες ενέργειες των Αιτητριών και του εκτελεστή της Διαθήκης, έχουν καταγγελθεί στο Τμήμα Ανιχνεύσεως Εγκλημάτων.
Η Καθ’ ης η Αίτηση ισχυρίζεται ότι το Γραφείο Ευημερίας κατέβαλλε το ενοίκιο για επτά μήνες μετά το θάνατο της ιδιοκτήτριας και αποδέχθηκε να μη ζητήσει την επιστροφή αυτού από την Καθ’ ης η Αίτηση, μέχρι την έκβαση της προειρημένης Αγωγής και των ερευνών του Τμήματος Ανιχνεύσεως Εγκλημάτων. Η Καθ’ ης η Αίτηση ισχυρίζεται ότι ουδέν δικαίωμα έχουν οι Αιτήτριες να απαιτούν την έξωση της, οι οποίες έχουν καταστεί ιδιοκτήτριες με παράνομες πράξεις για τις οποίες θα διωχθούν ποινικώς.
Το Γραφείο Ευημερίας, αφού εξέτασε την όλη υπόθεση, ανέστειλε την πληρωμή ενοικίου ως βοήθημα της Καθ’ ης η Αίτηση υπό μορφή επιχορηγήσεως ενοικίου, μέχρι να εκδοθούν αποφάσεις στις Δικαστικές διαμάχες, τόσο στην προειρημένη Αγωγή, όσον, προφανώς και σε ποινικές διώξεις.
Η Καθ’ ης η Αίτηση παραδέχεται ότι της εστάλη επιστολή ημερομηνίας 9.3.2020 και έχει απαντηθεί εμπεριστατωμένα. Έλαβε Βεβαίωση από την Υπηρεσία που της παρείχε τη βοήθεια για το ενοίκιο, ότι εάν δεν πετύχει στις υποθέσεις και ειδικά στην απόκτηση του ακινήτου ως κληροδόχος, τότε θα καταβάλουν το επίδομα ενοικίου αναδρομικά. Οι φερόμενες ιδιοκτήτριες, εάν ήθελαν να απαιτήσουν τα «δικαιούμενα» δεδουλευμένα ενοίκια προ του θανάτου και μετά το θάνατο της νόμιμης ιδιοκτήτριας και προ της λήξεως και μετά τη λήξη του τελευταίου ενοικιαστηρίου εγγράφου, όφειλαν και οφείλουν να απαιτήσουν τα δεδουλευμένα ενοίκια από την Υπηρεσία η οποία χορηγούσε τα ενοίκια στην Καθ’ ης η Αίτηση και η οποία έχει αναστείλει την πληρωμή αυτή, λόγω της εκκρεμότητας περί του ποιος είναι ο ιδιοκτήτης.
Ανταπάντηση στην Απάντηση:
Το δικόγραφο των Αιτητριών καταχωρήθηκε την 8.2.2021 και μ’ αυτό αρνούνται την Απάντηση της Καθ’ ης η Αίτηση και τους προβαλλόμενους σ’ αυτήν ισχυρισμούς, όλους ομού και έναν έκαστον εξ’ αυτών ιδιαιτέρως και κεχωρισμένως, εκτός όπου αυτοί συνάδουν με την Αίτηση τους. Οι Αιτήτριες ισχυρίζονται ότι η Καθ’ ης η Αίτηση καταχώρησε την Απάντηση με σκοπό τη στρεψοδικία και κωλυσιεργία εκδόσεως Αποφάσεως. Στο φάκελο του Γραφείου Ευημερίας, μόνο δύο ενοικιαστήρια συμβόλαια παρουσιάστηκαν και το τελευταίο ήταν μετά το θάνατο της κας. Ειρήνης Λαγκαδά. Την κα. Ειρήνη Λαγκαδά, τη φρόντιζε η Αιτήτρια 2, λόγω και της εξ’ αίματος συγγένειας της αποβιωσάσης με το σύζυγο της Αιτήτριας 2 και παππού των Αιτητριών 1 και 3.
Οι Αιτήτριες αγνοούν τους ισχυρισμούς της Καθ’ ης η Αίτηση περί ύπαρξης ενοικιαστηρίου εγγράφου ημερομηνίας 1.4.2007 και καλούν την Καθ’ ης η Αίτηση σε αυστηρή απόδειξη των ισχυρισμών της. Αγνοούν επίσης, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες η Καθ’ ης η Αίτηση έγινε αποδεκτή για λήψη του επιδόματος ενοικίου από την αρμόδια Υπηρεσία. Η Διαθήκη στην οποία αναφέρεται η Καθ’ ης η Αίτηση στην παράγραφο 5 της Απάντησης της, είναι προϊόν πίεσης και/ή απάτης της αποβιωσάσης κας. Ειρήνης Λαγκαδά, η οποία αναγκάστηκε να υπογράψει νέα Διαθήκη με ημερομηνία 5.9.2018 και να μεταβιβάσει την επίδικη κατοικία στις Αιτήτριες, ώστε να είναι βέβαιη ότι δεν θα την ενοχλήσει ξανά η Καθ’ ης η Αίτηση και ο περίγυρος της.
Περαιτέρω, οι Αιτήτριες ισχυρίζονται ότι η Καθ’ ης η Αίτηση παραδέχεται, μέσα από την επιστολή του δικηγόρου της ημερομηνίας 13.7.2020 προς το Γραφείο Ευημερίας, ότι λάμβανε το επίδομα ενοικίου μέχρι και το Μάρτιο 2020. Η Καθ’ ης η Αίτηση παράνομα κατακρατεί το ποσό των €1.582 από την επιχορήγηση του ενοικίου, προφασιζόμενη ότι διεκδικεί την επίδικη περιουσία και προσβάλλει δι’ Αγωγής την τελευταία διαθήκη της κας. Ειρήνης Λαγκαδά, ημερομηνίας 5.9.2018. Το πιο πάνω ποσό έπρεπε να δοθεί στις Αιτήτριες ως εγγεγραμμένες ιδιοκτήτριες ή να επιστραφεί στο Γραφείο Ευημερίας, καθ’ ότι η όποια κατάληξη της εκκρεμούσας Αγωγής αρ. 1272/19, δεν δίδει το δικαίωμα στην Καθ’ ης η Αίτηση για λήψη ή διατήρηση στην κατοχή της, οποιουδήποτε ποσού επιδόματος ενοικίου.
Η μεταβίβαση της οικίας έγινε μετά από παρότρυνση της αποβιωσάσης, η οποία είχε ενημερώσει τις Αιτήτριες, ότι η Καθ’ ης η Αίτηση την πίεζε να της μεταβιβάσει την επίδικη οικία. Το Πληρεξούσιο χρησιμοποιήθηκε μετά από επιβεβαίωση ψυχιάτρου, ότι η κα. Ειρήνη Λαγκαδά είχε σώας τας φρένας.
Οι Αιτήτριες ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει καμία ποινική υπόθεση που να διερευνάται, γεγονός που η Καθ’ ης η Αίτηση αποκαλύπτει στην Αγωγή της αρ. 1272/19, αλλά ούτε Αγωγή που να προσβάλλει τη μεταβίβαση που έγινε. Οι Αιτήτριες 1 και 3, έχουν εξ’ αίματος συγγένεια με την αποβιώσασα, η οποία ήταν εξώγαμο τέκνο και δεν είχε αναγνωριστεί επίσημα από τον πατέρα της, γεγονός δύσκολο την τότε εποχή. Η αποβιώσασα επιθυμούσε η περιουσία της να περιέλθει στην αληθινή της οικογένεια, η οποία τη φρόντιζε μέχρι το θάνατο της.
Το Γραφείο Ευημερίας δεν αποδέχθηκε την κατακράτηση από την Καθ’ ης η Αίτηση του ποσού του επιδόματος ενοικίου και προχωρεί σε ενέργειες διεκδίκησης και επιστροφής του ποσού, καθ’ ότι η Καθ’ ης η Αίτηση σε καμία περίπτωση δεν είναι δικαιούχος του εν λόγω ποσού. Οι Αιτήτριες είναι νόμιμες ιδιοκτήτριες του επίδικου ακινήτου και δεν έχουν ληφθεί οποιαδήποτε μέτρα για μεταβολή αυτής της κατάστασης, ώστε να δικαιούται η Καθ’ ης η Αίτηση να διαμένει χωρίς την καταβολή ενοικίου.
Αναφορικά με τους ισχυρισμούς της Καθ’ ης η Αίτηση για το επίδομα ενοικίου, οι Αιτήτριες ισχυρίζονται αυτό διακόπηκε, ενόψει του γεγονότος ότι δεν υπάρχει ενοικιαστήριο έγγραφο σε ισχύ. Επιπλέον, οι Αιτήτριες ισχυρίζονται ότι η Καθ’ ης η Αίτηση είναι λήπτρια Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος.
Ιστορικό:
Στην παρούσα υπόθεση καταχωρήθηκε Κλήση για Οδηγίες, σύμφωνα με τη Διαταγή 30 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, ως αυτοί ίσχυαν μέχρι την 31.8.2023. Το Δικαστήριο εξέδωσε εκατέρωθεν Διατάγματα αποκάλυψης εγγράφων, με τα οποία συμμορφώθηκαν και οι δύο πλευρές, καθώς και οδηγίες για την καταχώρηση Καταλόγου Μαρτύρων και Σύνοψης Μαρτυρίας.
Στις 26.5.2022, με Ενδιάμεση Απόφαση, το Δικαστήριο απέρριψε αίτηση δια κλήσεως της Καθ’ ης η Αίτηση, για την κήρυξη της κυρίως Αίτησης ως άκυρης και/ή πρόωρης και/ή καταχρηστικής και/ή άνευ αντικειμένου και/ή για την έκδοση Διατάγματος αναστολής εκδίκασης της Αίτησης μέχρι την τελεσιδικία της Αγωγής υπ’ αρ. 1472/17 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.
Μαρτυρία και αξιολόγηση:
Αιτητριών:
Πρώτη μάρτυρας για την πλευρά των Αιτητριών, κατέθεσε η κα. Χριστιάνα Χατζηλοή, Αιτήτρια 1. Η κα. Χατζηλοή κατέθεσε Γραπτή Δήλωση, το Τεκμήριο Α, ως μέρος της κυρίως εξέτασης της. Λέγει ότι γνωρίζει πλήρως τα γεγονότα της υπόθεσης, ως και τα έγγραφα τα σχετιζόμενα μ’ αυτήν και είναι εξουσιοδοτημένη από τις Αιτήτριες 2 και 3, να προβεί στη δήλωση της. Η Αιτήτρια 2 είναι η γιαγιά της και η Αιτήτρια 3, είναι ξαδέλφη της.
Οι Αιτήτριες 1, 2 και 3, από την 13.12.2018, είναι οι εγγεγραμμένες ιδιοκτήτριες της κατοικίας επί της οδού Αδαμάντιου Κοραή αρ.8 στο Στρόβολο, Λευκωσία. Η Καθ’ ης η Αίτηση ενοικίασε για πρώτη φορά την επίδικη οικία δυνάμει ενοικιαστηρίου εγγράφου ημερομηνίας 1.4.2007, για περίοδο δύο ετών, από την προηγούμενη ιδιοκτήτρια του ακινήτου, κα. Ειρήνη Λαγκαδά, η οποία απεβίωσε την 25.2.2019, έναντι του ενοικίου των Λ.Κ.200 (ισόποσο σε €342,00) μηνιαίως. Την 1.4.2010, υπογράφηκε νέο ενοικιαστήριο έγγραφο, για περίοδο δύο ετών, από την προηγούμενη ιδιοκτήτρια του ακινήτου. Την 30.8.2013, υπογράφτηκε νέο ενοικιαστήριο έγγραφο και η ενοικίαση ανανεώθηκε για ακόμα δύο έτη. Τέλος, το Σεπτέμβριο 2015, υπογράφηκε νέο ενοικιαστήριο έγγραφο για περίοδο 5 χρόνων. Μέχρι και το Φεβρουάριο 2019, ένα μέρος του ενοικίου καταβαλλόταν από το Γραφείο Ευημερίας, αφού η Καθ’ ης η Αίτηση ήταν λήπτρια Βοηθήματος.
Την 10.6.2019, οι Αιτήτριες απέστειλαν επιστολή προς το Γραφείο Ευημερίας, με την οποία ενημέρωναν για την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της επίδικης οικίας και το θάνατο της πρώην ιδιοκτήτριας της. Το Γραφείο Ευημερίας ζήτησε από την Καθ’ ης η Αίτηση την παρουσίαση νέου ενοικιαστηρίου εγγράφου. Η Καθ’ ης η Αίτηση κατέθεσε στο Γραφείο Ευημερίας την 17.10.2019, απόσπασμα και/ή μέρος ενοικιαστηρίου εγγράφου με ημερομηνία 1.9.2015, το οποίο δεν μονογραφήθηκε και/ή υπογράφηκε δεόντως. Για τον πιο πάνω λόγο, το ενοικιαστήριο έγγραφο είναι άκυρο και η ενοικίαση κατέστη περιοδική.
Η κα. Χατζηλοή κατέθεσε ότι, στις 9.3.2020, οι Αιτήτριες απηύθηναν δικηγορική ειδοποίηση στην Καθ’ ης η Αίτηση, με την οποία απαιτούσαν την πληρωμή εντός μιας εβδομάδας από την παραλαβή της, του ποσού των €4.440 που αφορούσε καθυστερημένα ενοίκια για τους μήνες Μάρτιο 2019 μέχρι και Μάρτιο 2020. Η εν λόγω επιστολή παραλήφθηκε από την Καθ’ ης η Αίτηση στις 2.4.2020, η οποία αρνήθηκε την καταβολή των ενοικίων, με απαντητική επιστολή του δικηγόρου της.
Μετά που οι Αιτήτριες έλαβαν από το Γραφείο, φωτοαντίγραφα των πιο πάνω ενοικιαστηρίων εγγράφων και/ή μέρος αυτών, απέστειλαν δικηγορική επιστολή ημερομηνίας 17.7.2020, στην Καθ’ ης η Αίτηση, παραληφθείσα την 29.7.2020, δια της οποίας τερμάτιζαν την ενοικίαση και καλούσαν την Καθ’ ης η Αίτηση να καταβάλει όλα τα οφειλόμενα ενοίκια. Η Μ.Α.1 κατέθεσε ότι το ενοίκιο κατά το χρόνο τερματισμού της ενοικίασης, ανερχόταν στο ποσό των €370,00 μηνιαίως, προπληρωτέο την πρώτη ημέρα εκάστου μηνός. Περαιτέρω, δια διπλοσυστημένης επιστολής της δικηγόρου των Αιτητριών, ημερομηνίας 21.8.2020, ζήτησαν από την Καθ’ ης η Αίτηση να παραδώσει την κατοχή της επίδικης οικίας κατά τη λήξη της ενοικιαστικής περιόδου, ήτοι την 1.9.2020 και να καταβάλει τα καθυστερημένα ενοίκια των μηνών Μαρτίου 2019 μέχρι και Αυγούστου 2020. Η κα. Χατζηλοή κατέθεσε ότι η Καθ’ ης η Αίτηση εξακολουθεί να οφείλει το ποσό των €7.770, καθυστερημένα ενοίκια από Μάρτιο 2019 μέχρι και Νοέμβριο 2020.
Αναφορικά με τους ισχυρισμούς της Καθ’ ης η Αίτηση, κατέθεσε ότι, την κα. Ειρήνη Λαγκαδά τη φρόντιζε η Αιτήτρια 2, λόγω και της εξ’ αίματος συγγένειας της αποβιωσάσης με το σύζυγο της Αιτήτριας 2 και παππού της μάρτυρος και της Αιτήτριας 3. Η μάρτυρας ισχυρίστηκε ότι οι διαθήκες ημερομηνίας 19.5.2014 και 27.6.2017, είναι προϊόν πίεσης και εξαπάτησης της αποβιωσάσης κας. Ειρήνης Λαγκαδά, η οποία αναγκάστηκε να υπογράψει νέα διαθήκη με ημερομηνία 5.9.2018 και να τους μεταβιβάσει την επίδικη οικία, ώστε να είναι βέβαιη ότι δεν θα την ενοχλήσει ξανά η Καθ’ ης η Αίτηση και ο περίγυρος της. Περαιτέρω, η Καθ’ ης η Αίτηση παραδέχεται, μέσα από την επιστολή του δικηγόρου της ημερομηνίας 13.7.2020 προς το Γραφείο Ευημερίας, ότι λάμβανε το επίδομα ενοικίου μέχρι και το Μάρτιο 2020. Παράνομα κατακρατεί το ποσό των €1.582 από την επιχορήγηση του ενοικίου, προφασιζόμενη ότι διεκδικεί την επίδικη περιουσία και προσβάλλει δι’ Αγωγής την τελευταία Διαθήκη της κας. Ειρήνης Λαγκαδά, ημερομηνίας 5.9.2018. Η όποια κατάληξη της εκκρεμούσας Αγωγής αρ. 1272/19, δεν δίδει το δικαίωμα στην Καθ’ ης η Αίτηση για λήψη ή διατήρηση στην κατοχή της, οποιουδήποτε ποσού επιδόματος ενοικίου.
Η Μ.Α.1 κατέθεσε ότι, πρόσφατα έχουν εγκατασταθεί στην επίδικη οικία και τα ενήλικα παιδιά της Καθ’ ης η Αίτηση. Η μεταβίβαση της επίδικης οικίας, έγινε μετά από παρότρυνση της αποβιωσάσης, η οποία τις είχε ενημερώσει ότι η Καθ’ ης η Αίτηση την πίεζε να της μεταβιβάσει την επίδικη οικία. Το Πληρεξούσιο χρησιμοποιήθηκε μετά από επιβεβαίωση του ψυχίατρου Δρ. Καραβία, ότι η κα. Ειρήνη Λαγκαδά είχε σώας τας φρένας. Η κα. Λαγκαδά παρακολουθείτο για 10 χρόνια και μέχρι το θάνατο της, από τον προσωπικό της ιατρό Δρ. Βωνιάτη, ο οποίος επιβεβαίωσε με Ιατρικό Πιστοποιητικό ότι είχε σώας τας φρένας. Η αποβιώσασα υπέφερε από οστεοαρθρίτιδα, γεγονός που την καθιστούσε δυσκίνητη και ήταν δύσκολο να μεταβεί η ίδια στο Κτηματολόγιο για τη μεταβίβαση.
Η μάρτυρας κατέθεσε ότι, δεν υπάρχει καμία ποινική υπόθεση που να διερευνάται, γεγονός που η Καθ’ ης η Αίτηση αποκαλύπτει στην Αγωγή της αρ. 1272/19, αλλά ούτε Αγωγή που να προσβάλλει τη μεταβίβαση που έγινε.
Κατά την αντεξέταση της, η μάρτυρας κατέθεσε ότι η κα. Ειρήνη Λαγκαδά ήταν μακρινή, εξ’ αίματος, συγγενής του παππού της. Η γιαγιά της δεν πληρωνόταν από την κα. Λαγκαδά για τη φροντίδα που της παρείχε. Πήγαινε στην κα. Λαγκαδά για πολλά χρόνια, πάνω από 20, από το πρωί μέχρι το μεσημέρι. Η κα. Χατζηλοή κατέθεσε ότι η πράξη αγοραπωλησίας του σπιτιού έγινε εντελώς νόμιμα και γι’ αυτό έχουν εκδοθεί επίσημοι τίτλοι ιδιοκτησίας. Οι Αιτήτριες έχουν Ιατρικές Βεβαιώσεις από γιατρούς που παρακολουθούσαν την κα. Λαγκαδά και από τον Δρ. Βωνιάτη, ο οποίος είναι εν ενεργεία. Εάν η κα. Λαγκαδά, είχε ορισμένα προβλήματα, ήταν δυσκίνητη, αυτό δεν την καθιστούσε ανίκανη για επικοινωνία ή επαφή με το περιβάλλον.
Η Μ.Α.1 κατέθεσε με ηρεμία και νηφαλιότητα, η μαρτυρία της ήταν στρωτή και ο λόγος της ήρεμος και σταθερός. Δεν υπέπεσε σε αντιφάσεις, δεν ανασκεύασε. Αξιολογείται θετικά και η μαρτυρία της γίνεται αποδεκτή.
Δεύτερη μάρτυρας για την πλευρά των Αιτητριών, κατέθεσε η Αιτήτρια 2, κα. Ιωάννα Χρίστου. Η κα. Χρίστου κατέθεσε Γραπτή Δήλωση, το Τεκμήριο Β, ως μέρος της κυρίως εξέτασης της. Οι Αιτήτριες 1 και 3 είναι εγγονές της και όλες μαζί είναι, από τις 13.12.2018, οι εγγεγραμμένες ιδιοκτήτριες της κατοικίας επί της οδού Αδαμάντιου Κοραή αρ.8 στο Στρόβολο, Λευκωσία. Η Καθ’ ης η Αίτηση ενοικίασε για πρώτη φορά την κατοικία δυνάμει ενοικιαστηρίου εγγράφου ημερομηνίας 1.4.2007, για περίοδο δύο ετών, από την προηγούμενη ιδιοκτήτρια του ακινήτου, κα. Ειρήνη Λαγκαδά, η οποία απεβίωσε την 25.2.2019, έναντι ενοικίου Λ.Κ.200 (ισόποσο σε €342,00), μηνιαίως. Πριν από την Καθ’ ης η Αίτηση, η επίδικη κατοικία ήταν ενοικιασμένη σε άλλα πρόσωπα. Η θανούσα, την οποία η μάρτυρας φρόντιζε για 25 χρόνια, όπως είπε, ενοικίαζε την επίδικη κατοικία για να έχει εισοδήματα και η ίδια έμενε στη βοηθητική κατοικία, που βρίσκεται στην αυλή της επίδικης κατοικίας.
Την 1.4.2010, υπογράφηκε νέο ενοικιαστήριο έγγραφο, για περίοδο δύο ετών, από την προηγούμενη ιδιοκτήτρια του ακινήτου. Την 30.8.2013, υπογράφηκε νέο ενοικιαστήριο έγγραφο και η ενοικίαση ανανεώθηκε για ακόμα δύο έτη. Τέλος, το Σεπτέμβριο 2015, υπογράφηκε νέο ενοικιαστήριο έγγραφο, για περίοδο 5 χρόνων. Η Μ.Α.2 κατέθεσε ότι, μέχρι και το Φεβρουάριο 2019, ένα μέρος του ενοικίου καταβαλλόταν από το Γραφείο Ευημερίας, αφού η Καθ’ ης η Αίτηση ήταν λήπτρια Βοηθήματος.
Στις 10.6.2019, έστειλαν επιστολή στο Γραφείο Ευημερίας, ενημερώνοντας για το θάνατο της κας. Λαγκαδά και την αλλαγή της ιδιοκτησίας. Το Γραφείο Ευημερίας ζήτησε από την Καθ’ ης η Αίτηση την παρουσίαση νέου ενοικιαστηρίου εγγράφου. Η Καθ’ ης η Αίτηση κατέθεσε στο Γραφείο Ευημερίας, στις 17.10.2019, απόσπασμα και/ή μέρος ενοικιαστηρίου εγγράφου με ημερομηνία 1.9.2015, το οποίο δεν μονογραφήθηκε και/ή υπογράφηκε δεόντως.
Στις 9.3.2020, οι Αιτήτριες έστειλαν δικηγορική επιστολή στην Καθ’ ης η Αίτηση, με την οποία απαιτούσαν την πληρωμή, εντός μιας εβδομάδας από την παραλαβή της επιστολής, του ποσού των €4.440 για τα καθυστερημένα ενοίκια των μηνών Μαρτίου 2019 – Μαρτίου 2020. Η Καθ’ ης η Αίτηση έλαβε την επιστολή στις 2.4.2020 και, με απαντητική επιστολή του δικηγόρου της, αρνήθηκε να καταβάλει τα οφειλόμενα ενοίκια.
Η κα. Χρίστου κατέθεσε ότι, αφού έλαβαν φωτοαντίγραφα από το Γραφείο Ευημερίας, των πιο πάνω ενοικιαστηρίων εγγράφων και/ή μέρους αυτών, έστειλαν δικηγορική επιστολή στην Καθ’ ης η Αίτηση ημερομηνίας 17.7.2020, την οποία παρέλαβε στις 29.7.2020, τερματίζοντας την ενοικίαση και καλώντας την Καθ’ ης η Αίτηση να καταβάλει όλα τα οφειλόμενα ενοίκια. Κατά το χρόνο τερματισμού της ενοικίασης, το ενοίκιο ανερχόταν στο ποσό των €370,00 μηνιαίως, προπληρωτέο την πρώτη ημέρα εκάστου μηνός. Περαιτέρω, με επιστολή της δικηγόρου των Αιτητριών ημερομηνίας 21.8.2020, ζήτησαν από την Καθ’ ης η Αίτηση να παραδώσει την κατοχή της επίδικης κατοικίας, κατά τη λήξη της ενοικιαστικής περιόδου την 1.9.2020 και να καταβάλει τα καθυστερημένα ενοίκια των μηνών Μαρτίου 2019 – Αυγούστου 2020. Η Καθ’ ης η Αίτηση εξακολουθεί να οφείλει το ποσό των €7.770 ως καθυστερημένα ενοίκια, από Μάρτιο 2019 μέχρι Νοέμβριο 2020.
Λόγω της εξ’ αίματος συγγένειας της κας. Ειρήνης Λαγκαδά με το σύζυγο της μάρτυρος, η κα. Χρίστου τη φρόντιζε καθημερινά, για περίοδο πέραν των 25 ετών. Όμως, τα τελευταία 10 χρόνια πριν το θάνατο της, την επισκεπτόταν 2 φορές την ημέρα και της παρείχε εντατικότερη φροντίδα. Η θανούσα ήθελε η περιουσία της να περιέλθει στην κα. Χρίστου, γι’ αυτό το λόγο συνέταξε 3 διαθήκες. Δεν είχε καλή σχέση με την Καθ’ ης η Αίτηση, λόγω της συνεχούς καθυστέρησης της τελευταίας να καταβάλλει το μηνιαίο ενοίκιο. Η μάρτυρας δεν έπαιρνε χρήματα από την κα. Λαγκαδά.
Η Μ.Α.2 κατέθεσε ότι η θανούσα της παραπονείτο ότι η Καθ’ ης η Αίτηση την πίεζε να της μεταβιβάσει την ενοικιαζόμενη κατοικία, γι’ αυτό το λόγο αναγκάστηκε να υπογράψει νέα διαθήκη με ημερομηνία 5.9.2018 και τους μεταβιβάσει την επίδικη κατοικία, ώστε να είναι βέβαιη ότι δεν θα την ενοχλήσει ξανά η Καθ’ ης η Αίτηση και ο περίγυρος της. Η μεταβίβαση έγινε κατόπιν επιθυμίας της κας. Ειρήνης Λαγκαδά, να εξασφαλιστεί η κινητή και ακίνητη περιουσία της, προς όφελος της πραγματικής της οικογένειας και το Πληρεξούσιο χρησιμοποιήθηκε μετά από επιβεβαίωση του ψυχίατρου, Δρ. Καραβία, ότι η κα. Ειρήνη Λαγκαδά είχε σώας τας φρένας.
Κατά την αντεξέταση της, ανέφερε ότι για 25 χρόνια ήταν με την κα. Λαγκαδά καθημερινά, από το πρωί μέχρι το μεσημέρι. Ήταν υπεύθυνη για τους γιατρούς και για τα πάντα. Όταν είχε σπάσει το πόδι της, η μάρτυρας πήγαινε και το απόγευμα κοντά της, 1, 2 ώρες, την έβαζε στο κρεβάτι και έφευγε. Ο πατέρας της κας. Λαγκαδά, ήταν παππούς του συζύγου της κας. Χρίστου. Ο πατέρας της είχε το όνομα Αλέξανδρος και ήταν Χριστιανός, από το Λάρνακα της Λαπήθου. Πριν τον πόλεμο, η κα. Λαγκαδά είχε ενοικιαστή ένα Ελλαδίτη, αξιωματικό. Πήγε στην Ελλάδα και βάφτισε και την κόρη του. Μετά την εισβολή, πήγε κάποιος από τη Μόρφου και έμενε στο σπίτι της κας. Ειρήνης. Όταν έφυγε, η κα. Ειρήνη διόρθωσε το σπίτι. Πήγε άλλος ενοικιαστής, κάποιος Ανδρέας, ταξιτζής, ο οποίος έμεινε μέσα 5 χρόνια. Όταν έφυγε, η κα. Λαγκαδά είπε στην κα. Χρίστου να βάλει ταμπέλα ότι ενοικιάζεται το σπίτι. Πέρασε η Καθ’ ης η Αίτηση, είδε το σπίτι και έφερε μια φίλη της που ήθελε να ενοικιάσει. Το σπίτι δεν το ήθελε η φιλενάδα της και το πήρε η Καθ’ ης η Αίτηση. Έκαμαν έγγραφο με την κα. Ειρήνη, έκαμε 6 μήνες να της πληρώσει ενοίκιο, γιατί περίμενε από το Γραφείο Ευημερίας. Έτσι συνέχισε η ιστορία, μέχρι που πέθανε η κα. Ειρήνη και τώρα η Καθ’ ης η Αίτηση έχει την απαίτηση να πιάσει και το σπίτι.
Η Καθ’ ης η Αίτηση πίεζε την κα. Λαγκαδά, της έλεγε να την φροντίζει και να τη δώσει το σπίτι. Η τελευταία διαθήκη έγινε το 2018, διότι η Καθ’ ης η Αίτηση πίεζε την κα. Λαγκαδά. Η τελευταία της είπε να πάρει υπάλληλο από το Κτηματολόγιο για να υπογράψει, για να πάρει το σπίτι η μάρτυρας. Ο προσωπικός γιατρός πήγαινε και έβλεπε την κα. Λαγκαδά στο σπίτι της, όταν δεν μπορούσε να μετακινηθεί. Του τηλεφωνούσε η μάρτυρας και την έβλεπε σχεδόν κάθε μήνα και της έγραφε φάρμακα. Η μάρτυρας έπαιρνε την αποβιώσασα και στην Τράπεζα. Δέχθηκε ότι της είχε πάρει μία επιστολή από την Τράπεζα για να υπογράψει. Η κα. Ειρήνη είχε και άλλους συγγενείς, αλλά δεν πήγαινε κανένας να τη δει, μόνο η μάρτυρας. Η Ελένη, από την Ελλάδα, ερχόταν στην Κύπρο κάθε πέντε χρόνια, για δύο μέρες. Η ίδια γνώρισε την κα. Ειρήνη μετά την προσφυγιά. Για τη συγγένεια, τους είχε πει η ίδια. Η μάρτυρας κατέθεσε ότι δεν αγόρασε την επίδικη οικία, ήταν δωρεά.
Η Μ.Α.2 επιβεβαίωσε τη μαρτυρία της Μ.Α.1 και κατέθεσε και επί άλλων γεγονότων, σχετικών με τα επίδικα θέματα, ως πρόσωπο κεντρικότερο στη μεταξύ των διαδίκων αλλά και της αποβιώσασας, ιστορία. Η κατάθεση της διεξήχθη σε υψηλότερους τόνους απ’ ότι της Μ.Α.1, ακριβώς επειδή ήταν το πρόσωπο που είχε αμεσότερη σχέση, τόσο με την αποβιώσασα όσο και με την Καθ’ ης η Αίτηση. Η μαρτυρία της υποστηρίχθηκε ικανά από τη γραπτή μαρτυρία και από τους υπόλοιπους μάρτυρες. Δεν υπέπεσε σε αντιφάσεις, πλην του ζητήματος της αγοράς και της δωρεάς της επίδικης οικίας, ισχυρισμός που ούτως ή άλλως, αφορά άλλο Δικαστήριο και όχι το παρόν, στα πλαίσια της δικής του καθ’ ύλην αρμοδιότητας. Κρίνεται ως μάρτυρας της αλήθειας και η μαρτυρία της γίνεται αποδεκτή.
Τρίτος μάρτυρας για τις Αιτήτριες κατέθεσε ο κ. Γιώργος Σοφοκλέους. Ο κ. Σοφοκλέους εργάζεται στο Γραφείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων Λακατάμειας, από τον Ιανουάριο 2020. Τα Τεκμήρια 1 και 2 υπάρχουν στο φάκελο του. Την 17.10.2019 παραλήφθηκε φωτοαντίγραφο του Τεκμηρίου 2 από συνάδελφο του. Η Καθ’ ης η Αίτηση υπέβαλε για πρώτη φορά αίτηση για βοήθημα, την 18.5.2005. Λάμβανε €452.- και από το 2007, λάμβανε και ποσό ενοικίου €226.-, μέχρι που μεταφέρθηκαν τα δικαίωμα της στο Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, μέχρι δηλαδή το Μάρτιο 2020. Η Υπηρεσία κάλυπτε το ενοίκιο της μέχρι το Μάιο 2020. Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι και το Τεκμήριο 6 υπάρχει στο φάκελο του.
Ενημερώθηκε η Υπηρεσία του ότι άλλαξε το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Ανέλαβε τη διερεύνηση η προηγούμενη συνάδελφος του. Εστάλη επιστολή στην Καθ’ ης η Αίτηση την 26.8.2019 και της ζητούσαν να προσκομίσει ενοικιαστήριο έγγραφο ή/και αποδείξεις καταβολής ενοικίου (Τεκμήριο 22). Στη συνέχεια, παρουσιάστηκε ενοικιαστήριο έγγραφο, το Τεκμήριο 2.
Εστάλη επιστολή στον προηγούμενο δικηγόρο της Καθ’ ης η Αίτηση, από την Προϊσταμένη, διότι η Καθ’ ης η Αίτηση είπε ότι καταθέτει στο δικηγόρο της τα χρήματα που της έστελνε η Υπηρεσία για το ενοίκιο (Τεκμήριο 23). Ο δικηγόρος απάντησε με το Τεκμήριο 11. Εκκρεμεί ακόμα η επιστροφή των χρημάτων στην Υπηρεσία, λόγω των υποθέσεων που εκδικάζονται.
Κατά την αντεξέταση του, ο μάρτυρας κατέθεσε ότι η Υπηρεσία του καλύπτει τις στεγαστικές ανάγκες των πολιτών. Η Καθ’ ης η Αίτηση είχε συμβόλαιο το 2007 και το 2010. Έπαιρνε το ενοίκιο, εκτός από μία περίοδο που δεν είχε συμβόλαιο. Άρχισε ξανά να λαμβάνει επίδομα το 2020, επειδή ο μάρτυρας βρήκε στο φάκελο το συμβόλαιο. Όταν παρέλαβε το φάκελο, είδε ότι υπήρχαν αποδείξεις πληρωμής και εν ενεργεία συμβόλαιο, έτσι όφειλε να επαναφέρει τα δικαιώματα της Καθ’ ης η Αίτηση.
Ο Μ.Α.3 ήταν εν πολλοίς, τυπικός μάρτυρας, κατέθεσε επί των όσων περιλαμβάνονται στο φάκελο της Υπηρεσίας του, δεν αμφισβητήθηκε και η μαρτυρία του γίνεται αποδεκτή.
Καθ’ ης η Αίτηση:
Πρώτη μάρτυρας για την πλευρά της κατέθεσε η ίδια η Καθ’ ης η Αίτηση, κα. Ελένη Γεωργιάδου. Η μαρτυρία της περιλάμβανε αναφορές σε εξ’ ακοής μαρτυρία, η οποία δεν λαμβάνεται υπόψην.
Κατέθεσε ότι, από το 2007, ενοικίασε το σπίτι της κας. Ειρήνης και την κα. Ιωάννα Χρίστου δεν την είδε εκεί τον καιρό εκείνο, ούτε το σύζυγό της, Χρίστο, που ερχόταν για κλαδέματα. Η κα. Ιωάννα Χρίστου μεταγενέστερα, πήγαινε δύο ώρες, δύο φορές τη βδομάδα, δύο ώρες το πρωί και, στη συνέχεια, κάθε μέρα, πάλι δύο ώρες το πρωί. Η ίδια, είχε πολύ καλές σχέσεις με την κα. Ειρήνη από την αρχή. Η κα. Ειρήνη είχε προβλήματα από τον καιρό που η Καθ’ ης η Αίτηση πρωτοπήγε στην επίδικη οικία. Είχε πρόβλημα με την ακοή της και χρησιμοποιούσε ακουστικά. Το ένα μάτι δεν έβλεπε καθόλου, μετά από επέμβαση. Το 2013 έπεσε και έσπασε το πόδι της. Το άλλο πόδι ήταν σπασμένο πριν η Καθ’ ης η Αίτηση πάει στο χώρο, όπως είπε. Στο Νοσοκομείο την πήγε η ίδια, με την κα. Μάρω Τενίζη και τον υιό της τελευταίας. Η κα. Γεωργιάδου κατέθεσε ότι, τελικά κράτησαν την κα. Λαγκαδά μέχρι τις 11:00 το βράδι και πήγαν εκεί η κα. Λ.Σ. και η κα. Ιωάννα Χρίστου. Την κράτησαν στο νοσοκομείο για χειρουργική επέμβαση.
Αυτό έγινε στις 11.11.2013. Στις 15 Νοεμβρίου έγινε το χειρουργείο και στις 19 Νοεμβρίου, η κα. Γεωργιάδου πήγε ξανά στο νοσοκομείο με την κα. Τενίζη. Στην υποδοχή, της είπαν ότι πήγε η κόρη της κας. Ειρήνης και την πήρε, ενώ η κα. Ειρήνη δεν είχε κόρη. Την πήραν σε γηροκομείο και έμεινε τρεις μήνες. Η Καθ’ ης η Αίτηση κατέθεσε ότι της έπαιρνε το ενοίκιο εκεί κάθε μήνα. Συγχρόνως, πήγαινε και άλλες μέρες. Τον τρίτο μήνα επενέβη ο γιατρός Βωνιάτης, όπως είπε και στις 14.2.2014, πήγε σπίτι. Εκείνη την ημέρα, η Αιτήτρια 2, η οποία την πήγε σπίτι, της πήρε μία κοπέλα από τη Βουλγαρία, αλλά η κα. Ειρήνη αντέδρασε. Εν τέλει, η κοπέλα αρρώστησε και έφυγε.
Λίγο καιρό αργότερα, επισκέφθηκε την Καθ’ ης η Αίτηση, Λειτουργός του Γραφείου Ευημερίας και της είπε ότι έχει καταγγελία από κάποιο γείτονα πως φροντίζει μία ηλικιωμένη και πληρώνεται. Η Καθ’ ης η Αίτηση είπε σ’ αυτό το σημείο, ότι η κα. Λαγκαδά της έδινε €20.- επειδή της πότιζε τα λουλούδια. Το τελευταίο ενοίκιο που της έδωσε, της είχε πει η κα. Ειρήνη να το καταθέσει στην Τράπεζα. Πήγε στην Τράπεζα με την κα. Ειρήνη, την κα. Χρίστου και την κα. Τενίζη. Η κοπέλα της Τράπεζας της είπε, επειδή ήταν λίγο δύσκολο να μετακινείται αφού έσπασε το πόδι της, να πηγαίνουν δύο κοπέλες στην Τράπεζα μαζί της. Η Αιτήτρια 2 δεν το τήρησε αυτό, αλλά της πήγε ένα συμβόλαιο, το υπέγραψε με το όνομά της και την ταυτότητά της, για να πηγαίνει εκείνη να παίρνει λεφτά από την Τράπεζα. Όταν η κα. Ειρήνη το αντιλήφθηκε, είπε στην Καθ’ ης η Αίτηση να της πάρει το έγγραφο που υπέγραψε της Αιτήτριας 2 να δει τι είναι. Ακολούθως, της είπε ότι δεν θέλει να επεμβαίνει οποιοσδήποτε στα λεφτά της και της ζήτησε να την πάει στην Τράπεζα. Πήγαν, με τη θυγατέρα της Καθ’ ης η Αίτηση και την κα. Τενίζη, στο υποκατάστημα της Τράπεζας στη Λεωφόρο Σταυρού. Η κοπέλα της Τράπεζας βγήκε έξω, στο αυτοκίνητο όπου κάθονταν, τράβηξε με την πέννα δύο γραμμές στο έγγραφο και έσχισε το απόκομμα. Η Καθ’ ης η Αίτηση το φύλαξε.
Η κα. Ειρήνη της είπε ότι θέλει την ίδια κοντά της και όχι κάποια ξένη κοπέλα. Ζήτησε από την Καθ’ ης η Αίτηση να βρει το τηλέφωνο ενός γνωστού της δικηγόρου. Πήγε δικηγόρος, του έδωσε οδηγίες η κα. Ειρήνη και ετοίμασε κάποια χαρτιά για να κάμει διαθήκη. Η κα. Γεωργιάδου κατέθεσε ότι αυτό έγινε το 2014. Ο δικηγόρος πήγε, έκανε τη διαθήκη και της είπε να βρει δύο μάρτυρες, όπως και έγινε. Ήταν δύο φίλες της. Η μία εκ των δύο, ήταν η νοσοκόμα της κας. Ειρήνης. Της ζήτησε επίσης να πάρουν ψυχίατρο να δει την κα. Ειρήνη. Η Καθ’ ης η Αίτηση πήρε και ψυχίατρο, ο οποίος τους έδωσε χαρτί, το οποίο χρησιμοποιήσαν για τη διαθήκη.
Ο δικηγόρος της είχε ζητήσει τα στοιχεία των συγγενών για σκοπούς της διαθήκης. Η κα. Ειρήνη έδωσε οδηγίες στο δικηγόρο να πάει στο Κτηματολόγιο να ρωτήσει αν το σπίτι ήταν πάνω στο όνομά της, όπως και έγινε. Ήταν στο όνομα της το 2017 και ξανά έκανε τη διαθήκη για να είναι σίγουρη. Πάλι πήραν ψυχίατρο να τη δει.
Το 2016, την ημέρα που η Καθ’ ης η Αίτηση πάντρευε τον υιό της, η κα. Ειρήνη τη φώναξε, είχε πέσει κάτω και είχε κτυπήσει. Η κα. Γεωργιάδου τη φρόντισε και την έβαλε στο κρεβάτι και μετά τηλεφώνησε στην κα. Χρίστου να πάει, διότι εκείνη έπρεπε να φύγει. Η κα. Χρίστου δεν ήταν κοντά στην κα. Ειρήνη τα απογεύματα.
Τον Ιούλιο 2017, η Καθ’ ης η Αίτηση πάντρευε τη θυγατέρα της. Η κα. Ειρήνη πάλι κτύπησε και τη βοήθησαν γείτονες. Όταν τελείωσε ο γάμος, η Καθ’ ης η Αίτηση πήγε και τη φρόντισε, όπως είπε και της έδωσε και χάπι για τον ύπνο.
Η κα. Γεωργιάδου κατέθεσε ότι, το 2018, η κα. Λαγκαδά άρχισε να μην είναι καλά από τα κτυπήματα, αφού έπεφτε κάτω. Τον Ιούλιο 2018, η Αιτήτρια 2 τηλεφώνησε στον Δρ. Βωνιάτη και εκείνος τους είπε να πάρουν ψυχίατρο. Η Καθ’ ης η Αίτηση πήρε ψυχίατρο, ο οποίος εξέτασε την κα. Ειρήνη και διαπίστωσε ότι δεν ήταν καλά, ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Το ίδιο χρονικό διάστημα, η Καθ’ ης η Αίτηση είχε πρόβλημα υγείας και υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση. Το Σεπτέμβριο 2018, ο Μ.Ζ. και η Αιτήτρια 2, της είπαν ότι θα πάρουν την κα. Λαγκαδά σε ψυχίατρο, η οποία της έδωσε βιταμίνες. Τον Οκτώβριο 2018, πήγε ψυχίατρος, ο Δρ. Καραβίας, στο σπίτι της κας. Ειρήνης και εκεί ήταν η Αιτήτρια 2 και ο Μ.Ζ. Η Αιτήτρια 2 είπε στην Καθ’ ης η Αίτηση ότι ο γιατρός τους είχε γράψει σταγόνες να δίνουν στην κα. Ειρήνη για να ηρεμεί. Η κα. Ειρήνη, σιγά-σιγά δεν ήταν καλά, μέχρι που δεν μπορούσε να περπατήσει. Στις 25.2.2019, απεβίωσε. Η Καθ’ ης η Αίτηση τηλεφώνησε στην Τράπεζα για να τους ειδοποιήσει ότι απεβίωσε η κα. Ειρήνη. Πληροφορήθηκε ότι είχε ήδη πάει στην Τράπεζα, η Αιτήτρια 2.
Η κα. Γεωργιάδου κατέθεσε ότι είχαν κάμει τέσσερα συμβόλαια ενοικίασης με την κα. Λαγκαδά: το 2007, το 2010, το 2013 και το 2015. Τα έδωσε όλα στο Γραφείο Ευημερίας για να της δίνουν βοήθημα, εκτός από το τελευταίο, όπως είπε. Όταν πέθανε η κα. Ειρήνη, η κα. Χρίστου δεν της είπε ότι ήταν η νέα ιδιοκτήτρια και να της πληρώνει το ενοίκιο.
Κατά την αντεξέταση της, η Καθ’ ης η Αίτηση κατέθεσε ότι τα πρωτότυπα ενοικιαστήρια έγγραφα είναι στο Γραφείο Ευημερίας, παρά τη μαρτυρία του Λειτουργού ότι έχει αντίγραφα μόνο. Ρωτήθηκε που είναι οι σελίδες 2 και 3 του Τεκμηρίου 27 και απάντησε ότι πρέπει να τις έχει στο σπίτι. Στο Γραφείο Ευημερίας έδωσε την πρώτη και την τελευταία, δεν απαίτησαν να έχουν τις άλλες. Είναι το τελευταίο συμβόλαιο, όπως είπε, ενώ προηγούμενα είχε καταθέσει ότι δεν έδωσε στο Γραφείο Ευημερίας το τελευταίο ενοικιαστήριο έγγραφο. Κατέθεσε ότι τα προηγούμενα είχαν χαρτοσημανθεί, αλλά αυτό όχι. Η κα. Γεωργιάδου δέχθηκε ότι το πήγε στο Γραφείο Ευημερίας, αφού το ζήτησαν με επιστολή ημερομηνίας 17.10.2019, μετά από καταγγελία της κας. Ιωάννας Χρίστου ότι δεν πλήρωνε τα ενοίκια. Στη συνέχεια, κατέθεσε ότι το είχε δώσει στο Γραφείο Ευημερίας το 2015. Υποστήριξε ότι όλα τα συμβόλαια (Τεκμήριο 24, 25, 26 και 27), τα υπέγραψε η κα. Ειρήνη Λαγκαδά και αρνήθηκε ότι η αποβιώσασα υπέγραφε ως «Λαγκδά». Είπε ότι στο πρώτο συμβόλαιο ήταν μάρτυρας η κόρη της, στο δεύτερο η αδελφή της και στο τρίτο μια φίλη της μαζί με το γιο της, ενώπιον της κας. Ειρήνης.
Ζητήθηκε από τη μάρτυρα και της δόθηκε χρόνος προς τούτο, όπως προσκομίσει τις σελίδες που λείπουν από το Τεκμήριο 27, το ενοικιαστήριο έγγραφο του 2015, συγκεκριμένα τις σελίδες 3 και 4, αλλά εν τέλει, δεν τις παρουσίασε.
Η μάρτυρας συμφώνησε επίσης πως όταν απεβίωσε η κα. Ειρήνη την 25.2.2019, είχε ήδη στην κατοχή της δύο διαθήκες, τα Τεκμήρια 28 και 29, με τις οποίες κληροδοτείτο η επίδικη κατοικία και μέρος των χρήματων της αποβιώσασας. Όταν ρωτήθηκε γιατί δεν ειδοποίησε το Γραφείο Ευημερίας για 7 μήνες και εξακολουθούσε να λαμβάνει επίδομα ενοικίου, ότι απεβίωσε η κα. Ειρήνη, απάντησε ότι ο δικηγόρος, της είχε πει να φυλάει τα χρήματα επειδή δεν γνώριζε τι θα γίνει. Δεν ήξερε ότι έπρεπε να τους ειδοποιήσει, της διέφυγε. Ειδοποίησε το Γραφείο Ευημερίας όταν πήγε εκεί ο Μ.Α.3 και πάλιν της έδωσαν πίσω τα χρήματα και γι’ αυτό θεώρησε ότι έπρεπε να τα λαμβάνει. Στη συνέχεια, κατέθεσε ότι, με επιστολή της θυγατέρας της και του δικηγόρου, απάντησαν επιστολή που είχε σταλεί από το Γραφείο Ευημερίας, ότι η υπόθεση είναι στο Δικαστήριο και ότι θα επιστραφούν τα χρήματα όταν τελειώσει η υπόθεση. Πληροφορήθηκε ότι το Γραφείο Ευημερίας το αποδέχθηκε.
Σήμερα λαμβάνει το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα. Είχε προβλήματα υγείας και δεν εργάζεται. Μέχρι το 2007, 2008, εργαζόταν με μερική απασχόληση, σε γηροκομείο. Η Καθ’ ης η Αίτηση συμφώνησε ότι από το Μάρτιο 2019, διαμένει στην επίδικη οικία χωρίς να πληρώνει ενοίκιο, επειδή δεν αναγνωρίζει την κα. Ιωάννα Χρίστου, μέχρι να αποδειχθεί το δίκαιο, όπως το έθεσε. Δέχθηκε ότι το Μάιο 2019 καταχώρισε Αγωγή με αρ. 1272/19, στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας. Στις 10.7.2019, προέβη σε έρευνα στο Κτηματολόγιο και στις 9.3.2020, έλαβε επιστολή από τις Αιτήτριες ότι δεν καταβάλλει τα οφειλόμενα ενοίκια. Παρ’ όλα αυτά, αρνήθηκε ότι γνώριζε το Μάρτιο 2020, ποιες ήταν οι ιδιοκτήτριες της επίδικης οικίας. Είπε ότι την πληροφόρησε η κα. Ιωάννα Χρίστου, όταν της είπε ότι θα πληρώνει σ’ αυτήν το ενοίκιο. Κατέθεσε ότι δεν γνώριζε ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες και ότι το έμαθε μετά το θάνατο της κας. Λαγκαδά. Σημειώνουμε ότι, εάν το έμαθε μετά το θάνατο της κας. Λαγκαδά, τότε το είχε μάθει πριν το Μάρτιο 2020. Η Καθ’ ης η Αίτηση κατέθεσε ότι δεν γνώριζε τι έλεγαν οι διαθήκες.
Επανερχόμενη στο ζήτημα της Τράπεζας, η μάρτυρας ξαναείπε ότι η κα. Ιωάννα Χρίστου πήρε ένα χαρτί από την Τράπεζα για να υπογράψει η κα. Ειρήνη. Αρνήθηκε ότι πήγε υπάλληλος στο σπίτι της κας. Ειρήνης για να υπογράψει. Η Τράπεζα Κύπρου, όπως είπε, όπου ήταν οι λογαριασμοί της κας. Ειρήνης, πάντα ζητούσε δύο άτομα και πήγαιναν δύο άτομα στην Τράπεζα, η κα. Μάρω Τενίζη και η κα. Ιωάννα Χρίστου. Αυτό, η Ιωάννα Χρίστου το έφερε μόνη της και το υπέγραψε η κα. Ειρήνη, δεν πήγαν από την Τράπεζα Κύπρου. Επανέλαβε ότι είχαν πάει στην Τράπεζα και ότι κράτησε το κομμάτι του εγγράφου που ήταν η υπογραφή και το έσχισε η υπάλληλος της Τράπεζας (Τεκμήριο 42).
Την κηδεία της κας. Ειρήνης, την είχε αναλάβει η κα. Ιωάννα Χρίστου. Η κα. Γεωργιάδου κατέθεσε ότι δεν γνωρίζει ποιος πλήρωσε το Απολλώνειο Νοσοκομείο το 2016 για την κα. Ειρήνη, η ίδια πάντως δεν πλήρωσε. Υποστήριξε ότι η κα. Λαγκαδά δεν είχε εμπιστοσύνη στην κα. Ιωάννα Χρίστου. Μιλούσε στην Καθ’ ης η Αίτηση και στην κα. Μάρω Τενίζη, στην οποία είχε εμπιστοσύνη. Αρνήθηκε ότι η ίδια πίεζε την αποβιώσασα να της μεταβιβάσει την επίδικη οικία. Η Καθ’ ης η Αίτηση είχε τηλεφωνήσει στον Δρ. Γρηγορίου για να πάει να δει την κα. Ειρήνη, επειδή δεν ήταν καλά. Η κα. Χρίστου δεν ήταν παρούσα όταν πήγε ο γιατρός. Αμέσως μετά, η μάρτυρας είπε ότι ο γιατρός πήγε για να πιστοποιήσει την υπογραφή στη διαθήκη, το 2014 και το 2017, επειδή της το είχε ζητήσει ο δικηγόρος. Του Δρ. Καραβία του τηλεφώνησε ο κ. Μ.Ζ. Η κα. Γεωργιάδου δεν γνωρίζει γιατί πήγε να εξετάσει την κα. Ειρήνη ο συγκεκριμένος γιατρός. Της είχε πει η κα. Ιωάννα Χρίστου, μετά που πέθανε η κα. Ειρήνη, ότι ήταν για να εκδώσουν Πληρεξούσιο. Ο γιατρός έγραψε ένα φάρμακο σε σταγόνες για να χορηγείται στην κα. Ειρήνη.
Σ’ αυτό το σημείο αλλά και προηγούμενα στη μαρτυρία της, η Καθ’ ης η Αίτηση έκαμε αναφορά σε διάφορες φωτογραφίες που έβγαζε κατά καιρούς, στο σπίτι της κας. Λαγκαδά, την ίδια την αποβιώσασα, την κα. Χρίστου, τον κ. Μ.Ζ., τους γιατρούς κλπ. Η μαρτυρία της σχετικά μ’ αυτές, δεν αφορά τα επίδικα θέματα και δεν λαμβάνεται υπόψην αναφορικά με τα γεγονότα της υπόθεσης. Οι φωτογραφίες δεν έγιναν δεκτές ως Τεκμήρια. Όμως, αυτή η συμπεριφορά λαμβάνεται υπόψην στην αξιολόγηση της ως μάρτυρος. Περαιτέρω, το Δικαστήριο έδωσε οδηγίες για την αποστολή των πρακτικών της υπόθεσης μαζί με την Απόφαση του, στο Γενικό Εισαγγελέα, για εξέταση κατά την κρίση του, πιθανής διάπραξης ποινικών αδικημάτων από πρόσωπα εμπλεκόμενα και/ή αναφερόμενα στην παρούσα υπόθεση.
Η Καθ’ ης η Αίτηση υπέπεσε σε διάφορες αντιφάσεις κατά τη μαρτυρία της, αρκετές από τις οποίες σημειώνονται πιο πάνω. Έχουμε παραλείψει να αναφερθούμε σε μέρος της μαρτυρίας της, επειδή δεν αφορούσε τα επίδικα θέματα, αλλά ζητήματα που ίσως εξετάσει ο Γενικός Εισαγγελέας, κατά την κρίση του. Μαρτυρία κυριολεκτικά «τραβηγμένη από τα μαλλιά», απίστευτη, πομπώδης τρόπος, με στόμφο, με αδικαιολόγητο πάθος και ένταση. Υπήρχε συναισθηματική φόρτιση κατά την κατάθεση της, αλλά ήταν ξεκάθαρο ότι αυτή δεν την παρέσυρε στο τι κατέθετε. Διακρινόταν διάχυτη, τόσο η εμμονή της με την αποβιώσασα, την καθημερινότητα της και την περιουσία της, όσο και η εμμονή με, αλλά και αντιπάθεια της προς, την Αιτήτρια 2. Το Δικαστήριο δεν παρασύρεται ώστε να ασχοληθεί με ζητήματα τα οποία εκφεύγουν τόσο των ενώπιον του επιδίκων θεμάτων, όσο και της δικαιοδοσίας του. Λαμβάνει υπόψην το ύφος, τη στάση, την όλη εικόνα της Καθ’ ης η Αίτηση κατά την ενώπιον του κατάθεση, για σκοπούς αξιολόγηση της, αλλά και αυτή τούτη τη μαρτυρία της. Η Καθ’ ης η Αίτηση ως μάρτυρας, αξιολογείται αρνητικά. Δεν την έχουμε πιστέψει.
Δεύτερη μάρτυρας για την πλευρά της Καθ’ ης η Αίτηση, κατέθεσε η κα. Μάρω Τενίζη. Όπως και για την Καθ’ ης η Αίτηση, σημειώνουμε ότι η μαρτυρία της περιλάμβανε αναφορές σε ζητήματα τα οποία δεν είναι επίδικα και την υπό αναφορά μαρτυρία δεν την λαμβάνουμε υπόψην σε σχέση με τα γεγονότα της υπόθεσης και/ή ως γεγονότα, μόνο για σκοπούς αξιολόγησης της μάρτυρος.
Κατέθεσε ότι γνωρίζει πως η Καθ’ ης η Αίτηση κατέβαλλε στην κα. Ειρήνη €370.- ενοίκιο, αλλά τον τελευταίο χρόνο, η τελευταία ισχυριζόταν ότι δεν της πλήρωνε το ενοίκιο η κα. Γεωργιάδου και η μάρτυς της έλεγε ότι την είχε πληρώσει μπροστά της. Η μάρτυρας γνώριζε την κα. Ειρήνη από τότε που ήταν 7, 8 χρονών. Ήταν καρδιακή φίλη της μητέρας της. Γνωρίζει επίσης τις εξαδέλφες, τις φίλες και τις συμμαθήτριες της κας. Ειρήνης. Η κα. Τενίζη κατέθεσε επίσης ότι γνωρίζει τον κ. Α.Λ. ο οποίος ήταν καρδιακός φίλος της κας. Ειρήνης και είχε κάμει το πρώτο ενοικιαστήριο έγγραφο. Έκανε επίσης τις διάφορες ευκολίες που ήθελε η κα. Ειρήνη. Εξυπηρέτηση είχε επίσης η κα. Ειρήνη από την κα. Ε.Χ., επίσης αποβιώσασα, η οποία την έπαιρνε στην Τράπεζα και τη βοηθούσε με έγγραφα που χρειαζόταν. Η μάρτυρας γνωρίζει επίσης την Ελένη, από την Ελλάδα, θυγατέρα της πρώτης εξαδέλφης της κας. Ειρήνης, Μαρίκας. Στη συνέχεια, είπε ότι ο πατέρας της Ελένης ήταν πρώτος εξάδελφος της κας. Ειρήνης. Επίσης, ο Φαίδρος ήταν υιός της πρώτης εξαδέλφης της, Παρασκευούλλας και υπήρχε άλλη μία ανηψιότεκνη της, η Ανδρούλα.
Η κα. Ειρήνη είχε πάει μία κρουαζιέρα και εκεί γνώρισε κάποια Γιαννούλα, η οποία της σύστησε τον κ. Χρίστο. Ο κ. Χρίστος το μόνο που τη βοηθούσε, ήταν να της φέρει πετρέλαιο, κανένα γκάζι και τον πλήρωνε.
Η κα. Ειρήνη κτύπησε πριν το 2000 και ράγισε το σπόνδυλο της. Την είχαν πάει στο νοσοκομείο η μάρτυρας και ο σύζυγος της. Όταν πήγε στο νοσοκομείο, είχε πάει ο κ. Χρίστος. Η κα. Ειρήνη ήθελε να πάει σπίτι και τηλεφώνησε στην κα. Τενίζη να της πει ότι γύρισε σπίτι. Για 15 μέρες, η μάρτυρας πήγαινε στην κα. Ειρήνη πρωί και απόγευμα και της έπαιρνε φαγητό. Στη συνέχεια, κατέθεσε ότι ο κ. Χρίστος πήγε εκεί μετά το 2000. Την κα. Γιαννούλα, δηλαδή την Ιωάννα Χρίστου, η μάρτυρας την γνώρισε μετά. Η κα. Τενίζη είχε παρεξηγηθεί με την κα. Ειρήνη για κάποια καναρίνια και έκαμε 2, 3 χρόνια να πάει στο σπίτι της. Η κα. Ειρήνη, όταν την έβρισκε στο δρόμο με την κα. Γιαννούλα, της έλεγε να πάει και εν τέλει, πήγε ξανά στο σπίτι της. Αφού έβλεπε την κα. Ειρήνη με την κα. Ιωάννα Χρίστου, τον καιρό που ήταν παρεξηγημένες, δηλαδή το 2004-2006, όπως η ίδια είπε, σημαίνει ότι η κα. Χρίστου ήταν μαζί με την κα. Ειρήνη από τότε, ενώ η Καθ’ ης η Αίτηση κατέθεσε ότι δεν τη συναντούσε στο χώρο όταν πρωτοενοικίασε την επίδικη οικία το 2007.
Γύρω στο 2004, ή 2006, η μάρτυρας δεν γνωρίζει την ημερομηνία από πρώτο χέρι γιατί τότε δεν πήγαινε στην κα. Ειρήνη, η τελευταία είχε σπάσει το πόδι της. Τότε, την φρόντιζε η ξαδέλφη της η Ανδρούλα και διάφορες φίλες της. Δεν εξήγησε πώς το γνωρίζει εφόσον δεν επισκεπτόταν την κα. Ειρήνη. Κατέθεσε ότι το 2014, ξανά έσπασε το πόδι της και την πήγε ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο. Χρειάστηκε να εισαχθεί για να της βάλουν πλατίνα στο πόδι. Πριν μπει στο χειρουργείο, έδωσε τα χρυσαφικά που φορούσε στην κα. Τενίζη. Εισηγήθηκε η Καθ’ ης η Αίτηση να δώσουν στις δύο τους, το κλειδί της κας. Ειρήνης. Όταν πήγαινε στο Νοσοκομείο να τη δει, η κα. Γιαννούλα, σύζυγος του κ. Χρίστου, της ζητούσε να πει στην κα. Ειρήνη να της δώσει το κλειδί του σπιτιού της και η κα. Ειρήνη αρνείτο.
Εν τέλει, η κα. Χρίστου πήρε το κλειδί από τη μάρτυρα και ενώ μπήκε στο σπίτι της κας. Ειρήνης με σκοπό να πάει στην τουαλέτα και να πάρει την κάρτα του Νοσοκομείου, όταν βγήκε, της ανέφερε ότι της είχε πει η κα. Ειρήνη πού έχει κάτι λεφτά και τα βρήκε, γιατί η κα. Ειρήνη της χρωστούσε. Όταν η μάρτυρας πήγε στο Νοσοκομείο με την Καθ’ ης η Αίτηση, να δουν την κα. Ειρήνη, της είπαν ότι είχε πάει η κόρη της και την πήρε. Η κα. Ειρήνη δεν είχε παιδιά. Την έβαλαν σε γηροκομείο. Η μάρτυρας κατέθεσε ότι ποτέ δεν είχε δει την κα. Χρίστου στο γηροκομείο, ενώ είχε δει την Καθ’ ης η Αίτηση να επισκέπτεται την κα. Ειρήνη. Μετά από λίγες μέρες, μεσολάβησε ο γιατρός της και την έβγαλε από το γηροκομείο.
Η κα. Τενίζη κατέθεσε ότι η κα. Γιαννούλα πήγαινε στην κα. Ειρήνη το πρωί και έφευγε στις 11.00. Πριν φύγει, έβαζε το φαγητό της κας. Ειρήνης στο τραπέζι. Η κα. Ειρήνη κοιμόταν και μέχρι να ξυπνήσει, το φαγητό γέμιζε έντομα. Η κα. Ειρήνη μόνο «Ελένη» φώναζε και αυτό το γνώριζε όλη η γειτονιά, όπως είπε. Το 2018, η Καθ’ ης η Αίτηση ήταν στο Νοσοκομείο και τηλεφώνησε στη μάρτυρα να πάει να δει το κουνέλι της και να δει και την κα. Ειρήνη. Η τελευταία καθόταν έξω από την κουζίνα της. Το ένα μάτι της ήταν μαυρισμένο και στα γόνατα της είχε αίματα.
Την Ελένη, κόρη της κα. Μαρίκας, η κα. Γιαννούλα την αποκαλούσε «Τουρκάλα» επειδή ο πατέρας της ήταν από τη Μικρά Ασία. Η μάρτυρας γνώριζε ότι η κα. Ειρήνη έβαζε χρήματα στο συρτάρι της ραπτομηχανής. Βρήκε εκεί €35.-, τα φύλαξε και τα έδωσε μαζί με τα χρυσαφικά της κας. Ειρήνης, στην Ελένη, κόρη της κας. Μαρίκας.
Όταν η κα. Ειρήνη ήθελε να πάει στην Τράπεζα, πήγαινε με τη Γιαννούλα (Αιτήτρια 2) και τις συνόδευε η μάρτυρας, επειδή η κα. Ειρήνη χρησιμοποιούσε βοήθημα για να περπατήσει. Στις 3, 4 φορές που πήγαν, ήρθε έξω η κοπέλα της Τράπεζας και τους είπε, για να μη δυσκολεύεται η κα. Ειρήνη, να της πουν να τους κάμει ένα χαρτί να πηγαίνουν εκείνες και να παίρνουν χρήματα. Όταν επέστρεψαν σπίτι, η κα. Γιαννούλα ζήτησε από την κα. Ειρήνη να της υπογράψει για να πηγαίνει στην Τράπεζα. Η κα. Ειρήνη θύμωσε. Λίγες μέρες μετά, είπε στην Καθ’ ης η Αίτηση μπροστά στη μάρτυρα, να της πάρει το έγγραφο που υπέγραψε της κας. Γιαννούλας για την Τράπεζα. Η κα. Ειρήνη ζήτησε να πάει στην Τράπεζα.
Την πήγαν στην Τράπεζα στη Λεωφόρο Σταυρού, μαζί με την Καθ’ ης η Αίτηση και τη θυγατέρα της. Βγήκε έξω η υπάλληλος της Τράπεζας, η κα. Ειρήνη φώναζε και της είπε η υπάλληλος να μείνει ήσυχη και δεν θα αγγίξει κανένας πάνω στα λεφτά της. Η μάρτυρας δεν αναφέρθηκε σε σκίσιμο του εγγράφου από την υπάλληλο της Τράπεζας, όπως κατέθεσε η Καθ’ ης η Αίτηση, η οποία είχε φυλάξει και το απόκομμα, όπως είχε πει. Κατέθεσε ότι, όταν πέθανε η κα. Ειρήνη, η Καθ’ ης η Αίτηση τηλεφώνησε στην Τράπεζα για να τους ειδοποιήσει και η κα. Γιαννούλα ήταν ήδη εκεί, ενώ η τελευταία δεν είχε ειδοποιήσει κανένα για την κηδεία. Αυτά τα είχε πει και η Καθ’ ης η Αίτηση.
Ο υιός της κας. Γιαννούλας έβαψε κακώς τα κάγκελα της κυρίας Ειρήνης και τη χρέωσε €800.-, ενώ η κα. Γιαννούλα της ζήτησε €80.- για ένα λάστιχο νερού, παρόλο που στοιχίζει πολύ λιγότερα. Η κα. Ειρήνη είπε μπροστά στη μάρτυρα, αφού είναι έτσι, δεν θα της αφήσει χρήματα. Η μάρτυρας γνώριζε όλους τους συγγενείς της κας. Ειρήνης. Το σύζυγο της κας. Χρίστου, της τον σύστησε μία κοπέλα που γνώρισε σε μία κρουαζιέρα, για να της κλαδεύει. Ενώ γνώριζε την κα. Ειρήνη από το 1958, η τελευταία ποτέ δεν αναφερόταν στον πατέρα της. Ήταν νυμφευμένη και δεν είχε παιδιά.
Η κα. Ιωάννα Χρίστου πήγαινε στην κα. Ειρήνη μόνο τα πρωινά. Η μάρτυρας δεν είδε εκεί, ούτε τα παιδιά της κας. Χρίστου, ούτε τα εγγόνια της, εκτός από το μικρό γιό της που έμενε κοντά και το μεγάλο που κλάδευε ένα δέντρο της κας. Ειρήνης. Η μάρτυρας κατέθεσε ότι γνωρίζει πως η κα. Χρίστου πληρωνόταν από την κα. Ειρήνη €10.- όταν την έλουζε και όταν την πήγαινε στην Τράπεζα.
Κατά την αντεξέταση της, η μάρτυρας κατέθεσε ότι το σπίτι της είναι τέσσερα σπίτια απόσταση από της κας. Ειρήνης. Το δικό της είναι στη Λεωφόρο Αθαλάσσης και της κας. Ειρήνης, στην πάροδο. Ζούσε πάντα στα πισινά και το διπλανό το ενοικίαζε. Δεν της είχε αναφέρει η αποβιώσασα ότι βρέθηκε συγγενής με το σύζυγο της κα. Χρίστου. Της τον είχε συστήσει ως κάποιον που πήγε να της κλαδέψει. Γνώρισε τον κ. Χρίστο, περίπου το 2004, 2006, ενώ κατά την κυρίως εξέταση της, είχε καταθέσει ότι κατά το εν λόγω διάστημα είχαν ψυχρανθεί οι σχέσεις της με την κα. Ειρήνη και δεν πήγαινε σπίτι της. Την κα. Χρίστου τη γνώρισε μετά που ενοικίασε την επίδικη οικία η Καθ’ ης η Αίτηση, σε αντίθεση με προηγούμενη αναφορά της (πιο πάνω). Η κα. Χρίστου εργαζόταν ως ράφτρα, από το σπίτι της. Η μάρτυρας κατέθεσε ότι η κα. Χρίστου ψώνιζε στην κα. Ειρήνη, κάτι που ανάφερε πρώτη φορά. Η κα. Τενίζη έχει κοντά της υπεραγορά και η κα. Ειρήνη της ζητούσε να της πάρει ορισμένα πράγματα. Η κα. Χρίστου τους έψηνε καφέ. Μετά άρχισαν τα προβλήματα και με τη ξαδέλφη της κας. Ειρήνης από την Ελλάδα. Η κα. Λαγκαδά αντιλαμβανόταν ότι η κα. Χρίστου ήθελε να απομακρύνει τους άλλους από κοντά της. Χρειαζόταν να μένει κάποιος το βράδυ μαζί της γιατί έπεφτε συχνά. Γιατρό την έπαιρνε η κα. Χρίστου. Είχαν πάει και ταξείδι μαζί με την κα. Χρίστου μία φορά. Η κα. Ειρήνη πήγαινε πολλά ταξείδια. Σε κρουαζιέρα γνώρισε και τη μία Γιαννούλα και την άλλη, όπως είπε η μάρτυρας.
Η κα. Λαγκαδά έδινε μόνο €10.- στην Καθ’ ης η Αίτηση όταν της πλήρωνε το ενοίκιο και εκείνα δεν τα έπαιρνε η κα. Γεωργιάδου. Εξ’ όσων γνωρίζει, η κα. Ειρήνη δεν είχε εξεταστεί από ψυχίατρο, εκτός από μία φορά που της πήγε ψυχίατρο στο σπίτι η κα. Χρίστου. Κατέθεσε ότι η κα. Ειρήνη δεν ήθελε να δώσει το σπίτι, ούτε τα χρήματα της όσο ζούσε. Όταν ράγισε το σπόνδυλο της και τη φρόντιζε η μάρτυρας, της είπε ότι την έβαλε στη διαθήκη της μαζί με την Ελένη, την κόρη της Μαρίκας. Πριν πεθάνει η κα. Λαγκαδά, η κα. Χρίστου έλεγε ότι το σπίτι είναι δικό της, της το έδωσε η κα. Ειρήνη, αλλά η τελευταία το αρνείτο.
Η μάρτυρας υπέπεσε σε αντιφάσεις και ανασκεύασε. Σε ορισμένα σημεία, επιβεβαίωσε τη μαρτυρία της Καθ’ ης η Αίτηση, σε άλλα την ανέκρουσε. Μαρτυρία αρκετά υπερβολική σε ορισμένα σημεία, με εμφανή αντιπάθεια προς την Αιτήτρια 2, με ορισμένες αναφορές που δεν ήταν λογικές. Η προσπάθεια της να βοηθήσει την Καθ’ ης η Αίτηση, ήταν εμφανής, αλλά δεν μας έπεισε.
Τρίτη μάρτυρας για την πλευρά της Καθ’ ης η Αίτηση κατέθεσε η κα. Αντρούλα Επιφανίου. Γνώριζε αρκετά χρόνια την κα. Ειρήνη. Η σύνδεση τους ήταν μέσω της κόρης της Καθ’ ης η Αίτηση. Η κα. Χρίστου πήγαινε στην κα. Ειρήνη για να τη φροντίσει, 1, 2 ώρες το πρωί. Μετά, κάθονταν οι υπόλοιπες παρέα επειδή δεν ήθελε η ηλικιωμένη να είναι μόνη της, κάτι που κατέθεσε και η Μ.Κ.2. Ως είχε επίσης αναφέρει η Μ.Κ.2, η μάρτυρας είπε ότι τον τελευταίο καιρό η αποβιώσασα ήταν αναστατωμένη. Ήθελε να φύγει, δεν αναγνώριζε το σπίτι της, έπεφτε. Η Καθ’ ης η Αίτηση πλήρωνε το ενοίκιο, εξέδιδε απόδειξη και υπέγραφε η κα. Ειρήνη.
Κατά την αντεξέταση της, κατέθεσε ότι γνώριζε την κα. Ειρήνη περίπου 11 χρόνια. Ήταν πολύ καλά, εκτός από το τελευταίο διάστημα. Ούτε επικοινωνούσε προς το τέλος, ούτε άκουγε πολύ καλά. Η μάρτυρας πήγαινε εκεί μέρα παρά μέρα. Η μάρτυρας μεγάλωσε με δύσκολες καταστάσεις και η παρουσία της Καθ’ ης η Αίτηση ήταν γι’ αυτήν μητρική στήριξη. Την κα. Χρίστου τη γνώρισε από την αρχή, πριν περίπου 10 χρόνια. Μαγείρευε στην κα. Ειρήνη και άφηνε το φαγητό στο τραπέζι, με αποτέλεσμα να γεμίζει έντομα. Έτσι, η Καθ’ ης η Αίτηση της έφτιαχνε άλλο φαγητό.
Αρκετά επιφανειακή μαρτυρία, μάρτυρας που δεν ήταν άμεσα εμπλεκόμενη με τα κεντρικά πρόσωπα και τα τεκταινόμενα, ώστε η μαρτυρία της να έχει κάποιο ιδιαίτερο βάρος. Κρίνουμε ότι δεν πρόσφερε αξιόλογη υποστήριξη στην υπόθεση της Καθ’ ης η Αίτηση.
Πραγματικά γεγονότα:
Η μαρτυρία όλων των μαρτύρων, επεκτάθηκε σε θέματα πέραν των επίδικων θεμάτων. Το Δικαστήριο τη λαμβάνει υπόψην μόνο για σκοπούς τοποθέτησης του πλαισίου εντός των οποίων έλαβαν χώραν γεγονότα σχετικά με τα επίδικα θέματα, επί των οποίων και μόνον, εν τέλει, αποφαίνεται. Από το σύνολο του ενώπιον μας μαρτυρικού υλικού, βρίσκουμε ότι τα πραγματικά γεγονότα είναι τα ακόλουθα:
Οι Αιτήτριες 1, 2 και 3, οι οποίες είναι μεταξύ τους συγγενείς, είναι εγγεγραμμένες ιδιοκτήτριες, από την 13.12.2018, κατά 1/3 μερίδιο έκαστη, ενός οικοπέδου το οποίο κείται στην τοποθεσία Φράντζισσα, στην Ενορία Αγίου Δημητρίου, εντός των Δημοτικών ορίων του Δήμου Στροβόλου, δηλαδή εντός ελεγχόμενης περιοχής εν τη εννοία του άρθρου 2 του περί Ενοικιοστασίου Νόμου και υπό το φως της Κ.Δ.Π. 519/2007, Φ/Σχ. 21.62W1, Τμήμα 9, Τεμάχιο 477, αρ. εγγραφής 9/454 (Τεκμήρια 14, 15, 16 και 36). Το ακίνητο μεταβιβάστηκε από την κα. Ειρήνη Λαγκαδά, κατόπιν χρήσης Ειδικού Πληρεξουσίου Εγγράφου, με πράξη πώλησης (Τεκμήρια 36 και 37). Η Μ.Α.2 κατέθεσε ότι δεν αγόρασε την επίδικη οικία, ήταν δωρεά.
Στο οικόπεδο υπάρχουν κτίρια τα οποία δεν αναφέρονται στην εγγραφή. Η σημείωση αυτή αφορά στο έτος 1998. Σύμφωνα με την ενώπιον μας μαρτυρία, το ακίνητο κείται επί της οδού Κοραή 8, στο Στρόβολο και σ’ αυτό υπάρχουν μία οικία δύο υπνοδωματίων και μία δεύτερη οικία («πισινά»), στην οποία διέμενε η προηγούμενη ιδιοκτήτρια μέχρι του θανάτου της. Η πρώτη οικία είναι η επίδικη και σύμφωνα με την ενώπιον μας μαρτυρία, αυτή συμπληρώθηκε πριν την 31.12.1999 και ενοικιαζόταν από την προηγούμενη ιδιοκτήτρια, ώστε να της αποφέρει εισόδημα.
Η προηγούμενη ιδιοκτήτρια ήταν η κα. Ειρήνη Λαγκαδά ή Λαγκδά, γεννηθείσα την 15.9.2024 (Τεκμήριο 19), η οποία απεβίωσε την 25.2.2019.
Η Καθ’ ης η Αίτηση ενοικίασε για πρώτη φορά την επίδικη οικία, δυνάμει ενοικιαστηρίου εγγράφου με την κα. Ειρήνη Λαγκαδά ή Λαγκδά, ημερομηνίας 1.4.2007 (Τεκμήριο 24), για την περίοδο από 1.4.2007 έως 1.4.2009, με ενοίκιο Λ.Κ.200.- μηνιαίως. Η ιδιοκτήτρια υπέγραψε ως «Ειρήνη Γ. Λαγκδά». Η ρήτρα 12 του εγγράφου, δεν συμπληρώθηκε αναφορικά με την αύξηση του ενοικίου σε περίπτωση ανανέωσης της ενοικίασης και το Δικαστήριο κρίνει ότι αυτή δεν ανανεώθηκε, αλλά έληξε κατά τη λήξη της ενοικιαστικής περιόδου των δύο ετών, την 1.4.2009. Η Καθ’ ης η Αίτηση παρέμεινε σε κατοχή της επίδικης οικίας και ούτως κατέστη θέσμια ενοικιάστρια την 2.4.2009.
Στη συνέχεια, η Καθ’ ης η Αίτηση και η κα. Ειρήνη Λαγκαδά ή Λαγκδά, συνομολόγησαν δεύτερο ενοικιαστήριο έγγραφο για την επίδικη οικία, την 1.4.2010, για περίοδο δύο ετών, από 1.4.2010 μέχρι 1.4.2012, με ενοίκιο €370.- μηνιαίως (Τεκμήρια 1 και 25). Η ιδιοκτήτρια υπέγραψε ως «Ειρήνη Λαγκδά». Η Καθ’ ης η Αίτηση απώλεσε την ιδιότητα της θέσμιας ενοικιάστριας, εφόσον υπέγραψε σύμβαση ενοικίασης και συνέχισε σε κατοχή της επίδικης οικίας ως συμβατική ενοικιάστρια, μεταξύ 1.4.2010 και 1.4.2012. Όσα αναφέρουμε πιο πάνω σχετικά με τη ρήτρα 12 του Τεκμηρίου 24, ισχύουν και για τη ρήτρα 12 των Τεκμηρίων 1 και 25. Η συμβατική ενοικίαση δεν ανανεώθηκε και η Καθ’ ης η Αίτηση, εφόσον παρέμεινε σε κατοχή της επίδικης οικίας, μετά την1.4.2012, κατέστη θέσμια ενοικιάστρια την 2.4.2012.
Η Καθ’ ης η Αίτηση συνομολόγησε τρίτο ενοικιαστήριο έγγραφο με την κα. Ειρήνη Λαγκαδά ή Λαγκδά, την 30.8.2013 (Τεκμήριο 26), για την επίδικη οικία, για περίοδο δύο ετών, με ενοίκιο €370.- μηνιαίως. Η ιδιοκτήτρια υπέγραψε ως «Ειρήνη Λαγκδά». Το έγγραφο υπογράφεται από δύο μάρτυρες. Η Καθ’ ης η Αίτηση απώλεσε την ιδιότητα της θέσμιας ενοικιάστριας, εφόσον υπέγραψε σύμβαση ενοικίασης και συνέχισε σε κατοχή της επίδικης οικίας ως συμβατική ενοικιάστρια, μεταξύ 30.8.2013 και 30.8.2015.
Περαιτέρω, οι ρήτρες 5 και 6 του εγγράφου, προνοούσαν ως ακολούθως:
«5. Ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ προ της λήξεως της ενοικιάσεως εάν τα συμβαλλόμενα μέρη δεν ειδοποιηθώσιν γραπτώς περί της λήξεως της υποχρεώσεως της ενοικιάσεως, τότε η υποχρέωσις εξακολουθεί ισχύουσα επί εν ακόμη έτος υπό τους άνωθι όρους.»
«6. Εάν ο ενοικιαστΗΣ κατά την λήξιν της περιόδου της ενοικιάσεως δεν ήθελε εκκενώσει και παραδώσει το εν λόγω κτήμα εις τον ιδιοκτήτην θα υποχρεούται να αποζημιών τον ιδιοκτήτην προς δι’ εκάστην ημέραν όσαι ήθελον παρέλθη από της λήξεως μέχρι της παραδώσεως ως και εις πάντα τα δικαστικά έξοδα άτινα απαιτούνται δια την έξωσιν του εκ του εν λόγω κτήματος.»
Δεν έχει τεθεί ενώπιον μας μαρτυρία σχετικά με την αποστολή οποιασδήποτε ειδοποίησης, από τη μία ή την άλλη πλευρά, πριν τη λήξη της ενοικίασης, περί της λήξης της υποχρέωσης. Συνεπώς βρίσκουμε ότι, κατ’ εφαρμογήν της ρήτρας 5, η συμβατική ενοικίαση εξακολούθησε να ισχύει για ακόμα ένα έτος, από την 30.8.2015 μέχρι την 30.8.2016.
Η Καθ’ ης η Αίτηση υποστήριξε ότι συνομολόγησε τέταρτο ενοικιαστήριο έγγραφο για την επίδικη οικία, με την κα. Ειρήνη Λαγκαδά ή Λαγκδά, την 1.9.2015, για περίοδο πέντε ετών, από την 1.9.2015 μέχρι την 1.9.2020 (Τεκμήρια 2 και 27) και ενοίκιο €370.- μηνιαίως. Η ιδιοκτήτρια φαίνεται να υπέγραψε ως «Ειρήνη Λαγκαδά». Το έγγραφο αυτό κατατέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου αντίγραφο και ημιτελές, μόνο η πρώτη και η τέταρτη σελίδα. Από την ενώπιον μας μαρτυρία, δεν έχουμε ικανοποιηθεί ότι τέτοιο συμβόλαιο όντως συνομολογήθηκε.
Η συμβατική ενοικίαση δυνάμει του Τεκμηρίου 26, έληξε την 30.8.2016 και εφόσον η Καθ’ ης η Αίτηση παρέμεινε σε κατοχή της επίδικης οικίας μετά την εν λόγω ημερομηνία, αυτή κατέστη θέσμια ενοικιάστρια κατά την 31.8.2016. Σύμφωνα με το άρθρο 27(1)[1] του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν.23/83, ως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, οι πρόνοιες του τελευταίου ενοικιαστηρίου εγγράφου εφαρμόζονται στη θέσμια ενοικίαση, πλην των όρων που αφορούν τη διάρκεια της ενοικίασης και το ύψος του ενοικίου.
Η Καθ’ ης η Αίτηση εξακολουθεί να είναι σε κατοχή της επίδικης οικίας. Το πληρωτέο ενοίκιο κατά πάντα ουσιώδη προς την παρούσα υπόθεση χρόνο, ήταν και είναι €370.- μηνιαίως.
Η Καθ’ ης η Αίτηση λάμβανε βοήθημα για την πληρωμή του ενοικίου από τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας. Μέχρι και το Φεβρουάριο 2019, ένα μέρος του ενοικίου για την επίδικη οικία, καταβαλλόταν από το Γραφείο Ευημερίας. Σύμφωνα με τον Μ.Α.3, ο οποίος δεν αμφισβητήθηκε, η Καθ’ ης η Αίτηση υπέβαλε για πρώτη φορά αίτηση για βοήθημα, την 18.5.2005. Λάμβανε €452.- και από το 2007, λάμβανε και ποσό ενοικίου €226.-, μέχρι που μεταφέρθηκαν τα δικαίωμα της στο Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, το Μάρτιο 2020. Οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας κάλυπταν το ενοίκιο της μέχρι το Μάιο 2020.
Τα Τεκμήρια 1 και 2, δηλαδή τα συμβόλαια του 2010 και του 2015, έχουν κατατεθεί στο φάκελο ο οποίος τηρείται από το Γραφείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων Λακατάμειας, των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας. Το Τεκμήριο 2, δηλαδή το συμβόλαιο του 2015, παραλήφθηκε σε φωτοαντίγραφο από το Γραφείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων Λακατάμειας, την 17.10.2019. Παραλήφθηκε πρώτα η επιστολή της δικηγόρου των Αιτητριών, προς την Αναπληρώτρια Διευθύντρια Κοινωνικής Ευημερίας, ημερομηνίας 10.6.2019 (Τεκμήριο 6), με την οποία οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας ενημερώθηκαν για την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, το θάνατο της προηγούμενης ιδιοκτήτριας και το γεγονός ότι η Καθ’ ης η Αίτηση δεν είχε καταβάλει τα ενοίκια των μηνών Μαρτίου 2019 – Ιουνίου 2019.
Στη συνέχεια, το Γραφείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων Λακατάμειας απέστειλε επιστολή στην Καθ’ ης η Αίτηση, ημερομηνίας 26.8.2019, με την οποία της ζητούσαν, σε σχέση με το Δημόσιο Βοήθημα το οποίο λάμβανε, όπως προσκομίσει το αργότερο μέχρι την 17.9.2019, Ιατρική Βεβαίωση για τα προβλήματα υγείας της από τον Απρίλιο 2015 και ενοικιαστήριο έγγραφο και αποδείξεις για την καταβολή ενοικίου ύψους €226.- το οποίο λάμβανε μέσω Δημοσίου Βοηθήματος μέχρι τον Ιούνιο 2019 (Τεκμήριο 22). Ακολούθως, παρουσιάστηκε στο Γραφείο το ενοικιαστήριο έγγραφο, του 2015, Τεκμήριο 2, αντίγραφο και ημιτελές, ως φαίνεται.
Με επιστολή των δικηγόρων της Καθ’ ης η Αίτηση, προς το Γραφείο Ευημερίας, ημερομηνίας 13.7.2020 (Τεκμήριο 11), πληροφόρησαν το Γραφείο Ευημερίας ότι η Καθ’ ης η Αίτηση έλαβε επιχορήγηση ενοικίου για 7 μήνες το 2019 και 3 μήνες το 2020, το ποσό των €1.582.- και ότι αυτό θα επιστραφεί εάν επιτύχει η διεκδίκηση περιουσιακών στοιχείων από την περιουσία της αποβιωσάσης κας. Λαγκαδά, με την Αγωγή αρ. 1272/19. Την επιστολή απάντησε η Προϊσταμένη του Γραφείου Κοινωνικών Υπηρεσιών Λακατάμειας, με επιστολή της προς τους δικηγόρους της Καθ’ ης η Αίτηση, ημερομηνίας 4.9.2020 (Τεκμήριο 23), με την οποία ζήτησε όπως το ποσό των €1.582 επιστραφεί άμεσα στις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, εφόσον δεν αξιοποιήθηκε για το σκοπό που παραχωρήθηκε. Τα χρήματα δεν επιστράφηκαν στις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας.
Με νέα επιστολή του Επαρχιακού Γραφείου Ευημερίας Λευκωσίας, προς την Καθ’ ης η Αίτηση, ημερομηνίας 15.1.2021 (Τεκμήριο 40), ειδοποιήθηκε η Καθ’ ης η Αίτηση ότι προέκυψε πως έγινε υπερπληρωμή του Δημοσίου Βοηθήματος το οποίο λάμβανε, ύψους €1.582 που αφορά το ποσό ενοικίου το οποίο της παραχωρήθηκε από 1.3.2019 μέχρι 30.6.2019 και για τους μήνες Απρίλιο, Μάιο και Ιούνιο 2020. Η Καθ’ ης η Αίτηση κλήθηκε να επιστρέψει άμεσα το ποσό στις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, εφόσον είναι ιδιοκτήτρια της συγκεκριμένης οικίας, σύμφωνα με τους δικούς της ισχυρισμούς και εφόσον η ιδιοκτήτρια της οικίας με την οποία είχε συνάψει ενοικιαστήριο συμβόλαιο, απεβίωσε το Φεβρουάριο 2019, έτσι το ποσό δεν αξιοποιήθηκε για το σκοπό που της παραχωρήθηκε.
Η Καθ’ ης η Αίτηση παραδέχθηκε ότι δεν έχει καταβάλει ενοίκιο για την επίδικη οικία, από το Μάρτιο 2019, συμπεριλαμβανομένου.
Φαίνεται ότι εστάλη επιστολή από τις Αιτήτριες μέσω της δικηγόρου τους, προς την Καθ’ ης η Αίτηση, ημερομηνίας 5.3.2020, η οποία δεν έχει κατατεθεί ενώπιον μας.
Οι Αιτήτριες, μέσω της δικηγόρου τους, απέστειλαν επιστολής προς την Καθ’ ης η Αίτηση, ημερομηνίας 9.3.2020, με την οποία κάλεσαν την Καθ’ ης η Αίτηση όπως καταβάλει τα ενοίκια των μηνών Μαρτίου 2019 έως Μαρτίου 2020, προς συνολικό ποσό €4.440, εντός 21 ημερών από τη λήψη της επιστολής (Τεκμήριο 3). Η Καθ’ ης η Αίτηση κλήθηκε επίσης όπως παραδώσει την κατοχή της επίδικης οικίας. Η επιστολή εστάλη με συστημένο ταχυδρομείο και παραλήφθηκε από την Καθ’ ης η Αίτηση την 2.4.2020. Η Καθ’ ης η Αίτηση δεν κατέβαλε το ποσό εντός 21 ημερών από τη λήψης της επιστολής, ούτε παράδωσε την κατοχή της επίδικης οικίας.
Οι δικηγόροι της Καθ’ ης η Αίτηση, απάντησαν στην επιστολή 5.3.2020 της δικηγόρου των Αιτητριών, με δική τους επιστολή ημερομηνίας 19.3.2020, με την οποία σημείωσαν ότι εκκρεμεί η Αγωγή αρ. 1272/2019 με αντικείμενο την απόρριψη ή ακύρωση της αίτησης του ισχυριζόμενου εκτελεστή διαθήκης με αρ. 229/29, ότι υπάρχει έγκυρη διαθήκη στην οποία η αποβιώσασα διάθεσε την οικία της στην Καθ’ ης η Αίτηση, ότι υπάρχει δήλωση πως η μεταβίβαση της οικίας στις Αιτήτριες έγινε στις 13.12.2018 δυνάμει αγοράς και η πράξη έγινε με Γενικό Πληρεξούσιο Έγγραφο και ότι η ιδιοκτήτρια απεβίωσε την 25.2.2019. Αμφισβητείται η μεταβίβαση και περιγράφεται ως παράνομη και προϊόν συνομωσίας και ψευδών δηλώσεων, ενώ γίνεται μνεία σε καταγγελία από πλευράς της Καθ’ ης η Αίτηση, για διάπραξη ποινικών αδικημάτων (Τεκμήριο 4).
Την πιο πάνω επιστολή απάντησε η δικηγόρος των Αιτητριών, με δική της επιστολή ημερομηνίας 7.4.2020 (Τεκμήριο 5), με την οποία απέρριψε το περιεχόμενο της προαναφερθείσας επιστολής. Υποδεικνύετο στην επιστολή της δικηγόρου των Αιτητριών, ότι η μεταβίβαση ήταν νόμιμη και ότι η Αγωγή δεν έχει σχέση μ’ αυτήν, αλλά με το ποια διαθήκη θα ισχύσει.
Με νέα επιστολή της δικηγόρου των Αιτητριών προς την Καθ’ ης η Αίτηση, ημερομηνίας 17.7.2020 (Τεκμήριο 7), η τελευταία κλήθηκε να καταβάλει το ποσό των €6.290 ως ενοίκιο των μηνών από Μάρτιο 2019 έως Ιούλιο 2020. Η επιστολή εστάλη συστημένη και παραλήφθηκε από την Καθ’ ης η Αίτηση την 29.7.2020. Η Καθ’ ης η Αίτηση δεν κατέβαλε το οφειλόμενο ποσό εντός 21 ημερών από τη λήψη της επιστολής.
Η επιστολή της δικηγόρου των Αιτητριών, απαντήθηκε με επιστολή των δικηγόρων της Καθ’ ης η Αίτηση, ημερομηνίας 5.8.2020, με την οποία απορρίφθηκε, ουσιαστικά, το περιεχόμενο της και δηλώθηκε ότι οι Αιτήτριες δεν είναι δικαιούχοι οποιουδήποτε ενοικίου, εφόσον αμφισβητείται η αγορά της οικίας και υπάρχει διαθήκη με την οποία κληροδοτείται η οικία στην Καθ’ ης η Αίτηση, η οποία προηγείται χρονολογικά της αγοράς (Τεκμήριο 8). Η επιστολή απαντήθηκε από τη δικηγόρο των Αιτητριών, την 19.8.2020 (Τεκμήριο 9).
Με νέα επιστολή της δικηγόρου των Αιτητριών προς την Καθ’ ης η Αίτηση, ημερομηνίας 21.8.2020 (Τεκμήριο 10), η τελευταία κλήθηκε να καταβάλει το ποσό των €6.660 ως ενοίκιο των μηνών από Μάρτιο 2019 έως Αύγουστο 2020. Η επιστολή εστάλη συστημένη και παραλήφθηκε από την Καθ’ ης η Αίτηση την 3.9.2020. Η Καθ’ ης η Αίτηση δεν κατέβαλε το οφειλόμενο ποσό εντός 21 ημερών από τη λήψη της επιστολής.
Η Καθ’ ης η Αίτηση καταχώρισε την Αγωγή αρ. 1272/2019, ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, την 21.5.2019 (Τεκμήριο 41), εναντίον του κ. Μ.Γ.Ζ. Καταχώρησε Έκθεση Απαίτησης την 11.5.2020 (Τεκμήριο 12) και εξαιτείται τις ακόλουθες θεραπείες:
Α) Δήλωση ή/και απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι το έγγραφο ημ. 05/09/2018 φερόμενου ή/και ισχυριζόμενου ως Διαθήκη της αποβιωσάσης ότι είναι άκυρη και χωρίς ισχύ ή/και ανύπαρκτη ή/και φαίνεται η υπογραφή αυτής λόγω ψυχικής πίεσης ή/και δόλου ή/και καθοδηγούμενο το χέρι της ή/και λόγω ότι η αποβιώσασα δεν είχε σώας τας φρένας κατά τον ουσιώδη χρόνο ή/και δεν είναι η υπογραφή της.
Β) Δήλωση ή/και απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι οι Διαθήκες της αποβιωσάσης Ειρήνης Γ. Λαγκαδά εκ Λευκωσίας ημ. 19/05/2014 και 27/06/2017 είναι πανομοιότυπες, με ισχύουσα την μεταγενέστερη ημ. 27/06/2017 η οποία έχει κατατεθεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας με αριθμό 37/2019, είναι γνήσια και πραγματική της αποβιωσάσης εκφράζουσα την επιθυμία της.
Γ) Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου με το οποίο να εμποδίζεται η χορήγηση εγγράφων Διαχειρίσεως της περιουσίας στον Εναγόμενο, δια τον διορισμό του οποίου ουδεμία συγκατάθεση έχει δοθεί.
Δ) Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου με το οποίο να δηλώνεται ότι η εγγραφή και μεταβίβαση του ακινήτου επ’ ονόματι των φερόμενων συνιδιοκτητριών – συγγενών του Εναγομένου, είναι άκυρη, ανυπόστατη και εγένετο κατόπιν ψευδών δηλώσεων και υπό το κράτος καταχρήσεως εξουσίας, προερχόμενη από τις πρόνοιες του πληρεξουσίου εγγράφου.
Ε) Οιανδήποτε άλλη θεραπεία κρίνει το Σεβαστό Δικαστήριο εύλογη και δίκαιη.
Στ) Νόμιμο Τόκο.
Ζ) Άπασαν την Δικαστική Δαπάνη πλέον Φ.Π.Α.»
Η μεταβίβαση της επίδικης οικίας στις Αιτήτριες 1, 2 και 3, δεν αμφισβητείται με την πιο πάνω Αγωγή. Ο Εναγόμενος καταχώρισε Υπεράσπιση και Ανταπαίτηση στην Αγωγή, την 25.2.2021 (Τεκμήριο 13), με την οποία ανταπαιτεί, μεταξύ άλλων:
«Δήλωση και/ή Απόφαση του Δικαστηρίου με το οποίο να δηλώνεται ότι η μεταβίβαση της κατοικίας με αρ. εγγραφή 9/454, Φυλλ.Σχ.21/62W1, Τμήμα 9, Τεμάχιο 477 επ’ ονόματι των Χριστιάνα Χατζηλοή, Ιωάννα Χρίστου και Αλεξάνδρα Σκουρίδου είναι καθόλα νόμιμη, έγκυρη και σύμφωνη με τις επιθυμίες της αποβιωσάσης.»
Την 4.10.2020, η Καθ’ ης η Αίτηση προέβη σε καταγγελία στην Αστυνομία, αναφορικά με πλαστογραφία, κυκλοφορία πλαστού εγγράφου και δόλια ιδιοποίηση ακίνητης περιουσίας από άλλα πρόσωπα (Τεκμήριο 34).
Ενώπιον μας κατατέθηκαν Διαθήκη της κας. Ειρήνης Λαγκαδά, ημερομηνίας 1.9.2008 (Τεκμήριο 17), με την οποία κληροδοτεί την κινητή και ακίνητη περιουσία της στην κας. Ιωάννα Χρίστου, Διαθήκη της κας. Ειρήνης Λαγκαδά, ημερομηνίας 19.5.2014 (Τεκμήριο 29), με την οποία κληροδοτεί το ακίνητο της στην Καθ’ ης η Αίτηση, Διαθήκη της κας. Ειρήνης Λαγκαδά ημερομηνίας 27.6.2017 (Τεκμήριο 28), με την οποία κληροδοτεί το ακίνητο της στην Καθ’ ης η Αίτηση και Διαθήκη της κας. Ειρήνης Λαγκαδά, ημερομηνίας 5.9.2018 (Τεκμήριο 18), με την οποία κληροδοτεί την κινητή και ακίνητη περιουσία της, στην κα. Ιωάννα Χρίστου.
Κατατέθηκαν επίσης ενώπιον μας, αναφορικά με την κα. Ειρήνη Λαγκαδά, Ψυχιατρική Έκθεση του Ιατρού Γρηγόρη Γρηγορίου, ημερομηνίας 16.5.2014 (Τεκμήριο 31), Ψυχιατρική Έκθεση του Ιατρού Γρηγόρη Γρηγορίου, ημερομηνίας 29.6.2017 (Τεκμήριο 32), Ιατρική Έκθεση του Ιατρού Γεωργίου Καραβία, ημερομηνίας 24.10.2018 (Τεκμήριο 21), Ιατρική Βεβαίωση του Ιατρού Μιχάλη Βωνιάτη, ημερομηνίας 10.4.2019 (Τεκμήριο 20) και Ψυχιατρική Έκθεση του Ιατρού Γρηγόρη Γρηγορίου, ημερομηνίας 25.4.2019 (Τεκμήριο 33).
Τόσο οι Διαθήκες, όσο και οι Ιατρικές Βεβαιώσεις και Εκθέσεις, δεν αφορούν τα ενώπιον μας επίδικα θέματα και το Δικαστήριο δεν αποφαίνεται επ’ αυτών.
Νομική πτυχή:
Ιδιοκτήτες και εγγεγραμμένοι ιδιοκτήτες:
Η μοναδική υπεράσπιση την οποία ουσιαστικά προβάλλει η Καθ’ ης η Αίτηση στην παρούσα υπόθεση, είναι ότι δεν οφείλει οποιοδήποτε ποσό στις Αιτήτριες. Αυτή τη θέση τη βασίζει στο ότι αυτές δεν είναι δικαιούχοι, επειδή υπάρχουν διαθήκες που κληροδοτούν την επίδικη οικία στην Καθ’ ης η Αίτηση. Επί των διαθηκών, θα αποφανθεί το αρμόδιο Δικαστήριο. Η εγγραφή της επίδικης οικίας επ’ ονόματι των Αιτητριών 1, 2 και 3, δεν προσβάλλεται με την Αγωγή η οποία εκκρεμεί ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.
Το άρθρο 2 του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν.23/83 όπως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, προνοεί ως ακολούθως:
« ‘ιδιοκτήτης’ περιλαμβάνει εν σχέσει προς οιονδήποτε ακίνητον παν φυσικόν ή νομικόν πρόσωπον, πλην του ενοικιαστού, το οποίο δικαιούται ή θα εδικαιούτο, άνευ των διατάξεων του παρόντος Νόμου, εις κατοχήν ακινήτου, και εν περιπτώσει υπενοικιάσεως, ενοικιαστήν όστις υπενοικιάζει το ακίνητον ή οιονδήποτε μέρος αυτού.»
Στο σύγγραμμα Megarry’s The Rent Acts, 10η έκδοση, Τόμος 1, στη σελίδα 173, με αναφορά στην αντίστοιχη Αγγλική Νομοθεσία, αναφέρονται τα εξής:
“Definitions – (a) General. Under these provisions the words ‘landlord’ and ‘tenant’ are defined in wide terms. Except where the context otherwise requires, they include persons deriving title under the original landlord and tenant respectively, such as the personal representative of the landlord; and the terms ‘original landlord’ is capable of referring to or including the immediate predecessor of the present landlord, even if there have been previous landlords. ‘Landlord’ also includes any person (other than the tenant) who is or would but for the Acts be entitled to possession of the dwelling-house; and ‘tenant’ also usually (but not invariably) includes ‘sub-tenant’. A person whose title as landlord the tenant is estopped from denying may thus be a ‘landlord’ within the definition; and a person holding over from a tenancy which determined before the Acts applied to the premises may be a ‘tenant’. Yet although in general there is reciprocity between the terms ‘landlord’ and ‘tenant’, the definition of one is not an infallible guide to the meaning of the other.”
Η αντίστοιχη πρόνοια στην Αγγλική νομοθεσία Increase of Rent and Mortgage Interest (Restrictions) Act 1920 απαντάται στα εδάφια (f) και (g) του section 12(1). Το εδάφιο (g) είναι πανομοιότυπο με τον ορισμό του ‘ιδιοκτήτη’ καθώς και του ‘ενοικιαστή’ στο άρθρο 2, ενώ δεν υπάρχει αντίστοιχος ορισμός ως το εδάφιο (f) στον περί Ενοικιοστασίου Νόμο:
“(f) The expressions ‘landlord’, ‘tenant’, ‘mortgagee’, and ‘mortgagor’ include any person from time to time deriving title under the original landlord, tenant, mortgagee or mortgagor;”
“(g) “The expression ‘landlord’ also includes in relation to any dwelling house any person, other than the tenant, who is or would but for this Act be entitled to possession of the dwelling-house, and the expressions ‘tenant and tenancy’ include sub-tenant and sub-tenancy, and the expression ‘let’ includes sub-let; ….”
Η μεταγενέστερη Αγγλική Νομοθεσία Rent and Mortgage Interest Restrictions (Amendment) Act, 1933, το άρθρο 3(1) της οποίας, μαζί με το Schedule 1, αναπαράγονται στο άρθρο 11(1) του περί Ενοικιοστασίου Νόμου και αφορούν τους λόγους έξωσης θέσμιου ενοικιαστή, δεν περιλαμβάνει άλλη ερμηνεία του όρου ‘ιδιοκτήτης’ (landlord). Το Αγγλικό Court of Appeal στην αυθεντία Dudley and District Benefit Building Society v. Emerson and Another (1949) 2 All E.R. 252, έλαβε υπόψη και τα δύο νομοθετήματα μαζί, δηλαδή του 1920 και του 1933, για να καταλήξει σε εύρημα κατά πόσον ενυπόθηκος πιστωτής εδύνατο να θεωρηθεί ‘ιδιοκτήτης’ για σκοπούς της νομοθεσίας που προστάτευε τους θέσμιους ενοικιαστές, ούτως ώστε κατ’ επέκτασην να δύναται ο κάτοχος υποστατικού ο οποίος πήρε την κατοχή από τον ενυπόθηκο δανειστή, να θεωρηθεί ότι προστατεύεται από τον Νόμο ως θέσμιος ενοικιαστής. Η κρίση του έντιμου Δικαστή Evershed, στη σελίδα 256 γράμματα Α και Β, και σελίδα 257 γράμματα C και D, αντίστοιχα, έχει ως εξής:
“In other words, it appears to me that the general conception – which I, of course, entirely accept – that the Acts are designed to protect occupants of dwelling-houses within the Acts against eviction must be qualified to the extent that the protection afforded is against eviction at the suit of the persons who may fairly and properly be described as landlords of the occupants.”
…………
“It would appear, therefore, more than possible that this addition by s.12(1)(g) to the definition of ‘landlord’ was put in (and, I think, something would have had to be put in) to make the word ‘landlord’, where a statutory tenancy has been created, apply in the relationship being then dealt with by the Acts between the person who would be entitled to possession apart from the Acts and the statutory tenant.”
Στην προκείμενη περίπτωση, οι Αιτήτριες 1, 2 και 3, είναι εγγεγραμμένες στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, ως ιδιοκτήτριες της επίδικης οικίας κατά 1/3 μερίδιο εκάστη και επ’ ονόματι των έχουν εκδοθεί Πιστοποιητικά Εγγραφής Ακίνητης Ιδιοκτησίας. Βλέπετε σχετικά και πιο κάτω.
Τίτλος ιδιοκτησίας:
Το Δικαστήριο δεν αμφισβητεί τους Τίτλους Ιδιοκτησίας, οι οποίοι έχουν κατατεθεί ενώπιον του. Βλέπετε σχετικά το άρθρο 35 του περί Αποδείξεις Νόμου, Κεφ. 9 ως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα και τα άρθρα 52 και 40 του περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου, Κεφ. 224 ως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα [2].
Ο τίτλος ιδιοκτησίας συνιστά εκ πρώτης όψεως μαρτυρία ιδιοκτησίας κτήματος. Βλέπετε σχετικά την αυθεντία Thomas Antoni Theodorou v. Christos Theori Hadji Antoni, (1961) 1 C.L.R. 203, όπου στη σελίδα 208, ο έντιμος Δικαστής Zekia, είπε:
“The certificate of registration, as it has been stated by the Supreme Court over and over again is prima facie evidence of ownership. A person who claims to defeat the tile or part thereof of a holder has either to establish that the registration was effected in the name of the holder by mistake or error, or that, where there is room for acquisition of a prescriptive right, the holder of such certificate has lost his right over the land as it has been adversely possessed by such person.”
Η πιο πάνω θέση επαναλήφθηκε με αναφορά στην απόφαση του Δικαστή Zekia, στην αυθεντία Myrofora Nicou Socratous v. Nicolas Michael Mezou, (1975) 1 C.L.R. 62, στη σελίδα 82, καθώς και στην αυθεντία Χρυσοστόμου v. Φράγκου κ.ά., (2000) 1(Α) Α.Α.Δ. 622, στη σελίδα 629 της απόφασης του έντιμου Προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κ. Γ.Μ. Πική.
Στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Ιωάννου v. Κωνσταντίνου κ.ά., (1999) 1(Β) Α.Α.Δ. 749, ο έντιμος Πρόεδρος κ. Γ.Μ. Πικής, αποφάνθηκε ότι το άρθρο 50 [3] του Κεφ. 224, προβλέπει ότι αυθεντικός οδηγός της ιδιοκτησίας αποτελεί ο συσχετισμός του τεμαχίου προς το κτηματολογικό σχέδιο και όχι το πιστοποιητικό εγγραφής. Το τελευταίο συνιστά την εκ πρώτης όψεως απόδειξη της (στη σελίδα 757).
Σχετική είναι και αυθεντία Γεώργιος Πασχάλη Σουρκούνη κ.ά. v. Ελένης Δημήτρη Κουμή Βαρβέλη, Πολιτική Έφεση Αρ. 234/2015, Απόφαση ημερομηνίας 30.4.2024, όπου το Ανώτατο Δικαστήριο στη Δευτεροβάθμια Δικαιοδοσία του, ασχολήθηκε με το ζήτημα τίτλων ακίνητης ιδιοκτησίας.
Από τα ενώπιον μας τεθέντα και στα πλαίσια των ενώπιον μας επιδίκων θεμάτων και της αρμοδιότητας του παρόντος Δικαστηρίου, αποτελεί εύρημα μας ότι οι Αιτήτριες 1, 2 και 3, είναι ιδιοκτήτριες της επίδικης οικίας από την 13.12.2018.
Έξωση για καθυστερημένα ενοίκια:
Σύμφωνα με το άρθρο 11(1) του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν.23/83 ως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, απαγορεύεται η ανάκτηση κατοχής ακινήτου που καλύπτεται από τον Νόμο, σαν κανόνας και μόνο κατ’ εξαίρεσην επιτρέπεται στις συγκεκριμένες περιπτώσεις που αναφέρονται σ’ αυτό το άρθρο, περιλαμβανομένης της οφειλής ενοικίου που κατέστη πληρωτέο [4]. Οι προϋποθέσεις είναι οι ακόλουθες και πρέπει να ικανοποιηθούν σωρευτικά:
α) Το επίδικο υποστατικό να ευρίσκεται εντός των ορίων ελεγχόμενης περιοχής.
β) Το επίδικο να είχε συμπληρωθεί μέχρι την 31.12.1999 και να ήταν υπό ενοικίαση ή να προσφερόταν προς ενοικίαση κατά την εν λόγω ημερομηνία.
γ) Η Καθ’ ης η Αίτηση να είναι θέσμια ενοικιάστρια.
δ) Να έχει σταλεί γραπτή ειδοποίηση απαιτήσεως του ενοικίου στην Καθ’ ης η Αίτηση εκ μέρους των Αιτητριών, σύμφωνα με τον Νόμο.
ε) Είκοσι μία μέρες μετά την επίδοση της γραπτής ειδοποίησης να οφείλεται ενοίκιο ή μέρος αυτού και το ρηθέν ποσό να μην έχει προσφερθεί.
στ) Την ημέρα καταχώρισης της Αίτησης να οφείλεται ενοίκιο ή μέρος αυτού και το εν λόγω ποσό να είναι νομίμως οφειλόμενο. Βλέπετε Megarry’s The Rent Acts, 10η έκδοση, Τόμος 1, σελίδα 267: “Rent is ‘lawfully due’ as soon as the proper date for payment has arrived”.
(ζ) Εντός δεκατεσσάρων ημερών από την επίδοση της Αιτήσεως στην Καθ’ ης η Αίτηση, να μην έχουν καταβληθεί τα οφειλόμενα ενοίκια.
(η) Ή εάν αυτά έχουν καταβληθεί, η ενοικιάστρια διαρκούσης της ενοικιάσεως, συστηματικά δεν κατέβαλλε το νομίμως οφειλόμενο ενοίκιο.
Σύμφωνα με την ενώπιον μας μαρτυρία, όλες οι πιο πάνω προϋποθέσεις πληρούνται και η έκδοση Διατάγματος έξωσης δικαιολογείται.
Αναστολή διατάγματος έξωσης:
Το άρθρο 11(5) του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, όπως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, προνοεί ως ακολούθως:
«Το Δικαστήριον, εκδίδον απόφασιν ή διάταγμα δυνάμει των παραγράφων (α), (β), (γ), (δ), (ε), (στ), (ζ), (η), (θ), (ι), (ια) και (ιβ) του άρθρου τούτου, δύναται, τηρουμένου του όρου ότι ο ενοικιαστής θα πληρώσει παν ποσόν το οποίο νομίμως οφείλεται ή δυνατόν να καταστή οφειλόμενον υπ’ αυτού, να αναστείλει την εκτέλεσιν της αποφάσεως ή του διατάγματος ή να αναβάλει την ημερομηνίαν κατοχής δια τοιαύτην περίοδον μη υπερβαίνουσα το εν έτος, εκτός εάν οι διάδικοι άλλως ήθελαν συμφωνήσει, και υπό την επιφύλαξιν τοιούτων όρων οίους το Δικαστήριον ήθελε θεωρήσει κατάλληλους.»
Η Καθ’ ης η Αίτηση χρησιμοποιεί την επίδικη κατοικία από το 2007. Συνεπώς, κρίνουμε ότι υπάρχει λόγος άσκησης της διακριτικής μας ευχέρειας υπέρ της αναστολής εκτέλεσης του Διατάγματος έξωσης, για περίοδο οκτώ (8) μηνών, υπό των κατάλληλων όρων, ώστε να δοθεί η ευκαιρία στην Καθ’ ης η Αίτηση να εξεύρει και να μετακομίσει σε άλλο υποστατικό.
Απόφαση:
Ως εκ των ανωτέρω και με τη σύμφωνο γνώμη των Παρέδρων, εκδίδεται Διάταγμα εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση, των εξαρτωμένων και/ή υπηρετών και/ή αντιπροσώπων αυτής και/ή κατόχων, όπως εκκενώσουν και παραδώσουν στις Αιτήτριες, ελευθέρα κατοχή της κατοικίας επί της οδού Αδαμάντιου Κοραή 8, στο Στρόβολο, λόγω παράλειψης πληρωμής ενοικίων.
Η εκτέλεση του Διατάγματος αναστέλλεται για περίοδο οκτώ (8) μηνών από σήμερα, ήτοι μέχρι την 31.1.2025 περιλαμβανομένης, νοουμένου ότι η Καθ’ ης η Αίτηση καταβάλει στις Αιτήτριες παν ποσό ενοικίου σήμερα οφειλόμενο και το οποίο θα προκύψει εν τω μεταξύ, εντός ενός (1) μηνός από την έκδοση της παρούσας απόφασης, ήτοι μέχρι 30.6.2024, περιλαμβανομένης.
Εκδίδεται απόφαση υπέρ των Αιτητριών 1, 2 και 3 και εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση, για τα πιο κάτω ποσά:
α) €7.770 καθυστερημένα και οφειλόμενα ενοίκια από για την περίοδο από Μάρτιο 2019 μέχρι Νοέμβριο 2020, πλέον νόμιμο τόκο.
β) €370,00 μηνιαίως ενδιάμεσα οφέλη από την 1.12.2020 μέχρι την παράδοση της κατοχής, πλέον νόμιμο τόκο επί εκάστου ποσού εκ €370.- από την ημερομηνία που καθίσταται πληρωτέο μέχρις εξόφλησης.
γ) Δικηγορικά έξοδα ως θα υπολογισθούν από τον Γραμματέα και εγκριθούν από το Δικαστήριο, στην κλίμακα €10.000 - €50.000.
Η εκτέλεση του Διατάγματος αναστέλλεται αρχικά από σήμερα μέχρι την 30.6.2024 και, νοουμένου ότι την ή μέχρι την 30.6.2024, εξοφληθούν τα ποσά των οφειλόμενων ενοικίων και ενδιαμέσων οφελών ως ανωτέρω, μέχρι και περιλαμβανομένου των ενδιαμέσων οφελών του μήνα Ιουνίου 2024, τότε θα αναστέλλεται από μήνα σε μήνα, για την υπόλοιπη περίοδο των οκτώ (8) μηνών από σήμερα, νοουμένου ότι την 1ην ημέρα εκάστου επομένου μηνός, αρχής γενομένης την 1.7.2024, με επτά (7) μέρες χάρη, η Καθ’ ης η Αίτηση θα καταβάλλει στις Αιτήτριες το ενδιάμεσο όφελος, ως ανωτέρω.
(Υπ.) ………………………………….
Λ. Σ. Καμμίτση
Πρόεδρος
Πιστό Αντίγραφο
Γραμματέας
ΛΣΚ/ΕΠ
[1] «27(1) Ενοικιαστής όστις, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, διατηρεί κατοχήν οιασδήποτε κατοικίας ή καταστήματος, εν όσω διατηρεί την τοιαύτην κατοχήν, τηρεί πάντας τους όρους και προϋποθέσεις του τελευταίου ενοικιαστηρίου συμβολαίου, έστω και αν έχει λήξει η ισχύς του και δικαιούται εις τα εξ αυτών απορρέοντα οφέλη, εφ’ όσον ούτοι είναι σύμφωνοι προς τας διατάξεις του παρόντος Νόμου, δικαιούται να παραιτηθή της κατοχής της κατοικίας ή του καταστήματος μόνον κατόπιν επιδόσεως τοιαύτης ειδοποιήσεως οία θα απητείτο δυνάμει του ενοικιαστηρίου συμβολαίου και σε περίπτωση που δεν απαιτείται τέτοια ειδοποίησης, μόνο κατόπιν γραπτής προειδοποίησης ένα τουλάχιστον μήνα προηγουμένως:
Νοείται ότι εις περίπτωσιν καθ’ ην υπενοικιαστής καθίσταται θέσμιος ενοικιαστής ο τοιούτος θέσμιος ενοικιαστής κατέχει την κατοικίαν ή το κατάστημα τηρουμένων επιπροσθέτως οιωνδήποτε υφισταμένων περιοριστικών συμφωνιών περιεχομένων εις τους μεταξύ του ιδιοκτήτου και του ενοικιαστού όρους και προϋποθέσεις ενοικιάσεως.»
[2] «35.-(1) Έγγραφο, το οποίο καταδεικνύεται ότι αποτελεί μέρος του αρχείου δημόσιας ή εκκλησιαστικής αρχής, δύναται να προσαχθεί ως αποδεικτικό στοιχείο, χωρίς οποιαδήποτε περαιτέρω απόδειξη.
…..
(3) Έγγραφο θεωρείται ότι αποτελεί μέρος του αρχείου επιχείρησης ή δημόσιας ή εκκλησιαστικής αρχής, εφόσον προσάγεται στο Δικαστήριο πιστοποιητικό υπογραμμένο από αρμόδιο λειτουργό της σχετικής επιχείρησης ή δημόσιας ή εκκλησιαστικής αρχής με το οποίο βεβαιούται το γεγονός αυτό.
Για το σκοπό αυτό-
(α) Πιστοποιητικό, το οποίο φέρεται να είναι πιστοποιητικό υπογραμμένο από αρμόδιο λειτουργό επιχείρησης ή δημόσιας ή εκκλησιαστικής αρχής, τεκμαίρεται μαχητώς ότι έγινε και υπογράφτηκε δεόντως από τον εν λόγω λειτουργό· και
(β) πιστοποιητικό θεωρείται ότι έχει υπογραφεί από πρόσωπο και στην περίπτωση που αυτό φέρει σφραγίδα της υπογραφής του.
…..
(5) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου-
‘αρχείο’ σημαίνει αρχείο σε οποιαδήποτε μορφή·
‘δημόσια αρχή’ σημαίνει οποιαδήποτε κρατική υπηρεσία και περιλαμβάνει νομικό πρόσωπο δημόσιου δικαίου και αρχή τοπικής αυτοδιοίκησης·»
«52. Κάθε πιστοποιητικό εγγραφής περιλαμβάνει τέτοιες λεπτομέρειες και είναι τέτοιου τύπου ως ο Διευθυντής ήθελε αποφασίσει.»
«40.-(1) Καμία μεταβίβαση ή εμπράγματο βάρος πάνω σε ακίνητη ιδιοκτησία δεν είναι έγκυρη ή έγκυρο εκτός αν εγγραφεί ή καταχωρηθεί στο Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο.»
[3] «50. Η έκταση γης που καλύπτεται από εγγραφή τίτλου επί ακίνητης ιδιοκτησίας είναι η έκταση του τεμαχίου με το οποίο δύναται να συσχετιστεί η εγγραφή πάνω σε οποιοδήποτε Κυβερνητικό χωρομετρικό σχέδιο ή πάνω σε οποιοδήποτε άλλο σχέδιο που καταρτίστηκε πάνω σε κλίμακα από το Διευθυντή:
Νοείται ότι όταν η εγγραφή δεν δύναται να συσχετιστεί με οποιοδήποτε τέτοιο σχέδιο ή έκταση αυτή είναι η έκταση της γης στην οποία δικαιούται ο κάτοχος του τίτλου λόγω εχθρικής κατοχής, αγοράς ή κληρονομιάς.»
[4] Το άρθρο 11(1)(α) προνοεί ως ακολούθως:
«(α) Εις περίπτωσιν καθ’ ην οιονδήποτε νομίμως οφειλόμενον ενοίκιον καθυστερείται επί είκοσι μίαν ή περισσοτέρας ημέρας μετά την επίδοσιν εγγράφου ειδοποιήσεως απαιτήσεως εις τον ενοικιαστήν και δεν υπάρξει οιαδήποτε προσφορά τούτου προ της καταχωρίσεως αιτήσεως δι’ ανάκτησιν κατοχής.
Νοείται ότι ενοίκιον θα θεωρήται προσφερθέν δυνάμει της παραγράφου αυτής, εάν τούτο εστάλη δια συστημένης επιστολής εις το πρόσωπον το δικαιούμενον να εισπράξει τούτο.
Νοείται περαιτέρω ότι το Δικαστήριο δε διατάζει την ανάκτηση από τον ιδιοκτήτη της κατοχής, όταν ο ενοικιαστής πληρώσει μέσα σε περίοδο δεκατεσσάρων ημερών από την επίδοση σ’ αυτόν της αίτησης παν ποσό το οποίο οφείλεται ή δυνατό να καταστεί οφειλόμενο από αυτόν εκτός αν ο ενοικιαστής διαρκούσης της μισθώσεως δεν καταβάλλει συστηματικά το νομίμως οφειλόμενον.»
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο