ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Ενώπιον: Λ.Σ. Καμμίτση, Προέδρου
Αίτηση Αρ. Κ7/23
(i-justice)
Μεταξύ:
ΣΤΥΛΙΑΝΟY ΜΑΛΙΔΕΛΛΗ
Αιτητή
και
1. MONIKAΣ ΓΙΩΡΓΑΚΗ
2. ΠΑΥΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ
Καθ’ ων η Αίτηση
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αίτηση για την έκδοση Προσωρινών Διαταγμάτων
8.2.2024
Για τον Αιτητή: κ. Χρ. Γαβριηλίδης για κ.κ. Χρίστος & Αντιγόνη Κων/νου Γαβριηλίδη Δ.Ε.Π.Ε.
Για τους Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2: κ. Ε. Ευθυμίου και κα. Α. Βασιλείου για κ.κ. Δράκος & Ευθυμίου Δ.Ε.Π.Ε.
Ενδιάμεση Απόφαση
Με μονομερή αίτηση ημερομηνίας 19.1.2023, ο Αιτητής στην κυρίως Αίτηση, εξαιτείται ως ακολούθως:
«Α. Διάταγμα του Δικαστηρίου που να απαγορεύει στους Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 ως ιδιοκτήτες του ισογείου καταστήματος που βρίσκεται στην βόρεια πλευρά του ακινήτου με αρ. εγγραφής 2397, τεμάχιο 567, Φ/Σχ. 21/54.3.1 τμήμα επί 1125 επί της οδού Αγίας Ελένης 5 και Στασάνδρου, ενορία Τρυπιώτη Λευκωσία, να επεμβαίνουν είτε αυτοί είτε οι αντιπρόσωποι τους με τέτοιο τρόπο που να εμποδίζουν τον Αιτητή, ως θέσμιο ενοικιαστή του αναφερόμενου υποστατικού, από το να έχει ειρηνική κατοχή.
Β. Απόφαση και/ή διάταγμα του Δικαστηρίου που να υποχρεώνει τους Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 να μεταβούν στην Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου και να υπογράψουν οτιδήποτε σχετικό για να ηλεκτροδοτηθεί το υποστατικό που κατέχει ο Αιτητής ως θέσμιος ενοικιαστής.
Γ. Απόφαση και/ή διάταγμα του Δικαστηρίου που να υποχρεώνει τους Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 να υπογράψουν οτιδήποτε σχετικό χρειάζεται ούτως ώστε ο Αιτητής να λειτουργήσει νόμιμα την επιχείρηση του στο υποστατικού που ενοικιάζει ως θέσμιος ενοικιαστής.
Δ. Διάταγμα με το οποίο να υποχρεώνει τους Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 να αποκαταστήσουν το αποχωρητήριο που κατεδάφισαν παράνομα και αντισυμβατικά κατά ή περί την 01.12.22 και το οποίο χρησιμοποιούσε ο Αιτητής για σκοπούς του επίδικου υποστατικού και/ή να του υποδείξουν άλλο αποχωρητήριο το οποίο θα μπορεί να χρησιμοποιεί τόσο ο ίδιος όσο και οι πελάτες του.
Ε. Διαζευκτικά του αιτητικού της παραγράφου Δ, Διάταγμα και/ή απόφαση του Δικαστηρίου που να επιτρέπει στον Αιτητή όπως αποκαταστήσει ο ίδιος το αποχωρητήριο
ΣΤ. Οποιοδήποτε άλλο ή περαιτέρω διάταγμα ή θεραπεία που το Δικαστήριο κρίνει ορθή και δίκαιη.
Ζ. Δικηγορικά έξοδα πλέον Φ.Π.A.»
Η υπό εξέταση αίτηση βασίζεται στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο, Κεφ. 6, άρθρα 4 και 9, στον περί Δικαστηρίων Νόμο, Ν.14/60, άρθρα 29 και 32, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.48 θθ.1-13, στο Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, Άρθρο 17, στον περί Ενοικιοστασίου Νόμο 1983, Ν. 23/1983, στους περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικούς Κανονισμούς, στις Αρχές του Κοινοδικαίου και του Δικαίου της Επιείκειας, στην Νομολογία και στις γενικές και συμφυείς εξουσίες και πρακτικές του Δικαστηρίου.
Η αίτηση συνοδεύεται από ένορκο δήλωση του κ. Στυλιανού Μαλιδέλλη, από τη Λευκωσία. Ο ενόρκως δηλών είναι ο Αιτητής και γνωρίζει τα γεγονότα λόγω της προσωπικής του ανάμειξης. Κατά ή περί την 27.11.2012, δυνάμει ενοικιαστηρίου εγγράφου, έλαβε κατοχή του ισογείου καταστήματος που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του κτιρίου επί της οδού Αγίας Ελένης 5 και Στασάνδρου, εντός του οποίου λειτουργούσε καφενείο (εν τοις εφεξής «το επίδικο υποστατικό»). Το αποχωρητήριο του επίδικου υποστατικού βρισκόταν στην αυλή του κυρίως κτιρίου, κλειδιά του οποίου είχε μόνο ο ίδιος και τα οποία έδινε στους πελάτες του. Τα έλαβε από τους ιδιοκτήτες, κατά τη σύναψη της σύμβασης ενοικίασης. Η Καθ’ ης η Αίτηση 1 αντίκρουσε αυτό τον ισχυρισμό και σε μεταγενέστερο σημείο στην κατάθεση του, ο Αιτητής είπε ότι έλαβε την κατοχή του επίδικου από τον προηγούμενο ενοικιαστή και τα κλειδιά του αποχωρητηρίου.
Ιδιοκτήτες του υποστατικού ήταν οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 και η μητέρα τους, η οποία απεβίωσε το 2018. Αυτός ο ισχυρισμός επίσης αντικρούστηκε από την Καθ’ ου η Αίτηση 1. Ως αρχικό ενοίκιο είχε καθοριστεί το ποσό των €600.-. Κατά ή περί το Δεκέμβριο 2014, συμφωνήθηκε η μείωση του ενοικίου από €600.- σε €450.-, αρχής γενομένης την 1.1.2015, το οποίο ισχύει μέχρι και σήμερα. Ο Αιτητής κατέθεσε ότι, εντός του επίδικου υποστατικού λειτουργούσε επιχείρηση καφενείου και καταστήματος γρήγορου φαγητού. Αναφέρθηκε δε στα άρθρα 4 και 6 της σύμβασης ενοικίασης, ως τα ουσιώδη σε σχέση με το δικαίωμα του για ανακαίνιση του επίδικου υποστατικού αλλά και των υποχρεώσεων που έχουν οι ιδιοκτήτες ως προς το θέμα αυτό (βλέπετε πιο κάτω).
Κατά ή περί το Μάρτιο 2020, λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, το επίδικο υποστατικό υπολειτουργούσε και/ή δεν λειτουργούσε καθόλου, μέχρι και το τέλος του 2020. Έπειτα και περί το τέλος του 2020, άρχισαν έργα ανάπλασης της Μακαρίου και των παρόδων, με αποτέλεσμα το υποστατικό να παραμείνει κλειστό. Την ίδια περίοδο, ο Αιτητής αποφάσισε να το ανακαινίσει, αφού όλες οι εγκαταστάσεις του ήταν παλιές, ενώ ο εξοπλισμός του καφενείου ήθελε ανανέωση. Οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, μέσω των δικηγόρων τους, απέστειλαν μέσω επιδότη, επιστολή ημερομηνίας 13.4.2021, με την οποία του ανάφεραν ότι τερμάτιζαν τη σύμβαση ενοικίασης καθ’ ότι οφείλονταν ενοίκια των μηνών Φεβρουάριου, Μαρτίου και Απριλίου 2021 και καθότι περιέπεσε στην αντίληψη τους ότι υπενοικίασε το υποστατικό σε τρίτο άτομο και τον κάλεσαν να παραδώσει το υποστατικό εντός 21 ημερών.
Ο κ. Μαλιδέλλης κατέθεσε ότι έδωσε άμεσα οδηγίες στους δικηγόρους του, οι οποίοι με επιστολή τους ημερομηνίας 11.5.2021, ενημέρωσαν το δικηγόρο των Καθ’ ων η Αίτηση, ότι την 21.4.2021 είχε καταβάλει τα 3 οφειλόμενα ενοίκια στο λογαριασμό των Καθ’ ων η Αίτηση και παράλληλα, αρνήθηκαν τον ισχυρισμό περί υπενοικίασης. Παρόλα αυτά, οι Καθ’ ων η Αίτηση καταχώρησαν την Αίτηση έξωσης Ε67/21, στο παρόν Δικαστήριο, διεκδικώντας ως οφειλόμενα ενοίκια το ποσό των €15.600, επικαλούμενοι επιπλέον ότι ο Αιτητής υπενοικίασε το επίδικο υποστατικό σε τρίτο πρόσωπο, χωρίς να είναι διάδικος στην Αίτηση, κάτι που δεν ισχύει.
Την 4.7.2022 και ενώ η υπόθεση ήταν ορισμένη για ακρόαση την 26.7.2022, οι Καθ’ ων η Αίτηση καταχώρησαν μονομερή αίτηση με την οποία ζήτησαν και πέτυχαν την 5.7.2022, την έκδοση Διατάγματος, με το οποίο διαταζόταν ο Αιτητής στην παρούσα και οι εκπρόσωποι του, όπως τερματίσουν όλες τις εργασίες ανακαίνισης που ήταν σε εξέλιξη επί του επίδικου υποστατικού, καθ’ ότι αυτές διεξάγονταν χωρίς τη συγκατάθεση των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, μέχρι τελικής εκδίκασης. Ως αποτέλεσμα, όλες οι εργασίες ανακαίνισης έπαψαν και αμέσως, ο Αιτητής έδωσε οδηγίες στους δικηγόρους του να καταχωρήσουν ένσταση επί της μονομερούς αιτήσεως. Κατόπιν ακρόασης της αίτησης, το Δικαστήριο, την 5.8.2022, ακύρωσε το Διάταγμα ημερομηνίας 5.7.2022, καταδικάζοντας τους Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 σε έξοδα, για τους λόγους που λεπτομερώς αναφέρονται στην Απόφαση. Η Καθ' ης η Αίτηση 1 είχε υπογράψει εγγύηση €5.000 κατά την έκδοση του μονομερούς Διατάγματος, σε περίπτωση που διαφανεί ότι τα όσα ορκίστηκε ήταν ψευδή και είχαν επιπτώσεις στον Αιτητή στην παρούσα. Παρόλο που το Διάταγμα ακυρώθηκε την 5.8.2022, εντούτοις τα έργα ανακαίνισης επανάρχισαν μέσα Σεπτεμβρίου, αφού μεσολάβησαν οι διακοπές του καλοκαιριού.
Ο κ. Μαλιδέλλης ισχυρίζεται ότι, μετά που άρχισαν τα έργα ανακαίνισης, οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 και ειδικότερα η Καθ’ ης η Αίτηση 1, η οποία στην ουσία εκπροσωπεί τον αδελφό της, ενεργεί με τέτοιο τρόπο ώστε ο Αιτητής να έχει απωλέσει την ειρηνική κατοχή του επίδικου υποστατικού. Συγκεκριμένα, η Καθ' ης η Αίτηση 1, κατά παράβασην των όρων του συμβολαίου και ειδικότερα των άρθρων 4, 5 και 6, αρνείται να υπογράψει οτιδήποτε σχετικό για να μπορέσει ο Αιτητής να επανασυνδέσει το υποστατικό με την Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου ή με την Υδατοπρομήθεια, ενώ έχει καταστρέψει ολοσχερώς το αποχωρητήριο το οποίο χρησιμοποιούσε ο ίδιος και οι επισκέπτες του καφενείου.
Το Δικαστήριο σημειώνει, στη συνέχεια, ο Αιτητής κατέθεσε πως εν τέλει πέτυχε τη σύνδεση του επίδικου με την Υδατοπρομήθεια. Περαιτέρω, ο Αιτητής δεν απάντησε τον ισχυρισμό της Καθ’ ης η Αίτηση 1, ότι δεν προσκόμισε στους Καθ’ ων η Αίτηση οποιαδήποτε έγγραφα για υπογραφή, ώστε να συνδεθεί το επίδικο με ηλεκτρικό ρεύμα και παροχή νερού. Δεν αντικρούει επίσης τους ουσιώδεις ισχυρισμούς της Καθ’ ης η Αίτηση 1, περί της εγγραφής του λογαριασμού του ηλεκτρικού ρεύματος για το επίδικο υποστατικό, επ’ ονόματι τρίτου προσώπου, ούτε για την αποκοπή του ρεύματος και την αποσύνδεση του νερού, λόγω απλήρωτων λογαριασμών.
Ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι, η Καθ’ ης η Αίτηση 1, συνεχώς ενεργεί εκδικητικά, καταγγέλλοντας τον στην Αστυνομία, ακόμη και για το γεγονός ότι οι εργάτες έφεραν SKIP για να πετάξουν τα μπάζα από την ανακαίνιση. Αφαίρεσε το ρολόι της Υδατοπρομήθειας και δήλωσε στην Αρχή ότι δεν επιθυμεί να το επανενοικιάσει, αδιαφορώντας πλήρως ότι ο Αιτητής κατέχει το επίδικο υποστατικό ως θέσμιος ενοικιαστής. Όπως φαίνεται ο Αιτητής αφενός εικάζει και αφετέρου, δεν απαντά τους ισχυρισμούς της Καθ’ ης η Αίτηση 1 σε σχέση με την παροχή ύδατος στο επίδικο αλλά και δεν εξηγεί, εάν ίσχυαν όλα αυτά, πώς εν τέλει κατάφερε να επανασυνδέσει την παροχή μέσω της Υδατοπρομήθειας.
Από την ημερομηνία λήψης της επιστολής του δικηγόρου των Καθ’ ων η Αίτηση, ημερομηνίας 13.4.2021, ο Αιτητής πληρώνει ανελλιπώς τα οφειλόμενα ενοίκια μέχρι και σήμερα, παρόλο που έχει απωλέσει την ειρηνική κατοχή του επίδικου υποστατικού από τον Ιούλιο 2022. Είναι δε η θέση του, ότι η συμπεριφορά των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, ισοδυναμεί με απαγόρευση της ειρηνικής κατοχής του επίδικου υποστατικού, παρόλο που κάθε μήνα καταβάλλει το οφειλόμενο μηνιαίο ενοίκιο.
Την 4.11.2022, μετέβηκε προσωπικά στην Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, όπου ζήτησε την επανασύνδεση του υποστατικού με ρεύμα, σημειώνοντας ότι είναι θέσμιος ενοικιαστής, πλην όμως η Αρχή Ηλεκτρισμού του ανάφερε ότι έχει οδηγίες από τους ιδιοκτήτες να μην προβεί σε επανασύνδεση του επίδικου υποστατικού με το δίκτυο παροχής ηλεκτρικής ενέργειας, καθ’ ότι, ως ισχυρίστηκαν στην Α.Η.Κ, ο ίδιος δεν είναι ενοικιαστής, αφού το συμβόλαιο του έχει λήξει και οφείλει χιλιάδες Ευρώ ως ενοίκια. Αυτό έγινε στις 9.30 την 4.11.2022, ημερομηνία κατά την οποία, στις 11.30, ήταν ορισμένη η συνέχιση της ακρόασης της Αίτησης Ε67/21 ενώπιον του Δικαστηρίου, όπου η Καθ’ ης η Αίτηση, κατά το στάδιο της αντεξέτασης της, παρέλειψε επιμελώς να το αναφέρει. Αντ’ αυτού, επικαλέστηκε ότι δεν έχει πρόβλημα με την ανακαίνιση, αλλά με τον τρόπο που γίνεται, χωρίς να δώσει λεπτομέρειες. Επίσης, εξ’ όσων θυμάται ο μάρτυρας, παραπονέθηκε για το γεγονός ότι δεν της είχε πάρει οποιαδήποτε αίτηση για να υπογράψει σχετικά με την ανακαίνιση και ο δικηγόρος του της ανάφερε ότι θα την έχει σύντομα. Δηλαδή μέχρι τότε, Νοέμβριο 2022, ο Αιτητής δεν είχε προσκομίσει έγγραφα στους Καθ’ ων η Αίτηση προς υπογραφήν; Αυτό αντιλαμβάνεται κάποιος από την κατάθεση του.
Ο κ. Μαλιδέλλης κατέθεσε ότι, τις επόμενες ημέρες, αφού όλες οι προσπάθειες του να επανασυνδέσει το υποστατικό με ρεύμα και νερό, απέβησαν άκαρπες και αφού είχε στείλει και μέσω των δικηγόρων του σχετικές επιστολές στην Α.Η.Κ. ημερομηνίας 7.11.2022, έδωσε οδηγίες στους δικηγόρους του να αποστείλουν στους δικηγόρους των Καθ’ ων η Αίτηση, επιστολή σχετικά με το θέμα. Οι δικηγόροι του απέστειλαν τις επιστολές ημερομηνίας 17.11.2022 και 24.11.2022 προς τους δικηγόρους των Καθ’ ων η Αίτηση, ζητώντας όπως οι Καθ’ ων η Αίτηση ενεργήσουν σύμφωνα με τις υποχρεώσεις τους και επιτρέψουν στην Α.Η.Κ. και την Υδατοπρομήθεια, να επανασυνδέσουν το υποστατικό με ρεύμα, χωρίς οποιαδήποτε ανταπόκριση.
Την 2.12.2022, σε επίσκεψη του στο επίδικο υποστατικό για να δει τις εξελίξεις της ανακαίνισης, διαπίστωσε ότι το αποχωρητήριο του υποστατικού, το οποίο βρισκόταν στην αυλή του κυρίως κτιρίου, κατεδαφίστηκε πλήρως, με αποτέλεσμα το υποστατικό που ενοικιάζει να μην έχει πλέον πρόσβαση σε τουαλέτα. Η κατεδάφιση έγινε με οδηγίες της Καθ’ ης η Αίτηση 1, χωρίς να ενημερωθεί προηγουμένως ο Αιτητής και χωρίς να του έχουν υποδείξει προηγουμένως, εναλλακτικούς χώρους προς χρήση. Υποστήριξε ότι η ενέργεια αυτή έγινε εκδικητικά και με μοναδικό σκοπό να τον εκδιώξουν από το επίδικο υποστατικό. Το γεγονός ότι το αποχωρητήριο κατεδαφίστηκε με οδηγίες της Καθ’ ης η Αίτηση 1, επιβεβαίωσε και ο μάρτυρας της, Γ.Π., την 8.12.2022, στα πλαίσια της ακρόασης της Ε67/21. Ο ίδιος μάρτυρας επιβεβαίωσε ότι μόνο ο κ. Μαλιδέλλης είχε κλειδιά και άρα κατοχή του αναφερόμενου αποχωρητήριου και ότι έκανε χρήση ο ίδιος και οι πελάτες του.
Ο Αιτητής κατέθεσε ότι μία από τις εργασίες που θα έκανε και αφορούσαν την εν γένει ανακαίνιση του επίδικου υποστατικού, θα ήταν η ανακαίνιση του αποχωρητηρίου. Η Καθ’ ης η Αίτηση 1 το κατεδάφισε εκδικητικά και με σκοπό να τον εκδιώξει χωρίς προειδοποίηση, με αποτέλεσμα σήμερα, ακόμη και εάν ο Αιτητής αποπερατώσει τις εργασίες ανακαίνισης, να μην έχει πρόσβαση σε αποχωρητήριο, όπως είχε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Με την επιστολή των δικηγόρων τους ημερομηνίας 13.12.2022, οι Καθ’ ων η Αίτηση του ξεκαθάρισαν πως σε περίπτωση που αποπειραθεί να αποκαταστήσει το αποχωρητήριο, θα το κατεδαφίσουν αμέσως, δείχνοντας τις εχθρικές τους προθέσεις και αδιαφορώντας για το γεγονός ότι ο ίδιος και οι πελάτες του, δεν θα έχουν πρόσβαση σε αποχωρητήριο.
Την 8.12.2022 απέστειλε, μέσω των δικηγόρων του, επιστολή στους δικηγόρους των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, καλώντας τους να αποκαταστήσουν το αποχωρητήριο εντός 15 ημερών, διαφορετικά θα προχωρούσε ο ίδιος σε λήψη προσφορών και τοποθέτησης νέας τουαλέτας στον ίδιο χώρο. Την 13.12.2022, οι δικηγόροι του απέστειλαν διπλοσυστημένες επιστολές στους Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, εκφράζοντας έντονα παράπονα για τις ενέργειες τους, οι οποίες ισοδυναμούν με απώλεια της ειρηνικής κατοχής του επίδικου υποστατικού.
Την ίδια ημέρα, οι δικηγόροι των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, με επιστολή τους, ενημέρωσαν το δικηγόρο του Αιτητή, ότι εν ολίγοις, δεν πρόκειται να δώσουν οδηγίες στην Α.Η.Κ. και στην Υδατοπρομήθεια να επανασυνδέσουν το υποστατικό με σύστημα ηλεκτροδότησης και νερού, μέχρι την αποπεράτωση της Αίτησης Ε67/21 και αναλόγως αποτελέσματος. Επιπλέον, τον ενημέρωσαν ότι το αποχωρητήριο κατεδαφίστηκε για να μετατραπεί σε χώρο στάθμευσης και ότι οποιαδήποτε προσπάθεια δημιουργίας νέου αποχωρητηρίου, θα κατέληγε στην άμεση κατεδάφιση του. Απάντησαν οι δικηγόροι του Αιτητή με δική τους επιστολή, την 15.12.2022.
Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι, παρ’ όλα αυτά, σε μια τελευταία επίσκεψη του στην Υδατοπρομήθεια την 10.1.2023, κατάφερε να επανασυνδέσει το νερό στο όνομα του και τοποθετήθηκε εκ νέου μετρητής. Εφόσον το ζήτημα του νερού είχε λυθεί, δεν θα έπρεπε να γίνονται αναφορές στην υπό εξέταση αίτηση, αφού αυτή καταχωρήθηκε μεταγενέστερα, την 19.1.2023 και το ζήτημα δεν υφίστατο, εκτός από αναφορές που αφορούν και παραπέμπουν, στην ειρηνική κατοχή και χρήση του επίδικου υποστατικού κατά τον ουσιώδη χρόνο. Περαιτέρω, ο Αιτητής δεν αναφέρει κατά πόσον υπήρχαν απλήρωτοι λογαριασμοί νερού, σε ποιου το όνομα ήταν προηγούμενα ο μετρητής και γιατί δεν είχε γίνει η σύνδεση ενωρίτερα. Υπήρχε λόγος που σχετίζεται με τους Καθ’ ων η Αίτηση, ώστε να τους αποδίδεται φταίξιμο για την απώλεια ειρηνικής κατοχής και χρήσης του επίδικου υποστατικού;
Ο κ. Μαλιδέλλης κατέθεσε ότι οι υπάλληλοι της Υδατοπρομήθειας, του ανάφεραν πως η μονομερής αφαίρεση του μετρητή είναι παράνομη και αυτή θα πρέπει να γίνεται μόνο με τη σύμφωνη γνώμη της Υδατροπρομήθειας και του χρήστη του μετρητή, κάτι το οποίο δεν έγινε. Ο Αιτητής είχε προηγούμενα καταθέσει ότι ο μετρητής ύδατος στο επίδικο, είχε αφαιρεθεί, από την Καθ’ ης η Αίτηση 1. Δεν έχει προσκομίσει οποιοδήποτε στοιχείο για να υποστηρίξει αυτό τον ισχυρισμό, ο οποίος αντικρούστηκε από την Καθ’ ης η Αίτηση 1. Είπε ότι τις αμέσως επόμενες μέρες, σε επίσκεψη του στο χώρο που βρίσκονται οι μετρητές της Υδατοπρομήθειας, διαπίστωσε ότι είχε τοποθετηθεί προστατευτικό έπιπλο με τοποθέτηση κλειδαριάς, με αποτέλεσμα να μην έχει ελεύθερη πρόσβαση. Υπέβαλε άμεσα παράπονο στην Υδατοπρομήθεια και τον ενημέρωσαν ότι θα λάμβαναν οι ίδιοι κάποια μέτρα. Πράγματι, την 17.1.2023, κατά την επίσκεψη του στο χώρο, διαπίστωσε ότι το προστατευτικό κάλυμμα είχε αφαιρεθεί.
Είναι η θέση του, ότι αυτό που πραγματικά δείχνει τις προθέσεις των Αιτητών να συνεχίσουν την παράνομη και αντισυμβατική τους συμπεριφορά, ασχέτως αποτελέσματος στην Αίτηση Ε67/21, είναι το μήνυμα που του έστειλε ο δικηγόρος των Καθ’ ων η Αίτηση, μέσω του δικού του δικηγόρου, την 16.1.2023, ημερομηνία κατά την οποία ήταν ορισμένη η Αίτηση Ε67/21 ενώπιον του Δικαστηρίου. Συγκεκριμένα, μετά την αποπεράτωση της διαδικασίας, ο δικηγόρος των Καθ’ ων η Αίτηση ζήτησε από το δικηγόρο του Αιτητή, να του πει ότι ο κ. Μαλιδέλλης δεν θα μπει εντός του επίδικου υποστατικού ότι και να κάνει, ακόμη και εάν θα χρειαστεί να κατεδαφίσουν ολόκληρο το κτίριο εντός του οποίου βρίσκεται το επίδικο υποστατικό. Η Καθ’ ης η Αίτηση 1 αντίκρουσε αυτό τον ισχυρισμό και η δική της κατάθεση επί του σημείου, παρέμεινε αναντίλεκτη.
Με τη συμπεριφορά τους, οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, όχι μόνο καθυστερούν την αποπεράτωση των εργασιών ανακαίνισης που θα οδηγούσαν σε επαναλειτουργία του καφενείου, αλλά έχουν ως αναπόφευκτό αποτέλεσμα την απώλεια κερδών που θα είχε ο Αιτητής σε περίπτωση που επαναλειτουργούσε το καφενείο. Από το Σεπτέμβριο 2022, που υπολογίζεται ότι θα ήταν έτοιμη να επαναλειτουργήσει η επιχείρηση εάν δεν εκδιδόταν το Διάταγμα ημερομηνίας 5.7.2022 και δεν υπήρχε η συνεχιζόμενη παρενόχληση εκ μέρους των Καθ’ ων η Αίτηση, ο Αιτητής υφίσταται ζημιές. Το Δικαστήριο δεν θα λάβει υπόψην κατά την εξέταση αυτής της ενδιάμεσης αίτησης, την πρόκληση ή μη ζημίας στον Αιτητή κατά την περίοδο ισχύος προσωρινού Διατάγματος το οποίο εκδόθηκε σε άλλη υπόθεση.
Είναι η θέση του Αιτητή, ότι θα πρέπει να εκδοθούν άμεσα τα αιτούμενα Διατάγματα, αφού με τη συμπεριφορά τους οι Καθ’ ων η Αίτηση, στην ουσία, του απαγορεύουν να έχει ειρηνική κατοχή, όρος ουσιώδης σε συμβάσεις ενοικίασης. Η στάση της Καθ’ ης η Αίτηση 1, να δώσει οδηγίες τόσο στην Υδατοπρομήθεια, όσο και την Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, να απαγορεύσουν την επανασύνδεση του επίδικου υποστατικού με νερό και ρεύμα αντίστοιχα, αλλά και η κατεδάφιση του αποχωρητηρίου, συνιστούν πράξεις αντισυμβατικές, οι οποίες αφενός οδηγούν σε απώλεια της ειρηνικής κατοχής του υποστατικού και αφετέρου, ο Αιτητής αδυνατεί να αποπερατώσει τα έργα ανακαίνισης, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η ζημιά την οποία υφίσταται, αφού δεν μπορεί να επαναλειτουργήσει το καφενείο. Η Καθ’ ης η Αίτηση 1 κατέθεσε ότι οι εργασίες ανακαίνισης του επίδικου, συμπληρώθηκαν εσωτερικά και εξωτερικά. Ο Αιτητής δεν το σχολίασε στη δική του μαρτυρία.
Υποστήριξε ότι είναι επάναγκες όπως εκδοθούν τα αιτούμενα Διατάγματα και ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για την έκδοση των μονομερώς. Τα ζητήματα τα οποία προκύπτουν, είναι κατεπείγον όπως επιλυθούν άμεσα, για να παύσει η παρανομία των Καθ’ ων η Αίτηση που οδηγεί σε απαγόρευση χρήσης του υποστατικού από το θέσμιο ενοικιαστή. Υπάρχει δε σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση, αφού με τη συμπεριφορά των Καθ' ων η Αίτηση, υπάρχει παραβίαση των συμβατικών τους υποχρεώσεων σε τέτοιο βαθμό, που ο Αιτητής έχει απωλέσει την ειρηνική κατοχή του υποστατικού και υφίσταται ζημιές, τόσο ειδικές, όσο και διαφυγόντα κέρδη. Πέραν των διαφυγόντων κερδών, ο Αιτητής έχασε εντελώς την πελατεία την οποία δημιούργησε από το 2012, με απρόβλεπτα, δυσμενή αποτελέσματα.
Περαιτέρω, η καθυστέρηση επαναλειτουργίας του επίδικου υποστατικού, επενεργεί αρνητικά στην επιχείρηση του, αφού συνεχώς ανοίγουν νέα μαγαζιά παρόμοιας φύσης στη γύρω περιοχή, λόγο αποπεράτωσης των οδικών έργων και ανάπλασης της περιοχής. Το ισοζύγιο της ευχέρειας κλίνει καταφανώς υπέρ του Αιτητή, όπως υποστήριξε, καθότι με την έκδοση των αιτούμενων Διαταγμάτων, οι Καθ’ ων η Αίτηση ουδεμία ζημία θα υποστούν, αντιθέτως θα περιορίσουν τις ζημιές τους, αφού η συνεχιζόμενη παραβίαση ουσιωδών όρων της σύμβασης εκ μέρους τους, θα οδηγήσει στην καταβολή πολύ περισσότερων αποζημιώσεων.
Ο ίδιος, από την 5.7.2022, υφίσταται καθημερινά ζημιές, οι οποίες είναι τέτοιες, που εάν δεν εκδοθούν τα αιτούμενα Διατάγματα, θα είναι αδύνατο να αποκατασταθούν στο μέλλον. Αναφορικά με την ημερομηνία 5.7.2022, το Δικαστήριο έχει ήδη σχολιάσει πιο πάνω. Η έκδοση των αιτούμενων Διαταγμάτων θα επιφέρει την τάξη, θα αποκαταστήσει την παρανομία και θα επιτρέψει στον Αιτητή να έχει ειρηνική κατοχή του επίδικου υποστατικού, περιορίζοντας την ανεπανόρθωτη βλάβη την οποία έχει ήδη υποστεί, μέχρι την εκδίκαση της κυρίως υπόθεσης.
Σε συμπληρωματική ένορκο δήλωση του, ο Αιτητής υπέδειξε ότι κα. Γιωργάκη ισχυρίζεται πως είχε ενοικιάσει στην εταιρεία BITS AND BITES SNACK RESTAURANT LTD, πέραν του υποστατικού που βρίσκεται στο κυρίως κτίριο και την παρακείμενη αποθήκη. Επισυνάπτει το ενοικιαστήριο έγγραφο σε μια προσπάθεια της να πείσει το Δικαστήριο, αφενός ότι η αναφορά σε αποθήκη επί του ενοικιαστηρίου εγγράφου εξυπακούεται ότι είναι το επίδικο αποχωρητήριο, το οποίο χρησιμοποιούσε ο Αιτητής για σκοπούς του καφενείου και αφετέρου, να πείσει το Δικαστήριο ότι δεν υπήρχε περίπτωση να είχε παραχωρηθεί στον Αιτητή το αποχωρητήριο, αφού ήταν ήδη ενοικιασμένο στην αναφερόμενη εταιρεία. Ο Αιτητής λέγει ότι αυτό είναι ψεύδος και παραπλανητικό.
Μπροστά ακριβώς από το αποχωρητήριο από τη μεριά της οδού Γρηγορίου Ξενοπούλου, όταν ο ίδιος ενοικίασε το επίδικο υποστατικό από τους Καθ’ ων η Αίτηση, υπήρχε μια «αποθήκη», η οποία εφαπτόταν με ξεχωριστό τοίχο στο επίδικο αποχωρητήριο. Η «αποθήκη» αυτή, ως είχε ενημερωθεί εκ των υστέρων από τους τότε ένοικους, είχε κατασκευαστεί αρχικά ως κλειστός χώρος στάθμευσης αλλά για λόγους άγνωστους στον ίδιο, είχε μετατραπεί σε «αποθήκη». Ακριβώς μπροστά από την αναφερόμενη «αποθήκη», υπήρχε μια μεγάλη, δίφυλλη πόρτα που άνοιγε ολόκληρη, προφανώς για να μπορέσει να σταθμεύσει όχημα, καθώς επίσης άλλη μια πόρτα που βρισκόταν βόρεια της «αποθήκης» και πλησίον του αποχωρητηρίου.
Όταν ο κ. Μαλιδέλλης είχε ενοικιάσει το επίδικο καφενείο, τον Νοέμβριο 2012, το υποστατικό με αριθμό 5, που ήταν περίπτερο, χρησιμοποιούσε τον εν λόγω χώρο ως αποθήκη. Μετά πάροδο περί του ενός έτους, το περίπτερο που διαχειριζόταν η εταιρεία BITS AND BITES SNACK RESTAURANT LTD, κάηκε ολοσχερώς, προκαλώντας και ζημιές στην εξωτερική μεριά του κτιρίου. Εξαιτίας αυτής της καταστροφής ο ενοικιαστής του καταστήματος 5, έφυγε. Μετά πάροδο κάποιων μηνών, η αναφερόμενη «αποθήκη», επίσης κάηκε. Ο Αιτητής κατέθεσε ότι, μετά από τα πιο πάνω γεγονότα, οι Καθ’ ων η Αίτηση κατεδάφισαν την εν λόγω «αποθήκη», με σκοπό να τη μετατρέψουν σε ανοικτό χώρο στάθμευσης. Η ύπαρξη του συγκεκριμένου κλειστού χώρου στάθμευσης και η παράνομη μετατροπή του σε «αποθήκη» του, άνευ Αδείας από τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου, επιβεβαιώνεται και από επιστολή που έλαβαν οι Καθ’ ων η Αίτηση από το Δήμο Λευκωσίας περί τον Οκτώβριο 2014, έγγραφο το οποίο καταχώρησε η ίδια η ενόρκως δηλούσα στο Δικαστήριο κατά το στάδιο της κυρίως εξέτασης της στην υπόθεση Ε67/21.
Ο ενόρκως δηλών κατέθεσε ότι στην παράγραφο 4 της επιστολής του Δήμου Λευκωσίας ημερομηνίας 29.10.2014, φαίνεται ξεκάθαρα πως ο Δήμος εξέφρασε γραπτώς παράπονο για την αλλαγή χρήσης του κλειστού χώρου στάθμευσης σε αποθήκη, ζητώντας την αποκατάσταση της παρανομίας. Στην ίδια επιστολή, στο σημείο 5, γίνεται αναφορά σε βοηθητική οικοδομή η οποία θέλει επιδιόρθωση. Η βοηθητική οικοδομή είναι το επίδικο αποχωρητήριο, όπως είπε ο μάρτυρας. Εν τω μεταξύ, μετά την κατεδάφιση του αποχωρητηρίου περί τις αρχές Δεκεμβρίου 2022, ουδέν κτίσμα και/ή βοηθητική οικοδομή υπάρχει περιμετρικά του κυρίως κτιρίου. Η Καθ’ ης η Αίτηση 1 ισχυρίστηκε ότι το αποχωρητήριο κατεδαφίστηκε επειδή ήταν επικίνδυνο. Αυτή ήταν και η αναφορά στην επιστολή του Δήμου στην οποία παραπέμπει ο μάρτυρας, αλλά ο ίδιος δεν σχολίασε το ζήτημα της επικινδυνότητας.
Περαιτέρω, ο Αιτητής κατέθεσε ότι, όπως φαίνεται και από το Τεκμήριο Β της Καθ’ ης η Αίτηση 1, δηλαδή το ενοικιαστήριο έγγραφο ημερομηνίας 21.1.2002 με την εταιρεία BITS AND BITES SNACK RESTAURANT LTD, δεν αναφέρεται ούτε σε πλυσταριό, ούτε σε αποχωρητήριο, όπως η ίδια θέλει να το παρουσιάσει, αλλά σε αποθήκη. Δεν σχολιάζει όμως ότι από το δικό του συμβόλαιο ενοικίασης, απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά σε άλλο χώρο, όπως το αποχωρητήριο, το οποίο ήταν έξω από το επίδικο υποστατικό.
Ο κ. Μαλιδέλλης υπέδειξε ότι το γεγονός πως η ενόρκως δηλούσα αναφέρει ότι ο Αιτητής έλαβε, εν αγνοία τους, τα κλειδιά του αποχωρητηρίου, είναι ένα μεγάλο ψέμα, καθ' ότι πέραν του γεγονότος ότι του δόθηκαν τα κλειδιά από τον προηγούμενο ενοικιαστή με τη σύμφωνο γνώμη της [αρχικά ο Αιτητής είχε ισχυριστεί ότι έλαβε τα κλειδιά από τους Καθ’ ων η Αίτηση], όταν αποφάσισαν να κατεδαφίσουν την αποθήκη και να τη μετατρέψουν σε ανοιχτό χώρο στάθμευσης, τον ενημέρωσαν και ο ίδιος ήταν παρών, αφού η κατεδάφιση έγινε με προσοχή και ελεγχόμενα, ούτως ώστε να μην προκληθεί ζημιά στο αποχωρητήριο το οποίο χρησιμοποιούσε ο κ. Μαλιδέλλης για σκοπούς των αναγκών του επίδικου υποστατικού.
Η Καθ’ ης η Αίτηση 1 αντίκρουσε αυτό τον ισχυρισμό και η μαρτυρία της επί του σημείου παρέμεινε αναντίλεκτη. Επιπλέον, ο Αιτητής κατέθεσε ότι η πυρκαγιά στο περίπτερο είχε λάβει χώραν περί το 2013 και ότι μερικούς μήνες μετά, κάηκε και η αποθήκη. Ο Δήμος Λευκωσίας, σε επιστολή τους το 2014, την οποία επικαλείται ο Αιτητής, αναφέρονται στο κατάστημα που είχε καεί, σε χρήση του κλειστού χώρου στάθμευσης ως αποθήκη, τον οποίο ισχυρίζεται ο Αιτητής ότι χρησιμοποιούσε το κατάστημα που είχε καεί ως αποθήκη και ο οποίος προφανώς μέχρι τον Οκτώβριο 2014, δεν είχε καεί ακόμα και ότι υπήρχαν ήδη φθορές στους τοίχους και την οροφή της βοηθητικής οικοδομής, η οποία ήταν το αποχωρητήριο κατά τον Αιτητή, πριν καεί και ο κλειστός χώρος στάθμευσης ή αποθήκη. Πέραν από τις ανακολουθίες στη μαρτυρία του που έχουν ήδη σημειωθεί, διερωτάται κάποιος γιατί να ληφθούν μέτρα κατά την κατεδάφιση του κλειστού χώρου στάθμευσης, ώστε να μην προκληθούν ζημιές σε οικοδόμημα, όπως ισχυρίστηκε, το οποίο ήταν ήδη επικίνδυνο;
Ο Αιτητής εξουσιοδότησε το δικηγόρο του να μεταβεί στις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου Λευκωσίας και να διενεργήσει σχετική έρευνα στους φακέλους που αφορούν το επίδικο υποστατικό. Από την έρευνα, η οποία έγινε 13.3.2023 και 14.3.2023, διαπιστώθηκε ότι στο ισόγειο του κτιρίου, υπήρχαν δύο κατοικίες, μια από τη μεριά της Αγίας Ελένης και μια στην οδό Γρηγορίου Ξενοπούλου. Το 1973, υποβλήθηκαν σχέδια για να μετατραπούν οι δύο κατοικίες, σε 5 συνολικά μαγαζιά. Δύο μαγαζιά ήταν από τη μεριά της οδού Γρηγορίου Ξενοπούλου και τρία μαγαζιά, από την μεριά της οδού Αγίας Ελένης. Το κατάστημα με τον αριθμό 2, διαχωρίστηκε στο βόρειο μέρος, το οποίο αποτελεί το καφενείο του οποίου ο Αιτητής είναι θέσμιος ενοικιαστής, ενώ το υπόλοιπο κατάστημα, ενοποιήθηκε με το κατάστημα 1. Ως αποτέλεσμα αυτού του διαχωρισμού, το καφενείο έμεινε χωρίς αποχωρητήριο.
Μετά από τον αναφερόμενο διαχωρισμό, δηλώθηκε στις Τεχνικές Υπηρεσίες, ότι το αποχωρητήριο που βρισκόταν στην ανατολική πλευρά, χρεώθηκε στο καφενείο στο οποίο είναι ενοικιαστής ο Αιτητής. Περί της δηλώσεως αυτής, δεν υπάρχει άλλη μαρτυρία, ενώ ο διαχωρισμός, σύμφωνα με τα λεγόμενα και τα Τεκμήρια του Αιτητή, έγινε τη δεκαετία του 1970, ενώ ο ίδιος ενοικίασε το επίδικο το 2012. Έλαβε την κατοχή από τον προηγούμενο ενοικιαστή, ο οποίος ήταν στο επίδικο 20 χρόνια, δηλαδή από τη δεκαετία του 1990 και ο προηγούμενος ενοικιαστής του έδωσε τα κλειδιά του αποχωρητήριου. Συνεπώς, πώς είχε μείνει χωρίς αποχωρητήριο το επίδικο από τη δεκαετία 1970;
Ο Αιτητής παρουσίασε σχέδιο και ισχυρίστηκε ότι το επίδικο κατάστημα που ενοικιάζει, είναι αυτό που αναφέρεται ως «καφενείο είδη σνακ», βρίσκεται κάτω δεξιά επί του σχεδίου και διαχωρίζεται με γραμμή ροζ επί του σχεδίου με το υπόλοιπο κατάστημα με αριθμό 2, το οποίο ενοποιήθηκε με το κατάστημα 1. Ας σημειωθεί εδώ, ότι τα Τεκμήρια τα οποία αφορούν σε σχέδια, δεν είναι ευκρινή. Το κατάστημα που ενοικίαζε η εταιρεία BITS & BITES SNACK RESTAURANT LTD, είναι αυτό με τον αριθμό 5 που είναι το πρώτο αριστερά όπως φαίνεται επί του σχεδίου και στο οποίο αναγράφεται «κατεστραμμένο κατάστημα (πυρκαγιά)». Στο ίδιο σχέδιο, αριστερά, προς την ανατολική μεριά που βρίσκεται η οδός Γρηγορίου Ξενοπούλου, βρισκόταν η αποθήκη (κλειστός χώρος στάθμευσης), την οποία λέγει η κ. Γιωργάκη ότι ενοικίαζε στην εταιρεία BITS & BITES SNACK RESTAURANT LTD και επί της οποίας αναγράφεται «αποθήκη από καμένο κατάστημα». Ακριβώς δίπλα από την «αποθήκη», προς τη δυτική της μεριά, φαίνεται το επίδικο αποχωρητήριο επί του οποίου αναγράφεται η λέξη «WC καφενείου».
Ο ενόρκως δηλών υποστήριξε ότι, όλα τα ανωτέρω δείχνουν πως το αποχωρητήριο που βρισκόταν στην νότια πλευρά του κυρίως κτιρίου, ήταν χρεωμένο στο υποστατικό που ενοικιάζει και γι’ αυτό άλλωστε δηλώθηκε από τους ίδιους τους Αιτητές στις Τεχνικές Υπηρεσίες, οι οποίες έδωσαν Άδεια λειτουργίας ως καφενείο και πώληση σνακ. Αυτά τα γνώριζε η κα. Γιωργάκη και εκδικητικά προχώρησε στην κατεδάφιση του αποχωρητηρίου, χωρίς να τον ενημερώσει και χωρίς να του υποδείξει εναλλακτικό αποχωρητήριο, με αποτέλεσμα ο Αιτητής σήμερα να μην έχει πρόσβαση σε αποχωρητήριο, κάτι που ισοδυναμεί σε αδυναμία του να κατέχει ειρηνικά το υποστατικό.
Στα πλαίσια της κυρίως εξέτασης της κας. Γιωργάκη κατά την ακροαματική διαδικασία της Αίτησης Ε67/21, η ίδια αναφέρει στη γραπτή δήλωση της, ότι το αποχωρητήριο ήταν προς χρήσην του Αιτητή στην παρούσα και ότι εκείνος θα έπρεπε να το επιδιορθώσει, ενώ κατά το στάδιο της αντεξέτασης, ανέφερε ότι ήταν κοινόχρηστο. Σε κανένα σημείο όμως δεν αναφέρθηκε σε αποθήκη που ενοικιάστηκε σε τρίτο άτομο, κάτι που, κατά τον Αιτητή, καταμαρτυρεί τη ψευδή αναφορά της.
Οι Καθ’ ων η Αίτηση υπολογίζουν ότι από την 1.1.2015, το οφειλόμενο ενοίκιο ήταν €650.- αντί €450.- και αυτό αποτελεί αντικείμενο της Αίτησης Ε67/21. Ακόμα, ο Αιτητής κατέθεσε ότι μέχρι και το έτος 2020, εξέδιδε όλες τις Άδειες. Το έτος 2021 μέχρι σήμερα, δεν έχει προχωρήσει σε έκδοση κάποιας Άδειας, αφού θα πρέπει πρώτα να ολοκληρώσει τις εργασίες ανακαίνισης και μετά να το πράξει.
Ιστορικό:
Δικόγραφα:
Η υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση καταχωρίστηκε την 19.1.2023 και μ’ αυτήν ο Αιτητής εξαιτείται ως ακολούθως:
«1) Απόφαση και/ή διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάζει τους Καθ’ ων η αίτηση 1 και 2 αλληλέγγυα και κεχωρισμένα να καταβάλουν στον αιτητή αποζημιώσεις ύψους €3.150- που αντιπροσωπεύουν τα πληρωτέα από αυτόν ενοίκια από τον μήνα Ιούλιο του 2022 μέχρι και Ιανουάριο του 2023 ήτοι €450- για 7 μήνες, λόγω απώλειας ειρηνικής κατοχής και χρήσης του υποστατικού.
2) Διάταγμα και/ή απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου που να διατάζει αλληλέγγυα και κεχωρισμένα τους Καθ’ ων η αίτηση 1 και 2 στην καταβολή ποσού €450- δια έκαστο μήνα από 01.02.23 μέχρι την παύση της επέμβασης των, στο υποστατικό που κατέχει ο αιτητής ως θέσμιος ενοικιαστής και/ή μέχρι ο αιτητής να έχει ειρηνική κατοχή του επίδικου υποστατικού.
3) Απόφαση και/ή διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάζει τους Καθ’ ων η αίτηση 1 και 2 αλληλέγγυα και κεχωρισμένα να καταβάλουν στον αιτητή αποζημιώσεις για διαφυγόντα κέρδη αφού με την στάση τους εμποδίζουν τον αιτητή να έχει ειρηνική κατοχή και χρήση του υποστατικού, από τον Σεπτέμβριο του 2022 με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αποπερατώσει τα έργα ανακαίνισης του καφενείου και να επαναρχίσει την επιχείρηση.
4) Δηλωτική απόφαση ότι ο αιτητής κατέχει το υποστατικό ως θέσμιος ενοικιαστής.
5) Απόφαση και/ή διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάζει τους Καθ’ ων η αίτηση 1 και 2 αλληλέγγυα και κεχωρισμένα να καταβάλουν στον Αιτητή υπό μορφή ειδικών αποζημιώσεων τα έξοδα για επαναφορά και/ή αντικατάσταση του αποχωρητηρίου, το οποίο κατεδάφισε η Καθ’ ης η αίτηση 1 παράνομα και χωρίς να ενημερώσει τον Αιτητή.
6) Απόφαση και/ή διάταγμα του Δικαστηρίου που να υποχρεώνει τους Καθ’ ων η αίτηση 1 και 2 να υπογράψουν οτιδήποτε σχετικό έγγραφο χρειάζεται, ούτως ώστε ο αιτητής να λειτουργήσει νόμιμα την επιχείρηση του στο υποστατικού που ενοικιάζει ως θέσμιος ενοικιαστής, ως η υποχρέωση τους στην παράγραφο 6 της σύμβασης ενοικίασης ημερ. 27.11.12 και να απέχουν από οποιαδήποτε ενέργεια που αποσκοπεί στην απώλεια ειρηνικής κατοχής το υποστατικού.
7) Διάταγμα και/ή απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου με το οποίο να κατάσχεται η προσωπική εγγύηση που υπέγραψε η Καθ’ ης η αίτηση 1 στα πλαίσια της αίτησης Ε67/22 για σκοπούς αποζημίωσης του Αιτητή, για τις ζημιές που προκλήθηκαν ένεκα της έκδοσης του προσωρινού διατάγματος ημερ. 05.07.22 το οποίο ακυρώθηκε την 05.08.22.
8) Τιμωρητικές αποζημιώσεις
9) Οποιοδήποτε άλλη θεραπεία κρίνει το Σεβαστό Δικαστήριο ως εύλογη και δίκαιη.
10) Νόμιμο τόκο και έξοδα πλέον Φ.Π.Α.»
Ο Αιτητής ενάγει ως ο θέσμιος ενοικιαστής του ισογείου καταστήματος (καφενείο) που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του ακινήτου με αρ. εγγραφής 2397, Τεμάχιο 567, Φ/Σχ.21/54.3.1, Τμήμα επί 1115, επί της οδού Αγίας Ελένης 5 και Στασάνδρου, δυνάμει σύμβασης ενοικίασης ημερομηνίας 27.11.2022, η οποία έληξε την 30.11.2014. Η σύμβαση ενοικίασης έγινε με τους Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 και τη μητέρα τους, η οποία απεβίωσε την 28.9.2018 και έκτοτε, μοναδικοί ιδιοκτήτες είναι οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2.
Το αρχικό ενοίκιο ήταν €600.- μηνιαίως. Το συμβόλαιο ενοικίασης έληξε, ο Αιτητής παρέμεινε εντός του επίδικο και κατέστη θέσμιος ενοικιαστής. Το κτίριο, μέρος του οποίου αποτελεί το επίδικο υποστατικό, ανεγέρθη πολύ πριν το έτος 1999 και ευρίσκεται εντός των ορίων που καλύπτει ο περί Ενοικιοστασίου Νόμος. Ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι, κατά ή περί το Δεκέμβριο 2014, τα μέρη συμφώνησαν στη μείωση του ενοικίου σε €450.-, από 1.1.2015.
Ήταν ρητός και/ή εξυπακουόμενος όρος του συμβολαίου, ότι ο Αιτητής θα έχει αποκλειστική κατοχή του αποχωρητηρίου στην ανατολική πλευρά του κυρίως κτιρίου, για σκοπούς χρήσης από το επίδικο υποστατικό. Ο όρος 6 της σύμβασης ενοικίασης, προνοούσε ότι ο ενοικιαστής έχει το δικαίωμα να κάμει οποιεσδήποτε τροποποιήσεις και/ή προσθήκες και/ή επισκευές στο ενοικιαζόμενο ακίνητο, την ηλεκτρική εγκατάσταση ή άλλη εγκατάσταση, με δικά του έξοδα και όπου απαιτείται η έγγραφη σύμφωνη γνώμη των ιδιοκτητών, αυτοί υποχρεούνται να την παρέχουν.
Ο Αιτητής έλαβε κατοχή του επίδικου δυνάμει του ενοικιαστηρίου εγγράφου, εντός του οποίου λειτουργούσε καφενείο. Το αποχωρητήριο του επίδικου βρισκόταν στην αυλή του κυρίως κτιρίου, κλειδιά του οποίου είχε μόνο ο Αιτητής. Λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, το επίδικο υπολειτουργούσε ή δεν λειτουργούσε, από το Μάρτιο 2020 μέχρι το τέλος του 2020. Έπειτα, άρχισαν έργα ανάπλασης της Μακαρίου και των παρόδων, έχοντας ως αποτέλεσμα το επίδικο να παραμείνει κλειστό. Κατά την ίδια περίοδο, ο Αιτητής αποφάσισε να το ανακαινίσει.
Οι Καθ’ ων η Αίτηση απέστειλαν επιστολή τερματισμού της ενοικίασης, λόγω οφειλής τριών ενοικίων και επειδή ο Αιτητής είχε υπενοικιάσει το επίδικο υποστατικό. Ο Αιτητής κατέβαλε τα τρία ενοίκια και αρνήθηκε τον ισχυρισμό περί υπενοικίασης. Οι Καθ’ ων η Αίτηση καταχώρισαν εναντίον του, την Αίτηση έξωσης αρ. Ε67/21. Ζήτησαν δε και πέτυχαν την έκδοση προσωρινού Διατάγματος, για τον τερματισμό των εργασιών ανακαίνισης. Οι εργασίες έπαψαν και το Δικαστήριο ακύρωσε το Διάταγμα ένα μήνα αργότερα και αφού άκουσε και τον Αιτητή. Τα έργα επανάρχισαν τον επόμενο μήνα, αλλά η Καθ’ ης η Αίτηση 1 ενεργεί με τέτοιο τρόπο, ώστε ο Αιτητής να έχει απωλέσει την ειρηνική κατοχή του επίδικου υποστατικού.
Αρνείται να υπογράψει οτιδήποτε σχετικό για να μπορέσει ο Αιτητής να επανασυνδέσει το επίδικο με την Αρχή Ηλεκτρισμού και το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας και έχει καταστρέψει το αποχωρητήριο το οποίο χρησιμοποιούσε ο Αιτητής. Ως αποτέλεσμα, ο Αιτητής υφίσταται ζημιές.
Οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, καταχώρισαν Απάντηση την 30.1.2024 και αρνούνται τις αιτούμενες θεραπείες. Αρνούνται δε ότι ο Αιτητής έχει απωλέσει την ειρηνική κατοχή και χρήση του επίδικου υποστατικού και ότι δικαιούται σε αποζημιώσεις γι’ αυτό το λόγο. Οι Καθ’ ων η Αίτηση ισχυρίζονται ότι είναι πλήρως συμμορφούμενοι με τους όρους της σύμβασης ενοικίασης και ουδέποτε αρνήθηκαν να υπογράψουν οτιδήποτε σχετικό με τη λειτουργία του επίδικου υποστατικού, ούτε προέβησαν σε ενέργειες που αποσκοπούσαν στην απώλεια της ειρηνικής κατοχής του επίδικου υποστατικού. Οι Καθ’ ων η Αίτηση έφερναν ένσταση στο ότι η ανακαίνιση γινόταν από τρίτο πρόσωπο, κατόπιν υπενοικίασης.
Οι Καθ’ ων η Αίτηση δέχονται ότι ο Αιτητής είναι θέσμιος ενοικιαστής και ότι το επίδικο υποστατικό είναι ενοικιοστασιακό. Ουδέποτε όμως συμφώνησαν σε μείωση του ενοικίου από €600.- σε €450.-. Περαιτέρω, ισχυρίζονται ότι ο Αιτητής ουδέποτε ενοικίασε τον εξωτερικό χώρο στον οποίο βρισκόταν το αποχωρητήριο και γι’ αυτό το λόγο, δεν αναφέρεται πουθενά στο συμβόλαιο η ενοικίαση του αποχωρητηρίου και δεν του παρέδωσαν κλειδιά του αποχωρητηρίου. Επιπλέον, για την ενοικίαση του επίδικου από τον προηγούμενο ενοικιαστή για τη λειτουργία καφενείου, το καθεστώς του οποίου κληρονόμησε ο Αιτητής, δεν απαιτείτο αποχωρητήριο. Εξάλλου, κατά την ημερομηνία ενοικίασης του επίδικου από τον Αιτητή, ο εξωτερικός χώρος στον οποίο βρισκόταν το αποχωρητήριο, ήταν ενοικιασμένος από άλλο ενοικιαστή παρακείμενου υποστατικού, δυνάμει ενοικιαστηρίου εγγράφου.
Οι Καθ’ ων η Αίτηση δικογραφούν ότι η καταβολή μειωμένου ενοικίου ήταν αυθαίρετη και ότι ο Αιτητής συστηματικά καθυστερούσε την καταβολή ενοικίων. Όντως καταχώρισαν την Αίτηση Ε67/21 εναντίον του Αιτητή, για την έξωση του λόγω οφειλόμενων ενοικίων και υπενοικίασης και όντως στα πλαίσια της, πέτυχαν την έκδοση Διατάγματος μονομερώς, το οποίο αργότερα ακυρώθηκε. Οι εργασίες στο επίδικο έχουν διεκπεραιωθεί, τόσο εσωτερικά, όσο και εξωτερικά.
Ο Αιτητής ουδέποτε προσκόμισε στους Καθ’ ων η Αίτηση οποιοδήποτε σχετικό έγγραφο, για υπογραφή με σκοπό την επανασύνδεση του ηλεκτρικού ρεύματος ή του ρολογιού της Υδατοπρομήθειας και αυτοί να αρνήθηκαν. Η αποκοπή του ρεύματος και η αποσύνδεση του μετρητή της Υδατοπρομήθειας, δεν έγιναν με οδηγίες των Καθ’ ων η Αίτηση, αλλά γιατί ο Αιτητής όφειλε ποσά για την κατανάλωση νερού και ρεύματος. Το αποχωρητήριο κατεδαφίστηκε μεν, αλλά επειδή αυτό ήταν επικίνδυνο και ακατάλληλο και για λόγους που αφορούσαν το συμφέρον της περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση και δεν ενοικιαζόταν από τον Αιτητή.
Εκδοθέντα προσωρινά Διατάγματα:
Την 24.1.2023, το Δικαστήριο εξέδωσε μονομερώς προσωρινό, απαγορευτικό Διάταγμα, ως η παράγραφος (Α), με τη προσθήκη πριν την τελευταία τελεία, της φράσης «και απόλαυση του μίσθιου» και προσωρινά, προστατικά Διατάγματα ως οι παράγραφοι (Β) και (Γ) της υπό εξέταση αίτησης. Οι παράγραφοι (Δ) και (Ε), ορίστηκαν για επίδοση. Τα Διατάγματα τελούσαν υπό τον όρο καταχώρησης εγγύησης από τον Αιτητή για το ποσό των €2.000 και υπό την αίρεση της καταβολής μηνιαίου ενοικίου για το επίδικο υποστατικό, ύψους €450.-, την πρώτη ημέρα κάθε μήνα, αρχής γενομένης την 1.2.2023, με επτά (7) μέρες χάρη.
Διαδικασία:
Το Δικαστήριο δεν άκουσε προφορική μαρτυρία, ούτε αντεξετάστηκα ενόρκως δηλούντες. Οι συνήγοροι των μερών καταχώρισαν γραπτές αγορεύσεις. Ερμηνεύοντας τις σχετικές πρόνοιες του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν. 23/83 όπως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα και των περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικών Κανονισμών 1983, όπως αυτοί έχουν τροποποιηθεί μέχρι σήμερα και επειδή η υπό εξέταση αποτελεί αίτηση προ της εκδίκασης της ουσίας της διαφοράς μεταξύ των διαδίκων, έκρινα ότι η παρουσία Παρέδρων δεν είναι αναγκαία και το Δικαστήριο συνεδρίασε με μονομελή σύνθεση.
Ένσταση:
Ένσταση εκ μέρους των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, καταχωρήθηκε την 15.3.2023 και αυτή βασίζεται στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο, Κεφ. 6, άρθρα 4 και 9, στον περί Ενοικιοστασίου Νόμο 1983, στους περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικούς Κανονισμούς, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.48 θθ.1, 2, 3, 4, 7, 8 και 9, Δ.57 θ.2, Δ.64, στον περί Δικαστηρίων Νόμο, Ν.14/60, άρθρα 29 και 32, στο Άρθρο 30 του Συντάγματος, στην Νομολογία και στις γενικές και συμφυείς εξουσίες και την πρακτική του Δικαστηρίου. Οι συγκεκριμένοι λόγοι ένστασης είναι οι ακόλουθοι:
«1. Η αίτηση είναι καταχρηστική και/ή κατά νόμω και ουσία αβάσιμη και/ή δεν πληρούνται οι νόμιμες προϋποθέσεις για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος.
2. Το Διάταγμα το οποίο αιτείται ο Αιτητής υπό σημείο Α. στην αίτηση του ημερομηνίας 19/01/2023 δεν μπορεί να εκδοθεί και/ή να συνεχίσει να έχει ισχύ καθότι ο Αιτητής δεν έχει αποδείξει με ποιο τρόπο οι Καθ’ ων η Αίτηση τον εμποδίζουν να απολαμβάνει ειρηνική κατοχή του υποστατικού του.
3. Το Διάταγμα το οποίο αιτείται ο Αιτητής υπό σημείο Β. στην αίτηση του ημερομηνίας 19/01/2023 δεν μπορεί να εκδοθεί και/ή να συνεχίσει να ισχύει καθότι είναι γενικό, και ο Αιτητής δεν έχει αποδείξει τι είναι το «σχετικό» το οποίο πρέπει να υπογράφει από τους Καθ’ ων η Αίτησης και/ή ο Αιτητής δεν έχει αποδείξει για ποιο τρόπο η μετάβαση των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 στην Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου είναι υποχρέωση των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2.
4. Το Διάταγμα το οποίο αιτείται ο Αιτητής υπό σημείο Γ. στην αίτηση του ημερομηνίας 19/01/2023 δεν μπορεί να εκδοθεί και/ή να συνεχίσει να έχει ισχύ καθότι ο Αιτητής αιτείται αυτό καταχρηστικά και/ή ετεροχρονισμένα αφού δεν έχει παρουσιάσει μαρτυρία που να δείχνει ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 αρνήθηκαν οποιαδήποτε στιγμή να υπογράψουν οποιαδήποτε αίτηση για χρήση του υποστατικού από τον Αιτητή.
5. Ο Αιτητής δεν νομιμοποιείται από το να ζητά την έκδοση των Διαταγμάτων υπό Δ και Ε στην αίτηση τους ημερομηνίας 19/01/2023 καθότι αναφέρεται σε χώρο και/ή υποστατικό το οποίο ουδέποτε ενοίκιασε από τους Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, για το οποίο ουδέποτε κατέβαλε ενοίκιο και για το οποίο δεν γίνεται καμία αναφορά στο επίδικο ενοικιαστήριο έγγραφο, όπως λεπτομερώς εξηγείται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση.
6. Η αίτηση καταχωρείται κακόπιστα και/ή είναι καταχρηστική.
7. Η Αίτηση δεν αποκαλύπτει στοιχεία που να δικαιολογούν την έκδοση των αιτούμενων Διαταγμάτων και/ή ο Αιτητής δεν αναφέρει την αλήθεια στο Δικαστήριο και/ή δεν έχει έρθει με καθαρά χέρια ενώπιον του Δικαστηρίου.
8. Οι Αιτητής δεν αποκαλύπτει εκ πρώτης όψεως και/ή οποιανδήποτε ουσιαστική Υπεράσπιση και/ή οποιοδήποτε συζητήσιμο σημείο που να δικαιολογεί την παροχή δυνατότητας σε αυτούς να αιτείται τα ενδιάμεσα διατάγματα.
9. Οι περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης επιβάλλουν όπως το Σεβαστό Δικαστήριο ασκήσει τη διακριτική του ευχέρεια κατά της έγκρισης των αιτούμενων Διαταγμάτων.»
Η ένσταση συνοδεύεται από ένορκο δήλωση της κας. Μόνικας Γιωργάκη, από τη Λευκωσία. Η ενόρκως δηλούσα λέγει ότι είναι η Καθ’ ης η Αίτηση 1, αδελφή του Καθ’ ου η Αίτηση 2 και πλήρως εξουσιοδοτημένη να προβεί στη δήλωση της. Γνωρίζει δε προσωπικά τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης.
Στις 27.11.2012 υπέγραψαν ενοικιαστήριο έγγραφο με τον Αιτητή, για το κατάστημα επί της οδού Αγίας Ελένης 5 και Στασάνδρου. Το κατάστημα προηγουμένως ήταν ενοικιασμένο στον Ν.Χ. και ο Αιτητής πήρε κατοχή από τον προηγούμενο ενοικιαστή. Το ενοικιαστήριο έγγραφο είναι το Τεκμήριο 1 στην ένορκο δήλωση του κ. Μαλιδέλλη και το δικό της Τεκμήριο Α. Δεν προβλέπεται ενοικίαση άλλου χώρου εκτός από το κατάστημα. Ουδέποτε τέθηκε θέμα να ενοικιαστεί οποιοσδήποτε άλλος χώρος και ιδιαίτερα, ο χώρος που βρισκόταν το αποχωρητήριο, γιατί ο χώρος αυτός, μαζί με το κατάστημα αρ. 5Β στην οδό Στασάνδρου, ήταν ενοικιασμένο στην εταιρεία BITS AND BITES SNACK RESTAURANT LTD και στο ενοικιαστήριο έγγραφο με την εν λόγω εταιρεία, ημερομηνίας 21.1.2002, αναφέρονται τα εξής: «Ενοικιάζεται στην εταιρεία BITS AND BITES SNACK RESTAURANT LTD ένα κατάστημα στην οδό Στασάνδρου 5 Β και παρακείμενη αποθήκη». Αυτό δεν αναγράφεται στο συμβόλαιο του Αιτητή. Η εταιρεία BITS AND BITES SNACK RESTAURANT LTD, είχε κατοχή μέχρι τις 18.2.2014, οπότε δυνάμει συμφωνίας μεταξύ των Καθ’ ων η Αίτηση και της εταιρείας, έγινε τερματισμός του ενοικιαστηρίου εγγράφου ημερομηνίας 21.1.2002.
Η κα. Γιωργάκη κατέθεσε ότι η αναφορά του Αιτητή ότι του παρέδωσε κλειδιά κατά τη σύναψη της σύμβασης, είναι παντελώς ψευδής, γιατί τα κλειδιά τα κρατούσε η εταιρεία BITS AND BITES SNACK RESTAURANT LTD και τα κρατούσε μέχρι 18.2.2014, οπότε δεν μπορούσαν οι Καθ’ ων η Αίτηση και να ήθελαν, να ενοικιάσουν τον παρακείμενο χώρο στον Αιτητή, καθότι υπήρχε ακόμη νόμιμος κάτοχος του χώρου. Ουδέποτε είχαν δώσει οποιαδήποτε κλειδιά στον Αιτητή. Όταν η παρακείμενη αποθήκη, πλυσταριό και αποχωρητήριο, κατέστησαν επικίνδυνα, προχώρησαν στην κατεδάφιση τους. Η μάρτυρας κατέθεσε ότι, προφανώς, ο Αιτητής έβαλε κλειδαριά και μ’ αυτό τον τρόπο, πίστεψε ότι απέκτησε και κατοχή του χώρου, πράγμα το οποίο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Η ενόρκως δηλούσα κατέθεσε ότι η μητέρα της ζει. Οι σημερινοί ιδιοκτήτες του ακινήτου είναι οι Καθ’ ων η Αίτηση, μετά από μεταβίβαση που έγινε στο όνομα τους από τη μητέρα τους. Το αρχικό ενοίκιο ήταν €600.- και δυνάμει του συμβολαίου ημερομηνίας 27.11.2012, έπρεπε από την 1.12.2014, το ενοίκιο να γίνει €650.-. Ουδέποτε οι Καθ’ ων η Αίτηση έκαναν οποιαδήποτε συμφωνία με τον Αιτητή για μείωση του ενοικίου, εξ’ ου και δεν υπάρχει πουθενά γραπτή ή προφορική συμφωνία μεταξύ των δύο μερών. Αντιθέτως, υπάρχουν οι γραπτές μαρτυρίες τους ότι διαμαρτύρονταν επανειλημμένα για το ποσό του ενοικίου και με τον τρόπο που αυτό καταβαλλόταν. Η μάρτυρας επισύναψε Κατάσταση ενοικίων που έχουν ετοιμάσει από τα statements της Τράπεζας. Δεν υπήρχε απολύτως κανένας λόγος να κάνουν αυτό το πράγμα, εξ’ ου και είναι ο ένας εκ των βασικών λόγων για τους οποίους έχουν καταχωρήσει την Αίτηση Ε67/2021, με την οποία ζητούν την έξωση του Αιτητή από το επίδικο υποστατικό.
Πάρα πολλές φορές έγινε παρατήρηση, τόσο στους ιδιοκτήτες, όσο και στον Αιτητή, από τις αρχές του Δήμου Λευκωσίας, ότι η χρήση του υποστατικού για πώληση γρήγορου φαγητού απαγορεύεται και τους ενημέρωσαν ότι έπρεπε να σταματήσει, διαφορετικά θα λάμβαναν μέτρα. Η ενοικίαση του υποστατικού προς τον Αιτητή έγινε ως κατάστημα πώλησης γρήγορου φαγητού και εστίασης και ο Αιτητής όφειλε να εξασφαλίσει όλες τις απαραίτητες άδειες από τις αρμόδιες Αρχές, πράγμα που ποτέ δεν έπραξε.
Η κα. Γιωργάκη κατέθεσε ότι, ουδέποτε η ίδια ή ο αδελφός της, είχαν οποιοδήποτε πρόβλημα να προβεί ο ενοικιαστής τους σε οποιαδήποτε ανακαίνιση του χώρου. Η ένσταση τους, η οποία ήταν και είναι πολύ ισχυρή, είναι ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η ανακαίνιση, ήτοι εν αγνοία των ιδιοκτητών και χωρίς να ενημερώνονται για οτιδήποτε γίνεται στην περιουσία τους κατόπιν υπενοικίασης. Η δε απόφαση του Αιτητή να μην ανοίγει το κατάστημα, ήταν αποκλειστικά δική του. Τα περισσότερα καταστήματα στην περιοχή, τα οποία δυνάμει Διατάγματος υποχρεωτικά ήταν κλειστά για κάποιες ημέρες, τις υπόλοιπες ημέρες ήταν ανοικτά και λειτουργούσαν κανονικά, πράγμα το οποίο μπορούσε να κάνει και ο Αιτητής. Περαιτέρω, τίθεται εν αμφιβόλω ο ισχυρισμός του Αιτητή για απόφαση ανακαίνισης αυτή την περίοδο αφού, από δικές του παραλήψεις διακόπηκε η παροχή ηλεκτρισμού το 2021. Κατά τη μάρτυρα, αυτό από μόνο του, αποδεικνύει ότι πρόθεση του Αιτητή ήταν να αποχωρήσει από το επίδικο υποστατικό και όχι να το ανακαινίσει.
Όντως εστάλη επιστολή από τους δικηγόρους των Αιτητών, ημερομηνίας 15.4.2021, για τερματισμό της σύμβασης ενοικίασης. Πληρώθηκαν τρία ενοίκια αλλά όχι στα €650.-. Η πληρωμή ήταν στα €450.-, πράγμα το οποίο διαφέρει κατά πολύ από το συμφωνηθέν ενοίκιο σύμφωνα με το ενοικιαστήριο έγγραφο. Καταχωρήθηκε η Αίτηση Ε67/2021, αλλά ο Αιτητής προχώρησε και σε υπενοικίαση και στο χώρο εμφανίζονται ως νέος ενοικιαστής, κάποιος Ν.Σ. και ένα άλλο πρόσωπο, ο οποίος αποκαλείται Ντόπερμαν και απειλεί τους πάντες, λέγοντας ότι δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να του καταστρέψει την επένδυση του. Η φωτογραφία στην οποία τυχαία εμφανίζεται ο Ν.Σ. και κατατέθηκε ως τεκμήριο, λήφθηκε όταν η κα. Γιωργάκη φωτογράφισε το κτίριο της. Η ενόρκως δηλούσα κατέθεσε ότι το γεγονός πως ο Αιτητής είχε να θεαθεί στο υποστατικό από πριν τον κορωνοϊό, έχει επιβεβαιώσει και ο μάρτυρας Γ.Π. κατά την κατάθεση του στις 8.12.2022.
Πράγματι, ως ισχυρίζεται ο Αιτητής, οι Καθ’ ων η Αίτηση καταχώρησαν μονομερή αίτηση και πέτυχαν την έκδοση Διατάγματος την 5.7.2022. Καταχωρήθηκε ένσταση στην μονομερή αίτηση, αλλά οι οδηγίες δεν είχαν δοθεί από τον Αιτητή. Οι Καθ’ ων η Αίτηση έχουν κάθε λόγο να πιστεύουν ότι οι οδηγίες δόθηκαν από τον Ν.Σ. και από τον Ντόπερμαν, οι οποίοι επιθυμούν διακαώς να μπουν μέσα στην περιουσία των Καθ’ ων η Αίτηση. Ο Αιτητής δεν είναι σε θέση οικονομικά να χρηματοδοτήσει τις δαπάνες που χρειάζονται για την ανακαίνιση. Ισχυρίζεται ότι χάνει χρήματα και συν τω χρόνω, κάνει εκτεταμένες εργασίες. Δεν μπορεί ο Αιτητής να τις χρηματοδοτήσει, διότι, κατά τη μάρτυρα, δεν υποβάλλει φορολογικές δηλώσεις, δεν μεταφέρει στο όνομα του το λογαριασμό ηλεκτρισμού για να μην ελέγχεται από τον Έφορο Φόρου Εισοδήματος, δεν καταβάλλει Κοινωνικές Ασφαλίσεις και έχει υποβάλει αίτηση για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, ισχυριζόμενος ότι είναι στο όριο φτώχειας. Το προσωρινό Διάταγμα της 5.7.2022, όντως ακυρώθηκε από το Δικαστήριο.
Οι Καθ’ ων η Αίτηση δεν συμφωνούν με τον Αιτητή ότι τα έργα ανακαίνισης επανάρχισαν μέσα Σεπτεμβρίου αφού δεν εργάζονταν οι εργάτες το καλοκαίρι, καθώς οι διακοπές των εργαζομένων δεν είναι υποχρεωτικές. Οι εργάτες μπορούσαν να συνεχίσουν το έργο τους αδιάληπτα και απρόσκοπτα. Η κα. Γιωργάκη κατέθεσε ότι ουδέποτε εμπόδισε τον Αιτητή, με οποιοδήποτε τρόπο, να κατέχει το κατάστημα που ενοικιάζει. Η οποιαδήποτε διαφορά της μαζί του, είναι διαφορά την οποία έθεσε για κρίση ενώπιον του Δικαστηρίου δια της Αίτησης Ε67/2021 και δεν έχει κάμει οποιαδήποτε άλλη ενέργεια που να δικαιολογεί τους ισχυρισμούς του Αιτητή. Όσα αναφέρει ο Αιτητής στην παράγραφο 16 τη ενόρκου δηλώσεως του, είναι ψέματα και κατασκευασμένοι ισχυρισμοί για να πλήξουν το πρόσωπο της Καθ’ ης η Αίτηση 1.
Η κα. Γιωργάκη λέγει ότι ουδέποτε έκαμε οποιαδήποτε ενέργεια ή έλαβε οποιαδήποτε μέτρα για να αποκοπεί το ηλεκτρικό ρεύμα στο υποστατικό. Το ρεύμα στο επίδικο υποστατικό του Αιτητή, αποκόπηκε από την Αρχή Ηλεκτρισμού τέλος Φεβρουάριου 2021. Ο λόγος της αποκοπής, ήταν διότι υπήρχαν απλήρωτοι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος. Ο λογαριασμός του ρεύματος του υποστατικού το οποίο ενοικίαζε ο Αιτητής, ήταν στο όνομα κάποιου Γ.Χ., ο οποίος ενεγράφη ως καταναλωτής στην Αρχή Ηλεκτρισμού στις 24.8.1981 και παρέμεινε στο όνομα του μέχρι το τέλος Φεβρουάριου 2021, όπου και αποκόπηκε η παροχή του ηλεκτρικού ρεύματος. Ο Γ.Χ. ήταν ο Ενοικιαστής ο οποίος ήταν μέσα στο υποστατικό όταν αυτό αγοράστηκε από τον πατέρα της κας. Γιωργάκη. Δεν πέρασε ποτέ, με οποιοδήποτε τρόπο, ο λογαριασμός ηλεκτρικού ρεύματος του συγκεκριμένου υποστατικού, είτε στο όνομα της μάρτυρος, είτε στο όνομα του αδελφού της, είτε στο όνομα του πατέρα ή της μητέρας της. Ουδεμία σχέση είχαν ή έχουν μέχρι σήμερα, με το μετρητή του επίδικου υποστατικού.
Η μάρτυρας πληροφορήθηκε ότι ο Αιτητής πήγε στην Αρχή Ηλεκτρισμού και ζήτησε να του ενώσουν το ρεύμα, ισχυριζόμενος ψευδώς ότι το απέκοψε η Καθ’ ης η Αίτηση 1. Η Αρχή Ηλεκτρισμού τον πληροφόρησε ότι το ρεύμα αποκόπηκε διότι είναι απλήρωτο και ότι ο λογαριασμός στον οποίο αναφερόταν, ανήκε σε κάποιον Γ.Χ., γεγονός το οποίο γνώριζε γιατί παραλάμβανε τους λογαριασμούς και τους πλήρωνε. Ουδέποτε οι Καθ’ ων η Αίτηση είπαν στην Αρχή, να αποκόψει το ρεύμα ή να μην ενώσει το ρεύμα, στον Αιτητή. Με βάση τους Κανονισμούς της Αρχής Ηλεκτρισμού, εφόσον έγινε νέα εγκατάσταση ηλεκτρικού ρεύματος, πρέπει να γίνουν σχέδια, να δοθούν στις Τεχνικές Υπηρεσίες της Αρχής Ηλεκτρισμού για έγκριση και μετά να αποταθεί ο οποιοσδήποτε για λήψη ηλεκτρικού ρεύματος.
Ο Αιτητής ζητά από το Δικαστήριο να τη διατάξει να κάμει κάτι το οποίο δεν μπορεί να κάμει. Η ενόρκως δηλούσα κατέθεσε ότι δεν εξαρτάται από την ίδια ή από κάποιον άλλο, η παροχή ρεύματος στο επίδικο υποστατικό. Αυτός που θα μπορούσε να κάμει κάτι είναι μόνο ο Γ.Χ., επ’ ονόματι του οποίου είναι γραμμένος ο λογαριασμός.
Σχετικά με την Υδατοπρομήθεια, ο ισχυρισμός ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση έχουν προβεί σε αφαίρεση του μετρητή, είναι ψευδής και εντελώς ανυπόστατος. Ο μετρητής αφαιρέθηκε από την Υδατοπρομήθεια επειδή υπήρχαν πάρα πολλοί απλήρωτοι λογαριασμοί και επειδή ο μετρητής ήταν παλαιός και έπρεπε να τοποθετηθεί μετρητής νέας γενιάς. Η μάρτυρας ουδέποτε έκαμε επαφή με την Υδατοπρομήθεια για να διακοπεί η παροχή του νερού. Οι Καθ’ ων η Αίτηση ενημερώθηκαν ότι ο μετρητής αφαιρέθηκε από την Υδατοπρομήθεια. Ουδέποτε προστέθηκε οποιοδήποτε προστατευτικό κάλυμμα στους μετρητές και ουδέποτε αφαιρέθηκε απ’ αυτούς. Ως εκ τούτου, όλοι οι ισχυρισμοί του Αιτητή περί του αντιθέτου, είναι απολύτως ψευδείς.
Σχετικά με το SKIP, αυτό τοποθετήθηκε σε χώρο του κτηρίου των Καθ’ ων η Αίτηση, όπως είπε η Καθ’ ης η Αίτηση 1, τον οποίο ενοικίαζαν ως χώρο στάθμευσης σε άλλο ενοικιαστή. Μετά από παράπονα που δέχθηκαν από τον ενοικιαστή τους, κατάγγειλαν στην Αστυνομία ότι κάποιος Ντόμπερμαν έβαλε, παράνομα και χωρίς την έγκριση του ενοικιαστή ή την ιδιοκτητών, το SKIP στον χώρο που ενοικίαζε και τον εμπόδιζε να σταθμεύει. Επίσης, παραβίασε/απέκοψε την αλυσίδα που είχε τοποθετήσει ο νόμιμος ενοικιαστής του χώρου στάθμευσης και τοποθέτησε δικό του χοντρό άλυσο με κλειδαριά, χωρίς την έγκριση του νόμιμου ενοικιαστή ή των ιδιοκτητών.
Είναι η θέση της μάρτυρος ότι, ο Αιτητής, μέσω των υπενοικιαστών του, επανειλημμένα και επισταμένως, παρεμπόδιζε τον ενοικιαστή των Καθ’ ων η Αίτηση, να σταθμεύει στο χώρο για τον οποίο πλήρωνε ενοίκιο και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, εκείνος ο ενοικιαστής να απωλέσει την ειρηνική κατοχή του χώρου στάθμευσης του και να εξαναγκαστεί να τερματίσει το συμβόλαιο ενοικίασης του. Οι εχθρικές και απειλητικές πράξεις και ενέργειες του Αιτητή μέσω των υπενοικιαστών του, έχουν εκδιώξει τον ενοικιαστή των Καθ’ ων η Αίτηση και τους έχουν στερήσει την καθ’ όλα νόμιμη εκμετάλλευση της ιδιοκτησίας τους και κατά συνέπεια, τους έχουν επιφέρει οικονομικό πλήγμα. Αυτοί οι ισχυρισμοί της Καθ’ ης η Αίτηση 1, παρέμειναν αναντίλεκτοι.
Ο Αιτητής δεν έχει πληρώσει τα ενοίκια, αλλά μέρος αυτών και από τις αποδείξεις που ο ίδιος επισυνάπτει, φαίνεται ότι δεν πλήρωνε τα ενοίκια ως είναι η συμφωνία με τους Καθ’ ων η Αίτηση και το μέρος του ενοικίου που πληρώνει, το πληρώνει όποτε θέλει και δεν τηρεί αυτά που είχαν συμφωνήσει με την υπογραφή του ενοικιαστηρίου εγγράφου ημερομηνίας 27.11.2012. Δύο αποδείξεις που ο ίδιος επισυνάπτει στην ένορκο δήλωση του, ημερομηνίας 9.3.2022 και 3.10.2022, αναφέρει ότι είναι για έξι μήνες και πλήρωνε €2.550 δηλαδή €425.- ενοίκιο το μήνα. Κατά τη μάρτυρα, αυτό και μόνο, δείχνει ότι ο ισχυρισμός του Αιτητή ότι είναι συνεπής, είναι ψευδής και ανυπόστατος, καθώς επίσης, ότι δεν πληρώνει τα κανονικά ενοίκια και στο ύψος που πρέπει.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό του Αιτητή για απώλεια ειρηνικής κατοχής του επίδικου υποστατικού, η μάρτυρας επισύναψε φωτογραφίες όπου είναι εμφανείς, όπως ισχυρίστηκε, οι εργασίες που εκτελούνται χωρίς να παρεμποδίζονται από τους Καθ’ ων η Αίτηση. Προς σύγκριση δε, επισύναψε και φωτογραφίες τις οποίες κατάθεσε ο Αιτητής στην Ε67/2021, όπου εμφανίζεται το υποστατικό στην πρότερα κατάσταση.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε μαζί της υπάλληλος της Α.Η.Κ., την ρώτησαν εάν ισχύει το συμβόλαιο και εάν συγκατατίθεται και τους είπε ότι έχουν διαφορά με τον Αιτητή και ότι είναι στο Δικαστήριο. Ουδέποτε ζητήθηκε από τους ιδιοκτήτες να γίνει αποκοπή του ρεύματος ή αποκοπή του νερού. Η αποκοπή έγινε λόγω του ότι ο Αιτητής δεν πλήρωνε τους λογαριασμούς του. Αντίθετα με τους ισχυρισμούς του Αιτητή, από τις 4.11.2022 μέχρι σήμερα, οι Καθ’ ων η Αίτηση δεν έχουν πάρει οποιαδήποτε αίτηση ή έγγραφο με το οποίο να τους ζητούν έγκριση για οτιδήποτε. Όντως εστάλησαν επιστολές από τους δικηγόρους του Αιτητή προς τους δικηγόρους των Καθ’ ων η Αίτηση, ημερομηνίας 17.11.2022 και 24.11.2022.
Η κα. Γιωργάκη κατέθεσε ότι το αποχωρητήριο κατεδαφίστηκε, όχι με οδηγίες δικές της αλλά του δικηγόρου της, ο οποίος το έκρινε εντελώς ακατάλληλο, ερείπιο και ότι υπήρχε θέμα Δημόσιας υγείας. Ο χώρος ανήκει σ’ άλλον ενοικιαστή, ο οποίος τον ενοικίαζε ως χώρο στάθμευσης με συμβόλαιο και ο οποίος πλήρωνε το ενοίκιο για εκείνο το χώρο. Ουδέποτε ο χώρος ο οποίος βρισκόταν το αποχωρητήριο, ανήκε με οποιοδήποτε τρόπο στον Αιτητή. Περαιτέρω, οι Καθ’ ων η Αίτηση δεν είχαν καμία υποχρέωση να ενημερώσουν τον Αιτητή ή να του υποδείξουν εναλλακτικούς χώρους προς χρήση, εφόσον το αποχωρητήριο δεν ήταν μέρος του ενοικιαστηρίου εγγράφου. Το γεγονός ότι ο Αιτητής ποτέ δεν θεώρησε το αποχωρητήριο σαν αποκλειστικά δικό του, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ποτέ δεν φρόντισε να το επισκευάσει ή/και να το διαφυλάξει από κακόβουλες ζημιές ή/και να το καθαρίσει για να μην γίνεται εστία μόλυνσης.
Ο δε Γ.Π. κατέθεσε αυτά που γνώριζε (η κατάθεση έγινε στα πλαίσια της Ε67/21). Δεν γνώριζε ο μάρτυρας, ότι ο Αιτητής παράνομα χρησιμοποιούσε το χώρο και ότι παράνομα ο ίδιος τοποθέτησε κλειδαριά μετά την αποχώρηση της εταιρείας BITS AND BITES SNACK RESTAURANT LTD και το χρησιμοποιούσε αυτός ή οι πελάτες του. Ουδέποτε έδωσαν έγκριση οι Καθ’ ων η Αίτηση για κάτι τέτοιο.
Πρόθεση της ενόρκως δηλούσας είναι να εξώσει τον Αιτητή από το επίδικο υποστατικό και γι’ αυτό το λόγο καταχώρησε την Αίτηση Ε67/2021, επειδή της οφείλει ενοίκια και επειδή έχει προχωρήσει σε παράνομη υπενοικίαση του χώρου. Το δίκαιο της το διεκδικεί μέσω του Δικαστηρίου και δεν χρειάζεται να πάρει οποιαδήποτε άλλα μέτρα.
Ποτέ δεν χρειαζόταν να υπάρχει αποχωρητήριο για να ενοικιαστεί κάτι ως καφενείο. Τούτο μπορεί να βρεθεί και από τους σχετικούς φακέλους των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Λευκωσίας. Η κατεδάφιση έγινε για τους λόγους που αναφέρθηκαν πιο πάνω και οι Καθ’ ων η Αίτηση δεν θα επιτρέψουν να κτιστεί ή να τοποθετηθεί οτιδήποτε επί του συγκεκριμένου χώρου.
Το γεγονός ότι ενώθηκε το νερό, δείχνει ότι η Υδατοπρομήθεια δεν είχε λάβει οποιαδήποτε ένσταση από τους Καθ’ ων η Αίτηση. Ο Αιτητής δεν είχε πληρώσει το νερό για αρκετό χρονικό διάστημα, αποκόπηκε και αφαιρέθηκε ο υδρομετρητής από την Υδατοπρομήθεια.
Αυτά που αναφέρει ο Αιτητής ότι είχαν λεχθεί από το δικηγόρο των Καθ’ ων η Αίτηση στο δικηγόρο του, στο Δικαστήριο, δεν είναι αληθή. Η κα. Γιωργάκη πληροφορείται από το δικηγόρο της πως αυτά που είπε είναι τα εξής: «Μετά το πέρας της διαδικασίας είπα στον δικηγόρο του Αιτητή ‘Χρήστο θα σε παρακαλέσω πολύ να μεταφέρεις στον κ. Σ. και στον κύριο Ντόμπερμαν ότι οτιδήποτε και να γίνει δεν θα τους επιτρέψουμε να μπουν μέσα στο υποστατικό, έστω και αν θα χρειαστεί να το κατεδαφίσουμε’». Ο δικηγόρος του Αιτητή απάντησε στο δικηγόρο των Καθ’ ων η Αίτηση «Εγώ δεν ξέρω κανέναν Σ. και κανέναν Ντόμπερμαν.». Ο πρώτος του είπε «Τους γνωρίζεις πολύ καλά διότι είναι αυτοί που σε πληρώνουν για να έρχεσαι στο Δικαστήριο» και ο δεύτερος απάντησε «Εάν θέλεις να μεταφέρω αυτά τα πράγματα μπορώ να τα μεταφέρω μόνον στον πελάτη μου τον κ. Μαλιδέλλη». Ο δικηγόρος των Καθ’ ων η Αίτηση του είπε «Να τα μεταφέρεις στον κύριο Μαλιδέλλη, νοουμένου ότι αυτός θα τα μεταφέρει στους κυρίους Σ. και Ντόμπερμαν» και εκεί έληξε η οποιαδήποτε συζήτηση μεταξύ των δικηγόρων. Η κα. Γιωργάκη κατέθεσε ακόμα, ότι το μήνυμα του δικηγόρου της δεν ήταν προς τον κ. Μαλιδέλλη με τον οποίο, αν δεν προχωρούσε σε παράνομη υπενοικίαση, υπήρχε τρόπος να βρουν λύση και στην ανακαίνιση και στα οφειλόμενα ενοίκια. Με τα τρίτα πρόσωπα, δεν προτίθεται να βρει οποιαδήποτε λύση.
Κατέθεσε ότι ουδέποτε εμπόδισαν τον Αιτητή να κάμει αυτό το οποίο κάμνει, μετά την παταγώδη αποτυχία τους στο ενδιάμεσο Διάταγμα. Δεν έλαβαν οποιαδήποτε άλλα μέτρα εναντίον του Αιτητή, αναμένοντας την τελική απόφαση του Δικαστηρίου στην Ε67/2021. Τα υπόλοιπα που αναφέρει ο Αιτητής, είναι απλά μυθεύματα, εξ’ ου και οι εργασίες που εκτελέστηκαν και οι εργάτες που εργάζονταν απρόσκοπτα χωρίς παρεμβάσεις από τους Καθ’ ων η Αίτηση.
Ο Αιτητής δεν έχει ακόμη παρουσιάσει ποια στάση της Καθ’ ης η Αίτηση 1, του στερεί το δικαίωμα να απολαμβάνει το υποστατικό, αφού όσα αναφέρει είναι ψευδή, αστήρικτα και ανυπόστατα. Σχετικά με τις αναφορές του για την επαναλειτουργία του καφενείου, η μάρτυρας επισημαίνει ότι το υποστατικό ενοικιάστηκε ως κατάστημα γρήγορου φαγητού και εστίασης και δεν έχει πάρει ποτέ τις σχετικές Άδειες από τις αρμόδιες Αρχές. Για την αναφορά του Αιτητή ότι απώλεσε την πελατεία που δημιούργησε από το 2012, αυτό οφείλεται στο ότι, από δικές του ενέργειες και αποφάσεις, το υποστατικό παρέμεινε κλειστό από τις αρχές του 2020 και όχι εξ’ υπαιτιότητάς των Καθ’ ων η Αίτηση.
Σε συμπληρωματική ένορκο δήλωση της, η Καθ’ ης η Αίτηση 1 κατέθεσε ότι όντως ενοικίαζε στην εταιρεία BITS AND BITES SNACK RESTAURANT LTD, πέραν του υποστατικού και την παρακείμενη αποθήκη. Ο ισχυρισμός του Αιτητή ότι η ίδια προσπαθεί να παραπλανήσει, λέγοντας ότι με την εν λόγω αποθήκη εννοεί και το αποχωρητήριο, είναι παντελώς αναληθής, αφού όντως το συμβόλαιο αφορούσε και το χώρο του αποχωρητηρίου. Το παρακείμενο υποστατικό αποτελείτο από ένα στεγασμένο γκαράζ και δυο πλυσταριά ή αποθήκες, που στην ουσία ήταν μια συνεχόμενη οικοδομή (εν τοις εφεξής καλούμενη «η παρακείμενη οικοδομή») και στη μια απ’ αυτές τις αποθήκες, υπήρχε ένα αποχωρητήριο. Συνεπώς, με την ενοικίαση παρακείμενης αποθήκης στην εταιρεία BITS AND BITES RESTAURANT LTD, ενοικιάστηκε ολόκληρος ο χώρος της αποθήκης, συμπεριλαμβανομένου και του αποχωρητηρίου. Ο μοναδικός που έλαβε το κλειδί από τους Καθ’ ων η Αίτηση γι’ αυτό το χώρο, ήταν η προαναφερθείσα εταιρεία που τον ενοικίαζε. Οι Καθ’ ων η Αίτηση ουδέποτε παρέδωσαν το κλειδί στον Αιτητή και ουδέποτε ο Αιτητής το έλαβε με τη συγκατάθεση τους.
Το κατάστημα που ενοικίαζε η εταιρεία BITS AND BITES RESTAURANT LTD, όντως κάηκε περίπου ενάμιση χρόνο μετά που ενοικίασε ο Αιτητής το επίδικο υποστατικό, πλην όμως, ποτέ δεν κάηκε η παρακείμενη οικοδομή ή μέρος αυτής. Μετά που οι Καθ’ ων η Αίτηση έλαβαν την επιστολή του Δήμου Λευκωσίας ημερομηνίας 29.10.2014, προέβησαν σε κατεδάφιση του κλειστού χώρου γκαράζ, καθότι ήταν επικίνδυνη, όπως ακριβώς αναφέρεται στην επιστολή, στο σημείο 5. Η βοηθητική οικοδομή του σημείου 5 της επιστολής του Δήμου, είναι ολόκληρη η παρακείμενη οικοδομή και όχι μόνο το αποχωρητήριο, όπως ισχυρίζεται ο Αιτητής. Σημειώνουμε ότι το αποχωρητήριο όμως, κατεδαφίστηκε το 2022.
Περαιτέρω, η κα. Γιωργάκη λέγει ότι ο Αιτητής επέλεξε να επισυνάψει σχέδια που κατατέθηκαν το 1973, περίοδο κατά την οποία τα εν λόγω ακίνητα δεν ήταν καν ιδιοκτησίας της οικογένειας της.
Πραγματικά γεγονότα για σκοπούς εξέτασης της αίτησης:
Τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου μαρτυρικό υλικό και νομικές και πραγματικές θέσεις. Λαμβάνοντας υπόψην ότι σε αιτήσεις της φύσεως της υπό εξέταση αίτησης, το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της υπόθεσης και ότι η ακρόαση της αίτησης διεξάγεται στη βάση των γεγονότων που αναφέρονται στην αίτηση και στις ένορκες δηλώσεις, τηρουμένης της δυνατότητας αντεξέτασης ενόρκως δηλούντος (Δ.48 θ.4(2) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, ως αυτοί ίσχυαν μέχρι την 31.8.2023) και λαμβάνοντας υπόψην τα δικόγραφα, τους ισχυρισμούς, αρνήσεις και παραδοχές που περιλαμβάνονται στη γραπτή μαρτυρία ενώπιον μου, ποιοι από τους ισχυρισμούς παρέμειναν αναντίλεκτοι, βρίσκω, ότι, εκ πρώτης όψεως και για τους σκοπούς της υπό εξέταση αίτησης μόνο:
Οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 είναι αδέλφια και, από το 2018, είναι οι μοναδικοί εγγεγραμμένοι ιδιοκτήτες κατά ½ μερίδιο έκαστος, συνεχόμενης διώροφης κατοικίας με αυλή και πλυσταριό, με αρ. εγγραφής 25/2397, Φ/Σχ.21/540301, Τεμάχιο ΕΠΙ 115, Τμήμα 25, επί της οδού Στασάνδρου και οδού Αγίας Ελένης 5, Ενορία Τρυπιώτης, εντός των Δημοτικών ορίων του Δήμου Λευκωσίας, δηλαδή εντός ελεγχόμενης περιοχής εν της εννοία του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, άρθρο 2 και της Κ.Δ.Π. 519/2007. Το ακίνητο συμπληρώθηκε πριν την 31.12.1999. Προηγούμενοι ιδιοκτήτες ήταν οι γονείς τους και σε κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι το 2018, ήταν συνιδιοκτήτρια η μητέρα τους.
Μέρος του ακινήτου αυτού, αποτελεί ένα ισόγειο κατάστημα, επί της οδού Στασάνδρου 5, το οποίο λειτουργούσε προηγούμενα ως καφενείο. Ενοικιάστηκε από τον Αιτητή δυνάμει γραπτής συμφωνίας ενοικίασης ημερομηνίας 27.11.2012 [1], μεταξύ του Αιτητή, των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 και της μητρός των, για περίοδο δύο ετών, από την 1.12.2012 μέχρι την 30.11.2014, με δικαίωμα ανανέωσης για περαιτέρω περίοδο δύο ετών. Η ενοικίαση αφορούσε τη χρήση του ως κατάστημα γρήγορου φαγητού και εστίασης, μόνο από τον ενοικιαστή. Ο ενοικιαστής δεν έχει το δικαίωμα υπενοικίασης και έχει την υποχρέωση εξασφάλισης όλων των σχετικών με την εν λόγω χρήση Αδειών από τις αρμόδιες Αρχές.
Η κατοχή του επίδικου παραδόθηκε στον Αιτητή από τον προηγούμενο ενοικιαστή. Με τη λήξη της πρώτης περιόδου ενοικίασης, ο Αιτητής κατέστη θέσμιος ενοικιαστής. Σύμφωνα με το άρθρο 27(1) του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν.23/83 ως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, οι πρόνοιες του τελευταίου ενοικιαστηρίου εγγράφου εφαρμόζονται στη θέσμια ενοικίαση, πλην των όρων που αφορούν τη διάρκεια της ενοικίασης και το ύψος του ενοικίου. Βλέπετε σχετικά και πιο κάτω.
Το αρχικό καταβαλλόμενο ενοίκιο ήταν €600.- μηνιαίως, πληρωτέο την πρώτη ημέρα κάθε μήνα, για την πρώτη διετία και €650.- μηνιαίως για τη δεύτερη διετία, σε περίπτωση ανανέωσης της ενοικίασης ή διατήρησης της κατοχής. Από την 1.1.2015, ο Αιτητής καταβάλλει και/ή θεωρεί ότι οφείλει και πρέπει να καταβάλλει ως ενοίκιο, ποσό €450.- μηνιαίως. Δεν θα υπεισέλθω στην ουσία της υπόθεσης, ούτε σε ζητήματα τα οποία αφορούν άλλη υπόθεση, την Αίτηση Ε67/21.
Στο ακίνητο είχαν γίνει μετατροπές, πριν αυτό εγγραφεί επ’ ονόματι των Καθ’ ων η Αίτηση ή των γονέων των ή της μητρός των. Στην αυλή του ακινήτου, υπήρχε κλειστός χώρος στάθμευσης, ο οποίος κατεδαφίστηκε. Επίσης, στην αυλή του ακινήτου, υπήρχε αποχωρητήριο, το οποίο εφαπτόταν σε οικοδόμημα που ήταν μέρος του ακινήτου και αφορούσε σε πλυσταριό ή αποθήκη, ή αυτό τούτο το αποχωρητήριο αποτελούσε μέρος τέτοιου οικοδομήματος. Μία παρακείμενη στο ακίνητο αποθήκη, ενοικιάστηκε σε τρίτο, νομικό πρόσωπο, μαζί με το κατάστημα 5Β, το 2002. Ο Αιτητής είχε κλειδιά του αποχωρητηρίου, τα οποία έλαβε από τον προηγούμενο ενοικιαστή. Το αποχωρητήριο κατεδαφίστηκε με οδηγίες των ιδιοκτητών, το Δεκέμβριο 2022.
Ο ενοικιαστής έχει το δικαίωμα τροποποιήσεων και/ή επισκευών στο ενοικιαζόμενο ακίνητο, την ηλεκτρική ή άλλη εγκατάσταση του, με δικά του έξοδα και αφού εξασφαλίσει τις σχετικές εγκρίσεις και/ή Άδειες από τις αρμόδιες Αρχές. Οι ιδιοκτήτες υποχρεούνται να παρέχουν την έγγραφη σύμφωνη γνώμη τους, όπου απαιτείται και εφόσον οι τροποποιήσεις είναι απαραίτητες για την νόμιμη χρήση του επίδικου για το σκοπό για τον οποίο ενοικιάστηκε.
Τα τέλη για την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, νερού, τηλεφώνου και χρήσης του αποχετευτικού συστήματος, βαρύνουν τον ενοικιαστή. Οι ιδιοκτήτες δεν έχουν ευθύνη εάν τυχόν ελαττωθεί ή σταματήσει η παροχή νερού στο επίδικο, για οποιαδήποτε αιτία.
Από το Μάρτιο 2020, το επίδικο υπολειτουργούσε ή δεν λειτουργούσε. Ο Αιτητής άρχισε εργασίες ανακαίνισης του υποστατικού. Οι Καθ’ ων η Αίτηση απέστειλαν στον Αιτητή επιστολή τερματισμού της ενοικίασης, λόγω οφειλής τριών ενοικίων και επειδή ο Αιτητής είχε υπενοικιάσει το επίδικο υποστατικό. Ο Αιτητής κατέβαλε τα τρία ενοίκια και αρνήθηκε τον ισχυρισμό περί υπενοικίασης. Οι Καθ’ ων η Αίτηση καταχώρισαν εναντίον του, την Αίτηση Ε67/21, ζητώντας την έξωση του λόγω οφειλόμενων ενοικίων και υπενοικίασης. Ζήτησαν και πέτυχαν την έκδοση προσωρινού Διατάγματος την 5.7.2022, για τον τερματισμό των εργασιών ανακαίνισης. Οι εργασίες σταμάτησαν και το Δικαστήριο ακύρωσε το προσωρινό Διάταγμα την 5.8.2022. Τα έργα επανάρχισαν τον επόμενο μήνα και ολοκληρώθηκαν. Το επίδικο υποστατικό παραμένει κλειστό.
Για ορισμένο χρονικό διάστημα από ή περί το έτος 2021 και/ή μέχρι σήμερα, η σύνδεση του επίδικου με το δίκτυο της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, διακόπηκε. Οι δικηγόροι του Αιτητή ζήτησαν από τους δικηγόρους των Καθ’ ων η Αίτηση, με επιστολή τους ημερομηνίας 17.11.2022, όπως οι Καθ’ ων η Αίτηση δώσουν τη συγκατάθεση τους και/ή υπογράψουν οτιδήποτε σχετικό απαιτείται από την Αρχή Ηλεκτρισμού και την Υδατοπρομήθεια, ώστε να ενωθεί το ηλεκτρικό ρεύμα και το νερό στο επίδικο υποστατικό. Η μαρτυρία της Καθ’ ης η Αίτηση 1 ότι η σύνδεση του ηλεκτρικού ρεύματος του επίδικου υποστατικού, είναι στο όνομα τρίτου προσώπου, το οποίο ενοικίαζε το επίδικο πριν από τον προκάτοχο του Αιτητή, από τον οποίο το παρέλαβε ο Αιτητής, παρέμεινε αναντίλεκτη.
Για ορισμένο χρονικό διάστημα, η σύνδεση του επίδικου με το δίκτυο της Υδατοπρομήθειας, διακόπηκε και στη συνέχεια, επανασυνδέθηκε.
Δεν έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου, σ’ αυτό το πρόωρο στάδιο, για σκοπούς της έκδοσης και/ή οριστικοποίησης των αιτούμενων Διαταγμάτων, ικανοποιητική μαρτυρία ότι το αποχωρητήριο στην αυλή του ακινήτου, μέρος του οποίου αποτελεί το επίδικο υποστατικό, είχε παραδοθεί στον Αιτητή από τους ιδιοκτήτες και/ή ότι αυτό αποτελούσε μέρος της ενοικίασης του επίδικου υποστατικού.
Δεν έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου, σ’ αυτό το πρόωρο στάδιο, για σκοπούς της έκδοσης και/ή οριστικοποίησης των αιτούμενων Διαταγμάτων, ικανοποιητική μαρτυρία η οποία να καταδεικνύει ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 και/ή η Καθ’ ης η Αίτηση 1, ήταν υπεύθυνοι και υπαίτιοι για τη διακοπή της σύνδεσης των παροχών ηλεκτρικού ρεύματος και ύδατος στο επίδικο υποστατικό, από την Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου και την Υδατοπρομήθεια, αντίστοιχα.
Ομοίως και κατ’ ακολουθίαν, δεν έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου, σ’ αυτό το πρόωρο στάδιο, για σκοπούς της έκδοσης και/ή οριστικοποίησης των αιτούμενων Διαταγμάτων, ικανοποιητική μαρτυρία η οποία να καταδεικνύει ότι ο Αιτητής παρουσίασε οποιαδήποτε έγγραφα στους Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 και/ή στην Καθ’ ης η Αίτηση 1, από την Αρχή Ηλεκτρισμού και την Υδατοπρομήθεια, αναφορικά με την επανασύνδεση της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος και της παροχής νερού, στο επίδικο υποστατικό και να αρνήθηκαν να τα υπογράψουν.
Νομική και δικονομική πτυχή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας:
Οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας εφαρμόζονται σε υποθέσεις ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου δυνάμει του Κανονισμού 12(α) [2] των περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικών Κανονισμών 1983, ως αυτοί έχουν τροποποιηθεί μέχρι σήμερα.
Δικαίωμα ειρηνικής απόλαυσης (Quiet possession):
Το δικαίωμα της ειρηνικής απόλαυσης του μίσθιου (covenant for quiet enjoyment), δύναται να αποτελεί εξυπακουόμενο όρο της συμφωνίας ενοικίασης. Βλέπετε σχετικά Halsbury’s Laws of England, 4η έκδοση, Τόμος 27, παράγραφοι 320 και 325 και Woodfall Landlord and Tenant, 27η έκδοση, Τόμος 1, παράγραφος 1305. Παραθέτω σχετικό απόσπασμα από την παράγραφο 325 του συγγράμματος Halsbury’s [3] (πιο πάνω). Υπάρχει η ευχέρεια έκδοσης απαγορευτικού Διατάγματος, προσωρινού αλλά και διηνεκούς, για να αποφευχθεί η παραβίαση αυτού του όρου της ενοικίασης. Βλέπετε σχετικά παράγραφος 321 του συγγράμματος Halsbury’s [4] (πιο πάνω).
Δυνατόν να υπάρχει παραβίαση του όρου για την ειρηνική απόλαυση του μίσθιου από πράξεις ή παραλείψεις του ιδιοκτήτη που παρεμποδίζουν την ελευθερία κινήσεων του ενοικιαστή στην άσκηση των δικαιωμάτων του ως ενοικιαστή. Βλέπετε σχετικά παράγραφο 1327 του συγγράμματος Woodfall, (πιο πάνω) και παράγραφο 328 του συγγράμματος Halsbury’s (πιο πάνω), κάτω από την επικεφαλίδα «Breach of covenant for quite enjoyment». Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από το δεύτερο σύγγραμμα [5]. Ακόμα και πράξεις που λαμβάνουν χώραν εκτός του μίσθιου, δυνατόν να θεωρηθούν ότι συνιστούν παραβίαση του όρου της ειρηνικής απόλαυσης. Βλέπετε σχετικά παράγραφος 329 του συγγράμματος Halsbury’s [6] (πιο πάνω).
Οι Καθ’ ων η Αίτηση έχουν υποχρέωση να προστατέψουν τον ενοικιαστή τους σε σχέση με την απόλαυση και χρήση του μίσθιου. Ο εξυπακουόμενος αυτός όρος δεν θα ετύγχανε ποτέ εφαρμογής εάν οι ιδιοκτήτες απλά αρνούνταν ανάμειξη με οποιεσδήποτε πράξεις ή ενέργειες ή παραλήψεις, που τον παραβιάζουν ή διατράνωναν ότι δεν έχουν οποιαδήποτε πρόθεση να τον παραβιάσουν. Ο ενοικιαστής θα έμενε ακάλυπτος και χωρίς θεραπεία, ενώ υπάρχει η αρχή της επιείκειας «Equity will not suffer a wrong to be without a remedy». Το κάθε Δικαστήριο που ασκεί πολιτική δικαιοδοσία εφαρμόζει τις Αρχές της Επιείκειας (βλέπετε άρθρο 29(1)(γ) του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν. 14/60, όπως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα).
Στην προκείμενη περίπτωση, είναι η κρίση μου ότι ο Αιτητής έχει δικαίωμα ειρηνικής απόλαυσης και χρήσης του επίδικου υποστατικού εκ του καθεστώτος του ως θέσμιος ενοικιαστής αυτού (καθεστώς που είναι παραδεκτό). Όμως δεν έχει αποδείξει πως υπήρξε εκ πρώτης όψεως, έστω για περιορισμένο χρονικό διάστημα, παραβίαση του δικαιώματος αυτού από τους Καθ’ ων η Αίτηση, εκ της ένστασης και αντίστασης των, στη διενέργεια εργασιών ανακαίνισης στο επίδικο υποστατικό και εκ της διακοπής της παροχής νερού και ηλεκτρισμού στο επίδικο υποστατικό, ώστε να παρεμποδίζεται η απρόσκοπτη κατοχή και χρήση του. Ο Αιτητής δεν έχει αποδείξει με ποιο τρόπο οι Καθ’ ων η Αίτηση τον εμπόδισαν και τον εμποδίζουν, να απολαμβάνει ειρηνική κατοχή και χρήση του υποστατικού του.
Προσωρινά διατάγματα – προϋποθέσεις και νομολογία:
Προστακτικά Διατάγματα:
Οι παράγραφοι (Β), (Γ) και (Δ) της υπό εξέταση αίτησης, αφορούν προστατικά Διατάγματα. Στις παραγράφους (Β) και (Γ), εκδόθηκαν Διατάγματα μονομερώς. Η δυνατότητα θεραπείας δι’ αποζημιώσεων καθίσταται ακόμα πιο σημαντική σε περιπτώσεις προστατικών Διαταγμάτων. Βλέπετε σχετικά το σύγγραμμα Kerr on Injunctions, 6η έκδοση, σελίδα 40: «But the jurisdiction to grant a mandatory injunction is exercised with caution and is strictly confined to cases where the remedy by damages is inadequate for the purposes of justice, and the restoring things to their former condition is the only remedy which will meet the requirements of the case.»
Για τις γενικές αρχές επί των οποίων εκδίδεται προστακτικό διάταγμα βλέπετε Morris v. Redland Bricks Ltd. (1970) A.C. 652, στις σελίδες 665-666 και R.K.B. Leathergoods Ltd. v. Βιργινίας Ευαγγέλου Αγγελίδη (2004) 1 (Β) Α.Α.Δ. 1071, στις σελίδες 1084-1086. Σχετικό και ιδιαίτερα διαφωτιστικό το παρατεθέν απόσπασμα από την απόφαση του έντιμου Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Μ. Φωτίου, στην αυθεντία Σχίζας v. Αδάμου κ.ά. (2008) 1(Α) Α.Α.Δ. 395, στη σελίδα 404 [7]. Ο έντιμος Δικαστής ασχολήθηκε όμως με προστακτικά Διατάγματα ως τελική θεραπεία και όχι με ενδιάμεση αίτηση ως η υπό εξέταση.
Αναφορικά με το ζήτημα της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων να εκδίδει Διατάγματα ως τα αιτούμενα, βλέπετε την αυθεντία Ακίνητα Ν. & Α. Αγρότης Λτδ. v. Δημητρίου (1997) 1 Α.Α.Δ. 863, όπου ξεκαθαρίστηκε ότι το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων «έχει εξουσία να αποτρέπει αθέτηση αρνητικής συμβατικής υποχρέωσης … με απαγορευτικό διάταγμα…. Το ίδιο ισχύει και για τέτοια υποχρέωση θετικού περιεχομένου στις περιπτώσεις που εξυπακούεται η ανάληψη υποχρέωσης αρνητικού χαρακτήρα» (σελίδα 868). Η εξουσία αυτή αφορά στην έκδοση διηνεκούς απαγορευτικού ή προστακτικού διατάγματος, αντλείται από το άρθρο 32(1) του περί Δικαστηρίων Νόμο, 14/60, όπως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα και το Δικαστήριο ασκεί τη διακριτική του ευχέρεια υπέρ της έκδοσης τοιούτου Διατάγματος, όπου κρίνει ότι είναι δίκαιο ή πρόσφορο, ακόμα και σε περίπτωση που δεν αξιώνεται άλλη θεραπεία. Το άρθρο 32 εξετάζεται πιο κάτω.
Η άσκηση της εξουσίας του Δικαστηρίου να αποτρέπει την αθέτηση συμβατικής υποχρέωσης, εξυπακούει την επίκληση συμβατικών προνοιών και τον ισχυρισμό ότι αυτές έχουν παραβιασθεί. Στη θέσμια ενοικίαση, τα μέρη δεσμεύονται από τους όρους του λήξαντος ή τερματισθέντος ενοικιαστηρίου εγγράφου, δυνάμει του άρθρου 27(1)[8] του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν.23/83, ως αυτός έχει τροποποιηθεί, στο βαθμό που αυτοί είναι σύμφωνοι με τις διατάξεις του Νόμου. Προς υποστήριξην της θέσης αυτής, βλέπετε σχετικά την απόφαση του έντιμου Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Κ. Κληρίδη, στην αυθεντία Χριστίνα Ροδοσθένους v. Γεωργίνας Οράτη Φουρουκλά, (2010) 1(Β) Α.Α.Δ. 1154, στη σελίδα 1163.
Στην προκείμενη περίπτωση, ενόψει των ανωτέρω και των αυθεντιών, κρίνω ότι ο Αιτητής δεν έδειξε ότι υπάρχει πολύ δυνατή πιθανότητα να του προκληθεί σοβαρή ζημιά αν δεν επέμβει το Δικαστήριο, εφόσον δεν κατέδειξε ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, αρνήθηκαν να υπογράψουν οποιαδήποτε έγγραφα τα οποία τους προσκόμισε ο ίδιος από την Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου ή τους ζητήθηκαν από την Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, ώστε να αποκατασταθεί η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στο επίδικο υποστατικό, ή έγγραφα που αφορούν την έκδοση οποιωνδήποτε Αδειών λειτουργίας του επίδικου υποστατικού για το σκοπό για τον οποίο ενοικιάστηκε και δεν κατέδειξε ότι το κατεδαφισθέν αποχωρητήριο αποτελούσε μέρος της ενοικίασης του επίδικου και της υπογραφείσας συμφωνίας ενοικίασης με τους Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, ή ότι αυτό είναι απαραίτητο για τη λειτουργία της επιχείρησης του στο επίδικο υποστατικό και εάν αυτό ισχύει, ότι το ζήτημα δεν επιλύεται διαφορετικά. Το Δικαστήριο κρίνει περαιτέρω, ότι για σκοπούς συμμόρφωσης των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, με αυτά τα Διατάγματα, αυτοί δεν θα γνωρίζουν ακριβώς τι πρέπει να κάνουν.
Εξέταση κυρίως Αίτησης:
Η υπό εξέταση αίτηση βασίζεται, μεταξύ άλλων, στο άρθρο 32 [9] του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν.14/60 ως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα. Για να οριστικοποιηθούν τα εκδοθέντα Διατάγματα και να εκδοθούν τα υπόλοιπα αιτούμενα Διατάγματα, πρέπει να ικανοποιηθώ ότι υπάρχει σοβαρό ζήτημα προς εκδίκασην κατά την επ’ ακροατηρίω διαδικασία, ότι υπάρχει πιθανότητα ο Αιτητής να δικαιούνται σε θεραπεία και ότι, εκτός αν οριστικοποιηθούν τα εκδοθέντα Διατάγματα και εκδοθούν τα λοιπά Διατάγματα, θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο.
Η ύπαρξη σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση ικανοποιείται από την αποκάλυψη συζητήσιμης υπόθεσης. Η πιθανότητα επιτυχίας ικανοποιείται από το αποδεικτικό υλικό του Αιτητή. Τα δύο κριτήρια είναι αλληλένδετα, όμως το πρώτο εξετάζεται σε σχέση με τη νομική θεμελίωση της αξίωσης και το δεύτερο συσχετίζει τη νομική θεμελίωση με την προσφερόμενη μαρτυρία για την πραγματική θεμελίωση της αίτησης. Αν ο Αιτητής είναι σε θέση να δείξει κάτι πέρα από την απλή πιθανολόγηση και λιγότερο από το ισοζύγιο των πιθανοτήτων που απαιτείται κατά το τέλος της υπόθεσης, θεωρείται ότι έχει επιτύχει να ικανοποιήσει και το δεύτερο κριτήριο.
Προϋποθέσεις επιφύλαξης άρθρου 32:
Η έκδοση προσωρινών διαταγμάτων επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου (βλέπετε Karydas Taxi Co. Ltd. v. Komodikis (1975) 1 C.L.R. 321). Έχω λάβει υπόψη τόσο την καθαρή γλώσσα της επιφύλαξης του άρθρου 32(1) (πιο πάνω), όσο και την νομολογία που την ερμηνεύει καθώς και σχετικές Αγγλικές αυθεντίες (βλέπετε Constantinides v. Makriyiorghou (1978) 1 C.L.R. 585, Attorney General & Another v. Savvides (1979) 1 C.L.R. 349, Odysseos v. Pieris Estates and Others (1982) 1 C.L.R. 557, Acropol Shipping Co. Ltd. and Others v. Rossis (1976) 1 C.L.R. 38, Papastratis v. Petrides (1979) 1 C.L.R. 231, Hadjikyriacos & Co. v. United Biscuits (1979) 1 C.L.R. 689, American Cyanamid Co. v. Ethicon Ltd. (1975) 1 All E.R. 504, Fellowes and Another v. Fisher (1975) 2 All E.R. 829, Jonitexo v. Addidas (1984) 1 C.L.R. 263, Ιπποδρομιακή Αρχή Κύπρου ν. Χ’’Βασίλη (1989) 1 Α.Α.Δ. 152, Cyprus Sulphur κ.ά. ν. Παραρλάμα κ.ά. (1990) 1 Α.Α.Δ. 1040 και 1051, Πουργουρίδη κ.ά. ν. Μέζου κ.ά. (1994) 1 Α.Α.Δ. 201, Κοσμά v. Χατζηκυπρή κ.ά. (2000) 1(Α) Α.Α.Δ. 169, Χρ. Κούνουνα v. C. & A. Simonos Ltd., (2002) 1(Β) Α.Α.Δ. 1361, Papapetrou Bros Ltd. v. Παπαπέτρου (2003) 1 (Β) Α.Α.Δ. 741, Polyford Holdings Ltd. κ.ά. v. Rosestage Enterprises Ltd. (2007) 1(Β) Α.Α.Δ. 1042, Highgate Primary School Ltd. κ.ά. v. Φυλακτίδη κ.ά. (2009) 1(Α) Α.Α.Δ. 317) και CJSC “TV COMPANY STREAM” κ.ά. v. CONTENT UNION S.A., Πολιτική Έφεση Αρ. Ε34/2018, απόφαση ημερομηνίας 8.4.2021, ECLI:CY:AD:2021:A133.
Πρώτη και δεύτερη προϋπόθεση:
Η εναρκτήρια Αίτηση υπέχει θέση Αγωγής έναντι της υπό εξέταση αίτησης. Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται ότι αυτή αφορά υποστατικό το οποίο εμπίπτει στο Ενοικιοστάσιο, κατέχεται από φυσικό πρόσωπο δυνάμει λήξαντος ενοικιαστηρίου εγγράφου, καταβάλλεται ενοίκιο γι’ αυτό, η ενοικίαση είναι θέσμια και στη θέσμια ενοικίαση εφαρμόζονται οι ρητοί όροι του τελευταίου ενοικιαστηρίου εγγράφου, καθώς και εξυπακουόμενοι όροι.
Αμφισβητήθηκε επιτυχώς σ’ αυτό το στάδιο, ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, έχουν προβεί σε πράξεις και ενέργειες ώστε να εμποδίζεται ο Αιτητής στην ειρηνική κατοχή και χρήση του επίδικου υποστατικού. Αμφισβητήθηκε επιτυχώς σ’ αυτό το στάδιο, ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, αρνήθηκαν και/ή παρέλειψαν να υπογράψουν οποιοδήποτε απαραίτητο έγγραφο για να ηλεκτροδοτηθεί το επίδικο υποστατικό και για να λειτουργήσει νόμιμα η επιχείρηση του Αιτητή στο επίδικο υποστατικό. Αμφισβητήθηκε επιτυχώς σ’ αυτό το στάδιο, ότι η ενοικίαση του επίδικου υποστατικού περιλάμβανε την κατοχή και χρήση αποχωρητήριου στην αυλή του κτιρίου, μέρος του οποίου αποτελεί το επίδικο υποστατικό.
Ο Αιτητής έχει εκ πρώτης όψεως, αγώγιμο δικαίωμα εναντίον των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2. Ορισμένες τουλάχιστον από τις αιτούμενες θεραπείες στην κυρίως Αίτηση, έχουν πιθανότητες επιτυχίας. Υπό το φως των όσων έχει σήμερα ενώπιον του το Δικαστήριο και των όσων μπορεί σ’ αυτό το στάδιο να λάβει υπόψην, κρίνω ότι καταδεικνύεται σοβαρό ζήτημα προς εκδίκασην για ορισμένα ζητήματα που εγείρονται με την κυρίως Αίτηση και αποκαλύπτεται πιθανότητα ο Αιτητής να δικαιούται θεραπείας στα πλαίσια της κυρίως Αίτησης για ορισμένα ζητήματα.
Τρίτη προϋπόθεση:
Αναφορικά με την τρίτη προϋπόθεση, στην αυθεντία Κ. Κυρισάββα κ.α. v. Κύζη, (2001) 1 (Β) Α.Α.Δ. 1245) το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι (στη σελίδα 1253): «Η έννοια του δύσκολου ή αδύνατου της πλήρης απονομής της δικαιοσύνης σε μεταγενέστερο στάδιο περιλαμβάνει και άλλα, μεταβλητά κριτήρια, εκτός από την ανεπανόρθωτη ζημιά. Ο χρηματικός παράγοντας της αποζημίωσης δεν είναι ο μόνος που λαμβάνεται υπόψη (βλέπε Παπαστράτης v. Πετρίδης (1979) 1 ΑΑΔ 231)». Η πιθανή ζημιά στον Αιτητή είναι δυνατόν να αποτιμηθεί, τουλάχιστον εν μέρει, σε χρηματικό ποσό και η αποζημίωση σε χρήματα δεν φαίνεται δύσκολη ή αδύνατη.
Συναφώς, είναι η κρίση μου ότι δεν είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο, στην περίπτωση που δεν οριστικοποιηθούν τα μονομερώς εκδοθέντα Διατάγματα και δεν εκδοθούν τα υπόλοιπα αιτούμενα Διατάγματα. Κρίνω επίσης ότι, υπό το φως όλων των περιστάσεων που περιβάλλουν την υπό εξέταση αίτηση, δεν είναι εύλογο και δίκαιο να οριστικοποιηθούν τα εκδοθέντα προσωρινά Διατάγματα και να εκδοθούν τα υπόλοιπα Διατάγματα και ότι το ισοζύγιο του βολικού (balance of convenience) γέρνει υπέρ της μη οριστικοποίησης και της μη έκδοσης τους. Η τρίτη προϋπόθεση δεν πληρείται.
Απόφαση:
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, οι πλείστοι εκ των λόγων ένστασης επιτυγχάνουν και η υπό εξέταση αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Τα προσωρινά Διατάγματα ημερομηνίας 24.1.2023, ακυρώνονται. Τα έξοδα της υπό εξέταση αίτησης επιδικάζονται υπέρ των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 και εναντίον του Αιτητή, ως αυτά θα υπολογισθούν από το Γραμματέα και εγκριθούν από το Δικαστήριο, στην κλίμακα €2.000 - €10.000.
(Υπ.) ………………………………….
Λ. Σ. Καμμίτση
Πρόεδρος
Πιστό Αντίγραφο
Γραμματέας
ΛΣΚ/ΕΠ
[1]« Όροι:
1. Το ανωτέρω Ενοικιαζόμενο Ακίνητο θα χρησιμοποιείται σαν κατάστημα γρήγορου φαγητού και εστίασης, και μόνο από τον Ενοικιαστή. Ο ενοικιαστής οφείλει να εξασφαλίσει όλες τις σχετικές με την εν λόγω χρήση άδειες από τις Αρμόδιες αρχές και οι ιδιοκτήτες οφείλουν να υπογράψουν κάθε απαραίτητα έντυπα ή αιτήσεις πιθανόν απαιτηθούν να υπογραφούν από τις αρμόδιες Αρχές, για την εξασφάλιση των απαραίτητων αδειών για τη συγκεκριμένη χρήση που το υποστατικό ενοικιάζεται. Νοείται ότι σε περίπτωση δικαστικού αγώνα εναντίον του Ενοικιαστή και των Ιδιοκτητών, ο Ενοικιαστής υποχρεούται σε περίπτωση καταδίκης να καταβάλει όλα τα έξοδα και τις ποινές τόσο τις δικές του όσο και των ιδιοκτητών. Η χρήση για οποιοδήποτε άλλο σκοπό, απαγορεύεται. Ρητά απαγορεύεται η προσφορά υπηρεσιών στοιχημάτων και οποιωνδήποτε τυχερών παιγνιδιών.
2. Ο Ενοικιαστής δεν θα έχει το δικαίωμα μετενοικίασης, υπενοικίασης, εκχώρησης ή παραχώρησης άδειας χρησιμοποίησης από τρίτο πρόσωπο (νομικό ή φυσικό) του όλου ή μέρους του Ενοικιαζόμενου Ακινήτου. Η αναφερόμενη εκχώρηση περιλαμβάνει την τοποθέτηση διαφημιστικών πινακίδων και/ή μηχανών εξυπηρέτησης πελατών (π.χ. Vending machines, Automatic Teller Machines), με την εξαίρεση του όρου 15.
3. Ο Ενοικιαστής υποχρεούται να χρησιμοποιεί το Ενοικιαζόμενο Ακίνητο με τέτοιο τρόπο ώστε να μην προξενεί οχληρία στους γύρω γείτονες. Νοείται ότι σε περίπτωση δικαστικού αγώνα εναντίον του Ενοικιαστή και των Ιδιοκτητών, ο Ενοικιαστής υποχρεούται σε περίπτωση καταδίκης να καταβάλει όλα τα έξοδα και τις ποινές τόσο τις δικές του όσο και των Ιδιοκτητών.
4. Ο Ενοικιαστής παραλαμβάνει το Ενοικιαζόμενο Ακίνητο ως έχει, και ουδεμία απαίτηση επισκευών έχει από τους Ιδιοκτήτες σε σχέση με το Ενοικιαζόμενο Ακίνητο ή/και το κτίριο ή/και τους κοινόχρηστους χώρους του κτιρίου στο οποίο βρίσκεται το Ενοικιαζόμενο Ακίνητο, συμπεριλαμβανομένων της τοιχοποιίας, των επιχρισμάτων, των υδραυλικών, ηλεκτρολογικών και αποχετευτικών εγκαταστάσεων, της οροφής και του υδατοστεγούς αυτής.
6. Ο Ενοικιαστής θα έχει το δικαίωμα να κάνει οποιεσδήποτε τροποποιήσεις και/ή προσθήκες και/ή επισκευές στο Ενοικιαζόμενο Ακίνητο, την ηλεκτρική εγκατάσταση ή άλλη εγκατάσταση του Ενοικιαζόμενου Ακινήτου με δικά του έξοδα και θα παραμείνουν ιδιοκτησία των Ιδιοκτητών χωρίς καμία υποχρέωση τους να αποζημιώσουν τον Ενοικιαστή κατά τον χρόνο που θα λήξει το παρόν ενοικιαστήριο έγγραφο. Νοείται ότι, όπου απαιτείται από τη νομοθεσία ή τους κανονισμούς, ο Ενοικιαστής θα φροντίσει να εξασφαλίσει τις σχετικές εγκρίσεις και/ή άδειες από τις Αρμόδιες Αρχές και όπου απαιτείται η έγγραφη σύμφωνη γνώμη των ιδιοκτητών, αυτοί υποχρεούνται να την παρέχουν εάν και εφ’ όσον οι απαιτούμενες τροποποιήσεις είναι απαραίτητες για την νόμιμη χρήση του υποστατικού για τον ενοικιαζόμενο σκοπό.
15. Ο Ενοικιαστής υποχρεούται να διατηρεί την υδραυλική εγκατάσταση των υποστατικών σε καλή και λειτουργήσιμη κατάσταση με δικά του έξοδα και να πληρώνει τα σχετικά τέλη και δικαιώματα για την κατανάλωση του νερού στα υποστατικά. Οι Ιδιοκτήτες δεν έχουν καμιά ευθύνη αν τυχόν ελαττωθεί ή σταματήσει η παροχή νερού στα υποστατικά για οποιαδήποτε αιτία. Επίσης ο Ενοικιαστής θα υποχρεούται στην καταβολή των τελών και δικαιωμάτων χρήσης του αποχετευτικού συστήματος.
16. Ο Ενοικιαστής υποχρεούται να διατηρεί την ηλεκτρική εγκατάσταση των υποστατικών σε καλή και λειτουργήσιμη κατάσταση με δικά του έξοδα και να πληρώνει τα σχετικά τέλη και δικαιώματα για την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος στα υποστατικά.»
[2] «12(α) Εκτός αν άλλως προβλέπεται στο Νόμο ή στους Κανονισμούς αναφορικά με τη διεξαγωγή της διαδικασίας τη λήψη μαρτυρίας και τη διασφάλιση του κύρους του δικαστηρίου εφαρμόζονται οι πρόνοιες του περί Δικαστηρίων Νόμου, 1960 και των Θεσμών με τις αναγκαίες προσαρμογές για να συνάδουν με τους σκοπούς του Νόμου.»
[7] «Σύμφωνα με τη νομολογία και τα σχετικά συγγράμματα, η έκδοση ενός διατάγματος είναι πάντοτε στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου η οποία όμως πρέπει να ασκείται δικαστικά με βάση ορισμένα κριτήρια και όχι αυθαίρετα. Ειδικά για διατάγματα διατακτικής μορφής (mandatory injunctions) στο σύγγραμμα Clerk & Lindsell on Torts, 16η έκδοση σελ. 328 παράγραφο 7-06 παρατίθενται κριτήρια τα οποία βοηθούν το δικαστήριο στην άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας. Τα κριτήρια αυτά, περιληπτικά έχουν ως ακολούθως: Διάταγμα διατακτικής μορφής εκδίδεται μόνο όπου (α) ο ενάγων δείχνει ότι υπάρχει πολύ δυνατή πιθανότητα να του προκληθεί σοβαρή ζημιά αν δεν επέμβει το δικαστήριο και (β) όπου η ζημιά που προκαλείται από την άρνηση έκδοσης του διατάγματος είναι τέτοια που δεν μπορεί να ικανοποιηθεί με αποζημιώσεις. (γ) Το δικαστήριο θα αρνηθεί τη θεραπεία αν η συμμόρφωση με το διάταγμα από τον εναγόμενο θα είναι παράνομη. Θα πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπόψη και το κόστος που θα υποστεί ο ενάγων για σκοπούς συμμόρφωσης. (Morris v. Redland Bricks Ltd. [1970] A.C. 652). (δ) Εάν το δικαστήριο θα κλίνει υπέρ της έκδοσης του διατάγματος, τότε θα πρέπει να εξεταστεί και το κατά πόσο ο εναγόμενος θα γνωρίζει ακριβώς τι πρέπει να κάνει.
Αναφορικά με το (γ) πιο πάνω, το γεγονός ότι θα στοιχίσει αρκετά στον εναγόμενο για να συμμορφωθεί με το διάταγμα, δυνατό να μην είναι εμπόδιο στην έκδοση του διατάγματος αν φανεί ότι ο εναγόμενος ενήργησε ετσιθελικά, παράνομα και ενάντια των δικαιωμάτων του ενάγοντα. Σχετική με το θέμα είναι και η υπόθεση Wrothams Park Estate Company v. Parkside Homes Ltd. a. o. [1974] 1 All E.R. 321 σελ 336 όπου φαίνεται ότι ακόμα και εκεί που ο εναγόμενος επίσπευσε την ανέγερση, παρά τη διαμαρτυρία του ενάγοντα, δεν υπάρχει γενικός κανόνας ότι πρέπει να εκδοθεί το διάταγμα. Το θέμα παραμένει στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου. Απλώς το γεγονός αυτό, σε κατάλληλη υπόθεση, θα μπορούσε να ληφθεί υπόψη εναντίον του εναγομένου ούτως ώστε να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα.»
[8] 27(1) «Ενοικιαστής όστις, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, διατηρεί κατοχήν οιασδήποτε κατοικίας ή καταστήματος, εν όσω διατηρεί την τοιαύτην κατοχήν, τηρεί πάντας τους όρους και προϋποθέσεις του τελευταίου ενοικιαστηρίου συμβολαίου, έστω και αν έχει λήξει η ισχύς του και δικαιούται εις τα εξ αυτών απορρέοντα οφέλη, εφ’ όσον ούτοι είναι σύμφωνοι προς τας διατάξεις του παρόντος Νόμου, δικαιούται να παραιτηθή της κατοχής της κατοικίας ή του καταστήματος μόνον κατόπιν επιδόσεως τοιαύτης ειδοποιήσεως οία θα απητείτο δυνάμει του ενοικιαστηρίου συμβολαίου και σε περίπτωση που δεν απαιτείται τέτοια ειδοποίηση, μόνον κατόπιν γραπτής προειδοποίησης, έναν τουλάχιστο μήνα προηγουμένως:
Νοείται ότι εις την περίπτωσιν καθ’ ην υπενοικιαστής καθίσταται θέσμιος ενοικιαστής ο τοιούτος θέσμιος ενοικιαστής κατέχει την κατοικίαν ή το κατάστημα τηρουμένων επιπροσθέτως οιωνδήποτε υφισταμένων περιοριστικών συμφωνιών περιεχομένων εις τους μεταξύ του ιδιοκτήτου και του ενοικιαστού όρους και προϋποθέσεις ενοικιάσεως.»
[9] 32 (1) «Τηρουμένου οιουδήποτε διαδικαστικού κανονισμού έκαστον δικαστήριον, εν τη ασκήσει της πολιτικής αυτού δικαιοδοσίας, δύναται να εκδίδη απαγορευτικόν διάταγμα (παρεμπίπτον, διηνεκές, ή προστατικόν) ή να διορίζη παραλήπτην εις πάσας τας περιπτώσεις εις ας το δικαστήριον κρίνει τούτο δίκαιον ή πρόσφορον, καίτοι δεν αξιούνται ή χορηγούνται ομού μετ’ αυτού αποζημιώσεις ή άλλη θεραπεία:
Νοείται ότι παρεμπίπτον απαγορευτικόν διάταγμα δεν θα εκδίδεται εκτός εάν το δικαστήριον ικανοποιηθή ότι υπάρχει σοβαρόν ζήτημα προς εκδίκασιν κατά την επ’ ακροατηρίου διαδικασίαν, ότι υπάρχει πιθανότης ότι ο αιτών διάδικος δικαιούται θεραπείαν, και ότι εκτός εάν εκδοθή παρεμπίπτον απαγορευτικόν διάταγμα, θα είναι δύσκολον ή αδύνατον να απονεμηθή πλήρης δικαιοσύνη εις μεταγενέστερον στάδιον.»
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο