ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

 

Ενώπιον:      Λ.Σ. Καμμίτση, Προέδρου και

                        Σπ. Σπυριδάκι και Κ. Φραγκούδη, Παρέδρων

Αίτηση Αρ.: Ε67/21

Μεταξύ:

1.            ΠΑΥΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ, από [   ], Ελλάδα

2.            MONIKAΣ ΓΙΩΡΓΑΚΗ, από [   ] Λευκωσία

Αιτητών

και

 

ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΜΑΛΙΔΕΛΛΗ, από [   ], Λευκωσία, Α.Δ.Τ [   ]

Καθ’ ου η Αίτηση

--------------------------------------------------------------------------------

30.4.2024

Για τους Αιτητές 1 και 2: κ. Ε. Ευθυμίου και κα. Α. Βασιλείου για κ.κ. Δράκος & Ευθυμίου Δ.Ε.Π.Ε.

Για τον Καθ’ ου η Αίτηση: κ. Χρ. Γαβριηλίδης για κ.κ. Χρίστος & Αντιγόνη Κων/νου Γαβριηλίδη Δ.Ε.Π.Ε.

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

            Η υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση, καταχωρίστηκε την 1.7.2021 και μ’ αυτήν οι Αιτητές 1 και 2 εξαιτούνται ως ακολούθως:

 

«1.     Απόφαση και/ή διάταγμα του Δικαστηρίου ανάκτησης κατοχής και/ή διάταγμα του δικαστηρίου διατάσσον τον Καθ’ ου η Αίτηση και/ή τους υπαλλήλους και/ή αντιπροσώπους και/ή εκπροσώπους και/ή υπηρέτες αυτού όπως εκκενώσει και παραδώσει στους Αιτητές, ελευθέρα και κενή την κατοχή του καταστήματος στην Αγίας Ελένης 5 και Στασάνδρου, Ενορία Τρυπιώτης Λευκωσία, ανεγειρόμενη επί της οικοδομής εντός του ακινήτου με με αρ. εγγραφής 2397, τεμάχιο 567, Φ/Σχ. 21/54.3.1, Τμήμα ΕΠΙ 1125, επί της οδού Αγίας Ελένης 5 και Στασάνδρου, Ενορία Τρυπιώτης Λευκωσία.

2.       Απόφαση και/ή διάταγμα του δικαστηρίου διατάζων τον Καθ’ ου η Αίτηση να καταβάλει στον αιτητή το ποσό των €15980,45 ως καθυστερημένα και/ή οφειλόμενα ενοίκια συμπεριλαμβανομένου του ενοικίου του μηνός Μαΐου 2021.

3.       Απόφαση και/ή διάταγμα του Δικαστηρίου διατάζων τον Καθ’ ου η Αίτηση να καταβάλει στους Αιτητές το ποσό των €650.- μηνιαία ως αποζημιώσεις για παράνομη επέμβαση και/ή ενδιάμεσα οφέλη από 01/06/2021 μέχρι εκκένωσης και παράδοσης ελευθέρας και κενής κατοχής των επίδικου υποστατικού.

4.       Απόφαση και/ή διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου διατάζων τον Καθ’ ου η Αίτηση να άρει και/ή ακυρώσει την παράνομη υπενοικίαση του καταστήματος με αρ. εγγραφής 2397, τεμάχιο 567, Φ/Σχ. 21/54.3.1, Τμήμα ΕΠΙ 1125, επί της οδού Αγίας Ελένης 5 και Στασάνδρου, Ενορία Τρυπιώτης Λευκωσία.

5.       Οιανδήποτε άλλη θεραπεία την οποία το Σεβαστό δικαστήριο ήθελε κρίνει δίκαια και δικαιολογημένη υπό τις περιστάσεις.

6.       Δικηγορικά Έξοδα πλέον Φ.Π.Α πλέον έξοδα επιδόσεων.»

 

Οι Αιτητές δικογραφούν ότι είναι ιδιοκτήτες εξ’ ημισείας του όλου μεριδίου του ακινήτου με αρ. εγγραφής 2397, Τεμάχιο 567, Φ/Σχ. 21/54.3.1, Τμήμα ΕΠΙ 1125, επί της οδού Αγίας Ελένης 5 και Στασάνδρου, Ενορία Τρυπιώτης, Λευκωσία, στο οποίο ευρίσκεται ισόγειο κατάστημα (εν τοις εφεξής καλούμενο «το επίδικο κατάστημα»). Το επίδικο ευρίσκεται εντός ελεγχόμενης περιοχής, είχε ανεγερθεί πριν το 1999 και κατέχεται από τον Καθ’ ου η Αίτηση ως ενοικιαστής, από κατά ή περί την 1.12.2012, ισχυρισμοί που είναι παραδεκτοί, με εξαίρεση τον ισχυρισμό ότι το επίδικο ανεγέρθη πριν το 1999.

 

Με ενοικιαστήριο έγγραφο ημερομηνίας κατά ή περί τις 27.11.2012, ο Καθ’ ου η Αίτηση ενοικίασε το επίδικο κατάστημα από τους Αιτητές, για περίοδο 2 ετών, με δικαίωμα ανανέωσης για περαιτέρω περίοδο 2 ετών. Με τη λήξη του ενοικιαστηρίου εγγράφου, ο Καθ' ου η Αίτηση κατέχει το επίδικο υποστατικό ως θέσμιος ενοικιαστής. Το καταβαλλόμενο ενοίκιο συμφωνήθηκε σε €14.400.- το οποίο θα πληρωνόταν με μηνιαίες δόσεις εκ €600.- κάθε πρώτη ημέρα εκάστου μηνός, μέχρι 30.12.2014 και σε ποσό €15.600, σε περίπτωση ανανέωσης για περαιτέρω 2 χρόνια, το οποίο θα εξοφλείτο με μηνιαίες δόσεις εκ €650.- από 1.12.2014 μέχρι 30.11.2016. Οι προαναφερόμενοι ισχυρισμοί είναι παραδεκτοί.

 

Οι Αιτητές ισχυρίζονται ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση παραλείπει να πληρώνει το ποσό των €650.- για έκαστο μήνα από 1.12.2014 και αντ' αυτού κατέβαλλε διάφορα μειωμένα ποσά, με αποτέλεσμα να οφείλει €15.980,45. Περαιτέρω, ο Καθ’ ου η Αίτηση καθυστερεί επανειλημμένως και συστηματικά, την καταβολή των ενοικίων και, παράνομα και χωρίς την έγκριση των ιδιοκτητών, προέβη σε υπενοικίαση του επίδικου υποστατικού σε τρίτο πρόσωπο, από το οποίο εισέπραττε ενοίκια.

 

Οι Αιτητές, μέσω των δικηγόρων τους, με επιστολή ημερομηνίας 13.4.2021, τερμάτισαν το ενοικιαστήριο έγγραφο και κάλεσαν τον Καθ’ ου η Αίτηση όπως, εντός 21 ημερών από τη λήψη της επιστολής, παραδώσει ελεύθερη και κενή κατοχή του επίδικου καταστήματος και εξοφλήσει όλα τα καθυστερημένα και/ή οφειλόμενα ενοίκια. Ο Καθ’ ου η Αίτηση αρνήθηκε και/ή παρέλειψε να συμμορφωθεί και παραμένει εντός του επίδικου καταστήματος.

 

Απάντηση:

            Απάντηση εκ μέρους του Καθ’ ου η Αίτηση, καταχωρήθηκε την 8.9.2021 και μ’ αυτήν αρνείται τις αιτούμενες θεραπείες και ειδικότερα, ότι υπάρχει οφειλόμενο ποσό και/ή ενοίκια και ότι το επίδικο υπενοικιάζεται από τον ίδιο σε τρίτο πρόσωπο. Ο Καθ’ ου η Αίτηση προβαίνει σε ορισμένες παραδοχές τις οποίες σημειώνουμε πιο πάνω.

 

            Δικογραφεί περί απόδειξης πληρωμής όλων των ενοικίων, από Αύγουστο 2020 μέχρι Σεπτέμβριο 2021. Σημειώνει ότι οι Αιτητές απέστειλαν επιστολή τερματισμού της σύμβασης ενοικίασης, ημερομηνίας 13.4.2021, με λόγο τερματισμού την κατ’ ισχυρισμόν υπενοικίαση του επίδικου σε τρίτο πρόσωπο, χωρίς να γίνεται αναφορά σε οφειλόμενο ποσό ως αυτό φαίνεται στην Αίτηση, αλλά με αναφορά μόνο σε καθυστερημένα ενοίκια των μηνών Φεβρουάριου, Μαρτίου και Απριλίου 2021. Ο Καθ’ ου η Αίτηση, εντός 6 ημερών από τη λήψη της επιστολής τερματισμού, πλήρωσε τα οφειλόμενα.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση ισχυρίζεται ότι, κατά τη δεύτερη περίοδο ενοικίασης, ήτοι από 1.12.2014, υπήρξε συμφωνημένη μείωση του καταβαλλόμενου ενοικίου από €600.- σε €450.- μηνιαίως, τα οποία πληρώνονται κανονικά μέχρι και σήμερα, πλην κάποιων δικαιολογημένων καθυστερήσεων και κυρίως, λόγω των οδικών έργων που γίνονταν περιμετρικά του επίδικου, με αποτέλεσμα να υπάρχει μείωση του κύκλου εργασιών. Ουδέν ποσό οφείλεται προς τους Αιτητές. Ο ισχυρισμός των Αιτητών ότι ο Καθ’ ου παραλείπει να πληρώνει το ποσό των €650.- για έκαστο μήνα από 1.12.2014 μέχρι και σήμερα, με αποτέλεσμα να οφείλεται το συνολικό ποσό των €15.980,45, είναι ψευδής.

Δεν υπήρξε οποτεδήποτε, διαμαρτυρία για μειωμένη καταβολή ενοικίων. Περί το Μάιο 2017 μέχρι τον Ιούλιο 2017, έγιναν προσπάθειες από τους τότε δικηγόρους των διαδίκων, για σύναψη νέου ενοικιαστηρίου εγγράφου, με ενοικιαστή τον υιό του Καθ’ ου η Αίτηση, με καθορισμένο μηνιαίο ενοίκιο τα €450.-, ποσό το οποίο ίσχυε από την 1.12.2014, ενώ τον Ιούλιο 2017, το οφειλόμενο από τον Καθ’ ου η Αίτηση ήταν €720.- μόνο, το οποίο εξοφλήθηκε. Λόγω οδικών έργων και/ή λόγω ανάπλασης της γύρω περιοχής, ο κύκλος εργασιών της επιχείρησης του Καθ’ ου η Αίτηση έχει περιοριστεί στο ελάχιστο, ενώ το τελευταίο έτος παραμένει κλειστό, εν αναμονή της αποπεράτωσης των έργων, κάτι που γνωρίζουν πολύ καλά οι Αιτητές.

 

Ιστορικό:

Στην παρούσα υπόθεση καταχωρήθηκε Κλήση για Οδηγίες, σύμφωνα με τη Διαταγή 30 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, ως αυτοί ίσχυαν μέχρι την 31.8.2023 και το Δικαστήριο εξέδωσε εκατέρωθεν, Διατάγματα αποκάλυψης εγγράφων και έδωσε οδηγίες για την καταχώρηση Καταλόγου Μαρτύρων και Σύνοψης Μαρτυρίας και από τις δύο πλευρές.

 

Με Ενδιάμεση Απόφαση ημερομηνίας 5.8.2022, το Δικαστήριο ακύρωσε προσωρινά, απαγορευτικά Διατάγματα τα οποία είχαν εκδοθεί μονομερώς, τη αιτήσει των Αιτητών 1 και 2 και απέρριψε την αίτηση τους ημερομηνίας 4.7.2022.

 

Με Ενδιάμεση Απόφαση ημερομηνίας 13.2.2023, το Δικαστήριο απέρριψε αίτηση δια κλήσεως των Αιτητών, για την κλήτευση μαρτύρων που δεν περιλήφθηκαν στον Κατάλογο Μαρτύρων.

 

Μαρτυρία και αξιολόγηση:

Αιτητών:

Πρώτη μάρτυρας για την πλευρά των Αιτητών 1 και 2, κατέθεσε η κα. Μόνικα Γιωργάκη, Αιτήτρια 2. Η κα. Γιωργάκη κατέθεσε Γραπτή Δήλωση, το Τεκμήριο Α, ως μέρος της κυρίως εξέτασης της. Είναι μια εκ των δυο ιδιοκτητών του ακινήτου επί της οδού Αγίας Ελένης 5 και Στασάνδρου, Ενορία Τρυπιώτης, Λευκωσία, αρ. εγγραφής 2397, Τεμάχιο 567, Φ/Σχ. 21/54.3.1, Τμήμα ΕΠΙ 1125. Ο Αιτητής 1 είναι αδελφός της και έδωσε τη συγκατάθεση του για την παρουσίαση της δήλωσης της. Είναι συνιδιοκτήτης και μόνιμος κάτοικος Αθηνών. Η κα. Γιωργάκη κατέθεσε ότι, μέχρι την 28.9.2018, ιδιοκτήτρια του επίδικου ακινήτου ήταν και η μητέρα των, κα. Α.Δ., η οποία τους μεταβίβασε το μερίδιο της και έκτοτε, παρέμειναν ιδιοκτήτες οι Αιτητές 1 και 2.

 

Στις 27.11.2012, υπεγράφη μεταξύ της κας. Α.Δ., των Αιτητών και του Καθ’ ου η Αίτηση, ενοικιαστήριο έγγραφο, με το οποίο ο τελευταίος θα ενοικίαζε το επίδικο ακίνητο για περίοδο δύο ετών, με δικαίωμα ανανέωσης για περαιτέρω δύο έτη. Με τη λήξη του ενοικιαστηρίου εγγράφου, ο Καθ’ ου η Αίτηση παρέμεινε εντός του υποστατικού μέχρι και σήμερα. Βάσει του ενοικιαστηρίου εγγράφου, η ενοικίαση θα ξεκινούσε την 1.12.2012 και το μηνιαίο ενοίκιο ανερχόταν στα €600.- για τα δύο πρώτα χρόνια, μέχρι 30.11.2014 και στα €650.- για τα επόμενα δύο χρόνια, από 1.12.2014 μέχρι 30.11.2016.

 

Η μάρτυρας προέβη σε αρκετές αναφορές που συσχετίζονται με το ζήτημα της απόκρυψης ουσιωδών γεγονότων, ως αυτό θίχθηκε από το Δικαστήριο στο στάδιο της εξέτασης της αίτησης για προσωρινά Διατάγματα, αλλά και σε άλλες αναφορές που αφορούν στη σχετική Ενδιάμεση Απόφαση του Δικαστηρίου (βλέπετε πιο πάνω). Το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψην τις δηλώσεις της, ως θέσεις των Αιτητών και ως μαρτυρία, ώστε να την αξιολογήσει και όχι ως αναφορές σε σχέση με το ζήτημα της απόκρυψης (non-disclosure), το οποίο ούτε εγείρεται, ούτε εξετάζεται, ούτε είναι σχετικό, στο παρόν στάδιο.

 

Η κα. Γιωργάκη κατέθεσε ότι, ο Καθ’ ου η Αίτηση απέκρυψε από το Δικαστήριο πως το ενοικιαζόμενο ακίνητο είναι σε προνομιούχα θέση, στη συνδρομή των οδών Στασάνδρου, Ξενοπούλου και Αγ. Ελένης. Απέκρυψε ότι, λόγω της ηλικίας του κτηρίου και της κατάστασης του υποστατικού, οι Αιτητές 1 και 2 συμφώνησαν με τον Καθ’ ου η Αίτηση το ενοίκιο να είναι χαμηλότερο από την τρέχουσα τιμή της περιοχής και της προνομιούχας θέσης του. Επιπρόσθετα, κατά το χρόνο που ο Καθ’ ου η Αίτηση ενοικίαζε το υποστατικό, είδε και γνώριζε πολύ καλά, την νομική και πραγματική κατάσταση του υποστατικού, δηλαδή είδε και γνώριζε την κατάσταση του κτιρίου, γνώριζε ότι ο εξοπλισμός ήταν κάποιων χρόνων και ότι το αποχωρητήριο του υποστατικού, βρίσκεται στο πλάι και έξω από το κτίριο. Σημειώνουμε ότι αυτό κατέθεσε αρχικά η μάρτυρας, σε αντίθεση με μεταγενέστερη θέση της σχετικά με το αποχωρητήριο. Είναι η θέση της μάρτυρος, ότι ο ισχυρισμός του Καθ’ ου η Αίτηση, πως δεν γνώριζε ότι το εν λόγω κτήριο έχει ανεγερθεί πριν το 1999, είναι ψευδής και σκοπό έχει να παραπλανήσει το Δικαστήριο. Εξ’ ου και σε διάφορα σημεία στην ένσταση του στην αίτηση για προσωρινά Διατάγματα, αναφέρεται σε κτήριο πέραν των 70 ετών, σε ηλεκτρική εγκατάσταση 60 ετών και σε εξοπλισμό, που το 2012 όταν παράλαβε το υποστατικό, ήταν τουλάχιστον 20 ετών.

 

Ήταν επίσης εις γνώσην του Καθ’ ου η Αίτηση, ότι οι ιδιοκτήτες κατέστησαν σαφές εκ των προτέρων, πως είναι υποχρέωση του ενοικιαστή να αναλάβει την ανακαίνιση και συντήρηση του υποστατικού και το ανέγραψαν ξεκάθαρα στον όρο 4 του συμβολαίου. Η Μ.Α.1 κατέθεσε ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση γνώριζε πως έπρεπε να προχωρήσει άμεσα ή στο προσεχές διάστημα, σε ανακαίνιση του υποστατικού και παρ' όλα αυτά, προχώρησε και υπέγραψε το ενοικιαστήριο έγγραφο και αποδέχθηκε το μεγάλο αριθμό από όρους που μεταφέρουν την ευθύνη για την κατάσταση και την συντήρηση του υποστατικού, από τον ιδιοκτήτη στον ενοικιαστή. Η μάρτυρας υπέδειξε τους όρους 4, 5, 6, 15, 16.

 

Επιπλέον, όλα αυτά τα χρόνια, ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν προέβη σε καμία βελτίωση του υποστατικού, της υδραυλικής ή της ηλεκτρικής εγκατάστασης, ή του αποχωρητηρίου, ως όφειλε. Η μόνη βελτίωση που έγινε στο υποστατικό, ήταν η εξωτερική υδραυλική εγκατάσταση που έκαμαν οι ιδιοκτήτες, με δικά τους έξοδα. Οι Αιτητές γνωρίζουν την αρχαιότητα του κτηρίου και, παρά το γεγονός, ότι τα καταστήματα βρίσκονται σε εξαιρετικά πλεονεκτική και δεσπόζουσα θέση, εντούτοις τα ενοικιάζουν χαμηλότερα από την τρέχουσα τιμή των ενοικίων στην περιοχή, καθότι μέσα στα συμβόλαια που συντάσσουν, υποχρεώνουν και αποδέχονται οι ενοικιαστές, να τα συντηρούν.

 

Η μάρτυρας κατέθεσε ότι είναι θέση των Αιτητών, πως ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν ήταν συνεπής και ούτε πλήρωνε ανελλιπώς το ενοίκιο του. Οι μηνιαίες καταστάσεις λογαριασμού της Τράπεζας, από τον Νοέμβριο 2012 που ξεκίνησε η ενοικίαση μέχρι σήμερα, έχουν αναλυθεί από την ίδια τη μάρτυρα, η οποία ετοίμασε δική της Κατάσταση, με την ημερομηνία που ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέθετε το ενοίκιο του και τα ποσά που έχει πληρώσει από την υπογραφή του ενοικιαστηρίου εγγράφου μέχρι και σήμερα. Συνοπτικά, φαίνεται ότι από 1.12.2012 μέχρι 1.10.2022, έπρεπε να είχε πληρώσει συνολικά ως ενοίκια ποσό ύψους €76.150.- αλλά αντ' αυτού, έχει καταβάλει μόνο ποσό ύψους €52.269,55. Συνεπώς, οφείλει σήμερα στους Αιτητές, συνολικό ποσό ύψους €23.880,45.

 

Η κα. Γιωργάκη κατέθεσε ότι, με την υπογραφή του ενοικιαστηρίου εγγράφου, ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέβαλε €1.800 ως εγγύηση και τα ενοίκια των τριών πρώτων μηνών, ήτοι Δεκεμβρίου 2012 - Φεβρουαρίου 2013, δηλαδή ακόμη €1.800. Υποστήριξε ότι, με βάση το ενοικιαστήριο έγγραφο, το ενοίκιο ήταν πληρωτέο την 1^η ημέρα εκάστου μηνός. Ο Καθ’ ου η Αίτηση σπάνια πλήρωνε το ενοίκιο του τις πρώτες ημέρες κάθε μήνα, ως όφειλε και αρκετούς μήνες, δεν πλήρωνε καθόλου. Οι Αιτητές του είχαν ζητήσει να πληρώνεται το ενοίκιο του με Πάγια Μηνιαία Εντολή (Standing Order) από την Τράπεζα του και αρνήθηκε να το πράξει. Ακόμα και κατά τον πρώτο χρόνο της ενοικίασης, περίοδο κατά την οποία ο Καθ’ ου η Αίτηση  δεν αμφισβητεί το ύψος του ενοικίου, δεν κατέβαλε ενοίκιο τους μήνες Απρίλιο, Ιούνιο και Νοέμβριο 2013.

 

Διαχρονικά και επανειλημμένα υπήρχαν καθυστερήσεις, αλλά και μειωμένο ποσό καταβολής ενοικίων. Οι Αιτητές είχαν επανειλημμένα επισημάνει, πως ο Καθ’ ου η Αίτηση πρέπει να καταβάλλει ολόκληρο το μηνιαίο ενοίκιο σε μία κατάθεση και όχι τμηματικά, με όποιο ποσό τον βόλευε και να αναγράφεται ο σωστός μήνας για τον οποίο πλήρωνε, γιατί αυτό τους δυσκόλευε στον έλεγχο που έκαναν.

 

Λόγω της διαχρονικής ασυνέπειας του Καθ’ ου η Αίτηση, στην καταβολή των ενοικίων του, οι Αιτητές αναγκάστηκαν τον Νοέμβριο 2018, να αποταθούν σε δικηγόρους, οι οποίοι απέστειλαν επιστολή στον Καθ’ ου η Αίτηση, ημερομηνίας 28.11.2018, ενημερώνοντας τον ότι οφείλει ενοίκια. Με βάση το ενοικιαστήριο έγγραφο, από 1.12.2014, ο Καθ’ ου η Αίτηση έπρεπε να καταβάλλει €650.- κάθε 1^η ημέρα εκάστου μηνός. Αντ' αυτού, από 1.2.2015, αυθαίρετα και χωρίς καμία προηγούμενη συμφωνία, ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέβαλλε ποσό ύψους €450.- ή ακόμη και χαμηλότερο ή και καθόλου.

 

Είναι η θέση της μάρτυρος, ότι οι ισχυρισμοί του Καθ’ ου η Αίτηση, πως τον Νοέμβριο του 2014 επήλθε συμφωνία για μειωμένο ενοίκιο, είναι ψευδείς. Οι Αιτητές ουδέποτε αποδέχθηκαν το μειωμένο ενοίκιο και ουδέποτε αποδέχθηκαν την καθυστέρηση στα ενοίκια. Στην Κατάσταση φαίνεται καθαρά, πως κάποιες φορές οι καταθέσεις του Καθ’ ου η Αίτηση ξεπερνούσαν τα €450.- γιατί έπρεπε να καλυφθούν τα μειωμένα και τα καθυστερημένα ποσά. Η κα. Γιωργάκη κατέθεσε ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση τους οφείλει ως υπόλοιπα καθυστερημένων ενοικίων, συνολικό ποσό ύψους €23.880,45.

 

Από το Μάιο μέχρι τον Ιούλιο 2017, ο υιός του Καθ’ ου η Αίτηση είχε προσεγγίσει τους Αιτητές και τους είχε αναφέρει ότι επιθυμούσε να ενοικιάσει εκείνος το επίδικο ακίνητο αντί του πατέρα του, διότι μπορούσε να ενταχθεί σ’ ένα πρόγραμμα νέων επιχειρηματιών και χρειαζόταν να παρουσιάσει κάποιο συμβόλαιο ενοικίασης. Σκοπός του ήταν να κάνει κάποια βελτιωτικά έργα στο ακίνητο. Για το λόγο αυτό και σε ένδειξη καλής θέλησης, όπως κατέθεσε η μάρτυρας, οι Αιτητές άρχισαν να συζητούν ένα νέο ενοικιαστήριο έγγραφο μαζί του. Ένας από τους όρους, ήταν να είχε για τα δύο πρώτα χρόνια μειωμένο ενοίκιο €450.- μέχρι να ολοκληρώσει τα έργα που θα έκανε και μετά την πάροδο δύο χρόνων, το ενοίκιο θα ανερχόταν στα €600. Είχε ετοιμαστεί ένα προσχέδιο συμβολαίου από τους τότε δικηγόρους του υιού του Καθ’ ου η Αίτηση, ωστόσο το νέο συμβόλαιο ουδέποτε υπογράφηκε, διότι, μεταξύ άλλων, ο υιός του κ. Μαλιδέλλη δεν κατάφερε να παρουσιάσει δεύτερο εγγυητή, αξιόχρεο και με σταθερό εισόδημα.

 

Περαιτέρω, το ποσό των €720.- που αναφέρεται στην αλληλογραφία μεταξύ των δικηγόρων, κατά την ίδια περίοδο, ήταν προϊόν διαπραγμάτευσης και το νέο ενοίκιο των €450.- θα ίσχυε για μόνο 2 χρόνια και μετά θα αυξανόταν σε €600.-. Σε αλληλογραφία από το δικηγόρο του υιού του κ. Μαλιδέλλη, ημερομηνίας 14.7.2017, αναγράφεται ρητά ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση και ο υιός του, δεν επιθυμούν οποιαδήποτε αλλαγή και θα παραμείνουν με το υφιστάμενο καθεστώς. Συνεπώς, κατά τη μάρτυρα, συνέχισε η ενοικίαση από τον Καθ’ ου η Αίτηση στη βάση του ενοικιαστηρίου εγγράφου ημερομηνίας 27.11.2012, χωρίς οποιαδήποτε τροποποίηση ή αλλαγή ή προσθήκη, συμπεριλαμβανομένου του συμφωνηθέντος ενοικίου, ύψους €650.-.

 

Η μάρτυρας κατέθεσε ακόμα ότι, ο Καθ’ ου η Αίτηση ανέγειρε χωρίς άδεια και χωρίς τη συγκατάθεση των Αιτητών ή την Άδεια της αρμόδιας Αρχής, τέντα με πλαστικό ύφασμα που κάλυπτε τμήμα του ιδιωτικού πεζοδρομίου, στην πρόσοψη του υποστατικού που χρησιμοποιείτο ως χώρος εστίασης. Η παρανομία αυτή του Καθ’ ου η Αίτηση και η άρνηση του να συμμορφωθεί, τόσο με τις παρατηρήσεις του Δήμου Λευκωσίας, όσο και των Αιτητών, είχε ως αποτέλεσμα, τον Νοέμβριο 2014, ο Δήμος Λευκωσίας να βάλει MEMO στο επίδικο ακίνητο. Οι λόγοι φαίνονται στην επιστολή που έλαβαν οι Αιτητές από το Δήμο Λευκωσίας, ημερομηνίας 29.10.2014.

 

Πέραν του ζητήματος των καθυστερημένων και απλήρωτων ενοικίων από τον Καθ’ ου η Αίτηση, ο τελευταίος υπενοικίασε σε τρίτο πρόσωπο, χωρίς τη συγκατάθεση των Αιτητών και παραβιάζοντας ρητό όρο του ενοικιαστηρίου εγγράφου. Η Αιτήτρια 2 κατέθεσε ότι, στις 22.6.2020, της τηλεφώνησε ο Καθ’ ου η Αίτηση και της ανάφερε ότι έχει πρόβλημα υγείας και ότι πρέπει να μεταβεί στο Ισραήλ για εγχείρηση. Λόγω του προβλήματος, ήθελε να σταματήσει και έψαχνε να βρει νέο ενοικιαστή που θα του έδινε αέρα €25.000 - €30.000. Στις 9.7.2020, της τηλεφώνησε κάποιος κ. Γ.Τ. και της ανέφερε ότι πήρε το τηλέφωνο της από τον Καθ’ ου η Αίτηση, ότι εργαζόταν στο γραφείο του κ. Ν.Σ. και ότι τους ενδιέφερε να ενοικιάσουν το υποστατικό, σε συνεργασία με ένα Κινέζο. Αργότερα την ίδια ημέρα, τηλεφώνησε στη μάρτυρα ο ίδιος ο κ. Ν.Σ. και της ανέφερε ότι θέλει το υποστατικό για να πουλά η σύζυγος του Κινέζικο τσάι και βιολογικά προϊόντα. Της εξέφρασε επίσης το ενδιαφέρον του, να αγοράσει ολόκληρο το κτίριο.

 

Στις 17.11.2020, ο δικηγόρος των Αιτητών επικοινώνησε προσωπικά με τον κ. Ν.Σ. και ο τελευταίος του ανέφερε ότι πλέον δεν τον ενδιέφερε να υπενοικιάζει το υποστατικό από τον Καθ’ ου η Αίτηση, πράγμα που ανέφερε στη μάρτυρα ο δικηγόρος της, την ίδια ημέρα. Η κα. Γιωργάκη κατέθεσε ότι, στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο δικηγόρος της με τον κ. Ν.Σ., γίνεται αναφορά και στο τηλεομοιότυπο που ο κ. Ευθυμίου απέστειλε στους δικηγόρους του Καθ’ ου η Αίτηση, ημερομηνίας 19.5.2021. Η ίδια η μάρτυρας, δεν είχε οποιαδήποτε ειδοποίηση τον Απρίλιο 2021, ή οποτεδήποτε άλλοτε, από τον Καθ’ ου η Αίτηση ή από τη σύζυγο του, ότι θα προχωρούσαν σε ανακαίνιση του υποστατικού. Η μόνη ενημέρωση που είχε, αφορούσε το θέμα υγείας του κ. Μαλιδέλλη και ότι λόγω αυτού, γύρευαν ενοικιαστή που θα του έδινε «αέρα».

 

Το Μάιο 2022, σε συνομιλίες που είχε η Αιτήτρια 2 με τους ενοικιαστές των Αιτητών στα γειτονικά υποστατικά, ενημερώθηκε για πρώτη φορά ότι το χώρο επισκεπτόταν συχνά κάποιος κ. Ν.Σ., ο οποίος έδειχνε να επιτηρούσε το χώρο και να έδινε οδηγίες σε άλλους υπαλλήλους εκεί. Αυτό το διαπίστωσε και η ίδια προσωπικά, όταν πέρασε από το υποστατικό και τράβηξε σχετική φωτογραφία. Περαιτέρω, η μάρτυρας αναφέρθηκε σε περιστατικό που έλαβε χώραν το Μάιο 2022, αλλά η μαρτυρία της είναι εξ’ ακοής και δεν λαμβάνεται υπόψην. Αναφέρθηκε σε άλλο περιστατικό το οποίο έλαβε χώραν γύρω στα μέσα Ιουνίου 2022. Πάλι η μαρτυρία της ήταν εξ’ ακοής. Κατέθεσε όμως σχετικά ο Μ.Α.2.

 

Παρατηρούμε ότι τα πιο πάνω έλαβαν χώραν το 2022, μετά την καταχώρηση της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτησης. Εφόσον τον Νοέμβριο 2020, όπως η ίδια η μάρτυρας λέγει, ο κ. Ν.Σ., φερόμενος ως υπενοικιαστής, δήλωσε στο δικηγόρο των Αιτητών ότι δεν ενδιαφέρεται να υπενοικιάζει το επίδικο από τον Καθ’ ου η Αίτηση και εφόσον η Αιτήτρια 2 τον είδε στο χώρο ή πληροφορήθηκε ότι ήταν στο χώρο του επίδικου, το 2022, με ποια βάση οι Αιτητές καταχώρισαν Αίτηση για έξωση λόγω υπενοικίασης, το 2021;

 

Η κα. Γιωργάκη κατέθεσε ακόμα ότι, για σκοπούς των αναγκών των εργασιών σε νερό, οι εργάτες του Καθ’ ου η Αίτηση, έσπασαν το πεζοδρόμιο που εφάπτεται στο κτίριο και που πρόσφατα είχε ανακατασκευάσει ο Δήμος Λευκωσίας μέσα στα πλαίσια της αναβάθμισης της περιοχής, πέρασαν σωλήνα και εγκατέστησαν βρύση που εφάπτονταν πάνω στην οικοδομή. Το δε κτίριο είναι κατασκευασμένο από πουρόπετρα, υλικό που απορροφά το νερό και διαβρώνεται, δημιουργώντας προβλήματα τα οποία εμφανίζονται με την πάροδο του χρόνου. Ο Καθ’ ου η Αίτηση προσπάθησε να παραπλανήσει το Δικαστήριο, δηλώνοντας ότι υπήρχε πρόνοια για εξωτερική βρύση τουλάχιστον από την ημέρα ενοικίασης του υποστατικού, δήλωση η οποία είναι ψευδής.

 

Μετά από τα πιο πάνω, οι Αιτητές έδωσαν οδηγίες για την καταχώρηση αίτησης για αναστολή των εργασιών, την 4.7.2022. Όσον αφορά τον ισχυρισμό του Καθ’ ου η Αίτηση ότι η επιχείρηση του παρέμεινε κλειστή από το Μάρτιο 2020 μέχρι το Μάρτιο 2021 λόγω των Διαταγμάτων που εκδόθηκαν από το Υπουργείο Υγείας λόγω COVID19, αυτό αποτελεί προσπάθεια να παραπλανήσει το Δικαστήριο, κατά τη μάρτυρα. Έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες, πολλές επιχειρήσεις γρήγορου φαγητού και εστιατόρια, λειτουργούσαν, όταν το Κράτος το επέτρεπε και εξυπηρετούσαν τους πελάτες τους με take away και delivery. Ο Καθ’ ου η Αίτηση έχει προβάλει τον ίδιο ισχυρισμό και για την περίοδο κατά την οποία γίνονταν η ανάπλαση της περιοχής από το Δήμο Λευκωσίας. Περαιτέρω, ο Καθ’ ου η Αίτηση ξεκίνησε εργασίες σε μια περίοδο που δεν πλήρωνε τα ενοίκια του και αφού τους είχε αναφέρει ότι ήταν πολύ στρυμωγμένος οικονομικά. Την οικονομική του στενότητα την αναφέρει και ο ίδιος ο Καθ’ ου η Αίτηση, στην ένορκο δήλωση ημερομηνίας 19.7.2022. Η μάρτυρας υποστήριξε ότι οι υποψίες τους πως η οικονομική άνεση του Καθ’ ου η Αίτηση, για εργασίες στο υποστατικό, δικαιολογείτο από την οικονομική στήριξη που λάμβανε από τον υπενοικιαστή, επιβεβαιώνεται, αφού αρκετές φορές ο κ. Ν.Σ. βρισκόταν στο υποστατικό ενώ εκτελείτο κάποια εργασία. Έτυχε να το δει και η ίδια προσωπικά, περνώντας από το υποστατικό με το αυτοκίνητο της, αλλά και από ενημέρωση που είχε από τους ενοικιαστές των γειτονικών ακινήτων. Συμπερασματική μαρτυρία και εικασίες.

 

Η Μ.Α.1 κατέθεσε επιπλέον, ότι το ενοικιαστήριο έγγραφο τερματίστηκε με επιστολή των δικηγόρων των Αιτητών, ημερομηνίας 13.4.2021, η οποία επιδόθηκε στον Καθ’ ου η Αίτηση στις 15.4.2021. Επί της επιστολής αυτής, ο δικηγόρος των Αιτητών αναφέρθηκε σε τρία οφειλόμενα ενοίκια, τα οποία οφείλονταν ολόκληρα. Τόσον οι Αιτητές όσο και ο Καθ’ ου η Αίτηση, γνωρίζουν πολύ καλά ότι το ποσό το οποίο οφείλει ο τελευταίος ως καθυστερημένα ενοίκια, είναι ύψους €23.880,45.

 

Κατά την αντεξέταση της, η Μ.Α.1 κατέθεσε ότι το επίδικο κτίστηκε το 1952. Οι ενοικιαστές είχαν διαχρονικά την υποχρέωση να επιδιορθώνουν και να διατηρούν τα υποστατικά τους σε καλή κατάσταση. Αυτά τα αναφέρουν και τα συμβόλαια. Όταν της υποδείχθηκε ότι στο ενοικιαστήριο έγγραφο με τον Καθ’ ου η Αίτηση, δεν αναγράφεται ότι είναι υποχρεωμένος να συντηρεί το υποστατικό, αποκρίθηκε ότι δεν αναγράφει πως είναι υποχρεωμένος ο ιδιοκτήτης να τα κάμει και πως ο ενοικιαστής ναι μεν δεν έχει υποχρέωση, αλλά δεν έχει και απαίτηση. Ο ενοικιαστής έπρεπε να έχει το υποστατικό σε καλή κατάσταση, μπορούσε να κάμει κάποια ανακαίνιση και δεν χρειαζόταν τη συγκατάθεση των Αιτητών.

 

Το ενοικιαστήριο έγγραφο μεταξύ των Αιτητών, της μητέρας τους και του Καθ’ ου η Αίτηση, υπεγράφη και άρχισε την 1.12.2012, ήταν για δύο συν δύο χρόνια και το ενοίκιο ήταν €600.- και για τα επόμενα, €650.-. Η μάρτυρας είπε αρχικά ότι υπήρχε πρόνοια ανανέωσης στη λήξη της δεύτερης διετίας και στη συνέχεια, ότι ο ενοικιαστής δεν έδωσε ειδοποίηση και έγινε θέσμιος.

 

Η μάρτυρας αναγνώρισε το κτίριο της στις φωτογραφίες Τεκμήριο 12, τις οποίες σχολίασε. Δέχθηκε ότι η διατήρηση της εξωτερικής τοιχοποιίας σε καλή κατάσταση, είναι ευθύνη των ιδιοκτητών. Στη φωτογραφία 15, φαίνεται η τουαλέτα, η οποία κατασκευάστηκε από την αρχή. Ήταν μέρος του πλυσταριού. Το κτίριο ήταν παλαιό αρχοντικό και στην αυλή υπήρχε πλυσταριό και τουαλέτα. Είναι κοινόχρηστο και τον υπόλοιπο χώρο, τον κατεδάφισαν. Είπε ότι η τουαλέτα δεν αποτελεί μέρος του επίδικου υποστατικού, σε αντίθεση με την αρχική της κατάθεση, ότι το αποχωρητήριο του υποστατικού βρισκόταν στο πλάι και έξω από το κτίριο. Κατέθεσε ότι το αποχωρητήριο ανήκει στο κτίριο και μπορούσε να το χρησιμοποιεί και το καφενείο (δηλαδή το επίδικο), αλλά ποτέ δεν είπε η κα. Γιωργάκη ότι ανήκει αποκλειστικά στο καφενείο. Γι’ αυτό άλλωστε δεν είναι στο συμβόλαιο. Το επίδικο δεν έχει δική του, εσωτερική τουαλέτα. Όταν της υποδείχθηκαν οι φωτογραφίες 16, 17 και 18, η μάρτυρας συμφώνησε ότι απεικονίζουν την τουαλέτα και ότι αυτή είναι ακατάλληλη προς χρήση. Αρνήθηκε ότι ήταν υποχρέωση των ιδιοκτητών να τη διατηρούν κατάλληλη.

 

Η Κατάσταση, Τεκμήριο 3, ετοιμάστηκε από την ίδια και το σύζυγο της, ο οποίος είναι λογιστής, για σκοπούς της μαρτυρίας της στην υπόθεση. Φαίνεται ο μήνας ο οποίος έπρεπε να πληρωθεί, η ημερομηνία και το ποσό που κατέθετε ο Καθ’ ου η Αίτηση. Στην τέταρτη στήλη αναγράφεται αυτό που δήλωνε ο Καθ’ ου η Αίτηση ότι αντιστοιχούσε στο ενοίκιο που πλήρωνε και στην πέμπτη στήλη, το υπόλοιπο. Για ορισμένους μήνες, ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν πλήρωνε το ενοίκιο του και γενικά, κατέθετε ότι ποσό ήθελε. Το συμβόλαιο προνοούσε για καταβολή ενοικίου την πρώτη ημέρα του μήνα. Ακόμα και η περίοδος 2012-2014, δείχνει ότι δεν ήταν συνεπής με τις πληρωμές του.

 

Η μάρτυρας κατέθεσε ότι δεν συμφωνήθηκε ποτέ με τον Καθ’ ου η Αίτηση, η μείωση του ενοικίου σε €450.-. Οι προσπάθειες συνεργασίας με τον υιό του Καθ’ ου η Αίτηση, το 2017, κατέρρευσαν. Τα €720.- οφειλή, στα οποία γίνεται αναφορά σε ηλεκτρονική αλληλογραφία, ήταν ποσό συμβιβασμού και όχι η πραγματική οφειλή, ήταν ποσό υποχώρησης. Τον Ιούλιο 2017, ο Καθ’ ου η Αίτηση όφειλε €7.317.-. Το συμβόλαιο προνοούσε για ενοίκιο €650.- αλλά και σε ποσό €450.- να υπολογιστεί, πάλι όφειλε χρήματα ο Καθ’ ου η Αίτηση.

 

Το ποσό που φαίνεται στην επιστολή ημερομηνίας 28.11.2018, Τεκμήριο 5, δεν ήταν το ποσό που πράγματι όφειλε τότε ο Καθ’ ου η Αίτηση. Η επιστολή ήταν συμβιβασμός και ουσιαστικά, ήταν ειδοποίηση να δώσει αυτά τα χρήματα και να ξαναρχίσουν από την αρχή. Ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν τα κατέβαλε ούτε αυτά, δεν αποδέχθηκε καν το συμβιβασμό που έκαμαν. Όταν υποδείχθηκε στη μάρτυρα, ότι τα ποσά που ζήτησαν με επιστολές τους, σύναδαν με ενοίκιο ύψους €450.- μηνιαίως, τόσο το 2017, όσο και το 2018, επέμεινε ότι ήταν συμβιβασμός και το 2017 και το 2018 και δεν υλοποιήθηκε.

 

Αναφορικά με την επιστολή ημερομηνίας 13.4.2021, η κα. Γιωργάκη κατέθεσε ότι το ποσό το κατέγραψε ο δικηγόρος της και ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση όφειλε αυτά τα ενοίκια, αλλά δεν ήταν τα μοναδικά. Το ποσό των €1.350 όντως κατατέθηκε από τον Καθ’ ου η Αίτηση μετά την επίδοση της επιστολής, αλλά ήταν έναντι του ποσού των ενοικίων. Δεν έστειλαν όμως επιστολή που να αναφέρει ότι το ποσό λήφθηκε έναντι.

 

Τον Ιούνιο 2020, ο Καθ’ ου η Αίτηση ανέφερε στη Μ.Α.1, ότι είχε σοβαρό πρόβλημα υγείας και ήθελε να δώσει το κατάστημα κα να πάρει αέρα. Προσπαθούσε να βρει ενοικιαστή να του δώσει αέρα. Την πήρε τηλέφωνο ο κ. Σ. και της είπε ότι ενδιαφέρεται να το ενοικιάσει, ακόμα και να αγοράσει το κτίριο. Ακολούθησαν διάφορα τηλεφωνήματα με τον Καθ’ ου η Αίτηση, με υποβολέα από πίσω, που προσπαθούσαν να την πείσουν για την ενοικίαση του επίδικου υποστατικού. Από υποψήφιους ενοικιαστές, οι Αιτητές ζητούν να είναι αξιόχρεοι, να φέρουν εγγυητές και να έχουν καλό όνομα στο παζάρι. Είχαν ενδοιασμούς για τον κ. Σ., ο οποίος συνέχισε να δείχνει ενδιαφέρον για το κατάστημα. Οι Αιτητές έστειλαν επιστολή και μίλησε και ο δικηγόρος τους. Η Αιτήτρια 2 πήγε στο κατάστημα, όπως είπε, το 2022, όταν αντιλήφθηκε ότι γίνονταν έργα για ανακαινίσεις και είδε τον κ. Σ. να δίνει οδηγίες στους εργάτες. Σε κάποια φάση, πήρε και ρεύμα από άλλο ενοικιαστή.

 

Η μάρτυρας αρνήθηκε εκ νέου ότι υπήρχε πρόνοια για βρύση, δίπλα από τον τοίχο από πουρόπετρα, πριν την εγκαταστήσει ο Καθ’ ου η Αίτηση. Ήταν η θέση της ότι υπάρχει παρανομία και αυθαιρεσία από πλευράς του Καθ’ ου η Αίτηση. Το ενοίκιο, η υπενοικίαση, η χρήση χώρου στάθμευσης άλλου προσώπου για τοποθέτηση skip, η εγκατάσταση τέντας, η οποία έφυγε όταν τελείωσε η ανάπλαση της περιοχής. Μπορεί η τέντα να ήταν εκεί από τον προηγούμενο ενοικιαστή, αλλά η παρατήρηση που έγινε όταν πήγε ο Δήμος το 2014, έγινε όταν ενοικιαστής ήταν ο Καθ’ ου η Αίτηση. Σχετικό είναι το Τεκμήριο 6. Από όσα αναφέρονται εκεί, αυτό που αφορά τον Καθ’ ου η Αίτηση, είναι μόνο το σημείο 2. Το πρόβλημα της κας. Γιωργάκη, δεν είναι μ’ αυτήν καθ’ αυτήν την ανακαίνιση, αλλά με τον τρόπο που γίνεται και τι κρύβει πίσω της, όπως η υποκλοπή ρεύματος από τα υποστατικά του πρώτου ορόφου.

 

Η μάρτυρας υπέπεσε σε ορισμένες αντιφάσεις, τις οποίες σημειώσαμε. Σε άλλα σημεία, η μαρτυρία της δεν αντέχει στη βάσανο της λογικής. Έδωσε μία εξήγηση για τα διαφορετικά ποσά που δηλώθηκαν ή απαιτήθηκαν ως οφειλόμενα υπό του Καθ’ ου η Αίτηση, η οποία δυνατόν να χαρακτηρισθεί ως επιπόλαια και μη λογική. Προσπάθησε να υποστηρίξει την απαίτηση των Αιτητών, μία απαίτηση για καθυστερημένα ενοίκια, η οποία αίφνης διατυπώθηκε σε πενταψήφιο αριθμό, χωρίς να είχε προηγηθεί άλλη, σχετική αλληλογραφία. Ούτε καν για το ύψος του μηνιαίου, πληρωτέου ενοικίου. Ακόμα και η Κατάσταση, Τεκμήριο 3, ετοιμάστηκε πριν την κατάθεση της μάρτυρος και δεν είχε κοινοποιηθεί στον Καθ’ ου η Αίτηση με την απαίτηση των Αιτητών. Η προβολή ισχυρισμού για υπενοικίαση, καίτοι εμπεριέχει την πρόσληψη ενοικίου από τον ενοικιαστή αλλά και την παραχώρηση της φυσικής κατοχής του μίσθιου από τον ενοικιαστή σε τρίτο πρόσωπο, επικεντρώθηκε μόνο στην παρουσία ενός τρίτου προσώπου στο χώρο, στον οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, εφόσον γίνονταν εργασίες, υπήρχαν διάφορα πρόσωπα και την πρόταση του ιδίου προσώπου προς την ίδια, να ενοικιάσει ή και να αγοράσει το επίδικο κατάστημα, πρόταση την οποία αργότερα απέσυρε. Προβλήθηκαν παράπονα για μία ανακαίνιση, με την οποία, εν τέλει, οι Αιτητές δεν είχαν πρόβλημα και ο Καθ’ ου η Αίτηση δικαιούτο να προβεί σ’ αυτήν, όπως η ίδια είπε. Πολύς λόγος για ένα αποχωρητήριο, το οποίο ήταν του επίδικου αλλά δεν ήταν του επίδικου, ήταν σε άσχημη κατάσταση αλλά δεν ήταν ευθύνη των ιδιοκτητών να το διορθώσουν, οι οποίοι τελικά το κατεδάφισαν χωρίς να πουν τίποτε σε κανένα.

 

Ο προσφεύγον στο Δικαστήριο, πρέπει να προσαγάγει σχετική και αποδεκτή μαρτυρία. Η προσφυγή του στο Δικαστήριο και η δήλωση ότι έχει απαίτηση, από μόνα τους, δεν αρκούν. Η απαίτηση πρέπει να αποδειχθεί. Πρέπει να ικανοποιηθεί το βάρος απόδειξης, στο βαθμό που το φέρει ο διάδικος. Τι μας είπε η Μ.Α.1 και τι ισχυρίζονται οι Αιτητές; Θέλουμε να φύγει ο ενοικιαστής επειδή μας χρωστά χρήματα που δεν του είπαμε ποτέ ότι μας χρωστά και τα υπολογίσαμε τώρα σε τόσα και επειδή είδαμε στο χώρο κάποιον που δεν μας άρεσε και μήπως του έδωσε ο ενοικιαστής το μίσθιο. Η μαρτυρία της Μ.Α.1 ήταν διάτρητη. Διάτρητη και καταρριφθείσα και η υπόθεση των Αιτητών.

 

Δεύτερος μάρτυρας για τους Αιτητές κατέθεσε ο κ. Γιώργος Παπαπαύλου. Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι γνωρίζει τους Αιτητές εδώ και 20 χρόνια. Ενοικιάζει δύο διαμερίσματα πάνω από το επίδικο υποστατικό και είναι διαχειριστής. Για οτιδήποτε συμβεί στο κτίριο, εάν χάνει κάπου νερό, πέσουν σοβάδες, του τηλεφωνούν και το επιδιορθώνει. Γνωρίζει το κατάστημα που ενοικιάζει ο Καθ’ ου η Αίτηση και το χρησιμοποιεί ως καφενείο. Προηγούμενος ενοικιαστής ήταν ο κ. Ντίνος. Ο Καθ’ ου η Αίτηση του είχε πει ότι κουράστηκε και ήθελε να δώσει το κατάστημα. Είχε πληρώσει στον κ. Ντίνο €25.000 και ήθελε να τα πάρει πίσω.

 

Όταν υποδείχθηκε στο μάρτυρα η φωτογραφία Τεκμήριο 9, κατέθεσε ότι του τηλεφώνησαν να πάει πάνω για ένα πρόβλημα και είδε το καλώδιο που κρεμόταν από πάνω, από ένα παράθυρο υποστατικού το οποίο ενοικιάζει. Το καλώδιο ήταν εκτεθειμένο. Ο κ. Παπαπαύλου ρώτησε τους ενοικιαστές του γιατί έδωσαν ρεύμα και είναι εκτεθειμένο το καλώδιο. Του απάντησαν ότι είχε πει ο ίδιος να δώσουν ρεύμα. Ο μάρτυρας το έβγαλε και τους είπε να μην δώσουν ρεύμα. Το σύρμα κατέβαινε από το παράθυρο, στο κατάστημα του Καθ’ ου η Αίτηση. Αυτό το περιστατικό έλαβε χώραν περίπου 5, 6 μήνες πριν την κατάθεση του στο Δικαστήριο (η οποία ήταν το Δεκέμβριο 2022). Περίπου 10, 15 μέρες πριν την κατάθεση του, τον πήρε τηλέφωνο ο ενοικιαστής του και του είπε ότι ένα πρόσωπο, ήθελε να πάρει ρεύμα για το κατάστημα. Ο κ. Παπαπαύλου αρνήθηκε. Το εν λόγω πρόσωπο, άρπαξε το τηλέφωνο και είπε στο μάρτυρα ότι παρανομεί επειδή ενοικιάζει σε αλλοδαπούς. Ο Μ.Α.2 αποκρίθηκε ότι το ρεύμα είναι στο δικό του όνομα και να το ζητήσει από τον ίδιο. Το τρίτο πρόσωπο του είπε «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» και ο μάρτυρας έκλεισε το τηλέφωνο.

 

Αναφορικά με τη φωτογραφία Τεκμήριο 10, που δείχνει τη βρύση, ο Μ.Α.2 κατέθεσε ότι είναι γνώστης της πουρόπετρας, η οποία συμπεριφέρεται όπως το σφουγγάρι. Ο Καθ’ ου η Αίτηση έκαμε το μεγαλύτερο λάθος όταν έσπασε το πεζοδρόμιο και 10 εκατοστά της πουρόπετρας.  Εκεί, δεν υπήρχε βρύση. Ο κ. Ντίνος έβαζε λάστιχο μέσα από το κατάστημα και ράντιζε το πεζοδρόμιο. Έσπασαν την πουρόπετρα και θα τραβάει νερά, θα πρέπει να γίνει περβάζι με κλίση.

Επιδείχθηκαν στο μάρτυρα οι φωτογραφίες, Τεκμήριο 12. Σχολίασε ότι απεικονίζεται η τουαλέτα, η οποία είναι κοινή. Υπάρχουν στην περιοχή 3, 4 μπαράκια και γίνονται διάφορα το βράδυ, με αποτέλεσμα να μαζεύονται εκεί βρωμιές. Την χρησιμοποιούσαν όλοι, ανεξαιρέτως, όπως είπε και ήταν εστία μόλυνσης.

 

Η επιστολή του Δήμου, Τεκμήριο 6, καταδεικνύει ότι παλιά, πριν 80 χρόνια, έβαζαν σωλήνες σιδερένιες. Αυτές έλιωσαν όλες και έπρεπε να γίνει εγκατάσταση εξωτερικά. Οι σιδερένιες είναι πλέον απομονωμένες. Τις πλαστικές τις έβαλαν ο ίδιος και ένα άλλο πρόσωπο, με οδηγίες της Αιτήτριας 2.

 

Κατά την αντεξέταση του, ο Μ.Α.2 κατέθεσε ότι δεν διαμένει στο κτίριο όπου βρίσκεται το επίδικο υποστατικό. Είναι υφασματοπώλης, αλλά έκανε και «κουτσοδούλια», γνωρίζει να κάνει τα πάντα, ακόμα και να κτίσει σπίτι. Δεν τον πληρώνουν οι Αιτητές για τα έξοδα τα οποία κάνει στο κτίριο, όπως οι σωλήνες, η τοποθέτηση κατρόχαρτου στην ταράτσα. Οι πλαστικές σωλήνες που έβαλε, περνούν μέσα από την πουρόπετρα, αλλά βάζουν χημικά, stabilisers και δεν υπάρχει πρόβλημα να εισρεύσει νερό. Το πρόσωπο που τις εγκατέστησε μαζί του, είναι συγγενής του και είναι επαγγελματίας.

 

Όταν του υποδείχθηκε η φωτογραφία 7 από το Τεκμήριο 12, είπε ότι είναι λάθος που δεν γέμισε η σωλήνα, εννοώντας προφανώς, εφόσον είχε συμφωνήσει με το συνήγορο του Καθ’ ου η Αίτηση, την τρύπα γύρω από τη σωλήνα. Το ίδιο ισχύει και για τη φωτογραφία 4. Αναφορικά με τη φωτογραφία 5, ο μάρτυρας είπε ότι τελευταία έγινε αυτό, τη μετέφεραν από το κατάστημα του Καθ’ ου η Αίτηση, έφυγαν κάποιες σωλήνες και πήγαινε το νερό στις βιτρίνες και έτσι, την έβαλαν αλλού και έβαλε και stabiliser. Στη βρύση που εγκατέστησε ο Καθ’ ου η Αίτηση όμως, ακόμα και να βάλουν stabiliser, δεν είναι εντάξει, πρέπει να γίνει περβάζι 10, 15 εκατοστών, με τσιμέντο. Από τρύπα που είναι κάτω, σε αντίθεση με τρύπα που είναι πιο πάνω στην τοιχοποιία, όταν βρέξει, το νερό πάει στα θεμέλια.

 

Εάν οι εργάτες που δούλευαν στο κατάστημα του Καθ’ ου η Αίτηση, ήταν επαγγελματίες, θα είχαν γεννήτρια και δεν θα ζητούσαν ρεύμα. Δεν ισχυρίστηκε ότι του έκλεβαν ρεύμα, απλώς είπε ότι είναι παράνομο να πηγαίνουν πάνω και να λένε ότι είπε ο ίδιος να πάρουν ρεύμα.

Σε αντίθεση με το τι είχε καταθέσει προηγούμενα, ο Μ.Α.2 συμφώνησε ότι ο μόνος που είχε κλειδί και πρόσβαση στην τουαλέτα, ήταν ο Καθ’ ου η Αίτηση. Αυτός έκανε χρήση. Είχε 2, 3, 4 χρόνια που χάλασε ο χώρος, έμπαινε μέσα όποιος ήθελε. Τα τελευταία 2 ½, 3 χρόνια, ήταν εντελώς άχρηστη η τουαλέτα. Πριν τον κορωνοϊό, ήταν σε λειτουργήσιμη κατάσταση μέσα, αλλά όχι εξωτερικά. Είχε όντως διαμαρτυρηθεί ο Καθ’ ου η Αίτηση. Ο μάρτυρας είδε το χώρο για τελευταία φορά, μερικές μέρες πριν την κατάθεση του. Κατεδαφίστηκε από την Αιτήτρια 2. Όταν πήγε επί τόπου, ήταν τελείως χαλασμένος και είχε γίνει χώρος στάθμευσης. Ο μάρτυρας δέχθηκε ότι δεν γίνεται να μην υπάρχει τουαλέτα, δεν δίνουν άδεια. Στο επίδικο δεν υπήρχε τουαλέτα μέσα, μόνο έξω. Κατέθεσε ότι δεν ευθυνόταν ο Καθ’ ου η Αίτηση για τη βρωμιά που δημιουργείτο προηγούμενα, στο χώρο της τουαλέτας.

 

Σχετικά με τη φωτογραφία 2 στο Τεκμήριο 12, ο μάρτυρας κατέθεσε ότι του είχε τηλεφωνήσει πριν 3 χρόνια ο Καθ’ ου η Αίτηση και του είπε, είτε να σπάσει το περβάζι, είτε να βάλει τσιμέντο, διότι θα εγκαθιστούσε καινούργια τέντα πιο ψηλά από το περβάζι και δεν ήθελε να πέφτουν σοβάδες. Ο μάρτυρας του είπε να τηλεφωνήσει στην κα. Μόνικα και εάν αυτή ήθελε, τότε ευχαρίστως θα το έκανε. Δέχθηκε ότι, όταν ενοικίασε ο Καθ’ ου η Αίτηση το κατάστημα από τον κ. Ντίνο, η τέντα υπήρχε, αλλά επεκτάθηκε ακόμα λίγο, όπως είπε. Στο κτίριο είχε καεί ένα κατάστημα πριν 5, 6 χρόνια και το επιδιόρθωσε ο κ. Παπαπαύλου.

 

Στη φωτογραφία 19 του Τεκμηρίου 12, φαίνεται η είσοδος του κτιρίου. Τώρα, ο χώρος είναι σε καλή κατάσταση. Οι τοίχοι καθαρίστηκαν. Δέχθηκε ότι στη φωτογραφία 20 απεικονίζεται η κατάσταση του κτιρίου του οποίου είναι συντηρητής. Το δε σπασμένο σκαλί στη φωτογραφία 21, δεν είναι πρόβλημα, όπως είπε, σε αντίθεση με τη βρύση που εγκατέστησε εξωτερικά ο Καθ’ ου η Αίτηση η οποία είναι πρόβλημα.

 

Ένας μάρτυρας ο οποίος χαρακτηρίζεται ως πομπώδης, μία μαρτυρία η οποία δεν είχε άμεση σχέση με τα επίδικα θέματα, αλλά προσάχθηκε για να ενισχύσει τη μαρτυρία της Μ.Α.1., αποτυγχάνοντας. Για τη βρύση, ότι και να πει, δεν το λέγει ως εμπειρογνώμονας. Το ζήτημα του ρεύματος, δεν αφορά μήτε την οφειλή ενοικίων, μήτε την υπενοικίαση, αλλά την ανακαίνιση του επίδικου, με την οποία οι Αιτητές δεν είχαν ουσιαστικό πρόβλημα και δεν αφορά τις απαιτήσεις των. Για το αποχωρητήριο, μας είπε ότι ήταν κοινό και στη συνέχεια, μας είπε ότι χρησιμοποιείτο για το επίδικο. Ο Μ.Α.2 δεν αξιολογείται θετικά. Η μαρτυρία του έχει χαμηλή αξία και δεν υποστήριξε την εκδοχή των Αιτητών.

 

Καθ’ ου η Αίτηση:

            Μοναδικός μάρτυρας για την πλευρά του, κατέθεσε ο ίδιος ο Καθ’ ου η Αίτηση, κ. Στυλιανός Μαλιδέλλης. Ο κ. Μαλιδέλλης κατέθεσε Γραπτή Δήλωση, το Τεκμήριο Β, ως μέρος της κυρίως εξέτασης του. Έλαβε κατοχή του επίδικου υποστατικού, κατά ή περί την 27.11.2012, δυνάμει ενοικιαστηρίου εγγράφου. Με την υπογραφή της σύμβασης, έδωσε στους ιδιοκτήτες €1.800.- τα οποία κρατούνται μέχρι σήμερα από τους Αιτητές ως εγγύηση και €1.800.- που αντιπροσώπευαν τους μήνες Δεκέμβριο 2012, Ιανουάριο και Φεβρουάριο 2013. Εντός του υποστατικού, λειτουργούσε ήδη επιχείρηση καφενείου και γρήγορου φαγητού, από τον κ. Ντίνο. Ως εκ τούτου, με τη σύμφωνη γνώμη των ιδιοκτητών, πλήρωσε τον κ. Ντίνο το χρηματικό ποσό που ήθελε ως «αέρα» και για τον εξοπλισμό που είχε και λειτουργούσε την επιχείρηση του. Οι Αιτητές το γνώριζαν, κυρίως η Αιτήτρια 2 και το αποδέχθηκε.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέθεσε ότι, ως αρχικό ενοίκιο καθορίστηκε το ποσό των €600.-, ενώ ημερομηνία λήξης του ενοικιαστηρίου συμβολαίου ήταν η 30.11.2014. Μετά τη λήξη της πιο πάνω περιόδου, παρέμεινε εντός του υποστατικού, συνεχίζοντας την ενοικίαση, χωρίς να υπογραφτεί νέο συμβόλαιο και χωρίς να γίνει ανανέωση του αρχικού συμβολαίου. Πριν τη λήξη του συμβολαίου, ο Καθ’ ου η Αίτηση και ο διπλανός ενοικιαστής, κάποιος κ. Δημητράκης, ζήτησαν από την κα. Μόνικα να προβεί σε μείωση του ενοικίου, λόγω του ότι διένυαν περίοδο κρίσης μετά και το κούρεμα των καταθέσεων. Μετά από κάποιες συζητήσεις, οι Αιτητές δέχθηκαν να μειωθεί το ενοίκιο του Καθ’ ου η Αίτηση, από €600.- σε €450.-, με την πρώτη μειωμένη μηνιαία δόση να αρχίζει από τον Ιανουάριο 2015. Ο κ. Μαλιδέλλης κατέθεσε ότι θυμάται χαρακτηριστικά, που του είπε η Αιτήτρια 2 ότι θα το συζητούσε με τον αδελφό της και θα του έλεγε. Περί το Δεκέμβριο 2014, πήγε ο αδελφός της στο μαγαζί και είπε στον Καθ’ ου η Αίτηση, ότι μετά από σκέψη, αποφάσισαν να προβούν σε μείωση από €600.- σε €450.-.

 

Ως εκ τούτου, από την 1.1.2015 μέχρι και σήμερα, το ενοίκιο το οποίο οφείλει να καταβάλλει κάθε μήνα, είναι €450.- και όχι €650.-, ως ψευδώς αναφέρουν οι Αιτητές. Άκουσε για πρώτη φορά ότι οφείλει το απαράδεκτο ποσό των €15.980,45, με την επίδοση της παρούσας Αίτησης. Ο μάρτυρας σχολίασε την Κατάσταση, Τεκμήριο 3. Κατέθεσε ότι ουδέποτε οι Αιτητές του εκδώσαν ή του έδωσαν οποιαδήποτε απόδειξη πληρωμής και ουδέποτε του παραπονέθηκαν ότι έχει οφειλόμενα €200.- από έκαστο μήνα, από την 1.1.2015 μέχρι και την καταχώρηση της παρούσας Αίτησης. Την εν λόγω Κατάσταση ουδέποτε την είχε δει προηγουμένως και ουδέποτε έλαβε οποιαδήποτε ειδοποίηση ότι θα έπρεπε να πληρώνει για έκαστο μήνα €650.-. Ήταν η θέση του ότι οι Αιτητές διαψεύδονται από τα ίδια τους τα Τεκμήρια, τα οποία ξεκάθαρα επιμαρτυρούν ότι ο ίδιος λέει την αλήθεια, δηλαδή ότι από την 1.1.2015, το μηνιαίο ενοίκιο μειώθηκε από €600.- σε €450.- και ισχύει μέχρι σήμερα.

 

Ο κ. Μαλιδέλλης κατέθεσε ότι, κατά ή περί το Μάιο 2017, άρχισε μια συζήτηση με τους Αιτητές να γίνει νέα σύμβαση ενοικίασης, με ενοικιαστή τον υιό του. Στο Τεκμήριο 4, email του Αιτητή 1 ημερομηνίας 10.7.2017, προς τους τότε δικηγόρους του Καθ’ ου η Αίτηση, ο ίδιος ο Αιτητής 1 αναφέρει ότι το οφειλόμενο ποσό εκείνη την ημέρα ήταν €720.- και απαίτησε από τους δικηγόρους του Καθ’ ου η Αίτηση να πληρωθεί από τον υιό του και να περιληφθεί πρόνοια στο συμβόλαιο, για την εξόφληση του με 12 δόσεις των €60.- εκάστη. Ως αποτέλεσμα της προσπάθειας για να καταλήξουν, έγινε και το συμβόλαιο που θα υπέγραφε ο υιός του Καθ’ ου η Αίτηση, από τους δικηγόρους του και το ενοίκιο παρέμεινε €450.- ως είχε και όχι €650.- και στην παράγραφο 3, γίνεται ξεκάθαρη αναφορά για τα οφειλόμενα, τα οποία τον Ιούλιο 2017, ήταν €720.-. Εάν ο Καθ’ ου η Αίτηση παρέλειπε να πληρώνει για έκαστο μήνα €200.- από 1.1.2015 μέχρι τον Ιούλιο 2017, το οφειλόμενο ποσό θα ήταν τουλάχιστον €6.200.-.

 

Κατά τον Καθ’ ου η Αίτηση, το επόμενο Τεκμήριο που διαψεύδει τους Αιτητές, σε σχέση με το Τεκμήριο 3, είναι το Τεκμήριο 5, επιστολή των τότε δικηγόρων των Αιτητών, στην οποία αναφέρεται ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση, τον Νοέμβριο 2018, όφειλε το ποσό των €2.156,10 ως καθυστερημένα ενοίκια, ενώ είχαν μεσολαβήσει τουλάχιστον 47 μήνες από την 1.1.2015 μέχρι τον Νοέμβριο 2018. Εάν τα όσα λέγουν οι Αιτητές είναι ορθά, το οφειλόμενο υπό του Καθ’ ου η Αίτηση ποσό, θα έπρεπε να ήταν τουλάχιστον €11.900, σύμφωνα και με το Τεκμήριο 3. Η αναφορά της Αιτήτριας 2, ότι δήθεν, τόσο το ποσό των €720.- που όφειλε ο Καθ’ ου η Αίτηση τον Ιούλιο 2017, όσο και το ποσό των €2.156,10 τον Νοέμβριο 2018, ήταν προϊόν διαπραγμάτευσης μεταξύ των, είναι ψεύδος και δεν υποστηρίζεται από οπουδήποτε.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση προχώρησε και κατέθεσε ότι το πιο σημαντικό Τεκμήριο που διαψεύδει κατηγορηματικά τους Αιτητές, είναι το Τεκμήριο 11, επιστολή ημερομηνίας 13.4.2021, η οποία του επιδόθηκε προσωπικά την 15.4.2021. Σ’ αυτήν αναφέρουν οι δικηγόροι των Αιτητών, ότι οφείλει τα ενοίκια Φεβρουάριου, Μαρτίου και Απριλίου 2021 και ότι έχει υπενοικιάσει το υποστατικό, τερματίζοντας, ως αναφέρουν, τη σύμβαση ενοικίασης και καλώντας τον να παραδώσει το υποστατικό εντός 21 ημερών. Κατά την άποψη του, είναι ξεκάθαρο ότι εάν όφειλε πέραν των τριών ενοικίων και συγκεκριμένα €15.980.- ως η απαίτηση τους, θα γινόταν ρητή αναφορά στην επιστολή, κάτι που δεν έγινε, όχι γιατί ξέχασαν αλλά διότι το ενοίκιο ήταν €450.- ως είχε συμφωνηθεί με τους ιδιοκτήτες και άρχισε την 1.1.2015.

 

Την 21.4.2021, δηλαδή 6 ημέρες μετά τη λήψη της επιστολής, ο Καθ’ ου η Αίτηση πλήρωσε στους Αιτητές το ποσό των €1.350.- που αντιπροσωπεύει τα καθυστερημένα ενοίκια των τριών αναφερόμενων μηνών και ενημέρωσε τους δικηγόρους των Αιτητών με επιστολή των δικηγόρων του, ημερομηνίας 11.5.2021. Επίσης, ενημέρωσαν ότι σε καμία περίπτωση δεν έχει προβεί σε υπενοικίαση του υποστατικού. Στη συνέχεια, οι δικηγόροι των Αιτητών απέστειλαν την επιστολή ημερομηνίας 19.5.2021, αναφέροντας ότι ο τερματισμός είναι καθόλα νόμιμος, χωρίς όμως να κάνουν οποιαδήποτε αναφορά για οφειλόμενα ενοίκια.

 

Όταν το 2012, ενδιαφέρθηκε να ενοικιάσει το υποστατικό, οι Αιτητές του υπέδειξαν ως αποχωρητήριο του επίδικου υποστατικού, το αποχωρητήριο που βρισκόταν στην νότια πλευρά του κτιρίου. Με την ενοικίαση, του δόθηκαν τα κλειδιά του αποχωρητηρίου από τον προηγούμενο ενοικιαστή, με τη σύμφωνη γνώμη των ιδιοκτητών και μόνο ο ίδιος είχε δικαίωμα χρήσης του εξωτερικού αποχωρητηρίου. Κατά τον ίδιο, είναι εντελώς παράλογο οι ιδιοκτήτες να ισχυρίζονται ότι ενοικίασε ένα υποστατικό που θα λειτουργούσε ως καφενείο, χωρίς να έχει πρόσβαση σε αποχωρητήριο. Το γεγονός ότι δεν αναγράφηκε στο ενοικιαστήριο έγγραφο, δεν σημαίνει ότι δεν είχε δικαίωμα σε αποχωρητήριο, όταν από το 2012 έκανε χρήση του εξωτερικού αποχωρητηρίου, με την έγκριση και γνώση των ιδιοκτητών. Μετά δε από παράπονα του για την κατάσταση του αποχωρητηρίου, η Αιτήτρια 2 έβαλε κάποιο εργάτη και έκανε μία υποτυπώδη επιδιόρθωση το 2014, όταν έκαναν επιτόπια επιθεώρηση οι Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου Λευκωσίας και εξέφρασαν τα παράπονα τους για την κακή κατάσταση του αποχωρητηρίου.

 

Ο Μ.Κ.1 εξιστόρησε ότι, όταν έλαβε κατοχή του επίδικου υποστατικού και του αποχωρητηρίου, στην ανατολική πλευρά του αποχωρητηρίου από τη μεριά της οδού Γρηγορίου Ξενοπούλου, υπήρχε μια αποθήκη η οποία είχε διαστάσεις περίπου 3 με 4 μέτρα πλάτος και 5 με 6 μέτρα μήκος, η οποία εφαπτόταν με δικό της ξεχωριστό τοίχο με το αποχωρητήριο. Την κατοχή και χρήση αυτής της αποθήκης, είχε ο ενοικιαστής του περιπτέρου «BITS AND BITES SNACK RESTAURANT LTD», κάποιος κ. Ανδρέας, ο οποίος έφυγε μετά που το μαγαζί του πήρε φωτιά και καταστράφηκε. Μετά πάροδο μερικών μηνών, η αποθήκη πήρε φωτιά και τότε οι ιδιοκτήτες αποφάσισαν να την κατεδαφίσουν και να τη μετατρέψουν σε ανοιχτό χώρο στάθμευσης. Κατά την κατεδάφιση, ο Καθ’ ου η Αίτηση ήταν παρών, αφού αυτή έγινε με προσοχή ούτως ώστε να μην επηρεαστεί το αποχωρητήριο που χρησιμοποιούσε.

 

Οι Αιτητές, χωρίς προηγουμένως να τον ενημερώσουν και χωρίς να του υποδείξουν εναλλακτικό αποχωρητήριο προς χρήση, μερικές μέρες πριν την 8.12.2022, οπότε ήταν ορισμένη η υπόθεση για συνέχιση της ακρόασης, το κατεδάφισαν, σε μια προσπάθεια τους, κατά τον Καθ’ ου η Αίτηση, να τον εκδιώξουν από το υποστατικό.

 

Αναφορικά με το ζήτημα της υπενοικίασης του επίδικου σε τρίτο πρόσωπο, η θέση του ήταν ότι πρόκειται για ανυπόστατο ψεύδος. Μέχρι σήμερα, έχει ο ίδιος κατοχή του υποστατικού και ουδέποτε την παραχώρησε σε οποιοδήποτε τρίτο πρόσωπο. Σχετικά με την τέντα από πλαστικό ύφασμα, στην οποία αναφέρθηκε η Αιτήτρια 2 και ότι κάλυπτε τμήμα του ιδιωτικού πεζοδρομίου, στην πρόσοψη του υποστατικού και πάλιν πρόκειται περί ψεύδους. Ο κ. Μαλιδέλλης κατέθεσε ότι η συγκεκριμένη τέντα είχε κατασκευαστεί από τον προηγούμενο ενοικιαστή και όχι από τον ίδιο, κάτι που τελικά παραδέχτηκε η Αιτήτρια 2 κατά την αντεξέταση της. Ουδέποτε του παραπονέθηκε η κα. Μόνικα να τη χαλάσει και η επιστολή που παρουσίασε στο Δικαστήριο, Τεκμήριο 6, ήρθε σε γνώση του για πρώτη φορά, στο Δικαστήριο. Στο δε σημείο 4 της επιστολής, φαίνεται ξεκάθαρα η ύπαρξη του κλειστού χώρου στάθμευσης που παράνομα χρησιμοποιείτο ως αποθήκη, την οποία κατεδάφισαν περί το έτος 2014.

 

Ουδέν ενοίκιο οφείλει και δεν έχει απωλέσει την κατοχή του υποστατικού με την κατ’ ισχυρισμόν υπενοικίαση. Ο Καθ’ ου η Αίτηση παρουσίασε δέσμη αποδείξεων πληρωμής 32 συνολικά ενοικίων από τον Αύγουστο 2020 μέχρι και το Μάρτιο 2023, συνολικού ποσού €14.400, ήτοι €450.- μηνιαίως.

 

Κατά την ικανή αντεξέταση της οποίας έτυχε, ο μάρτυρας κατέθεσε ότι πλήρωνε το ενοίκιο του σε μετρητά, με κατάθεση στην Τράπεζα Κύπρου, σε λογαριασμό που του έδωσε η Αιτήτρια 2. Έπαιρνε απόδειξη από την Τράπεζα. Τα ποσά που έδινε ήταν €600.- και μετά από τη συμφωνία με την κα. Μόνικα, το οφειλόμενο ποσό που καταβαλλόταν ήταν €450.-, από 1.1.2015. Δεν ήταν σε θέση να πει πότε πλήρωσε το ενοίκιο του μηνός Δεκεμβρίου 2014. Δεν ετοίμασε Κατάσταση για τις πληρωμές που έκανε, βάσει των αποδείξεων που είχε. Δεν υπέβαλε φορολογική δήλωση από τότε που ενοικίασε το επίδικο κατάστημα. Οι καταθέσεις του ήταν κάποτε στο ποσό που έπρεπε, κάποτε παραπάνω. Είχε δυσκολία στην αρχή της ενοικίασης. Κάποτε, πλήρωνε δύο φορές για να συμπληρωθεί το ποσό.

 

Δέχθηκε ότι από την Κατάσταση, Τεκμήριο 3, φαίνεται ότι τον Αύγουστο 2016, πλήρωσε τρεις φορές για να συμπληρωθεί ποσό €500.- που αφορούσε το Μάιο 2016. Φαίνεται επίσης ότι τον Αύγουστο 2016, τον πλήρωσε την 1.12.2016, με λιγότερο ενοίκιο. Υπήρχαν κάποια οικονομικά προβλήματα, τα οποία ξεπερνούσε και πλήρωνε.

 

Το 2017, αποφάσισε να αφήσει την επιχείρηση στον υιό του για να τον βοηθήσει και έπρεπε να γίνουν νέα συμβόλαια, εφόσον ήταν αποδεκτό από τους ιδιοκτήτες. Έπρεπε να διορίσουν δικηγόρο και άρχισαν διάλογο μέσω των δικηγόρων τους. Τους είχαν αναφέρει για κάποια ποσά που ήταν οφειλόμενα, αλλά δεν προχώρησαν και παρέμεινε ο ίδιος στο επίδικο. Έγινε συμβόλαιο τότε, αλλά δεν υπογράφηκε. Ο γιος του είχε ένα ατύχημα και δεν μπορούσε να προχωρήσει. Έτσι, ο Καθ’ ου η Αίτηση αποφάσισε να κάμει μία επένδυση και να το κρατήσει ο ίδιος. Η Αιτήτρια 2 του είχε πει πολλές φορές πως, ό,τι έξοδα κάμει, είναι δικά του. Υπολόγιζε περί τις €80.000, για τις οποίες δεν είχε εξασφαλίσει δανειοδότηση. Θα τα έπαιρνε από οικονομίες και από μια κληρονομιά της συζύγου του. Όταν αποφάσισε να κάμει την ανακαίνιση, είχε €60.000, €70.000. Όντως αιτήθηκε για να λάβει το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, αλλά η αίτηση του απορρίφθηκε.

 

Ο κ. Μαλιδέλλης κατέθεσε ότι γνωρίζει τον κ. Ν.Σ., εδώ και 20 χρόνια, αλλά δεν του έχει δώσει χρήματα για να κάμει την ανακαίνιση του επίδικου καταστήματος. Ο Καθ’ ου η Αίτηση επέμεινε να αρνείται τις υποβολές του ευπαιδεύτου συνηγόρου των Αιτητών σχετικά με την ανάμειξη του κ. Ν.Σ. στην ανακαίνιση και στο επίδικο υποστατικό.

 

Ρωτήθηκε συγκεκριμένα για τις πληρωμές στις οποίες προέβη, έστω και σε ποσό €450.- ώστε να εξαχθεί το ποσό το οποίο οφείλει, αλλά δεν ήταν σε θέση να καταθέσει σχετικά, επειδή δεν είχε μαζί του τις αποδείξεις.

 

Δέχθηκε ότι το εξωτερικό αποχωρητήριο, δεν εφαπτόταν στο επίδικο κατάστημα και ότι δεν αποτελούσαν ενιαίο χώρο. Δεν υπήρχε σχετική πρόνοια ή μνεία στο συμβόλαιο, αλλά είχε ρωτήσει τον προκάτοχο του που είναι το αποχωρητήριο και εκείνος του το υπέδειξε, με γνώση της Αιτήτριας 2, του έδωσε το κλειδί ο προηγούμενος ιδιοκτήτης της επιχείρησης και αυτό χρησιμοποιούσε. Η κα. Μόνικα του είπε ότι είναι δικό του το αποχωρητήριο. Τότε, ήταν ενοικιασμένο το διπλανό κατάστημα και εκείνο είχε αποχωρητήριο στην αποθήκη. Τα κλειδιά του περί ου ο λόγος αποχωρητηρίου, το οποίο κατεδαφίστηκε, τα είχε ο Καθ’ ου η Αίτηση για 10 χρόνια, όπως είπε. Ο κ. Μαλιδέλλης κατέθεσε ότι το αποχωρητήριο ήταν σε καλύτερη κατάσταση απ’ ότι φαίνεται στη φωτογραφίες που έχουν κατατεθεί. Όταν κατεδάφισαν την αποθήκη, με την οποία ήταν ένα μονοκόμματο κτίσμα, έριξαν και μέρος του αποχωρητηρίου και αυτό καταστράφηκε. Κατέθεσε ότι ήθελε να το διορθώσει μετά που θα έκανε την ανακαίνιση, ενώ στη συνέχεια, κατέθεσε ότι είχε ζητήσει από τους ιδιοκτήτες να το διορθώσουν και μάλιστα, από το 2014.

 

Συμφώνησε ότι το επίδικο ήταν σε κακή κατάσταση και υπέδειξε ότι το γράφει και στο συμβόλαιο. Καθυστέρησε να κάμει ανακαίνιση διότι δεν είχε χρήματα και τώρα την κάνει μετά δυσκολίας. Ταυτόχρονα, είχε δηλώσει ότι είχε τα χρήματα για την ανακαίνιση, ή κάποια από αυτά, στο σπίτι. Ανέθεσε τις εργασίες στην KIPRA ENGINEERING LTD, η οποία θα προβεί σε ορισμένα έργα μέσα στο επίδικο, δεν θα ολοκληρώσει την ανακαίνιση. Τους πληρώνει σε μετρητά και του δίνουν αποδείξεις, αλλά δεν τις είχε μαζί του κατά την κατάθεση του.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέθεσε ότι γνωρίζει τον Μ.Α.2. Όταν έκλεισε τη συμφωνία του με την προαναφερθείσα εταιρεία, το επίδικο είχε ρεύμα, αλλά μετά τον κορωνοϊό, ο κ. Μαλιδέλλης άφησε απλήρωτο το ρεύμα και του το έκοψε η Α.Η.Κ. Δεν γνωρίζει εάν αυτός που ανέλαβε την ανακαίνιση, πήρε ρεύμα από τον Μ.Α.2. Χρειάζονταν χώρο για τα άχρηστα και πήραν ένα skip. Για το ρεύμα, έκαμε ενέργειες με την Α.Η.Κ. και έπρεπε να πληρώσει. Από την Α.Η.Κ. του είπαν ότι έχουν εντολή από τους ιδιοκτήτες, πως οφείλει χρήματα και δεν είναι θέσμιος ενοικιαστής. Ο ίδιος πλήρωσε την Α.Η.Κ. Ο Καθ’ ου η Αίτηση απάντησε λίγο μπερδεμένα σ’ αυτό το σημείο. Ανάφερε ότι είχε πει στους εργάτες να σταματήσουν όταν δεν έχουν ρεύμα, διότι είχαν εντολή από την κα. Μόνικα και στη συνέχεια, ότι σταμάτησαν τις εργασίες διότι δεν είχαν αποχωρητήριο.

 

Μία μικροσκοπική ανάλυση της μαρτυρίας του Καθ’ ου η Αίτηση, αποκαλύπτει ορισμένα τρωτά σημεία, τα οποία άλλωστε καταγράφουμε πιο πάνω. Πρόκειται όμως για επουσιώδη σημεία. Βλέποντας τη γενικότερη εικόνα, τα επίδικα θέματα και εκατέρωθεν θέσεις επί της ουσίας, κρίνουμε ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση υποστήριξε επαρκώς τους ισχυρισμούς του, σε αντίθεση με τους Αιτητές, οι οποίοι έφεραν και το βάρος απόδειξης. Σε ορισμένα σημεία, δεν ήταν σε θέση να δώσει πιο συγκεκριμένη και αναλυτική μαρτυρία, όπως πχ. στην ανάλυση των πληρωμών που έγιναν. Η ανάλυση όμως των Αιτητών, είναι ενώπιον μας και δεν την αμφισβήτησε. Βρίσκουμε ότι η μαρτυρία του σε σχέση με τους πόρους για την ανακαίνιση του επίδικου, ήταν ζοφερή. Όμως η ανακαίνιση δεν είναι επίδικο θέμα και για την υπενοικίαση, που είναι επίδικο θέμα, η μαρτυρία του ήταν καθαρή. Γενικά, αξιολογείται ως μάρτυρας της αλήθειας και η μαρτυρία του γίνεται αποδεκτή.

 

Πραγματικά γεγονότα:

            Από το σύνολο του ενώπιον μας μαρτυρικού υλικού, βρίσκουμε ότι τα πραγματικά γεγονότα είναι τα ακόλουθα:

 

Οι Αιτητές 1 και 2 είναι αδέλφια και συνιδιοκτήτες κατά ½ μερίδιο έκαστος, μίας συνεχόμενης διώροφης κατοικίας με αυλή και εξωτερικά κτίρια, με αρ. εγγραφής 25/2398 και ενός πλυσταριού με αρ. εγγραφής 25/2397, επί του ακινήτου Φ/Σχ. 21.540301, Τμήμα 25, Τεμάχιο 1125, στην Ενορία Τρυπιώτης, οδός Στασάνδρου και Αγία Ελένης 5, εντός των δημοτικών ορίων του Δήμου Λευκωσίας (Τεκμήριο 1), δηλαδή εντός ελεγχόμενης περιοχής εν τη εννοία του άρθρου 2 του περί Ενοικιοστασίου Νόμου και υπό το φως της Κ.Δ.Π. 519/2007.

 

Οι Αιτητές 1 και 2 κατέστησαν οι μοναδικοί συνιδιοκτήτες, την 28.9.20218. Δεν αμφισβητήθηκε ότι, πριν από την εν λόγω ημερομηνία, συνιδιοκτήτρια ήταν επίσης η μητέρα τους, κα. Α.Δ. Στο χώρο υπάρχουν επίσης κτίρια που δεν αναφέρονται στην εγγραφή (Τεκμήριο 1).

 

Δεν αμφισβητήθηκε επαρκώς ή και καθόλου, ότι το πιο πάνω περιγραφόμενο ακίνητο συμπληρώθηκε πριν την 31.12.1999. Μέρος αυτού, αποτελεί ένα κατάστημα στο ισόγειο επί της οδού Στασάνδρου 5, δηλαδή το επίδικο κατάστημα. Δεν αμφισβητήθηκε ότι αυτό ενοικιαζόταν ή προσφερόταν προς ενοικίασην, κατά την 31.12.1999. Το επίδικο χρησιμοποιείτο ως καφενείο από κάποιο πρόσωπο ονόματι Ντίνος, για περίοδο περίπου 20 ετών, πριν το 2012, δηλαδή από περίπου το 1992.

 

Δυνάμει ενοικιαστηρίου εγγράφου ημερομηνίας 27.11.2012, μεταξύ των Αιτητών 1 και 2 και της κας. Α.Δ. ως ιδιοκτήτες και του Καθ’ ου η Αίτηση ως ενοικιαστή, ο Καθ’ ου η Αίτηση ενοικίασε το επίδικο κατάστημα. Ο Καθ’ ου η Αίτηση έλαβε την κατοχή του επίδικου καταστήματος δυνάμει του ενοικιαστηρίου εγγράφου και αγόρασε από τον προηγούμενο ενοικιαστή, την επιχείρηση καφενείου την οποία διεξήγαγε στο επίδικο κατάστημα και/ή τον εξοπλισμό που υπήρχε σ’ αυτό.

 

Το ενοικιαστήριο έγγραφο προνοούσε για ενοικίαση για περίοδο δύο ετών, από 1.12.2012 μέχρι 30.11.2014, με δικαίωμα ανανέωσης για περαιτέρω περίοδο δύο ετών, ως προνοείται στη ρήτρα 13. Η ρήτρα 13 έχει ως ακολούθως:

 

«13.   Ο Ενοικιαστής είναι υπόχρεος δύο μήνες πριν τη λήξη της ενοικίασης να δώσει γραπτή ειδοποίηση στους Ιδιοκτήτες για την πρόθεση του να ανανεώσει ή όχι την παρούσα ενοικίαση. Αν ο Ενοικιαστής παραμείνει στο υποστατικό μετά την 1^η Δεκεμβρίου του 2016, τότε ο Ενοικιαστής οφείλει να καταβάλει αυξημένο ενοίκιο ανά διετία ισόποσο με την μέγιστη προβλεπόμενη αύξηση που κατά καιρούς θα ισχύει στον περί Ενοικιοστασίου Νόμο για κάθε διετία.»

 

Η πρώτη πρόταση της ρήτρας 13, φαίνεται ότι αφορά στην άσκηση του δικαιώματος ανανέωσης της συμβατικής ενοικίασης, μέχρι την 30.11.2016. Η δεύτερη πρόταση, φαίνεται ότι αφορά στη ρύθμιση του ενοικίου του επίδικου υποστατικού, μετά και τη λήξη της δεύτερης συμβατικής περιόδου ενοικίασης, δηλαδή της περιόδου ανανέωσης. Η δεύτερη συμβατική περίοδος ενοικίασης θα έληγε την 30.11.2016. Δεν έχει κατατεθεί ενώπιον μας οποιαδήποτε γραπτή ειδοποίηση από τον Καθ’ ου η Αίτηση προς τους Αιτητές και την κα. Α.Δ., ως προς την άσκηση του δικαιώματος του για ανανέωση της συμβατικής ενοικίασης από την 1.12.2014 μέχρι την 30.11.2016, ούτε υπάρχει ισχυρισμός ότι τέτοια ειδοποίηση δόθηκε και εστάλη. Είναι η κρίση μας ότι η συμβατική ενοικίαση έληξε την 30.11.2014. Ο Καθ’ ου η Αίτηση παρέμεινε εντός του επίδικου υποστατικού μετά την πιο πάνω ημερομηνία και ούτως κατέστη θέσμιος ενοικιαστής από την 1.12.2014.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 27(1) [1] του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν.23/83 ως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, οι πρόνοιες του τελευταίου ενοικιαστηρίου εγγράφου, εφαρμόζονται στη θέσμια ενοικίαση, πλην των όρων που αφορούν τη διάρκεια της ενοικίασης και το ύψος του ενοικίου.

 

Το επίδικο ενοικιάστηκε για να χρησιμοποιηθεί ως κατάστημα γρήγορου φαγητού και εστίασης, μόνο από τον ενοικιαστή και η υπενοικίαση απαγορευόταν. Οι ρήτρες 1 και 2, είναι σχετικές:

 

«1.     Το ανωτέρω Ενοικιαζόμενο Ακίνητο θα χρησιμοποιείται σαν κατάστημα γρήγορου φαγητού και εστίασης, και μόνο από τον Ενοικιαστή. Ο ενοικιαστής οφείλει να εξασφαλίσει όλες τις σχετικές με την εν λόγω χρήση άδειες από τις Αρμόδιες αρχές και οι Ιδιοκτήτες οφείλουν να υπογράφουν κάθε απαραίτητα έντυπα ή αιτήσεις πιθανόν απαιτηθούν να υπογραφούν από τις Αρμόδιες Αρχές, για την εξασφάλιση των απαραίτητων αδειών για τη συγκεκριμένη χρήση που το υποστατικό ενοικιάζεται. Νοείται ότι σε περίπτωση δικαστικού αγώνα εναντίον του Ενοικιαστή και των Ιδιοκτητών, ο Ενοικιαστής υποχρεούται σε περίπτωση καταδίκης να καταβάλει όλα τα έξοδα και τις ποινές τόσο τις δικές του όσο και των ιδιοκτητών. Η χρήση για οποιονδήποτε άλλο σκοπό, απαγορεύεται. Ρητά απαγορεύεται η προσφορά υπηρεσιών στοιχημάτων και οποιωνδήποτε τυχερών παιγνιδιών.»

 

«2.     Ο Ενοικιαστής δεν θα έχει το δικαίωμα μετενοικίασης, υπενοικίασης, εκχώρησης ή παραχώρησης άδειας χρησιμοποίησης από τρίτο πρόσωπο (νομικό ή φυσικό) του όλου ή μέρους του Ενοικιαζόμενου Ακινήτου. Η αναφερόμενη εκχώρηση περιλαμβάνει την τοποθέτηση διαφημιστικών πινακίδων και/ή μηχανών εξυπηρέτησης πελατών (π.χ. Vending machines, Automatic Teller Machines), με την εξαίρεση του όρου 15.»

 

Έγινε πολύς λόγος για την ανακαίνιση την οποία διεξήγαγε κατά το 2022 ή διεξάγει, ο Καθ’ ου η Αίτηση στο επίδικο κατάστημα, για την οποία, αυτή καθ’ αυτήν, δεν έχουν παράπονο οι Αιτητές, παρά μόνον με τον τρόπο που διεξάγεται και η οποία, εν πάση περιπτώσει, δεν αποτελεί επίδικο θέμα. Σχετικές είναι οι ρήτρες 4, 5, 6, 7, 8, 9, 15 και 16 του ενοικιαστηρίου εγγράφου:

 

«4.     Ο Ενοικιαστής παραλαμβάνει το Ενοικιαζόμενο Ακίνητο ως έχει, και ουδεμία απαίτηση επισκευών έχει από τους Ιδιοκτήτες σε σχέση με το Ενοικιαζόμενο Ακίνητο ή/και το κτίριο ή/και τους κοινόχρηστους χώρους του κτιρίου στο οποίο βρίσκεται το Ενοικιαζόμενο Ακίνητο, συμπεριλαμβανομένων της τοιχοποιίας, των επιχρισμάτων, των υδραυλικών, ηλεκτρολογικών και αποχετευτικών εγκαταστάσεων, της οροφής και του υδατοστεγούς αυτής.»

 

«5.     Ο Ενοικιαστής υποχρεούται να αποκαθιστά με δικά του έξοδα οποιαδήποτε βλάβη προξενείται στο κατάστημα από τον ίδιο, τους υπαλλήλους του, ή/και αντιπροσώπους, ή/και πελάτες του, εξαιρουμένης της φυσικής φθοράς.»

 

«6.     Ο Ενοικιαστής θα έχει το δικαίωμα να κάνει οποιεσδήποτε τροποποιήσεις και/ή προσθήκες και/ή επισκευές στο Ενοικιαζόμενο Ακίνητο, την ηλεκτρική εγκατάσταση ή άλλη εγκατάσταση του Ενοικιαζομένου Ακινήτου με δικά του έξοδα και θα παραμείνουν ιδιοκτησία των Ιδιοκτητών χωρίς καμία υποχρέωση τους να αποζημιώσουν τον Ενοικιαστή κατά τον χρόνο που θα λήξει το παρόν ενοικιαστήριο έγγραφο. Νοείται ότι, όπου απαιτείται από τη νομοθεσία ή τους κανονισμούς, ο Ενοικιαστής θα φροντίσει να εξασφαλίσει τις σχετικές εγκρίσεις και/ή άδειες από τις Αρμόδιες Αρχές και όπου απαιτείται η έγγραφη σύμφωνη γνώμη των ιδιοκτητών, αυτοί υποχρεούνται να την παρέχουν εάν και εφ’ όσον οι απαιτούμενες τροποποιήσεις είναι απαραίτητες για την νόμιμη χρήση του υποστατικού για τον ενοικιαζόμενο σκοπό.»

 

  «7.   Ο Ενοικιαστής υποχρεούται να μετακινήσει οποιαδήποτε γενόμενη από αυτόν προσθήκη, τροποποίηση ή επισκευή και να επαναφέρει τα υποστατικά στην προτέρα τους κατάσταση εάν οι Ιδιοκτήτες αποφασίσουν τούτο κατά την παράδοση των υποστατικών.»

 

«8.     Οι Ιδιοκτήτες δικαιούνται να εισέρχονται σε κατάλληλες ώρες στο Ενοικιαζόμενο Ακίνητο για επιθεώρηση και να προβαίνουν στις αναγκαίες συστάσεις.»

 

«9.     Ο Ενοικιαστής οφείλει στη λήξη ή τον τερματισμό της ενοικίασης να παραδώσει στους Ιδιοκτήτες το Ενοικιαζόμενο Ακίνητο στη κατάσταση που το έχει παραλάβει με εξαίρεση τη ζημιά από φυσική φθορά.»

 

«15.   Ο Ενοικιαστής υποχρεούται να διατηρεί την υδραυλική εγκατάσταση των υποστατικών σε καλή και λειτουργήσιμη κατάσταση με δικά του έξοδα και να πληρώνει τα σχετικά τέλη και δικαιώματα για την κατανάλωση του νερού στα υποστατικά. Οι Ιδιοκτήτες δεν έχουν καμιά ευθύνη αν τυχόν ελαττωθεί ή σταματήσει η παροχή νερού στα υποστατικά για οποιαδήποτε αιτία. Επίσης ο Ενοικιαστής θα υποχρεούται στην καταβολή των τελών και δικαιωμάτων χρήσης του αποχετευτικού συστήματος.»

 

«16.   Ο Ενοικιαστής υποχρεούται να διατηρεί την ηλεκτρική εγκατάσταση των υποστατικών σε καλή και λειτουργήσιμη κατάσταση με δικά του έξοδα και να πληρώνει τα σχετικά τέλη και δικαιώματα για την κατανάλωση του ηλεκτρικού ρεύματος στα υποστατικά.»

 

Το Δικαστήριο δεν θα ασχοληθεί περαιτέρω με το ζήτημα της ανακαίνισης του επίδικου, εφόσον δεν αποτελεί επίδικο θέμα, δεν υπάρχει ενώπιον μας ισχυρισμός ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν είχε δικαίωμα να την πραγματοποιήσει και οι Αιτητές δεν έχουν παράπονο απ’ αυτήν καθ’ αυτήν την ανακαίνιση. Ομοίως, το Δικαστήριο δεν θα ασχοληθεί περαιτέρω με οποιοδήποτε ζήτημα τυχόν εγείρεται σχετικά με την επιστολή του Δήμου Λευκωσίας προς τους ιδιοκτήτες, ημερομηνίας 29.10.2014, Τεκμήριο 6.

 

Το μηνιαίο ενοίκιο συμφωνήθηκε δυνάμει του ενοικιαστηρίου εγγράφου σε €600.- για την πρώτη διετία και, εφ’ όσον ο ενοικιαστής ασκούσε το δικαίωμα και/ή διατηρούσε την κατοχή του υποστατικού μετά την 1.12.2014, θα ανερχόταν σε €650.- μέχρι την 30.11.2016. Το ενοίκιο ήταν πληρωτέο την 1^η ημέρα κάθε μήνα. Η ρήτρα 17 προνοούσε ως ακολούθως:

 

«17.   Σε περίπτωση καθυστέρησης πληρωμής οφειλόμενου ενοικίου ή μέρους αυτού πέραν των 5 ημερών ή παράβασης οποιουδήποτε όρου ή όρων του παρόντος ενοικιαστηρίου εγγράφου, οι Ιδιοκτήτες θα έχουν το δικαίωμα να τερματίσουν την παρούσα ενοικίαση, να ενάγουν τον Ενοικιαστή και να αναλάβουν την κατοχή του πιο πάνω αναφερόμενου υποστατικού. Εις την περίπτωση αυτή οι Ιδιοκτήτες θα έχουν το δικαίωμα να ενοικιάσουν το υποστατικό εις τρίτον και να απαιτήσουν οποιαδήποτε διαφορά ενοικίου, εάν υπάρξει, δια το υπόλοιπον της περιόδου ενοικίασης από τον Ενοικιαστή.»

 

Όλοι οι όροι του ενοικιαστηρίου εγγράφου ήταν ουσιώδεις. Στο επίδικο κατάστημα, δεν υπήρχε πριν την ενοικίαση από τον Καθ’ ου η Αίτηση, ούτε υπάρχει, εσωτερικό αποχωρητήριο ή χώρος υγιεινής. Υπήρχε ένα αποχωρητήριο στην αυλή της διώροφης κατοικίας, μέρος της οποίας αποτελεί το επίδικο κατάστημα, το οποίο αποτελούσε μέρος πλυσταριού της οικίας. Το αποχωρητήριο ήταν νότια του επίδικου καταστήματος. Το πλυσταριό και/ή το υπόλοιπο κτίσμα, κατεδαφίστηκε πριν το 2020 και παρέμεινε το αποχωρητήριο. Το ενοικιαστήριο έγγραφο δεν περιλαμβάνει αναφορά σε αποχωρητήριο. Ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέθεσε ότι είχε την αποκλειστική κατοχή και χρήση του, από την αρχή της ενοικίασης του επίδικού καταστήματος. Τόσο η Μ.Α.1 όσο και ο Μ.Α.2, κατέθεσαν ότι το αποχωρητήριο χρησιμοποιείτο για το επίδικο κατάστημα (βλέπετε πιο πάνω). Αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου, ότι με την ενοικίαση του επίδικου καταστήματος, παραχωρήθηκε στον Καθ’ ου η Αίτηση, δικαίωμα κατοχής και χρήσης του αποχωρητηρίου στην αυλή της οικοδομής, μέρος της οποίας αποτελεί το επίδικο κατάστημα.

 

Το εν λόγω αποχωρητήριο δεν ήταν σε καλή κατάσταση, τουλάχιστον μετά το 2020 και αυτό δεν εδύνατο να χρησιμοποιηθεί, εφόσον, μεταξύ άλλων, ο ένας τοίχος ήταν μισογκρεμισμένος (Τεκμήριο 12). Μετά την καταχώρηση της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτησης και μεσούσης της ακροαματικής διαδικασίας, περί το Δεκέμβριο 2022, το αποχωρητήριο κατεδαφίστηκε με οδηγίες των Αιτητών και/ή της Αιτήτριας 2.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση διατήρησε την κατοχή του επίδικου μετά την 1.12.2014 και, σύμφωνα με το εύρημα του Δικαστηρίου πιο πάνω, κατέστη θέσμιος ενοικιαστής κατά την εν λόγω ημερομηνία. Το πληρωτέο ενοίκιο κατά την εν λόγω ημερομηνία ήταν €600.- μηνιαίως. Η πρόνοια για καταβολή ενοικίου ύψους €650.-, δεν δύναται να ισχύσει άνευ ετέρου, εφόσον οι συμβατικές αυξήσεις δεν ισχύουν στη θέσμια ενοικίαση, σύμφωνα με την νομολογία (βλέπετε σχετικά τις αυθεντίες Katsikides v. Constantinides (1969) 1 C.L.R. 31, Elli Meitz and others v. Pelengaris (1977) 1 C.L.R. 226 και Χ’’Κυριάκος (Φρου-Φρου) Λτδ. v. Terzian Trading House Ltd. (Αρ. 2) (1998) 1 (Γ) Α.Α.Δ.1292). Ο Καθ’ ου η Αίτηση ουδέποτε κατέβαλε ενοίκιο σε ύψος €650.- και οι Αιτητές δεν έθεσαν ενώπιον του Δικαστηρίου οποιοδήποτε έγγραφο ή άλλη μαρτυρία, με την οποία να καταδεικνύεται ότι απαίτησαν από τον Καθ’ ου η Αίτηση την καταβολή ενοικίου σε ύψος €650.- μηνιαίως, από την 1.1.2015 μέχρι και τουλάχιστον τον Απρίλιο 2021.

 

Η Κατάσταση Πληρωμών Τεκμήριο 3, ετοιμάστηκε μετά την καταχώρηση της υπόθεσης και πριν την κατάθεση της Μ.Α.1 στο Δικαστήριο, από την ίδια και το σύζυγο της, για σκοπούς της μαρτυρίας της. Σκοπός της κατάθεσης της, ήταν να καταδείξει πότε ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέβαλε ενοίκιο από την έναρξη της ενοικίασης, για ποιο μήνα και σε ποιο ποσό. Ο Καθ’ ου η Αίτηση απέτυχε να την αμφισβητήσει ουσιαστικά. Ο ίδιος κατέθεσε αποδείξεις μεταφοράς μετρητών ή κατάθεσης, από την Τράπεζα Κύπρου, για ορισμένες ημερομηνίες (Τεκμήριο 16). Οι αποδείξεις που αφορούν σε ημερομηνίες πριν τον Οκτώβριο 2022, περιλαμβάνονται και φαίνονται στην Κατάσταση Τεκμήριο 3, με τη διαφορά ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση σημείωσε ότι αφορούσαν τα ενοίκια συγκεκριμένων μηνών και οι Αιτητές, ότι αφορούσαν τα ενοίκια άλλων μηνών, προγενέστερων. Δεχόμαστε ότι η Κατάσταση απεικονίζει τις πληρωμές τις οποίες έκανε ο Καθ’ ου η Αίτηση κατά τη διάρκεια της ενοικίασης του επίδικου καταστήματος. Η Κατάσταση λαμβάνει υπόψην ως πληρωτέο ενοίκιο από την 1.1.2015, το ποσό των €650.- μηνιαίως και αφορά πληρωμές πριν τον Οκτώβριο 2022.

 

Στο Τεκμήριο 16, περιλαμβάνονται και πληρωμές μετά τον Οκτώβριο 2022. Συγκεκριμένα: €2.550 την 3.10.2022 για τα ενοίκια, κατά τον Καθ’ ου η Αίτηση, Απριλίου έως Σεπτεμβρίου 2022, €150.- την ίδια ημερομηνία, €900.- την 2.11.2022 για τα ενοίκια Οκτωβρίου και Νοεμβρίου 2022, €450.- την 8.12.2022 για το ενοίκιο Δεκεμβρίου 2022, €450.- την 19.1.2023 για το ενοίκιο Ιανουαρίου 2023, €450.- την 7.2.2023 για το ενοίκιο Φεβρουαρίου 2023 και €450.- την 6.3.2023 για το ενοίκιο Μαρτίου 2023. Δεν αμφισβητήθηκε ότι αυτές οι πληρωμές έχουν γίνει και αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου ότι όντως έχουν γίνει.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέβαλλε ποσό €600.- μηνιαίως ως ενοίκιο, μέχρι το Δεκέμβριο 2014 (Τεκμήριο 3) και από την 1.1.2015, άρχισε να καταβάλλει ποσό €450.- μηνιαίως. Η καταβολή των ενοικίων γινόταν με κατάθεση στην Τράπεζα, σε λογαριασμό των Αιτητών. Εκτός από την υπενοικίαση (βλέπετε πιο κάτω), το μοναδικό ζήτημα προς εξέτασην είναι το ύψος του μηνιαίου πληρωτέου ενοικίου για το επίδικο υποστατικό, από την 1.1.2015. Είναι €600.- ή €450.-; Ουδέποτε ήταν €650.-, εφόσον η συμβατική ενοικίαση δεν ανανεώθηκε. Ο Καθ’ ου η Αίτηση ισχυρίστηκε ότι ζήτησε από τους Αιτητές όπως το ενοίκιο μειωθεί σε €450.- μηνιαίως και ότι οι Αιτητές, δια του Αιτητή 1, συμφώνησαν. Δεν υπάρχει πουθενά γραπτή μαρτυρία που αναφέρεται σ’ αυτή τη συμφωνία ή οποιαδήποτε επιφύλαξη αναφορικά με το ύψος του ενοικίου, ή οποιαδήποτε σχετική επιστολή, ή ότι η μείωση είναι προσωρινή ή μόνιμη, ή ότι το υπόλοιπο οφείλεται και θα πληρωθεί σε συγκεκριμένο ή μη χρόνο, συσσωρευμένο ή όχι. Ο Αιτητής 1 δεν κατέθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου. Η Αιτήτρια 2 αρνήθηκε τη συνομολόγηση προφορικής συμφωνίας μεταξύ των μερών.

 

Τον Ιούλιο 2017, οι τότε ιδιοκτήτες του επίδικου καταστήματος, ήταν σε επικοινωνία με τον Καθ’ ου η Αίτηση και τον υιό του, μέσω των δικηγόρων τους, για την υπογραφή ενός νέου ενοικιαστηρίου εγγράφου, για την ενοικίαση του επίδικου από τον υιό του Καθ’ ου η Αίτηση και τη λήξη της ενοικίασης αυτού υπό του τελευταίου (Τεκμήριο 4). Στο ενοικιαστήριο έγγραφο το οποίο ετοιμάστηκε αλλά δεν υπεγράφη, το μηνιαίο ενοίκιο προνοείτο σε €450.- για την πρώτη διετία και σε €600.- για τη δεύτερη διετία, εάν ασκείτο δικαίωμα ανανέωσης ή διατηρείτο η κατοχή του επίδικου καταστήματος.  Στο ίδιο έγγραφο, αναγνωριζόταν ότι αυτό αποτελούσε συνέχιση και/ή αντικατάσταση προηγούμενης συμβατικής και/ή θέσμιας ενοικίασης μεταξύ των ιδιοκτητών και του Καθ’ ου η Αίτηση, εκ της οποίας παρέμεινε υπόλοιπο οφειλόμενο ποσό ενοικίων εκ €720.-. Περαιτέρω, στην ηλεκτρονική επικοινωνία μεταξύ του Αιτητή 1 και των τότε δικηγόρων του Καθ’ ου η Αίτηση και του υιού του, γίνεται αναφορά στην ήδη καταβληθείσα υπό του Καθ’ ου η Αίτηση εγγύηση ύψους €1.800 (βλέπετε ενοικιαστήριο έγγραφο, Τεκμήριο 2, ρήτρα 20Α), σε υπόλοιπο οφειλόμενο ύψους €720.- και σε τρέχον ενοίκιο €450.- μηνιαίως.

 

Αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου, ότι το πληρωτέο ενοίκιο για το επίδικο κατάστημα, από την 1.1.2015 και κατά πάντα ουσιώδη προς την παρούσα Αίτηση χρόνο, ήταν και είναι €450.- μηνιαίως.

 

Σύμφωνα με το Τεκμήριο 3, από τον Ιανουάριο 2015 έως τον Ιούλιο 2017, ο Καθ’ ου η Αίτηση είχε καταβάλει ποσό €12.732,20, σύμφωνα με τις πληρωμές στις οποίες είχε προβεί και οι οποίες μέχρι τότε είχαν καλύψει μέχρι το Φεβρουάριο 2017, μη λαμβανομένης υπόψην της πληρωμής €600.- τον Ιανουάριο 2015 που αφορούσε τον Νοέμβριο 2014 και το Μάιο 2015 που αφορούσε το Δεκέμβριο 2014. Εάν παραγνωρίσει κάποιος ότι η Κατάσταση λαμβάνει υπόψην ως πληρωτέο ενοίκιο το ποσό των €650.- μηνιαίως και λάβει υπόψην ως πληρωτέο ενοίκιο το ποσό των €600.- μηνιαίως, ο Καθ’ ου η Αίτηση θα έπρεπε να είχε καταβάλει ποσό €33.000 για την περίοδο Ιανουαρίου 2015 – Ιουλίου 2017. Συνεπώς, το υπόλοιπο οφειλόμενο τον Ιούλιο 2017, αφαιρουμένων των πληρωμών στις οποίες προέβη ο Καθ’ ου η Αίτηση, θα έπρεπε να ήταν €20.267,50. Δεν υπάρχει οποιαδήποτε άλλη αποδεκτή μαρτυρία ενώπιον του Δικαστηρίου, σε σχέση με τι αντιστοιχούσε το ποσό των €720.-.

 

Σε επιστολή των τότε δικηγόρων των ιδιοκτητών προς τον Καθ’ ου η Αίτηση, ημερομηνίας 28.11.2018 (Τεκμήριο 5), ο Καθ’ ου η αίτηση καλείται να εξοφλήσει οφειλόμενο ποσό ύψους €2.156,10. Σύμφωνα με τα υπόλοιπα που καταγράφονται στο Τεκμήριο 3, ο Καθ’ ου η Αίτηση κατά τους Αιτητές, τον Νοέμβριο 2018 όφειλε €6.054,80. Οι πληρωμές στις οποίες προέβη ο Καθ’ ου η Αίτηση από τον Ιανουάριο 2015 μέχρι τον Νοέμβριο 2018, χωρίς να ληφθούν υπόψην οι δύο πληρωμές που αφορούσαν τον Νοέμβριο και Δεκέμβριο 2014, ανέρχονται σε €18.645,20. Εάν το πληρωτέο ενοίκιο υπολογισθεί σε €450.-, έπρεπε να είχε καταβάλει €21.150 και το υπόλοιπο του θα ήταν €2.504,80, ποσό πολύ πιο κοντά στο ποσό που ζητούσαν τότε οι Αιτητές με την επιστολή των δικηγόρων τους, παρά στο ποσό που απαιτούν τώρα ως οφειλόμενο.

 

Με επιστολή του δικηγόρου των Αιτητών προς τον Καθ’ ου η Αίτηση, ημερομηνίας 13.4.2021 (Τεκμήριο 11), η οποία επιδόθηκε στον Καθ’ ου η Αίτηση προσωπικά την 15.4.2021, οι Αιτητές ενημέρωσαν τον τελευταίο ότι αντελήφθησαν πως προέβη σε υπενοικίαση του επίδικου και ότι οφείλει τρία ενοίκια, για τους μήνες Φεβρουάριο, Μάρτιο και Απρίλιο 2021. Γι’ αυτούς τους λόγους, τερμάτισαν την ενοικίαση και κάλεσαν τον Καθ’ ου η Αίτηση να παραδώσει κατοχή του επίδικου εντός 21 ημερών, αλλιώς θα λαμβάνονταν δικαστικά μέτρα. Στην επιστολή δεν αναφέρεται το ύψους του οφειλόμενου ποσού, ενώ το ποσό που αναγράφεται στο Τεκμήριο 3, ως τότε οφειλόμενο υπό του Καθ’ ου η Αίτηση, ουδεμία σχέση έχει με οφειλή τριών ενοικίων και των συγκεκριμένων τριών μηνών.

 

Εντός 6 ημερών από την επίδοση της επιστολής, δηλαδή στις 21.4.2021, όπως φαίνεται στα Τεκμήρια 3 και 16 και όπως κατέθεσε και ο ίδιος ο Καθ’ ου η Αίτηση και δέχθηκε και η Μ.Α.1, κατέβαλε ποσό €1.350, προς εξόφληση τριών ενοικίων, ύψους €450.-. Στην Κατάσταση Τεκμήριο 3, οι Αιτητές σημειώνουν πληρωμή των ενοικίων Μαρτίου, Απριλίου και Μαίου 2020, με υπόλοιπο €600.- και στο Τεκμήριο 16, ο Καθ’ ου η Αίτηση σημειώνει πληρωμή των ενοικίων Φεβρουαρίου, Μαρτίου και Απριλίου 2021. Πάλιν η Κατάσταση ουδεμία σχέση και αντιστοιχία έχει, με τις επιστολές των Αιτητών, τις πληρωμές που είχαν γίνει και τα υπόλοιπα, είτε με ενοίκιο υπολογιζόμενο σε €600.- μηνιαίως, είτε με ενοίκιο υπολογιζόμενο σε €450.- μηνιαίως.

 

Δεν εστάλη άλλη επιστολή προς τον Καθ’ ου η Αίτηση πριν την καταχώρηση της κυρίως Αίτησης. Είναι η κρίση μου, ότι η απαραίτητη έγκυρη πληροφόρηση περί της οφειλής του ενοικιαστή, πρέπει να περιλαμβάνει το ποσό το οποίο οφείλεται. Εάν δε το ποσό το οποίο απαιτείται είναι λανθασμένο και αβάσιμο, ακυρώνεται αυτό τούτο το υπόβαθρο της ειδοποίησης ως προειδοποίηση με βάση τον Νόμο και υποδηλώνεται η απουσία νομιμότητας της ειδοποίησης.

 

Η επιστολή των δικηγόρων των Αιτητών, απαντήθηκε με επιστολή των δικηγόρων του Καθ’ ου η Αίτηση ημερομηνίας 11.5.2021 (Τεκμήριο 13), με την οποία απορρίφθηκε ο ισχυρισμός περί παράνομης υπενοικίασης και ειδοποιήθηκαν οι δικηγόροι των Αιτητών ότι το ποσό των οφειλόμενων ενοικίων εξοφλήθηκε. Ακολούθησε επιστολή των δικηγόρων των Αιτητών, ημερομηνίας 19.5.2021 (Τεκμήρια 7 και 14) και επιστολή των δικηγόρων του Καθ’ ου η Αίτηση ημερομηνίας 1.6.2021 (Τεκμήριο 15), με τις οποίες απορρίφθηκαν εκατέρωθεν ισχυρισμοί.

 

Εάν προστεθούν οι πληρωμές στις οποίες προέβη ο Καθ’ ου η Αίτηση, από το Τεκμήριο 3 και από το Τεκμήριο 16, εκτός από τις δύο πληρωμές που αφορούσαν τον Νοέμβριο και το Δεκέμβριο 2014, μεταξύ Ιανουαρίου 2015 και Μαρτίου 2023, αυτές συμποσούνται σε €42.669,55, ενώ με ενοίκιο €450.- μηνιαίως, έπρεπε να είχε καταβάλει για την ίδια περίοδο, €44.550.- και με ενοίκιο €600.- μηνιαίως, €59.400. Από τον Ιανουάριο 2015 μέχρι το Μάιο 2021, μήνας που αναφέρεται στην απαίτηση υπό Β2, οι πληρωμές του Καθ’ ου η Αίτηση, σύμφωνα με τα Τεκμήρια 3 και 16, ανέρχονταν σε €32.469,55, ενώ με ενοίκιο €450.- μηνιαίως, έπρεπε να είχε καταβάλει για την ίδια περίοδο, €34.650 και με ενοίκιο €600.- μηνιαίως, €46.200. Τα ποσά που απαιτούνται με την κυρίως Αίτηση δεν δικαιολογούνται. Ειρήσθω εν παρόδω, στην κυρίως Αίτηση δεν αναφέρεται για ποια περίοδο οφείλεται το ποσό των €15.980,45, παρά μόνο ότι αφορά ενοίκια μέχρι και το Μάιο 2021.

 

Συνεπώς, είναι η κρίση μας ότι οι Αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση όφειλε, την 1.7.2021, τα αιτούμενα ποσά. Οι προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος, για σκοπούς έκδοσης Διατάγματος έξωσης, δεν πληρούνταν κατά τους ουσιώδεις προς την παρούσα υπόθεση χρόνους, ώστε να επιτύχει η υπόθεση των Αιτητών.

 

Οι Αιτητές ισχυρίζονται ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση έχει προχωρήσει σε υπενοικίαση του επίδικου καταστήματος, σε συγκεκριμένο φυσικό πρόσωπο. Ο Καθ’ ου η Αίτηση το αρνήθηκε. Από την ενώπιον μας αποδεκτή μαρτυρία, δεν έχει αποδειχθεί ικανοποιητικά, στον απαιτούμενο βαθμό, ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση έχει παραχωρήσει την κατοχή και χρήση του επίδικου καταστήματος σε άλλο πρόσωπο, φυσικό ή νομικό, έναντι ανταλλάγματος και έχει ούτως προχωρήσει σε υπενοικίαση του επίδικου καταστήματος. Δεν έχει αποδειχθεί ικανοποιητικά ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση έχει αποξενώσει την κατοχή του επίδικου καταστήματος. Η ενώπιον μας κατατεθείσα μαρτυρία, είναι περιστασιακή και συμπερασματική. Αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου ότι δεν έχει αποδειχθεί υπενοικίαση του επίδικου καταστήματος από τρίτο πρόσωπο. Βλέπετε σχετικά και πιο κάτω.

 

Νομική πτυχή:

Λόγος έξωσης – Καθυστερημένα ενοίκια:

Σύμφωνα με το άρθρο 11(1) του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν.23/83 ως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, απαγορεύεται η ανάκτηση κατοχής ακινήτου που καλύπτεται από τον Νόμο, σαν κανόνας και μόνο κατ’ εξαίρεσην επιτρέπεται στις συγκεκριμένες περιπτώσεις που αναφέρονται σ’ αυτό το άρθρο, περιλαμβανομένης της οφειλής ενοικίου που κατέστη πληρωτέο [2]. Οι προϋποθέσεις είναι οι ακόλουθες και πρέπει να ικανοποιηθούν σωρευτικά:

 

α)       Το επίδικο υποστατικό να ευρίσκεται εντός των ορίων ελεγχόμενης περιοχής.

β)       Το επίδικο να είχε συμπληρωθεί μέχρι την 31.12.1999 και να ήταν υπό ενοικίαση ή να προσφερόταν προς ενοικίαση κατά την εν λόγω ημερομηνία.

γ)       Ο Καθ’ ου η Αίτηση να είναι θέσμιος ενοικιαστής.

δ)       Να έχει σταλεί γραπτή ειδοποίηση απαιτήσεως του ενοικίου στον Καθ’ ου η Αίτηση εκ μέρους των Αιτητών, σύμφωνα με τον Νόμο.

ε)        Είκοσι μία μέρες μετά την επίδοση της γραπτής ειδοποίησης να οφείλεται ενοίκιο ή μέρος αυτού και το ρηθέν ποσό να μην έχει προσφερθεί.

στ)      Την ημέρα καταχώρισης της Αίτησης να οφείλεται ενοίκιο ή μέρος αυτού και το εν λόγω ποσό να είναι νομίμως οφειλόμενο. Βλέπετε Megarry’s The Rent Acts, 10η έκδοση, Τόμος 1, σελίδα 267: “Rent is ‘lawfully due’ as soon as the proper date for payment has arrived”.

(ζ)       Εντός δεκατεσσάρων ημερών από την επίδοση της Αιτήσεως στον Καθ’ ου η Αίτηση, να μην έχουν καταβληθεί τα οφειλόμενα ενοίκια.

(η)      Ή εάν αυτά έχουν καταβληθεί, ο ενοικιαστής διαρκούσης της ενοικιάσεως συστηματικά δεν κατέβαλλε το νομίμως οφειλόμενο ενοίκιο.

 

Σύμφωνα με την ενώπιον μας μαρτυρία, δεν πληρούνται όλες οι πιο πάνω προϋποθέσεις. Περαιτέρω, είναι η κρίση μας ότι για να επικαλεστεί επιτυχώς ο ιδιοκτήτης συστηματική καθυστέρηση στην καταβολή του ενοικίου, ώστε να εκδοθεί Διάταγμα έξωσης στα πλαίσια Αίτησης έξωσης, παρόλο που το ενοίκιο που ζητείται με την Αίτηση έξωσης, εξοφλήθηκε εντός των 14 ημερών από την επίδοση αυτής, θα πρέπει να είχε σταλεί στο θέσμιο ενοικιαστή επιστολή προειδοποίησης για την εξόφληση συγκεκριμένου ενοικίου, να είχε παρέλθει άπρακτη η προθεσμία των 21 ημερών από την επίδοση της επιστολής και να είχε ούτως γεννηθεί το δικαίωμα του ιδιοκτήτη να καταχωρίσει την Αίτηση έξωσης.

Με άλλα λόγια, είναι η κρίση μας ότι ο σκοπός του νομοθέτη δεν ήταν να δίδει το δικαίωμα στον ιδιοκτήτη να καταχωρίσει Αίτηση έξωσης λόγω συστηματικής καθυστέρησης στην καταβολή ενοικίου, αλλά να δίδει το δικαίωμα στον ιδιοκτήτη να ζητήσει την έκδοση Διατάγματος έξωσης στα πλαίσια Αίτησης έξωσης, η οποία είχε νομίμως καταχωρηθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου, παρόλο που το οφειλόμενο ποσό εξοφλήθηκε εντός των 14 ημερών από την επίδοση της Αίτησης έξωσης, επειδή ο ενοικιαστής επιδείκνυε συστηματική καθυστέρηση στην καταβολή των ενοικίων. Βλέπετε σχετικά την πρόσφατη αυθεντία Γεωργίου Ζαβρίδη v. Δήμου Πάφου, Πολιτική Έφεση 230/2020, Απόφαση ημερομηνίας 17.11.2023.

 

Στην προκείμενη περίπτωση, οι Αιτητές δεν έχουν αποδείξει ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση όφειλε το ποσό το οποίο διεκδικούν με την κυρίως Αίτηση, κατά το χρόνο καταχώρησης αυτής, ενώ τα τρία ενοίκια που διεκδικούνταν με την επιστολή Τεκμήριο 11, καταβλήθηκαν εντός της περιόδου των 21 ημερών από της επίδοσης της.

 

Λόγος έξωσης – Υπενοικίαση:

Σχετικές είναι οι παράγραφοι (δ) και (ε) του εδαφίου (1) του άρθρου 11 του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν.23/83, όπως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα και προνοεί ως ακολούθως:

«(1)    Ουδεμία απόφασις και ουδέν διάταγμα εκδίδεται δια την ανάκτησιν της κατοχής οιασδήποτε κατοικίας ή καταστήματος, δια το οποίον ισχύει ο παρών Νόμος, ή δια την εκ τούτου έξωσιν θεσμίου ενοικιαστού, πλην των ακολούθων περιπτώσεων:

 

(δ)     Εις περίπτωσιν καθ’ ην ο ενοικιαστής, παρά την ρητή υποχρέωσιν περί μή υπενοικιάσεως ήθελε παραβή ταύτην, και το Δικαστήριον θεωρεί λογικήν την έκδοσιν τοιαύτης αποφάσεως ή τοιούτου διατάγματος ή

(ε)      Εις περίπτωσιν καθ΄ην ο ενοικιαστής, δια της προσλήψεως ενοίκων ή δια της υπενοικιάσεως ή άλλως αποχωρισμού της κατοχής ολοκλήρου ή οιουδήποτε μέρους της κατοικίας ή του καταστήματος πραγματοποιεί τοσούτο κέρδος, είτε αμέσως είτε εμμέσως, το οποίον σε σχέσει προς το υπό του ενοικιαστού πληρωνόμενον ενοίκιον είναι παραλόγως δυσανάλογον και το Δικαστήριον θεωρεί λογικήν την έκδοσιν τοιαύτης αποφάσεως ή τοιούτου διατάγματος.»

 

Παράγραφος (δ):

Οι προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος για την έκδοση Διατάγματος έξωσης δυνάμει του άρθρου 11(1)(δ) είναι οι ακόλουθες:

1.         Το ακίνητο να ευρίσκεται μέσα στα όρια ελεγχόμενης περιοχής.

2.         Το ακίνητο να συμπληρώθηκε μέχρι την 31.12.1999 και να ήταν ενοικιασμένο ή να προσφερόταν προς ενοικίασην.

3.         Ο ενοικιαστής να είναι θέσμιος ενοικιαστής.

4.         Ο ενοικιαστής έχει ρητή υποχρέωση να μην υπενοικιάσει το μίσθιο.

5.         Ο ενοικιαστής να έχει υπενοικιάσει ή άλλως αποχωριστεί της κατοχής ολοκλήρου ή οιουδήποτε μέρους του μισθίου.

6.         Το Δικαστήριο θεωρεί λογική την έκδοση τέτοιου διατάγματος.

7.         Ο Ιδιοκτήτης να έχει επιδώσει γραπτή προειδοποίηση για έξωση τουλάχιστον ένα μήνα προηγουμένως [άρθρο 11(2)].

 

Δεν πληρούνται όλες οι πιο πάνω προϋποθέσεις, εφόσον δεν έχει αποδειχθεί ενώπιον μας ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση έχει υπενοικιάσει ή άλλως αποχωριστεί της κατοχής του επίδικου καταστήματος. Περαιτέρω, με την επιστολή Τεκμήριο 11, δεν δόθηκε ένας μήνας προειδοποίηση, όπως απαιτείται για την ανάκτηση κατοχής λόγω υπενοικίασης.

 

Παράγραφος (ε):

Οι προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος για την έκδοση διατάγματος έξωσης δυνάμει του άρθρου 11(1)(ε) είναι οι ίδιες όπως και για την παράγραφο (δ), με τη διαφορά ότι η τέταρτη προϋπόθεση εκλείπει και προστίθεται η ακόλουθη: Ο ενοικιαστής να πραγματοποιεί, είτε άμεσα είτε έμμεσα, τέτοιο κέρδος, το οποίο, σε σχέση με το ενοίκιο το οποίο ο ίδιος πληρώνει, είναι παραλόγως δυσανάλογο.

 

Επί του σημείου του παραλόγως δυσανάλογου ποσού, βλέπετε σχετικά τις αυθεντίες Kokkalos v. Pavlidou (1981) 1 C.L.R. 199 και Hjipavlou v. Jinaro Terra (1982) 1 C.L.R. 433. Δεν έχει ενώπιον μας αποδειχθεί, ούτε και τεθεί καν, ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση αποκομίζει παραλόγως δυσανάλογο κέρδος ή οποιοδήποτε κέρδος, από υπενοικίαση του επίδικου. Ούτε αυτή η προϋπόθεση πληρείται.

 

Απόφαση:

Ως εκ των ανωτέρω και με τη σύμφωνο γνώμη των Παρέδρων, η υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ του Καθ’ ου η Αίτηση και εναντίον των Αιτητών 1 και 2, αλληλεγγύως και κεχωρισμένως, ως αυτά θα υπολογισθούν από τον Γραμματέα και εγκριθούν από το Δικαστήριο, στην κλίμακα €10.000 - €50.000.

 

 

(Υπ.) ………………………………….

                                                                               Λ. Σ. Καμμίτση             

Πρόεδρος                 

Πιστόν Αντίγραφον

 

            Γραμματέας

 

ΛΣΚ/ΕΠ