ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

 

Ενώπιον:      Λ.Σ. Καμμίτση, Προέδρου

Αίτηση Αρ.: Ε93/21

 

Μεταξύ:

ΤΖΙΩΡΤΖΙΝΑΣ ΑΝΘΙΑΣ ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (ΑΔΤ [  ]), εκ Λευκωσίας

και

ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (ΑΔΤ [   ]), εκ Λευκωσίας

Αιτούσες

και

 

ΠΑΥΛΙΝΑΣ ΔΙΓΚΛΗ (ΑΔΤ [  ]), εκ Λευκωσίας

Καθ’ ης η Αίτηση

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Αίτηση για οικονομική εξέταση

23.2.2024

Για τις Αιτούσες 1 και 2: κ. Α. Χ’’Σέργης για κ.κ. Ανδρέας Χατζησέργης Δ.Ε.Π.Ε.

Για την Καθ’ ης η Αίτηση: κ. Π. Γεωργίου για κ.κ. Lefkos Clerides & Sons LLC

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Με αίτηση δια κλήσεως ημερομηνίας 29.6.2023, οι Αιτούσες 1 και 2 εξαιτούνται ως ακολούθως:

 

«1.     Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου, που να διατάσσει την Καθ’ ης η Αίτηση να καταθέσει Ένορκη Δήλωση, σύμφωνα με τα άρθρα 82(2), 82(3)(α), 82(3)(β), 84(2) και 84(3) του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.6, στην οποία να περιγράφει πλήρως την περιουσία της και να αποκαλύπτει και/ή να παρουσιάζει αποδεικτικά στοιχεία, ως προς τα ακόλουθα:

 

(α)      την οικονομική κατάσταση της, με σκοπό την έκδοση Διατάγματος, όπως αναφέρεται στο Μέρος VIII και Μέρος IX του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου.

(β)      οποιονδήποτε συμφέρον έχει σε οποιονδήποτε ποσό χρημάτων, ασφάλειες για ποσό χρημάτων, αγαθά ή άλλη κινητή ιδιοκτησία, στην φύλαξη ή κάτω από τον έλεγχο τρίτου προσώπου, στην Δημοκρατία ή αναφορικά με τυχόν οφειλές τρίτου προσώπου σε αυτήν, με σκοπό την έκδοση εντάλματος κατασχέσεως εις χείρας τρίτου.

(γ)      οποιονδήποτε δωρεά, παράδοση ή μεταβίβαση οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου και/ή οιανδήποτε επιβάρυνση, διακίνηση ή απόκρυψη οιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου της, που είχε ως αποτέλεσμα να παρεμποδισθούν οι Αιτούσες - Πιστωτές, στην είσπραξη του εξ αποφάσεως χρέους ή μέρους αυτού.

(δ)      την αποκάλυψη περιουσιακών στοιχείων, τα οποία μπορούν να διατεθούν για την πληρωμή του εξ αποφάσεως χρέους της.

(ε)      την διάθεση οποιωνδήποτε περιουσιακών στοιχείων στην οποία προέβη μετά την δημιουργία ή την γένεση της αστικής ευθύνης.

(στ)    Βιβλία, Έγγραφα, Συμβόλαια, Καταστάσεις Λογαριασμών, Αποδείξεις και άλλα παρόμοια αποδεικτικά τα οποία βρίσκονται στην κατοχή της ή υπό τον έλεγχο της ή στην φύλαξη της ή κάτω από τον έλεγχο τρίτου και τα οποία σχετίζονται με την περιουσία που δύναται ή δυνατόν να διατεθεί για σκοπούς πληρωμής του εξ αποφάσεως χρέους της.

(ζ)      το όνομα και διεύθυνση του εργοδότη της ή άλλου προσώπου, το οποίο της καταβάλλει μισθούς ή άλλα ποσά.

(η)      λεπτομερή στοιχεία σχετικά με τις απολαβές της, πραγματικές ή αναμενόμενες.

(θ)      αντίγραφα όλων των Καταστάσεων Λογαριασμών που διατηρεί σε Τραπεζικά ή άλλα Πιστωτικά Ιδρύματα.

(ι)       οποιαδήποτε εισοδήματα από εργασία ή άλλες πηγές.

(κ)      τις ανάγκες της ιδίας, καθώς επίσης και οποιανδήποτε άλλη πληροφορία η οποία είναι αναγκαία για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας.

 

2.       Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 86(3) του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.6, για διορισμό ελεγκτή και/ή επιθεωρητή της περιουσίας της Καθ’ ης η Αίτηση.

3.       Ένορκη εξέταση και/ή διεξαγωγή έρευνας της Καθ’ ης η Αίτηση, αναφορικά με:

 

(α)      την οικονομική κατάσταση της με σκοπό την έκδοση οποιουδήποτε από τα Διατάγματα που αναφέρονται στο Μέρος IX του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.6, όπως τροποποιήθηκε.    

(β)      οποιαδήποτε δωρεά, παράδοση ή μεταβίβαση οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου ή με οποιανδήποτε επιβάρυνση, διακίνηση ή απόκρυψη οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου που είχε ως αποτέλεσμα να παρεμποδίσει τις Αιτούσες στην είσπραξη του εξ αποφάσεως χρέους και

(γ)      οποιονδήποτε συμφέρον έχει σε οποιονδήποτε ποσό χρημάτων, ασφάλειες για ποσό χρημάτων, αγαθά ή άλλη κινητή ιδιοκτησία στην φύλαξη της ή κάτω από τον έλεγχο τρίτου προσώπου στη Δημοκρατία ή αναφορικά με τυχόν οφειλές τρίτου προσώπου σ' αυτήν, με σκοπό την έκδοση εντάλματος κατασχέσεως εις χείρας τρίτου, δυνάμει του Μέρους VII του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ.6.

 

4.       Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου, το οποίο να διατάσσει την Καθ’ ης η Αίτηση να πληρώνει διά μηνιαίων δόσεων, το ποσό των €500.-, μέχρι την πλήρη εξόφληση του εξ αποφάσεως χρέους της και εξόδων και/ή καθ' οιονδήποτε άλλον τρόπο και εις οιονδήποτε άλλο ποσό που το Δικαστήριο ήθελε αποφασίσει.

5.       Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου, με το οποίο να ακυρώνονται οιεσδήποτε καταδολιευτικές μεταβιβάσεις ή επιβαρύνσεις.

6.       Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου, αποκοπής απολαβών για οιονδήποτε ποσό ήθελε θεωρήσει εύλογο και δίκαιο το Δικαστήριο, αναλόγως της εισοδηματικής της ικανότητας.

7.       Ο εργοδότης της Καθ’ ης η Αίτηση, να καταβάλλει μηνιαίως την αποκοπή του μισθού της, στις εξ αποφάσεως πιστωτές - Αιτούσες.

8.       Επίδοση οποιουδήποτε Διατάγματος εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση στον εργοδότη της.

9.       Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου, με το οποίο να παρεμποδίζεται η Καθ’ ης η Αίτηση και/ή οποιοιδήποτε αντιπρόσωποι της, να διαθέσει και/ή αποξενώσει και/ή επιβαρύνει την περιουσία της ή μέρος της.

10.     Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου, με το οποίο να διατάζει τον εργοδότη της Καθ’ ης η Αίτηση, σε περίπτωση κατά την οποία η Καθ’ ης η Αίτηση δεν βρίσκεται στην υπηρεσία της ή έπαυσε να βρίσκεται στην υπηρεσία της μετά την επίδοση του Διατάγματος αποκοπής απολαβών σε αυτήν, όπως εντός 10 ημερών από την ημερομηνία επίδοσης του Διατάγματος ή από την ημερομηνία που η Καθ’ ης η Αίτηση έπαυσε να βρίσκεται στην υπηρεσία της, ανάλογα με την περίπτωση, να ειδοποιήσει το Δικαστήριο και τους Δικηγόρους των Αιτουσών, για το γεγονός αυτό.

11.     Οιονδήποτε άλλο Διάταγμα ή και θεραπεία, ήθελε κρίνει ορθό και δίκαιο υπό τις περιστάσεις το Σεβαστό Δικαστήριο.

12.     Όπως η Καθ’ ης η Αίτηση πληρώσει τα έξοδα της παρούσης Αίτησης, πλέον Φ.Π.Α., πλέον έξοδα επίδοσης.»

 

Η υπό εξέταση αίτηση βασίζεται στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο Κεφ.6, Μέρος VIII και IX, όπως τροποποιήθηκε από τον Ν.134(Ι)/99, στα άρθρα 82 έως 87, 90, 91Α, 91Β, 91Γ, 91Ε, 91ΣΤ, 91Ζ, 91Η, 910 και 911, στον περί Δικαστηρίων Νόμο, Ν.14/1960, άρθρα 31, 41 και 42, στον περί Δολίων Μεταβιβάσεων (Ακύρωση) Νόμο, Κεφ.62, στον Νόμο Ν.138(Ι)/2006, στον περί Καταδολίευσης των εκ Δικαστικής Αποφάσεως Πιστωτών Νόμο, Ν.60(I)/2008, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.48 θθ.2, 3, 8 και 9 και στις συμφυείς εξουσίες και γενική πρακτική του Δικαστηρίου.

 

            Η αίτηση συνοδεύεται από ένορκο δήλωση της κας. Τζωρτζίνας Άνθιας Χατζηκωνσταντίνου, από τη Λευκωσία. Κατέθεσε ότι είναι η Αιτήτρια 1 στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση, έχει προσωπική γνώση των γεγονότων της παρούσης υπόθεσης και είναι πλήρως εξουσιοδοτημένη από την Αιτήτρια 2, η οποία τυγχάνει αδελφή της, να προβεί στη δήλωση της.

 

Την 25.1.2022, εκδόθηκε Απόφαση και Διάταγμα του Δικαστηρίου, ως ακολούθως:

 

«(α)    Όπως η Καθ’ ης η Αίτηση, εκκενώσει και παραδώσει στις Αιτήτριες εντός 90 ημερών από την ημερομηνία επιδόσεως του παρόντος Διατάγματος, κενή και ελευθέρα την κατοχή του υποστατικού το οποίο βρίσκεται στην οδό Μνασιάδου αρ.9, Πολυκατοικία Δημόκριτος αρ.4, Κατάστημα 19, 1065 Λευκωσία.

 

(β)      Όπως η Καθ’ ης η Αίτηση καταβάλει υπέρ των Αιτητριών, τα κάτωθι ποσά:

(i)       €8,540.- καθυστερημένα ενοίκια για την περίοδο από Νοέμβριο 2020 μέχρι και Δεκέμβριο 2021, εντόκως προς 2% ετησίως από 20/10/2021 μέχρις εξοφλήσεως.

(ii)      €800.- μηνιαίως, ως ενδιάμεσα οφέλη από 1/1/2022 μέχρι παράδοσης της κατοχής, εντόκως προς 2% ετησίως επί εκάστου ποσού εκ €800.- από την ημερομηνία που καθίσταται πληρωτέο μέχρις εξοφλήσεως.

(iii)     €790.- δικηγορικά έξοδα εντόκως προς 2% ετησίως από 20/10/2021 μέχρις εξοφλήσεως, πλέον €330.- έξοδα Αιτήσεως για υποκατάστατη επίδοση, πλέον €49.50 έξοδα επιδόσεων, πλέον €42.- έξοδα εκδόσεως της παρούσης Απόφασης, πλέον Φ.Π.Α.»

 

Ελεύθερη και κενή κατοχή του επίδικου υποστατικού, παρελήφθη από την ενόρκως δηλούσα, κατόπιν Δικαστικού Διατάγματος, την 1.9.2022. Η Καθ’ ης η Αίτηση δεν έχει καταβάλει οποιοδήποτε ποσό μέχρι σήμερα έναντι του ως άνω εξ' αποφάσεως χρέους της. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να εξετασθεί ενόρκως ενώπιον του Δικαστηρίου και να διεξαχθεί σχετική έρευνα αναφορικά με την ικανότητα της να πληρώσει το εξ’ αποφάσεως χρέος της, την αποκάλυψη περιουσιακών στοιχείων τα οποία μπορεί να διαθέτει για την πληρωμή του χρέους της και τη διάθεση οποιωνδήποτε περιουσιακών στοιχείων στην οποία τυχόν προέβη μετά τη δημιουργία ή τη γένεση του εξ' αποφάσεως χρέους.

 

Εξ' όσων η κα. Χ’’Κωνσταντίνου γνωρίζει, η Καθ’ ης η Αίτηση εργάζεται, έχει ικανοποιητικά εισοδήματα και δύναται να πληρώνει το εξ' αποφάσεως χρέος της διά μηνιαίων δόσεων, εκ ποσού €500.- και τα έξοδα, μέχρις εξοφλήσεως του εξ’ αποφάσεως χρέους. Το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει Διάταγμα το οποίο να διατάσσει την Καθ’ ης η Αίτηση να αποκόπτεται από τις απολαβές της, το ποσό των €500.- και/ή οποιοδήποτε τυχόν ποσό που ήθελε το Δικαστήριο κρίνει δίκαιο και/ή εντός των οικονομικών της δυνατοτήτων, δια μηνιαίων δόσεων, προς πλήρη εξόφληση του εξ' αποφάσεως χρέους της.

 

Η αίτηση περιλαμβάνει, σε Παράρτημα, Οδηγίες προς χρεώστες, νομικά και φυσικά πρόσωπα.

 

Ένσταση:

Ένσταση εκ μέρους της Καθ’ ης η Αίτηση καταχωρίστηκε την 17.11.2023 και αυτή βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.48 θθ.1, 2, 3, 4, στον περί Δικαστηρίων Νόμο, Ν.14/60, άρθρο 32, στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο, Κεφ. 6, άρθρα 82-87, 90, 91 Α-ΣΤ και στην πρακτική και τις συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου. Οι λόγοι της ένστασης είναι οι ακόλουθοι:

 

«1.     Η Καθ' ης η Αίτηση στερείται περιουσίας και αδυνατεί να αποπληρώσει τα χρέη της.

2.       Τα όσα εκτίθενται στην αίτηση και στην ένορκη δήλωση δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

3.       Δεν προσδιορίζονται και ούτε καθορίζονται στην αίτηση τα περιουσιακά στοιχεία, οι παραδόσεις, οι μεταβιβάσεις, οι επιβαρύνσεις, οι διακινήσεις και η απόκρυψη περιουσιακών στοιχείων για τα οποία ζητείται η διεξαγωγή έρευνας.

4.       Δεν προσδιορίζονται και ούτε καθορίζονται στην αίτηση τα περιουσιακά στοιχεία τα οποία θα μπορούσαν να διατεθούν για την αποπληρωμή του εξ’ αποφάσεως χρέους.

5.       Η Αίτηση είναι παράτυπη και/ή αντικανονική και/ή νομικά και/ή πραγματικά αβάσιμη.

6.       Η Αίτηση είναι κακόπιστη και/ή δεν γίνεται καλή τη πίστη.»

 

Η ένσταση συνοδεύεται από ένορκο δήλωση της κας. Παυλίνας Δίγκλη, από τη Λευκωσία. Η ενόρκως δηλούσα υιοθετεί τους λόγους ένστασης και απορρίπτει την ένορκο δήλωση η οποία υποστηρίζει την υπό εξέταση αίτηση. Περαιτέρω, κατέθεσε ότι το εν λόγω υποστατικό το ενοικίαζε από την 1.8.2020 μέχρι την ημέρα που παρέδωσε κατοχή, ήτοι την 1.9.2022 και πάντα προέβαινε στην πληρωμή των υποχρεώσεων της. Οι περίοδοι που αναφέρονται οι Αιτητές, είναι οι περίοδοι της πανδημίας COVID - 19 όπου ο κύκλος εργασίας της Καθ’ ης η Αίτηση, όπως και άλλων που ασχολούνταν με παρόμοιες δραστηριότητες, ήταν μηδενικοί έως χαμηλοί. Η Καθ’ ης η Αίτηση δεν αναφέρει οτιδήποτε σχετικά με το γεγονός ότι ενοικίασε το επίδικο εν καιρώ της πανδημίας, όπως φαίνεται από την ημερομηνία έναρξης της ενοικίασης ως η ίδια την κατέθεσε.

 

Είπε ότι αντιλαμβάνεται την έλλειψη σχετικότητας μεταξύ των πιο πάνω γεγονότων και τη πληρωμής του ενοικίου, μπορούσαν όμως οι Αιτήτριες, όπως είπε, επειδή γνώριζαν ότι είναι μειωμένος ο κύκλος εργασίας της, να προτείνουν κάποιο άλλο ποσό για την εν λόγω περίοδο. Δυστυχώς, δεν το έπραξαν με αποτέλεσμα να σταματήσει να διεξάγει τις εργασίες της, αλλά και να οφείλει το αναφερόμενο ποσό. Η κα. Δίγκλη δεν αναφέρει κατά πόσον η ίδια τότε, πρότεινε οποιοδήποτε ποσό στις Αιτήτριες.

 

Η ενόρκως δηλούσα κατέθεσε ότι οι Αιτήτριες, στα πλαίσια της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την υπό εξέταση αίτηση, ψευδώς λέγουν, ότι κατά τις περιόδους που αναφέρουν στην Αίτηση τους, η Καθ’ ης η Αίτηση δεν προέβη σε οποιαδήποτε πληρωμή, καθότι έχει προβεί στις ακόλουθες πληρωμές: κατέθεσε το ποσό των €730.- στο λογαριασμό της Αιτήτριας 1 την 28.12.2020, το ποσό των €500.- την 19.2.2021, το ποσό των €400.- την 23.3.2021 και το ποσό των €400.- την 28.5.2021. Η Αίτηση έξωσης καταχωρήθηκε την 20.10.2021, ημερομηνία προγενέστερη των 3 από τις πιο πάνω πληρωμές εκ μέρους της, αλλά οι Αιτούσες όφειλαν να το αναφέρουν στα πλαίσια της ενόρκου δηλώσεως της υπό εξέταση αίτησης έρευνας και να αναφέρουν ότι κατέβαλε τα πιο πάνω ποσά, σύνολο €2.030.

 

Η ενόρκως δηλούσα παραγνωρίζει ότι οι Αιτήτριες ομιλούν για το εξ’ αποφάσεως χρέος. Υποστηρίζει ότι είχε προβεί σε πληρωμές που δεν λήφθηκαν υπόψην πριν την έκδοση της Απόφασης του Δικαστηρίου; Αυτό δεν διευκρινίζεται. Επιπλέον, οι πληρωμές αυτές φαίνεται ότι αφενός έγιναν μεσούσης της πανδημίας, αφετέρου πριν την καταχώρηση της κυρίως Αίτησης και όχι μετά. Εν τέλει, εργαζόταν τότε ή όχι; Οι ισχυρισμοί της αντικρούουν άλλους ισχυρισμούς της, σε σχέση με την επίπτωση της πανδημίας στην εργασία της, όπως φαίνεται και από την προφορική μαρτυρία της, πιο κάτω.

Περαιτέρω, η Καθ’ ης η Αίτηση λέγει ότι, με την παράδοση της κατοχής του επίδικου ακινήτου, είχε μέσα δικά της αντικείμενα αξίας περίπου €9.000, τα οποία οικειοποιήθηκαν οι Αιτήτριες και σκόπιμα το απέκρυψαν από το Δικαστήριο. Συγκεκριμένα, μέσα στο κατάστημα υπήρχαν τα εξής αντικείμενα τα οποία, ως επί τω πλείστον, αγόρασε από τον προηγούμενο ενοικιαστή: 3 μεγάλοι καθρέφτες διπλοί, με φώτα, δοκιμαστήρια, με κουρτίνες ποιότητας, σωλήνες για ρούχα και στους δύο ορόφους, ανακαινισμένα πατώματα, 4 κούκλες βιτρίνας με τα έπιπλα τους για να είναι όρθιες, γραφείο, καρέκλα και φωτιστικό.  Είναι η θέση της ότι, ουσιαστικά, τους άφησε έτοιμο κατάστημα, το οποίο μπορεί να ενοικιαστεί σε ποσό πολύ μεγαλύτερο από το ποσό που κατέβαλλε η ίδια. Είχε καταβάλει δε στον προηγούμενο ενοικιαστή, το ποσό των €3.550.

 

Η κα. Δίγκλη κατέθεσε ότι οι Αιτήτριες οικειοποιήθηκαν τα πιο πάνω αντικείμενα και με τα ενοίκια που κατέβαλε και δεν συμπεριλαμβάνονται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την υπό εξέταση αίτηση, σκόπιμα όπως λέγει, για να της ασκηθεί πίεση ή για να πληρωθούν για τους εν λόγω μήνες δύο φορές, δεν οφείλει οποιοδήποτε ποσό στις Αιτήτριες ή και αν οφείλει, είναι πολύ μικρότερο απ’ αυτό που ζητούν.

 

Λόγω της πανδημίας, καταστράφηκε η επιχείρηση της. Εργάζεται στην εταιρεία Bralade Trading Ltd. και ο καθαρός μισθός της ανέρχεται στα €1.100 μηνιαίως. Με μεγάλη δυσκολία καταφέρνει να αγοράζει τα απαραίτητα για τη διαβίωση της οικογένειας της, δηλαδή της ιδίας και του ανήλικου τέκνου της, το οποίο διαμένει μαζί της και με δυσκολία πληρώνει τους λογαριασμούς κοινής ωφελείας. Ενδεικτικά, τα μηνιαία και ετήσια έξοδα της, έχουν ως εξής:

 

α)      έξοδα υπεραγοράς, κρεοπώλης, φρουταρία €350.- μηνιαίως

β)      καύσιμα €150.- μηνιαίως

γ)      ρεύμα €140.- μηνιαίως

δ)      νερό €30.- μηνιαίως

ε)       τηλέφωνο €20.- μηνιαίως

ζ)      άδεια κυκλοφορίας €135.- το χρόνο

η)      ασφάλεια αυτοκινήτου €250.- το χρόνο

 

Καταβάλλει επίσης €200.- μηνιαίως για το σχολείο του ανήλικου τέκνου της και το υπόλοιπο ποσό των €400.- που υπολείπεται, το καταβάλλει ο πατέρας του ως διατροφή. Αν εκδοθεί το αιτούμενο Διάταγμα, θα περιέλθει σε δεινή οικονομική και κοινωνική κατάσταση, καθότι θα επηρεαστεί άμεσα η ικανότητα της να εξασφαλίσει τις ουσιαστικές και/ή άλλες προσωπικές της ανάγκες, καθώς επίσης η ικανότητα και δυνατότητα να εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή διαβίωση, στέγαση, διατροφή ή και ιατρική περίθαλψη, με αποτέλεσμα να στερείται τα στοιχειώδη για την επιβίωση της, αλλά και του ανήλικου τέκνου της. Η Καθ’ ης η Αίτηση κατέθεσε ότι δεν δύναται να πληρώνει οποιοδήποτε ποσό προς αποπληρωμήν του εξ’ αποφάσεως χρέους και αιτείται την απόρριψη της αίτησης με έξοδα εις βάρος των Αιτουσών.

 

Ιστορικό:

Απόφαση:

            Την 25.1.2022, εκδόθηκε απόφαση υπέρ των Αιτουσών και εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση, ερήμην της, για χρηματικό ποσό, καθώς και Διάταγμα έξωσης από το υποστατικό επί της οδού Μνασιάδου 9, Πολυκατοικία Δημόκριτος 4, κατάστημα 19, 1065 Λευκωσία, όπως φαίνεται στην ένορκο δήλωση που συνοδεύει την υπό εξέταση αίτηση (πιο πάνω). Το υποστατικό, αντικείμενο του Διατάγματος, στην παρούσα αναφέρεται ως «το επίδικο υποστατικό».

 

Διαδικασία:

Επειδή η υπό εξέταση αίτηση όχι μόνο δεν άπτεται της ουσίας της υπόθεσης, αλλά πρόκειται για αίτηση μετά την απόφαση και η ουσία έχει εξεταστεί, ερμηνεύοντας τον περί Ενοικιοστασίου Νόμο, Ν. 23/83 όπως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα και τους περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικούς Κανονισμούς του 1983, όπως αυτοί έχουν τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, έκρινα ότι η παρουσία Παρέδρων δεν ήταν αναγκαία και το Δικαστήριο συνεδρίασε με μονομελή σύνθεση.

 

Προφορική μαρτυρία Καθ’ ης η Αίτηση:

Η Καθ’ ης η Αίτηση κατέθεσε και προφορικά και αντεξετάστηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο των Αιτουσών και το Δικαστήριο. Δεν αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας. Ο μισθός της είναι €1.100 μηνιαίως, καθαρά και λαμβάνει διατροφή €400.- μηνιαίως για το σχολείο του παιδιού της, το οποίο είναι ιδιωτικό. Όταν είχε στείλει το παιδί της σε ιδιωτικό σχολείο, ήταν σε πολύ καλή οικονομική κατάσταση, όπως κατέθεσε. Πληρώνει επίσης το ποσό των €185.- ως υπόλοιπο για δίδακτρα, που είχαν μείνει από τον καιρό της πανδημίας Covid 19. Έχει Κατάσταση, όπως είπε, ότι οφείλει στο σχολείο €9.000. Πληρώνουν κάθε μήνα και το ποσό που αναφέρεται ότι πληρώθηκε 31 Αυγούστου, είναι το συνολικό των μηνιαίων πληρωμών. Τα €200.- τα οποία ανάφερε στη δήλωση της ότι πληρώνει στο σχολείο, τα πληρώνει ο σύζυγος της και αφορούν τη μεταφορά του παιδιού από το σχολείο στο σπίτι. Δεν έχει αποδείξεις γι’ αυτό το ποσό. Εν τέλει, τα πληρώνει η ίδια ή ο σύζυγος της;

 

Το ποσό που είχε καταγράψει ως έξοδο για κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, είναι ο μέσος όρος των λογαριασμών της ανά μήνα, αλλά δεν προσκόμισε σχετικές αποδείξεις. Το ίδιο ισχύει για την κατανάλωση νερού και την άδεια κυκλοφορίας, τα οποία είναι απαραίτητα έξοδα. Δεν είχε επίσης αποδείξεις για τα έξοδα της για βενζίνη. Έχει και άλλα έξοδα, όπως είπε, τα οποία όμως δεν αφορούν την παρούσα υπόθεση.

 

Η κα. Δίγκλη δέχθηκε ότι το Διάταγμα διατροφής εκδόθηκε το 2015, αλλά δεν γνώριζε ότι το ποσό έχει αύξηση κάθε δύο χρόνια, σε ποσοστό 10%, όπως της υποβλήθηκε. Δεν διεκδίκησε την αύξηση του 10%. Κατέθεσε ότι έχει καλή συνεννόηση με το σύζυγο της. Ειρήσθω εν παρόδω, ο σύζυγος της Καθ’ ης η Αίτηση, ήταν παρών κατά την κατάθεση της και είχε εμφανιστεί και μία φορά εκ μέρους της, όταν η ίδια κωλυόταν.

 

Διαμένει σε ισόγειο διαμέρισμα στον Άγιο Δομέτιο. Πρόκειται για δύο διαμερίσματα που δεν έχουν διαχωριστεί και φαίνεται ένας τίτλος. Τα τέλη ακίνητης ιδιοκτησίας τα καταβάλλουν οι γονείς της, όπως και τα τέλη αποχέτευσης και τα σκύβαλα. Οι γονείς της διαμένουν δίπλα της και αναλαμβάνουν ορισμένα έξοδα για να μπορεί η ίδια να επιβιώσει. Το διαδίκτυο είναι στο όνομα της μητέρας της.

 

Η Καθ’ ης η Αίτηση κατέθεσε ότι καπνίζει 2, 3 τσιγάρα την ημέρα, με κόστος €5-€10.- μηνιαίως. Αμέσως μετά κατέθεσε ότι καπνίζει ηλεκτρονικό τσιγάρο, ένα την ημέρα, με κόστος €3.- το πακέτο, περίπου €15.- το μήνα.

 

Κατέθεσε ότι παραγγέλλουν φαγητό στο σπίτι. Κάποια έξοδα για υπεραγορά, αναλαμβάνουν και οι γονείς της. Εδώ και δύο χρόνια, δεν πηγαίνει σε εστιατόρια και καφετέριες, ούτε σε νυκτερινά κέντρα, ή γάμους και βαπτίσεις. Τα τελευταία δύο χρόνια δεν πάει ούτε καν σε περίπτερο, παρά μόνο σπάνια. Επισκέπτεται όμως την αισθητικό και περιποιείται τα νύχια της και τα μαλλιά της περίπου μία φορά το μήνα, με συνολικό κόστος περίπου €30.- μηνιαίως. Δεν αγοράζει ρούχα, μπορεί να πάρει από το κατάστημα όπου εργάζεται και έχει και από το δικό της κατάστημα. Δεν πηγαίνει ταξίδια τα τελευταία δύο χρόνια και γενικά, έχει μαζευτεί και περιοριστεί πολύ.

 

Η Καθ’ ης η Αίτηση κατέθεσε ότι δεν υπάρχουν άλλες αποφάσεις Δικαστηρίου εναντίον της. Δεν διαθέτει άλλο λογαριασμό σε Τράπεζα και δεν έχει ασφάλεια ζωής. Δεν έχει κατοικίδιο στο σπίτι.

 

Η κα. Δίγκλη είπε ότι δεν παρέδωσε ποτέ το επίδικο κατάστημα. Την πήρε ο επιδότης για να πάρει τα πράγματα της. Το κατάστημα ήταν κλειστό. Δεν έδωσε τα κλειδιά. Όταν ανάφερε στην ένορκο δήλωση της ότι το παρέδωσε 1^η Σεπτεμβρίου, εννοούσε ότι θα το χρησιμοποιούσε η Αιτήτρια. Αρνήθηκε ότι είχαν μαζευτεί ποσά ενοικίων, επειδή το κατάστημα ήταν κλειστό και ήταν σε γνώση των Αιτητριών. Πώς θα αποπληρωνόταν ένα χρέος αφού δεν δούλευε λόγω της πανδημίας, όπως είπε.

 

Δύο ποσά €245.- και €40.- που φαίνεται ότι εμβάστηκαν στο λογαριασμό της τον Απρίλιο, είναι του πρώην συζύγου της. Μπορεί να είχαν υποχρεώσεις για το παιδί και να της έβαλε τα χρήματα. Αραιά και που, μπορεί ο πρώην σύζυγος να καταθέσει κάτι επιπλέον από τα ποσά για τα οποία κατέθεσε η κα. Δίγκλη προηγούμενα, αλλά πρόκειται για μικροποσά, όπως είπε. Όταν της υποδείχθηκε ότι με τέσσερις προσαυξήσεις των 10% επί του αρχικού ποσού της διατροφής, βγαίνει το συνολικό ποσό των €585.-, η Καθ’ ης η Αίτηση απάντησε ότι δεν γνώριζε το λόγο που η επιταγή κόβεται μ’ αυτό το ποσό, παρόλο που προηγούμενα μας είχε πει ότι έχει καλή σχέση και επικοινωνία με το σύζυγο της, οπότε ο μέσος λογικός άνθρωπος θα ανέμενε ότι θα τον είχε ρωτήσει ή θα της είχε πει. Κατέθεσε ότι τα €40.- μπορεί να ήταν για το τηλέφωνο του παιδιού τους.

 

Άλλες δύο καταθέσεις που αφορούν σε €275.- και €300.- είναι από ρούχα που έδωσε σε παλιές πελάτισσες της και πληρώθηκε. Αρνήθηκε όμως ότι πωλεί ρουχισμό. Τα ρούχα είναι όλα στην Ορόκλινη, σε αποθήκη. Έχει τόσα πολλά που τη φτάνουν για την υπόλοιπη ζωή της, όπως χαρακτηριστικά κατέθεσε. Η εταιρεία στην οποία τώρα εργάζεται, ασχολείται με είδη ένδυσης και υπόδησης. Ανήκει σε δύο πρόσωπα από τη Λεμεσό, που έχουν αλυσίδα καταστημάτων. Της παρέχουν ρούχα ως στολή, καθώς και παπούτσια.

 

Τραβάει χρήματα και ξοδεύει σε μετρητά και καταθέτει ξανά, όπως είπε, για να καλύπτονται οι επιταγές της. Όταν της υποδείχθηκε ότι  είναι σε πίστη της ένα ποσό €3.142, η κα. Δίγκλη είπε ότι της φαίνεται περίεργο, αφού γνωρίζει τι εισπράττει, τι δίνει και δεν έχει λόγο να αποκρύψει κάτι, ενώ μπορεί να δικαιολογήσει το κάθε σεντ. Έχει μόνο μία κάρτα για τον τρεχούμενο λογαριασμό της και βοηθιέται από τους γονείς της. Για το ρεύμα και το νερό, δίνει το μισό ποσό στη μητέρα της, αφού εκδίδεται ένας λογαριασμός. Το τηλέφωνο της το πληρώνει στη CYTA σε μετρητά ή με επιταγή, αλλά όχι κάθε μήνα. Στην υπεραγορά πληρώνει με μετρητά. Μπαίνει ο μισθός της και τραβάει χρήματα, για να μπορεί να έχει έλεγχο, όπως είπε.

 

Οι πληρωμές προς τις Αιτούσες, που φαίνονται στα Τεκμήρια 1-4 της ενόρκου δηλώσεως της, έγιναν πριν το Covid, όπως είπε και δούλευε λίγο. Βλέπετε και πιο πάνω, σχετικό σχόλιο του Δικαστηρίου, επ’ αυτού.  Όταν της υποδείχθηκε ότι αυτά που άφησε στο κατάστημα, έχουν φυλαχθεί από τις Αιτήτριες, κατέθεσε ότι δεν το γνωρίζει. Εφόσον αφαιρέθηκαν, τότε η οικειοποίηση δεν ισχύει και ζήτησε να πάει να τα επιθεωρήσει.

 

Η Καθ’ ης η Αίτηση μας είπε τη μισή αλήθεια. Διαθέτει τουλάχιστον κινητή περιουσία την οποία δύναται να πωλήσει προς το σκοπό εξόφλησης του εξ’ αποφάσεως χρέους, όπως τον εξοπλισμό που ήταν στο κατάστημα της, αξίας €9.000 όπως η ίδια κατέθεσε και τον οποίο αποθήκευσαν οι Αιτούσες για να τον παραλάβει και όπως τα ρούχα τα οποία φυλάττει σε αποθήκη στην Ορόκλινη και κατά καιρούς ή και τακτικά, πωλεί σε πελάτισσες της. Δεν αποκάλυψε επακριβώς τι ποσά λαμβάνει από το σύζυγο της και σε ποιο βαθμό βοηθιέται από τους γονείς της, ώστε να υπολογισθούν με ασφάλεια τα έξοδα και τα έσοδα της. Είναι η κρίση μου ότι η Καθ’ ης η Αίτηση έχει οικονομικούς πόρους τους οποίους δεν αποκάλυψε.

 

Νομική πτυχή:

            Όπως έχω ήδη αναφέρει, η υπό εξέταση αίτηση στηρίζεται, μεταξύ άλλων, στα άρθρα 82 έως 87, 90, 91Α, 91Β, 91Γ, 91Ε, 91ΣΤ, 91Ζ, 91Η, 91Θ και 91Ι, στα Μέρη VIII και IX του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6. Ο Νόμος αυτός τροποποιήθηκε από τον Νόμο 134(Ι)/99 και τον Νόμο 138(Ι)/2006. Ο πρώτος κατάργησε και αντικατέστησε τα Μέρη VIII και IX του βασικού Νόμου. Όμως, η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ερμηνεύοντας τις καταργηθείσες διατάξεις, καθόρισε τις αρχές με βάση τις οποίες το Δικαστήριο δύναται να διατάξει εξ’ αποφάσεως οφειλέτη να εξοφλήσει το χρέος του με περιοδικές πληρωμές. Στο βαθμό που η εξουσία για έκδοση Διατάγματος μηνιαίων δόσεων δεν έχει επηρεαστεί από την τροποποίηση του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, θεωρώ την νομολογία αυτή δεσμευτική για σκοπούς της παρούσας αίτησης.

 

Το Ανώτατο Δικαστήριο εξέτασε σε αριθμό αποφάσεων το θέμα αιτήσεων αποπληρωμής εξ’ αποφάσεως χρέους με μηνιαίες δόσεις (σύμφωνα με το Μέρος ΙΧ του Κεφ. 6, τόσο πριν όσο και μετά που αυτό τροποποιήθηκε από τον Ν. 134(Ι)/99). Αναφέρω ενδεικτικά τις αυθεντίες Anestos Adamou Kokoni v. Ioannides (1963) 2 C.L.R. 548, Rolandis, Louca & Soteriades Ltd. v. Koutsiou (1970) 1 C.L.R. 25, National Bank of Greece v. Trihinas (1976) 2 J.S.C. 411, Chrysostomou v. Athanasiou (1981) 1 C.L.R. 669, Φλαγκοφάς v. Αταλέζα Λτδ (1989) 1 (Ε) Α.Α.Δ. 686, Λαϊκή Τράπεζα ν. Χαραλαμπίδη (1989) 1 Α.Α.Δ. 556, Μιχαήλ v. Λαϊκής Τράπεζας (Χρημ.) Λτδ (1993) 1 Α.Α.Δ. 812, Μιχαήλ κ.α. v. Α/φοί Πούλλου Λτδ (1997) 1 Α.Α.Δ. 1759, Χριστάκη ή άλλως Παναγιώτου v. Μιχαήλ (πιο πάνω), Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Αραδίππου v. Ιακώβου (1999) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 2032, Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. v. Κωνσταντίνου (2000) 1(Β) Α.Α.Δ 1034, Νικολάου Σοφία Βασιλείου v. Μάριος Μακρίδης, (2002) 1(Β) Α.Α.Δ. 801, Γεώργιος Αρέστη v. Λαϊκής Κυπριακής Τράπεζας Λτδ, (2002) 1(Β) Α.Α.Δ. 1258, Προκοπίου κ.α. v. Ανδρέας Λάμπρου Λτδ. (2004) 1 (Α) Α.Α.Δ. 310, Κλεοβούλου v. Μινέρβα Ασφαλιστική Εταιρεία Λτδ (2005) 1(Α) Α.Α.Δ. 207, Στυλιανού v. Ανδρεάδη (2005) 1(Α) Α.Α.Δ. 509, J. & M. PAPERCHASE LTD. v. Δωροϊδέα Λτδ (2006) 1 Α.Α.Δ. 1234, Βασιλειάδης v. Τσουρή (2007) 1(Α) Α.Α.Δ. 43, Σωτηρίου v. Universal Bank Public Ltd., Πολιτική Έφεση Αρ. 271/2013, Απόφαση ημερομηνίας 9.3.2020, ECLI:CY:AD:2020:A93 και Παύλος Πούμπουρας v. Αριστόδημου Χριστούδη κ.ά., Πολιτική Έφεση αρ. Ε317/2016, Απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερομηνίας 15.9.2023.

           

Παραθέτω σχετικό απόσπασμα από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ν. Κωνσταντίνου (βλέπετε πιο πάνω), όπου στη σελίδα 1038 ο έντιμος Δικαστής κ. Σ. Νικήτας είπε:

«Η εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων είναι στοιχείο που συνάπτεται άμεσα με το κύρος της δικαστικής διαδικασίας. Η αξιοπιστία της δικαιοσύνης εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα της. Διαφορετικά δημιουργείται δυσπιστία για την αποστολή της με ανάλογες διαβρωτικές επιπτώσεις. Με αυτά θέλουμε να τονίσουμε ότι τα προβλεπόμενα από το νόμο μέσα αναγκαστικής εκτέλεσης δεν πρέπει να καταντούν ατελέσφορα, εκτός στις απόλυτα δικαιολογημένες περιπτώσεις. Πρέπει να εξισορροπείται η ανάγκη εκτέλεσης με την προοπτική αξιοπρεπούς διαβίωσης του ανθρώπου στο πλαίσιο του κράτους δικαίου.»

 

Έχω αντλήσει καθοδήγηση από την υπόθεση National Bank of Greece v. Trihinas (βλέπετε πιο πάνω) όπου στη σελίδα 413, το Δικαστήριο είπε τα ακόλουθα:

 

«In determining whether the debtor should be ordered to pay a judgement debt by monthly instalments and, if so, by what amount, a balance must be kept between the need to keep the instalments realistically within the means of the debtor, without at the same time frustrating the reasonable expectation of a creditor to receive his money back. Whereas a debtor must not be harassed by having to pay a debt, one must not gain the impression that a debtor will, without sufficient cause, be allowed to write off his obligations.»

 

Έχω λάβει υπόψη το σύνολο του εξ’ αποφάσεως χρέους και το χρόνο που χρειάζεται για την αποπληρωμή του με μηνιαίες δόσεις. Σύμφωνα με την αυθεντία Φλαγκοφάς v. Αταλέζα Λτδ. (πιο πάνω), στη σελίδα 689:

 

«Πρέπει να επισημάνουμε ότι η διαδικασία που προβλέπει το Μέρος ΙΧ του Κεφ. 6 έχει ουσιαστικά ανακριτικό χαρακτήρα και αποβλέπει στην παροχή ευχέρειας στο Δικαστήριο μετά την διεξαγωγή της αναγκαίας έρευνας σχετικά με τα μέσα του χρεώστη να αποφασίσει κατά όσο είναι σε θέση να αποπληρώσει με δόσεις το χρέος του. Η οικονομική ευχέρεια για την αποπληρωμή εξ’ αποφάσεως χρέους με δόσεις, μετά τον προσδιορισμό των μέσων του χρεώστη, συναρτάται άμεσα με τις ανάγκες του χρεώστη και της οικογένειας του για αξιοπρεπή διαβίωση. Αυτές περιλαμβάνουν τη στέγαση, τη διατροφή και την ιατρική περίθαλψη των μελών της οικογένειας καθώς και τη μόρφωση των παιδιών και κάποια ευχέρεια για την κοινωνική διακίνηση του χρεώστη.»

 

Η Καθ’ ης η Αίτηση δεν ανέφερε υποχρεώσεις υπό τη μορφή δανείων σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Κατέθεσε ότι δεν υπάρχουν αποφάσεις Δικαστηρίων εναντίον της.

 

Λαμβάνω υπόψην και υπολογίζω ότι η Καθ’ ης η Αίτηση και το ανήλικο τέκνο της, χρειάζονται τουλάχιστον €400.- (περίπου £234.-) μηνιαίως έκαστος, για την κάλυψη των βασικών αναγκών τους, όπως αυτές καθορίζονται από την νομολογία. Σημειώνω ότι, ποσό £100.- μηνιαίως, κρινόμενο στα πλαίσια Έφεσης, επιβεβαιώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στην αυθεντία Προκοπίου κ.ά. v. Ανδρέας Λάμπρου Λτδ. (πιο πάνω), ενώ στην αυθεντία Κλεοβούλου v. Μινέρβα Ασφαλιστική Εταιρεία Λτδ (πιο πάνω), εγκρίθηκε ποσό £130.- για διατροφή και μετακίνηση του χρεώστη. Επειδή έχει περάσει αρκετό χρονικό διάστημα από τότε, υιοθετώ ποσό €400.-, ήτοι Λ.Κ.234.-

 

Ευρήματα:

Η Καθ’ ης η Αίτηση είναι νέα, υγιής και αρτιμελής. Είναι διαζευγμένη και διατηρεί καλές σχέσεις με τον πρώην σύζυγο της, από τον οποίο λαμβάνει χρηματική βοήθεια για το ανήλικο τέκνο τους, υπό τύπον διατροφής και άλλως πως. Διαμένει με το ανήλικο τέκνο της σε ιδιόκτητο διαμέρισμα και δεν έχει έξοδα ενοικίου. Το ιδιωτικό σχολείο του παιδιού της, το πληρώνει ο σύζυγος της (Τεκμήριο 8 στην ένορκο δήλωση της). Δεν έχει καταθέσει ικανοποιητικά αποδεικτικά στοιχεία για ποσό που η ίδια καταβάλλει και το ποσό των €200.- μηνιαίως, το οποίο αρχικά κατέθεσε ότι είναι δικό της έξοδο, εν τέλει είπε ότι το καταβάλλει ο σύζυγος της.

 

Η Καθ’ ης η Αίτηση διαθέτει ιδιωτικό όχημα, το οποίο χρησιμοποιεί για τη διακίνηση της. Κατέθεσε, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, ότι ξοδεύει για βενζίνη €150.- μηνιαίως. Κατέθεσε, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, ότι καταβάλλει ποσό €250.- ετησίως για ασφάλεια αυτοκινήτου, δηλαδή €20,83 μηνιαίως, έστω €21.- και €135.- ετησίως για άδεια κυκλοφορίας, δηλαδή €11,25 μηνιαίως, έστω €11.- Το Δικαστήριο δέχεται αυτά τα ποσά ως έξοδα για τη διακίνηση της οφειλέτιδας και περιλαμβάνονται στα €400.- στα οποία αναφέρθηκε το Δικαστήριο πιο πάνω.

 

Καταβάλλει επίσης €350.- μηνιαίως σε υπεραγορές, κρεοπώλη και φρουταρία, ποσό το οποίο δέχεται το Δικαστήριο και το οποίο περιλαμβάνεται στα €400.- στα οποία αναφέρθηκε πιο πάνω. Καταβάλλει ποσό περίπου €30.- μηνιαίως για την κατανάλωση νερού στο διαμέρισμα στο οποίο διαμένει με το τέκνο της, €140.- μηνιαίως για την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος και €20.- μηνιαίως για το τηλέφωνο της. Το Δικαστήριο δέχεται αυτά τα ποσά, ως έξοδα της Καθ’ ης η Αίτηση, παρόλο που δεν προσκόμισε περαιτέρω αποδεικτικά στοιχεία.

 

Αναφέρθηκε επίσης σε έξοδο €30.- μηνιαίως για αισθητικό και κομμωτήριο, το οποίο το Δικαστήριο δεν λαμβάνει υπόψην ως απαραίτητο έξοδο, καθώς και σε ποσό €15.- μηνιαίως για κάπνισμα, επίσης μη απαραίτητο έξοδο. Το κάπνισμα δεν θεωρείται ότι περιλαμβάνεται ανάμεσα στα απαραίτητα για την αξιοπρεπή διαβίωση ενός προσώπου και ως εκ τούτου το ποσό το οποίο δαπανάται για τσιγάρα δύναται να ληφθεί υπόψην ως ποσό το οποίο πρέπει να καταβάλλεται προς εξόφλησην του εξ’ αποφάσεως χρέους (βλέπετε Chrysostomou v. Athanassiou (1981) 1 C.L.R. 669, Rolandis Louca & Soteriades Ltd. v.Koutsiou (1970) 1 C.L.R. 25). Η Καθ’ ης η Αίτηση κατέθεσε ότι σπάνια πηγαίνει σε περίπτερα, ενώ φαίνονται χρεώσεις στον τραπεζικό της λογαριασμό από περίπτερα (βλέπετε Τεκμήριο 7 στην ένορκο δήλωση της). Τα έξοδα αυτά δεν λαμβάνονται υπόψην ως απαραίτητα έξοδα.

 

Η Καθ’ ης η Αίτηση προσκόμισε αποδεικτικά για τέσσερις πληρωμές που είχε κάμει προς την Αιτήτρια 1, στις 28.12.2020 €730.- ως ενοίκιο Νοεμβρίου 2020, την 19.2.2021 €500.-, την 23.3.2021 €400.- ως ενοίκιο και την 28.5.2021 €400.- ως ενοίκιο (Τεκμήρια 1 – 4 στην ένορκο δήλωση της). Αυτά αφορούν σε πληρωμές πριν την καταχώρηση της κυρίως Αίτησης και το Δικαστήριο έχει ενώπιον του μία απόφαση η οποία είναι ισχυρή και εφαρμόσιμη. Δεν δύναται να αφαιρέσει το Δικαστήριο αυταπάγγελτα, οποιοδήποτε ποσό από το συνολικό ποσό της απόφασης, όπως εκδόθηκε. Το ίδιο ισχύει και για την αξία των αντικειμένων που η Καθ’ ης η Αίτηση άφησε στο επίδικο υποστατικό, όπως ισχυρίστηκε και τα οποία της υποδείχθηκε ότι είναι στη διάθεση της, οπότε απέσυρε τον ισχυρισμό της περί οικειοποίησης των από τις Αιτήτριες.

 

Η Καθ’ ης η Αίτηση εργάζεται σε κατάστημα της εταιρείας BRALADE TRADING LTD. Οι πραγματικές αποδοχές της δηλώνονται στις Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων ως €1.235 μηνιαίως (Τεκμήριο 6 στην ένορκο δήλωση της). Κατέθεσε ότι λαμβάνει καθαρό μισθό €1.100 μηνιαίως.

 

Τον Απρίλιο 2023, φαίνονται δύο πιστώσεις στον τραπεζικό λογαριασμό της Καθ’ ης η Αίτηση (Τεκμήριο 7 στην ένορκο δήλωση της), ύψους €585.- και €245.-, μία πίστωση το Μάιο 2023 ύψους €585.-, μία πίστωση τον Ιούνιο 2023 ύψους €585.-, δύο πιστώσεις τον Ιούλιο 2023 ύψους €585.- εκάστη, μία πίστωση τον Αύγουστο 2023 ύψους €615.- και μία πίστωση τον Οκτώβριο 2023 ύψους €585.-, όλες από τον πρώην σύζυγο της Καθ’ ης η Αίτηση, συνολικού ύψους €4.370 σε περίοδο 6 μηνών. Το Διάταγμα διατροφής (Τεκμήριο 9 στην ένορκο δήλωση της), ανερχόταν σε ποσό €400.- από την 1.7.2016. Σύμφωνα με όσα υποβλήθηκαν στην Καθ’ ης η Αίτηση από τον ευπαίδευτο συνήγορο των Αιτητριών και δεν αντικρούστηκαν από την Καθ’ ης η Αίτηση, το ποσό αυτό, με αύξηση κάθε δύο χρόνια από το 2016, ύψους 10%, θα ανερχόταν σε €532,40 το 2023 και σε €585,64 το 2024. Το ποσό αυτό συνάδει με το ποσό που ο πρώην σύζυγος της Καθ’ ης η Αίτηση καταθέτει στο λογαριασμό της κάθε μήνα. Ορισμένες φορές είναι και υψηλότερο. Εάν αφαιρεθεί ποσό €400.- που καταβάλλεται στο σχολείο του παιδιού τους, σύμφωνα με την Καθ’ ης η Αίτηση, παραμένει ποσό €185,64, έστω €186.- μηνιαίως εις πίστην της.

 

Άλλες πιστώσεις, όπως πχ. €370,30 το Σεπτέμβριο 2023 και €583.- τον Οκτώβριο 2023, δεν έχουν καθόλου δικαιολογηθεί, ή επεξηγηθεί. Το Μάιο 2023, η Καθ’ ης η Αίτηση έλαβε συνολικά €575.- από πωλήσεις ρουχισμού σε παλιές πελάτισσες της.

 

Τα συνολικά μηνιαία έξοδα της Καθ’ ης η Αίτηση και του ανήλικου τέκνου της, για διατροφή και διακίνηση, αναγνωρίζονται σε ποσό €990.- μηνιαίως (€400.- μηνιαίως έκαστος, πλέον τα έξοδα για λογαριασμούς κοινής ωφελείας). Ξοδεύει δε τουλάχιστον €45.- μηνιαίως τα οποία δεν αναγνωρίζονται ως απαραίτητα έξοδα για την αξιοπρεπή διαβίωση της ιδίας και του ανήλικου τέκνου της. Τα συνολικά μηνιαία έσοδα της ανέρχονται σε €1.286 (μισθός και πρώην σύζυγος), χωρίς να λογίζονται άλλα εισοδήματα τα οποία προφανώς έχει.

 

Κρίση:

Υπάρχει μαρτυρία, από την ίδια την Καθ’ ης η Αίτηση, ότι λαμβάνει χρήματα, σε περιοδική βάση, από πώληση ρουχισμού τον οποίο διαθέτει από την περίοδο που λειτουργούσε επιχείρηση στο επίδικο κατάστημα. Από την ενώπιον του Δικαστηρίου μαρτυρία, εξάγεται ως δυνατόν αλλά και πιθανόν, η Καθ’ ης η Αίτηση να δραστηριοποιείται και/ή να έχει οικονομικούς πόρους τους οποίους δεν αποκάλυψε. Βλέπετε σχετικά την αυθεντία Petsas v. Demetriadou (1971) 1 C.L.R. 187, για τα συμπεράσματα τα οποία δύναται να εξαγάγει το Δικαστήριο από την ενώπιον του μαρτυρία.

 

Το Δικαστήριο έχει ενώπιον του μια απόφαση η οποία δεν έχει ικανοποιηθεί. Το βάρος απόδειξης ότι ο εξ’ αποφάσεως οφειλέτης δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να εξοφλήσει το χρέος του, το φέρει ο ίδιος (βλέπετε Βασιλειάδης v. Τσουρής (πιο πάνω, στη σελίδα 48 [1], σε σχέση με το άρθρο 84 εδάφια (2) και (3)(γ) του Κεφ. 6). Βασικό μέλημα του κάθε ενός πρέπει να είναι η ικανοποίηση των υποχρεώσεων του προς τρίτα πρόσωπα και η απόρριψη της απαξίωσης προς τον γείτονα, που οδηγεί στην διάσπαση του κοινωνικού συνόλου. Η Καθ’ ης η Αίτηση έχει καθήκον να ικανοποιήσει την υποχρέωση της έναντι των Αιτητριών, που απορρέει από και βασίζεται σε απόφαση Δικαστηρίου. Τα όσα ανέφερε η Καθ’ ης η Αίτηση δεν την απαλλάσσουν αυτόματα από τις υποχρεώσεις της και δεν σημαίνει ότι δεν θα την διατάξει το Δικαστήριο να πληρώνει οποιοδήποτε ποσό προς εξόφλησην του εξ’ αποφάσεως χρέους της (βλέπετε σχετικά τις αυθεντίες Δημητρίου v. Περδίου (2005) 1(Β) Α.Α.Δ. 1418 και McEwan v. McEwan (1972) 2 All ER 708). Προς το σκοπό της ικανοποίησης των υποχρεώσεων της έναντι των Αιτητριών, η Καθ’ ης η Αίτηση καλείται να καταβάλει κάθε προσπάθεια στο καλύτερο μέτρο των δυνατοτήτων της.

 

Κρίνω ότι το ποσό των €150.- μηνιαίως πρέπει να διατεθεί από την Καθ’ ης η Αίτηση, για την αποπληρωμή του εξ’ αποφάσεως χρέους της και αυτή είναι η απόφαση μου.

 

 

 

Απόφαση:

            Υπό το φως των ανωτέρω, εκδίδεται Διάταγμα εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση, όπως καταβάλλει ποσό €150.- μηνιαίως προς εξόφλησην του εξ’ αποφάσεως χρέους της. Η πρώτη δόση να καταβληθεί την 1^η Απριλίου 2024 και στη συνέχεια, την πρώτη ημέρα κάθε επόμενου μήνα, με επτά (7) μέρες χάρη, μέχρι την τελεία εξόφληση του εξ’ αποφάσεως χρέους ή μέχρι νεωτέρας διαταγής.

 

Η επιτυχία της αίτησης, ελλείψει ειδικών περιστάσεων, δικαιολογεί την επιδίκαση εξόδων υπέρ των Αιτητριών και εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση, ως αυτά θα υπολογισθούν από τον Γραμματέα στην κλίμακα της απόφασης στην κυρίως Αίτηση, ήτοι €2.000 - €10.000 και εγκριθούν από το Δικαστήριο και να καταβληθούν με τον ίδιο τρόπο.

 

(Υπ.) ………………………………..

                                                                                                            Λ. Σ. Καμμίτση                                  Πρόεδρος                 

Πιστόν Αντίγραφον

 

            Γραμματέας

 

ΛΣΚ/ΕΠ