ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

 

Ενώπιον:      Λ.Σ. Καμμίτση, Προέδρου και

                        Σπ. Σπυριδάκι και Γ. Κωνσταντίνου, Παρέδρων

Αίτηση Αρ.: Ε78/20

Μεταξύ:

G.E. Showrooms Ltd, HE 52008, από τη Λευκωσία

Αιτητών

- και -

 

1. Θ.M., Α.Δ.Τ. [   ], από τη Λευκωσία

2. Σ. Π. Μ., Α.Δ.Τ. [   ], από τη Λευκωσία

3. Α. Μ., Α.Δ.Τ. [   ]

Καθ' ων η Αίτηση

----------------------------------------------------------------------------------------

27.2.2024

Για τους Αιτητές: κ. Γ. Παπαθεοδώρου

Για τους Καθ’ ων η Αίτηση 1, 2 και 3: κα. Ευαγ. Καρτελιά και κα. Αλ. Πασχαλίδου για κ.κ. Αντώνης Πασχαλίδης & Σία Δ.Ε.Π.Ε.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Η υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση καταχωρίστηκε την 4.8.2020 και μ’ αυτήν οι Αιτητές εξαιτούνται ως ακολούθως:

 

«1.     Οι Αιτητές αιτούνται την έκδοση απόφασης ή/και διατάγματος με το οποίο να διατάσσονται όλοι οι Καθ’ ων η Αίτηση όπως καταβάλουν σ’ αυτούς το ποσό των €18.890.00 που αποτελείται από 28 (είκοσι οκτώ) δεδουλευμένα, οφειλόμενα, καθυστερημένα μηνιαία ενοίκια προς €655.ΟΟσ. το κάθε ένα, ως οφειλόμενα ενοίκια περιλαμβανομένων των κοινοχρήστων εκ €655.00 τον μήνα για την περίοδο από τον Φεβρουάριο του 2018 μέχρι τον Μάιο του 2020 πλέον €550.00 ως οφειλόμενο υπόλοιπο ενοικίου και κοινοχρήστων του μηνός Ιουνίου 2020 αναφορικά με το ΑΚΙΝΗΤΟ.

2.       Διάταγμα του Σεβ. Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται ο Καθ' ού η Αίτηση 1 ή οποιονδήποτε άλλο φυσικό ή νομικό πρόσωπο έχει την κατοχή του ΑΚΙΝΗΤΟΥ όπως παραδώσει αμέσως στους Αιτητές κενή, ελεύθερη και ακώλυτη την κατοχή του ΑΚΙΝΗΤΟΥ, επειδή αυτός οφείλει τα πιο πάνω στην παράγραφο Β.1. αξιούμενα ποσά και παρά την αποστολή σ’ αυτόν συστημένης επιστολής αξίωσης των ενοικίων ημερομηνίας 1.7.2020 και την άπρακτη παρέλευση της ταχθείσας προθεσμίας των 21 ημερών και επειδή συστηματικά ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 δεν καταβάλλει τα νομίμως οφειλόμενα ενοίκια αναφορικά με το ΑΚΙΝΗΤΟ.

3.       Ενδιάμεσα οφέλη/κέρδη προς €655.00- τον μήνα από 1.07.2020 μέχρι εκκένωσης και παράδοσης κενής και ελεύθερης της κατοχής του ΑΚΙΝΗΤΟΥ στους Αιτητές.

4.       Συμφωνημένο τόκο προς 9% το χρόνο επί του άνω αξιουμένου ποσού.

5.       Έξοδα, νόμιμο τόκο επί των εξόδων, πλέον ΦΠΑ.

6.       Έξοδα χαρτοσήμανσης του ΕΓΓΡΑΦΟΥ.

7.       Έξοδα επίδοσης.»

 

Οι Αιτητές ισχυρίζονται ότι είναι οι εγγεγραμμένοι ιδιοκτήτες ή τα πρόσωπα τα νομιμοποιούμενα όπως εγγραφούν ως ιδιοκτήτες του ακινήτου ή τα πρόσωπα τα δικαιούμενα όπως χρησιμοποιούν ή/και να διαχειρίζονται ή και να εκμεταλλεύονται το κατάστημα με αριθμό 6 στο συγκρότημα «ΚΡΟΝΟΣ» επί της Λεωφόρου Λεμεσού αρ. 2, Λατσιά, 2220 Λευκωσία (εν τοις εφεξής «το επίδικο υποστατικό»). Το επίδικο συμπληρώθηκε και ήταν υπό ενοικίαση ή/και προς ενοικίαση, πολύ πριν το έτος 1999 και ευρίσκεται εντός ελεγχόμενης περιοχής. Οι προαναφερθέντες ισχυρισμοί είναι παραδεκτοί.

 

Η ενοικίαση του επίδικου έγινε με ενοικιαστήριο έγγραφο ημερομηνίας 13.3.2015, ισχυρισμός που είναι παραδεκτός, για τη συμφωνημένη περίοδο από 1.6.2015 μέχρι την 31.5.2017. Το συμφωνηθέν ως καταβαλλόμενο ενοίκιο ήταν €625.- μηνιαίως, με επιπλέον ποσό εκ €30.- μηνιαίως ως κοινόχρηστα, σύνολο €655.- μηνιαίως. Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 δεν κατέβαλε και οφείλει στους Αιτητές τα ενοίκια και τα κοινόχρηστα, εκ συνόλου €18.890.-. Οι Αιτητές δικογραφούν ότι ο Καθ' ου η Αίτηση κατά τη διάρκεια της μίσθωσης του επίδικου, συστηματικά δεν καταβάλλει τα νομίμως οφειλόμενα ενοίκια.

 

Οι Αιτητές, με συστημένη επιστολή τους ημερομηνίας 1.7.2020 την οποία απέστειλαν μέσω του δικηγόρου τους προς τον Καθ' ου η Αίτηση 1, με αντίγραφο στους Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3, τους κάλεσαν να καταβάλουν τα οφειλόμενα μέχρι τότε ενοίκια, προέβησαν στον τερματισμό της συμφωνίας ενοικίασης και κάλεσαν τον Καθ' ου η Αίτηση 1 όπως παραδώσει κενή κατοχή. Ουδέν ποσό πλήρωσαν οι Καθ' ων η Αίτηση μέχρι την καταχώρηση της Αίτησης και ο Καθ' ου η Αίτηση 1 εξακολουθεί να κατέχει το επίδικο υποστατικό. Οι Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3 εγγυήθηκαν αλληλεγγύως και κεχωρισμένα με τον Καθ’ ου η Αίτηση 1, την πιστή τήρηση όλων των όρων του εγγράφου μέχρι την παράδοση του ακινήτου στους Αιτητές, ισχυρισμός που είναι παραδεκτός. Η εγγύηση των Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3 θα ισχύει και θα τους δεσμεύει και σε περίπτωση κατά την οποία ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 καταστεί θέσμιος ενοικιαστής του επίδικου υποστατικού.

 

Απάντηση και Ανταπαίτηση Καθ’ ων η Αίτηση:

Απάντηση και Ανταπαίτηση εκ μέρους των Καθ’ ων η Αίτηση 1, 2 και 3, καταχωρήθηκε την 15.9.2020 και μ’ αυτήν αρνούνται τις αιτούμενες θεραπείες και ισχυρίζονται ότι δεν πληρούνται οι εκ του Νόμου απαιτούμενες προϋποθέσεις για την έξωσή του Καθ’ ου η Αίτηση 1. Ειδικότερα, ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 ουδέποτε έλαβε την εκ του Νόμου απαιτούμενη ειδοποίηση απαίτησης καταβολής των νομίμως οφειλόμενων ενοικίων, αντίγραφα της οποίας ωστόσο, απεστάλησαν στις Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3. Οι Καθ’ ων η Αίτηση προβαίνουν σε ορισμένες παραδοχές τις οποίες σημειώνουμε πιο πάνω.

 

Άνευ βλάβης, σε περίπτωση που ήθελε αποδειχθεί, ότι οι Αιτητές απέστειλαν την εκ του Νόμου απαιτούμενη ειδοποίηση απαίτησης, οι Καθ’ ων η Αίτηση αμφισβητούν την εγκυρότητα της ειδοποίησης και διατείνονται ότι δεν πληροί τις πρόνοιες της νομοθεσίας. Ο υπολογισμός των ενοικίων, που κατ’ ισχυρισμόν των Αιτητών οφείλονταν από τον Καθ’ ου η Αίτηση 1 κατά την ημερομηνία σύνταξης της ειδοποίησης απαίτησης, έγινε σε εσφαλμένη βάση και χωρίς να ληφθούν υπ’ όψην πληρωμές, στις οποίες είχε προβεί ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 για τους αναφερόμενους στην εν λόγω ειδοποίηση μήνες.

 

Οι Καθ’ ων η Αίτηση ισχυρίζονται, ότι την 13.3.2015, υπέγραψαν με τους Αιτητές ενοικιαστήριο έγγραφο για την ενοικίαση του υπ’ αριθ. 6 καταστήματος στο Εμπορικό Συγκρότημα «ΚΡΟΝΟΣ», στη Λεωφόρο Λεμεσού 2, 2220 Λατσιά, από την 1.6.2015 έως την 31.5.2017, προς €550.- μηνιαίως, πλέον του ποσού των €30.- για τα κοινόχρηστα. Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 υπέγραψε ως ενοικιαστής και οι Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3 ως εγγυήτριες. Προς συμμόρφωση με τους όρους του ενοικιαστηρίου εγγράφου, ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 κατέβαλε ως εγγύηση στους Αιτητές το ποσό των €1.100 (δύο μηνιαία ενοίκια).

 

Περί το Δεκέμβριο 2015, μετά από πιέσεις των Αιτητών, οι Καθ’ ων η Αίτηση υπέγραψαν μαζί τους έτερο ενοικιαστήριο έγγραφο για την ίδια περίοδο, στο οποίο οι Αιτητές ανέγραψαν ως ημερομηνία σύναψης τη 13.3.2015. Το καθορισθέν στο ρηθέν ενοικιαστήριο έγγραφο ενοίκιο, ανέρχεται σε €550.- μηνιαίως, πλέον του ποσού των €75.- για χρήση εξωτερικών χώρων (ήτοι του κοινόχρηστου χώρου, ο οποίος συνορεύει με την πλαϊνή είσοδο του επίδικου υποστατικού, η οποία χρησιμοποιείται για την είσοδο των πελατών), πλέον του ποσού των €30.- για τα κοινόχρηστα. Είναι η θέση των Καθ’ ων η Αίτηση, ότι τα αφορώντα τη χρήση εξωτερικών χώρων ποσά, καθώς και το κόστος των κοινοχρήστων, είναι αυθαίρετα και/ή παράνομα. Οι Καθ’ ων η Αίτηση αρνούνται ότι το ποσό αυτό αναλογεί στο επίδικο υποστατικό στη βάση του εμβαδού του, ενώ ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει Διαχειριστική Επιτροπή και δεν έλαβε ποτέ ο Καθ’ ου η Αίτηση 1, κατάσταση με επισυνημμένα τιμολόγια και αποδείξεις για τα διάφορα έξοδα του κτιρίου. Σημειώνουμε ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση δεν διαμαρτύρονται για το ποσό των κοινοχρήστων στο πρώτο ενοικιαστήριο έγγραφο, το οποίο ήταν το ίδιο, κατά δική τους ομολογία.

 

Σχετικά με τη χρέωση των €75.- για χρήση εξωτερικών χώρων είναι η θέση τους, ότι αυτοί αποτελούν μέρος του επίδικου υποστατικού και η χρήση τους καλύπτεται από το ενοίκιο των €550.-. Οι Καθ’ ω η Αίτηση δικογραφούν ότι το δεύτερο ενοικιαστήριο έγγραφο δεν είναι το προϊόν της ελεύθερης συναίνεσης του Καθ’ ου η Αίτηση 1, αλλά προϊόν απάτης και/ή πλάνης και/ή ψευδών παραστάσεων, είναι ακυρώσιμο και στερείται οιασδήποτε ισχύος.

 

Η ύπαρξη δύο ενοικιαστηρίων εγγράφων, οι όροι των οποίων διαφοροποιούνται σε σχέση με το ύψος του μηνιαίου ενοικίου, δεν έχει προκαλέσει σύγχυση μόνο στον Καθ’ ου η Αίτηση 1, αλλά και στους Αιτητές, οι οποίοι αξιώνουν 28 ενοίκια - τα οποία οι Καθ’ ων η Αίτηση αρνούνται, ότι οφείλουν - προς €655.- για την περίοδο από Φεβρουάριο 2018 έως Μάιο 2020 και προς €550.- για τον Ιούνιο 2020. Η ίδια ασάφεια και σύγχυση απαντάται και στις επιστολές των δικηγόρων των Αιτητών, ημερομηνίας 15.6.2020 και 1.7.2020, που απεστάλησαν στην Καθ’ ης η Αίτηση 3.

Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 ισχυρίζεται, ότι το ισχύον ενοικιαστήριο έγγραφο, ήτοι αυτό που υπεγράφη πρώτο, έληξε την 31.5.2017 και ουδέποτε ανανεώθηκε, με αποτέλεσμα αυτός να κατέστη θέσμιος ενοικιαστής από την 1.6.2017 και η ευθύνη των Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3 να σταματά τότε, περίοδος για την οποία δεν υπάρχουν οφειλόμενα ενοίκια. Περαιτέρω, ουδείς εκ των συμβαλλομένων εφάρμοσε και/ή ζήτησε τις προβλεπόμενες σε περίπτωση ανανέωσης του ενοικιαστηρίου εγγράφου, αυξήσεις.

 

Από το Φεβρουάριο 2018 μέχρι το Μάιο 2020, ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 κατέβαλε το συνολικό ποσό των €8.120, που αντιστοιχεί στην εξόφληση 14 μηνών προς €550.- πλέον του ποσού των €30.- ως κοινόχρηστα. Τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο 2020, ο Καθ' ου η Αίτηση 1 κατέβαλε το συνολικό ποσό των €1.160, που αντιστοιχεί στην εξόφληση δύο μηνών προς €550.- πλέον του ποσού των €30.- ως κοινόχρηστα. Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 αρνείται ότι για τους μήνες ισχύος των περιοριστικών ένεκα του Covid-19 μέτρων, οφείλει να καταβάλει κοινόχρηστα, αφού το συγκρότημα ήταν κλειστό.

 

Οι Καθ’ ων η Αίτηση δικογραφούν ότι, λαμβανομένης υπ’ όψην της εκτάσεως της ενοικιαστικής σχέσης, οι καθυστερήσεις στην καταβολή ενοικίων εντοπίζονται σπάνια και/ή σποραδικά και δεν είναι, ως εκ τούτου, συστηματικές. Η τελευταία απόδειξη είσπραξης που εξέδωσαν οι Αιτητές, ήταν την 30.11.2016. Η οποιαδήποτε τέτοια παράλειψη του Καθ’ ου η Αίτηση, οφείλεται στους Αιτητές και τη συμπεριφορά τους, οι οποίοι προκαλούν ζημιά στον Καθ’ ου η Αίτηση και την επιχείρηση του και διαβάλλουν το θεμελιώδες δικαίωμά του σε ειρηνική και ανεμπόδιστη κατοχή (quiet enjoyment) του επίδικου υποστατικού, καθιστώντας την εκτέλεση της σύμβασης άλλοτε αδύνατη και άλλοτε δυσανάλογα επαχθή.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1, μόλις αντιλήφθηκε ότι οι Αιτητές προσπάθησαν να τον ξεγελάσουν με τη σύναψη του δεύτερου ενοικιαστηρίου εγγράφου, ευθύς διαμαρτυρήθηκε, τερμάτισε το εν λόγω έγγραφο και άρχισε να καταβάλλει το ενοίκιο που προνοούσε το πρώτο ενοικιαστήριο έγγραφο. Οι Καθ’ ων η Αίτηση δικογραφούν Λεπτομέρειες Ειδικών Ζημιών και ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 ανταπαιτεί ως ακολούθως:

 

«I.      €1.614,57 ποσό αχρεωστήτως καταβληθέν για λογαριασμούς υδατοπρομήθειας και αναλογίας επιβάρυνσης αποχετευτικού,

II.       €1.100 που είναι τα δύο μηνιαία ενοίκια, τα οποία καταβλήθηκαν ως εγγύηση υπό του Καθ’ ου η Αίτηση 1,

III.      Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου, ότι το δεύτερο ενοικιαστήριο έγγραφο, ημερ. 13.03.2015, είναι άκυρο,

IV.      Διάταγμα, απαγορεύον και/ή παρεμποδίζον τους Αιτητές και/ή τους αντιπροσώπους και/ή τους υπαλλήλους τους και/ή οιοδήποτε άλλο πρόσωπο έλκει εξουσία από αυτούς από το να επεμβαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο στο επίδικο υποστατικό και/ή να παραβιάζει το δικαίωμα του Καθ’ ου η Αίτηση αρ. 1 στην ειρηνική απόλαυση και απρόσκοπτη χρήση (quiet possession) του επίδικου υποστατικού, ήτοι: του καταστήματος αρ. 6 στο συγκρότημα ΚΡΟΝΟΣ επί της Λεωφόρου Λεμεσού αρ. 2, Λατσιά, 2220 Λευκωσία,

V.      Οιαδήποτε άλλη Διαταγή και/ή Θεραπεία, ήθελε εκδώσει το Σεβαστό Δικαστήριο,

VI.      Έξοδα πλέον ΦΠΑ, πλέον εξόδων επίδοσης.»

 

Απάντηση στην Απάντηση και Ανταπαίτηση:

Το δικόγραφο των Αιτητών καταχωρήθηκε την 7.10.2020 και μ’ αυτό οι Αιτητές, μεταξύ άλλων, επαναλαμβάνουν τους ισχυρισμούς τους στην Αίτηση και αρνούνται όλους τους ισχυρισμούς των Καθ’ ων η Αίτηση, οι οποίοι είναι αντίθετοι με τους ισχυρισμούς των Αιτητών. Ισχυρίζονται ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση οφείλουν τα αξιούμενα ποσά εκ €18.890.00.- ως ενοίκια και κοινόχρηστα ή και άλλα ποσά. Οι Καθ’ ων η Αίτηση εμποδίζονται υπό των όρων του εγγράφου ημερομηνίας 13.3.2015, το οποίο απεδέχθησαν και υπέγραψαν, στο οποίο υπάρχει ρητή πρόνοια ότι πάσα προηγούμενη συμφωνία για το επίδικο υποστατικό, είναι άκυρη και ανυπόστατη. Συνεπεία των πιο πάνω, το μοναδικό έγκυρο και ισχύον ενοικιαστήριο έγγραφο αναφορικά με το επίδικο, είναι αυτό το οποίο υπεγράφη την 13.3.2015 μεταξύ των Αιτητών και των Καθ’ ων η Αίτηση. Με το έγγραφο αυτό ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 ζήτησε και ενοικίασε επιπλέον χώρους από εκείνους που κατείχε προηγουμένως, τους οποίους κατέχει σήμερα και περιλαμβάνονται στο έγγραφο.

 

Οι Αιτητές απορρίπτουν τους ισχυρισμούς του Καθ’ ου η Αίτηση 1, που αφορούν την ισχυριζόμενη παύση της υποχρέωσης των Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3 ως εγγυητών των υποχρεώσεων του Καθ’ ου η Αίτηση 1, για τους ισχυριζόμενους ή για οποιουσδήποτε άλλους λόγους. Το συμφωνηθέν ως καταβαλλόμενο/πληρωτέο ενοίκιο για την επίδικη περίοδο, ήταν το ποσό των €625.- το μήνα, πλέον €30.- συμφωνηθέντα κοινόχρηστα έξοδα. Ποτέ το συγκρότημα δεν ήταν κλειστό, ως οι αντίθετοι ισχυρισμοί του Καθ’ ου η Αίτηση 1. Επιπλέον, δεν είναι παραδεκτοί και απορρίπτονται όλοι οι ισχυρισμοί του Καθ’ ου η Αίτηση 1, ότι οι Αιτητές δημιούργησαν ή πρόβαλαν τα ισχυριζόμενα εμπόδια ή προκάλεσαν οποιαδήποτε εμπόδια στη λειτουργία του επίδικου από τον Καθ’ ου η Αίτηση 1, είτε ότι αυτός υπέστη την ισχυριζόμενη ζημία ύψους €1.614,57 σε λογαριασμό υδατοπρομήθειας ή ότι αυτός υπέστη οποιαδήποτε άλλη ζημία, για λόγους οφειλόμενους στους Αιτητές. Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1, με τη συμπεριφορά του ή/και παράνομες ενέργειες, πράξεις ή παραλείψεις του κατά τη διάρκεια της κατοχής του επίδικου υποστατικού, ενεργοποίησε τις διάφορες Αρχές οι οποίες αξίωναν από τον Καθ’ ου 1 την αποκατάσταση της νομιμότητας αναφορικά με τη χρήση του επίδικου υποστατικού. Οι Αιτητές αρνούνται ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση δικαιούνται σε οποιαδήποτε θεραπεία και ζητούν την απόρριψη της Ανταπαίτησης.

 

Ιστορικό:

Στην παρούσα υπόθεση καταχωρήθηκαν Κλήσεις για Οδηγίες, για την Απαίτηση και την Ανταπαίτηση, σύμφωνα με τη Διαταγή 30 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, ως αυτοί ίσχυαν μέχρι την 31.8.2023 και το Δικαστήριο εξέδωσε εκατέρωθεν, Διατάγματα αποκάλυψης εγγράφων και έδωσε οδηγίες για την καταχώρηση Καταλόγου Μαρτύρων και Σύνοψης Μαρτυρίας και από τις δύο πλευρές. Οι οδηγίες και τα Διατάγματα του Δικαστηρίου, αφορούσαν τόσο την Απαίτηση, όσο και την Ανταπαίτηση.

 

Μαρτυρία και αξιολόγηση:

Αιτητών:

            Πρώτος μάρτυρας για τους Αιτητές, κατέθεσε ο κ. Γ.Ο.. Ο κ. Ο. κατέθεσε Γραπτή Δήλωση, το Τεκμήριο Α, ως η κυρίως εξέταση του. Είναι Διευθυντής της Αιτήτριας εταιρείας, γνωρίζει προσωπικά τα γεγονότα στα οποία αναφέρεται και είναι κατάλληλα εξουσιοδοτημένος. Την 13.3.2015, ο μάρτυρας ως Διευθυντής των Αιτητών, υπέγραψε ενοικιαστήριο έγγραφο, με το οποίο ενοικίασαν το επίδικο στον Καθ’ ου η Αίτηση 1, με εγγυητές όλων των υποχρεώσεων του που προκύπτουν από το έγγραφο, τις Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3. Προηγούμενα, είχε γίνει άλλο έγγραφο, για το ίδιο θέμα, το οποίο ακυρώθηκε. Με το νέο έγγραφο, προστέθηκε στην ενοικίαση επιπρόσθετος εξωτερικός χώρος και γι’ αυτό το ενοίκιο καθορίσθηκε σε €655.- αντί €580.- που ήταν στο ακυρωθέν έγγραφο.

Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1, ανέλαβε να καταβάλλει κάθε μήνα στους Αιτητές το ποσό των €655.- Το ποσό αυτό αφορά €625.- ως ενοίκιο και €30.- ως κοινόχρηστα και είναι πληρωτέο κάθε μήνα από την 1.6.2015. Η διάρκεια του ενοικιαστηρίου εγγράφου συμφωνήθηκε ότι άρχιζε την 1.6.2015 και έληγε την 31.5.2017. Το έγγραφο το υπέγραψαν επίσης και οι Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3, ως εγγυητές των υποχρεώσεων του Καθ’ ου η Αίτηση 1 και δύο μάρτυρες οι οποίοι ήταν παρόντες κατά την υπογραφή. Στο τέλος της τρίτης σελίδας, έγινε ειδική αναφορά ότι πάσα προηγούμενη συμφωνία για το επίδικο κατάστημα, είναι άκυρη και ανυπόστατη και αντικαθίσταται.

 

Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι, ο Καθ’ ου η Αίτηση 1, κατά ρητή παράβασην των όρων του εγγράφου, σταμάτησε να καταβάλλει το μηνιαίως οφειλόμενο ποσό των €655.- ως ενοίκιο, παρ’ όλον που ο κ. Ο. τον καλούσε να τα καταβάλει. Ο τελευταίος αποτάθηκε στο δικηγόρο των Αιτητών, ο οποίος την 1.7.2020 απέστειλε συστημένη επιστολή στον Καθ’ ου η Αίτηση 1, με αντίγραφο στους εγγυητές του, με την οποία οι Αιτητές τον καλούσαν όπως τους καταβάλει το ποσό των €18.890.- το οποίο αφορούσε τα ενοίκια που οφείλονται για τους μήνες Φεβρουάριο 2018 μέχρι Μάιο 2020, προς €655.- μηνιαίως πλέον €550.- ως υπόλοιπο του ενοικίου του μηνός Ιουνίου 2020.

 

Οι Καθ’ ων η Αίτηση δεν ανταποκρίθηκαν, ο δε Καθ’ ου η Αίτηση 1 δεν παρέλαβε την επιστολή, η οποία επεστράφη στο δικηγόρο περί την 27.7.2020. Ο κ. Ο. κατέθεσε ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση οφείλει στους Αιτητές, επιπρόσθετα του ποσού των €18.890.-, άλλες €28.823.- ως εξής: €108.- υπόλοιπο ποσό για εξόφληση του ενοικίου του μηνός Ιουνίου 2020, €3.930 το οποία αφορά έξι ενοίκια από 1.7.2020 μέχρι 31.12.2020 και €5.895 το οποίο αφορά εννέα ενοίκια από 1.1.2021 μέχρι 31.9.2021. Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1, μετά την 4.8.2020 που καταχωρήθηκε η παρούσα Αίτηση, πλήρωσε στους Αιτητές €5.296 ως ακολούθως: €580.- στις 15.10.2020, €580.- στις 19.11.2020, €580.- στις 24.12.2020, €350.- στις 26.1.2021, €580.- στις 17.2.2021, €306.- στις 17.3.2021, €580.- στις 31.5.2021, €580.- στις 18.6.2021, €580.- στις 23.7.2021 και €580.- στις 27.9.2021, ώστε κατά την ημερομηνία κατάθεσης του μάρτυρα, να οφείλει συνολικά €23.527.- Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε οφειλόμενα ενοίκια και κοινόχρηστα 35 μηνών προς €655.- μηνιαίως από 1.11.2018 μέχρι 30.9.2021, πλέον €602.- για εξόφληση του ενοικίου Σεπτεμβρίου 2021.

Ο Μ.Α.1 κατέθεσε ότι δεν παραδέχεται τους ισχυρισμούς του Καθ’ ου η Αίτηση πως το ενοικιαστήριο έγγραφο δεν ισχύει και ότι ισχύει άλλο έγγραφο, ή ότι ισχύουν μαζί δύο έγγραφα, ή ότι ο ίδιος ή οι Αιτητές, δημιούργησαν τα ισχυριζόμενα ή οποιαδήποτε άλλα προβλήματα στον Καθ’ ου η Αίτηση 1 ή στη χρήση του επίδικου, ή ότι οι Αιτητές είναι υπόλογοι για το αξιούμενο ποσό των €1.614,57 ως κατ’ ισχυρισμόν πληρωθέν αχρεωστήτως για λογαριασμούς Υδατοπρομήθειας. Κατέθεσε ότι είχε αποστείλει και προηγούμενα επιστολή στον Καθ’ ου η Αίτηση 1, με την οποία τον καλούσε να καταβάλει τα οφειλόμενα μέχρι τότε ενοίκια. Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 είναι ερειστικός και μη συνεργάσιμος και δημιουργεί συνεχώς διάφορα προβλήματα στο χώρο που βρίσκεται το συγκρότημα των καταστημάτων των Αιτητών.

 

Σε συμπληρωματική Γραπτή Δήλωση, το Τεκμήριο Β, ο Μ.Α.1 κατέθεσε αναφορικά με την ένορκο δήλωση του Δικαστικού επιδότη ημερομηνίας 2.2.2017 που αφορά την επίδοση της επιστολής των Αιτητών ημερομηνίας 28.1.2017 προς τον Καθ’ ου η Αίτηση 1. Επίσης, με επιστολή των Αιτητών ημερομηνίας 2.1.2019 προς τον Καθ’ ου η Αίτηση 1, με κοινοποίηση της στους Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3, εστάλη Κατάσταση Λογαριασμού και ο πρώτος κλήθηκε να καταβάλει το ποσό των €2.215.- ως υπόλοιπο οφειλόμενων ενοικίων για την περίοδο από 1.6.2015 μέχρι 1.12.2018.

 

Κατά την αντεξέταση του, ο μάρτυρας κατέθεσε ότι το επίδικο είναι το κατάστημα αρ. 6 και ότι τα καταστήματα στο εμπορικό κέντρο είναι 30 στο σύνολο. Ανήκουν όλα στους Αιτητές και είναι ενοικιασμένα. Η αρίθμηση τους φαίνεται μπροστά, σε κάποιο σημείο. Ο μάρτυρας αναγνώρισε τα καταστήματα στη φωτογραφία Τεκμήριο 8. Την επιστολή Τεκμήριο 3, την παρέδωσε στον Καθ’ ου η Αίτηση 1 ο ίδιος και ο Καθ’ ου η Αίτηση την έσχισε και την πέταξε στο γραφείο του μάρτυρα. Στη συνέχεια, κατέθεσε ότι την επιστολή που λήφθηκε με το ταχυδρομείο, ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 την άνοιξε, τη διάβασε και την πέταξε, αλλά δεν θυμάται εάν ήταν η επιστολή Τεκμήριο 2. Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 ουδέποτε δέχθηκε να παραλάβει επιστολή από τον ίδιο ή από επιδότη. Για την επιστολή Τεκμήριο 4, που επιδόθηκε στον Καθ’ ου η Αίτηση 1, ο μάρτυρας κατέθεσε ότι δεν συνέβη ξανά να του γίνει επίδοση.

 

Η Διαχειριστική Επιτροπή στο εμπορικό κέντρο, είναι οι Αιτητές, δηλαδή ο ίδιος και το Λογιστήριο. Δεν έχει υπόψην του το υπόλοιπο του Ταμείου Κοινοχρήστων. Ο Καθ’ ου η Αίτηση έχει λίστα για τα κοινόχρηστα. Είναι 25 σημεία. Έγινε αλλαγή 4 υπογείων αντλιών για νερά και λύματα, υπάρχουν 6 προβολείς μπροστά, αφού τα κοινόχρηστα καλύπτουν το ρεύμα αλλά όχι το νερό και πολλά άλλα. Στο υποστατικό του Καθ’ ου η Αίτηση 1, πολλές πλημύρισαν λύματα, αφού έριχναν άχρηστα φαγητά στο αποχετευτικό και υπήρχε απόφραξη με λάδια και λύματα. Αφού πήγαν στο Υπουργείο Υγείας, έβαλε βαρέλι όπου λέει ότι ρίχνει τα απόβλητα, αλλά είναι πάντα άδειο, όπως κατέθεσε ο μάρτυρας. Ο κ. Ο. αρνήθηκε ότι αυτό οφειλόταν στο ότι δεν δούλευε η αντλία, αφού οι Αιτητές την αντικατέστησαν. Είναι σύνηθες φαινόμενο ότι πλημμυρίζουν τα κυρίζια και έφερε ειδικό. Το κυρίζι ήταν υπερπλήρης λόγω των φαγητών και πλημμύριζε. Υπήρχαν ενοικιαστές που έφυγαν γι’ αυτό το λόγο. Ο μάρτυρας δεν είχε υπόψην του από ποιο ταμείο έγινε η αντικατάσταση των αντλιών.

 

Δέχθηκε ότι υπεγράφησαν δύο ενοικιαστήρια έγγραφα και αναγνώρισε την υπογραφή του στο Τεκμήριο 9. Ο σκοπός της ενοικίασης ήταν ως «ταχυφαγείο», ουδέποτε είχε τη λέξη «μαγειρείο» στο έγγραφο, όπως είπε. Είχε καταβληθεί εγγύηση στα πλαίσια του ενοικιαστηρίου εγγράφου, η οποία ήταν δύο μηνών ενοίκια των €550.- Το ενοίκιο ήταν πληρωτέο την πρώτη ημέρα κάθε μήνα και οι Αιτητές εξέδιδαν αποδείξεις. Το επίδικο άρχισε να λειτουργεί δύο μήνες πριν την έναρξη του ενοικίου που γράφει το ενοικιαστήριο έγγραφο.

 

Ο μάρτυρας αναγνώρισε την απόδειξη πληρωμής Τεκμήριο 10, η οποία συντάχθηκε από τον ίδιο. Αντικαταστάθηκαν με κανονικές αποδείξεις, όπως είπε. Στο δεύτερο ενοικιαστήριο έγγραφο το ενοίκιο ήταν €550.- και €30.- κοινόχρηστα. Υπεγράφη 13.3.2015. Αναγνώρισε επίσης το Τεκμήριο 11, ως απόδειξη που συνέταξε ο ίδιος και την υπογράφει. Αυτή η απόδειξη καλύπτει όλες τις χειρόγραφες που δόθηκαν προηγουμένως. Αρνήθηκε ότι δεν οφείλονται ποσά και κατέθεσε ότι οφείλονται διάφορα πράγματα, μέχρι και κλοπή νερού έγινε από τον Καθ’ ου η Αίτηση 1 και υπάρχει καταγγελία στην Αστυνομία. Ένωσε την κεντρική παροχή νερού στο κατάστημα του, χωρίς την έγκριση των Αιτητών και κανένας άλλος ενοικιαστής δεν είχε νερό. Ο κ. Οικονομίδης κατέθεσε ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 είχε δικό του μετρητή νερού. Το είχε κάνει αυτό επειδή θέλει φρέσκο νερό για τα φαγητά τα οποία παράνομα φτιάχνει, αφού δεν είναι μαγειρείο. Ουδείς άλλος είχε ανάγκη νερού για να κάνει κάτι τέτοιο. Στη συνέχεια, δέχθηκε ότι στο εμπορικό κέντρο, λειτουργεί καθαριστήριο.

 

Οι Αιτητές είχαν δώσει στον ενοικιαστή δύο μήνες χωρίς ενοίκιο και 4 KVA ρεύμα, χαριστικά, για να μπορέσει να λειτουργήσει με βάση το συμβόλαιο. Όταν έκτισε τους χώρους που χρησιμοποιούσε παράνομα, πριν την υπογραφή του συμβολαίου την 13.3.201(6), ήθελε να τους νομιμοποιήσει, έβαζε τραπέζια. Υπάρχουν πεταμένα φαγητά στη στοά, έξω από το γραφείο του κ. Ο., εκεί που κάθεται ο κόσμος. Για ταχυφαγείο και take away, δικαιούται μόνο τρία τραπέζια. Η αλλαγή χρήσης είναι ευθύνη του ενοικιαστή. Αυτή είναι η συνήθης πρακτική. Το ίδιο ισχύει και για την υποχρέωση του ενοικιαστή για το αποχετευτικό. Αυτά αναφέρονται και στο ενοικιαστήριο έγγραφο. Κατέθεσε ότι ο ενοικιαστής είχε προκαλέσει ζημιά στο πάτωμα με το γκάζι και ότι οι Αιτητές αντικατέστησαν όλα τα πλακάκια, με κόστος €7.500. Μετακίνησε παράνομα τα τροχηλάτα σκυβαλοδοχεία από εκεί που ήταν ο εγκεκριμένος χώρος και άλλα πολλά.

 

Ο ενοικιαστής ήθελε να υπογράψει δεύτερο ενοικιαστήριο έγγραφο και έφερε και την αδελφή του από το εξωτερικό για να υπογράψει. Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 δικαιούται τη μισή στοά και ζήτησε στο πίσω μέρος, να βάλει και κάποιους μηχανισμούς. Η στοά ήταν κατάστημα όταν κτίστηκε το συγκρότημα, κατεδαφίστηκε και χρησιμοποιείται ως δίοδος. Δεν είναι κοινόχρηστος χώρος με βάση την Άδεια και δεν φωτίζεται. Καθαρίζεται μία φορά την εβδομάδα λόγω των ακαθαρσιών του Καθ’ ου η Αίτηση 1 και πιθανόν αυτό να περιλαμβάνεται στα κοινόχρηστα.

 

Ο κ. Ο. εξέδιδε αποδείξεις για την πληρωμή των ενοικίων. Όταν ο ενοικιαστής αποφάσισε ότι δεν θέλει επαφή μαζί του, καταθέτει τα χρήματα στην Τράπεζα, όσα θέλει. Αναγνώρισε το Τεκμήριο 12, το οποίο συντάχθηκε από το Λογιστήριο. Δεν ενημέρωνε τους ενοικιαστές αναφορικά με τραπεζικό λογαριασμό για να εμβάζουν ποσά. Στη συνέχεια, κατέθεσε ότι ενημέρωσε όλους όσους πλήρωναν δια τραπέζης, ότι άλλαξε τράπεζα. Πρέπει να ενημέρωσε και τον Καθ’ ου η Αίτηση 1. Εάν όχι, είναι επειδή ο τελευταίος δεν ήθελε επαφή μαζί του και τον ενημέρωσε η Εθνική Τράπεζα. Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 δεν πλήρωνε τοις μετρητοίς το 2018 ή το 2019. Εάν ισχυρίζεται ότι έκαμε πληρωμές τοις μετρητοίς, είναι απάτη, όπως είπε. Ο μάρτυρας ουδέποτε πήρε μετρητά χωρίς να δώσει απόδειξη. Ο Καθ’ ου η Αίτηση ουδέποτε του παραπονέθηκε ότι δεν του είχε δώσει απόδειξη. Σημειώνουμε ότι στα Τεκμήρια τα οποία κατέθεσε ο Καθ’ ου η Αίτηση 1, φαίνονται πληρωμές τοις μετρητοίς.

Ο κ. Οικονομίδης δέχθηκε ότι κατά τον επίδικο χρόνο, ενοικίαζε υποστατικά σε Pet Shop και ανθοπωλείο, οι οποίοι εξυπηρετούνταν από τους ίδιους κάδους απορριμμάτων, ως και ο Καθ’ ου η Αίτηση 1.  Δεν είχε καλή σχέση με τον Καθ’ ου η Αίτηση 1 για διάφορους λόγους. Τον είχε καταγγείλει στις Υγειονομικές Υπηρεσίες, στον Κ.Ο.Τ., στην Πολεοδομία και στο Δήμο. Η πρόθεση του Καθ’ ου η Αίτηση 1 και σε σχέση με το κλίμα που δημιουργούσε εκεί, ήταν η μη πληρωμή των ενοικίων.

 

Παρά το γεγονός ότι είπε πολλά, όταν κοιτάξει κάποιος προσεκτικά τη μαρτυρία του Μ.Α.1, διαπιστώνει ότι δεν είπε πολλά ουσιαστικά. Η μαρτυρία του κινήθηκε στα πλαίσια μίας διαπίστωσης ότι ο ενοικιαστής των Αιτητών και κατ’ επέκτασην ενοικιαστής του, οφείλει χρήματα και είναι επίσης εριστικός και προβληματικός και αυτό είναι η αρχή και το τέλος της υπόθεσης. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Το Δικαστήριο θα εκδώσει Διάταγμα έξωσης για έναν από τους λόγους που προνοεί ο Νόμος και αφού αυτός αποδειχθεί. Το βάρος απόδειξης των ισχυρισμών του, ότι στοιχειοθετούνται και πληρούνται οι προϋποθέσεις για την έκδοση Διατάγματος έξωσης, φέρει ο ιδιοκτήτης. Το έχει αποσείσει στην προκείμενη περίπτωση; Στον πρέποντα βαθμό; Φρονώ πως η απάντηση είναι αρνητική. Είναι τέτοια η αταξία των δηλώσεων και των εγγράφων που παρουσίασε ο Μ.Α.1 σχετικά με τις πληρωμές των ενοικίων, που στο τέλος, αφού ταξινομηθούν και αξιολογηθούν όλα, διαπιστώνεται ότι δεν οφείλονταν τα ποσά που δήλωσε ο ιδιοκτήτης, κατά το χρόνο που δήλωσε. Ο κ. Οικονομίδης είπε πολλά, αλλά επιφανειακά και όχι ουσιαστικά. Δεν είπε ψέματα. Το βάρος απόδειξης όμως δεν το απέσεισε.

 

Δεύτερος μάρτυρας για τους Αιτητές, κατέθεσε ο κ. Χ.Λ. Είναι λογιστής και εκτελεί ορισμένες εργασίες για τους Αιτητές, σχετικά με ενοίκια εισπρακτέα. Έχει διενεργήσει έλεγχο των ενοικίων που καταβλήθηκαν από τον Καθ’ ου η Αίτηση 1 προς τους Αιτητές, από την 1.6.2015, που ήταν η έναρξη του συμβολαίου. Του δόθηκε το Έγγραφο 52 στην αποκάλυψη του Καθ’ ου η Αίτηση 1 και Καταστάσεις από την Τράπεζα και τα μελέτησε. Ετοίμασε μία Κατάσταση Πληρωμών από την 1.6.2015, το Τεκμήριο 13. Το συνολικό ποσό που έπρεπε να καταβάλλεται βάση του συμβολαίου είναι €655.- και το ποσό που εκκρεμεί είναι €20.534. Στις 20.9.2020, οφειλόταν ποσό εκ €21.510.

 

Κατά την αντεξέταση του, ο μάρτυρας κατέθεσε ότι συνεργάζεται με τους Αιτητές, αρκετό καιρό, από το 2005, 2010. Του δίνουν τον τραπεζικό λογαριασμό και κρατά στοιχεία για κάθε κατάστημα. Του δόθηκαν και τα στοιχεία του Καθ’ ου η Αίτηση 1 από την αρχή της ενοικίασης και τα ήλεγξε. Έλαβε υπόψην και τον τραπεζικό λογαριασμό του Καθ’ ου η Αίτηση 1, ότι καταθέσεις έδωσε στους Αιτητές, αποδείξεις καταθέσεων και statements, για να ετοιμάσει το Τεκμήριο 13. Είχε πρόσβαση και στους λογαριασμούς των Αιτητών στην Εθνική Τράπεζα και την Τράπεζα Κύπρου.

 

Οι μήνες που αναφέρονται στο Τεκμήριο 11 φαίνονται ως εξοφλημένοι στο Τεκμήριο 13. Δόθηκαν €580.- αντί €655.- και υπάρχει υπόλοιπο. Στα Τεκμήρια 11 και 12 φαίνεται ότι το ενοίκιο καταβλήθηκε σε μετρητά. Οι πληρωμές τοις μετρητοίς έχουν ληφθεί υπόψην. Ο μάρτυρας αναφέρθηκε σε αποδείξεις με αρ. 4143 και 4243 που δεν έχουν κατατεθεί ως Τεκμήρια, στις οποίες φαίνεται χρεωστικό υπόλοιπο του Καθ’ ου η Αίτηση 1, όπως είπε. Εκδόθηκαν προσωρινές αποδείξεις και η 4143 τις αντικατέστησε. Ο μάρτυρας επέμεινε ότι έλαβε υπόψην του όλα τα στοιχεία, περιλαμβανομένων των πληρωμών τοις μετρητοίς. Εν τέλει, φάνηκε ότι στις αποδείξεις γράφει ότι εξοφλήθηκε και στο Τεκμήριο 13, ότι υπάρχει διαφορά. Βλέπετε σχετικά και πιο κάτω.

 

Ο κ. Λ. κατέθεσε ότι ετοίμασε ο ίδιος την Κατάσταση που επισυνάπτεται στην επιστολή ημερομηνίας 2.1.2019. Εκεί, για το Φεβρουάριο 2018 φαίνεται να έχει υπόλοιπο €75.-. Είχαν πληρωθεί €580.- Για το Μάρτιο 2018 και επόμενους μήνες, οφείλονται. Το οφειλόμενο ποσό για κάθε μήνα είναι €655.-. Με βάση το Τεκμήριο 13, το οφειλόμενο ποσό είναι €20.534,02. Είναι διαφορές που προκύπτουν από τα ενοίκια από τον Ιούνιο 2015 που αρχίζει η ενοικίαση μέχρι τον Ιούνιο 2022. Τις πληρωμές που έκανε ο Καθ’ ου η Αίτηση 1, τις καταλογίζει στην Κατάσταση, στο μήνα που οφειλόταν.

 

Ο μάρτυρας εκτέλεσε μία εργασία με βάση έγγραφα που του είχαν δοθεί από τους Αιτητές. Στην ανάλυση των ενώπιον του Δικαστηρίου εγγράφων πιο κάτω, φαίνεται ότι υπήρχαν έγγραφα που αφορούσαν σε πληρωμές που ανατρέπουν τα στοιχεία στην Κατάσταση του μάρτυρα, γεγονός που αποδίδουμε στο ότι δεν του είχαν δοθεί αυτές οι πληρωμές ή έγγραφα, όχι στο ότι ήταν υπόψην του και τα παραγνώρισε. Ο Μ.Α.2 αξιολογείται ως ειλικρινής. Η προσπάθεια του να καταγράψει τις οφειλές και τις πληρωμές σε σχέση με το επίδικο υποστατικό, προσέκρουσε στη γενικότερη αταξία που παρατηρείται στις αποδείξεις και τις καταστάσεις που τηρούν οι Αιτητές.

 

Καθ’ ων η Αίτηση:

Πρώτος μάρτυρας για τους Καθ’ ων η Αίτηση, κατέθεσε ο κ. Θ. Μ., Καθ’ ου η Αίτηση 1. Ο κ. Μ. κατέθεσε Γραπτή Δήλωση, το Τεκμήριο Γ, ως μέρος της κυρίως εξέτασης του. Είναι ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 και εξ’ Ανταπαιτήσεως Αιτητής στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση και έχει ιδίαν και προσωπική γνώση των περιβαλλόντων την παρούσα υπόθεση γεγονότων.

 

Την 13.3.2015, υπέγραψε ενοικιαστήριο έγγραφο με την εταιρεία G. Ε. Showrooms Ltd., η οποία εκπροσωπείτο για την υπογραφή του εν λόγω εγγράφου, από τον κ. Γ. Ο. Ο κ. Μ. παρέπεμψε σε όρους του ενοικιαστηρίου εγγράφου [1] και κατέθεσε ότι, συμφώνως προς τον όρο 2, με την υπογραφή του εγγράφου, κατέβαλε, εκτός από το ενοίκιο του μηνός Ιουνίου 2015 και δύο μηνιαία ενοίκια ως εγγύηση.

 

Από την αρχή της ενοικιαστικής σχέσης, την 1.6.2015, ο κ. Ο. του δημιουργούσε προβλήματα. Ενώ γνώριζε ήδη από πριν από την υπογραφή του ενοικιαστηρίου εγγράφου, Τεκμήριο 14, ότι στο υποστατικό θα ασκούσε τη βιοποριστική εργασία του και θα το λειτουργούσε ως μαγειρείο, είχαν δε συμφωνήσει, ότι θα τοποθετήσει 4 τραπέζια έξω από το υποστατικό και εντός της στοάς, για το σκοπό της εστίασης του προσωπικού και των πελατών, ο κ. Ο. ήδη από τον Ιούλιο 2015, άρχισε να αξιώνει επιπρόσθετα χρήματα ως ενοίκιο και να ζητά επίμονα να υπογράψουν άλλο ενοικιαστήριο έγγραφο. Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι ο Μ.Α.1 δεν δίσταζε, για το σκοπό αυτό, να προσέρχεται στο υποστατικό την ώρα που λειτουργούσε η επιχείρησή του μάρτυρα και στην παρουσία πελατών, προσωπικού και συνεργατών, να τον πιέζει για διευθέτηση τάχα εκκρεμοτήτων, να του αναφέρει ότι είναι παράνομος ο τρόπος με τον οποίο δουλεύουν, κάτι που έκανε το προσωπικό και τους πελάτες να τους αντιμετωπίζουν με δισταγμό. Ο Μ.Κ.1 παρουσίασε προσωρινή απόδειξη, ημερομηνίας 1.7.2015, την οποία έχει συντάξει ο κ. Ο. και παρέπεμψε και στο Τεκμήριο 10.

 

Μετά από τις πολλές πιέσεις του κ. Ο. προς το μάρτυρα και τη μητέρα του, προσωπικά και στην παρουσία πελατών και επειδή ο Μ.Κ.1 δέχθηκε και βανδαλισμό στο αυτοκίνητό του ενόσω ήταν σταθμευμένο στο εμπορικό κέντρο κι ο ίδιος εργαζόταν, όπως είπε, περί το Δεκέμβριο 2015 ή Ιανουάριο 2016, υπέγραψαν  άλλο ενοικιαστήριο έγγραφο, το Τεκμήριο 1. Ο μάρτυρας κατέγραψε τις διαφορές που εντόπισε ο ίδιος μεταξύ των δύο ενοικιαστηρίων εγγράφων [2].

 

Παρά τη σύναψη του ενοικιαστηρίου εγγράφου, το Δεκέμβριο 2015 ή Ιανουάριο 2016, το οποίο φέρει ετεροχρονισμένη ημερομηνία, ο κ. Μ. ουδόλως διαπραγματεύτηκε τους πιο πάνω τροποποιηθέντες όρους. Περαιτέρω και παρά το γεγονός, ότι πάντα ζητούσε από τον κ. Ο. τις κατόψεις του καταστήματος αρ. 6, ο δεύτερος ουδέποτε του τις κοινοποίησε, προκειμένου να εισάξει στο νέο ενοικιαστήριο έγγραφο αυθαίρετες χρεώσεις για χρήση εξωτερικών χώρων. Ο ένας εξωτερικός χώρος, σύμφωνα με το δεύτερο ενοικιαστήριο έγγραφο, αφορούσε την τοποθέτηση τραπεζιών, που ήδη τοποθετούσε ο κ. Μ., ως η αρχική συμφωνία τους, καίτοι άλλαξε τη χρήση του υποστατικού από «κουζίνα - μαγειριό» σε «φαστφουντάδικο-ταχυφαγείο για takeaway παραγγελίες μόνο». Ο άλλος εξωτερικός χώρος, ήταν ο χώρος όπου βρισκόταν το ντεπόζιτο του νερού, που εξυπηρετεί το επίδικο υποστατικό, το οποίο βρίσκεται εκεί από τον κατασκευαστή και/ή καθ' υπόδειξιν των εκπροσώπων της Αιτήτριας εταιρείας. Για τη «χρήση» αυτού του χώρου, η Αιτήτρια αξιώνει €15.- μηνιαίως.

 

Επιπρόσθετα, ο Μ.Α.1 εξακολουθούσε να δημιουργεί προβλήματα στον Καθ’ ου η Αίτηση 1, όπως ο δεύτερος κατέθεσε, ήτοι: αρνείτο να υπογράψει την αίτηση για την έκδοση άδειας αποθήκευσης πετρελαιοειδών, που αφορούσε το γκάζι και αρνείτο να μεταφέρει τους κάδους απορριμμάτων, που εξυπηρετούσαν όλα τα καταστήματα του εμπορικού κέντρου. Οι εν λόγω κάδοι απορριμμάτων προκαλούσαν μεγάλο πρόβλημα στον Καθ’ ου η Αίτηση. Είχε τεράστιο πρόβλημα με τους πελάτες του, οι οποίοι αποθαρρύνονταν να εισέλθουν στο κατάστημα, ενώ υπήρξε και φορά, που τον απείλησαν με καταγγελίες στις Υγειονομικές Υπηρεσίες.

 

Ενόψει των ανωτέρω και παρά την υπογραφή του νέου ενοικιαστηρίου εγγράφου, ο μάρτυρας πολλάκις διαμαρτυρήθηκε στον κ. Ο. και του είπε, ότι για όλους τους πιο πάνω λόγους, το νέο ενοικιαστήριο έγγραφο ήταν άκυρο και άρχισε να του καταβάλλει το ενοίκιο το οποίο όφειλε δυνάμει του πρώτου ενοικιαστηρίου εγγράφου. Από το Τεκμήριο 12 προκύπτει, όπως  υποστήριξε ο μάρτυρας, ότι το ενοίκιο, το οποίο τότε είτε κατέθετε στον τραπεζικό λογαριασμό της Αιτούσας εταιρείας, είτε έδινε με επιταγή, είτε κατέβαλλε τοις μετρητοίς, ανερχόταν στα €580.-, συμπεριλαμβανομένων των κοινοχρήστων. Προκύπτει, περαιτέρω, ότι τυχόν κατάσταση που τηρούσε η Αιτήτρια εταιρεία, ήταν εσφαλμένη.

 

Υπέδειξε ότι φαίνεται από το Τεκμήριο 17, πως την 25.1.2016 κατέβαλε το ενοίκιο του μηνός Ιανουάριου. Ωστόσο, η Αιτήτρια τις πληρωμές του ημερομηνίας 18.3.2016 και 22.4.2016, ύψους €580.- εκάστη, τις υπολόγισε για την εξόφληση του μηνός Ιανουάριου και όχι για τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο, αντίστοιχα (αποδείξεις αρ. 4145 και 4160 του Τεκμηρίου 12). Μόλις ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 διαπίστωσε το λάθος, διαμαρτυρήθηκε στον Μ.Α.1, ο οποίος τον αποκάλεσε «κλέφτη» και αρνήθηκε να συζητήσει μαζί του, προκειμένου να διαφανεί εάν οφείλονται οποιαδήποτε ενοίκια. Το γεγονός αυτό δεν είναι μεμονωμένο. Η όλη συμπεριφορά του κ. Ο., κίνησε υποψίες στον Καθ’ ου η Αίτηση 1 για τους υπολογισμούς στους οποίους προβαίνει. Τα πιο πάνω καταδεικνύονται και από την επιστολή 22.1.2016, την οποία συνέταξαν και απέστειλαν οι προηγούμενοι δικηγόροι του, στην Αιτήτρια εταιρεία.

 

Ως προς το ύψος των κοινοχρήστων, από συζητήσεις που είχε ο μάρτυρας  με άλλους ενοίκους καταστημάτων και/ή γραφείων του εμπορικού κέντρου, προέκυψε ότι άλλοι ένοικοι, οι οποίοι ενοικίαζαν μεγαλύτερους χώρους, κατέβαλλαν το ίδιο ή και πιο μικρά ποσά. Ο κ. Μ. ζήτησε από τον κ. Ο. να του στείλει αναλυτική κατάσταση, που να δείχνει τα έξοδα του κτιρίου και τι αφορούσε το καταβαλλόμενο μηνιαίο ποσό των κοινοχρήστων. Ουδέποτε την έλαβε.

 

Όσον αφορά τον χρόνο καταβολής του ενοικίου, ο κ. Μ. παρουσίασε  ενδεικτικά, εκδοθείσες υπό της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου) καταθέσεις μετρητών, ημερομηνίας 26.4.2016, 13.1.2017, 24.2.2017, 28.3.2017 και 22.6.2017, δεικνύουσες ότι μπορεί στο ενοικιαστήριο έγγραφο να υπήρχε όρος περί προκαταβολής του ενοικίου την πρώτη ημέρα εκάστου μηνός, αλλά ο όρος αυτός φαίνεται να ατόνησε και/ή να τροποποιήθηκε, αφού η Αιτήτρια εταιρεία αποδεχόταν τις εν λόγω πληρωμές, χωρίς να διαμαρτύρεται. Τούτο καταμαρτυρείται και από την επιστολή της Αιτήτριας ημερομηνίας 29.1.2017, η οποία αποτελεί μέρος του Τεκμηρίου 4, αλλά και από την επιστολή ημερομηνίας 2.1.2019, το Τεκμήριο 5.

 

Όσον αφορά στους Πίνακες των Τεκμηρίων 4 και 5, οι υπολογισμοί είναι αυθαίρετοι και λανθασμένοι, όπως υποστήριξε ο μάρτυρας. Στις στήλες «ημερομηνία» φαίνεται, ότι τα ενοίκια τα πλήρωνε την πρώτη ημέρα εκάστου μηνός. Ωστόσο, σχεδόν ποτέ δεν κατέβαλε το ενοίκιο την πρώτη ημέρα. Οι πληρωμές των ενοικίων, ως δεικνύουν και οι καταθέσεις μετρητών, αλλά και οι εκδοθείσες υπό του κ. Ο. προσωρινές αποδείξεις, γίνονταν σε άλλες ημερομηνίες. Περαιτέρω, σύμφωνα με τον Πίνακα που επισυνάπτεται στο Τεκμήριο 5, φαίνεται ότι είχε γίνει καταβολή για το ενοίκιο Φεβρουάριου 2018, αλλά παρά ταύτα, με την κυρίως Αίτηση, η Αιτήτρια αξιώνει την καταβολή του ενοικίου γι’ αυτό το μήνα.

 

Ο κ. Μ. κατέθεσε ως Τεκμήριο 20, Κατάσταση του τραπεζικού λογαριασμού του στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (Κύπρου), για την περίοδο 12.6.2017 έως 18.1.2019 και ως Τεκμήριο 21, εκδοθείσες υπό της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου), αποδείξεις μεταφοράς, που δείχνουν ότι: στις 11.1.2018, 7.2.2018, 13.3.2018, 17.4.2018, 30.5.2018, 19.6.2018, 26.9.2018, 31.10.2018, 27.11.2018 και 28.12.2018, είχε καταβάλει το οφειλόμενο ενοίκιο. Κατά συνέπεια, ο Πίνακας που παραθέτει η Αιτήτρια δεν είναι αληθής, δεν έχουν ληφθεί υπ' όψην πληρωμές στις οποίες έχει προβεί ο Καθ’ ου η Αίτηση 1, με αποτέλεσμα να μην οφείλει τα ποσά που ο Μ.Α.1 και η Αιτήτρια ισχυρίζονται ότι οφείλει και αξιώνουν. Το ίδιο ισχύει και σε σχέση με το Τεκμήριο 13, αφού ο λογιστής της Αιτήτριας δεν έχει λάβει υπ’ όψην του πληρωμές στις οποίες προέβη ο μάρτυρας τοις μετρητοίς και για τις οποίες έχουν εκδοθεί εξοφλητικές αποδείξεις.

 

Κατέθεσε ακόμα, ότι την 30.3.2017, επιδόθηκε στην Αιτήτρια επιστολή των τότε δικηγόρων του, ημερομηνίας 28.3.2017, από την οποία ευκόλως μπορεί να συναχθεί ότι η Αιτήτρια του δημιουργούσε συνεχώς προβλήματα και δεν του επέτρεπε να απολαμβάνει ειρηνικά και απρόσκοπτα το υποστατικό. Αυτό που στην πραγματικότητα έκανε ο κ. Ο., σύμφωνα με το μάρτυρα, ήταν να επιδιώκει να του δημιουργεί προβλήματα μ’ όλες τις εμπλεκόμενες Αρχές και πρωτίστως με τις Υγειονομικές Υπηρεσίες. Σε μία περίπτωση, κάλεσε το Δήμαρχο Λατσιών να τον «συνετίσει».

 

Ο Καθ´ ου η Αίτηση κατέθεσε ότι περί τέλη Απριλίου - αρχές Μαΐου 2022, τον επισκέφτηκε στο επίδικο κατάστημα η σύζυγός του, σταθμεύοντας το αυτοκίνητό της στους χώρους στάθμευσης του εμπορικού κέντρου. Ο κ. Ο., από κάμερα γειτονικού υποστατικού φαίνεται να βανδαλίζει το αυτοκίνητό της, προκαλώντας ζημιές ύψους €1.858,93. Το συμβάν έχει καταγγελθεί στην Αστυνομία.

 

Παρά την κακή σχέση με την Αιτήτρια εταιρεία και το διευθυντή της, η τοποθεσία του υποστατικού βόλευε τον κ. Μ. και είχε επενδύσει αρκετά χρήματα για την εγκατάσταση της επιχείρησής του στο χώρο αυτό κι έτσι, έδωσε οδηγίες στους δικηγόρους του να αποστείλουν επιστολή στην Αιτήτρια, ημερομηνίας 6.6.2017, ελπίζοντας ότι η συνομολόγηση νέου ενοικιαστηρίου εγγράφου, θα έλυνε τα μεταξύ τους προβλήματα και θα διόρθωνε τα κακώς κείμενα.

 

Στη συνέχεια, περί τον Ιούλιο 2018, διαπίστωσε μεγάλη διαφορά στα ποσά των λογαριασμών Υδατοπρομήθειας σε σχέση με τους λογαριασμούς προηγούμενων μηνών, το ύψος των οποίων κυμαινόταν σε παρόμοια επίπεδα. Υπήρξε μία αύξηση στη διαφορά του κεντρικού μετρητή, η οποία διαιρείτο και διανεμόταν σε όλα τα καταστήματα και/ή γραφεία του εμπορικού κέντρου και εν τέλει, προστίθετο στην κατανάλωση κάθε καταστήματος και/ή γραφείου. Οι διαφορές με τον κεντρικό μετρητή είχαν ως αποτέλεσμα να καταβάλει αχρεωστήτως ο Καθ’ ου η Αίτηση, το συνολικό ποσό των €1.614,57 σε λογαριασμούς Υδατοπρομήθειας, συμπεριλαμβανομένης της αναλογίας επιβάρυνσης αποχετευτικού. Το ζήτημα αυτό οφειλόταν είτε σε βλάβη του κεντρικού μετρητή, την οποία όφειλε να επιδιορθώσει η Αιτήτρια εταιρεία, είτε σε κλοπή από ένοικο του εμπορικού κέντρου. Τελικά, όπως πληροφορήθηκε, το πρόβλημα επιδιορθώθηκε από συνεργείο της Υδατοπρομήθειας. Πλέον στους σχετικούς λογαριασμούς καταγράφεται μηδενική ένδειξη στο πεδίο «Διαφορά κεντρ. Μετρητή».  Τα ανωτέρω έθεσαν οι τότε δικηγόροι του και γραπτώς στην Αιτήτρια εταιρεία, με την επιστολή τους ημερομηνίας 23.10.2019, χωρίς ανταπόκριση.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέθεσε ότι ουδέποτε παρέλαβε την επιστολή Τεκμήριο 2, διότι ουδέποτε παρέλαβε την ειδοποίηση παραλαβής της. Όπως φαίνεται στο Τεκμήριο 3, στα στοιχεία του παραλήπτη αναγράφεται το ονοματεπώνυμό του και ο αριθμός του καταστήματος. Ωστόσο, ως προκύπτει από το Τεκμήριο 8, πουθενά δεν αναγράφεται αριθμός καταστήματος στα καταστήματα και/ή γραφεία του εμπορικού κέντρου και δεν αναγράφεται το ονοματεπώνυμο του. Δεν αναγράφεται η επωνυμία της επιχείρησής του, «το Κουζινάκι της Σταυρούλας». Τους εν λόγω φακέλους, τους οποίους δεν απέστειλαν με συστημένο ταχυδρομείο οι δικηγόροι της Αιτήτριας εταιρείας, αλλά με απλό, παρέλαβε περί τα τέλη Ιουλίου 2020. Εν τω μεταξύ, η αδελφή του κ. Μ., διαμένει στο εξωτερικό, γεγονός που γνωρίζει ο κ. Ο. ενώ ουδέποτε εστάλη αντίγραφο της εν λόγω επιστολής ημερομηνίας 1.7.2020, στη μητέρα του, Στ. Μ., με την οποία δουλεύουν μαζί. Ο ίδιος ουδέποτε αρνήθηκε να παραλάβει οτιδήποτε από την Αιτήτρια εταιρεία και τους εκπροσώπους της.

 

Ο μάρτυρας υποστήριξε ότι, εν πάση περιπτώσει, τα ποσά που αξιώνει η Αιτήτρια με την εν λόγω επιστολή της, είναι αυθαίρετα, παράνομα και/ή εσφαλμένα. Δεν έχουν ληφθεί υπ' όψην πληρωμές στις οποίες έχει προβεί. Όσον αφορά τις πληρωμές ενοικίων για το 2019 και το 2020, έχει γίνει μεταφορά στον τραπεζικό λογαριασμό της Αιτήτριας εταιρείας, στις 30.01.2019 και 5.6.2019. Περαιτέρω, ως προκύπτει από το Τεκμήριο 30, οι πληρωμές έχουν γίνει από άλλο λογαριασμό, ο οποίος έχει κλείσει και δεν μπορεί να έχει πρόσβαση στην κίνησή του. Από αυτόν τον λογαριασμό είχε καταβάλει και άλλα ενοίκια εντός του 2019. Επειδή από το Φεβρουάριο 2019 έως τον Ιούλιο 2019, ο πατέρας του κ. Μ. ήταν άρρωστος, ο ίδιος ήταν ο μόνος που μπορούσε να τον φροντίσει κι εκείνη την περίοδο δεν τηρούσε σωστό αρχείο. Μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να εντοπίσει τις αποδείξεις της Τράπεζας για άλλους μήνες. Παράλληλα, η Αιτήτρια εταιρεία, περί τα τέλη 2019, είχε κλείσει τον Τραπεζικό της λογαριασμό στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (Κύπρου), με αποτέλεσμα ο Καθ’ ου η Αίτηση να μην μπορεί να κάνει έμβασμα. Για τον νέο τραπεζικό λογαριασμό της Αιτήτριας εταιρείας, ενημερώθηκε από άλλους ενοίκους του εμπορικού κέντρου περί τα μέσα Φεβρουάριου 2020.

 

Μετά την καταχώριση της υπό εξέταση Αίτησης, έχει προβεί σε περισσότερες πληρωμές από αυτές που απαριθμεί ο κ. Ο. στην παράγραφο 13 της δήλωσής του. Ο Μ.Α.1 δεν περιλαμβάνει σ’ αυτές τις πληρωμές τις εξής ημερομηνίες: 28.8.2020, 18.9.2020, 19.10.2021 και άπασες τις επόμενες πληρωμές έως την ημερομηνία που έδωσε την μαρτυρία του. Το Μάρτιο 2021, είχε βλάβη η τουαλέτα του επίδικου υποστατικού, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν. Ο Καθ’ ου η Αίτηση αντικατέστησε με δικά του έξοδα την τουαλέτα και το καζανάκι, ενώ ανέθεσε να του ξεβουλώσουν και την αποχέτευση. Όλες αυτές οι εργασίες στοίχισαν €304,20. Για το ενοίκιο του μηνός Μαρτίου 2021, κατέβαλε τη διαφορά με το συνολικό κόστος αυτών των εργασιών.

 

Υπέδειξε ότι, το Τεκμήριο 13 περιλαμβάνει περίοδο η οποία δεν είναι επίδικη και επειδή δεν αναφέρεται η ημερομηνία καταβολής του εκάστοτε καταβληθέντος ενοικίου, δεν είναι δυνατό να διαπιστωθεί ποιοι μήνες οφείλονται, εάν πράγματι οφείλονται. Είναι η θέση του μάρτυρα, ότι τα ποσά που αξιώνουν και ισχυρίζονται οι εκπρόσωποι της Αιτήτριας εταιρείας ότι οφείλει, είναι αυθαίρετα, παράνομα και εσφαλμένα.

Κατά την αντεξέταση του, ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 αναγνώρισε την υπογραφή του στο Τεκμήριο 4. Δέχθηκε ότι οφείλει ορισμένα ενοίκια, τα οποία όμως δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της Αιτήτριας εταιρείας. Οφείλει δύο ενοίκια αρχικά και ενοίκια της περιόδου του κορωνοϊού από τα οποία κάλυψε αρκετά και 1, 2 άλλα ενοίκια.

 

Κατέθεσε ότι το πρώτο συμβόλαιο ήταν το Τεκμήριο 14 και το νεότερο, το Τεκμήριο 1. Ο ίδιος θεωρεί το δεύτερο έγγραφο άκυρο και το πρώτο έγκυρο. Το πληρωτέο ενοίκιο ανέρχεται σε €550.- και €30.- τα κοινόχρηστα. Το νέο έγγραφο προνοεί για €625.- ενοίκιο και €30.- κοινόχρηστα. Πολύ λίγα ενοίκια πλήρωσε στο ποσό του δεύτερου εγγράφου. Υπέγραψε την απόδειξη Νοεμβρίου 2016, για να υπάρχει κάτι για τα ενοίκια που πλήρωσε. Η υπογραφή του είναι στο αντίγραφο, όχι στην πρωτότυπη απόδειξη. Αποδέχεται την απόδειξη, όπως είπε. Δέχθηκε τις πληρωμές στα Τεκμήρια 20, 30 και 31 και είπε ότι παραδέχεται τις αποδείξεις που κατέβαλε ποσά, αλλά δεν αποδέχεται το οφειλόμενο υπόλοιπο το οποίο του υπέβαλε ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών. Ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέθεσε ότι, από τη στιγμή που έγινε ο βανδαλισμός στο αυτοκίνητο του, σταμάτησε να πληρώνει ενοίκια, δηλαδή από τον Απρίλιο 2022.

 

Κατέθεσε ότι είχε καταβάλει αρκετά ενοίκια σε μετρητά το 2019, χωρίς να πάρει απόδειξη. Ο κ. Ο. δεν του έβγαζε αποδείξεις. Το διάστημα, εντός του 2019, που έγινε η μεταφορά του λογαριασμού από την Εθνική στην Τράπεζα Κύπρου και ήταν άρρωστος ο πατέρας του, λειτουργούσε μ’ αυτό τον τρόπο.

 

Η μητέρα του Καθ’ ου η Αίτηση διατηρούσε προηγούμενα άλλο υποστατικό και την γνώριζε πολύ κόσμος, έτσι είχαν πελατεία εξ’ αρχής. Ο κ. Ο. τους είπε ότι μπορούν να βάλουν τραπεζάκια στη Στοά από την αρχή. Ήταν εκεί οι φιάλες υγραερίου. Όταν είδε το αυτοκίνητο του γδαρμένο και είδε και το Υγειονομείο, φοβήθηκε. Υπήρχε λιποπαγίδα και ο Μ.Α.1 την ακύρωσε. Το αποχετευτικό σύστημα έπασχε.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 ήταν εύγλωττος και άμεσος. Απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις ευθέως και δεν κόμπιασε, ούτε δίστασε. Προσκόμισε έγγραφα υποστηρικτικά της μαρτυρίας του. Εξηγούμε πιο κάτω γιατί έφερε το βάρος απόδειξης της άσκησης ψυχικής πίεσης και γιατί δεν το απέσεισε. Επ’ αυτού δεν μας έπεισε. Δεν μας έπεισε επίσης ότι, παρά τις κακές σχέσεις του με τον κ. Ο. τις οποίες δεν αμφισβήτησε ούτε ο τελευταίος, υπάρχει το υπόβαθρο της επίκλησης της εξουσίας του Δικαστηρίου για την έκδοση Διατάγματος με σκοπό τη διαφύλαξη του δεδομένου δικαιώματος του ενοικιαστή στην ειρηνική απόλαυση του μίσθιου. Μας έπεισε για τα υπόλοιπα. Αξιολογείται ως ειλικρινής και παρουσίασε αποδεκτή μαρτυρία σε σχέση με τις πληρωμές στις οποίες προέβη, η οποία ανατρέπει τις θέσεις των Αιτητών αναφορικά με την πλήρωση των προϋποθέσεων του Νόμου για την έκδοση Διατάγματος έξωσης λόγω καθυστερημένων ενοικίων.

 

Δεύτερος μάρτυρας για τους Καθ’ ων η Αίτηση, κατέθεσε ο κ. Σ. Π., από τη Λευκωσία. Ο κ. Π. κατέθεσε Γραπτή Δήλωση, το Τεκμήριο Δ, ως η κυρίως εξέταση του. Ενοικιάζει ένα υποστατικό από την Αιτήτρια εταιρεία, στο εμπορικό κέντρο «Κρόνος», εδώ και 27 χρόνια, στο οποίο λειτουργεί ένα στεγνοκαθαριστήριο. Μέσα σ’ αυτά τα 27 χρόνια, είχε και ο ίδιος διάφορα προβλήματα. Ένα από αυτά, ήταν η διαφορά με τους λογαριασμούς Υδατοπρομήθειας. Ήταν πολύ μεγάλο πρόβλημα, διότι επωμιζόταν το κόστος από διαρροή του κεντρικού μετρητή κατανάλωσης κοινόχρηστου νερού, λόγω του ότι είχε από τις μεγαλύτερες καταναλώσεις στο συγκρότημα, με αποτέλεσμα να χρεώνεται αναλογικά, χωρίς να έχει προβεί στην αντίστοιχη, συνολική κατανάλωση. Ο κ. Ο. και κατ’ επέκτασην η Αιτήτρια εταιρεία, ουδένα ενδιαφέρον επέδειξε στην επίλυση του προβλήματος. Έτσι, ο μάρτυρας αναγκάστηκε να αποταθεί στο Διευθυντή του Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας και υπέβαλε αίτημα για εγκατάσταση ξεχωριστού μετρητή, το οποίο τελικά έγινε αποδεκτό.

 

Η διαφορά στην οποία αναφέρεται, αφορά στη διαφορά του κεντρικού μετρητή με τους επί μέρους μετρητές. Υπήρχε ένας κεντρικός μετρητής ο οποίος εφοδίαζε τα ντεπόζιτα με νερό. Μετά τα ντεπόζιτα, υπήρχαν επί μέρους μετρητές. Τη διαφορά την πλήρωνε ο μάρτυρας. Ήθελε να βάλει δικό του μετρητή για να απαλλαγεί από αχρείαστα έξοδα. Αρχικά, η διαφορά ήταν πολύ μικρή. Υπήρχε διαρροή στα υπόγεια ντεπόζιτα και υπήρχε μία βρύση πριν τα ντεπόζιτα, που χρησιμοποιείτο για κατασκευή πατωμάτων από τσιμέντο. Ο Καθ’ ου η Αίτηση κατηγορείται άδικα για την κατανάλωση νερού και αυτό το λέει, διότι και ο ίδιος είχε διαφορά νερού, άδικα.

 

Σύντομος μάρτυρας, η μαρτυρία του δεν αμφισβητήθηκε ιδιαίτερα, ούτως ή άλλως αφορά μόνο ένα σημείο της μεταξύ των διαδίκων διαφοράς. Ενίσχυσε επαρκώς το Μ.Κ.1 επί του ζητήματος των προβλημάτων στην παροχή νερού και τις υπερχρεώσεις. Κρίνεται ως μάρτυρας της αλήθειας και η μαρτυρία του γίνεται αποδεκτή.

 

Τρίτος μάρτυρας για τους Καθ’ ων η Αίτηση, κατέθεσε ο κ. Κ. Π., από τη Λευκωσία. Ο κ. Π. κατέθεσε Γραπτή Δήλωση, το Τεκμήριο Ε, ως η κυρίως εξέταση του. Εδώ και 5 χρόνια, διατηρεί συνεργασία με τον Καθ’ ου η Αίτηση 1, τον οποίο τροφοδοτεί με κάρβουνα. Στο πλαίσιο της συνεργασίας τους, κάθε Δευτέρα, γύρω στις 10:00 π.μ. - 12:00 μ.μ., τον επισκέπτεται στο χώρο όπου λειτουργεί την επιχείρησή του, «Το Κουζινάκι της Σταυρούλλας», στα Λατσιά, στο εμπορικό κέντρο «Κρόνος».

 

Στις αρχές του 2019, ενώ ήταν στην επιχείρηση του Καθ' ου η Αίτηση 1 για το καθιερωμένο γέμισμα, είδε ένα ηλικιωμένο κύριο να εξέρχεται από το γραφείο που υπάρχει στη Στοά του εμπορικού κέντρου και να κατευθύνεται με θυμό προς το κατάστημα του Καθ’ ου η Αίτηση 1. Στάθηκε στην συρόμενη πόρτα και ξεκίνησε να φωνάζει «να φύγετε, είσαστε κλέφτες», αδιαφορώντας για τους πελάτες και το προσωπικό του Καθ' ου η Αίτηση 1 που βρίσκονταν στο χώρο. Σταμάτησε για λίγα δευτερόλεπτα και απευθύνθηκε στην Καθ' ης η Αίτηση 2 και της φώναξε «σα δεν ντρέπεσαι, πηγαίνεις και εκκλησία». Ο μάρτυρας έμεινε άφωνος, όπως είπε, με τη συμπεριφορά του συγκεκριμένου κυρίου, όπως και όλοι όσοι βρίσκονταν στο χώρο. Ο Καθ' ου η Αίτηση 1 ήταν φανερά ενοχλημένος και προσβεβλημένος. Όταν αποχώρησε ο εν λόγω κύριος, ο Μ.Κ.3 ρώτησε τον Καθ' ου η Αίτηση 1 ποιος ήταν και του απάντησε, ότι είναι ο ιδιοκτήτης των καταστημάτων.

 

Η συνεργασία του με τον Καθ’ ου η Αίτηση 1 είναι άψογη και ουδέποτε του οφείλει χρήματα, είτε ο ίδιος, είτε η μητέρα του. Έτυχε να είναι εκεί τη συγκριμένη στιγμή που έγινε το περιστατικό. Υπήρχαν υπάλληλοι μέσα και 4, 5 πελάτες. Κατέθεσε αυτό που είδε και τίποτε παραπάνω. Στεκόταν και ο ίδιος στην πόρτα, διότι είχε τελειώσει και πήγε να πληρωθεί.

 

Τα όσα έχουμε καταγράψει σχετικά με την αξιολόγηση του Μ.Κ.2, ισχύουν ουσιαστικά και για το Μ.Κ.3 και δεν θα τα επαναλάβουμε.

 

Πραγματικά γεγονότα:

            Από το σύνολο του ενώπιον μας μαρτυρικού υλικού, βρίσκουμε ότι τα πραγματικά γεγονότα είναι τα ακόλουθα:

 

Οι Αιτητές είναι ιδιοκτήτες ενός εμπορικού συγκροτήματος επ’ ονόματι «ΚΡΟΝΟΣ», το οποίο κείται επί της Λεωφόρου Λεμεσού αρ. 2, στα Λατσιά, Επαρχία Λευκωσίας, δηλαδή εντός ελεγχόμενης περιοχής εν τη εννοία του άρθρου 2 του περί Ενοικιοστασίου Νόμου και υπό το φως της Κ.Δ.Π. 519/2007. Το εμπορικό συγκρότημα διαθέτει αριθμό ξεχωριστών καταστημάτων ή υποστατικών και το επίδικο είναι ένα εξ’ αυτών, το κατάστημα με αριθμό 6. Αποτέλεσε κοινό έδαφος ότι το συγκρότημα και/ή το επίδικο κατάστημα, συμπληρώθηκε πριν από την 31.12.1999 και ήταν υπό ενοικίαση ή προσφερόταν προς ενοικίασην, κατά την 31.12.1999.

 

Η ενοικίαση του επίδικου καταστήματος από τους Αιτητές προς τον Καθ’ ου η Αίτηση 1, έγινε δυνάμει ενοικιαστηρίου εγγράφου ημερομηνίας 13.3.2015. Συνομολογήθηκαν δύο ενοικιαστήρια έγγραφα μεταξύ των δύο πλευρών, τα οποία φέρουν την ίδια ημερομηνία αλλά δεν υπεγράφησαν την ίδια μέρα. Υπογράφθηκε πρώτο το Τεκμήριο 14 και δεύτερο, περί το Δεκέμβριο 2015 ή Ιανουάριο 2016, το Τεκμήριο 1.

 

Με το Τεκμήριο 14, ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 ενοικίασε το επίδικο κατάστημα, για περίοδο δύο ετών, από την 1.6.2015 μέχρι την 31.5.2017, με αυτόματη ανανέωση κατά τη λήξη κάθε διετίας με τους ίδιους όρους, νοουμένου ότι ο ενοικιαστής το επιθυμεί. Επιπλέον: «Εκάτερος των συμβαλλομένων δικαιούται δύο μήνες πρό της λήξεως του δευτέτρου έτους να ειδοποιήσει τον έτερον δι’ ασφαλισμένης επιστολής ότι τερματίζει την ενοικίαση εις την λήξη του έτους, τοιούτος δε τερματισμός εκ μέρους του Ενοικιαστού τότε μόνο θα έχει ισχύν, εάν ο Ενοικιαστής επιτρέψει ελευθέραν κατοχήν του υποστατικού εμπροθέσμως.»

 

            Συμφωνήθηκε όπως η παράδοση του υποστατικού γίνει δύο μήνες πριν την κανονική έναρξη της συμφωνίας, δηλαδή την 1.6.2015 και χωρίς την πληρωμή ενοικίων. Το ενοίκιο ήταν πληρωτέο την πρώτη ημέρα εκάστου μηνός και καθορίστηκε σε €550.- μηνιαίως, πλέον €30.- κοινόχρηστα για το πρώτο έτος. Σχετική με τα κοινόχρηστα είναι και η ρήτρα (8) [3]. Δεν καθορίστηκε διαφοροποιημένο ποσό ενοικίου για το δεύτερο έτος. Τα μέρη συμφώνησαν ότι το μηνιαίο ενοίκιο θα αυξανόταν ανέκκλητα με ποσοστό 5% την 1.6.2017 και στη συνέχεια, κάθε δύο χρόνια, με ποσοστό που θα συμφωνείτο από τους συμβαλλομένους και δεν θα ήταν αρνητικό (ρήτρα (2)).

 

Υπήρχε επίσης πρόνοια για την καταβολή χρηματικού ποσού, ως εγγύηση αντιλαμβανόμαστε, ως εξής: «Ο Ενοικιαστής εκτός από το χρηματικό ποσό του ενοικίου του τρέχοντος μηνός θα καταθέσει το χρηματικό ποσό ακόμη δύο μηνιαίων ενοικίων τα οποία θα επιστραφούν στον Ενοικιαστή μετά τη λήξη της ενοικίασης, παράδοση κατοχής του υποστατικού και την πλήρη εκπλήρωση όλων των αναφερομένων υποχρεώσεων του. Θα δικαιούται όμως ο Ιδιοκτήτης να κρατήσει το ρηθέν ποσό ή μέρος αυτού ή/και να απαιτήσει μεγαλύτερο ποσό για πλήρη ή μερικήν εξόφληση οφειλομένων παραλείψεων ή άλλων αποζημιώσεων, ζημιών και υποχρεώσεων για τις οποίες ευθύνεται ο Ενοικιαστής να πληρώσει τον Ιδιοκτήτη.» Ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέθεσε και δεν αμφισβητήθηκε, ότι κατέβαλε στους Αιτητές, ως εγγύηση το ποσό των €1.100, δηλαδή δύο μηνιαία ενοίκια.

 

Οι ρήτρες (4), (5), (7) και (13) του εγγράφου, προνοούσαν ως ακολούθως:

 

«(4)    Ο Ενοικιαστής υποχρεούται να χρησιμοποιεί το ειρημένο υποστατικό ως κουζίνα-μαγειρειό και τοιούτον τρόπον ώστε να μη προξενεί οχληρίαν και προβλήματα στους παρακείμενους γείτωνας και το κτιριακό συγκρότημα και τις Αρχές. Το υποστατικό θα χρησιμοποιείται μόνο υπό του Ενοικιαστού. Ιδιαίτερη προσοχή και ευθύνη απαιτείται από τον Ενοικιαστή στη μη απόρριψη λαδιών και λιπαρών ουσιών και ογκωδών αντικειμένων και συναφών ουσιών και χημικών υγρών στο αποχετευτικό σύστημα. Για άχρηστα αντικείμενα και σκουπίδια ο Ενοικιαστής θα χρησιμοποιεί τα τροχηλάτα σκυβαλοδοχεία στη πρόσοψη του κτιρίου ή/και θα απομακρύνει ο ίδιος με δική του ευθύνη άλλα ογκώδη και μη αντικείμενα για τα οποία υπάρχουν κανονισμοί των Αρχών ή σχετική νομοθεσία και αναφέρονται πιο πάνω.»

 

«(5)    Εάν ο Ενοικιαστής ήθελε παραλείψει να πληρώσει το ενοίκιο ενός οιουδήποτε μηνός ή μέρος αυτού με παράταση 10 ημερών, ή/και εάν ήθελε παραβεί οιονδήποτε όρον ή όρους του παρόντος Ενοικιαστηρίου Εγγράφου, ο Ιδιοκτήτης θα έχει το δικαίωμα με γραπτή ειδοποίηση προς τον Ενοικιαστή να τερματίσει την παρούσαν ενοικίαση και να αναλάβει κατοχήν του ειρημένου υποστατικού. Εν τοιαύτη δε περιπτώσει ο Ιδιοκτήτης θα έχει το δικαίωμα να ενοικιάσει το υποστατικό εις τρίτον, και να απαιτήσει όλα τα έξοδα δικηγορικά, δικαστικά και άλλες αποζημιώσεις. Περαιτέρω τίθεται αυτομάτως σε ισχύ ο όρος 12 [4] κατωτέρω. Εις περίπτωσιν οιασδήποτε δικαστικής αγωγής που αφορά γενικά την ενοικίασην εξ υπαιτιότητος του ενοικιαστού και παραβίασης των νόμων και κανονισμών όλα τα σχετικά έξοδα υποχρεούται να πληρώση ο ενοικιαστής (συμπεριλαμβανομένων των επιδόσεων, χαρτοσήμων, αναβολών κλπ)Καθυστέρηση πληρωμής μηνιαίου ενοικίου πέραν της ανωτέρω προθεσμίας θα επιβαρύνει τούτο με τόκο 9% (εννέα τοίς εκατό)μέχρι εξόφλησης του.»

 

«(7)    Ο Ιδιοκτήτης δικαιούται να εισέρχεται εντός του υποστατικού προς επιθεώρηση τούτου και να προβαίνει στις αναγκαίες συστάσεις τις οποίες υποχρεούται ο Ενοικιαστής να υλοποιεί χωρίς καθυστέρηση και με επιμέλειαν. Όλα ανεξαιρέτως τα ενδεχόμενα προβλήματα και διαφορές με τον Ιδιοκτήτη ή/και τις Αρχές π.χ. Πολεοδομία, ΔΗΜΟ Λατσιών, ΑΗΚ, CYTA, ΣΑΛ κλπ που πιθανώς να προκύψουν από την επιτρεπόμενη χρήση και τις ενέργειες του Ενοικιαστού και η επίλυση τους εξόδοις του Ενοικιαστού προς ικανοποίησιν του Ιδιοκτήτη και των Αρχών, είναι αποκλειστική υποχρέωση του Ενοικιαστού.»

 

«(13)  Τα έξοδα χαρτοσήμανσης του Συμβολαίου τούτου βαρύνουν τον Ενοικιαστήν και τα μέρη συμφωνούν να χαρτοσημανθεί το έγγραφο τούτο.»

 

Στο έγγραφο υπέγραψαν ως εγγυητές οι Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3, η μητέρα και αδελφή αντίστοιχα, του Καθ’ ου η Αίτηση 1. Η Καθ’ ης η Αίτηση 2 υπέγραψε ως Σταυρούλα Μενελάου. Βλέπετε σχετικά και πιο κάτω. Το έγγραφο υπογράφουν δύο μάρτυρες.

 

Με το Τεκμήριο 1, ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 ενοικίασε το επίδικο κατάστημα (σ’ αυτό το σημείο, υπάρχει μία παραπομπή σε Παράρτημα, βλέπετε σχετικά πιο κάτω), για περίοδο δύο ετών, από την 1.6.2015 μέχρι την 31.5.2017, με αυτόματη ανανέωση κατά τη λήξη κάθε διετίας. Επιπλέον: «Εκάτερος των συμβαλλομένων δικαιούται δύο μήνες πρό της λήξεως του δευτέτρου έτους να ειδοποιήσει τον έτερον δι’ ασφαλισμένης επιστολής ότι τερματίζει την ενοικίαση εις την λήξη του έτους, τοιούτος δε τερματισμός εκ μέρους του Ενοικιαστού τότε μόνο θα έχει ισχύν, εάν ο Ενοικιαστής επιτρέψει ελευθέραν κατοχήν του υποστατικού εμπροθέσμως.»

            Συμφωνήθηκε όπως η παράδοση του υποστατικού γίνει δύο μήνες πριν την έναρξη της συμφωνίας, δηλαδή την 1.6.2015 και χωρίς την πληρωμή ενοικίων. Το ενοίκιο ήταν πληρωτέο την πρώτη ημέρα εκάστου μηνός και καθορίστηκε σε €550.- μηνιαίως, πλέον €75.- (60&15) για χρήση εξωτερικών χώρων, σύνολο ενοικίου €625.- Υπάρχει και πάλιν υπάρχει παραπομπή στο Παράρτημα. Επιπλέον, συμφωνήθηκε ποσό €30.- μηνιαίως ως κοινόχρηστα, συνολικό πληρωτέο ποσό €655.-. Σχετική με τα κοινόχρηστα είναι και η ρήτρα (8) [5]. Τα μέρη συμφώνησαν ότι τα κοινόχρηστα θα αυξάνονται με ποσοστό 5% ετησίως και ότι το μηνιαίο ενοίκιο θα αυξανόταν ανέκκλητα και οριστικά με ποσοστό 5% την 1.6.2017 και στη συνέχεια, κάθε δύο χρόνια, με ποσοστό που θα συμφωνείτο από τους συμβαλλομένους και θα ήταν αρνητικό.

 

Υπήρχε επίσης πρόνοια για την καταβολή χρηματικού, ως εγγύηση αντιλαμβανόμαστε, ως εξής: «Ο Ενοικιαστής εκτός από το χρηματικό ποσό του ενοικίου του τρέχοντος μηνός θα καταθέσει το χρηματικό ποσό ακόμη δύο μηνιαίων ενοικίων τα οποία θα επιστραφούν στον Ενοικιαστή μετά τη λήξη της ενοικίασης, παράδοση κατοχής του υποστατικού και την πλήρη εκπλήρωση όλων των αναφερομένων υποχρεώσεων του. Θα δικαιούται όμως ο Ιδιοκτήτης να κρατήσει το ρηθέν ποσό ή μέρος αυτού ή/και να απαιτήσει μεγαλύτερο ποσό για πλήρη ή μερικήν εξόφληση οφειλομένων παραλείψεων ή άλλων αποζημιώσεων, ζημιών και υποχρεώσεων για τις οποίες ευθύνεται ο Ενοικιαστής να πληρώσει τον Ιδιοκτήτη.» Ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέθεσε και δεν αμφισβητήθηκε, ότι κατέβαλε στους Αιτητές, ως εγγύηση το ποσό των €1.100, δηλαδή δύο μηνιαία ενοίκια, στα πλαίσια της υπογραφής του ενοικιαστηρίου εγγράφου Τεκμήριο 14.

 

Οι ρήτρες (4), (5), (7) και (13) του εγγράφου, προνοούσαν ως ακολούθως:

 

«(4)    Ο Ενοικιαστής υποχρεούται να χρησιμοποιεί το υποστατικό Αρ.6 ως Φαστφουντάδικο (ταχυφαγείο) για Take-Away παραγγελίες και με τρόπον ώστε να μη προξενεί οχληρίαν και προβλήματα στους παρακείμενους γείτωνας και στο κτιριακό συγκρότημα και τις Αρχές. Το υποστατικό θα χρησιμοποιείται μόνο από τον Ενοικιαστή. Ιδιαίτερη προσοχή & ευθύνη απαιτείται από τον Ενοικιαστή στη μη απόρριψη λαδιών & λιπαρών ουσιών και ογκωδών αντικειμένων ή συναφών ειδών και χημικών υγρών στο αποχετευτικό σύστημα και σε ζημιές στο κεραμικό πάτωμα της στοάς από μεταφορά κυλίνδρων ΥΓΡΑΕΡΙΟΥ κλπ. Για τα άχρηστα αντικείμενα & σκουπίδια ο Ενοικιαστής θα χρησιμοποιεί τα τροχηλάτα σκυβαλοδοχεία στη πρόσοψη ή/και θα απομακρύνει ο ίδιος με δική του ευθύνη άλλα ογκώδη και μη αντικείμενα/υγρά για τα οποία υπάρχουν κανονισμοί των Αρχών ή σχετική νομοθεσία και αναφέρονται πιο πάνω.»

 

«(5)    Εάν ο Ενοικιαστής ήθελε παραλείψει να πληρώσει το ενοίκιο οιασδήποτε περιόδου ή να παρραβεί οιονδήποτε όρο του Ενοικιαστηρίου Εγγράφου, συμπεριλαμβανομένων αυθαίρετων πράξεων και ενεργειών ο Ιδιοκτήτης θα έχει το δικαίωμα με γραπτή ειδοποίηση προς αυτόν να τερματίσει την παρούσαν ενοικίαση και να αναλάβει κατοχήν του ειρημένου υποστατικού ή να καταχωρήση και δικαστικήν αγωγήν. Περαιτέρω τίθεται αυτομάτως σε ισχύ ο όρος 12 [6] Εις περίπτωσιν οιασδήποτε δικαστικής αγωγής που αφορά γενικά την ενοικίαση εξ υπαιτιότητος του ενοικιαστού και παραβίασης των νόμων και κανονισμών όλα τα σχετικά έξοδα υποχρεούται να τα πληρώση ο ενοικιαστής (συμπεριλαμβανομένων επιδόσεων, χαρτοσήμων, αναβολών κλπ). Καθυστέρηση πληρωμής ενοικίου πέραν του ενός μηνός θα επιβαρύνει τούτο με τόκο 9% (εννέα τοίς εκατό) μέχρι εξόφλησης του.»

 

«(7)    Ο Ιδιοκτήτης δικαιούται να εισέρχεται εντός του υποστατικού προς επιθεώρηση τούτου και να προβαίνει στις αναγκαίες συστάσεις τις οποίες υποχρεούται ο Ενοικιαστής να υλοποιεί χωρίς καθυστέρηση και με επιμέλειαν. Όλα ανεξαιρέτως τα ενδεχόμενα προβλήματα και διαφορές με τον Ιδιοκτήτη ή/και τις Αρχές π.χ. Πολεοδομία, ΔΗΜΟ Λατσιών, ΑΗΚ, CYTA, ΣΑΛ κλπ, που πιθανώς να προκύψουν για την υφιστάμενη χρήση και τις ενέργειες εξόδοις του Ενοικιαστού και η επίλυση τους εξόδοις του Ενοικιαστού προς ικανοποίησι του Ιδιοκτήτη και των Αρχών, είναι αποκλειστική υποχρέωση του Ενοικιαστού.»

 

«(13)  Τα έξοδα χαρτοσήμανσης του Συμβολαίου τούτου βαρύνουν τον Ενοικιαστήν και τα μέρη συμφωνούν να χαρτοσημανθεί το έγγραφο τούτο.»

 

Στο τέλος του εγγράφου, προστέθηκε χειρόγραφος όρος, ο οποίος έχει μονογραφηθεί από τα μέρη, όπως φαίνεται και δεν έχει τεθεί ενώπιον μας μαρτυρία περί του αντιθέτου, ως εξής: «Πάσα προηγούμενη συμφωνία για το κατάστημα Αρ. 6 είναι άκυρη και ανυπόστατη και αντικαθίστανται από το παρόν Ενοικ. Έγγραφο.»

 

Αμέσως προηγουμένως, περιλαμβάνεται κείμενο με την επικεφαλίδα «Παράρτημα»:

«Ο Ενοικιαστής θα έχη Δικαίωμα Χρήσης χώρου που καλύπτει 20τ.μ. μεταξύ των καταστημάτων 6 και 5 ως εξής. Το πλάτος του χώρου εκτείνεται από τις τσεκουλαδούρες του υποστατικού αρ.6 σε απόσταση 2,35μ (κάτωθεν της στοάς) προς το κατάστημα αρ.5,και έχει μήκος 8.5μ παράλληλα του καταστήματος αρ.6. Στο χώρο αυτό επιτρέπεται τοποθέτηση τριών τραπεζιών (των τεσσάρων ατόμων) τις ώρες 10.00 μέχρι 16.00 εκάστην ημέρα. Η χρήση του χώρου που εφάπτεται καθ όλο το μήκος του στο κατάστημα 6, θα γίνεται με μεγάλη προσοχή/επιμέλεια χωρίς να παρεμβάλλονται εμπόδια στη διέλευση πεζών και βάσει της εφαρμογής των προνοιών της νομοθεσίας που αφορά και στην ενοικίαση του καταστήματος 6 και του δαπέδου της στοάς και των κανονισμών της Πολεοδομίας και του Δήμου Λατσιών. Ούτε θα προξενεί οχληρία στα γειτωνικά καταστήματα και τον Ιδιοκτήτη. Η ισχύς των όρων του Ενοικ. Εγγράφου για το κατάστημα αρ.6 καλύπτει και την εκμίσθωση αυτού του χώρου ως προέκταση του χώρου του καταστήματος (αλλά είναι ανεξάρτητος).Το τίμημα για το χώρο αυτό είναι €60 (εξήντα) euro το μήνα και ισχύει από 1.6.15. Για επίσης περιορισμένη χρήση του χώρου έξω/πίσω από το κατάστημα η χρέωση είναι €15/μήνα από 1.6.15. Η αύξηση και για τους δύο χώρους είναι 10% ετησίως. Η χρήση και των δύο χώρων μπορεί να τερματισθή ανάλογα με τις συνθήκες/εξελίξεις στο περιβάλλον του κτιρίου κλπ και απαιτεί από τον Ενοικιαστή πιστή τήρηση των όρων χρήσης & των σχετικών νόμων/κανονισμών.»

 

Στο έγγραφο υπέγραψαν ως εγγυητές οι Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3, η μητέρα και αδελφή του Καθ’ ου η Αίτηση 1, αντίστοιχα. Η Καθ’ ης η Αίτηση 2 υπέγραψε ως Π. Σ. Βλέπετε σχετικά και πιο κάτω. Το έγγραφο υπογράφουν δύο μάρτυρες, διαφορετικοί από τα πρόσωπα που υπέγραψαν το Τεκμήριο 14.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 κατέθεσε ότι ο ένας εξωτερικός χώρος, που αφορά στο δεύτερο ενοικιαστήριο έγγραφο, Τεκμήριο 1, αφορούσε την τοποθέτηση τραπεζιών, που ήδη τοποθετούσε ο κ. Μενελάου, ως η αρχική συμφωνία τους. Η αρχική συμφωνία όμως, δηλαδή το Τεκμήριο 14, δεν αναφέρεται σε ενοικίαση και/ή χρήση οποιουδήποτε άλλου χώρου εκτός από αυτό καθ’ αυτό το κατάστημα 6, ούτε αναφέρεται σε τοποθέτηση τραπεζιών για εστίαση ή άλλως πως. Για να προστεθεί επιπλέον χώρος και περιγραφή επιπλέον χώρου στο δεύτερο ενοικιαστήριο έγγραφο, με ανάλογο αντίτιμο, λογικά συμφωνήθηκε τότε, η χρήση του επιπλέον χώρου και έχι εξ’ αρχής. Περαιτέρω, ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 δεν έδωσε εξήγηση γιατί δέχθηκε την αλλαγή της περιγραφής της χρήσης του επίδικου υποστατικού από «κουζίνα - μαγειριό» σε «φαστφουντάδικο-ταχυφαγείο για takeaway παραγγελίες μόνο», εάν δεν σύναδε με την επιχείρηση την οποία ήδη λειτουργούσε στο επίδικο υποστατικό, εάν δηλαδή ήδη χρησιμοποιούσε το επίδικο και ως χώρο εστίασης. Έτι περαιτέρω, ο επιπλέον χώρος παραχωρήθηκε πρωτίστως για την τοποθέτηση τραπεζιών, ενώ σε υποστατικά που λειτουργούν μόνο με take away, δεν υπάρχει επί τόπου εστίαση.

 

Για το δεύτερο εξωτερικό χώρο, που περιλαμβάνεται στο Παράρτημα του δεύτερου ενοικιαστηρίου εγγράφου, ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 κατέθεσε ότι ήταν ο χώρος όπου βρισκόταν το ντεπόζιτο του νερού που εξυπηρετεί το επίδικο υποστατικό. Δεν υπάρχει άλλη μαρτυρία ενώπιον μας γι’ αυτό το ζήτημα και ούτε εξήγηση γιατί δεν περιλήφθηκε στο πρώτο ενοικιαστήριο έγγραφο εάν περιλαμβανόταν εξ’ αρχής στην ενοικίαση, ρητά ή εξυπακουόμενα.

 

Σε επιστολή της τότε δικηγόρου του Καθ’ ου η Αίτηση 1, προς τους Αιτητές, ημερομηνίας 22.1.2016 (Τεκμήριο 18), έγινε προσπάθεια καταγγελίας του δεύτερου ενοικιαστηρίου εγγράφου, το οποίο υπεγράφη το Δεκέμβριο 2015, δηλαδή του Τεκμηρίου 1. Οι ενέργειες του Μ.Α.1 εκ μέρους των Αιτητών, περιγράφονται ως στερημένες νομιμότητας και κυρίως, ως φαίνεται, η αναγραφή στο έγγραφο της ημερομηνίας 15.3.2015, η οποία ήταν παρελθούσα. Η δικηγόρος δηλώνει ότι η συμφωνία η οποία έχει ισχύ είναι η αρχική συμφωνία, δηλαδή το Τεκμήριο 14 και ότι αυτή θα αναγνωρίζει ο Καθ’ ου η Αίτηση 1. Ζητείται επίσης η τροποποίηση της αρχικής συμφωνίας, με την προσθήκη συγκεκριμένων όρων. Δεν αναφέρεται οπουδήποτε η άσκηση ή η προσπάθεια άσκησης ψυχικής πίεσης στον Καθ’ ου η Αίτηση 1, από πλευράς των Αιτητών και/ή του Διευθυντή τους, για την υπογραφή του δεύτερου ενοικιαστηρίου εγγράφου, ούτε οποιαδήποτε άλλη, ή συγκεκριμένη, πράξη ή ενέργεια που καθιστούν αυτό άκυρο ή ακυρώσιμο κατ’ επιλογήν του Καθ’ ου η Αίτηση 1 (void or voidable), όπως απάτη, ψευδείς παραστάσεις ή άλλως πως.

 

Οι Καθ’ ων η Αίτηση αξιώνουν δήλωση του Δικαστηρίου ότι το δεύτερο ενοικιαστήριο έγγραφο είναι άκυρο και εδράζουν τη θέση τους σε ισχυρισμό άσκησης ψυχικής πίεσης, από τους Αιτητές και το διευθυντή των, στον Καθ’ ου η Αίτηση 1 και σε ισχυρισμό ότι η υπογραφή του εγγράφου δεν ήταν προϊόν ελεύθερης συναίνεσης του Καθ’ ου η Αίτηση 1. Είναι η κρίση μας ότι η θέση των Καθ’ ων η Αίτηση για ψυχική πίεση και κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης από πλευράς των Αιτητών, καταρρέει λόγω έλλειψης αποδεικτικού υπόβαθρου. Δεν υπάρχουν ενώπιον μας ικανοποιητικά στοιχεία που να δεικνύουν ότι η συμφωνία δεν υπεγράφη ελευθέρα βουλήσει και των δύο μερών και/ή υπεγράφη υπό καθεστώς ψυχικής πίεσης του Καθ’ ου η Αίτηση 1. Βλέπετε σχετικά και πιο κάτω.

 

Συνακόλουθα, αποτελεί εύρημα μας ότι το δεύτερο ενοικιαστήριο έγγραφο, δηλαδή το Τεκμήριο 1, ήταν ισχυρή και εκτελεστή σύμβαση.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση έλαβε κατοχή του επίδικου υποστατικού, κατά ή περί την 1.6.2015 και σ’ αυτό διεξάγει επιχείρηση με την επωνυμία «Το Κουζινάκι της Σταυρούλας» (βλέπετε σχετικά και το Τεκμήριο 8).

 

Σε κάποιο χρονικό σημείο, πριν την υπογραφή του Τεκμηρίου 1 ή μετά, αυτό δεν είναι ξεκάθαρο, αλλά πάντως ήδη τον Ιανουάριο 2016, οι σχέσεις μεταξύ του διευθυντή των Αιτητών και Μ.Α.1, κ. Ο. και του Καθ’ ου η Αίτηση 1, χάλασαν και/ή κατέστησαν κακές, για διάφορους λόγους. Σύμφωνα με τον Μ.Κ.1, οι σχέσεις των είχαν χαλάσει εξ’ αρχής, δηλαδή από τον Ιούλιο 2015. Σχετική είναι και η μαρτυρία του Μ.Κ.3, υποστηρικτική της μαρτυρίας του Μ.Κ.1. Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 κατηγορεί τον κ. Ο. ότι δεν ήταν συνεργάσιμος και του δημιουργούσε προβλήματα στην άσκηση της επιχείρησης του και ότι τον είχε καταγγείλει στις Υγειονομικές Υπηρεσίες, στον Κ.Ο.Τ., στην Πολεοδομική Αρχή και στο Δήμο Λατσιών.

 

Ένα από τα προβλήματα που φαίνεται ότι είχαν προκύψει, ήταν η τοποθέτηση σκυβαλοδοχείων στην πρόσοψη του συγκροτήματος και μπροστά από το επίδικο υποστατικό (Τεκμήριο 16), καθώς και η ανάγκη εγκατάστασης φιάλης υγραερίου για σκοπούς της επιχείρησης του Καθ’ ου η Αίτηση 1 και τη δημιουργία κλωβού για να περικλειστεί. Σχετική είναι η επιστολή του Καθ’ ου η Αίτηση 1 προς τους Αιτητές, μέσω των τότε δικηγόρων του, ημερομηνίας 28.3.2017, η οποία επιδόθηκε στον κ. Γ. Ο. την 30.3.2017 (Τεκμήριο 22).

 

Άλλο ζήτημα που προέκυψε, ήταν με το αποχετευτικό του επίδικου και του συγκροτήματος, καθώς και με το δάπεδο της στοάς του συγκροτήματος και της πίσω βεράντας, για τα οποία οι Αιτητές έψεγαν τον Καθ’ ου η Αίτηση 1, όπως φαίνεται από την επιστολή τους προς τον τελευταίο, ημερομηνίας 28.1.2017, η οποία του είχε επιδοθεί την 1.2.2017 (Τεκμήριο 4). Η επιστολή φαίνεται ότι είχε σταλεί με πρόθεση κοινοποίησης της στο Δήμο Λατσιών, στο Συμβούλιο Αποχετεύσεων Λευκωσίας (ΣΑΛ) και στις Υγειονομικές Υπηρεσίες, μεταξύ άλλων. Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 φαίνεται ότι είχε καταβάλει ποσό €90.- την 2.9.2021, για το ξεβούλωμα της αποχέτευσης (Τεκμήριο 33). Ενδεικτικό των κακών σχέσεων και της κατάστασης που είχε δημιουργηθεί στο συγκρότημα και το επίδικο, είναι και το περιεχόμενο της επιστολής της δικηγόρου του Καθ’ ου η Αίτηση 1 προς τους Αιτητές, ημερομηνίας 22.1.2016 (Τεκμήριο 18) και της επιστολής των Αιτητών προς τον Καθ’ ου η Αίτηση, ημερομηνίας 2.1.2019 (Τεκμήριο 5).

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 είχε καταθέσει περί προβλημάτων σε σχέση με την τουαλέτα του επίδικου υποστατικού, ότι προέβη ο ίδιος στην επιδιόρθωση και/ή εγκατάσταση και αφαίρεσε το ποσό από τα ενοίκια. Η αφαίρεση φαίνεται πιο κάτω, όπου αναλύονται οι πληρωμές. Παρουσίασε δε, τιμολόγιο και απόδειξη είσπραξης της εταιρείας CO.PA THERM LTD. για το ποσό των €214,20 (Τεκμήριο 33). Η μαρτυρία του Καθ’ ου η Αίτηση 1 δεν αντικρούστηκε επαρκώς και κρίνουμε ότι όντως προέβη στο συγκεκριμένο έξοδο για το συγκεκριμένο λόγο. Το ζήτημα καλύπτεται γενικώς και όχι ειδικώς, από τη ρήτρα 6 του Τεκμηρίου 14 και τη ρήτρα 6 του Τεκμηρίου 1. Ομού και στα δύο ενοικιαστήρια έγγραφα, προνοείται ότι ο ενοικιαστής δεν έχει το δικαίωμα να προβεί σε οποιαδήποτε τροποποίηση ή επισκευή χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του ιδιοκτήτη, ότι τοιαύτη τροποποίηση ή επισκευή γίνεται με έξοδα του ενοικιαστή και παραμένει ιδιοκτησία του ιδιοκτήτη, χωρίς υποχρεώσει αποζημίωσης του ενοικιαστή (βλέπετε και πιο πάνω).

 

Κατά τον Καθ’ ου η Αίτηση 1, υπήρξε και πρόβλημα με την παροχή νερού στο επίδικο υποστατικό, αφού η χρέωση του Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας, η οποία εκδιδόταν στο όνομα των Αιτητών και αφορούσε το επίδικο κατάστημα αρ. 6, περιλάμβανε και κατανάλωση άλλων υποστατικών στο εμπορικό συγκρότημα των Αιτητών (Τεκμήρια 25 και 26). Η μαρτυρία του επ’ αυτού του ζητήματος, υποστηρίχθηκε και από τον Μ.Κ.2. Το πρόβλημα φαίνεται ότι είχε προκύψει περί το τέλος του 2018 μέχρι το τέλος του 2019. Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 υποστήριξε ότι υπήρξε μία αύξηση στη διαφορά του κεντρικού μετρητή, η οποία διαιρείτο και διανεμόταν σε όλα τα υποστατικά του εμπορικού συγκροτήματος και προστίθετο στην κατανάλωση κάθε υποστατικού. Αυτές οι διαφορές με τον κεντρικό μετρητή, είχαν ως αποτέλεσμα να καταβάλει ο ίδιος το συνολικό ποσό των €1.614,57 σε λογαριασμούς Υδατοπρομήθειας, συμπεριλαμβανομένης της αναλογίας επιβάρυνσης αποχετευτικού.

 

Ήταν η θέση του Καθ’ ου η Αίτηση 1, ότι το ζήτημα αυτό οφειλόταν είτε σε βλάβη του κεντρικού μετρητή, είτε σε κλοπή από ένοικο του εμπορικού συγκροτήματος. Εν τέλει, ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 πληροφορήθηκε πως το πρόβλημα επιδιορθώθηκε από την Υδατοπρομήθεια και σήμερα, στις χρεώσεις, στο πεδίο «Διαφορά κεντρ. Μετρητή», καταγράφεται μηδενική ένδειξη.

 

Αυτό το οποίο κατέθεσε ο Μ.Α.1 ως αντίλογο, ήταν ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση προέβη σε κλοπή νερού, ενώνοντας την κεντρική παροχή νερού στο κατάστημα του, χωρίς την έγκριση των Αιτητών και κανένας άλλος ενοικιαστής δεν είχε νερό. Ο κ. Ο. κατέθεσε ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 είχε δικό του μετρητή νερού, επειδή θέλει φρέσκο νερό για τα φαγητά τα οποία παράνομα φτιάχνει και ουδείς άλλος είχε ανάγκη νερού για να κάνει κάτι τέτοιο, ενώ ταυτόχρονα, δέχθηκε, ότι στο εμπορικό συγκρότημα των Αιτητών, λειτουργεί καθαριστήριο.

 

Σχετικά κατέθεσε και ο Μ.Κ.2. Η μαρτυρία των Μ.Κ.1 και Μ.Κ.2, δεν αντικρούστηκε επαρκώς, υποστηρίζεται από έγγραφη μαρτυρία και γίνεται αποδεκτή. Εστάλη μάλιστα και επιστολή από τους τότε δικηγόρους του Καθ’ ου η Αίτηση 1, προς τους Αιτητές, ημερομηνίας 23.10.2019 (Τεκμήριο 27) και, πέραν της αναφοράς για την αντίδραση του Μ.Α.1 προς τον Καθ’ ου η Αίτηση όταν τον προσέγγισε για το θέμα αυτό, οι Αιτητές καλούνται να επιδιορθώσουν το πρόβλημα και να καταβάλουν ποσό €1.148.- στον Καθ’ ου η Αίτηση 1, το οποίο ο τελευταίος λανθασμένα πλήρωσε, χωρίς να αντιστοιχεί με τη δική του κατανάλωση νερού. Η επιστολή θυροκολλήθηκε στο γραφείο των Αιτητών, μήνες μετά, τον Ιανουάριο 2020.

 

Παρά τα πιο πάνω, ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 απέστειλε επιστολή στους Αιτητές, μέσω των τότε δικηγόρων του, ημερομηνίας 6.6.2017, ζητώντας την υπογραφή νέου ενοικιαστηρίου εγγράφου για σκοπού συνέχισης της ενοικίασης, αφού η σύμβαση ενοικίασης ημερομηνίας 13.3.2015, είχε λήξει την 1.6.2017 (Τεκμήριο 24). Οι δύο συμβάσεις, δηλαδή τα Τεκμήρια 14 και 1, είχαν ημερομηνία λήξης την 31.5.2017, όμως περιλάμβαναν πρόνοια αυτόματης ανανέωσης (βλέπετε πιο πάνω), το Τεκμήριο 1, το οποίο βρίσκουμε, μεταξύ των δύο συμβάσεων, ότι ήταν σε ισχύ, προνοεί δε για αυτόματη ανανέωση κατά τη λήξη κάθε διετίας. Συμφωνήθηκε ότι το ενοίκιο θα αυξανόταν ανέκκλητα και οριστικά με ποσοστό 5% την 1.6.2017 και στη συνέχεια, θα αυξανόταν κάθε δύο χρόνια με ποσοστό που θα συμφωνείτο μεταξύ των συμβαλλομένων. Δεν πληρώθηκε ούτε αξιώθηκε, αυξημένο ενοίκιο μετά την 1.6.2017, δηλαδή ποσό υψηλότερο των €655.- μηνιαίως. 

 

Είναι η κρίση μας ότι δεν πληρώθηκαν οι όροι της σύμβασης για αυτόματη ανανέωση της συμβατικής ενοικίασης, εφόσον δεν απαιτήθηκε, ούτε δόθηκε αυξημένο ποσό ενοικίου και ότι, κατ’ ακολουθίαν, η συμβατική ενοικίαση έληξε την 31.5.2017. Ακόμα και εάν κριθεί ότι το εύρημα μας είναι λανθασμένο και ότι η συμβατική ενοικίαση ανανεώθηκε αυτόματα για ακόμα μία διετία, έστω με το ίδιο ενοίκιο, είναι η κρίση μας ότι αυτή έληξε την 31.5.2019, εφόσον δεν συμφωνήθηκε ποσοστό περαιτέρω αύξησης του ενοικίου μεταξύ των συμβαλλομένων, ώστε να ικανοποιηθούν πλήρως οι όροι της σύμβασης ενοικίασης.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση παρέμεινε σε κατοχή του επίδικου καταστήματος μετά την 31.5.2017 και μετά την 31.5.2019. Αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου, ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέστη θέσμιος ενοικιαστής, την 1.6.2017, ή τουλάχιστον, την 1.6.2019. Σύμφωνα με το άρθρο 27(1) [7] του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν.23/83 ως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, οι πρόνοιες του τελευταίου ενοικιαστηρίου εγγράφου, δηλαδή του Τεκμηρίου 1, εφαρμόζονται στη θέσμια ενοικίαση, πλην των όρων που αφορούν τη διάρκεια της ενοικίασης και το ύψος του ενοικίου. Το πληρωτέο ενοίκιο κατά το χρόνο που ο ενοικιαστής κατέστη θέσμιος, ήταν €655.- μηνιαίως.

 

Δημιουργήθηκε ζήτημα μεταξύ των μερών, σε σχέση με την καταβολή των ενοικίων για το επίδικο υποστατικό, τόσο αναφορικά με το χρόνο καταβολής, όσο και αναφορικά με το ύψος του ποσού που πληρωνόταν από τον καθ’ ου η Αίτηση 1.

 

Όσον αφορά το χρόνο καταβολής του ενοικίου, ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 παρουσίασε καταθέσεις μετρητών στην Εθνική Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου), (Τεκμήριο 19), δεικνύουσες, όπως ισχυρίστηκε, ότι μπορεί στο ενοικιαστήριο έγγραφο να υπήρχε όρος περί προκαταβολής του ενοικίου την πρώτη ημέρα εκάστου μηνός, αλλά ο όρος αυτός φαίνεται να ατόνησε και/ή να τροποποιήθηκε, αφού η Αιτήτρια εταιρεία αποδεχόταν τις εν λόγω πληρωμές, χωρίς να διαμαρτύρεται και ότι αυτό φαίνεται και από την επιστολή της Αιτήτριας ημερομηνίας 29.1.2017.

 

Στον Πίνακα του Τεκμηρίου 4 και του Τεκμηρίου 5, οι υπολογισμοί είναι αυθαίρετοι και λανθασμένοι, όπως είπε ο Καθ’ ου η  Αίτηση, αφού στις στήλες της ημερομηνίας, φαίνεται ότι τα ενοίκια τα πλήρωνε την πρώτη ημέρα κάθε μήνα, αλλά σχεδόν ποτέ δεν κατέβαλε το ενοίκιο την πρώτη ημέρα του μήνα, όπως ο ίδιος κατέθεσε. Οι πληρωμές των ενοικίων, ως φαίνεται στις καταθέσεις μετρητών, αλλά και στις εκδοθείσες υπό του Μ.Α.1 προσωρινές αποδείξεις, γίνονταν σε άλλες ημερομηνίες.

 

Σε σχέση με τα ενοίκια του έτους 2015, ο Διευθυντής των Αιτητών, Μ.Α.1, συνέταξε χειρόγραφη, «προσωρινή», όπως την περιγράφει, απόδειξη, την 1.7.2015, σύμφωνα με την οποία έλαβε από τον Καθ’ ου η Αίτηση 1, ποσό €580.- για ενοίκιο και κοινόχρηστα του επίδικου υποστατικού (Τεκμήριο 15). Αναφέρει επίσης ότι: «Κανονική απόδειξη θα εκδοθεί σύντομα μετά την ανάλογη διαμόρφωση του Ενοικιαστ. Εγγράφου και την οριστικοποίηση όλων των αναφερομένων ποσών». Δεν καταγράφεται ποιο μήνα αφορούσε η πληρωμή. Στους Πίνακες του Τεκμηρίου 4 και του Τεκμηρίου 5, για το μήνα Ιούλιο 2015, οι Αιτητές αναφέρουν ότι πληρώθηκε ποσό €580.- και υπολειπόταν ποσό €75.-.

            Ο Διευθυντής των Αιτητών, Μ.Α.1, συνέταξε χειρόγραφη, «προσωρινή», όπως την περιγράφει, απόδειξη, την 31.7.2015, σύμφωνα με την οποία έλαβε από τον Καθ’ ου η Αίτηση 1, ποσό €580.- για το ενοίκιο και κοινόχρηστα του μηνός Αυγούστου 2015 (Τεκμήριο 10). Αναφέρει επίσης ότι «Εκκρεμότητες θα πληρωθούν αναδρομικά». Στους Πίνακες του Τεκμηρίου 4 και του Τεκμηρίου 5, για το μήνα Αύγουστο 2015, οι Αιτητές αναφέρουν ότι πληρώθηκε ποσό €630.- και υπολειπόταν ποσό €25.-. Δεν καταγράφεται πληρωμή €580.-.

 

            Από τα πιο κάτω, φαίνεται ότι η χειρόγραφη απόδειξη Τεκμήριο 15, αφορούσε τον Ιούνιο 2015 και η χειρόγραφη απόδειξη Τεκμήριο 10, τον Ιούλιο 2015 και όχι τον Αύγουστο 2015, όπως αναγράφεται σ’ αυτήν. Βλέπετε σχετικά και πιο κάτω.

 

Οι προαναφερόμενες αποδείξεις, μαζί με τις αποδείξεις ημερομηνίας 3.9.2015 για €630.-, 30.9.2015 για €650.-, 2.11.2015 για €650.-, 3.12.2015 για €650.- και 25.1.2016 για €580.-, ακυρώθηκαν κα αντικαταστάθηκαν με την απόδειξη είσπραξης των Αιτητών, αρ. 004143, ημερομηνίας 10.3.2016, για το συνολικό ποσό των €4.320.- με το οποίο εξοφλήθηκαν οι μήνες Ιούλιος – Δεκέμβριος 2015, όπως αναφέρεται στην απόδειξη (Τεκμήριο 11). Σημειώνεται στην ίδια απόδειξη ότι αυτά ήταν μετρητά και ότι παρέμενε πιστωτικό υπόλοιπο στον ενοικιαστή, €390.- το οποίο θα υπολογιζόταν στην εξόφληση Ιανουαρίου 2016.

 

Στους Πίνακες του Τεκμηρίου 4 και του Τεκμηρίου 5, για τους μήνες Ιούλιο – Δεκέμβριο 2015, τα ποσά που πληρώθηκαν συμποσούνται σε €3.740 και όχι σε €4.320.-. Η διαφορά είναι €580.- και φαίνεται ότι αφορούσε το ενοίκιο Ιουνίου 2015, το οποίο πληρώθηκε σε ύψος €580.- και ήταν η πληρωμή που έγινε την 1.7.2015 που φαίνεται στην απόδειξη Τεκμήριο 11 και στη χειρόγραφη απόδειξη Τεκμήριο 15. Μ’ αυτή τη θεώρηση, δεν θα υπάρχει ούτε ασυνέπεια στα ποσά της πληρωμής του ενοικίου του μηνός Αυγούστου 2015, το οποίο φαίνεται ότι πληρώθηκε την 3.9.2015, σε ποσό €630.-, όπως φαίνεται στους Πίνακες των Τεκμηρίων 4 και 5. Παραμένει ασυμβίβαστη με τα υπόλοιπα, η χειρόγραφη απόδειξη Τεκμήριο 10, η οποία λογικά θα αφορούσε το ενοίκιο Ιουλίου 2015 και όχι Αυγούστου 2015. Συνεπώς, φαίνεται ότι με το ποσό των €4.320.-  πληρώθηκαν τα ενοίκια των μηνών Ιουνίου – Δεκεμβρίου 2015 και όχι Ιουλίου – Δεκεμβρίου 2015.

 

Σχετικά με τα ενοίκια του έτους 2016, ο Διευθυντής των Αιτητών, Μ.Α.1, συνέταξε χειρόγραφη, «προσωρινή», όπως την περιγράφει, απόδειξη, την 25.1.2016, σύμφωνα με την οποία έλαβε από τον Καθ’ ου η Αίτηση 1, ποσό €580.- «έναντι οφειλών βάσει συμβολαίου / Συμφωνίας ημερ. 13.3.2015 συμπληρωμένο.» (Τεκμήριο 17). Αναφέρει επίσης ότι: «Κανονική απόδειξη θα εκδοθεί στη συνέχει με την αντικατάσταση και ακύρωση της παρούσης. Εκκρεμούν πληρωμές».

 

Περαιτέρω, το πιστωτικό υπόλοιπο εκ €390.- που αναφέρεται στην απόδειξη είσπραξης των Αιτητών Τεκμήριο 11 (πιο πάνω), πιστώθηκε στο ενοίκιο και κοινόχρηστα Ιανουαρίου 2016 και μαζί με κατάθεση μετρητών στο λογαριασμό των Αιτητών την 18.3.2106, εκ ποσού €580.-,  εξοφλήθηκε το ενοίκιο Ιανουαρίου 2016 σε ύψος €655.- και παρέμενε πιστωτικό υπόλοιπο €315.-. Αυτά φαίνονται στην απόδειξη είσπραξης των Αιτητών αρ. 004145, με ημερομηνία έκδοσης 18.3.2016 (Τεκμήριο 12). Στους Πίνακες των Τεκμηρίων 4 και 5, καταγράφεται πληρωμή για το ενοίκιο Ιανουαρίου 2016, ποσό €580.- και όχι ποσό €655.-.

 

Έτι περαιτέρω, σε σχέση με τον Ιανουάριο 2016, το πιστωτικό υπόλοιπο εκ €315.- που αναφέρεται στην απόδειξη είσπραξης των Αιτητών πιο πάνω, πιστώθηκε ξανά στο ενοίκιο και κοινόχρηστα Ιανουαρίου 2016 και μαζί με κατάθεση μετρητών στο λογαριασμό των Αιτητών την 22.4.2106, εκ ποσού €580.-,  εξοφλήθηκε το ενοίκιο Ιανουαρίου 2016 σε ύψος €655.- και παρέμενε πιστωτικό υπόλοιπο €240.-. Αυτά φαίνονται στην απόδειξη είσπραξης των Αιτητών αρ. 004160, με ημερομηνία έκδοσης 22.4.2016 (Τεκμήριο 12). Εφόσον ο Ιανουάριος 2016 είχε εξοφληθεί, έπρεπε να είχαν λογιστεί τα ποσά αυτά προς εξόφλησην του ενοικίου Φεβρουαρίου 2016, με πιστωτικό υπόλοιπο.

 

Το πιστωτικό υπόλοιπο εκ €240.- που αναφέρεται στην απόδειξη είσπραξης των Αιτητών πιο πάνω, πιστώθηκε στο ενοίκιο και κοινόχρηστα Φεβρουαρίου 2016 και μαζί με κατάθεση επιταγής στο λογαριασμό των Αιτητών την 25.5.2106,  εξοφλήθηκε το ενοίκιο και κοινόχρηστα Φεβρουαρίου 2016 σε ύψος €655.-. Παρέμεινε δε πιστωτικό υπόλοιπο €165.-. Δηλαδή, η κατάθεση που έγινε ήταν για ποσό €580.-Αυτά φαίνονται στην απόδειξη είσπραξης των Αιτητών αρ. 004164, με ημερομηνία έκδοσης 25.5.2016 (Τεκμήριο 12) και έπρεπε να πιστωθούν στο Μάρτιο 2016, όπως φαίνεται πιο πάνω. Στους Πίνακες των Τεκμηρίων 4 και 5, καταγράφεται πληρωμή για το ενοίκιο Φεβρουαρίου 2016, αλλά και Μαρτίου 2016, ποσό €580.- και όχι ποσό €655.-.

 

Στις αποδείξεις κατάθεσης επιταγών ή μετρητών ή μεταφοράς μεταξύ λογαριασμών, της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου) (Τεκμήριο 19), για το λογαριασμό των Αιτητών, φαίνεται ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 κατέθεσε την 22.4.2016, ECLI:CY:AD:2016:D147 επιταγή ύψους €580.- για το ενοίκιο Μαρτίου 2016 για το επίδικο κατάστημα, αλλά έπρεπε να λογιστεί για το ενοίκιο Απριλίου 2016.

 

Σχετικά με τα ενοίκια του έτους 2017, στο ίδιο Τεκμήριο φαίνεται ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέθεσε την 13.1.2017 μετρητά σε ποσό €580.- ως ενοίκιο, την 22.2.2017 επιταγή ύψους €580.- για το ενοίκιο του επίδικου καταστήματος, την 24.3.2017 επιταγή ύψους €580.- για το ενοίκιο του επίδικου καταστήματος και την 22.6.2017 προέβη σε μεταφορά ποσού εκ €580.-.

 

Για το υπόλοιπο έτος 2017, στο Τεκμήριο 20, το οποίο αφορά στο λογαριασμό του Καθ’ ου η Αίτηση 1, φαίνεται μεταφορά ποσού €580.- ως ενοίκιο για το επίδικο κατάστημα στις 10.8.2017, την 1.9.2017, την 4.10.2017, την 30.10.2017 και την 30.11.2017.

 

Αναφορικά με τις πληρωμές το έτος 2018, στο ίδιο Τεκμήριο, φαίνεται μεταφορά ποσού €580.- ως ενοίκιο για το επίδικο κατάστημα την 11.1.2018, την 7.2.2018, την 13.3.2018, την 17.4.2018, ως ενοίκιο και κοινόχρηστα για το επίδικο κατάστημα €580.- την 30.5.2018, την 19.6.2018, την 26.9.2018, την 31.10.2018, την 27.11.2018 και την 28.12.2018.

 

Τα πιο πάνω συνάδουν και με τις αποδείξεις μεταφοράς μεταξύ λογαριασμών, της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου) (Τεκμήριο 21), για το λογαριασμό των Αιτητών, όπου φαίνεται ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 την 11.1.2018 κατέβαλε ποσό €580.- ως ενοίκιο, την 7.2.2018 κατέβαλε ποσό €580.- ενοίκιο για το επίδικο κατάστημα, την 13.3.2018 κατέβαλε ποσό €580.- ως ενοίκιο για το επίδικο κατάστημα, την 17.4.2018 κατέβαλε ποσό €580.- ως κοινόχρηστα και ενοίκιο για το επίδικο κατάστημα, την 19.6.2018 κατέβαλε ποσό €580.- ως ενοίκιο και κοινόχρηστα, την 26.9.2018 κατέβαλε ποσό €580.- ως ενοίκιο και κοινόχρηστα για το επίδικο κατάστημα, την 31.10.2018 κατέβαλε ποσό €580.- ως ενοίκιο και κοινόχρηστα για το επίδικο κατάστημα, την 27.11.2018 κατέβαλε ποσό €580.- ως ενοίκιο και κοινόχρηστα για το επίδικο κατάστημα και την 28.12.2018 κατέβαλε ποσό €580.- ως ενοίκιο και κοινόχρηστα για το επίδικο κατάστημα.

 

Στον Πίνακα του Τεκμηρίου 5, οι μήνες Μάρτιος έως Δεκέμβριος 2018, φαίνονται να οφείλονται, ενώ από τα Τεκμήρια 20 και 21, φαίνεται να είχαν πληρωθεί. Στην Κατάσταση Τεκμήριο 13, οι εν λόγω μήνες φαίνονται ως πληρωμένοι.

 

Για το έτος 2019, σε αποδείξεις μεταφοράς μεταξύ λογαριασμών, της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου) (Τεκμήριο 30), για το λογαριασμό των Αιτητών, φαίνεται ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 κατέβαλε ποσό €580.- ως ενοίκιο και κοινόχρηστα για το επίδικο κατάστημα την 30.1.2019 και την 5.6.2019.

 

Αναφορικά με τις πληρωμές το έτος 2020, στο Τεκμήριο 31, το οποίο αφορά σε τραπεζικό λογαριασμό του Καθ’ ου η Αίτηση 1, φαίνεται έμβασμα εκ ποσού €580.- στις 17.2.2020, μεταφορά ποσού €580.- την 3.6.2020, έμβασμα εκ ποσού €580.- την 19.6.2020, την 20.7.2020 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα Ιουλίου 2020 και την 28.8.2020 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα του επίδικου καταστήματος.

 

Για το ίδιο έτος, από αποδείξεις καταθέσεων της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου) (Τεκμήριο 32), φαίνονται μεταφορές από τον Καθ’ ου η Αίτηση 1 προς τους Αιτητές, ποσού €580.- την 18.9.2020 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα Σεπτεμβρίου 2020 για το επίδικο κατάστημα, την 15.10.2020 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα για τον Οκτώβριο 2020, την 19.11.2020 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα Νοεμβρίου 2020 και την 24.12.2020 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα Δεκεμβρίου 2020.

 

Για το έτος 2021, στο ίδιο Τεκμήριο, φαίνονται μεταφορές από τον Καθ’ ου η Αίτηση 1 προς τους Αιτητές, ποσού €350.- την 26.1.2021 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα Ιανουαρίου 2021 μειωμένο λόγω lockdown, ποσού €580.- την 17.2.201 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα Φεβρουαρίου 2021, ποσού €306.- την 17.3.2021 για το ενοίκιο και κοινόχρηστα Νοεμβρίου 2020 όπως αναφέρεται πλέον €30.- έναντι λόγω lockdown και μείον €340.- για επιδιόρθωση αποχωρητηρίου στην οποία είχε αναφερθεί ο Καθ’ ου η Αίτηση 1, ποσού €580.- την 31.5.2021 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα Μαίου 2021, την 18.6.2021 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα Ιουνίου 2021, την 23.7.2021 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα Ιουλίου 2021, την 27.9.2021 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα, ποσού €773,33 την 19.10.2021 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα Οκτωβρίου πλέον μέρος Αυγούστου, ποσού €773,33 την 30.11.2021 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα πλέον δεύτερο μέρος Αυγούστου 2021, ποσού €676,66 την 28.12.2021 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα πλέον €83.- για Αύγουστο 2021, ποσού €676,66 την 1.2.2022 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα Ιανουαρίου 2022 πλέον εξόφληση Αυγούστου 2021, ποσού €580.- την 14.2.2022 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα Φεβρουαρίου 2022, την 21.3.2022 ως ενοίκιο και κοινόχρηστα Μαρτίου 2022 και ποσού €850.- την 12.4.2022. Ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέθεσε ότι, από τη στιγμή που έγινε ο βανδαλισμός στο αυτοκίνητο της συζύγου του (Τεκμήριο 23), σταμάτησε να πληρώνει ενοίκια, δηλαδή από τον Απρίλιο ή Μάιο 2022.

 

Το Τεκμήριο 13, αποτελεί Κατάσταση των πληρωτέων ενοικίων για το επίδικο υποστατικό και των ποσών που κατέβαλε ο Καθ’ ου η Αίτηση 1. Συντάχθηκε και κατατέθηκε από το λογιστή των Αιτητών, Μ.Α.2., από έγγραφα τα οποία έθεσαν υπόψην του οι Αιτητές. Σημειώνεται ότι στην Κατάσταση δεν φαίνονται οι ημερομηνίες καταβολής των ενοικίων, γεγονός που ενισχύει τη θέση του Καθ’ ου η Αίτηση 1, ότι η ημερομηνία καταβολής του δεν απασχολούσε ιδιαίτερα τους Αιτητές, δηλαδή εάν θα ήταν την πρώτη ημέρα κάθε μήνα ή άλλη ημέρα τον ίδιο μήνα. Η Κατάσταση αφορά την περίοδο από τον Ιούνιο 2015 μέχρι τον Ιούνιο 2022. Σ’ αυτήν λογίζεται ως οφειλόμενο και πληρωτέο, το ποσό των €655.- μηνιαίως, από την 1.6.2015, δηλαδή από την αρχή της ενοικίασης. Για το έτος 2015, από τα Τεκμήρια 10, 11 και 15, όπως υποδεικνύεται πιο πάνω, οι μήνες Ιούνιος – Δεκέμβριος είναι πλήρως εξοφλημένοι και δεν οφείλεται οποιοδήποτε ποσό. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το Τεκμήριο 13, αλλά και τους Πίνακες στα Τεκμήρια 4, 5 και 7 και υπήρχε και πιστωτικό υπόλοιπο προς μεταφοράν για τον Ιανουάριο 2016.

 

Για το έτος 2016, σύμφωνα με τα Τεκμήρια 11 και 12, εξοφλήθηκε το ενοίκιο Ιανουαρίου 2016 σε ύψος €655.- και παρέμενε πιστωτικό υπόλοιπο €315.-. Το Τεκμήριο 13, καταγράφει πληρωμή σε ύψος €580.- και δεν καταγράφεται πιστωτικό υπόλοιπο. Για το ενοίκιο Ιανουαρίου 2016, έγινε και δεύτερη πληρωμή, σύμφωνα με το Τεκμήριο 12, σε ύψος €655.- και παρέμενε πιστωτικό υπόλοιπο €240.-. Το ποσό των €655.- πρέπει να πιστωθεί στο Φεβρουάριο 2016 και το επόμενο ποσό που πληρώθηκε, μαζί με το πιστωτικό υπόλοιπο, πρέπει να πιστωθεί στο Μάρτιο 2016. Ούτε αυτά αντικατοπτρίζονται στο Τεκμήριο 13. Την 22.4.2016 ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέβαλε με επιταγή ύψους €580.-, το ενοίκιο Μαρτίου 2016 για το επίδικο κατάστημα, αλλά το ποσό πρέπει να λογιστεί για το ενοίκιο Απριλίου 2016, από αυτά που οι Αιτητές προσκόμισαν και αναλύονται λεπτομερώς πιο πάνω.

 

Από το Τεκμήριο 13, φαίνεται πληρωμένο ολόκληρο το έτος 2016 σε ποσό €580.-, αλλά η τελευταία πληρωμή εκ ποσού €580.-, πρέπει να λογιστεί στο έτος 2017, ενόψει των πιο πάνω. Πληρωμένα φαίνονται επίσης όλα τα ενοίκια των ετών 2017 και 2018, σε ποσό €580.-. Πληρωμένο είναι και το έτος 2019, ουσιαστικά σε ποσό €580.-με ορισμένες χαμηλότερες και μετά υψηλότερες πληρωμές. Το έτος 2020, παρουσιάζεται ως πληρωμένο μέχρι και τον Ιούνιο 2020, σε ποσό €580.- Όμως αυτή η καταγραφή ελέγχεται ως λανθασμένη, εφόσον από τα Τεκμήρια 31 και 32, διαπιστώνεται ότι είχαν γίνει πληρωμές το έτος 2020, μετά τον Ιούνιο, σε ποσό €580.-Το ίδιο ισχύει και για το έτος 2021 και το 2022 μέχρι το Μάιο (Τεκμήριο 32).

 

            Οι Αιτητές απέστειλαν επιστολή στον Καθ’ ου η Αίτηση 1, ημερομηνίας 29.1.2017, η οποία του επιδόθηκε την 1.2.2017 (Τεκμήριο 4), ειδοποιώντας τον ότι το ενοίκιο είναι €550.- μηνιαίως, €75.- μηνιαίως για χρήση και €30.- μηνιαίως για κοινόχρηστα, ότι είχε καταβάλει σχεδόν πλήρως συμπληρωμένα, μόνο τριών μηνών ενοίκια, Σεπτεμβρίου – Νοεμβρίου 2015 και ότι υπήρχε χρεωστικό υπόλοιπο €790.- μέχρι τον Ιούλιο 2016. Η επιστολή περιλαμβάνει Πίνακα οφειλών, πληρωμών και υπολοίπου και σ’ αυτήν επισυνάπτεται απόδειξη είσπραξης των Αιτητών στο όνομα του Καθ’ ου η Αίτηση 1, για το ποσό των €2.900, που αφορά ενοίκια και κοινόχρηστα για τους μήνες μέχρι Ιούλιο 2016, με μετρητά και επιταγές και χρεωστικό υπόλοιπο ποσό €790.- Η απόδειξη έχει αριθμό 004233 και ημερομηνία έκδοσης 20.11.2016.

 

Στην επιστολή παρατηρούνται διάφορες ασυνέπειες ή και αντιφάσεις: (α) η απόδειξη αφορά ενοίκια και κοινόχρηστα μέχρι τον Ιούλιο 2016 χωρίς να λέει από πότε, (β) στο κείμενο της επιστολής, η αναφορά είναι για ενοίκια από Ιούλιο 2015, ενώ στον Πίνακα, από Ιούνιο 2015, (γ) στο κείμενο της επιστολή γίνεται αναφορά στα ενοίκια Αυγούστου – Δεκεμβρίου 2016, ενώ στον Πίνακα οι χρεώσεις, οι πιστώσεις και τα υπόλοιπα, είναι μηδενικά.

 

Οι Αιτητές απέστειλαν επιστολή στον Καθ’ ου η Αίτηση 1, ημερομηνίας 2.1.2019 (Τεκμήριο 5), η οποία επιδόθηκε στον ίδιο και την Καθ’ ης η Αίτηση 2 την 31.1.2019 (Τεκμήρια 6 και 7), με την οποία, μεταξύ άλλων, τον ειδοποιούσαν ότι όφειλε ενοίκια στη διαφορά μεταξύ του οφειλόμενου ποσού των €655.- μηνιαίως και του καταβαλλόμενου των €580.- μηνιαίως, από τον Ιούνιο 2015 μέχρι το Φεβρουάριο 2018 και ολόκληρο το ενοίκιο ύψους €655.- μηνιαίως για τους μήνες από Μάρτιο 2018 μέχρι Δεκέμβριο 2018, σύνολο €8.765.

 

Τα ενοίκια του έτους 2018 είναι πληρωμένα και οι Αιτητές δεν έχουν παρουσιάσει ημερομηνίες της πληρωμής των, παρά μόνο ότι αυτά είναι πληρωμένα όπως φαίνεται στο Τεκμήριο 13. Στον αντίποδα, ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 παρουσίασε πληρωμές που έγιναν εντός του έτους 2018, με την τελευταία την 28.12.2018, εκ ποσού €580.-. Συνεπώς, είναι η κρίση μας ότι οι Αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση όφειλε, την 2.1.2019, είτε αυτά καθ’ αυτά τα ενοίκια των συγκεκριμένων μηνών, είτε εν γένει τα ποσά, που διεκδικούν με την επιστολή τους.

 

Οι Αιτητές, μέσω του δικηγόρου τους, απέστειλαν επιστολή στον Καθ’ ου η Αίτηση 1, με κοινοποίηση στις Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3, ημερομηνίας 1.7.2020 (Τεκμήριο 2), με την οποία τον ειδοποίησαν ότι οφείλει τα ενοίκια των μηνών Φεβρουαρίου 2018 έως Μαΐου 2020, προς €655.- μηνιαίως και €550.- ως υπόλοιπο του μηνός Ιουνίου 2020, σύνολο €18.890. Κάλεσαν δε τον Καθ’ ου η Αίτηση να τα καταβάλει εντός 21 ημερών. Οι Αιτητές τερμάτισαν τη συμφωνία ενοικίασης και κάλεσαν τον Καθ’ ου η Αίτηση να παραδώσει κενή και ελεύθερη κατοχή του επίδικου υποστατικού.

 

Πέραν του ότι τα έτη 2018, 2019 και 2020, παρουσιάζονται ως πλήρως εξοφλημένα στο Τεκμήριο 13, από τα Τεκμήρια 30, 31 και 32, φαίνεται ότι είχαν γίνει πληρωμές ενοικίων και κοινοχρήστων στα έτη 2019 και 2020, σε ποσό €580.- μηνιαίως, ενισχύοντας τη θέση του Καθ’ ου η Αίτηση 1 ότι δεν οφείλει το ποσό που διεκδικούν οι Αιτητές. Είναι η κρίση μας ότι, οι Αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση όφειλε, την 1.7.2020, είτε αυτά καθ’ αυτά τα ενοίκια των συγκεκριμένων μηνών, είτε εν γένει τα ποσά, που διεκδικούν με την επιστολή τους.

 

Είναι επίσης η κρίση μου, ότι η απαραίτητη έγκυρη πληροφόρηση περί της οφειλής του ενοικιαστή, πρέπει να περιλαμβάνει το ποσό το οποίο οφείλεται. Εάν δε το ποσό το οποίο απαιτείται είναι λανθασμένο και αβάσιμο, ακυρώνεται αυτό τούτο το υπόβαθρο της ειδοποίησης ως προειδοποίηση με βάση τον Νόμο. Κρίνω ότι ούτε το άρθρο 11(4) [8] εν προκειμένω, δεν βοηθά τους Αιτητές, ώστε να θεωρηθεί πως η επιστολή τους ημερομηνίας 1.7.2020, είναι επιστολή απαίτησης οφειλόμενων ενοικίων σύμφωνα με τον περί Ενοικιοστασίου Νόμο.

 

Περαιτέρω, η επιστολή ταχυδρομήθηκε στη διεύθυνση του επίδικου, ως συστημένη αλληλογραφία και επεστράφη ως αζήτητη (Τεκμήρια 3 και 29). Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 υποστήριξε ότι δεν φαίνεται ο αριθμός του καταστήματος στην πρόσοψη του επίδικου και ότι αυτό ισχύει και για άλλα καταστήματα στο εμπορικό συγκρότημα. Κατατέθηκε σχετικό φωτογραφικό υλικό (Τεκμήριο 8), κατά την αντεξέταση του κ. Ο., όπου πράγματι δεν φαίνονται αριθμοί στην πρόσοψη των συγκεκριμένων καταστημάτων που απεικονίζονται, περιλαμβανομένου και του επίδικου καταστήματος. Φαίνεται όμως καθαρά η ταμπέλα της επιχείρησης του Καθ’ ου η Αίτηση 1, επωνυμία η οποία ανεγράφη και σε φάκελο επιστολής που εστάλη στην Καθ’ ης η Αίτηση 3 και παραλήφθηκε (Τεκμήριο 28). Δεν ανεγράφη όμως στο φάκελο της επιστολής που εστάλη προς τον Καθ’ ου η Αίτηση 1.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 29(1) [9] του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν.23/83, ως τροποποιήθηκε, το οποίο ρυθμίζει την αποστολή ειδοποιήσεων σε θέσμιο ενοικιαστή, οι Αιτητές εδύναντο, μεταξύ άλλων, να αποστείλουν την επιστολή στον Καθ’ ου η Αίτηση 1, με ασφαλισμένο ταχυδρομείο, στην τελευταία γνωστή ταχυδρομική του διεύθυνση στην Κύπρο. Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 υποστήριξε ότι δεν έλαβε την ειδοποίηση από το Ταχυδρομείο, ή την ίδια την επιστολή, επειδή δεν υπάρχει αριθμός στην πρόσοψη του επίδικου καταστήματος του και επειδή δεν ανεγράφη τουλάχιστον η επωνυμία της επιχείρησης του στο φάκελο, η οποία φαίνεται στην πρόσοψη του επίδικου καταστήματος. Δηλαδή, οι Αιτητές δεν απέστειλαν επιστολή με πλήρη διεύθυνση. Οι Αιτητές δεν αντέταξαν ικανοποιητική, αντικρουστική μαρτυρία. Το βάρος απόδειξης της παραλαβής της επιστολής από τον Καθ’ ου η Αίτηση 1, φέρουν οι Αιτητές και κρίνουμε ότι δεν το απέσεισαν.

 

Κρίνουμε ότι δεν έχουν πληρωθεί οι γενικές αρχές που αφορούν την αποστολή ειδοποίησης και δεν εφαρμόζεται το μαχητό τεκμήριο ότι η ταχυδρόμηση γραμματοσημασμένης επιστολής που δεν επιστράφηκε από το Ταχυδρομείο, παραδόθηκε στον παραλήπτη (βλέπετε σχετικά σύγγραμμα Γ. Π. Κακογιάννη «Η Απόδειξη», σελίδα 50, παράγραφος 4-12, Theodorou v. The Abbot of Kykko Monastery and others (1965) 1 C.L.R. 303 και άρθρο 2 του περί Ερμηνείας Νόμου, Κεφ. 1, ως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, ορισμός της «επίδοσης με ταχυδρομείο»). Τα βασικά γεγονότα που γεννούν το τεκμήριο δεν έχουν αποδειχθεί ικανοποιητικά. Η επιστολή επιστράφηκε από το Ταχυδρομείο.

 

Τέλος, από όλα τα Τεκμήρια, φαίνεται ότι όντως οι Αιτητές είτε δεν έδιναν ιδιαίτερη σημασία στην ημέρα εντός τρέχοντος μήνα, όπου καταβαλλόταν το ενοίκιο, είτε ότι κατέστησαν αυτή ουσιώδη (of the essence), αλλά έδιναν σημασία μόνο εάν αυτό πληρωνόταν.

 

Τι συνάγεται από όλα τα πιο πάνω; Η μεταξύ των διαδίκων σχέση έχει πληγεί για διάφορους λόγους και έχει χαλάσει. Οι ιδιοκτήτες παραχώρησαν κατοχή και ο ενοικιαστής κατέχει και χρησιμοποιεί, ένα υποστατικό για το οποίο πλήρωνε ενοίκιο χαμηλότερο από αυτό που είχε συμφωνήσει και στη συνέχεια σταμάτησε να πληρώνει, αλλά οι προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος, για σκοπούς έξωσης Διατάγματος έξωσης, δεν πληρούνταν κατά τους ουσιώδεις προς την παρούσα υπόθεση χρόνους, ώστε να επιτύχει η υπόθεση των Αιτητών.

 

 

 

Νομική πτυχή:

Ψυχική πίεση (undue influence):

            Η σύμβαση ενοικίασης είναι μία ειδική σύμβαση, με όλα τα χαρακτηριστικά των συμβάσεων. Βασικό συστατικό της νόμιμης σύμβασης είναι η ελεύθερη συναίνεση. «Συμβάσεις είναι όλες οι συμφωνίες οι οποίες καταρτίζονται με την ελεύθερη συναίνεση μερών ικανών προς το συμβάλλεσθαι, για νόμιμη αντιπαροχή και νόμιμο σκοπό, οι οποίες δεν χαρακτηρίζονται ρητά από τον Νόμο αυτό ως άκυρες· τηρουμένων των διατάξεων του Νόμου αυτού, οι συμβάσεις δύνανται να καταρτίζονται γραπτά, ή προφορικά, ή μερικώς γραπτά και μερικώς προφορικά, ή δύνανται να συνάγονται από τη συμπεριφορά των μερών» (άρθρο 10(1) του περί Συμβάσεων Νόμου, Κεφ. 149, ως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα).

 

            Δύο ή περισσότεροι θεωρούνται ότι συναινούν όταν συμφωνούν για το ίδιο πράγμα με την ίδια έννοια (άρθρο 13), η δε συναίνεση θεωρείται ελεύθερη, όταν δεν προκαλείται με (άρθρο 14)-

«(α)    Εξαναγκασμό, όπως ορίζεται στο άρθρο 15· ή

(β)      ψυχική πίεση, όπως ορίζεται στο άρθρο 16· ή

(γ)      απάτη, όπως ορίζεται στο άρθρο 17· ή

(δ)      ψευδή παράσταση όπως ορίζεται στο άρθρο 18· ή

(ε)      πλάνη, τηρουμένων των διατάξεων των άρθρων 20, 21 και 22.

 

Συναίνεση θεωρείται ότι προκλήθηκε κατά τον πιο πάνω τρόπο, εφόσον αυτή δεν θα παρεχόταν ελλείψει του εν λόγω εξαναγκασμού, ψυχικής πίεσης, απάτης, ψευδούς παράστασης ή πλάνης.»

 

            Υπάρχει δε εξουσία ακύρωσης σύμβασης που συνάφθηκε συνεπεία ψυχικής πίεσης (άρθρο 20[10]). Παρά τη διαφορετική δικογράφηση στην Απάντηση και Ανταπαίτηση, οι Καθ’ ων η Αίτηση επικεντρώθηκαν στον και προώθησαν ισχυρισμό, περί άσκησης ψυχικής πίεσης για την υπογραφή από πλευράς του Καθ’ ου η Αίτηση 1, του δεύτερου ενοικιαστηρίου εγγράφου, Τεκμήριο 1. Το άρθρο 16 του περί Συμβάσεων Νόμου, ορίζει τη ψυχική πίεση:

«16(1) Η σύμβαση θεωρείται ότι συνάφθηκε συνεπεία «ψυχικής πίεσης» όταν οι σχέσεις που υπάρχουν μεταξύ των μερών είναι τέτοιες ώστε το ένα από αυτά να είναι σε θέση να κυριαρχεί επί της θέλησης του άλλου και να επωφελείται από τη θέση αυτή για να εξασφαλίσει αθέμιτο όφελος έναντι του άλλου.

(2)      Ειδικότερα και χωρίς επηρεασμό της πιο πάνω αρχής, θεωρείται ότι είναι σε θέση να κυριαρχεί επί της θέλησης άλλου, κάθε πρόσωπο το οποίο-

(α)      έχει πραγματική ή προφανή εξουσία επί του άλλου ή βρίσκεται σε σχέση εμπιστοσύνης έναντι του άλλου· ή

(β)      καταρτίζει σύμβαση με πρόσωπο, του οποίου η πνευματική ικανότητα είναι προσωρινά ή μόνιμα επηρεασμένη λόγω ηλικίας, ασθένειας ή πνευματικής ή σωματικής κατάπτωσης.

(3)      Όταν πρόσωπο το οποίο είναι σε θέση να κυριαρχεί επί της θέλησης άλλου, συμβάλλεται μαζί με αυτόν, και η συναλλαγή φαίνεται από μόνη της ή από τα αποδεικτικά στοιχεία που προσάθχηκαν, ότι είναι υπέρμετρα επαχθής, το βάρος απόδειξης ότι η σύμβαση δεν συνάφθηκε συνεπεία ψυχικής πίεσης φέρει το πρόσωπο που είναι σε θέση να κυριαρχεί επί της θέλησης του άλλου.»

 

            Η Αρχή της ψυχικής πίεσης εφαρμόζεται στο Δίκαιο της Επιείκειας (Equity). Η εφαρμογή της Αρχής της ψυχικής πίεσης, είχε πρόθεση να διασφαλίσει ότι δεν θα πρέπει να επιτραπεί σε κανένα να διατηρήσει το όφελος που πρόκυψε από το δόλο του ή την παράνομη πράξη του και η αρχή αυτή επεκτείνεται σε όλες τις υποθέσεις στις οποίες η επιρροή αποκτάται και καταχράται, όπου η εμπιστοσύνη επιδεικνύεται και προδίδεται.

 

Για το εφαρμοστέο δίκαιο και τις νομικές αρχές σε σχέση με τη ψυχική πίεση σε συμβάσεις, βλέπετε το Αγγλικό σύγγραμμα Chitty on Contracts – General Principles, 25^η έκδοση, παράγραφοι 502-206 και 510-516, τις Αγγλικές αυθεντίες Allcard v. Skinner (1887) 36 Ch. D. 145, Baudains v. Richardson (1906) A.C. 169, Noriah v. Omar (1929) A.C. 127, Mutual Finance Ltd. v. Wetton (1937) 1 KB 389, Tufton v. Sperni (1952) 2 TLR 516, Zamet v. Hyman (1961) 3 All E.R. 933, Lloyds Bank Ltd. v. Bundy (1974) 3 W.L.R. 501, In re Craig (deceased) (1971) Ch. 95, Re Brocklehurst (deceased) (1978) 1 All E.R. 767, Bank of Credit and Commerce International SA v. Aboody (1990) 1 QB 923 και τις Κυπριακές αυθεντίες Patsalidou v. Kyriakides (1979) 1 C.L.R. 71, Χαραλάμπους v. Αριστοτέλους (2001) 1(Β) Α.Α.Δ. 750, Σ.Π.Ε. Αγίας Φυλάξεως v. Πουλλά κ.ά. (2004) 1(Β) Α.Α.Δ. 961, Ζαχαριάδη v. Universal Life Insurance Co Ltd. κ.ά., Πολιτική Έφεση 144/2013, απόφαση ημερομηνίας 16.4.2019, ECLI:CY:AD:2019:A145, Δ.Π. το γένος Ε.Χ. v. Α.Π., Πολιτική Έφεση Αρ. 241/2014, απόφαση ημερομηνίας 5.12.2022, ECLI:CY:AD:2022:A474 και Σταύρου Κωνσταντίνου v. Βάσου Θεοδώρου, Πολιτική Έφεση Αρ. 388/2014, απόφαση ημερομηνίας 3.4.2023, ECLI:CY:AD:2023:A126. Συνάγονται οι πιο κάτω αρχές και προϋποθέσεις:

 

            Οι συμβάσεις οι οποίες είναι ακυρώσιμες λόγω ψυχικής πίεσης, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: στην πρώτη κατηγορία περιλαμβάνονται οι συμβάσεις στις οποίες δεν υπάρχει το στοιχείο της ειδικής σχέσης μεταξύ των μερών και στη δεύτερη κατηγορία, οι συμβάσεις που υπάρχει η ειδική σχέση, εμπιστευτική ή εξαρτώμενη όπως γονέα και τέκνου, κηδεμόνα και κηδεμονευόμενου, δικηγόρου και πελάτη, ιατρού και ασθενούς, αλλά δεν περιορίζεται μόνο σ’ αυτές τις ειδικές σχέσεις, όπου η εξάρτηση του ενός θέτει τον άλλο σε πλεονεκτική θέση να εξασκήσει επιρροή επ’ αυτού, ικανή να χρησιμοποιηθεί άδικα. Αν το ένα μέρος αποδείξει ότι κατά το χρόνο της ετεροβαρούς σύμβασης, υπήρχε σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των συμβαλλομένων, προκύπτει το τεκμήριο της ψυχικής πίεσης.

 

Έτσι, στην πρώτη κατηγορία η ψυχική πίεση πρέπει να αποδεικνύεται ως πραγματικό γεγονός από το συμβαλλόμενο που αξιώνει την ακύρωση σύμβασης. Θα πρέπει να αποδειχθεί θετικά ότι η επιρροή που άσκησε το ένα μέρος επί του άλλου, υπήρξε ο αποφασιστικός παράγων για τη σύναψη της συμφωνίας, η οποία δεν θα λάμβανε χώραν αν δε μεσολαβούσε η άσκηση της επιρροής. Το βάρος απόδειξης είναι στο διάδικο ο οποίος επιδιώκει να αποφύγει τη συναλλαγή. Θα πρέπει να καταδείξει ότι το άλλο μέρος άσκησε πραγματικό εξαναγκασμό ή τέτοιο βαθμό γενική κυριαρχία ή έλεγχο, ώστε να υπονομεύθηκε ουσιωδώς η δυνατότητα του αναίτιου μέρους να καταλήξει σε ανεξάρτητη απόφαση.

 

Στη δεύτερη κατηγορία, η ψυχική πίεση τεκμαίρεται ότι υπάρχει και το μέρος στο οποίο έχει εναποτεθεί εμπιστοσύνη, έχει το βάρος απόδειξης ότι αυτός που τον εμπιστεύθηκε και επιδιώκει την ακύρωση της σύμβασης, ενήργησε οικειοθελώς, δηλαδή ήταν ελεύθερος και καλά πληροφορημένος να προβεί ο ίδιος σε ανεξάρτητη εκτίμηση της ωφελιμότητας της σύμβασης. Το τεκμήριο εγείρεται μόνο αν η συναλλαγή ήταν υπερβολικά επαχθής για το πρόσωπο που επηρεάστηκε και το βάρος απόδειξης, όπως φαίνεται πιο πάνω, αντιστρέφεται.

 

Μεταξύ του διευθυντή των Αιτητών, Μ.Α.1 και του Καθ’ ου η Αίτηση 1, δεν υπήρχε σχέση εμπιστοσύνης και/ή εξάρτησης. Αντίθετα, οι δύο πλευρές, που είχαν ήδη υπογράψει ένα συμβόλαιο ενοικίασης το Μάρτιο 2015, είχαν αρχίσει να έχουν προβλήματα και συγκρούσεις, από τον Ιούλιο 2015, σύμφωνα με τον Καθ’ ου η Αίτηση 1, ενώ το δεύτερο συμβόλαιο ενοικίασης, υπεγράφη το Δεκέμβριο 2015 ή Ιανουάριο 2016. Τα γεγονότα της υπόθεσης δεν εμπίπτουν στη δεύτερη κατηγορία. Εμπίπτουν στην πρώτη κατηγορία;

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 έχει το βάρος απόδειξης της άσκησης ψυχικής πίεσης από πλευράς του Μ.Α.1 και των Αιτητών, ως πραγματικό γεγονός. Πρέπει να αποδείξει ότι ασκήθηκε πάνω του επιρροή και γι’ αυτό υπέγραψε το δεύτερο συμβόλαιο, το οποίο διαφορετικά δεν θα υπέγραφε, ότι ασκήθηκε πραγματικός εξαναγκασμός και υπονομεύθηκε η δυνατότητα του Καθ’ ου  Αίτηση 1 να καταλήξει σε ανεξάρτητη απόφαση εάν θα υπέγραφε το Τεκμήριο 1 ή όχι.

 

Είναι η κρίση μου ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 δεν έχει αποσείσει το βάρος απόδειξης το οποίο φέρει. Επιθυμεί να αποφύγει τη σύμβαση Τεκμήριο 1, την οποία ελεύθερα υπέγραψε και η οποία προσθέτει χώρους και αντιπαροχή γι’ αυτούς, μεταξύ άλλων, στην αρχική σύμβαση ενοικίασης. Η επιθυμία αυτή δεν αποτελεί απόδειξη άσκησης ψυχικής πίεσης από πλευράς των Αιτητών και του διευθυντή των. Η σύμβαση Τεκμήριο 1 δεν είναι ακυρώσιμη και δεν ακυρώθηκε νόμιμα από τον Καθ’ ου η Αίτηση 1.

 

Έξωση για καθυστερημένα ενοίκια:

Σύμφωνα με το άρθρο 11(1) του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν.23/83 ως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, απαγορεύεται η ανάκτηση κατοχής ακινήτου που καλύπτεται από τον Νόμο, σαν κανόνας και μόνο κατ’ εξαίρεσην επιτρέπεται στις συγκεκριμένες περιπτώσεις που αναφέρονται σ’ αυτό το άρθρο, περιλαμβανομένης της οφειλής ενοικίου που κατέστη πληρωτέο [11]. Οι προϋποθέσεις είναι οι ακόλουθες και πρέπει να ικανοποιηθούν σωρευτικά:

α)       Το επίδικο υποστατικό να ευρίσκεται εντός των ορίων ελεγχόμενης περιοχής.

β)       Το επίδικο να είχε συμπληρωθεί μέχρι την 31.12.1999 και να ήταν υπό ενοικίαση ή να προσφερόταν προς ενοικίαση κατά την εν λόγω ημερομηνία.

γ)       Ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 να είναι θέσμιος ενοικιαστής.

δ)       Να έχει σταλεί γραπτή ειδοποίηση απαιτήσεως του ενοικίου στον Καθ’ ου η Αίτηση 1 εκ μέρους των Αιτητών, σύμφωνα με τον Νόμο.

ε)        Είκοσι μία μέρες μετά την επίδοση της γραπτής ειδοποίησης να οφείλεται ενοίκιο ή μέρος αυτού και το ρηθέν ποσό να μην έχει προσφερθεί.

στ)      Την ημέρα καταχώρισης της Αίτησης να οφείλεται ενοίκιο ή μέρος αυτού και το εν λόγω ποσό να είναι νομίμως οφειλόμενο. Βλέπετε Megarry’s The Rent Acts, 10η έκδοση, Τόμος 1, σελίδα 267: “Rent is ‘lawfully due’ as soon as the proper date for payment has arrived”.

(ζ)       Εντός δεκατεσσάρων ημερών από την επίδοση της Αιτήσεως στον Καθ’ ου η Αίτηση 1, να μην έχουν καταβληθεί τα οφειλόμενα ενοίκια.

(η)      Ή εάν αυτά έχουν καταβληθεί, ο ενοικιαστής διαρκούσης της ενοικιάσεως συστηματικά δεν κατέβαλλε το νομίμως οφειλόμενο ενοίκιο.

 

Σύμφωνα με την ενώπιον μας μαρτυρία, δεν πληρούνται όλες οι πιο πάνω προϋποθέσεις. Περαιτέρω, είναι η κρίση μας ότι για να επικαλεστεί επιτυχώς ο ιδιοκτήτης συστηματική καθυστέρηση στην καταβολή του ενοικίου, ώστε να εκδοθεί Διάταγμα έξωσης στα πλαίσια Αίτησης έξωσης, παρόλο που το ενοίκιο που ζητείται με την Αίτηση έξωσης, εξοφλήθηκε εντός των 14 ημερών από την επίδοση αυτής, θα πρέπει να είχε σταλεί στο θέσμιο ενοικιαστή επιστολή προειδοποίησης για την εξόφληση συγκεκριμένου ενοικίου, να είχε παρέλθει άπρακτη η προθεσμία των 21 ημερών από την επίδοση της επιστολής και να είχε ούτως γεννηθεί το δικαίωμα του ιδιοκτήτη να καταχωρίσει την Αίτηση έξωσης.

 

Με άλλα λόγια, είναι η κρίση μας ότι ο σκοπός του νομοθέτη δεν ήταν να δίδει το δικαίωμα στον ιδιοκτήτη να καταχωρίσει Αίτηση έξωσης λόγω συστηματικής καθυστέρησης στην καταβολή ενοικίου, αλλά να δίδει το δικαίωμα στον ιδιοκτήτη να ζητήσει την έκδοση Διατάγματος έξωσης στα πλαίσια Αίτησης έξωσης, η οποία είχε νομίμως καταχωρηθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου, παρόλο που το οφειλόμενο ποσό εξοφλήθηκε εντός των 14 ημερών από την επίδοση της Αίτησης έξωσης, επειδή ο ενοικιαστής επιδείκνυε συστηματική καθυστέρηση στην καταβολή των ενοικίων. Βλέπετε σχετικά την πρόσφατη αυθεντία Γεωργίου Ζαβρίδη v. Δήμου Πάφου, Πολιτική Έφεση 230/2020, Απόφαση ημερομηνίας 17.11.2023.

 

Στην προκείμενη περίπτωση, οι Αιτητές δεν έχουν αποδείξει ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση 1 όφειλε το ποσό το οποίο διεκδικούν με την κυρίως Αίτηση, κατά το χρόνο καταχώρησης αυτής και δεν έχουν αποδείξει τη συστηματική καθυστέρηση στην καταβολή των ενοικίων υπό του Καθ’ ου η Αίτηση 1.

 

Εφόσον η Αίτηση αποτυγχάνει εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση 1, για τους λόγους που καταγράφονται, θεωρούμε περιττό να εξετάσουμε την ευθύνη των Καθ’ ων η Αίτηση 2 και 3, ως εγγυητών, έναντι των Αιτητών.

 

Ανταπαίτηση:

Εκ των ανωτέρω, από τα όσα έχουν αποδειχθεί και καταδειχθεί ενώπιον μας, αποτελεί εύρημα του Δικαστηρίου ότι δυνατόν να επιτύχει η Ανταπαίτηση του Καθ’ ου η Αίτηση 1 μόνο αναφορικά με το ποσό που έχει καταβληθεί για λογαριασμούς Υδατοπρομήθειας και αναλογίας επιβάρυνσης αποχετευτικού, ήτοι €1.614,57. Όσον αφορά την απαίτηση για την έκδοση Διατάγματος εναντίον των Αιτητών, ώστε να μην παραβιάζουν το δικαίωμα του Καθ’ ου η Αίτηση 1 στην ειρηνική απόλαυση (quiet possession) του επίδικου υποστατικού, ο κάθε ενοικιαστής δικαιούται σε ειρηνική απόλαυση του μίσθιου και στην παρούσα υπόθεση δεν έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει η ανάγκη έκδοσης τέτοιου Διατάγματος, επειδή υπήρξε παραβίαση αυτού του δικαιώματος, ρητού ή εξυπακουόμενου.

 

Απόφαση:

Ως εκ των ανωτέρω και με τη σύμφωνο γνώμη των Παρέδρων, η υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των Καθ’ ου η Αίτηση 1, 2 και 3 και εναντίον των Αιτητών, ως αυτά θα υπολογισθούν από τον Γραμματέα και εγκριθούν από το Δικαστήριο, στην κλίμακα €10.000 έως €50.000.

 

Στα πλαίσια της Ανταπαίτησης, εκδίδεται απόφαση υπέρ του Καθ’ ου η Αίτηση 1 και εναντίον των Αιτητών, για το ποσό των €1.614,57, αχρεωστήτως καταβληθέν για λογαριασμούς υδατοπρομήθειας και αναλογίας επιβάρυνσης αποχετευτικού, πλέον νόμιμο τόκο. Οι λοιπές απαιτήσεις αποτυγχάνουν και απορρίπτονται. Δεν εκδίδεται οποιαδήποτε άλλη διαταγή για έξοδα στα πλαίσια της Ανταπαίτησης.

 

 

(Υπ.) ………………………………….

                                                                               Λ. Σ. Καμμίτση             

Πρόεδρος                 

Πιστόν Αντίγραφον

 

            Γραμματέας

 

ΛΣΚ/ΕΠ