ΔΙΚΑΣTHΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

 

Ενώπιον:      Λ.Σ. Καμμίτση, Προέδρου

Αίτηση Αρ.: Ε143/22

(i-justice)

Μεταξύ:

Ε. Σ. Γ., ΑΔΤ [   ], Στρόβολος, [   ] Λευκωσία

Αιτήτριας

και

 

1. INNOBOXES TRADE LTD, HE 322043, Γιάννη Στεφανίδη 4 A, Παλλουριώτισσα, 1047 Λευκωσία

2. Χ. Σ., [   ], Παλλουριώτισσα, [   ] Λευκωσία

Καθ' ων η Αίτηση

------------------------------------------------------------------------

Αίτηση για οικονομική εξέταση

14 Ιουλίου 2025

Για την Αιτήτρια: κ. Χρ. Ν. Ματθαίου

Για τους Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2: κα. Σιακαλλή και κα. Πελοπίδα για κ.κ. Κούσιος, Κορφιώτης, Παπαχαραλάμπους Δ.Ε.Π.Ε.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Με αίτηση δια κλήσεως ημερομηνίας 13.2.2024, η Αιτήτρια στην κυρίως Αίτηση, εξαιτείται ως ακολούθως:

 

«Α.     Διεξαγωγή έρευνας και εξέταση των εξ' αποφάσεως οφειλετών - Καθ' ων η Αίτηση 1 INNOBOXES TRADE LTD, διά της διευθύντριας τους Χ. Σ., αναφορικά με την οικονομική τους κατάσταση και/ή οποιεσδήποτε δωρεές, παραδόσεις, μεταβιβάσεις, επιβαρύνσεις ή διακινήσεις ή απόκρυψη οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα να παρεμποδιστεί ο πιστωτής στην είσπραξη του εξ' αποφάσεως χρέους ή μέρους αυτού.

Β.      Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσονται οι εξ' αποφάσεως οφειλέτες - καθ’ ων η αίτηση 1 INNOBOXES TRADE LTD, διά της διευθύντριας τους Χ. Σ., όπως πληρώσουν το εξ' αποφάσεως χρέος τους και τα έξοδα με δόσεις κατά τις ημερομηνίες και στα ποσά που ήθελε κρίνει εύλογα και εντός των οικονομικών δυνατοτήτων τους.

Γ.       Διάταγμα αποκοπής απολαβών.

Δ.      Οποιοδήποτε άλλο Διάταγμα που το Σεβαστό Δικαστήριο ήθελε θεωρήσει εύλογο και δίκαιο.

Ε.      Έξοδα και Φ.Π.Α.»

 

Η υπό εξέταση αίτηση βασίζεται στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο, Κεφ. 6, Μέρος VIII και IX, όπως τροποποιήθηκε και στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.48 θθ.1, 2, 3, 8 και 9. Συνοδεύεται από ένορκο δήλωση της κας. Α. Κ., από τη Λευκωσία. Η κα. Κ. κατέθεσε ότι είναι υπάλληλος στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί την Αιτήτρια και είναι εξουσιοδοτημένη από την τελευταία να προβεί στη δήλωση της. Γνωρίζει τα γεγονότα προσωπικά ή από μελέτη του φακέλου της υπόθεσης και από το δικηγόρο που τη χειρίζεται.

 

Δυνάμει αποφάσεως του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λευκωσίας, ημερομηνίας 20.3.2023, οι Καθ' ων η Αίτηση 1 πρέπει να πληρώσουν στην Αιτήτρια το ποσό των €37.600.- ως οφειλόμενα ενοίκια για την περίοδο από 1.2.2019 μέχρι 31.12.2022, πλέον τόκο προς 2% ετησίως από 22.12.2022 μέχρις εξοφλήσεως, πλέον €800.- μηνιαίως ως ενδιάμεσα οφέλη από 1.1.2023 μέχρι παράδοσης ελεύθερης της κατοχής, πλέον τόκο προς 2% ετησίως επί εκάστου ποσού εκ €800.- από την ημερομηνία που καθίσταται πληρωτέο μέχρις εξοφλήσεως, πλέον €1.115 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., πλέον τόκο προς 2% ετησίως από 22.12.2022 μέχρις εξοφλήσεως, πλέον €33.- έξοδα επίδοσης, πλέον €42.- έξοδα απόφασης.

 

Στα πλαίσια εκτέλεσης εντάλματος κατάσχεσης κινητής περιουσίας, οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 κατέβαλαν το ποσό των €5.000.- έναντι του εξ’ αποφάσεως χρέους τους. Η μάρτυρας κατέθεσε ότι είναι απαραίτητο όπως οι Καθ' ων η Αίτηση 1 εξεταστούν σχετικά με την οικονομική τους κατάσταση και/ή οποιεσδήποτε δωρεές, παραδόσεις, μεταβιβάσεις, επιβαρύνσεις ή διακινήσεις ή απόκρυψη οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου, το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα την παρεμπόδιση είσπραξης του εξ' αποφάσεως χρέους ή μέρος αυτού.

 

Από έρευνα που έγινε στο γραφείο του Εφόρου Εταιρειών, προέκυψε ότι η κα. Χ. Σ. είναι διευθύντρια των Καθ' ων η Αίτηση 1 και συνεπώς, γνωρίζει καλά τα οικονομικά των Καθ' ων η Αίτηση και μπορεί να εξεταστεί σχετικά. Οι Καθ' ων η Αίτηση 1, δύνανται να καταβάλλουν μηνιαίες δόσεις έναντι του εξ’ αποφάσεως χρέους τους και να εκδοθεί προς τούτο σχετικό Διάταγμα αποκοπής απολαβών.

 

Ένσταση:

Ένσταση εκ μέρους της Καθ’ ης η Αίτηση 1, καταχωρήθηκε την 11.9.2024 και αυτή βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.48 θθ.1 - 4, 11, στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο, Κεφ. 6, Μέρος VIII και IX, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον Ν.134(Ι)/99, άρθρα 82(α) και 84-86, στις γενικές και συμφυείς εξουσίες, στην πρακτική του Δικαστηρίου και την Νομολογία. Οι λόγοι ένστασης είναι οι ακόλουθοι:

 

«1.     Η αίτηση είναι ελλιπής και/ή λανθασμένα βασιζόμενη στις νομικές αρχές και/ή κανονισμούς.

2.       Η οικονομική κατάσταση της Καθ' ης η Αίτηση 1 είναι κακή.

3.       Η Καθ’ ης η Αίτηση 1 αδυνατεί να πληρώσει το εξ' αποφάσεως χρέος της και/ή δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό δια μηνιαίων δόσεων έναντι του εξ αποφάσεως χρέους.

4.       Η Ενόρκως Δηλούσα δεν αποκαλύπτει την πηγή των πληροφοριών της και/ή δεν προσέρχεται με καθαρά χέρια στο Δικαστήριο και/ή αποκρύπτει γεγονότα.

5.       Η Καθ' ης η Αίτηση 1 έχει να αντιμετωπίσει άλλα χρέη και/ή οφειλές και/ή δάνεια εκ των οποίων αρκετά προηγούνται της παρούσας οφειλής.

6.       Η αίτηση είναι καταχρηστική και/ή καταπιεστική και/ή παράτυπη και/ή νόμω και/ή ουσία αβάσιμη.

7.       Η Καθ’ ης η Αίτηση 1 δεν έχει καταβάλει κανένα ποσό μέχρι σήμερα προς την Αιτήτρια.»

 

Την ένσταση συνοδεύει ένορκος δήλωση της κας. Χ. Σ., από τη Λευκωσία. Η ενόρκως δηλούσα λέγει ότι είναι η Καθ' ης η Αίτηση 2 στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση και Διευθύντρια της Καθ’ ης η Αίτηση 1 εταιρείας. Γνωρίζει προσωπικά τα γεγονότα που αφορούν στην παρούσα και έχει τύχει συμβουλής από τους δικηγόρους της.

 

Στις 20.3.2023 εκδόθηκε από το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων, απόφαση στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο υπόθεση, εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση 1, όπως πληρώσει τα κάτωθι ποσά:

α)       €37.600,00 οφειλόμενα ενοίκια για την περίοδο από 1.2.2019 μέχρι 3.12.2022, εντόκως προς 2% ετησίως από 22.12.2022 μέχρις εξοφλήσεως,

β)       €800,00 μηνιαίως, ως ενδιάμεσα οφέλη από 1.1.2023 μέχρι παράδοσης ελεύθερης της κατοχής, εντόκως προς 2% ετησίως επί εκάστου ποσού εκ €800,00 από την ημερομηνία που καθίσταται πληρωτέο μέχρις εξοφλήσεως

γ)       €1.115,00 δικηγορικά έξοδα πλέον Φ.Π.Α., εντόκως προς 2% ετησίως από 22.12.2022 μέχρις εξοφλήσεως, πλέον €33,00 έξοδα επιδόσεων, πλέον €42,00 έξοδα εκδόσεως της παρούσας απόφασης.

 

Η κα. Σ. απορρίπτει την υπό εξέταση αίτηση και την ένορκο δήλωση που τη συνοδεύει. Η παρούσα οικονομική κατάσταση της Καθ’ ης η Αίτηση 1, η οποία έχει μεταβληθεί ουσιαστικά από το 2020, δικαιολογεί ότι δεν είναι σε θέση να πληρώνει στην Αιτήτρια οποιοδήποτε ποσό δια μηνιαίων δόσεων, ούτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, προς ικανοποίηση του εξ' αποφάσεως χρέους.         Η Καθ' ης η Αίτηση 1 δραστηριοποιούνταν στον τομέα της εισαγωγής και πώλησης ενδυμάτων, λειτουργώντας ως κατάστημα ρούχων. Κατά το μήνα Φεβρουάριο και αρχές Μαρτίου 2020, η επιχείρηση της μάρτυρος, δηλαδή η Καθ' ης η Αίτηση 1, αντιμετώπισε σοβαρές δυσκολίες. Παρέλαβε εμπορεύματα για το κατάστημα αξίας €14.000,00 πλέον τα μεταφορικά, τα οποία δεν κατάφερε να εξοφλήσει προς τον προμηθευτή της. Κατά ή περί τις 23.3.2020, επιβλήθηκαν περιοριστικά μέτρα κατά της έξαρσης του κορωνοϊού, συμπεριλαμβανομένου και του lockdown, τα οποία διήρκεσαν μέχρι τις 4 Μαΐου του ίδιου έτους.

 

Μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων, η μάρτυρας διαπίστωσε ότι το απόθεμα της είχε «παραγίνει», λόγω της αλλαγής των καιρικών συνθηκών, επιβάλλοντας την εισαγωγή νέου εμπορεύματος. Η πανδημία είχε επιφέρει σημαντικές αλλαγές στις καταναλωτικές συνήθειες, με αποτέλεσμα τη μείωση της ζήτησης για τα προϊόντα της. Προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτή την κρίση με προσφορές και προσαρμογή των προσφερόμενων υπηρεσιών, ωστόσο το ενδιαφέρον των πελατών παρέμεινε χαμηλό. Ως εκ τούτου, τα εισοδήματα της Καθ’ ης η Αίτηση 1 μειώθηκαν δραστικά, μέχρις ότου μηδενίστηκαν.

 

Ως εκ των ανωτέρω, η Καθ' ης η Αίτηση 1 υπέστηκε τεράστιο οικονομικό πλήγμα, με πάρα πολύ σημαντική μείωση του κύκλου εργασιών της, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να ανταπεξέλθει στις οικονομικές της υποχρεώσεις. Η μάρτυρας κατέθεσε ότι οι οικονομικές καταστάσεις της Καθ’ ης η Αίτηση 1 δεν ετοιμάστηκαν από το 2020 μέχρι σήμερα, εξαιτίας του γεγονότος ότι έχει οφειλές προς τους λογιστές της, οι οποίες ανέρχονται στο ποσό των €2.257,50. Στο παρόν στάδιο, η Καθ’ ης η Αίτηση 1 δεν διεξάγει οποιεσδήποτε εργασίες και παραμένει ανενεργή. Περαιτέρω, παρά τις επιστολές υπενθύμισης που έχουν αποσταλεί από τον Έφορο Εταιρειών, η εταιρεία δεν έχει διαγραφεί από το Μητρώο Εταιρειών, λόγω ενστάσεων που έχουν κατατεθεί από πιστωτές.

 

Η Καθ’ ης η Αίτηση 1 έχει οφειλές προς το Φόρο Εισοδήματος, οι οποίες ανέρχονται στο ποσό των €3.621,03. Το ποσό αυτό παραμένει ανεξόφλητο, επιβαρύνοντας περαιτέρω την οικονομική κατάσταση της εταιρείας. Ως εκ των ανωτέρω, διαφαίνεται ότι η Καθ’ ης η Αίτηση 1 αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, καθότι εδώ και τέσσερα χρόνια δεν διεξάγει οποιεσδήποτε εμπορικές δραστηριότητες. Οι υποχρεώσεις της προς τρίτους παραμένουν σε εκκρεμότητα, ενώ η οικονομική της κατάσταση είναι σε πλήρη κατάρρευση, χωρίς να υπάρχει οποιοσδήποτε άλλος πόρος ή βοήθεια που να επιτρέπει την κάλυψη των χρεών της.

 

Λαμβάνοντας υπόψην την ανυπαρξία πόρων και τη συνολική οικονομική κατάσταση της εταιρείας, η Αιτήτρια δεν δικαιούται στην έκδοση οποιουδήποτε διατάγματος μηνιαίων δόσεων εναντίον της Καθ' ης η Αίτηση 1.

 

Το Δικαστήριο σημειώνει ότι, στην ένορκο δήλωση της κυρίας Σταύρου, αφενός μεν δεν προσκομίστηκαν στοιχεία που να καταδεικνύουν τις οφειλές της Καθ’ ης η Αίτηση 1 σε τρίτα πρόσωπα ή στο Κράτος, πχ. στο Φόρο Εισοδήματος, ενώ με την προφορική μαρτυρία της, αντικρούστηκαν δηλώσεις στη γραπτή μαρτυρία της, όπως λόγου χάριν, ότι μειώθηκε δραστικά ο κύκλος εργασιών της εταιρείας καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού και της υιοθέτησης μέτρων από το Κράτος, ή ότι η εταιρεία, εν τέλει, δεν έχει δάνεια, όπως αναφέρθηκε αρχικά και περιλαμβάνεται και στους λόγους ένστασης.

 

Ιστορικό:

Απόφαση στην κυρίως Αίτηση:

Στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση, εκδόθηκε Απόφαση εναντίον των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, ερήμην των, την 20.3.2023, ως αναφέρεται στις ένορκες δηλώσεις που συνοδεύουν την αίτηση και την ένσταση (βλέπετε ανωτέρω), καθώς και Διάταγμα έξωσης της Καθ’ ης η Αίτηση 1 από υποστατικό στη Λεωφόρο Σταυρού, στο Στρόβολο, Λευκωσία.

 

Διαδικασία:

Επειδή η υπό εξέταση αίτηση όχι μόνο δεν άπτεται της ουσίας της υπόθεσης, αλλά πρόκειται για αίτηση μετά την απόφαση και η ουσία έχει εξεταστεί, ερμηνεύοντας τον περί Ενοικιοστασίου Νόμο, Ν. 23/83 όπως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα και τους περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικούς Κανονισμούς του 1983, όπως αυτοί έχουν τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, έκρινα ότι η παρουσία Παρέδρων δεν ήταν αναγκαία και το Δικαστήριο συνεδρίασε με μονομελή σύνθεση.

 

Προφορική μαρτυρία:

Η κα. Χ. Σ., Καθ’ ης η Αίτηση 2 και ενόρκως δηλούσα, κατέθεσε και προφορικά, εξετάστηκε από το Δικαστήριο και αντεξετάστηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο της Αιτήτριας. Επανέλαβε ότι η Καθ’ ης η Αίτηση 1 εταιρεία δεν λειτουργεί σήμερα και δεν έχει εισοδήματα. Τα προβλήματα άρχισαν το 2019, αλλά ήταν διαχειρίσιμα. Με τον κορωνοϊό, τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα. Κάθε χρόνο, γινόταν ξεπούλημα, η εταιρεία εισέπραττε χρήματα και η μάρτυρας έδινε τα ενοίκια. Αυτό γινόταν το Φεβρουάριο και η εταιρεία έπαιρνε πολλά λεφτά τότε. Το Φεβρουάριο 2019, δεν πλήρωσε αλλά δεν θυμάται γιατί, μάλλον δεν θα είχε την οικονομική δυνατότητα η εταιρεία τότε.

 

Η κα. Σ. κατέθεσε ότι, το 2020, η εταιρεία εισήγαγε εμπόρευμα. Ήλθε το lockdown και δεν μπορούσε να πουλήσει. Στη συνέχεια, έπρεπε να φέρει άλλο εμπόρευμα. Η εταιρεία που την προμήθευε, είχε επίσης lockdown. Η ίδια πίστευε ότι θα τα καταφέρει. Την 16.5.2023, παρέδωσε την κατοχή. Εν τω μεταξύ, η εταιρεία είχε συνεχίσει τη δραστηριοποίηση της. Δεν είχε εισόδημα αλλά έφερνε εμπόρευμα. Η εταιρεία εμπορευόταν ρούχα. Είχε φέρει ανοιξιάτικο εμπόρευμα και ήταν και το Πάσχα. Ο κόσμος κάτι αγοράζει το Πάσχα. Η μάρτυς μπήκε ξανά στο κατάστημα το Μάιο, με άλλες θερμοκρασίες, δεν μπορούσε να πουλήσει εκείνο το εμπόρευμα και έπρεπε να φέρει νέο.

 

Ερωτώμενη απάντησε ότι έχει το εμπόρευμα του Φεβρουαρίου 2020. Έκαναν συμφωνία και έδωσε €5.000 έναντι του εξ’ αποφάσεως χρέους, την 16.5.2023. Το εμπόρευμα είναι σε αποθήκη στο σπίτι της. Είναι γυναικεία ρούχα αλλά δεν μέτρησε πόσα κομμάτια είναι. Η επόμενη εισαγωγή πρέπει να έγινε μέσα στο Μάιο. Κάποια πουλήθηκαν και κάποια έμειναν. Δεν γνωρίζει πόσα χρήματα εισπράχθηκαν από το εμπόρευμα που πωλήθηκε. Πρέπει να έγινε άλλη εισαγωγή το Σεπτέμβριο 2020. Υπάρχει αδιάθετο εμπόρευμα. Το lockdown επιβλήθηκε ακόμα δύο φορές. Η επόμενη εισαγωγή είχε γίνει το Φεβρουάριο 2021. Υπάρχει και απ’ αυτήν αδιάθετο εμπόρευμα και η κα. Σ. δεν γνωρίζει τι εισπράχθηκε. Τα ίδια ισχύουν και για την εισαγωγή που έγινε το Μάιο 2021. Επόμενη εισαγωγή πρέπει να έγινε, όπως είπε, το Σεπτέμβριο 2021, το Φεβρουάριο 2022 και το Μάιο 2022. Πρέπει να κοιτάξει τις Καταστάσεις της εταιρείας για το τι εισπράχθηκε, αλλά η απάντηση της δεν μπορεί να είναι καθαρή, επειδή μπορεί να είχε πωληθεί και εμπόρευμα από προηγούμενες εισαγωγές.

 

Επόμενες εισαγωγές, το Σεπτέμβριο 2022 και το Φεβρουάριο 2023. Υπάρχει αδιάθετο προϊόν και, αναφορικά με την εισαγωγή Σεπτεμβρίου, η μάρτυρας δεν θυμόταν πόσα στοίχησε. Από την εισαγωγή του Φεβρουαρίου, μάλλον δεν εισπράχθηκε ποσό επειδή έγινε η έξωση. Δεν έγινε άλλη εισαγωγή. Προσπάθησε να πωλήσει το εμπόρευμα που υπήρχε. Για εμπόρευμα αξίας πχ. €5.000, της πρόσφεραν €500.- και έτσι, δεν πούλησε.

 

Η εταιρεία δεν έχει δάνεια, έχει όμως οφειλές στον Φ.Π.Α., στον Έφορο Εταιρειών και στο Δήμο Στροβόλου, για τις οποίες, ειρήσθω εν παρόδω, δεν παρουσιάστηκε οποιοδήποτε σχετικό αποδεικτικό στοιχείο, όπως σημειώνεται και πιο πάνω. Παρουσιάστηκε μόνο οφειλή προς τους Λογιστές της εταιρείας, ύψους €2.257,50 (Τεκμήριο 3 στην ένορκο δήλωση της κας. Σ.). Κατέθεσε ότι στον Φ.Π.Α., οφείλεται ποσό €3.600 από τον Ιανουάριο 2023, που καλύπτει την περίοδο Ιανουαρίου – Μαρτίου. Οφείλει και τον Ιανουάριο – Μάρτιο 2024, αλλά είχε προηγούμενες οφειλές που μετέφεραν. Έγινε εκπρόθεσμη πληρωμή. Η μάρτυρας δεν εξήγησε πώς οφείλει η εταιρεία Φ.Π.Α. για την τριμηνία Ιανουαρίου – Μαρτίου 2024, εφόσον το κατάστημα είχε παραδοθεί από το Μάιο 2023 και η εταιρεία δεν εργαζόταν. Περαιτέρω, στο Τεκμήριο 1 της ενόρκου δηλώσεως της, το οποίο αφορά την περίοδο Απριλίου 2024, φαίνονται πιστώσεις στον τραπεζικό λογαριασμό της εταιρείας. Κατέθεσε ότι ο Φ.Π.Α. δεν αφορά μόνο τις πωλήσεις εκείνης της περιόδου (που φαίνεται στο Τεκμήριο 5 της ενόρκου δηλώσεως της). Λέει εκπρόθεσμη πληρωμή 10.8.2021. Πλήρωναν το φόρο κάθε τριμηνία. Έχει οφειλές από το 2021. Υπάρχει Φ.Π.Α. για τα ρούχα αλλά η μάρτυρας δεν γνωρίζει το ποσοστό. Όταν της υποδείχθηκε πως εάν ο Φ.Π.Α. είναι 19%, ο φόρος θα αντιστοιχούσε σε πωλήσεις €18.200, η μάρτυρας απάντησε ότι δεν είχαν εισπράξει €20.000 εκείνη την περίοδο. Έχει ποσά από προηγούμενες πωλήσεις και μπορεί να το αποδείξει. Το Τεκμήριο 5 όμως, δείχνει ότι έγιναν εκπρόθεσμες πληρωμές από την εταιρεία τον Αύγουστο 2021, το Μάιο 2023 και τον Αύγουστο 2023, για προηγούμενες περιόδους. Η εταιρεία προχώρησε σε πληρωμές ενώ το κατάστημα είχε κλείσει. Υπάρχει επίσης σημείωση ότι θα έπρεπε να υποβληθεί Δήλωση στον Φ.Π.Α. την 10.5.2024, για την περίοδο Ιανουαρίου – Μαρτίου 2024. Επαναλαμβάνω το ερώτημα: η εταιρεία ήταν ενεργή το 2024;

 

Κατά το τέλος της πρώτης ημέρας αντεξέτασης της, η κα. Σ. δήλωσε ότι δύναται να παραδώσει το εμπόρευμα που έχει για να πωληθεί μέσω του Δικαστηρίου. Κατά την επόμενη δικάσιμο, οι συνήγοροι πληροφόρησαν το Δικαστήριο, ότι ο δικηγόρος της Αιτήτριας είχε καταχωρίσει ένταλμα κατάσχεσης κινητής περιουσίας και είχαν κατασχεθεί 750 τεμάχια. Αναφορικά με τα τιμολόγια, η ευπαίδευτη συνήγορος των Καθ’ ων η Αίτηση, δήλωσε ότι έγιναν προσπάθειες να ανευρεθούν, αλλά επειδή η εταιρεία έχει οφειλές στους λογιστές της, δεν κατέστη δυνατόν να τα πάρει η κα. Σ. Τα ίδια επανέλαβε και η μάρτυρας κατά τη συνέχιση της αντεξέτασης της. Τα περί ου ο λόγος τιμολόγια, αφορούν τις αγορές Φεβρουαρίου ή Μαρτίου 2022, Μαΐου 2022, Σεπτεμβρίου 2022 και Μαρτίου 2023. Δεν έχει εκδοθεί άλλο τιμολόγιο. Τα χρήματα που εισπράχθηκαν, πήγαιναν στην Τράπεζα, όπως είπε η μάρτυρας. Η εταιρεία σχεδόν κάθε μήνα, ήταν υποχρεωμένη να παίρνει εμπόρευμα και έχει λογαριασμό στην Τράπεζα. Δεν είχε μαζί της Καταστάσεις Λογαριασμού, ούτε Οικονομικές Καταστάσεις της εταιρείας, οι οποίες δεν ετοιμάστηκαν. Η ίδια δεν τηρούσε βιβλία. Τα τιμολόγια και οι πωλήσεις δίνονταν στους λογιστές, οι οποίοι έχουν όλα τα στοιχεία.

 

Επανέλαβε ότι η εταιρεία δεν έχει δάνεια. Έχει παρατράβηγμα €10.000 και €2.000 σε μία κάρτα. Ως εγγύηση, είχε προσωπικό της γραμμάτιο και η Τράπεζα ζητά να κλείσει ο λογαριασμός διότι έμεινε ανενεργός. Δεν έχει χρήματα στο λογαριασμό. Η κα. Σ. κατέθεσε ότι πλήρωνε τους λογιστές με το μήνα, τους λογαριασμούς, τα μεταφορικά, τις Κοινωνικές Ασφαλίσεις. Εάν είχε κέρδος, δεν θα κατέληγε εδώ που κατέληξε.

 

Σ’ αυτό το στάδιο, το Δικαστήριο έδωσε οδηγίες να καταχωρηθεί ένορκος δήλωση από τη μάρτυρα, με τα ζητηθέντα στοιχεία και τα ονόματα των προσώπων που τα έχουν, εάν δεν τα προσκομίσει η ίδια. Κατά την επόμενη δικάσιμο, η κα. Σταύρου κατέθεσε τα στοιχεία που της είχαν δώσει οι λογιστές (Τεκμήριο Α), που αφορούν σε ότι είχαν από το 2020 μέχρι το 2023. Η ίδια δεν έχει άλλα έγγραφα. Το Τεκμήριο Α, συνίσταται σε ένα μεγάλο φάκελο με διάφορα τιμολόγια, Καταστάσεις Τραπεζικού Λογαριασμού, συγκεντρωτικές Καταστάσεις Αποδείξεων Είσπραξης και άλλα έγγραφα, χωρίς οποιαδήποτε περαιτέρω επεξεργασία ή εξήγηση. Αφού δηλώθηκε και από τον ευπαίδευτο συνήγορο της Αιτήτριας, ότι χρειάζεται να γίνει λογιστική εργασία για να επεξεργαστεί κάποιος, περιλαμβανομένου του ιδίου αλλά και του Δικαστηρίου, το Τεκμήριο Α, το οποίο συνίσταται σε μεγάλο αριθμό εγγράφων, προχώρησε και ολοκληρώθηκε η κατάθεση της κας. Σ., σε ένα βαθμό που ήταν εφικτός με τα ενώπιον μας στοιχεία.

 

Η μάρτυρας κατέθεσε ότι με το τιμολόγιο ημερομηνίας 30.3.2022, εισήχθησαν από το εξωτερικό 248 τεμάχια. Δεν μπορούσε να πει εάν πωλήθηκαν ορισμένα ή όχι. Δεν γνωρίζει πόσα τεμάχια έμειναν από εκείνη την παραλαβή. Το Μάιο 2022, εισήχθησαν 99 τεμάχια, με το τιμολόγιο 1418, ημερομηνίας 30 Μαΐου. Το τιμολόγιο ημερομηνίας 13 Απριλίου, είναι άλλη παραλαβή, για 134 τεμάχια. Η μάρτυρας κατέθεσε ότι προφανώς πρέπει να πωλήθηκαν, δεν μπορεί να πει. Τις τιμές πώλησης τις καθόριζε η εταιρεία στο καρτελλάκι που είναι πάνω στο προϊόν. Δεν έβαζε η ίδια το κέρδος. Ήταν ρητή εντολή στο συμβόλαιο, ότι δεν μπορούσε να αλλάξει το καρτελλάκι. Τα ρούχα υπήρχαν και στο διαδίκτυο και η ίδια προσπαθούσε να πωλήσει για να βγάλει ένα ποσό. Δεν μπορούσε να καταθέσει σχετικά με το ποσοστό κέρδους της δική της εταιρείας.

 

Το Σεπτέμβριο 2022, παραλήφθηκαν 119 τεμάχια. Η κα. Σ. κατέθεσε ότι δεν μπορεί να μείνει αδιάθετο το σύνολο των προϊόντων. Κάποια θα πωληθούν, αλλά δεν μπορεί να ξέρει τα νούμερα. Δεν έγραφε νούμερα η ίδια και θα πρέπει να ζητήσει από το λογιστή της εταιρείας να καθορίσει τα νούμερα. Μπορεί να μην πωληθεί το στοκ και να έρθει τον Ιανουάριο να το βάλει σε ½ τιμή για να το ξεφορτωθεί, όπως είπε. Έδινε τις καθημερινές πωλήσεις στο λογιστή και έβγαζε τις αγορές, τα έξοδα και τον Φ.Π.Α.

 

Το Μάρτιο 2023, εισήχθησαν 195 τεμάχια. Υποδείχθηκε στη μάρτυρα ότι σ’ αυτές τις 3, 4 παραγγελίες, παρέλαβε 795 τεμάχια και ρωτήθηκε εάν είχε άλλο στοκ. Απάντησε καταφατικά αλλά δεν μπορούσε να πει νούμερα. Δεν είχε άλλη παραλαβή. Στα πλαίσια εκτέλεσης του εντάλματος κινητής περιουσίας, παρέδωσε 750 τεμάχια. Δεν υπάρχουν άλλα διαθέσιμα. Την πρώτη φορά που πήγαν οι επιδότες για να κατασχέσουν, έδωσε χρήματα και αγόρασε το στοκ η ίδια και μετά το έδωσε πίσω, όπως είπε. Ορισμένα από εκείνα που είχε παραλάβει συν το στοκ της, πωλήθηκαν.

 

Η μάρτυρας παρέπεμψε στις Καταστάσεις Τραπεζικού Λογαριασμού και είπε ότι φαίνονται στην πίστωση καθημερινά οι εισπράξεις της. Φαίνονται επίσης ως χρεώσεις, οι πληρωμές στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις (€258.-), πχ. στην Κατάσταση της περιόδου 1.3.2023 – 31.3.2023, όπως και η χρέωση για τηλέφωνο (€19.-). Στην ίδια Κατάσταση, μία χρέωση €150.-, δεν γνωρίζει τι είναι. Πρέπει να ήταν χρέωση της Τράπεζας για κάρτες, όπως είπε. Φαίνονται ακόμα, πληρωμή τιμολογίου στον προμηθευτή της, ανάληψη μετρητών από την ίδια (€40.-), αγορά χάρτινων τσαντών, πληρωμή στην Α.Η.Κ. και στην Α.ΤΗ.Κ.

 

Η κα. Σ. δέχθηκε ότι το Μάρτιο 2023, εισέπραξε €3.450. Το Φεβρουάριο 2023, εισέπραξε €4.229. Υπήρχαν και έξοδα. Στις 21.3.2023 κατέθεσε μετρητά από τα δικά της χρήματα για να μπορεί να πληρώσει. Στην Κατάσταση φαίνεται μία πληρωμή στις 9.2.2023, για €3.330,69 η οποία αφορά πληρωμή Φ.Π.Α., σύμφωνα με τον λογιστή, για τον Οκτώβριο μέχρι το Δεκέμβριο. Σημειώνω ότι τέτοια εκπρόθεσμη πληρωμή, δεν φαίνεται στο Τεκμήριο 5 στην ένορκο δήλωση της μάρτυρος. Κατέθεσε ότι υπήρχε οφειλή στον Φ.Π.Α. και πλήρωνε ό,τι μπορούσε, το ποσό δεν αντιπροσωπεύει τις πωλήσεις. Στον ίδιο λογαριασμό μπερδεύονται και δικά της έξοδα, μικροποσά όπως είπε και δικά της χρήματα. Δέχθηκε ότι στις 23.1.2023, μία χρέωση για €300.-, αφορούσε σε προσωπικά της έξοδα. Το ίδιο ισχύει και για ποσό €360.- στις 20.1.2023 και άλλες δύο προσωπικές της χρεώσεις, την 1.11.2021, για €123.-.

 

Το Μάρτιο 2023, είναι η τελευταία Κατάσταση Λογαριασμού που προσκομίστηκε και οι εισπράξεις ήταν περίπου €2.000. Η πίστωση αναφέρει €5.144, αλλά είναι χρήματα που έβαλε η ίδια προσωπικά, €3.450 και πλήρωσε ένα τιμολόγιο. Η εταιρεία κάθε μήνα πλήρωνε €260.- στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις και την Α.ΤΗ.Κ. Επίσης, το ενοίκιο και περίπου €60.- για τηλέφωνο. Υπήρχαν επίσης και μεταφορικά έξοδα. Οι Κοινωνικές Ασφαλίσεις αφορούσαν την ίδια. Κατέθεσε πως νομίζει ότι ο λογιστής την πλήρωνε €1.000 μηνιαίως αλλά δεν λάμβανε το ποσό. Η εταιρεία διέθετε πιστωτική κάρτα VISA, αλλά η μάρτυρας δεν ήταν σε θέση να καταθέσει οποιεσδήποτε λεπτομέρειες.

 

Ένα ποσό της τάξης των €434,21, το οποίο φαίνεται στο Periodical Trial Balance, στο Τεκμήριο Α, πρέπει να αφορά κάποια επιδιόρθωση που έγινε, ίσως στον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Το item 2020, αφορά στο υπόλοιπο της Τράπεζας και είναι μεταφερόμενο από το Δεκέμβριο. Το item 8040, είναι τα χρήματα που δήλωνε ο λογιστής για να πληρώνει Κοινωνικές Ασφαλίσεις. Το item 9999, για ποσό €2.095, δεν γνωρίζει τι είναι. Το item 2001, για πίστωση ύψους €14.183,13, είναι τα χρήματα του πιστωτή της, όπως είπε, για αγορές. Δεν αναφέρεται ότι οφείλει αυτά τα χρήματα στον προμηθευτή της. Είναι η δουλειά του χρόνου, όπως είπε. Το item 2051, είναι ο μισθός που υπολογίζει ο λογιστής ότι έπρεπε να πάρει σε ένα χρόνο. Η κα. Σ. κατέθεσε ότι το Periodical Trial Balance, είναι πρόχειρη κατάσταση του λογιστή για να ετοιμάσει τις Οικονομικές Καταστάσεις και δυνατόν να περιλαμβάνει ποσά από προηγούμενο έτος. Δεν έχουν γίνει Οικονομικές Καταστάσεις.

 

Υποδείχθηκε στη μάρτυρα ότι το Trial Balance, δείχνει πωλήσεις €67.000 για το 2022, αλλά δεν συμφώνησε και δεν γνωρίζει τι περιλαμβάνει αυτό το ποσό. Η ίδια είπε ότι πρέπει να αφαιρεθούν και τα έξοδα. Για το 2021, δείχνει πωλήσεις €59.012, αλλά πρέπει να αφαιρεθεί ο Φ.Π.Α., τα έξοδα εισαγωγής, η ασφάλεια, τα λογιστικά έξοδα. Για το 2020, δείχνει πωλήσεις €55.547. Η κα. Σ. διαφώνησε ότι τα τελευταία 4 χρόνια, είχε εισπράξεις πέραν των €200.000. Υποδείχθηκε στη μάρτυρα ότι παρέδωσε 743 τεμάχια για κατάσχεση, είχε στοκ και είχε και €200.000 εισπράξεις, αλλά διαφώνησε και είπε ότι πρέπει να έρθει ο λογιστής να τα εξηγήσει.

 

Ο λογιστής όμως, δεν παρουσιάστηκε για να μαρτυρήσει και έτσι, οι ισχυρισμοί της κας. Σ. παρέμειναν μετέωροι ή ατεκμηρίωτοι. Τα έγγραφα τα οποία προσκόμισε, δείχνουν τζίρο της Καθ’ ης η Αίτηση 1 στα χρόνια μέχρι και την παράδοση του επίδικου καταστήματος, από το οποίο δραστηριοποιείτο. Δείχνουν επίσης πιθανή δραστηριοποίηση της εταιρείας και κατά το έτος 2024. Δέχθηκε ότι υπήρχε αδιάθετο στοκ το οποίο παραδόθηκε προς εκποίηση. Κατέβαλε και ποσό €5.000 για το εξ’ αποφάσεως χρέος και το Δικαστήριο το λαμβάνει υπόψην. Η μαρτυρία της ήταν ελλιπής και δημιούργησε περαιτέρω ερωτηματικά απ’ ότι απάντησε, υποδεικνύοντας ακόμα και οικονομική κατάσταση της Καθ’ ης η Αίτηση 1, διαφορετική από την ισχυριζόμενη. Η μάρτυρας δεν έπεισε το Δικαστήριο και η Καθ’ ης η Αίτηση 1 δεν απέσεισε το βάρος απόδειξης το οποίο φέρει.

 

Από τα στοιχεία τα οποία έθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου η Καθ’ ης η Αίτηση 2, από τα στοιχεία τα οποία θα μπορούσε να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου και δεν το έπραξε και αξιολογώντας το σύνολο της μαρτυρίας της, κρίνω ότι η Καθ’ ης η Αίτηση 1 έχει οικονομικούς πόρους τους οποίους δεν αποκάλυψε. Βλέπετε σχετικά την αυθεντία Petsas v. Demetriadou (1971) 1 C.L.R. 187, για τα συμπεράσματα τα οποία δύναται να εξαγάγει το Δικαστήριο από την ενώπιον του μαρτυρία.

 

Νομική πτυχή:

            Όπως καταγράφεται πιο πάνω, η υπό εξέταση αίτηση στηρίζεται, μεταξύ άλλων, στα Μέρη VIII και IX του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6. Το Κεφ. 6 τροποποιήθηκε από τον Ν.134(Ι)/99 και τον Ν.138(Ι)/2006. Ο πρώτος κατάργησε και αντικατέστησε τα Μέρη VIII και IX του βασικού Νόμου. Η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ερμηνεύοντας τις καταργηθείσες διατάξεις, καθόρισε τις αρχές με βάση τις οποίες το Δικαστήριο δύναται να διατάξει εξ’ αποφάσεως οφειλέτη να εξοφλήσει το χρέος του με περιοδικές πληρωμές. Στο βαθμό που η εξουσία για έκδοση Διατάγματος μηνιαίων δόσεων δεν έχει επηρεαστεί από την τροποποίηση του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, θεωρώ την νομολογία αυτή δεσμευτική για σκοπούς της παρούσας αίτησης.

 

Το Ανώτατο Δικαστήριο εξέτασε σε αριθμό αποφάσεων το θέμα αιτήσεων αποπληρωμής εξ’ αποφάσεως χρέους με μηνιαίες δόσεις (σύμφωνα με το Μέρος ΙΧ του Κεφ. 6, τόσο πριν όσο και μετά που αυτό τροποποιήθηκε από τον Ν. 134(Ι)/99). Αναφέρω ενδεικτικά τις αυθεντίες Anestos Adamou Kokoni v. Ioannides (1963) 2 C.L.R. 548, Rolandis, Louca & Soteriades Ltd. v. Koutsiou (1970) 1 C.L.R. 25, National Bank of Greece v. Trihinas (1976) 2 J.S.C. 411, Chrysostomou v. Athanasiou (1981) 1 C.L.R. 669, Φλαγκοφάς v. Αταλέζα Λτδ (1989) 1 (Ε) Α.Α.Δ. 686, Λαϊκή Τράπεζα ν. Χαραλαμπίδη (1989) 1 Α.Α.Δ. 556, Μιχαήλ v. Λαϊκής Τράπεζας (Χρημ.) Λτδ (1993) 1 Α.Α.Δ. 812, Μιχαήλ κ.α. v. Α/φοί Πούλλου Λτδ (1997) 1 Α.Α.Δ. 1759, Χριστάκη ή άλλως Παναγιώτου v. Μιχαήλ (1998) 1 (Α) Α.Α.Δ. 422, Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία Αραδίππου v. Ιακώβου (1999) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 2032, Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. v. Κωνσταντίνου (2000) 1(Β) Α.Α.Δ 1034, Νικολάου Σοφία Βασιλείου v. Μάριος Μακρίδης, (2002) 1(Β) Α.Α.Δ. 801, Γεώργιος Αρέστη v. Λαϊκής Κυπριακής Τράπεζας Λτδ, (2002) 1(Β) Α.Α.Δ. 1258, Προκοπίου κ.α. v. Ανδρέας Λάμπρου Λτδ. (2004) 1 (Α) Α.Α.Δ. 310, Κλεοβούλου v. Μινέρβα Ασφαλιστική Εταιρεία Λτδ (2005) 1(Α) Α.Α.Δ. 207, Στυλιανού v. Ανδρεάδη (2005) 1(Α) Α.Α.Δ. 509, J. & M. PAPERCHASE LTD. v. Δωροϊδέα Λτδ (2006) 1 Α.Α.Δ. 1234, Βασιλειάδης v. Τσουρή (2007) 1(Α) Α.Α.Δ. 43, Σωτηρίου v. Universal Bank Public Ltd., Πολιτική Έφεση Αρ. 271/2013, Απόφαση ημερομηνίας 9.3.2020, ECLI:CY:AD:2020:A93 και Παύλος Πούμπουρας v. Αριστόδημου Χριστούδη κ.ά., Πολιτική Έφεση αρ. Ε317/2016, Απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερομηνίας 15.9.2023.

           

Παραθέτω σχετικό απόσπασμα από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ν. Κωνσταντίνου (βλέπετε πιο πάνω), όπου στη σελίδα 1038 ο έντιμος Δικαστής κ. Σ. Νικήτας είπε:

 

«Η εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων είναι στοιχείο που συνάπτεται άμεσα με το κύρος της δικαστικής διαδικασίας. Η αξιοπιστία της δικαιοσύνης εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα της. Διαφορετικά δημιουργείται δυσπιστία για την αποστολή της με ανάλογες διαβρωτικές επιπτώσεις. Με αυτά θέλουμε να τονίσουμε ότι τα προβλεπόμενα από το νόμο μέσα αναγκαστικής εκτέλεσης δεν πρέπει να καταντούν ατελέσφορα, εκτός στις απόλυτα δικαιολογημένες περιπτώσεις. Πρέπει να εξισορροπείται η ανάγκη εκτέλεσης με την προοπτική αξιοπρεπούς διαβίωσης του ανθρώπου στο πλαίσιο του κράτους δικαίου.»

 

Έχω αντλήσει καθοδήγηση από την υπόθεση National Bank of Greece v. Trihinas (βλέπετε πιο πάνω) όπου στη σελίδα 413, το Δικαστήριο είπε τα ακόλουθα:

 

«In determining whether the debtor should be ordered to pay a judgement debt by monthly instalments and, if so, by what amount, a balance must be kept between the need to keep the instalments realistically within the means of the debtor, without at the same time frustrating the reasonable expectation of a creditor to receive his money back. Whereas a debtor must not be harassed by having to pay a debt, one must not gain the impression that a debtor will, without sufficient cause, be allowed to write off his obligations.»

 

Έχω λάβει υπόψη το ύψους του υπολοίπου του εξ’ αποφάσεως χρέους και το χρόνο που χρειάζεται για την αποπληρωμή του με μηνιαίες δόσεις. Σύμφωνα με την αυθεντία Φλαγκοφάς v. Αταλέζα Λτδ. (πιο πάνω), στη σελίδα 689:

 

«Πρέπει να επισημάνουμε ότι η διαδικασία που προβλέπει το Μέρος ΙΧ του Κεφ. 6 έχει ουσιαστικά ανακριτικό χαρακτήρα και αποβλέπει στην παροχή ευχέρειας στο Δικαστήριο μετά την διεξαγωγή της αναγκαίας έρευνας σχετικά με τα μέσα του χρεώστη να αποφασίσει κατά όσο είναι σε θέση να αποπληρώσει με δόσεις το χρέος του. Η οικονομική ευχέρεια για την αποπληρωμή εξ’ αποφάσεως χρέους με δόσεις, μετά τον προσδιορισμό των μέσων του χρεώστη, συναρτάται άμεσα με τις ανάγκες του χρεώστη και της οικογένειας του για αξιοπρεπή διαβίωση. Αυτές περιλαμβάνουν τη στέγαση, τη διατροφή και την ιατρική περίθαλψη των μελών της οικογένειας καθώς και τη μόρφωση των παιδιών και κάποια ευχέρεια για την κοινωνική διακίνηση του χρεώστη.»

 

Δεν υπάρχουν άλλες Αποφάσεις ή Διατάγματα για αστικά χρέη εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση 1.

 

Ευρήματα:

Οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και/ή 2, κατέβαλαν το ποσό των €5.000.- έναντι του εξ’ αποφάσεως χρέους τους. Επίσης, κατασχέθηκαν και εκποιήθηκαν, αριθμός εμπορευμάτων, περί τα 742 ή 750 τεμάχια, για τα οποία το Δικαστήριο δεν γνωρίζει το ποσό το οποίο εισπράχθηκε. Δεν υπάρχει ενώπιον του Δικαστηρίου οποιαδήποτε μαρτυρία σχετικά με ακίνητη περιουσία επ’ ονόματι της Καθ’ ης η Αίτηση 1. Δεν έχει παρουσιαστεί μαρτυρία σχετικά με οποιεσδήποτε άλλες οφειλές της εταιρείας, πέραν της οφειλής της προς τους λογιστές της (βλέπετε πιο πάνω). Η εταιρεία εξακολουθεί να είναι εγγεγραμμένη και το Δικαστήριο δεν έχει πεισθεί ότι είναι ανενεργή. Στην απουσία Οικονομικών Καταστάσεων μετά το 2018, στα Periodical Trial Balances, φαίνονται μεγάλα ποσά, πχ. για το έτος 2022, τα οποία δεν έχουν εξηγηθεί. Τα όσα παρουσιάστηκαν σε σχέση με την οικονομική κατάσταση της Καθ’ ης η Αίτηση 1, κατά τον ουσιώδη χρόνο δημιουργίας του εξ’ αποφάσεως χρέους, κατά το χρόνο έκδοσης της απόφασης του Δικαστηρίου, κατά το χρόνο παράδοσης της κατοχής του επίδικου καταστήματος από το οποίο δραστηριοποιούνταν και μεταγενέστερα, δεν ήταν σαφής, ούτε ξεκάθαρη, ούτε υποστήριξε τον ισχυρισμό περί οικονομικής αδυναμίας της Καθ’ ης η Αίτηση 1, για την οποία το Δικαστήριο δεν έχει πεισθεί.

 

Δεν αποκλείεται και είναι δυνατόν και πιθανόν, η εταιρεία να έχει προϊόντα και εισοδήματα τα οποία δεν έχουν αποκαλυφθεί. Το Δικαστήριο κρίνει ότι υπάρχει η δυνατότητα έκδοσης Διατάγματος καταβολής του υπολοίπου του εξ’ αποφάσεως χρέους της Καθ’ ης η Αίτηση 1, δια μηνιαίων δόσεων.

 

Κρίση:

Το Δικαστήριο έχει ενώπιον του μια απόφαση η οποία δεν έχει ικανοποιηθεί. Το βάρος απόδειξης ότι ο εξ’ αποφάσεως οφειλέτης δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να εξοφλήσει το χρέος του, το φέρει ο ίδιος (βλέπετε Βασιλειάδης v. Τσουρής (πιο πάνω, στη σελίδα 48 [1], σε σχέση με το άρθρο 84 εδάφια (2) και (3)(γ) του Κεφ. 6). Η Καθ’ ης η Αίτηση 1 έχει καθήκον να ικανοποιήσει την υποχρέωση της έναντι της Αιτήτριας, η οποία απορρέει από και βασίζεται σε απόφαση Δικαστηρίου. Τα όσα ανέφερε η διευθύντρια της Καθ’ ης η Αίτηση 1, δεν απαλλάσσει αυτόματα την εταιρεία από τις υποχρεώσεις της και δεν σημαίνει ότι, άνευ ετέρου, δεν θα τη διατάξει το Δικαστήριο να πληρώνει οποιοδήποτε ποσό προς εξόφλησην του εξ’ αποφάσεως χρέους της (βλέπετε σχετικά τις αυθεντίες Δημητρίου v. Περδίου (2005) 1(Β) Α.Α.Δ. 1418 και McEwan v. McEwan (1972) 2 All ER 708).

 

Κρίνω ότι το ποσό των €200.- μηνιαίως πρέπει να διατεθεί για την αποπληρωμή του εξ’ αποφάσεως χρέους και αυτή είναι η απόφαση μου. Η επιτυχία της αίτησης εναντίον της, ελλείψει ειδικών περιστάσεων, δικαιολογεί την επιδίκαση εξόδων υπέρ της Αιτήτριας και εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση 1.

 

 

 

Απόφαση:

            Ενόψει των πιο πάνω, εκδίδεται Διάταγμα, εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση 1 εταιρείας, όπως καταβάλλει ποσό €200.- μηνιαίως, προς εξόφλησην του εξ’ αποφάσεως χρέους της. Η πρώτη δόση να καταβληθεί την 1^η Σεπτεμβρίου 2025 και στη συνέχεια, την πρώτη ημέρα κάθε επόμενου μήνα, με επτά (7) μέρες χάρη, μέχρι την τελεία εξόφληση του εξ’ αποφάσεως χρέους ή μέχρι νεωτέρας διαταγής.

 

Τα έξοδα της αίτησης, επιδικάζονται υπέρ της Αιτήτριας και εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση 1, όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Γραμματέα και εγκριθούν από το Δικαστήριο, στην κλίμακα της Απόφασης επί της κυρίως Αίτησης, ήτοι €10.000 - €50.000 και να καταβληθούν με τον ίδιο τρόπο.

 

 

(Υπ.) ………………………………..

Λ. Σ. Καμμίτση         

Πρόεδρος                 

Πιστόν Αντίγραφον

 

            Γραμματέας

 

ΛΣΚ/ΕΠ