ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

 

Ενώπιον:      Λ.Σ. Καμμίτση, Προέδρου και

                        Σπ. Σπυριδάκι και Κ. Φραγκούδη, Παρέδρων

Αίτηση Αρ.: Ε12/24

(i-justice)

Μεταξύ:

Στυλιανού Πολυβίου, από τη Λεμεσό

Αιτητή

και

 

Δημήτρη Προδρόμου, από τη Λευκωσία

Καθ' ου η Αίτηση

---------------------------------------------------------------------------------------------

Αίτηση για συνοπτική απόφαση

 

13 Μαρτίου 2025

Για τον Αιτητή: κα. Α. Μαυρή για κ.κ. Λ. Παπαφιλίππου & Σία Δ.Ε.Π.Ε.

Ο Καθ’ ου η Αίτηση παρουσιάζεται προσωπικά

 

Ενδιάμεση Απόφαση

 

Με αίτηση δια κλήσεως ημερομηνίας 11.6.2024, επί του Εντύπου Αρ. 34, ο Αιτητής εξαιτείται συνοπτικής απόφασης εναντίον του Καθ' ου η Αίτηση, ως οι πιο κάτω αξιώσεις:

 

«1.     Το συνολικό ποσό των €9.042,00σ., το οποίο αναλογεί

 

(α)      σε οφειλόμενα ενοίκια, που ανέρχονται στα €6.600,00σ για την περίοδο 01/09/23-01/06/24.

(β)      στο ποσό αύξησης του ενοικίου, που ανέρχονται στα €101,00σ για την περίοδο 16/12/22-31/12/22.

(γ)      στο ποσό αύξησης του ενοικίου, που ανέρχεται στα €1890.00σ για την περίοδο 01/01/23-01/09/23 και

(δ)      στο ποσό των οφειλομένων σκυβάλων, που ανέρχεται στα €451,00 για τα έτη 2021-2022 και 2022-2023.

2.       Διάταγμα που να διατάσσει την ανάκτηση κατοχής και εκκένωσης και παράδοσης ελεύθερης κατοχής της Οικίας.

3.       Αποζημιώσεις για το ποσό των €660.00σ. μηνιαίως από 01/06/2024 μέχρι την ημερομηνία εκκένωσης και παράδοσης της Οικίας στον Αιτητή.

4.       Τόκο από 16/11/2023, όταν τα οφειλόμενα ενοίκια κατέστησαν απαιτητά, μέχρι την πλήρη εξόφληση τους.

5.       Νόμιμους Τόκους.

6.       Τα έξοδα, πλέον έξοδα επίδοσης, πλέον Φ.Π.Α.»

 

Η υπό εξέταση αίτηση βασίζεται στους νέους Κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας, Μέρος 23.4, 23.11, 23.13, 24.2, 24.3, 24.4, 24.5 και 24.6, στην νομολογία, την πρακτική, τις συμφυείς εξουσίες και τη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου.

 

Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η αίτηση εμφαίνονται στην ένορκο δήλωση του κ. Στυλιανού Πολυβίου, από τη Λεμεσό, ημερομηνίας 11.6.2024. Η ένορκος δήλωση καταχωρήθηκε στον Τύπο ο οποίος προνοείτο από τη Διαταγή 48 των παλαιών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, οι οποίοι ίσχυαν μέχρι την 31.8.2023 και όχι στα Έντυπα αρ. 52 ή 53 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας. Δεν συγκρούεται όμως μ’ αυτά. Σημειώνω ότι Δήλωση Αληθείας, έχει περιληφθεί σ’ αυτή τούτη την υπό εξέταση αίτηση (βλέπετε σχετικά Μέρος 24.5(5) των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας 2023). Λαμβάνοντας αυτά υπόψην και δυνάμει των προνοιών του Κανονισμού 12(β) [1] των περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικών Κανονισμών, κρίνω ότι το διάβημα δεν είναι άκυρο και η διαδικασία της υπό εξέταση αίτησης, δεν ακυρούται εκ μόνου του γεγονότος αυτού. Κρίνω ότι πρόκειται περί γραπτής μαρτυρίας, ως προνοείται στο Μέρος 24 (βλέπετε πιο κάτω).

 

Ο ενόρκως δηλών λέγει ότι είναι ο Αιτητής στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση και ο ιδιοκτήτης του όλου μεριδίου της ισόγειας κατοικίας, η οποία ευρίσκεται επί της οδού Ενότητος αρ. 11Α, στην Παλλουριώτισσα, Λευκωσία και καλύπτεται με τον αρ. εγγραφής 5/1849, Φ/Σχ. 21/47Ε2, Τμήμα 5, Τεμάχιο 1624 (εν τοις εφεξής «η επίδικη οικία»). Γνωρίζει δε προσωπικά τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης.

 

Ο κ. Πολυβίου υιοθετεί το περιεχόμενο της κυρίως Αίτησης και δηλώνει ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν έχει πραγματική και αυθεντική ή καλόπιστη υπεράσπιση στην παρούσα υπόθεση. Η επίδικη οικία ενοικιάστηκε αρχικά στον Καθ’ ου η Αίτηση με βάση ενοικιαστήριο έγγραφο ημερομηνίας 22.12.2016, μεταξύ του Αιτητή και του Καθ’ ου η Αίτηση για τη χρονική περίοδο 1.1.2017-31.12.2017. Το μηνιαίο ενοίκιο ήταν €400.-. Η ενοικίαση ανανεωνόταν ετησίως και κατά τη λήξη κάθε προηγούμενης συμφωνίας, ακολουθούσε νέα συμφωνία ενοικίασης. Δυνάμει γραπτής συμφωνίας ημερομηνίας 13.5.2021, με έναρξη ενοικίαση την 1.1.2021 και λήξη την 31.12.2021, η οποία ήταν η τελευταία συμφωνία που υπογράφτηκε μεταξύ των διαδίκων, το μηνιαίο ενοίκιο ανερχόταν σε €450.-.

 

Ο κ. Πολυβίου κατέθεσε ότι, σύμφωνα με τον όρο 9 της εν λόγω συμφωνίας, ο ενοικιαστής υποχρεούται να καταβάλλει το ενοίκιο στις αρχές κάθε μήνα, και σε περίπτωση καθυστέρησης εντός ενός μήνα, ο ιδιοκτήτης έχει το δικαίωμα να αποβάλει τον ενοικιαστή από το μίσθιο. Η μη εμπρόθεσμη καταβολή από τον ενοικιαστή του ενοικίου, της αναλογίας του στις δαπάνες των λογαριασμών που αφορούν το μίσθιο και κάθε άλλη πρόσθετη υποχρέωση του ή η παράβαση οπουδήποτε από τους όρους της συμφωνίας ή του Νόμου, παρέχει στον ιδιοκτήτη το δικαίωμα να καταγγείλει και να λύσει μονομερώς τη μίσθωση, να αποβάλει τον ενοικιαστή από το μίσθιο με τη σχετική νόμιμη διαδικασία και να ζητήσει αποζημίωση για κάθε ζημιά που έπαθε.

 

Σύμφωνα με τους όρους 1 και 7, οι λογαριασμοί κάθε είδους παροχών κοινής ωφελείας και εισφορές που αφορούν το μίσθιο, θα βαρύνουν αποκλειστικά τον ενοικιαστή, όπως ηλεκτρικό ρεύμα και σκύβαλα.

 

Κατά τον Αιτητή, ο Καθ’ ου η Αίτηση αθέτησε, διέρρηξε και καταπάτησε τη συμφωνία, αφού παρέλειψε να πληρώσει το μηνιαίο ενοίκιο του από το Σεπτέμβριο 2023, ήτοι τα ενοίκια 10 μηνών για το ποσό των €6.600.-. Επίσης, δεν κατέβαλε το ποσό της αύξησης του ενοικίου, η οποία ορίστηκε στα €660.- μηνιαίως σύμφωνα με Διάταγμα Καθορισμού ημερομηνίας 13.7.2023. Ο Καθ’ ου η Αίτηση παραλείπει να εξοφλήσει και τις οφειλές που εκκρεμούν για τα σκύβαλα της επίδικης οικίας, οι οποίες ανέρχονται σε €451.- για τη χρονική περίοδο 2021-2023 και καταβλήθηκαν από τον ιδιοκτήτη.

 

Με επιστολή ημερομηνίας 26.10.2023, οι δικηγόροι του Αιτητή ζήτησαν από τον Καθ’ ου η Αίτηση, όπως εντός 21 ημερών από τη λήψη της, καταβάλει τα οφειλόμενα ενοίκια, το οφειλόμενο ποσό για την αύξηση του μηνιαίου ενοικίου από 16.12.2022, το ποσό για τους λογαριασμούς σκυβάλων και να εκκενώσει και παραδώσει την ελεύθερη κατοχή της επίδικης οικίας. Η επιστολή τερμάτισε επίσης τη συμφωνία μεταξύ των μερών. Ο Καθ’ ου η Αίτηση παρέλειψε και παραλείπει μέχρι σήμερα να εξοφλήσει τα προαναφερόμενα οφειλόμενα ποσά και συνεχίζει να παραμείνει στην επίδικη οικία. Έτσι, οι δικηγόροι του Αιτητή καταχώρισαν την παρούσα Αίτηση την 7.2.2024.

 

Ο κ. Πολυβίου υποστηρίζει ότι η καταχώρηση Απάντησης την 28.5.2024, από πλευράς του Καθ’ ου η Αίτηση, ήταν μόνο για σκοπούς καθυστέρησης της διαδικασίας και κατασπατάλησης του χρόνου του Δικαστηρίου, καθότι είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχει πληρωθεί οποιοδήποτε ποσό. Αυτό μαρτυρείται από τα δικόγραφα και από την επισυνημμένη στην Απάντηση τραπεζική Κατάσταση, η οποία δείχνει ότι η τελευταία πληρωμή, που είχε γίνει την 4.9.2023, ήταν για τον Αύγουστο 2023 και όχι για την επίδικη περίοδο 1.9.2023-1.2.2024.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν προβάλλει οποιοδήποτε λόγο υπεράσπισης και έχει μοναδικό σκοπό να καθυστερήσει τη διαδικασία. Το επιχείρημα του για την απουσία συμφωνίας ενοικίασης, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να μη λαμβάνει πλέον επίδομα ενοικίου, δεν χρήζει οποιασδήποτε αναφοράς, αφού δεν έχει νομικό έρεισμα. Ούτως ή άλλως, το αγώγιμο δικαίωμα του Αιτητή, βασίζεται σε απλήρωτα ενοίκια, όπως υποστηρίζει.

 

Ένσταση:

Ο Καθ’ ου η Αίτηση εμφανίζεται προσωπικά και καταχώρισε μια χειρόγραφη επιστολή / δήλωση, αντί ένστασης. Ασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια, το Δικαστήριο την έλαβε υπόψην.

 

Σ’ αυτήν υποστηρίζει ότι ο Αιτητής αρνείτο να ανανεώσει το ενοικιαστήριο συμβόλαιο, με το οποίο ο Καθ’ ου η Αίτηση ήταν πάντοτε συνεπής. Παρόλες τις πολλές τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχαν, όπου ο κ. Προδρόμου ενημέρωσε τον κ. Πολυβίου ότι το Επίδομα ενοικίου που έπαιρνε από την Υπηρεσία Μέριμνας τον βοηθούσε πολύ στην καταβολή του ενοικίου, δεν το ανανέωσε, με αποτέλεσμα να σταματήσει ο κ. Προδρόμου να λαμβάνει το Επίδομα.

 

Λόγω προβλημάτων υγείας, όπως είχε αναφέρει και στον κ. Πολυβίου, δεν μπορούσε να εργαστεί επί μονίμου βάσεως. Η μη ανανέωση του ενοικιαστηρίου συμβολαίου και η αύξηση του, δυσχέραιναν την κατάσταση. Επιπλέον, το πρώτο παιδί του φοιτά στην τελευταία τάξη του Λυκείου και τα άλλα δύο στη δευτέρα τάξη. Μία μετακόμιση θα έφερνε μεγάλη δυσκολία στα παιδιά του.

 

Δικόγραφα:

Αίτηση:

            Η υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση καταχωρίστηκε την 8.2.2024 και μ’ αυτήν ο Αιτητής εξαιτείται ως ακολούθως:

 

«1.     Απόφαση και/ή διάταγμα για ανάκτηση κατοχής και/ή διάταγμα το οποίο να διατάσσει τον Καθ’ ου η αίτηση και/ή τους αντιπροσώπους και/ή τους υπηρέτες και/ή τα πρόσωπα πο χρησιμοποιούν και/ή διαμένουν με την άδεια του Καθ’ ου η αίτηση στην Οικία, όπως εκκενώσουν αυτή και την παραδώσουν ελεύθερο κατοχής.

2.       Απόφαση και/ή διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάσσει τον Καθ’ ου η αίτηση, όπως εξοφλήσει το ποσό των €6.402,00σ., ποσό που οφείλεται για οφειλόμενα ενοίκια για την χρονική περίοδο 01/09/23-01/02/24, μέρος ενοικίων για την χρονική περίοδο από 16/12/22 – 01/09/2023 και οφειλόμενους λογαριασμούς σκυβάλων για τα έτη 2021-2022 και 2022-2023.

3.       Αποζημιώσεις για το ποσό των €660,00σ. μηνιαίως, από 01/03/2024 μέχρι την ημερομηνία εκκένωσης και παράδοσης της Οικίας στον Αιτητή και/ή κάθε οφειλόμενο ενοίκιο.

 4.      Αποζημιώσεις για ζημιές που ο Καθ’ ου η αίτηση και/ή άλλως πώς τα πρόσωπα που διαμένουν και/ή χρησιμοποιούν και/ή επισκέπτονται την Οικία, έχουν προκαλέσει σ’ αυτή, όπως αυτές θα υπολογιστούν από ειδικό εκτιμητή και θα παρουσιαστούν στο Δικαστήριο, μετά που η Καθ’ ου η αίτηση θα παραδώσει στον Αιτητή την Οικία του.

5.       Τόκο από 16/11/2023, ημερομηνία όπου τα οφειλόμενα ενοίκια κατέστησαν απαιτητά, μέχρι την πλήρη εξόφληση τους.

6.       Διαζευκτικά νόμιμο τόκο.

7.       Οποιαδήποτε άλλο διάταγμα ή απόφαση ή θεραπεία την οποία το Δικαστήριο θα θεωρήει ορθή και δίκαιη κάτω από τις περιστάσεις.

8.       Έξοδα, πλέον έξοδα επίδοσης, πλέον Φ.Π.Α.»

 

Ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι είναι ιδιοκτήτης της επίδικης οικίας, η οποία ανεγέρθηκε πριν από το 1999 και είναι ενοικιασμένη στον Καθ’ ου η Αίτηση από την 1.1.2017, για σκοπούς διαμονής. Η ενοικίαση ανανεωνόταν ετησίως με γραπτή συμφωνία. Η τελευταία συμφωνία υπογράφθηκε την 1.1.2021 και αφορούσε ενοικίαση για ένα χρόνο, με ενοίκιο €450.- μηνιαίως. Ο Καθ’ ου η Αίτηση είναι θέσμιος ενοικιαστής. Συστηματικά καθυστερούσε την καταβολή του ενοικίου και δεν καταβάλλει ενοίκιο από το Σεπτέμβριο 2023. Δεν έχει επίσης καταβάλει το ποσό της αύξησης του ενοικίου που προνοείτο σε Διάταγμα του Δικαστηρίου στην Αίτηση Κ42/2022, καθώς και τις οφειλές για σκύβαλα για τα έτη 2021-2023. Σχετική επιστολή προς τον Καθ’ ου η Αίτηση απεστάλη μέσω των δικηγόρων του Αιτητή, με ημερομηνία 28.10.2023.

 

Απάντηση:

Ο Καθ’ ου η Αίτηση καταχώρισε χειρόγραφη Απάντηση την 28.5.2024. Επισύναψε στην Απάντηση του, Κατάσταση Λογαριασμού της Τράπεζας Κύπρου, στην οποία φαίνεται καταβολή ενοικίου με τραπεζική εντολή (standing order), ύψους €450.-, κάθε μήνα από την 8.6.2022 μέχρι την 4.9.2023, ενώ την 5.12.2022, φαίνεται ότι έγιναν δύο πληρωμές εκ €450.-. Το Δικαστήριο έδωσε άδεια για την καταχώριση της Απάντησης.

 

Η Απάντηση του Καθ’ ου η Αίτηση δεν είναι επί του καθορισμένου στους περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικούς Κανονισμούς Τύπου. Το Δικαστήριο άσκησε τη διακριτική του ευχέρεια και χειρίστηκε το εν λόγω έγγραφο ως Απάντηση, για σκοπούς των Κανονισμών και του Νόμου.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση κατέγραψε ότι στην επίδικη οικία, κατοικεί ο ίδιος, η σύζυγος του και τα τρία παιδιά του. Το πρώτο παιδί θα πάει στην τρίτη τάξη Λυκείου και τα άλλα δύο θα πάνε στη δευτέρα τάξη Λυκείου. Γι’ αυτό είναι πολύ δύσκολο στην παρούσα στιγμή να γίνει μία μετακόμιση. Σ’ αυτή την περίοδο της ζωής τους, θα τους επιβαρύνει ψυχολογικά, με αποτέλεσμα την κακή επίδοση τους στο σχολείο. Ο Καθ’ ου η Αίτηση ζητεί να παραμείνει στην επίδικη οικία μέχρι να αποφοιτήσουν τα παιδιά του.

 

Η αύξηση ενοικίου από €450.- σε €660.- δεν ήταν σε γνώση του Καθ’ ου η Αίτηση και επειδή δεν γινόταν ανανέωση του συμβολαίου του, δεν γνώριζε αυτή την αλλαγή του ποσού του ενοικίου. Ως πρόσφυγας λάμβανε Επίδομα ενοικίου και με τη μην ανανέωση του συμβολαίου, δεν μπορεί να παραδώσει στην Υπηρεσία Μερίμνης και Αποκατάστασης Εκτοπισθέντων, το πρωτότυπο έγγραφο. Έτσι, έπαψαν να του δίνουν Επίδομα. Αυτό, είχε ως αποτέλεσμα τη δυσχέρεια της οικονομικής του κατάστασης και κατ’ ακολουθίαν, τη μη πληρωμή των τελευταίων μόνο μηνιαίων ενοικίων.

 

Είναι σε δύσκολη οικονομική κατάσταση για να μπορεί να πληρώνει το ενοίκιο σε ύψος €660.- χωρίς τη βοήθεια της Υπηρεσίας Μερίμνης και θεωρεί ότι το ποσό της αύξησης από €450.- σε €660.-, αντενδείκνυται με βάση τον Νόμο. Οι δε ζημιές στην επίδικη οικία στις οποίες αναφέρεται ο Αιτητής, οφείλονται σε φυσικές φθορές και όχι σε υπαιτιότητα του ιδίου και της οικογένειας του.

 

Απάντηση στην Απάντηση:

Το δικόγραφο του Αιτητή καταχωρίστηκε την 3.7.2024 και μ’ αυτό επαναλαμβάνει όλους τους ισχυρισμούς στην Αίτηση του και αρνείται τους ισχυρισμούς του Καθ’ ου η Αίτηση στην Απάντηση. Τόσο η παρούσα Αίτηση, η οποία επιδόθηκε στον Καθ’ ου η Αίτηση στις 10.5.2024 με υποκατάστατο επίδοση, όσο και η Αίτηση Καθορισμού Κ42/22, η οποία επιδόθηκε στις 30.3.2023, αναφέρονται σε αύξηση ενοικίου. Η δε μη ανανέωση της συμφωνίας ενοικίασης, οφείλεται σε υπαιτιότητα του Καθ’ ου η Αίτηση, εφόσον αρνείτο κατηγορηματικά να δεχθεί αύξηση ενοικίου και επίσης, δεν κατέβαλλε το ενοίκιο του μηνιαίως αλλά μετά την πάροδο αρκετών μηνών.

 

Ο Αιτητής δικογραφεί ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν προβάλλει γραμμή υπεράσπισης, αφού δεν έχει καταβάλει οποιαδήποτε πληρωμή για την επίδικη περίοδο, μεταξύ 1.9.2023 και 1.2.2024, ούτε έχει καταβάλει οποιαδήποτε πληρωμή μέχρι την καταχώρηση του δικογράφου.

 

 

 

 

Νομική πτυχή:

Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας:

            Σύμφωνα με τον Κανονισμό 12(α)[2] των περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικών Κανονισμών 1983, όπως αυτοί έχουν τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων εφαρμόζει στις ενώπιον του διαδικασίες τους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, επί θέματος όπου δεν υπάρχει ειδική πρόνοια στον περί Ενοικιοστασίου Νόμο ή Κανονισμούς.

 

Στέφομαι στον περί Ενοικιοστασίου Νόμο και τους Κανονισμούς και βρίσκω ότι δεν υπάρχει παρόμοια ειδική πρόνοια ως το Μέρος 24 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας 2023. Η αντίστοιχη πρόνοια στους παλαιούς Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, οι οποίοι τύγχαναν εφαρμογής μέχρι την 31.8.2023, ήταν η Διαταγή 18, όπου ο θεσμός 1(α) προνοούσε ως εξής:

 

«Όπου ο Εναγόμενος εμφανίζεται σε κλητήριο ένταλμα ειδικά οπισθογραφημένο σύμφωνα με τη Διάταξη 2 κανονισμός 6 ο Ενάγοντας μπορεί, με  ένορκο δήλωση που θα κάμει ο ίδιος ή άλλο πρόσωπο που μπορεί να ορκισθεί και πιστοποιήσει τα γεγονότα και να βεβαιώσει την αιτία της αγωγής και το ποσό που απαιτείται (αν υπάρχει) και να αναφέρει ότι από ότι πιστεύει δεν υπάρχει υπεράσπιση στην αγωγή, να αποταθεί για απόφαση για το ποσό που απαιτείται μαζί με τόκο (αν υπάρχει) ή για ανάκτηση γης (με ή χωρίς ενοίκιο) ή για παράδοση ορισμένου κινητού πράγματος, ανάλογα με την περίπτωση, και τα έξοδα και μπορεί να δοθεί απόφαση υπέρ του Ενάγοντα εκτός αν ο Εναγόμενος ικανοποιήσει το Δικαστήριο ότι έχει καλή υπεράσπιση στην αγωγή ή να αποκαλύψει τέτοια γεγονότα που θα είναι ουσιώδη για να του δοθεί δικαίωμα υπεράσπισης.»

 

Μέρος 24:

Το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει συνοπτική απόφαση εναντίον ενάγοντα ή εναγόμενου σε οποιοδήποτε είδος Δικαστικής διαδικασίας (Μέρος 24.1(2)). Το Μέρος 24.2 προνοεί ως ακολούθως:

 

«(1)    Το δικαστήριο δύναται να εκδώσει συνοπτική απόφαση εναντίον ενάγοντα ή εναγόμενου επί του συνόλου απαίτησης ή επί συγκεκριμένου ζητήματος αν:

(α)      κρίνει ότι:

(i)       ο ενάγων δεν έχει πραγματική προοπτική επιτυχίας επί της αίτησης ή του ζητήματος · ή

(ii)      ο εναγόμενος δεν έχει πραγματική προοπτική επιτυχούς υπεράσπισης της απαίτησης ή του ζητήματος · και

(β)      δεν υπάρχει κανένας άλλος επιτακτικός λόγος για τον οποίο η υπόθεση ή το ζήτημα πρέπει να αποφασισθεί σε δίκη.»

 

Η διαδικασία η οποία ακολουθείται, προδιαγράφεται στο Μέρος 24.3. Η αίτηση για την έκδοση συνοπτικής απόφασης, δυνατόν να υποβληθεί πριν ή μετά την καταχώριση υπεράσπισης. Υποβάλλεται σύμφωνα με το Μέρος 23 (Μέρος 24.4(1)), το οποίο αφορά στους γενικούς κανόνες για αιτήσεις έκδοσης Δικαστικών Διαταγμάτων και, αναφέρει στην ίδια την αίτηση ή τη μαρτυρία η οποία επιδίδεται μ’ αυτήν, το οποιοδήποτε νομικό σημείο ή πρόνοια σε έγγραφο στα οποία στηρίζεται ο αιτητής και/ή αναφέρει ότι υποβάλλεται διότι ο αιτητής πιστεύει πως με βάση τη μαρτυρία, ο καθ’ ου η αίτηση δεν έχει πραγματική προοπτική επιτυχούς υπεράσπισης της αίτησης και ο αιτητής δεν γνωρίζει άλλο λόγο για τον οποίο η αίτηση πρέπει να εκδικαστεί (Μέρος 24.4.(2)). Τα Διατάγματα τα οποία δύναται να εκδώσει το Δικαστήριο στα πλαίσια αίτησης για συνοπτική απόφαση, προδιαγράφονται στο Μέρος 24.6.

 

Νομολογία:

            Υπάρχει πληθώρα αποφάσεων σε σχέση με την έκδοση συνοπτικής απόφασης δυνάμει της Διαταγής 18 των παλαιών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Οι βασικές αρχές είναι οι ίδιες ως στο Μέρος 24 και, κατ’ ακολουθίαν, η παλαιότερη νομολογία κρίνεται ως διαφωτιστική και σχετική. Στην αυθεντία Deme-Dairy Ltd κ.ά. v. Τραπέζης Κύπρου Δημόσιας Εταιρείας Λτδ (2007) 1(Β) Α.Α.Δ. 1348, ο έντιμος Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Φρ. Νικολαίδης, αναφέρει τα κάτωθι, στη σελίδα 1351:

 

«Απόφαση δυνάμει της Δ.18 εκδίδεται μόνο όταν υπάρχει αυστηρή συμμόρφωση με την προβλεπόμενη διαδικασία και αφού το δικαστήριο ικανοποιηθεί ότι δεν υπάρχει πιθανότητα ο εναγόμενος να διαθέτει υπεράσπιση ή ότι δεν έχει αποκαλύψει τέτοια γεγονότα που να θεωρούνται ικανά να του παράσχουν το δικαίωμα σε υπεράσπιση, καταγράφοντας συνάμα την κατάληξη του αυτή (Μεττή κ.ά. v. Τράπεζας Κύπρου Λτδ (2002) 1(Α) Α.Α.Δ. 417).

Στην υπόθεση RCK Sports v. Persona Advertising Ltd (1996) 1 A.A.Δ. 1074, το Δικαστήριο συνοψίζοντας τις αρχές που διατυπώνονται στο Annual Practice του 1967, σελ. 121, αναφέρει ότι η εξουσία έκδοσης συνοπτικής απόφασης ασκείται στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει εύλογη αμφιβολία ότι ο ενάγων δικαιούται σε απόφαση και όπου είναι απρόσφορο να επιτραπεί στον εναγόμενο να υπερασπιστεί απλώς για να καθυστερήσει. Αποτελεί γενική αρχή ότι οσάκις ο εναγόμενος αποδεικνύει ότι διαθέτει καλόπιστη υπεράσπιση πρέπει να του δοθεί άδεια να υπερασπιστεί. Θα πρέπει να παρέχεται άδεια για υπεράσπιση εκτός αν είναι καθαρό ότι δεν υπάρχει ουσιώδες ζήτημα για εκδίκαση και ότι δεν υπάρχει αμφισβήτηση σε σχέση με πραγματικά ή νομικά ζητήματα τα οποία εγείρουν εύλογη αμφιβολία κατά πόσο ο ενάγων δικαιούται σε απόφαση (Νεάρχου κ.ά. v. Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου) Λτδ (2005) 1(Β) Α.Α.Δ. 818).

Περίπου τα ίδια επαναλήφθηκαν και στην υπόθεση Trans Middle East Trading (T.M.E.T.) Limited v. Tlais (1991) 1 A.A.Δ. 239, στην οποία τονίστηκε ότι όπου ο εναγόμενος δίδει στην ένορκη του δήλωση αρκετές λεπτομέρειες που να δείχνουν την ύπαρξη καλόπιστης υπεράσπισης ή εγείρει θέμα σε απάντηση της απαίτησης που θα πρέπει να εκδικαστεί, ή όπου ικανοποιεί το δικαστήριο ότι έχει καλή και ουσιαστική υπεράσπιση ή αποκαλύπτει τέτοια γεγονότα που μπορούν να κριθούν αρκετά για να του δώσουν το δικαίωμα να προβάλει την υπεράσπιση του, πρέπει να του παρέχεται το δικαίωμα να καταχωρίσει υπεράσπιση.

Ακόμα στη Βίκα Πίκα Ντίσκο Λτδ κ.ά. v. Χάπυ Στρητς Ντίσκο Λτδ (1997) 1 Α.Α.Δ. 28, η οποία αφορούσε αίτηση παραμερισμού απόφασης που εκδόθηκε ερήμην, διαπιστώθηκε ότι ο πρωτόδικος δικαστής διέπραξε νομικό σφάλμα αφού παρέλειψε να αξιολογήσει το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης αναφορικά με την υπεράσπιση των εφεσειόντων στην αγωγή των εφεσιβλήτων.»

 

Βλέπετε επίσης σχετικά τις αυθεντίες Κυπριανίδης v. Ιωάννου, (1966) 1 Α.Α.Δ. 265, Spyros Stavrinides v. Ceskoslovenska Obchondi Banka A.S., (1972 ) 1 C.L.R. 130, Hermes Insurance Co. Ltd. v. Theodorides, (1983) 1 C.L.R. 333, R.C.K. Sports Ltd. v. Persona Advertising Ltd., (1996) 1(Β) Α.Α.Δ. 1074, Δημητρίου v. Τράπεζας Κύπρου Λτδ, (1997) 1(Β) Α.Α.Δ. 782, Λαζάρου κ.ά. v. Μακεδόνα, (1999) 1(Β) Α.Α.Δ. 817, Zερβός v. Eurοinvestment & Finance Ltd. (2003) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1968, Σχίζας v. Euroinvestment & Finance Ltd.,  (2004) 1(Γ) A.A.Δ. 1866, Νεάρχου v. Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου) Λτδ, (2005) 1(Β) Α.Α.Δ. 818, MI Holdings Public Ltd. v. Παναγή, (2006) 1(A) A.A.Δ. 298, Sigma Radio T.V. Public Ltd. v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, (2009) 1(Α) Α.Α.Δ. 140.

 

Διαφωτιστική παράθεση της σχετικής νομολογίας και διευκρίνιση των κριτηρίων με βάση τα οποία δύναται να εκδοθεί συνοπτική απόφαση δυνάμει της Δ.18, γίνεται από τον έντιμο Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κ. Μ. Φωτίου, στην αυθεντία Νεάρχου (πιο πάνω), στις σελίδες 824-825 και τον έντιμο Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κ. Κ. Καλλή, στην αυθεντία R.C.K. Sports (πιο πάνω), στις σελίδες 1080-1082.

 

Στην αυθεντία IRONFX GLOBAL LIMITED v. Χριστάκης Αλεξάνδρου & Υιοί Λτδ, Πολιτική Έφεση Αρ. Ε338/2016, Απόφαση ημερομηνίας 23.3.2017, ECLI:CY:AD:2017:A103, ο έντιμος Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ως ήταν τότε, κ. Τ.Θ. Οικονόμου, αποφάσισε ότι το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων εξέδωσε συνοπτική απόφαση στη συγκεκριμένη υπόθεση, ενώ στερείτο δικαιοδοσίας να το πράξει. Απασχόλησε, μεταξύ άλλων, το Ανώτατο Δικαστήριο, η πρόνοια του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, για δικαιωματική Απάντηση από πλευράς Καθ’ ου η Αίτηση (σελίδα 5 της Απόφασης).

 

Έκτοτε, ο περί Ενοικιοστασίου Νόμος τροποποιήθηκε από τον Ν.3(Ι)/20, με αποτέλεσμα σε Αιτήσεις Έξωσης για οφειλόμενα ενοίκια, να μην είναι δικαιωματική η καταχώρηση Απάντησης, αλλά να πραγματοποιείται μόνο μετά από άδεια του Γραμματέα και, σε δεύτερο στάδιο, του Δικαστηρίου, η απόφαση του οποίου επ’ αυτού του ζητήματος, δεν υπόκειται σε Έφεση (άρθρο 11(1)(α)(ii) του περί Ενοικιοστασίου Νόμου [3], ως τροποποιήθηκε). Μήτε ο Γραμματέας, μήτε το Δικαστήριο, αξιολογεί την Απάντηση για σκοπούς παρουσίασης υπεράσπισης στην κυρίως Αίτηση, παρά μόνο αξιολογεί εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Νόμου για την καταχώρηση της. Η αποδεικτική δύναμη της υπόθεσης των διαδίκων και το νομικό και πραγματικό υπόβαθρο των ισχυρισμών τους, θα κριθεί κατά την πορεία της διαδικασίας. Η παρούσα υπόθεση είναι Αίτηση Έξωσης λόγω καθυστερημένων ενοικίων.

 

Φρονώ ότι η πιο πάνω τροποποίηση της νομοθεσίας και η πρόνοια των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας η οποία τυγχάνει εφαρμογής σήμερα (δηλαδή το Μέρος 24), η οποία επίσης έχει αντικατασταθεί και περιλαμβάνει σαφή αναφορά στην έκδοση συνοπτικής απόφασης σε οποιαδήποτε είδος Δικαστικής διαδικασίας, έχουν αλλάξει το νομοθετικό και δικονομικό πλαίσιο το οποίο είχε ενώπιον του το Ανώτατο Δικαστήριο κατά την έκδοση της απόφασης στην IRONFX (πιο πάνω), σε τέτοιο βαθμό ώστε σήμερα να χωρεί αίτηση για την έκδοση συνοπτικής απόφασης ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου.

 

Κρίση:

Κρίνω ότι χωρεί αίτηση για συνοπτική απόφαση εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση στην παρούσα υπόθεση. Κρίνω ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν έχει παρουσιάσει ικανοποιητικά στοιχεία για την ύπαρξη καλής υπεράσπισης στην απαίτηση του Αιτητή, αναφορικά με την οφειλή ενοικίων για την επίδικη οικία, για τον επίδικο χρόνο, κατά το χρόνο καταχώρισης και επίδοσης της κυρίως Αίτησης. Δεν αμφισβητείται ότι η επίδικη οικία εμπίπτει στο Ενοικιοστάσιο, ούτε ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση είναι θέσμιος ενοικιαστής. Το τελευταίο ενοικιαστήριο έγγραφο έληξε το Δεκέμβριο 2021 και εκδόθηκε Διάταγμα καθορισμού του υπό του Καθ’ ου η Αίτηση, ως θεσμίου ενοικιαστού, καταβαλλόμενου ενοικίου, υπό του παρόντος Δικαστηρίου, στην Αίτηση Κ42/22, την 13.7.2023, με ισχύ από 16.12.2022.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση ουσιαστικά, δεν αρνείται ότι δεν έχει καταβάλει ενοίκιο από το Σεπτέμβριο 2023. Προβάλλει τη δυσκολία του ιδίου και της οικογένειας του, να εκκενώσουν την επίδικη οικία, δεν προβάλλει υπεράσπιση η οποία αναγνωρίζεται από τον Νόμο και την νομολογία.

 

Είναι η κρίση μου ότι δεν υπάρχει εύλογη αμφιβολία πως ο Αιτητής δικαιούται σε απόφαση εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση επί του συνόλου της απαίτησης. Ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν έχει πραγματική και ρεαλιστική προοπτική επιτυχούς υπεράσπισης της απαίτησης. Ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν υπέδειξε, ούτε απέδειξε ότι διαθέτει καλόπιστη υπεράσπιση, ούτε ότι υπάρχει ουσιώδες ζήτημα για εκδίκαση ή υπάρχει αμφισβήτηση σε σχέση με πραγματικά ή νομικά ζητήματα τα οποία εγείρουν εύλογη αμφιβολία ότι ο Αιτητής δικαιούται σε απόφαση. Είναι η κρίση μου ότι με την έκδοση συνοπτικής απόφασης σ’ αυτό το στάδιο της διαδικασίας, με τα όσα έχουν τεθεί από τα μέρη ενώπιον του Δικαστηρίου, είναι απονέμεται δικαιοσύνη και εξυπηρετείται ο πρωταρχικός σκοπός (Μέρος 1 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας 2023 [4]).

 

Απόφαση:

Ως εκ των ανωτέρω και με τη σύμφωνο γνώμη των Παρέδρων, εκδίδεται συνοπτική απόφαση υπέρ του Αιτητή και εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση, για τα πιο κάτω ποσά:

(α)     €6.600.- ως οφειλόμενα ενοίκια για την περίοδο από 1.9.2023 έως 30.6.2024, πλέον νόμιμο τόκο.

(β)     €660.- μηνιαίως ως ενδιάμεσα οφέλη από την 1.7.2024 μέχρι παράδοσης της κατοχής, πλέον νόμιμο τόκο επί εκάστου ποσού εκ €660.- από την ημερομηνία που καθίσταται πληρωτέο μέχρις εξόφλησης.

(γ)     €101.- ως η διαφορά η οποία προκύπτει από την αναδρομική αύξηση του ενοικίου, για την περίοδο από 16.12.2022 μέχρι 31.12.2022, πλέον νόμιμο τόκο.

(δ)     €1.890.- ως η διαφορά η οποία προκύπτει από την αναδρομική αύξηση του ενοικίου, για την περίοδο από 1.1.2023 μέχρι 31.8.2023, πλέον νόμιμο τόκο.

(ε)     €451.- ως τέλη αποκομιδής σκυβάλων για την επίδικη οικία για τα έτη 2021, 2022 και 2023, πλέον  νόμιμο τόκο.

(στ)   Δικηγορικά έξοδα ως θα υπολογισθούν από τον Γραμματέα και εγκριθούν από το Δικαστήριο, στην κλίμακα €10.000 - €50.000, πλέον Φ.Π.Α. και νόμιμο τόκο.

 

Εκδίδεται επίσης Διάταγμα εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση, ανάκτησης κατοχής της ισόγειας κατοικίας επί της οδού Ενότητος αρ. 11Α, Παλλουριώτισσα, Λευκωσία, η οποία καλύπτεται από τον αρ. εγγραφής 5/1849, Φ/Σχ. 21/47Ε2, Τμήμα 5, Τεμάχιο 1624. Ο χρόνος συμμόρφωσης με το Διάταγμα καθορίζεται σε 90 ημέρες από την επίδοση αυτού. Η απόφαση να συνταχθεί αφού χαρτοσημανθεί το ενοικιαστήριο έγγραφο, Τεκμήριο 2 στην ένορκο δήλωση του Αιτητή ημερομηνίας 11.6.2024.

 

 

(Υπ.)                                                  

Λ.Σ. Καμμίτση          

Πρόεδρος                 

Πιστόν Αντίγραφον

 

Γραμματέας

 

ΛΣΚ/ΕΠ