ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

 

Ενώπιον:      Λ.Σ. Καμμίτση, Προέδρου

Αίτηση Αρ: Ε155/11

Μεταξύ:

Διαχειριστικό Συμβούλιο Εμπορικής Σχολής ΜΙΤΣΗ Λεμύθου

Αιτητών

-και-

 

Λεωνίδα Δημητρίου, [    ], Λευκωσία

Καθ’ ου η Αίτηση

---------------------------------------------------------------------------------

Αίτηση για την Τροποποίηση του τίτλου της κυρίως Αίτησης

 

30 Μαΐου 2025

Για τους Αιτητές: κα. Χρ. Μιχαήλ και κ. Αντωνίου για κ.κ. Βελάρης & Βελάρης Δ.Ε.Π.Ε.

Για την Καθ’ ης η Αίτηση: κα. Μ. Τσιαννή για κ.κ. Χαραλαμπίδου & Τσιαννή Δ.Ε.Π.Ε.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Με αίτηση δια κλήσεως ημερομηνίας 30.4.2024, οι Αιτητές στην κυρίως Αίτηση, εξαιτούνται την έκδοση Διατάγματος του Δικαστηρίου δια του οποίου να τροποποιείται ο τίτλος της παρούσας Αίτησης δια της διαγραφής του ονόματος του Καθ’ ου η Αίτηση και την αντικατάσταση του ως ακολούθως:

 

«Λεώνη Δημητρίου, με αρ. δελτίου ταυτότητας [   ] ως διαχειρίστρια της περιουσίας του Λεωνίδα Δημητρίου με αριθμό δελτίου ταυτότητας [   ], τέως από τη Λευκωσία»

 

Η υπό εξέταση αίτηση βασίζεται στα άρθρα 29 και 31 του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν.14/1960, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, Δ.9 θθ.1, 2, 5, 7, 8, 10 και 11, Δ.12 θθ.1, 2, 3, 4, 5 και 7, Δ.25 θθ.1-6, Δ.48 θθ.1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 και 9, Δ.57 και Δ.63, στους περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικούς Κανονισμούς, 2/1983, Κ. 7 και στις γενικές και συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου.

Η αίτηση συνοδεύεται από ένορκο δήλωση της κας. Άννας Χαραλάμπους, από τη Λευκωσία. Η ενόρκως δηλούσα λέγει ότι είναι υπάλληλος στην υπηρεσία των Αιτητών και εργάζεται ως Γραμματειακός Λειτουργός. Είναι δε πλήρως και δεόντως εξουσιοδοτημένη να προβεί στη δήλωση της. Τα γεγονότα που αναφέρει, εμπίπτουν στην προσωπική της γνώση ένεκα της θέσης της στην υπηρεσία των Αιτητών.

 

Την 12.11.2012, εκδόθηκε εκ συμφώνου απόφαση εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση, η οποία, μεταξύ άλλων, προνοούσε την καταβολή του ποσού των €15.244,00 ως οφειλόμενα δεδουλευμένα ενοίκια αναφορικά με την περίοδο από 1.7.2011 μέχρι και 30.11.2012, εντόκως προς 5,5% ετησίως από 12.11.2012 μέχρις εξοφλήσεως και €983,00 μηνιαίως μέχρι εκκενώσεως και παραδόσεως προς τους Αιτητές κενής και ελεύθερης κατοχής, ως ενδιάμεσα οφέλη και €1.045,00 δικηγορικά έξοδα, εντόκως προς 5,5% ετησίως από 12.11.2012 μέχρις εξοφλήσεως, πλέον €42,00 έξοδα έκδοσης της απόφασης, πλέον €177,65 Φ.Π.Α.

 

Ακολούθως, ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν είχε ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του και λόγω του ότι παρέμενε οφειλόμενο υπόλοιπο, το Δικαστήριο, μετά από αίτημα των Αιτητών, εξέδωσε Διάταγμα ημερομηνίας 19.4.2021, με το οποίο διέταξε την ανάκτηση κατοχής του ακινήτου. Η ενόρκως δηλούσα κατέθεσε πως, εξ’ όσων καλύτερα γνωρίζει, περί τον Ιούλιο 2021, στην προσπάθεια εκτέλεσης της πιο πάνω απόφασης, οι Αιτητές ενημερώθηκαν ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση απεβίωσε. Μετά από πρόσφατη έρευνα που διεξήγαγαν οι δικηγόροι των Αιτητών στο Πρωτοκολλητείο Διαχειρίσεων του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, η κα. Χαραλάμπους ενημερώθηκε ότι για τον αποβιώσαντα εκκρεμεί η Αίτηση Διαχείρισης της περιουσίας του υπ’ αριθμό 108/2023 (i-justice), στα πλαίσια της οποίας διορίστηκε Διαχειρίστρια με σχετικό Παραχωρητήριο, η κα. Λεώνη Δημητρίου, εγγονή του αποβιώσαντα.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση αναγράφεται ως Λεωνίδας Πολυκάρπου και όχι ως Λεωνίδας Δημητρίου, ως και ο τίτλος της παρούσας Αίτησης, αλλά πρόκειται για το ίδιο άτομο, γιατί η σχετική έρευνα έγινε με βάση τον αριθμό ταυτότητας του εν λόγω προσώπου, τον οποίο διατηρούσαν οι Αιτητές στα αρχεία τους. Αντίστοιχη έρευνα είχε διεξαχθεί περί το 2016 από τους δικηγόρους των Αιτητών, στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας του Επαρχιακού Κτηματολογίου Λευκωσίας. Ως φαίνεται, η έρευνα ζητήθηκε από τους δικηγόρους στο όνομα του Καθ’ ου η Αίτηση, με βάση τον αριθμό ταυτότητας του και διεξάχθηκε στο όνομα του Δημητρίου Πολυκάρπου Λεωνίδα.

 

Η ενόρκως δηλούσα κατέθεσε ότι η αιτούμενη τροποποίηση του τίτλου της Αίτησης, δια της διαγραφής του ονόματος του αποβιώσαντα και της προσθήκης της Διαχειρίστριας της περιουσίας αυτού, είναι απαραίτητη για να μπορέσουν οι Αιτητές να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους. Μέχρι σήμερα παραμένει οφειλή έναντι του εξ’ αποφάσεως χρέους αφού δεν καταβλήθηκε οποιοδήποτε ποσό προς εξόφλησην ή έστω, μερική ικανοποίηση, του χρέους. Οι Αιτητές προτίθενται να λάβουν περαιτέρω μέτρα εκτέλεσης και είναι δίκαιο, ορθό και προς το συμφέρον της δικαιοσύνης, να εγκριθεί η παρούσα αίτηση για τροποποίηση του τίτλου της υπόθεσης.

 

Υποστήριξε ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε σκόπιμη ή υπέρμετρη καθυστέρηση ή αδράνεια ή καταφρόνηση της δικαστικής διαδικασίας και η αίτηση γίνεται καλόπιστα. Με την έγκριση του αιτούμενου Διατάγματος, ουδείς θα υποστεί ζημιά ως προς τα ουσιαστικά δικαιώματα του, καθώς έχει ήδη εκδοθεί απόφαση. Σε αντίθετη περίπτωση, εάν δεν εγκριθεί η παρούσα αίτηση, οι Αιτητές, ως εξ’ αποφάσεως πιστωτές, δεν θα είναι σε θέση να διεκδικήσουν με οποιοδήποτε τρόπο, τα οφειλόμενα προς ικανοποίηση του εξ’ αποφάσεως χρέους του αποβιώσαντα.

 

Η κα. Χαραλάμπους καταχώρισε συμπληρωματική ένορκο δήλωση, με την οποία υποδεικνύει ότι από το περιεχόμενο της αρχικής ενόρκου δηλώσεως της,  προκύπτει πως οι Αιτητές προωθούν την παρούσα διαδικασία διεκδικώντας την εξόφληση του εξ’ αποφάσεως χρέους, περιλαμβανομένων των τόκων. Εξ’ όσων καλύτερα γνωρίζει και από πληροφορίες που έλαβε από το λογιστήριο των Αιτητών, το εξ’ αποφάσεως χρέος μέχρι την 10.8.2023, ανερχόταν στο ποσό των €71.733,03. Η ενόρκως δηλούσα παρουσίασε ως Τεκμήριο αναδομημένη Κατάσταση Λογαριασμού που ετοιμάστηκε από το λογιστήριο των Αιτητών. Η εν λόγω Κατάσταση αφορά μόνο το εξ’ αποφάσεως χρέος, περιλαμβανομένων των τόκων και τυχόν πληρωμών που έγιναν από την έκδοση της απόφασης μέχρι την εν λόγω ημερομηνία. Δεν περιλαμβάνει επιπρόσθετα ποσά για χώρους στάθμευσης ή οποιαδήποτε άλλα έξοδα ή πληρωμές.

 

Περαιτέρω, η παράδοση του υποστατικού στους Αιτητές, έγινε στα πλαίσια εκτέλεσης εντάλματος που καταχωρήθηκε από τους Αιτητές μετά την έκδοση του Διατάγματος ημερομηνίας 19.4.2021. Συγκεκριμένα, το υποστατικό παραδόθηκε στους Αιτητές περί την 20.9.2021 από το Δικαστικό επιδότη κ. Λοίζο Λοίζου. Έκτοτε, δεν καταβλήθηκε οποιοδήποτε ποσό προς εξόφληση του εξ’ αποφάσεως χρέους, εξ’ ου και παραμένει οφειλόμενο υπόλοιπο το οποίο οι Αιτητές διεκδικούν.

 

Ένσταση:

Ένσταση εκ μέρους της προτεινόμενης Καθ’ ης η Αίτηση, καταχωρήθηκε την και αυτή βασίζεται στα άρθρα 29 και 31 του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν.14/60, ως τροποποιήθηκε, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, Δ.9 θθ.8 και 11, Δ.12 θθ.2, 4 και 7, Δ.25, Δ.48 θ.4, Δ.57 και Δ.63, στους περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικούς Κανονισμούς 1983, ως τροποποιήθηκαν, Κ. 12, στις Αρχές του Κοινού Δικαίου, στις Αρχές της Επιείκειας, στη σχετική Νομολογία και στις γενικές και συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου. Οι συγκεκριμένοι λόγοι ένστασης είναι οι ακόλουθοι:

 

«1.     Οι  Αιτητές δεν νομιμοποιούνται στην καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης.

2.       Οι Αιτητές δεν προσέρχονται στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια και/ή δεν αποκαλύπτουν την αλήθεια στο Δικαστήριο και/ή επιδιώκουν να παραπλανήσουν το Δικαστήριο.

3.       Οι Αιτητές προχώρησαν καταχρηστικά στην καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης με σκοπό να προσπορίσουν αδικαιολόγητο όφελος από την περιουσία του αποβιώσαντος Λεωνίδα Πολυκάρπου.

4.       Ο Καθ’ ου η Αίτηση κηρύχθηκε ανίκανο πρόσωπο να διαχειρίζεται την περιουσία και τις υποθέσεις του στις 20/2/18 με απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. Επίσης του απαγορεύθηκε μεταξύ άλλων η διενέργεια οποιωνδήποτε πράξεων ή παραλείψεων που επιφέρουν έννομα αποτελέσματα και εκδόθηκε διάταγμα με τον οποίο διατάχθηκε όπως η Ντίνα Δημητρίου διοριστεί διαχειρίστρια της περιουσίας και των υποθέσεων του. Ο Καθ’ ου η Αίτηση απεβίωσε στις 3/7/21.

5.       Οι Αιτητές αναληθώς δηλώνουν στο Δικαστήριο ότι δεν καταβλήθηκε οποιοδήποτε ποσό έναντι του εξ αποφάσεως χρέους προς εξόφληση ή έστω μερική ικανοποίηση του χρέους Το χρεωστικό υπόλοιπο του λογαριασμού του καθ’ ου η αίτηση μετά τις πληρωμές που ο καθ’ ου η αίτηση έκανε έναντι του εξ αποφάσεως χρέους και εξόδων στην αίτηση με αρ. Ε155/11 του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λευκωσίας στις 4/1/2018 ήταν €1.522,45.

6.       Οι Αιτητές εμποδίζονται να διεκδικούν ενδιάμεσα οφέλη εκ €983,00 μηνιαίως λόγω του ότι περί τα τέλη Απριλίου του 2013 αποφάσισαν μονομερώς μείωση κατά 40% επί των ενδιάμεσων οφελών και/ή ενοικίων λόγω της οικονομικής κρίσης που στο σύνολο της κλήθηκε να αντιμετωπίσει η Κυπριακή Οικονομία και ευρύτερα η κοινωνία ήτοι την μείωση στο ποσό των €589,80 μηνιαίως.

7.       Οι Αιτητές με επιστολή τους ημερ. 14/9/20 προχώρησαν σε χαριστική μείωση του ενοικίου ύψους 30% για τα εμπορικά καταστήματα για τους μήνες Απρίλιο και Μάιο του 2020 και 15% για την περίοδο από Ιούνιο του 2020 μέχρι τον Αύγουστο του 2021. Η εν λόγω μείωση ήταν επιπρόσθετη της έκπτωσης 40%.

8.       Οι Αιτητές με επιστολή τους ημερ. 12/4/21 προχώρησαν σε χαριστική μείωση του ενοικίου ύψους 30% για τα εμπορικά καταστήματα για τους μήνες Φεβρουάριο μέχρι Ιούλιο του. Η εν λόγω μείωση ήταν επιπρόσθετη της έκπτωσης 40%.

9.       Οι Αιτητές με την επιστολή των Δικηγόρων τους ημερ. 24.1.24 που επιδόθηκε στην Διαχειρίστρια της περιουσίας του αποβιώσαντος την ίδια ημέρα που της επιδόθηκε η υπό εκδίκαση αίτηση, συνοψίζουν την απαίτηση τους στο ποσό των €72.322,83 δυνάμει της δικαστικής απόφασης που εκδόθηκε στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αίτηση πλέον τόκους πλέον €3.959,54 για χρήση χώρου στάθμευσης αξιώσεις οι οποίες είναι ανεδαφικές και ανυπόστατες.

10.     Οι Αιτητές σε κάθε περίπτωση δεν έχουν δικαίωμα να αξιώνουν τυχόν ενοίκια που αφορούν την ενοικίαση του καταστήματος με αρ.5Β, του κειμένου επί της οδού Ευαγόρου στο Μέγαρο Μιτσή αρ.3, επί της γωνίας των οδών Ευαγόρου και Μακαρίου Γ, στην Λευκωσία μετά που κηρύχθηκε ανίκανο πρόσωπο ο Λεωνίδας Πολυκάρπου από το Δικαστήριο, από την περιουσία του μετά τον θάνατο του και σε κάθε περίπτωση ουδέν ποσόν οφείλεται σε αυτούς αφού αυτό συμφωνήθηκε κατά την παράδοση κενής και ελεύθερης της κατοχής του καταστήματος στους Αιτητές.

11.     Δεν είναι δίκαιο να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα.

12.     Δεν συντρέχουν οι πραγματικές και νομικές προϋποθέσεις ώστε να επιτύχουν οι Αιτητές στην αίτηση τους.»

 

Η ένσταση συνοδεύεται από ένορκο δήλωση της κας. Λεώνης Δημητρίου, από τη Λευκωσία. Η ενόρκως δηλούσα λέγει ότι είναι εγγονή του αποβιώσαντος Λεωνίδα Πολυκάρπου, ο οποίος είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Λεωνίδα Δημητρίου και η Διαχειρίστρια της περιουσίας του, δυνάμει Διατάγματος του Δικαστηρίου που εκδόθηκε στις 6.6.23 στην Αίτηση Διαχείρισης με αρ. 108/23 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας και γνωρίζει πολύ καλά τα γεγονότα της παρούσης υπόθεσης. Διαφωνεί με το περιεχόμενο της αίτησης και της ένορκης δήλωσης που τη συνοδεύει.

 

Η κα. Δημητρίου παραδέχεται ότι στις 12.11.2012, εκδόθηκε απόφαση στην Αίτηση Ε155/11, από το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων Λευκωσίας, η οποία επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 1 στην ένορκο δήλωση που συνοδεύει την υπό εξέταση αίτηση. Αυτό όμως που ισχυρίζεται η κα. Χαραλάμπους στην παράγραφο 3, ότι δηλαδή παρέμενε οφειλόμενο υπόλοιπο, έρχεται σε αντίφαση με τον ισχυρισμό της στην παράγραφο 7, όπου δηλώνει ότι ουδέν ποσόν καταβλήθηκε προς εξόφληση ή έστω, μερική ικανοποίηση του χρέους. Η κα. Δημητρίου κατέθεσε ότι το χρεωστικό υπόλοιπο του λογαριασμού του Καθ’ ου η Αίτηση μετά τις πληρωμές που έκανε στους Αιτητές έναντι του εξ’ αποφάσεως χρέους και εξόδων στην Αίτηση Ε155/11, στις 15.12.2016 ήταν €1.789,97, την 1.12.2017 ήταν €1.719,05 και την 11.6.2018 ήταν €2.308,85. Επισυνάπτει δε αντίγραφα των Καταστάσεων Λογαριασμού που οι Αιτητές διατηρούσαν, ημερομηνίας 31.12.2016, 31.12.2017 και 15.6.2018, στις οποίες φαίνονται οι πιστώσεις και χρεώσεις και τις οποίες εντόπισε στα αρχεία που διατηρούσε ο παππούς της.

 

 Στις εν λόγω Καταστάσεις, φαίνονται χρεώσεις και πιστώσεις που αφορούν και χώρο στάθμευσης, για τον οποίο δεν περιλαμβάνεται οτιδήποτε σχετικό στην Απόφαση του Δικαστηρίου, εξ’ ου και το υπόλοιπο που κάθε φορά παρουσιάζεται, περιλαμβάνει και τη χρέωση για το χώρο στάθμευσης. Εντόπισε επίσης στα αρχεία που διατηρούσε ο παππούς της, την απόδειξη που εξέδωσαν οι Αιτητές ημερομηνίας 3.7.2018, για την καταβολή του ποσού των €589,80, πίστωση η οποία δεν περιλαμβάνεται στην Κατάσταση Λογαριασμού ημερομηνίας 15.6.2018. Επίσης, από τις Καταστάσεις Λογαριασμού και την επιστολή των Αιτητών ημερομηνίας 24.10.2019, φαίνεται η χαριστική έκπτωση ύψους 40% επί του ενοικίου και/ή των ενδιάμεσων οφελών, που μονομερώς αποφάσισαν οι Αιτητές λόγω της οικονομικής κρίσης που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η Κυπριακή οικονομία και ευρύτερα η κοινωνία, με αποτέλεσμα τη μείωση του ποσού των ενδιάμεσων οφελών από €983,00 σε €589,80 μηνιαίως. Οι Αιτητές εμποδίζονται να διεκδικούν ενδιάμεσα οφέλη εκ €983,00 μηνιαίως, λόγω της δικής τους συμπεριφοράς.

 

Είναι περαιτέρω ο ισχυρισμός της μάρτυρος, ότι τα έξοδα της απόφασης στην Αίτηση Ε155/11, πληρώθηκαν στους δικηγόρους των Αιτητών μετά την έκδοση τιμολογίου εκ μέρους τους, με επιταγή του δικηγορικού γραφείου που την εκπροσωπεί και εκπροσωπούσε τον Καθ’ ου η Αίτηση, ημερομηνίας 10.1.2013. Ο Καθ’ ου η Αίτηση πλήρωσε επίσης στους δικηγόρους των Αιτητών και τα έξοδα του εντάλματος ανάκτησης κατοχής που εκδόθηκε κατόπιν αιτήσεως των Αιτητών κατά/ή περί το 2014, με αρ.001938, εκ €233,98.

 

Η ενόρκως δηλούσα εξήγησε ότι ο παππούς της κηρύχθηκε ανίκανο πρόσωπο να διαχειρίζεται την περιουσία και τις υποθέσεις του, στις 20.2.2018, με απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στην Αίτηση αρ. 8/18. Επίσης, του απαγορεύθηκε, μεταξύ άλλων, η διενέργεια οποιωνδήποτε πράξεων ή παραλείψεων που επιφέρουν έννομα αποτελέσματα και εκδόθηκε διάταγμα με τον οποίο διατάχθηκε όπως η μητέρα της μάρτυρος, κα. Ν.Δ., διοριστεί Διαχειρίστρια της περιουσίας και των υποθέσεων του. Στις 4.1.2018, το χρεωστικό υπόλοιπο του λογαριασμού του με τους Αιτητές, περιλαμβανομένων και των εξόδων χώρου στάθμευσης, ως φαίνεται στην Κατάσταση Λογαριασμού ημερομηνίας 15.6.2018, ήταν €1.522,45. Αν προστεθεί σ’ αυτό και το ενδιάμεσο όφελος εκ €589,80 για το Φεβρουάριο 2018, το χρεωστικό υπόλοιπο δεν ξεπερνά το ποσό των €2.112,25.

 

Είναι η θέση της ότι οι Αιτητές δεν έχουν δικαίωμα να αξιώνουν από την περιουσία του αποβιώσαντος, τυχόν ενοίκια που αφορούν την ενοικίαση του καταστήματος με αρ. 5Β, του κειμένου επί της οδού Ευαγόρου στο Μέγαρο Μιτσή αρ.3, επί της γωνίας των οδών Ευαγόρου και Μακαρίου Γ, στη Λευκωσία, μετά που ο αποβιώσας είχε κηρυχθεί ανίκανο πρόσωπο.

 

Οι Αιτητές, με επιστολή τους ημερομηνίας 24.1.2024, η οποία της επιδόθηκε την ίδια ημέρα που της επιδόθηκε η υπό εκδίκαση αίτηση, απαιτούν να τους καταβάλει, δυνάμει της Δικαστικής απόφασης που εκδόθηκε στην παρούσα υπόθεση, το ποσό των €72.322,82, πλέον τόκους, πλέον €3.959,54 για χρήση χώρου στάθμευσης, αξιώσεις τις οποίες απορρίπτει. Η θεία της κα. Δημητρίου, κα. Τ.Μ., η οποία είναι και Γραμματέας της Εταιρίας Mandos Jewellery Ltd., την πληροφόρησε ότι οι πληρωμές μετά που κηρύχθηκε ανίκανο πρόσωπο ο παππούς της, συνεχίστηκαν από την εταιρεία Mandos Jewellery Ltd., η οποία συνέχισε την ενοικίαση του επίδικου καταστήματος μέχρι και την παράδοση κενής και ελεύθερης κατοχής του στους Αιτητές το Σεπτέμβριο 2021. Κατέθεσε δε σχετικά έγγραφα ως Τεκμήρια. Υπέδειξε ότι στην απόδειξη των Αιτητών ημερομηνίας 29.12.2020, η οποία εκδόθηκε επ’ ονόματι του Λεωνίδα Δημητρίου και αποτελεί μέρος του Τεκμηρίου 8, φαίνεται να υπάρχει χρεωστικό υπόλοιπο εκ €10.074,94, αλλά δεν είναι όμως σε θέση να γνωρίζει ακριβώς τι αφορά το εν λόγω ποσό. Πληροφορείται περαιτέρω από τη θεία της, ότι οι πληρωμές έναντι των ενοικίων συνεχίστηκαν και το 2021. Οι Αιτητές ενημερώθηκαν από τη θεία της ότι ο παππούς της κηρύχθηκε ανίκανο πρόσωπο, όταν τους ζήτησε να μη χρησιμοποιείται ο δεύτερος χώρος στάθμευσης που είχε αρχικά ενοικιάσει ο παππούς της και ο ίδιος χρησιμοποιούσε από το χρόνο ενοικίασης του επίδικου καταστήματος, δηλαδή το 1972, αφού πλέον δεν ήταν σε θέση να οδηγεί και έκτοτε, χρησιμοποιείτο ένας χώρος στάθμευσης για το κατάστημα.

 

Η προαναφερθείσα θεία της κας. Δημητρίου, της είπε ότι λόγω των επιπτώσεων της πανδημίας Covid-19, όσο και των επιπτώσεων των έργων που εκτελούνταν στη Λεωφόρο Μακαρίου, οι Αιτητές, με απόφαση τους ημερομηνίας 29.7.2020, προχώρησαν σε επιπρόσθετη μείωση του ενοικίου κατά 30% για τους μήνες Απρίλιο και Μάιο 2020, έκπτωση ύψους 15% για την περίοδο από τον Ιούνιο 2020 μέχρι τον Αύγουστο 2021 και με απόφαση τους ημερομηνίας 29.3.2021, αποφάσισαν όπως προχωρήσουν σε επιπρόσθετη χαριστική και προσωρινή μείωση των ενοικίων πέραν του ποσοστού που ήδη παραχωρείται, ύψους 30% για τους μήνες Φεβρουάριο μέχρι Ιούλιο 2021.

 

Η θεία της ενόρκως δηλούσας ειδοποίησε τους Αιτητές τον Αύγουστο 2021, ότι ο παππούς της απεβίωσε τον Ιούλιο 2021, κατά την επίσκεψη που δέχθηκαν στο επίδικο κατάστημα από τον τότε διευθυντή των Αιτητών, που χειριζόταν το θέμα της ενοικίασης του επίδικου καταστήματος, ο οποίος ζήτησε, μεταξύ άλλων, αλλαγή των όρων του ενοικιαστηρίου εγγράφου, όπως να αυξηθεί σημαντικά το ενοίκιο και να δοθεί τραπεζική εγγύηση ύψους €25.000 για να συνεχίσει η ενοικίαση του επίδικου καταστήματος από την εταιρεία Mandos Jewellery Ltd. Η εταιρεία αποφάσισε να μη συνεχίσει την ενοικίαση του επίδικου καταστήματος. Δεν έγινε προσπάθεια εκτέλεσης της απόφασης τον Ιούλιο 2021, ως αναφέρεται στην παράγραφο 4 της ενόρκου δηλώσεως της κας. Άννας Χαραλάμπους. Η εταιρεία Mandos Jewellery Ltd., παρέδωσε το κλειδί του επίδικου καταστήματος στον τότε δικηγόρο της,  στις 18.9.2021, αφού είχε συμφωνήσει με τους Αιτητές ότι δεν θα διεκδικήσουν οποιοδήποτε ποσό τυχόν οφειλόταν σ’ αυτούς και αφορούσε δεδουλευμένα ενοίκια ή ενοίκια του καταστήματος και τη χρήση του χώρου στάθμευσης. Στο φάκελο κατατέθηκε ένορκος δήλωση του δικηγόρου Ευθύμιου Ευθυμίου, από τη Λευκωσία, ημερομηνίας 24.9.2024, ως Τεκμήριο 12 στην πρώτη ένορκο δήλωση της κας. Λεώνης Δημητρίου, της ιδίας ημερομηνίας.

 

Η κα. Δημητρίου ισχυρίστηκε πως οι Αιτητές δεν προσέρχονται στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια και δεν αποκαλύπτουν την αλήθεια στο Δικαστήριο, με σκοπό να προσπορίσουν αδικαιολόγητο όφελος από την περιουσία του αποβιώσαντος παππού της. Επιδιώκουν να παραπλανήσουν το Δικαστήριο και δεν είναι δίκαιο να εκδοθεί το αιτούμενο Διάταγμα, λόγω του ότι ουδέν ποσόν οφείλεται σ’ αυτούς από τον παππού της και δεν συντρέχουν οι πραγματικές και νομικές προϋποθέσεις ώστε να επιτύχουν οι Αιτητές στην αίτηση τους. Οι Αιτητές δεν έχουν δικαίωμα να αιτούνται την τροποποίηση του τίτλου της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτησης.

 

Η ενόρκως δηλούσα κατέθεσε συμπληρωματική ένορκο δήλωση, με την οποία απορρίπτει το περιεχόμενο της συμπληρωματικής ενόρκου δηλώσεως της κας. Χαραλάμπους. Κατέθεσε ότι οι Αιτητές ισχυρίζονται πως το εξ’ αποφάσεως χρέος μέχρι την 10.8.2023, ήταν €71.733,03, ισχυρισμός ο οποίος είναι αναληθής. Η αναδομημένη Κατάσταση Λογαριασμού είναι εκ των υστέρων κατασκευασμένη, λανθασμένη σε κάθε περίπτωση, ανακριβής και παράνομη, αφού σ’ αυτήν, μεταξύ άλλων, δεν περιλαμβάνονται η έκπτωση ύψους 40% επί του ενοικίου και/ή των ενδιάμεσων οφελών που μονομερώς αποφάσισαν οι Αιτητές λόγω της οικονομικής κρίσης που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η Κυπριακή οικονομία περί τα τέλη του 2013, με αποτέλεσμα τη μείωση του ποσού των ενδιάμεσων οφελών από €983,00 σε €589,80 μηνιαίως, την επιπρόσθετη χαριστική μείωση του ενοικίου ύψους 30% για τα εμπορικά καταστήματα για τους μήνες Απρίλιο και Μάιο 2020 και 15% για την περίοδο από τον Ιούνιο 2020 μέχρι τον Αύγουστο 2021 και περιλαμβάνονται ενοίκια μετά που κηρύχθηκε ανίκανο πρόσωπο ο Καθ’ ου η Αίτηση στις 20.2.2018. Σε κάθε περίπτωση, με την προφορική συμφωνία που έγινε για παράδοση του υποστατικού, μεταξύ του δικηγόρου της εταιρείας Mandos Jewellery Ltd. και των Αιτητών, διεγράφη οποιοδήποτε τυχόν οφειλόμενο ποσό με την έγκαιρη παράδοση του υποστατικού στους Αιτητές στις 18.9.2021.

 

Η κα. Χαραλάμπους ισχυρίζεται ότι η παράδοση του υποστατικού έγινε στα πλαίσια εκτέλεσης εντάλματος που καταχωρήθηκε από τους Αιτητές, περί τις 20.9.2021, μετά την έκδοση Διατάγματος ημερομηνίας 19.4.2021, από Δικαστικό Επιδότη, αφήνοντας λανθασμένα στο Δικαστήριο την εντύπωση ότι δεν έγινε οποιαδήποτε συμφωνία, αλλά ότι το ένταλμα εκτελέστηκε από το Δικαστικό Επιδότη, εξαναγκάζοντας σε παράδοση του υποστατικού. Το σημείωμα που επισυνάπτεται, βεβαιώνει απλώς την παράδοση του υποστατικού στους Αιτητές στις 20.9.2021. Οι Αιτητές υπέγραψαν το εν λόγω σημείωμα, μετά την παράδοση σ’ αυτούς των κλειδιών από το δικηγόρο της εταιρείας Mandos Jewellery Ltd. στις 18.9.2021, αφού συμφώνησαν τη διαγραφή τυχόν οφειλόμενου υπολοίπου.

 

Ιστορικό:

Εναρκτήρια Αίτηση, Απόφαση και εκτέλεση:

Για σκοπούς ολοκλήρωσης της ενώπιον του Δικαστηρίου εικόνας για την εξέταση της αίτησης τροποποίησης, σημειώνω ότι η υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο εναρκτήρια Αίτηση, καταχωρήθηκε την 4.8.2011 και εκδόθηκε Απόφαση εκ συμφώνου, την 12.11.2012, η οποία περιλάμβανε Διάταγμα ανάκτησης κατοχής του καταστήματος με αριθμό 5Β του κειμένου επί της οδού Ευαγόρου, στο Μέγαρο Μιτσή αρ. 3, επί της γωνίας των οδών Ευαγόρου και Μακαρίου Γ’, στη Λευκωσία, με πρόνοια για αναστολή της εκτέλεσης, καθώς και απόφαση για χρηματικά ποσά. Η αναστολή εκτέλεσης, περιλάμβανε και τη δυνατότητα εξόφλησης και ακύρωσης του Διατάγματος ανάκτησης κατοχής (Τεκμήριο 1 στην ένορκο δήλωση της κας. Άννας Χαραλάμπους ημερομηνίας 30.4.2024).

 

Είχε ζητηθεί αρχικά άδεια για την έκδοση εντάλματος ανάκτησης κατοχής, με μονομερή αίτηση ημερομηνίας 27.11.2013, η οποία στη συνέχεια, αποσύρθηκε. Καταχωρήθηκε δεύτερη πανομοιότυπη αίτηση, την 8.7.2014 και δόθηκε άδεια έκδοσης εντάλματος ανάκτησης κατοχής την 10.9.2014. Από το φάκελο της υπόθεσης, φαίνεται ότι το ένταλμα ανάκτησης κατοχής εκδόθηκε μεν αλλά αποσύρθηκε δε. Καταχωρήθηκε τρίτη αίτηση την 7.4.2021 και δόθηκε η σχετική άδεια την 19.4.2021 (Τεκμήριο 2 στην ένορκο δήλωση της κας. Άννας Χαραλάμπους ημερομηνίας 30.4.2024). Στο φάκελο της υπόθεσης, φαίνεται ότι εκδόθηκε το ένταλμα ανάκτησης κατοχής, την 31.5.2021.

 

Την 9.7.2024, υποβλήθηκε μονομερής αίτηση από τους Αιτητές, για την παραχώρηση άδειας του Δικαστηρίου για εκτέλεση της Απόφασης, λόγω παρελεύσεως 12 ετών από την ημερομηνία έκδοσης της. Το αίτημα εγκρίθηκε την 17.9.2024 και εκδόθηκε σχετικό Διάταγμα Δικαστηρίου.

 

 

 

Διαδικασία:

Το Δικαστήριο παρέλαβε τις αγορεύσεις των ευπαιδεύτων συνηγόρων την 8.4.2025 και επιφύλαξε την απόφαση του για να εκδοθεί σήμερα. Ερμηνεύοντας τις σχετικές πρόνοιες του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν. 23/83 όπως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα και των περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικών Κανονισμών 1983, όπως αυτοί έχουν τροποποιηθεί μέχρι σήμερα και επειδή η υπό εξέταση αφορά αίτημα μετά την Απόφαση και όχι την ουσία της διαφοράς μεταξύ των διαδίκων, η δε διαφορά έχει ήδη εξεταστεί, έκρινα ότι η παρουσία των Παρέδρων δεν ήταν αναγκαία και το Δικαστήριο συνεδρίασε με μονομελή σύνθεση.

 

Νομική και δικονομική πτυχή:

Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας:  

            Οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας εφαρμόζονται σε υποθέσεις ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου δυνάμει του Κανονισμού 12(α) [1] των περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικών Κανονισμών 1983, ως αυτοί έχουν τροποποιηθεί μέχρι σήμερα. Η αναφορά είναι για τους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας οι οποίοι ίσχυαν μέχρι την 31.8.2023 και για τους Κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας 2023. Στην παρούσα υπόθεση, τυγχάνουν εφαρμογής οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας ως ίσχυαν μέχρι την 31.8.2023.

 

Διαταγή 9 – Αντικατάσταση / προσθήκη διαδίκου:

Σχετική με την υπό εξέταση αίτηση είναι η Διαταγή 9 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, στην οποία βασίζεται, μεταξύ άλλων, η υπό εξέταση αίτηση. Οι θεσμοί 10 και 11 αυτής, προνοούν ως ακολούθως:

 

«10.   No cause or matter shall be defeated by reason of the misjoinder or non-joinder of parties, and the Court may in every cause or matter deal with the matter in controversy so far as regards the rights and interests of the parties actually before it. The Court or a Judge may, at any stage of the proceedings, either upon or without the application of either party, and on such terms as may appear to the Court or Judge to be just, order that the names of any parties improperly joined, whether as plaintiffs or as defendants, be struck out, and that the names of any parties, whether plaintiffs or defendants, who ought to have been joined, or whose presence before the Court may be necessary in order to enable the Court effectually and completely to adjudicate upon and settle all the questions involved in the cause or matter, be added.  No person shall be added as a plaintiff suing without a next friend, or as the next friend of a plaintiff under any disability, without his own consent in writing thereto.  Every party whose name is so added as defendant shall be served with a writ of summons or notice in manner provided by rule 11 of this Order or in such manner as may be prescribed by any special order, and the proceedings as against such party shall be deemed to have begun only on the service of such writ or notice.»

 

«11.    Where a defendant is added or substituted, the writ of summons shall be amended accordingly and the plaintiff shall, unless otherwise ordered by the Court or a Judge, file a copy of the writ as amended, and serve the new defendant with such amended writ or notice in lieu of service thereof in the same manner as original defendants are served, and the proceedings shall be continued as if the new defendant had originally been made a defendant.»

 

Οι αντίστοιχοι παλαιοί Αγγλικοί θεσμοί είναι οι Order 16 rule 11 και Order 16 rule 13, αντίστοιχα, οι οποίοι είναι πανομοιότυποι. Η παρούσα δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ως περίπτωση λανθασμένου ονόματος διαδίκου, δηλαδή misnomer, ή και απουσίας του ορθού διαδίκου, δηλαδή nonjoinder. Στο Annual Practice 1958, στη σελίδα 346, σε σχέση με το rule 11, κάτω από την επικεφαλίδα ‘Misjoinder, Nonjoinder’ λέγει τα εξής:

 

«Cannot now defeat a claim (see the Rule) but may be remedied under the Rule. It is no defence (Abouloff v. Oppenheimer, 30 W.R. 430). If an objection is taken that the proper parties are not before the Court, it should be taken as soon as possible (Sheehan v. G. E. R., 16 Ch. D. 59; Ruston v. Tobin, 49 L. J. Ch. 262; Roberts v. Evans, 7 Ch. D. 830)….. If the action is defective for want of parties the point may be raised on the pleadings and set down under O. 25 r. 2. q. v., or application may be made under this Rule or r.12 or O.30, r.3(a), or a preliminary objection taken (Rep. of Chili v. Rothschild, [1891] W. N. 138; Walters v. Green, [1899] 2 Ch. 696).»

 

Σημειώνω ότι η αντίστοιχη στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας πρόνοια του Order 25 rule 2, είναι η Διαταγή 27 θεσμός 1 και αφορά τις προδικαστικές ενστάσεις και του Order 30, η Διαταγή 30 που αφορά τη Κλήση για Οδηγίες (Summons for Directions, ως είχε πριν την τροποποίηση της). Στη σελίδα 348 του ιδίου συγγράμματος, κάτω από την επικεφαλίδα ‘Adding defendants. Practice’, λέγει:

 

«As to service of amended writ, see r. 13. Where the order is made on the plaintiff’s application, it is made subject to his paying the costs of and thrown away by the addition; see Edwards v. Lowther, 45 L.J.C.P. 417.»

 

και στη σελίδα 350, κάτω από την επικεφαλίδα Substitution, λέγει:

 

«Under this Rule, with or without r. 2, substitution can be ordered whenever the Court thinks it necessary either of a plaintiff, The Duke of Buccleuch, [1892] P., p. 207; Hughes v. Pump House Hotel Co. (No.2), [1902] 2 K.B. 485, C.A. ; or of a defendant, Bolingbroke v. Townsend 29 L.T. 430.»

 

Η αντίστοιχη πρόνοια του Order 16 rule 2, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, είναι η Διαταγή 9 θεσμός 2. Στην αυθεντία Spyropoullos v. Transavia Holland N.V. Amsterdam (1979) 1 CLR 421, επί των ιδίων γεγονότων, στη σελίδα 436, ο έντιμος Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Λοϊζου, αναφέρθηκε στο Αγγλικό Supreme Court Practice 1976, όπου στη σελίδα 184 κάτω από την επικεφαλίδα ‘Mistake as to plaintiff or defendant – Misnomer or substitution’ λέει τα ακόλουθα:

 

«The question is no longer whether the amendment sought is the correction of a mere misnomer or the substitution of a new party, but whether in all the circumstances of the case the mistake was genuine and was not misleading or raised any reasonable doubt as to the proposed plaintiff or defendant. Each case must depend on its own facts.»

 

Στην αυθεντία Williams and Glyn’s Bank v. Ship ‘’Maria’’ (1983) 1 CLR 106, ο έντιμος Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Λ. Σαββίδης, αφού αναφέρθηκε στην πιο πάνω απόφαση, υιοθέτησε την Αγγλική αυθεντία Nittan v. Solent Steel (1981) L1. L.R. vol. 1, p. 633, όπου στη σελίδα 637, ο Λόρδος Denning M.R. είπε:

 

«In this court, we are very used to dealing with misnomers. We do not allow people to take advantage of a misnomer when everyone knows what was intended.»

 

Στην αυθεντία Στέλλα Λάμπρου v. Λάμπρου Λάμπρου (2002) 1(Β) Α.Α.Δ. 1092, στη σελίδα 1099, με αναφορά στην Ferro Fashions Ltd. v. Fashion Box SRL (1999) 1 Α.Α.Δ. 1858, ελέχθησαν τα ακόλουθα:

 

«Η διόρθωση λανθασμένου ονόματος είναι θέμα που ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, το οποίο δεν πρέπει να επιτρέπει σε άτομα να αποκτούν πλεονέκτημα από μια λανθασμένη περιγραφή ονόματος, όταν όλοι γνωρίζουν την πραγματικότητα.»

 

Από τα πιο πάνω καθίσταται σαφές ότι, το Δικαστήριο θα πρέπει να διακρίνει κατά πόσο η εναρκτήρια Αίτηση έχει κινηθεί εναντίον του ορθού διαδίκου με σφάλμα στη διατύπωση του ονόματος του ή εναντίον άλλου προσώπου απ’ αυτό στο οποίο επιδόθηκε και εμφανίζεται. Βλέπετε σχετικά και την αυθεντία Δημοτικό Συμβούλιο Αγλαντζιάς v. Χαρικλείδη κ.ά. (2001) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1608. Η κυρίως Αίτηση έχει διεκπεραιωθεί προ πολλού και εκδόθηκε Απόφαση εναντίον του ορθού διαδίκου, εκ συμφώνου. Ο διάδικος έχει αποβιώσει και η τροποποίηση αποσκοπεί στην εκτέλεση της Απόφασης, στην οποία ίσως υπάρχει, ίσως δεν υπάρχει υπόλοιπο.

 

Διαταγή 12:

Σχετική επίσης είναι η Διαταγή 12 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Οι θεσμοί 1, 3 και 4 προνοούν ως ακολούθως:

 

«1.     A cause or matter shall not become abated by reason of the death or bankruptcy of any of the parties, if the cause of action survive or continue, and shall not become defective by the assignment, creation, or devolution of any estate or title pendente lite; and, whether the cause of action survives or not, there shall be no abatement by reason of the death of either party between the termination of the hearing and judgment, but judgment may in such case be given notwithstanding the death.

 

3.       In case of an assignment, creation, or devolution of any estate or title pendente lite, the cause or matter may be continued by or against the person to or upon whom such estate or title has come or devolved.

 

4.       Where by reason of death, bankruptcy, or any other event occurring after the commencement of a cause or matter, and causing a change or transmission of interest or liability, or by reason of any person interested coming into existence after the commencement of the cause or matter, it becomes necessary or desirable that any person not already a party should be made a party, or that any person already a party should be made a party in another capacity, an order that the proceedings shall be carried on between the continuing parties, and such new party or parties, may be obtained ex parte on application to the Court or a Judge, upon an allegation of such change, or transmission of interest or liability, or of any such person interested having come into existence.»

 

Οι αντίστοιχοι παλαιοί Αγγλικοί Θεσμοί είναι η Order 17 rules 1 και 3. Σημειώνω ότι στη Δ.12 θ.2 [2], ερμηνευμένη υπό της φως της αντίστοιχης παλαιάς Αγγλικής Order 17 rule 2, οι φράσεις ‘devolution of estate by operation of law’ και ‘successor in title’, αφορούν τη μεταβίβαση συμφέροντος ως αποτέλεσμα διαταγής κατάσχεσης εις χείρας τρίτου (garnishee order). Βλέπετε σχετικά Annual Practice 1958, Τόμος 1, σελίδα 414. Ως εκ τούτου, η Δ.12 θ.2 δε τυγχάνει εφαρμογής στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης. Οι Δ.12 θθ. 1 και 3 τυγχάνουν εφαρμογής και για την υποκατάσταση πρώην ιδιοκτήτη με νυν ιδιοκτήτη, λόγω διαδοχής (βλέπετε σχετικά Κυθρεώτης κ.ά. v. Milington – Ward (2001) 1 (Β) Α.Α.Δ. 1480).

 

Η Δ.12 θ.4 αφορά  την έκδοση διατάγματος του Δικαστηρίου για τη συνέχιση της Αίτησης μεταξύ του νέου Αιτητή και του Καθ’ ου η Αίτηση. Καλύπτει επίσης την περίπτωση της συνέχισης της διαδικασίας μεταξύ του υφιστάμενου Αιτητή υπό άλλην ιδιότητα και του Καθ’ ου η Αίτηση. Η αντίστοιχη παλαιά Αγγλική πρόνοια είναι η Order 17 rule 4. Βλέπετε σχετικά Annual Practice 1958, Τόμος 1, σελίδα 415. Έχω επίσης αντλήσει καθοδήγηση από το σύγγραμμα Bullen & Leake & Jacob’s Precedents of Pleadings, 12^η έκδοση, σελίδες 123-125, 127-130, 159-162 και 164-170.

 

Υπογραμμίζω ότι, αναφορικά με την υπό εξέταση αίτηση, εκείνο που απασχολεί το Δικαστήριο είναι η απόδειξη της ιδιότητας την οποία επικαλούνται οι Αιτητές ότι έχει η προτεινόμενη Καθ’ ης η Αίτηση και η Διαχείριση του αποβιώσαντος, σε σχέση με μία Απόφαση η οποία εκδόθηκε προ πολλού εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση, η οποία έχει ή δεν έχει ικανοποιηθεί.

 

Διαταγή 25:

Ο θεσμός 7 της Διαταγής 25 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, όπως τροποποιήθηκε ή αντικαταστάθηκε από τον περί Πολιτικής Δικονομίας (Τροποποιητικό) (Αρ. 2) Διαδικαστικό Κανονισμό του 2018, προνοεί τα εξής:

 

«7.     Οι διατάξεις της Δ.25 εφαρμόζονται κατ’ αναλογία και στις διαδικασίες που λαμβάνονται στα Δικαστήρια Ειδικής Δικαιοδοσίας ανεξαρτήτως του τρόπου έναρξης της διαδικασίας σ’ αυτά και οι έννοιες του κλητηρίου και της αγωγής στις Δ.25, θα διαβάζονται ανάλογα.»

 

Οι θεσμοί 1, 5 και 6 της Διαταγής 25, προνοούν ως ακολούθως:

 

«1. (1)   Μετά την καταχώρηση αλλά πριν την επίδοση του κλητηρίου εντάλματος, ο ενάγων δύναται οποτεδήποτε χωρίς να λάβει προηγούμενη άδεια του Δικαστηρίου να τροποποιήσει το κλητήριο ένταλμα του. Προς τούτο καταχωρείται τροποποιημένο κλητήριο ένταλμα με ανάλογη ένδειξη:

 

Νοείται ότι σε περίπτωση περισσότερων εναγομένων, επίδοση κλητηρίου εντάλματος εννοείται σε οποιοδήποτε εξ’ αυτών.

 

(2)      Μετά την επίδοση του κλητηρίου εντάλματος και πριν την έκδοση από τον ενάγοντα της Κλήσης για Οδηγίες σύμφωνα με τη Διαταγή 30, επιτρέπεται άπαξ η τροποποίηση του χωρίς άδεια του Δικαστηρίου. Σε τέτοια περίπτωση καταχωρούνται τα τροποποιημένα δικόγραφα με ανάλογη ένδειξη:

 

Νοείται ότι, όπου ο ενάγων καταχωρεί τροποποιημένο κλητήριο ή έκθεση απαίτησης, ο εναγόμενος καταχωρεί εντός 15 ημερών από την επίδοση, ανάλογα με την περίπτωση, τροποποιημένη έκθεση υπεράσπισης. Όπου ο εναγόμενος τροποποιεί το δικόγραφο του, ο ενάγων καταχωρεί εντός 15 ημερών από την επίδοση του, την τροποποιημένη απάντηση του, όπου χρειάζεται.

 

Νοείται ότι, όπου η έκδοση της κλήσης οδηγιών καταχωρείται από διάδικο ταυτόχρονα με τη συμπλήρωση της δικογραφίας, τότε η άπαξ τροποποίηση χωρίς άδεια του Δικαστηρίου δύναται να γίνεται εντός περαιτέρω περιόδου 15 ημερών.

 

(3)      Μετά την έκδοση της Κλήσης για Οδηγίες ως προνοείται από τη Διαταγή 30, ουδεμία τροποποίηση επιτρέπεται με εξαίρεση το εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος στη σύνταξη της δικογραφίας, και τις περιπτώσεις εκείνες που έχουν, προς ικανοποίηση του Δικαστηρίου, προκύψει νέα δεδομένα μη υπαρκτά κατά τη λήψη των οδηγιών για έγερση της αγωγής ή της καταχώρησης του κλητηρίου εντάλματος ή της δικογραφίας, αναλόγως της περίπτωσης.»

 

«5.     To Δικαστήριο μπορεί σε οποιοδήποτε χρόνο και με τέτοιους όρους ως προς τα έξοδα ή άλλως, ως θα έκρινε δίκαιο, να τροποποιήσει οποιοδήποτε ελάττωμα ή λάθος σε οποιαδήποτε διαδικασία, όλες δε οι αναγκαίες τροποποιήσεις θα πρέπει να γίνονται με σκοπό τον καθορισμό του πραγματικού ζητήματος ή επίδικου θέματος, το οποίο εγείρεται από ή κατά τη διαδικασία.»

 

«6.     Γραφικά λάθη σε δικόγραφα, αποφάσεις ή διατάγματα, ή λάθη που προκύπτουν σ' αυτά από οποιοδήποτε τυχαίο σφάλμα ή παράλειψη, μπορούν σε οποιοδήποτε χρόνο να διορθωθούν ανάλογα με τη φύση και έκταση του λάθους από το Δικαστήριο κατόπιν αίτησης, γραπτής ή προφορικής, χωρίς δικαίωμα έφεσης.»

 

Το Δικαστήριο εξετάζει το αίτημα υπό το φως των προνοιών του θεσμού 1(3) της Διαταγής 25, όπου ουδεμία τροποποίηση επιτρέπεται κατά κανόνα. Συνεπώς, οι Αιτητές πρέπει να ικανοποιήσουν το Δικαστήριο ότι δύναται να επιτρέψει εξαίρεση, διότι υπάρχει εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος στη σύνταξη της εναρκτήριας Αίτησης ή επειδή πρόκειται για περίπτωση που έχουν προκύψει νέα δεδομένα, μη υπαρκτά κατά τη λήψη των οδηγιών για καταχώρηση της Αίτησης και το Δικαστήριο να ικανοποιηθεί ότι όντως υπάρχουν τέτοια νέα δεδομένα.

 

Νομολογία:

Υπάρχει σωρεία νομολογίας η οποία ερμήνευσε τη Διαταγή 25 ως είχε πριν την αντικατάσταση της αρχικά το 2014 και στη συνέχεια με τις μετέπειτα τροποποιήσεις και έθεσε τα κριτήρια που εφαρμόζονται για τροποποίηση δικογράφου. Έχω αντλήσει καθοδήγηση από τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που πραγματεύονται το θέμα της τροποποίησης δικογράφου, όπως και από Αγγλικές αυθεντίες και συγγράμματα. Αναφέρω ενδεικτικά τις αυθεντίες: Tsiappas v. The Republic (1974) 1 C.L.R. 167, Mahattou v. Viceroy Shipping Co. Ltd. and Another (1979) 1 C.L.R. 542, Evripidou and Another v. Kannaourou (1985) 1 C.L.R. 24, Φοινιώτης ν. Greenmar Navigation (1989) 1E A.A.Δ. 33, Χριστοδούλου ν. Χριστοδούλου & άλλης (1991) 1 Α.Α.Δ. 934, Χρίστου ν. Στυλιανού Αζά (1992) 1 Α.Α.Δ. 704, Sait Electronic S.A. v. The ship “Dominique” & Others (1992) 1 A.A.Δ. 264, Astor Co. κ.ά. ν. Α. & G. Leventis Ltd κ.ά. (1993) 1 Α.Α.Δ. 726, Saba & Co. (T.M.P.) v. T.M.P. Agents (1994) 1 A.A.Δ. 426, Γραμμές Στρίντζη v. Επίσημου Παραλήπτη (1995) 1 Α.Α.Δ. 607, Federal Bank of Lebanon (S.A.L.) v. Ν.Κ. Σιακόλα (1999) 1 Α.Α.Δ. 44, Agini v. Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (1999) 1 Α.Α.Δ. 11, Δημοτικό Συμβούλιο Αγλαντζιάς v. Χαρικλείδη κ.ά. (2001) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1608, Στέλλα Λάμπρου v. Λάμπρου Λάμπρου (2002) 1(Β) Α.Α.Δ. 1092, Νικολάου v. Μιλτιάδους κ.ά. (2007) 1(Β) Α.Α.Δ. 1005, Preece κ.ά. v. Ρωσσίδου, (2011) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2138, Παπαχρυσοστόμου v. Κώστα Γρηγοριάδη & Συνεταίροι κ.ά., (2012) 1(Α) Α.Α.Δ. 817, Compania Naviera Iris S.A. κ.ά.v. Andrenal Shipping Co. Ltd. κ.ά., (2012) 1(Β) Α.Α.Δ. 1838, Kayat Trading Ltd. v. Genzyme Corporation, (2013) 1(Α) Α.Α.Δ. 543, Hipgrave v. Case 28 Ch. D. 361, Tildesley v. Harper, 10 Ch. D. 393, Clarapede v. Commercial Union Association 32 W.R. 262, Steward v. North Metropolitan Tramways Company (1885 – 86) 16 Q.B. p. 556, Associated Leisure Ltd. and Others v. Associated Newspapers Ltd. (1970) 2 All ER 754, Bullen & Leake & Jacob’s Precedents of Pleadings, 12^η έκδοση, σελίδες 128, 130, 379 και 685, Atkins Court Forms & Precedents, 2^η έκδοση, Τόμος 1, σελίδα 82.

 

Ως γενικός κανόνας, η τάση πριν το 2014, όπως φαίνεται από την νομολογία, ήταν να επιτρέπεται η τροποποίηση δικογράφου στην κατάλληλη υπόθεση, ακόμα και όταν ήταν αποτέλεσμα αμέλειας ή καθυστέρησης, νοουμένου ότι δεν θα προκαλείτο αδικία στην άλλη πλευρά που δεν μπορούσε να αποζημιωθεί με χρήμα. Η τροποποίηση έπρεπε και πρέπει να είναι αναγκαία για τον προσδιορισμό της ουσίας της διαφοράς. Για να αποφασίσει το Δικαστήριο εάν είναι η υπόθεση κατάλληλη, δηλαδή εάν εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της δικαιοσύνης, συνεκτιμούνταν και εξακολουθούν να λαμβάνονται υπόψην και να ζυγίζονται, οι επιπτώσεις στα δικαιώματα και συμφέροντα της άλλης πλευράς, η ανάγκη διεξαγωγής της δίκης σε εύλογο χρόνο σύμφωνα με την επιταγή του άρθρου 30.2 του Συντάγματος, η ύπαρξη ή μη κακής πίστης από πλευράς του αιτούντος, η ανάγκη κάλυψης πραγματικής και σημαντικής ανάγκης του αιτούντος.

 

Το αποδεικτικό βάρος για την αιτιολόγηση του αιτήματος και της καθυστέρησης στη διατύπωση των θέσεων του αιτούντα, ποικίλλει ανάλογα με το στάδιο στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση για τροποποίηση. Εάν έχει αρχίσει η ακροαματική διαδικασία, η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκείται με φειδώ, λαμβάνοντας υπόψη τον εκτροχιασμό της δίκης από την προσδιορισθείσα πορεία και τις αναπόφευκτες επιπτώσεις στα δικαιώματα της άλλη πλευράς. Όλοι οι παράγοντες είναι σχετικοί αλλά κανένας δεν είναι αποφασιστικής σημασίας από μόνος του. Η καθυστέρηση στην υποβολή του αιτήματος είναι σχετικός παράγων σε αιτήσεις για τροποποίηση αλλά δεν είναι εκ προοιμίου και απαρέγκλιτα αποφασιστικής σημασίας. Λαμβάνονται υπόψη κάθε φορά οι ιδιαίτερες περιστάσεις της υπόθεσης.

 

Παραθέτω ορισμένα αποσπάσματα από το σύγγραμμα Bullen & Leake & Jacob’s Precedents of Pleadings, 12^η έκδοση. Στη σελίδα 128, κάτω από την επικεφαλίδα ‘Amendment with leave – time to amend’ αναφέρονται τα ακόλουθα:

 

«Again, at the trial, leave to amend may be granted, when to do so will not cause injustice to the other side, and on proper terms as to costs, and the adjournment of the trial, if necessary. As a rule, leave to amend at the trial will not so readily be given, especially where the necessity for such amendment was obviously apparent long before the trial and was not then asked for or where the amendment would involve a complete change in the nature of the claim or the whole character of the action, or setting up an entirely different claim from that which the defendant came to meet or the raising of an entirely new ground of defence or counterclaim, and an amendment will not be allowed at the trial which for the first time introduces a charge of fraud. Nevertheless, even where the amendment is substantial so as completely to change the plaintiff’s cause of action or nature of claim, leave to amend may be given on proper terms.»

        

Στη σελίδα 130, κάτω από την επικεφαλίδα ‘Amendments not allowed’, αναφέρονται τα ακόλουθα:

 

«The first and in a way the paramount consideration is whether the application for leave to amend is made in good faith. For this purpose, good faith means that the amendment is sought for the purpose of raising ‘the real question in controversy between the parties’ and is not dishonest or intended to overreach the opposite party, or made for any other ulterior motive and relies on facts which are substantially true and germane to the matters in controversy between the parties. If, therefore, the court is not satisfied as to the truth and substantiality of the proposed amendment, it will be refused.»

 

Στο σύγγραμμα Atkins Court Forms & Precedents, 2^η έκδοση, Τόμος 1, σελίδα 82, αναφέρονται τα ακόλουθα:

 

«The Court has wide powers of amendment and it seems will exercise those powers to permit amendment where possible. Amendment may be allowed at any stage of the proceedings, whether before, at, or after the trial, or even after judgement or on appeal.»

            Ως καθαρά διαφαίνεται από το ίδιο το λεκτικό, η νέα Διαταγή 25, στο θεσμό 1(1), (2) και (3), περιλαμβάνει τρία ξεχωριστά, τόσο χρονικά όσο και διαδικαστικά, στάδια, στα οποία επιτρέπεται, με συγκεκριμένο τρόπο, η τροποποίηση δικογράφου. Είναι η κρίση μου ότι η γενικότερη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου όπως αυτή έχει καταγραφεί στις πιο πάνω αυθεντίες, έχει περιοριστεί, με την έννοια ότι ασκείται αυστηρώς εντός των πλαισίων της Διαταγής στο κάθε ένα από τα τρία στάδια και στο βαθμό και την εμβέλεια που καθορίζει αυτή τούτη η Διαταγή 25. Οι πιο πάνω αυθεντίες εξακολουθούν να αποτελούν καθοδήγηση για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου, εντός όμως των παραμέτρων της Διαταγής 25 ως αυτή είχε διαμορφωθεί και ίσχυε μέχρι την 31.8.2023.

 

Το στάδιο στο οποίο ασκείται, ουσιαστικά, η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, είναι το τρίτο στάδιο, όπου το Δικαστήριο είναι επιφορτισμένο να διακρίνει και να αποφασίσει εάν υπάρχει εκ παραδρομής καλόπιστο λάθος στη σύνταξη της δικογραφίας ή, σε περίπτωση που υπάρχει ισχυρισμός για νέα δεδομένα, μη υπαρκτά κατά τη λήψη των οδηγιών για καταχώρηση του δικογράφου, εάν όντως υπάρχουν τέτοια νέα δεδομένα.

 

Ευρήματα:

Η αίτηση για τροποποίηση καταχωρίστηκε χρόνια μετά την έκδοση της Απόφασης. Ο Καθ’ ου η Αίτηση, εναντίον του οποίου στρέφεται η Απόφαση, απεβίωσε την 3.7.2021 (Τεκμήριο 3 στην ένορκο δήλωση της κας. Άννας Χαραλάμπους ημερομηνίας 30.4.2024). Στις 6.6.2023, παραχωρήθηκαν Έγγραφα Διαχείρισης της περιουσίας του, στην κας. Λεώνη Δημητρίου, εγγονή του αποβιώσαντα, σύμφωνα με σχετικό Διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, στην Αίτηση Διαχείρισης αρ. 108/2023 (Τεκμήριο 4 στην ένορκο δήλωση της κας. Άννας Χαραλάμπους ημερομηνίας 30.4.2024). Ο αποβιώσας έχει εγγεγραμμένο επ’ ονόματι του, ένα ακίνητο στην Επαρχία Λευκωσίας (Τεκμήριο 5 στην ένορκο δήλωση της κας. Άννας Χαραλάμπους ημερομηνίας 30.4.2024).

 

Ο αποβιώσας Καθ’ ου η Αίτηση, είχε κηρυχθεί ανίκανο πρόσωπο να διαχειρίζεται την περιουσία του και τις υποθέσεως του και του απαγορεύτηκε η διενέργεια οποιωνδήποτε πράξεων ή παραλείψεων που επέφεραν έννομα αποτελέσματα, την 20.2.2018, δυνάμει Διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, στην Αίτηση 8/2018. Η Ν.Δ. διορίστηκε Διαχειρίστρια της περιουσίας και των υποθέσεων του (Τεκμήριο 6 στην ένορκο δήλωση της κας. Λεώνης Δημητρίου ημερομηνίας 24.9.2024).

 

Η προτεινόμενη Καθ’ ης η Αίτηση, παρουσίασε Καταστάσεις Λογαριασμού των Αιτητών, επ’ ονόματι του αποβιώσαντα παππού της, των ετών 2016, 2017 και για το 2018 μέχρι την 15 Ιουνίου, στις οποίες περιλαμβάνονται χρεώσεις για χώρους στάθμευσης και αφενός μεν φαίνονται εκπτώσεις στις οποίες προέβησαν οι Αιτητές ύψους 40% και αφετέρου δε, και πιστωτικά υπόλοιπα υπέρ του αποβιώσαντα (Τεκμήριο 1 στην ένορκο δήλωση της κας. Λεώνης Δημητρίου ημερομηνίας 24.9.2024). Σχετικό με τις εκπτώσεις που είχαν παραχωρηθεί από τους Αιτητές, είναι το Τεκμήριο 3 στην ένορκο δήλωση της κας. Λεώνης Δημητρίου ημερομηνίας 24.9.2024. Παρουσίασε επίσης απόδειξη είσπραξης ημερομηνίας 3.7.2018 (Τεκμήριο 2 στην ένορκο δήλωση της κας. Λεώνης Δημητρίου ημερομηνίας 24.9.2024).

 

Φαίνεται ότι οι Αιτητές, με επιστολή τους προς τον αποβιώσαντα Καθ’ ου η Αίτηση ημερομηνίας 14.9.2020, είχαν προβεί σε περαιτέρω εκπτώσεις ενοικίου προς τους ενοικιαστές εμπορικών καταστημάτων, ύψους 30% για τους μήνες Απρίλιο και Μάιο 2020 και 15% για την περίοδο Ιουνίου 2020 – Αυγούστου 2021. Οι εκπτώσεις αφορούσαν ενοικιαστές που είχαν ήδη τακτοποιημένες τις υποχρεώσεις τους μέχρι το Μάρτιο 2020  (Τεκμήριο 10 στην ένορκο της κας. Λεώνης Δημητρίου ημερομηνίας 24.9.2024). Με άλλη επιστολή τους, πάλιν προς τον Καθ’ ου η Αίτηση, ημερομηνίας 12.4.2021, ανακοίνωσαν επιπρόσθετη χαριστική και προσωρινή μείωση των ενοικίων, πέραν του ποσοστού που ήδη παραχωρείτο, ύψους 30% για εμπορικά καταστήματα για του μήνες Φεβρουάριο μέχρι Ιούλιο 2021, νοουμένου ότι οι ενοικιαστές ανταποκρίνονταν και ήταν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους μέχρι τότε (Τεκμήριο 11 στην ένορκο δήλωση της κας. Λεώνης Δημητρίου ημερομηνίας 24.9.2024).

 

Τα έξοδα της αρχικής Απόφασης του 2012, φαίνεται ότι είχαν πληρωθεί από τον αποβιώσαντα, με επιταγή επί της Νέας Συνεργατικής Πιστωτικής Εταιρείας Λακατάμιας, ημερομηνίας 10.1.2013 (Τεκμήριο 4 στην ένορκο δήλωση της κας. Λεώνης Δημητρίου ημερομηνίας 24.9.2024), ενώ τα έξοδα τους εντάλματος που εκδόθηκε το 2014 (βλέπετε πιο πάνω), πληρώθηκαν από την εταιρεία Mandos Jewellery Ltd., την 5.11.2014 (Τεκμήριο 5 στην ένορκο δήλωση της κας. Λεώνης Δημητρίου ημερομηνίας 24.9.2024).

 

Με επιστολή προς την προτεινόμενη Καθ’ ης η Αίτηση, ημερομηνίας 24.1.2024, οι δικηγόροι των Αιτητών, την ενημέρωσαν ότι οφείλεται προς τους πελάτες τους, Δυνάμει της Απόφασης ημερομηνίας 12.11.2012, ποσό €15.244.- πλέον τόκους από 12.11.2012, €983.- ως ενδιάμεσα οφέλη και €1.045 ως έξοδα, πλέον τόκους, έξοδα απόφασης και Φ.Π.Α. (Τεκμήριο 7 στην ένορκο δήλωση της κας. Λεώνης Δημητρίου ημερομηνίας 24.9.2024). Τα έξοδα είχαν όμως πληρωθεί (βλέπετε πιο πάνω). Η ενόρκως δηλούσα, με το Τεκμήριο 8, παρουσιάζει διάφορες αποδείξεις πληρωμών του Καθ’ ου η Αίτηση, για το έτος 2018, αφού είχε κηρυχθεί ανίκανο πρόσωπο, για το έτος 2019 και για το έτος 2020, ορισμένες στο όνομα της εταιρείας Mandos Jewellery Ltd. Με το Τεκμήριο 9, παρουσιάζει Κατάσταση Λογαριασμού της εταιρείας Mandos Jewellery Ltd., με την Τράπεζα Κύπρου, όπου φαίνονται καταβολές ενοικίου για το έτος 2021.

 

Με τη συμπληρωματική ένορκο δήλωση της ημερομηνίας 2.12.2024, η κα. Χαραλάμπους για τους Αιτητές, επισυνάπτει ως Τεκμήριο 1, αναδομημένη Κατάσταση Λογαριασμού από το Λογιστήριο των Αιτητών, η οποία αφορά μόνο το εξ’ αποφάσεως χρέος και τους τόκους και τυχόν πληρωμές που έγιναν από την έκδοση της Απόφασης του Δικαστηρίου, με χρεωστικό υπόλοιπο την 10.8.2023 ποσό €71.733,03. Σ’ αυτήν φαίνονται υψηλότερες χρεώσεις ενοικίων, παρά τις επιστολές των Αιτητών για εκπτώσεις (βλέπετε πιο πάνω).

 

Σύμφωνα με την ένορκο δήλωση του δικηγόρου της εταιρείας Mandos Jewellery Ltd., κ. Ευθύμιου Ευθυμίου, ημερομηνίας 24.9.2024, η οποία επισυνάφθηκε ως Τεκμήριο 12 στην ένορκο δήλωση της κας. Λεώνης Δημητρίου ημερομηνίας 24.9.2024), το Σεπτέμβριο 2021, η εν λόγω εταιρεία αποφάσισε να παραδώσει κενή και ελεύθερη κατοχή του επίδικου καταστήματος, το οποίο ενοικίαζε από τους Αιτητές στην παρούσα και μετά από δικό του αίτημα, πραγματοποιήθηκε συνάντηση με τους Αιτητές. Σ’ αυτήν συμφωνήθηκε όπως, εάν οι πελάτες του παραδώσουν εντός 10 ημερών, ελεύθερη και κενή κατοχή, οι Αιτητές θα διέγραφαν το υπόλοιπο ποσό. Το υποστατικό παραδόθηκε έγκαιρα, ήτοι στις 18.9.2021, από τον ίδιο το δικηγόρο.

 

Στο Τεκμήριο 2 της συμπληρωματική ενόρκου δηλώσεως της κας. Χαραλάμπους, ο Λογιστής των Αιτητών δηλώνει ότι παρέλαβε κενή και ελευθέρα κατοχή του επίδικου καταστήματος στις 20.9.2021 από τον Δικαστικό Επιδότη κ. Λ.Λ. Το Δικαστήριο δεν γνωρίζει κατά πόσον η παράδοση έγινε μέσω του Δικαστικού Επιδότη, εφόσον εκκρεμούσε το ένταλμα ανάκτησης κατοχής το οποίο είχε εκδοθεί την 31.5.2021 (βλέπετε πιο πάνω). Εν πάση περιπτώσει, σημασία έχει για σκοπούς της παρούσας υπόθεσης, ότι τα ενδιάμεση οφέλη έπαυσαν να οφείλονται μετά το δεύτερο μισό του μηνός Σεπτεμβρίου 2021.

 

Το Δικαστήριο σημειώνει όμως, ότι πέραν των εκπτώσεων τις οποίες είχαν παραχωρήσει οι Αιτητές στους ενοικιαστές και δεν φαίνονται στην Κατάσταση Λογαριασμού στη συμπληρωματική ένορκο δήλωση της κας. Χαραλάμπους, η δήλωση του κ. Ευθυμίου ότι είχε γίνει συμφωνία αναφορικά με το υπόλοιπο του εξ’ αποφάσεως χρέους, δεν αντικρούστηκε μήτε άμεσα μήτε σαφώς, παρόλο που ο δικηγόρος δηλώνει το όνομα του προσώπου που είχε εκπροσωπήσει τους Αιτητές στη συνάντηση που λέγει ότι πραγματοποιήθηκε.

 

Η υπό εξέταση αίτηση υποβλήθηκε μετά την έκδοση τελικής Απόφασης στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση. Όντως αφορά νέα δεδομένα και γεγονότα, μη υπαρκτά κατά τη λήψη των οδηγιών για καταχώρηση της κυρίως Αίτηση. Αυτά δεν ήταν υπαρκτά ούτε κατά την έκδοση της Απόφασης. Όμως, δεν έχω πεισθεί ότι έχει παρουσιαστεί στο Δικαστήριο πλήρης και πραγματική εικόνα οφειλής του αποβιώσαντα προς τους Αιτητές, ώστε να διατάξει το Δικαστήριο τροποποίηση του τίτλου της κυρίως Αίτησης και να δεσμεύσει μ’ αυτό τον τρόπο της Διαχείριση του αποβιώσαντος Καθ’ ου η Αίτηση. Ο αποβιώσας έπαυσε να έχει τη δυνατότητα, δικαιοπρακτική και άλλως πως, να ενοικιάζει το επίδικο κατάστημα μετά την 20.2.2018, δυνάμει Διατάγματος Δικαστηρίου. Φαίνεται ότι στην πορεία, ίσως και πριν να κηρυχθεί ανίκανο πρόσωπο, αλλά και πρακτικά, τον είχε αντικαταστήσει ή υποκαταστήσει ως ενοικιαστή του επίδικου καταστήματος, η εταιρεία Mandos Jewellery Ltd. η οποία εν τέλει παρέδωσε και την κατοχή του επίδικου καταστήματος. Οι Αιτητές εισέπραξαν χρήματα από την εν λόγω εταιρεία. Ίσως, νομικά και δικονομικά πάντοτε, να ήταν καλύτερη επιλογή ως Καθ’ ης η Αίτηση παρά η Διαχειρίστρια του αποβιώσαντος, σε σχέση με την οποία, για τους λόγους που εξηγούνται, το Δικαστήριο δεν έχει πεισθεί.

Δεν διακρίνω κακή πίστη από πλευράς των Αιτητών, όμως είναι η κρίση μου ότι θα υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις στη Διαχείριση του αποβιώσαντος Καθ’ ου η Αίτηση με την αιτούμενη τροποποίηση, εφόσον οι ισχυρισμοί των Αιτητών αφορούν κατά κόρον, ημερομηνίες αφού κηρύχθηκε ανίκανο πρόσωπο ο αποβιώσας. Ούτε υπάρχει κατάλληλη διαταγή ως προς τα έξοδα, η οποία θα αποζημιώσει σε ικανοποιητικό βαθμό την προτεινόμενη Καθ’ ης η Αίτηση, εφόσον η υπόθεση έχει ήδη εκδικασθεί και θα βρεθεί αντιμέτωπη με μία εκτέλεση απόφασης για την οποία και από τις αναφορές της σε σχέση με την εταιρεία Mandos Jewellwery Ltd. και τη Διευθύντρια αυτής, δεν θα δύναται να αντιμετωπίσει και/ή για την οποία δεν είναι ουσιαστικά και πρακτικά, υπεύθυνη.

 

Κρίνω ότι εάν επιτραπεί η αιτούμενη τροποποίηση, δεν θα εξυπηρετηθούν καλύτερα τα συμφέροντα της δικαιοσύνης. Κρίνω ότι η παρούσα δεν είναι κατάλληλη υπόθεση για την έγκριση της προτεινόμενης τροποποίησης της κυρίως Αίτησης. Δεν έχει ενώπιον μου αποδειχθεί ικανοποιητικά ότι η αίτηση αποβλέπει στην κάλυψη πραγματικής ανάγκης και έκθεσης ενώπιον του Δικαστηρίου όλων των σχετικών γεγονότων για να κριθούν όλες οι διαφορές μεταξύ των διαδίκων, οι οποίες έχουν ήδη κριθεί προ πολλού. Κρίνω ότι οι Αιτητές, οι οποίοι φέρουν το αποδεικτικό βάρος για την αιτιολόγηση του αιτήματος τους, δεν το έχουν αποσείσει.

 

Απόφαση:

Ως εκ των ανωτέρω, η ένσταση επιτυγχάνει και η υπό εξέταση αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ της Καθ’ ης η Αίτηση στην υπό εξέταση αίτηση, Λεώνης Δημητρίου και εναντίον των Αιτητών, όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Γραμματέα και εγκριθούν από το Δικαστήριο, στην κλίμακα €10.000 - €50.000, δηλαδή την κλίμακα της Απόφασης στην κυρίως Αίτηση και εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

                                                (Υπ.)   …………………………………….

Λ. Σ. Καμμίτση         

Πρόεδρος                 

Πιστόν Αντίγραφον

 

Γραμματέας