ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

 

Ενώπιον:      Λ.Σ. Καμμίτση, Προέδρου

Αίτηση Αρ.: Ε116/20

Μεταξύ:

Laparemia Ltd

Αιτήτριας

και

 

1. A. & Τ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΥΔΡΑΥΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΛΙΜΙΤΕΔ

2. Τάκη Κόκκινου

Καθ' ων η Αίτηση

και

 

ASTROBANK PUBLIC COMPANY LIMITED (ΗΕ 189515)

Μεσεγγυούχου

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Αίτηση για την έκδοση εντάλματος κατάσχεσης εις χείρας τρίτου (writ of attachment)

 

19 Μαρτίου 2025

Για την Αιτήτρια: κ. Ο. Καϊλης για κ.κ. Χαβιαράς & Φιλίππου Δ.Ε.Π.Ε.

Για τους Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2: κ.κ. Στ. Βασιλειάδης και Κ. Σιαμμούτης για κ.κ. Ανδρέας Ι. Καρύδης & Σία Δ.Ε.Π.Ε.

Για τον Μεσεγγυούχο: κ. Μ. Μενελάου για κ.κ. Λ. Παπαφιλίππου & Σία Δ.Ε.Π.Ε.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Με μονομερή αίτηση ημερομηνίας 4.10.2024, η Αιτήτρια στην κυρίως Αίτηση, εξαιτείται ως ακολούθως:

 

«Α.     Διάταγμα, διατάττον τους Μεσεγγυούχους, ήτοι: τους κ.κ. ASTROBANK PUBLIC COMPANY LIMITED (HE 189515) εκ Σπύρου Κυπριανού, 1, 1065, Λευκωσία, Κύπρος, όπως εμφανιστούν ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λευκωσίας στην καθορισμένη ημέρα και ώρα, που ήθελε ορίσει το Δικαστήριο, για να εξεταστούν σχετικά με την ύπαρξη οιουδήποτε ποσού χρημάτων, που βρίσκεται σε οιονδήποτε λογαριασμό, που βρίσκεται ή δυνατό να βρίσκεται σε οιονδήποτε χρόνο στην κατοχή ή τον έλεγχό τους, του οποίου δικαιούχοι είναι οι κ.κ. A. & Τ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΥΔΡΑΥΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΛΙΜΙΤΕΔ και/ή ο κ. Κόκκινος (Α.Δ.Τ. [   ]), ήτοι: οι Καθ’ ων η Αίτηση, καθώς, επίσης, και σχετικά με οιανδήποτε ιδιοκτησία των Καθ’ ων η Αίτηση, η οποία είναι ή θα είναι υποκείμενη σε κατάσχεση εις χείρας τρίτου και/ή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί προς πλήρη ή μερική ικανοποίηση του εξ αποφάσεως χρέους των Καθ’ ων η Αίτηση, το οποίο μέχρι τις 3/10/2023 ανέρχεται σε €14.399,26, σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου ημερ. 24/1/2023.

Β.      Διάταγμα, διατάττον τους Μεσεγγυούχους, ήτοι τους τους κ.κ. ASTROBANK PUBLIC COMPANY LIMITED (HE 189515) να μην αποχωριστούν ή πληρώσουν ή διαθέσουν ή καθ’ οιονδήποτε τρόπο αποξενώσουν το ποσό των €14.399,26 το οποίο βρίσκεται ή δυνατό να βρίσκεται σε οιοδήποτε χρόνο στην κατοχή ή τον έλεγχό τους και του οποίου δικαιούχοι είναι οι Καθ’ ων η Αίτηση μέχρι ικανοποιήσεως του χρέους τους στην Αιτήτρια.

Γ.       Διάταγμα, επιτρέπον την έκδοση εντάλματος κατάσχεσης εις χείρας τρίτου (writ of attachment), διά του οποίου να διατάσσονται οι Μεσεγγυούχοι, ήτοι: οι κ.κ. ASTROBANK PUBLIC COMPANY LIMITED (HE 189515) να καταβάλουν άμεσα και/ή πληρώσουν στην Αιτήτρια το ποσό των €14.399,26.

Δ.      Οιαδήποτε άλλη και/ή περαιτέρω θεραπεία ήθελε κρίνει ως εύλογη και/ή δίκαιη υπό τις περιστάσεις το Σεβαστό Δικαστήριο, προκειμένου να καταστεί δυνατή η εκτέλεση της απόφασης του Δικαστηρίου, ημερ. 24/1/2023.

Ε.      Τα έξοδα της παρούσας Αιτήσεως, πλέον Φ.Π.Α, πλέον των εξόδων επίδοσης.»

 

Η υπό εξέταση αίτηση βασίζεται στον περί Ενοικιοστασίου Νόμο 1983, Ν.23/1983, άρθρα 2, 4, 31, 33 και 34, στους περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικούς Κανονισμούς 1983, 2/1983, Καν. 2, 4 και 12, στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο, Κεφ. 6, άρθρα 4-9, 14(1), 15, (Μέρος VII) 73-81, στον περί Δικαστηρίων Νόμο, Ν.14/60, άρθρα 29, 30, 31 και 32, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, Δ.39, Δ.42Α θθ.1-4, Δ.43 θθ.1-3 και Δ.48 θθ.1-9, Δ.57 και Δ.64, στις Αρχές της Επιείκειας, καθώς και στη συμφυή εξουσία και πρακτική του Δικαστηρίου.

 

Η αίτηση συνοδεύεται από ένορκο δήλωση του κ. Μιχαλάκη Αλωνεύτη, από τη Λευκωσία. Ο ενόρκως δηλών λέγει ότι είναι στην υπηρεσία της Αιτήτριας και είναι πλήρως και δεόντως εξουσιοδοτημένος να προβεί στη δήλωση του. Τα όσα αναφέρει προκύπτουν από προσωπική γνώση και από πληροφορίες που έλαβε από τους δικηγόρους της Αιτήτριας.

Την 24.1.2023, το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων, εξέδωσε Απόφαση και/ή Διάταγμα στην υπό τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο Αίτηση, εκ συμφώνου, όπως η Καθ’ ης η Αίτηση 1 εκκενώσει και παραδώσει κενή και ελευθέρα του καταστήματος 2Δ επί της οδού Ανδρέα Παπακώστα, 1037 Καϊμακλί, Λευκωσία επί του ακινήτου υπ’ αριθμόν εγγραφής 6/923, Φ/Σχ. 21/47 Ε1 Τεμ. 751 (εν τοις εφεξής «το υποστατικό»). Το Διάταγμα αυτό ήταν σε αναστολή μέχρι την 31.1.2023 και στη συνέχεια, από μήνα σε μήνα μέχρι την 31.12.2023, νοουμένου ότι καταβαλλόταν στην Αιτήτρια το ποσό των €500.- κάθε πρώτη ημέρα εκάστου επόμενου μήνα, με 7 μέρες χάρη.

 

Ο κ. Αλωνεύτης κατέθεσε ότι, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις, η Καθ’ ης η Αίτηση 1 δεν παρέδωσε κατοχή του υποστατικού μέχρι την ημερομηνία που όφειλε, ήτοι μέχρι τις 31.12.2023. Την 23.1.2024, πιστό αντίγραφο του εν λόγω Διατάγματος, επιδόθηκε στην Καθ’ ης η Αίτηση 1. Ενόψει του γεγονότος ότι το Διάταγμα εκδόθηκε εκ συμφώνου, η πλευρά της Αιτήτριας θεωρούσε ότι η Καθ’ ης η Αίτηση 1 θα τηρούσε τα συμφωνηθέντα και θα παρέδιδε το υποστατικό μετά τις 31.12.2023. Γι’ αυτό δεν της επιδόθηκε το Διάταγμα σε προγενέστερο στάδιο.

 

Την 7.3.2024, μετά από αίτηση της Αιτήτριας, το Δικαστήριο εξέδωσε συμπληρωματικό Διάταγμα (supplementary order), με το οποίο παρατάθηκε ο χρόνος ο οποίος ορίστηκε στο Διάταγμα ημερομηνίας 24.1.2023, για 20 ημέρες από την 7.3.2024. Την 20.3.2024, πιστό αντίγραφο του εν λόγω Διατάγματος ημερομηνίας 7.3.2024, επιδόθηκε στον κ. Τάκη Κόκκινο, ο οποίος είναι ο μοναδικός αξιωματούχος της Καθ’ ης η Αίτηση 1.

 

Ενόψει του ότι δεν παρέδωσε το υποστατικό η Καθ’ ης η Αίτηση 1 ως όφειλε, στις 28.3.2024, καταχωρήθηκε αίτηση δια της οποίας ζητείτο η έκδοση εντάλματος ανάκτησης κατοχής του υποστατικού και σχετικό Διάταγμα εκδόθηκε στις 4.4.2024. Στις 17.5.2024 εκδόθηκε ειδοποίηση από Δικαστικό Επιδότη, δια της οποίας καλείτο η Καθ’ ης  η Αίτηση 1 όπως παραδώσει κενή και ελευθέρα κατοχή του υποστατικού μέχρι τις 11.6.2024. Εν τέλει, το υποστατικό ανακτήθηκε στα μέσα Ιουνίου.

 

Ενόψει του γεγονότος ότι οι καθ’ ων η Αίτηση δεν συμμορφώθηκαν με τις πρόνοιες αναστολής του Διατάγματος ημερομηνίας 24.1.2023, τα εξ’ αποφάσεως ποσά έχουν καταστεί άμεσα απαιτητά και πληρωτέα. Ειδικότερα, οι Καθ’ ων η Αίτηση οφείλουν €11.808,18 πλέον νόμιμο τόκο από 9.11.2020 μέχρις εξόφλησης και €333,00 πλέον Φ.Π.Α., ήτοι €396,27 μηνιαίως, από 1.2.2023 μέχρι παράδοσης της κατοχής, πλέον νόμιμο τόκο από την ημερομηνία που έκαστο ποσό καθίσταται πληρωτέο μέχρι εξόφλησης. Οι Καθ’ ων η Αίτηση έχουν καταβάλει τα ενοίκια για τους μήνες Φεβρουάριο έως Δεκέμβριο του 2023 και παραλείπουν να πληρώσουν τα ενδιάμεσα οφέλη για τους μήνες Ιανουάριο 2024 έως Ιούνιο 2024. Οφείλουν €2.377,62 πλέον νόμιμο τόκο από την ημερομηνία που καθίσταται πληρωτέο μέχρις εξόφλησης.

 

Οι Καθ’ ων η Αίτηση έχουν καταβάλει έναντι του πρώτου ποσού, το ποσό των €1.141,03 και εξακολουθούν να οφείλουν το ποσό των €10.667,15. Το συνολικό ποσό με τους τόκους, μέχρι την 3.10.2025 υπολογίζεται σε €11.833,82. Για το δεύτερο ποσό, μαζί με τον τόκο μέχρι την 3.10.2025, οφείλουν συνολικά €2.565,44. Το ολικό συνολικό ποσό το οποίο οφείλουν οι Καθ’ ων η Αίτηση στα πλαίσια του Διατάγματος ημερομηνίας 24.1.2023, ανέρχεται σε €14.399,26.

 

Ο ενόρκως δηλών κατέθεσε ότι, μέχρι και το Δεκέμβριο 2023, οι Καθ’ ων η Αίτηση κατέβαλαν κάποια ποσά. Για τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο 2023, έγινε πληρωμή μέσω τραπεζικών επιταγών. Η επιταγή φαίνεται ότι ήταν από το Τραπεζικό Ίδρυμα ASTROBANK PUBLIC COMPANY LIMITED (HE 189515). Σημειώνει επίσης ότι και στο παρελθόν, πριν αρχίσουν οι διαφορές με τους Καθ’ ων η Αίτηση και σταματήσουν να πληρώνουν τα ενοίκια, πλήρωναν συνήθως με τραπεζικές επιταγές από το ρηθέν Τραπεζικό Ίδρυμα. Ενόψει τούτου, πιστεύει ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση διατηρούν λογαριασμό στο εν λόγω πιστωτικό Ίδρυμα, ο οποίος έχει πιστωτικό υπόλοιπο. Ο Καθ’ ου η Αίτηση εκδικητικά σταμάτησε να πληρώνει, καθότι δεν ήθελε να παραδώσει την κατοχή του υποστατικού και επαναλάμβανε ότι για να πληρώσει, θα πρέπει να τον αφήσουν να μείνει κι άλλο καιρό στο υποστατικό.

 

Οι Καθ’ ων η Αίτηση διατηρούν τραπεζικό λογαριασμό στην ASTROBANK PUBLIC COMPANY LIMITED (HE 189515), ήτοι εντός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου κι ενδεχομένως κι επιπρόσθετους λογαριασμούς στους Μεσεγγυούχους, όπου υπάρχουν κατατεθειμένα χρήματα, στα οποία η Αιτήτρια έχει ωφέλιμο συμφέρον και/ή διαζευκτικά, οι Μεσεγγυούχοι έχουν στα χέρια, φύλαξη και κατοχή τους το ποσό που απαιτείται για την εκτέλεση και ικανοποίηση της Απόφασης του Δικαστηρίου.

Ο κ. Αλωνεύτης λέγει ότι έχουν ληφθεί και άλλα μέτρα εκτέλεσης, όπως η έκδοση εντάλματος για πώληση κινητών, καθώς και καταχώρηση της Δικαστικής απόφασης επί των ακινήτων του Καθ’ ου η Αίτηση. Παρ’ όλα αυτά, το πιο πάνω ποσό εξακολουθεί να οφείλεται, αφού ουδέν ποσό ανακτήθηκε από τη λήψη των εν λόγω μέτρων. Δηλώνει δε, ότι η Αιτήτρια, σε περίπτωση που λάβει το εξ’ αποφάσεως χρέος, σύμφωνα με την απόφαση ημερομηνίας 24.1.2023, θα αποσύρει όλα τα μέτρα εκτέλεσης που έχει λάβει αναφορικά με την απόφαση αυτή.

 

Ιστορικό:

Απόφαση στην κυρίως Αίτηση:

Στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση, εκδόθηκε εκ συμφώνου απόφαση εναντίον των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, αλληλεγγύως και κεχωρισμένως, την 24.1.2023 (Τεκμήριο 1 στην ένορκο δήλωση του κ. Αλωνεύτη), για €11.808,18 οφειλόμενα ενοίκια μέχρι 24.1.2023, πλέον νόμιμο τόκο και €333.- μηνιαίως ως ενδιάμεσα οφέλη πλέον Φ.Π.Α. και νόμιμο τόκο, από την 1.2.2023 μέχρι παράδοσης της κατοχής. Εκδόθηκε επίσης Διάταγμα έξωσης της Καθ’ ης η Αίτηση 1 εταιρείας, από κατάστημα με αρ. 2Δ, επί της οδού Ανδρέα Παπακώστα, 1037 Καϊμακλί, Λευκωσία. Η απόφαση περιλάμβανε αναστολή εκτέλεσης. Η αναστολή εκτέλεσης του Διατάγματος έξωσης, έληγε τελικώς την 31.12.2023. Η απόφαση προνοούσε την καταβολή του συνολικού ποσού των €5.500 με δόσεις των €500.- από 1.2.2023 και την 1^η κάθε επόμενου μήνα, με επτά (7) ημέρες χάρη, προς πλήρη εξόφληση του ποσού των €11.808,18.

 

Προσωρινό Διάταγμα:

Την 11.10.2024, εκδόθηκε προσωρινό (order nisi), ένταλμα κατασχέσεως (writ of attachment) δια ποσόν €14.399,26 εις χείρας του Μεσεγγυούχου (garnishee), ώστε να μην πληρώσει το ποσό αυτό στους Καθ’ ων η Αίτηση 1 και/ή 2 ή κατ’ εντολήν τους και/ή να μην παραιτηθεί της φύλαξης οιωνδήποτε χρηματικών ποσών και/ή επιταγών και/ή άλλως στα οποία δικαιούνται οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και/ή 2, καθώς επίσης και στα ποσά στα οποία θα δικαιούνται, μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.

 

Το ένταλμα ορίστηκε την 21.10.2024, οπότε εμφανίστηκε δικηγόρος εκ μέρους του Μεσεγγυούχου και δήλωσε ότι δεν φέρει ένσταση στο ένταλμα κατάσχεσης. Δήλωσε επίσης ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 έχουν τραπεζικούς λογαριασμούς. Ο λογαριασμός επ’ ονόματι της Καθ’ ης η Αίτηση 1 εταιρείας, έχει μηδενικό υπόλοιπο. Ο λογαριασμός επ’ ονόματι του Καθ’ ου η Αίτηση 2 έχει πιστωτικό υπόλοιπο €978,21. Υπάρχει και τρίτος λογαριασμός επ’ ονόματι του Καθ’ ου η Αίτηση 2 και της συζύγου του (joint account), με μηδενικό υπόλοιπο. Ο ευπαίδευτοι συνήγοροι της Αιτήτριας και του Μεσεγγυούχου, δήλωσαν ότι τα έξοδα του Μεσεγγυούχου, €152.-, θα αφαιρεθούν από το εν λόγω πιστωτικό υπόλοιπο του λογαριασμού του Καθ’ ου η Αίτηση 2. Ο Μεσεγγυούχος δια των δικηγόρων του, συνέχισε να παρακολουθεί τη διαδικασία, αναμένοντας νέα Διαταγή του Δικαστηρίου.

 

Διαδικασία:

            Επειδή η υπό εξέταση αίτηση όχι μόνο δεν άπτεται της ουσίας της υπόθεσης, αλλά πρόκειται για αίτηση μετά την απόφαση και η ουσία έχει εξεταστεί, ερμηνεύοντας τον περί Ενοικιοστασίου Νόμο, Ν. 23/83 όπως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα και τους περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικούς Κανονισμούς του 1983, όπως αυτοί έχουν τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, έκρινα ότι η παρουσία Παρέδρων δεν είναι αναγκαία και το Δικαστήριο συνεδρίασε με μονομελή σύνθεση.

 

Ένσταση:

            Ένσταση εκ μέρους των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, καταχωρήθηκε την 18.12.2024 και αυτή βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.39, Δ.40, Δ.43, Δ.48 θθ.1-13 στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο, Κεφ. 6, άρθρα 14 - 15 και 73 - 89, στον περί Δικαστηρίων Νόμο, Ν.14/60, άρθρα 1 - 28, 29, 31, 32, 41, 42, 43 - 71, στην Αγγλική και Κυπριακή Νομολογία, στις αρχές που διέπουν την έκδοση Διαταγμάτων τύπου Garnishee, στις Αρχές της Επιείκειας και του Κοινοδικαίου, στις συμφυείς και εγγενείς εξουσίες, στη γενική πρακτική και στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου. Οι συγκεκριμένοι λόγοι ένστασης είναι οι ακόλουθοι:

 

«1.     Ύπαρξη σοβαρών λόγων που αντιστρατεύονται το συμφέρων του τέκνου του Καθ' ου η Αίτηση 2.

2.       Στην Αίτηση δεν αποδεικνύονται ή/και δεν στοιχειοθετούνται τα αναγκαία στοιχεία ή/και γεγονότα για έκδοση των αιτουμένων διαταγμάτων είτε του διατάγματος garnishee order nisi ή/και του διατάγματος garnishee order absolute.

3.       Δεν δικαιολογείται η έκδοση των διαταγμάτων με βάση τις Αρχές της Επιείκειας.

4.       Τα ποσά που ευρίσκονται στον επίδικο τραπεζικό λογαριασμό δεν είναι ποσά που δύναται να κατασχεθούν με διαδικασία μεσεγγύησης ή και με καμία διαδικασία εκτέλεσης γενικότερα καθ' ότι αποτελούν ποσά και ή περιουσία η οποία εξαιρείται από την εκτέλεση με βάση τα άρθρα 16 και 82 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ.6.

5.       To ποσό που είναι κατατεθειμένο στον επίδικο τραπεζικό λογαριασμό ή και το μεγαλύτερο μέρος αυτών αποτελούν δημόσια βοηθήματα ή και επιδόματα, ποσά τα οποία δεν δύναται να κατασχεθούν και εξαιρούνται από την εκτέλεση με βάση τα άρθρα 16 και 82 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ.6.

6.       Δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις και οι αρχές που τάσσει η νομολογία για την έγκριση της Αίτησης και/ή για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου υπέρ της Αίτησης.

7.       Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου δέον όπως ασκηθεί εναντίον της έκδοσης των διαταγμάτων.

8.       Δεν υπάρχει οποιαδήποτε ένδειξη ούτε και τεκμηρίωση, ούτε και το Δικαστήριο πρέπει ή μπορεί να ικανοποιηθεί, ότι θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο, αν δεν εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα.»

 

Η ένσταση συνοδεύεται από ένορκο δήλωση του κ. Χριστάκη Κόκκινου, από τη Λευκωσία. Ο ενόρκως δηλών λέγει ότι είναι ο Καθ' ου η Αίτηση 2 και ο μοναδικός αξιωματούχος της Καθ' ης η Αίτηση 1, από την οποία έχει εξουσιοδοτηθεί να προβεί στη δήλωση του. Στα πλαίσια της Αίτησης, εκδόθηκε προσωρινό Διάταγμα (order nisi) σε ένταλμα κατασχέσεως (writ of attachment), για το ποσό των €14.399,26, υπέρ της Αιτήτριας και εναντίον των Καθ' ων η Αίτηση 1 και 2, την 11.10.2024, μέσω του οποίου η Μεσεγγυούχος διατάχθηκε όπως μην πληρώσει το εν λόγω ποσό στους Καθ' ων η Αίτηση και/ή να μην παραιτηθεί της φύλαξης οποιωνδήποτε χρηματικών ποσών και/ή επιταγών και/ή άλλως, στα οποία δικαιούνται οι Καθ' ων η Αίτηση, καθώς επίσης και ποσά στα οποία θα δικαιούνται οι Καθ' ων η Αίτηση, μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.

 

Η Καθ' ης η Αίτηση 1, τα τελευταία έτη δεν είναι εν ενεργεία, δεν εκτελεί οποιεσδήποτε εργασίες και συνεπώς, δεν έχει οποιονδήποτε κύκλο εργασιών. Συγκεκριμένα, κατά ή περί το έτος 2020, ο ενόρκως δηλών έλαβε σχετική επιστολή από την Κυπριακή Δημοκρατία, με την οποία λάμβανε ενημέρωση ότι το υποστατικό στο οποίο εκτελούσε τις εργασίες του, το επίδικο υποστατικό, είναι ακατάλληλο και συνεπώς, δεν μπορούσε να συνεχίσει να στεγάζεται εκεί. Κατά ή περί τις αρχές του έτους 2023, υπέβαλε μέσω λογιστή, αίτημα προς διαγραφή της εταιρείας, αφού πλέον ο ίδιος δεν απασχολείτο εκεί και η εταιρεία βρισκόταν σε απραξία, πλην όμως, καταχωρίστηκαν ενστάσεις προς τούτο από πιστωτή ή πιστωτές. Η Καθ' ης η Αίτηση 1, δεν έχει οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο εγγεγραμμένο επ' ονόματι της, ούτε και έχει οποιαδήποτε άλλη κινητή ή ακίνητη περιουσία.

 

Ο Καθ’ ου η Αίτηση 2 κατέθεσε ότι είναι συνταξιούχος και δεν έχει οποιαδήποτε εισοδήματα, πέραν της θεσμοθετημένης σύνταξης γήρατος που λαμβάνει και η οποία ανέρχεται περί τα €550,00 μηνιαίως. Περαιτέρω, έχει ως εξαρτώμενο τέκνο τον υιό του, Χ.Κ., ο οποίος αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα νοητικής και ψυχικής αναπηρίας που έχουν ως απότοκο να είναι ανίκανος να αυτοσυντηρηθεί. Ο κ. Κόκκινος είναι επιφορτισμένος με την επιπρόσθετη και πολύ απαιτητική ιατροφαρμακευτική φροντίδα που πρέπει να λαμβάνει, αλλά και με τη σίτιση του. Ο υιός του φοιτά στο Ειδικό Σχολείο Λευκωσίας και την τρέχουσα σχολική χρονιά 2024 - 2025. Έχει συμπληρώσει το 18° έτος ηλικίας του τον Νοέμβριο 2024 και ο ενόρκως δηλών έχει αναθέσει σε δικηγορικό οίκο τη διαδικασία κήρυξης του ως ανίκανο πρόσωπο.

 

Επιπρόσθετα, ο υιός του Καθ’ ου η Αίτηση 2 έχει καταστεί δικαιούχος του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος (Ε.Ε.Ε) από την 1.3.2017, παροχή την οποία συνεχίζει να λαμβάνει μέχρι και σήμερα. Το κόστος για τις ανάγκες του, συνυπολογίζεται στο ποσό που καταβάλλεται ως Ε.Ε.Ε. Λόγω των αυξημένων αναγκών του υιού του και της δικής του τραγικής οικονομικής κατάστασης, ο κ. Κόκκινος υπέβαλε σχετική αίτηση προς τις αρμόδιες Υπηρεσίες και, για την περίοδο 1.7.2024 - 30.09.2024, έλαβε πρόσθετο ποσό ύψους €205,71 στη θεσμοθετημένη σύνταξη του.

 

Κατέθεσε ότι διατηρεί στη Μεσεγγυούχο Τράπεζα, δύο τραπεζικούς λογαριασμούς. Ο πρώτος είναι κοινός λογαριασμός με τη σύζυγο του και είναι χρόνια σε απραξία, χωρίς οποιοδήποτε υπόλοιπο. Στο δεύτερο τραπεζικό λογαριασμό επ’ ονόματι του, πιστώνεται κάθε μήνα η θεσμοθετημένη σύνταξη γήρατος που λαμβάνει και το επίδομα του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος (Ε.Ε.Ε) που αφορά τον υιό του. Με τα εν λόγω χρήματα καλύπτονται οι βασικές ανάγκες διαβίωσης, τόσο του Καθ’ ου η Αίτηση 2, όσο και του υιού του και οι όποιες επιπρόσθετες ιατροφαρμακευτικές ανάγκες του τελευταίου, τα έξοδα διακίνησης του και τα κόστη φυσιοθεραπειών, που ανάγονται σε μερικές εκατοντάδες Ευρώ ανά μήνα. Ο μάρτυρας υπέδειξε ότι είναι για τον εν λόγω λογαριασμό που έχει εκδοθεί το προσωρινό Διάταγμα κατασχέσεως.

Είναι η θέση του πως τα ποσά τα οποία πιστώνονται στο λογαριασμό, δεν αποτελούν περιουσιακό στοιχείο που του ανήκει στην ολότητα του ή και καθόλου, αφού αποτελούν χρήματα που ανήκουν και στον υιό του και τα οποία είναι απαραίτητα για την αγορά των χρειωδών. Τυγχάνει νομικής συμβουλής ότι, παρά το γεγονός πως ο λογαριασμός δεν αποτελεί κοινό τραπεζικό λογαριασμό (joint account) υπό τη στενή έννοια του Νόμου, εντούτοις το Δικαστήριο θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψην του, το γεγονός που εξάγεται από τα πραγματικά γεγονότα της παρούσης υπόθεσης, ότι δηλαδή στο λογαριασμό πιστώνονται ποσά τα οποία δεν ανήκουν στον Καθ’ ου η Αίτηση 2 και δεν μπορεί να καθοριστεί ή αποκρυσταλλωθεί επ' ακριβώς το ύψος του ποσού που ανήκει στον ίδιο, εάν τέτοιο ποσό υπάρχει τη δεδομένη στιγμή στο λογαριασμό.

 

Νομική πτυχή:

Μεσεγγύηση:

            Σχετικό είναι το Μέρος VII του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 και τα άρθρα 73-81 [1]. Αναφορά στην ακολουθητέα διαδικασία γίνεται στην αυθεντία F. Hoffman La Roche and Co. A.G. v. Inter-Continental Pharmaceuticals (Bletchley) Limited Curtis and others, (1969) 1 C.L.R. 106, στη σελίδα 113 [2]. Η διαδικασία θεωρείται εναρκτήρια παρά το ότι καταχωρείται μονομερής αίτηση (βλέπετε σχετικά Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 2), (1999) 1(Β) Α.Α.Δ. 711) και έχει ως αντικείμενο την έκδοση Διατάγματος κατάσχεσης, ενώ ακολουθεί Δικαστική διεργασία για την ακύρωση ή οριστικοποίηση του. Η επίδοση της Διαταγής Μεσεγγυούχου δεν έχει ως αποτέλεσμα να καταστήσει τον εξ’ αποφάσεως πιστωτή, πιστωτή του Μεσεγγυούχου αλλά απλώς αποκτά δικαίωμα να εμποδίσει το Μεσεγγυούχο να πληρώσει τον πιστωτή του. Όπου το χρέος που καθορίζεται στο Διάταγμα είναι εξ’ αποφάσεως, η επίδοση του Διατάγματος Μεσεγγυούχου, δεν ενεργεί ως αναστολή εκτέλεσης (βλέπετε σχετικά Αναφορικά με την αίτηση της Τράπεζας Κύπρου (2002) 1 Α.Α.Δ. 1118).

 

Από τις αυθεντίες προκύπτουν οι εξής αρχές:

 

·         Η έκδοση διατάγματος μεσεγγύησης ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου (George Th. Rossides v. Emetullah HajiTosun (VII) C.L.R. 43).

·         Το διάταγμα αφορά κινητά ή χρέη εκ δικαστικής απόφασης οφειλέτη χρέους.

·         Δύναται να εκδοθεί διάταγμα σε σχέση με δικαιώματα σε αγαθά, χρήματα και εγγυήσεις (securities) για χρηματικά ποσά (Carna Plants Ltd. v. Masalcha Brothers Ltd. & Others, (1990) 1 Α.Α.Δ. 28).

·         Για την έκδοση διατάγματος πρέπει να ικανοποιηθεί η προϋπόθεση που αφορά το συμφέρον του εξ’ αποφάσεως χρεώστη στο αντικείμενο της μεσεγγύησης. Ο νόμος ορίζει ότι πρέπει να είναι ο δικαιούχος του αντικειμένου (“beneficially interested”).

·         Το συμφέρον πρέπει να είναι άμεσο και όχι έμμεσο και η άσκηση του να μην τελεί υπό όρους (Carna Plants Ltd. v. Masalcha Brothers Ltd & Others, (πιο πάνω).

·         Άλλη προϋπόθεση αφορά τον τρόπο αποπληρωμής του χρέους, με την έννοια του προσδιορισμού του δικαίου της χώρας που τυγχάνει εφαρμογής και την ευχέρεια λήψης μέτρων για εκτέλεση του εξ’ αποφάσεως χρέους. Η έκδοση διατάγματος μεσεγγύησης αποτελεί μέσον εκτέλεσης δικαστικής απόφασης (Carna Plants Ltd. v. Masalcha Brothers Ltd & Others, (πιο πάνω).

·         Πρέπει να υπάρχει η σχέση πιστωτή – χρεώστη μεταξύ του εξ’ αποφάσεως οφειλέτη και του Μεσεγγυούχου (βλέπετε σχετικά Halsbury’s Laws of England, 4^η έκδοση, Τόμος 17, παράγραφος 528).

·         Ένας από τους δικαιούχους κοινού τραπεζικού λογαριασμού, θεωρείται ότι έχει συμφέρον στο λογαριασμό αυτό, “beneficially interested”, (βλέπετε σχετικά Κυριάκος και Νικόλας Τρικομίτες Λτδ. v. Αρτέμιδος Τουμαζή κ.ά., (2015) 1(Α) Α.Α.Δ. 754.

·         Η προώθηση διαφόρων μέσων εκτέλεσης ταυτόχρονα, δεν αποτελεί κατάχρηση διαδικασίας ούτε και πρέπει να θεωρείται καταπιεστική (βλέπετε σχετικά Α/φοι Θράσου & Συνεργάτες v. Βασιλαρά κ.ά. (2008) 1 Α.Α.Δ. 835). 

 

Σχετικά με κοινούς λογαριασμούς (joint accounts), βλέπετε την αυθεντία Ιωακείμ v. Γεωργιάδη κ.ά., Πολιτική Έφεση Αρ. Ε142/2018, Απόφαση ημερομηνίας 18.11.2020, ECLI:CY:AD:2020:A394, στην. Στη σελίδα 5 της Απόφασης, ο έντιμος Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Χ. Μαλαχτός, στα πλαίσια παράθεσης του ιστορικού της υποθέσεως και της πρωτόδικης Απόφασης, αναφέρει τα ακόλουθα:

 

«Έχοντας το πρωτόδικο Δικαστήριο διαγνώσει ότι η κατάσχεση θα αφορούσε και χρήματα που ήταν κατατεθειμένα σε λογαριασμούς του Εφεσίβλητου 4 (Καθ’ ου η Αίτηση 2 στην παρούσα) με τρίτα πρόσωπα, επέτρεψε την έκδοση εντάλματος κατάσχεσης για τους λογαριασμούς του αδιακρίτως, χωρίς να διατάξει τη γνωστοποίηση της διαδικασίας στα τρίτα αυτά πρόσωπα. Είχε διαφανεί από την ένορκο δήλωση του Εφεσίβλητου 4 που υποστήριζε την ένσταση του ότι υφίστατο τουλάχιστον ένας κοινός λογαριασμός της μητέρας του, του αδελφού του και του ίδιου στη μεσεγγυούχο Τράπεζα, με αδιευκρίνιστο υπόλοιπο χρημάτων που, κατά τη θέση του, ανήκε εξ ολοκλήρου στην πρώτη. Ήταν η θέση του Εφεσίβλητου 4 ότι το λογαριασμού διατηρούσε αρχικά η μητέρα του και πως ο αδελφός του και ο ίδιος είχαν εγγραφεί ως συνδικαιούχοι προς διευκόλυνση της, αφού λόγω ηλικίας δεν μπορούσε να διακινείται ευχερώς και να μεταβαίνει στην Τράπεζα.»

 

Στη συνέχεια, στη συνέχεια, στις σελίδες 9  και 12 της Απόφασης, αντίστοιχα:

 

«Το γεγονός ότι ο Εφεσίβλητος 4 ήταν δικαιούχος του συγκεκριμένου λογαριασμού δικαιολογούσε όπως το ένταλμα κατάσχεσης στα χέρια τρίτου, δυνάμει του άρθρου 73, εκδοθεί αδιάκριτα ώστε να περιλαμβάνει και το λογαριασμό αυτό. Ωστόσο αυτό δεν έπρεπε να οδηγήσει χωρίς άλλο στη διαταγή για πληρωμή του εκεί κατατεθειμένου ποσού στους εξ αποφάσεως πιστωτές. Το πρωτόδικο Δικαστήριο όφειλε να ασκήσει τη διακριτική ευχέρεια που του παρέχει το άρθρο 78 του Κεφ. 6. Δεν φαίνεται να ασκήθηκε διακριτική ευχέρεια από το πρωτόδικο Δικαστήριο, που προφανώς θεώρησε ότι, μετά τη διαπίστωση ότι υπήρχε σχέση πιστωτή και χρεώστη μεταξύ του Εφεσίβλητου 4 και της Τράπεζας, η εξουσία του ήταν δέσμια. Ενδεχομένως γι’ αυτό και δεν έκρινε σκόπιμο να καλέσει τον αδελφό και τη μητέρα του Εφεσίβλητου 4 που, ως εκ της φύση του κοινού λογαριασμού, παρουσιάζονταν εκ πρώτης να έχουν τα ίδια δικαιώματα σε αυτό όπως και ο Εφεσίβλητος 4. Ο Εφεσείοντας και η μητέρα του (Καθ’ ων η Αίτηση 3 και 4 στην παρούσα) είχαν με την πρωτόδικη απόφαση στερηθεί περιουσίας στην οποία το ίδιο το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε αποδεχτεί ότι είχαν συμφέρον, χωρίς να τους ακούσει. Δικαιούνταν να ακουστούν από το πρωτόδικο Δικαστήριο προτού αυτό ασκήσει τη διακριτική του ευχέρεια δυνάμει του άρθρου 78 του Κεφ. 6 (In re Panaretou (1972) 1 C.L.R. 165, Travelwise Ltd (1996) 1(Α) Α.Α.Δ. 242, 247 και Trans Dol Shipping Ltd (1997) 1(Β) Α.Α.Δ. 916, 922).»

 

«Το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν άσκησε τη διακριτική ευχέρεια που καθηκόντως όφειλε να ασκήσει και δεν ανέλαβε ενεργό ρόλο ώστε να τεθούν ενώπιον του οι αναγκαίες πληροφορίες ώστε να μπορούσε να ασκήσει τη διακριτική του ευχέρεια δικαστικά και ορθά. Ενήργησε ως εάν να μην είχε τέτοια εξουσία. Δεν προδιαγράφεται πώς θα ενεργούσε, ακόμα και αν εκτιμούσε ότι η θέση του Εφεσίβλητου 4 είχε παραμείνει αναντίλεκτη. Φαίνεται πως δεν είχε θεωρήσει πειστική την χωρίς λεπτομέρειες θέση του Εφεσίβλητου 4.»

 

Ο μοναδικός λογαριασμός με τον Μεσεγγυούχο, ο οποίος αποτελεί και δυνατόν να αποτελέσει αντικείμενο της κατάσχεσης εις χείρας τρίτου στην παρούσα υπόθεση, είναι ο προσωπικός λογαριασμός του Καθ’ ου η Αίτηση 2, εφόσον ο λογαριασμός της Καθ’ ης η Αίτηση 1 έχει μηδενικό υπόλοιπο και ο κοινός λογαριασμός του Καθ’ ου η Αίτηση 2 με τη σύζυγο του, πέραν του ότι είναι κοινός (joint account) και έχει και η σύζυγος συμφέρον σ’ αυτόν, έχει μηδενικό υπόλοιπο, σύμφωνα με το Μεσεγγυούχο.

 

Είναι η κρίση μου πως η εισήγηση του Καθ’ ου η Αίτηση 2, ότι ο προσωπικός λογαριασμός του δυνατόν να θεωρηθεί ως «κοινός» με τον υιό του, ο οποίος σήμερα είναι ενήλικας αλλά τελεί υπό νοητική και ψυχική αναπηρία (Τεκμήριο 4 στην ένορκο δήλωση του κ. Κόκκινου), ελέγχεται ως ορθή, αφ’ ης στιγμής η μαρτυρία ενώπιον του Δικαστηρίου είναι ότι το πρόσωπο είναι ανίκανο με την ευρύτερη έννοια, παρόλο που δεν έχει ακόμα κηρυχθεί ανίκανο δυνάμει του σχετικού Νόμου, δεν τηρεί τραπεζικό λογαριασμό και τα Κρατικά επιδόματα στα οποία δικαιούται, κατατίθενται σ’ αυτό το λογαριασμό, με αναπόδραστο αποτέλεσμα να έχει συμφέρον σ’ αυτόν (he is beneficially interested).

 

Ευρήματα:

Υπάρχει Δικαστική απόφαση εναντίον των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 και υπέρ της Αιτήτριας εταιρείας, δια της οποίας οι πρώτοι είναι εξ’ αποφάσεως οφειλέτες της τελευταίας, η οποία είναι ισχυρή και εκτελεστή. Η απόφαση έχει επισυναφθεί ως Τεκμήριο στην ένορκο δήλωση που συνοδεύει την υπό εξέταση αίτηση. Ο ισχυρισμός της Αιτήτριας ότι δεν έχει εξοφληθεί το εξ’ αποφάσεως χρέος, δεν έχει αντικρουστεί από τους Καθ’ ων η Αίτηση. Είναι η κρίση μου ότι, εκ των ως άνω, διαφαίνεται πως η Δικαστική απόφαση δεν έχει ικανοποιηθεί και πως οφείλεται ποσό δυνάμει αυτής, από τους Καθ’ ων η Αίτηση προς την Αιτήτρια.

 

Υπάρχει θετικός ισχυρισμός ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση 2 είναι δικαιούχος χρημάτων τα οποία είναι κατατεθειμένα σε λογαριασμό με το Μεσεγγυούχο. Ο Μεσεγγυούχος δέχθηκε ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση 2 είναι δικαιούχος του ποσού στον εν λόγω λογαριασμό και ότι το συμφέρον του σ’ αυτόν, είναι άμεσο. Ο Μεσεγγυούχος έχει την υποχρέωση να αποκαλύψει λεπτομέρειες για τη σχέση του με τον Καθ’ ου η Αίτηση 2, αναφορικά με τη συγκεκριμένη κινητή περιουσία του Καθ’ ου η Αίτηση 2, υποχρέωση με την οποία συμμορφώθηκε. Δεν μπορεί να μεταφέρεται αυτό το βάρος στον εξ’ αποφάσεως πιστωτή.

 

Εξάγεται το συμπέρασμα ότι υπάρχει η σχέση πιστωτή – χρεώστη μεταξύ του εξ’ αποφάσεως οφειλέτη – Καθ’ ου η Αίτηση 2 και του Μεσεγγυούχου. Το ποσό είναι κατατεθειμένο σε λογαριασμό εντός της δικαιοδοσίας των Κυπριακών Δικαστηρίων. Η παρούσα διαδικασία αποτελεί μέσον εκτέλεσης της απόφασης του Δικαστηρίου στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο υπόθεση εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση 2 και υπέρ της Αιτήτριας. Η Αιτήτρια έχει ικανοποιήσει το βάρος απόδειξης το οποίο φέρει για σκοπούς της υπό εξέταση αίτησης.

 

Ο λογαριασμός της Καθ’ ης η Αίτηση 1 εταιρείας με τον Μεσεγγυούχο, δεν έχει πιστωτικό υπόλοιπο. Το ίδιο ισχύει και για τον κοινό λογαριασμό του Καθ’ ου η Αίτηση 2 και της συζύγου του, με το Μεσεγγυούχο. Το Δικαστήριο ασχολείται μόνο με τον προσωπικό λογαριασμό του Καθ’ ου η Αίτηση 2 με το Μεσεγγυούχο.

 

Κατά το έτος 2024, ο Καθ’ ου η Αίτηση 2 έλαβε θεσμοθετημένη σύνταξη, ύψους €600.- μηνιαίως, αφού αφαιρεθεί η εισφορά στο ΓεΣΥ (Τεκμήριο 2 στην ένορκο δήλωση του κ. Κόκκινου). Για περίοδο τριών μηνών εντός του 2024 (Ιούλιο-Σεπτέμβριο), έλαβε πρόσθετο, συνολικό, ποσό εκ €205,71 (Τεκμήριο 7 στην ένορκο δήλωση του κ. Κόκκινου). Ο Καθ’ ου η Αίτηση 2 έχει ένα τέκνο, το οποίο ενηλικιώθηκε τον Νοέμβριο 2024 (Τεκμήριο 3 στην ένορκο δήλωση του κ. Κόκκινου), ο οποίος είναι ακόμα μαθητής (Τεκμήριο 5 στην ένορκο δήλωση του κ. Κόκκινου) και τελεί υπό μέτρια νοητική και σοβαρή ψυχική, αναπηρία (Τεκμήριο 4 στην ένορκο δήλωση του κ. Κόκκινου). Σύμφωνα με το Πόρισμα Αξιολόγησης της Αναπηρίας και των Αναγκών του, το οποίο είχε ισχύ μέχρι την ενηλικίωση του, δικαιούται σε συνοδό, οικονομική βοήθεια για την αγορά τεχνικών μέσων, οργάνων και άλλων βοηθημάτων και στο δανεισμό αυτών, σε Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα – Αναπηρικό Εισόδημα και σε Κατ’ Οίκον φροντίδα η οποία εκτείνεται σε €200.-.

 

Δεν έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου το ύψος του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος και άλλων επιδομάτων τα οποία λαμβάνει ο υιός του Καθ’ ου η Αίτηση 2. Το Δικαστήριο δέχεται ότι ο υιός του είναι εξαρτώμενος του Καθ’ ου η Αίτηση 2, ότι λαμβάνει Επιδόματα από το Κράτος, περιλαμβανομένου του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος (Τεκμήριο 6 στην ένορκο δήλωση του κ. Κόκκινου) και ότι αυτά κατατίθενται στον προσωπικό λογαριασμό του Καθ’ ου η Αίτηση 2, τον οποίο διατηρεί στο Μεσεγγυούχο.

 

Είναι η κρίση μου ότι ο εν λόγω λογαριασμός είναι πρακτικά αν και όχι νομικά, «κοινός» λογαριασμός του Καθ’ ου η Αίτηση 2 και του υιού του και ότι ο δεύτερος έχει συμφέρον σ’ αυτό το λογαριασμό. Η παρουσία του υιού του Καθ’ ου η Αίτηση 2, ενώπιον του Δικαστηρίου, για σκοπούς προσφοράς μαρτυρίας εντός των πλαισίων του Νόμου, για την εκδίκαση της υπό εξέταση αίτησης, δεν είναι πρόσφορη ή δυνατή.

 

Στον εν λόγω λογαριασμό (Τεκμήριο 8 στην ένορκο δήλωση του κ. Κόκκινου), φαίνεται ότι κατατέθηκε από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, ποσό €848,38 την 14.8.2024 και ποσό €533,72 την 29.8.2024. Τα ίδια ποσά κατατέθηκαν αντίστοιχα, την 16.9.2024 και 27.9.2024. Κατά το μήνα Οκτώβριο 2024, το ποσό των €848,38 κατατέθηκε την 16.10.2024, αλλά η δεύτερη κατάθεση, στο τέλος Οκτωβρίου, ανήλθε σε €800,72 αυτή τη φορά (στις 30.10.2024).

 

Εμφανίζονται ορισμένες άλλες καταθέσεις στο λογαριασμό αυτό, αλλά το Δικαστήριο δεν τις εξετάζει, όπως δεν εξετάζει ούτε εάν ο Καθ’ ου η Αίτηση 2 έχει άλλους οικονομικούς πόρους πέραν της σύνταξης του, ούτε τη φύση των εξόδων που πραγματοποιήθηκαν από τον ίδιο λογαριασμό, την ίδια χρονική περίοδο, εφόσον τέτοια εξέταση δεν δικαιολογείται, ούτε επιτρέπεται, στα πλαίσια αίτησης της φύσεως της υπό εξέταση.

 

Ασκώντας τη διακριτική μου ευχέρεια, με βάση τον Νόμο και την νομολογία, κρίνω ότι δεν χωρεί η έκδοση Διαταγής πληρωμής του κατασχεθέντος ποσού από το Μεσεγγυούχο στην Αιτήτρια. Κατ’ ακολουθίαν, το προσωρινό Διάταγμα ημερομηνίας 11.10.2024, ακυρώνεται.

 

Απόφαση:

Ως εκ των ανωτέρω, η υπό εξέταση αίτηση απορρίπτεται και το προσωρινό Διάταγμα ημερομηνίας 11.10.2024, ακυρώνεται. Τα έξοδα της αίτησης επιδικάζονται υπέρ των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 και εναντίον της Αιτήτριας, ως αυτά θα υπολογισθούν από τον Γραμματέα και εγκριθούν από το Δικαστήριο, στην κλίμακα της Απόφασης ημερομηνίας 24.1.2023.

 

Ο Μεσεγγυούχος έχει δικαίωμα ανάκτησης των εξόδων του σε σχέση με την παρούσα διαδικασία, στο ποσό το οποίο είχε δηλωθεί από τον ευπαίδευτο συνήγορο του, από τον τραπεζικό λογαριασμό του Καθ’ ου η Αίτηση 2, τον οποίο διατηρεί.

 

 

(Υπ.)                                                  

Λ.Σ. Καμμίτση          

Πρόεδρος                 

Πιστόν Αντίγραφον

 

Γραμματέας

 

ΛΣΚ/ΕΠ